Bruksela, dnia 13.10.2017

COM(2017) 593 final

2017/0258(NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie stanowiska, jakie ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Komisji Mieszanej ustanowionej na mocy Konwencji z dnia 20 maja 1987 r. o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym w zakresie wniosków dotyczących wprowadzenia zmian do tej Konwencji


UZASADNIENIE

1.PRZEDMIOT WNIOSKU

Niniejszy wniosek dotyczy decyzji określającej stanowisko, jakie ma zostać przyjęte w imieniu Unii w Komisji Mieszanej UE-EFTA ds. uproszczenia formalności w obrocie towarowym („Komisja Mieszana”) w związku z przewidywanym przyjęciem przez Komisję Mieszaną decyzji w sprawie zmian załączników do Konwencji z dnia 20 maja 1987 r. o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym („Konwencja”).

2.KONTEKST WNIOSKU

2.1Konwencja o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym

Konwencja ma na celu ułatwienie wymiany handlowej między Unią Europejską i innymi państwami, które są stronami Konwencji, poprzez wprowadzenie jednolitego dokumentu, opartego na formularzu zgłoszeniowym, który posłuży jako zgłoszenie do wywozu, tranzytu lub przywozu. Konwencja weszła w życie w dniu 1 stycznia 1988 r.

Unia Europejska jest umawiającą się stroną Konwencji.

2.2Komisja Mieszana UE-EFTA,

Komisja Mieszana UE-EFTA zarządza Konwencją oraz zapewnia jej właściwe stosowanie. Komisja, w drodze decyzji, przyjmuje zmiany do załączników do Konwencji.

Decyzje Komisji Mieszanej są przyjmowane jednogłośnie przez umawiające się strony.

2.3Decyzja Komisji Mieszanej UE-EFTA.

W dniu 5 grudnia 2017 r. na 30. posiedzeniu Komisji Mieszanej ma zostać przyjęta decyzja zmieniająca załączniki do Konwencji.

Konwencja o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym rozszerza stosowanie jednolitego dokumentu administracyjnego i danych wymaganych na potrzeby różnych procedur celnych na umawiające się strony Konwencji niebędące państwami członkowskimi Unii.

Przepisy w zakresie danych w pakiecie przepisów dotyczących UKC będą miały zastosowanie po dniu 1 maja 2016 r., ze względu na konieczność aktualizacji lub wdrożenia odpowiednich transeuropejskich i krajowych elektronicznych systemów celnych, których zakończenie planowane jest w najbliższych latach, oraz na wniosek podmiotów gospodarczych o dodatkowy czas na przygotowanie się do stosowania nowych przepisów i na dostosowanie swoich systemów celnych.

W związku z tym, aby dać także umawiającym się stronom Konwencji niebędącymi państwami członkowskimi Unii wystarczającą ilość czasu na przygotowanie się do stosowania zmienionych przepisów i wymogów dotyczących danych, gdy będą one w pełni stosowane zgodnie z unijnym prawodawstwem celnym, Konwencja musi zostać zmieniona, tak by była ona w pełni dostosowana do pakietu przepisów dotyczących UKC.

Proces ustalania wspólnego stanowiska UE dotyczącego projektu decyzji w sprawie zmiany Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym powinien przebiegać w miarę sprawnie, gdyż treść projektu opiera się na przepisach UE, które zostały uzgodnione przez państwa członkowskie i które zawarte są w UKC, który wszedł w życie w dniu 1 maja 2016 r.

Komisja jest proszona o przyjęcie projektu decyzji i przekazanie go Radzie.

Decyzja Komisji Mieszanej zmieniająca Konwencję staje się obowiązująca dla umawiających się stron zgodnie z art. 2 tej decyzji, który przewiduje, że „Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia”.

Zgodnie z art. 11 ust. 3 Konwencji, tego rodzaju decyzja wprowadzana jest w życie przez Umawiające się Strony zgodnie z ich własnym prawodawstwem.

Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

Zmiana Konwencji ma na celu dostosowanie jej do niektórych przepisy aktów delegowanych i wykonawczych UKC dotyczących wspólnych wymogów odnośnie do danych w zgłoszeniach celnych, które zaczną obowiązywać od określonych terminów w przyszłości.

Dostosowanie to ma usprawnić uproszczenie formalności w obrocie towarowym między umawiającymi się stronami. Usprawnienia te powinny przynieść znaczące i wymierne korzyści przedsiębiorcom oraz administracjom celnym.

