Bruksela, dnia 27.7.2018

COM(2018) 350 final

2018/0214(NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie przystąpienia Unii Europejskiej do Aktu genewskiego Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych


UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

Przyczyny i cele wniosku

Porozumienie lizbońskie o ochronie nazw pochodzenia i ich międzynarodowej rejestracji z 1958 r. jest traktatem zarządzanym przez Światową Organizację Własności Intelektualnej (WIPO), otwartym dla stron Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej. Umawiające się strony tego porozumienia są zobowiązane do ochrony na swoich terytoriach nazw pochodzenia produktów innych umawiających się stron uznanych i chronionych jako takie w kraju pochodzenia i zarejestrowanych w Biurze Międzynarodowym WIPO, chyba że w ciągu jednego roku od złożenia wniosku o rejestrację złożą oświadczenie, że nie mogą zapewnić ochrony.

Siedem państw członkowskich Unii jest umawiającymi się stronami porozumienia lizbońskiego: Bułgaria (od 1975 r.), Republika Czeska (od 1993 r.), Słowacja (od 1993 r.), Francja (od 1966 r.), Węgry (od 1967 r.), Włochy (od 1968 r.) oraz Portugalia (od 1966 r.). Trzy państwa członkowskie Unii podpisały porozumienie, ale go nie ratyfikowały (Grecja, Rumunia i Hiszpania). Sama Unia nie jest umawiającą się stroną porozumienia lizbońskiego, ponieważ przewidziano w nim jedynie członkostwo państw.

Porozumienie lizbońskie zostało poddane przeglądowi w latach 2009–2015 w celu (i) udoskonalenia jego obecnych ram; (ii) włączenia przepisów, zgodnie z którymi system lizboński ma również zastosowanie do oznaczeń geograficznych; oraz (ii) włączenia możliwości przystąpienia organizacji międzyrządowych, takich jak UE.

Dnia 7 maja 2015 r. Rada przyjęła decyzję upoważniającą Komisję do wzięcia udziału w konferencji dyplomatycznej w Genewie w dniach 11–21 maja 2015 r., podczas której w dniu 20 maja 2015 r. przyjęto akt genewski Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych (zwany dalej „aktem genewskim”). Uwzględniając orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 25 października 2017 r. w sprawie C-389/15, decyzję tę zastąpiono decyzją Rady (UE) 2018/416 z dnia 5 marca 2018 r. upoważniającą do otwarcia negocjacji dotyczących zmienionego Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych.

W akcie genewskim rozszerza się zakres systemu lizbońskiego poza nazwy pochodzenia na wszystkie oznaczenia geograficzne. Akt ten jest zgodny z porozumieniem TRIPS WTO i odpowiednimi przepisami Unii w zakresie ochrony oznaczeń geograficznych produktów rolnych, a także pozwala organizacjom międzynarodowym (takim jak Unia Europejska) stać się umawiającymi się stronami.

Zmienione porozumienie określa zasady, warunki i procesy, w ramach których umawiające się strony mogą ubiegać się o ochronę zarejestrowanych nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, przewidując jednocześnie odpowiednie środki ochronne i okresy przejściowe dla niektórych podmiotów.

Jeżeli chodzi o procedury składania wniosków i rejestracji międzynarodowej, umawiające się strony mogą wymagać oświadczenia o zamiarze wykorzystania, gdy jest to konieczne do celów ochrony na mocy ich prawa krajowego (art. 5 ust. 5 aktu genewskiego i zasada 5 ust. 4 wspólnego regulaminu wykonawczego w ramach porozumienia lizbońskiego i aktu genewskiego porozumienia lizbońskiego („wspólny regulamin wykonawczy”)). W odniesieniu do informacji o związku między cechami charakterystycznymi produktu a jego pochodzeniem geograficznym, które są opcjonalne w ramach dawnego porozumienia lizbońskiego, w umawiającej się stronie nie zostanie zapewniona ochrona danej nazwy pochodzenia lub danego oznaczenia geograficznego, jeżeli wymóg ten jest tam obowiązkowy, a wniosek nie jest zgodny z tym wymogiem. Wnioski powinny zawierać informację, czy – zgodnie z najlepszą wiedzą wnioskodawcy – nie udzielono ochrony w stosunku do niektórych elementów nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego (zasada 5 ust. 5).

Podwyższono opłatę rejestracyjną z 500 CHF do 1 000 CHF i wprowadzono przyszłą elastyczność, aby umożliwić członkom wnoszenie dalszego wkładu do budżetu zgodnie z wymogami. Opłatę przejściową w wysokości 500 CHF należy uiścić za każde oznaczenie geograficzne przenoszone ze starego do nowego systemu. Umawiające się strony mogą wymagać opłaty indywidualnej w celu pokrycia kosztów badania merytorycznego rejestracji międzynarodowej.

W art. 9 wprowadza się zobowiązanie każdej umawiającej się strony do ochrony zarejestrowanych oznaczeń pochodzenia i oznaczeń geograficznych na jej terytorium, w ramach jej systemu prawnego i praktyki, lecz zgodnie z warunkami niniejszego aktu, z zastrzeżeniem jakiejkolwiek odmowy, zrzeczenia się, unieważnienia lub cofnięcia, które mogą zacząć obowiązywać w odniesieniu do jej terytorium.

W art. 11 określono zakres ochrony. W art. 11 ust. 1 lit. a) wymaga się od każdej umawiającej się strony udostępnienia środków prawnych w celu zapobieżenia stosowaniu nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego w odniesieniu do wyrobów, które nie są tego samego rodzaju, lub usług, jeżeli takie wykorzystanie wskazywałoby lub sugerowało związek między tymi wyrobami lub usługami a beneficjentami i mogłoby zaszkodzić ich interesom lub mogłoby zaszkodzić tej reputacji lub osłabić ją lub spowodować nienależną korzyść w związku z reputacją nazwy pochodzenia / oznaczenia geograficznego. Ponadto art. 11 ust. 1 lit. b) obejmuje wszelkie inne praktyki mogące wprowadzić konsumentów w błąd co do prawdziwego pochodzenia, źródła lub charakteru wyrobów. W art. 11 ust. 2 zasadniczo rozszerza się zakres stosowania art. 11 ust. 1 lit. a) na przypadki przewidziane w art. 23 ust. 1 porozumienia TRIPS („nawet jeśli wskazane jest prawdziwe pochodzenie wyrobów lub jeśli nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne są używane w tłumaczonej formie lub towarzyszą im terminy takie jak »styl«, »rodzaj«, »typ«, »marka«, »imitacja«, »metoda«, »wyprodukowano tak jak w«, »taki jak«, »podobny« lub podobne”), nie ograniczając jednak jego zakresu do win i napojów spirytusowych.

W art. 12 skutecznie zapewnia się, aby chronione oznaczenia nie mogły później stać się nazwami rodzajowymi.

W art. 13 ust. 1 wyraźnie przewidziano współistnienie nazw pochodzenia lub oznaczeń geograficznych z prawami wcześniejszego znaku towarowego, zgodnie z ustaleniami zespołu orzekającego WTO w sporze między UE a USA/Australią (DS174/DS290), że współistnienie jest oparte na art. 17 TRIPS. W art. 13 zezwala się umawiającym się stronom na wprowadzenie ograniczonych wyjątków od praw związanych ze znakiem towarowym, w ramach których taki wcześniejszy znak towarowy w pewnych okolicznościach nie może uprawniać jego właściciela do uniemożliwienia przyznania ochrony zarejestrowanej nazwie pochodzenia lub oznaczeniu geograficznemu lub wykorzystania ich w takiej umawiającej się stronie.

W powiadomieniu o odmowie uznania skutków rejestracji międzynarodowej podaje się powody stanowiące podstawę odmowy (art. 15). Odmowa może zostać cofnięta zgodnie z procedurami określonymi we wspólnym regulaminie wykonawczym (zasada 11). Chociaż w akcie genewskim nie ma wyraźnego odniesienia do negocjacji zmierzających do wycofania odmowy ochrony nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, negocjacje mogą być prowadzone mimo braku wyraźnego odniesienia.

W art. 17 (Okres przejściowy) przewidziano możliwość wprowadzenia okresu stopniowego wycofywania wcześniejszego wykorzystania.

Jeżeli chodzi o podstawy unieważnienia zarejestrowanej nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, odpowiedni art. 19 nie odnosi się do podstaw unieważnienia, a zatem pozwala każdej umawiającej się stronie na odwoływanie się do jej przepisów krajowych, co jest zgodne z przepisami UE, które również nie zawierają ponumerowanej listy podstaw unieważnienia.

Akt genewski wejdzie w życie trzy miesiące po ratyfikowaniu go przez pięć stron (art. 29 ust. 2).

Unia ma wyłączną kompetencję w odniesieniu do aktu genewskiego porozumienia lizbońskiego. Wynika to z wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 25 października 2017 r. w sprawie C-389/15 – Komisja przeciwko Radzie – w którym wyjaśniono, że projekt zmienionego porozumienia lizbońskiego, tj. akt genewski, zasadniczo powinien ułatwić i uregulować wymianę handlową między Unią a państwami trzecimi, oraz po drugie, że może on mieć bezpośredni i natychmiastowy wpływ na tę wymianę, w związku z czym jego negocjowanie jest objęte kompetencją wyłączną, jaką w art. 3 ust. 1 TFUE przyznano Unii w dziedzinie wspólnej polityki handlowej wspomnianej w art. 207 ust. 1 TFUE.

Jeżeli chodzi o produkty rolne, Unia ustanowiła jednolite i wyczerpujące systemy ochrony oznaczeń geograficznych w odniesieniu do wina (1970 r.), napojów spirytusowych (1989 r.), win aromatyzowanych (1991 r.) oraz innych produktów rolnych i środków spożywczych (1992 r.). Biorąc pod uwagę wyłączny charakter przepisów Unii w zakresie ochrony oznaczeń geograficznych produktów rolnych, państwa członkowskie nie powinny posiadać własnych systemów ochrony ani same chronić oznaczeń geograficznych produktów rolnych członków systemu lizbońskiego będących państwami trzecimi. Dopóki Unia nie jest umawiającą się stroną aktu genewskiego, nie może jednak przedkładać oznaczeń geograficznych produktów rolnych zarejestrowanych na poziomie Unii w celu ochrony w ramach systemu lizbońskiego ani chronić oznaczeń geograficznych członków będących państwami trzecimi na podstawie tego systemu.

Aby Unia mogła właściwie wykonywać wyłączną kompetencję w odniesieniu do aktu genewskiego porozumienia lizbońskiego i swoje funkcje w kontekście jej kompleksowych systemów ochrony oznaczeń geograficznych produktów rolnych, UE powinna zostać umawiającą się stroną.

Aby Unia Europejska stała się stroną aktu genewskiego, przynajmniej jedno z jej państw członkowskich musi być stroną konwencji paryskiej oraz Unia musi oświadczyć, iż została należycie upoważniona, zgodnie ze swoimi procedurami wewnętrznymi, do stania się stroną tego aktu oraz iż na podstawie jej traktatu ustanawiającego ma zastosowanie prawodawstwo, zgodnie z którym w odniesieniu do oznaczeń geograficznych można uzyskać regionalne tytuły przyznające ochronę. Wszystkie państwa członkowskie są stronami konwencji paryskiej. Jeżeli chodzi o przepisy, na mocy których można uzyskać regionalne tytuły przyznające ochronę w odniesieniu do oznaczeń geograficznych, Unia, zgodnie z jej traktatami ustanawiającymi, wprowadziła jednolite i wyczerpujące systemy ochrony oznaczeń geograficznych w odniesieniu do wina (1970 r.), napojów spirytusowych (1989 r.), win aromatyzowanych (1991 r.) oraz innych produktów rolnych i środków spożywczych (1992 r.).

