(1)

Rozporządzeniem Rady (WE) nr 1006/2008 (2) („rozporządzenie w sprawie upoważnień do połowów”) ustanowiono system dotyczący upoważnień do prowadzenia działalności połowowej przez unijne statki rybackie poza wodami terytorialnymi Unii oraz wstępu statków państw trzecich na wody terytorialne Unii.

(2)

Unia jest umawiającą się stroną Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r. (3) (UNCLOS) i ratyfikowała Porozumienie Narodów Zjednoczonych z 1995 r. w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, odnoszących się do ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi z dnia 4 sierpnia 1995 r. (Porozumienie Narodów Zjednoczonych w sprawie zasobów rybnych) (4). W tych międzynarodowych postanowieniach ustanowiono zasadę, zgodnie z którą wszystkie państwa muszą podjąć odpowiednie działania w celu zapewnienia zrównoważonego zarządzania zasobami morskimi i  ich zachowania, oraz współpracować ze sobą w tym celu.[Popr. 1]

(3)

Unia przyjęła Porozumienie Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu z dnia 24 listopada 1993 r. (Porozumienie FAO) (5). Porozumienie FAO stanowi, że umawiająca się strona wstrzymuje się od udzielenia upoważnienia na wykorzystanie statku do połowów na morzu pełnym, jeżeli określone warunki nie są przestrzegane, a także wprowadza sankcje, jeżeli niektóre obowiązki sprawozdawcze nie są spełnione.

(3a)

W dniu 2 kwietnia 2015 r. Międzynarodowy Trybunał Prawa Morza wydał opinię doradczą w odpowiedzi na wniosek złożony przez Subregionalną Komisję Rybołówstwa Afryki Zachodniej. W opinii tej potwierdzono, że Unia ponosi odpowiedzialność za działalność prowadzoną przez statki pływające pod banderą państw członkowskich i że musi wykazywać się należytą starannością w tym względzie.[Popr. 2]

(4)

Unia zatwierdziła międzynarodowy plan działania FAO na rzecz zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania (MPD-NNN) przyjęty w 2001 r. MPD-NNN oraz dobrowolne wytyczne FAO w sprawie działań państwa bandery zatwierdzone w 2014 r. stanowią podstawę odpowiedzialności państwa bandery w celu zapewnienia długotrwałej ochrony i zrównoważonego wykorzystania żywych zasobów morza i ekosystemów morskich. W MPD-NNN przewidziano, że państwo bandery powinno wydawać upoważnienia do połowów na wodach nieobjętych jego zwierzchnictwem lub jurysdykcją statkom pływającym pod jego banderą. W dobrowolnych wytycznych zaleca się również, aby państwo bandery i państwo nadbrzeżne udzieliły upoważnienia, jeżeli działalność połowowa prowadzona jest w ramach porozumienia w sprawie dostępu do zasobów rybołówstwa, a nawet poza ramami takiego porozumienia. Oba państwa powinny upewnić się, że taka działalność nie będzie miała negatywnego wpływu na zrównoważony stan stad w wodach państwa nadbrzeżnego (punkty 40 i 41).

(4a)

W 2014 r. wszyscy członkowie FAO, w tym Unia i jej partnerskie kraje rozwijające się, jednomyślnie przyjęli dobrowolne wytyczne na rzecz ochrony zrównoważonego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego w kontekście bezpieczeństwa żywnościowego i eliminacji ubóstwa, wraz z punktem 5.7 tych wytycznych, w którym podkreślono, że tradycyjne łodziowe rybołówstwo przybrzeżne musi być należycie uwzględnione przed zawarciem umów o dostępie do zasobów z państwami trzecimi i osobami trzecimi.[Popr. 3]

(4b)

W niewiążących wytycznych FAO na rzecz ochrony zrównoważonego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego w kontekście bezpieczeństwa żywnościowego i eliminacji ubóstwa wezwano do przyjęcia środków na rzecz długoterminowego zachowania i zrównoważonego wykorzystywania zasobów ryb, a także do zapewnienia ekologicznej podstawy dla produkcji żywności, podkreślając znaczenie norm środowiskowych w działalności połowowej poza wodami Unii, która obejmuje podejście do zarządzania rybołówstwem oparte na ekosystemie wraz z podejściem ostrożnościowym, tak aby w miarę możliwości do 2015 r., a najpóźniej do 2020 r., odbudować i zachować wszystkie wyeksploatowane stada powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu.[Popr. 4]

(5)

