KOMISJA EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 3.10.2022
COM(2022) 498 final
SPRAWOZDANIE KOMISJI
dotyczące stosowania w 2021 r. rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji
Spis treści
1.Wprowadzenie
2.Udostępnianie informacji i dokumentów za pośrednictwem rejestrów i stron internetowych
3.Analiza wniosków o dostęp do dokumentów
3.1.Liczba wniosków (załącznik – tabele 3 i 4)
3.2.Odsetek wniosków w podziale na dyrekcje generalne / służby Komisji Europejskiej (zob. załącznik – tabela 5)
3.3.Profil społeczno-zawodowy wnioskodawców (załącznik – tabela 6)
3.4.Geograficzne pochodzenie wnioskodawców (załącznik – tabela 7)
4.Stosowanie wyjątków od prawa dostępu
4.1.Rodzaje udzielonego dostępu (załącznik – tabele 8 i 9)
4.2.Przywoływane wyjątki w odniesieniu do prawa dostępu (załącznik – tabela 10)
5.Skargi do Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich
6.Nowe orzecznictwo dotyczące dostępu do dokumentów
6.1.Trybunał Sprawiedliwości
6.2.Sąd
6.2.1.Wyjaśnienia dotyczące niektórych przepisów prawa materialnego
6.2.2.Wyjaśnienia dotyczące niektórych przepisów proceduralnych
6.3.Nowe sprawy sądowe wytoczone przeciwko Komisji Europejskiej w 2021 r.
1.Wprowadzenie
Niniejsze sprawozdanie roczne, sporządzone zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (zwanego dalej „rozporządzeniem (WE) nr 1049/2001”), dotyczy wykonania rozporządzenia przez Komisję Europejską w 2021 r. i opiera się na danych statystycznych, których zestawienie przedstawiono w załączniku 1 . W sprawozdaniu odniesiono się również do ustaleń Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich dotyczących wdrażania tego rozporządzenia przez Komisję Europejską oraz orzeczeń wydanych przez sądy UE.
2021 r. był kolejnym, w którym Komisja Europejska kontynuowała wykonywanie swoich obowiązków w zakresie przejrzystości w cieniu pandemii COVID-19, ale także w kontekście celów związanych z odbudową, odzwierciedlonych w NextGenerationEU. Warunki te wpłynęły na liczbę i charakter konkretnych wniosków złożonych zgodnie z rozporządzeniem.
Statystyki te pokazują liczbę wniosków otrzymanych w 2021 r. oraz udzielonych na nie odpowiedzi 2 . Ponadto obejmują dokładniejsze dane w zakresie statystyk uzyskanych za lata poprzednie po późniejszych regularnych korektach kodowania 3 .
Statystyki pokazują, że żądane dokumenty zostały w całości lub częściowo ujawnione w blisko 74 % z 8 280 przypadków na etapie wstępnym, a szerszy lub nawet pełny dostęp przyznano w 38 % z 247 przypadków analizowanych na etapie ponownego rozpatrzenia. Dane nie tylko potwierdzają otwartość Komisji Europejskiej, ale także zaangażowanie tej instytucji na rzecz prawa dostępu do dokumentów w ramach jej ogólnej polityki przejrzystości.
W Komisji Europejskiej rozpatrywanie wniosków o wstępny dostęp do dokumentów odbywa się w sposób zdecentralizowany w różnych dyrekcjach generalnych i służbach Komisji. Każda dyrekcja generalna i służba wyznacza do tego zadania co najmniej jednego eksperta prawnego, działającego w charakterze „koordynatora dostępu do dokumentów”. W zależności od wielkości służby i liczby otrzymanych wniosków koordynatorzy ci korzystają zazwyczaj z pomocy pracowników wspierających, a powierza się im koordynowanie projektów odpowiedzi z działami odpowiedzialnymi za odpowiednie obszary polityki.