W niniejszym wniosku dotyczącym decyzji Rady Komisja zwraca się do Rady o zezwolenie na przystąpienie Unii Europejskiej do aktu genewskiego.

Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

Jeżeli chodzi o produkty rolne, UE ustanowiła jednolite i wyczerpujące systemy ochrony oznaczeń geograficznych w odniesieniu do wina (1970 r.), napojów spirytusowych (1989 r.), win aromatyzowanych (1991 r.) oraz innych produktów rolnych i środków spożywczych (1992 r.). Dzięki tym systemom chronione nazwy objętych nimi produktów podlegają szerokiej ochronie w całej UE w oparciu o pojedynczy proces składania wniosku. Kluczowe przepisy zostały obecnie określone w odniesieniu do wina w rozporządzeniu (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r., w odniesieniu do win aromatyzowanych – w rozporządzeniu (UE) nr 251/2014 z dnia 26 lutego 2014 r., w odniesieniu do napojów spirytusowych – w rozporządzeniu (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. oraz w odniesieniu do produktów rolnych i środków spożywczych – w rozporządzeniu (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r.

Spójność z innymi politykami Unii

Przystąpienie Unii do aktu genewskiego porozumienia lizbońskiego jest zgodne z ogólną polityką UE mającą propagować i wzmacniać ochronę oznaczeń geograficznych poprzez umowy dwustronne, regionalne i wielostronne.

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

Podstawa prawna

Mając na uwadze przedmiot Traktatu, podstawę decyzji Rady powinien stanowić art. 207 oraz art. 218 ust. 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)

Zgodnie z art. 5 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) zasady pomocniczości nie stosuje się w dziedzinach, które należą do wyłącznej kompetencji UE.

Proporcjonalność

Bez przystąpienia Unia i jej państwa członkowskie nadal nie mogłyby czerpać korzyści z aktu genewskiego porozumienia lizbońskiego. Biorąc pod uwagę wyłączny charakter polityki handlowej Unii, w tym komercyjne aspekty własności intelektualnej, państwa członkowskie UE nie powinny posiadać własnych systemów ochrony ani same chronić oznaczeń geograficznych produktów rolnych członków systemu lizbońskiego będących państwami trzecimi. Sama Unia, dopóki nie jest umawiającą się stroną, nie może przedkładać oznaczeń geograficznych produktów rolnych zarejestrowanych na poziomie UE w celu ochrony w ramach systemu lizbońskiego ani chronić oznaczeń geograficznych członków będących państwami trzecimi na podstawie tego systemu. Aby UE mogła właściwie wykonywać wyłączną kompetencję w odniesieniu do oznaczeń geograficznych produktów rolnych w systemie lizbońskim, UE powinna stać się jego członkiem.

Wybór instrumentu

Decyzja Rady w sprawie zakończenia procesu przystąpienia Unii do aktu genewskiego jest odpowiednim instrumentem prawnym, uwzględniając art. 28 (Strony niniejszego aktu) aktu genewskiego porozumienia lizbońskiego.

3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

Oceny ex post/kontrole sprawności obowiązującego prawodawstwa

Nie dotyczy.

Konsultacje z zainteresowanymi stronami

Plan działania dotyczący przystąpienia UE do Aktu genewskiego Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych opublikowano dnia 21 grudnia 2017 r. z terminem składania uwag zainteresowanych stron przewidzianym na dzień 18 stycznia 2018 r. W wyznaczonym terminie otrzymano 8 uwag. We wszystkich uwagach poza jedną odniesiono się do inicjatywy zasadniczo pozytywnie oraz wyrażono wsparcie dla przystąpienia UE. W trzech uwagach wyrażono pogląd, że UE powinna poczynić postępy w dyskusji na temat uznania i ochrony oznaczeń geograficznych innych niż rolnicze. W dwóch uwagach wyrażono sprzeciw wobec utworzenia krótkiej listy, ponieważ wszystkie unijne oznaczenia geograficzne powinny kwalifikować się do ochrony na mocy aktu genewskiego.

Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

W przeprowadzonym przez AND International badaniu z października 2012 r. pt. „Value of production of agricultural products and foodstuffs, wines, aromatised wines and spirits protected by a geographical indication (GI)” [„Wartość produkcji produktów rolnych i środków spożywczych, win, win aromatyzowanych i napojów alkoholowych chronionych oznaczeniem geograficznym”] (https://ec.europa.eu/agriculture/external-studies/value-gi_pl)

określono szereg zalet polityki UE dotyczącej oznaczeń geograficznych dla konsumentów (zapewnianie jakości), producentów (otwartość systemu dla wszystkich producentów spełniających wymogi jakości; uczciwa konkurencja; wyższa cena; skuteczna ochrona), ogółu społeczeństwa (powiązanie wartościowych produktów z obszarami wiejskimi; zachowanie tradycji; uznanie producentów i konsumentów) oraz środowiska (powiązanie produktów tradycyjnych z krajobrazami i systemami rolniczymi). Dzięki ocenie danych gospodarczych dotyczących każdego z 2 768 oznaczeń geograficznych zarejestrowanych w UE-27 w latach 2005–2010 w badaniu stwierdzono w szczególności, że cena produktów chronionych oznaczeniem geograficznym jest przeciętnie 2,23 razy wyższa niż cena porównywalnego produktu niechronionego oznaczeniem geograficznym. Wartość sprzedaży produktów chronionych oznaczeniem geograficznym UE (z wszystkich sektorów) wynosiła w 2010 r. 54,3 mld EUR (5,7 % całego sektora produktów spożywczych i napojów UE); szacowana wartość wywozu produktów chronionych oznaczeniem geograficznym UE wynosi 11,5 mld EUR (15 % wywozu przemysłu spożywczego UE). .

Ocena skutków

Wymogi w zakresie lepszego stanowienia prawa dotyczące inicjatywy nie uwzględniają oceny skutków, planu wdrażania ani konsultacji publicznych. Plan działania dotyczący przystąpienia UE do Aktu genewskiego Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych opublikowano dnia 21 grudnia 2017 r. z terminem składania uwag zainteresowanych stron przewidzianym na dzień 18 stycznia 2018 r. Otrzymano 8 uwag.

W wytycznych w sprawie lepszego stanowienia prawa wyjaśniono, że ocenę skutków należy przeprowadzić wyłącznie wtedy, gdy jest to użyteczne, a oceny tej należy dokonywać w poszczególnych przypadkach. Zasadniczo żadna ocena skutków nie jest konieczna, jeżeli Komisja ma ograniczony wybór lub nie ma wyboru. Tak jest w niniejszym przypadku, ponieważ przystąpienie do aktu genewskiego porozumienia lizbońskiego jest uzasadnione w obliczu wyłącznej kompetencji Unii w odniesieniu do kwestii objętych aktem genewskim oraz ponieważ ten krok jest również logicznym wnioskiem wynikającym z procesu weryfikacji systemu lizbońskiego, w który zaangażowała się UE.

Członkostwo UE przyniosłoby szereg korzyści. Członkostwo UE zapewniłoby, aby obecne i przyszłe oznaczenia geograficzne zarejestrowane na szczeblu UE, ale niezarejestrowane przez 7 państw członkowskich UE należących do związku lizbońskiego, mogły kwalifikować się do objęcia ochroną w systemie lizbońskim. Oznaczenia geograficzne UE mogłyby zasadniczo zyskać szybką i nieograniczoną ochronę na wysokim poziomie we wszystkich obecnych i przyszłych stronach aktu genewskiego. Ustanowiony wielostronny rejestr wzmocniłby renomę europejskich oznaczeń geograficznych dzięki szerokiemu zakresowi geograficznemu ochrony udzielanej na mocy aktu genewskiego. Oczekuje się, że wzmocniona ochrona międzynarodowa oznaczeń geograficznych wynikająca z przystąpienia UE przyczyni się do konsolidacji i potencjalnie rozszerzenia zakresu pozytywnych skutków ochrony oznaczeń geograficznych dla rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu i zatrudnieniu przy produkcji o wysokiej wartości dodanej w sektorze rolnictwa, dla handlu i przepływów inwestycji, konkurencyjności przedsiębiorstw, a w szczególności MŚP, a także dla funkcjonowania rynku wewnętrznego i konkurencji oraz ochrony praw własności intelektualnej. Własność intelektualna rolników i producentów żywności dotycząca ich produktów chronionych oznaczeniem geograficznym jest narażona na wykorzystanie i zaginięcie, zwłaszcza na rynkach światowych. Przystąpienie UE do systemu lizbońskiego pomogłoby zainteresowanym stronom z obszarów wiejskich chronić na szczeblu światowym elementy, które są wartościowe na szczeblu lokalnym, równoważąc tym samym typową tendencję do globalizacji zmierzającą do jednolitych standardów handlowych oraz presję na spadek cen produktów rolnych. Wobec obecnych niepewności o charakterze politycznym i gospodarczym stanowiłoby to dla społeczności wiejskiej wyraźny dowód, że UE prowadzi działania mające bronić jej interesów i chronić je na całym świecie. Akt genewski jest w dużym stopniu równoważny przepisom UE dotyczącym ochrony oznaczeń geograficznych produktów rolnych, dlatego też nie przewiduje się, aby przystąpienie UE wymagało znacznych dostosowań treści tych przepisów.

Z administracyjnego punktu widzenia akt genewski zapewnia jednolity zestaw zasad dotyczących uzyskania ochrony we wszystkich państwach członkowskich, a zatem łatwiejszy i skuteczniejszy mechanizm w porównaniu z obecną praktyką UE polegającą na rozpatrywaniu różnorodnych procedur lokalnych za pośrednictwem umów dwustronnych. W zakresie polityki handlowej przystąpienie wykaże rolę UE jako odpowiedzialnego lidera promującego działania wielostronne. Nie przewiduje się, by przystąpienie UE powodowało dodatkowe koszty lub obciążenia dla podmiotów UE lub państw członkowskich UE wyrażających chęć chronienia oznaczeń geograficznych w systemie lizbońskim w porównaniu ze status quo. Przeciwnie, oczekuje się, że przystąpienie spowoduje nawet obniżenie poziomu tych kosztów i obciążeń administracyjnych.

Z punktu widzenia przedsiębiorców przystąpienie UE nie pociągnie za sobą żadnych dodatkowych kosztów związanych z korektą, zapewnianiem zgodności czy kosztów transakcji ani obciążeń administracyjnych poza potencjalnymi opłatami z tytułu indywidualnego badania, które mogą nakładać członkowie porozumienia lizbońskiego i które ulegną zmniejszeniu dzięki oszczędnościom wynikającym z procedury międzynarodowej.

Akt genewski pozwala na przystąpienie UE wraz z państwami członkowskimi. Wobec jednolitego i wyczerpującego charakteru systemu ochrony oznaczeń geograficznych UE w odniesieniu do produktów rolnych wszystkie nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficzne zgłoszone do ochrony przez siedem państw członkowskich UE w systemie lizbońskim (obecnie około 800) kwalifikujące się do ochrony zgodnie z przepisami UE nie powinny jednak dłużej podlegać ochronie na mocy przepisów krajowych, ale wyłącznie na mocy przepisów UE. Powyższe ustalenie będzie także miało zastosowanie w odniesieniu do ochrony oznaczeń geograficznych, które pochodzą z państw trzecich będących członkami porozumienia lizbońskiego i zostały przez nie zgłoszone do ochrony. Przystąpienie UE spowoduje zatem mniejsze obciążenie administracyjne państw członkowskich UE w związku z uczestnictwem w systemie lizbońskim.