Kwestia obowiązków oraz towarzyszącej odpowiedzialności i zobowiązań państwa bandery a także, w stosownych przypadkach, organizacji międzynarodowych bandery, w odniesieniu do ochrony zasobów biologicznych na morzu pełnym oraz zarządzania nimi na mocy Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS) nabrała znaczenia na poziomie międzynarodowym. Aby zagwarantować należyte zachowanie morskich zasobów biologicznych na obszarach morskich podlegających jurysdykcji krajowej postąpiono tak również – zgodnie z obowiązkiem zachowania należytej staranności wynikającym z UNCLOS – w odniesieniu do rozgraniczenia jurysdykcji państwa nadbrzeżnego i jurysdykcji państwa bandery oraz, w stosownych przypadkach, jurysdykcji międzynarodowej organizacji bandery i strefy przybrzeżnej. W opinii doradczej Międzynarodowego Trybunału Prawa Morza (ITLOS) z dnia 2 kwietnia 2015 r. sporządzonej w odpowiedzi na pytania zadane przez Subregionalną Komisję Rybołówstwa Afryki Zachodniej potwierdzono, że Unia ponosi międzynarodową odpowiedzialność przed państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi za działalność jej statków rybackich oraz że taka odpowiedzialność wymaga od Unii działania z należytą starannością . Obowiązek zachowania należytej staranności to obowiązek państwa do podejmowania wszelkich możliwych wysiłków i dołożenia wszelkich starań, aby zapobiec nielegalnym połowom, co obejmuje obowiązek podjęcia niezbędnych środków administracyjnych i egzekucyjnych w celu zapewnienia, by statki rybackie pływające pod banderą danego państwa, jego obywatele lub statki rybackie poławiające na jego wodach nie angażowali się w działania, które naruszają obowiązujące środki ochrony i zarządzania. Z tych względów , a także bardziej ogólnie z myślą o umocnieniu „niebieskiej” gospodarki, istotne jest zorganizowanie zarówno działalności unijnych statków rybackich poza wodami Unii, jak również dotyczącego ich systemu zarządzania w taki sposób, aby Unia mogła sprawnie i skutecznie spełniać swoje zobowiązania międzynarodowe oraz aby nie dochodziło do sytuacji, w których Unii można zarzucić bezprawne działania międzynarodowe. [Popr. 5]

(5a)

Na szczycie Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie zrównoważonego rozwoju w dniu 25 września 2015 r. Unia zobowiązała się do wdrożenia rezolucji zawierającej dokument końcowy zatytułowany „Przekształcenie naszego świata: program działań na rzecz zrównoważonego rozwoju do roku 2030”, obejmujący 14. cel zrównoważonego rozwoju dotyczący ochrony i zrównoważonego wykorzystywania oceanów, mórz i zasobów morskich, a także 12. cel zrównoważonego rozwoju przewidujący propagowanie zrównoważonych wzorców konsumpcji i produkcji, wraz z ich założeniami.[Popr. 6]

(6)

Wyniki osiągnięte na Konferencji Narodów Zjednoczonych w 2012 roku w sprawie Zrównoważonego Rozwoju „Rio + 20” (6), a także przyjęcie unijnego planu działania przeciwko nielegalnemu handlowi dziką przyrodą, zmiany na szczeblu międzynarodowym w zakresie zwalczania nielegalnego handlu dziką fauną i florą oraz nowe cele zrównoważonego rozwoju (17 celów dotyczących zmiany naszego świata, w tym cel 14 dotyczący organizmów wodnych) przyjęte we wrześniu 2015 r. przez ONZ powinny znaleźć odzwierciedlenie w zewnętrznej polityce rybołówstwa i w polityce handlowej Unii.[Popr. 7]

(7)

Celem wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), jak określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (7) („rozporządzenie podstawowe”), jest zagwarantowanie, że działalność połowowa jest ekologicznie, gospodarczo i społecznie zrównoważona i jest zarządzana w sposób spójny z celami dotyczącymi osiągnięcia korzyści gospodarczej, społecznej i w zakresie zatrudnienia oraz że przyczynia się do bezpieczeństwa dostaw żywności. Przy wdrażaniu tej polityki należy brać też pod uwagę cele w zakresie współpracy rozwojowej, jak przewiduje art. 208 ust. 1 akapit drugi Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).[Popr. 8]

(7a)

Zgodnie z rozporządzeniem podstawowym umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów muszą też ograniczać się do nadwyżek połowów, o czym mowa w art. 62 ust. 2 i 3 UNCLOS.[Popr. 9]

(8)

W rozporządzeniu (UE) nr 1380/2013 podstawowym podkreśla się potrzebę promowania celów WPRyb na arenie międzynarodowej, przy zapewnieniu, że unijna działalność połowowa prowadzona poza wodami Unii jest oparta na takich samych zasadach i standardach jak w obowiązującym prawie Unii i propaguje równe warunki działania dla podmiotów unijnych i podmiotów z państw trzecich. Prawodawstwo w dziedzinie spraw socjalnych i ochrony środowiska przyjęte przez państwa trzecie może różnić się od prawa Unii, w wyniku czego floty rybackie obowiązywałyby różne normy. Sytuacja ta mogłaby prowadzić do wydania upoważnienia na działalność połowową niezgodną ze zrównoważonym gospodarowaniem zasobami morskimi. Dlatego konieczne jest zapewnienie spójności działalności Unii w dziedzinie środowiska, rybołówstwa, handlu i rozwoju, zwłaszcza w odniesieniu do rybołówstwa w krajach rozwijających się, które charakteryzują się niską zdolnością administracyjną i wysokim ryzykiem korupcji.[Popr. 10]

