KOMISJA EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 14.9.2018
COM(2018) 626 final
2018/0327(NLE)
Wniosek
DECYZJA RADY
w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej w Międzynarodowej Organizacji ds. Winorośli i Wina
UZASADNIENIE
1.Przedmiot wniosku
Niniejszy wniosek dotyczy decyzji określającej stanowisko, które ma zostać zajęte w imieniu Unii na Zgromadzeniu Ogólnym OIV w dniu 23 listopada 2018 r. w związku z planowanym przyjęciem rezolucji OIV, które mogą wywoływać skutki prawne w przepisach Unii.
2.Kontekst wniosku
2.1.Szczególny status UE w OIV
Obecnie członkami OIV jest 46 państw, z których 20 to państwa członkowskie Unii. Unia Europejska nie jest członkiem OIV. Jednak od dnia 20 października 2017 r. OIV przyznała Unii szczególny status przewidziany w art. 4 regulaminu wewnętrznego OIV, umożliwiając jej udział w pracach komisji, podkomisji i grup ekspertów oraz uczestniczenie w posiedzeniach Zgromadzenia Ogólnego i Komitetu Wykonawczego.
2.2.OIV
Międzynarodowa Organizacja ds. Winorośli i Wina (OIV) jest międzyrządową organizacją naukowo-techniczną działającą w sektorze winorośli, wina, napojów winopochodnych, winogron stołowych, suszonych winogron i innych produktów sektora wina. Cele tej organizacji to: (i) wskazywanie środków pozwalających na uwzględnianie problemów producentów, konsumentów i innych podmiotów sektora winorośli i wina, (ii) wspieranie innych międzynarodowych organizacji zaangażowanych w działania normalizacyjne oraz (iii) przyczynianie się do ujednolicenia istniejących praktyk i norm na poziomie międzynarodowym.
2.3.Planowany akt OIV
Następne Zgromadzenie Ogólne OIV odbędzie się w Urugwaju w dniu 23 listopada 2018 r. W tym kontekście i na podstawie dyskusji prowadzonych podczas spotkania grupy ekspertów, które odbyło się w kwietniu 2018 r. w Paryżu, można spodziewać się, że w porządku obrad Zgromadzenia Ogólnego znajdzie się przyjęcie następujących rezolucji, powodujących skutki prawne w przepisach Unii:
–Projekty rezolucji OENO-TECHNO 14-567B i 14-567C, w których klasyfikuje się substancje stosowane do produkcji wina jako dodatki lub substancje pomocnicze. Zgodnie z art. 80 ust. 3 lit. a) i art. 90 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 przedmiotowe rezolucje spowodują skutki prawne w przepisach Unii.
–Projekty rezolucji OENO-SPECIF 15-573, 15-579, 16-603 i 16-604, w których określa się wymogi dotyczące czystości i tożsamości substancji stosowanych w praktykach enologicznych. Te praktyki enologiczne zostały opublikowane i są zalecane przez OIV, pod warunkiem przyjęcia wymogów dotyczących stosowanych substancji (Międzynarodowy Kodeks Praktyk Enologicznych, OIV, § 2.1.20 i § 3.4.14). Zgodnie z art. 80 ust. 3 lit. a) i art. 90 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 oraz art. 9 rozporządzenia (WE) nr 606/2009 przedmiotowe rezolucje spowodują skutki prawne w przepisach Unii.
–Projekty rezolucji OENO-SCMA 15-591A, 15-591B, 16-595, 16-597, 16-598, 16-599, 16-600, 16-606 i 17-623, w których ustanawia się metody analizy. Zgodnie z art. 80 ust. 3 lit. a) i art. 80 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 przedmiotowe rezolucje spowodują skutki prawne w przepisach Unii.
Podobnie jak w przeszłości można oczekiwać, że porządek obrad posiedzenia Zgromadzenia Ogólnego OIV będzie jeszcze ulegać zmianom oraz że do porządku obrad zostaną dodane kolejne rezolucje powodujące skutki prawne w przepisach Unii. W celu zapewnienia skuteczności prac Zgromadzenia Ogólnego, z poszanowaniem postanowień Traktatów, Komisja w odpowiednim czasie uzupełni lub zmieni niniejszy wniosek, aby umożliwić Radzie przyjęcie stanowiska również w odniesieniu do tych rezolucji.