Ponownymi wnioskami zajmuje się specjalny zespół w dziale Sekretariatu Generalnego zajmującym się przejrzystością, zarządzaniem dokumentami i dostępem do dokumentów, tak aby zapewnić niezależny przegląd administracyjny odpowiedzi udzielonej na etapie wstępnym. Dodatkowo ten dział udziela wytycznych horyzontalnych, szkoleń i porad wszystkim dyrekcjom generalnym i służbom Komisji Europejskiej w zakresie wdrażania rozporządzenia, w ścisłej współpracy ze Służbą Prawną, zapewniając koordynację i jednolite wdrażanie szczegółowych zasad stosowania rozporządzenia (WE) nr 1049/2001.
Dział ten zarządza też systemem informatycznym Gestdem obejmującym całą Komisję Europejską, służącym do rozpatrywania wstępnych i ponownych wniosków o dostęp do dokumentów: Równolegle w 2021 r. Komisja Europejska w dalszym ciągu kontynuowała prace nad rozwojem przyszłego systemu rozpatrywania wniosków o dostęp za pośrednictwem elektronicznego portalu internetowego, tj. „Electronic AccesS to European Commission Documents” (EASE). Pierwsza wersja EASE zostanie uruchomiona w 2022 r. i zapewni:
(1).nowy portal internetowy umożliwiający obywatelom (i) składanie i przeglądanie wniosków o dostęp do dokumentów Komisji, (ii) komunikowanie się z Komisją, jak również (iii) wyszukiwanie wcześniej ujawnionych dokumentów; oraz
(2).nowy system zarządzania sprawami umożliwiający pracownikom Komisji rejestrowanie, przypisywanie i rozpatrywanie wniosków o dostęp do dokumentów. Zastąpi on Gestdem, obecny system informatyczny wykorzystywany do tego celu.
Jeżeli chodzi o archiwa wszystkich poprzednich członków Komisji i gabinetów, służby Komisji wspiera Służba Archiwów Historycznych. Jeżeli chodzi o wnioski o dostęp do dokumentów, w 2021 r. Służba Archiwów Historycznych udzieliła służbom Komisji wsparcia w 175 sprawach 4 , głównie Sekretariatowi Generalnemu (22) oraz dyrekcjom generalnym ds. działań w dziedzinie klimatu (19), badań naukowych i innowacji (18), handlu (14), energii (11) oraz zdrowia i bezpieczeństwa żywności (8).
2.Udostępnianie informacji i dokumentów za pośrednictwem rejestrów i stron internetowych
Komisja publikuje wiele różnych dokumentów o charakterze prawnym, strategicznym, administracyjnym i innych dokumentów na różnych stronach internetowych i w rejestrach. Wiele z nich jest dostępnych w rejestrze dokumentów Komisji, rejestrze aktów delegowanych oraz innych rejestrach organizacyjnych prowadzonych przez Sekretariat Generalny; inne dokumenty można znaleźć na stronach internetowych administrowanych przez dyrekcje generalne lub w EUR-Lexie.
Zaktualizowana wersja rejestru dokumentów Komisji (zwanego dalej „RegDoc”) zaczęła działać 17 maja 2021 r. Zawiera nowe funkcje wyszukiwania, ulepszony interfejs użytkownika i lepiej przedstawia dokumenty. Od 2022 r. w RegDoc będą publikowane nowe rodzaje dokumentów 5 . Dzięki ulepszonej architekturze informatycznej RegDoc może zostać zintegrowany z niektórymi innymi rejestrami 6 zarządzanymi przez Sekretariat Generalny Komisji Europejskiej. Jest to kolejny etap projektu. Dzięki takim integracjom dokumenty publikowane w innych rejestrach Sekretariatu Generalnego będą dostępne również za pośrednictwem RegDoc.
W 2021 r. do RegDoc dodano 15 009 nowych dokumentów (zob. załącznik – tabela 1) należących do następujących kategorii: C, COM, JOIN, OJ, PV, SEC lub SWD 7 .