(9)

Rozporządzenie (WE) nr 1006/2008 miało na celu ustanowienie wspólnego stanowiska w odniesieniu do upoważnienia do prowadzenia działalności połowowej przez unijne statki rybackie poza wodami Unii, tak by pomóc w zwalczaniu połowów NNN i przyczynić się do lepszej kontroli i monitorowania unijnej floty UE na całym świecie , a także warunków przyznawania upoważnień statkom państw trzecich prowadzącym działalność połowową na wodach Unii .[Popr. 11]

(10)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 (8) w sprawie połowów NNN zostało przyjęte równolegle z rozporządzeniem (WE) nr 1006/2008, a rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 („rozporządzenie w sprawie kontroli”) (9) przyjęto rok później. Rozporządzenia te stanowią trzy filary wdrażające przepisy w zakresie kontroli i egzekwowania przepisów WPRyb.

(11)

Te trzy rozporządzenia nie zostały jednak konsekwentnie wdrożone; w szczególności niespójności występowały między rozporządzeniem w sprawie upoważnień do połowów i rozporządzeniem w sprawie kontroli, które zostało przyjęte po rozporządzeniu w sprawie upoważnień do połowów. Stosowanie rozporządzenia w sprawie upoważnień do połowów wykazało także szereg luk, ponieważ pewne wyzwania w zakresie kontroli, takie jak czarterowanie, zmiana bandery i wydawanie upoważnień do połowów wydawanych przez właściwy organ państwa trzeciego dla statków rybackich Unii poza ramami umowy o partnerstwie w sprawie połowów („upoważnienia bezpośrednie”) nie zostały uwzględnione. Ponadto niektóre obowiązki sprawozdawcze okazały się trudne, ponieważ istnieje podział funkcji administracyjnych między państwami członkowskimi a Komisją.

(12)

Podstawową zasadą niniejszego rozporządzenia jest to, że każdy statek unijny dokonujący połowów poza wodami Unii powinien otrzymać upoważnienie od swojego państwa członkowskiego bandery i być odpowiednio monitorowany, niezależnie od tego, gdzie prowadzi działalność, i od ram, w jakich się to odbywa. Wydanie upoważnienia do połowów powinno zależeć od spełnienia podstawowego zbioru kryteriów kwalifikowalności. Informacje zebrane przez państwa członkowskie i przekazane Komisji powinny umożliwić Komisji nadzorowanie działalności połowowej wszystkich statków rybackich Unii w każdym obszarze poza wodami Unii w dowolnym momencie. W tym celu należy umożliwić Komisji wypełnianie jej zobowiązań strażniczki Traktatów.[Popr. 12]

(12a)

W ostatnich latach odnotowano znaczące usprawnienie zewnętrznej polityki rybołówstwa Unii pod względem warunków umów o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów oraz staranności, z jaką realizuje się ich postanowienia. Utrzymanie uprawnień do połowów przysługujących flocie unijnej w ramach umów o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów powinno stanowić priorytetowy cel zewnętrznej polityki rybołówstwa UE, a podobne warunki powinny mieć zastosowanie również do działalności Unii prowadzonej poza ramami takich umów.[Popr. 13]

(12b)

Komisja powinna odgrywać rolę mediatora w sytuacjach, w których rozważa się możliwość cofnięcia, zawieszenia lub zmiany upoważnienia do połowów ze względu na dowody wskazujące na poważne zagrożenie dla eksploatacji zasobów rybnych.[Popr. 14]

(13)

Statki pomocnicze mogą mieć znaczący wpływ na sposób, w jaki statki rybackie mogą prowadzić działalność połowową, oraz na ilość ryb, jaką mogą poławiać. Dlatego też należy je uwzględnić w procesie wydawania upoważnień i w procesie sprawozdawczym w niniejszym rozporządzeniu.

