(1)

Celem niniejszej dyrektywy jest przyczynienie się do właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego w drodze zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich oraz poprzez wyeliminowanie barier w swobodzie przepływu niektórych dostępnych produktów i usług. Poprawi to podaż dostępnych produktów i usług na rynku wewnętrznym.

(1)

Celem niniejszej dyrektywy jest przyczynienie się do właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego w drodze zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich oraz poprzez wyeliminowanie barier w swobodzie przepływu niektórych dostępnych produktów i usług. Zwiększy to podaż dostępnych produktów i usług na rynku wewnętrznym , a także poprawi dostępność i praktyczność informacji na temat tych produktów i usług .

(2)

Popyt na dostępne produkty i usługi jest wysoki, a liczba osób niepełnosprawnych lub osób z ograniczeniami funkcjonalnymi znacznie wzrośnie wraz ze starzeniem się ludności UE . Warunki, w których produkty i usługi są bardziej dostępne, umożliwiają większe włączenie społeczne i  ułatwiają prowadzenie niezależnego życia.

(2)

Popyt na dostępne produkty i usługi jest wysoki, a liczba osób z ograniczeniami funkcjonalnymi, w tym osób niepełnosprawnych w rozumieniu art. 1 Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych („Konwencji”), znacznie wzrośnie wraz ze starzeniem się ludności Unii . Warunki, w których produkty i usługi są bardziej dostępne, umożliwiają większe włączenie społeczne i  są niezbędnym warunkiem prowadzenia niezależnego życia.

(2a)

Należy zagwarantować „powszechną dostępność”, „projektowanie dla wszystkich” i „uwzględnianie perspektywy płci” w produktach, narzędziach, urządzeniach i usługach, aby umożliwić powszechne korzystanie z nich osobom niepełnosprawnym.

(3)

Rozbieżności pomiędzy przepisami prawnymi i środkami administracyjnymi przyjętymi przez państwa członkowskie w zakresie dostępności produktów i usług dla osób z ograniczeniami funkcjonalnymi, w tym dla osób niepełnosprawnych, stwarzają bariery dla swobodnego przepływu tych produktów i usług oraz zakłócają skuteczną konkurencję na rynku wewnętrznym. Bariery te mają szczególny wpływ na podmioty gospodarcze, w szczególności na małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP).

(3)

Rozbieżności pomiędzy przepisami prawnymi i środkami administracyjnymi przyjętymi przez państwa członkowskie w zakresie dostępności niektórych produktów i usług dla osób z ograniczeniami funkcjonalnymi, w tym dla osób niepełnosprawnych, stwarzają bariery dla swobodnego przepływu tych produktów i usług oraz zakłócają skuteczną konkurencję na rynku wewnętrznym . W przypadku innych produktów rozbieżności prawdopodobnie będą się pogłębiać w następstwie wejścia w życie Konwencji. Bariery te mają szczególny wpływ na podmioty gospodarcze, w szczególności na małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP).

(5)

Odbiorcy dostępnych produktów i usług muszą płacić wysokie ceny ze względu na ograniczoną konkurencję wśród dostawców. Rozdrobnienie regulacji krajowych ogranicza ewentualne korzyści, jakie mogłaby przynieść wymiana doświadczeń z partnerami krajowymi i międzynarodowymi w kwestii reagowania na zmiany społeczne i technologiczne.

(5)

Odbiorcy dostępnych produktów , a w szczególności technologii wspomagających, i  odbiorcy dostępnych usług muszą płacić wysokie ceny ze względu na ograniczoną konkurencję wśród dostawców. Rozdrobnienie regulacji krajowych ogranicza ewentualne korzyści, jakie mogłaby przynieść wymiana doświadczeń z partnerami krajowymi i międzynarodowymi w kwestii reagowania na zmiany społeczne i technologiczne.

(6)

Zbliżenie środków krajowych na poziomie Unii jest zatem niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego, by położyć kres rozdrobnieniu rynku dostępnych produktów i usług, aby stworzyć ekonomię skali, ułatwić handel transgraniczny i  transgraniczną mobilność , pomóc podmiotom gospodarczym skoncentrować zasoby na innowacjach, zamiast wykorzystywać te zasoby na zapewnianie zgodności z niejednolitymi wymogami prawnymi w całej Unii .

(6)

Zbliżenie środków krajowych na poziomie Unii jest zatem niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego, by położyć kres rozdrobnieniu rynku dostępnych produktów i usług, aby stworzyć ekonomię skali, ułatwić handel transgraniczny , swobodny przepływ towarów i  usług oraz swobodny przepływ osób , w tym osób niepełnosprawnych, a także pomóc podmiotom gospodarczym skoncentrować zasoby na innowacjach, zamiast wykorzystywać te zasoby do pokrywania wydatków wynikających z niejednolitego prawodawstwa .

(8a)

Artykuł 10 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) zobowiązuje Unię, by przy określaniu i realizacji swoich polityk i działań dążyła do zwalczania dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność. Artykuł 19 TFUE daje Unii prawo do przyjmowania aktów prawnych w celu zwalczania takiej dyskryminacji.

(9)

Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej. W szczególności niniejsza dyrektywa ma na celu zapewnienie pełnego przestrzegania prawa osób niepełnosprawnych do korzystania ze środków mających zapewnić im niezależność, integrację społeczną i zawodową oraz udział w życiu społeczności, a także zachęcenie do stosowania art. 26 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

(9)

Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej. W szczególności niniejsza dyrektywa ma na celu zapewnienie pełnego przestrzegania prawa osób niepełnosprawnych i osób starszych do korzystania ze środków mających zapewnić im niezależność, integrację społeczną i zawodową oraz udział w życiu społeczności, a także zachęcenie do stosowania art. 21, 25 i 26 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

(9a)

Większa dostępność produktów i usług przyczyni się do poprawy jakości życia nie tylko osób niepełnosprawnych, ale również osób z innymi trwałymi lub czasowymi ograniczeniami funkcjonalnymi, np. osób starszych, kobiet w ciąży i osób podróżujących z bagażem. Dlatego też istotne jest, by niniejsza dyrektywa obejmowała osoby niepełnosprawne, jak również osoby z czasowymi lub trwałymi ograniczeniami funkcjonalnymi w celu zapewnienia rzeczywistych korzyści i niezależnego życia dla szerszych grup społeczeństwa.

(9b)

W Unii niepełnosprawność częściej dotyka kobiety niż mężczyzn. Niepełnosprawne kobiety borykają się z różnymi formami dyskryminacji, a także napotykają istotne przeszkody w pełnym korzystaniu ze swoich podstawowych praw i wolności. Należy do nich m.in. przemoc fizyczna, emocjonalna, seksualna, ekonomiczna i instytucjonalna, a także dyskryminacja w dostępie do kształcenia i zatrudnienia, co może prowadzić do izolacji społecznej i urazów psychicznych. Kobiety ponoszą też niewspółmiernie większe trudy jako opiekunki niepełnosprawnych członków rodziny i częściej niż mężczyźni doświadczają dyskryminacji przez powiązanie. W związku z powyższym konieczne są działania służące zapewnieniu równego traktowania, a pozytywne środki i strategie dotyczące kobiet niepełnosprawnych oraz matek niepełnosprawnych dzieci to podstawowe prawo człowieka i obowiązek etyczny.

(10)

Ogólnym celem strategii jednolitego rynku cyfrowego jest uzyskanie z połączenia rynku cyfrowego trwałych korzyści ekonomicznych i społecznych. Unijni konsumenci wciąż nie mogą w pełni korzystać z niższych cen i z większego wyboru, które może zapewnić jednolity rynek, ponieważ transakcje transgraniczne on-line nadal są bardzo ograniczone. Fragmentacja ogranicza popyt na transgraniczne transakcje handlu elektronicznego. Istnieje również potrzeba wspólnych działań, aby zagwarantować pełny dostęp do nowych elektronicznych treści dla osób niepełnosprawnych. Należy zatem ujednolicić wymogi dostępności na całym jednolitym rynku cyfrowym oraz zagwarantować, że wszyscy obywatele Unii, bez względu na sprawność, będą mogli czerpać z niego korzyści.

