—

uwzględniając projekt decyzji Konferencji Przewodniczących,

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 11 grudnia 2019 r. w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu (COM(2019)0640),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 stycznia 2020 r. w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu (1),

—

uwzględniając finansowanie UE na rzecz badań naukowych i innowacji na lata 2021–2027 („Horyzont Europa”),

—

uwzględniając specjalną misję w ramach programu „Horyzont Europa” poświęconą badaniom nad rakiem;

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 24 czerwca 2009 r. pt. „Walka z rakiem: Partnerstwo europejskie” (COM(2009)0291),

—

uwzględniając zalecenie Rady 2003/878/WE z dnia 2 grudnia 2003 r. w sprawie badań przesiewowych w kierunku nowotworów (2),

—

uwzględniając konkluzje Rady z dnia 22 maja 2008 r. w sprawie ograniczenia obciążenia związanego z chorobą nowotworową,

—

uwzględniając sprawozdanie z maja 2017 r. w sprawie wdrażania zalecenia Rady w sprawie badań przesiewowych w kierunku nowotworów,

—

uwzględniając europejskie wytyczne w sprawie badań przesiewowych w kierunku raka piersi, raka szyjki macicy i raka jelita grubego,

—

uwzględniając cele zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych,

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 10 kwietnia 2008 r. w sprawie zwalczania nowotworów w rozszerzonej Unii Europejskiej (3),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 6 maja 2010 r. w sprawie komunikatu Komisji pt. „Walka z rakiem: Partnerstwo europejskie” (4),

—

uwzględniając Europejski kodeks walki z rakiem (wydanie czwarte),

—

uwzględniając działalność i konkluzje międzypartyjnej grupy interesu „Posłowie do PE przeciwko rakowi” (MAC),

—

uwzględniając art. 207 Regulaminu,

A.

mając na uwadze, że europejska współpraca w zakresie profilaktyki, diagnostyki, leczenia, badań naukowych i innych dziedzin przynosi wyraźne korzyści w walce z rakiem;

B.

mając na uwadze, że postanowienia Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) stanowią podstawy prawne dla działań UE w dziedzinie zdrowia, w tym art. 114, zgodnie z którym w ramach rynku wewnętrznego należy zapewnić najwyższy poziom ochrony zdrowia, bezpieczeństwa, ochrony środowiska i ochrony konsumentów, uwzględniając w szczególności wszelkie zmiany oparte na faktach naukowych, art. 168, zgodnie z którym przy określaniu i urzeczywistnianiu wszystkich polityk i działań Unii należy dbać o wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego, a działanie Unii, które uzupełnia polityki krajowe, powinno być nakierowane na poprawę zdrowia publicznego, zapobieganie chorobom i dolegliwościom ludzkim oraz usuwanie źródeł zagrożeń dla zdrowia fizycznego i psychicznego, art. 181, który zobowiązuje UE i państwa członkowskie do koordynowania ich działań w zakresie badań i rozwoju technologicznego, tak aby zapewnić wzajemną spójność polityk krajowych, oraz do wspierania inicjatyw mających na celu opracowanie wytycznych i wskaźników oraz wymianę najlepszych praktyk, a także art. 191, zgodnie z którym polityka Unii w dziedzinie środowiska powinna przyczyniać się do ochrony zdrowia ludzkiego zgodnie z zasadą ostrożności, bez uszczerbku dla kompetencji państw członkowskich w dziedzinie zdrowia;

C.

mając na uwadze, że rak jest drugą główną przyczyną zgonów w państwach członkowskich po chorobach układu krążenia; mając na uwadze, że w 2015 r. na raka w UE-28 zmarło 1,3 mln osób, co stanowi ponad jedną czwartą (25,4 %) całkowitej liczby zgonów; mając na uwadze, że rak dotyka ludzi w różnym stopniu w zależności od wieku, płci, statusu społeczno-ekonomicznego, genotypu i innych czynników; mając na uwadze, że w nadchodzących dziesięcioleciach zmiany demograficzne spowodują wzrost zachorowalności na raka;

D.

mając na uwadze, że rak dotyka nie tylko samego chorego, lecz również jego najbliższych, rodzinę, przyjaciół, społeczność i opiekunów; mając na uwadze, że należy również uwzględnić wyzwania, przed którymi stają te grupy ludzi, ich potrzeby i wymagania psychospołeczne, a w szczególności wpływ choroby na ich zdrowie psychiczne;

