Bruksela, dnia 3.9.2018

COM(2018) 606 final

2018/0316(NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie zawarcia Porozumienia z Królestwem Norwegii, Republiką Islandii, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu dotyczącego udziału tych państw w Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości


UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

W rozporządzeniu (UE) nr 1077/2011 ustanowiono Europejską Agencję ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości 1 , zwaną powszechnie eu-LISA, w celu zapewnienia zarządzania operacyjnego systemem informacyjnym Schengen drugiej generacji (SIS II), wizowym systemem informacyjnym (VIS) oraz Eurodac, a potencjalnie także przygotowywania i rozwijania innych wielkoskalowych systemów informatycznych w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości oraz operacyjnego zarządzania nimi, tylko jeżeli przewidują to stosowne akty ustawodawcze przyjęte na podstawie art. 67–89 TFUE. Wsparcie techniczne dla oddzielnego bezpiecznego kanału elektronicznej transmisji danych, znanego jako DubliNet, ustanowionego na mocy art. 18 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1560/2003, którego właściwe organy państw członkowskich ds. azylu używają do celów wymiany informacji na temat osób ubiegających się o udzielenie ochrony międzynarodowej, przeniesiono z Komisji do eu-LISA na mocy umowy o gwarantowanym poziomie usług w dniu 31 lipca 2014 r. Po wejściu w życie rozporządzenia (UE) 2017/2226 2 w dniu 29 grudnia 2017 r. agencja stała się odpowiedzialna za opracowanie systemu wjazdu/wyjazdu (EES) i zarządzanie operacyjne tym systemem. Art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1077/2011 stanowi, że „[n]a mocy stosownych postanowień umów o uczestnictwie w dorobku Schengen dokonuje się ustaleń między innymi w odniesieniu do charakteru, zakresu i szczegółowych zasad udziału w pracy agencji krajów włączonych we wdrażanie, stosowanie i rozwijanie dorobku Schengen oraz środków dotyczących Eurodac, w tym w odniesieniu do przepisów dotyczących wkładów finansowych, pracowników i prawa głosu”. Kraje, o których mowa w art. 37, to Islandia, Norwegia, Szwajcaria i Liechtenstein, zwane dalej „krajami stowarzyszonymi”.

Udział krajów stowarzyszonych w pracach agencji jest niezbędnym krokiem ze względu na ich uczestnictwo w stosowaniu dorobku Schengen oraz środków dotyczących rozporządzeń dublińskich i systemu Eurodac, a także udział tych krajów w wielkoskalowych systemach informatycznych obsługiwanych przez agencję. Na tej podstawie Komisja przedstawiła w dniu 29 lutego 2012 r. zalecenie dla Rady wzywające do upoważnienia Komisji do podjęcia rokowań w sprawie porozumienia między Unią Europejską, z jednej strony, a Norwegią, Islandią, Szwajcarią i Liechtensteinem, z drugiej strony, dotyczącego warunków uczestnictwa tych państw w Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości.

W dniu 24 lipca 2012 r. Komisja otrzymała od Rady upoważnienie do podjęcia rokowań z Islandią, Norwegią, Szwajcarią oraz Liechtensteinem w sprawie porozumienia dotyczącego warunków udziału tych państw w pracach agencji.

Rokowania przeprowadzono wspólnie ze wszystkimi krajami stowarzyszonymi. Odbyło się kilka rund negocjacji. W piśmie Dyrektora Generalnego Dyrekcji Generalnej ds. Migracji i Spraw Wewnętrznych z dnia 21 kwietnia 2016 r. krajom stowarzyszonym przypomniano, że Norwegia i Szwajcaria będą musiały formalnie przyjąć rozporządzenie (UE) nr 1077/2011, w rozumieniu odpowiednich umów o uczestnictwie, zanim porozumienie będzie mogło zostać parafowane. Szwajcaria powiadomiła Radę o spełnieniu wymogów konstytucyjnych w odniesieniu do przyjęcia rozporządzenia (UE) nr 1077/2011 w dniu 11 kwietnia 2017 r. Norwegia powiadomiła Radę o spełnieniu wymogów konstytucyjnych w odniesieniu do przyjęcia przedmiotowego rozporządzenia w dniu 16 sierpnia 2017 r. Następnie konieczne było dostosowanie projektu porozumienia między innymi w celu zmiany tekstu w rezultacie wejścia w życie rozporządzenia w sprawie EES i uwzględnienia przyszłych systemów związanych z rozporządzeniami dublińskimi.

Państwa członkowskie były informowane o przebiegu negocjacji, zasięgano także ich opinii na forum stosownych grup roboczych Rady.

Ostateczne brzmienie projektu porozumienia zostało parafowane w dniu 15 czerwca 2018 r.

2.WYNIKI NEGOCJACJI

Komisja uważa, że cele wyznaczone przez ustawodawcę w art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1077/2011 i przez Radę w jej wytycznych negocjacyjnych zostały osiągnięte i że projekt porozumienia może zostać przyjęty przez Unię.

Ostateczną treść porozumienia można podsumować następująco:

w projekcie porozumienia przewiduje się pełne uczestnictwo Islandii, Norwegii, Szwajcarii i Liechtensteinu w działaniach agencji [art. 1], reprezentowanie w zarządzie agencji z ograniczonym prawem głosu w odniesieniu do niektórych decyzji [art. 2], reprezentowanie w grupach doradczych agencji z ograniczonym prawem głosu w odniesieniu do decyzji, o których mowa w art. 2 [art. 3], roczne wkłady finansowe Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinu do budżetu agencji w odniesieniu do SIS, VIS, DubliNet i EES w postaci kwoty rocznej obliczonej proporcjonalnie do wartości procentowej PKB w stosunku do PKB wszystkich państw uczestniczących w pracach agencji, a w odniesieniu do Eurodac – w postaci kwoty rocznej o stałej wartości procentowej (określonej dla każdego kraju stowarzyszonego) odpowiednich środków budżetowych na dany rok budżetowy. [art. 4 i załącznik I]. W projekcie porozumienia przewidziano ponadto status prawny agencji w Islandii, Norwegii, Szwajcarii i Liechtensteinie [art. 5], odpowiedzialność agencji w odniesieniu do Islandii, Norwegii, Szwajcarii i Liechtensteinu [art. 6], uznanie przez Islandię, Norwegię, Szwajcarię i Liechtenstein jurysdykcji Trybunału Sprawiedliwości w odniesieniu do agencji [art. 7], przywileje i immunitety agencji w Islandii, Norwegii, Szwajcarii i Liechtensteinie, a także odstępstwo dotyczące regulaminu pracowniczego umożliwiające obywatelom Islandii, Norwegii, Szwajcarii i Liechtensteinu zatrudnienie na podstawie umowy przez agencję [art. 9]. Projekt porozumienia zawiera również przepisy dotyczące zwalczania nadużyć finansowych [art. 10], rozstrzygania sporów [art. 12], wejścia w życie [art. 14] oraz ważności i rozwiązania porozumienia [art. 15].

3.ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU

Niniejszy wniosek dotyczący decyzji Rady zostaje przedłożony zgodnie z art. 74, art. 77 ust. 2 lit. a) i b), art. 78 ust. 2 lit. e), art. 79 ust. 2 lit. c), art. 82 ust. 1 lit. d), art. 85 ust. 1, art. 87 ust. 2 lit. a) i art. 88 ust. 2 TFUE w związku z art. 218 TFUE.

Stanowi on instrument prawny umożliwiający zawarcie porozumienia. Rada podejmie decyzję kwalifikowaną większością głosów. 

Kompetencję UE do zawarcia niniejszego porozumienia określono wyraźnie w art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1077/2011, w którym stwierdza się, że na mocy stosownych postanowień umów o uczestnictwie w dorobku Schengen dokonuje się ustaleń między innymi w odniesieniu do charakteru, zakresu i szczegółowych zasad udziału w pracy agencji krajów włączonych we wdrażanie, stosowanie i rozwijanie dorobku Schengen oraz środków dotyczących Eurodac, w tym w odniesieniu do przepisów dotyczących wkładów finansowych, pracowników i prawa głosu.

Zgodnie z art. 218 ust. 6 lit. a) ppkt (v) TFUE do zawarcia niniejszego porozumienia konieczna jest zgoda Parlamentu Europejskiego.

Porozumienie umożliwi uczestnictwo Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinu w pracach agencji z ograniczonym prawem głosu i zapewni agencji odpowiednie wkłady finansowe.

4.WPŁYW NA BUDŻET

W art. 4 i załączniku I do projektu porozumienia opisano przepisy dotyczące rocznego wkładu finansowego Islandii, Norwegii, Szwajcarii i Liechtensteinu do budżetu agencji.

5.WNIOSEK

W świetle wyżej wymienionych wyników negocjacji Komisja proponuje, by Rada zatwierdziła, po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego, Porozumienie między Unią Europejską a Republiką Islandii, Królestwem Norwegii, Konfederacją Szwajcarską oraz Księstwem Liechtensteinu w sprawie udziału tych państw w Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości.

