KOMISJA EUROPEJSKA

Strasburg, dnia 13.6.2023

COM(2023) 314 final

2023/0177(COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie przejrzystości i rzetelności działalności ratingowej z zakresu ochrony środowiska, polityki społecznej i ładu korporacyjnego (ESG)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

{SEC(2023) 241 final} - {SWD(2023) 204 final} - {SWD(2023) 207 final}

UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

•Przyczyny i cele wniosku

Niniejszy wniosek stanowi integralną część odnowionej strategii zrównoważonego finansowania Komisji Europejskiej przyjętej w lipcu 2021 r. 1  

Inwestycje z zakresu ochrony środowiska, polityki społecznej i ładu korporacyjnego (ESG), tj. inwestycje, w których uwzględnia się czynniki ESG przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych (zwane również zrównoważonymi inwestycjami), stają się ważnym elementem głównego nurtu finansowania. W szczególności fundusze inwestycyjne o zrównoważonych cechach lub celach znacznie wzrosły pod względem liczby, wielkości i rodzaju przyciąganego kapitału. W tym kontekście rozwinął się ekosystem inwestycji z zakresu ESG, obejmujący między innymi podaż ratingów ESG. Takie ratingi ESG wprowadza się na rynek jako zawierające opinię na temat ekspozycji przedsiębiorstwa lub podmiotu na czynniki środowiskowe, społeczne lub związane z ładem korporacyjnym oraz na temat ich wpływu na społeczeństwo.

Ratingi ESG mają coraz większy wpływ na funkcjonowanie rynków kapitałowych oraz na zaufanie inwestorów do zrównoważonych produktów. W szczególności ratingi ESG pomagają w prawidłowym funkcjonowaniu unijnego rynku zrównoważonego finansowania, gdyż zapewniają kluczowe źródła informacji na potrzeby strategii inwestycyjnych, zarządzania ryzykiem i obowiązków ujawniania informacji przez inwestorów i instytucje finansowe. Wykorzystują je również przedsiębiorstwa, które dążą do lepszego zrozumienia ryzyk i możliwości w zakresie zrównoważonego rozwoju, związanych z ich działalnością lub działalnością ich partnerów, a także chcą porównać się z innymi przedsiębiorstwami.

Oczekuje się, że w nadchodzących latach rynek ratingów ESG będzie nadal znacząco wzrastał. Rozwój tego rynku i wzrost popytu na ratingi ESG wynikają ze zmieniającego się charakteru ryzyka dla przedsiębiorstw, rosnącej świadomości inwestorów na temat skutków finansowych takiego ryzyka oraz ze wzrostu liczby produktów inwestycyjnych, które charakteryzują się wyraźnym dążeniem do spełnienia określonych standardów zrównoważonego rozwoju lub osiągnięcia określonych celów dotyczących zrównoważonego rozwoju. Jest to również powiązane z przepisami dotyczącymi zrównoważonego finansowania przedstawianymi przez UE od 2018 r.

Obecny rynek ratingów ESG ma jednak niedociągnięcia i nie funkcjonuje prawidłowo: potrzeby inwestorów i ocenianych podmiotów w zakresie ratingów ESG nie są zaspokajane, a zaufanie do ratingów jest podważane. Problem ten ma szereg różnych aspektów, głównie (i) brak przejrzystości w odniesieniu do charakterystyki ratingów ESG, metodyk ich sporządzania i źródeł danych oraz (ii) brak jasności co do działalności dostawców ratingów ESG. Ratingi ESG nie umożliwiają w wystarczającym stopniu użytkownikom, inwestorom i ocenianym podmiotom podejmowania świadomych decyzji w odniesieniu do ryzyk, skutków i możliwości związanych z ESG.

W związku z tym w odnowionej strategii zrównoważonego finansowania Komisja zobowiązała się do podjęcia działań, aby poprawić wiarygodność, porównywalność i przejrzystość ratingów ESG. W szczególności niniejszy wniosek ma na celu poprawę jakości informacji na temat ratingów ESG przez (i) zwiększenie przejrzystości charakterystyki ratingów ESG i metodyk ich sporządzania oraz (ii) zapewnienie większej jasności co do działalności dostawców ratingów ESG i zapobieganie ryzyku konfliktu interesów na poziomie dostawców ratingów ESG. Ratingi ESG i dane bazowe wykorzystuje się do podejmowania decyzji inwestycyjnych i alokacji kapitału, dlatego ogólnym celem inicjatywy jest poprawa jakości ratingów ESG, aby umożliwić inwestorom podejmowanie bardziej świadomych decyzji inwestycyjnych w odniesieniu do celów zrównoważonego rozwoju. Umożliwi ona również ocenianym podmiotom podejmowanie świadomych decyzji dotyczących zarządzania ryzykami ESG oraz wpływu ich działalności. Jednocześnie kluczowe znaczenie ma zwiększenie zaufania do działalności dostawców ratingów ESG przez zapewnienie prawidłowego funkcjonowania rynku oraz zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie takimi konfliktami przez dostawców ratingów ESG.

Celem niniejszego wniosku nie jest harmonizacja metodyk obliczania ratingów ESG, lecz zwiększenie ich przejrzystości. Dostawcy ratingów ESG zachowają pełną kontrolę nad stosowanymi przez siebie metodykami i będą nadal niezależne w ich wyborze, co zapewni dostępność różnych podejść na rynku ratingów ESG (tj. ratingi ESG mogą się różnić między sobą i obejmować różne obszary).

Niniejszy wniosek ma na celu ułatwienie wykorzystania potencjału jednolitego rynku europejskiego i unii rynków kapitałowych oraz przyczynienie się do przejścia na w pełni zrównoważony i sprzyjający włączeniu społecznemu system gospodarczy i finansowy zgodnie z Europejskim Zielonym Ładem 2 i celami ONZ w zakresie zrównoważonego rozwoju.

Przejście na gospodarkę neutralną dla klimatu i osiągnięcie unijnych celów w zakresie zrównoważenia środowiskowego wymaga znacznych inwestycji we wszystkich sektorach gospodarki. Należy ułatwić inwestorom i przedsiębiorstwom ustalenie, które inwestycje są zrównoważone środowiskowo, oraz upewnienie się, czy są one wiarygodne.

•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

•Spójność z innymi obszarami polityki Unii

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

•Podstawa prawna

Niniejszy wniosek wchodzi w zakres kompetencji dzielonych zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) i opiera się na art. 114 TFUE, w którym przyznano kompetencje w zakresie ustalania odpowiednich przepisów na potrzeby ustanowienia i funkcjonowania rynku wewnętrznego.

Zgodnie z art. 114 TFUE Unia może przyjmować środki nie tylko w celu usunięcia istniejących przeszkód utrudniających korzystanie z podstawowych wolności, ale również w celu przeciwdziałania prawdopodobnemu pojawieniu się takich przeszkód w przyszłości. Dotyczy to także przeszkód, które utrudniają uczestnikom rynku, takim jak dostawcy ratingów ESG lub inwestorzy, czerpanie pełnych korzyści z rynku wewnętrznego.

•Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)

Cel niniejszej inicjatywy, jakim jest zwiększenie jasności co do charakterystyki ratingów ESG oraz działalności dostawców ratingów ESG, nie może zostać osiągnięty w wystarczającym stopniu przez państwa członkowskie działające niezależnie, w związku z czym działanie na szczeblu UE jest niezbędne do właściwego funkcjonowania unijnych rynków kapitałowych.

Obecnie nie istnieją unijne ramy regulacyjne dotyczące dostawców ratingów ESG. Państwa członkowskie nie regulują działalności dostawców ratingów ESG ani warunków, na jakich sporządzają oni ratingi ESG. Każdy dostawca ratingów ESG stosuje się do własnych zasad, ale nie ma jasności, co robi i w jaki sposób.

Rynek ratingów ESG ma charakter globalny. Niektórzy duzi dostawcy ratingów ESG mają siedzibę w UE, podczas gdy wielu innych ma siedzibę poza UE, a w UE posiada jednostki zależne.

Chociaż państwa członkowskie mogłyby podjąć indywidualne działania na rzecz zwiększenia wiarygodności i przejrzystości ratingów ESG, środki takie prawdopodobnie znacznie różniłyby się w poszczególnych państwach członkowskich. Mogłoby to prowadzić do powstania rozbieżnych poziomów przejrzystości, barier dla uczestników rynku i wyzwań dla podmiotów prowadzących działalność transgraniczną (jak ma to miejsce w przypadku rynku UE, z użytkownikami w wielu państwach członkowskich), a także do ograniczenia porównywalności ratingów. Z kolei bez żadnych przepisów dotyczących działalności dostawców ratingów ESG obecna sytuacja i problemy związane z przejrzystością będą się utrzymywać, a nawet mogą się nasilić.

Zrównoważone inwestycje i ratingi ESG przyciągają coraz większą uwagę w jurysdykcjach na całym świecie, dlatego UE musi współpracować ze swoimi partnerami na podstawie spójnego i kompleksowego zharmonizowanego podejścia. Inicjatywa ta nie zastąpiłaby przepisów krajowych, ponieważ obecnie żadne państwo członkowskie nie posiada przepisów regulujących funkcjonowanie dostawców ratingów ESG.

Jeśli działalność podmiotów mających coraz większe znaczenie dla ukierunkowania finansowania stałaby się bardziej przejrzysta, poprawiłoby się też funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

•Proporcjonalność

•Wybór instrumentu

Niniejszy wniosek ma na celu wprowadzenie systemu, który poprawiłby jasność co do charakterystyki ratingów ESG. W tym celu we wniosku określono zasady dotyczące dostawców ratingów ESG działających w UE. Celem wniosku jest ułatwienie lepszego wykorzystania potencjału jednolitego rynku europejskiego oraz przyczynienie się do przejścia na w pełni zrównoważony i sprzyjający włączeniu społecznemu system gospodarczy i finansowy zgodnie z Europejskim Zielonym Ładem i celami ONZ w zakresie zrównoważonego rozwoju. Rozporządzenie jest niezbędne do osiągnięcia tych celów polityki i jest najlepszym sposobem na poprawę przejrzystości działań podmiotów, które mają coraz większe znaczenie dla ukierunkowywania zasobów finansowych.

Ramy regulacyjne zostałyby dostosowane do podejścia przyjętego w odniesieniu do innych uczestników rynku finansowego i odpowiednich przepisów, np. rozporządzenia o wskaźnikach referencyjnych, rozporządzenia w sprawie agencji ratingowych i wniosku dotyczącego europejskiego standardu zielonych obligacji, które przewidują stały nadzór i określają szereg wymogów organizacyjnych i odnoszących się do procesów i dokumentów dotyczących zarządzania. Inne narzędzia, takie jak środki prawa miękkiego i kodeksy postępowania, tylko częściowo przyczyniłyby się do osiągnięcia celów tej inicjatywy, ponieważ nie istniałaby żadna zachęta do opracowania wystarczająco rygorystycznego kodeksu postępowania. Istniejąca presja rynkowa determinowałaby surowość i kompleksowość kodeksu, a presja ta okazała się niewystarczająca do rozwiązania problemów. Ponadto kodeks postępowania byłby dobrowolny. Niektórzy dostawcy mogliby zdecydować się na jego nieprzyjmowanie, mogłoby się też pojawić wiele kodeksów branżowych. Oba przypadki podważyłyby jakąkolwiek perspektywę większej przejrzystości rynku dla użytkowników lub ocenianych podmiotów.

3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

•Oceny ex post/adekwatności obowiązującego prawodawstwa

•Konsultacje z zainteresowanymi stronami

Komisja zgromadziła znaczną ilość danych z różnych źródeł, w tym dysponuje badaniem zleconym przez Dyrekcję Generalną Komisji Europejskiej ds. Stabilności Finansowej, Usług Finansowych i Unii Rynków Kapitałowych (DG FISMA), przeprowadziła konsultacje i działania informacyjne oraz wymianę informacji z zainteresowanymi stronami. Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) również poparł prace Komisji w drodze zaproszenia do zgłaszania uwag opublikowanego w 2022 r. i przedstawił mapę działających w UE dostawców ratingów ESG. Komisja przeanalizowała również obowiązujące międzynarodowe zalecenia i kodeksy dla dostawców ratingów ESG, w szczególności zalecenia Międzynarodowej Organizacji Komisji Papierów Wartościowych (IOSCO). W ukierunkowanych konsultacjach wspierających tę inicjatywę wzięło udział łącznie 168 organizacji i osób prywatnych, głównie inwestorów, dostawców ratingów ESG i spółek giełdowych.

•Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

•Ocena skutków

Problem ten ma kilka konsekwencji. Konsekwencje z punktu widzenia użytkownika są następujące:

1)inwestorzy nie są w stanie w wystarczającym stopniu uwzględnić w swoich decyzjach inwestycyjnych ryzyka i możliwości związanych ze zrównoważonym rozwojem oraz innych ryzyk i możliwości niefinansowych,

2)inwestorzy mają również mniejsze możliwości kierowania zasobów finansowych do przedsiębiorstw i rodzajów działalności gospodarczej, które uwzględniają problemy społeczne i środowiskowe i nie pogłębiają ich,

3)administratorzy wskaźników referencyjnych opracowują wskaźniki na podstawie ratingów ESG, przy czym nie mają pełnej jasności co do sposobu ich obliczania,

4)przedsiębiorstwa nie mogą uwzględniać wszystkich potencjalnych rodzajów ryzyka i możliwości wynikających z ich działalności i odpowiednio ukierunkowywać inwestycji.

Konkretną konsekwencją z punktu widzenia ocenianego podmiotu jest to, że może on otrzymać rating ESG w odniesieniu do elementów, które są nieaktualne lub nieprawidłowe, co może mieć wpływ na warunki dostępu podmiotu do finansowania.

Konkretną konsekwencją z punktu widzenia innych zainteresowanych stron jest to, że organizacje pozarządowe, związki zawodowe i inne zainteresowane strony mają mniejsze możliwości pociągnięcia przedsiębiorstw do odpowiedzialności za ich wpływ na społeczeństwo i środowisko.

Problemy te mają negatywny wpływ na funkcjonowanie unijnego rynku zrównoważonego finansowania, pozostawiając lukę w unijnych ramach zrównoważonego finansowania, ustanowionych z myślą o większej przejrzystości i narzędziach umożliwiających przepływ kapitału prywatnego do zrównoważonych inwestycji, które są pilnie potrzebne do transformacji. Szersze konsekwencje polegają na tym, że potencjał jednolitego rynku europejskiego w zakresie wnoszenia wkładu w osiągnięcie celów Europejskiego Zielonego Ładu oraz celów ONZ w zakresie zrównoważonego rozwoju nie jest w pełni wykorzystywany.

1)brak jasności i kontroli działalności dostawców ratingów ESG.

2)brak jasności co do charakterystyki ratingów ESG, metodyk ich ustalania i źródeł danych (w tym sposobu ich tworzenia oraz ujawniania/przejrzystości), oraz

·większej jasności co do działalności dostawców ratingów ESG oraz zapobiegania ryzyku konfliktu interesów na poziomie dostawców ratingów ESG, oraz

·potrzeby zwiększenia jasności charakterystyki ratingów ESG (tj. ich znaczenia i celów, metodyk oraz źródeł danych lub szacunków wykorzystanych do ich opracowania).

