KOMISJA EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 31.3.2020
COM(2020) 124 final
2020/0048(NLE)
Wniosek
DECYZJA WYKONAWCZA RADY
upoważniająca Włochy do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 285 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
UZASADNIENIE
Zgodnie z art. 395 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 1 („dyrektywa VAT”) Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może upoważnić każde państwo członkowskie do wprowadzenia szczególnych środków stanowiących odstępstwo od przepisów wspomnianej dyrektywy w celu upraszczania poboru VAT lub zapobiegania niektórym formom uchylania się od opodatkowania lub unikania opodatkowania.
Pismem, które wpłynęło do Komisji w dniu 26 lipca 2019 r., Włochy wystąpiły z wnioskiem o upoważnienie do kontynuowania do dnia 31 grudnia 2022 r. zwolnienia z VAT podatników, których roczny obrót nie przekracza pewnego progu, jak określono w art. 285 dyrektywy VAT, do zwiększenia tego progu z 65 000 EUR do 100 000 EUR oraz, jednocześnie, do zastosowania obowiązkowego systemu fakturowania elektronicznego w odniesieniu do tych podatników i do podniesienia progu dla organizacji wolontariackich i stowarzyszeń działających na rzecz awansu społecznego do kwoty 130 000 EUR.
Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy VAT pismem z dnia 20 września 2019 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Włochy. Pismem z dnia 23 września 2019 r. Komisja powiadomiła Włochy, że posiada wszystkie informacje, które uznaje za niezbędne do rozpatrzenia wniosku.
Następnie po nieformalnych rozmowach z właściwymi służbami Komisji i dalszych ocenach politycznych na szczeblu krajowym Włochy postanowiły zmienić swój pierwotny wniosek pismem wysłanym w dniu 26 listopada 2019 r. i zarejestrowanym przez Komisję w dniu 5 grudnia 2019 r.
Pismem tym Włochy poprosiły o wycofanie wniosku o podwyższenie progu zwolnienia z 65 000 EUR do 100 000 EUR, wyjaśniając, że wniosek ten opierał się na przepisie krajowym, który ma zostać uchylony. Włochy wyraziły chęć utrzymania obecnego progu w wysokości 65 000 EUR, który jest zgodny z ryczałtowym systemem dla podatników w dziedzinie podatków bezpośrednich. Włochy poprosiły ponadto o wycofanie wniosku dotyczącego progu 130 000 EUR dla organizacji wolontariackich i stowarzyszeń działających na rzecz awansu społecznego, ponieważ jest on powiązany ze środkami z dziedziny podatków bezpośrednich, które jeszcze nie obowiązują. Włochy zastrzegły sobie prawo do ponownego złożenia takiego wniosku po wejściu w życie przedmiotowych środków ogólnych. Po osiągnięciu przez państwa członkowskie podczas posiedzenia Rady do Spraw Gospodarczych i Finansowych (ECOFIN) w dniu 8 listopada 2019 r. porozumienia w sprawie wniosku Komisji dotyczącego nowych przepisów upraszczających w odniesieniu do VAT dla małych przedsiębiorstw 2 , które zostały przyjęte w dniu 18 lutego 2020 r. 3 i wejdą w życie w dniu 1 stycznia 2025 r., Włochy zwróciły się z wnioskiem o to, by przedłużenie obowiązywania środka stanowiącego odstępstwo wygasło w dniu 31 grudnia 2024 r.
Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy VAT pismem z dnia 10 grudnia 2019 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie, że pierwotny wniosek złożony przez Włochy został zmieniony. Pismem z dnia 11 grudnia 2019 r. Komisja powiadomiła Włochy, że posiada wszystkie informacje, które uznaje za niezbędne do rozpatrzenia zmienionego wniosku.
1.KONTEKST WNIOSKU
•Przyczyny i cele wniosku
Przepisy tytułu XII rozdział 1 dyrektywy VAT umożliwiają państwom członkowskim stosowanie procedury szczególnej w odniesieniu do małych przedsiębiorstw, która przewiduje możliwość przyznania zwolnienia z VAT podatnikom, których roczny obrót nie przekracza określonego progu. Podatnicy objęci tym zwolnieniem nie muszą naliczać podatku VAT za swoje dostawy towarów i świadczone przez siebie usługi i w konsekwencji nie mogą też odliczać VAT od swoich nakładów.
