KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 7.12.2018

COM(2018) 817 final

2018/0414(COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 i (UE) nr 1307/2013 w zakresie niektórych przepisów dotyczących płatności bezpośrednich i wsparcia rozwoju obszarów wiejskich w odniesieniu do lat 2019 i 2020

UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

•Przyczyny i cele wniosku

Niniejszy wniosek ma na celu zagwarantowanie pewności i ciągłości w udzielaniu wsparcia europejskim rolnikom w latach 2019 i 2020 poprzez dostosowanie dwóch aktów ustawodawczych wspólnej polityki rolnej (WPR).

Zapewnienie ciągłości polityki w ostatnich latach okresu programowania oraz sprawne przejście do następnego okresu programowania wymaga pewnych zmian w rozporządzeniu (UE) nr 1305/2013 (rozporządzenie w sprawie rozwoju obszarów wiejskich) w odniesieniu do rozwoju obszarów wiejskich. Zmiany te dotyczą nowego harmonogramu degresywności stopniowego wycofywania płatności na rzecz obszarów z ograniczeniami naturalnymi innych niż obszary górskie oraz korzystania z inicjatywy Komisji pomocy technicznej EFRROW na działania przygotowujące wdrażanie przyszłej WPR.

W odniesieniu do płatności bezpośrednich niektóre przepisy rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 (rozporządzenie w sprawie płatności bezpośrednich) nie obejmują roku kalendarzowego 2020, ponieważ wydatki dotyczące roku kalendarzowego 2020 zostaną poniesione w roku budżetowym 2021, który będzie pierwszym rokiem obowiązywania nowych wieloletnich ram finansowych (WRF) na lata 2021–2027. W chwili przyjęcia rozporządzenia nie było zatem możliwe podjęcie zobowiązań dotyczących przyszłych WRF. W przypadku braku zmiany rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 niektóre państwa członkowskie odczułyby w roku kalendarzowym 2020 negatywne skutki finansowe w zakresie płatności bezpośrednich, wykraczające poza te związane z nowymi WRF (WRF na lata 2021–2027). Pule tych państw członkowskich na płatności bezpośrednie i rozwój obszarów wiejskich zostałyby w dużym stopniu zmienione, co miałoby znaczny wpływ na płatności dla rolników w ramach obu filarów. Ponadto dodaje się inne elementy techniczne ułatwiające wdrożenie obecnych ram prawnych.

•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

•Spójność z innymi obszarami polityki Unii

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

•Podstawa prawna

Art. 42 i 43 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).

•Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)

TFUE stanowi, że kompetencje w zakresie rolnictwa są dzielone między Unię i państwa członkowskie. Unia wykonuje swoje kompetencje poprzez przyjmowanie różnych aktów ustawodawczych, określając i wdrażając w ten sposób wspólną politykę rolną UE przewidzianą w art. 38–44 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. W rozporządzeniach (UE) nr 1305/2013 i (UE) nr 1307/2013 ustanowiono system wsparcia rozwoju obszarów wiejskich oraz system płatności bezpośrednich na rzecz rolników. Zgodnie z art. 39 TFUE celem traktatowym WPR jest między innymi zapewnienie rolnikom odpowiedniego poziomu życia, a niniejszy wniosek realizuje ten cel. W związku z tym za pośrednictwem Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) WPR finansuje płatności bezpośrednie, a rozporządzenie (UE) nr 1307/2013 reguluje płatności na poziomie Unii. Wsparcie rozwoju obszarów wiejskich stanowi integralną część WPR i przyczynia się do realizacji celów WPR określonych w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Wartością dodaną wniosku jest zagwarantowanie pewności i stabilności bezpośredniego wsparcia dochodów europejskich rolników w 2020 r. oraz wsparcia rozwoju obszarów wiejskich w ostatnich latach obecnego okresu programowania. Cele te można osiągnąć jedynie poprzez zmianę rozporządzeń (UE) nr 1305/2013 i (UE) nr 1307/2013 przez współprawodawców UE.

•Proporcjonalność

•Wybór instrumentu

3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

Niniejszy wniosek odbiega od standardowej praktyki określonej w wytycznych dotyczących lepszego stanowienia prawa i w zestawie narzędzi. Odstępstwo od standardowej praktyki jest konieczne z następujących powodów:

– wniosek ma wysoce techniczny charakter;

– inicjatywa ogranicza się do ostatnich lat obecnego okresu programowania;

– wniosek nie wprowadza nowych zobowiązań politycznych.

Nie ma zatem potrzeby realizacji w odniesieniu do niniejszego wniosku oceny skutków, konsultacji społecznych ani planu działania. Ponadto przepisy powinny obowiązywać w 2019 r., co wymaga ich pilnego przyjęcia przez współprawodawców.