(14)

Operacje zmiany bandery stanowią problem, gdy ich celem jest obchodzenie przepisów WPRyb lub obowiązujących środków ochrony i zarządzania. Unia powinna zatem mieć możliwość definiowania, wykrywania i utrudniania takich działań. Identyfikowalność i odpowiednie monitorowanie historii zgodności z przepisami należy zapewnić przez cały okres użytkowania statku należącego do unijnego operatora niezależnie od bandery lub bander, pod jakimi prowadzi działalność . Wymóg, aby niepowtarzalny numer statku był nadawany przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO), powinien również służyć temu celowi.[Popr. 15]

(15)

Na wodach państw trzecich statki unijne mogą prowadzić działalność albo na mocy postanowień umów o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów zawartych między Unią a państwami trzecimi, albo poprzez uzyskanie bezpośredniego upoważnienia do połowów od państw trzecich, jeżeli nie obowiązuje umowa o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów. W obu przypadkach działania te powinny być prowadzone w sposób przejrzysty i zrównoważony. Dlatego też państwa członkowskie bandery powinny być uprawnione do upoważnienia – na podstawie określonego zestawu kryteriów i z zastrzeżeniem monitorowania – statków pływających pod ich banderą do starania się o upoważnienia bezpośrednie i uzyskania ich od nadbrzeżnych państw trzecich. Działalność połowowa powinny być dozwolona, gdy państwo członkowskie bandery stwierdzi, że nie zaburzy ona stanu zrównoważenia. Jeżeli Komisja nie ma dalszych , należycie uzasadnionych zastrzeżeń, operator, który uzyskał upoważnienie od państwa członkowskiego bandery i państwa nadbrzeżnego, powinien mieć możliwość rozpoczęcia operacji połowowej.[Popr. 16]

(16)

Szczególny problem związany z umowami o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów stanowi ponowny przydział niewykorzystanych uprawnień do połowów, które pojawiają się, gdy uprawnienia do połowów przyznane państwom członkowskim zgodnie z odpowiednimi rozporządzeniami Rady nie są w pełni wykorzystywane. Ponieważ koszty dostępu określone w umowach o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów są w dużej części finansowane z budżetu Unii, system tymczasowego ponownego przydziału jest istotny dla ochrony finansowych interesów Unii i zagwarantowania, że żadne uprawnienia do połowów, za które zapłacono, nie zostaną zmarnowane. Należy zatem doprecyzować i udoskonalić system ponownego przydziału, który powinien być mechanizmem ostatecznym. Jego stosowanie powinno mieć charakter tymczasowy oraz nie powinno mieć wpływu na pierwotny rozdział uprawnień do połowów między państwa członkowskie , co oznacza, że nie zakłóci on względnej stabilności . Ponowny przydział , jako mechanizm ostatniej instancji, powinien nastąpić dopiero wtedy, gdy właściwe państwa członkowskie zrezygnują ze swoich praw do wymiany uprawnień do połowów między sobą.[Popr. 17]

(16a)

„Umowa nieaktywna” to termin stosowany, kiedy kraje zawarły, z powodów strukturalnych lub ze względu na zaistniałe okoliczności, umowę o partnerstwie w sprawie połowów bez obowiązującego protokołu. Unia jest stroną kilku „umów nieaktywnych” z państwami trzecimi. W związku z tym unijne statki nie mogą prowadzić połowów na wodach na podstawie takich umów. Komisja powinna podjąć działania prowadzące do „uaktywnienia” tych umów lub wygaszenia odnośnej umowy o partnerstwie.[Popr. 18]

(17)

Działalność połowowa w ramach regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem oraz nieuregulowane połowy na morzu pełnym powinna powinny również wymagać upoważnienia państwa członkowskiego bandery i być zgodna zgodne z przepisami szczególnymi regionalnej organizacji ds. zarządzania rybołówstwem lub prawodawstwem Unii regulującym działalność połowową na morzu pełnym.[Popr. 19]

(18)

Uzgodnienia w zakresie czarterowania mogą osłabić skuteczność środków ochrony i zarządzania, jak również mieć negatywny wpływ na zrównoważoną eksploatację żywych zasobów morza. Należy więc ustanowić ramy prawne, które pomogą Unii lepiej monitorować działalność czarterowanych unijnych statków rybackich pływających pod banderą Unii i czarterowanych przez podmioty z państw trzecich na podstawie tego, co zostało przyjęte przez odpowiednią regionalną organizację ds. zarządzania rybołówstwem.[Popr. 20]

(19)

Procedury powinny być przejrzyste , wykonalne i przewidywalne dla podmiotów z Unii i z krajów trzecich, jak również ich odpowiednich właściwych organów.[Popr. 21]

(19a)

Unia powinna dążyć do stworzenia równych warunków na szczeblu międzynarodowym, dzięki którym flota rybacka Unii będzie mogła konkurować z innymi państwami prowadzącymi działalność połowową, poprzez odpowiednie dostosowanie przepisów regulujących dostęp do rynku, ilekroć przyjmowane są rygorystyczne przepisy skierowane do unijnej floty.[Popr. 22]

(20)

Należy zapewnić wymianę danych drogą elektroniczną między państwami członkowskimi i Komisją, jak przewidziano w rozporządzeniu w sprawie kontroli. Wszystkie państwa członkowskie powinny gromadzić wszelkie wymagane dane na temat swoich flot i ich działalności połowowej, zarządzać nim i udostępniać je Komisji. Ponadto państwa członkowskie powinny ze sobą współpracować, jak również współpracować z Komisją i państwami trzecimi, w stosownych przypadkach, w celu koordynowania działań w zakresie gromadzenia tych danych.