Możliwość stosowania przepisów szczególnych w zakresie VAT do małych przedsiębiorstw, w tym zwolnień lub stopniowego obniżania podatku, została po raz pierwszy wprowadzona w art. 14 dyrektywy Rady 67/228/EWG 4 . Państwa członkowskie, które nie skorzystały z możliwości przewidzianej na mocy tych przepisów, zostały następnie upoważnione, zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) dyrektywy 77/388/EWG 5 , przekształconym obecnie w art. 285 akapit pierwszy dyrektywy VAT, do przyznawania zwolnienia z VAT tylko podatnikom, których roczny obrót nie przekracza kwoty 5 000 EUR lub jej równowartości w walucie krajowej.
Włochy nie skorzystały z możliwości przewidzianej w art. 14 dyrektywy Rady 67/228/EWG. W 2007 r. Włochy wystąpiły z wnioskiem o upoważnienie o odstępstwo od art. 285 akapit pierwszy w postaci zwolnienia z VAT podatników, których roczny obrót nie przekracza 30 000 EUR. Przyczyną tego wniosku była struktura włoskiej gospodarki, która w dużym stopniu opiera się na mikroprzedsiębiorstwach zatrudniających bardzo małą liczbę pracowników, a także dążenie Włoch do uproszczenia obowiązków w zakresie VAT dla małych przedsiębiorstw oraz ułatwienia poboru VAT dla krajowej administracji podatkowej. Upoważnienie do stosowania tego środka stanowiącego odstępstwo zostało zatwierdzone decyzją Rady 2008/737/WE 6 na okres do dnia 31 grudnia 2010 r. Środek miał charakter opcjonalny, gdyż umożliwiał małym przedsiębiorstwom wybranie również zasad ogólnych VAT.
Następnie decyzją wykonawczą Rady 2010/688/UE 7 upoważniono Włochy do przedłużenia obowiązywania środka stanowiącego odstępstwo do dnia 31 grudnia 2013 r., później decyzją wykonawczą Rady 2013/678/UE 8 – do dnia 31 grudnia 2016 r. (przy czym decyzją tą podwyższono również maksymalny próg uprawniający do zwolnienia z 30 000 EUR do 65 000 EUR), a na koniec decyzją wykonawczą Rady (UE) 2016/1988 9 – do dnia 31 grudnia 2019 r.
Obecny (zmieniony) wniosek Włoch o kolejne przedłużenie daty wygaśnięcia środka stanowiącego odstępstwo do dnia 31 grudnia 2024 r. bez zwiększania obecnego progu wynoszącego 65 000 EUR (lub ewentualnej wyższej wartości, która jest równoważna temu progowi w ujęciu realnym) opiera się na tych samych przyczynach, jak te przedstawione we wcześniejszych wnioskach.
Włochy utrzymują, że małe i średnie przedsiębiorstwa, a zwłaszcza mikroprzedsiębiorstwa, odgrywają dominującą rolę w krajowym sektorze niefinansowym, zarówno pod względem wartości dodanej, jak i zatrudnienia. Biorąc pod uwagę nieproporcjonalne koszty przestrzegania przepisów w zakresie VAT, jakie przedsiębiorstwa takie ponoszą w porównaniu z dużymi przedsiębiorstwami, oraz fakt, że są one wciąż dotknięte kryzysem gospodarczym, Włochy twierdzą, że środek stanowiący odstępstwo jest istotną zachętą do zakładania i konsolidowania działalności gospodarczej.
W tym względzie podkreśla się, że wpływ tego środka stanowiącego odstępstwo na dochody z podatków pobieranych na etapie ostatecznej konsumpcji będzie nieznaczny, natomiast znaczący będzie jego wpływ pod względem uproszczenia zarówno obowiązków podatkowych podatników, których to dotyczy, jak i procedury poboru VAT dla administracji podatkowej. Należy zauważyć, że środek ten dotyczy 1 332 000 podatników, co stanowi 25 % potencjalnie kwalifikujących się podatników. Włochy szacują łączną kwotę zmniejszenia dochodów na 385,7 mln EUR.
