Bruksela, dnia 12.2.2021

COM(2021) 54 final

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 138/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do regionalnych rachunków ekonomicznych dla rolnictwa


(Tekst mający znaczenie dla EOG)


UZASADNIENIE

1.    KONTEKST WNIOSKU

•    Przyczyny i cele wniosku

Eurostat od dziesięcioleci zestawia europejskie statystyki rolnictwa dotyczące unijnego rolnictwa. Obecnie obejmują one następujące kwestie: struktura gospodarstw, rachunki ekonomiczne dla rolnictwa, produkcja zwierzęca i roślinna, rolnictwo ekologiczne, ceny rolne, pestycydy, składniki odżywcze oraz inne kwestie rolnośrodowiskowe. Głównym celem jest monitorowanie i ocena wspólnej polityki rolnej (WPR) oraz innych ważnych unijnych polityk, a także wspieranie procesu kształtowania polityki.

Te zbiory danych zostały poddane w 2016 r. 1 ocenie, w wyniku której stwierdzono, że istnieje potrzeba ich uaktualnienia, aby uwzględnić zmiany w rolnictwie, we wspólnej polityce rolnej oraz w innych powiązanych politykach unijnych. „Strategia dotycząca statystyki rolnictwa na 2020 r. i kolejne lata” 2 stanowi główny program modernizacji statystyk rolnictwa Unii Europejskiej prowadzony przez Komisję Europejską w bliskiej współpracy z państwami członkowskimi. Strategię wspiera Komitet ds. Europejskiego Systemu Statystycznego. Jest ona również częścią programu sprawności i wydajności regulacyjnej, którego celem jest usprawnienie i udoskonalenie europejskiego systemu statystyki rolnictwa (EASS). Strategia ta uwzględnia również zalecenia międzynarodowe, takie jak wytyczne Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu w zakresie sprawozdawczości na temat emisji gazów cieplarnianych oraz normy Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa. Ponadto w ramach tej strategii wdrażana jest globalna strategia ONZ na rzecz poprawy statystyk dotyczących rolnictwa i obszarów wiejskich.

Pod względem gospodarczym rolnictwo stanowi stosunkowo niewielki sektor, jednak działalność ta obejmuje prawie połowę powierzchni lądów w UE i dostarcza większość unijnej żywności, zapewniając zarówno bezpieczeństwo żywności, jak i bezpieczeństwo żywnościowe. Rolnictwo ma olbrzymi wpływ na zmianę klimatu i na środowisko, a wiele społeczności wiejskich jest od niego zależnych. UE potrzebuje najdokładniejszych informacji w tej dziedzinie w celu kształtowania polityki, na której skorzystają wszyscy obywatele europejscy – dzięki przydzieleniu znacznego budżetu na wspólną politykę rolną oraz powiązanych środków w sposób jak najefektywniejszy i najskuteczniejszy w wielu wymiarach. Rolnictwo jest także jednym z najważniejszych zagadnień w komunikacie Komisji w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu 3 , w szczególności w strategii „od pola do stołu”.

Dzięki ujęciu informacji o zmianach wolumenu i cen towarów i usług rolnych w ramach struktury księgowej można ocenić wyniki sektora rolnego jako całości. W tym celu rachunki ekonomiczne dla rolnictwa (EAA) oferują zestaw porównywalnych danych, które dostarczają istotnych informacji makroekonomicznych kluczowym użytkownikom, w szczególności Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich (DG AGRI).

Jako rachunek satelitarny europejskiego systemu rachunków (ESA 2010) rachunki ekonomiczne dla rolnictwa bardzo ściśle kierują się metodyką rachunków narodowych. Ich opracowanie wymaga jednak sformułowania odpowiednich zasad i metod. Zgodnie z obecną metodyką od 2000 r. państwa członkowskie dostarczają Eurostatowi krajowe i regionalne rachunki ekonomiczne dla rolnictwa. W 2004 r. weszło w życie rozporządzenie (WE) nr 138/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 grudnia 2003 r. dotyczące rachunków gospodarczych dla rolnictwa we Wspólnocie 4 , które sformalizowało szczebel krajowy rachunków ekonomicznych; od tego czasu zmieniano je sześć razy. Rachunki na poziomie regionalnym nie zostały jednak uwzględnione w rozporządzeniu, chociaż nadal były regularnie przekazywane przez prawie wszystkie państwa członkowskie w ramach umowy dżentelmeńskiej. Taka sytuacja jest nieoptymalna, ponieważ statystyki objęte umową dżentelmeńską nie są formalnie częścią EAA i nie ma wiążących zobowiązań ani gwarancji ich dostarczenia. W związku z tym, że regionalne rachunki ekonomiczne dla rolnictwa są ugruntowanymi statystykami o dużym znaczeniu, należy je sformalizować poprzez włączenie ich do rozporządzenia w sprawie EAA. Jest to jedyny sposób zapewnienia ich jakości. Europejski Trybunał Obrachunkowy podniósł tę kwestię w sprawozdaniu specjalnym nr 01/2016 5 , zalecając sformalizowanie regionalnych rachunków ekonomicznych dla rolnictwa. Komisja przyjęła to ustalenie.

W tym samym sprawozdaniu specjalnym nr 01/2016 stwierdzono również brak sprawozdawczości dotyczącej jakości EAA. Od 2016 r. Eurostat wdraża to zalecenie, a od 2019 r. państwa członkowskie UE (z nielicznymi wyjątkami) składają sprawozdania dotyczące jakości rachunków ekonomicznych dla rolnictwa, odnosząc się do wymogów art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 223/2009 6 . W art. 12 przewidziano jednak konkretne włączenie wymogów dotyczących sprawozdawczości w zakresie jakości do prawodawstwa sektorowego, co pozwala na określenie sposobów, struktury, częstotliwości i wskaźników oceny sprawozdań dotyczących jakości, a także terminów przekazywania danych. Obecnie dokładne ustalenia w zakresie sprawozdawczości dotyczącej jakości są jedynie nieformalne i w związku z tym powinny zostać sformalizowane zgodnie z istniejącymi wymogami rozporządzenia (WE) nr 223/2009.

Ponadto w ramach EAA państwa członkowskie przekazują, w przypadku danych na poziomie krajowym, pierwsze dane szacunkowe (termin: listopad roku odniesienia n), drugie dane szacunkowe (termin: styczeń roku n+1) i dane ostateczne (termin: wrzesień roku n+1). Drugie dane szacunkowe są przekazywane tak szybko po pierwszych szacunkach, że nie można zapewnić optymalnej poprawy jakości, w związku z czym terminy przekazywania drugich danych szacunkowych powinny zostać przedłużone o 2 miesiące – z końca stycznia do końca marca roku następującego po roku odniesienia.

•    Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

Aby decydenci polityczni, przedsiębiorstwa i ogół społeczeństwa mogli podejmować odpowiednie decyzje oparte na dowodach, statystyki muszą być wiarygodne i wysokiej jakości.

Wspomniana wyżej strategia w zakresie statystyk rolnictwa na 2020 r. obejmuje następujące główne założenia:

·sporządzanie wysokiej jakości statystyk, które w sposób wydajny i skuteczny zaspokajają potrzeby użytkowników;

·poprawa harmonizacji i spójności europejskich statystyk rolnictwa.

Trzy obszary zawarte w niniejszym wniosku bezpośrednio odnoszą się do tych założeń.

•    Spójność z innymi politykami Unii

Dostarczanie wysokiej jakości statystyk w celu wsparcia polityki europejskiej jest głównym czynnikiem napędowym Europejskiego programu statystycznego na lata 2013-2017 7 (przedłużonego na 2020 r. 8 ). Statystyki dotyczące środowiska i rolnictwa stanowią w ramach tego programu jeden z trzech filarów tworzenia statystyk. Wśród istotnych założeń programu znajduje się „przegląd i uproszczenie gromadzenia danych dotyczących rolnictwa zgodnie z przeglądem WPR po 2013 r. oraz zmiana procedur gromadzenia danych dotyczących rolnictwa, w szczególności w celu poprawy jakości i terminowości danych”. Niniejsza inicjatywa stanowi realizację tego założenia.

Dostarczając lepszych danych do oceny zrównoważonego charakteru sektora rolnego w zakresie środowiska, ludzi, regionów i gospodarki, europejski system statystyki rolnictwa przyczyni się również do realizacji co najmniej dwóch z sześciu priorytetów 9 Komisji Ursuli von der Leyen, a mianowicie:

·Europejskiego Zielonego Ładu wraz z będącymi jego częścią strategiami „od pola do stołu” i „różnorodność biologiczna”; oraz

·gospodarki służącej ludziom.

Statystyki rolnictwa są jednak również przydatne w odniesieniu do innych priorytetów Unii lub państw członkowskich wpływających na rolnictwo i rozwój obszarów wiejskich lub podlegających wpływowi tych sektorów.

Ramy dotyczące finansowania opracowywania, tworzenia i rozpowszechniania statystyk europejskich określa ponadto wniosek dotyczący programu na rzecz jednolitego rynku 10 , który jest obecnie przedmiotem dyskusji międzyinstytucjonalnej. Realizacja polityki Unii wymaga porównywalnych i wiarygodnych informacji statystycznych o wysokiej jakości na temat sytuacji gospodarczej, społecznej, terytorialnej i środowiskowej w Unii. Ponadto statystyki europejskie pozwalają obywatelom UE ze zrozumieniem uczestniczyć w demokratycznych procesach i debatach na temat obecnego i przyszłego stanu Unii. W przypadku statystyk rolnictwa nacisk kładzie się na dostarczanie aktualnych i odpowiednich danych na potrzeby wspólnej polityki rolnej, wspólnej polityki rybołówstwa oraz polityk związanych ze środowiskiem, bezpieczeństwem żywnościowym i dobrostanem zwierząt.

Statystyka rolnictwa zapewnia wysokiej jakości materiał statystyczny dla celów wdrażania i monitorowania wspólnej polityki rolnej (WPR). WPR jest ważnym motorem tworzenia miejsc pracy oraz inteligentnego i zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu w Unii. Oprócz celów społecznych polityka rozwoju obszarów wiejskich, stanowiąca integralną część WPR, ma na celu poprawę konkurencyjności i zrównoważonego charakteru produkcji rolnej. WPR stanowi ponad 37 % całkowitego budżetu Unii w kontekście wieloletnich ram finansowych (WRF) na lata 2014-2020.

Statystyka rolnictwa jest również coraz bardziej potrzebna w innych kluczowych obszarach polityki Unii, takich jak Europejski Zielony Ład, polityka w zakresie środowiska i zmiany klimatu, polityka handlowa, polityka społeczna, polityka regionalna itp.

 2.    PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

•    Podstawa prawna

Podstawę prawną dla statystyki europejskiej stanowi art. 338 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, uchwalają środki w celu tworzenia statystyk, jeżeli jest to konieczne do wykonywania działań Unii. W art. 338 określono wymogi w zakresie tworzenia statystyk europejskich, stanowiąc, że muszą one być zgodne z normami bezstronności, rzetelności, obiektywizmu, niezależności naukowej, efektywności pod względem kosztów i poufności informacji statystycznych.

Podstawę prawną sprawozdań dotyczących jakości stanowi art. 12 rozporządzenia (WE) nr 223/2009.

•    Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)

Zasada pomocniczości ma zastosowanie, jeżeli wniosek nie wchodzi w zakres wyłącznych kompetencji Unii. ESS zapewnia infrastrukturę na potrzeby informacji statystycznych. System ten jest zaprojektowany w taki sposób, aby był w stanie sprostać potrzebom wielu różnych użytkowników, związanym z podejmowaniem decyzji w społeczeństwach demokratycznych. Wniosek dotyczący niniejszego rozporządzenia opracowano w celu ochrony podstawowych działań partnerów ESS, przy jednoczesnym zapewnieniu lepszej jakości i porównywalności statystyk EAA.

Jednymi z głównych kryteriów, które muszą spełniać dane statystyczne, są spójność i porównywalność. Państwa członkowskie nie są w stanie osiągnąć niezbędnej spójności i porównywalności bez jasnych ram europejskich, tj. unijnego prawodawstwa określającego wspólne pojęcia statystyczne, formaty sprawozdawczości oraz wymogi jakościowe.

Wymóg porównywalności jest bardzo ważny dla statystyki rolnictwa ze względu na WPR.

