Bruksela, dnia 6.3.2017

COM(2017) 112 final

SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

W SPRAWIE STOSOWANIA PRZEZ PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE DYREKTYWY RADY 95/50/WE W SPRAWIE UJEDNOLICONYCH PROCEDUR KONTROLI DROGOWEGO TRANSPORTU TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH


SPIS TREŚCI

SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY W SPRAWIE STOSOWANIA PRZEZ PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE DYREKTYWY RADY 95/50/WE W SPRAWIE UJEDNOLICONYCH PROCEDUR KONTROLI DROGOWEGO TRANSPORTU TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH

1.    Wprowadzenie    3

2.    Powiązane przepisy UE    3

3.    Stosowanie dyrektywy 95/50/WE    4

4.    Sprawozdania państw członkowskich UE i Norwegii    4

5.    Zalecenie w sprawie sprawozdań z kontroli drogowego transportu towarów niebezpiecznych    5

6.    Obliczanie danych    5

7.    Rozwój sytuacji w zakresie kontroli i ich wyniki    5

8.    Porównanie danych    6

8.1.    Częstotliwość kontroli    6

8.2.    Podział kontroli pod względem miejsca pochodzenia    7

8.3.    Odsetek jednostek transportowych niezgodnych z przepisami    7

8.4.    Podział jednostek transportowych niezgodnych z przepisami według miejsca pochodzenia    7

8.5.    Częstotliwość unieruchomień jednostek transportowych    7

8.6.    Podział według kategorii ryzyka……………….    7

8.7.    Rodzaje kar    8

9.    Podsumowanie    8



1. Wprowadzenie

Dyrektywa Rady 95/50/WE w sprawie ujednoliconych procedur kontroli drogowego transportu towarów niebezpiecznych została przyjęta w dniu 6 października 1995 r. 1 , a państwa członkowskie musiały wprowadzić w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do osiągnięcia zgodności ze wspomnianą dyrektywą najpóźniej do dnia 1 stycznia 1997 r.

Zgodnie z dyrektywą 95/50/WE każde państwo członkowskie musi przesłać Komisji za każdy rok kalendarzowy, nie później niż w ciągu dwunastu miesięcy od zakończenia danego roku, sprawozdanie ze stosowania dyrektywy 2 . Dyrektywa przewiduje również, że Komisja przesyła Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, co najmniej raz na trzy lata, sprawozdanie w sprawie stosowania wspomnianej dyrektywy przez państwa członkowskie 3 .

Sprawozdanie Komisji przygotowywane jest na podstawie sprawozdań rocznych otrzymywanych od państw członkowskich. Niniejsze sprawozdanie jest szóstym sprawozdaniem ze stosowania dyrektywy Rady 95/50/WE w państwach członkowskich i obejmuje lata 2012–2014. Pierwsze sprawozdanie 4 obejmowało lata 1997–1998, drugie sprawozdanie 5 lata 1999–2002, trzecie sprawozdanie 6 lata 2003–2005, czwarte sprawozdanie 7 lata 2006–2007, a piąte sprawozdanie 8 lata 2008–2011.

Warunki bezpiecznego drogowego transportu towarów niebezpiecznych określone są nie w dyrektywie 95/50/WE, lecz w powiązanych przepisach UE opisanych poniżej.

2. Powiązane przepisy UE

Do dnia 30 czerwca 2009 r. zastosowanie miała dyrektywa Rady 94/55/WE z dnia 21 listopada 1994 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie transportu drogowego towarów niebezpiecznych 9 , z późniejszymi zmianami 10 . Załączniki do dyrektywy 94/55/WE były identyczne pod względem zawartości z załącznikami do Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) 11 .

Z dniem 1 lipca 2009 r. dyrektywa 94/55/WE została uchylona i zastąpiona dyrektywą 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych 12 , z późniejszymi zmianami 13 . Dyrektywa 2008/68/WE stanowi kontynuację podejścia przyjętego w dyrektywie 94/55/WE, gdyż przewidziane w niej jest stosowanie tych samych przepisów technicznych i administracyjnych, które są załączone do ADR w odniesieniu do każdego transportu na terytorium UE.

3. Stosowanie dyrektywy 95/50/WE

Po przyjęciu dyrektywy 94/55/WE, w celu dalszej poprawy poziomu bezpieczeństwa transportu towarów niebezpiecznych, Rada przyjęła w dniu 6 października 1995 r. dyrektywę 95/50/WE w sprawie ujednoliconych procedur kontroli drogowego transportu towarów niebezpiecznych. Dyrektywa ta zawiera zharmonizowaną listę kontrolną, która ma być wykorzystywana przez państwa członkowskie na potrzeby takich kontroli, jak również wytyczne dotyczące klasyfikowania naruszeń. W 2004 r. załączniki do dyrektywy zostały zmienione 14 , wskutek czego od 2005 r. w ramach systemu klasyfikacji naruszeń obowiązują trzy kategorie ryzyka.

Te ujednolicone kontrole obejmują każdą działalność transportową związaną z przewozem towarów niebezpiecznych na terytorium państwa członkowskiego lub z wwozem na to terytorium z państw trzecich, niezależnie od kraju rejestracji jednostki transportowej. Dyrektywa ma na celu zapewnienie losowej kontroli obejmującej reprezentatywną część dostaw towarów niebezpiecznych przewożonych w transporcie drogowym przy jednoczesnym uwzględnieniu możliwie rozległej części sieci drogowej.

