KOMISJA EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 10.7.2015
COM(2015) 334 final
2015/0147(NLE)
Wniosek
DECYZJA RADY
w sprawie stanowiska, jakie należy przyjąć w imieniu Unii Europejskiej
na forum Wspólnego Komitetu EOG, w sprawie zmiany załącznika II (Przepisy techniczne, normy, badania i certyfikacja) i załącznika XX (Środowisko) do Porozumienia EOG
(dyrektywa w sprawie jakości paliw)
UZASADNIENIE
1.KONTEKST WNIOSKU
W celu zapewnienia koniecznej pewności prawa oraz jednolitości rynku wewnętrznego Wspólny Komitet EOG ma za zadanie włączać do Porozumienia EOG wszystkie stosowne przepisy UE jak najszybciej po ich przyjęciu.
2.WYNIKI KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ OCENY SKUTKÓW
Projekt decyzji Wspólnego Komitetu EOG (załączony do niniejszej decyzji Rady) ma na celu zmianę załącznika II (Przepisy techniczne, normy, badania i certyfikacja) i załącznika XX (Środowisko) do Porozumienia EOG w celu włączenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/30/WE zmieniającej dyrektywę 98/70/WE odnoszącą się do specyfikacji benzyny i olejów napędowych oraz wprowadzającą mechanizm monitorowania i ograniczania emisji gazów cieplarnianych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 1999/32/WE odnoszącą się do specyfikacji paliw wykorzystywanych przez statki żeglugi śródlądowej oraz uchylającej dyrektywę 93/12/EWG.
Zgodnie z art. 1 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 2894/94 Rada powinna przyjąć odpowiednie stanowisko UE, ponieważ państwa EOG–EFTA wnoszą o dostosowania, które odbiegają od dorobku UE i wprowadzają zmiany wykraczające poza dostosowania czysto techniczne.
Strona EFTA przekazała następujące szczegółowe informacje dotyczące dostosowań, o które wystąpiła:
Artykuł 2 ust. 5:
W art. 2 ust. 5 na potrzeby dyrektywy 98/70/WE zdefiniowano „państwa członkowskie, w których występują niskie temperatury otoczenia w okresie letnim”. W grupie tych państw powinny znaleźć się Islandia i Norwegia. W związku z tym w dostosowaniu a) przewidziano włączenie nazw tych państw do art. 2 ust. 5.
Artykuł 3 ust. 4:
Na Islandii opracowano nowatorski sposób produkcji biometanolu. Mieszanka biometanolu z benzyną jest jedną z możliwości zastąpienia paliw kopalnych i dekarbonizacji paliw wykorzystywanych w transporcie na Islandii. Dyrektywa 98/70/WE, w brzmieniu zmienionym dyrektywą 2009/30/WE, zezwala na 3 % (v/v) zawartość metanolu w benzynie.
Zmieszanie benzyny z alkoholem powoduje zwiększenie prężności par paliwa. Dyrektywa 2009/30/WE uwzględnia tę kwestię w odniesieniu do etanolu, ustanawiając odstępstwo dla maksymalnego dopuszczalnego poziomu prężności par. Odstępstwo to wspiera rozwój rynku biopaliw. Konieczne jest podobne odstępstwo dla benzyny o 3 % (v/v) zawartości metanolu, dzięki czemu możliwe stanie się wprowadzenie na rynek islandzki w miesiącach letnich benzyny zmieszanej z bioetanolem.
Zgodnie z dokumentem roboczym służb Komisji towarzyszącym wnioskowi w sprawie dyrektywy 2009/30/WE maksymalna prężność pary paliwa w okresie letnim regulowana jest dyrektywą 98/70 w celu kontroli emisji lotnych związków organicznych (LZO). Emisje LZO stanowią zagrożenie, ponieważ 1) są one prekursorem tworzenia się ozonu, który niekorzystnie wpływa na środowisko i zdrowie człowieka; oraz 2) niektóre węglowodory, jak benzen, stanowią szczególne zagrożenie dla zdrowia.