Cel proponowanego działania nie może zostać osiągnięty w sposób zadowalający przez państwa członkowskie działające niezależnie. Skuteczniejsze działania można podjąć na szczeblu UE, na podstawie unijnego aktu prawnego zapewniającego porównywalność informacji statystycznych w dziedzinach statystycznych objętych proponowanym aktem. Natomiast samego gromadzenia danych mogą dokonywać państwa członkowskie.

•    Proporcjonalność

Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności z następujących względów:

dzięki zastosowaniu tych samych zasad we wszystkich państwach członkowskich wniosek zapewni jakość i porównywalność zgromadzonych i opracowanych europejskich statystyk rolnictwa. Sprawi on również, że europejskie statystyki rolnictwa pozostaną przydatne i będą dostosowane do potrzeb użytkowników. Rozporządzenie umożliwi poprawę opłacalności tworzenia statystyk przy poszanowaniu specyfiki systemów państw członkowskich.

Zgodnie z zasadą proporcjonalności, zakres proponowanego rozporządzenia jest ograniczony do niezbędnego minimum i nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia jego celów.

•    Wybór instrumentu

Proponowany instrument: rozporządzenie.

Mając na uwadze cele i treść wniosku, za najbardziej odpowiedni instrument należy uznać rozporządzenie. Ważne wspólne polityki UE, takie jak WPR, są ściśle uzależnione od porównywalnych i zharmonizowanych wysokiej jakości statystyk rolnictwa na poziomie europejskim. Statystyki te można najskuteczniej zagwarantować poprzez odpowiednie rozporządzenia, które są bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich i nie wymagają uprzedniej transpozycji do prawa krajowego.

3.    WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

•    Oceny ex post/oceny adekwatności obowiązującego prawodawstwa

 
W ocenie „Strategii dotyczącej statystyki rolnictwa na 2020 r. i kolejne lata” stwierdzono, że trwająca wówczas kontrola Europejskiego Trybunału Obrachunkowego (której wynikiem było sprawozdanie specjalnego nr 01/2016) dostarcza wskazówek co do tego, w jakim stopniu EAA zaspokaja potrzeby użytkowników w zakresie danych. Jak wskazano wcześniej, ustalenia tej kontroli są ważnym motorem wniosku.

•    Konsultacje z zainteresowanymi stronami

Opracowywanie, tworzenie i rozpowszechnianie europejskich statystyk rolnictwa dokonywane jest przez Eurostat przy ścisłej, skoordynowanej i stałej współpracy w ramach Europejskiego Systemu Statystycznego, w oparciu o wieloletnie partnerstwo Eurostatu i krajowych urzędów statystycznych, jak również wszystkich innych właściwych organów.

Na poziomie ogólnym i w odniesieniu do „Strategii dotyczącej statystyki rolnictwa na 2020 r. i kolejne lata” główne kategorie zainteresowanych stron w ramach europejskich statystyk rolnictwa to producenci danych (krajowe instytucje statystyczne i inne organy krajowe oraz Eurostat), respondenci (rolnicy, organizacje rolników i przedsiębiorstwa) oraz użytkownicy (publiczni i prywatni decydenci, w szczególności inne departamenty Komisji - badacze i dziennikarze). Przeprowadzono z nimi szerokie konsultacje w sprawie problemów i pożądanych zmian w status quo, ich potrzeb i priorytetów w zakresie danych, możliwych wariantów polityki mających na celu rozwiązanie problemów, skutków proponowanych działań oraz konkretnego brzmienia strategii. Głównymi forami konsultacji były: (i) posiedzenia i seminaria Stałego Komitetu ds. Statystyk Rolniczych (CPSA) i utworzonej w jego miejsce Grupy Dyrektorów ds. Statystyk Rolniczych (DGAS) (złożonej z dyrektorów ds. statystyk rolnych krajowych urzędów statystycznych (KUS)), na których często głos zabierają departamenty Komisji, organizacje międzynarodowe i organizacje rolników; (ii) posiedzenia Komitetu ds. Europejskiego Systemu Statystycznego (złożonego z dyrektorów generalnych KUS); oraz (iii) regularnie organizowane konsultacje i spotkania wyjaśniające w departamentach Komisji.

Przeprowadzono konsultacje publiczne na potrzeby oceny, a ich wyniki opisano szczegółowo w specjalnym sprawozdaniu 11 .

Główne wnioski z tych konsultacji publicznych, stanowiące podstawę strategii w zakresie statystyk rolnictwa na 2020 r., a w konsekwencji niniejszego rozporządzenia, są trojakie:

Obecne przepisy Unii dotyczące statystyk rolnictwa nie zaspokajają odpowiednio nowych i pojawiających się potrzeb w zakresie danych, ponieważ dostarczanie takich danych nie jest uregulowane w aktach ustawodawczych, a akty te nie są wystarczająco elastyczne i zintegrowane, aby można było szybko reagować na nowe potrzeby.

Te nowe potrzeby w zakresie danych wynikają głównie ze zmian sytuacji w rolnictwie, zmian przepisów i zmieniających się priorytetów politycznych, w szczególności w świetle niedawno zreformowanej WPR.

Zbiory danych nie są zharmonizowane i spójne, ponieważ pojawiają się nowe potrzeby w zakresie danych, prawodawstwo było od wielu lat rozwijane oddzielnie, a w różnych obszarach statystyk rolnictwa stosuje się częściowo rozbieżne definicje i pojęcia.

Obciążenia związane z dostarczaniem danych postrzegane są jako zbyt duże, gdyż potrzeby w zakresie danych stale rosną, gromadzenie danych nie jest zharmonizowane, a zasoby na szczeblu unijnym i krajowym są coraz szczuplejsze. Potwierdzono, że obciążenia te mają negatywny wpływ na gromadzenie danych i ich jakość.

W ramach modernizacji statystyk rolnictwa Unii Europejskiej od 2016 r. modernizowane są również rachunki ekonomiczne dla rolnictwa (EAA). Wkład w ten proces stanowią ustalenia z kontroli przeprowadzonej przez Europejski Trybunał Obrachunkowy (sprawozdanie specjalne nr 01/2016) w sprawie dochodów rolników. Zalecenia zawarte we wspomnianym sprawozdaniu stały się częścią szerszej modernizacji, która obejmuje szereg ulepszeń w EAA.

Komisja uznała, że dwa z tych ulepszeń wymagają zmiany obowiązującego rozporządzenia – są to: włączenie do rozporządzenia regionalnych rachunków ekonomicznych dla rolnictwa (REAA) oraz przedłużenie terminu dostarczania drugich szacunków EAA.

Zostały one szczegółowo omówione zarówno z Grupą Roboczą ds. Rachunków Rolnictwa i Cen, jak i z grupą dyrektorów wyższego szczebla ds. statystyk rolnictwa (obie te grupy składają się z ekspertów z państw członkowskich).

Ponieważ regionalne rachunki ekonomiczne dla rolnictwa są dobrze ugruntowanymi danymi statystycznymi przekazywanymi Eurostatowi od wielu lat, włączenie ich do rozporządzenia (WE) nr 138/2004 polega głównie na włączeniu istniejącej metodyki, stosowanej w ramach wieloletniej umowy dżentelmeńskiej. Biorąc pod uwagę, że w obecnej formie metodyka jest w dużej mierze zadowalająca (podręcznik EAA/EAF część VII 12 ), nie ma potrzeby jej przeredagowania. Metodyka i rozdział dotyczący regionalnych rachunków ekonomicznych dla rolnictwa, które mają zostać uwzględnione w rozporządzeniu, mogą powielać obecną treść podręcznika. Niemniej jednak konieczne są pewne niewielkie zmiany, aby uwzględnić ESA 2010 oraz konsultacje techniczne z państwami członkowskimi.

Niniejszy wniosek został w pełni omówiony z Grupą Ekspertów ds. Rachunków Rolnictwa i Cen oraz z Grupą Dyrektorów ds. Statystyk Rolniczych, które przyjęły do wiadomości, że Komisja (Eurostat) będzie kontynuować prace nad wnioskiem w oparciu o własne prawo inicjatywy. Wniosek przedstawiono również Komitetowi ds. Europejskiego Systemu Statystycznego ustanowionemu rozporządzeniem (WE) nr 223/2009.

•    Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

Eurostat przeprowadził szeroko zakrojone dyskusje na temat treści wniosku z krajowymi urzędami statystycznymi za pośrednictwem specjalnych grup zadaniowych i za pośrednictwem istniejących grup ekspertów, w tym na szczeblu dyrektorów.

W październiku 2020 r. wniosek został również przedstawiony Komitetowi ds. Europejskiego Systemu Statystycznego

•    Ocena skutków

Rada ds. Kontroli Regulacyjnej wydała pozytywną opinię na temat oceny skutków „Strategii dotyczącej statystyki rolnictwa na 2020 r. i kolejne lata” 13 , której częścią są EAA 14 .

Ocenę skutków przeprowadzono na poziomie strategii ze względu na uporządkowane podejście w całym systemie statystyk rolnictwa, zapewniające zgodność wszystkich części ze sobą nawzajem.

W ocenie skutków stwierdzono, że wariantem preferowanym byłoby ostatecznie objęcie EASS trzema rozporządzeniami. Dwa z tych rozporządzeń byłyby nowe i zastąpiłyby niektóre starsze rozporządzenia UE w sprawie statystyk rolnictwa. Pierwsze z nich, w sprawie zintegrowanych statystyk dotyczących gospodarstw rolnych, obejmujące dane dotyczące struktury gospodarstw rolnych, sadów i winnic, zostało przyjęte jako rozporządzenie (UE) 2018/1091 15 . Drugim z nich jest równoległy wniosek ustawodawczy dotyczący rozporządzenia w sprawie statystyki dotyczącej nakładów i produkcji w rolnictwie (SAIO), obejmującego nakłady i produkcję w sektorze rolnictwa: produkcję rolną (roślin i zwierząt), w tym rolnictwo ekologiczne, ceny produktów rolnych, składniki odżywcze i środki ochrony roślin. Trzecim rozporządzeniem, o którym mowa w ocenie skutków, jest rozporządzenie (WE) nr 138/2004 w sprawie rachunków ekonomicznych dla rolnictwa (EAA), które jest przedmiotem niniejszego wniosku dotyczącego zmiany rozporządzenia. Z uwagi na to, że rachunki ekonomiczne dla rolnictwa są rachunkami satelitarnymi rachunków narodowych i mają charakter makroekonomiczny, nie zaproponowano ich włączenia do nowych rozporządzeń ramowych. Zamiast tego zaproponowano, aby pozostały one uregulowane w odrębnych przepisach, tak jak miało to miejsce od czasu wejścia w życie rozporządzenia w sprawie EAA w 2004 r.

•    Sprawność regulacyjna i uproszczenie

Wniosek jest elementem „Strategii dotyczącej statystyki rolnictwa na 2020 r. i kolejne lata”, ważnego programu modernizacji statystyki rolnictwa Unii Europejskiej realizowanego przez Komisję Europejską w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi UE. Strategię wspiera Komitet ds. Europejskiego Systemu Statystycznego. Jest ona również częścią programu sprawności i wydajności regulacyjnej, którego celem jest usprawnienie i udoskonalenie EASS.

EAA są stabilnymi statystykami objętymi rozporządzeniem (WE) nr 138/2004. Proponowane zmienione rozporządzenie powinno obejmować wszystkie elementy EAA w celu zapewnienia jakości tych statystyk. Należy znieść stosowanie umów dżentelmeńskich. Pomogłoby to uprościć sytuację, ponieważ punktem odniesienia stanie się nowe rozporządzenie, które zaspokoi wszystkie potrzeby w zakresie danych i wszystkie wymogi w zakresie sprawozdawczości dotyczącej jakości.

Kwestie, które należy uwzględnić w proponowanym rozporządzeniu, ustalono w ramach trwających działań mających na celu unowocześnienie EAA. REAA to nie jedyne dane objęte umową dżentelmeńską. Podczas procesu unowocześniania stwierdzono, że należy zaprzestać gromadzenia na szczeblu UE „wartości jednostkowych” EEA, które są danymi dostarczanymi od wielu lat w ramach tego samego rodzaju umowy. W związku z tym nie proponuje się włączenia wartości jednostkowych do zmiany rozporządzenia w sprawie EAA, gdyż rezygnuje się z tych danych. Stanowi to niewielkie, lecz wyraźne zmniejszenie obciążeń dla zainteresowanych stron.

•    Prawa podstawowe

Wniosek nie ma skutków dla ochrony praw podstawowych.