Z informacji przedstawionych przez Włochy wynika, że wniosek o przedłużenie obowiązywania środka stanowiącego odstępstwo ma na celu zwolnienie małych przedsiębiorstw z wielu obowiązków dotyczących VAT wynikających z zasad ogólnych VAT, a także zmniejszenie obciążenia administracji podatkowej w zakresie poboru podatków i kontroli małych przedsiębiorstw. Mogłoby to umożliwić administracji podatkowej skoncentrowanie działań kontrolnych na większych podatnikach. Środek stanowiący odstępstwo jest zatem zgodny z celami art. 395 ust. 1 akapit pierwszy dyrektywy VAT, który zezwala państwom członkowskim na wprowadzanie szczególnych środków stanowiących odstępstwo od przepisów tej dyrektywy w celu uproszczenia procedury poboru VAT. W tym kontekście należy powtórzyć, że środek ten jest i pozostanie fakultatywny dla podatników, gdyż mają oni możliwość wybrania zasad ogólnych VAT.
Włochy wykazały, że nie należy się spodziewać, by środek stanowiący odstępstwo znacząco wpłynął na ogólną kwotę wpływów z podatków pobieranych przez Włochy na etapie ostatecznej konsumpcji lub negatywnie wpłynął na zasoby własne Unii pochodzące z VAT. W związku z tym środek stanowiący odstępstwo wydaje się być zgodny z art. 395 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT.
W świetle powyższego oraz biorąc pod uwagę to, że ramy prawne UE i stan faktyczny nie uległy zmianie, przedłużenie daty wygaśnięcia środka stanowiącego odstępstwo wydaje się być uzasadnione. W związku z tym proponuje się, aby wniosek Włoch został rozpatrzony pozytywnie.
Aby można było ocenić, czy środek pozostaje odpowiedni i skuteczny, prawo do stosowania odstępstwa przyznaje się zazwyczaj na czas określony. Ponadto, jak wspomniano powyżej, przepisy art. 281–294 dyrektywy VAT dotyczące procedury szczególnej dla małych przedsiębiorstw były niedawno przedmiotem przeglądu. Nowa dyrektywa w sprawie uproszczenia przepisów dotyczących podatku VAT dla małych przedsiębiorstw 10 wymaga, by państwa członkowskie przyjęły i opublikowały – najpóźniej do dnia 31 grudnia 2024 r. – przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, które są niezbędne do zapewnienia zgodności z nowymi przepisami. Państwa członkowskie będą musiały stosować te przepisy krajowe od dnia 1 stycznia 2025 r.
Należy zatem upoważnić Włochy do stosowania środka stanowiącego odstępstwo do dnia 31 grudnia 2024 r. Niemniej jednak, ponieważ przyjęcie przez Komisję decyzji upoważniającej do stosowania środka stanowiącego odstępstwo będzie miało miejsce po wygaśnięciu decyzji wykonawczej Rady (UE) 2016/1988 (tj. po dniu 31 grudnia 2019 r.), niniejszy wniosek nie może przedłużać daty wygaśnięcia środka stanowiącego odstępstwo zatwierdzonego tą decyzją.
•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki
Środek stanowiący odstępstwo jest zgodny z filozofią nowej dyrektywy zmieniającej art. 281–294 dyrektywy VAT dotyczące procedury szczególnej dla małych przedsiębiorstw, przyjętej w dniu 18 lutego 2020 r., która jest wynikiem planu działania w sprawie VAT 11 i ma na celu stworzenie nowoczesnego i uproszczonego systemu dla tych przedsiębiorstw. W szczególności środek ten ma na celu ograniczenie kosztów przestrzegania przepisów w zakresie VAT oraz zakłóceń konkurencji, zarówno na szczeblu krajowym, jak i na szczeblu UE, ograniczenie negatywnych skutków efektu progowego oraz ułatwianie prowadzenia działalności gospodarczej, a także monitorowania przez administracje podatkowe.
Próg 65 000 EUR jest ponadto zgodny z nową dyrektywą, gdyż dyrektywa umożliwia państwom członkowskim ustalenie progu rocznego obrotu wymaganego do zwolnienia z VAT na poziomie nie wyższym niż 85 000 EUR (lub jego równowartości w walucie krajowej).