(10)

Ogólnym celem strategii jednolitego rynku cyfrowego jest uzyskanie z połączenia rynku cyfrowego trwałych korzyści ekonomicznych i społecznych , co ułatwi handel i będzie wspierać zatrudnienie w Unii . Unijni konsumenci wciąż nie mogą w pełni korzystać z niższych cen i z większego wyboru, które może zapewnić jednolity rynek, ponieważ transakcje transgraniczne on-line nadal są bardzo ograniczone. Fragmentacja ogranicza popyt na transgraniczne transakcje handlu elektronicznego. Istnieje również potrzeba wspólnych działań, aby zagwarantować pełny dostęp do nowych elektronicznych treści dla osób niepełnosprawnych. Należy zatem ujednolicić wymogi dostępności na całym jednolitym rynku cyfrowym oraz zagwarantować, że wszyscy obywatele Unii, bez względu na sprawność, będą mogli czerpać z niego korzyści.

(12a)

Artykuł 4 Konwencji wzywa państwa strony do inicjowania lub wspierania badań nad nowymi technologiami i ich rozwoju, a także do propagowania dostępności i wykorzystywania nowych technologii, w tym technologii informacyjno-komunikacyjnych, środków ułatwiających poruszanie się, urządzeń i technologii wspomagających, dostosowanych do potrzeb osób niepełnosprawnych. W Konwencji wezwano również do priorytetowego traktowania przystępnych cenowo technologii.

(12b)

W sektorze transportu kolejowego dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797  (1a) oraz rozporządzenie Komisji (UE) nr 1300/2014  (1b) (TSI PRM) jednoznacznie odnoszą się do wymogów dostępności, o których mowa w art. 9 Konwencji i wdrażają te wymogi. Zatem instrumenty te regulują dostępność sektora transportu kolejowego dla osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej możliwości poruszania się. W celu zapewnienia spójności przepisów dyrektywy (UE) 2016/797 i rozporządzenia Komisji (UE) nr 1300/2014 z jednej strony oraz niniejszej dyrektywy z drugiej strony każdy przyszły przegląd TSI PRM powinien również uwzględniać wymogi dostępności wynikające z europejskiego aktu w sprawie dostępności.

(13)

Wejście w życie Konwencji w porządkach prawnych państw członkowskich oznacza potrzebę przyjęcia dodatkowych przepisów krajowych dotyczących dostępności produktów i usług, co przy braku działań ze strony Unii mogłoby doprowadzić do zwiększenia rozbieżności między krajowymi przepisami.

(13)

Wejście w życie Konwencji w porządkach prawnych państw członkowskich oznacza potrzebę przyjęcia dodatkowych przepisów krajowych dotyczących dostępności produktów i usług oraz środowiska zbudowanego związanego z dostarczaniem towarów i usług , co przy braku działań ze strony Unii mogłoby doprowadzić do zwiększenia rozbieżności między krajowymi przepisami.

(13a)

Oprócz wymogów ustanowionych w niniejszej dyrektywie należy dołożyć starań w celu wdrażania i stosowania prawodawstwa Unii dotyczącego praw pasażerów w transporcie lotniczym, kolejowym, autobusowym i transporcie śródlądowymi drogami wodnymi. Działania te powinny koncentrować się na kwestiach intermodalnych w celu promowania wolnej od barier dostępności, łącznie z takimi aspektami jak infrastruktura i pojazdy.

(13b)

Komisja powinna zachęcać władze miejskie do włączania wolnej od barier dostępności usług transportu miejskiego do planów zrównoważonej mobilności miejskiej, a także do regularnego publikowania wykazów najlepszych praktyk w obszarze wolnej od barier dostępności usług transportu miejskiego i mobilności.

(15)

W komunikacie „Europejska strategia w sprawie niepełnosprawności 2010–2020: Odnowione zobowiązanie do budowania Europy bez barier” (33) określono zgodnie z Konwencją dostępność jako jeden z ośmiu obszarów działań i postawiono sobie za cel zapewnienie dostępności produktów i usług.

(15)

W komunikacie Komisji z dnia 15 listopada 2010 r. pt. „Europejska strategia w sprawie niepełnosprawności 2010–2020: Odnowione zobowiązanie do budowania Europy bez barier” określono zgodnie z Konwencją dostępność , będącą jednym z podstawowych warunków uczestnictwa w życiu społecznym, jako jeden z ośmiu obszarów działań oraz postawiono sobie za cel zapewnienie dostępności produktów i usług.

(16)

Wykaz produktów i usług objętych zakresem niniejszej dyrektywy jest wynikiem badania przeprowadzonego w trakcie przygotowywania oceny skutków, które pozwoliło zidentyfikować te produkty i usługi dla osób z ograniczeniami funkcjonalnymi, w tym dla osób niepełnosprawnych i starszych , dla których państwa członkowskie przyjęły lub prawdopodobnie przyjmą rozbieżne krajowe wymogi dostępności.

(16)

Wykaz produktów i usług objętych zakresem stosowania niniejszej dyrektywy jest wynikiem badania przeprowadzonego w trakcie przygotowywania oceny skutków, które pozwoliło zidentyfikować te produkty i usługi dla osób niepełnosprawnych, dla których państwa członkowskie przyjęły lub prawdopodobnie przyjmą rozbieżne krajowe wymogi dostępności.

(16a)

W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE  (1a) nałożono szereg obowiązków na dostawców audiowizualnych usług medialnych. W związku z tym właściwsze jest włączenie wymogów dostępności do tejże dyrektywy.

Jednak w odniesieniu do stron internetowych i usług opartych na urządzeniach mobilnych dyrektywa 2010/13/UE obejmuje jedynie audiowizualne treści medialne. W związku z tym do zakresu stosowania niniejszej dyrektywy należy włączyć architekturę stron internetowych i usług opartych na urządzeniach mobilnych oraz wszelkie treści nieobjęte zakresem stosowania dyrektywy 2010/13/UE.

W niniejszej dyrektywie należy uwzględnić wymogi dostępności urządzeń umożliwiających korzystanie z usług telefonicznych oraz wymogi dostępności stron internetowych. Powinna ona też obejmować wymogi dostępności usług telefonicznych, o ile nie dotyczy ich inny akt prawny Unii zapewniający przynajmniej taki sam poziom ochrony jak niniejsza dyrektywa. W takim przypadku dany akt prawny Unii powinien być nadrzędny w stosunku do niniejszej dyrektywy.

(17)

Każdy produkt i usługa muszą spełniać wymogi związane z dostępnością określone w art. 3 i wymienione w załączniku I, zgodnie z którymi muszą one być dostępne dla osób niepełnosprawnych i osób starszych . Wymogi dotyczące dostępności w handlu elektronicznym mają również zastosowanie do internetowej sprzedaży usług, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a) – e) niniejszej dyrektywy.

(17)

Każdy produkt i usługa objęte zakresem stosowania niniejszej dyrektywy i wprowadzane do obrotu po jej wejściu w życie powinny spełniać wymogi dostępności określone w art. 3 i wymienione w załączniku I, zgodnie z którymi muszą one być dostępne dla osób niepełnosprawnych. Wymogi dostępności w handlu elektronicznym mają również zastosowanie do internetowej sprzedaży usług, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a) – e) niniejszej dyrektywy.