•Oceny ex post/kontrole sprawności obowiązującego prawodawstwa

•Konsultacje z zainteresowanymi stronami

•Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

•Ocena skutków

•Sprawność regulacyjna i uproszczenie

•Prawa podstawowe

4.WPŁYW NA BUDŻET

5.ELEMENTY FAKULTATYWNE

•Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania

•Dokumenty wyjaśniające (w przypadku dyrektyw)

•Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku

·Rozwój obszarów wiejskich

Wniosek umożliwia państwom członkowskim zmianę harmonogramu degresywności płatności na rzecz obszarów, które otrzymywały takie płatności w poprzednim okresie programowania, natomiast w bieżącym okresie nie są już klasyfikowane jako obszary z ograniczeniami naturalnymi inne niż obszary górskie zgodnie z art. 31 ust. 5 rozporządzenia w sprawie rozwoju obszarów wiejskich. Zmiana ta wynika z przedłużenia do 2019 r. terminu wytyczenia na nowo takich obszarów wprowadzonego rozporządzeniem (UE) 2017/2393, co oznacza, że na koniec bieżącego okresu programowania okres dostosowawczy dla rolników, którzy nie kwalifikują się już do tych płatności, będzie krótszy. Zmiana ta umożliwi obliczanie płatności przejściowych za lata 2019 i 2020 w oparciu o poziomy płatności z lat 2014–2020. Ponadto degresywność płatności przejściowych powinna być mniej radykalna, ponieważ państwa członkowskie ustalą ich poziom końcowy na połowę poziomu początkowego.

Wniosek rozszerza korzystanie z inicjatywy Komisji pomocy technicznej finansowanej przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) na działania związane z przygotowaniem przyszłej WPR. Wniosek dotyczy wyłącznie zakresu pomocy technicznej i nie zmienia wsparcia finansowego.

·Elastyczność między filarami w roku 2020 oraz przesunięcie kwoty wynikającej ze zmniejszenia płatności bezpośrednich do puli przeznaczonej na rozwój obszarów wiejskich

Wniosek zawiera przepisy dotyczące możliwości przesunięcia przez państwa członkowskie środków między filarami w roku kalendarzowym 2020 (odpowiadającym rokowi budżetowemu 2021). W latach 2015–2019 państwa członkowskie miały możliwość przesunięcia kwot z płatności bezpośrednich na rozwój obszarów wiejskich i odwrotnie. Taka elastyczność w odniesieniu do roku kalendarzowego 2020 / roku budżetowego 2021 nie jest przewidziana na mocy obowiązujących przepisów. Ten mechanizm finansowy jest ważnym mechanizmem zapewniającym państwom członkowskim elastyczność w zarządzaniu ich pulami środków finansowych oraz optymalizację wykorzystania dostępnych środków. Doświadczenie pokazuje, że mechanizm ten okazał się dla państw członkowskich skutecznym narzędziem, przy pomocy którego niektóre państwa członkowskie dokonują przesunięć znaczących kwot między tymi dwoma filarami. Brak elastyczności między filarami w roku kalendarzowym 2020 / roku budżetowym 2021 mógłby spowodować poważne trudności finansowe u rolników w niektórych państwach członkowskich, ponieważ wpływ na ich pule może być istotny. W związku z tym we wniosku zaproponowano utrzymanie w roku kalendarzowym 2020 możliwości przesunięcia środków między filarami na tych samych warunkach co obecnie oraz przesunięcia szacowanej kwoty wynikającej ze zmniejszania płatności bezpośrednich do puli przeznaczonej na rozwój obszarów wiejskich.

2018/0414 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 i (UE) nr 1307/2013 w zakresie niektórych przepisów dotyczących płatności bezpośrednich i wsparcia rozwoju obszarów wiejskich w odniesieniu do lat 2019 i 2020

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 42 i art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 2 stanowi obecne ramy prawne dla wsparcia rozwoju obszarów wiejskich. Przewiduje ono wsparcie na rzecz obszarów z ograniczeniami naturalnymi innych niż obszary górskie. Biorąc pod uwagę przedłużenie do 2019 r. – na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2393 3 – terminu wytyczenia na nowo obszarów z ograniczeniami naturalnymi innych niż obszary górskie oraz krótszy okres dostosowawczy dla rolników, którzy nie będą już kwalifikować się do płatności, degresywne płatności przejściowe, które uruchomione zostaną dopiero w 2019 r., powinny rozpoczynać się na poziomie nie wyższym niż 80 % średnich płatności ustalonych w okresie programowania 2014–2020. Poziom płatności powinien zostać ustalony w taki sposób, aby poziom końcowy w 2020 r. odpowiadał połowie poziomu początkowego.