4.    WPŁYW NA BUDŻET

Brak.

5.    ELEMENTY FAKULTATYWNE

•    Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania

Przewiduje się, że Parlament Europejski i Rada przyjmą proponowane rozporządzenie w 2021 r., a wkrótce potem Komisja przyjmie środek wykonawczy w sprawie sprawozdawczości dotyczącej jakości. Rozporządzenie będzie bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich UE bez potrzeby opracowania planu wdrażania.

Państwa członkowskie powinny rozpocząć przekazywanie danych do Komisji na podstawie nowego rozporządzenia w 2022 r.

Proponowany instrument prawny jest częścią EASS, który zostanie poddany kompleksowej ocenie, aby stwierdzić m.in. jego skuteczność i efektywność w osiąganiu założonych celów oraz zdecydować, czy konieczne są nowe środki lub zmiana przepisów.

•    Monitorowanie zgodności tworzonych statystyk

Eurostat przeprowadza regularne oceny zgodności. Oceny te obejmują przegląd dostępności, jakości i terminowości danych oraz działania następcze w przypadku niezgodności.

Zgodnie z prawodawstwem Unii państwa członkowskie są zobowiązane do przekazywania Komisji odpowiednich danych z zakresu statystyki rolnictwa. Przekazywanie tych danych odbywa się w ściśle określonych terminach, których należy przestrzegać w trosce o dobre zarządzanie, rozpowszechnianie i użyteczność statystyk europejskich, jako że brakujące lub niepełne dane prowadzą do braków w zakresie dostępności informacji (tj. nie jest możliwe obliczenie agregatów dla Unii oraz opublikowanie danych według zaplanowanego harmonogramu).

Rozporządzenie (WE) nr 223/2009 stanowi podstawowe ramy prawne dla funkcjonowania europejskiego systemu statystycznego i dla całego prawodawstwa sektorowego dotyczącego tworzenia statystyk europejskich.

Chociaż w ocenach zgodności uznaje się już aktualność, terminowość i kompletność za ważne czynniki gwarantujące terminowe rozpowszechnianie statystyk rolnictwa, większa uwaga zostanie zwrócona na te czynniki i inne aspekty jakościowe, aby zapewnić zaufanie do statystyk tworzonych przez Eurostat i ESS.

•    Ciągłe ulepszanie EASS: określenie nowych potrzeb w zakresie danych i nowych źródeł danych, poprawa spójności, zmniejszanie obciążeń

Eurostat przeprowadza obecnie coroczne spotkania wyjaśniające z innymi departamentami Komisji. Ważnym aspektem tych spotkań jest wymiana informacji na temat odnośnych programów prac. Stanowią one formalną platformę do dyskusji nad przyszłymi potrzebami w zakresie nowych statystyk i do przeglądu przydatności dostępnych statystyk.

Dalsza współpraca z innymi departamentami Komisji, krajowymi urzędami statystycznymi oraz innymi organami krajowymi będzie się odbywać na różnych szczeblach hierarchii w ramach regularnych spotkań i seminariów Grupy Ekspertów, posiedzeń Grupy Dyrektorów, posiedzeń Komitetu ds. Europejskiego Systemu Statystycznego oraz częstych wymian dwustronnych. Szczególny nacisk zostanie położony na wskazywanie źródeł danych administracyjnych i innych źródeł informacji utrzymywanych zgodnie z przepisami Unii oraz na ocenę ich przydatności dla tworzenia statystyk, w celu zawarcia porozumień na rzecz ich stabilności, dostępności i ewentualnego dostosowywania do wymogów statystycznych. Ponadto prowadzone będą okresowe badania sondażowe i analizy, aby stwierdzić, czy istnieją możliwości poprawy europejskiej statystyki rolnictwa i zmniejszenia obciążeń administracyjnych.

Dostosowania te oraz ogólne funkcjonowanie ram prawnych będą monitorowane i oceniane w szczególności pod kątem wymienionych powyżej celów strategii.

•    Sporządzane co trzy lata sprawozdania monitorujące

Aby monitorować funkcjonowanie unowocześnionego EASS i zapewnić osiągnięcie celów REFIT dotyczących uproszczenia i zmniejszenia obciążeń, co 3 lata publikowane będzie sprawozdanie na temat funkcjonowania całego systemu.

•    Ocena

Drugie trzyletnie sprawozdanie z monitorowania zastąpione zostanie retrospektywną oceną unowocześnionego EASS, przeprowadzoną zgodnie z wytycznymi Komisji. Ta retrospektywna ocena może też stanowić podstawę do dalszych zmian przepisów, jeżeli zostanie to uznane za konieczne.

•    Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku

Proponowane rozporządzenie składa się z dwóch nowych artykułów i zmiany zarówno załącznika I (metodyka EAA), jak i załącznika II (program przekazywania danych).

Główne zmiany dotyczą załącznika I i załącznika II.

Pierwsza główna zmiana dotyczy regionalnych rachunków ekonomicznych dla rolnictwa (REAA). Państwa członkowskie dostarczają REAA Eurostatowi od 2000 r. w ramach umowy dżentelmeńskiej i zgodnie z praktykami metodologicznymi stosowanymi od tego czasu. Aby włączyć REAA do rozporządzenia (WE) nr 138/2004, do załącznika I dodano nowy rozdział. Uwzględniono w nim wyniki konsultacji z grupami ekspertów delegatów państw członkowskich (Grupą Roboczą ds. Rachunków Rolnictwa i Cen oraz Grupą Dyrektorów ds. Statystyk Rolniczych) na temat wprowadzenia niewielkich zmian do obecnej metodyki w celu zapewnienia jej aktualności i adekwatności. Załącznik II został zaktualizowany w celu uwzględnienia odpowiednich terminów przekazywania danych w odniesieniu do REAA.

Po drugie, dodano artykuł dotyczący wymogów w zakresie sprawozdawczości dotyczącej jakości (art. 4a). Od 2019 r. państwa członkowskie UE (z nielicznymi wyjątkami) dobrowolnie dostarczały sprawozdania dotyczące jakości EAA, odnosząc się do wymogów art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 223/2009. W rozporządzeniu (WE) nr 138/2004 nie ma jednak żadnego artykułu dotyczącego sprawozdawczości dotyczącej jakości. W art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) 223/2009 przewidziano konkretne włączenie wymogów w zakresie sprawozdawczości dotyczącej jakości do prawodawstwa sektorowego, co pozwala na określenie sposobów, struktury, częstotliwości i wskaźników oceny sprawozdań dotyczących jakości, a także terminów przekazywania danych. Obecnie dokładne ustalenia w zakresie sprawozdawczości dotyczącej jakości w odniesieniu do EAA mają charakter jedynie nieformalny i w związku z tym zostaną sformalizowane poprzez włączenie art. 4a.

Trzecia główna zmiana dotyczy przedłużenia terminów przekazywania drugich danych szacunkowych EAA w celu ułatwienia poprawy jakości danych. W ramach EAA państwa członkowskie przekazują, w przypadku danych krajowych, pierwsze dane szacunkowe (termin: listopad roku odniesienia n), drugie dane szacunkowe (termin: styczeń roku n+1) i dane końcowe (termin: wrzesień roku n+1). Drugie dane są przekazywane tak szybko po pierwszych danych, że nie da się znacznie poprawić ich jakości. W związku z tym terminy przekazywania drugich danych szacunkowych powinny zostać przedłużone ze stycznia roku n+1 do marca roku n+1, tak aby państwa członkowskie miały więcej czasu na uzyskanie danych o lepszej jakości. Ponieważ terminy przekazywania kluczowych pierwszych danych szacunkowych i danych ostatecznych pozostają niezmienione, przedłużenie w tym celu terminów przekazywania drugich danych szacunkowych uznaje się za właściwe. Załącznik II został zaktualizowany w celu uwzględnienia proponowanej zmiany terminów przekazywania danych w odniesieniu do drugich danych szacunkowych EAA.

Pozostałe proponowane zmiany w artykułach mają na celu uwzględnienie następujących kwestii:

–doprecyzowanie terminu pierwszego przekazania danych dla regionalnych rachunków ekonomicznych dla rolnictwa (art. 3 ust. 2);

–dopuszczenie ewentualnych odstępstw od wymogów przekazywania regionalnych rachunków ekonomicznych dla rolnictwa (art. 4b);

–wprowadzenie odniesienia do procedury komitetowej (art. 4c), którego nie ma w obowiązującym prawodawstwie, a które należy dodać;

–w załączniku I zaproponowano kilka dodatkowych zmian (po konsultacjach z grupami ekspertów).



Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 138/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do regionalnych rachunków ekonomicznych dla rolnictwa 

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 338 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)    Rozporządzenie (UE) nr 549/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady („ESA 2010”) 16 zawiera ramy odniesienia obejmujące wspólne standardy, definicje, klasyfikacje i reguły rachunkowości dotyczące sporządzania rachunków państw członkowskich w celu zaspokojenia wymagań statystycznych Unii.

(2)    Rozporządzenie (WE) nr 138/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady 17 ustanawia rachunki ekonomiczne dla rolnictwa w Unii poprzez określenie metodyki i terminów przekazywania rachunków rolnictwa. Rachunki ekonomiczne dla rolnictwa są rachunkami satelitarnymi rachunków narodowych w rozumieniu ESA 2010, które służą uzyskaniu wyników zharmonizowanych i porównywalnych między państwami członkowskimi na użytek sporządzania rachunków na potrzeby Unii.

(3)    Regionalne rachunki ekonomiczne dla rolnictwa stanowią dostosowanie rachunków ekonomicznych dla rolnictwa do szczebla regionalnego. Same dane krajowe nie oddają pełnego i czasem złożonego obrazu sytuacji na bardziej szczegółowym poziomie. Dlatego dane na szczeblu regionalnym pozwalają na lepsze zrozumienie różnic istniejących między regionami i dają Unii, strefie euro i poszczególnym państwom członkowskim więcej informacji. Regionalne rachunki ekonomiczne dla rolnictwa należy zatem włączyć do rozporządzenia (WE) nr 138/2004 zarówno w zakresie metodyki, jak i odpowiednich terminów przekazywania.

(4)    Statystyki przestały być traktowane jako jedno z wielu źródeł informacji do celów kształtowania polityki – obecnie odgrywają one główną rolę w procesie decyzyjnym. Podejmowanie decyzji w oparciu o fakty wymaga statystyk spełniających kryteria wysokiej jakości, które określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 18 , odpowiadających celom, jakim służą.    

(5)    Rozporządzenie (WE) nr 223/2009 stanowi ramy prawne dla statystyk europejskich i zobowiązuje państwa członkowskie do przestrzegania zasad statystycznych i kryteriów jakościowych określonych w jego przepisach. Sprawozdania dotyczące jakości są niezbędne do oceny i poprawy jakości statystyk europejskich oraz informowania o niej. Komitet ds. Europejskiego Systemu Statystycznego zatwierdził jednolitą zintegrowaną strukturę metadanych jako standard Europejskiego Systemu Statystycznego (ESS) odnoszący się do sprawozdawczości na temat jakości, tym samym przyczyniając się do wypełnienia, poprzez jednolite standardy i zharmonizowane metody, wymagań w zakresie jakości statystycznej określonych w rozporządzeniu (WE) nr 223/2009, w szczególności w jego art. 12 ust. 3.

(6)    W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do ustaleń w zakresie sprawozdań dotyczących jakości oraz treści tych sprawozdań. Ponadto należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do możliwych odstępstw od wymogów dotyczących regionalnych rachunków ekonomicznych dla rolnictwa. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011.

(7)    Dzięki rachunkom ekonomicznym dla rolnictwa europejscy decydenci polityczni otrzymują trzy razy do roku istotne roczne dane makroekonomiczne; najpierw przekazywane są pierwsze i drugie szacunki, a następnie dane ostateczne. Obecne terminy przekazywania drugich szacunków EEA nie zapewniają wystarczająco dużo czasu po zakończeniu okresu odniesienia, aby można było zgromadzić lepsze dane w porównaniu z danymi przekazanymi jako pierwsze dane szacunkowe EAA. Aby poprawić jakość tych drugich danych szacunkowych, należy nieznacznie opóźnić termin przekazania danych.

(8)    Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 138/2004.

