1. Swobodny przepływ osób – Swoboda przedsiębiorczości – Spółki – Dyrektywa 68/151 – Roczne sprawozdania finansowe – Kary, jakie należy przewidzieć w przypadku braku ujawnienia – Pojęcie „braku ujawnienia” – Ujawnienie sprawozdań niezgodnych z czwartą dyrektywą 78/660 – Włączenie – Ujawnienie sprawozdań niezgodnych z siódmą dyrektywą 83/349 – Wyłączenie
(dyrektywy Rady 68/151, art. 6, 78/660 i 83/349)
2. Prawo wspólnotowe – Zasady – Zasada retroaktywnego stosowania kary łagodniejszej – Zasada należąca do ogólnych zasad prawa wspólnotowego – Obowiązek ich poszanowania przez sędziego krajowego przy stosowaniu prawa krajowego realizującego przepisy prawa wspólnotowego
3. Swobodny przepływ osób – Swoboda przedsiębiorczości – Spółki – Dyrektywa 68/151 – Roczne sprawozdania finansowe – Kary, jakie należy przewidzieć w przypadku braku ujawnienia – Niemożność powołania dyrektywy wobec osób oskarżonych w ramach postępowania karnego – Granice
(dyrektywa Rady 68/151, art. 6)
1. System kar w przypadku nieprzestrzegania obowiązku publikacji rocznych sprawozdań finansowych, przewidziany w art. 6 pierwszej dyrektywy 68/151 w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi traktatu, w celu uzyskania ich równoważności w całej Wspólnocie dla zapewnienia ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich, należy rozumieć jako rozciągający się nie tylko na przypadki całkowitego braku jawności, ale także na przypadki, gdy zawartość sprawozdań rocznych nie odpowiada normom ustanowionym w czwartej dyrektywie 78/660 w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, wydanej na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) traktatu.
Przepisu art. 6 pierwszej dyrektywy nie można zatem stosować w przypadku niedopełnienia obowiązków dotyczących skonsolidowanych sprawozdań finansowych ustanowionych przez siódmą dyrektywę 83/349 w sprawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych, do której pierwsza dyrektywa nie odnosi się w żaden sposób.
(por. pkt 56, 60)
2. Zasada retroaktywnego stosowania kary łagodniejszej stanowi część ogólnych zasad prawa wspólnotowego, których sędzia krajowy musi przestrzegać, gdy stosuje prawo krajowe ustanowione w celu realizacji przepisów prawa wspólnotowego.
(por. pkt 69)
3. Organy państwa członkowskiego nie mogą powołać wobec oskarżonych w postępowaniu karnym wyłącznie wymogu, aby kary były odpowiednie, w przypadku nieprzestrzegania obowiązku publikacji rocznych sprawozdań finansowych – wynikającego z art. 6 pierwszej dyrektywy 68/151 w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi traktatu, w celu uzyskania ich równoważności w całej Wspólnocie dla zapewnienia ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich – w celu kontroli zgodności z tym wymogiem przepisów karnych względniejszych dla oskarżonych, które weszły w życie po popełnieniu czynów zabronionych, jeśli ich niezgodność mogłaby skutkować wyłączeniem stosowania systemu łagodniejszych kar przewidzianego przez te przepisy. Dyrektywa nie może bowiem, samoistnie i niezależnie od wewnętrznej ustawy państwa członkowskiego wydanej w celu jej wykonania, prowadzić do ustalenia lub zaostrzenia odpowiedzialności karnej oskarżonych.
(por. pkt 75, 78 i sentencja)