1. Postanowienia podatkowe – Harmonizacja ustawodawstw – Podatki obrotowe – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Zwolnienia przewidziane w szóstej dyrektywie – Zwolnienie z podatku gier losowych – Ustawodawstwo krajowe wykluczające zwolnienie urządzania takich gier przez podmioty inne niż te, które prowadzą autoryzowane publiczne kasyna – Niedopuszczalność – Możliwość powołania się przez osoby prywatne na właściwy przepis przed sądem krajowym
(dyrektywa Rady 77/388, art. 13 część B lit. f))
2. Pytania prejudycjalne – Wykładnia – Skutki w czasie wyroków dokonujących wykładni – Skutek retroaktywny – Ograniczenie przez Trybunał – Znaczenie konsekwencji finansowych wyroku dla zainteresowanego Państwa Członkowskiego – Kryterium, które nie jest decydujące
(art. 234 WE)
1. Artykuł 13 część B lit. f) szóstej dyrektywy 77/388, z którego wynika, że urządzanie gier losowych i eksploatacja automatów do gry powinna być co do zasady zwolniona z podatku od wartości dodanej, jednakże Państwa Członkowskie pozostają właściwe w zakresie ustalenia przesłanek i granic tego zwolnienia, należy interpretować w ten sposób, iż sprzeciwia się on regulacji krajowej przewidującej zwolnienie z podatku wszystkich rodzajów gier losowych lub automatów do gry, które są urządzane lub eksploatowane w autoryzowanych, publicznych kasynach, gdy tymczasem wykonywanie takiej samej działalności przez podmioty nieprowadzące takich kasyn nie korzysta z tego zwolnienia.
Przy wykonywaniu bowiem uprawnień przyznanych im na mocy tego przepisu Państwa Członkowskie powinny przestrzegać zasady neutralności podatkowej i nie mają prawa uzależniać możliwości skorzystania z tego zwolnienia podatkowego od tożsamości podmiotu urządzającego te gry lub eksploatującego automaty.
Ponadto wspomniany przepis ma bezpośredni skutek w tym znaczeniu, że podmiot urządzający grę losową lub eksploatujący automat do gry losowej może powołać się na niego przed sądem krajowym, aby zapobiec zastosowaniu niezgodnych z nim przepisów prawa krajowego. Jeżeli przesłanki lub granice, od których Państwo Członkowskie uzależniło przyznanie zwolnienia gier losowych i zakładów z podatku, są niezgodne z zasadą neutralności podatkowej, to państwo to nie może się zatem powołać na te przesłanki i granice, aby odmówić podmiotowi urządzającemu takie gry zwolnienia, którego ma on prawo dochodzić na podstawie szóstej dyrektywy.
(por. pkt 23–24, 29–30, 37–38 oraz pkt 1–2 sentencji)
2. Jedynie w wyjątkowych przypadkach Trybunał, stosując zawartą we wspólnotowym porządku prawnym ogólną zasadę pewności prawa, może uznać, że należy ograniczyć ze skutkiem dla wszystkich zainteresowanych możliwość powoływania się na zinterpretowany przez niego przepis celem podważenia stosunków prawnych zawartych w dobrej wierze. W tym zakresie konsekwencje finansowe, które może ponieść Państwo Członkowskie w związku z wyrokiem wydanym w trybie prejudycjalnym, nie uzasadniają ograniczenia skutku danego wyroku w czasie.
(por. pkt 42, 44)