W 2021 r. liczba odwiedzających stronę „Dostęp do dokumentów” na portalu Europa 8 osiągnęła 15 222 w porównaniu z 14 716 odwiedzającymi w roku poprzednim. Podobnie liczba odwiedzonych stron – 33 508 – wzrosła o ponad 37 % (zob. załącznik – tabela 2) 9 .
3.Analiza wniosków o dostęp do dokumentów
3.0.Liczba wniosków (załącznik – tabele 3 i 4)
W 2021 r. liczba wstępnych wniosków wyniosła 8 420, co przedstawiono na wykresie poniżej. Liczba ta odzwierciedla wzrost o 5,2 % w porównaniu z 2020 r. Komisja Europejska udzieliła 8 280 odpowiedzi na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 i 9 141 odpowiedzi ogółem 10 .
Jeżeli chodzi o ponowne wnioski o dokonanie przez Komisję Europejską przeglądu wstępnych odpowiedzi z pełną lub częściową odmową dostępu, ich liczba wyniosła 355 w 2021 r., co stanowi wyraźny wzrost o niemal 16,4 % w porównaniu z 2020 r.
3.1.Odsetek wniosków w podziale na dyrekcje generalne / służby Komisji Europejskiej (zob. załącznik – tabela 5) 11
W 2021 r. Dyrekcja Generalna ds. Partnerstw Międzynarodowych otrzymała najwyższy odsetek wstępnych wniosków (11 %). W następnej kolejności były: Sekretariat Generalny (9,9 %), Dyrekcja Generalna ds. Rynku Wewnętrznego, Przemysłu, Przedsiębiorczości i MŚP (8,4 %), Dyrekcja Generalna ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Żywności (7,8 %), i Dyrekcja Generalna ds. Środowiska (6,1 %). Każda z pozostałych jednostek i służb Komisji Europejskiej otrzymała mniej niż 5 % wszystkich wstępnych wniosków. Liczba wniosków otrzymanych przez Sekretariat Generalny i Dyrekcję Generalną ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Żywności odzwierciedla zainteresowanie wnioskodawców sprawami związanymi z COVID-19, takimi jak szczepionki i NextGenerationEU.
3.2.Profil społeczno-zawodowy wnioskodawców (załącznik – tabela 6) 12
3.3.Geograficzne pochodzenie wnioskodawców (załącznik – tabela 7)
4.Stosowanie wyjątków od prawa dostępu
Prawo dostępu przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 1049/2001 podlega szczególnym wyjątkom określonym w art. 4 tego rozporządzenia. Każdą pełną lub częściową odmowę należy uzasadnić co najmniej jednym z tych wyjątków.
4.0.Rodzaje udzielonego dostępu (załącznik – tabele 8 i 9)
4.1.Przywoływane wyjątki w odniesieniu do prawa dostępu 13 (załącznik – tabela 10)
5.Skargi do Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich
W 2021 r. Europejska Rzecznik Praw Obywatelskich wszczęła dochodzenia w 41 nowych sprawach, w których dostęp do dokumentów był głównym albo pobocznym elementem skargi, w porównaniu z 28 w 2020 r. i 32 w 2019 r., oraz zamknęła 32 sprawy, w porównaniu z 23 w 2020 r. 14 .
W tych warunkach, w 2021 r. w czterech z 32 zamkniętych spraw Europejska Rzecznik Praw Obywatelskich stwierdziła niewłaściwe administrowanie 15 . Pozostałych 28 spraw zamknięto bez żadnych uwag lub sugestii Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich dotyczących poprawy.
6.Nowe orzecznictwo dotyczące dostępu do dokumentów
6.0.Trybunał Sprawiedliwości
W 2021 r. Trybunał Sprawiedliwości nie wydał żadnych wyroków w postępowaniach odwoławczych dotyczących prawa do publicznego dostępu do dokumentów na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001, w których Komisja Europejska była stroną postępowania, w porównaniu z dwoma orzeczeniami wydanymi w 2020 r.