Kontrole mogą także odbywać się w przedsiębiorstwach jako działanie prewencyjne lub po stwierdzeniu podczas kontroli drogowej naruszeń zagrażających bezpieczeństwu. Dyrektywa 95/50/WE nie zawiera jednak wymogu składania sprawozdań z tych kontroli.

4. Sprawozdania państw członkowskich UE i Norwegii

Przygotowując swoje sprawozdania, państwa członkowskie mają obowiązek stosować kategorie ryzyka określone w załączniku II do dyrektywy 95/50/WE oraz format sprawozdania określony w załączniku III do tej dyrektywy. Norwegia złożyła swoje sprawozdania roczne i poprosiła o jej uwzględnienie w sprawozdaniu Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady.

Chorwacja przystąpiła do UE w dniu 1 lipca 2013 r., a pierwsze sprawozdanie z kontroli dotyczyło już 2012 r. Większość państw członkowskich i Norwegia przekazały swoje sprawozdania w terminie. Niektóre krajowe sprawozdania opóźniły się ze względu na procedury administracyjne dotyczące gromadzenia, analizowania i przekazywania informacji Komisji, w szczególności gdy procedury te obejmują różne organy publiczne. Mimo że w 2012 r. sytuacja uległa tymczasowo poprawie w porównaniu z wcześniejszymi latami, w kolejnych latach znów pojawiły się opóźnienia, w związku z czym Komisja ponownie zwróciła się do państw członkowskich o poprawę formatu i spójności danych w przyszłości.

Komisja otrzymała sprawozdania ze wszystkich państw członkowskich za cały okres, ale mimo znacznej poprawy nie wszystkie informacje zostały przekazane we właściwym formacie, ponieważ niektóre kraje nadal wysyłały oddzielne sprawozdania w podziale według kompetencji na szczeblu krajowym. Ponadto niektóre sprawozdania były niekompletne lub nieprawidłowo wypełnione, co prowadziło do powstania luk lub nieodpowiednich wyników w tabelach zawartych w niniejszym sprawozdaniu – w takim przypadkach wartości oznaczono „b.d.” („brak danych”). W załącznikach do niniejszego sprawozdania przedstawiono podsumowanie odpowiedzi państw członkowskich.

Przy analizie zmian zawartych w pkt 7 należy zwrócić uwagę na fakt, że w 2013 r. wskaźnik niezgodności w Danii jest niski ze względu na nieprawidłową interpretację liczby jednostek transportowych niezgodnych z przepisami. Błędy te poprawiono w sprawozdaniu z 2014 r.

Szereg państw członkowskich przesłało sprawozdania, w których suma naruszeń różni się od liczby jednostek transportowych niezgodnych z przepisami. Nie powinno to mieć miejsca, ponieważ należy zgłaszać jedynie najpoważniejszą kategorię naruszeń dla każdej jednostki transportowej.

5. Zalecenie w sprawie sprawozdań z kontroli drogowego transportu towarów niebezpiecznych

We wcześniejszych sprawozdaniach Komisji odnotowano pewne systematyczne niespójności w sprawozdaniach statystycznych przedkładanych przez państwa członkowskie. Ponieważ jednolita sprawozdawczość ze strony państw członkowskich ma kluczowe znaczenie dla jakości, porównywalności i wiarygodności sprawozdań, Komisja przyjęła w 2011 r. zalecenie 15 mające służyć poprawie jakości sprawozdań państw członkowskich.

Po opublikowaniu zalecenia nastąpiła znaczna poprawa jakości sprawozdań – odnotowano jedynie nieco sporadycznych, mniejszej wagi niespójności.

Niektóre z nich dotyczą liczby naruszeń w poszczególnych kategoriach ryzyka 16 , przy czym jest ich coraz mniej. W ppkt 1.4 załącznika do zalecenia Komisji podkreślono, że należy zgłaszać jedynie najpoważniejsze naruszenie, nawet jeśli ogólnie wykryto szereg naruszeń. W związku z tym łączna liczba zgłoszonych naruszeń w poszczególnych kategoriach ryzyka powinna być równa liczbie jednostek transportowych niezgodnych z przepisami.

Wydaje się, że zasada ta nie jest jeszcze skutecznie stosowana we wszystkich państwach członkowskich, ponieważ nadal zgłaszanych jest szereg naruszeń przypadających na jedną jednostkę transportową.

Kolejnym ważnym zagadnieniem poruszonym w zaleceniu była koncepcja kar nakładanych z tytułu naruszenia wykrytego w czasie kontroli drogowej. Ze względu na różnice w regulacjach prawnych i administracyjnych niektóre państwa członkowskie nie były w stanie śledzić rezultatów postępowania sądowego będącego następstwem kontroli, podczas której uzyskano podejrzenie, że doszło do naruszeń. W zaleceniu proponowano przyjęcie kompromisowego stanowiska, które mogłoby zostać przyjęte przez wszystkie państwa członkowskie, a mianowicie odnotowywanie decyzji podjętej przez funkcjonariusza po kontroli na miejscu. W dalszym ciągu jednak są państwa członkowskie, które nie mogą odnotowywać takich danych (np. Francja i Malta).