3.Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii
Projekty rezolucji, które zostaną poddane pod głosowanie następnego Zgromadzenia Ogólnego OIV, zostały szczegółowo omówione przez ekspertów naukowych i technicznych z sektora wina. Przyczyniają się one do międzynarodowej harmonizacji norm dotyczących wina oraz ustanowią ramy, które zapewnią uczciwą konkurencję w handlu produktami sektora wina. Z tego powodu należy je poprzeć.
4.Podstawa prawna
4.1.Proceduralna podstawa prawna
4.1.1.Zasady
Art. 218 ust. 9 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) przewiduje decyzje ustalające „stanowiska, które mają być zajęte w imieniu Unii w ramach organu utworzonego przez umowę, gdy organ ten ma przyjąć akty mające skutki prawne, z wyjątkiem aktów uzupełniających lub zmieniających ramy instytucjonalne umowy”.
Art. 218 ust. 9 TFUE ma zastosowanie niezależnie od tego, czy Unia jest członkiem organu czy też stroną danej umowy.
Pojęcie „akty mające skutki prawne” obejmuje akty, które mają skutki prawne na mocy przepisów prawa międzynarodowego dotyczących danego organu. Obejmuje ono ponadto instrumenty, które nie są wiążące na mocy prawa międzynarodowego, ale mogą „w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść przepisów przyjętych przez prawodawcę Unii”.
4.1.2.Zastosowanie w niniejszej sprawie
Międzynarodowa Organizacja ds. Winorośli i Wina (OIV) jest międzyrządową organizacją naukowo-techniczną działającą w sektorze winorośli, wina, napojów winopochodnych, winogron stołowych, suszonych winogron i innych produktów sektora wina. Cele tej organizacji to: (i) wskazywanie środków pozwalających na uwzględnianie problemów producentów, konsumentów i innych podmiotów sektora winorośli i wina, (ii) wspieranie innych międzynarodowych organizacji zaangażowanych w działania normalizacyjne oraz (iii) przyczynianie się do ujednolicenia istniejących praktyk i norm na poziomie międzynarodowym. Obecnie członkami OIV jest 46 państw, z których 20 to państwa członkowskie Unii. Unia Europejska nie jest członkiem OIV. Jednak od dnia 20 października 2017 r. OIV przyznała Unii szczególny status przewidziany w art. 4 regulaminu wewnętrznego OIV, umożliwiając jej udział w pracach komisji, podkomisji i grup ekspertów oraz uczestniczenie w posiedzeniach Zgromadzenia Ogólnego i Komitetu Wykonawczego.
Na poziomie UE, na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych (rozporządzenie o wspólnej organizacji rynków), niektóre rezolucje przyjęte i opublikowane przez OIV mają wpływ na przepisy UE.
Rozporządzenie o wspólnej organizacji rynków zawiera odniesienia do OIV w następujących przepisach:
–odniesienie do praktyk enologicznych przyjętych i opublikowanych przez OIV, które Komisja musi uwzględniać przy zatwierdzaniu takich praktyk (art. 80 ust. 3 lit. a) rozporządzenia o wspólnej organizacji rynków);
– odniesienie do tych samych praktyk enologicznych w przypadku ich stosowania – przed uzyskaniem pozwolenia zgodnie z art. 80 ust. 3 rozporządzenia o wspólnej organizacji rynków – w odniesieniu do produkcji wina w państwach trzecich (art. 90 ust. 2 rozporządzenia o wspólnej organizacji rynków);
–odniesienie do niektórych wymogów dotyczących czystości i tożsamości substancji stosowanych w praktykach enologicznych, tak aby przepisy przyjęte i opublikowane przez OIV stały się tym samym wiążące w tym zakresie w UE (art. 9 rozporządzenia Komisji (WE) nr 606/2009 z dnia 10 lipca 2009 r. ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do kategorii produktów winiarskich, praktyk enologicznych i obowiązujących ograniczeń);
–odniesienie do niektórych metod analizy służącej określaniu składu produktów sektora wina, przyjętych i opublikowanych przez OIV, na których Komisja musi się opierać, chyba że byłyby one nieskuteczne lub niewłaściwe w kontekście celu, do którego dąży Unia (art. 80 ust. 5 rozporządzenia o wspólnej organizacji rynków).