Przeanalizowano kilka legislacyjnych i nielegislacyjnych wariantów strategicznych w odniesieniu do następujących dwóch wymiarów: podmiotów (dostawców ratingów ESG) i produktów (ratingów ESG). W odniesieniu do traktowania regulacyjnego dostawców ratingów ESG trzy rozważane warianty to: branżowy kodeks postępowania (wariant 1), rejestracja i uproszczony nadzór (wariant 2) oraz udzielanie zezwoleń, oparte na zasadach wymogi organizacyjne i nadzór oparty na analizie ryzyka (wariant 3). Jeżeli chodzi o zakres wymogów dotyczących przejrzystości ratingów ESG i metodyk ich sporządzania, dwa rozważane warianty to: minimalne wymogi dotyczące publicznego ujawniania informacji (wariant 1) oraz minimalne wymogi dotyczące publicznego ujawniania informacji i bardziej kompleksowe wymogi dotyczące ujawniania informacji klientom dostawców ratingów ESG i ocenianym podmiotom (wariant 2). W analizie dokładnie rozważono również ich opłacalność i spójność. Na wczesnym etapie odrzucono następujące warianty: rejestracja i nadzór na szczeblu krajowym, harmonizacja metodyk stosowanych przez dostawców ratingów ESG, ustanowienie minimalnych wymogów dotyczących treści ratingów ESG oraz szczegółowe szablony dotyczące wymogów informacyjnych.

Na podstawie porównania skuteczności, wydajności i spójności preferowany wariant łączyłby wariant 3 dotyczący dostawców ratingów ESG (zezwolenie, wymogi organizacyjne i nadzór) z wariantem 2 dotyczącym ratingów ESG (minimalne ujawnianie informacji na temat przejrzystości ogółowi społeczeństwa i bardziej kompleksowe ujawnianie informacji klientom dostawców ratingów ESG i ocenianym podmiotom). W szczegółowej analizie stwierdzono, że połączenie takich wariantów w pełni uwzględniałoby zakładane cele (w przeciwieństwie do pozostałych wariantów) i przyniosłoby największe korzyści użytkownikom i ocenianym podmiotom, a także samym dostawcom ratingów i społeczeństwu. Chociaż preferowany wariant może wiązać się z wyższymi kosztami początkowymi, w perspektywie długoterminowej oczekuje się, że korzyści przewyższą koszty.

Oczekuje się, że będzie on korzystny pod względem społecznym i gospodarczym. Można oczekiwać, że inicjatywa ta pozytywnie wpłynie na funkcjonowanie rynków finansowych i warunki inwestowania z zakresu ESG. Preferowany wariant powinien umożliwić inwestorom i ocenianym podmiotom zrozumienie i dokonywanie świadomych wyborów z zakresu ESG na podstawie ratingów. Powinien również obniżyć koszty gromadzenia informacji i zmniejszyć potrzebę korzystania z dodatkowych dostawców, a tym samym obniżyć koszty prowadzenia działalności. Preferowany wariant byłby również niedyskryminacyjny i miałby zastosowanie w równym stopniu do uczestników rynku krajowego i spoza UE. Inicjatywa ta może mieć wpływ na ogólną konkurencyjność dostawców ratingów ESG; w perspektywie krótkoterminowej prawdopodobnie spowoduje wyższe koszty prowadzenia przez nich działalności, ale większe zaufanie do ratingów ESG może pobudzić wzrost rynku. Aby złagodzić ewentualne obawy dotyczące utraty dostępu do rynku, można by przewidzieć okres przejściowy, który dałby w szczególności mniejszym podmiotom więcej czasu na dostosowanie się. Oczekuje się również, że inicjatywa będzie miała pozytywne, choć marginalne, pośrednie skutki społeczne i środowiskowe.

•Sprawność regulacyjna i uproszczenie

Aby zmniejszyć koszty i osłabić skutki nowych wymogów wynikających z niniejszego rozporządzenia dla mniejszych podmiotów, proponuje się poniższe środki łagodzące.

1)Okres przejściowy. Aby złagodzić potencjalne obawy dotyczące utraty dostępu do rynku w wyniku procedury udzielania zezwoleń, dostawcy mogliby kontynuować działalność pod warunkiem, że powiadomią ESMA i uzyskają zezwolenie w określonym z góry terminie, tj. w okresie przejściowym.

2)Dostosowanie opłat nadzorczych do wielkości podmiotu. Opłaty byłyby proporcjonalnie rozłożone na dostawców na podstawie ich rocznych przychodów netto ze sprzedaży.

3)Proporcjonalny nadzór. ESMA przyjął oparte na analizie ryzyka i danych podejście do prowadzenia nadzoru 12 i ustala priorytety swoich działań nadzorczych w zależności od stwierdzonego poziomu ryzyka oraz znaczenia/wielkości nadzorowanych podmiotów.

4)Możliwość ubiegania się przez mniejsze i innowacyjne podmioty o zwolnienie z szerokiego zakresu wewnętrznych środków organizacyjnych, jeżeli podmioty te są w stanie wykazać, że wymogi są nieproporcjonalne do charakteru, skali i złożoności ich działalności oraz charakteru i zakresu kwestii ocenianych przez ich produkt (np. wskaźnik oparty na danych 13 lub wskaźnik perspektywiczny dla innowacji 14 ).

•Prawa podstawowe

4.WPŁYW NA BUDŻET

W niniejszym wniosku upoważniono ESMA do pełnienia nowej funkcji, czyli udzielania zezwoleń i nadzorowania dostawców ratingów ESG świadczących usługi na podstawie niniejszego rozporządzenia. Będzie to wymagało pobierania przez ESMA od dostawców ratingów ESG opłat, które powinny pokrywać wszystkie koszty administracyjne poniesione przez ESMA w związku z działalnością tego urzędu w zakresie udzielania zezwoleń i nadzoru. Wielkość rynku wynosi 59 podmiotów: 30 dostawców ratingów ESG z siedzibą w UE (3 dużych, 6 średnich i 9 małych przedsiębiorstw oraz 12 mikroprzedsiębiorstw), oraz 29 podmiotów spoza UE. Na podstawie szacunków, zgodnie z którymi nadzór przez ESMA nad dużym dostawcą ratingów ESG obejmowałby 1,7 ekwiwalentów pełnego czasu pracy (EPC), a nadzór nad małym – 0,2 EPC, obliczyliśmy zapotrzebowanie wynoszące 20 EPC rocznie. Według tych samych szacunków ESMA potrzebowałby siedmiu stanowisk dla pracowników zatrudnionych na czas określony i 12 stanowisk dla pracowników kontraktowych w celu udzielenia zezwoleń 30 podmiotom z UE i 29 podmiotom spoza UE oraz nadzoru nad 30 podmiotami z UE i 29 podmiotami spoza UE, począwszy od roku N+1. Uważamy za prawdopodobne, że w pierwszym roku (rok N) nastąpi szczytowa liczba jednorazowych prac związanych z udzielaniem zezwoleń. Ważne jest zatem, aby ESMA od samego początku dysponował 19 EPC w celu zarządzania tym szczytowym poziomem.

Łączny roczny wzrost kosztów szacuje się na około 3,7–3,8 mln EUR. Koszty te nie zostaną pokryte z budżetu UE, ponieważ niniejszy wniosek umożliwi ESMA pobieranie od dostawców ratingów ESG opłat za udzielenie zezwolenia i opłat nadzorczych, tak aby pokryć wszystkie koszty nadzoru. Podobnie jest w innych obszarach, w których ESMA jest odpowiedzialny za nadzór nad niektórymi podmiotami (np. agencjami ratingowymi). Więcej informacji można znaleźć w ocenie skutków finansowych regulacji.

5.ELEMENTY FAKULTATYWNE

•Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania

Komisja dopilnuje, aby działania wybrane w niniejszym rozporządzeniu przyczyniały się do osiągnięcia celów polityki przez połączenie szczegółowych elementów monitorowania służących do pomiaru skuteczności wdrażania i postępów w osiąganiu celów szczegółowych, jak również innych narzędzi monitorowania przyczyniających się do osiągnięcia celów ogólnych. Te elementy i narzędzia opisano bardziej szczegółowo poniżej. Aby monitorować postępy w osiąganiu celów szczegółowych, Komisja zbada możliwość organizowania okresowych badań wśród inwestorów, przedsiębiorstw i dostawców ratingów ESG.

W badaniach gromadzono by dane na temat: (1) postrzegania przez użytkowników i oceniane podmioty zmian w dostępnych informacjach, w szczególności w odniesieniu do celów szczegółowych określonych w sekcji 4, oraz percepcji osiągania tych celów, oraz (2) kosztów i korzyści związanych z regulacją ratingów ESG i nadzorem z perspektywy dostawcy ratingów ESG. Badania takie będą uzależnione od dostępności środków finansowych.

Postępy w działaniach na rzecz osiągnięcia celów szczegółowych można również monitorować za pomocą szeregu wskaźników, takich jak liczba udostępnionych ratingów ESG, wzrost wykorzystania ratingów ESG przez użytkowników i emitentów oraz zwiększenie ogólnej korelacji między ratingami ESG.

Monitorowanie postępów w osiąganiu celów ogólnych jest z definicji znacznie bardziej złożone, ponieważ z metodologicznego punktu widzenia trudno jest odróżnić wpływ proponowanych środków na ratingi ESG od innych możliwych czynników. Niemniej Komisja proponuje monitorowanie postępów w osiąganiu celów ogólnych przez:

–monitorowanie tendencji w inwestycjach w przedsiębiorstwa prowadzące zrównoważoną działalność gospodarczą, obejmującą aspekty środowiskowe, społeczne i związane z ładem korporacyjnym; 15

–współpracę z organami nadzoru i innymi odpowiednimi zainteresowanymi stronami w celu oceny, czy zmniejszają się problemy związane z pseudoekologicznym marketingiem wykorzystującym ratingi ESG.

Możliwe będzie również wykorzystanie proponowanych badań wśród inwestorów, przedsiębiorstw i dostawców ratingów ESG w celu zebrania dowodów na to, czy zainteresowane strony uważają, że dostawcy ratingów ESG są w większym stopniu rozliczalni ze swojej działalności.

ESMA, który na mocy niniejszej inicjatywy jest organem nadzoru nad dostawcami ratingów ESG, byłby odpowiednim organem do analizowania rozwoju sytuacji i zwracania uwagi na potencjalne problemy, współpracując z odpowiednimi organami krajowymi w państwie członkowskim, w którym wykorzystywane są ratingi ESG oraz w którym znajdują się i prowadzą działalność dostawcy ratingów ESG.

Ponadto różne zainteresowane strony, w tym organizacje społeczeństwa obywatelskiego, dostawcy ratingów ESG, organizacje przedsiębiorców i organy publiczne, będą prawdopodobnie publikować sprawozdania monitorujące przemiany w tej dziedzinie, które to sprawozdania będą użytecznym uzupełnieniem monitorowania prowadzonego przez Komisję.

•Dokumenty wyjaśniające (w przypadku dyrektyw)

•Szczegółowe wyjaśnienie poszczególnych przepisów wniosku (należy wypełnić na potrzeby jasności co do numeracji artykułów lub ich ponownego porządkowania)

2023/0177 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie przejrzystości i rzetelności działalności ratingowej z zakresu ochrony środowiska, polityki społecznej i ładu korporacyjnego (ESG)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 16 ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)W dniu 25 września 2015 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło nowe globalne ramy zrównoważonego rozwoju: Agendę na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 17 , u której podstaw leżą cele ONZ w zakresie zrównoważonego rozwoju. W komunikacie Komisji z 2016 r. dotyczącym kolejnych kroków w kierunku zrównoważonej przyszłości Europy 18 powiązano cele zrównoważonego rozwoju z unijnymi ramami polityki w celu zapewnienia, aby we wszystkich unijnych działaniach i inicjatywach politycznych, realizowanych zarówno w Unii, jak i na całym świecie, od samego początku uwzględniano cele zrównoważonego rozwoju. W swoich konkluzjach z dnia 20 czerwca 2017 r. 19 Rada Europejska potwierdziła, że Unia i jej państwa członkowskie są zaangażowane we wdrażanie Agendy 2030 w pełni i w sposób spójny, kompleksowy, zintegrowany i skuteczny, w ścisłej współpracy z partnerami i innymi zainteresowanymi stronami. W dniu 11 grudnia 2019 r. Komisja opublikowała komunikat „Europejski Zielony Ład” 20 .

(2)Transformacja w stronę gospodarki zrównoważonej ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia długoterminowej konkurencyjności gospodarki Unii. Zrównoważony rozwój jest od dawna centralnym elementem projektu, jakim jest Unia, a jego wymiar społeczny i środowiskowy znajduje potwierdzenie w Traktatach UE.

(3)Osiągnięcie celów zrównoważonego rozwoju w Unii wymaga przekierowania przepływów kapitału na zrównoważone inwestycje. Należy w pełni wykorzystać potencjał rynku wewnętrznego dla osiągnięcia tych celów. W tym kontekście istotne jest usunięcie przeszkód utrudniających efektywny przepływ kapitału w kierunku zrównoważonych inwestycji na rynku wewnętrznym i zapobieganie powstawaniu takich przeszkód.

(4)Podejście UE do zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu opiera się na 20 zasadach Europejskiego filaru praw socjalnych, aby zapewnić sprawiedliwą transformację w kierunku tego celu i polityki, która nie pozostawia nikogo w tyle. Ponadto dorobek socjalny UE, w tym strategie Unii równości 21 , zawiera normy w dziedzinie prawa pracy, równości, dostępności, bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przeciwdziałania dyskryminacji.

(5)W marcu 2018 r. Komisja opublikowała plan działania „Finansowanie zrównoważonego wzrostu gospodarczego” 22 , ustanawiając strategię na rzecz zrównoważonego finansowania. Celem tego planu działania jest uwzględnienie czynników zrównoważonego rozwoju w zarządzaniu ryzykiem oraz ukierunkowanie przepływów kapitału na zrównoważone inwestowanie w celu osiągnięcia zrównoważonego wzrostu sprzyjającemu włączeniu społecznemu.

(6)W ramach tego planu działania Komisja zleciła przeprowadzenie badania pt. „Study on Sustainability related Ratings, Data and Research” 23 , aby podsumować rozwój sytuacji na rynku produktów i usług związanych ze zrównoważonym rozwojem, zidentyfikować głównych uczestników rynku i zwrócić uwagę na potencjalne niedociągnięcia. W badaniu tym przedstawiono wykaz i klasyfikację podmiotów rynkowych, dostępne na rynku produkty i usługi związane ze zrównoważonym rozwojem oraz analizę wykorzystania i postrzeganej jakości produktów i usług związanych ze zrównoważonym rozwojem przez uczestników rynku. W badaniu podkreślono brak przejrzystości i dokładności metodyk sporządzania ratingów z zakresu ochrony środowiska, polityki społecznej i ładu korporacyjnego („ESG”) oraz brak jasności co do działalności dostawców ratingów ESG.

(7)W ramach Europejskiego Zielonego Ładu Komisja przedstawiła odnowioną strategię zrównoważonego rozwoju. Odnowioną strategię zrównoważonego finansowania przyjęto 6 lipca 2021 r 24 ..

(8)W ramach działań następczych Komisja ogłosiła w odnowionej strategii zrównoważonego finansowania konsultacje publiczne na temat ratingów ESG, które uwzględniono w ocenie skutków. Podczas konsultacji publicznych, które odbyły się w 2022 r., zainteresowane strony potwierdziły obawy związane z brakiem przejrzystości metodyk sporządzania ratingów ESG i ich celów oraz jasności w odniesieniu do działalności w zakresie ratingów ESG.