6.1.Sąd
W 2021 r. Sąd wydał 11 wyroków lub postanowień w postępowaniach, w których Komisja Europejska była stroną, w związku z decyzjami dotyczącymi prawa dostępu do dokumentów na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 16 , w porównaniu z 10 w 2020 r.
W czterech z tych 11 wyroków wnioski o stwierdzenie nieważności oddalono 17 .
W dwóch przypadkach stwierdzono, że nie ma konieczności orzekania 18 . W innym przypadku skargę oddalono jako oczywiście niedopuszczalną 19 .
W trzech spośród tych wyroków Sąd postanowił stwierdzić nieważność decyzji. W sprawie T-517/19 20 Sąd stwierdził nieważność decyzji OLAF-u w zakresie, w jakim zastosowano w niej ogólne domniemanie poufności w celu odmowy dostępu do sprawozdania końcowego OLAF-u w sprawie, w której zarówno dochodzenie OLAF-u, jak i działania następcze zostały zakończone. W sprawie T-827/17 21 Sąd stwierdził nieważność decyzji Europejskiego Banku Centralnego (EBC) w zakresie, w jakim odmówiono w niej ona dostępu do wyniku głosowania zawartego w protokole z 447. posiedzenia Rady Prezesów EBC. W sprawie T-247/20 22 Sąd stwierdził nieważność decyzji Komisji w zakresie, w jakim odmówiono w niej dostępu do pytań zawartych w określonych częściach dwóch dokumentów w ramach konkursu EPSO, które nie były przeznaczone do ponownego wykorzystania w kolejnych konkursach.
W jednym przypadku stwierdzono zarówno, że nie ma konieczności orzekania w odniesieniu do części skargi, jak i stwierdzono nieważność zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim odmówiono w niej dostępu do dokumentu zawierającego współczynniki ważenia dotyczące dwóch części egzaminu ustnego w ramach konkursu wewnętrznego 23 .
W ramach orzecznictwa opracowanego w 2021 r. Sąd miał okazję wyjaśnić kwestie sięgające swoim zakresem od aspektów materialnych po te bardziej proceduralne wynikające z wdrożenia rozporządzenia (WE) nr 1049/2001.
6.1.0.Wyjaśnienia dotyczące niektórych przepisów prawa materialnego
W 2021 r. merytoryczne wyjaśnienia wydane przez Sąd zasadniczo skupiały się wokół stosowania wyjątków związanych z ochroną polityki finansowej, monetarnej lub gospodarczej 24 oraz z ochroną procesu podejmowania decyzji przez instytucję 25 . Ponadto Sąd przedstawił dalsze wyjaśnienia w kwestii pojęcia nadrzędnego interesu publicznego 26 i ogólnego domniemania poufności 27 .
6.1.1.Wyjaśnienia dotyczące niektórych przepisów proceduralnych
Główne kwestie proceduralne, którymi Sąd zajął się w 2021 r., dotyczyły obowiązkowego charakteru terminów 28 oraz stosowania rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 w przypadku wniosku o dostęp, w którym nie odniesiono się jednoznacznie do tego rozporządzenia 29 .
6.2.Nowe sprawy sądowe wytoczone przeciwko Komisji Europejskiej w 2021 r.
W 2021 r. do sądów europejskich wniesiono 27 spraw, w których stroną była Komisja Europejska.
25 z nich dotyczy skarg wniesionych do Sądu 30 , przy czym jedną z nich już zamknięto w 2021 r. decyzją o braku konieczności orzekania 31 , a jedna dotyczyła skargi, którą oddalono jako oczywiście niedopuszczalną 32 .
Jednocześnie do Trybunału Sprawiedliwości wniesiono dwa odwołania od wyroku Sądu w sprawach, w których Komisja Europejska była stroną postępowania 33 .
- (1) O ile nie wskazano inaczej, dane statystyczne przedstawione w niniejszym sprawozdaniu są oparte na danych liczbowych pobranych z aplikacji informatycznych Komisji Europejskiej w dniu 31 grudnia 2021 r. po aktualizacji dokonanej po późniejszych korektach kodowania. Wartości procentowe w opisowej części sprawozdania są zaokrąglane do jednego miejsca po przecinku.