Podobnie na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 2870/2000 z dnia 19 grudnia 2000 r. ustanawiającego wspólnotowe metody referencyjne dla analizy napojów spirytusowych niektóre rezolucje przyjęte i opublikowane przez OIV mają wpływ na przepisy UE. W art. 3 rozporządzenia (WE) nr 2870/2000 przewiduje się odnoszenie się do rezolucji OIV, w przypadkach gdy nie zostały ustanowione wspólnotowe analityczne metody referencyjne wykrywania i kwantyfikacji substancji zawartych w niektórych napojach spirytusowych.
Odnoszenie się do rezolucji OIV przewiduje też art. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 251/2014 z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych aromatyzowanych produktów sektora wina. Zgodnie z tym przepisem przy określaniu dopuszczalnych procesów produkcji Komisja musi uwzględniać procesy produkcji zalecane i opublikowane przez OIV i przyjmować metody analizy oparte o wszelkie odpowiednie metody zalecane i opublikowane przez OIV, chyba że byłyby one nieskuteczne lub niewłaściwe w kontekście wyznaczonego celu.
4.2.Materialna podstawa prawna
4.2.1.Zasady
Materialna podstawa prawna decyzji na podstawie art. 218 ust. 9 TFUE zależy przede wszystkim od celu i treści planowanego aktu, w którego kwestii ma zostać zajęte stanowisko w imieniu Unii. Jeżeli planowany akt ma dwojaki cel lub dwa elementy składowe, a jeden z tych celów lub elementów da się określić jako główny, zaś drugi ma jedynie pomocniczy charakter, decyzja przyjęta na mocy art. 218 ust. 9 TFUE musi mieć jedną materialną podstawę prawną, tj. podstawę, której wymaga główny lub dominujący cel lub element składowy.
4.2.2.Zastosowanie w niniejszej sprawie
Planowany akt dotyczy realizacji celów w obszarze rolnictwa i obejmuje elementy w tym obszarze. Wspomniane elementy planowanego aktu są związane ze sobą w sposób nierozłączny, a żaden z nich nie ma charakteru pomocniczego w stosunku do pozostałych.
Materialną podstawą prawną proponowanej decyzji jest zatem art. 43 TFUE.
4.3.Podsumowanie
Podstawą prawną proponowanej decyzji powinien być art. 43 TFUE w związku z art. 218 ust. 9 TFUE.
5.Publikacja planowanego aktu
Nie dotyczy
2018/0327 (NLE)
Wniosek
DECYZJA RADY
w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej w Międzynarodowej Organizacji ds. Winorośli i Wina
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1)Podczas następnego Zgromadzenia Ogólnego w dniu 23 listopada 2018 r. Międzynarodowa Organizacja ds. Winorośli i Wina (OIV) przeanalizuje i prawdopodobnie przyjmie rezolucje, które będą miały wpływ na przepisy Unii. Unia nie jest członkiem OIV. Jednak w dniu 20 października 2017 r. OIV przyznała Unii szczególny status przewidziany w art. 4 regulaminu wewnętrznego OIV.
(2)Członkami OIV jest 20 państw członkowskich. Te państwa członkowskie mają możliwość proponowania poprawek do projektów rezolucji OIV i zostaną zaproszone do przyjęcia niektórych projektów rezolucji OIV podczas następnego Zgromadzenia Ogólnego OIV w dniu 23 listopada 2018 r.
(3)Stanowisko Unii wobec tych rezolucji dotyczące spraw, które leżą w jej kompetencjach, powinno być zatem przyjmowane przez Radę i zajmowane na posiedzeniach OIV przez działające wspólnie w interesie Unii państwa członkowskie, które są członkami OIV.
(4)Na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 606/2009 niektóre rezolucje przyjęte i opublikowane przez OIV mają wpływ na przepisy Unii.
(5)Art. 80 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 stanowi, że przy zatwierdzaniu praktyk enologicznych Komisja uwzględnia praktyki enologiczne i metody analizy zalecane i opublikowane przez OIV.