(9)Na szczeblu międzynarodowym Międzynarodowa Organizacja Komisji Papierów Wartościowych (IOSCO) wydała w listopadzie 2021 r. sprawozdanie zawierające zestaw zaleceń dotyczących dostawców ratingów ESG 25 .

(10)Ratingi ESG odgrywają istotną rolę na światowych rynkach kapitałowych, ponieważ inwestorzy, kredytobiorcy i emitenci coraz częściej wykorzystują ratingi ESG jako element procesu podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych i finansowych. Między innymi instytucje kredytowe, przedsiębiorstwa inwestycyjne, zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji często stosują ratingi ESG jako punkt odniesienia dla wyników w zakresie zrównoważonego rozwoju lub dla ryzyk i możliwości dla zrównoważonego rozwoju w swojej działalności inwestycyjnej. Skutkiem tego ratingi ESG mają istotny wpływ na funkcjonowanie rynków oraz na zaufanie inwestorów i konsumentów. W celu zapewnienia niezależności, obiektywności i odpowiedniej jakości ratingów ESG stosowanych w Unii istotne jest, aby działalność w zakresie ratingów ESG była prowadzona zgodnie z zasadami rzetelności, przejrzystości, odpowiedzialności i dobrego zarządzania. Lepsza porównywalność i większa wiarygodność ratingów ESG zwiększyłyby efektywność tego szybko rozwijającego się rynku, ułatwiając tym samym postępy w osiąganiu celów Zielonego Ładu.

(11)Ratingi ESG odgrywają kluczową rolę w prawidłowym funkcjonowaniu unijnego rynku zrównoważonego finansowania, ponieważ dostarczają istotnych informacji na potrzeby strategii inwestycyjnych, zarządzania ryzykiem i obowiązków ujawniania informacji przez inwestorów i instytucje finansowe. Konieczne jest zatem zapewnienie, aby ratingi ESG dostarczały użytkownikom istotnych i przydatnych do podjęcia decyzji informacji oraz aby użytkownicy ratingów ESG lepiej rozumieli cele, którym służą ratingi ESG, oraz jakie konkretne kwestie i wskaźniki te ratingi mierzą.

(12)Konieczne jest uznanie różnych modeli biznesowych rynku ratingów ESG. Pierwszym modelem biznesowym jest model „użytkownik płaci”, w którym użytkownicy to głównie inwestorzy nabywający ratingi ESG na potrzeby podjęcia decyzji inwestycyjnych. Drugim modelem biznesowym jest model „emitent płaci”, w którym przedsiębiorstwa nabywają ratingi ESG, aby ocenić ryzyko i możliwości związane ze swoją działalnością.

(13)Państwa członkowskie nie regulują ani nie nadzorują działalności dostawców ratingów ESG ani warunków sporządzania ratingów ESG. Aby dostosować się do celów zrównoważonego rozwoju i Europejskiego Zielonego Ładu oraz mając na uwadze istniejące rozbieżności i brak wspólnych zasad, państwa członkowskie prawdopodobnie zastosowałyby rozbieżne środki i podejścia, co w sposób bezpośredni wpłynęłoby negatywnie na prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego i stworzyłoby przeszkody w jego funkcjonowaniu, a także byłoby niekorzystne dla rynku ratingów ESG. Dostawcy ratingów ESG sporządzający ratingi ESG na potrzeby instytucji finansowych i przedsiębiorstw w Unii podlegaliby różnym przepisom w różnych państwach członkowskich. Rozbieżne standardy i praktyki rynkowe utrudniłyby uzyskanie jasności co do konstrukcji ratingów ESG i ich porównywanie, stwarzając tym samym nierówne warunki rynkowe dla użytkowników, powodując dodatkowe bariery na rynku wewnętrznym i wywołując ryzyko zniekształcenia podejmowanych decyzji inwestycyjnych.

(14)Niniejsze rozporządzenie uzupełnia istniejące unijne ramy zrównoważonego finansowania. Ostatecznie ratingi ESG powinny usprawniać przepływ informacji i dzięki temu ułatwiać podejmowanie decyzji inwestycyjnych.

(15)Przepisy dotyczące dostawców ratingów ESG nie powinny mieć zastosowania do prywatnych ratingów ESG sporządzanych na podstawie indywidualnego zlecenia i przekazywanych wyłącznie zamawiającemu, nieprzeznaczonych do publicznego ujawnienia ani rozpowszechniania w drodze subskrypcji lub w inny sposób. Takie przepisy nie powinny również mieć zastosowania do sporządzanych przez europejskie przedsiębiorstwa finansowe ratingów ESG, które są wykorzystywane do celów wewnętrznych. Ratingi ESG opracowywane przez organy europejskie lub krajowe oraz przez banki centralne również powinny być wyłączone z takich przepisów. Ponadto takie przepisy nie powinny mieć zastosowania do dostarczania danych ESG, które nie zawierają elementu ratingu lub oceny punktowej i nie podlegają modelowaniu ani analizie skutkującej opracowaniem ratingu ESG.

(16)Istotne jest ustanowienie przepisów zapewniających, aby ratingi ESG sporządzane przez dostawców ratingów ESG posiadających zezwolenie w Unii były odpowiedniej jakości, podlegały odpowiednim wymogom i zapewniały integralność rynku. Przepisy te miałyby zastosowanie do ogólnych ratingów ESG uwzględniających czynniki z zakresu ochrony środowiska, polityki społecznej i ładu korporacyjnego oraz do ratingów, które dotyczą tylko jednego czynnika lub jego podkomponentu z zakresu ochrony środowiska, polityki społecznej lub ładu korporacyjnego.

(17)Zważywszy na wykorzystywanie ratingów ESG od dostawców zlokalizowanych poza Unią, konieczne jest wprowadzenie wymogów, na podstawie których dostawcy ratingów ESG z państw trzecich będą mogli oferować swoje usługi w Unii. Jest to konieczne, aby zapewnić integralność rynku, ochronę inwestorów i właściwe egzekwowanie przepisów. W związku z tym proponuje się trzy możliwe systemy dla tych dostawców ratingów ESG z państw trzecich: równoważność, zatwierdzanie i uznanie. Zgodnie z nadrzędną zasadą nadzór i regulacja w państwie trzecim powinny być równoważne nadzorowi i regulacjom dotyczącym ratingów ESG w Unii. W związku z tym ratingi ESG sporządzane przez dostawcę ratingów ESG mającego siedzibę w państwie trzecim mogą być oferowane w Unii tylko wtedy, gdy Komisja podjęła pozytywną decyzję w sprawie równoważności systemu państwa trzeciego. Aby jednak uniknąć wszelkich negatywnych skutków wynikających z ewentualnego nagłego zaprzestania oferowania w Unii ratingów ESG sporządzanych przez dostawcę ratingów ESG z państwa trzeciego, należy również przewidzieć pewne inne mechanizmy, tj. zatwierdzanie i uznawanie. Każdy dostawca ratingu ESG o strukturze grupy powinien mieć możliwość korzystania z mechanizmu zatwierdzania ratingów ESG opracowanych poza Unią, pod warunkiem że w obrębie grupy ustanowi posiadającego zezwolenie dostawcę ratingów ESG w Unii. Mniejsi dostawcy ratingów ESG, w rozumieniu maksymalnego progu przychodów netto ze sprzedaży, będącego podstawą zdefiniowania małych jednostek w dyrektywie 2013/34/UE 26 , którzy zasadniczo nie należą do grupy i mogą nie mieć środków umożliwiających posiadanie podmiotu prawnego mającego zezwolenie w Unii, powinni mieć możliwość kontynuowania lub rozpoczęcia oferowania swoich usług w Unii, a zatem powinni korzystać z łagodniejszego systemu, tj. uznawania. W przypadku gdy dostawca ratingów ESG z państwa trzeciego podlega nadzorowi, należy wprowadzić odpowiednie ustalenia dotyczące współpracy, aby zapewnić odpowiednią wymianę informacji z odpowiednim właściwym organem państwa trzeciego.

(18)Aby zapewnić wysoki poziom zaufania inwestorów i konsumentów do rynku wewnętrznego, dostawcy ratingów ESG, którzy oferują ratingi ESG w Unii, powinni podlegać zezwoleniu. Niezbędne jest zatem określenie zharmonizowanych warunków i procedury dotyczące udzielania takiego zezwolenia, jego zawieszenia oraz wycofania.

(19)Aby zapewnić inwestorom i innym użytkownikom ratingów ESG wysoki poziom informacji, informacje na temat ratingów ESG i dostawców ratingów ESG powinny być udostępniane za pośrednictwem europejskiego pojedynczego punktu dostępu (ESAP) 27 . ESAP powinien zapewniać społeczeństwu łatwy, scentralizowany dostęp do takich informacji.

(20)Aby zapewnić jakość i wiarygodność ratingów ESG, dostawcy ratingów ESG powinni stosować rygorystyczne, systematyczne, obiektywne, ciągłe i podlegające walidacji metodyki ratingowe. Dostawcy ratingów ESG powinni na bieżąco, co najmniej raz w roku, przeprowadzać przegląd metodyk sporządzania ratingów ESG.

(21)Aby zapewnić wyższy poziom przejrzystości, dostawcy ratingów ESG powinni publicznie ujawniać informacje na temat metodyk, modeli i podstawowych założeń ratingowych, które stosują w swojej działalności w zakresie ratingów ESG oraz w każdym ze swoich produktów ratingowych z zakresu ESG. W świetle wykorzystania ratingów ESG przez inwestorów należy wyraźnie ujawniać w ramach produktów ratingowych, który wymiar podwójnej istotności uwzględniono w ratingu: czy jest to zarówno istotne ryzyko finansowe dla ocenianego podmiotu, jak i istotny wpływ ocenianego podmiotu na środowisko i ogół społeczeństwa, czy też tylko jeden z tych elementów. Należy również wyraźnie ujawniać, czy rating dotyczy innych aspektów. Z tego samego powodu dostawcy ratingów ESG powinni przekazywać subskrybentom ratingów ESG bardziej szczegółowe informacje na temat metodyk, modeli i podstawowych założeń ratingowych. Informacje te powinny pozwolić użytkownikom ratingów ESG z należytą starannością ocenić, czy mogą polegać na tych ratingach. Ujawniane informacje o modelach nie powinny jednak zawierać szczególnie chronionych informacji handlowych ani stwarzać utrudnień dla innowacji.

(22)Dostawcy ratingów ESG powinni zapewnić, aby sporządzane przez nich ratingi ESG były niezależne, obiektywne i odpowiedniej jakości. Istotne jest wprowadzenie wymogów organizacyjnych, by zapobiegać potencjalnym konfliktom interesów i łagodzić ich skutki. Aby zapewnić sobie niezależność, dostawcy ratingów ESG powinni unikać sytuacji konfliktu interesów i odpowiednio zarządzać tymi konfliktami, gdy są one nieuniknione. Dostawcy ratingów ESG powinni w odpowiednim czasie ujawniać konflikty interesów. Powinni również prowadzić ewidencję wszystkich znaczących zagrożeń dla niezależności dostawcy ratingu ESG oraz jego pracowników i innych osób zaangażowanych w proces ratingu, a także gwarancji stosowanych w celu ograniczenia tych zagrożeń. Ponadto, aby uniknąć potencjalnych konfliktów interesów, dostawcy ratingów ESG nie powinni mieć możliwości oferowania szeregu innych usług, w tym usług konsultingowych, ratingów kredytowych, wskaźników referencyjnych, działalności inwestycyjnej, audytu ani działalności bankowej, ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej. Wreszcie, aby zapobiegać konfliktom interesów, identyfikować i eliminować wszelkie konflikty interesów oraz zarządzać nimi i je ujawniać, a także aby zapewnić jakość, rzetelność i dokładność procesu ratingu ESG oraz procesu przeglądu, dostawcy ratingów ESG powinni ustanowić odpowiednie wewnętrzne strategie i procedury w odniesieniu do pracowników i innych osób zaangażowanych w proces ratingu. Taka polityka i takie procedury powinny w szczególności obejmować mechanizm kontroli wewnętrznej i komórkę ds. nadzoru zgodności z prawem.

(23)Aby zapewnić większą jasność i zwiększyć zaufanie do działalności dostawców ratingów ESG, konieczne jest ustanowienie wymogów dotyczących bieżącego nadzoru nad dostawcami ratingów ESG na szczeblu Unii. Aby zapewnić równe warunki działania w odniesieniu do bieżącego nadzoru oraz wyeliminować ryzyko arbitrażu regulacyjnego w państwach członkowskich, należy powierzyć Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) wyłączną odpowiedzialność za udzielanie odnośnych zezwoleń i taki nadzór. Jednocześnie wyłączna odpowiedzialność powinna zoptymalizować podział zasobów nadzorczych na szczeblu unijnym, czyniąc z ESMA ośrodek nadzoru.

(24)ESMA powinien mieć możliwość żądania wszelkich informacji niezbędnych do skutecznego wykonywania swoich zadań nadzorczych. Powinien zatem mieć możliwość żądania takich informacji od dostawców ratingów ESG, osób zaangażowanych w działalność w zakresie ratingów ESG, ocenianych podmiotów i stron trzecich, którym dostawcy ratingów ESG zlecili funkcje operacyjne na zasadzie outsourcingu, oraz osób w inny sposób blisko i w znacznym stopniu powiązanych z dostawcami ratingów ESG lub działalnością w zakresie ratingów ESG.

(25)ESMA powinien być w stanie wykonywać swoje zadania nadzorcze, w szczególności zobowiązywać dostawców ratingów ESG do zaprzestania naruszenia, do dostarczenia pełnych i prawidłowych informacji lub do poddania się dochodzeniu lub kontroli na miejscu. Aby zapewnić ESMA możliwość wykonywania tych zadań nadzorczych, ESMA powinien mieć możliwość nakładania grzywien lub okresowych kar pieniężnych.

(26)Biorąc pod uwagę rolę ESMA polegającą na udzielaniu zezwoleń i nadzorowaniu dostawców ratingów ESG, powinien on opracować projekty regulacyjnych standardów technicznych, które nie wymagają dokonywania wyborów politycznych, i przedłożyć je Komisji. ESMA powinien doprecyzować informacje niezbędne do udzielenia zezwolenia dostawcom ratingów ESG. Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania tych wykonawczych standardów technicznych w drodze aktów delegowanych na podstawie art. 290 TFUE oraz zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 28 .

(27)W ramach swojej roli polegającej na udzielaniu zezwoleń i nadzorowaniu dostawców ratingów ESG ESMA powinien mieć możliwość pobierania opłat nadzorczych od nadzorowanych podmiotów. Opłaty takie powinny być uiszczane przez nadzorowane podmioty.