Spójność z innymi politykami Unii

Decyzja, której dotyczy wniosek, jest zgodna ze wspólną polityką handlową.

3.STANOWISKO, JAKIE NALEŻY PRZYJĄĆ W IMIENIU UNII

Wniosek dotyczy zmiany przepisów zawartych w załącznikach do Konwencji. W poprawkach zaproponowano dostosowanie niektórych przepisów Konwencji do przepisów określonych w aktach delegowanych i wykonawczych UKC, dotyczących wymogów odnośnie do danych w zgłoszeniach celnych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu, które zaczną dopiero obowiązywać od określonych terminów w przyszłości.

Celem jest zachowanie harmonizacji wymogów dotyczących danych stosowanych w zgłoszeniach celnych w kontekście handlu między umawiającymi się stronami. Zmiany te powinny przynieść znaczące i wymierne korzyści przedsiębiorcom oraz administracjom celnym dzięki poprawie przejrzystości i zapewnieniu płynnego przejścia do nowych rozwiązań elektronicznych.

Proponowany instrument: Decyzja Komisji Mieszanej UE-EFTA ds. uproszczenia formalności w obrocie towarowym.

Nie ma innego, bardziej odpowiedniego instrumentu.

Decyzja, której dotyczy wniosek, jest zgodna ze wspólną polityką w dziedzinie handlu i transportu.

4.PODSTAWA PRAWNA

4.1.Proceduralna podstawa prawna

4.1.1.    Zasady

Art. 218 ust. 9 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) określa tryb przyjmowania decyzji ustalających „stanowiska, które mają być zajęte w imieniu Unii w ramach organu utworzonego przez umowę, gdy organ ten ma przyjąć akty mające skutki prawne, z wyjątkiem aktów uzupełniających lub zmieniających ramy instytucjonalne umowy”.

Art. 11 ust. 3 Konwencji stanowi, że Komisja Mieszana UE/EFTA przyjmuje w drodze decyzji zmiany do załączników do Konwencji.

4.1.2.    Zastosowanie w niniejszej sprawie

Komisja Mieszana jest organem ustanowionym na mocy art. 10 Konwencji.

Decyzja, do przyjęcia której wzywa się Komisję Mieszaną, stanowi akt wywołujący skutki prawne. Decyzja ta będzie wiążąca na mocy prawa międzynarodowego zgodnie z art. 15 Konwencji.

Decyzja nie uzupełnia, ani nie zmienia ram instytucjonalnych Konwencji.

W związku z tym proceduralną podstawą prawną proponowanej decyzji jest art. 218 ust. 9 TFUE.

4.2.Materialna podstawa prawna

Materialna podstawa prawna decyzji na mocy art. 218 ust. 9 TFUE zależy w pierwszej kolejności od celu i treści przewidywanego aktu, którego dotyczy stanowisko, jakie należy przyjąć w imieniu Unii.

Materialną podstawą prawną proponowanej decyzji jest zatem art. 207 TFUE.

Uproszczenia osiągnięte dzięki Konwencji i przewidywane zmiany dotyczą efektywnych formalności celnych, a tym samym wspólnej polityki handlowej UE.

4.3.Podsumowanie

Podstawą prawną proponowanej decyzji powinien być zatem art. 207 TFUE w związku z art. 218 ust. 9 TFUE.

2017/0258 (NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie stanowiska, jakie ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Komisji Mieszanej ustanowionej na mocy Konwencji z dnia 20 maja 1987 r. o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym w zakresie wniosków dotyczących wprowadzenia zmian do tej Konwencji

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)Konwencja o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym („Konwencja”) została zawarta przez Unię Europejską na mocy decyzji Rady 1 i weszła w życie w dniu 1 stycznia 1988 r.

(2)Zgodnie z art. 11 ust. 3 Konwencji Komisja Mieszana UE-EFTA ds. uproszczenia formalności w obrocie towarowym ustanowiona na mocy tej Konwencji („Komisja Mieszana”) może wprowadzać w drodze decyzji zmiany do załączników do Konwencji.

(3)W dniu 5 grudnia 2017 r. na 30. posiedzeniu Komisji Mieszanej spodziewane jest przyjęcie decyzji zmieniającej załączniki do Konwencji.

(4)Należy ustalić stanowisko, jakie ma zostać przyjęte w imieniu Unii na forum Komisji Mieszanej, gdyż jej decyzja będzie wiążąca dla Unii.