Co istotne, wraz z przystąpieniem UE pojawi się możliwość zastosowania odniesienia do rejestru systemu lizbońskiego zamiast szczegółowego negocjowania dwustronnej ochrony oznaczeń geograficznych. Będzie to zgodne z praktyką stosowaną w innych dziedzinach praw własności intelektualnej, w których UE zobowiązuje swoich partnerów do przystąpienia do międzynarodowych umów dotyczących praw własności intelektualnej, takich jak Konwencja berneńska dotycząca praw autorskich i protokół madrycki dotyczący znaków towarowych, oraz do przestrzegania ich przepisów zamiast tworzyć sieć rozbieżnych przedsięwzięć, które mogą dezorientować zainteresowane strony.

Przystąpienie UE będzie prawdopodobnie stanowić zachętę dla większej liczby państw trzecich, aby przystąpiły do systemu lizbońskiego, ponieważ przystąpienie zapewniłoby im dostęp do ochrony w całym związku lizbońskim, a w przypadku równoważności ich systemu z systemem UE mogłyby one korzystać ze skutecznej procedury sprawdzającej w odniesieniu do pojedynczych oznaczeń geograficznych.

Przystąpienie UE może w szczególności mieć pozytywny wpływ na kraje rozwijające się, które rozważają przystąpienie do aktu genewskiego, ponieważ dzięki systemowi lizbońskiemu ich oznaczenia geograficzne mogłyby zyskać ochronę w UE. Zainteresowanie posiadającej 17 członków Afrykańskiej Organizacji Własności Intelektualnej (OAPI) dołączeniem do porozumienia lizbońskiego jest korzystne i dowodzi atrakcyjności instrumentu oznaczeń geograficznych mającego chronić prawa rolników z krajów rozwijających się oraz tradycyjne wartości.

Jeżeli chodzi o potencjalne wady, można za nie uznać wciąż niski poziom członkostwa w systemie lizbońskim, zaniepokojenie, że postęp w kwestii oznaczeń geograficznych w ramach WTO może zostać odsunięty na jeszcze dalszy plan; sceptycyzm niektórych państw członkowskich UE wobec przystąpienia UE i niepewność w odniesieniu do skutków finansowych. Zmodernizowany system ustanowiony na mocy aktu genewskiego powinien jednak być bardziej atrakcyjny dla potencjalnych nowych członków; postęp w ramach WIPO może nawet mieć pozytywny wpływ na dyskusje dotyczące oznaczeń geograficznych w WTO dzięki stworzeniu odpowiednich synergii oraz zbliżeniu zmienionego porozumienia lizbońskiego do procesu WTO; państwa członkowskie UE wyrażające zastrzeżenia wobec systemu lizbońskiego nie będą zobowiązane, aby do niego przystąpić; członkowie porozumienia lizbońskiego poczynili ponadto postępy w zakresie wysiłków na rzecz zapewnienia stabilności finansowej systemu lizbońskiego.

Podsumowując, korzyści wynikające z przystąpienia UE do aktu genewskiego porozumienia lizbońskiego przeważają nad wadami. Aby doprowadzić do przystąpienia UE do systemu lizbońskiego Komisja będzie musiała przygotować wniosek dotyczący aktów prawnych koniecznych do przystąpienia UE do aktu genewskiego porozumienia lizbońskiego i jego wdrożenia.

Sprawność regulacyjna i uproszczenie

Nie dotyczy.

Prawa podstawowe

Przystąpienie Unii do aktu genewskiego porozumienia lizbońskiego przyczyni się do realizacji art. 17 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, który stanowi, że własność intelektualna podlega ochronie.

4.WPŁYW NA BUDŻET

Zob. ocena skutków finansowych załączona do wniosku.

5.ELEMENTY FAKULTATYWNE

Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania

Nie dotyczy.

Dokumenty wyjaśniające (w przypadku dyrektyw)

Nie dotyczy.

Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku

Nie dotyczy.

2018/0214 (NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie przystąpienia Unii Europejskiej do Aktu genewskiego Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 w związku z jego art. 218 ust. 6 lit. a),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)W Porozumieniu lizbońskim o ochronie nazw pochodzenia i ich międzynarodowej rejestracji z dnia 31 października 1958 r. 1 („porozumienie lizbońskie”) utworzono związek szczególny („związek szczególny”) w ramach Związku Ochrony Własności Przemysłowej, który został ustanowiony przez Konwencję paryską o ochronie własności przemysłowej, podpisaną w Paryżu w dniu 20 marca 1883 r. („konwencja paryska”). Zgodnie z warunkami porozumienia lizbońskiego umawiające się strony zobowiązują się do ochrony na swoich terytoriach nazw pochodzenia produktów innych państw należących do związku szczególnego, uznanych i chronionych jako takie w kraju pochodzenia i zarejestrowanych w Międzynarodowym Biurze Własności Intelektualnej Światowej Organizacji Własności Intelektualnej, chyba że w ciągu jednego roku od złożenia wniosku o rejestrację strony te złożą oświadczenie, że nie mogą zapewnić takiej ochrony.

(2)Siedem państw członkowskich jest stronami porozumienia lizbońskiego, mianowicie Bułgaria (od 1975 r.), Republika Czeska (od 1993 r.), Francja (od 1966 r.), Włochy (od 1968 r.), Węgry (od 1967 r.), Portugalia (od 1966 r.) i Słowacja (od 1993). Trzy inne państwa członkowskie podpisały porozumienie lizbońskie, ale go nie ratyfikowały, mianowicie Grecja, Hiszpania i Rumunia. Sama Unia nie jest stroną porozumienia lizbońskiego, ponieważ porozumienie to stanowi, że mogą do niego przystępować tylko państwa.

(3)Dnia 20 maja 2015 r. przyjęto Akt genewski Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych 2 („akt genewski”) zmieniający porozumienie lizbońskie. W szczególności akt genewski rozszerza zakres związku szczególnego w celu rozszerzenia ochrony nazw pochodzenia produktów na wszystkie oznaczenia geograficzne w rozumieniu Porozumienia WTO w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej. Akt genewski jest zgodny z tym porozumieniem i odpowiednimi przepisami Unii w zakresie ochrony nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych produktów rolnych, a także pozwala organizacjom międzynarodowym stać się umawiającymi się stronami.

(4)Unia ma wyłączną kompetencję w odniesieniu do obszarów objętych aktem genewskim. Potwierdzono to wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 25 października 2017 r. w sprawie C-389/15 3 , w którym wyjaśniono, że projekt zmienionego porozumienia lizbońskiego, który następnie został przyjęty jako akt genewski, zasadniczo powinien ułatwić i uregulować wymianę handlową między Unią a państwami trzecimi oraz że ma bezpośredni i natychmiastowy wpływ na tę wymianę. W związku z tym negocjacje dotyczące aktu genewskiego wchodziły w zakres wyłącznej kompetencji Unii przyznanej na mocy art. 3 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, ponieważ znajdowały się w zakresie wspólnej polityki handlowej, o której mowa w art. 207 ust. 1 tego Traktatu, w szczególności w odniesieniu do handlowych aspektów własności intelektualnej. 

(5)Jeżeli chodzi o niektóre produkty rolne, Unia ustanowiła jednolite i kompleksowe systemy ochrony oznaczeń geograficznych w odniesieniu do wina (1970 r.), napojów spirytusowych (1989 r.), win aromatyzowanych (1991 r.) oraz innych produktów rolnych i środków spożywczych (1992 r.). W oparciu o wyłączną kompetencję określoną w art. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej państwa członkowskie nie powinny posiadać krajowych systemów ochrony w celu ochrony nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych produktów rolnych członków związku szczególnego będących państwami trzecimi. W przypadku gdy Unia nie jest umawiającą się stroną aktu genewskiego, nie może ona jednak przedkładać nazw pochodzenia oznaczeń geograficznych produktów rolnych zarejestrowanych na poziomie Unii w celu ochrony w ramach związku szczególnego ani chronić nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych członków będących państwami trzecimi za pomocą systemów ochrony ustanowionych przez Unię.

(6)Aby Unia mogła właściwie wykonywać wyłączną kompetencję w odniesieniu do obszarów objętych aktem genewskim i swoje funkcje w kontekście jej kompleksowych systemów ochrony nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych produktów rolnych, Unia powinna została umawiającą się stroną aktu genewskiego.

(7)Przystąpienie Unii do aktu genewskiego jest zgodne z art. 17 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, który stanowi, że własność intelektualna podlega ochronie.

(8)Unia Europejska powinna w związku z tym przystąpić do aktu genewskiego.

(9)W związku szczególnym Unia powinna być reprezentowana przez Komisję zgodnie z art. 17 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii przystąpienie Unii Europejskiej do Aktu genewskiego Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych („akt genewski”).

Tekst aktu genewskiego jest dołączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady wyznacza osobę upoważnioną do złożenia, w imieniu Unii Europejskiej, dokumentu przystąpienia, o którym mowa w art. 28 ust. 2 ppkt (ii) aktu genewskiego, w celu wyrażenia zgody Unii Europejskiej na związanie się postanowieniami aktu genewskiego.

Artykuł 3

W związku szczególnym Unia jest reprezentowana przez Komisję zgodnie z art. 17 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej. Komisja dokonuje w imieniu Unii wszelkich niezbędnych zgłoszeń na podstawie aktu genewskiego.

W szczególności Komisja jest właściwym organem, o którym mowa w art. 3 aktu genewskiego, odpowiedzialnym za zarządzanie aktem genewskim na terytorium Unii oraz za komunikację z Międzynarodowym Biurem Własności Intelektualnej Światowej Organizacji Własności Intelektualnej zgodnie z aktem genewskim i wspólnym regulaminem wykonawczym na mocy porozumienia lizbońskiego i aktu genewskiego porozumienia lizbońskiego („wspólny regulamin wykonawczy”) 4 .

Artykuł 4

Zgodnie z art. 29 ust. 4 aktu genewskiego w oświadczeniu dołączonym do dokumentu przystąpienia określa się przedłużenie o rok terminu, o którym mowa w art. 15 ust. 1 aktu genewskiego, oraz terminów, o których mowa w art. 17 tego aktu, zgodnie z procedurami określonymi we wspólnym regulaminie wykonawczym.

Zgodnie z zasadą 5 ust. 3 lit. a) wspólnego regulaminu wykonawczego w powiadomieniu Dyrektora Generalnego Światowej Organizacji Własności Intelektualnej dołączonym do dokumentu przystąpienia określa się wymóg, aby do celów ochrony zarejestrowanej nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego na terytorium Unii wniosek zawierał oprócz obowiązkowych treści określonych w zasadzie 5 ust. 2 wspólnego regulaminu wykonawczego również dane szczegółowe dotyczące – w przypadku nazwy pochodzenia – jakości lub cech charakterystycznych wyrobu oraz jego związku ze środowiskiem geograficznym obszaru geograficznego produkcji oraz – w przypadku oznaczenia geograficznego – jakości, renomy lub innej cechy charakterystycznej wyrobu oraz jego związku z geograficznym obszarem pochodzenia.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem […].