(28)W celu doprecyzowania elementów technicznych niniejszego rozporządzenia należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do specyfikacji procedury nakładania grzywien lub okresowych kar pieniężnych, w tym przepisów dotyczących prawa do obrony, przepisów tymczasowych, pobierania grzywien lub okresowych kar pieniężnych, a także szczegółowych przepisów dotyczących okresów przedawnienia w zakresie nakładania i egzekwowania kar oraz rodzaju opłat, czynności, za które są one pobierane, wysokości opłat oraz sposobu ich uiszczania. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 29 . W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te powinny otrzymywać wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji powinni móc systematycznie brać udział w posiedzeniach grup ekspertów Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

(29)Konieczne jest wprowadzenie szeregu środków wspierających mniejszych dostawców ratingów ESG, aby umożliwić im kontynuowanie działalności lub wejście na rynek po dacie rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia. Środki takie powinny obejmować możliwość zwolnienia przez ESMA mniejszych dostawców ratingów ESG z szeregu wymogów organizacyjnych, jeżeli spełniają oni określone kryteria. Ponadto należy wprowadzić system przejściowy na pierwsze miesiące po rozpoczęciu stosowania niniejszego rozporządzenia, aby ułatwić początkowy etap stosowania w odniesieniu do mniejszych dostawców ratingów ESG. Wreszcie, opłaty nadzorcze powinny być proporcjonalne do rocznych przychodów netto ze sprzedaży danego dostawcy ratingów ESG.

(30)Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, mianowicie ustanowienie spójnego i skutecznego systemu eliminowania niedociągnięć i słabości związanych z ratingami ESG, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na rozmiary i skutki możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na szczeblu Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(31)Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie bez uszczerbku dla art. 101 i 102 TFUE,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Tytuł I

PRZEDMIOT, ZAKRES STOSOWANIA I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie wprowadza wspólne podejście regulacyjne, aby zwiększyć rzetelność, przejrzystość, odpowiedzialność, dobre zarządzanie i niezależność działalności w zakresie ratingów ESG, przyczyniając się do przejrzystości i jakości ratingów ESG. Celem rozporządzenia jest przyczynienie się do sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego, a zarazem osiągnięcie wysokiego poziomu ochrony konsumentów i inwestorów oraz zapobieganie pseudoekologicznemu marketingowi [ang. greenwashing] lub innym rodzajom wprowadzania w błąd, w tym pseudospołecznemu marketingowi [ang. social-washing], przez wprowadzenie wymogów dotyczących przejrzystości ratingów ESG oraz zasad organizacji i postępowania dostawców ratingów ESG.

Artykuł 2

Zakres stosowania

1.Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do ratingów ESG sporządzanych przez dostawców ratingów ESG prowadzących działalność w Unii, które są ujawniane publicznie lub rozpowszechniane wśród regulowanych przedsiębiorstw finansowych w Unii, przedsiębiorstw objętych zakresem dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE, organów publicznych Unii lub państw członkowskich.

2.Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do żadnego z poniższych:

a)prywatnych ratingów ESG, które nie są przeznaczone do publicznego ujawniania ani rozpowszechniania;

b)ratingów ESG sporządzonych przez regulowane przedsiębiorstwa finansowe w Unii, wykorzystywanych do celów wewnętrznych lub do wewnętrznego świadczenia usług finansowych i wewnętrznego dostarczania produktów finansowych;

c)dostarczania surowych danych ESG, które nie zawierają elementu ratingu ani oceny punktowej i nie są przedmiotem żadnego modelowania ani analizy skutkującej opracowaniem ratingu ESG;

d)ratingów kredytowych sporządzanych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 30 ;

e)produktów lub usług zawierających element ratingu ESG;

f)opinii drugiej strony w sprawie obligacji zrównoważonego rozwoju;

g)ratingów ESG sporządzanych przez organy publiczne Unii lub państw członkowskich;

h)ratingów ESG sporządzanych przez posiadającego zezwolenie dostawcę ratingu ESG, udostępnianych użytkownikom przez osobę trzecią;

i)ratingów ESG sporządzanych przez banki centralne, spełniających wszystkie poniższe warunki:

a)nie są opłacane przez oceniany podmiot;

b)nie są ujawniane publicznie;

c)są dostarczane zgodnie z zasadami, normami i procedurami zapewniającymi adekwatność, rzetelność i niezależność działalności ratingowej, jak przewidziano w niniejszym rozporządzeniu, oraz

d)nie odnoszą się do instrumentów finansowych emitowanych przez odpowiednie państwa członkowskie banków centralnych.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)„rating ESG” oznacza opinię, ocenę punktową lub połączenie obu tych elementów, które dotyczą podmiotu, instrumentu finansowego, produktu finansowego, profilu ESG lub charakterystyki ESG danego przedsiębiorstwa, ekspozycji przedsiębiorstwa na ryzyka ESG lub wpływu przedsiębiorstwa na ludzi, społeczeństwo i środowisko i które opierają się na ustalonej metodyce i określonym systemie rankingowym kategorii ratingowych oraz są udostępniane osobom trzecim, niezależnie od tego, czy taki rating ESG jest wyraźnie oznaczony jako „rating” czy „ocena punktowa ESG”;

2)„opinia” oznacza ocenę bazującą na metodyce opartej na zasadach i określonym systemie rankingowym kategorii ratingowych, w którym analityk ratingowy jest bezpośrednio zaangażowany w proces lub procesy ratingowe;

3)„ocena punktowa” oznacza miarę uzyskaną na podstawie danych, z zastosowaniem metodyki opartej na zasadach, i bazującą wyłącznie na wcześniej ustanowionym systemie lub modelu statystycznym lub algorytmicznym, bez żadnego dodatkowego istotnego wkładu analitycznego ze strony analityka;

4)„dostawcy ratingów ESG” oznaczają osobę prawną, która zajmuje się między innymi oferowaniem i rozpowszechnianiem ratingów ESG lub ocen punktowych w ramach wykonywania zawodu;

5)„regulowane przedsiębiorstwo finansowe w Unii” oznacza przedsiębiorstwo, niezależnie od jego formy prawnej, tj.:

–(i)    instytucję kredytową w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 31 ;

–(ii)    firmę inwestycyjną w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE 32 ;

–(iii)    zarządzającego alternatywnym funduszem inwestycyjnym (ZAFI) w rozumieniu art. 4 ust. 1 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE 33 , w tym zarządzającego kwalifikowalnym funduszem venture capital w rozumieniu art. 3 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 345/2013 34 , zarządzającego kwalifikowalnym funduszem na rzecz przedsiębiorczości społecznej w rozumieniu art. 3 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 346/2013 35 oraz zarządzającego EDFI w rozumieniu art. 2 pkt 12 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/760 36 ;

–(iv)    spółkę zarządzającą przedsiębiorstwem zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE 37 ;

–(v)    zakład ubezpieczeń w rozumieniu art. 13 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE 38 ;

–(vi)    zakład reasekuracji w rozumieniu art. 13 pkt 4 dyrektywy 2009/138/WE;

–(vii)    instytucję pracowniczych programów emerytalnych w rozumieniu art. 1 pkt 6 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2341 39 ;

–(viii)    instytucje emerytalne obsługujące programy emerytalne, które uznaje się za systemy zabezpieczenia społecznego objęte rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 40 i rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 41 , jak również wszelkie podmioty prawne utworzone w celu inwestowania w ramach takich systemów zabezpieczenia społecznego;

–(ix)    alternatywny fundusz inwestycyjny (AFI) zarządzany przez ZAFI w rozumieniu art. 4 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2011/61/UE lub AFI nadzorowany na mocy mających zastosowanie przepisów krajowych;

–(x)    UCITS w rozumieniu art. 1 ust. 2 dyrektywy nr 2009/65/WE;

–(xi)    kontrahenta centralnego w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 42 ;

–(xii)    centralny depozyt papierów wartościowych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 43 ;

–(xiii)    spółkę celową (podmiot specjalnego przeznaczenia) będącą zakładem ubezpieczeń lub reasekuracji, która uzyskała zezwolenie zgodnie z art. 211 dyrektywy 2009/138/WE;

–(xiv)    jednostkę specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji w rozumieniu art. 2 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2402 44 ;

–(xv)    ubezpieczeniową spółkę holdingową w rozumieniu art. 212 ust. 1 lit. f) dyrektywy 2009/138/WE lub finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej w rozumieniu art. 212 ust. 1 lit. h) dyrektywy 2009/138/WE, która jest częścią grupy ubezpieczeniowej podlegającej nadzorowi na poziomie grupy na podstawie art. 213 tej dyrektywy i która nie jest zwolniona z nadzoru nad grupą na podstawie art. 214 ust. 2 tejże dyrektywy;

–(xvi)    instytucję płatniczą w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. d) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 45 ;

–(xvii)    instytucję pieniądza elektronicznego w rozumieniu art. 2 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/110/WE 46 ;

–(xviii)    dostawcę usług finansowania społecznościowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. e) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1503 47 ;

–(xix)    dostawcę usług w zakresie kryptoaktywów w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 8 [wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rynków kryptoaktywów 48 ], który świadczy co najmniej jedną usługę w zakresie kryptoaktywów w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 9 [wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rynków kryptoaktywów];

–(xx)    repozytorium transakcji w rozumieniu art. 2 pkt 2 rozporządzenia (UE) nr 648/2012;

–(xxi)    repozytorium sekurytyzacji w rozumieniu art. 2 pkt 23 rozporządzenia (UE) 2017/2402;

–(xxii)    administratora wskaźników referencyjnych w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 49 ;

–(xxiii)    agencją ratingową w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1060/2009;

6)„analityk ratingowy” oznacza osobę, która wykonuje funkcje analityczne niezbędne do sporządzenia ratingu ESG;

7)„oceniany podmiot” oznacza osobę prawną, instrument finansowy, produkt finansowy lub organ publiczny lub podmiot prawa publicznego, który jest bezpośrednio lub pośrednio oceniany w ramach ratingu lub oceny punktowej ESG, niezależnie od tego, czy zwrócono się o taki rating, i niezależnie od tego, czy osoba prawna dostarczyła informacje na potrzeby tego ratingu lub oceny punktowej ESG;

8)„użytkownik” oznacza osobę fizyczną lub prawną, w tym organ publiczny lub podmiot prawa publicznego, dla której sporządzono rating ESG;

9)„właściwe organy” oznaczają organy wyznaczone przez każde państwo członkowskie do celów niniejszego rozporządzenia;

10)„kadra kierownicza wyższego szczebla” oznacza osobę lub osoby faktycznie kierujące działalnością dostawcy ratingów ESG oraz członka lub członków zarządu lub rady nadzorczej dostawcy ratingów ESG.

11)„grupa dostawców ratingów ESG” oznacza grupę jednostek z siedzibą w Unii, która to grupa składa się z jednostki dominującej i jej jednostek zależnych w rozumieniu art. 2 dyrektywy 2013/34/UE oraz jednostek powiązanych ze sobą i której działalność zawodowa obejmuje sporządzanie ratingów ESG.

TYTUŁ II

Sporządzanie ratingów ESG w Unii

Artykuł 4

Wymogi dotyczące sporządzania ratingów ESG w Unii

Każda osoba prawna, która chce sporządzać ratingi ESG w Unii, podlega jednemu z poniższych:

a)wydanemu przez ESMA zezwoleniu, o którym mowa w art. 5;

b)decyzji wykonawczej, o której mowa w art. 9;

c)upoważnieniu do zatwierdzenia, o którym mowa w art. 10;

d)uznaniu, o którym mowa w art. 11;

ROZDZIAŁ 1

Zezwolenie na sporządzanie ratingów ESG w Unii

Artykuł 5

Wniosek o udzielenie zezwolenia na sporządzanie ratingu ESG

1.Osoby prawne mające siedzibę w Unii, które chcą sporządzać ratingi ESG w Unii, składają do ESMA wniosek o udzielenie zezwolenia.

2.Wniosek o udzielenie zezwolenia zawiera wszystkie informacje wymienione w załączniku I i jest składany w dowolnym z języków urzędowych Unii. Do wszelkiej innej komunikacji między ESMA a dostawcami ratingów ESG i ich pracownikami stosuje się odpowiednio rozporządzenie Rady nr 1 50 .

3.ESMA opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu doprecyzowania informacji wymienionych w załączniku I.

ESMA przedkłada Komisji wspomniane projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia XX XXXX XXXX.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

4.Posiadający zezwolenie dostawca ratingów ESG musi spełniać przez cały czas warunki uzyskania pierwszego zezwolenia.

5.Dostawcy ratingów ESG bez zbędnej zwłoki powiadamiają ESMA o wszelkich istotnych zmianach warunków uzyskania pierwszego zezwolenia, w tym o każdym otwarciu lub zamknięciu oddziału w Unii.

Artykuł 6

Rozpatrzenie przez ESMA wniosku o udzielenie zezwolenia dostawcom ratingów ESG

1.W terminie 30 dni roboczych od otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 5 ust. 2, ESMA ocenia, czy jest on kompletny. Jeżeli wniosek nie jest kompletny, ESMA wyznacza termin, w którym wnioskodawca ma przedłożyć dodatkowe informacje.

2.Po przeprowadzeniu oceny kompletności wniosku ESMA powiadamia wnioskodawcę o wyniku tej oceny.

3.W terminie 120 dni roboczych od powiadomienia, o którym mowa w ust. 2, ESMA przyjmuje w pełni uzasadnioną decyzję o udzieleniu zezwolenia lub o odmowie udzielenia zezwolenia.

4.ESMA może przedłużyć termin, o którym mowa w ust. 3, do 140 dni roboczych, w szczególności w przypadku gdy wnioskodawca:

a)zamierza zatwierdzać ratingi ESG, o których mowa w art. 10;

b)zamierza stosować outsourcing; lub

c)zwraca się z wnioskiem o zwolnienie z obowiązku spełniania wymogów zgodnie z art. 20.

5.Decyzja przyjęta przez ESMA na mocy ust. 3 wchodzi w życie piątego dnia roboczego po jej przyjęciu.

Artykuł 7

Decyzja o udzieleniu zezwolenia lub o odmowie udzielenia zezwolenia na sporządzanie ratingów ESG oraz powiadomienie o tej decyzji

1.ESMA udziela zezwolenia wnioskodawcy jako dostawcy ratingów ESG, jeżeli po rozpatrzeniu wniosku, o którym mowa w art. 6, stwierdzi, że wnioskodawca spełnia warunki sporządzania ratingów określone w niniejszym rozporządzeniu.

2.ESMA powiadamia wnioskodawcę decyzji, o której mowa w akapicie pierwszym, w terminie pięciu dni roboczych od jej podjęcia.

3.ESMA informuje Komisję, EUNB i EIOPA o wszelkich decyzjach podjętych na podstawie ust. 2.

4.Zezwolenie obowiązuje na całym terytorium Unii.

Artykuł 8

Cofnięcie lub zawieszenie zezwolenia

1.ESMA cofa lub zawiesza zezwolenie dostawcy ratingów ESG w każdym z następujących przypadków:

a)dostawca ratingów ESG wyraźnie zrzekł się zezwolenia lub nie dostarczył ratingów ESG przez dziewięć miesięcy poprzedzających to cofnięcie lub zawieszenie;

b)dostawca ratingów ESG uzyskał zezwolenie na podstawie fałszywych oświadczeń lub w jakikolwiek inny niezgodny z prawem sposób;

c)dostawca ratingów ESG przestał spełniać warunki, na jakich uzyskał zezwolenie;

d)dostawca ratingów ESG poważnie lub wielokrotnie naruszył niniejsze rozporządzenie.

2.Decyzja o cofnięciu lub zawieszeniu zezwolenia wchodzi w życie ze skutkiem natychmiastowym w całej Unii.