6. Obliczanie danych

Państwa członkowskie mają obowiązek przedstawienia w swoich sprawozdaniach, w miarę możliwości, szacunkowych danych dotyczących wielkości rocznego transportu towarów niebezpiecznych na ich terytorium w tonach lub w tonokilometrach. 15 państw członkowskich dostarczyło takie szacunki za lata 2012–2014.

Aby umożliwić obiektywne porównania między państwami członkowskimi, dla obliczenia intensywności transportu towarów niebezpiecznych wykorzystuje się informacje dostępne w bazie danych Eurostatu 17 . Informacje te wykorzystywane są do oszacowania częstotliwości kontroli w stosunku do wolumenu transportu. Eurostat nie posiada statystyk dotyczących Malty, ponieważ państwu temu przyznano odstępstwo w zakresie stosowania rozporządzenia (UE) nr 70/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 stycznia 2012 r. w sprawie sprawozdań statystycznych w odniesieniu do transportu drogowego rzeczy. Wolumen transportu towarów niebezpiecznych na Malcie szacowany jest na podstawie danych dostarczonych przez właściwy organ tego państwa.

Dane statystyczne Eurostatu przedstawiono w załączniku IX do niniejszego sprawozdania.

7. Rozwój sytuacji w zakresie kontroli i ich wyniki

W załączniku I omówiono ewolucję liczby kontroli przeprowadzonych przez państwa członkowskie oraz podano odsetek jednostek transportowych niezgodnych z przepisami, jak również odsetek naruszeń I kategorii ryzyka.

Na końcu tabeli znajdują się średnie wartości dla Unii Europejskiej oraz dane statystyczne z Norwegii.

Należy zauważyć, że:

– istnieje pewna różnica między liczbą skontrolowanych jednostek transportowych a liczbą jednostek transportowych zgodnych z ADR – np. Grecja w 2014 r. poinformowała, że skontrolowano 521 jednostek transportowych, ale odnotowano tylko jedną jednostkę transportową z naruszeniem I kategorii ryzyka i nałożono tylko jedną grzywnę;

– kilka państw członkowskich nie zgłosiło żadnego przypadku unieruchomienia jednostki w trzyletnim okresie: Estonia, Hiszpania, Włochy, Cypr, Łotwa i Słowacja. W innych przypadkach, np. w Danii, na Malcie i w Grecji, zgłoszono tylko jeden lub dwa przypadki w tym samym okresie;

— udział I kategorii ryzyka nie został uwzględniony w latach 2012 i 2014 dla Cypru i w całym okresie dla Słowacji.

W przypadku wskaźnika dotyczącego naruszeń I kategorii ryzyka szczególnie istotne znaczenie ma właściwa sprawozdawczość. Jeśli zgłaszano więcej niż jedno naruszenie na jednostkę transportową, odsetek naruszeń I kategorii jest niższy od prawidłowej wartości.

Niektóre państwa członkowskie zgłosiły łącznie mniej naruszeń niż jednostek transportowych uznanych za niezgodne. Dotyczy to w 2012 r. Węgier, w 2013 r. Bułgarii, Republiki Czeskiej, Irlandii, Węgier, Niderlandów, Finlandii i Zjednoczonego Królestwa oraz w 2014 r. Rumunii i Zjednoczonego Królestwa. Niekiedy organy egzekwowania prawa zgłaszają jedynie przypadki stwierdzenia naruszeń, ale nie podają żadnych dalszych informacji o samych naruszeniach ani o karach. Chociaż prowadzi to do tego, że statystyki są niekompletne, nie ma to zasadniczego wpływu na analizę. Tę kwestię omówiono bardziej szczegółowo w pkt 8.6.

8. Porównanie danych

Łączna liczba kontroli w okresie ujętym w niniejszym sprawozdaniu była różna w poszczególnych latach. Liczba kontroli była następująca: 2012: 153 362; 2013: 157 455; 2014: 153 348. W 2013 r. można zauważyć wzrost o 2,6 %, ale w 2014 r. nastąpił powrót do wartości z 2012 r.

Tendencje w poszczególnych krajach są różne – tylko 8 państw członkowskich zwiększyło liczbę kontroli w okresie objętym sprawozdaniem. Liczba kontroli wzrosła najbardziej na Węgrzech, w Austrii, w Polsce i w Rumunii, a spadła w Bułgarii, we Włoszech, w Niderlandach i w Szwecji.

W wartościach bezwzględnych w 2014 r. największa liczba kontroli w UE przypadała na Niemcy (32,5 %), Polskę (15,19 %) i Austrię (9,21 %), podczas gdy najmniej kontroli było w Estonii (0,02 %), na Cyprze (0,03 %) i na Malcie (0,05 %). Chociaż wskaźnik ten zależy w dużej mierze od wielkości państwa członkowskiego, w okresie sprawozdawczym doszło do znaczących zmian. W 2012 r. udział Niemiec był największy (35,99 %), następna była Polska (13 %), a trzecia Austria (7,80 %). Trzy państwa, w których przeprowadzono najmniej kontroli to Estonia i Malta (0,05 %) oraz Cypr (0,06 %).