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

   W imieniu Rady

   Przewodniczący

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH

FS/18/YG/mh XXX

agri.ddg2..XXX

6.221.2018.1

DATA: 5.3.2018

1.

LINIA BUDŻETOWA:

05 06 01

ŚRODKI:

7,228 mln EUR

2.

TYTUŁ:
Wniosek dotyczący decyzji Rady sprawie przystąpienia Unii Europejskiej do Aktu genewskiego Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych

3.

PODSTAWA PRAWNA:

Art. 207 i 218 ust. 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

4.

CELE:

W niniejszym wniosku dotyczącym decyzji Rady Komisja zwraca się do Rady o zezwolenie na przystąpienie Unii Europejskiej do aktu genewskiego.

5.

SKUTKI FINANSOWE

OKRES 12 MIESIĘCY


(w mln EUR)

BIEŻĄCY ROK BUDŻETOWY

2018

(w mln EUR)

NASTĘPNY ROK BUDŻETOWY

2019

(w mln EUR)

5.0

WYDATKI

   POKRYWANE Z BUDŻETU UE
(ZWROTY/INTERWENCJE)

   POKRYWANE PRZEZ ORGANY KRAJOWE

-    INNE

1,0

1,0

1,0 (kwota szacunkowa)

5.1.

DOCHODY

   ZASOBY WŁASNE UE
(OPŁATY/CŁA)

   KRAJOWE

2020

2021

2022

2023

5.0.1

SZACOWANE WYDATKI

5.1.1

SZACOWANE DOCHODY

5.2.

METODA OBLICZENIOWA: na tym etapie nie została określona

6.0

CZY PROJEKT MOŻE BYĆ FINANSOWANY ZE ŚRODKÓW PRZEWIDZIANYCH W ODPOWIEDNIM ROZDZIALE BIEŻĄCEGO BUDŻETU?

TAK NIE

6.1

CZY PROJEKT MOŻE BYĆ FINANSOWANY POPRZEZ PRZESUNIĘCIE POMIĘDZY ROZDZIAŁAMI BIEŻĄCEGO BUDŻETU?

TAK NIE

6.2

CZY WYMAGANY BĘDZIE BUDŻET DODATKOWY?

TAK NIE

6.3

CZY BĘDZIE TRZEBA PRZEWIDZIEĆ ŚRODKI W KOLEJNYCH BUDŻETACH?

TAK NIE

UWAGI:

Opłaty ponosi państwo członkowskie, z którego pochodzi dana nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne. Unia może jednak wnieść specjalny wkład zgodnie z art. 24 ust. 2 ppkt (v) aktu genewskiego w ramach środków dostępnych na ten cel z rocznego budżetu Unii. W 2018 r. na ten cel przeznacza się kwotę 1 mln EUR ujętą w linii budżetowej 05 06 01.

(1)     http://www.wipo.int/export/sites/www/lisbon/en/legal_texts/lisbon_agreement.pdf .
(2)     http://www.wipo.int/edocs/lexdocs/treaties/en/lisbon/trt_lisbon_009en.pdf .
(3)    Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 25 października 2017 r., Komisja przeciwko Radzie, C-389/15, ECLI:EU:C:2017:798 [pkt 45 i nast.].
(4)    Wspólny regulamin wykonawczy na mocy porozumienia lizbońskiego i aktu genewskiego porozumienia lizbońskiego przyjęty przez Zgromadzenie Związku Lizbońskiego dnia 11 października 2017 r. http://www.wipo.int/meetings/en/doc_details.jsp?doc_id=376416 , Doc. WIPO A/57/11 z dnia 11 października 2017 r.

Bruksela, dnia 27.7.2018

COM(2018) 350 final

ZAŁĄCZNIK

do

wniosku dotyczącego

DECYZJI RADY

w sprawie przystąpienia Unii Europejskiej do Aktu genewskiego Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych


AKT GENEWSKI POROZUMIENIA LIZBOŃSKIEGO W SPRAWIE NAZW POCHODZENIA I OZNACZEŃ GEOGRAFICZNYCH

Wykaz artykułów

Rozdział I: Przepisy wprowadzające i ogólne

Artykuł 1:    Skrócone wyrażenia

Artykuł 2:    Przedmiot

Artykuł 3:    Właściwy organ

Artykuł 4:    Rejestr międzynarodowy

Rozdział II: Wniosek i rejestracja międzynarodowa

Artykuł 5:    Stosowanie

Artykuł 6:    Rejestracji międzynarodowa

Artykuł 7:    Opłaty

Artykuł 8:    Okres ważności rejestracji międzynarodowych

Rozdział III: Ochrona

Artykuł 9:    Zaangażowanie w ochronę

Artykuł 10:    Ochrona w ramach przepisów prawa Umawiających się Stron i innych instrumentów

Artykuł 11:    Ochrona w odniesieniu do zarejestrowanych nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych

Artykuł 12:    Ochrona przed przekształceniem w nazwę rodzajową

Artykuł 13:    Zabezpieczenia w związku z innymi prawami

Artykuł 14:    Procedury egzekwowania i środki zaradcze

Rozdział IV: Odmowa i inne działania w związku z rejestracją międzynarodową

Artykuł 15:    Odmowa

Artykuł 16:    Wycofanie odmowy

Artykuł 17:    Okres przejściowy

Artykuł 18:    Powiadomienie o udzieleniu ochrony

Artykuł 19:    Unieważnienie

Artykuł 20:    Zmiany i inne wpisy w rejestrze międzynarodowym

Rozdział V: Postanowienia administracyjne

Artykuł 21:    Członkostwo w związku lizbońskim

Artykuł 22:    Zgromadzenie związku szczególnego

Artykuł 23:    Biuro Międzynarodowe

Artykuł 24:    Finanse

Artykuł 25:    Przepisy wykonawcze

Rozdział VI: Rewizja i zmiana

Artykuł 26:    Rewizja

Artykuł 27:    Zmiana niektórych artykułów przez zgromadzenie

Rozdział VII: Przepisy końcowe

Artykuł 28:    Strony niniejszego aktu

Artykuł 29:    Data wejścia w życie ratyfikacji i przystąpienia

Artykuł 30:    Zakaz składania zastrzeżeń

Artykuł 31:    Stosowanie porozumienia lizbońskiego oraz aktu z 1967 r.

Artykuł 32:    Wypowiedzenie

Artykuł 33:    Języki niniejszego aktu; podpis

Artykuł 34:    Strona depozytariusza



Rozdział I
Przepisy wprowadzające i ogólne

Artykuł 1

Skrócone wyrażenia

Do celów niniejszego aktu, o ile wyraźnie nie stwierdzono inaczej:

(I.)„porozumienie lizbońskie” oznacza Porozumienie lizbońskie o ochronie nazw pochodzenia i ich międzynarodowej rejestracji z dnia 31 października 1958 r.;

(II.)„akt z 1967 r.” oznacza porozumienie lizbońskie zrewidowane w Sztokholmie w dniu 14 lipca 1967 r. i zmienione w dniu 28 września 1979 r.;

(III.)„niniejszy akt” oznacza Porozumienie lizbońskie w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych ustanowione niniejszym aktem;

(IV.)„regulamin” oznacza regulamin, o którym mowa w art. 25;

(V.)„konwencja paryska” oznacza Konwencję paryską o ochronie własności przemysłowej z dnia 20 marca 1883 r., ze zmianami;

(VI.)„nazwa pochodzenia” oznacza nazwę, o której mowa w art. 2 ust. 1 ppkt (i);

(VII.)„oznaczenie geograficzne” oznacza oznaczenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ppkt (ii);

(VIII.)„rejestr międzynarodowy” oznacza rejestr międzynarodowy prowadzony przez Biuro Międzynarodowe zgodnie z art. 4 jako urzędowy zbiór danych dotyczących rejestracji międzynarodowych nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, niezależnie od nośnika, na którym takie dane są przechowywane;

(IX.)„rejestracja międzynarodowa” oznacza rejestrację międzynarodową wpisaną do rejestru międzynarodowego;

(X.)„wniosek” oznacza wniosek o rejestrację międzynarodową;

(XI.)„zarejestrowany” oznacza wpisany do rejestru międzynarodowego zgodnie z niniejszym aktem;

(XII.)„obszar geograficzny pochodzenia” oznacza obszar geograficzny, o którym mowa w art. 2 ust. 2;

(XIII.)„transgraniczny obszar geograficzny” oznacza obszar geograficzny położony w sąsiadujących Umawiających się Stronach lub obejmujący je;

(XIV.)„Umawiająca się Strona” oznacza każde państwo lub organizację międzyrządową, która jest stroną niniejszego aktu;

(XV.)„Umawiająca się Strona pochodzenia” oznacza Umawiającą się Stronę, na terenie której położony jest obszar geograficzny pochodzenia, lub Umawiające się Strony, na terenie których położony jest transgraniczny obszar geograficzny pochodzenia;

(XVI.)„właściwy organ” oznacza podmiot wyznaczony zgodnie z art. 3;

(XVII.)„beneficjenci” oznaczają osoby fizyczne lub prawne upoważnione zgodnie z prawem Umawiającej się Strony pochodzenia do używania nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego;

(XVIII.)„organizacja międzyrządowa” oznacza organizację międzyrządową, która zgodnie z postanowieniami art. 28 ust. 1 ppkt (iii) może stać się stroną niniejszego aktu;

(XIX.)„organizacja” oznacza Światową Organizację Własności Intelektualnej;

(XX.)„Dyrektor Generalny” oznacza Dyrektora Generalnego organizacji;

(XXI.)„Biuro Międzynarodowe” oznacza Biuro Międzynarodowe organizacji.

Artykuł 2

Przedmiot

1.[Nazwy pochodzenia i oznaczenia geograficzne] Niniejszy akt ma zastosowanie w odniesieniu do:

(I.)każdej nazwy chronionej w Umawiającej się Stronie pochodzenia składającej się z nazwy obszaru geograficznego lub zawierającej ją bądź innej nazwy znanej jako odnosząca się do tego obszaru, która służy do oznaczenia wyrobu jako pochodzącego z tego obszaru geograficznego, w przypadku gdy jakość lub cechy wyrobu zależą wyłącznie lub głównie od środowiska geograficznego, obejmującego czynniki naturalne i czynniki ludzkie, i która nadała towarowi jego reputację; jak również

(II.)każdego oznaczenia chronionego w Umawiającej się Stronie pochodzenia składającego się z nazwy obszaru geograficznego lub zawierającego ją bądź innego oznaczenia znanego jako odnoszące się do tego obszaru, które określa wyrób jako pochodzący z tego obszaru geograficznego, w przypadku gdy jakość, renoma lub inna cecha charakterystyczna danego wyrobu wynika głównie z jego pochodzenia geograficznego.

2.[Możliwe obszary geograficzne pochodzenia] Obszar geograficzny pochodzenia opisany w ust. 1 może składać się z całego terytorium Umawiającej się Strony pochodzenia lub regionu, miejscowości lub miejsca w Umawiającej się Stronie pochodzenia. Nie wyklucza to stosowania niniejszego aktu w odniesieniu do obszaru geograficznego pochodzenia, o którym mowa w ust. 1, składającego się z transgranicznego obszaru geograficznego lub jego części.

Artykuł 3

Właściwy organ

Każda z Umawiających się Stron wyznacza podmiot, który będzie odpowiedzialny za zarządzanie niniejszym aktem na jej terytorium oraz za komunikację z Biurem Międzynarodowym na podstawie niniejszego aktu i regulaminu. Umawiająca się Strona przekazuje Biuru Międzynarodowemu nazwę i dane kontaktowe takiego właściwego organu zgodnie z regulaminem.