- (2) Statystyki te nie przedstawiają jednak liczby żądanych lub (częściowo) ujawnionych dokumentów, która była znacznie wyższa, ponieważ pojedynczy wniosek może dotyczyć szeregu dokumentów lub wręcz całych akt dotyczących danego zagadnienia lub procedury.
- (3) Z tego powodu dane z niniejszego sprawozdania mogą się nieznacznie różnić w porównaniu z danymi z poprzednich sprawozdań.
- (4) W porównaniu z 260 w 2020 r.
- (5) Np. wspólne akty Komisji i wysokiego przedstawiciela (tzw. akty typu „JOIN”).
- (6) Pierwszym takim rejestrem jest rejestr dokumentów procedury komitetowej .
- (7) Tj. C: samodzielne akty Komisji; COM: wnioski ustawodawcze Komisji i inne dokumenty przekazane innym instytucjom, wraz z właściwymi dokumentami przygotowawczymi; JOIN: wspólne akty Komisji i wysokiego przedstawiciela; OJ: porządki obrad posiedzeń Komisji; PV: protokoły posiedzeń Komisji; SEC: dokumenty Komisji nieklasyfikujące się w żadnej innej serii; SWD: dokumenty robocze służb Komisji.
- (8) Dostęp do dokumentów: https://ec.europa.eu/info/about-european-commission/service-standards-and-principles/transparency/freedom-information/access-documents_pl .
- (9) Dane te pochodzą z nowego algorytmu stosowanego od 2018 r., który generuje bardziej dokładne statystyki. Z tego względu nie są one porównywalne ze statystykami uzyskanymi dla lat poprzedzających 2018 r.
- (10) Zgodnie z informacjami pobranymi z bazy danych odpowiedzi obejmują wszystkie rodzaje działań następczych podjętych przez Komisję Europejską, od odpowiedzi udzielonych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 (w tym odpowiedzi w przypadku niedysponowania dokumentami) do odpowiedzi udzielonych na podstawie innych ram prawnych (ze względu na treść wniosku lub status wnioskodawcy itp.), a nawet zamknięcia sprawy w wyniku niedostarczenia przez wnioskodawców niezbędnych wyjaśnień lub niespełnienia wymogów proceduralnych.
- (11) Dane dotyczące Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) dotyczą wyłącznie wniosków o dostęp do dokumentów związanych z jego działalnością administracyjną, zapisanych w systemie Gestdem. Wnioski o dostęp do dokumentów dotyczących działań dochodzeniowych urzędu, ze względu na ich szczególną ochronę, podlegają specjalnej procedurze określonej w art. 3 ust. 3 i art. 4 Szczegółowych zasad stosowania rozporządzenia (WE) nr 1049/2001. Jeśli chodzi o Europejską Służbę Działań Zewnętrznych (ESDZ), należy podkreślić, że w Komisji Europejskiej przechowuje się jedynie dokumenty Służby ds. Instrumentów Polityki Zagranicznej. Dlatego zawarte w niniejszym sprawozdaniu dane dotyczące Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych odnoszą się jedynie do wniosków o dostęp do takich dokumentów.
- (12) Na formularzu wniosku na stronie internetowej Europa wnioskodawcy mogą wskazać swój profil społeczny/zawodowy. Organy państw członkowskich to nowa kategoria wprowadzona w 2018 r., aby pokazać, że organy krajowe państw członkowskich mają prawo składać wnioski o dostęp do dokumentów na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001. W celach statystycznych profil „obywatele” obejmuje wnioskodawców, którzy wskazali taki profil, i stanowi domyślną opcję obejmującą wnioskodawców, którzy nie wybrali żadnej kategorii społecznej/zawodowej.
- (13) Na podstawie art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001.
- (14) Statystyki dotyczą spraw Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich obejmujących wszystkie jednostki Komisji Europejskiej poza Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych.