(17a)

Nawet jeśli podwykonawstwo usługi lub jej części jest zlecone osobie trzeciej, dostępność tej usługi nie może zostać ograniczona, a usługodawcy powinni spełnić obowiązki określone w niniejszej dyrektywie. Usługodawcy powinni też zapewnić właściwe i ustawiczne szkolenie swoich pracowników, aby zagwarantować ich biegłość w korzystaniu z dostępnych produktów i usług. Szkolenie to powinno obejmować takie kwestie jak udzielanie informacji, doradztwo i reklama.

(18)

Konieczne jest wprowadzenie wymogów dostępności w jak najmniej uciążliwy sposób dla podmiotów gospodarczych i państw członkowskich, zwłaszcza poprzez objęcie tymi wymogami wyłącznie produktów i usług, które zostały starannie wybrane.

(18)

Z jednej strony konieczne jest wprowadzenie wymogów dostępności w jak najefektywniejszy i najmniej uciążliwy sposób dla podmiotów gospodarczych i państw członkowskich, zwłaszcza poprzez objęcie tymi wymogami wyłącznie produktów i usług, które zostały starannie wybrane i które będą wprowadzane do obrotu po wejściu w życie niniejszej dyrektywy. Z drugiej strony niezbędne jest umożliwienie podmiotom gospodarczym efektywnego wdrożenia wymogów dostępności ustanowionych w niniejszej dyrektywie przez uwzględnienie zwłaszcza cyklu życia terminali samoobsługowych, automatów do sprzedaży biletów i urządzeń do odprawy samoobsługowej. Należy też wziąć pod uwagę szczególną pozycję MŚP na rynku wewnętrznym. Ponadto ze względu na wielkość, zasoby i charakter mikroprzedsiębiorstw nie należy ich zobowiązywać do przestrzegania wymogów dostępności określonych w niniejszej dyrektywie ani do stosowania procedury określonej w art. 12 w celu uzyskania zwolnienia z wymogów niniejszej dyrektywy .

(20a)

Aby zapewnić lepsze funkcjonowanie rynku wewnętrznego, organy krajowe powinny stosować wymogi dostępności określone w niniejszej dyrektywie podczas stosowania przepisów dotyczących dostępności zawartych w aktach prawnych Unii, o których mowa w niniejszej dyrektywie. Niniejsza dyrektywa nie powinna jednak powodować zmiany obowiązkowego lub dobrowolnego charakteru przepisów tych pozostałych aktów prawnych Unii. W związku z tym niniejsza dyrektywa powinna gwarantować, że w przypadku stosowania wymogów dostępności zgodnie z tymi aktami wymogi te będą jednakowe w całej Unii.

(21)

Wniosek Komisji dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (34) zawiera określony zbiór wymogów dostępności dla pewnego szczególnego rodzaju stron internetowych organów publicznych . Ponadto zawiera on propozycję , aby określić podstawy metodyki monitorowania i sprawozdawczości kwestii zgodności przedmiotowych stron internetowych z wymogami wymienionymi we wspomnianej dyrektywie. Zawarte w niej wymogi , zarówno w zakresie dostępności, jak i  te dotyczące metodyki monitorowania i sprawozdawczości, mają zastosowanie do stron internetowych organów publicznych . W celu zagwarantowania w szczególności, że właściwe organy wdrożą te same wymogi dostępności, niezależnie od typu stron internetowych poddanych regulacji, wymogi dostępności, o których mowa w niniejszej dyrektywie, powinny być zgodne z przepisami zawartymi we wniosku dotyczącym dyrektywy w  sprawie dostępności stron internetowych instytucji sektora publicznego . Związana z handlem elektronicznym działalność prowadzona na stronach internetowych sektora publicznego, której nie obejmuje zakres wspomnianej dyrektywy, objęta jest zakresem niniejszego wniosku , co ma zagwarantować, że internetowa sprzedaż produktów i usług będzie dostępna dla osób niepełnosprawnych i starszych, niezależnie od tego, czy sprzedaż będzie miała charakter publiczny czy prywatny.

(21)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2102  (34) zawiera wymogi dostępności dla stron internetowych i mobilnych aplikacji organów sektora publicznego . Jednak dyrektywa ta zawiera szczegółową listę wyjątków, gdyż zapewnienie pełnej dostępności pewnych treści stron internetowych i aplikacji mobilnych oraz pewnych typów stron internetowych i aplikacji mobilnych stwarza niewspółmierne obciążenie. Ponadto określa ona podstawy metodyki monitorowania i sprawozdawczości kwestii zgodności przedmiotowych stron internetowych i aplikacji mobilnych z wymogami określonymi we wspomnianej dyrektywie. Zarówno zawarte w niej wymogi dostępności, jak i  metodyka monitorowania i sprawozdawczości mają zastosowanie do stron internetowych i mobilnych aplikacji organów sektora publicznego . W celu zagwarantowania w szczególności, że właściwe organy wdrożą te same wymogi dostępności, niezależnie od typu stron internetowych lub aplikacji mobilnych poddanych regulacji, wymogi dostępności, o których mowa w niniejszej dyrektywie, powinny być zgodne z przepisami zawartymi w  dyrektywie (UE) 2016/2102 . Związana z handlem elektronicznym działalność organów sektora publicznego prowadzona na stronach internetowych oraz za pośrednictwem aplikacji mobilnych i nieobjęta zakresem stosowania wspomnianej dyrektywy, wchodzi w zakres stosowania niniejszej dyrektywy , co ma zagwarantować, że internetowa sprzedaż produktów i usług będzie dostępna dla osób niepełnosprawnych i starszych, niezależnie od tego, czy sprzedaż będzie miała charakter publiczny czy prywatny.

(22a)

Niektóre elementy wymogów dostępności określonych w niniejszej dyrektywie, w szczególności wymogi określone w załączniku I w odniesieniu do zapewniania informacji, są już objęte zakresem stosowania obowiązujących aktów ustawodawczych Unii w dziedzinie transportu. Akty te to rozporządzenie (WE) nr 1371/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady  (1a) , rozporządzenie Komisji (UE) nr 1300/2014  (1b) oraz rozporządzenie Komisji (UE) nr 454/2011  (1c) w odniesieniu do transportu kolejowego; rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 181/2011  (1d) w odniesieniu do transportu autobusowego i autokarowego oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1177/2010  (1e) w odniesieniu do transportu morskiego. W celu zapewnienia spójności regulacyjnej i przewidywalności dla podmiotów gospodarczych objętych wspomnianymi aktami należy przyjąć, że przestrzeganie odpowiednich części tych aktów jest równoznaczne ze spełnieniem odpowiednich wymogów niniejszej dyrektywy. Jeśli jednak zakres stosowania tych aktów nie obejmuje wymogów dostępności, na przykład wymogu zapewnienia dostępności stron internetowych linii lotniczych, zastosowanie powinny mieć przepisy niniejszej dyrektywy.

(22b)

Celem niniejszej dyrektywy jest uzupełnienie istniejącego prawodawstwa sektorowego Unii poprzez objęcie aspektów dotychczas nieobjętych tym prawodawstwem.

(22c)

Przy określaniu zakresu stosowania niniejszej dyrektywy w odniesieniu do usług transportu lotniczego, autobusowego, kolejowego i wodnego należy opierać się na obowiązujących przepisach sektorowych dotyczących praw pasażerów. W przypadkach gdy niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do określonych rodzajów usług transportowych, państwa członkowskie powinny mieć możliwość zachęcania usługodawców do spełniania określonych wymogów dostępności ustanowionych w niniejszej dyrektywie.

(23)

W niektórych sytuacjach wspólne wymogi dostępności do środowiska zbudowanego ułatwiłyby swobodny przepływ powiązanych usług oraz osób niepełnosprawnych . Dlatego też niniejsza dyrektywa daje państwom członkowskim możliwość objęcia budynków wykorzystywanych do świadczenia usług zakresem niniejszej dyrektywy , co zapewni spełnienie wymogów dostępności określonych w załączniku X.