Podobne odstępstwa, umożliwiające zwolnienie z VAT podatników, których roczny obrót nie przekracza określonego progu, jak przewidziano w art. 285 dyrektywy VAT, zostały przyznane innym państwom członkowskim. Malcie 12 przyznano próg w wysokości 20 000 EUR; Niderlandom 13 przyznano próg w wysokości 25 000 EUR; Luksemburgowi 14 przyznano próg w wysokości 35 000 EUR; Polsce 15 , Estonii 16 i Łotwie 17 przyznano próg w wysokości 40 000 EUR; Chorwacji 18 i Litwie 19 przyznano próg w wysokości 45 000 EUR; Węgrom 20 przyznano próg w wysokości 48 000 EUR; Słowenii 21 przyznano próg w wysokości 50 000 EUR; a Rumunii 22 przyznano próg w wysokości 88 500 EUR.
Jak już wspomniano, odstępstwa od dyrektywy VAT powinny być jednak zawsze ograniczone w czasie, aby można było ocenić ich efekty. Przedłużenie daty wygaśnięcia środka stanowiącego odstępstwo do dnia 31 grudnia 2024 r., o które ubiegają się Włochy, jest zgodne z wymogami nowej dyrektywy w sprawie uproszczenia przepisów w zakresie VAT dla małych i średnich przedsiębiorstw. Dyrektywa ta stanowi, że z dniem 1 stycznia 2025 r. państwa członkowskie będą musiały stosować przepisy krajowe, które będą zobowiązane przyjąć w celu zapewnienia przestrzegania przepisów tej dyrektywy.
Proponowany środek jest zatem zgodny z przepisami dyrektywy VAT.
Spójność z innymi politykami Unii
Komisja stale podkreśla w swoich rocznych programach prac potrzebę upraszczania przepisów dotyczących małych przedsiębiorstw. W tym względzie w programie prac Komisji na 2020 r. 23 została ujęta specjalna strategia na rzecz małych i średnich przedsiębiorstw, która pomoże im w prowadzeniu i rozszerzaniu działalności. Środek stanowiący odstępstwo jest zgodny z takimi celami, jeśli chodzi o reguły fiskalne. Jest on zwłaszcza zgodny z programem prac Komisji na 2017 r. 24 , w którym odniesiono się w szczególności do kwestii VAT i wskazano, że obciążenie administracyjne dla małych przedsiębiorstw związane z przestrzeganiem przepisów dotyczących VAT jest znaczne, a innowacje techniczne są źródłem nowych wyzwań dla skutecznego poboru podatków; w programie tym podkreślono także potrzebę uproszczenia VAT dla mniejszych przedsiębiorstw.
Środek jest również zgodny ze strategią jednolitego rynku z 2015 r. 25 , w ramach której Komisja określiła środki mające wspomóc rozwój małych i średnich przedsiębiorstw, między innymi poprzez zmniejszenie obciążeń administracyjnych, które uniemożliwiają im pełne korzystanie z jednolitego rynku. Jest on również zgodny z duchem komunikatu Komisji z 2013 r. pt. „Plan działania na rzecz przedsiębiorczości do 2020 r.: Pobudzanie ducha przedsiębiorczości w Europie” 26 , w którym podkreślono potrzebę uproszczenia przepisów podatkowych dla małych przedsiębiorstw.
I wreszcie środek jest zgodny z polityką UE dotyczącą małych i średnich przedsiębiorstw, określoną w komunikacie z 2016 r. w sprawie przedsiębiorstw typu start-up 27 , oraz z komunikatem z 2008 r. „Najpierw myśl na małą skalę” – Program „Small Business Act” dla Europy 28 , w którym wezwano państwa członkowskie do uwzględnienia szczególnego charakteru MŚP przy opracowywaniu prawodawstwa i do uproszczenia istniejącego otoczenia regulacyjnego.
2. PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ
•Podstawa prawna
Jedyną możliwą podstawą prawną jest art. 395 dyrektywy VAT.
•Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)
Biorąc pod uwagę przepis dyrektywy VAT będący podstawą wniosku, należy stwierdzić, że wniosek wchodzi w zakres wyłącznych kompetencji Unii Europejskiej. Zasada pomocniczości nie ma zatem zastosowania.