E.

mając na uwadze, że Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) określa szereg kluczowych czynników ryzyka, którym można zapobiec, takich jak palenie tytoniu, brak aktywności fizycznej, niezdrowa dieta i otyłość, spożywanie alkoholu, infekcje spowodowane przez wirusa brodawczaka ludzkiego i Helicobacter pylori (H. pylori) oraz zapalenie wątroby typu B i C, zanieczyszczenie środowiska, w tym narażenie na substancje chemiczne i zanieczyszczenie powietrza, czynniki rakotwórcze i promieniowanie w miejscu pracy; mając na uwadze, że według WHO 30–50 % wszystkich przypadków zachorowań na raka można uniknąć; mając na uwadze, że profilaktyka stanowi najbardziej opłacalną długoterminową strategię kontroli nowotworów; mając na uwadze, że zapobieganie chorobom nowotworowym spowodowanym wirusami może opierać się na szczepieniu; mając na uwadze, że programy profilaktyki chorób nowotworowych powinny być prowadzone w ramach zintegrowanego programu profilaktyki chorób przewlekłych, ponieważ większość indywidualnych uwarunkowań to czynniki ryzyka typowe dla innych chorób przewlekłych; mając na uwadze, że walka z zanieczyszczeniem środowiska wpisze się w dążenie do osiągnięcia zerowego poziomu emisji zanieczyszczeń zaproponowane w programie politycznym Komisji;

F.

mając na uwadze, że wykazano genetyczne predyspozycje do zachorowania na raka wynikające z mutacji określonych genów; mając na uwadze, że testy wykrywające te mutacje są dostępne, a spersonalizowane badania przesiewowe stanowią skuteczny sposób zmniejszenia ryzyka wystąpienia niektórych rodzajów nowotworów;

G.

mając na uwadze, że programy badań przesiewowych w kierunku raka mogą, jeżeli są realizowane w odpowiedni sposób, przynieść ogromne korzyści i odegrać pewną rolę w szerszym kontekście walki z rakiem;

H.

mając na uwadze, że państwa członkowskie wkładają wiele wysiłku w profilaktykę i leczenie chorób nowotworowych ze względu na ich istotne i stale rosnące skutki gospodarcze;

I.

mając na uwadze, że finansowane ze środków publicznych badania naukowe stanowią jedno z głównych źródeł postępu naukowego; mając na uwadze, że istnienie prężnej i wiodącej w skali światowej branży nauk biologicznych jest również ważne po to, by zapewnić prywatne badania i rozwój, które odgrywają kluczową rolę w walce z rakiem, lecz decydenci muszą ustanowić odpowiednie ramy prawne, by innowacje przynosiły korzyści wszystkim pacjentom i chroniły całe społeczeństwo; mając na uwadze, że sektor publiczny i prywatny powinny ze sobą w tym celu współpracować;

J.

mając na uwadze, że rak pozostaje jednym z głównych wyzwań, przed którymi staną obywatele europejscy w przyszłości, ponieważ przewiduje się, że w ciągu najbliższych 25 lat na raka zachoruje ponad 100 mln Europejczyków; mając na uwadze, że niezmiernie ważne jest, by zarówno krajowi, jak i europejscy decydenci polityczni działali na rzecz prowadzenia bardziej zdecydowanej kontroli nowotworów i przyczynienia się do dobrego stanu zdrowia wszystkich Europejczyków;

K.

mając na uwadze, że istnieją znaczne różnice między państwami członkowskimi i w ich obrębie, jeśli chodzi o zapobieganie chorobom nowotworowym, badania przesiewowe, wdrażanie opartych na dowodach naukowych wytycznych dotyczących najlepszych praktyk oraz rehabilitację;

L.

mając na uwadze, że dla niektórych pacjentów i systemów opieki zdrowotnej ceny leków mogą być zbyt wysokie, jako że leki przeciwnowotworowe są często wyjątkowo kosztowne; mając na uwadze, że zgodnie z jednym z badań w latach 2010–2020 całkowite wydatki związane z rakiem według szacunków wzrosły o 26 %, podczas gdy wydatki na leki przeciwnowotworowe miały wzrosnąć o 50 % (5);

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.