(23)

W niektórych sytuacjach dostępność środowiska zbudowanego jest koniecznym warunkiem rzeczywistego korzystania z powiązanych usług przez osoby niepełnosprawne . Dlatego też niniejsza dyrektywa powinna zobowiązywać państwa członkowskie do objęcia zakresem jej stosowania budynków wykorzystywanych do świadczenia usług, co zapewni spełnienie wymogów dostępności określonych w załączniku X.

Te wymogi dostępności powinny mieć zastosowanie w przypadku budowy nowej infrastruktury lub przeprowadzania istotnych remontów.

(23a)

Nie jest konieczna zmiana na mocy niniejszej dyrektywy obowiązującego prawa Unii przewidującego dobrowolne przestrzeganie wymogów dostępności.

(24)

Niezbędne jest zagwarantowanie, że w przypadku unijnych aktów ustawodawczych ustanawiających obowiązki dotyczące dostępności bez zapewnienia odpowiednich wymogów lub specyfikacji, dostępność będzie określana poprzez odniesienie do wymogów dostępności zawartych w niniejszej dyrektywie. Sytuacja taka ma miejsce w przypadku dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE (35), dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE (36) oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE (37), w których nałożono obowiązek uwzględniania w specyfikacjach technicznych i wymogach technicznych lub funkcjonalnych koncesji, a także w pracach lub usługach wchodzących w ich zakres, kryteriów dostępności dla osób niepełnosprawnych lub dla użytkowników projektów uniwersalnych.

(24)

Niezbędne jest zagwarantowanie, że w przypadku unijnych aktów ustawodawczych ustanawiających obowiązki dotyczące dostępności bez zapewnienia odpowiednich wymogów lub specyfikacji, dostępność będzie określana poprzez odniesienie do wymogów dostępności zawartych w niniejszej dyrektywie. Akty te obejmują dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE (35), dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE (36) oraz dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE (37), w których nałożono obowiązek uwzględniania w specyfikacjach technicznych i wymogach technicznych lub funkcjonalnych koncesji, a także w pracach lub usługach wchodzących w ich zakres, kryteriów dostępności dla osób niepełnosprawnych lub dla użytkowników projektów uniwersalnych.

(24a)

Obowiązek zapewnienia dostępności infrastruktury transportowej w ramach transeuropejskiej sieci transportowej określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1315/2013  (1a) . Wymogi dostępności określone w niniejszej dyrektywie powinny mieć również zastosowanie do niektórych elementów infrastruktury transportowej uregulowanych przez wspomniane rozporządzenie w zakresie, w jakim dotyczy to produktów i usług objętych niniejszą dyrektywą, a infrastruktura i środowisko zbudowane związane z tymi usługami są przeznaczone do użytku pasażerów.

(24b)

Niniejsza dyrektywa nie powinna jednak powodować zmiany obowiązkowego lub dobrowolnego charakteru przepisów pozostałych aktów ustawodawczych Unii, takich jak art. 67 dyrektywy 2014/24/UE w sprawie kryteriów udzielenia zamówienia, które mogą stosować instytucje zamawiające w celu wyboru oferty najkorzystniejszej ekonomicznie. W przypadku uznania ewentualnych aspektów społecznych za powiązane z przedmiotem danego zamówienia można przewidzieć ich uwzględnienie. W związku z tym niniejsza dyrektywa powinna gwarantować, że w przypadku stosowania wymogów dostępności zgodnie z ww. pozostałymi aktami ustawodawczymi Unii wymogi te będą jednakowe w całej Unii.

(25)

Dostępność powinna zostać osiągnięta poprzez usuwanie barier i zapobieganie ich powstawaniu, najlepiej poprzez zastosowanie podejścia „projektowania uniwersalnego”. Dążenie do zapewnienia dostępności nie powinno wykluczać dokonywania racjonalnych usprawnień, gdy wymagają tego przepisy krajowe lub unijne.

(25)

Dostępność powinna zostać osiągnięta poprzez usuwanie barier i zapobieganie ich powstawaniu, najlepiej poprzez zastosowanie podejścia „projektowania uniwersalnego”. Zgodnie z Konwencją podejście takie „oznacza projektowanie produktów, środowiska, programów i usług w taki sposób, by były użyteczne dla wszystkich, w jak największym stopniu, bez potrzeby adaptacji lub specjalistycznego projektowania”. Konwencja stanowi, że uniwersalne projektowanie nie powinno wykluczać „pomocy technicznych dla szczególnych grup osób niepełnosprawnych, jeżeli jest to potrzebne”. Dążenie do zapewnienia dostępności nie powinno wykluczać dokonywania racjonalnych usprawnień, gdy wymagają tego przepisy krajowe lub unijne.

(25a)

Fakt objęcia produktu lub usługi zakresem stosowania niniejszej dyrektywy nie oznacza automatycznie, że są one objęte zakresem stosowania dyrektywy Rady 93/42/EWG  (1a) .

(25b)

Identyfikując i klasyfikując potrzeby osób niepełnosprawnych, które ma zaspokajać dany produkt lub dana usługa, należy interpretować zasadę uniwersalnego projektowania zgodnie z Komentarzem ogólnym nr 2(2014) do art. 9 Konwencji wydanym przez Komitet ONZ do spraw Praw Osób Niepełnosprawnych.

(27)

Niniejsza dyrektywa powinna być oparta na decyzji nr 768/2008/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (38), jako że dotyczy produktów już objętych innymi aktami unijnymi, zapewniając w ten sposób spójność przepisów unijnych.

(27)

Niniejsza dyrektywa powinna być oparta na decyzji nr 768/2008/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (38), jako że dotyczy produktów już objętych innymi aktami unijnymi, zapewniając w ten sposób spójność przepisów unijnych. Jednakże niniejsza dyrektywa nie powinna obejmować przepisów tej decyzji dotyczących bezpieczeństwa, takich jak przepisy związane z odzyskaniem produktu, ponieważ produkt niedostępny dla osób niepełnosprawnych nie jest produktem niebezpiecznym.

(28)

Wszystkie podmioty gospodarcze mające związek z łańcuchem dostaw i dystrybucji powinny zagwarantować, że udostępniają na rynku wyłącznie produkty zgodne z zawartymi w niniejszej dyrektywie wymogami dostępności. Konieczne jest określenie wyraźnego i proporcjonalnego podziału obowiązków stosownie do ról odgrywanych przez poszczególne podmioty w procesie dostaw i dystrybucji.

(28)

Wszystkie podmioty gospodarcze objęte zakresem stosowania niniejszej dyrektywy oraz mające związek z łańcuchem dostaw i dystrybucji powinny zagwarantować, że udostępniają na rynku wyłącznie produkty zgodne z zawartymi w niniejszej dyrektywie wymogami dostępności. Konieczne jest określenie wyraźnego i proporcjonalnego podziału obowiązków stosownie do ról odgrywanych przez poszczególne podmioty w procesie dostaw i dystrybucji.

(29)

Podmioty gospodarcze powinny być odpowiedzialne za zgodność produktów i usług, stosownie do roli odgrywanej przez nie w łańcuchu dostaw, tak aby zapewnić wysoki poziom ochrony dostępności , a także zagwarantować uczciwą konkurencję na rynku unijnym.

(29)

Podmioty gospodarcze powinny być odpowiedzialne za zgodność produktów i usług, stosownie do roli odgrywanej przez nie w łańcuchu dostaw, tak aby uzyskać lepszą dostępność , a także zagwarantować uczciwą konkurencję na rynku unijnym.

(30)

Zważywszy na fakt, że producent posiada szczegółową wiedzę o procesie projektowania i produkcji, jest on najbardziej kompetentny do przeprowadzenia kompletnej procedury oceny zgodności. Obowiązek zapewnienia oceny zgodności powinien spoczywać na producencie.