•Proporcjonalność
Niniejsza decyzja dotyczy upoważnienia udzielonego państwu członkowskiemu w odpowiedzi na jego własny wniosek i nie stanowi żadnego zobowiązania.
Biorąc pod uwagę ograniczony zakres odstępstwa, omawiany środek szczególny jest proporcjonalny do wyznaczonego celu, tj. uproszczenia poboru podatku VAT dla małych podatników oraz dla organów podatkowych.
•Wybór instrumentu
Proponowany instrument to decyzja wykonawcza Rady.
Zgodnie z art. 395 dyrektywy VAT odstępstwo od wspólnych przepisów dotyczących podatku VAT jest możliwe jedynie na podstawie upoważnienia Rady, stanowiącej jednomyślnie na wniosek Komisji. Decyzja wykonawcza Rady jest najwłaściwszym instrumentem, ponieważ może być skierowana do poszczególnych państw członkowskich.
3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW
•Konsultacje z zainteresowanymi stronami
Nie przeprowadzono konsultacji z zainteresowanymi stronami. Niniejszy wniosek opiera się na wniosku złożonym przez Włochy i dotyczy wyłącznie tego państwa członkowskiego.
•Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej
Nie zaistniała potrzeba skorzystania z pomocy ekspertów zewnętrznych.
•Ocena skutków
Wniosek dotyczący decyzji wykonawczej Rady ma na celu przedłużenie obowiązywania środka upraszczającego, który znosi wiele obowiązków związanych z VAT w przypadku przedsiębiorstw, których roczny obrót nie przekracza równowartości 65 000 EUR. Mogłoby to mieć potencjalnie pozytywny wpływ na zmniejszenie w 2017 r. obciążenia administracyjnego dla około 1 332 000 małych przedsiębiorstw (stanowiących 25 % potencjalnie kwalifikujących się podatników) oraz dla administracji podatkowej. Ten środek stanowiący odstępstwo jest i pozostanie dla podatników całkowicie nieobowiązkowy. Podatnicy nadal będą mogli wybrać stosowanie zasad ogólnych VAT zgodnie z art. 290 dyrektywy 2006/112/WE. Wpływ na budżet w zakresie dochodów z tytułu VAT w 2019 r. Włochy szacują na 385,7 mln EUR, co uznaje się za wielkość znikomą.
•Prawa podstawowe
Wniosek nie ma żadnych skutków dla ochrony praw podstawowych.
4.WPŁYW NA BUDŻET
Wniosek nie będzie miał negatywnego wpływu na budżet UE, ponieważ Włochy dokonają obliczenia rekompensaty zgodnie z art. 6 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1553/89.
2020/0048 (NLE)
Wniosek
DECYZJA WYKONAWCZA RADY
upoważniająca Włochy do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 285 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 29 , w szczególności jej art. 395 ust. 1 akapit pierwszy,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1)Zgodnie z art. 285 akapit pierwszy dyrektywy 2006/112/WE państwa członkowskie, które nie skorzystały z możliwości przewidzianej w art. 14 dyrektywy Rady 67/228/EWG 30 , mogą przyznać zwolnienie z podatku od wartości dodanej (VAT) podatnikom, których roczny obrót nie przekracza kwoty 5 000 EUR lub równowartości tej kwoty w walucie krajowej.
(2)Decyzją Rady 2008/737/WE 31 upoważniono Włochy, w drodze szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 285 dyrektywy 2006/112/WE („środek stanowiący odstępstwo”), do przyznania zwolnienia z VAT podatnikom, których roczny obrót nie przekracza 30 000 EUR. Upoważnienie do stosowania środka stanowiącego odstępstwo zostało zatwierdzone na okres do dnia 31 grudnia 2010 r.
(3)Decyzją wykonawczą Rady 2010/688/UE 32 upoważniono Włochy do dalszego stosowania środka stanowiącego odstępstwo do dnia 31 grudnia 2013 r.
(4)Decyzją wykonawczą Rady 2013/678/UE 33 upoważniono Włochy do dalszego stosowania środka stanowiącego odstępstwo do dnia 31 grudnia 2016 r. Próg rocznego obrotu zwiększono do 65 000 EUR.