2018/0316 (NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie zawarcia Porozumienia z Królestwem Norwegii, Republiką Islandii, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu dotyczącego udziału tych państw w Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 74, art. 77 ust. 2 lit. a) i b), art. 78 ust. 2 lit. e), art. 79 ust. 2 lit. c), art. 82 ust. 1 lit. d), art. 85 ust. 1, art. 87 ust. 2 lit. a) i art. 88 ust. 2 w związku z art. 218 ust. 6 lit. a) ppkt (v) TFUE,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)Zgodnie z decyzją Rady 2018/XX z dnia {…} Porozumienie pomiędzy Unią Europejską, z jednej strony, a Królestwem Norwegii, Republiką Islandii, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu, z drugiej strony, dotyczące udziału tych państw w Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości zostało podpisane przez {…} w dniu {….} z zastrzeżeniem jego zawarcia.

(2)Jak wskazano w motywie 33 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1077/2011 3 , Zjednoczone Królestwo uczestniczy w tym rozporządzeniu i jest nim związane. Irlandia złożyła wniosek o uczestnictwo we wspomnianym rozporządzeniu po jego przyjęciu zgodnie z Protokołem nr 19 w sprawie dorobku Schengen włączonego w ramy Unii Europejskiej, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej („Protokół w sprawie dorobku Schengen”) oraz Protokołem nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Powinny one zatem wykonać art. 37 rozporządzenia, zostając stroną niniejszej decyzji. Zjednoczone Królestwo i Irlandia uczestniczą w związku z tym w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji.

(3)Jak wskazano w motywie 32 rozporządzenia (UE) nr 1077/2011, Dania nie uczestniczy w przyjęciu tego rozporządzenia i nie jest nim związana. Dania nie jest zatem stroną niniejszej decyzji. Biorąc pod uwagę, że niniejsza decyzja w zakresie, w jakim odnosi się do systemu informacyjnego Schengen (SIS II) ustanowionego rozporządzeniem (WE) nr 1987/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady 4 oraz decyzją Rady 2007/533/WSiSW 5 , do wizowego systemu informacyjnego (VIS) ustanowionego na mocy decyzji Rady 2004/512/WE 6 oraz do systemu wjazdu/wyjazdu (EES), ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 7 , stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, to zgodnie z art. 4 tego protokołu Dania – w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu niniejszej decyzji – podejmuje decyzję, czy dokona jej transpozycji do prawa krajowego. Zgodnie z art. 3 umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską i Królestwem Danii w sprawie kryteriów i mechanizmów określania państwa członkowskiego właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl, przedłożonego w Danii lub innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, i „Eurodac” do porównywania odcisków palców w celu skutecznego stosowania konwencji dublińskiej 8 Dania powiadomi Komisję o tym, czy wdroży niniejszą decyzję w zakresie, w jakim odnosi się ona do Eurodac i DubliNet,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii Porozumienie pomiędzy Unią Europejską a Norwegią, Islandią, Szwajcarią i Liechtensteinem dotyczące udziału tych państw w Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości.

Tekst porozumienia jest dołączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady wyznacza osobę lub osoby umocowane do złożenia, w imieniu Unii, instrumentu zatwierdzenia przewidzianego w art. 14 ust. 4 porozumienia.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

   W imieniu Rady

   Przewodniczący

(1)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1077/2011 z dnia 25 października 2011 r. ustanawiające Europejską Agencję ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości, Dz.U. L 286 z 1.11.2011, s. 1.
(2)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 z dnia 30 listopada 2017 r. ustanawiające system wjazdu/wyjazdu (EES) w celu rejestrowania danych dotyczących wjazdu i wyjazdu obywateli państw trzecich przekraczających granice zewnętrzne państw członkowskich i danych dotyczących odmowy wjazdu w odniesieniu do takich obywateli oraz określające warunki dostępu do EES na potrzeby ochrony porządku publicznego i zmieniające konwencję wykonawczą do układu z Schengen i rozporządzenia (WE) nr 767/2008 i (UE) nr 1077/2011, Dz.U. L 327 z 9.12.2017, s. 20.
(3)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1077/2011 z dnia 25 października 2011 r. ustanawiające Europejską Agencję ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (Dz.U. L 286 z 1.11.2011, s. 1).
(4)    Rozporządzenie (WE) nr 1987/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U. L 381 z 28.12.2006, s. 4).
(5)    Decyzja Rady 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U. L 205 z 7.8.2007, s. 63).
(6)    Decyzja Rady 2004/512/WE z dnia 8 czerwca 2004 r. w sprawie ustanowienia Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) (Dz.U. L 213 z 15.6.2004, s. 5).
(7)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 z dnia 30 listopada 2017 r. ustanawiające system wjazdu/wyjazdu (EES) w celu rejestrowania danych dotyczących wjazdu i wyjazdu obywateli państw trzecich przekraczających granice zewnętrzne państw członkowskich i danych dotyczących odmowy wjazdu w odniesieniu do takich obywateli oraz określające warunki dostępu do EES na potrzeby ochrony porządku publicznego i zmieniające konwencję wykonawczą do układu z Schengen i rozporządzenia (WE) nr 767/2008 i (UE) nr 1077/2011 (Dz.U. L 327 z 9.12.2017, s. 20).
(8)    Dz.U. L 66 z 8.3.2006, s. 38.

Bruksela, dnia 3.9.2018

COM(2018) 606 final

ZAŁĄCZNIK

do

wniosku dotyczącego DECYZJI RADY

w sprawie zawarcia Porozumienia z Królestwem Norwegii, Republiką Islandii, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu dotyczącego udziału tych państw w Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości


ZAŁĄCZNIK

POROZUMIENIE

między Unią Europejską, z jednej strony, i Królestwem Norwegii, Republiką Islandii, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu, z drugiej strony, dotyczące udziału tych państw w

Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości

UNIA EUROPEJSKA,

z jednej strony, oraz

KRÓLESTWO NORWEGII,

zwane dalej „Norwegią”,

REPUBLIKA ISLANDII,

zwana dalej „Islandią”,

KONFEDERACJA SZWAJCARSKA,

zwana dalej „Szwajcarią”, i

KSIĘSTWO LIECHTENSTEINU,

zwane dalej „Liechtensteinem”,

z drugiej strony,

uwzględniając Umowę zawartą przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącą włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 1 , zwaną dalej „umową o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku prawnym Schengen”,

uwzględniając Umowę między Wspólnotą Europejską a Republiką Islandii i Królestwem Norwegii dotyczącą kryteriów i mechanizmów określania państwa właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl złożonego w państwie członkowskim lub w Islandii lub Norwegii 2 , zwaną dalej „umową o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku dublińskim/Eurodac”,

uwzględniając Umowę między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 3 , zwaną dalej „umową o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku prawnym Schengen”,

uwzględniając Umowę między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską dotyczącą kryteriów i mechanizmów umożliwiających określanie państwa właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl złożonego w państwie członkowskim lub w Szwajcarii 4 , zwaną dalej „umową o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku dublińskim/Eurodac”,

uwzględniając Protokół między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 5 , zwany dalej „protokołem o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku prawnym Schengen”,

uwzględniając Protokół między Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej kryteriów i mechanizmów umożliwiających określanie państwa właściwego dla rozpatrywania wniosku o udzielenie azylu złożonego w państwie członkowskim lub w Szwajcarii 6 , zwany dalej „protokołem o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku dublińskim/Eurodac”,

A TAKŻE MAJĄC NA UWADZE, CO NASTĘPUJE:

(1)Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1077/2011 z dnia 25 października 2011 r. (zwanym dalej „rozporządzeniem”) Unia Europejska ustanowiła Europejską Agencję ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości 7 (zwaną dalej „agencją”).

(2)W odniesieniu do Islandii i Norwegii rozporządzenie – w zakresie, w jakim odnosi się do SIS II, VIS i EES – stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku prawnym Schengen. W zakresie, w jakim rozporządzenie to odnosi się do Eurodac i DubliNet, stanowi ono nowy środek w rozumieniu umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku dublińskim/Eurodac.

(3)W odniesieniu do Szwajcarii rozporządzenie – w zakresie, w jakim odnosi się do SIS II, VIS i EES – stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku prawnym Schengen. W zakresie, w jakim rozporządzenie to odnosi się do Eurodac i DubliNet, stanowi ono nowy środek w rozumieniu umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku dublińskim/Eurodac.

(4)W odniesieniu do Liechtensteinu rozporządzenie – w zakresie, w jakim odnosi się do SIS II, VIS i EES – stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku prawnym Schengen. W zakresie, w jakim rozporządzenie to odnosi się do Eurodac i DubliNet, stanowi ono nowy środek w rozumieniu umowy o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku dublińskim/Eurodac.

(5)W rozporządzeniu stwierdza się, że na mocy stosownych postanowień umów o uczestnictwie w dorobku Schengen dokonuje się ustaleń między innymi w odniesieniu do charakteru, zakresu i szczegółowych zasad udziału w pracy agencji krajów włączonych we wdrażanie, stosowanie i rozwijanie dorobku Schengen oraz środków dotyczących dorobku dublińskiego i Eurodac, w tym w odniesieniu do przepisów dotyczących wkładów finansowych, pracowników i prawa głosu.