(30)

Zważywszy na fakt, że producent posiada szczegółową wiedzę o procesie projektowania i produkcji, jest on najbardziej kompetentny do przeprowadzenia kompletnej oceny zgodności. Jednak odpowiedzialność za tę ocenę nie powinien spoczywać wyłącznie na producencie. Organ nadzoru rynku o silniejszej pozycji może odegrać kluczową rolę w procedurze oceny.

(32)

Importerzy powinni zapewniać zgodność wprowadzanych na rynek Unii produktów z państw trzecich z  wymogami niniejszej dyrektywy dotyczącymi dostępności i w szczególności zagwarantować, że zostały one poddane przez producentów odpowiednim procedurom oceny.

(32)

Importerzy powinni zapewniać zgodność wprowadzanych na rynek Unii produktów z państw trzecich z  określonymi w niniejszej dyrektywie wymogami dostępności , udzielając właściwemu organowi nadzoru rynku wszelkich informacji niezbędnych do przeprowadzenia odpowiednich procedur oceny tych produktów .

(36)

Ze względu na zasadę proporcjonalności wymogi dostępności powinny mieć zastosowanie jedynie o tyle, o ile nie stanowią nieproporcjonalnego obciążenia dla danego przedsiębiorcy i nie wymagają zmian w produktach i usługach, które zgodnie z określonymi kryteriami zasadniczo zmieniłyby ich charakter.

(36)

Ze względu na zasadę proporcjonalności wymogi dostępności nie powinny stanowić nieproporcjonalnego obciążenia dla danego przedsiębiorcy ani wymagać zmian w produktach i usługach, które zgodnie z określonymi kryteriami zasadniczo zmieniłyby ich charakter. Muszą jednak istnieć mechanizmy kontroli w celu weryfikacji uprawnienia do korzystania z wyjątków od stosowania wymogów dostępności.

(36a)

Oceniając, czy zapewnienie zgodności z wymogami dostępności stanowi nieproporcjonalne obciążenie dla podmiotów gospodarczych, należy uwzględnić wielkość, zasoby i charakter tych podmiotów oraz ich szacowane koszty i korzyści zapewnienia zgodności w stosunku do szacowanych korzyści dla osób niepełnosprawnych. W tej analizie kosztów i korzyści należy wziąć pod uwagę między innymi częstotliwość i czas korzystania z konkretnego produktu lub konkretnej usługi, łącznie z szacowaną liczbą osób niepełnosprawnych korzystających z konkretnego produktu lub konkretnej usługi, okresem trwałości infrastruktury i produktów wykorzystywanych do świadczenia usługi oraz dostępnością bezpłatnych alternatyw, w tym zapewnianych przez dostawców usług transportu pasażerskiego. Jeżeli ocena, czy spełnione są wymogi dostępności, stanowi to nieproporcjonalne obciążenie, należy uwzględnić wyłącznie uzasadnione powody. Braku priorytetu, czasu czy wiedzy nie powinno uznawać się za uzasadniony powód.

(39)

W celu ułatwienia oceny zgodności z mającymi zastosowanie wymogami należy przewidzieć domniemanie zgodności produktów i usług zgodnych z dobrowolnymi normami zharmonizowanymi przyjmowanymi zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 (39), w celu określenia szczegółowych specyfikacji technicznych związanych z tymi wymogami. Komisja opublikowała już szereg wniosków o normalizację skierowanych do europejskich organizacji normalizacyjnych w dziedzinie dostępności, które powinny być istotne dla przygotowania zharmonizowanych norm.

(39)

W celu ułatwienia oceny zgodności z mającymi zastosowanie wymogami dostępności należy przewidzieć domniemanie zgodności produktów i usług zgodnych z dobrowolnymi normami zharmonizowanymi przyjmowanymi zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 (39), w celu określenia szczegółowych specyfikacji technicznych związanych z tymi wymogami. Komisja opublikowała już szereg wniosków o normalizację skierowanych do europejskich organizacji normalizacyjnych w dziedzinie dostępności, które powinny być istotne dla przygotowania zharmonizowanych norm.

(39a)

Rozporządzenie (UE) nr 1025/2012 określa procedurę formalnych zastrzeżeń do norm zharmonizowanych uznanych za niespełniające wymogów niniejszej dyrektywy.

(40)

W przypadku braku zharmonizowanych norm lub gdy jest to konieczne dla celów harmonizacji rynku Komisja powinna mieć możliwość przyjmowania aktów wykonawczych ustanawiających wspólne specyfikacje techniczne dotyczące zawartych w niniejszej dyrektywie wymogów dostępności.

(40)

Normy europejskie powinny być zgodne z zasadami rynku, uwzględniać interes publiczny, jak również cele strategiczne jasno określone we wniosku Komisji skierowanym do jednej lub kilku europejskich organizacji normalizacyjnych o przygotowanie zharmonizowanych norm, a ponadto podstawą tych norm powinien być konsensus. W związku z tym specyfikacje techniczne powinny być stosowane tylko w ostateczności. Komisja powinna mieć możliwość przyjmowania specyfikacji technicznych, na przykład jeżeli proces normalizacji jest zablokowany z powodu braku konsensusu pomiędzy zainteresowanymi stronami, co powoduje nieuzasadnione opóźnienia w ustalaniu wymogu, takiego jak interoperacyjność, którego nie można wdrożyć bez przyjęcia odpowiedniej normy. Komisja powinna przewidzieć wystarczająco dużo czasu między przyjęciem wniosku skierowanego do jednej lub kilku europejskich organizacji normalizacyjnych o opracowanie zharmonizowanych norm a przyjęciem specyfikacji technicznej związanej z tym samym wymogiem dostępności. Komisja nie powinna mieć możliwości przyjęcia specyfikacji technicznej, jeżeli uprzednio nie podjęła próby włączenia wymogów dostępności do europejskiego systemu normalizacji. Komisja nie powinna wykorzystywać procedury przyjmowania specyfikacji technicznych do obchodzenia europejskiego systemu normalizacji.

(40a)

W celu ustanowienia zharmonizowanych norm i specyfikacji technicznych spełniających określone w niniejszej dyrektywie wymogi dostępności dla produktów i usług w jak najefektywniejszy sposób Komisja powinna, w miarę możliwości, zaangażować w proces decyzyjny europejskie organizacje patronackie reprezentujące osoby niepełnosprawne i wszystkie pozostałe odpowiednie zainteresowane strony.

(42a)

Nadzorując rynek produktów, organy nadzoru rynku powinny dokonać przeglądu oceny we współpracy z osobami niepełnosprawnymi oraz organizacjami reprezentującymi te osoby i ich interesy.

(44)

Oznakowanie CE, symbolizujące zgodność produktu z zawartymi w niniejszej dyrektywie wymogami dostępności, jest widoczną konsekwencją całego procesu obejmującego ocenę zgodności w szerokim znaczeniu. Niniejsza dyrektywa powinna być zgodna z ogólnymi zasadami regulującymi oznakowanie CE, określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 (40) ustanawiającym wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu.

(44)

Niniejsza dyrektywa powinna być zgodna z ogólnymi zasadami określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 (40) ustanawiającym wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu. Oprócz deklaracji zgodności producent powinien poinformować konsumentów o dostępności produktów w racjonalny pod względem kosztów sposób, umieszczając na opakowaniu odnośny komunikat.

(45)

Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 765/2008 , przez umieszczenie na produkcie oznakowania CE producent deklaruje zgodność danego produktu ze wszystkimi obowiązującymi wymaganiami, przyjmując tym samym na siebie pełną odpowiedzialność za tę zgodność .