ROZDZIAŁ 2

Sporządzanie ratingów ESG w Unii przez dostawców ratingów ESG z państw trzecich

Artykuł 9

Decyzja w kwestii równoważności

1.Dostawca ratingów ESG z państwa trzeciego, który chce sporządzać ratingi ESG w Unii, może to uczynić wyłącznie wtedy, gdy jest wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 13, oraz o ile spełnia wszystkie następujące warunki:

a)dostawca ratingów ESG z państwa trzeciego jest osobą prawną, posiada zezwolenie lub jest zarejestrowany jako dostawca ratingów ESG w danym państwie trzecim oraz podlega nadzorowi tego państwa trzeciego;

b)dostawca ratingów ESG z państwa trzeciego powiadomił ESMA o zamiarze sporządzania ratingów ESG w Unii i przekazał ESMA nazwę właściwego organu odpowiedzialnego za nadzór nad nim w państwie trzecim;

c)Komisja przyjęła decyzję w kwestii równoważności zgodnie z ust. 2;

d)ustalenia dotyczące współpracy, o których mowa w ust. 4, są operacyjne.

2.Komisja może przyjąć decyzję wykonawczą stwierdzającą, że ramy prawne i praktyki nadzorcze państwa trzeciego gwarantują, że:

a)dostawcy ratingów ESG posiadający zezwolenie lub zarejestrowani w tym państwie trzecim spełniają obowiązujące wymogi równoważne wymogom określonym w niniejszym rozporządzeniu,

b)zgodność z obowiązującymi wymogami, o których mowa w lit. a), podlega skutecznemu bieżącemu nadzorowi i egzekwowaniu w tym państwie trzecim.

Do celów lit. a) Komisja bierze pod uwagę, czy ramy prawne i praktyki nadzorcze państwa trzeciego zapewniają zgodność z zaleceniami IOSCO dotyczącymi ratingów ESG opublikowanymi w listopadzie 2021 r.

Taką decyzję wykonawczą przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 47.

3.Komisja może przyjąć akt delegowany zgodnie z art. 45 w celu określenia warunków, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) i b). Komisja może uzależnić stosowanie decyzji wykonawczej, o której mowa w ust. 2, od:

a)faktycznego spełniania na bieżąco przez dane państwo trzecie wszelkich warunków określonych w tej decyzji wykonawczej, mających na celu zapewnienie równoważnych standardów nadzorczych i regulacyjnych;

b)możliwości skutecznego wykonywania przez ESMA zadań z zakresu monitorowania, o których mowa w art. 33 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

4.    ESMA dokonuje ustaleń dotyczących współpracy z właściwymi organami państw trzecich, których ramy prawne i praktyki nadzorcze uznano za równoważne zgodnie z ust. 2. W ramach takich ustaleń określa się wszystkie następujące elementy:

a)mechanizm wymiany informacji między ESMA a właściwymi organami odnośnych państw trzecich, obejmujący dostęp do wszystkich istotnych informacji, o które zwrócił się ESMA, dotyczących dostawcy ratingów ESG posiadającego zezwolenie lub zarejestrowanego w tym państwie trzecim;

b)mechanizm szybkiego powiadamiania ESMA, w przypadku gdy właściwy organ państwa trzeciego uzna, że dostawca ratingów ESG posiadający zezwolenie lub zarejestrowany w tym państwie trzecim i nadzorowany przez ten właściwy organ państwa trzeciego narusza warunki zezwolenia lub rejestracji lub inne prawo krajowe w tym państwie trzecim;

c)procedury dotyczące koordynacji działań nadzorczych, w tym kontroli na miejscu.

Artykuł 10

Zatwierdzanie ratingów ESG sporządzonych przez dostawcę ratingów ESG z państwa trzeciego

1.Dostawca ratingów ESG mający siedzibę w Unii i posiadający zezwolenie zgodnie z art. 7 może zatwierdzać ratingi ESG sporządzone przez dostawcę ratingów ESG z państwa trzeciego należącego do tej samej grupy, o ile spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)dostawca ratingów ESG mający siedzibę w Unii złożył do ESMA wniosek o udzielenie zezwolenia na takie zatwierdzanie;

b)dostawca ratingów ESG mający siedzibę w Unii sprawdził i jest w stanie na bieżąco wykazać ESMA, że sporządzenie ratingu ESG, który ma zostać zatwierdzony, spełnia wymogi co najmniej tak samo rygorystyczne jak wymogi niniejszego rozporządzenia;

c)dostawca ratingów ESG mający siedzibę w Unii posiada wiedzę fachową niezbędną do skutecznego monitorowania sporządzania ratingów ESG przez dostawcę ratingów ESG z państwa trzeciego oraz do zarządzania wszelkim powiązanym ryzykiem;

d)istnieje obiektywny powód, dla którego dostawca ratingów ESG z państwa trzeciego musi sporządzić rating ESG i dlaczego ten rating ESG musi zostać zatwierdzony do wykorzystania w Unii;

e)dostawca ratingów ESG mający siedzibę w Unii przekazuje ESMA na jego wniosek wszelkie informacje niezbędne ESMA do bieżącego nadzorowania przestrzegania niniejszego rozporządzenia przez dostawcę ratingów ESG z państwa trzeciego;

f)w przypadku gdy dostawca ratingu ESG z państwa trzeciego podlega nadzorowi, zawierane jest odpowiednie ustalenie dotyczące współpracy między ESMA a właściwym organem państwa trzeciego, w którym dostawca ratingu ESG ma siedzibę, w celu zapewnienia skutecznej wymiany informacji;

do celów akapitu pierwszego lit. b) ESMA może uznać, że zgodność sporządzania ratingu ESG, który ma zostać zatwierdzony, z zaleceniami IOSCO dotyczącymi ratingów ESG, jest równoważna ze zgodnością z wymogami niniejszego rozporządzenia.

2.Dostawca ratingów ESG ubiegający się o możliwość zatwierdzania, o której mowa w ust. 1, przekazuje ESMA wszelkie informacje niezbędne do stwierdzenia przez ESMA, że w chwili składania wniosku spełnione są wszystkie warunki, o których mowa we wspomnianym ustępie.

3.W terminie 90 dni roboczych od otrzymania wniosku o zatwierdzanie, o którym mowa w ust. 1, ESMA rozpatruje ten wniosek i podejmuje decyzję o udzieleniu zezwolenia na zatwierdzenie lub o nieudzieleniu takiego zezwolenia. ESMA podaje do wiadomości publicznej decyzję o zatwierdzeniu dostarczoną przez dostawcę ratingów ESG z państwa trzeciego.

4.Zatwierdzony rating ESG uznaje się za rating ESG przyznany przez zatwierdzającego dostawcę ratingów ESG. Zatwierdzający dostawca nie może wykorzystywać zatwierdzenia w celu uniknięcia lub obejścia wymogów niniejszego rozporządzenia.

5.Dostawca ratingów ESG, który zatwierdził rating ESG przyznany przez dostawcę ratingów ESG z państwa trzeciego, ponosi pełną odpowiedzialność za taki rating ESG oraz za wypełnianie obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia.

6.W przypadku gdy ESMA ma uzasadnione powody, aby uznać, że warunki określone w ust. 1 nie są już spełniane, jest on uprawniony do zażądania od zatwierdzającego dostawcy ratingów ESG zaprzestania zatwierdzania.

Artykuł 11

Uznawanie dostawców ratingów ESG z państw trzecich

1.Do czasu przyjęcia przez Komisję decyzji w kwestii równoważności, o której mowa w art. 9, lub, jeżeli została już przyjęta, w przypadku uchylenia decyzji w kwestii równoważności dostawcy ratingów ESG z państw trzecich, których roczne przychody netto ze sprzedaży w ramach działalności w zakresie ratingów ESG nie przekraczają 12 mln EUR przez trzy kolejne lata, mogą sporządzać ratingi ESG regulowanym przedsiębiorstwom finansowym w Unii, pod warunkiem że ESMA uznał danego dostawcę ratingów ESG z państwa trzeciego zgodnie z ust. XX i YY niniejszego artykułu.

2.Dostawcy ratingów ESG z państw trzecich, którzy chcą zostać uznani i o których mowa w ust. 1, spełniają wymogi ustanowione w niniejszym rozporządzeniu i występują do ESMA o uznanie. Dostawcy ratingów ESG mogą spełnić ten warunek, stosując zalecenia IOSCO dotyczące ratingów ESG, pod warunkiem że takie zastosowanie jest równoważne z wymogami ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu.

Do celów akapitu pierwszego ESMA może uwzględnić ocenę przeprowadzoną przez niezależnego audytora zewnętrznego lub certyfikację właściwego organu państwa trzeciego, w którym dostawca ratingów ESG z państwa trzeciego ma siedzibę.

3.Dostawcy ratingów ESG z państw trzecich, którzy chcą zostać uznani zgodnie z ust. 1, muszą posiadać przedstawiciela prawnego. Przedstawiciel ten musi być osobą prawną mającą siedzibę w Unii i wyraźnie wyznaczoną przez tego dostawcę ratingów ESG z państwa trzeciego do podejmowania w imieniu tego dostawcy czynności w związku z obowiązkami dostawcy ratingów ESG wynikającymi z niniejszego rozporządzenia i w tym zakresie ponosi odpowiedzialność wobec ESMA.

4.Przed uznaniem, o którym mowa w ust. 1, dostawca ratingów ESG z państwa trzeciego przekazuje ESMA następujące informacje:

a)wszelkie informacje niezbędne ESMA do upewnienia się, czy dany dostawca ratingów ESG z państwa trzeciego wdrożył wszystkie niezbędne ustalenia, aby spełnić wymogi, o których mowa w ust. 2;

b)wykaz swoich rzeczywistych lub przyszłych ratingów ESG, które mają być udostępniane w Unii;

c)w stosownych przypadkach, nazwę i dane kontaktowe właściwego organu w państwie trzecim odpowiedzialnego za nadzór nad tym dostawcą.

ESMA sprawdza, czy warunki określone w ust. 2 i 3 zostały spełnione w terminie 90 dni roboczych od otrzymania wniosku, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu.

5.ESMA uznaje dostawcę ratingów ESG z państwa trzeciego, o którym mowa w ust. 1, o ile spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)dostawca ratingów ESG z państwa trzeciego spełnił wszystkie warunki określone w ust. 2, 3 i 4

b)w przypadku gdy dostawca ratingów ESG z państwa trzeciego podlega nadzorowi, ESMA dąży do zawarcia odpowiedniego ustalenia dotyczącego współpracy z odpowiednim właściwym organem państwa trzeciego, w którym dostawca ratingów ESG ma siedzibę, w celu zapewnienia skutecznej wymiany informacji;

6.Uznanie nie następuje, jeżeli przepisy ustawowe, wykonawcze lub administracyjne państwa trzeciego, w którym dostawca ratingów ESG z państwa trzeciego ma siedzibę lub miejsce zamieszkania, bądź, w stosownych przypadkach, ograniczenia uprawnień nadzorczych i uprawnień w zakresie prowadzenia postępowań wyjaśniających właściwego organu tego państwa trzeciego uniemożliwiają skuteczne sprawowanie nadzoru przez ESMA zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

7.ESMA nakłada grzywny zgodnie z art. 30, zawiesza lub, w stosownych przypadkach, cofa uznanie, o którym mowa w ust. 1, jeżeli ma uzasadnione powody, oparte na udokumentowanych dowodach, aby uznać, że dostawca ratingów ESG:

a)działa lub działał z wyraźną szkodą dla interesów użytkowników jego ratingów ESG lub prawidłowego funkcjonowania rynków;

b)poważnie naruszył mające zastosowanie wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu;

c)złożył fałszywe oświadczenia lub wykorzystał wszelkie inne niezgodne z prawem środki w celu uzyskania uznania.

8.ESMA opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających formę i treść wniosku, o którym mowa w ust. 2, a w szczególności sposób prezentacji informacji wymaganych w ust. 4. ESMA przedkłada te projekty Komisji.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 12

Ustalenia dotyczące współpracy

1.Wszelkie ustalenia dotyczące współpracy, o których mowa w art. 9 ust. 4, art. 10 ust. 1 lit. f) i art. 11 ust. 5 lit. b), podlegają gwarancjom zachowania tajemnicy zawodowej, które są co najmniej równoważne gwarancjom określonym w art. 44. Wymiana informacji prowadzona na podstawie takich ustaleń dotyczących współpracy ma na celu wykonywanie zadań ESMA lub właściwych organów.

2.W odniesieniu do przekazywania danych osobowych do państwa trzeciego ESMA stosuje rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 51 .

ROZDZIAŁ 3

Rejestr i dostępność informacji

Artykuł 13

Rejestr dostawców ratingów ESG i dostępność informacji za pośrednictwem europejskiego pojedynczego punktu dostępu (ESAP)

1.ESMA ustanawia i prowadzi rejestr zawierający informacje na temat wszystkich następujących kwestii:

a)tożsamość dostawców ratingów ESG posiadających zezwolenie zgodnie z art. 7;

b)tożsamość dostawców ratingów ESG z państw trzecich, którzy spełniają warunki określone w art. 9, oraz właściwych organów państw trzecich odpowiedzialnych za nadzór nad tymi dostawcami ratingów ESG z państw trzecich;

c)tożsamość zatwierdzającego dostawcy ratingów ESG i zatwierdzonego dostawcy ratingów ESG z państwa trzeciego, o którym mowa w art. 10, oraz, w stosownych przypadkach, właściwych organów państwa trzeciego, które są odpowiedzialne za nadzór nad zatwierdzonym dostawcą ratingów ESG z państwa trzeciego;

d)tożsamość dostawców ratingów ESG z państw trzecich, którzy zostali uznani zgodnie z art. 11, oraz, w stosownych przypadkach, właściwych organów państwa trzeciego odpowiedzialnych za nadzór nad tymi dostawcami ratingów ESG z państw trzecich;

2.Rejestr, o którym mowa w ust. 1, jest publicznie dostępny na stronie internetowej ESMA i w razie potrzeby niezwłocznie aktualizowany.

3.Od 1 stycznia 2028 r., podając do wiadomości publicznej wszelkie informacje zgodnie z art. 18 ust. 1 i art. 21 ust. 1, dostawca ratingów ESG w tym samym czasie przekazuje te informacje właściwemu organowi gromadzącemu dane, o którym mowa w ust. 6 niniejszego artykułu, aby zapewnić ich dostępność za pośrednictwem europejskiego pojedynczego punktu dostępu ustanowionego na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) XX/XXXX* [rozporządzenia w sprawie ESAP].

4.Informacje te są zgodne ze wszystkimi poniższymi wymogami:

a)informacje te przygotowuje się w formacie umożliwiającym pobranie danych zgodnie z art. 2 pkt 3 rozporządzenia (UE) XX/XXXX [rozporządzenia w sprawie ESAP] lub, jeżeli wymaga tego prawo Unii, w formacie nadającym się do odczytu maszynowego, zgodnie z definicją w art. 2 pkt 4 rozporządzenia (UE) XX/XXXX [rozporządzenia w sprawie europejskiego pojedynczego punktu dostępu];

b)do informacji dołącza się następujące metadane:

1)wszystkie nazwy dostawców ratingów ESG przekazujących informacje;

2)identyfikator podmiotu prawnego dostawcy ratingów ESG określony zgodnie z art. 7 ust. 4 rozporządzenia (UE) XX/XXXX [rozporządzenia w sprawie ESAP];

3)wielkość dostawcy ratingów ESG określoną zgodnie z art. 7 ust. 4 rozporządzenia (UE) XX/XXXX [rozporządzenia w sprawie ESAP];

4)rodzaj informacji sklasyfikowanych zgodnie z art. 7 ust. 4 rozporządzenia (UE) XX/XXXX [rozporządzenia w sprawie ESAP];

5)metadane określające, czy informacje zawierają dane osobowe.