(6)Umowy o uczestnictwie nie określają warunków udziału Islandii, Norwegii, Szwajcarii i Liechtensteinu w działaniach nowych organów powołanych przez Unię Europejską w ramach dalszego rozwijania dorobku Schengen i środków dotyczących Eurodac, dlatego niektóre aspekty tego uczestnictwa w działaniach agencji powinny zostać określone w dodatkowym porozumieniu zawartym przez umawiające się strony umów.

(7)Eurostat nie gromadzi już danych dotyczących produktu narodowego brutto i w związku z tym wkład finansowy Norwegii i Islandii należy obliczać na podstawie wskaźników produktu krajowego brutto, tak jak ma to miejsce w przypadku wkładów Szwajcarii i Liechtensteinu, pomimo odniesienia do produktu narodowego brutto zawartego w umowie o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku prawnym Schengen i w umowie o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku dublińskim/Eurodac,

POSTANAWIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1
Zakres uczestnictwa

Norwegia, Islandia, Szwajcaria i Liechtenstein w pełni uczestniczą w działaniach agencji określonych w rozporządzeniu, zgodnie z warunkami ustanowionymi w niniejszym porozumieniu.

Artykuł 2
Zarząd

1.Norwegia, Islandia, Szwajcaria i Liechtenstein są reprezentowane w zarządzie agencji, jak określono w art. 13 ust. 5 rozporządzenia.

2.Tylko w przypadku systemów informacyjnych, w których uczestniczą, kraje te mają prawa głosu:

·w odniesieniu do decyzji w sprawie badań i specyfikacji technicznych dotyczących rozwijania systemów i infrastruktury łączności i operacyjnego zarządzania nimi;

·w odniesieniu do decyzji w sprawie zadań związanych ze szkoleniami w zakresie technicznego użytkowania SIS II, VIS, Eurodac i EES, odpowiednio na mocy art. 3, 4, 5 i 5a rozporządzenia, z wyłączeniem ustanowienia wspólnego podstawowego programu szkoleń; 

·w odniesieniu do decyzji w sprawie zadań związanych ze szkoleniami w zakresie technicznego użytkowania innych wielkoskalowych systemów informatycznych na mocy art. 6 rozporządzenia, z wyłączeniem ustanowienia wspólnego podstawowego programu szkoleń;

·w odniesieniu do decyzji w sprawie przyjmowania sprawozdań dotyczących technicznego funkcjonowania SIS II, VIS i EES, zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. t) rozporządzenia;

·w odniesieniu do decyzji w sprawie przyjmowania rocznego sprawozdania z działalności systemu centralnego Eurodac, zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. u) rozporządzenia;

·w odniesieniu do decyzji w sprawie przyjmowania sprawozdań dotyczących rozwoju EES, zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. sa) rozporządzenia;

·w odniesieniu do decyzji w sprawie publikacji statystyk dotyczących SIS II, zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. w) rozporządzenia;

·w odniesieniu do decyzji w sprawie opracowywania statystyk dotyczących działalności systemu centralnego Eurodac, zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. x) rozporządzenia;

·w odniesieniu do decyzji w sprawie publikacji statystyk dotyczących EES, zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. xa) rozporządzenia;

·w odniesieniu do decyzji w sprawie corocznej publikacji wykazu właściwych organów upoważnionych do bezpośredniego wyszukiwania danych zawartych w SIS II, zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. y) rozporządzenia;

·w odniesieniu do decyzji w sprawie corocznej publikacji wykazu jednostek zgodnie z art. 27 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 603/2013 na podstawie art. 12 ust. 1 lit. z) rozporządzenia;

·w odniesieniu do decyzji w sprawie wykazu właściwych organów zgodnie z art. 65 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/2226;

·w odniesieniu do decyzji w sprawie sprawozdań dotyczących technicznego funkcjonowania innych wielkoskalowych systemów informatycznych powierzonych agencji w drodze nowego aktu prawnego lub środka, który stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku prawnym Schengen, umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku prawnym Schengen oraz protokołu o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku prawnym Schengen lub w drodze nowego aktu prawnego lub środka w rozumieniu umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku dublińskim/Eurodac, umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku dublińskim/Eurodac i protokołu o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku dublińskim/Eurodac;

·w odniesieniu do decyzji w sprawie publikacji statystyk dotyczących innych wielkoskalowych systemów informatycznych powierzonych agencji w drodze nowego aktu prawnego lub środka, który stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku prawnym Schengen, umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku prawnym Schengen oraz protokołu o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku prawnym Schengen lub w drodze nowego aktu prawnego lub środka w rozumieniu umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku dublińskim/Eurodac, umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku dublińskim/Eurodac i protokołu o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku dublińskim/Eurodac;

·w odniesieniu do decyzji w sprawie corocznej publikacji wykazu właściwych organów, które mają dostęp do danych rejestrowanych w innych wielkoskalowych systemach informatycznych powierzonych agencji w drodze nowego aktu prawnego lub środka, który stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku prawnym Schengen, umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku prawnym Schengen oraz protokołu o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku prawnym Schengen lub w drodze nowego aktu prawnego lub środka w rozumieniu umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku dublińskim/Eurodac, umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku dublińskim/Eurodac i protokołu o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku dublińskim/Eurodac.

Jeżeli wyżej wymienione decyzje są podejmowane w kontekście wieloletniego lub rocznego programu prac, procedury głosowania w zarządzie zapewniają Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinowi możliwość głosowania.

3.Norwegia, Islandia, Szwajcaria i Liechtenstein mają prawo wyrażać opinie na temat wszystkich kwestii, w związku z którymi nie są uprawnione do głosowania.

Artykuł 3
Grupy doradcze

1.Norwegia, Islandia, Szwajcaria i Liechtenstein są reprezentowane w grupach doradczych agencji, jak określono w art. 19 ust. 2 rozporządzenia.

2.Mają prawa głosu w odniesieniu do opinii grup doradczych na temat decyzji, o których mowa w art. 2.

3.Kraje te mają też prawo wyrażać opinie na temat wszystkich kwestii, w związku z którymi nie są uprawnione do głosowania.

Artykuł 4
Wkład finansowy

1.Indywidualne wkłady Norwegii, Islandii, Liechtensteinu i Szwajcarii do dochodów agencji są ograniczone do systemów informacyjnych, w których dane państwo uczestniczy.

2.Norwegia, Islandia, Szwajcaria i Liechtenstein wnoszą wkład do dochodów agencji – w przypadku SIS II i VIS – w postaci kwoty rocznej obliczonej proporcjonalnie do wartości procentowej produktu krajowego brutto (PKB) poszczególnych państw w stosunku do PKB wszystkich uczestniczących państw w oparciu o formułę określoną w załączniku I zgodnie z art. 11 ust. 3 umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku prawnym Schengen oraz art. 3 protokołu o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku prawnym Schengen, w którym mowa o metodzie obliczania wkładu wspomnianej w art. 11 ust. 3 umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku prawnym Schengen, oraz w drodze odstępstwa od art. 12 ust. 1 umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku prawnym Schengen, w którym mowa o produkcie narodowym brutto.

3.Norwegia, Islandia, Szwajcaria i Liechtenstein wnoszą wkład do dochodów agencji – w przypadku EES – w postaci kwoty rocznej obliczonej proporcjonalnie do wartości procentowej produktu krajowego brutto (PKB) poszczególnych państw w stosunku do PKB wszystkich uczestniczących państw w oparciu o formułę określoną w załączniku I zgodnie z art. 11 ust. 3 umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku prawnym Schengen oraz art. 3 protokołu o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku prawnym Schengen, w którym mowa o metodzie obliczania wkładu wspomnianej w art. 11 ust. 3 umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku prawnym Schengen, oraz w drodze odstępstwa od art. 12 ust. 1 umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku prawnym Schengen, w którym mowa o produkcie narodowym brutto.

4.Norwegia, Islandia, Szwajcaria i Liechtenstein wnoszą wkład do dochodów agencji – w przypadku Eurodac – w postaci kwoty rocznej obliczonej w oparciu o formułę opisaną w załączniku I zgodnie z art. 9 ust. 1 akapit pierwszy umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku dublińskim/Eurodac, art. 8 ust. 1 akapit pierwszy umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku dublińskim/Eurodac i art. 6 protokołu o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku dublińskim/Eurodac.

5.Norwegia, Islandia, Szwajcaria i Liechtenstein wnoszą wkład do dochodów agencji – w przypadku DubliNet – w postaci kwoty rocznej obliczonej proporcjonalnie do wartości procentowej produktu krajowego brutto (PKB) poszczególnych państw w stosunku do PKB wszystkich uczestniczących państw w oparciu o formułę określoną w załączniku I zgodnie z art. 8 ust. 1 akapit drugi umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku dublińskim/Eurodac, art. 3 protokołu o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku dublińskim/Eurodac, w którym mowa o metodzie obliczania wkładu wspomnianej w art. 8 ust. 1 akapit drugi umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku dublińskim/Eurodac, oraz w drodze odstępstwa od art. 9 ust. 1 akapit drugi umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku dublińskim/Eurodac, w którym mowa o produkcie narodowym brutto.