(45)

Niezgodność produktu z wymogami dostępności określonymi w art. 3 nie powinna sama w sobie stanowić poważnego zagrożenia w rozumieniu art. 20 rozporządzenia (WE) nr 765/2008.

(48)

Oczekuje się, że państwa członkowskie dopilnują, aby organy nadzoru rynku sprawdzały zgodność podmiotów gospodarczych z kryteriami, o których mowa w art. 12 ust. 3, zgodnie z rozdziałem V.

(48)

Oczekuje się, że państwa członkowskie dopilnują, aby organy nadzoru rynku sprawdzały zgodność podmiotów gospodarczych z kryteriami, o których mowa w art. 12 ust. 3, zgodnie z rozdziałem V , oraz aby przeprowadzały regularne konsultacje z organizacjami reprezentującymi osoby niepełnosprawne .

(48a)

Krajowe bazy danych zawierające wszystkie istotne informacje na temat stopnia dostępności produktów i usług wymienionych w niniejszej dyrektywie umożliwiłyby lepsze włączenie osób niepełnosprawnych oraz ich organizacji w nadzór rynku.

(49)

Oczekuje się, że państwa członkowskie dopilnują, by właściwe organy wskazane w art. 22 powiadamiały Komisję o stosowaniu wyjątków, o których mowa w art. 22 ust. 1, a także dołączały ocenę, o której mowa w ust. (2), zgodnie z rozdziałem VI.

(49)

Państwa członkowskie powinny dopilnować, by właściwe organy powiadamiały Komisję o stosowaniu wyjątków określonych w art. 22. Wstępna ocena dokonywana przez dane właściwe organy powinna być przedkładana Komisji na jej żądanie. Oceniając, czy zapewnienie zgodności z wymogami dostępności stanowi nieproporcjonalne obciążenie dla właściwych organów, należy uwzględnić wielkość, zasoby i charakter tych organów oraz szacowane koszty i korzyści zapewnienia zgodności w stosunku do szacowanych korzyści dla osób niepełnosprawnych. W tej analizie kosztów i korzyści należy wziąć pod uwagę między innymi częstotliwość i czas korzystania z konkretnego produktu lub konkretnej usługi, łącznie z szacowaną liczbą osób niepełnosprawnych korzystających z konkretnego produktu lub konkretnej usługi, okresem trwałości infrastruktury i produktów wykorzystywanych do świadczenia usługi oraz dostępnością bezpłatnych alternatyw, w tym zapewnianych przez dostawców usług transportu pasażerskiego. Oceniając, czy zapewnienie zgodności z wymogami dostępności stanowi nieproporcjonalne obciążenie, należy uwzględnić wyłącznie uzasadnione powody. Braku priorytetu, czasu czy wiedzy nie powinno uznawać się za uzasadniony powód.

(50)

Należy ustanowić procedurę gwarancji , która powinna być stosowana wyłącznie w przypadku braku zgody między państwami członkowskimi co do środków wprowadzanych przez jedno z nich, w ramach której zainteresowane strony będą informowane o środkach, które mają zostać wprowadzone w odniesieniu do dostępności produktów niespełniających wymogów niniejszej dyrektywy. Powinna ona umożliwiać organom nadzoru rynku podejmowanie w odniesieniu do takich produktów – we współpracy z zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi – działań na wcześniejszym etapie.

(50)

Należy ustanowić procedurę gwarancji stosowaną wyłącznie w przypadku braku zgody między państwami członkowskimi co do środków wprowadzanych przez jedno z nich. W ramach tej procedury zainteresowane strony będą informowane o środkach, które mają zostać wprowadzone w odniesieniu do dostępności produktów niespełniających wymogów niniejszej dyrektywy. Powinna ona umożliwiać organom nadzoru rynku podejmowanie w odniesieniu do takich produktów – we współpracy z organizacjami reprezentującymi osoby niepełnosprawne, jak również z zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi – działań na wcześniejszym etapie.

(51a)

Aby zapewnić odpowiednie stosowanie zasady proporcjonalności w odniesieniu do obowiązków dotyczących identyfikacji podmiotów gospodarczych oraz kryteriów, które należy wykorzystać podczas oceny, czy zgodność z obowiązkiem wynikającym z niniejszej dyrektywy stanowiłaby nieproporcjonalne obciążenie, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania zgodnie z art. 290 TFUE aktów w celu określenia okresu, w którym podmioty gospodarcze muszą mieć możliwość zidentyfikowania każdego podmiotu gospodarczego, który dostarczył im produkt lub któremu one dostarczyły produkt, a także w celu doprecyzowania kryteriów, które należy wziąć pod uwagę w odniesieniu do wszystkich produktów i usług objętych niniejszą dyrektywą podczas oceny, czy obciążenie należy uznać za nieproporcjonalne, bez zmiany tych kryteriów. Okres ten należy określić proporcjonalnie do długości cyklu życia produktu. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja organizowała stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te były prowadzone zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa  (1a) . W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

(51b)

Państwa członkowskie powinny przewidzieć właściwe i skuteczne środki służące zapewnieniu zgodności z niniejszą dyrektywą i w związku z tym ustanowić odpowiednie mechanizmy kontroli, takie jak kontrola a posteriori organów nadzoru rynku, w celu sprawdzenia, czy wyjątek od stosowania wymogów dostępności jest uzasadniony. Podczas rozpatrywania skarg dotyczących dostępności państwa członkowskie powinny przestrzegać ogólnej zasady dobrej administracji, a w szczególności obowiązku dopilnowania przez urzędników, by decyzja w każdej sprawie zapadała w rozsądnym terminie.

(52a)

Państwa członkowskie powinny zapewnić dostępność skutecznych i szybkich środków odwoławczych od decyzji instytucji zamawiających i podmiotów zamawiających w kwestii ustalenia, czy dane zamówienie podlega zakresowi stosowania dyrektyw 2014/24/UE i 2014/25/UE. Biorąc pod uwagę istniejące ramy prawne dotyczące środków odwoławczych w obszarach objętych zakresem stosowania dyrektyw 2014/24/UE i 2014/25/UE, obszary te powinny zostać wyłączone ze stosowania przepisów niniejszej dyrektywy w zakresie egzekwowania przepisów i sankcji. Wyłączenie takie pozostaje bez uszczerbku dla wynikających z traktatów obowiązków podejmowania przez państwa członkowskie wszelkich środków niezbędnych do zagwarantowania stosowania i skuteczności prawa Unii.

(53a)

Wymogi dostępności na mocy niniejszej dyrektywy powinny mieć zastosowanie do produktów wprowadzanych do obrotu w Unii po dacie rozpoczęcia obowiązywania krajowych środków transponujących niniejszą dyrektywę do prawa krajowego, w tym również produktów używanych i z drugiej ręki importowanych z państw trzecich i wprowadzonych do obrotu w Unii po tej dacie.

(53b)

Zamówienia publiczne na dostawy, roboty budowlane lub usługi objęte dyrektywą 2014/24/UE lub dyrektywą 2014/25/UE, udzielone przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszej dyrektywy, powinny być jednak nadal realizowane zgodnie z ewentualnymi wymogami dostępności określonymi w tych zamówieniach publicznych.

(53c)

W celu zapewnienia usługodawcom wystarczająco dużo czasu na dostosowanie się do wymogów określonych w niniejszej dyrektywie niezbędne jest przyjęcie okresu przejściowego, w którym produkty wykorzystywane do świadczenia usług nie będą musiały spełniać wymogów dostępności określonych w niniejszej dyrektywie. Biorąc pod uwagę koszt i długi cykl życia bankomatów, automatów do sprzedaży biletów i urządzeń do odprawy samoobsługowej, należy przewidzieć możliwość dalszego wykorzystywania takich urządzeń do świadczenia usług do końca okresu ich ekonomicznej użyteczności.

