1. Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Znak towarowy złożony z elementów wykorzystywanych ponadto jako slogany reklamowe – Przesłanka rejestracji – Zdolność do bycia postrzeganym jako wskazówka pochodzenia handlowego danych towarów i usług – Badanie przeprowadzane w ramach stosowania art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94 – Artykuł 7 ust.1 lit. c) – Odmienne kryteria stosowania
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 7 ust. 1 lit. b) i c))
2. Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Znaki towarowe składające się wyłącznie z oznaczeń lub wskazówek mogących służyć do oznaczania cech towaru – Oznaczenie słowne „EUROPREMIUM”
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 7 ust. 1 lit. c))
1. Rejestracja wspólnotowego znaku towarowego składającego się z oznaczeń lub wskazówek, które są ponadto wykorzystywane jako slogany reklamowe, wskazówki odnośnie do jakości lub wyrażenia zachęcające do nabycia towarów i usług określonych tym znakiem towarowym, nie jest wykluczona jako taka jedynie ze względu na takie wykorzystanie, jeśli ten znak towarowy może być postrzegany jako wskazówka pochodzenia handlowego konkretnych towarów i usług dla celów umożliwienia właściwemu kręgowi odbiorców, bez możliwego wprowadzenia w błąd, odróżnienia towarów i usług właściciela znaku towarowego od tych o innym pochodzeniu handlowym.
Taka zdolność tego typu znaku towarowego do bycia postrzeganym jako wskazówka pochodzenia handlowego towarów i usług musi zostać zbadana w świetle art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94.
Natomiast aby zostać objętym zakresem obowiązywania art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 40/94, znak towarowy musi służyć do opisania w sposób konkretny, jasny i obiektywny podstawowych cech danych towarów i usług.
(por. pkt 38, 39, 41)
2. Nie zostało dowiedzione, że oznaczenie słowne EUROPREMIUM, o którego rejestrację w charakterze wspólnotowego znaku towarowego wniesiono między innymi dla towarów z różnych materiałów przeznaczonych do pakowania, rozmieszczania lub transportu, usług reklamowych, zarządzania lub wspierania w sprawach gospodarczych oraz usług transportowych i magazynowania, należących do klas 16, 20, 35 i 39 w rozumieniu porozumienia nicejskiego, i które mogłoby być rozumiane przez przeciętnego konsumenta anglojęzycznego jako odesłanie do towarów i usług pochodzenia europejskiego wysokiej jakości, może służyć do bezpośredniego opisu tych towarów i usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 40/94.
W istocie z jednej strony rozpatrywane oznaczenie nie składa się z elementów opisowych dla zgłoszonych towarów i usług, ponieważ prefiks „euro” nie opisuje ich ani bezpośrednio, ani przez wspomnienie jednej z ich podstawowych cech, a słowo „premium” jest jedynie terminem zachwalającym, mającym na celu wskazanie cechy, którą zgłaszający pragnie przypisać swoim towarom, nie dostarczając jednak konsumentom informacji o szczególnych i obiektywnych cechach oferowanych towarów i usług.
Natomiast z drugiej strony nie zostało wykazane, by postrzegany jako całość termin „europremium” stanowił lub mógł stanowić nazwę własną lub zwyczajową stosowaną do identyfikacji lub scharakteryzowania towarów lub usług, których dotyczy zgłoszenie.
(por. pkt 28, 34, 36, 43, 45, 46)