Artykuł 4

Rejestr międzynarodowy

Biuro Międzynarodowe prowadzi rejestr międzynarodowy zawierający rejestracje międzynarodowe dokonane na podstawie niniejszego aktu, na podstawie porozumienia lizbońskiego i aktu z 1967 r. lub na podstawie obydwu, oraz dane dotyczące takich rejestracji międzynarodowych.

Rozdział II
Wniosek i rejestracja międzynarodowa

Artykuł 5
Stosowanie

1.[Miejsce złożenia] Wnioski składa się w Biurze Międzynarodowym.

2.[Wniosek złożony przez właściwy organ] Z zastrzeżeniem ust. 3, wniosek o rejestrację międzynarodową nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego składa właściwy organ w imieniu:

(I.)beneficjentów; lub

(II.)osoby fizycznej lub prawnej posiadającej legitymację procesową zgodnie z prawem Umawiającej się Strony pochodzenia w celu dochodzenia praw beneficjentów lub innych praw do nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego.

3.[Wniosek złożony bezpośrednio]

a)Nie naruszając przepisów ust. 4, jeżeli ustawodawstwo Umawiającej się Strony pochodzenia na to pozwala, wniosek mogą złożyć beneficjenci lub osoba fizyczna lub prawna, o której mowa w ust. 2 ppkt (ii).

b)Litera a) obowiązuje z zastrzeżeniem oświadczenia Umawiającej się Strony, że jej ustawodawstwo na to zezwala. Umawiająca się Strona może złożyć takie oświadczenie w momencie złożenia dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia lub w dowolnym późniejszym terminie. W przypadku złożenia oświadczenia w momencie złożenia dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia, wchodzi ona w życie z chwilą wejścia w życie niniejszego aktu w odniesieniu do danej Umawiającej się Strony. W przypadku złożenia oświadczenia po wejściu w życie niniejszego aktu w odniesieniu do Umawiającej się Strony, wejdzie ona w życie trzy miesiące po dacie otrzymania oświadczenia przez Dyrektora Generalnego.

4.[Możliwy wspólny wniosek w przypadku transgranicznego obszaru geograficznego] W przypadku obszaru geograficznego pochodzenia składającego się z transgranicznego obszaru geograficznego sąsiadujące Umawiające się Strony mogą, zgodnie z ich umową, złożyć wniosek wspólnie za pośrednictwem wspólnie wyznaczonego właściwego organu.

5.[Zawartość obowiązkowa] Regulamin określa obowiązkowe dane, które należy zawrzeć we wniosku, oprócz tych określonych w art. 6 ust. 3.

6.[Zawartość opcjonalna] W regulaminie mogą być określone opcjonalne dane, które można zawrzeć we wniosku.

Artykuł 6
Rejestracji międzynarodowa

1.[Badanie formalne Biura Międzynarodowego] Po otrzymaniu wniosku o międzynarodową rejestrację nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego we właściwej formie określonej w regulaminie Biuro Międzynarodowe rejestruje nazwę pochodzenia lub oznaczenie geograficzne w rejestrze międzynarodowym.

2.[Data rejestracji międzynarodowej] Z zastrzeżeniem ust. 3, datą rejestracji międzynarodowej jest data otrzymania wniosku przez Biuro Międzynarodowe.

3.[Data rejestracji międzynarodowej w przypadku braku danych] W przypadku gdy wniosek nie zawiera wszystkich następujących danych:

(I.)określenia właściwego organu lub, w przypadku art. 5 ust. 3, wnioskodawcy lub wnioskodawców;

(II.)danych określających beneficjentów oraz, w stosownych przypadkach, osobę fizyczną lub prawną, o których mowa w art. 5 ust. 2 ppkt (ii);

(III.)nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, którego dotyczy wniosek o rejestrację międzynarodową;

(IV.)wyrobu lub wyrobów, do których odnosi się nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne;

data rejestracji międzynarodowej jest datą otrzymania ostatnich brakujących danych przez Biuro Międzynarodowe.

4.[Publikacja i powiadamianie o rejestracjach międzynarodowych] Biuro Międzynarodowe bezzwłocznie publikuje każdą rejestrację międzynarodową i powiadamia właściwy organ każdej Umawiającej się Strony o rejestracji międzynarodowej.

5.[Data wejścia w życie rejestracji międzynarodowej]

a)Z zastrzeżeniem lit. b) zarejestrowaną nazwę pochodzenia lub oznaczenie geograficzne w każdej Umawiającej się Stronie, która nie odmówiła ochrony zgodnie z art. 15 lub która przesłała do Biura Międzynarodowego powiadomienie o udzieleniu ochrony zgodnie z art. 18, obejmuje się ochroną od daty rejestracji międzynarodowej.

b)Umawiająca się Strona może w oświadczeniu powiadomić Dyrektora Generalnego, że zgodnie z ustawodawstwem krajowym lub regionalnym zarejestrowana nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne są chronione od daty wymienionej w oświadczeniu, data ta nie może być jednak późniejsza niż data upływu terminu na odmowę określonego w regulaminie zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. a).

Artykuł 7

Opłaty

1.[Międzynarodowa opłata rejestracyjna] Rejestracja międzynarodowa każdej nazwy pochodzenia i każdego oznaczenia geograficznego podlega opłacie określonej w regulaminie.

2.[Opłaty za inne wpisy w rejestrze międzynarodowym] W regulaminie określa się opłaty, jakie należy uiścić w związku z innymi wpisami do rejestru międzynarodowego oraz za dostarczanie wyciągów, zaświadczeń lub innych informacji dotyczących treści rejestracji międzynarodowej.

3.[Obniżki opłat] Opłaty obniżone są ustalane przez zgromadzenie w odniesieniu do niektórych międzynarodowych rejestracji nazw pochodzenia, a także w odniesieniu do niektórych międzynarodowych rejestracji oznaczeń geograficznych, w szczególności tych, w odniesieniu do których Umawiająca się Strona pochodzenia jest krajem rozwijającym się lub krajem najsłabiej rozwiniętym.

4.[Opłata indywidualna]

a)Każda z Umawiających się Stron może w oświadczeniu powiadomić Dyrektora Generalnego, że jest objęta zakresem ochrony wynikającej z rejestracji międzynarodowej wyłącznie pod warunkiem wniesienia opłaty na pokrycie kosztów badania merytorycznego rejestracji międzynarodowej. Wysokość takiej opłaty indywidualnej określa się w oświadczeniu i można ją zmienić w kolejnych oświadczeniach. Kwota ta nie może być wyższa niż równowartość kwoty wymaganej na mocy ustawodawstwa krajowego lub regionalnego Umawiającej się Strony pomniejszonej o oszczędności wynikające z procedury międzynarodowej. Ponadto Umawiająca się Strona może w oświadczeniu powiadomić Dyrektora Generalnego, że wymaga ona opłaty administracyjnej związanej z korzystaniem przez beneficjentów z nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego w danej Umawiającej się Stronie.

b)Niewniesienie opłaty indywidualnej zgodnie z regulaminem skutkuje zrzeczeniem się ochrony w stosunku do Umawiającej się Strony, która wymaga opłaty.

Artykuł 8
Okres ważności rejestracji międzynarodowych

1.[Zależność] Rejestracje międzynarodowe są ważne bezterminowo, przy założeniu, że ochrona zarejestrowanej nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego nie jest już wymagana, jeżeli nazwa stanowiąca nazwę pochodzenia lub oznaczenie stanowiące oznaczenie geograficzne nie jest już chronione w Umawiającej się Stronie pochodzenia.

2.[Anulowanie]

a)Właściwy organ Umawiającej się Strony pochodzenia lub w przypadku art. 5 ust. 3 – beneficjenci lub osoba fizyczna lub prawna, o której mowa w art. 5 ust. 2 ppkt (ii), lub właściwy organ Umawiającej się Strony pochodzenia – mogą w każdej chwili zwrócić się do Biura Międzynarodowego o anulowanie danej rejestracji międzynarodowej.

b)W przypadku gdy nazwa stanowiąca zarejestrowaną nazwę pochodzenia lub oznaczenie stanowiące zarejestrowane oznaczenie geograficzne nie są już chronione w Umawiającej się Stronie pochodzenia, właściwy organ Umawiającej się Strony pochodzenia składa wniosek o anulowanie rejestracji międzynarodowej.

Rozdział III

Ochrona

Artykuł 9
Zaangażowanie w ochronę

Każda z Umawiających się Stron chroni zarejestrowane oznaczenia pochodzenia i oznaczenia geograficzne na swoim terytorium, w ramach własnego systemu prawnego i praktyki, lecz zgodnie z warunkami niniejszego aktu, z zastrzeżeniem każdej odmowy, zrzeczenia się, unieważnienia lub anulowania, które mogą zacząć obowiązywać w odniesieniu do jego terytorium, oraz przy założeniu, że Umawiające się Strony, które w ustawodawstwie krajowym lub regionalnym nie dokonują rozróżnienia między nazwami pochodzenia i oznaczeniami geograficznymi, nie są zobowiązane do wprowadzenia takiego rozróżnienia do swojego ustawodawstwa krajowego lub regionalnego.

Artykuł 10
Ochrona w ramach przepisów prawa Umawiających się Stron lub innych instrumentów

1.[Forma ochrony prawnej] Każda z Umawiających się Stron może wybrać rodzaj ustawodawstwa, na podstawie którego ustanawia ochronę przewidzianą w niniejszym akcie, pod warunkiem że takie ustawodawstwo spełnia zasadnicze wymogi niniejszego aktu.

2.[Ochrona w ramach innych instrumentów] Postanowienia niniejszego aktu w żaden sposób nie wpływają na żadną inną ochronę, jaką Umawiająca się Strona może przyznać w odniesieniu do zarejestrowanych nazw pochodzenia lub zarejestrowanych oznaczeń geograficznych na podstawie ustawodawstwa krajowego lub regionalnego lub w ramach innych instrumentów międzynarodowych.

3.[Związek z innymi instrumentami] Żadne z postanowień niniejszego aktu nie stanowi odstępstwa od jakichkolwiek zobowiązań, które Umawiające się Strony mają wobec siebie nawzajem na mocy wszelkich innych instrumentów międzynarodowych, ani nie narusza żadnych praw przysługujących Umawiającej się Stronie na podstawie jakichkolwiek innych instrumentów międzynarodowych.

Artykuł 11
Ochrona w odniesieniu do zarejestrowanych nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych

1.[Zakres ochrony] Z zastrzeżeniem postanowień niniejszego aktu, w odniesieniu do zarejestrowanej nazwy pochodzenia lub zarejestrowanego oznaczenia geograficznego, każda z Umawiających się Stron zapewnia środki prawne w celu zapobieżenia:

a)wykorzystaniu nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego

(I.)w odniesieniu do wyrobów tego samego rodzaju, do których odnosi się nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne, niepochodzących z obszaru geograficznego pochodzenia lub niezgodnych z innymi obowiązującymi wymogami dotyczącymi stosowania nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego;

(II.)w odniesieniu do wyrobów, które nie są tego samego rodzaju, co wyroby, do których odnosi się nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne, lub usług, jeżeli takie wykorzystanie wskazywałoby lub sugerowało związek między tymi wyrobami lub usługami a beneficjentami nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego i mogłoby zaszkodzić ich interesom lub, w stosownych przypadkach, ze względu na renomę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego w zainteresowanej Umawiającej się Stronie takie wykorzystanie mogłoby zaszkodzić tej reputacji lub osłabić ją w nieuczciwy sposób lub spowodować nienależną korzyść w związku z tą reputacją;

b)wszelkim innym praktykom mogącym wprowadzić konsumentów w błąd co do prawdziwego pochodzenia, źródła lub charakteru wyrobów.