(54a)

Wprowadzanie aplikacji dostarczających informacji w oparciu o usługi danych przestrzennych przyczynia się do samodzielnego i bezpiecznego przemieszczania się osób niepełnosprawnych. Dane przestrzenne wykorzystywane w takich aplikacjach powinny umożliwiać dostarczanie informacji dostosowanych do specyficznych potrzeb osób niepełnosprawnych.

a)

sprzęt komputerowy o ogólnym przeznaczeniu i systemy operacyjne;

a)

sprzęt komputerowy o ogólnym przeznaczeniu i  jego wbudowane systemy operacyjne przeznaczone do użytku konsumentów ;

(iiia)

terminale płatnicze;

c)

związane z usługami telefonicznymi urządzenia końcowe do obsługi konsumentów z zaawansowanymi zdolnościami obliczeniowymi ;

c)

związane z usługami telefonicznymi urządzenia końcowe do obsługi konsumentów;

d)

związane z audiowizualnymi usługami medialnymi urządzenia końcowe z zaawansowanymi zdolnościami obliczeniowymi przeznaczone do obsługi konsumentów;

d)

związane z audiowizualnymi usługami medialnymi urządzenia końcowe przeznaczone do obsługi konsumentów;

da)

czytniki e-książek.

-a)

a)

usługi telefoniczne i związane z nimi urządzenia końcowe z zaawansowanymi zdolnościami obliczeniowymi przeznaczone do obsługi konsumentów;

a)

usługi telefoniczne i związane z nimi urządzenia końcowe przeznaczone do obsługi konsumentów;

b)

audiowizualne usługi medialne i związane z nimi urządzenia końcowe z zaawansowanymi zdolnościami obliczeniowymi przeznaczone do obsługi konsumentów ;

b)

audiowizualne usługi medialne świadczone za pomocą stron internetowych i urządzeń mobilnych ;

c)

usługi transportu pasażerskiego – lotniczego , autobusowego , kolejowego , wodnego;

c)

pasażerski transport lotniczy, autobusowy, kolejowy i wodny , usługi w zakresie mobilności i powiązane usługi połączeń intermodalnych , w tym miejska komunikacja zbiorowa , np. metro, kolej, tramwaje, trolejbusy i autobusy, jeżeli chodzi o:

d)

usługi bankowe;

d)

usługi bankowe dla konsumentów ;

e)

e-książki;

e)

e-książki i związane z nimi urządzenia wykorzystywane do świadczenia tych usług przez usługodawcę oraz dostęp do nich ;

fa)

usługi turystyczne, w tym świadczenie usług noclegowych i gastronomicznych.

a)

zamówień publicznych i koncesji, które objęte są dyrektywą 2014/23/UE (42), dyrektywą 2014/24/UE i dyrektywą 2014/25/UE;

a)

zamówień publicznych i koncesji, które objęte są dyrektywą 2014/23/UE, dyrektywą 2014/24/UE i dyrektywą 2014/25/UE , przygotowanych lub udzielonych po dniu… [data rozpoczęcia stosowania niniejszej dyrektywy];

b)

przygotowania i realizacji programów zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego i rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego (43) i Rady (UE) nr 1304/2013 (44);

b)

przygotowania i realizacji programów zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 (43) i rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1304/2013 (44) , przyjętych lub wdrożonych po dniu… [data rozpoczęcia stosowania niniejszej dyrektywy];

c)

procedur przetargów na usługi w zakresie publicznego pasażerskiego transportu kolejowego i drogowego, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady (45).

c)

zamówień publicznych, które po dniu… [data rozpoczęcia stosowania niniejszej dyrektywy] są udzielane w ramach procedur przetargowych lub bezpośrednio na usługi w zakresie publicznego pasażerskiego transportu kolejowego i drogowego, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady (45).

d)

infrastruktury transportu zgodnie z  rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1315/2013 (46).

d)

infrastruktury transportu zgodnie z  rozporządzeniami (UE) nr 1315/2013 , zaprojektowanej lub zbudowanej po dniu… [data rozpoczęcia stosowania niniejszej dyrektywy].

a)

formatów plików dokumentów biurowych opublikowanych przed dniem… [data rozpoczęcia stosowania niniejszej dyrektywy];

b)

map internetowych i internetowych usług mapowania, jeżeli w przypadku map przeznaczonych do zastosowań nawigacyjnych podstawowe informacje są dostarczane w dostępny sposób w formie cyfrowej;

c)

treści pochodzących od stron trzecich, które nie są finansowane przez zainteresowany podmiot gospodarczy ani przez zainteresowany właściwy organ, nie są przez nich tworzone ani nie znajdują się pod ich kontrolą;

d)

treści stron internetowych i aplikacji na urządzenia mobilne uznawanych za zarchiwizowane, co oznacza, że zawierają one wyłącznie treści, które nie były aktualizowane ani przeredagowane po dniu… [data rozpoczęcia stosowania niniejszej dyrektywy].

1)

„dostępne produkty i usługi” oznaczają produkty i usługi, które są dostrzegalne , funkcjonalne i  zrozumiałe dla osób z ograniczeniami funkcjonalnymi, w tym dla osób niepełnosprawnych , na równych zasadach z innymi osobami ;

1)

„dostępne produkty i usługi” oznaczają produkty i usługi, które mogą być dostrzegane , obsługiwane i  rozumiane przez osoby niepełnosprawne oraz które są dostatecznie solidne , aby osoby te mogły ich używać ;

2)

5a)

5b)

16a)

19)

20a)

21)

„handel elektroniczny” oznacza internetową sprzedaż produktów i usług.

21)

„handel elektroniczny” oznacza internetową sprzedaż produktów i usług między przedsiębiorcami i konsumentami objętą zakresem stosowania dyrektywy 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady  (1a);

21a)

21b)

21c)

21d)

21e)

a)

na uzasadnione żądanie właściwego krajowego organu udzielanie mu wszelkich informacji i udostępnianie dokumentacji koniecznej do wykazania zgodności danego produktu z wymogami;

a)

na żądanie właściwego krajowego organu udzielanie mu wszelkich informacji i udostępnianie dokumentacji koniecznej do wykazania zgodności danego produktu z wymogami;

b)

na żądanie właściwego krajowego organu, podejmowanie z nim współpracy w działaniach ukierunkowanych na usunięcie zagrożeń, jakie stwarzają produkty objęte pełnomocnictwem .

b)

na żądanie właściwego krajowego organu, podejmowanie z nim współpracy w działaniach służących zapewnieniu zgodności produktów objętych pełnomocnictwem z niniejszą dyrektywą .

b)

szacowane koszty i korzyści dla przedsiębiorstwa w odniesieniu do szacowanej korzyści dla osób niepełnosprawnych, z uwzględnieniem częstotliwości i czasu korzystania z konkretnego produktu lub usługi;

b)

szacowane dodatkowe koszty i korzyści dla przedsiębiorstwa w odniesieniu do szacowanej korzyści dla osób z ograniczeniami funkcjonalnymi, w tym osób niepełnosprawnych, z uwzględnieniem częstotliwości i czasu korzystania z konkretnego produktu lub usługi;

a)

w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nie opublikowano odniesienia do norm zharmonizowanych zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1025/2012;

b)

Komisja przyjęła wniosek, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu; oraz

c)

Komisja zauważa nieuzasadnione opóźnienia w procedurze standaryzacji.