6.Jeżeli chodzi o tytuły 1 i 2 budżetu agencji, wkład finansowy, o którym mowa w ust. 2 i 4, staje się należny na dzień 1 grudnia 2012 r., kiedy to agencja rozpoczęła wykonywanie swoich obowiązków. Wkład finansowy, o którym mowa w ust. 5, staje się należny na dzień 31 lipca 2014 r., kiedy to przekazano agencji wsparcie techniczne dla zarządzania operacyjnego DubliNet. Wkład finansowy, o którym mowa w ust. 3, jest należny od dnia 29 grudnia 2017 r., tj. od dnia, w którym agencja stała się odpowiedzialna za opracowanie EES i zarządzanie operacyjne tym systemem. Wkłady finansowe płatne są od następnego dnia po wejściu w życie niniejszego porozumienia, w tym kwoty należne za okres od dnia 1 grudnia 2012 r. do dnia wejścia w życie porozumienia.

Jeżeli chodzi o tytuł 3 budżetu agencji, wkład finansowy, o którym mowa w ust. 2 i 4, jest należny i płatny od dnia 1 grudnia 2012 r., wkład finansowy, o którym mowa w ust. 5 – od dnia 31 lipca 2014 r., a wkład finansowy, o którym mowa w ust. 3, od dnia 29 grudnia 2017 r. na podstawie odpowiednich umów o uczestnictwie.

7.W przypadku gdy nowy akt prawny lub środek, który stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku prawnym Schengen, umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku prawnym Schengen oraz protokołu o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku prawnym Schengen, rozszerza zakres uprawnień agencji poprzez powierzenie jej opracowania innych wielkoskalowych systemów informacyjnych lub operacyjnego zarządzania nimi, Norwegia, Islandia, Szwajcaria i Liechtenstein wnoszą wkład do dochodów agencji w postaci kwoty rocznej obliczonej proporcjonalnie do wartości procentowej PKB w stosunku do PKB wszystkich państw uczestniczących w oparciu o formułę określoną w załączniku I zgodnie z art. 11 ust. 3 umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku prawnym Schengen oraz art. 3 protokołu o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku prawnym Schengen, w którym mowa o metodzie obliczania wkładu wspomnianej w art. 11 ust. 3 umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku prawnym Schengen, oraz w drodze odstępstwa od art. 12 ust. 1 umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku prawnym Schengen, w którym mowa o produkcie narodowym brutto.

8.W przypadku gdy nowy akt prawny lub środek w rozumieniu umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku dublińskim/Eurodac, umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku dublińskim/Eurodac i protokołu o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku dublińskim/Eurodac rozszerza zakres uprawnień agencji poprzez powierzenie jej opracowania innych wielkoskalowych systemów informacyjnych lub operacyjnego zarządzania nimi, Norwegia, Islandia, Szwajcaria i Liechtenstein wnoszą wkład do dochodów agencji w postaci kwoty rocznej obliczonej proporcjonalnie do wartości procentowej PKB w stosunku do PKB wszystkich państw uczestniczących w oparciu o formułę określoną w załączniku I zgodnie z art. 8 ust. 1 akapit drugi umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku dublińskim/Eurodac, art. 3 protokołu o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku dublińskim/Eurodac, w którym mowa o metodzie obliczania wkładu wspomnianej w art. 8 ust. 1 akapit drugi umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku dublińskim/Eurodac, oraz w drodze odstępstwa od art. 9 ust. 1 akapit drugi umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku dublińskim/Eurodac, w którym mowa o produkcie narodowym brutto.

9.Jeżeli Norwegia, Islandia, Szwajcaria i Liechtenstein przyczyniły się już do opracowania wielkoskalowego systemu informatycznego lub operacyjnego zarządzania nim za pośrednictwem innych unijnych instrumentów finansowania lub jeżeli opracowanie wielkoskalowego systemu informatycznego lub zarządzanie operacyjne takim systemem finansowane jest z opłat lub innych dochodów przeznaczonych na określony cel, odnośny wkład Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinu na rzecz agencji dostosowuje się odpowiednio.

Artykuł 5
Status prawny

Agencja posiada osobowość prawną na mocy prawa Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinu oraz zdolność do wszelkich czynności prawnych w tych państwach przyznanych osobom prawnym na mocy przepisów obowiązujących w tych państwach. Może ona, w szczególności, nabywać lub zbywać mienie ruchome i nieruchomości oraz być stroną postępowań sądowych.

Artykuł 6
Odpowiedzialność

Odpowiedzialność agencji jest regulowana art. 24 ust. 1, 3 i 5 rozporządzenia.

Artykuł 7
Trybunał Sprawiedliwości

Norwegia, Islandia, Szwajcaria i Liechtenstein uznają właściwość Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wobec agencji zgodnie z art. 24 ust. 2 i 4 rozporządzenia.

Artykuł 8
Przywileje i immunitety

Norwegia, Islandia, Szwajcaria i Liechtenstein stosują wobec agencji i jej personelu przepisy dotyczące przywilejów i immunitetów określone w załączniku II do niniejszego porozumienia, które wynikają z Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, jak również wszelkie przepisy przyjęte na podstawie tego protokołu, odnoszące się do spraw kadrowych agencji.

Artykuł 9
Personel agencji 

1.Zgodnie z art. 20 ust. 1 i art. 37 rozporządzenia do obywateli Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinu zatrudnionych przez agencję jako personel zastosowanie mają Regulamin pracowniczy urzędników Unii Europejskiej i warunki zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej, zasady przyjęte wspólnie przez instytucje Unii Europejskiej do celów stosowania tego regulaminu pracowniczego i zasady przyjęte przez agencję zgodnie z art. 20 ust. 8 rozporządzenia.

2.Na zasadzie odstępstwa od art. 12 ust. 2 lit. a) i art. 82 ust. 3 lit. a) warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej obywatele Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinu korzystający z pełni praw obywatelskich mogą być zatrudniani na podstawie umowy przez dyrektora wykonawczego agencji, zgodnie z istniejącymi przepisami dotyczącymi wyboru i zatrudniania pracowników przyjętymi przez agencję.

3.Art. 20 ust. 6 rozporządzenia stosuje się odpowiednio do obywateli Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinu.

4.Obywatel Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinu nie może jednak zostać powołany na stanowisko dyrektora wykonawczego agencji.

Artykuł 10
Oddelegowani urzędnicy i eksperci

W odniesieniu do oddelegowanych urzędników i ekspertów zastosowanie mają następujące przepisy:

(i) wszelkie uposażenia, dodatki i inne płatności wypłacane przez agencję są zwolnione z podatków krajowych;

(ii) dopóki urzędnicy i eksperci pozostają objęci systemem zabezpieczenia społecznego w kraju, z którego zostali oddelegowani do agencji, są oni zwolnieni z wszelkich obowiązkowych składek na rzecz organizacji zabezpieczenia społecznego w kraju gospodarzu agencji. W związku z tym w tym czasie nie są oni objęci przepisami w zakresie zabezpieczenia społecznego kraju gospodarza agencji, w którym pracują, chyba że dobrowolnie przystąpią do systemu zabezpieczenia społecznego w tym kraju.

Przepisy niniejszego akapitu stosuje się odpowiednio do członków rodziny wchodzących w skład gospodarstwa domowego oddelegowanych ekspertów, chyba że są oni zatrudnieni przez pracodawcę innego niż agencja lub otrzymują świadczenia z zabezpieczenia społecznego z kraju gospodarza agencji.

Artykuł 11
Zwalczanie nadużyć finansowych

1.W odniesieniu do Norwegii zastosowanie mają przepisy określone w art. 35 rozporządzenia, a Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) i Trybunał Obrachunkowy mogą korzystać z przyznanych im uprawnień.

OLAF i Trybunał Obrachunkowy odpowiednio wcześnie informują Riksrevisjonen o jakimkolwiek zamiarze przeprowadzenia kontroli na miejscu lub audytów, które — jeśli władze Norwegii sobie tego życzą — mogą być przeprowadzane wspólnie z Riksrevisjonen.

2.W odniesieniu do Islandii zastosowanie mają przepisy określone w art. 35 rozporządzenia, a Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) i Trybunał Obrachunkowy mogą korzystać z przyznanych im uprawnień.

OLAF i Trybunał Obrachunkowy odpowiednio wcześnie informują Ríkisendurskoðun o jakimkolwiek zamiarze przeprowadzenia kontroli na miejscu lub audytów, które – jeśli władze Islandii sobie tego życzą – mogą być przeprowadzane wspólnie z Ríkisendurskoðun. 

3.Jeśli chodzi o Szwajcarię, w załączniku III określono postanowienia odnoszące się do art. 35 rozporządzenia dotyczącego finansowej kontroli sprawowanej przez UE w Szwajcarii w odniesieniu do uczestników działań agencji, którzy są obywatelami Szwajcarii.

4.Jeśli chodzi o Liechtenstein, w załączniku IV określono postanowienia odnoszące się do art. 35 rozporządzenia dotyczącego finansowej kontroli sprawowanej przez UE w Liechtensteinie w odniesieniu do uczestników działań agencji, którzy pochodzą z Liechtensteinu.