(5)Decyzją wykonawczą Rady (UE) 2016/1988 34 przedłużono obowiązywanie upoważnienia do stosowania środka stanowiącego odstępstwo do dnia 31 grudnia 2019 r. lub do dnia wejścia w życie dyrektywy zmieniającej art. 281–294 dyrektywy 2006/112/WE dotyczące procedury szczególnej dla małych przedsiębiorstw, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej. W dniu 18 lutego 2020 r. Rada przyjęła dyrektywę (UE) 2020/285 35 zmieniającą art. 281–294 dyrektywy 2006/112/WE w odniesieniu do procedury szczególnej dla małych przedsiębiorstw.
(6)Pismem, które wpłynęło do Komisji w dniu 26 lipca 2019 r., Włochy wystąpiły z wnioskiem o upoważnienie do dalszego stosowania środka stanowiącego odstępstwo po dniu 31 grudnia 2019 r. oraz do zwiększenia progu i zakresu zwolnienia.
(7)Zgodnie z art. 395 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE pismem z dnia 20 września 2019 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Włochy. Pismem z dnia 23 września 2019 r. Komisja zawiadomiła Włochy, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku.
(8)Włochy zmieniły swój wniosek pismem, które wpłynęło do Komisji w dniu 5 grudnia 2019 r., zwracając się jedynie o upoważnienie do dalszego stosowania środka stanowiącego odstępstwo do dnia 31 grudnia 2024 r.
(9)Zgodnie z art. 395 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE pismem z dnia 10 grudnia 2019 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o zmienionym wniosku złożonym przez Włochy. Pismem z dnia 11 grudnia 2019 r. Komisja zawiadomiła Włochy, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia zmienionego wniosku.
(10)Z informacji przekazanych przez Włochy wynika, że uzasadnienie środka stanowiącego odstępstwo pozostaje w dużej mierze niezmienione. Środek stanowiący odstępstwo ogranicza obciążenie administracyjne i koszty przestrzegania przepisów zarówno dla małych przedsiębiorstw, jak i dla organów podatkowych, i w związku z tym przyczynia się do uproszczenia procedury poboru VAT.
(11)Ten środek stanowiący odstępstwo jest i pozostanie dla podatników całkowicie nieobowiązkowy. Podatnicy nadal będą mogli wybrać stosowanie zasad ogólnych VAT zgodnie z art. 290 dyrektywy 2006/112/WE.
(12)Według informacji przedstawionych przez Włochy środek stanowiący odstępstwo będzie miał tylko nieznaczny wpływ na ogólną kwotę dochodów podatkowych pobieranych przez Włochy na etapie ostatecznej konsumpcji.
(13)Środek stanowiący odstępstwo nie wpłynie negatywnie na zasoby własne Unii pochodzące z VAT, ponieważ Włochy obliczą rekompensatę zgodnie z art. 6 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1553/89 36 .
(14)Biorąc pod uwagę potencjalny pozytywny wpływ środka stanowiącego odstępstwo na zmniejszenie obciążenia administracyjnego i kosztów przestrzegania przepisów dla małych przedsiębiorstw oraz dla organów podatkowych, a także brak znaczącego wpływu na całkowite dochody z tytułu VAT, należy upoważnić Włochy do stosowania środka stanowiącego odstępstwo na kolejny okres.
(15)Upoważnienie do stosowania środka stanowiącego odstępstwo powinno być ograniczone w czasie. Termin powinien być wystarczający, aby umożliwić ocenę skuteczności i adekwatności progu. Zgodnie z dyrektywą (UE) 2020/285 państwa członkowskie mają ponadto do dnia 31 grudnia 2024 r. przyjąć i opublikować przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania art. 1 tej dyrektywy i stosować te przepisy od dnia 1 stycznia 2025 r. Należy zatem upoważnić Włochy do stosowania środka stanowiącego odstępstwo do dnia 31 grudnia 2024 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Na zasadzie odstępstwa od art. 285 dyrektywy 2006/112/WE upoważnia się Włochy do przyznania zwolnienia z VAT podatnikom, których roczny obrót nie przekracza 65 000 EUR.
Włochy mogą podnieść ten próg w celu utrzymania wartości zwolnienia w ujęciu realnym.
Artykuł 2
Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 31 grudnia 2024 r.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Włoskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia […] r.
W imieniu Rady
Przewodniczący