(5)Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiające unijny kodeks celny 2 oraz jego akty delegowane i wykonawcze ustanowiły wspólne wymogi dotyczące danych do zgłoszeń celnych, a także formaty i kody dla tych wspólnych wymogów dotyczących danych. Przepisy te będą w pełni stosowane, kiedy odpowiednie systemy elektroniczne zostaną zaktualizowane lub wdrożone, jak to przewidziano w załączniku do decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2016/578 z dnia 11 kwietnia 2016 r. ustanawiającej program prac dotyczący rozwoju i wykorzystywania systemów teleinformatycznych przewidziany w unijnym kodeksie celnym 3 .

(6)W celu zapewnienia sprawnego i efektywnego funkcjonowania handlu między Unią a umawiającymi się stronami Konwencji, przepisy w sprawie wymogów dotyczących danych do deklaracji celnych zawarte w załącznikach do Konwencji powinny zostać dostosowane do przepisów zawartych w odpowiednich przepisach unijnych.

(7)Wszystkie państwa członkowskie Unii wyraziły pozytywną opinię na temat proponowanych zmian w ramach grupy roboczej UE-EFTA ds. uproszczenia formalności w obrocie towarowym.

(8)Ponieważ decyzja Komisji Mieszanej zmieni Konwencję, należy ją zatem po jej przyjęciu opublikować w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(9)Zgodnie z art. 17 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) w Komisji Mieszanej Unię reprezentuje Komisja. Stanowisko Unii w sprawie proponowanych zmian powinno być zatem oparte na dołączonym projekcie decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko dotyczące zmian w Konwencji, jakie należy przyjąć w imieniu Unii Europejskiej na posiedzeniu Komisji Mieszanej, opiera się na projekcie decyzji nr 1/2017 Komisji Mieszanej dołączonym do niniejszej decyzji.

Przedstawiciele Unii w Komisji Mieszanej mogą, bez konieczności przyjmowania przez Radę kolejnej decyzji, uzgodnić niewielkie zmiany w projekcie decyzji.

Artykuł 2

Po przyjęciu decyzja Komisji Mieszanej zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Komisji.

Sporządzono w Brukseli dnia r.

   W imieniu Rady

   Przewodniczący

(1) Dz.U. L 134 z 22.5.1987, s. 2.
(2) Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1.
(3) Dz.U. L 99 z 15.4.2016, s. 6.

Bruksela, dnia 13.10.2017

COM(2017) 593 final

ZAŁĄCZNIK

Wniosek dotyczący decyzji nr 1/2017 Komisji Mieszanej UE-EFTA w sprawie
uproszczenia formalności w obrocie towarowym
z dnia XX XXXX 2017
i zmiany Konwencji z dnia 20 maja 1987 r. o uproszczeniu formalności w obrocie
towarowym

do dokumentu

Wniosek Decyzja rady

w sprawie stanowiska, jakie ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Komisji Mieszanej ustanowionej na mocy Konwencji z dnia 20 maja 1987 r. o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym w zakresie wniosków dotyczących wprowadzenia zmian do tej Konwencji


ZAŁĄCZNIK

Wniosek dotyczący decyzji nr 1/2017 Komisji Mieszanej UE-EFTA w sprawie
uproszczenia formalności w obrocie towarowym

z dnia XX XXXX 2017

i zmiany Konwencji z dnia 20 maja 1987 r. o uproszczeniu formalności w obrocie

towarowym

KOMISJA MIESZANA,

uwzględniając Konwencję z dnia 20 maja 1987 r. o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym 1 , w szczególności jej art. 11 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)Art. 11 ust. 3 Konwencji z dnia 20 maja 1987 r. o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym („Konwencja”) upoważnia ustanowioną na jej mocy Komisję Mieszaną („Komisja Mieszana”) do wprowadzania w drodze decyzji zmian do załączników do Konwencji.

(2)Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiające unijny kodeks celny 2 („UKC”) oraz jego akty delegowane i wykonawcze wprowadziły nowe wymogi dotyczące danych do zgłoszeń celnych, a także zmieniły kody odnoszące się do niektórych obecnych elementów danych. Przepisy te zaczną w pełni obowiązywać w późniejszym terminie, ponieważ wymagają one aktualizacji bądź wdrożenia odpowiednich systemów teleinformatycznych, co zostanie dokonane tak jak to przewidziano w załączniku do decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2016/578 z dnia 11 kwietnia 2016 r. ustanawiającej program prac dotyczący rozwoju i wykorzystywania systemów teleinformatycznych przewidziany w unijnym kodeksie celnym 3 .