Artykuł 12
Rozstrzyganie sporów

1.W przypadku sporu dotyczącego stosowania niniejszego porozumienia sprawa zostaje oficjalnie wprowadzona jako sporna do dziennego porządku obrad Komitetu Mieszanego na szczeblu ministerialnym.

2.Komitet Mieszany na rozstrzygnięcie sporu ma dziewięćdziesiąt dni od daty przyjęcia porządku obrad, do którego została wprowadzona kwestia sporna.

3.W przypadku gdy spór dotyczący kwestii związanych z dorobkiem Schengen nie może zostać rozstrzygnięty przez Komitet Mieszany w terminie dziewięćdziesięciu dni określonym w ustępie 2, przewidziany jest dalszy okres trzydziestu dni na osiągnięcie ostatecznego rozstrzygnięcia. Jeżeli nie zostanie osiągnięte ostateczne rozstrzygnięcie, niniejsze porozumienie wygasa w odniesieniu do państwa, którego dotyczy spór, w ciągu sześciu miesięcy po upływie okresu trzydziestu dni.

4.W przypadku gdy spór dotyczący kwestii związanych z Eurodac nie może zostać rozstrzygnięty przez wspólny komitet/Komitet Mieszany w terminie dziewięćdziesięciu dni określonym w ustępie 2, przewidziany jest dalszy okres dziewięćdziesięciu dni na osiągnięcie ostatecznego rozstrzygnięcia. Jeżeli wspólny komitet/Komitet Mieszany nie podejmie decyzji po upływie tego okresu, niniejsze porozumienie wygasa w odniesieniu do państwa, którego dotyczy spór, z końcem ostatniego dnia tego okresu.

Artykuł 13
Załączniki

Załączniki do niniejszego porozumienia stanowią jego integralną część.

Artykuł 14
Wejście w życie

1.Funkcję depozytariusza niniejszego porozumienia pełni Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej.

2.Unia Europejska, Norwegia, Islandia, Szwajcaria i Liechtenstein zatwierdzają niniejsze porozumienie zgodnie ze swoimi własnymi procedurami.

3.Wejście w życie niniejszego porozumienia wymaga zatwierdzenia przez Unię Europejską i przynajmniej jedną z pozostałych stron porozumienia.

4.Niniejsze porozumienie wchodzi w życie w odniesieniu do wszystkich stron niniejszego porozumienia w pierwszym dniu pierwszego miesiąca następującego po złożeniu dokumentów zatwierdzających u depozytariusza.

Artykuł 15
Ważność i rozwiązanie porozumienia

1.Niniejsze porozumienie zostaje zawarte na czas nieokreślony.

2.W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsze porozumienie przestaje obowiązywać sześć miesięcy po wypowiedzeniu przez Islandię lub Norwegię umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku prawnym Schengen lub w drodze decyzji Rady Unii Europejskiej, lub wygasa w inny sposób zgodnie z procedurami opisanymi w art. 8 ust. 4, art. 11 ust. 3 lub art. 16 tej umowy. Traci ono moc również po upływie sześciu miesięcy od momentu rozwiązania lub wypowiedzenia umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku dublińskim/Eurodac zgodnie z procedurami określonymi w art. 4 ust. 7, art. 8 ust. 3 lub art. 15 tej umowy.

Umowa, o której mowa w art. 17 umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku prawnym Schengen, obejmuje również skutki rozwiązania niniejszego porozumienia.

3.W odniesieniu do Szwajcarii niniejsze porozumienie przestaje obowiązywać sześć miesięcy po wypowiedzeniu przez Szwajcarię umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku prawnym Schengen lub w drodze decyzji Rady Unii Europejskiej, lub wygasa w inny sposób zgodnie z procedurami opisanymi w art. 7 ust. 4, art. 10 ust. 3 lub art. 17 umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku prawnym Schengen. Traci ono moc również po upływie sześciu miesięcy od momentu rozwiązania lub wypowiedzenia umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku dublińskim/Eurodac zgodnie z procedurami określonymi w art. 4 ust. 7, art. 7 ust. 3 lub art. 16 tej umowy.

4.W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsze porozumienie przestaje obowiązywać sześć miesięcy po wypowiedzeniu przez Liechtenstein protokołu o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku prawnym Schengen lub w drodze decyzji Rady Unii Europejskiej, lub wygasa w inny sposób zgodnie z procedurami opisanymi w art. 3, art. 5 ust. 4, art. 11 ust. 1 lub art. 11 ust. 3 protokołu o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku prawnym Schengen. Traci ono moc również po upływie sześciu miesięcy od momentu rozwiązania lub wypowiedzenia protokołu o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku dublińskim/Eurodac zgodnie z procedurami określonymi w art. 3, art. 5 ust. 7, art. 11 ust. 1 lub art. 11 ust. 3 tego protokołu.

5.Niniejsze porozumienie jest sporządzone w jednym egzemplarzu w językach angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, norweskim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym każdy z tych tekstów jest jednakowo autentyczny.



ZAŁĄCZNIK I

Wzór obliczania wkładu

1.Wkład finansowy Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinu w dochody agencji, o którym mowa w art. 32 ust. 1 lit. b) rozporządzenia, oblicza się w następujący sposób:

Tytuł 3

1.1.W przypadku SIS II, VIS i EES oraz każdego innego wielkoskalowego systemu informacyjnego powierzonego agencji w drodze aktu prawnego lub środka, który stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku prawnym Schengen, umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku prawnym Schengen oraz protokołu o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku prawnym Schengen, dzieli się najbardziej aktualną ostateczną wartość produktu krajowego brutto (PKB) każdego kraju stowarzyszonego według danych dostępnych po wystawieniu faktur w roku n+1 za rok n przez sumę wartości PKB wszystkich państw uczestniczących w agencji dostępnych za rok n. Uzyskana wartość procentowa zostanie pomnożona przez całkowite płatności w ramach tytułu 3 budżetu agencji w odniesieniu do wyżej wymienionych systemów wykonane w roku n w celu otrzymania wkładu dla każdego kraju stowarzyszonego.

1.2.W przypadku Eurodac wkład każdego kraju stowarzyszonego składa się z kwoty rocznej o stałej wartości procentowej (w przypadku Liechtensteinu wynosi ona 0,071 %, w przypadku Norwegii – 4,995 %, w przypadku Islandii – 0,1 %, a w przypadku Szwajcarii – 7,286 %) odpowiednich środków budżetowych na dany rok budżetowy. Wkład każdego kraju stowarzyszonego oblicza się w roku n+1 i otrzymuje się przez pomnożenie stałej wartości procentowej przez sumę płatności w ramach tytułu 3 budżetu agencji w odniesieniu do Eurodac wykonanych w roku n.

1.3.W przypadku DubliNet oraz każdego innego wielkoskalowego systemu informacyjnego powierzonego agencji w drodze aktu prawnego lub środka w rozumieniu umowy o uczestnictwie Islandii i Norwegii w dorobku dublińskim/Eurodac, umowy o uczestnictwie Szwajcarii w dorobku dublińskim/Eurodac i protokołu o uczestnictwie Liechtensteinu w dorobku dublińskim/Eurodac, dzieli się najbardziej aktualną ostateczną wartość produktu krajowego brutto (PKB) każdego kraju stowarzyszonego według danych dostępnych po wystawieniu faktur w roku n+1 za rok n przez sumę wartości PKB wszystkich państw uczestniczących w agencji dostępnych za rok n. Uzyskana wartość procentowa zostanie pomnożona przez całkowite płatności w ramach tytułu 3 budżetu agencji w odniesieniu do wyżej wymienionych systemów wykonane w roku n w celu otrzymania wkładu dla każdego kraju stowarzyszonego.

Tytuły 1 i 2

1.4.Wkład każdego kraju stowarzyszonego w ramach tytułów 1 i 2 budżetu agencji na systemy, o których mowa w pkt 1.1, 1.2 i 1.3, otrzymuje się przez podział najbardziej aktualnych ostatecznych wartości produktu krajowego brutto (PKB) każdego kraju stowarzyszonego według danych dostępnych po wystawieniu faktur w roku n+1 za rok n przez sumę wartości PKB wszystkich państw uczestniczących w agencji dostępnych za rok n. Uzyskana wartość procentowa zostanie pomnożona przez całkowite płatności w ramach tytułów 1 i 2 budżetu agencji w odniesieniu do systemów, o których mowa w pkt 1.1, 1.2 i 1.3, wykonane w roku n.

1.5.Jeżeli istnieją dodatkowe wielkoskalowe systemy informatyczne powierzone agencji, w których kraje stowarzyszone nie miałyby udziału, obliczenia dotyczące wkładu krajów stowarzyszonych w ramach tytułów 1 i 2 są odpowiednio weryfikowane.

2.Wkład finansowy jest uiszczany w euro.