(9)    Przeprowadzono konsultacje z Komitetem ds. Europejskiego Systemu Statystycznego,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu Rady (WE) nr 138/2004 wprowadza się następujące zmiany:

1)    w art. 3 ust. 2 dodaje się zdanie w brzmieniu:

„2. Pierwsze przekazanie danych dotyczących regionalnych rachunków ekonomicznych dla rolnictwa następuje najpóźniej do dnia 30 czerwca 2022 r.”;

2)    dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 4a

Ocena jakości

1. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia jakości przekazywanych danych i metadanych.

2. Do celów niniejszego rozporządzenia do danych, które mają być przekazywane zgodnie z art. 3 niniejszego rozporządzenia, stosuje się kryteria jakości określone w art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 223/2009.

3. Komisja (Eurostat) ocenia jakość przekazanych danych.

4. Przy stosowaniu kryteriów jakości, o których mowa w ust. 2, w odniesieniu do danych objętych niniejszym rozporządzeniem, metody, struktura, częstotliwość składania, wskaźniki oceny sprawozdań dotyczących jakości oraz terminy składania takich sprawozdań Komisji (Eurostatowi) są określane przez Komisję w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 4c ust. 2.

5. Państwa członkowskie informują niezwłocznie Komisję (Eurostat) o wszelkich istotnych informacjach lub zmianach dotyczących wykonania niniejszego rozporządzenia, które mają wpływ na jakość przekazywanych danych.

6. Na należycie uzasadniony wniosek Komisji (Eurostatu) państwa członkowskie dostarczają dodatkowych wyjaśnień niezbędnych do oceny jakości informacji statystycznych.

 
Artykuł 4b

Odstępstwa

1. W przypadku, gdyby stosowanie niniejszego rozporządzenia wymagało znacznych dostosowań w krajowym systemie statystycznym państwa członkowskiego w odniesieniu do wdrożenia treści załącznika I, pkt VII. „Regionalne rachunki ekonomiczne dla rolnictwa” oraz programu przesyłania danych w zakresie regionalnych rachunków ekonomicznych dla rolnictwa, o którym mowa w załączniku II, Komisja może przyjąć akty wykonawcze w celu przyznania temu państwu członkowskiego odstępstwa, maksymalnie na okres dwóch lat.

2. Odnośne państwo członkowskie przedkłada Komisji należycie uzasadniony wniosek o przyznanie takiego odstępstwa w terminie trzech miesięcy od [wstawić datę wejścia w życie niniejszego rozporządzenia].

3. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 4c.

Artykuł 4c

Procedura komitetowa

1. Komisję wspomaga Komitet ds. Europejskiego Systemu Statystycznego ustanowiony na mocy rozporządzenia (WE) nr 223/2009. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.”;

3) w załączniku I wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia;

4) w załączniku II wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia [...] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego    W imieniu Rady

Przewodniczący    Przewodniczący

(1)    SWD(2017)96 - Dokument roboczy służb Komisji, ocena towarzysząca dokumentowi „Strategia dotycząca statystyki rolnictwa na 2020 r. i kolejne lata” oraz związane z nią potencjalne scenariusze ustawodawcze (dostępny jedynie w jęz. angielskim).
(2)     https://ec.europa.eu/eurostat/documents/749240/749310/Strategy+on+agricultural+statistics+Final+version+for+publication.pdf (dostępny jedynie w jęz. angielskim).
(3)    Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Europejski Zielony Ład (COM(2019) 640 final z 11.12.2019.
(4)    Rozporządzenie (WE) nr 138/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 grudnia 2003 r. dotyczące rachunków gospodarczych dla rolnictwa we Wspólnocie (Dz.U. L 33 z 5.2.2004, s. 1).
(5)    Sprawozdanie specjalne nr 01/2016: Czy system pomiaru efektywności stosowany przez Komisję w odniesieniu do dochodów rolników jest dobrze skonstruowany i oparty na rzetelnych danych?
(6)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie statystyki europejskiej oraz uchylające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE, Euratom) nr 1101/2008 w sprawie przekazywania do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich danych statystycznych objętych zasadą poufności, rozporządzenie Rady (WE) nr 322/97 w sprawie statystyk Wspólnoty oraz decyzję Rady 89/382/EWG, Euratom w sprawie ustanowienia Komitetu ds. Programów Statystycznych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 164).
(7)    Obecny program został ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 99/2013 z dnia 15 stycznia 2013 r. w sprawie Europejskiego programu statystycznego na lata 2013-2017. Został on przedłużony do 2020 r. rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1951 z dnia 25 października 2017 r.
(8)

   Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1951 z dnia 25 października 2017 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 99/2013 w sprawie Europejskiego programu statystycznego 2013–2017 poprzez przedłużenie programu do roku 2020 (Dz.U. L 284 z 31.10.2017, s. 1).

(9)     https://ec.europa.eu/info/strategy/priorities-2019-2024_pl .
(10)    COM(2018) 441.
(11)    Strona internetowa Eurostatu poświęcona konsultacjom publicznym: http://ec.europa.eu/eurostat/about/opportunities/consultations/eass (dostępna jedynie w jęz. angielskim).     Sprawozdanie z otwartych konsultacji publicznych:     http://ec.europa.eu/eurostat/documents/10186/6937766/Agricultural-Statistics-Strategy-2020-Report.docx (dostępne jedynie w jęz. angielskim).
(12)    Podręcznik EAA dotyczący rachunków ekonomicznych dla rolnictwa i leśnictwa EAA/EAF 97 (wersja 1.1), 2000 r. https://ec.europa.eu/eurostat/fr/web/products-manuals-and-guidelines/-/KS-27-00-782  
(dostępny jedynie w jęz. angielskim, francuskim i niemieckim).
(13)     SWD(2016)430   (dokument dostępny tylko w jęz. angielskim).
(14)     https://ec.europa.eu/smart-regulation/impact/ia_carried_out/docs/ia_2016/sec_2016_0519_en.pdf (dokument dostępny tylko w jęz. angielskim).
(15)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1091 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zintegrowanych statystyk dotyczących gospodarstw rolnych oraz uchylenia rozporządzeń (WE) nr 1166/2008 i (UE) nr 1337/2011 (Dz.U. L 200 z 7.8.2018, s. 1).
(16)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych w Unii Europejskiej (Dz.U. L 174 z 26.6.2013, s. 1).
(17)    Rozporządzenie (WE) nr 138/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 grudnia 2003 r. dotyczące rachunków gospodarczych dla rolnictwa we Wspólnocie (Dz.U. L 33 z 5.2.2004, s. 1).
(18)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie statystyki europejskiej oraz uchylające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE, Euratom) nr 1101/2008 w sprawie przekazywania do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich danych statystycznych objętych zasadą poufności, rozporządzenie Rady (WE) nr 322/97 w sprawie statystyk Wspólnoty oraz decyzję Rady 89/382/EWG, Euratom w sprawie ustanowienia Komitetu ds. Programów Statystycznych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 164).

Bruksela, dnia 12.2.2021

COM(2021) 54 final

ZAŁĄCZNIKI

do wniosku dotyczącego

ROZPORZĄDZENIA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 138/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do regionalnych rachunków ekonomicznych dla rolnictwa



















ZAŁĄCZNIK I

W załączniku I wprowadza się następujące zmiany:

1) w sekcji „Spis treści” dodaje się pkt VII. Regionalne rachunki ekonomiczne dla rolnictwa:

„VII. Regionalne rachunki ekonomiczne dla rolnictwa

A.Zasady ogólne

1.Wprowadzenie

2.Gospodarka regionalna, terytorium regionalne

3.Jednostka podstawowa w opracowywaniu regionalnych rachunków ekonomicznych dla rolnictwa

4.Metody opracowywania REAA

5.Pojęcia siedziby i terytorium

6.Rolnictwo i jednostki charakterystyczne

B.Transakcje dotyczące produktów

1.Produkcja globalna

2.Zużycie pośrednie

3.Akumulacja brutto

C.Transakcje podziału i inne przepływy

1.Zasady ogólne

2.Wartość dodana

3.Amortyzacja środków trwałych

4.Dotacje

5.Podatki

6.Koszty związane z zatrudnieniem

7.Nadwyżka operacyjna netto

8.Odsetki, dzierżawy 



9.Dochód przedsiębiorcy rolnego: ogólne zasady obliczania

D.Krótka analiza wdrażania

1.Wprowadzenie

2.Definicja rolnictwa regionalnego

3.Pomiar produkcji globalnej

4.Nierozdzielna drugorzędna działalność pozarolnicza

5.Zużycie pośrednie”;

2) w pkt 1.27. trzecie tiret otrzymuje brzmienie:

„— zwyczajowo nie mogą obejmować produkcji związanej z nakładami brutto na środki trwałe produktów nierolniczych (jak np. budynki i maszyny), na własny rachunek. Zakłada się, że ta produkcja na własne cele finalne jest działalnością możliwą do wyodrębnienia i że jest rejestrowana jako produkcja identyfikowalnej lokalnej JDG. Usługi zakwaterowania świadczone pracownikom jako wynagrodzenie w naturze muszą być traktowane w podobny sposób (rejestrowane są jako wynagrodzenie w naturze w rachunku tworzenia dochodów),”;

3) pkt 2.006. otrzymuje brzmienie:

„2.006. W EAA ceny powinny być rejestrowane w liczbie całkowitej lub zaokrąglane do jednego lub dwóch miejsc po przecinku, w zależności od statystycznej wiarygodności posiadanych danych cenowych. Odpowiednie dane cenowe w odniesieniu do nakładów i produkcji są niezbędne do opracowania EAA.”;

4) w pkt 2.108. lit. g) otrzymuje brzmienie:

„g) zapłaty za usługi zawarte w składkach ubezpieczeniowych brutto podjętych przez przedsiębiorstwo dla umożliwienia pokrycia ryzyka takich strat jak straty inwentarza żywego oraz z powodu gradobicia, przymrozków, ognia, burz itp. Reszta tj. składka ubezpieczeniowa netto jest składnikiem płaconej składki brutto, która stanowi dla towarzystw ubezpieczeniowych pokrycie odszkodowań.

Dokładny podział składki brutto na dwa składniki może być dokonany tylko dla gospodarki krajowej jako całości, tak jak robione to jest dla rachunków narodowych. Przemieszczanie składnika usługi między gałęzie produkcji robione jest zazwyczaj przy użyciu klucza podziału, w powiązaniu z opracowywaniem tablic przepływów międzygałęziowych. Należy więc odwołać się do rachunków narodowych przy opracowywaniu tej pozycji w EAA (w odniesieniu do rejestrowania dotacji związanych z usługami ubezpieczeniowymi, zob. 3.063., przypis 1);”

5) w pkt 2.136., trzecie tiret otrzymuje brzmienie:

„— zmian w klasyfikacji lub strukturze środków trwałych: np. zmian celu ekonomicznego wykorzystania gruntu rolnego, bydła mlecznego skierowanego na produkcję mięsa (porównaj 2.149., przypis 1) lub budynków rolniczych, które zostały zamienione na budynki prywatne lub do innego wykorzystania gospodarczego.”;

6) dodaje się rozdział VII. Regionalne rachunki ekonomiczne dla rolnictwa:

„VII.    REGIONALNE RACHUNKI EKONOMICZNE DLA ROLNICTWA

A.    ZASADY OGÓLNE

1.    Wprowadzenie

7.01.    Rachunki regionalne odgrywają ważną rolę w formułowaniu, wdrażaniu i ocenie polityki regionalnej. Obiektywne, wiarygodne, spójne, przydatne i zharmonizowane regionalne wskaźniki statystyczne stanowią solidną podstawę polityki mającej na celu zmniejszenie różnic gospodarczych i społecznych między regionami europejskimi.

7.02.    Regionalne rachunki ekonomiczne dla rolnictwa (REAA) stanowią adaptację rachunków ekonomicznych dla rolnictwa (EAA) do szczebla regionalnego.

7.03.    REAA obejmują ten sam zestaw rachunków co EAA, ale z uwagi na problemy dotyczące metodologii i pomiarów stworzono zestaw rachunków dla regionów, których zakres i szczegółowość są bardziej ograniczone niż w przypadku rachunków narodowych.

7.04.    Jako rachunki regionalne REAA opracowuje się na podstawie danych regionalnych zbieranych bezpośrednio oraz danych krajowych z wyszacowanymi podziałami regionalnymi. Przy opracowywaniu rachunków regionalnych brak wystarczająco kompletnych, dostarczonych w odpowiednim czasie i wiarygodnych informacji regionalnych wymaga oparcia się na szacunkach. Oznacza to, że pewne różnice pomiędzy regionami niekoniecznie znajdują odzwierciedlenie w rachunkach regionalnych (ESA 2010, 13.08).