8.1 Częstotliwość kontroli

W załączniku II przedstawiono częstotliwość kontroli drogowych w państwach członkowskich w latach 2012 i 2014. Częstotliwość jest obliczana jako proporcja liczby kontroli do miliona tonokilometrów towarów niebezpiecznych przewożonych w każdym państwie członkowskim.

W 2012 r. średnia dla UE wynosiła 0,52 kontroli na milion tonokilometrów; w 2013 r. spadła do 0,48, co oznacza roczny spadek o 9,6 %, natomiast w 2014 r. podniosła się do wartości 0,49. W 2012 r. największą częstotliwość kontroli odnotowano w Austrii (12,89 %), na Węgrzech (7 %) i w Bułgarii (5,84 %). W 2013 r. najwyższe wartości odnotowano w Austrii (12,34 %), na Słowacji (10,10 %) i w Szwecji (6,72 %); w 2014 r. – w Austrii (14,85 %), na Słowacji (10,73 %) oraz na Węgrzech (9,47 %). W 2012 r. częstotliwość kontroli w Austrii była prawie 24,78 razy wyższa od średniej UE, na Węgrzech 13,46 razy wyższa, a w Bułgarii 11,23 razy wyższa.

8.2 Podział kontroli pod względem miejsca pochodzenia

W załączniku III do niniejszego sprawozdania przedstawiono podział kontroli według miejsca pochodzenia jednostki transportowej.

Na wskaźnik ten mają wpływ nie tylko decyzje organów egzekwowania prawa, lecz także aspekty geograficzne państwa członkowskiego; np. na wyspach międzynarodowy drogowy ruch tranzytowy jest mniej intensywny. W latach 2012–2014 Malta i Cypr nie przeprowadziły żadnej kontroli jednostek transportowych zarejestrowanych poza UE.

Udział jednostek transportowych zarejestrowanych w państwie przeprowadzania kontroli w okresie sprawozdawczym wyniósł 65 %. Udział skontrolowanych jednostek pochodzących z innych państw UE wzrósł z 28 % w 2012 r. do 30 % w 2014 r. Udział kontroli dotyczących jednostek zarejestrowanych poza UE spadł z 5 % w 2012 do 4 % w 2013 r., a następnie wzrósł do 6 % w 2014 r.

8.3 Odsetek jednostek transportowych niezgodnych z przepisami

Odsetek skontrolowanych jednostek transportowych, w przypadku których stwierdzono co najmniej jedno naruszenie, przedstawiono w załączniku IV.

Udział jednostek niezgodnych z przepisami spadł z poziomu 22,12 % w 2012 r. do 19,73 % w 2014 r., przy czym największe spadki odnotowano na Cyprze, w Słowenii, w Polsce i na Litwie. W niektórych państwach członkowskich wystąpił jednak wzrost tego wskaźnika – na Słowacji, w Grecji, na Węgrzech i w Niderlandach.

8.4 Podział jednostek transportowych niezgodnych z przepisami według miejsca pochodzenia

Wykresy w załączniku V przedstawiają rozkład jednostek transportowych niezgodnych z przepisami według miejsca pochodzenia jednostki transportowej.

Jak zauważono w pkt 8.2 powyżej, aspekty geograficzne państwa członkowskiego mają również znaczący wpływ na ten wskaźnik.

8.5 Częstotliwość unieruchomień jednostek transportowych

Wykres w załączniku VI przedstawia udział unieruchomionych pojazdów w łącznej liczbie pojazdów, w przypadku których zgłoszono naruszenie.

Tendencja, podobnie jak w innych kategoriach, była zmienna również w przypadku częstotliwości unieruchomień jednostek transportowych: udział pojazdów unieruchomionych w 2012 r. wynosił 26,16 %, w 2013 r. wzrósł do 28,06 %, a w 2014 r. nieznacznie spadł do 27,72 %.

W 2012 r. największą częstotliwość unieruchomień odnotowano w Bułgarii (84,38 %), Słowenii (57,89 %) i Irlandii (54,84 %). W 2014 r. w Norwegii 71,07 % naruszeń doprowadziło do unieruchomienia. Estonia, Hiszpania, Włochy, Cypr, Łotwa, Malta i Słowacja nie zgłosiły żadnych unieruchomień w latach 2012–2014.

8.6 Podział według kategorii ryzyka

Wykresy w załączniku VII przedstawiają rozkład wagi naruszeń. Zgłaszać należy tylko naruszenie należące do najwyższej kategorii ryzyka stwierdzone podczas kontroli.

Wszystkie państwa członkowskie zgłosiły przynajmniej jedną kategorię naruszenia na skontrolowaną jednostkę transportową. Niektóre państwa członkowskie nie przedstawiły danych w niektórych kategoriach. W 2012 r. Cypr i Słowacja nie zgłosiły żadnych naruszeń dla I i II kategorii ryzyka. Ponadto Grecja nie zgłosiła żadnych naruszeń w III kategorii ryzyka w całym okresie sprawozdawczym i żadnych naruszeń II kategorii ryzyka w latach 2014 i 2013.