5.Do celów ust. 1 lit. b) ppkt (ii) dostawcy ratingów ESG uzyskują identyfikator podmiotu prawnego określony zgodnie z art. 7 ust. 4 rozporządzenia (UE) XX/XXXX [rozporządzenia w sprawie ESAP].

6.Do celów udostępniania za pośrednictwem europejskiego pojedynczego punktu dostępu informacji, o których mowa w ust. 1, organem gromadzącym dane określonym w art. 2 pkt 2 rozporządzenia (UE) XX/XXXX [rozporządzenia w sprawie ESAP] jest ESMA.

7.Od 1 stycznia 2028 r. informacje, o których mowa w ust. 1 i w art. 10 ust. 3, art. 33 ust. 1, art. 34 i 35, są udostępniane za pośrednictwem europejskiego pojedynczego punktu dostępu. W tym celu organem gromadzącym dane określonym w art. 2 pkt 2 tego rozporządzenia jest ESMA. Informacje te przygotowuje się w formacie umożliwiającym pobranie danych zgodnie z art. 2 pkt 3 rozporządzenia (UE) XX/XXXX [rozporządzenia w sprawie ESAP], obejmują one metadane dotyczące nazw i, w miarę dostępności, identyfikator podmiotu prawnego dostawcy ratingów ESG, określony zgodnie z art. 7 ust. 4 tego rozporządzenia, rodzaj informacji sklasyfikowanych zgodnie z art. 7 ust. 4 tego rozporządzenia oraz to, czy informacje te obejmują dane osobowe.

8.W celu zapewnienia skutecznego gromadzenia danych przekazywanych zgodnie z ust. 3 i zarządzania nimi ESMA opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych, aby określić:

a)wszelkie pozostałe metadane dołączane do informacji;

b)strukturę danych zawartych w informacjach;

c)w odniesieniu do jakich informacji wymagany jest format nadający się do odczytu maszynowego oraz jaki format nadający się do odczytu maszynowego należy stosować.

Przed opracowaniem projektów wykonawczych standardów technicznych ESMA przeprowadza ocenę kosztów i korzyści. Do celów lit. c) ESMA ocenia zalety i wady różnych formatów nadających się do odczytu maszynowego i przeprowadza odpowiednie badania praktyczne.

ESMA przedkłada Komisji wspomniane projekty wykonawczych standardów technicznych.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

9.W razie potrzeby ESMA przyjmuje wytyczne dla podmiotów, aby zapewnić prawidłowość metadanych przedłożonych zgodnie z ust. 8 akapit pierwszy lit. a).

TYTUŁ III

RZETELNOŚĆ I WIARYGODNOŚĆ DZIAŁALNOŚCI W ZAKRESIE RATINGÓW ESG

ROZDZIAŁ 1

Wymogi organizacyjne, procesy i dokumenty dotyczące zarządzania

Artykuł 14

Zasady ogólne

1.Dostawcy ratingów ESG zapewniają niezależność swojej działalności w zakresie ratingów, w tym od wszelkich wpływów i ograniczeń politycznych i gospodarczych.

2.Dostawcy ratingów ESG posiadają zasady i procedury zapewniające, aby ich ratingi ESG były sporządzane i publikowane lub udostępniane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

3.Dostawcy ratingów ESG stosują systemy, zasoby i procedury, które są odpowiednie i skuteczne, w celu wypełnienia swoich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia.

4.Dostawcy ratingów ESG przyjmują i wdrażają pisemną politykę i procedury zapewniające, aby ich ratingi ESG opierały się na dogłębnej analizie wszystkich istotnych informacji, którymi dysponują.

5.Dostawcy ratingów ESG przyjmują i wdrażają wewnętrzną politykę i procedury dotyczące należytej staranności, zapewniające, aby ich interesy biznesowe nie wpływały negatywnie na niezależność lub dokładność działań w zakresie oceny.

6.Dostawcy ratingów ESG przyjmują i wdrażają odpowiednie procedury administracyjne i księgowe, mechanizmy kontroli wewnętrznej oraz skuteczne rozwiązania w zakresie kontroli i zabezpieczeń systemów przetwarzania danych.

7.Dostawcy ratingów ESG stosują w odniesieniu do sporządzanych przez siebie ratingów ESG metodyki ratingowe, które są rygorystyczne, systematyczne, obiektywne i podlegające walidacji, oraz posługują się tymi metodykami ratingowymi w sposób ciągły.

8.Dostawcy ratingów ESG przeprowadzają przegląd metodyk ratingowych, o których mowa w ust. 6, na bieżąco i co najmniej raz w roku.

9.Dostawcy ratingów ESG przynajmniej raz w roku monitorują i oceniają adekwatność i skuteczność systemów, zasobów i procedur, o których mowa w ust. 2, oraz stosują odpowiednie środki w celu wyeliminowania wszelkich niedociągnięć.

10.Dostawcy ratingów ESG ustanawiają i utrzymują stałą i skuteczną jednostkę nadzorczą w celu zapewnienia nadzoru nad wszystkimi aspektami sporządzania swoich ratingów ESG.

Dostawcy ratingów ESG opracowują i utrzymują solidne procedury dotyczące swojej jednostki nadzorczej.

11.Dostawcy ratingów ESG przyjmują, wdrażają i egzekwują środki w celu zapewnienia, aby sporządzane przez nich ratingi ESG opierały się na wnikliwej analizie wszystkich dostępnych im informacji, istotnych dla ich analizy, zgodnie z metodykami ratingowymi, którymi się posługują. Przyjmują oni wszelkie niezbędne środki, aby informacje wykorzystywane przy przyznawaniu ratingów ESG były odpowiedniej jakości i pochodziły z wiarygodnych źródeł. Dostawcy ratingów ESG wyraźnie zaznaczają, że ich ratingi ESG są ich własną opinią.

12.Dostawcy ratingów ESG nie ujawniają informacji na temat swojego kapitału intelektualnego, własności intelektualnej, know-how ani wyników innowacji, które kwalifikowałyby się jako tajemnice przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/943 52 .

13.Dostawcy ratingów ESG wprowadzają zmiany w swoich ratingach ESG wyłącznie zgodnie ze swoimi metodykami ratingowymi opublikowanymi zgodnie z art. 21.

Artykuł 15

Oddzielenie działalności w zakresie ratingów ESG od innych rodzajów działalności

1.Dostawcy ratingów ESG nie mogą prowadzić żadnego z następujących rodzajów działalności:

a)działalność doradcza na rzecz inwestorów lub przedsiębiorstw;

b)sporządzanie i sprzedaż ratingów kredytowych;

c)opracowanie wskaźników referencyjnych;

d)działalność inwestycyjna;

e)czynności audytowe;

f)działalność bankowa, ubezpieczeniowa lub reasekuracyjna.

2.Dostawcy ratingów ESG zapewniają, aby świadczenie usług innych niż te, o których mowa w ust. 1, nie stwarzało ryzyka konfliktu interesów w ich działalności w zakresie ratingów ESG.

Artykuł 16

Analitycy ratingowi, pracownicy i inne osoby zaangażowane w sporządzanie ratingów ESG

1.Dostawcy ratingów ESG zapewniają, aby analitycy ratingowi, pracownicy i wszelkie inne osoby fizyczne, z których usług korzystają lub które są pod ich kontrolą i które są bezpośrednio zaangażowane w sporządzanie ratingów ESG, w tym analitycy bezpośrednio uczestniczący w procesie ratingowym oraz osoby zaangażowane w sporządzanie ocen punktowych, posiadali wiedzę i doświadczenie niezbędne do wykonywania powierzonych obowiązków i zadań.

2.Dostawcy ratingów ESG zapewniają, aby osoby, o których mowa w ust. 1, nie mogły inicjować negocjacji dotyczących opłat lub płatności ani uczestniczyć w takich negocjacjach z żadnym ocenianym podmiotem lub jakąkolwiek osobą bezpośrednio lub pośrednio powiązaną z ocenianym podmiotem poprzez kontrolę.

3.Osoby, o których mowa w ust. 1, nie kupują ani nie sprzedają żadnych instrumentów finansowych emitowanych, gwarantowanych ani w inny sposób wspieranych przez oceniany podmiot inny niż jednostki uczestnictwa w zdywersyfikowanych programach zbiorowego inwestowania, w tym w zarządzanych funduszach, ani nie angażują się w żadną transakcję na takich instrumentach finansowych.

4.Osoby, o których mowa w ust. 1, nie uczestniczą w ustalaniu ratingu ESG żadnego ocenianego podmiotu ani w inny sposób nie wpływają na jego ustalenie, jeżeli osoby te:

a)są posiadaczami instrumentów finansowych ocenianego podmiotu innych niż jednostki uczestnictwa w zdywersyfikowanych programach zbiorowego inwestowania;

b)są posiadaczami instrumentów finansowych jakiegokolwiek podmiotu powiązanego z ocenianym podmiotem, których posiadanie może wywołać lub może zostać uznane za potencjalnie wywołujące konflikt interesów, innych niż jednostki uczestnictwa w zdywersyfikowanych programach zbiorowego inwestowania;

c)były niedawno związane stosunkiem pracy, stosunkiem gospodarczym lub innym rodzajem relacji z ocenianym podmiotem, które mogą wywoływać lub mogą zostać uznane za potencjalnie wywołujące konflikt interesów.

5.Dostawcy ratingów ESG zapewniają, aby osoby, o których mowa w ust. 1:

a)zastosowały wszelkie uzasadnione środki w celu ochrony majątku i rejestrów będących w posiadaniu dostawcy ratingów ESG przed oszustwem, kradzieżą lub użyciem niezgodnym z przeznaczeniem, biorąc pod uwagę charakter, skalę i złożoność działalności dostawcy ratingów ESG oraz charakter i zakres jego działalności w zakresie ratingów ESG;

b)nie udostępniały poufnych informacji powierzonych dostawcy ratingów ESG osobom, które nie są bezpośrednio zaangażowane w prowadzenie działalności w zakresie ratingów ESG, w tym analitykom ratingowym i pracownikom jakiejkolwiek osoby bezpośrednio lub pośrednio powiązanej z dostawcą ratingów ESG poprzez kontrolę, ani żadnej innej osobie fizycznej, z której usług korzysta lub korzystała lub której usługi kontroluje jakakolwiek osoba bezpośrednio lub pośrednio powiązana z dostawcą ratingów ESG poprzez kontrolę;

c)nie wykorzystywały ani nie udostępniały informacji poufnych w żadnym innym celu niż prowadzenie działalności w zakresie ratingów ESG, w tym na potrzeby obrotu instrumentami finansowymi.

6.Osoby, o których mowa w ust. 1, które uważają, że dowolna inna osoba, o której mowa w ust. 1, brała udział w działaniach, które uznają za nielegalne, niezwłocznie informują o tym komórkę nadzoru zgodności z prawem. Dostawca ratingów ESG zapewnia, aby takie zgłoszenie nie miało żadnych negatywnych konsekwencji dla osoby zgłaszającej.

7.W przypadku gdy analityk ratingowy wypowiada stosunek pracy u dostawcy ratingów ESG i rozpoczyna pracę w ocenianym podmiocie, w którego opracowywaniu ratingu uczestniczył, dostawca ratingów ESG przeprowadza przegląd pracy analityka ratingowego w okresie jednego roku poprzedzającego jego odejście.

8.Osoby, o których mowa w ust. 1, nie mogą zajmować kluczowych stanowisk kierowniczych w ocenianym podmiocie przez sześć miesięcy po sporządzeniu takiego ratingu.

Artykuł 17

Wymogi dotyczące prowadzenia rejestrów

1.Dostawcy ratingów ESG rejestrują swoją działalność w zakresie ratingów ESG. Rejestry te zawierają informacje wymienione w załączniku II.

2.Dostawcy ratingów ESG przechowują informacje, o których mowa w ust. 1, przez co najmniej pięć lat i w takiej formie, aby możliwe było powielenie i pełne zrozumienie ustalenia ratingu ESG.

Artykuł 18

Mechanizm rozpatrywania skarg

1.Dostawcy ratingów ESG posiadają i publikują na swojej stronie internetowej procedury przyjmowania i rozpatrywania skarg oraz prowadzenia rejestrów dotyczących skarg.

2.Procedury, o których mowa w ust. 1, zapewniają, aby:

a)dostawca ratingów ESG udostępnił publicznie politykę rozpatrywania skarg, za pomocą której można składać skargi na:

1)źródła danych wykorzystanych na potrzeby konkretnego ratingu ESG;

2)sposób, w jaki zastosowano metodykę ratingową w odniesieniu do konkretnego ratingu ESG;

3)kwestię, czy konkretny rating ESG był reprezentatywny dla ocenianego podmiotu;

4)proponowaną zmianę procesu sporządzania ratingu ESG;

5)inne decyzje dotyczące ratingu ESG;

b)skargi rozpatrywano w sposób terminowy i sprawiedliwy oraz aby skarżący został poinformowany o wyniku dochodzenia w rozsądnym terminie, chyba że takie powiadomienie byłoby sprzeczne z celami porządku publicznego lub z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 53 ;

c)sprawę badano w sposób niezależny, bez udziału personelu, który jest związany z przedmiotem skargi.

Artykuł 19

Outsourcing

1.Dostawcy ratingów ESG nie zlecają na zasadzie outsourcingu ważnych funkcji operacyjnych, jeżeli taki outsourcing w istotny sposób pogorszyłby jakość polityki i procedur kontroli wewnętrznej dostawcy ratingów ESG lub zdolność Europejskiego Urzędu Nadzoru i Papierów Wartościowych (ESMA) do nadzorowania wypełniania przez dostawcę ratingów ESG obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia.

2.Dostawcy ratingów ESG, którzy zlecają na zasadzie outsourcingu funkcje, wszelkie usługi lub czynności istotne dla sporządzania ratingów ESG, pozostają w pełni odpowiedzialni za wywiązywanie się ze wszystkich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia.

3.Dostawcy ratingów ESG, którzy zlecają na zasadzie outsourcingu funkcje, wszelkie usługi lub czynności istotne dla sporządzania ratingów ESG, pozostają w pełni odpowiedzialni za ujawnianie informacji, o których mowa w załączniku II.

Artykuł 20

Zwolnienia z wymogów w zakresie zarządzania

1.ESMA może zwolnić dostawcę ratingów ESG, na jego wniosek, z obowiązku spełnienia niektórych wymogów określonych w art. 14, jeżeli dostawca ratingów ESG jest w stanie wykazać, że wymogi te są niewspółmierne do charakteru, skali i złożoności jego działalności oraz charakteru i zakresu sporządzania ratingów ESG, oraz pod warunkiem że:

a)dostawca ratingów ESG jest małym lub średnim przedsiębiorstwem zgodnie z kryteriami określonymi w art. 3 dyrektywy 2013/34/UE;

b)dostawca ratingów ESG wdrożył środki i procedury – w szczególności mechanizmy kontroli wewnętrznej, ustalenia i środki dotyczące sprawozdawczości – które zapewniają niezależność analityków ratingowych i osób zatwierdzających ratingi ESG oraz które zapewniają skuteczne przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia;

c)wielkość dostawcy ratingów ESG nie została określona w sposób pozwalający dostawcy ratingów ESG lub grupie dostawców ratingów ESG na uchylanie się od obowiązku spełniania wymogów niniejszego rozporządzenia.