2.    Gospodarka regionalna, terytorium regionalne

7.05.    Każde opracowanie rachunków regionalnych, niezależnie od tego, czy odnosi się do gałęzi czy sektorów instytucjonalnych, wymaga ścisłej definicji gospodarki regionalnej i terytorium regionalnego. Teoretycznie rolnictwo w regionie obejmuje jednostki (gospodarstwa rolne) prowadzące działalność rolniczą (porównaj 1.60.-1.66.) na terytorium regionu.

7.06.    Gospodarka regionalna danego państwa stanowi część gospodarki ogółem tego państwa. Gospodarkę ogółem definiuje się w kategoriach jednostek i sektorów instytucjonalnych. Składa się ona ze wszystkich jednostek instytucjonalnych, które mają centrum interesów ekonomicznych na terytorium ekonomicznym danego kraju. Terytorium ekonomiczne nie pokrywa się dokładnie z terytorium geograficznym (zob. 7.08.). Terytorium ekonomiczne państwa dzieli się na terytoria regionalne oraz pozaregionalne (ESA 2010, 13.09).

7.07.    Terytorium regionalne obejmuje tę część terytorium ekonomicznego kraju, która jest bezpośrednio przypisana do regionu określonego w ESA 2010. Wolne obszary celne, w tym składy celne i fabryki znajdujące się pod kontrolą celną, są powiązane z regionami, w których się znajdują.

7.08.    Ten podział terytorium nie jest jednak całkowicie spójny z pojęciem krajowego terytorium ekonomicznego stosowanym w rachunkach narodowych. Terytorium pozaregionalne składa się z części terytorium ekonomicznego państwa, których nie można bezpośrednio powiązać z jednym regionem i które są wyłączone z REAA, tj.:                

       a)    narodowej przestrzeni powietrznej, wód terytorialnych oraz szelfów kontynentalnych znajdujących się na wodach międzynarodowych, do których dane państwo posiada wyłączne prawa;

       b)    enklaw terytorialnych, tzn. terytoriów geograficznych znajdujących się w pozostałej części świata i wykorzystywanych, na podstawie traktatów międzynarodowych i porozumień między państwami, przez agencje rządowe tego państwa (ambasady, konsulaty, bazy militarne, ośrodki naukowe, etc.);

       c)    złóż ropy naftowej, gazu ziemnego itp., w wodach międzynarodowych, poza szelfem kontynentalnym danego państwa, eksploatowanych przez jednostki będące rezydentami.

7.09.    Nomenklatura Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS)( 1 ) zapewnia pojedynczy, jednolity podział terytorium ekonomicznego Unii Europejskiej. Do celów krajowych rachunki regionalne mogą być również opracowywane na bardziej szczegółowym poziomie regionalnym (ESA 2010, 13.12).

3.    Jednostka podstawowa w opracowywaniu regionalnych rachunków ekonomicznych dla rolnictwa

7.10.    Jednostki wykorzystywane w rachunkach regionalnych według gałęzi to jednostki lokalne rodzaju działalności (lokalne JRD). Lokalna JRD jest obserwowalną formą jednostki produkcyjnej.

7.11.    Podejście statystyczne (gałęzie) „zadowala się” obserwowalną jednostką, nawet jeśli oznacza to odstąpienie od pojedynczej działalności. Podobnie jak w przypadku SNA 2008, w ESA 2010 preferuje się podejście statystyczne i opowiada się za stosowaniem lokalnej JRD do opracowywania rachunków narodowych według gałęzi. W związku z tym definiuje się tę samą jednostkę dla gałęzi, niezależnie od tego, czy są one objęte na poziomie regionalnym czy krajowym.

7.12.    Podobnie jak EAA, REAA wykorzystują gospodarstwo rolne - „dostosowane” zgodnie z niektórymi konwencjami w celu zgodności z przedmiotowymi założeniami - jako jednostkę podstawową dla rolnictwa. Wybór ten opiera się na dwóch zasadniczych przyczynach. Z jednej strony jednostka „gospodarstwo rolne” jest jednostką lokalną rodzaju działalności dla rolnictwa (porównaj 1.09.-1.17.), definiowaną jako ta część jednostki rodzaju działalności (JRD), która odnosi się do poziomu lokalnego. Lokalna JRD jest również najbardziej odpowiednią jednostką dla rolnictwa, nawet jeśli obejmuje drugorzędną działalność pozarolniczą, której nie można wykazać odrębnie od działalności rolniczej (porównaj 1.15. i 1.16., 1.25.-1.32.).

7.13.    Użycie gospodarstwa rolnego jako jednostki podstawowej oznacza włączenie drugorzędnej działalności pozarolniczej tych gospodarstw do rachunków regionalnych dla rolnictwa (porównaj 7.12.). Ponieważ celem EAA jest pomiar, opis i analiza tworzenia dochodów z rolniczej działalności gospodarczej, nie obejmują one jednostek, których produkcja stanowi wyłącznie działalność hobbistyczną (np. ogrody przydomowe i prywatny chów zwierząt gospodarskich). Natomiast jednostki zaangażowane w rolnictwo na własne potrzeby są włączone do EAA (porównaj 1.24.).

7.14.    Gospodarstwo rolne jest jednostką odniesienia dla badań statystycznych dotyczących rolnictwa, niezależnie od tego, czy mają one charakter krajowy czy regionalny. Ma to tę zaletę, że ocena produkcji w ujęciu ilościowym może opierać się bezpośrednio na statystycznych systemach pomiaru powierzchni gruntów, plonów, wielkości stad itp. Wybór gospodarstwa rolnego zapewnia również większą spójność rachunkowości.

4.    Metody opracowywania REAA

7.15.    ESA 2010 (ESA 2010, 13.24 -13.32) proponuje dwie metody, mające zastosowanie do gałęzi lub sektorów instytucjonalnych: „z dołu do góry” i „z góry na dół”. Pierwsza polega na gromadzeniu danych na poziomie jednostek (lokalnych JRD, jednostek instytucjonalnych), a następnie ich sumowaniu w celu uzyskania wartości regionalnej dla poszczególnych agregatów. Metoda „z góry na dół” odtwarza wartości regionalne poprzez rozbicie danych krajowych przy użyciu wskaźnika, który w możliwie największym stopniu odzwierciedla regionalny rozkład danej zmiennej. Te dwie metody mogą być również łączone na różne sposoby, co ESA określa jako „metody mieszane, łączące metody »z dołu do góry« i »z góry na dół«”. Pierwszeństwo przyznaje się metodom „z dołu do góry”, jednak wiadomo, że w wielu przypadkach faktycznie stosuje się metody mieszane, łączące metody „z dołu do góry” i „z góry na dół”.

5.    Pojęcia siedziby i terytorium

7.16.    Transakcje gospodarcze przedsiębiorstw i gospodarstw domowych mogą być transakcjami ponadregionalnymi. Przedsiębiorstwa mogą również prowadzić działalność w więcej niż jednym regionie, zarówno w stałych lokalizacjach, jak i tymczasowo, np. duże gospodarstwa rolne mogą podejmować działania w różnych regionach. W związku z tym potrzebna jest jasna zasada, która pomoże państwom członkowskim w spójnym przypisywaniu takiej działalności ponadregionalnej do danego regionu.

7.17.    Rachunki regionalne poszczególnych gałęzi są oparte na kryterium siedziby jednostki produkcyjnej. Każda gałąź na poziomie regionalnym odnosi się do grupy lokalnych JRD o tej samej lub podobnej podstawowej działalności gospodarczej, których centrum interesów ekonomicznych znajduje się na tym terytorium regionalnym. Najczęściej to centrum interesów powiązane jest z konkretną długoterminową lokalizacją w regionie, podobnie jak w przypadku jednostek instytucjonalnych, do których należą lokalne JRD.

7.18.    Jednak rachunki regionalne mają kilka specyficznych aspektów. W przypadku niektórych rodzajów działalności nie zawsze łatwo jest zdefiniować region jako konkretny obszar. Związek między siedzibą główną a fizyczną lokalizacją gospodarstwa może stwarzać problem, ponieważ czynnikami produkcji rolnej może zarządzać siedziba główna w innym regionie. W przypadku REAA istotne jest rozdzielenie tych dwóch podmiotów i z tego względu gospodarstwo musi być przypisane do regionu, w którym znajdują się jego czynniki produkcji, a nie do regionu, w którym znajduje się jego centrala. Jedna siedziba główna może zatem prowadzić do powstania kilku jednostek w rozumieniu REAA - tylu jednostek, ile jest regionów siedzib lokalnych JRD, które znajdują się poza regionem siedziby głównej.

7.19.    Alternatywna koncepcja, która zasadniczo nie jest stosowana w rachunkach narodowych i regionalnych, miałaby charakter ściśle terytorialny. Koncepcja ta zakłada, że działalność jest przypisywana do terytorium, na którym faktycznie się odbywa, niezależnie od siedziby jednostek zaangażowanych w daną działalność.

7.20.    Chociaż podejście oparte na siedzibie jest preferowane w przypadku przydziału regionalnego transakcji jednostek będących rezydentami, ESA 2010 daje pewne ograniczone możliwości stosowania podejścia terytorialnego (ESA 2010, 13.21). Ma to miejsce, gdy dla gruntów i budynków tworzy się umowne jednostki w regionie lub państwie, w którym znajdują się grunty lub budynki.

7.21.    W hipotetycznym przypadku, w którym jednostki będące rezydentami w danym regionie prowadzą działalność wyłącznie na swoim terytorium regionalnym, pojęcie siedziby pokrywa się z pojęciem terytorium. Dotyczy to również przydziału regionalnego w oparciu o umowne jednostki utworzone dla gruntów i budynków oraz dla przedsiębiorstw nieposiadających osobowości prawnej w innych państwach lub regionach, które różnią się od regionu siedziby właściciela.

6.    Rolnictwo i jednostki charakterystyczne 

7.22.    Gałąź składa się ze wszystkich lokalnych jednostek rodzaju działalności, które prowadzą taką samą lub podobną działalność gospodarczą (porównaj 1.59.). Jak opisano w EAA, rolnictwo odpowiada zasadniczo działowi 01 klasyfikacji NACE Rev. 2 z różnicami, które przedstawiono w punktach od 1.62 do 1.66. Zakres REAA określa się na podstawie wykazu charakterystycznych działalności sporządzonego dla EAA. Istnieją pewne różnice między rolnictwem w EAA, a co za tym idzie w REAA, a gałęzią rolnictwa ustanowioną dla schematu podstawowego rachunków narodowych (porównaj 1.93.).

B.    TRANSAKCJE DOTYCZĄCE PRODUKTÓW

7.23.    Wycena produkcji w rolnictwie wiąże się z pewnymi szczególnymi problemami. Najważniejsze z nich dotyczą produktów sezonowych, produkcji zwierzęcej i terminów zapisów na rachunkach. Metodyka EAA określa dokładne zasady dotyczące sposobu uwzględniania skutków przechowywania produktów sezonowych, sposobu pomiaru produkcji zwierzęcej oraz sposobu rejestrowania produkcji w toku. Zasady te muszą być przestrzegane przy opracowywaniu REAA. Nie wyklucza to jednak pewnych dostosowań na szczeblu regionalnym, na przykład w odniesieniu do produkcji zwierzęcej. Należy podkreślić, że całkowita wartość wyceny regionalnej musi być identyczna z wycenami EAA.

1.    Produkcja globalna

a)    Mierzenie produkcji globalnej

7.24.    W ramach REAA produkcja globalna regionu obejmuje wszystkie produkty wchodzące w zakres EAA wyprodukowane w tym regionie przez wszystkie jednostki rolnictwa w okresie obrachunkowym, niezależnie od tego, czy są one przeznaczone do obrotu poza rolnictwem, do sprzedaży innym gospodarstwom lub, w niektórych przypadkach, do użytku tego samego gospodarstwa. W związku z tym:

       a)    każdy produkt rolny opuszczający gospodarstwo w regionie powinien być rejestrowany jako część produkcji globalnej regionu, bez względu na jego przeznaczenie lub jednostkę zakupującą;

       b)    niektóre produkty rolne na cele zużycia pośredniego w ramach tego samego gospodarstwa powinny zostać włączone do produkcji globalnej regionu (porównaj 2.056.).