a)

z niespełniania przez produkt wymogów określonych w art. 3 niniejszej dyrektywy ,

a)

z niespełniania przez produkt odpowiednich wymogów określonych w art. 3,

c)

przy ustalaniu wymogów dostępności związanych z kryteriami społecznymi i jakościowymi ustanowionymi przez właściwe organy w przetargach dotyczących usług publicznych w zakresie transportu pasażerskiego kolejowego i drogowego, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1370/2007;

da)

w stosownych przypadkach do wszystkich odnośnych przepisów unijnych lub do przepisów prawa Unii dotyczących dostępności dla osób niepełnosprawnych;

db)

jeżeli Unia współfinansuje projekty dotyczące wolnej od barier i dostępnej infrastruktury transportowej i telekomunikacyjnej realizowane w ramach instrumentu „Łącząc Europę”, funduszy strukturalnych lub EFIS, priorytetem powinny być projekty wspierające lub obejmujące dostępność.

b)

szacowane koszty i korzyści dla danego właściwego organu w odniesieniu do szacowanej korzyści dla osób niepełnosprawnych, z uwzględnieniem częstotliwości i czasu korzystania z konkretnego produktu lub usługi.

b)

szacowane koszty i korzyści dla danego właściwego organu w odniesieniu do szacowanej korzyści dla osób z ograniczeniami funkcjonalnymi i osób niepełnosprawnych, z uwzględnieniem częstotliwości i czasu korzystania z konkretnego produktu lub usługi.

a)

przepisy , na mocy których konsument może wszcząć postępowanie na mocy prawa krajowego przed sądami lub właściwymi organami administracyjnymi, aby zapewnić stosowanie krajowych przepisów transponujących przepisy niniejszej dyrektywy;

a)

możliwość wszczęcia – przez konsumenta , którego bezpośrednio dotyczy brak zgodności produktu lub usługi z przepisami – postępowania na mocy prawa krajowego przed sądami lub właściwymi organami administracyjnymi, aby zapewnić stosowanie krajowych przepisów transponujących przepisy niniejszej dyrektywy.

b)

przepisy, na mocy których organy publiczne lub prywatne stowarzyszenia, organizacje lub inne osoby prawne, które mają uzasadniony interes w dopilnowaniu, aby przepisy niniejszej dyrektywy były przestrzegane , mogą wszcząć postępowanie na mocy prawa krajowego przed sądami lub właściwymi organami administracyjnymi w imieniu konsumentów, aby zapewnić stosowanie krajowych przepisów transponujących przepisy niniejszej dyrektywy.

b)

możliwość wszczęcia – przez organy publiczne lub prywatne stowarzyszenia, organizacje lub inne osoby prawne, które mają uzasadniony interes w dopilnowaniu, aby przepisy niniejszej dyrektywy były przestrzegane – postępowania na mocy prawa krajowego przed sądami lub właściwymi organami administracyjnymi w imieniu konsumentów, aby zapewnić stosowanie krajowych przepisów transponujących przepisy niniejszej dyrektywy ; uzasadniony interes może obejmować reprezentację konsumentów, których bezpośrednio dotyczy brak zgodności produktu lub usługi z przepisami;

ba)

możliwość skorzystania z mechanizmu składania skarg przez konsumenta, którego bezpośrednio dotyczy brak zgodności produktu lub usługi z przepisami. Mechanizm ten może być obsługiwany przez istniejący organ, na przykład przez krajowego rzecznika praw obywatelskich.

1.

Sprawozdanie to dotyczy między innymi , w  świetle rozwoju sytuacji społecznej, gospodarczej i technologicznej, zmian w dostępności produktów i usług oraz skutków dla podmiotów gospodarczych i  dla osób niepełnosprawnych. W miarę możliwości podane są w  nim dziedziny, w których należy zmniejszyć obciążenia, tak aby można było rozważyć potrzebę ewentualnego przeglądu niniejszej dyrektywy.

1.

W tych sprawozdaniach, sporządzonych w  oparciu o zgłoszenia otrzymane zgodnie z art. 12 ust. 6 i art. 22 ust. 4, ocenia się, czy niniejsza dyrektywa osiągnęła swoje cele, zwłaszcza w odniesieniu do wzmacniania swobodnego przepływu produktów i usług spełniających wymogi dostępności. Ponadto sprawozdania te – mając na względzie zmiany sytuacji społecznej, gospodarczej i technologicznej – dotyczą zmian w dostępności produktów i usług , konieczności włączenia nowych produktów i  usług w zakres stosowania niniejszej dyrektywy bądź potrzeby wyłączenia pewnych produktów lub usług z tego zakresu, jak również wpływu niniejszej dyrektywy na podmioty gospodarcze i osoby niepełnosprawne, identyfikując w  miarę możliwości dziedziny, w których należy zmniejszyć obciążenia, tak aby można było rozważyć potrzebę ewentualnego przeglądu niniejszej dyrektywy.

2.

Państwa członkowskie przekazują Komisji w należytym terminie wszystkie informacje, które są dla niej niezbędne do sporządzenia takiego sprawozdania .

2.

Państwa członkowskie przekazują Komisji w należytym terminie wszystkie informacje, które są dla niej niezbędne do sporządzenia takich sprawozdań .

3.

Sprawozdanie Komisji uwzględnia punkty widzenia zainteresowanych podmiotów gospodarczych i odpowiednich organizacji pozarządowych, w tym organizacji reprezentujących osoby niepełnosprawne i osoby starsze .

3.

Sprawozdanie Komisji uwzględnia punkty widzenia zainteresowanych podmiotów gospodarczych i odpowiednich organizacji pozarządowych, w tym organizacji reprezentujących osoby niepełnosprawne.

A.

1.

B.

C.

a)

Użytkowanie przez osoby niewidome

b)

Użytkowanie przez osoby o ograniczonej zdolności widzenia

c)

Użytkowanie przez osoby z zaburzeniami widzenia barw

d)

Użytkowanie przez osoby niesłyszące

e)

Użytkowanie przez osoby o ograniczonej zdolności słyszenia

f)

Użytkowanie przez osoby nieme

g)

Użytkowanie przez osoby o ograniczonej sprawności manualnej lub sile fizycznej

h)

Użytkowanie przez osoby o ograniczonym zasięgu

i)

Minimalizacja ryzyka wywołania napadów padaczki fotogennej

j)

Użytkowanie przez osoby o ograniczonych zdolnościach poznawczych

k)

Ochrona prywatności

D.

1.

Projektowanie i produkcja:

1.

Projektowanie i produkcja:

a)

informacje na temat użytkowania produktu dostarczone na samym produkcie (etykietowanie, instrukcje i ostrzeżenia) , które:

a)

informacje na temat użytkowania produktu umieszczone na samym produkcie (etykietowanie, instrukcje i ostrzeżenia);

b)

interfejs użytkownika produktu (obsługa, kontrole i informacje zwrotne, dane wejściowe i wyjściowe) zgodnie z pkt 2;

b)

interfejs użytkownika produktu (obsługa, sterowanie i informacje zwrotne, dane wejściowe i wyjściowe);

c)

funkcjonalność produktu poprzez zapewnienie funkcji mających na celu uwzględnienie potrzeb osób z ograniczeniami funkcjonalnymi , zgodnie z pkt 2 ;

c)

funkcjonalność produktu poprzez zapewnienie funkcji mających na celu uwzględnienie potrzeb osób niepełnosprawnych, co należy osiągnąć przez umożliwienie wykorzystania osobistych zestawów słuchawkowych , a jeżeli wymagana jest reakcja w określonym przedziale czasowym – przez ostrzeżenie użytkownika za pośrednictwem więcej niż jednego kanału sensorycznego, a także umożliwienie wydłużenia dozwolonego przedziału czasowego oraz zapewnienie odpowiedniego kontrastu oraz możliwości dotykowego rozpoznania klawiszy i przełączników sterowania ;

(d)

połączenie produktu z urządzeniami wspomagającymi.

(d)

w stosownych przypadkach kompatybilność z urządzeniami i technologiami wspomagającymi dostępnymi na poziomie unijnym, w tym technologiami związanymi ze słuchem, takimi jak aparaty słuchowe, telecewki, implanty ślimakowe i urządzenia wspomagające słyszenie .