1. Swobodny przepływ osób – Swoboda przedsiębiorczości – Pracownicy – Uznawanie dyplomów ukończenia studiów wyższych, przyznawanych po ukończeniu kształcenia i szkolenia zawodowego trwających co najmniej trzy lata – Dyrektywa 89/48
(dyrektywa Rady 89/48)
2. Swobodny przepływ osób – Swoboda przedsiębiorczości – Pracownicy – Uznawanie dyplomów ukończenia studiów wyższych, przyznawanych po ukończeniu kształcenia i szkolenia zawodowego trwających co najmniej trzy lata – Dyrektywa 89/48
(art. 39 WE i 43 WE; dyrektywa Rady 89/48, art. 4 ust. 1)
1. Dyrektywa 89/48 w sprawie ogólnego systemu uznawania dyplomów ukończenia studiów wyższych, przyznawanych po ukończeniu kształcenia i szkolenia zawodowego, trwających co najmniej trzy lata, nie stoi na przeszkodzie temu, by władze państwa członkowskiego, do których posiadacz dyplomu uzyskanego w innym państwie członkowskim złożył wniosek o zezwolenie na podjęcie zawodu regulowanego w tym państwie członkowskim, uwzględniły jego wniosek częściowo, jeśli posiadacz dyplomu o to właśnie zabiega, ograniczając zakres zezwolenia do tych działalności, do których podjęcia dyplom ten uprawnia w państwie członkowskim, w którym został uzyskany.
(por. pkt 26 oraz pkt 1 sentencji)
2. Artykuły 39 WE i 43 WE nie stoją na przeszkodzie temu, by państwo członkowskie, do którego posiadacz dyplomu uzyskanego w innym państwie członkowskim zwraca się z uprzednim wnioskiem o zezwolenie na podjęcie zawodu regulowanego w tym państwie członkowskim, nie przyznawało częściowego dostępu do tego zawodu, ograniczonego do wykonywania jednej lub kilku działalności składających się na ten zawód, jeśli braki w wykształceniu zainteresowanego w porównaniu z wykształceniem wymaganym w przyjmującym państwie członkowskim mogą być faktycznie zniesione poprzez zastosowanie środków wyrównawczych, przewidzianych w art. 4 ust. 1 dyrektywy 89/48 w sprawie ogólnego systemu uznawania dyplomów ukończenia studiów wyższych, przyznawanych po ukończeniu kształcenia i szkolenia zawodowego, trwających co najmniej trzy lata.
Natomiast art. 39 WE i 43 WE stoją na przeszkodzie temu, by wspomniane państwo członkowskie nie przyznawało takiego częściowego dostępu, jeśli wnosi o to zainteresowany i gdy różnice pomiędzy dziedzinami działalności są tak poważne, że w rzeczywistości należałoby przebyć pełny cykl kształcenia, chyba że odmowa takiego częściowego dostępu jest uzasadniona nadrzędnymi względami interesu ogólnego, właściwymi do zagwarantowania realizacji zamierzonego celu i niewykraczającymi ponad to, co jest niezbędne do jego osiągnięcia.
(por. pkt 27, 39 oraz pkt 2 sentencji)