(21)

W celu zwiększenia przejrzystości i dostępności informacji dotyczących unijnych upoważnień do połowów Komisja powinna ustanowić elektroniczny rejestr upoważnień do połowów zawierający zarówno publicznie dostępną część, jak i część bezpieczną. Informacje zawarte w unijnym rejestrze upoważnień do połowów zawierają dane osobowe. Operacje przetwarzania danych osobowych na podstawie niniejszego rozporządzenia powinny odbywać się zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 45/2001 (10), dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 95/46/WE (11) oraz mającym zastosowanie prawem krajowym.

(22)

W celu właściwego uwzględnienia dostępu do wód Unii statków rybackich pływających pod banderą państwa trzeciego należy zapewnić spójność odpowiednich przepisów z przepisami mającymi zastosowanie do unijnych statków rybackich, zgodnie z rozporządzeniem w sprawie kontroli. W szczególności art. 33 wspomnianego rozporządzenia w sprawie zapisu połowów i nakładu połowowego powinien mieć również zastosowanie do statków państw trzecich poławiających na wodach Unii.

(23)

Statki rybackie z krajów trzecich nie posiadające upoważnienia udzielonego na mocy niniejszego rozporządzenia, przepływające przez wody Unii, powinny być zobowiązane do zapewnienia, że ich narzędzia połowowe są zainstalowane w sposób uniemożliwiający natychmiastowe rozpoczęcie działalności połowowej.

(24)

Państwa członkowskie powinny być odpowiedzialne za kontrolę działalności połowowej statków państw trzecich na wodach Unii oraz – w przypadku naruszeń przepisów – wpisywanie ich do rejestru krajowego, o którym mowa w art. 93 rozporządzenia w sprawie kontroli.

(25)

Aby uprościć procedury udzielania upoważnień, państwa członkowskie i Komisja powinny używać wspólnego systemu wymiany i przechowywania danych w celu dostarczenia niezbędnych informacji i aktualizacji przy jednoczesnym zminimalizowaniu obciążeń administracyjnych. W tym zakresie należy w pełni wykorzystywać dane zawarte w rejestrze floty rybackiej UE.

(26)

W celu uwzględnienia postępu technologicznego i ewentualnych późniejszych nowych wymogów prawa międzynarodowego zgodnie z art. 290 TFUE należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów w odniesieniu do przyjmowania zmian do załączników do niniejszego rozporządzenia ustanawiających wykaz informacji, które powinny być dostarczone przez operatora w celu uzyskania upoważnienia do połowów. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. (12) w sprawie lepszego stanowienia prawa. W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

(27)

W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do zapisu, formatu i przekazywania danych dotyczących upoważnień do połowów, które państwa członkowskie przesyłają do Komisji i do unijnego rejestru upoważnień do połowów, a także w celu określenia metody ponownego przydziału niewykorzystanych uprawnień do połowów, uprawnienia wykonawcze należy powierzyć Komisji. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (13).

(28)

Komisja powinna przyjmować akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie, gdy – w należycie uzasadnionych przypadkach związanych z ponownym przydziałem uprawnień do połowów – wymaga tego szczególnie pilny charakter sprawy.

(29)

Ze względu na liczbę i wagę zmian, które mają zostać wprowadzone, należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 1006/2008,

a)

unijnych statków rybackich prowadzących połowy działalność połowową na wodach podlegających zwierzchnictwu lub jurysdykcji państwa trzeciego, pod auspicjami regionalnej organizacji ds. zarządzania rybołówstwem, w której Unia jest umawiającą się stroną, na wodach Unii lub unijnych, poza nimi bądź też lub na morzu pełnym oraz

b)

statków rybackich państwa trzeciego działających prowadzących działalność połowową na wodach Unii.[Popr. 23]

a)

umów o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów i podobnych umów w sprawie połowów zawartych między Unią a państwami trzecimi;

b)

przyjętych przez regionalne organizacje ds. zarządzania rybołówstwem lub podobne organizacje ds. rybołówstwa, w których Unia jest umawiającą się stroną lub współpracującym podmiotem niebędącym stroną;

c)

unijnych aktów prawnych wdrażających lub transponujących przepisy, o których mowa w lit. a) i b).

a)

„statek pomocniczy” oznacza statek, który nie jest wyposażony w gotowe do użycia narzędzia połowowe gotowe do użycia w celu łowienia lub wabienia ryb , które ułatwiają, wspomagają lub przygotowują działalność połowowa;[Popr. 24]

b)