2.[Zakres ochrony w odniesieniu do niektórych wykorzystań] Ustęp 1 lit. a) ma również zastosowanie do wykorzystywania nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego polegającego na jego imitacji, nawet jeśli wskazane jest prawdziwe pochodzenie wyrobów lub jeśli nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne są używane w tłumaczonej formie lub towarzyszą im terminy takie jak „styl”, „rodzaj”, „typ”, „marka”, „imitacja”, „metoda”, „wyprodukowano tak jak w”, „taki jak”, „podobny” lub podobne 1 .

3.[Wykorzystanie w znaku towarowym] Nie naruszając przepisów art. 13 ust. 1, Umawiająca się Strona z urzędu, jeśli zezwala na to jej ustawodawstwo, lub na wniosek zainteresowanej strony odmawia rejestracji lub unieważnia rejestrację późniejszego znaku towarowego, jeżeli wykorzystanie znaku skutkowałoby jedną z sytuacji określonych w ust. 1.

Artykuł 12
Ochrona przed przekształceniem w nazwę rodzajową

Z zastrzeżeniem postanowień niniejszego aktu nie można uznać, że zarejestrowane nazwy pochodzenia i zarejestrowane oznaczenia geograficzne stały się nazwami rodzajowymi 2 w Umawiającej się Stronie.

Artykuł 13
Zabezpieczenia w związku z innymi prawami

1.[Prawa wcześniejszego znaku towarowego] Postanowienia niniejszego aktu pozostają bez uszczerbku dla wcześniejszego znaku towarowego zgłoszonego lub zarejestrowanego w dobrej wierze lub nabytego poprzez wykorzystanie w dobrej wierze w Umawiającej się Stronie. W przypadku gdy prawo Umawiającej się Strony przewiduje ograniczony wyjątek od praw związanych ze znakiem towarowym, w ramach którego taki wcześniejszy znak towarowy w pewnych okolicznościach nie może uprawniać jego właściciela do uniemożliwienia przyznania ochrony zarejestrowanej nazwie pochodzenia lub oznaczeniu geograficznemu lub wykorzystania ich w danej Umawiającej się Stronie, ochrona zarejestrowanej nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego nie ogranicza w żaden sposób praw związanych z tym znakiem towarowym.

2.[Nazwisko używane w działalności gospodarczej] Postanowienia niniejszego aktu nie naruszają prawa jakiejkolwiek osoby do stosowania w obrocie handlowym jej nazwiska lub nazwiska jej poprzedników w celach komercyjnych, pod warunkiem że takie nazwisko nie jest używane w sposób wprowadzający społeczeństwo w błąd.

3.[Prawa oparte na nazwie odmiany roślin lub rasy zwierząt] Postanowienia niniejszego aktu nie naruszają prawa jakiejkolwiek osoby do stosowania w obrocie handlowym nazwy odmiany roślin lub rasy zwierząt, pod warunkiem że taka nazwa odmiany roślin lub rasy zwierząt nie jest używana w sposób wprowadzający społeczeństwo w błąd.

4.[Zabezpieczenia w przypadku powiadomienia o wycofaniu odmowy lub udzieleniu ochrony] W przypadku gdy Umawiająca się Strona, która odmówiła uznania skutków rejestracji międzynarodowej zgodnie z art. 15 ze względu na wykorzystanie pod wcześniejszym znakiem towarowym lub inne prawo, o którym mowa w niniejszym artykule, powiadamia o cofnięciu takiej odmowy zgodnie z art. 16 lub o udzieleniu ochrony zgodnie z art. 18, wynikająca z tego działania ochrona nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego nie ma wpływu na to prawo ani na jego wykorzystanie, chyba że ochrona została przyznana po anulowaniu, nieprzedłużeniu, uchyleniu lub unieważnieniu tego prawa.

Artykuł 14
Procedury egzekwowania i środki zaradcze

Każda Umawiająca się Strona udostępnia skuteczne środki prawne w celu ochrony zarejestrowanych nazw pochodzenia i zarejestrowanych oznaczeń geograficznych oraz zapewnia, aby organ publiczny lub którakolwiek z zainteresowanych stron, czy to osoba fizyczna, czy osoba prawna, zarówno publiczna, jak i prywatna, w zależności od systemu i praktyki prawnej tej Strony, mogła wszcząć postępowania sądowe mające zagwarantować ich ochronę.

Rozdział IV
Odmowa i inne działania w związku z rejestracją międzynarodową

Artykuł 15
Odmowa

1.[Odmowa uznania skutków rejestracji międzynarodowej]

a)W terminie określonym w regulaminie właściwy organ Umawiającej się Strony może powiadomić Biuro Międzynarodowe o odmowie uznania skutków rejestracji międzynarodowej na swoim terytorium. Powiadomienia o odmowie może dokonać właściwy organ z urzędu, jeśli pozwala na to ustawodawstwo, lub na wniosek zainteresowanej strony.

b)W powiadomieniu o odmowie podaje się wszystkie powody odmowy.

2.[Ochrona w ramach innych instrumentów] Powiadomienie o odmowie nie może mieć niekorzystnego wpływu na jakąkolwiek inną ochronę, która zgodnie z art. 10 ust. 2 może przysługiwać danej nazwie lub oznaczeniu w Umawiającej się Stronie, której dotyczy odmowa.

3.[Obowiązek zapewnienia możliwości zainteresowanym stronom] Każda z Umawiających się Stron zapewnia każdej osobie, na której interesy miałaby wpływ rejestracja międzynarodowa, odpowiednią możliwość zwrócenia się do właściwego organu o powiadomienie o odmowie rejestracji międzynarodowej.

4.[Rejestracja, publikacja i przekazywanie informacji o odmowach] Biuro Międzynarodowe wpisuje odmowę i podstawy odmowy do rejestru międzynarodowego. Publikuje ono odmowę i podstawy odmowy oraz powiadamia o odmowie właściwy organ Umawiającej się Strony pochodzenia lub, w przypadku gdy wniosek został złożony bezpośrednio zgodnie z art. 5 ust. 3, beneficjentów lub osobę fizyczną lub prawną, o której mowa w art. 5 ust. 2 ppkt (ii), a także właściwy organ Umawiającej się Strony pochodzenia.

5.[Traktowanie krajowe] Każda z Umawiających się Stron udostępnia zainteresowanym stronom, na które ma wpływ odmowa, te same środki sądowe i administracyjne, które są dostępne dla jej własnych obywateli w odniesieniu do odmowy ochrony nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego.

Artykuł 16
Wycofanie odmowy

Odmowa może zostać cofnięta zgodnie z procedurami określonymi w regulaminie. Wycofanie wpisuje się do rejestru międzynarodowego.

Artykuł 17
Okres przejściowy

1.[Możliwość przyznania okresu przejściowego] Nie naruszając przepisów art. 13, w przypadku gdy Umawiająca się Strona nie odmówiła uznania skutków rejestracji międzynarodowej ze względu na wcześniejsze wykorzystanie przez osobę trzecią lub cofnęła taką odmowę bądź powiadomiła o udzieleniu ochrony, jeżeli zezwala na to jej ustawodawstwo, może przyznać określony czas przewidziany w regulaminie na zakończenie takiego wykorzystania.

2.[Powiadomienie o okresie przejściowym] Umawiająca się Strona powiadamia Biuro Międzynarodowe o każdym takim okresie, zgodnie z procedurami określonymi w regulaminie.

Artykuł 18
Powiadomienie o udzieleniu ochrony

Właściwy organ Umawiającej się Strony może powiadomić Biuro Międzynarodowe o udzieleniu ochrony zarejestrowanej nazwie pochodzenia lub oznaczeniu geograficznemu. Biuro Międzynarodowe dokonuje wpisu każdego takiego powiadomienia do rejestru międzynarodowego oraz publikuje je.

Artykuł 19
Unieważnienie

1.[Możliwość obrony praw] Częściowe lub całościowe unieważnienie skutków rejestracji międzynarodowej na terytorium Umawiającej się Strony można ogłosić dopiero po umożliwieniu beneficjentom obrony ich praw. Taką możliwość zapewnia się również osobie fizycznej lub prawnej, o której mowa w art. 5 ust. 2 ppkt (ii).

2.[Powiadomienie, wpis i publikacja] Umawiająca się Strona powiadamia Biuro Międzynarodowe o unieważnieniu skutków rejestracji międzynarodowej, a Biuro Międzynarodowe wpisuje unieważnienie w rejestrze międzynarodowym i publikuje je.

3.[Ochrona w ramach innych instrumentów] Unieważnienie nie może mieć niekorzystnego wpływu na jakąkolwiek inną ochronę, która zgodnie z art. 10 ust. 2 może przysługiwać danej nazwie lub oznaczeniu w Umawiającej się Stronie, która unieważniła skutki rejestracji międzynarodowej.

Artykuł 20
Zmiany i inne wpisy w rejestrze międzynarodowym

Procedury dotyczące zmiany rejestracji międzynarodowych i innych wpisów w rejestrze międzynarodowym określa się w regulaminie.

Rozdział V Postanowienia administracyjne

Artykuł 21
Członkostwo w związku lizbońskim

Umawiające się Strony są członkami tego samego związku szczególnego, którego członkami są państwa będące stronami porozumienia lizbońskiego lub aktu z 1967 r., bez względu na to, czy są stronami porozumienia lizbońskiego, czy aktu z 1967 r.

Artykuł 22
Zgromadzenie związku szczególnego

1.[Skład]

a)Umawiające się Strony są członkami tego samego zgromadzenia, którego członkami są państwa będące stronami aktu z 1967 r.

b)Każda z Umawiających się Stron reprezentowana jest przez jednego delegata, któremu mogą towarzyszyć zastępcy, doradcy i eksperci.

c)Każda delegacja pokrywa własne wydatki.

2.[Zadania]

a)Zgromadzenie:

(I.)zajmuje się wszystkimi sprawami dotyczącymi utrzymania i rozwijania związku szczególnego oraz wykonywania postanowień niniejszego aktu;

(II.)wydaje Dyrektorowi Generalnemu instrukcje dotyczące przygotowania konferencji rewizyjnych, o których mowa w art. 26 ust. 1, z należytym uwzględnieniem wszelkich uwag złożonych przez członków związku szczególnego, którzy nie ratyfikowali niniejszego aktu lub nie przystąpili do niego;

(III.)dokonuje zmian regulaminu;

(IV.)dokonuje przeglądu i zatwierdzenia sprawozdań oraz działalności Dyrektora Generalnego dotyczącej związku szczególnego, a także udziela Dyrektorowi Generalnemu wszelkich niezbędnych wytycznych w sprawach należących do kompetencji związku szczególnego;

(V.)ustala program i przyjmuje dwuletni budżet związku szczególnego oraz zatwierdza jego końcowe sprawozdanie finansowe;

(VI.)zatwierdza regulamin finansowy związku szczególnego;

(VII.)powołuje komitety i grupy robocze, które uważa za niezbędne do realizacji celów związku szczególnego;

(VIII.)określa, które państwa, organizacje międzyrządowe oraz organizacje pozarządowe, są dopuszczane do udziału w posiedzeniach w charakterze obserwatorów;

(IX.)przyjmuje zmiany art. 22–24 i 27;

(X.)podejmuje wszelkie inne stosowne działania na rzecz realizacji celów związku szczególnego i pełni wszelkie inne stosowne funkcje na mocy niniejszego aktu.

b)W odniesieniu do spraw, które są również przedmiotem zainteresowania innych związków zarządzanych przez organizację, zgromadzenie podejmuje decyzję po wysłuchaniu opinii komitetu koordynacyjnego organizacji.