- (15) W sprawie 1944/2019 Europejska Rzecznik Praw Obywatelskich potwierdziła, że odmowa przez Komisję udzielenia dostępu do nagrań audio i wiadomości e-mail dotyczących stanowisk zajętych przez państwa członkowskie w sprawie rozporządzenia wykonawczego ustanawiającego wymogi w zakresie ekoprojektu dotyczące wyświetlaczy elektronicznych stanowi niewłaściwe administrowanie. Sprawa 358/2020 dotyczy odmowy przez Komisję udzielenia publicznego dostępu do korespondencji z Danią w sprawie dotyczącej pomocy państwa zamkniętej w 2005 r. Europejska Rzecznik Praw Obywatelskich zaleciła Komisji zbadanie możliwości ujawnienia tych dokumentów. W sprawie 790/2021 Europejska Rzecznik Praw Obywatelskich uznała, że odmowa przez Komisję publicznego dostępu do korespondencji wymienianej z organami państw członkowskich w sprawie dystrybucji masek medycznych w kontekście pandemii COVID-19 stanowiła niewłaściwe administrowanie. Inny przypadek niewłaściwego administrowania stwierdzono w sprawie 1527/2020, w której Komisja stwierdziła, że nie posiada żadnych dokumentów zawierających żądane informacje dotyczące zgodności z kryteriami zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do biopaliw na podstawie dyrektywy w sprawie energii odnawialnej, podczas gdy Rzecznik Praw Obywatelskich stwierdziła, że Komisja posiadała te informacje, ale nie znajdowały się w jednym dokumencie, tylko były rozproszone w szeregu dokumentów.
- (16) Postanowienia z 19 stycznia 2021 r., Umweltinstitut München/Komisja Europejska, T-712/18; ECLI:EU:T:2021:29 ; z 29 lipca 2021 r., ClientEarth AISBL/Komisja Europejska, T-52/21, ECLI:EU:T:2021:505 ; z 12 listopada 2021 r., Fabien Courtois i in./Komisja Europejska, T-669/21 ; oraz wyroki z 14 lipca 2021 r., Public.Resource.Org, Inc. i Right to Know CLG/Komisja Europejska, T-185/19, ECLI:EU:T:2021:445 ; z 1 września 2021 r., Andrea Homoki/Komisja Europejska, T-517/19, ECLI:EU:T:2021:529 ; z 29 września 2021 r., AlzChem Group AG/Komisja Europejska, T-569/19, ECLI:EU:T:2021:628 ; z 29 września 2021 r., TUIfly GmbH/Komisja Europejska, T-619/18, ECLI:EU:T:2021:627 ; z 6 października 2021 r., Aeris Invest Sàrl/Europejski Bank Centralny, T-827/17, ECLI:EU:T:2021:660 ; z 6 października 2021 r., Organización de Consumidores y Usuarios (OCU)/Europejski Bank Centralny, T-15/18, ECLI:EU:T:2021:661 ; z 1 grudnia 2021 r., JR/Komisja Europejska, T-265/20, ECLI:EU:T:2021:850 ; z 8 grudnia 2021 r., JP/Komisja Europejska, T-247/20, ECLI:EU:T:2021:871 .
- (17) A mianowicie w wyrokach Public.Resource.Org, Inc. i Right to Know CLG/Komisja Europejska, T-185/19, op.cit.; AlzChem Group AG/Komisja Europejska, T-569/19, op.cit.; TUIfly GmbH/Komisja Europejska, T-619/18, op.cit.; oraz Organización de Consumidores y Usuarios (OCU)/Europejski Bank Centralny, T-15/18, op.cit..
- (18) Mianowicie postanowienia ClientEarth AISBL/Komisja Europejska, T-52/21, op.cit.; oraz Umweltinstitut München/Komisja Europejska, T-712/18, op.cit.
- (19) Mianowicie postanowienie w sprawie Fabien Courtois i in./Komisja Europejska, T-669/21, op.cit.
- (20) Wyrok w sprawie Andrea Homoki/Komisja Europejska, T-517/19, op.cit.