7.25.    Proces produkcji zwierząt gospodarskich trwa zasadniczo kilka lat. Przy wycenie zwierząt gospodarskich należy rozróżnić zwierzęta zaklasyfikowane jako środki trwałe (zwierzęta zarodowe i pociągowe, krowy mleczne itp.) i zwierzęta zaklasyfikowane jako zapasy (zwierzęta przeznaczone głównie do produkcji mięsa). W związku z tym, aby uniknąć podwójnego liczenia, transakcje związane z przemieszczaniem zwierząt pomiędzy gospodarstwami (które uznaje się za sprzedaż „dodatnią” dla gospodarstw sprzedających zwierzęta gospodarskie i sprzedaż „ujemną” dla gospodarstw nabywających) są traktowane w sposób przedstawiony poniżej.

       a)    Transakcje między gospodarstwami w tym samym regionie z udziałem zwierząt zaklasyfikowanych jako środki trwałe wzajemnie się anulują, z wyjątkiem kosztów przeniesienia własności ( 2 ). Nie są one ujmowane jako sprzedaż gospodarstw, a zatem nie są uwzględniane w produkcji globalnej danego regionu.

       b)    Zwierzęta zaklasyfikowane jako zapasy i będące przedmiotem transakcji między regionami traktuje się jako sprzedaż dodatnią (wraz z wywozem) dla regionu pochodzenia, a zwierzęta zakupione z innych regionów jako sprzedaż ujemną (wraz z przywozem)( 3 ).

       c)    Jeżeli koszty przeniesienia własności (transport, marże handlowe itp.) odnoszą się do handlu zwierzętami zaklasyfikowanymi jako zapasy, są one odejmowane od produkcji globalnej. Ma to miejsce automatycznie w przypadku zakupu z gospodarstw położonych w innych regionach, ponieważ koszty stanowią część sprzedaży „ujemnej”, natomiast w odniesieniu do handlu zwierzętami między gospodarstwami w tym samym regionie należy dokonać dostosowania sprzedaży, a tym samym produkcji globalnej.

b)    Wycena produkcji globalnej

7.26.    Produkcję globalną należy wycenić w cenach bazowych (porównaj 2.082.) – tj. łącznie z dotacjami do produktów – pomniejszonych o podatki od produktów. Ta metoda obliczania oznacza, że podatki i dotacje do produktów należy przedstawiać w podziale na regiony.

2.    Zużycie pośrednie 

a)    Definicja

7.27.    Zużycie pośrednie obejmuje towary (inne niż środki trwałe) i usługi rynkowe zużyte w procesie produkcji do produkcji innych towarów (porównaj 2.097.-2.109.).

7.28.    Podczas opracowywania REAA zużycie pośrednie obejmuje:

       a)    produkty rolne zakupione w celu zużycia w trakcie procesu produkcyjnego od innych gospodarstw (w tym samym regionie lub w innym regionie);

       b)    niektóre produkty wykorzystywane jako spożycie wewnętrzne i rejestrowane jako produkcja globalna (porównaj 2.054.-2.058. i 7.24.).    

7.29.    Szczególny przypadek usług pośrednictwa finansowego mierzonych pośrednio (FISIM) jest traktowany w rachunkach regionalnych w taki sam sposób jak w rachunkach narodowych. Jeżeli oszacowanie stanów kredytów i pożyczek oraz depozytów jest dostępne w podziale na regiony, można zastosować metodę „z dołu do góry”. Zazwyczaj jednak szacunki dotyczące stanów kredytów i pożyczek oraz depozytów nie są dostępne dla poszczególnych regionów. W takim przypadku przypisanie FISIM do gałęzi użytkownika odbywa się przy użyciu drugiej w kolejności najlepszej metody: jako wskaźniki podziału stosuje się regionalną produkcję brutto lub wartość dodaną brutto według gałęzi (ESA 2010, 13.40).

b)    Wycena zużycia pośredniego

7.30.    Wszystkie produkty i usługi wykorzystywane do zużycia pośredniego powinny być wyceniane według ceny nabycia (wyłączając potrącalny podatek VAT) (porównaj 2.110.-2.114.).

3.    Akumulacja brutto 

7.31.    Akumulacja brutto dla rolnictwa dzieli się na:

       a)    nakłady brutto na środki trwałe;

       b)    przyrost rzeczowych środków obrotowych.

a)    Nakłady brutto na środki trwałe

7.32.    W rolnictwie nakłady na środki trwałe występują za każdym razem, gdy posiadacz nabywa lub produkuje środki trwałe przeznaczone do wykorzystania przez okres dłuższy niż 1 rok jako środki produkcji w procesie produkcji rolnej. Kryterium przydziału dotyczące rejestrowania nakładów brutto na środki trwałe odnosi się do gałęzi użytkownika, a nie do gałęzi, do której należy właściciel prawny.

7.33.    Środki trwałe będące w posiadaniu jednostki multiregionalnej przypisuje się do lokalnej JRD, w której są użytkowane. Środki trwałe wykorzystywane w ramach leasingu operacyjnego rejestruje się w regionie właściciela środków, a środki trwałe wykorzystywane w ramach leasingu finansowego – w regionie użytkownika (ESA 2010, 13.33).

7.34.    Nowe aktywa uwzględniane w środkach trwałych wykazuje się brutto, tj. bez odliczania amortyzacji środków trwałych. Ponadto amortyzacja środków trwałych jest zazwyczaj obliczana na podstawie tych aktywów. Akumulacja netto uzyskiwana jest poprzez odjęcie amortyzacji środków trwałych od akumulacji brutto.

7.35.    Jednostki produkcyjne mogą sprzedawać sobie nawzajem istniejące aktywa, np. maszyny używane. Jeżeli aktywa przemieszczają się między gałęziami i regionami, zapłacona cena ogółem powinna zostać włączona do nakładów brutto na środki trwałe w jednej gałęzi lub regionie, a otrzymana cena powinna zostać odliczona od nakładów brutto na środki trwałe w innym przemyśle lub regionie. Koszty transakcji własności aktywów, takie jak opłaty prawne od sprzedaży gruntów i istniejących budynków, są liczone przez nabywcę jako dodatkowe nakłady brutto na środki trwałe, nawet jeśli część kosztów pokrywa sprzedający.

7.36.    Nakłady brutto na środki trwałe w odniesieniu do stad zarodowych i zwierząt pociągowych z danego regionu odpowiadają różnicy między zakupami poza regionem (w tym przywozem) a sprzedażą do innych regionów (w tym wywozem), z uwzględnieniem kosztów przeniesienia własności odnoszących się do sprzedaży w obrębie regionu. W przypadku agregacji wszystkich regionów ważne jest, aby upewnić się, że przepływy międzyregionalne wzajemnie się znoszą (z wyłączeniem kosztów przeniesienia własności), tak aby suma wszystkich regionalnych nakładów brutto na środki trwałe była taka sama jak nakłady brutto na środki trwałe w krajowych rachunkach dla rolnictwa. W przypadku gdy środki trwałe składają się ze zwierząt gospodarskich, takich jak zwierzęta pociągowe lub stada zarodowe, lub zwierzęta mleczne, należy je wycenić – przy stosowaniu metody „z dołu do góry” – zgodnie z następującą konwencją: sprzedaż zwierząt do gospodarstw w innych regionach stanowi ujemne nakłady brutto na środki trwałe, podczas gdy zakup z innych regionów stanowi dodatnie nakłady brutto na środki trwałe.

b)    Przyrost rzeczowych środków obrotowych

7.37.    Rzeczowe środki obrotowe obejmują wszystkie aktywa, które nie są częścią środków trwałych i które, w danym momencie, są tymczasowo w posiadaniu jednostek produkcyjnych. Rozróżnia się dwa typy rzeczowych środków obrotowych: rzeczowe środki obrotowe nakładów i rzeczowe środki obrotowe produkcji (porównaj 2.171.).

7.38.    W przypadku zwierząt zaklasyfikowanych jako rzeczowe środki obrotowe handel uwzględniany przy obliczaniu przyrostu rzeczowych środków obrotowych obejmuje sprzedaż do innych regionów i zakupy w innych regionach, jak również przywóz i wywóz.

C.    TRANSAKCJE PODZIAŁU I INNE PRZEPŁYWY

7.39.    Praktyczne trudności w uzyskiwaniu wiarygodnych informacji regionalnych na temat transakcji podziału w niektórych przypadkach, w szczególności gdy jednostki prowadzą działalność w więcej niż jednym regionie lub gdy region nie zawsze jest wyraźnie określonym obszarem, w którym prowadzone są określone działalności, wyjaśniają, dlaczego ESA obejmuje rachunki regionalne dla rolnictwa jedynie w odniesieniu do kilku danych zagregowanych: wartość dodana, dotacje, podatki, koszty związane z zatrudnieniem, czynsze i inne dochody, odsetki i nakłady brutto na środki trwałe.

1.    Zasady ogólne

7.40.    Transakcje podziału rejestruje się na bazie memoriałowej, tj. w czasie gdy wartość ekonomiczna, kwota należna lub roszczenie jest tworzone, transformowane, umarzane lub przestaje istnieć, a nie w momencie, kiedy płatność faktycznie jest dokonywana. Ta zasada rejestrowania (oparta na prawach i zobowiązaniach) stosowana jest do wszystkich przepływów, niezależnie czy są to przepływy pieniężne, ani czy mają miejsce pomiędzy jednostkami czy wewnątrz jednej jednostki.

7.41.    Jednakże w przypadku gdy nie można precyzyjnie określić daty nabycia roszczenia (długu), można zastosować termin płatności lub inne dopuszczalne przybliżenie metody memoriałowej (porównaj 3.007.).

2.    Wartość dodana

a)    Zasady ogólne

7.42.    Wartość dodana to wynik działalności produkcyjnej gospodarki lub jednej z jej gałęzi w danym okresie; jest ona pozycją bilansującą na rachunku produkcji. Jest to różnica między wartością produkcji globalnej a wartością zużycia pośredniego. Jest to kluczowy element pomiaru wydajności gospodarki lub gałęzi (por. 3.013.), lub regionu lub gałęzi w danym regionie.

b)    Wycena wartości dodanej

7.43.    Wartość dodaną można wykazać brutto (wartość dodana brutto w cenach bazowych) lub netto (wartość dodana netto w cenach bazowych), tj. przed odliczeniem amortyzacji środków trwałych lub po jej odliczeniu. W zgodzie z metodą wyceny produkcji globalnej (cena bazowa) i zużycia pośredniego (ceny nabywcy) wartość dodana jest mierzona w cenach bazowych (porównaj 3.013.).

7.44.    Stosowanie cen bazowych oznacza, że podatki od produktów i dotacje do produktów muszą być przypisane konkretnym towarom i usługom, które następnie muszą zostać rozdzielone między regiony.

7.45.    Przez odjęcie innych podatków od produkcji od wartości dodanej po cenach bazowych i dodanie innych dotacji na produkcję otrzymuje się wartość dodaną po kosztach czynnika produkcji. Wartość dodana netto po kosztach czynnika produkcji stanowi dochód czynników produkcji (porównaj 3.014.).

3.    Amortyzacja środków trwałych 

7.46.    W REAA towary i usługi stanowiące środki trwałe gospodarstwa (takie jak zasadzenia wieloletnie, maszyny i budynki, znaczne ulepszenia gruntów, oprogramowanie, koszty przeniesienia własności aktywów nieprodukowanych itp.) zużywają się i starzeją jako środki produkcji w procesie produkcji. Takie zużycie i starzenie się oblicza się jako amortyzację środków trwałych. Podobnie jak w EAA, amortyzacji środków trwałych nie należy obliczać w odniesieniu do zwierząt produkcyjnych.

4.    Dotacje

7.47.    W REAA stosuje się te same zasady, co w EAA: przepływy, które są zaklasyfikowane w EAA jako dotacje operacyjne, są klasyfikowane w ten sam sposób w REAA, podobnie jak w przypadku przepływów w formie transferów kapitałowych.

5.    Podatki

7.48.    W REAA stosuje się te same zasady, co w EAA: różne rodzaje podatków są klasyfikowane w REAA w taki sam sposób, jak w EAA.

6.    Koszty związane z zatrudnieniem

7.49.    Dla producentów koszty związane z zatrudnieniem przypisywane są lokalnym JRD, w których zatrudnia się dane osoby. W przypadku gdy dane te są niedostępne, koszty związane z zatrudnieniem przydziela się zgodnie z drugą w kolejności najlepszą metodą w oparciu o godziny przepracowane. Jeżeli zarówno dane o kosztach związanych z zatrudnieniem, jak i o godzinach przepracowanych są niedostępne, stosuje się liczbę zatrudnionych w podziale na lokalne JRD (porównaj ESA 2010, 13.42).