(2)Aby zapewnić państwom członkowskim i zainteresowanym stronom pomoc w terminowym przygotowaniu przygotowania przyszłej wspólnej polityki rolnej (WPR) oraz zagwarantować płynne przejście do następnego okresu programowania, należy wyjaśnić, że działania związane z przygotowaniem przyszłej WPR można finansować z pomocy technicznej z inicjatywy Komisji.

(3)Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 4 stanowi obecne ramy prawne płatności bezpośrednich. Chociaż większość jego przepisów może mieć zastosowanie tak długo, jak rozporządzenie to pozostaje w mocy, inne przepisy wyraźnie odnoszą się do lat kalendarzowych 2015–2019, objętych wieloletnimi ramami finansowymi na lata 2014–2020. W przypadku niektórych innych przepisów nie przewidziano wyraźnie ich stosowania po roku kalendarzowym 2019. W czerwcu 2018 r. Komisja przedłożyła wniosek dotyczący nowego rozporządzenia mającego zastąpić rozporządzenie (UE) nr 1307/2013, lecz dopiero od dnia 1 stycznia 2021 r. W związku z tym należy wprowadzić pewne dostosowania techniczne w rozporządzeniu (UE) nr 1307/2013, tak aby można je było sprawnie stosować w roku kalendarzowym 2020.

(4)Obowiązek określony w art. 11 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 polegający na zmniejszeniu części kwoty płatności bezpośrednich, która ma zostać przyznana rolnikowi na dany rok kalendarzowy, przekraczającej 150 000 EUR, ma nadal zastosowanie tak długo, jak rozporządzenie to pozostaje w mocy. Jednak obecnie artykuł ten stanowi jedynie, że państwa członkowskie mają obowiązek powiadamiania o swoich decyzjach oraz o szacunkowej kwocie takich zmniejszeń w latach 2015–2019. W celu zapewnienia ciągłości istniejącego systemu należy określić, że państwa członkowskie mają obowiązek powiadamiania o swoich decyzjach w odniesieniu do roku 2020 oraz o szacunkowej kwocie takich zmniejszeń w wymienionym roku.

(5)Elastyczność między filarami oznacza opcjonalne przesunięcie środków pomiędzy płatnościami bezpośrednimi a rozwojem obszarów wiejskich. Zgodnie z obowiązującym art. 14 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 państwa członkowskie mogą skorzystać z tej elastyczności w odniesieniu do lat kalendarzowych 2014–2019. Aby umożliwić państwom członkowskim dalszą realizację ich własnej strategii, należy również dopuścić elastyczność między filarami w odniesieniu do roku kalendarzowego 2020 odpowiadającemu rokowi budżetowemu 2021.

(6)W związku ze zmianą art. 14 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 w odniesieniu do roku kalendarzowego 2020 należy dostosować odniesienia do tego artykułu w kontekście obowiązku państw członkowskich do liniowego zmniejszenia lub podwyższenia wartości uprawnień do płatności ze względu na wahania rocznego pułapu krajowego, wynikające z powiadomień o stosowaniu elastyczności między filarami.

(7)Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 oraz (UE) nr 1307/2013.

(8)W celu szybkiego zapewnienia państwom członkowskim niezbędnej elastyczności oraz zapewnienia ciągłości polityki rozwoju obszarów wiejskich w ostatnich latach okresu programowania 2014–2020, niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 marca 2019 r.,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zmiany w rozporządzeniu (UE) nr 1305/2013

W rozporządzeniu (UE) nr 1305/2013 wprowadza się następujące zmiany:

1)w art. 31 ust. 5 dodaje się akapit drugi w brzmieniu:

„Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego, w przypadku gdy płatności degresywne uruchomione zostają dopiero w 2019 r., płatności te rozpoczynają się na poziomie nie wyższym niż 80 % średniej płatności ustalonej na okres programowania 2014–2020. Poziom płatności zostaje ustalony w taki sposób, aby poziom końcowy w 2020 r. wynosił połowę poziomu początkowego.”;

2)w art. 51 ust. 1 dodaje się akapit drugi w brzmieniu:

„EFRROW może finansować działania przygotowujące wdrażanie WPR w następnym okresie programowania.”.