„upoważnienie do połowów” oznacza upoważnienie do połowów wydane unijnemu statkowi rybackiemu lub statkowi rybackiemu państwa trzeciego upoważniające jako uzupełnienie jego licencji połowowej uprawniające go do prowadzenia określonej działalności połowowej w danym okresie, na danym obszarze lub w odniesieniu do danego łowiska przy spełnieniu określonych warunków;[Popr. 25]

c)

„rejestr upoważnień do połowów” oznacza system zarządzania upoważnieniami do połowów i związaną z nim bazę danych;

d)

„upoważnienie bezpośrednie” oznacza upoważnienie do połowów wydane przez właściwy organ państwa trzeciego unijnemu statkowi rybackiemu poza ramami umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów;

e)

„wody państwa trzeciego” oznaczają wody podlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji państwa trzeciego;

f)

„program obecności obserwatorów” oznacza program realizowany pod auspicjami regionalnej organizacji ds. zarządzania rybołówstwem, państwa trzeciego bądź państwa członkowskiego lub na podstawie umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów, zgodnie z którym pod pewnymi warunkami na statkach rybackich muszą być obecni obserwatorzy, żeby zgromadzić dane lub sprawdzić, czy statek przestrzega przepisów przyjętych przez tę organizację , to państwo lub na mocy tej umowy .[Popr. 26]

fa)

„umawiająca się strona” oznacza umawiającą się stronę międzynarodowej konwencji lub porozumienia ustanawiającego regionalną organizację zarządzania rybołówstwem, a także państwa, podmioty z sektora rybołówstwa lub inne podmioty, które współpracują z taką organizacją i którym przyznano w odniesieniu do takiej organizacji status współpracującego podmiotu niebędącego stroną.[Popr.27]

fb)

„czarterowanie” oznacza umowę, na mocy której statek rybacki pływający pod banderą państwa członkowskiego jest zakontraktowany na czas określony przez operatora w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim bez zmiany bandery;[Popr. 77]

a)

otrzymało pełne i dokładne informacje, zgodnie z załącznikami 1 i 2 załącznikiem , dotyczące statku rybackiego i powiązanego z nim statku pomocniczego/powiązanych z nim statków pomocniczych, w tym statków pomocniczych spoza Unii; [Popr. 28]

b)

statek rybacki posiada ważną licencję połowową zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;

c)

statek rybacki i wszelkie powiązane z nim statki pomocnicze posiadają numer IMO , jeżeli wymagają tego przepisy Unii Europejskiej ; [Popr. 29]

d)

operator kapitan statku rybackiego i  dany statek rybacki nie byli objęci sankcjami za poważne naruszenie przepisów zgodnie z prawem krajowym państwa członkowskiego na podstawie art. 42 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 i art. 90 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 w okresie 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o wydanie upoważnienia do połowów; [Popr. 78]

e)

statek rybacki nie figuruje w wykazie statków NNN, przyjętym przez regionalną organizację ds. zarządzania rybołówstwem lub przez Unię na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1005/2008;

f)

w stosownych przypadkach, uprawnienia do połowów są dostępne dla państwa członkowskiego bandery na podstawie umowy w sprawie połowów lub odpowiednich postanowień regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem oraz

g)

w stosownych przypadkach, statek rybacki spełnia wymogi określone w art. 6.

a)

zostały wykreślone z unijnego rejestru floty rybackiej i podniosły banderę państwa trzeciego oraz

b)

w ciągu 24 miesięcy od daty wykreślenia z unijnego rejestru floty rybackiej zostały do niego ponownie wpisane.

a)

nie uczestniczył on w połowach NNN oraz że

b)

nie prowadził działalności ani na wodach niewspółpracującego państwa trzeciego na podstawie art. 31 i 33 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 ani na wodach państwa trzeciego, które zostało uznane za państwo dopuszczające niezrównoważone połowy na podstawie art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1026/2012  (14).

a)

raport połowowy i deklarację nakładu połowowego w odnośnym okresie;

b)

kopię upoważnienia do połowów wydanego przez państwo bandery obejmującego odnośny okres;

c)

kopię wszelkich upoważnień do połowów umożliwiających operacje połowowe na wodach państw trzecich w odnośnym okresie;

d)

oficjalne oświadczenie złożone przez państwo trzecie, pod którego banderą pływał statek, zawierające wykaz sankcji, którymi statek lub operator był objęty w odnośnym okresie.

da)

pełną historię bandery w okresie, w którym statek był wykreślony z unijnego rejestru floty rybackiej.

a)

państwa trzeciego, które zostało uznane za państwo niewspółpracujące w zakresie zwalczania połowów NNN lub figuruje w wykazie takich państw na podstawie art. 31 i 33 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 lub

b)

państwa trzeciego, które zostało uznane za państwo pozwalające na niezrównoważone połowy na podstawie art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1026/2012.