Emisje niemetanowych lotnych związków organicznych (NMLZO) na Islandii uległy zmniejszeniu: w 2009 r. były one o 58 % niższe niż w 1990 r. Wartości docelowe dla ozonu w celu ochrony zdrowia ludzkiego (maksimum dobowe ze stężeń średnich 8-godzinnych to 120 µg/m3) określone w dyrektywie 2002/3/WE i wdrożone na Islandii krajowym rozporządzeniem 745/2003, w okresie letnim nie są przekraczane na Islandii. Zmieszanie metanolu z benzyną sprawia, że metanol trafia do emisji LZO z tego paliwa. Wskaźnik POCP (potencjał tworzenia ozonu fotochemicznego) dla metanolu (wynoszący 20,5) jest niższy niż dla benzyny (gdzie wynosi 61), co może neutralizować skutki zwiększonej prężności par na formowanie ozonu.
Jeśli chodzi o zagrożenia dla zdrowia, to z przeglądu z poddanych wzajemnej ocenie publikacji w sprawie toksyczności wdychanych oparów metanolu wynika, że nie ma podstaw, aby twierdzić, że ekspozycja na opary metanolu o niskim stężeniu będzie wywoływać niekorzystne skutki dla zdrowia. Na Islandii średnia temperatura w trzech letnich miesiącach nie przekracza 11°C. Z porównania średnich letnich temperatur w innych europejskich miastach i przyjętych norm lotności benzyny wynika, że benzyna o prężności par przekraczającej 80 kPa jest wykorzystywana w europejskich miastach w miesiącach, w których średnia temperatura przekracza 12°C.
Projekt decyzji Wspólnego Komitetu EOG przewiduje w związku z tym dostosowanie stwierdzające, że Islandia zezwala na wprowadzanie na rynek w okresie letnim benzyny zawierającej etanol lub metanol o maksymalnej prężności par 70 kPa, pod warunkiem, że wykorzystywany etanol jest biopaliwem lub ograniczenie emisji gazów cieplarnianych, które wynika z wykorzystania metanolu, spełnia kryteria określone w art. 7b ust. 2.
Artykuł 7b ust. 6:
Przepis ten odnosi się do szczególnej części wspólnej polityki rolnej (WPR) UE. WPR nie stanowi części Porozumienia EOG, a więc tekst dostosowania stanowiącego o niestosowaniu art. 7b ust. 6 został zawarty w projekcie decyzji Wspólnego Komitetu EOG.
Stosowanie art. 7a do 7e do Liechtensteinu:
W Liechtensteinie nie ma dostawców w rozumieniu art. 2 ust. 8 omawianej dyrektywy. Zgodnie ze szwajcarską ustawą z dnia 21 czerwca 1996 r. dotyczącą podatku paliwowego, która ma zastosowanie do Liechtensteinu w związku z unią celną między Liechtensteinem a Szwajcarią, podatek od importu paliwa musi uiścić importer lub właściciel paliwa. W Liechtensteinie nie istnieje bezpośredni import benzyny ani oleju napędowego. Z tego powodu i w związku z faktem, że nie ma dostawców, którzy mogliby zostać objęci obowiązkami wynikającymi z art. 7a do 7e, artykuły te nie mogą mieć zastosowania do Liechtensteinu, a odpowiedni tekst dostosowania został zawarty w projekcie decyzji Wspólnego Komitetu EOG.
3.ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU
Zgodnie z art. 1 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 2894/94 w sprawie uzgodnień dotyczących stosowania Porozumienia EOG stanowisko, jakie należy przyjąć w imieniu Unii w odniesieniu do takich decyzji, ustala Rada na wniosek Komisji.
Komisja przedkłada projekt decyzji Wspólnego Komitetu EOG do przyjęcia przez Radę jako stanowisko Unii. Komisja ma nadzieję, że będzie mogła przedstawić je Wspólnemu Komitetowi EOG w najbliższym możliwym terminie.