3.[Kworum]

a)Połowa członków zgromadzenia, którzy mają prawo do głosowania w danej sprawie, stanowi kworum do celów głosowania w tej sprawie.

b)Nie naruszając postanowień lit. a), jeżeli na sesji liczba członków zgromadzenia będących państwami, którym przysługuje prawo głosu w danej sprawie i którzy są reprezentowani, jest mniejsza niż połowa członków, lecz równa lub większa od jednej trzeciej liczby członków zgromadzenia będących państwami i mających prawo głosu w tej sprawie, zgromadzenie może podejmować decyzje – z wyjątkiem decyzji dotyczących własnej procedury – lecz wszystkie decyzje stają się skuteczne wyłącznie wtedy, gdy spełnione zostaną określone poniżej warunki. Biuro Międzynarodowe przekazuje do wiadomości wspomniane decyzje członkom zgromadzenia będącym państwami i mającym prawo głosu w danej sprawie, lecz niereprezentowanym podczas sesji i wzywa ich do pisemnego oddania głosu lub wstrzymania się od głosu w terminie trzech miesięcy od daty przekazania decyzji do wiadomości. Jeżeli po upływie tego terminu liczba członków, którzy pisemnie oddali głos lub wstrzymali się od głosowania, osiągnie liczbę członków brakującą do uzyskania kworum na sesji, decyzje takie stają się skuteczne, pod warunkiem że równocześnie uzyskano wymaganą większość.

4.[Podejmowanie decyzji przez zgromadzenie]

a)Zgromadzenie dąży do podejmowania decyzji jednomyślnie.

b)Jeżeli decyzja nie może zostać podjęta jednomyślnie, wówczas decyzję w tej sprawie podejmuje się przez głosowanie. W takim przypadku:

(I.)każda Umawiająca się Strona będąca państwem ma jeden głos i głosuje wyłącznie we własnym imieniu; oraz

(II.)każda z Umawiających się Stron będąca organizacją międzyrządową może brać udział w głosowaniu zamiast swoich państw członkowskich, dysponując liczbą głosów równą liczbie swoich państw członkowskich, które są stronami niniejszego aktu. Żadna taka organizacja międzyrządowa nie bierze udziału w głosowaniu, jeżeli jedno z jej państw członkowskich korzysta ze swojego prawa głosu i odwrotnie.

c)W sprawach dotyczących wyłącznie państw związanych aktem z 1967 r. Umawiające się Strony niezwiązane aktem z 1967 r. nie mają prawa głosu, podczas gdy w sprawach dotyczących tylko Umawiających się Stron, jedynie one mają prawo głosu.

5.[Większość]

a)Z zastrzeżeniem art. 25 ust. 2 i art. 27 ust. 2, decyzje zgromadzenia wymagają dwóch trzecich oddanych głosów.

b)Wstrzymanie się od głosu nie jest uważane za oddanie głosu.

6.[Sesje]

a)Zgromadzenie zbiera się na sesję zwoływaną przez Dyrektora Generalnego w tym samym czasie i w tym samym miejscu co Zgromadzenie Ogólne organizacji, o ile nie wystąpią wyjątkowe okoliczności.

b)Zgromadzenie zbiera się na sesji nadzwyczajnej, którą zwołuje Dyrektor Generalny na wniosek jednej czwartej członków zgromadzenia lub z własnej inicjatywy.

c)Porządek obrad każdej sesji przygotowuje Dyrektor Generalny.

7.[Regulamin] Zgromadzenie przyjmuje własny regulamin wewnętrzny.

Artykuł 23
Biuro Międzynarodowe

1.[Zadania administracyjne]

a)Biuro Międzynarodowe dokonuje rejestracji międzynarodowej oraz wykonuje związane z nią obowiązki, jak również inne zadania administracyjne dotyczące związku szczególnego.

b)W szczególności Biuro Międzynarodowe przygotowuje posiedzenia oraz zapewnia obsługę sekretariatu zgromadzeniu oraz komitetom i grupom roboczym, które zgromadzenie mogło utworzyć.

c)Dyrektor Generalny jest najwyższym organem wykonawczym związku szczególnego i reprezentuje związek szczególny.

2.[Rola Biura Międzynarodowego w posiedzeniach zgromadzenia i innych posiedzeniach] Dyrektor Generalny oraz wyznaczeni przez niego członkowie personelu biorą udział, bez prawa głosu, we wszystkich posiedzeniach zgromadzenia, komitetów oraz grup roboczych utworzonych przez zgromadzenie. Dyrektor Generalny lub wyznaczony przez niego członek personelu są z urzędu sekretarzami takiego organu.

3.[Konferencje]

a)Biuro Międzynarodowe przygotowuje zgodnie ze wskazówkami zgromadzenia wszystkie konferencje rewizyjne.

b)Biuro Międzynarodowe może zasięgać opinii organizacji międzyrządowych oraz międzynarodowych i krajowych organizacji pozarządowych w sprawach dotyczących przygotowania konferencji rewizyjnych.

c)Dyrektor Generalny oraz osoby przez niego wyznaczone biorą udział, bez prawa głosu, w obradach konferencji rewizyjnych.

4.[Inne zadania] Biuro Międzynarodowe wykonuje wszelkie inne zadania przydzielone mu w związku z niniejszym aktem.

Artykuł 24
Finanse

1.[Budżet] Dochody i wydatki związku szczególnego odzwierciedla się w budżecie organizacji w sprawiedliwy i przejrzysty sposób.

2.[Źródła finansowania budżetu] Dochody związku szczególnego pochodzą z następujących źródeł:

(I.)opłaty pobierane zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2;

(II.)dochody ze sprzedaży publikacji lub honorariów za publikacje Biura Międzynarodowego;

(III.)darowizny, zapisy i subwencje;

(IV.)czynsz, dochody z inwestycji i inne, w tym dochody różne;

(V.)specjalne składki Umawiających się Stron lub dowolne alternatywne źródło pochodzące od Umawiających się Stron lub beneficjentów, lub jedno i drugie, w przypadku gdy wpływy ze źródeł wskazanych w punktach (i)–(iv) nie są wystarczające na pokrycie wydatków zgodnie z decyzją zgromadzenia oraz w takim zakresie, w jakim nie są one wystarczające.

3.[Ustalanie opłat; Poziom budżetu]

a)Wysokości opłat, o których mowa w ust. 2, ustala zgromadzenie na wniosek Dyrektora Generalnego i są one ustalane tak, aby wraz z dochodami pochodzącymi z innych źródeł zgodnie z ust. 2 dochody związku szczególnego były w normalnych warunkach wystarczające na pokrycie wydatków Biura Międzynarodowego na utrzymanie usługi rejestracji międzynarodowej.

b)Jeżeli program i budżet organizacji nie zostaną przyjęte przed rozpoczęciem nowego okresu rozliczeniowego, upoważnienie Dyrektora Generalnego do zaciągania zobowiązań i dokonywania płatności pozostaje na tym samym poziomie, co w poprzednim okresie rozliczeniowym.

4.[Ustanawianie specjalnych składek, o których mowa w ust. 2 ppkt (v)] Do celu ustalenia swojej składki każda z Umawiających się Stron należy do tej samej klasy, do której należy w kontekście konwencji paryskiej lub, w przypadku gdy nie jest umawiającą się stroną konwencji paryskiej, do której należałaby, gdyby była umawiającą się stroną konwencji paryskiej. Organizacje międzyrządowe uważa się za należące do klasy I składek, chyba że zgromadzenie jednogłośnie zdecyduje inaczej. Składka jest częściowo ważona zgodnie z liczbą rejestracji pochodzących z danej Umawiającej się Strony zgodnie z decyzją zgromadzenia.

5.[Fundusz kapitału obrotowego] Związek posiada fundusz kapitału obrotowego, który składa się z płatności dokonywanych z góry przez każdego członka związku szczególnego, gdy tak postanowi związek szczególny. Jeżeli fundusz staje się niewystarczający, zgromadzenie może podjąć decyzję o jego podwyższeniu. Wysokość i terminy wpłat ustala Zgromadzenie na wniosek Dyrektora Generalnego. Jeżeli związek szczególny odnotuje nadwyżkę dochodów wobec wydatków w dowolnym okresie rozliczeniowym, zaliczki w ramach Funduszu kapitału obrotowego mogą zostać zwrócone każdemu członkowi proporcjonalnie do jego początkowych płatności na wniosek Dyrektora Generalnego i na podstawie decyzji zgromadzenia.

6.[Zaliczki przyznawane przez państwo, w którym Organizacja ma siedzibę]

a)W porozumieniu dotyczącym siedziby zawartym z państwem, na którego terytorium organizacja ma swoją siedzibę, przewiduje się, że jeżeli fundusz kapitału obrotowego jest niewystarczający, wówczas państwo to wypłaca zaliczki. Wysokość zaliczek oraz warunki ich wypłacania są za każdym razem przedmiotem odrębnych umów pomiędzy tym państwem a Organizacją.

b)Państwo, o którym mowa w lit. a), oraz organizacja mają prawo do wypowiedzenia w formie pisemnego powiadomienia obowiązku wypłacania zaliczek. Wypowiedzenie staje się skuteczne po upływie trzech lat od końca roku, w którym zostało ono notyfikowane.

7.[Kontrola rachunków] Kontroli rachunków dokonuje jedno lub większa liczba państw członkowskich związku szczególnego lub zewnętrzni rewidenci, zgodnie z regulaminem finansowym organizacji. Rewidentów wyznacza za ich zgodą zgromadzenie.

Artykuł 25
Przepisy wykonawcze

1.[Przedmiot] Szczegółowe informacje dotyczące wykonania niniejszego aktu określa się w regulaminie.

2.[Zmiana niektórych przepisów regulaminu]

a)Zgromadzenie może zdecydować, że niektóre postanowienia regulaminu mogą zostać zmienione wyłącznie jednomyślnie lub wyłącznie większością trzech czwartych głosów.

b)Decyzję o zniesieniu wymogu jednomyślności lub większości trzech czwartych głosów w odniesieniu do zmiany regulaminu podejmuje się jednomyślnie.

c)Decyzje o obowiązywaniu wymogu jednomyślności lub większości trzech czwartych głosów w odniesieniu do zmiany regulaminu podejmuje się większością trzech czwartych głosów.

3.[Niezgodność pomiędzy niniejszym aktem a regulaminem] W przypadku niezgodności pomiędzy postanowieniami niniejszego aktu a regulaminem charakter rozstrzygający mają postanowienia niniejszego aktu.

Rozdział VI Rewizja i zmiana

Artykuł 26
Rewizja

1.[Konferencje rewizyjne] Niniejszy akt może być poddany rewizji przez konferencje dyplomatyczne Umawiających się Stron. O zwołaniu każdej konferencji dyplomatycznej decyduje zgromadzenie.