a)

zaprzestał działalności połowowej oraz

b)

natychmiastowo wszczął odpowiednie procedury administracyjne w celu usunięcia statku z rejestru statków rybackich państwa trzeciego.[Popr. 31]

a)

szczególnie pilnej potrzeby dotyczącej poważnego zagrożenia dla zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów morza, zarządzania nimi i ich ochrony lub zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym lub nieuregulowanym połowom bądź ich zwalczania uzasadniają takie działanie lub w przypadkach gdy Unia postanowiła zawiesić lub zerwać stosunki;

b)

poważnych naruszeń związanych z art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 lub art. 90 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, do których doszło w ramach nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów (NNN) lub w celu zapobiegnięcia im w przypadku wysokiego ryzyka; lub

c)

podjęcia przez Unię decyzji o zawieszeniu lub zerwaniu stosunków z danym państwem trzecim.

a)

od swojego państwa członkowskiego bandery trzeciego, którego zwierzchnictwu lub jurysdykcji podlegają wody, na których prowadzona jest działalność połowowa; oraz[Popr. 36]

b)

od państwa trzeciego, którego zwierzchnictwu lub jurysdykcji podlegają wody, w których prowadzone są działania swojego państwa członkowskiego bandery .[Popr. 37]

a)

spełnione są kryteria kwalifikowalności określone w art. 5;

b)

przestrzegane są warunki określone w odnośnej umowie o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów;

c)

operator uiścił wszystkie opłaty i kary finansowe, do których roszczenie zgłaszał;

ca)

operator uiścił wszystkie stosowne kary finansowe nałożone przez właściwy organ państwa trzeciego w ciągu ostatnich 12 miesięcy po zakończeniu obowiązujących procedur prawnych ; oraz[Popr. 38]

cb)

statek rybacki posiada upoważnienie ze strony danego państwa trzeciego.[Popr. 39]

a)

poinformować Komisję, że wykorzystają swoje uprawnienia do połowów w późniejszym terminie w tym samym roku lub w odpowiednim okresie drugiej połowie okresu wykonywania protokołu, przedstawiając w oparciu o plan połowowy ze szczegółowymi informacjami na temat liczby wnioskowanych upoważnień do połowów, szacowanych połowów, obszarów i okresów połowowych; lub

b)

zgłosić Komisji wymianę uprawnień do połowów, zgodnie z art. 16 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

a)

państwach członkowskich, które zostały beneficjentami ponownego przydziału;

b)

ilościach uprawnień przyznanych państwom członkowskim w ramach ponownego przydziału; oraz

c)

kryteriach przyznawania zastosowanych przy ponownym przydziale.[Popr. 41]

a)

uprawnienia do połowów przeznaczone do ponownego przydziału;

b)

liczba wnioskujących państw członkowskich;

c)

udział przypisany każdemu wnioskującemu państwu członkowskiemu w początkowej fazie przydzielania uprawnień do połowów;

d)

historyczne dane na temat połowów i nakładów połowowych każdego wnioskującego państwa członkowskiego;

e)

liczba, rodzaj i cechy charakterystyczne statków oraz stosowanych narzędzi połowowych;

f)

spójność planu połowowego przedstawionego przez wnioskujące państwo członkowskie z elementami wymienionymi w lit. a)–e).

a)

swojego państwa członkowskiego bandery państwa trzeciego, którego zwierzchnictwu lub jurysdykcji podlegają wody, na których prowadzone są działania; oraz[Popr. 46]

b)

swojego państwa trzeciego, którego zwierzchnictwu lub jurysdykcji podlegają wody, w których prowadzone są działania członkowskiego bandery . [Popr. 47]

a)

obowiązująca nie obowiązuje umowa o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów z odpowiednim tym państwem trzecim nie istnieje lub w obowiązującej umowie o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów wyraźnie przewidziano możliwość upoważnień bezpośrednich;

b)

spełnione są kryteria kwalifikowalności określone w art. 5;

ba)

występuje nadwyżka dopuszczalnego połowu zgodnie z wymogami art. 62 ust. 2 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza;

c)

operator przedstawił wszystkie następujące załączniki:

d)

państwo trzecie jest umawiającą się stroną lub współpracującym podmiotem niebędącym stroną regionalnej organizacji ds. zarządzania rybołówstwem – w przypadku gdy działalność połowowa ma dotyczyć gatunków zarządzanych przez tę organizację. [Popr. 49]

-a)

Unia jest umawiającą się stroną regionalnej organizacji ds. zarządzania rybołówstwem;. [Popr. 52]

a)

zostało mu wydane upoważnienie do połowów przez jego państwo członkowskie bandery;

b)

został wpisany do odpowiedniego rejestru lub wykazu upoważnionych statków regionalnej organizacji ds. zarządzania rybołówstwem; oraz [Popr. 53]

c)

jeżeli działalność połowowa prowadzona jest na wodach państw trzecich: zostało mu wydane upoważnienie do połowów przez odpowiednie państwo trzecie zgodnie z rozdziałem II.