7.    Nadwyżka operacyjna netto 

7.50.    Nadwyżka operacyjna netto jest otrzymywana przez odjęcie od wartości dodanej netto w cenach bazowych kosztów związanych z zatrudnieniem i pozostałych podatków związanych z produkcją oraz przez dodanie do niej pozostałych dotacji związanych z produkcją.

8.    Odsetki, dzierżawy

7.51.    W REAA stosuje się te same zasady, co w EAA: przepływy, które klasyfikuje się jako odsetki, dzierżawy w EAA, są klasyfikowane w REAA w ten sam sposób.

9.    Dochód przedsiębiorcy rolnego: ogólne zasady obliczania

7.52.    Od nadwyżki operacyjnej odejmuje się bezpośrednio płatne dochody z tytułu własności wynikające z działalności rolniczej i z drugorzędnej działalności pozarolniczej, tj. odsetki zapłacone od kredytów i pożyczek zaciągniętych w związku z tą działalnością, w tym na zakup gruntów rolnych, oraz dzierżawy płacone właścicielom gruntów (porównaj 3.070.-3.087.).

D. KRÓTKA ANALIZA WDRAŻANIA

1.    Wprowadzenie

7.53.    Sekcja ta ma na celu zwrócenie uwagi na niektóre aspekty przyjętych metod, w szczególności na wybór gospodarstwa rolnego i pomiar produkcji.

7.54.    Gospodarstwo rolne jest jednostką odniesienia dla badań statystycznych dotyczących rolnictwa, zarówno na poziomie krajowym, jak i niższym. Jest to istotna zaleta REAA, ponieważ oznacza to, że wycena wielkości produkcji globalnej może opierać się bezpośrednio na systemach statystycznych służących do pomiaru powierzchni gruntów, plonów, wielkości stad itp. Zaletą wyboru gospodarstwa jest również umożliwienie większej spójności rachunków. Produkcja globalna i koszty odnoszą się w rzeczywistości do identycznych zestawów jednostek, nawet jeśli metody ekstrapolacji różnią się w zależności od źródła. Ponadto wybór gospodarstwa, wraz z pojęciami charakterystycznej działalności i jednostek, pozwala uniknąć konieczności dokonywania dostosowań, które mogłyby być kontrowersyjne, np. w przypadku ogrodów przydomowych i prywatnego chowu zwierząt gospodarskich. Konwencja ta ułatwia dokonywanie porównań między państwami. W istocie powiązanie z danymi statystycznymi dotyczącymi ilości fizycznych, które mają kluczowe znaczenie dla rolnictwa i gwarantują spójność pomiarów zapisów księgowych, ponieważ dostosowania lub korekty „pozastatystyczne” są w ten sposób ograniczone, w oczywisty sposób upraszcza i usprawnia obliczenia. Aspekty te są również spójne z celem, jakim jest przyznanie pierwszeństwa w REAA metodzie „z dołu do góry”.

2.    Definicja rolnictwa regionalnego

7.55.    W każdym regionie rolnictwo składa się ze wszystkich gospodarstw, których czynniki produkcji znajdują się w tym regionie. Zasada ta, zgodna z koncepcją siedziby jednostek produkcyjnych, może stwarzać kilka problemów: statystyki rolnictwa zazwyczaj określają lokalizację gospodarstw w zależności od ich siedziby, a nie bezpośrednio w zależności od lokalizacji czynników produkcji. Te dwie lokalizacje nie zawsze są takie same, a zjawisko to będzie prawdopodobnie coraz częstsze w miarę powiększania się gospodarstw. W związku z tym przy opracowywaniu REAA niektóre gospodarstwa powinny zostać przeklasyfikowane do innych regionów, a w niektórych przypadkach nawet podzielone. Może to być trudne w praktyce – w takim przypadku lepszym rozwiązaniem może być pozostawienie takiej samej lokalizacji gospodarstw, jak w badaniach statystycznych. Propozycja ta jest jednak uzależniona od dwóch warunków: po pierwsze, metoda określania lokalizacji musi być identyczna dla wszystkich regionów w danym kraju, a po drugie, wszystkie zapisy księgowe muszą być wycenione na podstawie źródeł, które stosują takie same zasady określania lokalizacji gospodarstw.

3.    Pomiar produkcji globalnej 

7.56.    Produkcja rolnicza obejmuje niektóre produkty roślinne, które są ponownie wykorzystywane przez to samo gospodarstwo w formie zużycia pośredniego; dotyczy to głównie produktów przeznaczonych na pasze. W szczególności w przypadku upraw polowych produkcja regionalna może zostać często określona na podstawie ilości plonów zebranych w każdym regionie, a następnie wyceniona na podstawie cen. W takim przypadku wyceniana jest cała produkcja, niezależnie od tego, czy jest przeznaczona do obrotu poza rolnictwem, sprzedaży do innych gospodarstw czy do wykorzystania przez to samo gospodarstwo. Produkcję każdego regionu uzyskuje się zatem bezpośrednio, zgodnie z koncepcją przyjętą w EAA i w REAA. Ceny, według których wyceniana jest produkcja stanowiąca spożycie wewnętrzne jednostki, mogą również opierać się na danych regionalnych, odpowiadających cenom, po których produkcja jest wprowadzana do obrotu. Brak regionalnych danych dotyczących cen stwarza jednak ogólny problem w zakresie wyceny produkcji globalnej – zarówno produkcji (regionalnej), która jest wprowadzana do obrotu, jak i produkcji, która stanowi spożycie wewnętrzne jednostki. W związku z tym wycena w REAA produktów stanowiących spożycie wewnętrzne jednostki wiąże się z takimi samymi trudnościami jak wycena produktów wprowadzanych do obrotu. Oczywiście sytuacja wygląda inaczej, jeżeli ilości nie mogą zostać wycenione na szczeblu regionalnym. W tym przypadku metoda „z góry do dołu” oparta na wycenach na poziomie krajowym jest zasadniczo jedyną metodą, którą można zastosować ( 4 ).

7.57.    W odniesieniu do zwierząt, niezależnie od tego, czy są one klasyfikowane jako zapasy czy środki trwałe, należy wziąć pod uwagę następujące punkty:

·wyceny na poziomie regionalnym przyrostu rzeczowych środków obrotowych i nakładów brutto na środki trwałe odnoszących się do zwierząt, przy czym te dwa przepływy są w rzeczywistości składnikami pośredniej metody obliczania produkcji globalnej;

·wyceny handlu zwierzętami między regionami, przy czym handel ten jest również elementem pośredniej metody obliczania produkcji globalnej;

·podział na regiony transakcji przywozu i wywozu zwierząt;

·odpowiednie traktowanie kosztów przeniesienia własności;

·metoda korygowania REAA w stosunku do EAA.

7.58.    W niektórych przypadkach pośrednia metoda obliczania produkcji zwierzęcej może być zbyt trudna na poziomie regionalnym. W takich przypadkach lepiej jest obliczyć produkcję na podstawie modelu z wykorzystaniem danych fizycznych, a następnie dostosować wartości do wartości w EAA.

4.    Nierozdzielna drugorzędna działalność pozarolnicza 

7.59.    W zależności od rodzaju działalności istnieją różne sposoby włączenia nierozdzielnej drugorzędnej działalności pozarolniczej do REAA. Niektóre z tych działalności drugorzędnych są w dużym stopniu skoncentrowane na poziomie regionalnym, np. przetwórstwo produktów rolnych. W takim przypadku wycena produkcji zarówno pod względem ilości, jak i ceny może opierać się na lokalnych danych statystycznych. Dla takiej produkcji wartości w EAA są de facto takie same jak wartości w REAA. Inne przypadki mogą być jednak trudniejsze. Na przykład może nie być źródła regionalnego dla niektórych działalności, zwłaszcza jeśli nie są one od początku skoncentrowane w konkretnych regionach. W przypadku innych działalności dane regionalne pochodzą z badań statystycznych lub informacji z rachunków mikroekonomicznych (np. sieci danych rachunkowych gospodarstw rolnych (FADN)), ale nie ma gwarancji, że są one reprezentatywne dla regionu. Ponadto dane mogą być stare, bez dostępnych źródeł do wiarygodnej aktualizacji. A ponadto tylko czasami istnieją wskaźniki jakościowe na poziomie regionalnym. We wszystkich tych przypadkach wartości EAA stanowią punkt wyjścia dla REAA, i często konieczne jest stosowanie metody „z góry do dołu”.

5.    Zużycie pośrednie

7.60.    Zużycie pośrednie w REAA obejmuje produkty rolne wykorzystywane przez gospodarstwa, niezależnie od tego, czy są one przedmiotem bezpośredniej wymiany handlowej między posiadaczami w tym samym regionie lub w różnych regionach, czy też zmieniają właściciela za pośrednictwem pośredników, którzy mogą lub nie stać się właścicielami produktów przed ich odsprzedażą itp. Ponadto niektóre produkty rolne przeznaczone do spożycia wewnętrznego są również wykazywane jako zużycie pośrednie, głównie niektóre uprawy wykorzystywane jako pasza. Żadne zakupy zwierząt – nawet w ramach przywozu – nie są rejestrowane jako zużycie pośrednie.

7.61.    Pierwsza metoda obliczania zużycia pośredniego produktów rolnych na poziomie regionalnym polega na wyliczeniu różnicy między produkcją globalną w REAA a tą częścią produkcji globalnej, która ma opuścić daną gałąź, w odniesieniu do poszczególnych produktów ( 5 ). Nie jest to jednak całkowicie precyzyjna reprezentacja zużycia pośredniego produktów rolnych w każdym regionie, ponieważ chociaż uwzględnione są produkty rolne przeznaczone do zużycia pośredniego przez gospodarstwa w innych regionach, produkty rolne pochodzące z gospodarstw w innych regionach nie są uwzględniane. Zużycie pośrednie należy zatem dostosować do wartości w EAA.

7.62.    Możliwa jest również inna metoda obliczeniowa, wykorzystująca jako źródła informacji sieć FADN. To źródło umożliwia wycenę zużycia pośredniego produktów rolnych, niezależnie od tego, czy pochodzą one ze sprzedaży dokonywanej przez inne gospodarstwa, czy z innych źródeł, takich jak przywóz. Jednakże FADN nie obejmuje w dokładnie ten sam sposób produktów, które są wykorzystywane jako zużycie pośrednie w tym samym gospodarstwie, w związku z czym konieczne są korekty. Zużycie pośrednie należy zatem dostosować do wartości w EAA.”.

ZAŁĄCZNIK II

Załącznik II otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK II

PROGRAM PRZESYŁANIA DANYCH

Dla każdej pozycji produkcji globalnej (pozycje od 01 do 18, łącznie z podpozycjami), należy przesyłać wartość w cenach bazowych, jak również jej składniki (wartość w cenach producenta, dotacje do produktów i podatki od produktów).

Dane do rachunku produkcji i nakładów brutto na środki trwałe muszą być przesyłane zarówno w cenach bieżących, jak i w cenach z poprzedniego roku.

Wszystkie wartości powinny być wyrażone w milionach jednostek waluty narodowej. Nakłady pracy powinny być wyrażone w 1 000 rocznych jednostek roboczych.

Dane regionalnych rachunków dla rolnictwa muszą być przesyłane wyłącznie w cenach bieżących.