Spośród kontroli przeprowadzonych w UE w 2012 r. w 42,69 % przypadków, w których stwierdzono naruszenie, najbardziej poważne naruszenie zakwalifikowano do I kategorii ryzyka. I kategoria ryzyka oznacza niespełnianie odpowiednich norm bezpieczeństwa powodujące wysokie ryzyko śmierci, poważnych obrażeń cielesnych lub znacznej szkody dla środowiska. Naruszenia te wymagają niezwłocznego podjęcia stosownych środków naprawczych, takich jak unieruchomienie pojazdu.

Najbardziej poważne naruszenia należące do II kategorii ryzyka stwierdzono w 33,48 % kontroli, w ramach których stwierdzono naruszenia. Pozostałe 23,83 % przypadało na naruszenia należące do III kategorii ryzyka.

8.7 Rodzaje kar

Wykresy w załączniku VIII przedstawiają rozkład kar dla każdego państwa członkowskiego.

Przed opublikowaniem zalecenia Komisji, o którym mowa w pkt 5 niniejszego sprawozdania, występowały zasadnicze trudności z gromadzeniem tych informacji. Po wydaniu zalecenia sytuacja uległa zdecydowanej poprawie i w latach 2012–2014 jedynie Francja i Malta nie przekazały danych statystycznych dotyczących kar. Słowacja nie zgłosiła kar w 2012 r., ale rozpoczęła przekazywanie tych danych od kolejnych lat.

W trakcie kontroli przeprowadzonych w UE w 2014 r. wydano 5 066 ostrzeżeń; grzywny zostały nałożone w 29 206 przypadkach; a 2 963 przypadki doprowadziły do orzeczenia innych kar, w tym w drodze sądowych postępowań karnych i administracyjnych. Chociaż w ujęciu ogólnym trzy czwarte kar w UE to grzywny, występują znaczne różnice między poszczególnymi państwami członkowskimi.

W 2014 r. nałożono łącznie ok. 10,50 % mniej kar niż w 2012 r. Liczba ostrzeżeń spadła o 18,1 % w całym okresie, liczba grzywien o 10 %, natomiast liczba innych kar wzrosła o 9,8 %.

9. Podsumowanie

Dyrektywa 95/50/WE została przeniesiona do ustawodawstw krajowych państw członkowskich z dniem 1 stycznia 1997 r. Szczegółowe zasady składania sprawozdań zostały zmienione w 2004 r. – nowe przepisy dotyczące składania sprawozdań zaczęły obowiązywać w dniu 14 grudnia 2005 r. Ze względu na pewne systematyczne niespójności w sprawozdaniach w 2011 r. Komisja opublikowała zalecenie w tej sprawie.

Wszystkie państwa członkowskie prowadzą kontrole pojazdów przewożących towary niebezpieczne i zasadniczo prawidłowo składają sprawozdania z tych kontroli. Utrzymują się jednak pewne niespójności i Komisja nadal stara się zapewnić przestrzeganie obowiązków sprawozdawczych wynikających z dyrektywy 95/50/WE i coroczną stopniową poprawę w tym zakresie. Można zatem stwierdzić, że dyrektywa 95/50/WE jest ogólnie prawidłowo stosowana.

Najnowsze sprawozdania wskazują jednak wyraźnie, że dostępność zasobów przeznaczonych na te kontrole jest coraz bardziej ograniczona. W porównaniu z okresem objętym poprzednim sprawozdaniem (2008–2011) liczba zgłoszonych kontroli spada z każdym rokiem. W interesie państw członkowskich leży wykrywanie zagrożeń związanych z transportem towarów niebezpiecznych i zapobieganie tym zagrożeniem, Komisja zachęca zatem do wymiany najlepszych praktyk i dalszych inwestycji w tej dziedzinie.

Liczba naruszeń w okresie objętym sprawozdaniem utrzymywała się na względnie stabilnym poziomie: W 2014 r. jedna kontrola na pięć prowadziła do stwierdzenia naruszenia lub podejrzenia naruszenia przy przewozie towarów niebezpiecznych, podczas gdy w 2012 r. wskaźnik ten wynosił 1:4,5.

Jeżeli chodzi o wykryte naruszenia, w 42,69 % okazywały się one należeć do najbardziej poważnych. W związku z tym w 2012 r. unieruchomiono ok. 8 875 pojazdów.

W UE transport towarów niebezpiecznych objęty jest wspólnymi przepisami. Przepisy te stosowane są w identyczny sposób również w wielu krajach spoza UE. Tym niemniej blisko 32 000 na 150 000 przeprowadzanych rocznie kontroli drogowych prowadzi do ustalenia, że przewóz odbywa się niezgodnie z obowiązkowymi normami bezpieczeństwa.

Duża liczba naruszeń przepisów zgłoszonych przez państwa członkowskie może jednak wynikać z ukierunkowanej strategii kontroli, której celem ma być zidentyfikowanie i ukaranie przewoźników naruszających przepisy, tak aby zmaksymalizować efektywność wykorzystania ograniczonych zasobów. Oznacza to, że przedstawione dane statystyczne nie są w pełni reprezentatywne dla rynku UE w odniesieniu do transportu towarów niebezpiecznych, który w praktyce jest dużo bezpieczniejszy niż może się wydawać na podstawie danych.

W związku z tym Komisja wraz z właściwymi organami rozpoczęła analizę możliwości wprowadzenia zmian w załącznikach do dyrektywy w celu poprawy sposobu rejestracji danych na temat kontroli i kar oraz przekazywania tych danych przez państwa członkowskie.