(3)W celu zapewnienia sprawnego, skutecznego i zharmonizowanego funkcjonowania handlu między Unią a umawiającymi się stronami Konwencji, przepisy zawarte w załącznikach do Konwencji dotyczące wprowadzenia jednolitego dokumentu administracyjnego powinny być dostosowane do odpowiednich przepisów aktów delegowanych i wykonawczych unijnego kodeksu celnego, które zaczną obowiązywać dopiero na późniejszym etapie. W tym celu niezbędne są poprawki do załączników do Konwencji.

(4)Należy zatem odpowiednio zmienić Konwencję, °

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1)W tekście dodatku II załącznik 3 do Konwencji z dnia 20 maja 1987 r. o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym („Konwencja”) wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem A do niniejszej decyzji.

2)W tekście załącznika III do Konwencji wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem B do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Oslo,

W imieniu Komisji Mieszanej

Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK A

W dodatku II załącznik 3 tytuł II do Konwencji z dnia 20 maja 1987 r. o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym wprowadza się następujące zmiany:

1)W części I „Formalności w kraju wywozu” wprowadza się następujące zmiany:

a)w uwagach dotyczących pola nr 44: „Dodatkowe informacje, załączone dokumenty, świadectwa i pozwolenia” pierwsze zdanie otrzymuje następujące brzmienie:

„Należy podać dane szczegółowe wymagane na mocy wszelkich przepisów szczególnych mających zastosowanie w kraju wywozu, a także odniesienie do dokumentów przedstawionych na poparcie zgłoszenia, lub wszelkie dodatkowe odniesienia uznane za niezbędne w związku ze zgłoszeniem lub towarami objętymi zgłoszeniem (może to obejmować numer pozwolenia na wywóz; dane dotyczące przepisów weterynaryjnych i fitosanitarnych; nr konosamentu lub odniesienie do stron, urzędu celnego lub odpisu licencji itp.).”;

b)w uwagach dotyczących pola nr 50: „Główny zobowiązany i upoważniony przedstawiciel, miejsce, data i podpis” akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„Należy podać nazwisko i imię bądź nazwę firmy oraz adres osoby uprawnionej do korzystania z procedury tranzytu (głównego zobowiązanego) oraz numer identyfikacyjny, jeżeli istnieje, przyznany przez właściwe organy. Jeżeli to właściwe, wpisać nazwisko i imię bądź nazwę firmy upoważnionego przedstawiciela podpisującego dokument w imieniu osoby uprawnionej do korzystania z procedury tranzytu (głównego zobowiązanego).”.

2)W części III „Formalności w kraju przeznaczenia” uwagi dotyczące pola nr 44 „Dodatkowe informacje / załączone dokumenty / świadectwa i pozwolenia” otrzymuje brzmienie:

Należy wpisać dane, wymagane stosownie do przepisów szczególnych znajdujących w danym wypadku zastosowanie
w kraju przeznaczenia, jak również dane odnoszące się do wszystkich dokumentów przedłożonych wraz ze zgłoszeniem (może to obejmować numer pozwolenia na wywóz; dane dotyczące przepisów weterynaryjnych i fitosanitarnych; numer konosamentu lub odniesienie do stron, urzędu celnego lub odpisu licencji itp.).”. W przypadku gdy wymagane jest złożenie zabezpieczenia w odniesieniu do danej procedury celnej, gwarancja zostaje wpisana w tym polu. Części pola Kod dodatkowych informacji (D. I.) nie należy wypełniać.”.

ZAŁĄCZNIK B

W dodatku III „Kody, które należy stosować przy wypełnianiu formularzy jednolitego dokumentu” do Konwencji z dnia 20 maja 1987 r. o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym wprowadza się następujące zmiany:

1)w uwagach dotyczących pola nr 1: „Rodzaj zgłoszenia”, tekst odnoszący się do pierwszej części pola otrzymuje brzmienie:

„Pierwsza część pola:

Symbol UE może być wykorzystany do:

-    zgłoszenia wywozu do innej umawiającej się strony,

-    zgłoszenia przywozu z innej umawiającej się strony.”;

2)w uwagach dotyczących pola nr 25: „Rodzaj transportu na granicy” opis kodu «5» i «9» zastępuje się w następujący sposób:

A

B

Nazwa

5

9

50

90

Wysyłka pocztowa (aktywny środek transportu nieznany)

Środek nieznany (tj. własny napęd).”.

(1) Dz.U. L 134 z 22.5.1987, s. 2.
(2) Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1.
(3) Dz.U. L 99 z 15.4.2016, s. 6.