2.[Rewizja lub zmiana niektórych artykułów] Art. 22–24 oraz 27 mogą być zmienione przez konferencję rewizyjną lub przez zgromadzenie zgodnie z postanowieniami art. 27.

Artykuł 27
Zmiana niektórych artykułów przez zgromadzenie

1.[Propozycje zmiany]

a)Propozycje zmiany art. 22–24 oraz niniejszego artykułu mogą być składane przez każdą Umawiającą się Stronę lub przez Dyrektora Generalnego.

b)Dyrektor Generalny przekazuje takie propozycje zmian Umawiającym się Stronom co najmniej sześć miesięcy przed ich rozpatrzeniem przez zgromadzenie.

2.[Większość] Przyjęcie zmiany artykułów, o których mowa w ust. 1, wymaga większości trzech czwartych głosów, z wyjątkiem zmiany art. 22 oraz niniejszego ustępu, które wymagają większości czterech piątych głosów.

3.[Wejście w życie]

a)Każda zmiana artykułów, o których mowa w ust. 1 – z wyjątkiem przypadku, gdy zastosowanie mają postanowienia lit. b) – wchodzi w życie po upływie jednego miesiąca od momentu, w którym Dyrektor Generalny otrzymał pisemne powiadomienie o przyjęciu tej zmiany, dokonane zgodnie z odpowiednimi procedurami konstytucyjnymi, od trzech czwartych Umawiających się Stron, które w chwili przyjęcia zmiany były członkami zgromadzenia i miały prawo głosu w sprawie tej zmiany.

b)Żadna zmiana art. 22 ust. 3 lub ust. 4 lub niniejszego ustępu nie wchodzi w życie, jeżeli w terminie sześciu miesięcy od daty jej przyjęcia przez zgromadzenie którakolwiek z Umawiających się Stron powiadomi Dyrektora Generalnego, że nie przyjmuje tej zmiany.

c)Każda zmiana, która wchodzi w życie zgodnie z postanowieniami niniejszego ustępu, wiąże wszystkie państwa i organizacje międzyrządowe, które w chwili wejścia w życie tej zmiany są Umawiającymi się Stronami lub stały się Umawiającymi się Stronami po tej dacie.

Rozdział VII Przepisy końcowe

Artykuł 28
Strony niniejszego aktu

1.[Kwalifikowalność] Z zastrzeżeniem postanowień art. 29 oraz ust. 2 i 3 niniejszego artykułu

(I.)każde państwo będące stroną konwencji paryskiej może podpisać niniejszy akt i zostać jego stroną;

(II.)każde inne państwo członkowskie organizacji może podpisać niniejszy akt i zostać jego stroną, jeżeli oświadcza, że jego ustawodawstwo jest zgodne z postanowieniami konwencji paryskiej dotyczącymi nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych i znaków towarowych;

(III.)każda organizacja międzyrządowa może podpisać niniejszy akt i zostać jego stroną, pod warunkiem że co najmniej jedno państwo członkowskie tej organizacji międzyrządowej jest stroną konwencji paryskiej oraz pod warunkiem że organizacja międzyrządowa oświadcza, iż została należycie upoważniona, zgodnie ze swoimi procedurami wewnętrznymi, do stania się stroną niniejszego aktu oraz iż na podstawie traktatu ustanawiającego danej organizacji międzyrządowej ma zastosowanie ustawodawstwo, zgodnie z którym w odniesieniu do oznaczeń geograficznych można uzyskać regionalne tytuły przyznające ochronę.

2.[Ratyfikacja lub przystąpienie] Każde państwo lub organizacja międzyrządowa, o których mowa w ust. 1, mogą złożyć:

(I.)dokument ratyfikacyjny, jeżeli podpisały niniejszy akt; lub

(II.)dokument przystąpienia, jeżeli nie podpisały niniejszego aktu.

3.[Data, z którą złożenie dokumentów staje się skuteczne]

a)Z zastrzeżeniem postanowień lit. b), datą, z którą złożenie dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia staje się skuteczne, jest data złożenia tego dokumentu.

b)Datą, z którą staje się skuteczne złożenie dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia dowolnego państwa będącego państwem członkowskim organizacji międzyrządowej, w odniesieniu do którego można objąć nazwy pochodzenia lub oznaczenie geograficzne ochroną jedynie na podstawie ustawodawstwa obowiązującego między państwami członkowskimi organizacji międzyrządowej, jest data złożenia dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia przez tę organizacje międzyrządową, w przypadku gdy data ta jest datą późniejszą niż data złożenia dokumentu przez to państwo. Niniejsza litera nie ma jednak zastosowania do państw będących stronami porozumienia lizbońskiego lub aktu z 1967 r. i pozostaje bez uszczerbku dla stosowania przepisów art. 31 w odniesieniu do takich państw.

Artykuł 29
Data wejścia w życie ratyfikacji i przystąpienia

1.[Dokumenty brane pod uwagę] Do celów niniejszego artykułu bierze się pod uwagę jedynie dokumenty ratyfikacyjne lub dokumenty przystąpienia złożone przez państwa lub organizacje międzyrządowe, o których mowa w art. 28 ust. 1, i spełniające warunki dotyczące daty, z którą stają się one skuteczne, zgodnie z art. 28 ust. 3.

2.[Wejście w życie niniejszego aktu] Niniejszy akt wchodzi w życie trzy miesiące po dacie złożenia dokumentów ratyfikacyjnych lub dokumentów przystąpienia przez pięć kwalifikujących się stron, o których mowa w art. 28.

3.[Wejście w życie ratyfikacji i przystąpienia]

a)Każde państwo lub organizacja międzyrządowa, które złożyły dokument ratyfikacyjny lub dokument przystąpienia na co najmniej trzy miesiące przed datą wejścia w życie niniejszego aktu, są związane niniejszym aktem z dniem wejścia w życie niniejszego aktu.

b)Każde inne państwo lub organizacja międzyrządowa są związane niniejszym aktem po upływie trzech miesięcy od daty złożenia swojego dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia lub też od późniejszej daty wskazanej w tym dokumencie.

4.[Rejestracje międzynarodowe dokonane przed przystąpieniem] Na terytorium państwa przystępującego oraz, w przypadku gdy Umawiająca się Strona jest organizacją międzyrządową, terytorium, na którym ma zastosowanie traktat ustanawiający tej organizacji międzyrządowej, postanowienia niniejszego aktu mają zastosowanie do nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych już zarejestrowanych na mocy niniejszego aktu w chwili przystąpienia, z zastrzeżeniem art. 7 ust. 4, a także postanowień rozdziału IV, które stosuje się odpowiednio. W oświadczeniu dołączonym do dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia państwo przystępujące lub organizacja międzyrządowa może również określić przedłużenie terminu, o którym mowa w art. 15 ust. 1, oraz terminów, o których mowa w art. 17, zgodnie z procedurami określonymi w tym zakresie w regulaminie.

Artykuł 30
Zakaz składania zastrzeżeń

Nie zezwala się na składanie zastrzeżeń do niniejszego aktu.

Artykuł 31
Stosowanie porozumienia lizbońskiego oraz aktu z 1967 r.

1.[Stosunki między państwami będącymi stronami zarówno niniejszego aktu, i jak porozumienia lizbońskiego lub aktu z 1967 r.] W odniesieniu do wzajemnych stosunków między państwami będącymi stronami zarówno niniejszego aktu, jak i porozumienia lizbońskiego lub aktu z 1967 r. zastosowanie ma wyłącznie niniejszy akt. W odniesieniu do międzynarodowych rejestracji nazw pochodzenia obowiązujących na mocy porozumienia lizbońskiego lub aktu z 1967 r. państwa nie zapewniają jednak niższej ochrony niż wymaga tego porozumienie lizbońskie lub akt z 1967 r.

2.[Relacje między państwami będącymi stronami zarówno niniejszego aktu, jak i porozumienia lizbońskiego lub aktu z 1967 r. i państwami będącymi stronami porozumienia lizbońskiego lub aktu z 1967 r. niebędącymi stronami niniejszego aktu] Każde państwo, które jest stroną zarówno niniejszego aktu, jak i porozumienia lizbońskiego lub aktu z 1967 r. nadal stosuje odpowiednio do danego przypadku postanowienia porozumienia lizbońskiego lub aktu z 1967 r. w stosunkach z państwami, które są stroną porozumienia lizbońskiego lub aktu z 1967 r., a nie są stroną niniejszego aktu.

Artykuł 32
Wypowiedzenie

1.[Powiadomienie] Każda Umawiająca się Strona może wypowiedzieć niniejszy akt w drodze powiadomienia skierowanego do Dyrektora Generalnego.

2.[Data, z którą wypowiedzenie staje się skuteczne] Wypowiedzenie staje się skuteczne po upływie jednego roku od daty otrzymania przez Dyrektora Generalnego powiadomienia o wypowiedzeniu lub w późniejszym terminie wskazanym w powiadomieniu. Wypowiedzenie nie wpływa na stosowanie niniejszego aktu do zgłoszenia międzynarodowego będącego w toku rozpatrywania oraz do obowiązującej rejestracji międzynarodowej mających zastosowanie w stosunku do składającej wypowiedzenie Umawiającej się Strony w chwili, gdy wypowiedzenie stało się skuteczne.

Artykuł 33
Języki niniejszego aktu; podpis

1.[Teksty oryginalne; Teksty oficjalne]

a)Niniejszy akt został podpisany w jednym egzemplarzu oryginalnym w językach: angielskim, arabskim, chińskim, francuskim, hiszpańskim i rosyjskim, przy czym wszystkie te teksty są na równi autentyczne.

b)Oficjalne teksty w innych językach, które może wskazać zgromadzenie, sporządza Dyrektor Generalny po zasięgnięciu opinii zainteresowanych rządów.

2.[Termin podpisania] Niniejszy akt pozostaje otwarty do podpisu w siedzibie organizacji przez jeden rok od jego przyjęcia.

Artykuł 34
Depozytariusz

Depozytariuszem niniejszego aktu jest Dyrektor Generalny.

(1)

     Uzgodnione oświadczenie dotyczące art. 11 ust. 2: do celów niniejszego aktu przyjmuje się, że w przypadku gdy niektóre elementy nazwy lub oznaczenia stanowiące nazwę pochodzenia lub oznaczenie geograficzne mają charakter rodzajowy w Umawiającej się Stronie pochodzenia, ich ochrona na mocy niniejszego ustępu nie jest wymagana w pozostałych Umawiających się Stronach. Dla większej pewności, zgodnie z warunkami art. 11 odmowa uznania lub unieważnienie znaku towarowego bądź stwierdzenie naruszenia w Umawiających się Stronach nie może opierać się na elemencie, który ma charakter rodzajowy.

(2)

     Uzgodnione oświadczenie dotyczące art. 12: do celów niniejszego aktu przyjmuje się, że art. 12 pozostaje bez uszczerbku dla stosowania postanowień niniejszego aktu dotyczących wcześniejszego wykorzystania, ponieważ przed rejestracją międzynarodową nazwa lub oznaczenie stanowiące nazwę pochodzenia lub oznaczenie geograficzne mogą już w całości lub w części mieć charakter rodzajowy w Umawiającej się Stronie innej niż Umawiająca się Strona pochodzenia np. dlatego, że nazwa lub jej część lub oznaczenie lub jego część jest identyczna z terminem zwyczajowo używanym w języku potocznym jako nazwa zwyczajowa towaru lub usługi w tej Umawiającej się Stronie lub jest identyczna ze zwyczajową nazwą odmiany winorośli w takiej Umawiającej się Stronie.