«-»

(1) Dz.U. L 249 z 17.10.1995, s. 35, zmieniona dyrektywą Komisji 2004/112/WE z dnia 13 grudnia 2004 r. dostosowującą do postępu technicznego dyrektywę Rady 95/50/WE (Dz.U. L 367 z 14.12.2004, s. 23).
(2) Art. 9 ust. 1.
(3) Art. 9 ust. 2.
(4) COM (2000) 517 final z 6.9.2000 r.
(5) COM (2005) 430 final z 15.9.2005 r.
(6) COM (2007) 795 final z 13.12.2007 r.
(7) COM (2010) 364 final z 7.7.2010 r.
(8) COM(2013) 815 final z 25.11.2013 r.
(9) Dz.U. L 319 z 12.12.1994, s. 7.
(10) Zmieniona dyrektywą Komisji 2004/111/WE z dnia 9 grudnia 2004 r. dostosowującą do postępu technicznego dyrektywę Rady 94/55/WE (Dz.U. L 365 z 10.12.2004, s. 25).
(11) Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych, zawarta w Genewie dnia 30 września 1957 r., z późniejszymi zmianami, pod auspicjami Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ (EKG ONZ).
(12) Dz.U. L 260 z 30.9.2008, s. 13.
(13) Ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2014/103/UE z dnia 21 listopada 2014 r. dostosowującą po raz trzeci do postępu naukowo-technicznego załączniki do dyrektywy 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych (Dz.U. L 335 z 22.11.2014, s. 15).
(14) Dyrektywa Komisji 2004/112/WE z dnia 13 grudnia 2004 r. dostosowująca do postępu technicznego dyrektywę Rady 95/50/WE (Dz.U. L 367 z 14.12.2004, s. 23).
(15) Zalecenie Komisji z dnia 21.2.2011 r. w sprawie składania sprawozdań na temat kontroli transportu drogowego towarów niebezpiecznych, C(2011) 909 final.
(16) Definicja kategorii ryzyka oraz wytyczne dotyczące naruszeń należących do tych kategorii zawarte są w załączniku II do dyrektywy 95/50/WE w brzmieniu ustalonym dyrektywą 2004/112/WE.
(17) Eurostat, tabela „DS-073082”: Roczny transport drogowy towarów niebezpiecznych według rodzaju towarów niebezpiecznych i w podziale na rodzaje działalności.

Bruksela, dnia 6.3.2017

COM(2017) 112 final

ZAŁĄCZNIKI

do

SPRAWOZDANIA KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie stosowania przez państwa członkowskie dyrektywy Rady 95/50/WE w sprawie ujednoliconych procedur kontroli drogowego transportu towarów niebezpiecznych


Załącznik I
Rozwój sytuacji w zakresie liczby kontroli, braku zgodności i naruszeń I kategorii

Dalsze informacje odnoszące się do poniższej tabeli zawarto w pkt 7 niniejszego sprawozdania.

PAŃSTWO

2008

2009

2010

2011

2012

2013

2014

BE

Liczba kontroli

5178

6033

5464

4188

4504

4001

4095

% niezgodności

17,671%

21,76%

22,16%

12,32%

17,94%

19,80%

19,88%

% I kat. ryzyka

24,07%

37,49%

37,05%

26,42%

48,51%

42,93%

42,26%

BG

Liczba kontroli

28106

28455

7756

6203

5424

4237

3212

% niezgodności

0,71%

4,85%

0,81%

1,00%

0,59%

1,06%

0,72%

% I kat. ryzyka

34,33%

27,78%

57,41%

55,74%

84,38%

31,11%

30,43%

CZ

Liczba kontroli

3977

3471

2816

2491

1932

1743

1640

% niezgodności

5,53%

6,60%

11,51%

11,92%

11,39%

10,27%

12,62%

% I kat. ryzyka

21,36%

25,33%

17,59%

55,74%

25,00%

21,79%

30,92%

DK

Liczba kontroli

755

721

604

646

531

323

675

% niezgodności

58,15%

61,44%

57,12%

58,98%

50,28%

0,31%

34,67%

% I kat. ryzyka

38,27%

35,21%

38,26%

35,43%

35,58%

83,00%

71,79%

DE

Liczba kontroli

79664

62085

67356

58270

55195

55344

49851

% niezgodności

22,69%

23,64%

21,69%

27,02%

25,52%

24,44%

26,23%

% I kat. ryzyka

48,14%

45,23%

49,96%

49,55%

47,65%

48,65%

50,97%

EE

Liczba kontroli

117

152

154

44

73

14

34

% niezgodności

46,15%

39,47%

50,00%

25,00%

17,81%

42,86%

50,00%

% I kat. ryzyka

25,93%

30,00%

25,97%

45,45%

53,85%

66,67%

76,47%

IE

Liczba kontroli

783

892

751

674

437

370

296

% niezgodności

38,19%

28,36%

26,23%

24,93%

21,28%

25,68%

23,31%

% I kat. ryzyka

13,71%

25,20%

33,33%

12,64%

35,48%

23,16%

37,68%

EL

Liczba kontroli

1202

413

1094

650

757

596

437

% niezgodności

3,83%

10,65%

3,93%

5,54%

0,53%

0,17%

0,23%

% I kat. ryzyka

69,57%

61,36%

55,81%

30,56%

75,00%

100,00%

100,00%

ES

Liczba kontroli

42771

40782

36004

19707

9480

10382

9635

% niezgodności

0,27%

10,63%

11,44%

29,60%

67,90%

56,88%

49,77%

% I kat. ryzyka

63,64%

65,28%

64,82%

75,63%

67,07%

58,54%

46,24%

FR

Liczba kontroli

6572

5788

6178

6930

7546

7345

7746

% niezgodności

21,67%

16,48%

16,48%

14,68%

13,86%

13,41%

13,16%

% I kat. ryzyka

24,30%

25,05%

29,08%

28,32%

28,30%

27,31%

26,50%

 