3.Każdy kraj stowarzyszony wnosi swój wkład finansowy nie później niż 45 dni po otrzymaniu noty debetowej. Każde opóźnienie wpłaty wkładu stanowi podstawę do naliczenia odsetek od należnej kwoty od terminu wymagalności. Stopa oprocentowania jest równa stopie stosowanej przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowanej w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującej pierwszego dnia kalendarzowego miesięcy, na które przypada termin płatności, powiększonej o 3,5 punktu procentowego.

4.Wkład finansowy każdego kraju stowarzyszonego dostosowuje się zgodnie z niniejszym załącznikiem w przypadku zmiany wkładu finansowego Unii Europejskiej zapisanego w budżecie ogólnym Unii Europejskiej zgodnie z art. 41 rozporządzenia finansowego 8 .



ZAŁĄCZNIK II

Przywileje i immunitety

1.Lokale i budynki agencji są nietykalne. Nie podlegają rewizji, rekwizycji, konfiskacie ani wywłaszczeniu. Mienie i aktywa agencji nie podlegają żadnym środkom przymusu administracyjnego ani sądowego bez upoważnienia Trybunału Sprawiedliwości.

2.Archiwa agencji są nietykalne.

3.Agencja, jej aktywa, przychody i inne mienie są zwolnione ze wszelkich podatków bezpośrednich.

Towary i usługi wywożone do agencji z przeznaczeniem do użytku służbowego z Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinu nie podlegają żadnym opłatom pośrednim i podatkom.

W przypadku towarów i usług dostarczanych agencji w Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinie do jej użytku służbowego zwolnienie z VAT odbywa się w formie zwrotu lub umorzenia.

W przypadku towarów i usług dostarczanych agencji w Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinie do jej użytku służbowego zwolnienie z akcyzy odbywa się w formie zwrotu lub umorzenia.

Wszelkie inne podatki pośrednie płacone przez agencję w Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinie są zwracane lub umarzane.

Zasadniczo wnioski o zwrot są rozpatrywane w terminie trzech miesięcy.

Nie udziela się zwolnień w stosunku do podatków i opłat, których wysokość stanowi jedynie wynagrodzenie za korzystanie z usług użyteczności publicznej.

Warunki zwolnienia z VAT, akcyzy i innych podatków pośrednich w Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinie zostały określone w dodatkach do niniejszego załącznika. Norwegia, Islandia, Szwajcaria i Liechtenstein powiadamiają Komisję i agencję o wszelkich zmianach w ich odpowiednim dodatku. W miarę możliwości powiadomienie takie przekazuje się na dwa miesiące przed wejściem w życie zmian. Komisja Europejska informuje państwa członkowskie Unii o zmianach.

4.Agencja jest zwolniona z wszelkich ceł, zakazów i ograniczeń przywozowych i wywozowych w stosunku do produktów przeznaczonych do jej użytku służbowego: produkty przywiezione w ten sposób mogą zostać sprzedane, odpłatnie lub nieodpłatnie, na terytorium kraju, do którego zostały przywiezione, wyłącznie na warunkach określonych przez rząd tego kraju.

Agencja jest także zwolniona z wszelkich ceł, zakazów i ograniczeń przywozowych i wywozowych w odniesieniu do swoich publikacji.

5.W celu komunikacji służbowej i przekazywania wszelkich dokumentów agencja korzysta na terytorium każdego kraju stowarzyszonego z przywilejów przyznawanych przez dane państwo placówkom dyplomatycznym.

Korespondencja służbowa i inne środki komunikacji służbowej agencji nie podlegają cenzurze.    

6.Przedstawiciele państw członkowskich Unii oraz przedstawiciele Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinu biorący udział w pracach agencji, ich doradcy i eksperci techniczni, korzystają w czasie wykonywania swoich funkcji i w czasie podróży do i z miejsca obrad ze zwyczajowych przywilejów, immunitetów i udogodnień.

7.Na terytorium Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinu członkowie personelu agencji, bez względu na ich obywatelstwo, w rozumieniu art. 1 rozporządzenia Rady (Euratom, EWWiS, EWG) nr 549/69 z dnia 25 marca 1969 r. 9 :

a)z zastrzeżeniem postanowień Traktatów dotyczących z jednej strony reguł odpowiedzialności urzędników i innych pracowników w stosunku do Unii oraz, z drugiej strony, właściwości Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sporach między agencją a członkami jej personelu, korzystają z immunitetu jurysdykcyjnego co do dokonanych przez nich czynności służbowych, obejmującego również ich wypowiedzi ustne i pisemne. Korzystają oni z tego immunitetu również po zakończeniu pełnienia funkcji;

b)w zakresie przepisów walutowych, korzystają z takich samych udogodnień, jakie są zwyczajowo przyznawane pracownikom organizacji międzynarodowych.

8.Członkowie personelu agencji objęci są podatkiem na rzecz Unii od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych im przez agencję, zgodnie z warunkami i procedurą określonymi przez Parlament Europejski i Radę.

Członkowie personelu agencji w rozumieniu art. 2 rozporządzenia Rady (Euratom, EWWiS, EWG,) nr 549/69 z dnia 25 marca 1969 r. są zwolnieni z podatków krajowych, federalnych, kantonalnych, regionalnych, miejskich i gminnych od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez agencję. W przypadku Szwajcarii zwolnienie to jest przyznawane zgodnie z zasadami prawa krajowego.

Członkowie personelu agencji nie są zobowiązani do bycia członkami systemu zabezpieczenia społecznego Norwegii, Islandii, Szwajcarii lub Liechtensteinu, pod warunkiem że są już objęci systemem świadczeń z zabezpieczenia społecznego dla urzędników i innych pracowników Unii. Członkowie rodziny pracowników agencji wchodzący w skład ich gospodarstwa domowego są objęci wspólnym systemem ubezpieczenia chorobowego UE, pod warunkiem że nie są zatrudnieni przez innego pracodawcę niż agencja i pod warunkiem że nie otrzymują świadczeń z zabezpieczenia społecznego z państwa członkowskiego lub Norwegii, Islandii, Szwajcarii lub Liechtensteinu.

9.Przy stosowaniu podatku dochodowego, podatku od majątku oraz podatku od spadków, a także stosując konwencje o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte między Norwegią, Islandią, Szwajcarią lub Liechtensteinem i państwami członkowskimi Unii, uznaje się, że członkowie personelu agencji w rozumieniu art. 3 rozporządzenia Rady (Euratom, EWWiS, EWG,) nr 549/69 z dnia 25 marca 1969 r., którzy osiedlają się na terytorium państwa członkowskiego innego niż kraj ich miejsca zamieszkania dla celów podatkowych, w momencie dołączenia do służb agencji i wyłącznie z tytułu wykonywania swoich obowiązków na rzecz agencji, zarówno w kraju ich faktycznego zamieszkania, jak i w kraju zamieszkania dla celów podatkowych, zachowują miejsce zamieszkania w tym ostatnim, pod warunkiem że kraj ten jest państwem członkowskim Unii lub że jest to Norwegia, Islandia, Szwajcaria lub Liechtenstein. Postanowienie to stosuje się także do współmałżonka, w zakresie w jakim nie wykonuje on działalności zawodowej, oraz do dzieci pozostających na utrzymaniu i pod opieką osób, o których jest mowa w niniejszym postanowieniu.

Majątek ruchomy należący do osób, o których mowa w poprzednim ustępie, znajdujący się na terytorium państwa członkowskiego Unii, w którym osoby te przebywają, jest zwolniony z podatku od spadku w tym państwie; w celu ustalenia takiego podatku taki majątek uznaje się za znajdujący się w kraju zamieszkania dla celów podatkowych, z zastrzeżeniem praw państw trzecich oraz ewentualnego stosowania postanowień międzynarodowych konwencji dotyczących podwójnego opodatkowania.

Miejsce zamieszkania uzyskane wyłącznie w związku z pełnieniem funkcji w innych organizacjach międzynarodowych nie jest brane pod uwagę przy stosowaniu postanowień dwóch poprzednich ustępów.

10.Przywileje, immunitety i inne udogodnienia przyznaje się członkom personelu agencji wyłącznie w interesie agencji.

Dyrektor wykonawczy agencji jest zobowiązany do uchylenia immunitetu przyznanego jednemu z członków personelu we wszystkich przypadkach, w których immunitet ten stanowiłby przeszkodę dla wymiaru sprawiedliwości, i w każdym przypadku, gdy uzna, że uchylenie takiego immunitetu nie jest sprzeczne z interesami agencji lub Unii.

11.Do celów stosowania postanowień niniejszego załącznika agencja współpracuje z właściwymi organami krajów stowarzyszonych lub odnośnych państw członkowskich.

Dodatek 1 do Załącznika II

Norwegia:

Zwolnienie z podatku VAT przyznaje się w formie zwrotu.

Zwrot VAT-u następuje po przedstawieniu odpowiednich norweskich formularzy w norweskiej Administracji Podatkowej, w Dziale Głównym ds. Podatków (Skatt Øst). Co do zasady, wnioski o zwrot są rozpatrywane w terminie trzech miesięcy od daty złożenia wniosku i odpowiednich dokumentów potwierdzających.

Zwolnienie z akcyzy i wszelkich innych podatków pośrednich przyznaje się w formie zwrotu. Tę samą procedurę stosuje się do zwrotu VAT.