a)

spełnione są kryteria kwalifikowalności określone w art. 5;

b)

przestrzegane są przepisy określone przez regionalną organizację ds. zarządzania rybołówstwem lub unijne przepisy transponujące oraz

c)

jeżeli działalność połowowa prowadzona jest na wodach państw trzecich: spełnione są kryteria określone w art. 11 lub 18.

a)

zostało mu wydane upoważnienie do połowów przez jego państwo członkowskie bandery tego statku w oparciu o naukową ocenę dowodzącą zrównoważonego charakteru proponowanej działalności połowowej, zatwierdzoną przez krajowy instytut naukowy lub, w stosownych przypadkach, instytut naukowy państwa członkowskiego posiadającego kompetencje w odniesieniu do danego łowiska ; oraz [Popr. 56]

b)

upoważnienie bezpośrednie zostało zgłoszone do Komisji zgodnie z art. 27.

a)

spełnione są kryteria kwalifikowalności określone w art. 5 są spełnione.

b)

planowana działalność połowowa:

a)

właściwy organ państwa czarterującego oficjalnie potwierdził, że umowa jest zgodna z jego prawem krajowym oraz

b)

umowa czarterowa jest wyszczególniona w upoważnieniu do połowów określono szczegóły umowy czarterowej, w tym okres, uprawnienia do połowów i obszar połowowy . [Popr. 60]

-a)

występuje nadwyżka dopuszczalnego połowu odpowiadająca zakresowi proponowanych uprawnień do połowów zgodnie z wymogami art. 62 ust. 2 i 3 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza;

a)

informacje zawarte w załącznikach 1 i 2 załączniku dotyczące statku rybackiego i powiązanego z nim statku pomocniczego/powiązanych z nim statków pomocniczych są kompletne i dokładne; statek rybacki i powiązany z nim statek pomocniczy/powiązane z nim statki pomocnicze posiada(-ją) numer IMO , jeżeli wymagają tego przepisy Unii ;

b)

operator kapitan statku rybackiego i  dany statek rybacki nie byli objęci sankcjami za poważne naruszenie przepisów zgodnie z prawem krajowym państwa członkowskiego na podstawie art. 42 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 i art. 90 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 w okresie 12 miesięcy przed złożeniem wniosku o wydanie upoważnienia do połowów;

c)

statek rybacki nie figuruje w wykazie NNN lub żadnego państwa trzeciego, żadnej regionalnej organizacji ds. zarządzania rybołówstwem czy Unii zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1005/2008, a państwo trzecie nie jest uznane za niewspółpracujące na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 lub nie jest wymienione w wykazie takich państw bądź nie jest uznane za państwo pozwalające na niezrównoważone połowy zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1026/2012;

d)

statek rybacki jest kwalifikowalny na mocy umowy w sprawie połowów z danym krajem trzecim oraz, w stosownych przypadkach, figuruje w wykazie statków określonym w tej umowie. [Popr. 66]

a)

wystąpiły okoliczności odnoszące się, między innymi, do międzynarodowych standardów praw człowieka; lub do zwalczania nielegalnych, nieraportowanych lub nieuregulowanych połowów uzasadniają takie działanie lub w przypadkach gdy

b)

zaistniała szczególnie pilna potrzeba dotycząca poważnego zagrożenia dla zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów morza, zarządzania nimi i ich ochrony;

c)

konieczne jest działanie w celu zapobiegnięcia poważnemu naruszeniu związanemu z nielegalnymi, nieraportowanymi lub nieuregulowanymi połowami , zgodnie z art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 lub art. 90 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009; lub

d)

jeżeli z takiego czy innego nadrzędnego względu politycznego Unia postanowiła zawiesić lub zerwać stosunki z danym państwem trzecim.

a)

zawiera wszystkie informacje określone w załącznikach 1 i 2 załączniku i wskazuje status każdego upoważnienia w czasie rzeczywistym;

b)

wykorzystywany jest do wymiany danych i informacji między Komisją a państwem członkowskim oraz

c)

służy jedynie do celów zrównoważonego zarządzania flotami rybackimi.

a)

nazwę i banderę statku oraz jego numer CFR i IMO, jeżeli wymagają tego przepisy Unii ;

aa)

nazwisko, miasto i kraj zamieszkania właściciela przedsiębiorstwa i beneficjenta rzeczywistego;

b)

rodzaj upoważnienia , w tym uprawnienia do połowów; oraz [Popr. 69]

c)

dozwolony czas i obszar działalności połowowej (data rozpoczęcia i zakończenia, obszar połowowy).