Artykuł 2

Zmiany w rozporządzeniu (UE) nr 1307/2013

W rozporządzeniu (UE) nr 1307/2013 wprowadza się następujące zmiany:

1)art. 7 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Dla każdego państwa członkowskiego i dla każdego roku kalendarzowego szacunkową kwotę wynikającą ze zmniejszenia płatności, o którym mowa w art. 11, (odpowiadającą różnicy między pułapem krajowym określonym w załączniku II, do którego dodaje się kwotę dostępną zgodnie z art. 58, a pułapem netto określonym w załączniku III) udostępnia się jako unijne wsparcie finansowane z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW).”;

2)w art. 11 ust. 6 dodaje się akapit trzeci w brzmieniu:

„W odniesieniu do roku 2020 państwa członkowskie powiadamiają Komisję o decyzjach podjętych zgodnie z niniejszym artykułem oraz o każdej szacunkowej kwocie wynikającej ze zmniejszeń do dnia 31 grudnia 2019 r.”;

3)w art. 14 wprowadza się następujące zmiany:

a)w ust. 1 dodaje się akapit szósty w brzmieniu:

„Do dnia 31 grudnia 2019 r. państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o udostępnieniu – jako dodatkowego wsparcia finansowego w ramach EFRROW w roku budżetowym 2021 – do 15 % rocznych pułapów krajowych na rok kalendarzowy 2020 określonych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia. W związku z tym odpowiednia kwota nie może już być dostępna na przyznawanie płatności bezpośrednich. Taką decyzję przekazuje się Komisji do dnia 31 grudnia 2019 r. i określa się w niej wybraną wartość procentową.”;

b)w ust. 2 dodaje się akapit szósty w brzmieniu:

„Do dnia 31 grudnia 2019 r. państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o udostępnieniu w formie płatności bezpośrednich do 15 % lub – w przypadku Bułgarii, Estonii, Hiszpanii, Łotwy, Litwy, Polski, Portugalii, Rumunii, Słowacji, Finlandii i Szwecji – do 25 % kwoty przydzielonej na wsparcie finansowane w ramach EFRROW w roku budżetowym 2021 na mocy przepisów unijnych przyjętych na podstawie rozporządzenia Rady zgodnie z art. 312 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. W związku z tym odpowiednia kwota nie może już być dostępna na wsparcie finansowane w ramach EFRROW. Taką decyzję przekazuje się Komisji do dnia 31 grudnia 2019 r. i określa się w niej wybraną wartość procentową.”;

4)art. 22 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Jeżeli pułap dla państwa członkowskiego ustalony przez Komisję na podstawie ust. 1 różni się od pułapu z roku poprzedniego na skutek jakiejkolwiek decyzji podjętej przez to państwo członkowskie zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu, art. 14 ust. 1 lub 2, art. 42 ust. 1, art. 49 ust. 1 akapit drugi, art. 51 ust. 1 akapit drugi lub art. 53, to państwo członkowskie dokonuje liniowego zmniejszenia lub podwyższenia wartości wszystkich uprawnień do płatności, aby zapewnić zgodność z ust. 4 niniejszego artykułu.”.