- (21) Wyrok w sprawie Aeris Invest Sàrl/Europejski Bank Centralny, T-827/17, op.cit.
- (22) Wyrok w sprawie JP/Komisja Europejska, T-247/20, op.cit.
- (23) Mianowicie wyrok w sprawie JR/Komisja Europejska, T-265/20, op.cit.
- (24) Wyrok w sprawie Aeris Invest Sàrl/Europejski Bank Centralny, T-827/17, op.cit., pkt 147–148, 153–154.
- (25) Wyrok w sprawie JR/Komisja Europejska, T-265/20, op.cit., pkt 130–131.
- (26) Wyroki w sprawach Public.Resource.Org, Inc. i Right to Know CLG/Komisja Europejska, T-185/19, op.cit., pkt 47–54, 65–73, 103–105, 107, 117, 128–129; oraz TUIfly GmbH/Komisja Europejska, T-619/18, op.cit.; pkt 47–49.
- (27) Wyroki w sprawach Aeris Invest Sàrl/Europejski Bank Centralny, T-827/17, op.cit., pkt 197–199; JP/Komisja Europejska, T-247/20, op.cit., pkt 62–64, 89–94, 98–103; AlzChem Group AG/Komisja Europejska, T-569/19, op.cit., pkt 64, 84–87, 89–91; oraz TUIfly GmbH/Komisja Europejska, T-619/18, op.cit.; pkt 42, 50–53;
- (28) Wyrok w sprawie AlzChem Group AG/Komisja Europejska, T-569/19, op.cit., pkt 26, 27, 29.
- (29) Wyrok w sprawie JR/Komisja Europejska, T-265/20, op.cit., pkt 46–48.
- (30) Mianowicie sprawy ClientEarth AISBL/Komisja Europejska, T-792/21; Fabien Courtois i in./Komisja Europejska, T-761/21; Smart Kid S.A./Komisja Europejska, T-712/21; Margrete Auken i in./Komisja Europejska, T-689/21; Fabien Courtois i in./Komisja Europejska, T-669/21, op.cit.; Troy Chemical Company BV/Komisja Europejska, T-662/21; ClientEarth AISBL/Komisja Europejska, T-661/21; Hans-Wilhelm Saure/Komisja Europejska, T-651/21; Foodwatch eV/Komisja Europejska, T-643/21; Giorgio Basaglia/Komisja Europejska, T-597/21; Patrick Swords/Komisja Europejska, T-586/21; Hans-Wilhelm Saure/Komisja Europejska, T-524/21; Hans-Wilhelm Saure/Komisja Europejska, T-506/21; Michele Vendrame/Komisja Europejska, T-379/21; Eurecna SpA/Komisja Europejska, T-377/21; ClientEarth AISBL/Komisja Europejska, T-359/21; ClientEarth AISBL/Komisja Europejska, T-354/21; Giorgio Basaglia/Komisja Europejska, T-257/21; Hans-Wilhelm Saure/Komisja Europejska, T-232/21; Ondřej Múka/Komisja Europejska, T-214/21; Covington & Burling i Bart Van Vooren/Komisja Europejska, T-201/21; Hans-Wilhelm Saure/Komisja Europejska, T-154/21; Hans-Wilhelm Saure/Komisja Europejska, T-151/21; „Sistem ecologica” production, trade and services d.o.o. Srbac/Komisja Europejska, T-81/21; oraz ClientEarth AISBL/Komisja Europejska, T-52/21, op.cit.
- (31) Mianowicie postanowienie z 29 lipca 2021 r., ClientEarth AISBL/Komisja Europejska, T-52/21, op.cit.
- (32) Mianowicie postanowienie z 12 listopada 2021 r. Fabien Courtois i in./Komisja Europejska, T-669/21, op.cit.
- (33) Mianowicie sprawy Aeris Invest Sàrl/Europejski Bank Centralny, C-782/21 P; oraz Public.Resource.Org, Inc. i Right to Know CLG/Komisja Europejska, C-588/21 P.