1.    Rachunek produkcji

Przesyłanie dotyczące roku odniesienia „n”

a

b

c

d

Pozycja

Lista parametrów

Listopad

rok n
(szacunki EAA)

Marzec

rok „n+1”
(szacunki EAA)

Wrzesień
rok „n+1”
(ostateczne dane EAA)

Czerwiec
rok „n+2”
(REAA)

01

ROŚLINY ZBOŻOWE (wliczając nasiona)

X

X

X

X

01.1

Pszenica i orkisz

X

X

X

X

01.1/1

Miękka pszenica i orkisz

—

—

X

X

01.1/2

Pszenica durum

—

—

X

X

01.2

Żyto i mieszanka żyta z pszenicą

X

X

X

X

01.3

Jęczmień

X

X

X

X

01.4

Owies i letnie mieszanki roślin zbożowych

X

X

X

X

01.5

Ziarno kukurydzy

X

X

X

X

01.6

Ryż

X

X

X

X

01.7

Inne rośliny zbożowe

X

X

X

X

02

UPRAWY PRZEMYSŁOWE

X

X

X

X

02.1

Nasiona i owoce oleiste (wliczając nasiona)

X

X

X

X

02.1/1

Rzepak i nasiona rzepaku

—

—

X

X

02.1/2

Słonecznik

—

—

X

X

02.1/3

Soja

—

—

X

X

02.1/4

Inne produkty oleiste

—

—

X

X

02.2

Uprawy wysokobiałkowe (wliczając nasiona)

X

X

X

X

02.3

Nieprzerobiony tytoń

X

X

X

X

02.4

Burak cukrowy

X

X

X

X

02.5

Inne uprawy przemysłowe

X

X

X

X

02.5/1

Rośliny włókniste

—

—

X

—

02.5/2

Chmiel

—

—

X

—

02.5/3

Inne uprawy przemysłowe: inne

—

—

X

—

03

ROŚLINY PASTEWNE

X

X

X

X

03.1

Kukurydza pastewna

—

—

X

X

03.2

Korzeniowe rośliny pastewne (w tym burak pastewny)

—

—

X

X

03.3

Inne rośliny pastewne

—

—

X

X

04

WARZYWA I PRODUKTY OGRODNICZE

X

X

X

X

04.1

Świeże warzywa

X

X

X

X

04.1/1

Kalafior

—

—

X

—

04.1/2

Pomidory

—

—

X

—

04.1/3

Inne świeże warzywa

—

—

X

—

04.2

Rośliny i kwiaty

X

X

X

X

04.2/1

Szkółka roślin

—

—

X

—

04.2/2

Rośliny ozdobne i kwiaty (wliczając choinki)

—

—

X

—

04.2/3

Plantacje

—

—

X

—

05

ZIEMNIAKI (wliczając bulwy)

X

X

X

X

06

OWOCE

X

X

X

X

06.1

Świeże owoce

X

X

X

X

06.1/1

Jabłka deserowe

—

—

X

—

06.1/2

Gruszki deserowe

—

—

X

—

06.1/3

Brzoskwinie

—

—

X

—

06.1/4

Inne świeże owoce

—

—

X

—

06.2

Owoce cytrusowe

X

X

X

X

06.2/1

Słodkie pomarańcze

—

—

X

—

06.2/2

Mandarynki

—

—

X

—

06.2/3

Cytryny

—

—

X

—

06.2/4

Inne owoce cytrusowe

—

—

X

—

06.3

Owoce tropikalne

X

X

X

X

06.4

Winogrona

X

X

X

X

06.4/1

Winogrona deserowe

—

—

X

—

06.4/2

Inne winogrona

—

—

X

—

06.5

Oliwki

X

X

X

X

06.5/1

Oliwki stołowe

—

—

X

—

06.5/2

Inne oliwki

—

—

X

—

07

WINO

X

X

X

X

07.1

Wino stołowe

—

—

X

—

07.2

Wino o wysokiej jakości

—

—

X

—

08

OLIWA Z OLIWEK

X

X

X

X

09

INNE PRODUKTY Z ROŚLIN UPRAWNYCH

X

X

X

X

09.1

Materiały roślinne używane głównie do wyplatania

—

—

X

—

09.2

Nasiona

—

—

X

—

09.3

Inne produkty z roślin uprawnych: inne

—

—

X

—



10

PRODUKCJA ROŚLIN UPRAWNYCH (od 01 do 09)

X

X

X

X

11

ZWIERZĘTA

X

X

X

X

11.1

Bydło

X

X

X

X

11.2

Świnie

X

X

X

X

11.3

Koniowate

X

X

X

X

11.4

Owce i kozy

X

X

X

X

11.5

Drób

X

X

X

X

11.6

Inne zwierzęta

X

X

X

X

12

PRODUKTY POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO

X

X

X

X

12.1

Mleko

X

X

X

X

12.2

Jajka

X

X

X

X

12.3

Inne produkty pochodzenia zwierzęcego

X

X

X

X

12.3/1

Surowa wełna

—

—

X

—

12.3/2

Kokony jedwabników

—

—

X

—

12.3/3

Inne produkty pochodzenia zwierzęcego: inne

—

—

X

—

13

PRODUKCJA ZWIERZĄT (11+12)

X

X

X

X

14

GLOBALNA PRODUKCJA ROLNICZA (10+13)

X

X

X

X

15

PRODUKCJA USŁUG ROLNICZYCH

X

X

X

X

15.1

USŁUGI ROLNE

—

—

X

—

15.2

DZIERŻAWA KONTYNGENTÓW NA MLEKO

—

—

X

—

16

PRODUKCJA ROLNICZA (14+15)

X

X

X

X

17

POZAROLNICZA DZIAŁALNOŚĆ DRUGORZĘDNA (NIEROZDZIELNA)

X

X

X

X

17.1

PRZETWARZANIE PRODUKTÓW ROLNYCH

X

X

X

X

17.2

INNE NIEROZDZIELNE DZIAŁALNOŚCI DRUGORZĘDNE (DOBRA I USŁUGI)

X

X

X

X

18

PRODUKCJA PRZEMYSŁU ROLNEGO (16+17)

X

X

X

X



19

CAŁKOWITE ZUŻYCIE POŚREDNIE

X

X

X

X

19.01

ZASOBY NASION I ROŚLIN

X

X

X

X

19.02

ENERGIA; SMARY

X

X

X

X

19.02/1

- elektryczność

—

—

X

—

19.02/2

- gaz

—

—

X

—

19.02/3

- inne paliwa i gazy napędowe

—

—

X

—

19.02/4

- inne

—

—

X

—

19.03

NAWOZY I PRODUKTY POPRAWIAJĄCE JAKOŚĆ ZIEMI

X

X

X

X

19.04

MATERIAŁY I URZĄDZENIA DO OCHRONY ROŚLIN I PESTYCYDY

X

X

X

X

19.05

WYDATKI WETERYNARYJNE

X

X

X

X

19.06

PASZE ZWIERZĘCE

X

X

X

X

19.06/1

- mieszanki paszowe dostarczane przez inne gospodarstwa rolne

X

X

X

X

19.06/2

- mieszanki paszowe nabywane spoza przemysłu rolnego

X

X

X

X

19.06/3

- mieszanki paszowe produkowane i zużywane w tym samym gospodarstwie

X

X

X

X

19.07

UTRZYMANIE MATERIAŁÓW

X

X

X

X

19.08

UTRZYMYWANIE BUDYNKÓW

X

X

X

X

19.09

USŁUGI ROLNE

X

X

X

X

19.10

USŁUGI POŚREDNICTWA FINANSOWEGO MIERZONE POŚREDNIO (FISIM)

X

X

X

X

19.11

INNE TOWARY I USŁUGI

X

X

X

X

20

WARTOŚĆ DODANA BRUTTO W CENACH BAZOWYCH (18–19)

X

X

X

X

21

ZUŻYCIE ŚRODKÓW TRWAŁYCH

X

X

X

X

21.1

SPRZĘT

—

—

X

—

21.2

BUDYNKI

—

—

X

—

21.3

PLANTACJE

—

—

X

—

21.4

INNE

—

—

X

—

22

WARTOŚĆ DODANA NETTO W CENACH BAZOWYCH (20–21)

X

X

X

X


2.    Rachunek tworzenia dochodu

Przesyłanie dotyczące roku odniesienia „n”

a

b

c

d

Pozycja

Lista parametrów

Listopad

rok n
(szacunki EAA)

Marzec
rok „n+1”
(szacunki EAA)

Wrzesień
rok „n+1”
(ostateczne dane EAA)

Czerwiec
Rok „n+2”
(REAA)

23

KOSZTY ZWIĄZANE Z ZATRUDNIENIEM

X

X

X

X

24

POZOSTAŁE PODATKI ZWIĄZANE Z PRODUKCJĄ

X

X

X

X

25

POZOSTAŁE DOTACJE ZWIĄZANE Z PRODUKCJĄ

X

X

X

X

26

CZYNNIK DOCHODOWY (22–24+25)

X

X

X

X

27

NADWYŻKA OPERACYJNA/DOCHÓD MIESZANY (22–23–24+25)

X

X

X

X

3.    Rachunek dochodu przedsiębiorcy

Przesyłanie dotyczące roku odniesienia „n”

a

b

c

d

Pozycja

Lista parametrów

Listopad

rok n
(szacunki EAA)

Marzec
rok „n+1”
(szacunki EAA)

Wrzesień
rok „n+1”
(ostateczne dane EAA)

Czerwiec
Rok „n+2”
(REAA)

28

DZIERŻAWY I INNE OBCIĄŻENIA Z TYTUŁU NIERUCHOMOŚCI DO ZAPŁATY

X

X

X

X

29

ODSETKI DO ZAPŁATY

X

X

X

X

30

ODSETKI NALEŻNE

X

X

X

X

31

DOCHÓD PRZEDSIĘBIORCY (27–28–29+30)

X

X

X

X

4.    Elementy rachunku kapitałowego

Przesyłanie dotyczące roku odniesienia „n”

a

b

c

d

Pozycja

Lista parametrów

Listopad

rok n
(szacunki EAA)

Marzec
rok „n+1”
(szacunki EAA)

Wrzesień
rok „n+1”
(ostateczne dane EAA)

Czerwiec
Rok „n+2”
(REAA)

32

NAKŁADY BRUTTO NA ŚRODKI TRWAŁE W PRODUKTACH ROLNYCH

—

—

X

X

32.1

NAKŁADY BRUTTO NA ŚRODKI TRWAŁE W PLANTACJACH

—

—

X

—

32.2

NAKŁADY BRUTTO NA ŚRODKI TRWAŁE W ZWIERZĘTACH

—

—

X

—

33

NAKŁADY BRUTTO NA ŚRODKI TRWAŁE W PRODUKTACH NIEROLNICZYCH

—

—

X

X

33.1

NAKŁADY BRUTTO NA ŚRODKI TRWAŁE W MATERIAŁACH

—

—

X

—

33.2

NAKŁADY BRUTTO NA ŚRODKI TRWAŁE W BUDYNKACH

—

—

X

—

33.3

INNE NAKŁADY BRUTTO NA ŚRODKI TRWAŁE

—

—

X

—

34

NAKŁADY BRUTTO NA ŚRODKI TRWAŁE (WYŁĄCZAJĄC POTRĄCALNY PODATEK VAT) (32+33)

—

—

X

X

35

NAKŁADY NETTO NA ŚRODKI TRWAŁE (WYŁĄCZAJĄC POTRĄCALNY PODATEK VAT) (34–21)

—

—

X

X

36

PRZYROST RZECZOWYCH ŚRODKÓW OBROTOWYCH

—

—

X

X

37

TRANSFERY KAPITAŁOWE

—

—

X

X

37.1

DOTACJE INWESTYCYJNE

—

—

X

—

37.2

INNE TRANSFERY KAPITAŁOWE

—

—

X

—

5.    Nakłady pracy w rolnictwie

Przesyłanie dotyczące roku odniesienia „n”

a

b

C

Pozycja

Lista parametrów

Listopad

rok n
(szacunki EAA)

Marzec
rok „n+1”
(szacunki EAA)

Wrzesień
rok „n+1”
(ostateczne dane EAA)

38

CAŁKOWITE NAKŁADY PRACY W ROLNICTWIE

X

X

X

38.1

NAKŁADY PRACY ROLNICZEJ NIEOPŁACANEJ

X

X

X

38.2

NAKŁADY PRACY ROLNICZEJ OPŁACANEJ

X

X

X

”.

(1)    Rozporządzenie (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustalenia wspólnej klasyfikacji Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS):,  https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=CELEX:02003R1059-20191113 .
(2)    O ile sprzedaż i zakup nastąpiły w tym samym okresie obrachunkowym.
(3)    Zakup zwierzęcia nigdy nie jest rejestrowany jako zużycie pośrednie (zasadniczo jest to nabycie produkcji w toku, porównaj 2.067.), a obliczenie produkcji zwierzęcej można obliczyć jedynie pośrednio, na podstawie sprzedaży, nakładów brutto na środki trwałe i zmian stanu zapasów.
(4)    Zgodnie z zastosowaną metodą spożycie wewnętrzne jednostki należy dostosować do wartości EAA.
(5)    Wyłączone są tu przywożone produkty rolne (z wyjątkiem zwierząt).