Artykuł 3

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 marca 2019 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH						FS/18/CS/pl 5249450
						6.15.2018.1
						DATA: 13.09.2018
1.	LINIA BUDŻETOWA: obecne WRF: dział 2, wniosek w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027: dział 3 projekt budżetu na 2019 r.: 05 03 Płatności bezpośrednie po zastosowaniu dyscypliny finansowej: 05 04 60 Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich – EFRROW (2014–2020)					ŚRODKI: w mln EUR 40 981,6 14 673,6
2.	TYTUŁ: Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 i (UE) nr 1307/2013 w zakresie niektórych przepisów dotyczących płatności bezpośrednich i wsparcia rozwoju obszarów wiejskich w odniesieniu do lat 2019 i 2020
3.	PODSTAWA PRAWNA: Art. 42 i 43 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
4.	CELE: Niniejszy wniosek ma na celu zagwarantowanie ciągłości w udzielaniu wsparcia europejskim rolnikom w latach 2019 i 2020 poprzez dostosowanie dwóch aktów ustawodawczych wspólnej polityki rolnej (WPR): rozporządzenie (UE) nr 1305/2013 w odniesieniu do rozwoju obszarów wiejskich oraz rozporządzenie (UE) nr 1307/2013 w odniesieniu do płatności bezpośrednich.
5.	SKUTKI FINANSOWE	OKRES 12 MIESIĘCY (w mln EUR)		BIEŻĄCY ROK BUDŻETOWY 2018 (w mln EUR)			NASTĘPNY ROK BUDŻETOWY 2019 (w mln EUR)
5.0	WYDATKI -    POKRYWANE Z BUDŻETU UE (REFUNDACJE/INTERWENCJE) -    POKRYWANE PRZEZ ORGANY KRAJOWE -    INNE			nie dotyczy			nie dotyczy
5.1	DOCHODY -    ZASOBY WŁASNE UE (OPŁATY/CŁA) -    KRAJOWE
		2017	2018		2019			2020
5.0.1	SZACOWANE WYDATKI
5.1.1	SZACOWANE DOCHODY
5.2	METODA OBLICZENIOWA: Zob. uwagi
6.0	CZY PROJEKT MOŻE BYĆ FINANSOWANY ZE ŚRODKÓW PRZEWIDZIANYCH W ODPOWIEDNIM ROZDZIALE BIEŻĄCEGO BUDŻETU?							nie dotyczy
6.1	CZY PROJEKT MOŻE BYĆ FINANSOWANY POPRZEZ PRZESUNIĘCIE POMIĘDZY ROZDZIAŁAMI BIEŻĄCEGO BUDŻETU?							nie dotyczy
6.2	CZY WYMAGANY BĘDZIE DODATKOWY BUDŻET?							NIE
6.3	CZY TRZEBA BĘDZIE PRZEWIDZIEĆ ŚRODKI W KOLEJNYCH BUDŻETACH?							Tak (zob. uwagi)
UWAGI: W odniesieniu do wsparcia na rzecz rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 (EFRROW) wniosek dotyczy lat budżetowych 2019–2021, natomiast proponowane zmiany w płatnościach bezpośrednich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1307/2013 odnoszą się do roku kalendarzowego 2020 / roku budżetowego 2021. Wniosek nie ma wpływu finansowego w postaci zwiększenia wydatków. Wpływ proponowanych przepisów umożliwiających państwom członkowskim przesunięcia kwot między pulami na płatności bezpośrednie w roku kalendarzowym 2020 / roku budżetowym 2021 a EFRROW w roku budżetowym 2021, a także przesunięcia szacunkowych kwot zmniejszenia płatności bezpośrednich w roku kalendarzowym 2020 do EFRROW w roku budżetowym 2021, będzie zależał od wdrożenia przez państwa członkowskie, w związku z czym nie można go obecnie wyliczyć. Takie przeniesienia w każdym przypadku pozostaną neutralne w odniesieniu do ogólnych środków na zobowiązania, gdyż wszelkie odliczenia od środków na płatności bezpośrednie zostaną zrekompensowane poprzez odpowiednie zwiększenie środków na EFRROW i odwrotnie. W odniesieniu do środków na płatności wdrożenie tych przepisów przez państwa członkowskie spowoduje przeniesienie netto do EFRROW, czego prawdopodobnym skutkiem będzie nieznaczne odroczenie płatności z roku budżetowego 2021 na kolejne lata, w porównaniu z sytuacją, w której wdrożenie przepisów przez państwa członkowskie spowodowałoby przeniesienie netto środków na płatności bezpośrednie lub w ogóle brak ponownego przydziału środków. Na obecnym etapie wpływu tego nie można jednak wyliczyć i oczekuje się, że będzie on minimalny niezależnie od wybranego rozwiązania. Na przykład – nie przesądzając o jakichkolwiek decyzjach państw członkowskich w roku kalendarzowym 2020 / roku budżetowym 2021 – elastyczność w latach budżetowych 2018 i 2019 skutkuje przesunięciem netto do EFRROW odpowiednio 612 mln EUR i 920 mln EUR. W tym samych latach budżetowych przesunięcie do EFRROW szacunkowych kwot wynikających ze zmniejszenia wynosi odpowiednio 110 mln EUR i 111 mln EUR. Biorąc pod uwagę dotychczasowe doświadczenia i proponowaną pulę środków budżetowych na lata 2021–2027, przesunięcie netto do EFRG wydaje się mało prawdopodobne; na tym etapie nie można go jednak całkowicie wykluczyć. W takim przypadku dostosowanie do obowiązujących pułapów może wymagać obniżenia priorytetowości wydatków zróżnicowanych, takich jak płatności w ramach EFRROW.

(1)    Dz.U. C z , s. .

(2)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 487).

(3)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2393 z dnia 13 grudnia 2017 r. zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), (UE) nr 1306/2013 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej, (UE) nr 1307/2013 ustanawiające przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej, (UE) nr 1308/2013 ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz (UE) nr 652/2014 ustanawiające przepisy w zakresie zarządzania wydatkami odnoszącymi się do łańcucha żywnościowego, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt oraz dotyczącymi zdrowia roślin i materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin (Dz.U. L 350 z 29.12.2017, s. 15).

(4)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 637/2008 i rozporządzenie Rady (WE) nr 73/2009 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 608).