2.W przypadku grupy dostawców ratingów ESG ESMA zapewnia, aby co najmniej jeden z dostawców ratingów ESG w grupie nie był zwolniony z wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

ROZDZIAŁ 2

Wymogi dotyczące przejrzystości

Artykuł 21

Publiczne ujawnianie metodyk, modeli i kluczowych założeń ratingowych stosowanych w działalności w zakresie ratingów ESG

1.Dostawcy ratingów ESG ujawniają na swojej stronie internetowej metodyki, modele i kluczowe założenia ratingowe stosowane w swojej działalności w zakresie ratingów ESG, w tym informacje, o których mowa w załączniku III pkt 1.

2.ESMA opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu doprecyzowania elementów, które należy ujawnić zgodnie z ust. 1.

3.ESMA przedkłada Komisji wspomniane projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia XX XXXX XXXX.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 22

Ujawnianie informacji subskrybentom ratingów ESG i ocenianym podmiotom

1.Dostawcy ratingów ESG ujawniają swoim subskrybentom i ocenianym podmiotom co najmniej te informacje, o których mowa w załączniku III pkt 2.

2.ESMA opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu doprecyzowania elementów, które należy ujawnić zgodnie z ust. 1.

3.ESMA przedkłada Komisji wspomniane projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia XX XXXX XXXX.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ROZDZIAŁ 3

Niezależność i konflikty interesów

Artykuł 23

Niezależność i unikanie konfliktów interesów

1.Dostawcy ratingów ESG posiadają solidny ład korporacyjny, obejmujący jasną strukturę organizacyjną z dobrze określonymi, przejrzystymi i spójnymi rolami i obowiązkami wszystkich osób zaangażowanych w sporządzanie ratingów ESG.

2.Dostawcy ratingów ESG podejmują wszelkie niezbędne działania w celu zapewnienia, aby żaden istniejący lub potencjalny konflikt interesów ani żadne stosunki gospodarcze ze strony samego dostawcy ratingów ESG lub jego akcjonariuszy, kadry kierowniczej, analityków ratingowych, pracowników ani jakiejkolwiek innej osoby fizycznej, z których usług korzysta lub których usługi kontroluje dostawca ratingów ESG, nie miały wpływu na żaden istniejący lub potencjalny konflikt interesów, ani ze strony jakiejkolwiek osoby bezpośrednio lub pośrednio powiązanej z nimi poprzez kontrolę.

3.W przypadku gdy istnieje ryzyko konfliktu interesów u dostawcy ratingów ESG ze względu na strukturę własności, pakiet kontrolny lub działalność tego dostawcy ratingów ESG, jakiegokolwiek podmiotu posiadającego lub kontrolującego dostawcę ratingów ESG, podmiotu, który jest własnością dostawcy ratingów ESG lub jest przez niego kontrolowany, lub jakiegokolwiek podmiotu powiązanego z dostawcą ratingów ESG, ESMA może zażądać od dostawcy ratingów ESG powzięcia środków w celu ograniczenia tego ryzyka. Środki takie mogą obejmować ustanowienie niezależnej jednostki nadzorczej reprezentującej w zrównoważony sposób zainteresowane strony, w tym użytkowników ratingów ESG i podmioty wnoszące wkład w takie ratingi.

W przypadku gdy nie można odpowiednio zarządzać konfliktem interesów, o którym mowa w akapicie pierwszym, ESMA może zobowiązać dostawcę ratingów ESG do zaprzestania działalności lub stosunków, które powodują konflikt interesów, lub może zażądać od dostawcy ratingów ESG zaprzestania sporządzania ratingów ESG.

4.Dostawcy ratingów ESG ujawniają ESMA wszystkie istniejące lub potencjalne konflikty interesów, w tym konflikty interesów wynikające z własności lub kontroli dostawców ratingów ESG.

5.Dostawcy ratingów ESG ustanawiają i stosują strategie, procedury i skuteczne ustalenia organizacyjne dotyczące identyfikowania konfliktów interesów, ich ujawniania, zapobiegania im, zarządzania nimi i ich łagodzenia. Dostawcy ratingów ESG regularnie przeprowadzają przegląd i aktualizację tych strategii, procedur i ustaleń. Te strategie, procedury i ustalenia w szczególności mają na celu zapobieganie konfliktom interesów wynikającym z własności lub kontroli dostawcy ratingów ESG lub z innych interesów w grupie dostawcy ratingów ESG lub konfliktom interesów spowodowanym przez inne osoby, które wywierają wpływ na dostawcę ratingów ESG lub sprawują nad nim kontrolę w odniesieniu do ustalania ratingu ESG, a także zarządzanie tymi konfliktami i ich łagodzenie.

6.Co najmniej raz w roku dostawcy ratingów ESG przeprowadzają przegląd swojej działalności, aby zidentyfikować potencjalne konflikty interesów.

Artykuł 24

Zarządzanie potencjalnymi konfliktami interesów pracowników

1.Dostawcy ratingów ESG zapewniają, aby ich pracownicy oraz wszelkie inne osoby fizyczne, z których usług korzystają lub których usługi kontrolują, i które bezpośrednio biorą udział w sporządzaniu ratingów ESG:

a)posiadali umiejętności niezbędne do wykonywania swoich zadań i obowiązków oraz podlegali skutecznemu zarządzaniu i nadzorowi;

b)nie podlegali nadmiernemu wpływowi ani konfliktom interesów;

c) aby wynagrodzenie i ocena wyników tych osób nie powodowały konfliktu interesów ani w żaden inny sposób nie naruszały rzetelności procesu ustalania ratingu ESG;

d)nie mieli żadnych interesów ani powiązań biznesowych, które mogłyby narazić na szwank działalność dostawcy ratingów ESG;

e)nie mogli uczestniczyć w ustalaniu ratingów ESG poprzez udział w przetargach, ofertach i transakcjach w imieniu własnym lub uczestników rynku, z wyjątkiem przypadków, gdy taki sposób zbierania danych jest wyraźnie wymagany przez metodykę ustalania ratingów ESG i podlega konkretnym zasadom w niej określonym;

f)podlegali skutecznym procedurom kontroli wymiany informacji z innymi pracownikami uczestniczącymi w działaniach, które mogą stwarzać ryzyko powstania konfliktów interesów, oraz stronami trzecimi, w przypadku gdy wymieniane informacje mogą mieć wpływ na rating ESG.

2.Dostawcy ratingów ESG ustanawiają szczególne procedury kontroli wewnętrznej, aby zapewnić rzetelność i wiarygodność pracownika lub osoby ustalającej rating ESG, w tym co najmniej wewnętrzną procedurę zatwierdzania przez kierownictwo przed rozpowszechnieniem ratingu ESG.

Artykuł 25

Sprawiedliwe, rozsądne, przejrzyste i niedyskryminacyjne traktowanie użytkowników ratingów ESG

1.Dostawcy ratingów ESG podejmują odpowiednie działania w celu zapewnienia, aby opłaty pobierane od klientów były sprawiedliwe, rozsądne, przejrzyste, niedyskryminacyjne i opierały się na kosztach.

2.Do celów ust. 1 ESMA może zobowiązać dostawców ratingów ESG do przedstawienia mu udokumentowanych dowodów, może wprowadzić środki nadzorcze zgodnie z art. 33 oraz może podjąć decyzję o nałożeniu grzywien zgodnie z art. 34, jeżeli stwierdzi, że opłaty od dostawców ratingów ESG nie są sprawiedliwe, rozsądne, przejrzyste, niedyskryminacyjne i nie opierają się na rzeczywistych kosztach.

ROZDZIAŁ 4

Nadzór sprawowany przez ESMA

Sekcja 1

Zasady ogólne

Artykuł 26

Nieingerowanie w zawartość ratingów ani w metodyki ich sporządzania

Podczas wykonywania swoich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia ESMA, Komisja ani żadne organy publiczne państwa członkowskiego nie ingerują w zawartość ratingów ESG ani w metodyki ich sporządzania.

Artykuł 27

ESMA

1.Zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 ESMA wydaje i aktualizuje wytyczne dotyczące współpracy między ESMA a właściwymi organami do celów niniejszego rozporządzenia, w tym procedury i szczegółowe warunki dotyczące przekazywania zadań.

2.Zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 ESMA, we współpracy z EUNB i EIOPA, wydaje i aktualizuje wytyczne dotyczące stosowania systemu zatwierdzania, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia, do dnia XX XXXX XXXX.

3.ESMA publikuje roczne sprawozdanie ze stosowania niniejszego rozporządzenia, obejmujące środki nadzorcze wprowadzone przez ESMA i sankcje nałożone przez ESMA na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym grzywny i okresowe kary pieniężne. Sprawozdanie to zawiera w szczególności informacje na temat rozwoju rynku ratingów ESG oraz ocenę stosowania systemów państw trzecich, o których mowa w art. 9, 10 i 11.

ESMA przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji sprawozdanie roczne, o którym mowa w akapicie pierwszym.

4.ESMA współpracuje z EUNB i EIOPA przy wykonywaniu swoich zadań oraz konsultuje się z EUNB i EIOPA przed wydaniem i aktualizacją wytycznych oraz przed przedłożeniem projektów regulacyjnych standardów technicznych.

Artykuł 28

Właściwe organy

1.Do dnia XX XXXX XXXX każde państwo członkowskie wyznacza właściwy organ do celów niniejszego rozporządzenia.

2.Właściwe organy dysponują odpowiednią liczbą pracowników posiadających fachową wiedzę i uprawnienia, umożliwiające stosowanie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 29

Wykonywanie uprawnień, o których mowa w art. 30–32

Uprawnienia powierzone na podstawie art. 30–32 ESMA lub jakiemukolwiek urzędnikowi ESMA lub innej osobie upoważnionej przez ESMA nie mogą być wykorzystywane w celu żądania ujawnienia informacji lub dokumentów, które są objęte klauzulą poufności wymiany informacji między prawnikiem a klientem.

Artykuł 30

Wnioski o udzielenie informacji

1.ESMA może, w drodze zwykłego wniosku lub w drodze decyzji, zobowiązać dostawców ratingów ESG, osoby zaangażowane w działalność w zakresie ratingów ESG, oceniane podmioty, osoby trzecie, którym dostawcy ratingów ESG zlecili niektóre funkcje lub czynności operacyjne na zasadzie outsourcingu, oraz osoby w inny sposób blisko i w sposób znaczący związane z dostawcami ratingów ESG lub działalnością w zakresie ratingów ESG, do udostępnienia wszelkich informacji niezbędnych do wykonywania jego obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia.

2.Wysyłając zwykły wniosek o udzielenie informacji, o którym mowa w ust. 1, ESMA:

a)odwołuje się do niniejszego artykułu jako podstawy prawnej wniosku;

b)podaje cel wniosku;

c)określa rodzaj wymaganych informacji;

d)wskazuje termin przekazania informacji;

e)informuje osobę, do której zwraca się o informacje, że nie jest ona zobowiązana do ich przekazania, jednak wszelkie informacje przekazane w odpowiedzi na wniosek o udzielenie informacji nie mogą być niezgodne z prawdą ani mylące;

f)wskazuje grzywnę przewidzianą w art. 34, w przypadku gdy odpowiedzi na zadane pytania są niezgodne z prawdą lub mylące.

3.Wzywając do udzielenia informacji zgodnie z ust. 1 w drodze decyzji, ESMA:

a)odwołuje się do niniejszego artykułu jako podstawy prawnej wniosku;

b)podaje cel wezwania;

c)określa rodzaj wymaganych informacji;

d)wskazuje termin przekazania informacji;

e)wskazuje okresowe kary pieniężne przewidziane w art. 35, w przypadku gdy przekazane wymagane informacje są niekompletne;

f)wskazuje grzywnę przewidzianą w art. 34, w przypadku gdy odpowiedzi na zadane pytania są niezgodne z prawdą lub mylące;

g)informuje o prawie do odwołania od decyzji do Komisji Odwoławczej i prawie do zaskarżenia tej decyzji do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zgodnie z art. 60 i 61 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

4.Do udzielenia wymaganych informacji zobowiązane są osoby, o których mowa w ust. 1, lub ich przedstawiciele, a w przypadku osób prawnych lub stowarzyszeń niemających osobowości prawnej – osoby powołane do ich reprezentacji zgodnie z ustawą lub ich statutem. Prawnicy należycie upoważnieni do działania mogą przedłożyć informacje w imieniu swoich klientów. Klienci ci pozostają w pełni odpowiedzialni, jeżeli informacje przekazane przez prawników są niepełne, niezgodne z prawdą lub mylące.

5.ESMA niezwłocznie wysyła kopię zwykłego wniosku lub swojej decyzji właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym osoby, o których mowa w ust. 1, objęte wnioskiem o udzielenie informacji lub wezwaniem do udzielenia informacji, mają swoje miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Artykuł 31

Dochodzenia ogólne

1.W celu wypełniania swoich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia ESMA może przeprowadzać niezbędne dochodzenia względem osób, o których mowa w art. 30 ust. 1. W tym celu urzędnicy ESMA i inne osoby upoważnione przez ESMA mają prawo do:

a)wglądu we wszelkie dokumenty, dane, procedury i inne materiały istotne z punktu widzenia realizacji zadań ESMA, niezależnie od nośnika, na jakim są one przechowywane;

b)wykonania lub uzyskania uwierzytelnionych kopii lub wyciągów z takich dokumentów, danych, procedur i innych materiałów;

c)wzywania dowolnych osób, o których mowa w art. 30 ust. 1, lub ich przedstawicieli lub członków ich personelu w celu złożenia przez nich ustnych lub pisemnych wyjaśnień na temat sytuacji faktycznej lub dokumentów związanych z przedmiotem i celem kontroli oraz do zaprotokołowania odpowiedzi;

d)prowadzenia rozmów z wszelkimi innymi osobami fizycznymi lub prawnymi, które wyrażą na to zgodę, w celu pozyskania informacji dotyczących przedmiotu dochodzenia;

e)żądania rejestrów połączeń telefonicznych i przesyłu danych.

2.Urzędnicy ESMA i inne osoby upoważnione przez ESMA do prowadzenia dochodzeń, o których mowa w ust. 1, wykonują swoje uprawnienia po przedstawieniu pisemnego upoważnienia określającego przedmiot i cel tego dochodzenia. W upoważnieniu tym wskazuje się również okresowe kary pieniężne przewidziane w art. 35 ust. 1, nakładane w przypadku, gdy wymagane dokumenty, dane, procedury lub inne materiały bądź odpowiedzi na pytania zadane osobom, o których mowa w art., nie zostaną przekazane bądź udzielone lub są niepełne, a także grzywny przewidziane w art. 34, w przypadku gdy odpowiedzi na pytania zadane osobom, o których mowa w art., są niezgodne z prawdą lub mylące.

3.Osoby, o których mowa w art. 30 ust. 1, mają obowiązek poddać się dochodzeniom wszczętym na podstawie decyzji ESMA. W decyzji określa się przedmiot i cel dochodzenia, okresowe kary pieniężne przewidziane w art. 3 i środki odwoławcze dostępne na mocy rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 oraz informuje się o prawie do zaskarżenia decyzji do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

4.Z odpowiednim wyprzedzeniem przed rozpoczęciem dochodzenia ESMA informuje właściwy organ państwa członkowskiego, w którym ma być prowadzone dochodzenie, o samym dochodzeniu i o tożsamości upoważnionych osób. Na żądanie ESMA urzędnicy danego właściwego organu udzielają tym upoważnionym osobom pomocy w wykonywaniu ich zadań. Na życzenie urzędnicy danego właściwego organu mogą być obecni podczas dochodzeń.