Dodatek 2 do Załącznika II

Islandia:

Zwolnienie z podatku VAT przyznaje się w formie zwrotu.

Zwolnienie z VAT-u dotyczy przypadków, gdy rzeczywista cena nabycia towarów i usług podana na fakturze lub innym równoważnym dokumencie wynosi co najmniej 36 400 koron islandzkich (wraz z podatkiem).

Zwrot VAT-u następuje po przedstawieniu odpowiednich islandzkich formularzy w islandzkiej Dyrekcji Podatkowej (Ríkisskattstjóri). Co do zasady, wnioski o zwrot są rozpatrywane w terminie trzech miesięcy od daty złożenia wniosku i odpowiednich dokumentów potwierdzających.

Zwolnienie z akcyzy i wszelkich innych podatków pośrednich przyznaje się w formie zwrotu. Tę samą procedurę stosuje się do zwrotu VAT.

Dodatek 3 do Załącznika II

Szwajcaria:

Zwolnienie z podatku VAT, akcyzy i wszelkich innych podatków pośrednich przyznaje się w drodze umorzenia poprzez przedstawienie dostawcy towarów lub usługodawcy szwajcarskich formularzy przewidzianych do tego celu.

Zwolnienie z VAT-u dotyczy przypadków, gdy rzeczywista cena nabycia towarów i usług podana na fakturze lub innym równoważnym dokumencie wynosi co najmniej 100 franków szwajcarskich (wraz z podatkiem).

Dodatek 4 do Załącznika II

Liechtenstein:

Zwolnienie z podatku VAT, akcyzy i wszelkich innych podatków pośrednich przyznaje się w drodze umorzenia poprzez przedstawienie dostawcy towarów lub usługodawcy formularzy przewidzianych do tego celu w Liechtensteinie.

Zwolnienie z VAT-u dotyczy przypadków, gdy rzeczywista cena nabycia towarów i usług podana na fakturze lub innym równoważnym dokumencie wynosi co najmniej 100 franków szwajcarskich (wraz z podatkiem).



ZAŁĄCZNIK III

Kontrola finansowa dotycząca szwajcarskich uczestników działań agencji

Artykuł 1
Bezpośrednia komunikacja

Agencja i Komisja Europejska bezpośrednio kontaktują się z wszelkimi osobami lub podmiotami, które mają siedzibę w Szwajcarii i uczestniczą w działaniach agencji jako kontrahenci, uczestnicy programów agencji, osoby opłacane z budżetu agencji lub budżetu Unii lub też jako podwykonawcy. Osoby te mogą bezpośrednio przekazywać Komisji Europejskiej lub agencji wszelkie stosowne informacje i dokumenty, które są zobowiązane przedkładać na podstawie instrumentów prawnych, do których odnosi się niniejsze porozumienie, a także na podstawie zawartych kontraktów lub umów oraz podjętych w ich ramach decyzji.

Artykuł 2
Audyty

1.Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 10 , rozporządzeniem Komisji (WE, Euratom) nr 2343/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów określonych w art. 185 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich 11 oraz z innymi instrumentami, które przywołuje się w niniejszym porozumieniu, kontrakty lub umowy zawarte z beneficjentami mającymi siedzibę w Szwajcarii oraz decyzje podjęte w odniesieniu do nich mogą przewidywać możliwość przeprowadzenia w dowolnym momencie audytów naukowych, finansowych, technologicznych i innych u beneficjentów lub ich podwykonawców, dokonywanych przez pracowników agencji i Komisji Europejskiej lub przez inne osoby przez nie upoważnione.

2.Pracownicy agencji i Komisji Europejskiej oraz inne upoważnione przez nie osoby mają prawo do odpowiedniego dostępu do miejsc, prac i dokumentów, a także do wszelkich niezbędnych informacji, również w formie elektronicznej, jakie są im niezbędne do prawidłowego przeprowadzenia audytów. Prawo dostępu jest jasno określane w kontraktach lub umowach zawieranych w celu zastosowania instrumentów, o których mowa w niniejszym porozumieniu.

3.Trybunał Obrachunkowy dysponuje tymi samymi prawami co Komisja Europejska.

4.Audyty mogą mieć również miejsce w ciągu pięciu lat od wygaśnięcia niniejszego porozumienia lub na warunkach wskazanych w zawartych kontraktach lub umowach oraz w podjętych decyzjach.

5.Szwajcarskie Federalne Biuro Kontroli jest informowane z wyprzedzeniem o audytach przeprowadzanych na terytorium Szwajcarii. Powiadomienie takie nie stanowi z prawnego punktu widzenia warunku koniecznego do przeprowadzenia audytów.

Artykuł 3
Kontrole na miejscu

1.W kontekście niniejszego porozumienia Komisja Europejska (OLAF) może przeprowadzać dochodzenia, w tym kontrole i inspekcje na miejscu, na terytorium szwajcarskim, zgodnie z warunkami ustanowionymi w rozporządzeniu Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 oraz rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 w celu ustalenia, czy doszło do nadużycia finansowego, korupcji lub jakiejkolwiek innej nielegalnej działalności przynoszącej szkody interesom finansowym Unii.

2.Kontrole i inspekcje na miejscu są przygotowywane i przeprowadzane przez OLAF w ścisłej współpracy ze szwajcarską Federalną Inspekcją Finansową lub z innymi właściwymi organami szwajcarskimi wskazanymi przez szwajcarską Federalną Inspekcją Finansową, które we właściwym czasie są powiadamiane o przedmiocie, celu i podstawie prawnej kontroli i inspekcji, tak aby mogły udzielić wszelkiej wymaganej pomocy. W związku z tym urzędnicy właściwych organów szwajcarskich mogą uczestniczyć w kontrolach na miejscu oraz inspekcjach.

3.Na życzenie zainteresowanych organów szwajcarskich kontrole i inspekcje na miejscu mogą być przeprowadzane wspólnie przez OLAF i przez te organy.

4.Jeżeli uczestnicy programu przeciwstawiają się kontroli na miejscu lub inspekcji, organy szwajcarskie, działając zgodnie z przepisami krajowymi, udzielają urzędnikom OLAF prowadzącym dochodzenia wsparcia, którego ci mogą potrzebować w celu wypełnienia swoich obowiązków w zakresie przeprowadzania kontroli na miejscu lub inspekcji.

5.OLAF możliwie jak najszybciej zawiadamia szwajcarską Federalną Inspekcją Finansową lub inne właściwe organy szwajcarskie wyznaczone przez szwajcarską Federalną Inspekcją Finansową o wszelkich faktach lub podejrzeniach dotyczących nieprawidłowości, które odnotował w trakcie przeprowadzania kontroli lub inspekcji na miejscu. W każdym przypadku OLAF ma obowiązek poinformowania wyżej wymienionych organów o wynikach takich kontroli i inspekcji.

Artykuł 4
Informacje i konsultacje

1.W celu prawidłowego wykonania postanowień niniejszego załącznika, właściwe organy szwajcarskie i unijne regularnie dokonują wymiany informacji oraz, na wniosek jednej z umawiających się stron, przeprowadzają konsultacje.

2.Właściwe organy szwajcarskie bezzwłocznie powiadamiają agencję i Komisję o wszelkich znanych im faktach lub powziętych przez nie podejrzeniach, które wskazują na istnienie nieprawidłowości dotyczących zawierania i wykonywania kontraktów lub umów zawartych w ramach stosowania instrumentów, o których mowa w niniejszym porozumieniu.

Artykuł 5
Poufność

Informacje przekazane lub uzyskane na mocy postanowień niniejszego załącznika, niezależnie od ich postaci, są objęte tajemnicą zawodową i ochroną przyznawaną podobnym informacjom na mocy prawa szwajcarskiego oraz odpowiednich przepisów mających zastosowanie do instytucji europejskich.

Informacje takie mogą być przekazywane wyłącznie tym osobom, które potrzebują zapoznać się z nimi ze względu na swoje funkcje w instytucjach UE, państwach członkowskich lub w Szwajcarii; ponadto informacje takie nie mogą być wykorzystywane do celów innych niż skuteczna ochrona interesów finansowych umawiających się stron.

Artykuł 6
Środki i kary administracyjne

Bez uszczerbku dla stosowania szwajcarskiego prawa karnego agencja lub Komisja Europejska mogą nakładać środki i kary administracyjne zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 12 , rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii 13 i z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich 14 .

Artykuł 7
Odzyskiwanie i egzekucja

Decyzje agencji lub Komisji Europejskiej podjęte w ramach stosowania niniejszego porozumienia, nakładające zobowiązania pieniężne na osoby inne niż państwa, stanowią w Szwajcarii tytuł egzekucyjny. Tytuł egzekucyjny wydaje, bez przeprowadzania kontroli innych niż weryfikacja autentyczności aktu, organ wskazany przez rząd szwajcarski, który zawiadamia o tym agencję lub Komisję Europejską. Egzekucja jest przeprowadzana zgodnie z procedurami szwajcarskimi. zgodność z prawem decyzji o egzekucji podlega kontroli ze strony Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydawane na mocy klauzuli arbitrażowej podlegają wykonaniu na tych samych warunkach.