Liczba kontroli

b.d.

b.d.

b.d.

b.d.

243

394

484

HR

% niezgodności

b.d.

b.d.

b.d.

b.d.

22,22%

13,96%

20,87%

 

% I kat. ryzyka

b.d.

b.d.

b.d.

b.d.

12,96%

16,36%

16,83%

IT

Liczba kontroli

4960

5180

6253

6260

6235

4789

3120

% niezgodności

16,73%

16,16%

13,58%

11,04%

5,21%

4,34%

5,00%

% I kat. ryzyka

17,33%

15,85%

14,65%

14,18%

26,77%

25,96%

29,49%

CY

Liczba kontroli

224

232

168

188

88

80

42

% niezgodności

1,34%

1,72%

1,19%

1,60%

2,27%

22,50%

28,57%

% I kat. ryzyka

0,00%

0,00%

0,00%

0,00%

0,00%

5,56%

0,00%

LV

Liczba kontroli

1230

996

703

89

197

182

259

% niezgodności

7,15%

10,14%

8,25%

15,73%

19,29%

20,88%

10,81%

% I kat. ryzyka

56,82%

59,41%

55,17%

78,57%

60,53%

63,16%

53,57%

LT

Liczba kontroli

529

487

491

560

531

577

610

% niezgodności

17,01%

18,07%

21,59%

6,07%

9,60%

13,00%

13,61%

% I kat. ryzyka

6,67%

15,91%

16,04%

7,41%

21,57%

10,67%

26,51%

LU

Liczba kontroli

210

293

233

341

222

186

98

% niezgodności

59,05%

50,51%

48,50%

57,77%

52,25%

37,10%

46,94%

% I kat. ryzyka

44,35%

6,08%

5,31%

0,00%

3,45%

2,90%

4,35%

HU

Liczba kontroli

27225

15613

4158

1589

6184

6588

9692

% niezgodności

3,49%

5,72%

3,42%

4,85%

22,93%

6,27%

3,96%

% I kat. ryzyka

30,77%

29,56%

34,18%

17,74%

4,51%

32,20%

42,45%

MT

Liczba kontroli

81

76

79

78

77

78

72

% niezgodności

54,32%

67,11%

63,29%

69,23%

63,64%

51,28%

81,94%

% I kat. ryzyka

25,00%

21,57%

42,00%

24,07%

12,24%

15,00%

38,98%

NL

Liczba kontroli

4820

5717

4068

5480

4023

3451

2956

% niezgodności

17,45%

10,02%

28,61%

30,99%

30,75%

30,48%

14,14%

% I kat. ryzyka

60,57%

55,79%

59,39%

53,86%

97,49%

132,41%

353,11%

AT

Liczba kontroli

6883

9824

10220

11300

11966

11676

13851

% niezgodności

35,70%

30,99%

28,72%

32,50%

30,32%

30,44%

27,10%

% I kat. ryzyka

23,40%

20,70%

21,87%

20,40%

19,38%

17,45%

16,49%

PL

Liczba kontroli

14438

19537

20324

16363

19940

23607

22838

% niezgodności

7,60%

6,68%

5,32%

6,17%

3,08%

3,81%

4,22%

% I kat. ryzyka

14,65%

19,03%

23,39%

27,68%

36,59%

36,89%

35,41%

PT

Liczba kontroli

425

566

1065

601

657

834

633

% niezgodności

58,35%

33,75%

29,67%

40,72%

29,68%

27,82%

44,39%

% I kat. ryzyka

50,81%

41,88%

41,14%

41,11%

49,74%

61,64%

45,20%

RO

Liczba kontroli

5257

5969

7352

11525

2417

4528

5516

% niezgodności

4,13%

2,31%

3,99%

3,64%

4,43%

5,96%

4,82%

% I kat. ryzyka

32,82%

25,16%

29,69%

29,36%

16,82%

23,70%

27,44%

SI

Liczba kontroli

291

315

253

601

1548

1878

1494

% niezgodności

48,11%

46,03%

39,53%

5,99%

2,45%

2,29%

3,48%

% I kat. ryzyka

28,57%

38,62%

36,00%

38,89%

57,89%

46,51%

46,15%

SK

Liczba kontroli

351

572

561

194

217

2302

3531

% niezgodności

2,28%

12,41%

16,40%

0,52%

1,38%

0,13%

0,08%

% I kat. ryzyka

75,00%

4,23%

4,35%

0,00%

0,00%

0,00%

0,00%

FI

Liczba kontroli

3353

3589

3273

3100

3073

2302

2434

% niezgodności

41,10%

34,35%

32,26%

30,03%

27,43%

27,15%

25,43%

% I kat. ryzyka

12,48%

12,09%

10,21%

11,08%

12,22%

17,44%

17,61%

SE

Liczba kontroli

4049

3733

4076

4929

6903

7147

5332

% niezgodności

20,87%

16,98%

18,84%

20,15%

15,89%

15,49%

21,85%

% I kat. ryzyka

21,42%

19,24%

22,01%

17,15%

19,78%

17,89%

23,78%

UK

Liczba kontroli

9181

7251

8427

4277

2962

3217

2765

% niezgodności

36,99%

41,26%

22,99%