(6)Art. 80 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 stanowi, że przy ustanawianiu metod analizy do celów określania składu produktów sektora wina Komisja przyjmuję za podstawę wszelkie odpowiednie metody zalecane i opublikowane przez OIV, chyba że byłyby one nieskuteczne lub niewłaściwe w kontekście celu, do którego dąży Unia.
(7)Art. 90 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 stanowi, że produkty sektora wina przywożone do Unii produkowane są zgodnie z praktykami enologicznymi dozwolonymi przez Unię na podstawie tego rozporządzenia lub – przed uzyskaniem pozwolenia – produkowane zgodnie z praktykami enologicznymi zalecanymi i opublikowanymi przez OIV.
(8)Art. 9 rozporządzenia (WE) nr 606/2009 stanowi, że jeżeli Komisja nie określiła wymogów dotyczących czystości i tożsamości substancji stosowanych w praktykach enologicznych, stosuje się wymogi określone i opublikowane przez OIV.
(9)Projekty rezolucji OENO-TECHNO 14-567B1, 14-567B2 i 14-567C klasyfikują substancje stosowane do produkcji wina jako dodatki lub substancje pomocnicze. Zgodnie z art. 80 ust. 3 lit. a) i art. 90 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 przedmiotowe rezolucje spowodują skutki prawne w przepisach Unii.
(10)Projekty rezolucji OENO-SPECIF 15-573, 15-579, 16-603 i 16-604 określają wymogi dotyczące czystości i tożsamości substancji stosowanych w praktykach enologicznych. Te praktyki enologiczne zostały opublikowane i są zalecane przez OIV, pod warunkiem przyjęcia wymogów dotyczących stosowanych substancji (Międzynarodowy Kodeks Praktyk Enologicznych, OIV, § 2.1.20 i § 3.4.14). Zgodnie z art. 80 ust. 3 lit. a) i art. 90 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 oraz art. 9 rozporządzenia (WE) nr 606/2009 przedmiotowe rezolucje spowodują skutki prawne w przepisach Unii.
(11)Projekty rezolucji OENO-SCMA 15-591A, 15-591B, 16-595, 16-597, 16-598, 16-599, 16-600, 16-606 i 17-623 ustanawiają metody analizy. Zgodnie z art. 80 ust. 3 lit. a) i art. 80 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 przedmiotowe rezolucje spowodują skutki prawne w przepisach Unii.
(12)Wyżej wymienione projekty rezolucji zostały szczegółowo omówione przez ekspertów naukowych i technicznych z sektora wina. Przyczyniają się one do międzynarodowej harmonizacji norm dotyczących wina oraz ustanowią ramy, które zapewnią uczciwą konkurencję w handlu produktami sektora wina. Z tego powodu należy je poprzeć.
(13)W celu umożliwienia niezbędnej elastyczności podczas negocjacji przed posiedzeniem Zgromadzenia Ogólnego OIV państwa członkowskie będące członkami OIV powinny zostać uprawnione do wyrażenia zgody na zmiany tych rezolucji, pod warunkiem że zmiany te nie dotyczą zasadniczej treści tych rezolucji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na Zgromadzeniu Ogólnym OIV w dniu 23 listopada 2018 r., jest określone w załączniku i wyrażane przez państwa członkowskie będące członkami OIV, działające wspólnie w interesie Unii.
Artykuł 2
1.Jeżeli jest prawdopodobne, że stanowisko, o którym mowa w art. 1, może ulec zmianie ze względu na nowe informacje o charakterze naukowym lub technicznym przedstawione przed posiedzeniem OIV lub w czasie jego trwania, państwa członkowskie będące członkami OIV proszą o przełożenie głosowania, które ma odbyć się podczas Zgromadzenia Ogólnego OIV, do czasu uzgodnienia przez Unię stanowiska w oparciu o nowe elementy.
2.W ramach koordynacji prac, w szczególności na miejscu, i bez kolejnej decyzji Rady ustanawiającej stanowisko Unii, państwa członkowskie będące członkami OIV, działające wspólnie w interesie Unii, mogą wyrażać zgodę na zmiany w projektach rezolucji, o których mowa w załączniku, jeżeli zmiany te nie dotyczą zasadniczej treści przedmiotowych rezolucji.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia […] r.
W imieniu Rady
Przewodniczący