ZAŁĄCZNIK IV

Kontrola finansowa dotycząca uczestników działań agencji z Liechtensteinu

Artykuł 1
Bezpośrednia komunikacja

Agencja i Komisja Europejska bezpośrednio kontaktują się z wszelkimi osobami lub podmiotami, które mają siedzibę w Liechtensteinie i uczestniczą w działaniach agencji jako kontrahenci, uczestnicy programów agencji, osoby opłacane z budżetu agencji lub budżetu Unii lub też jako podwykonawcy. Osoby te mogą bezpośrednio przekazywać Komisji Europejskiej lub agencji wszelkie stosowne informacje i dokumenty, które są zobowiązane przedkładać na podstawie instrumentów prawnych, do których odnosi się niniejsze porozumienie, a także na podstawie zawartych kontraktów lub umów oraz podjętych w ich ramach decyzji.

Artykuł 2
Audyty

1.Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 15 , rozporządzeniem Komisji (WE, Euratom) nr 2343/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów określonych w art. 185 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich 16 oraz z innymi instrumentami, które przywołuje się w niniejszym porozumieniu, kontrakty lub umowy zawarte z beneficjentami mającymi siedzibę w Liechtensteinie oraz decyzje podjęte w odniesieniu do nich mogą przewidywać możliwość przeprowadzenia w dowolnym momencie audytów naukowych, finansowych, technologicznych i innych u beneficjentów lub ich podwykonawców, dokonywanych przez pracowników agencji i Komisji Europejskiej lub przez inne osoby przez nie upoważnione.

2.Pracownicy agencji i Komisji Europejskiej oraz inne upoważnione przez nie osoby mają prawo do odpowiedniego dostępu do miejsc, prac i dokumentów, a także do wszelkich niezbędnych informacji, również w formie elektronicznej, jakie są im niezbędne do prawidłowego przeprowadzenia audytów. Prawo dostępu jest jasno określane w kontraktach lub umowach zawieranych w celu zastosowania instrumentów, o których mowa w niniejszym porozumieniu.

3.Europejski Trybunał Obrachunkowy ma te same prawa co Komisja Europejska.

4.Audyty mogą mieć również miejsce w ciągu pięciu lat od wygaśnięcia niniejszego porozumienia lub na warunkach wskazanych w zawartych kontraktach lub umowach oraz w podjętych decyzjach.

5.Krajowa Izba Kontroli Liechtensteinu jest z wyprzedzeniem zawiadamiana o audytach, które mają być prowadzone na terytorium Liechtensteinu. Powiadomienie takie nie stanowi z prawnego punktu widzenia warunku koniecznego do przeprowadzenia audytów.

Artykuł 3
Kontrole na miejscu

1.W kontekście niniejszego porozumienia Komisja Europejska (OLAF) może przeprowadzać dochodzenia, w tym kontrole i inspekcje na miejscu, na terytorium Liechtensteinu, zgodnie z warunkami ustanowionymi w rozporządzeniu Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 oraz rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 w celu ustalenia, czy doszło do nadużycia finansowego, korupcji lub jakiejkolwiek innej nielegalnej działalności przynoszącej szkody interesom finansowym Unii.

2.Kontrole i inspekcje na miejscu są przygotowywane i przeprowadzane przez OLAF w ścisłej współpracy z Krajową Izbą Kontroli Liechtensteinu lub z innymi właściwymi organami w Liechtensteinie wskazanymi przez Krajową Izbę Kontroli Liechtensteinu, które we właściwym czasie są powiadamiane o przedmiocie, celu i podstawie prawnej kontroli i inspekcji, tak aby mogły udzielić wszelkiej wymaganej pomocy. W związku z powyższym urzędnicy właściwych organów w Liechtensteinie mogą uczestniczyć w kontrolach na miejscu oraz inspekcjach.

3.Na życzenie zainteresowanych organów Liechtensteinu kontrole i inspekcje na miejscu mogą być przeprowadzane wspólnie przez OLAF i przez te organy.

4.Jeżeli uczestnicy programu przeciwstawiają się kontroli na miejscu lub inspekcji, organy Liechtensteinu, działając zgodnie z przepisami krajowymi, udzielają urzędnikom OLAF prowadzącym dochodzenia wsparcia, którego ci mogą potrzebować w celu wypełnienia swoich obowiązków w zakresie przeprowadzania kontroli na miejscu lub inspekcji.

5.OLAF możliwie jak najszybciej zawiadamia Krajową Izbę Kontroli Liechtensteinu lub inne właściwe organy Liechtensteinu wyznaczone przez Krajową Izbę Kontroli Liechtensteinu o wszelkich faktach lub podejrzeniach dotyczących nieprawidłowości, które odnotował w trakcie przeprowadzania kontroli lub inspekcji na miejscu. W każdym przypadku OLAF ma obowiązek poinformowania wyżej wymienionych organów o wynikach takich kontroli i inspekcji.

Artykuł 4
Informacje i konsultacje

1.W celu prawidłowego wykonania postanowień niniejszego załącznika właściwe organy Liechtensteinu i UE regularnie dokonują wymiany informacji oraz, na wniosek jednej z Umawiających się Stron, przeprowadzają konsultacje.

2.Właściwe organy Liechtensteinu bezzwłocznie powiadamiają agencję i Komisję Europejską o wszelkich znanych im faktach lub powziętych przez nie podejrzeniach, które wskazują na istnienie nieprawidłowości dotyczących zawierania i wykonywania kontraktów lub umów zawartych w ramach stosowania instrumentów, o których mowa w niniejszym porozumieniu.

Artykuł 5
Poufność

Informacje przekazane lub uzyskane na mocy postanowień niniejszego załącznika, niezależnie od ich postaci, są objęte tajemnicą zawodową i korzystają z ochrony przyznawanej podobnym informacjom na mocy prawa Liechtensteinu oraz odpowiednich przepisów mających zastosowanie do instytucji europejskich. Informacje takie mogą być przekazywane wyłącznie tym osobom, które potrzebują zapoznać się z nimi ze względu na swoje funkcje w instytucjach UE, państwach członkowskich lub w Liechtensteinie; ponadto informacje takie nie mogą być wykorzystywane do celów innych niż skuteczna ochrona interesów finansowych Umawiających się Stron.

Artykuł 6
Środki i kary administracyjne

Bez uszczerbku dla stosowania prawa karnego Liechtensteinu agencja lub Komisja Europejska mogą nakładać środki i kary administracyjne zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 17 , rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii 18 i z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich 19 .

Artykuł 7
Odzyskiwanie i egzekucja

Decyzje agencji lub Komisji Europejskiej podjęte w ramach stosowania niniejszego porozumienia, nakładające zobowiązania pieniężne na osoby inne niż państwa, stanowią w Liechtensteinie tytuł egzekucyjny. Tytuł egzekucyjny wydaje, bez przeprowadzania kontroli innych niż weryfikacja autentyczności aktu, organ wskazany przez rząd Liechtensteinu, który zawiadamia o tym agencję lub Komisję Europejską. Egzekucja przeprowadzana jest zgodnie z procedurami Liechtensteinu. zgodność z prawem decyzji o egzekucji podlega kontroli ze strony Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydawane na mocy klauzuli arbitrażowej podlegają wykonaniu na tych samych warunkach.

(1)    Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 36.
(2)    Dz.U. L 93 z 3.4.2001, s. 40.
(3)    Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 52.
(4)    Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 5.
(5)    Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 21.
(6)    Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 39.
(7)    Dz.U. L 286 z 1.11.2011, s. 1, zmienione ostatnio rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 z dnia 30 listopada 2017 r. ustanawiającym system wjazdu/wyjazdu (EES) w celu rejestrowania danych dotyczących wjazdu i wyjazdu obywateli państw trzecich przekraczających granice zewnętrzne państw członkowskich i danych dotyczących odmowy wjazdu w odniesieniu do takich obywateli oraz określającym warunki dostępu do EES na potrzeby ochrony porządku publicznego i zmieniającym konwencję wykonawczą do układu z Schengen i rozporządzenia (WE) nr 767/2008 i (UE) nr 1077/2011, Dz.U. L 327 z 9.12.2017, s. 20.
(8)    Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1.
(9)    Rozporządzenie Rady (Euratom, EWWiS, EWG) nr 549/69 z dnia 25 marca 1969 r. określające kategorie urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich, do których mają zastosowanie przepisy artykułu 12, artykułu 13 ustęp drugi i artykułu 14 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot, Dz.U. L 74 z 27.3.1969, s. 1, ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 371/2009, Dz.U. L 121 z 15.5.2009, s. 1.
(10)    Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1.
(11)    Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 72, ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE, Euratom) nr 652/2008, Dz.U. L 181 z 10.7.2008, s. 23.
(12)    Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1.
(13)    Dz.U. L 362 z 31.12.2012, s. 1.
(14)    Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1.
(15)    Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1.
(16)    Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 72, ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE, Euratom) nr 652/2008, Dz.U. L 181 z 10.7.2008, s. 23.
(17)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002, Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1.
(18)    Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, Dz.U. L 362 z 31.12.2012, s. 1.
(19)    Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1.