38,23%

37,31%

25,46%

58,34%

% I kat. ryzyka

29,68%

17,88%

19,05%

16,64%

22,35%

20,51%

11,41%

 

 

 

 

 

 

UE

Liczba kontroli

252632

228742

199881

167340

153362

157455

150348

% niezgodności

13,67%

15,80%

16,54%

21,39%

22,12%

20,08%

20,80%

% I kat. ryzyka

40,29%

37,16%

42,10%

44,04%

44,15%

45,00%

42,65%

 

 

 

 

 

 

NO

Liczba kontroli

712

767

515

617

563

755

793

% niezgodności

25,70%

22,16%

20,97%

25,12%

25,75%

34,70%

35,31%

% I kat. ryzyka

19,13%

17,65%

29,63%

31,21%

26,90%

25,19%

25,00%

Załącznik II
Częstotliwość kontroli na milion tonokilometrów

Dodatkowe informacje odnoszące się do poniższych wykresów zawarto w pkt 8.1 niniejszego sprawozdania.


Załącznik III – Podział kontroli pod względem miejsca pochodzenia

Dodatkowe informacje odnoszące się do poniższych wykresów zawarto w pkt 8.2 niniejszego sprawozdania.

Krajowe

UE

Spoza UE

Załącznik IV
Odsetek jednostek transportowych niezgodnych z przepisami

Dodatkowe informacje odnoszące się do poniższych wykresów zawarto w pkt 8.3 niniejszego sprawozdania.



Załącznik V – Podział jednostek transportowych niezgodnych z przepisami według miejsca pochodzenia

Dodatkowe informacje odnoszące się do poniższych wykresów zawarto w pkt 8.4 niniejszego sprawozdania.

Krajowe

UE

Spoza UE

Załącznik VI
Częstotliwość unieruchamiania jednostek transportowych niezgodnych z przepisami

Dodatkowe informacje odnoszące się do poniższych wykresów zawarto w pkt 8.5 niniejszego sprawozdania.


Załącznik VII
Podział według kategorii ryzyka

Dodatkowe informacje odnoszące się do poniższych wykresów zawarto w pkt 8.6 niniejszego sprawozdania.

Kat. I

Kat. II

Kat. III

Załącznik VIII – Podział według rodzajów kar

Dodatkowe informacje odnoszące się do poniższych wykresów zawarto w pkt 8.7 niniejszego sprawozdania.

Ostrzeżenie

Grzywna

Inne


Załącznik IX
Roczny transport drogowy towarów niebezpiecznych w milionach tonokilometrów

Dalsze informacje odnoszące się do poniższej tabeli zawarto w pkt 6 niniejszego sprawozdania. 

2009

2010

2011

2012

2013

2014

UE-28

:

:

81 024

80 803

73 945

75 024

UE-27

77 688

78 625

80 491

80 292

73 462

74 523

BE

1 832

1 853

1 973

1 985

2 124

1 694

BG

735

347

665

928

958

684

CZ

1 050

1 669

1 787

1 393

1 281

1 567

DK

1 015

772

730

767

760

690

DE

12 961

12 853

13 028

12 773

12 958

12 912

EE

82

171

189

133

163

172

IE

530

379

419

443

476

355

EL

3 283

2 708

1 989

2 268

1 169

1 010

ES

11 253

11 643

11 908

11 833

10 626

11 718

FR

7 755

7 325

7 785

8 900

8 158

7 976

HR

493

481

533

511

483

501

IT

11 270

11 342

9 556

8 313

8 037

7 358

CY

169

184

194

167

181

147

LV

215

114

234

219

213

227

LT

308

283

324

392

386

534

LU

359

413

482

581

700

839

HU

1 241

1 049

1 032

883

997

1 023

MT (1)

:

:

:

:

:

:

NL

2 408

3 432

2 749

2 232

1 342

957

AT

1 082

1 083

1 144

928

946

933

PL

5 697

5 880

6 848

6 801

7 024

8 778

PT

1 480

938

1 143

715

973

946

RO

2 250

1 369

1 182

1 453

1 704

1 664

SI

668

607

842

637

552

724

SK

278

498

361

289

228

329

FI

1 640

2 169

1 535

1 357

1 426

1 423

SE

1 162

1 387

1 304

1 251

1 064

1 283

UK

6 965

8 157

11 087

12 653

9 017

8 583

NO

976

1 321

778

1 319

1 141

1 029

CH

848

794

506

833

749

812

(1) Malta: odstępstwo na mocy rozporządzenia (UE) nr 70/2012

Źródło: Eurostat (kod danych online: road_go_ta_dg)