5.Jeżeli żądanie przedstawienia rejestrów połączeń telefonicznych i przesyłu danych, o którym mowa w ust. 1 lit. e), wymaga uzyskania zezwolenia od organu sądowego zgodnie z przepisami krajowymi, występuje się o takie zezwolenie. O wydanie takiego zezwolenia można również wystąpić zapobiegawczo.

6.W przypadku gdy zostanie złożony wniosek o zezwolenie, o którym mowa ust. 5, krajowy organ sądowy sprawdza, czy decyzja ESMA jest autentyczna i czy przewidziane środki przymusu nie są arbitralne ani nadmierne, uwzględniając przedmiot dochodzeń. Sprawdzając, czy środki przymusu są proporcjonalne, krajowy organ sądowy może zwrócić się do ESMA o szczegółowe wyjaśnienia, w szczególności w odniesieniu do przesłanek, na podstawie których ESMA podejrzewa, że miało miejsce naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia, a także do powagi domniemanego naruszenia oraz sposobu, w jaki osoba, wobec której stosowane są środki przymusu, uczestniczyła w danym zdarzeniu. Krajowy organ sądowy nie może jednak dokonywać oceny konieczności przeprowadzania dochodzenia ani żądać dostępu do informacji zawartych w aktach sprawy ESMA. Zgodność z prawem decyzji ESMA podlega kontroli jedynie ze strony Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zgodnie z procedurą określoną w rozporządzeniu (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 32

Kontrole na miejscu

1.W celu wypełniania swoich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia ESMA może przeprowadzać wszelkie niezbędne kontrole na miejscu w dowolnych obiektach, na dowolnym terenie lub składnikach majątku osób prawnych, o których mowa w art. 30 ust. 1. W przypadku gdy jest to wymagane do właściwego i skutecznego przeprowadzenia kontroli, ESMA może przeprowadzić kontrolę na miejscu bez uprzedzenia.

2.Urzędnicy ESMA i inne osoby upoważnione przez ESMA do przeprowadzenia kontroli na miejscu mogą wejść do dowolnych lokali i na dowolny teren, które stanowią miejsce prowadzenia działalności gospodarczej osób prawnych, których dotyczy decyzja o dochodzeniu przyjęta przez ESMA, i posiadają wszelkie uprawnienia określone w art. 31 ust. 1. Mają oni również prawo do pieczętowania wszelkich lokali stanowiących miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oraz wszelkich składników majątku i ksiąg lub dokumentów na czas kontroli i w zakresie koniecznym do przeprowadzenia kontroli.

3.Urzędnicy ESMA i inne osoby upoważnione przez ESMA do przeprowadzenia kontroli na miejscu wykonują swoje uprawnienia po przedstawieniu pisemnego upoważnienia określającego przedmiot i cel kontroli oraz okresowe kary pieniężne przewidziane w art. 31, które podlegają nałożeniu, w przypadku gdy zainteresowane osoby nie poddadzą się kontroli. Z odpowiednim wyprzedzeniem przed kontrolą ESMA powiadamia o niej właściwy organ państwa członkowskiego, w którym kontrola ta ma zostać przeprowadzona.

4.Osoby, o których mowa w art. 30 ust. 1, poddają się kontrolom na miejscu zarządzonym na podstawie decyzji ESMA. W decyzji tej określa się przedmiot i cel kontroli, datę jej rozpoczęcia oraz okresowe kary pieniężne przewidziane w art. 31, środki odwoławcze dostępne na mocy rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 oraz prawo do zaskarżenia decyzji do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. ESMA podejmuje takie decyzje po skonsultowaniu się z właściwym organem państwa członkowskiego, w którym ma być przeprowadzana kontrola.

5.Na wniosek ESMA urzędnicy właściwego organu państwa członkowskiego, w którym ma być przeprowadzana kontrola, a także osoby upoważnione bądź wyznaczone przez ten organ aktywnie pomagają urzędnikom ESMA i innym osobom upoważnionym przez ESMA. W tym celu przysługują im uprawnienia określone w ust. 2. Podczas kontroli na miejscu mogą być również obecni, na ich wniosek, urzędnicy właściwego organu zainteresowanego państwa członkowskiego.

6.ESMA może również zażądać od właściwych organów przeprowadzenia w jego imieniu konkretnych czynności dochodzeniowych i kontroli na miejscu przewidzianych w niniejszym artykule i w art. 31 ust. 1. W tym celu właściwym organom przysługują te same uprawnienia co ESMA, określone w niniejszym artykule i w art. 31 ust. 1.

7.W przypadku gdy urzędnicy ESMA i inne osoby towarzyszące upoważnione przez ESMA stwierdzą, że osoba sprzeciwia się kontroli zarządzonej na podstawie niniejszego artykułu, właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego udziela im niezbędnej pomocy, zwracając się w razie potrzeby o pomoc policji lub równorzędnego organu egzekwowania prawa, aby umożliwić im przeprowadzenie kontroli na miejscu.

8.Jeżeli kontrola na miejscu przewidziana w ust. 1 lub pomoc przewidziana w ust. 7 wymagają zezwolenia wydanego przez organ sądowy zgodnie z prawem krajowym, występuje się o takie zezwolenie. O wydanie takiego zezwolenia można również wystąpić zapobiegawczo.

9.W przypadku gdy zostanie złożony wniosek o zezwolenie, o którym mowa ust. 8, krajowy organ sądowy sprawdza, czy decyzja ESMA jest autentyczna i czy przewidziane środki przymusu nie są arbitralne ani nadmierne, uwzględniając przedmiot dochodzeń. Sprawdzając, czy środki przymusu są proporcjonalne, krajowy organ sądowy może zwrócić się do ESMA o szczegółowe wyjaśnienia, w szczególności w odniesieniu do przesłanek, na podstawie których ESMA podejrzewa, że miało miejsce naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia, a także do powagi domniemanego naruszenia oraz sposobu, w jaki osoba, wobec której stosowane są środki przymusu, uczestniczyła w danym zdarzeniu. Krajowy organ sądowy nie może jednak dokonywać oceny konieczności przeprowadzenia kontroli ani żądać dostępu do informacji zawartych w aktach sprawy ESMA. Zgodność z prawem decyzji ESMA podlega kontroli jedynie ze strony Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zgodnie z procedurą określoną w rozporządzeniu (UE) nr 1095/2010.

Sekcja 2

Kary administracyjne i inne środki administracyjne

Artykuł 33

Środki nadzorcze stosowane przez ESMA

1.Jeżeli ESMA stwierdzi, że dostawca ratingów ESG nie wypełnił swoich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia, wprowadza co najmniej jeden z następujących środków nadzorczych:

a)cofa zezwolenie dostawcy ratingów ESG;

b)tymczasowo zakazuje dostawcy ratingów ESG sporządzania ratingów ESG do czasu zaprzestania naruszenia;

c)zawiesza korzystanie z ratingów ESG dostarczonych przez dostawcę ratingów ESG do czasu zaprzestania naruszenia;

d)zobowiązuje dostawcę ratingów ESG do zaprzestania naruszenia;

e)nakłada grzywny zgodnie z art. 34;

f)wydaje publiczne ogłoszenia.

2.Środki nadzorcze, o których mowa w ust. 1, muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

3.Stosując środki nadzorcze, o których mowa w ust. 1, ESMA bierze pod uwagę charakter i powagę naruszenia, uwzględniając następujące kryteria:

a)czas trwania i częstotliwość naruszenia;

b)kwestię, czy naruszenie doprowadziło do przestępstwa finansowego bądź też ułatwiło przestępstwo finansowe lub w inny sposób jest z nim związane;

c)kwestię, czy naruszenie jest wynikiem działania umyślnego lub zaniedbania;

d)stopień odpowiedzialności osoby odpowiedzialnej za naruszenie;

e)kondycję finansową dostawcy ratingów ESG, na podstawie jego łącznych rocznych przychodów netto ze sprzedaży;

f)wpływ naruszenia na interesy inwestorów detalicznych;

g)skalę zysków osiągniętych i strat unikniętych przez dostawcę ratingów ESG lub strat poniesionych przez osoby trzecie w wyniku naruszenia, o ile takie zyski i straty można ustalić;

h)zakres współpracy dostawcy ratingów ESG z ESMA, bez uszczerbku dla potrzeby zapewnienia wyrównania zysków osiągniętych lub strat unikniętych przez tego dostawcę ratingów ESG;

i)poprzednie naruszenia popełnione przez dostawcę ratingów ESG;

j)środki zastosowane popełnieniu naruszenia przez dostawcę ratingów ESG w celu zapobieżenia powtórnemu naruszeniu.

4.ESMA bez zbędnej zwłoki powiadamia osobę odpowiedzialną za naruszenie o wszelkich działaniach podjętych zgodnie z ust. 1. ESMA publikuje informacje o wszelkich takich działaniach na swojej stronie internetowej w terminie 10 dni roboczych od daty ich podjęcia.

Publikacja, o której mowa w akapicie pierwszym, obejmuje wszystkie następujące elementy:

a)informację o prawie odwołania się od decyzji przysługującym dostawcy ratingów ESG;

b)w stosownych przypadkach informację potwierdzającą złożenie odwołania oraz wyjaśnienie, że takie odwołanie nie ma skutku zawieszającego;

c)informację o możliwości zawieszenia stosowania zaskarżonej decyzji przez ESMA zgodnie z art. 60 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 34

Grzywny

1.Jeżeli ESMA stwierdzi, że dostawca ratingów ESG lub, w stosownych przypadkach, jego przedstawiciel prawny, umyślnie lub w wyniku zaniedbania naruszył niniejsze rozporządzenie, przyjmuje decyzję o nałożeniu grzywny. Maksymalna kwota grzywny wynosi 10 % łącznych rocznych przychodów netto ze sprzedaży uzyskanych przez dostawcę ratingów ESG, obliczonych na podstawie najnowszego dostępnego sprawozdania finansowego zatwierdzonego przez organ zarządzający dostawcy ratingów ESG.

2.W przypadku gdy dostawca ratingów ESG jest jednostką dominującą lub jednostką zależną jednostki dominującej, która jest zobowiązana do sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych zgodnie z dyrektywą 2013/34/UE, stosowne łączne przychody netto ze sprzedaży oznaczają łączne roczne przychody netto ze sprzedaży lub analogiczny rodzaj dochodu zgodnie z odnośnymi przepisami prawa Unii w dziedzinie rachunkowości, ustalony na podstawie ostatniego dostępnego skonsolidowanego sprawozdania finansowego zatwierdzonego przez organ zarządzający jednostki dominującej najwyższego szczebla;

3.Ustalając wysokość grzywny na podstawie ust. 1, ESMA bierze pod uwagę kryteria określone w art. 33 ust. 3.

4.Niezależnie od przepisów ust. 3, w przypadku gdy dostawca ratingów ESG odniósł bezpośrednią lub pośrednią korzyść finansową z naruszenia, kwota grzywny musi być przynajmniej równa tej korzyści.

5.Jeżeli działanie lub zaniechanie ze strony dostawcy ratingów ESG stanowią więcej niż jedno naruszenie niniejszego rozporządzenia, nakładana jest tylko wyższa z tych grzywien, która jest wyliczana zgodnie z ust. 2 i dotyczy jednego z tych naruszeń.

Artykuł 35

Okresowe kary pieniężne

1.ESMA w drodze decyzji nakłada okresowe kary pieniężne w celu zmuszenia:

a)dostawcy ratingów ESG do zaprzestania naruszenia zgodnie z decyzją podjętą na podstawie art. 33;

b)osoby, o której mowa w art. 30 ust. 1:

1)do dostarczenia kompletnych informacji, których zażądano w drodze decyzji podjętej na podstawie art. 30;

2)do poddania się dochodzeniu, a w szczególności do przedłożenia kompletnych dokumentów, danych, procedur lub wszelkich innych żądanych materiałów, a także do uzupełnienia i skorygowania innych informacji udostępnionych w dochodzeniu wszczętym w drodze decyzji podjętej na podstawie art. 30;

3)do poddania się kontroli na miejscu zarządzonej decyzją podjętą na podstawie art. 32.

2.Okresowa kara pieniężna musi być skuteczna i proporcjonalna. ESMA nakłada okresową karę pieniężną za każdy dzień do momentu, gdy dany dostawca ratingów ESG lub dana osoba zastosują się do odpowiedniej decyzji, o której mowa w ust. 1.

3.Niezależnie od ust. 2 kwota okresowych kar pieniężnych wynosi 3 % średniego dziennego obrotu w poprzedzającym roku obrotowym lub, w przypadku osób fizycznych, 2 % średniego dziennego dochodu w poprzedzającym roku kalendarzowym. Okresową karę pieniężną nalicza się od dnia określonego w decyzji o nałożeniu okresowej kary pieniężnej.

4.Okresową karę pieniężną nakłada się na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy od powiadomienia o decyzji ESMA. Po upływie tego okresu ESMA dokonuje przeglądu tego środka.

Artykuł 36

Powiadamianie o grzywnach i okresowych karach pieniężnych oraz ich charakter, egzekucja i przypisywanie

1.ESMA podaje do wiadomości publicznej każdą grzywnę i każdą okresową karę pieniężną, które nałożył zgodnie z art. 34 i 35, chyba że takie publiczne ujawnienie zagrażałoby poważnie rynkom finansowym Unii lub wyrządzało nieproporcjonalną szkodę zainteresowanym stronom. Ujawniane informacje nie mogą obejmować danych osobowych w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 54 .

2.Grzywny i okresowe kary pieniężne nałożone zgodnie z art. 34 i 35 mają charakter administracyjny.

3.Grzywny i okresowe kary pieniężne nałożone zgodnie z art. 34 i 35 podlegają egzekucji.

Egzekucję grzywien i okresowych kar pieniężnych regulują przepisy proceduralne obowiązujące w państwie członkowskim lub państwie trzecim, na którego terytorium prowadzona jest egzekucja.

4.Kwoty grzywien i okresowych kar pieniężnych przypisuje się do budżetu ogólnego Unii Europejskiej.

Sekcja 3

Procedury i przegląd

Artykuł 37

Przepisy proceduralne regulujące stosowanie środków nadzorczych i nakładanie grzywien

1.Jeżeli ESMA stwierdzi, że istnieją poważne przesłanki świadczące o możliwości naruszenia niniejszego rozporządzenia, wyznacza w swoich strukturach niezależnego urzędnika dochodzeniowego, który wyjaśnia daną sprawę. Wyznaczony urzędnik nie może – ani nie mógł w przeszłości – być bezpośrednio bądź pośrednio zaangażowany w nadzór nad ratingami ESG, których dotyczy naruszenie, i wykonuje swoje funkcje niezależnie od Rady Organów Nadzoru ESMA.

2.Urzędnik dochodzeniowy, o którym mowa w ust. 1, bada domniemane naruszenia, uwzględnia wszelkie uwagi przedstawione przez osoby, które są przedmiotem dochodzenia, i przedkłada Radzie Organów Nadzoru ESMA pełne akta sprawy zawierające dokonane przez niego ustalenia.

3.Urzędnikowi dochodzeniowemu przysługuje prawo do żądania udzielenia informacji zgodnie z art. 30 i do prowadzenia dochodzeń i kontroli na miejscu zgodnie z art. 31 i 32.