2015/0147 (NLE)
Wniosek
DECYZJA RADY
w sprawie stanowiska, jakie należy przyjąć w imieniu Unii Europejskiej
na forum Wspólnego Komitetu EOG, w sprawie zmiany załącznika II (Przepisy techniczne, normy, badania i certyfikacja) i załącznika XX (Środowisko) do Porozumienia EOG
(dyrektywa w sprawie jakości paliw)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114, art. 192 ust. 1 oraz art. 218 ust. 9,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2894/94 z dnia 28 listopada 1994 r. w sprawie uzgodnień dotyczących stosowania Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w szczególności jego art. 1 ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1)Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym („Porozumienie EOG”) weszło w życie dnia 1 stycznia 1994 r.
(2)Zgodnie z art. 98 Porozumienia EOG Wspólny Komitet EOG może podjąć decyzję o zmianie, między innymi, załącznika II (Przepisy techniczne, normy, badania i certyfikacja) i załącznika XX (Środowisko) do Porozumienia EOG.
(3)W Porozumieniu EOG należy uwzględnić dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/30/WE.
(4)W związku z powyższym należy odpowiednio zmienić załącznik II i załącznik XX do Porozumienia EOG.
(5)Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu EOG powinno być oparte na załączonym projekcie decyzji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Stanowisko, jakie należy przyjąć w imieniu Unii w ramach Wspólnego Komitetu EOG w odniesieniu do proponowanej zmiany załącznika II (Przepisy techniczne, normy, badania i certyfikacja) i załącznika XX (Środowisko) do Porozumienia EOG, oparte jest na projekcie decyzji Wspólnego Komitetu EOG dołączonym do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia […] r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
KOMISJA EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 10.7.2015
COM(2015) 334 final
ZAŁĄCZNIK
DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU EOG nr .../2015
zmieniająca załącznik II (Przepisy techniczne, normy, badania i certyfikacja)
oraz załącznik XX (Środowisko)
do Porozumienia EOG
do
wniosku w sprawie decyzji Rady
w sprawie stanowiska, jakie należy przyjąć w imieniu Unii Europejskiej na forum Wspólnego Komitetu EOG, w sprawie zmiany załącznika II (Przepisy techniczne, normy, badania i certyfikacja) i załącznika XX (Środowisko) do Porozumienia EOG
(dyrektywa w sprawie jakości paliw)
ZAŁĄCZNIK
DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU EOG
nr .../2015
zmieniająca załącznik II (Przepisy techniczne, normy, badania i certyfikacja)
oraz załącznik XX (Środowisko)
do Porozumienia EOG
WSPÓLNY KOMITET EOG,
uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwane dalej „Porozumieniem EOG”), w szczególności jego art. 98,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1)W Porozumieniu EOG należy uwzględnić dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/30/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniającą dyrektywę 98/70/WE odnoszącą się do specyfikacji benzyny i olejów napędowych oraz wprowadzającą mechanizm monitorowania i ograniczania emisji gazów cieplarnianych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 1999/32/WE odnoszącą się do specyfikacji paliw wykorzystywanych przez statki żeglugi śródlądowej oraz uchylającą dyrektywę 93/12/EWG.
(2)Dyrektywa 2009/30/WE uchyla dyrektywę Rady 93/12/EWG, która jest uwzględniona w Porozumieniu EOG i którą w związku z powyższym należy uchylić w ramach Porozumienia EOG.
(3)Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki II i XX do Porozumienia EOG,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W rozdziale XVII załącznika II do Porozumienia EOG wprowadza się następujące zmiany:
1.w pkt 6a (dyrektywa 98/70/WE Parlamentu Europejskiego i Rady) dodaje się tiret w brzmieniu:
„-32009 L 0030: dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/30/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 88).”;
2.w pkt 6a (dyrektywa 98/70/WE Parlamentu Europejskiego i Rady) dodaje się, co następuje:
„c)w art. 2 ust. 5 po wyrazie »Finlandię« dodaje się wyraz »Islandię«, a po wyrazie »Litwę« dodaje się wyraz »Norwegię«;
d)w art. 3 ust. 4 po akapicie pierwszym dodaje się akapit w brzmieniu:
„Islandia może zezwolić na wprowadzenie do obrotu w okresie letnim benzyny zawierającej etanol lub metanol o maksymalnej prężności par wynoszącej 70 kPa, pod warunkiem że etanol jest biopaliwem lub ograniczenie emisji gazów cieplarnianych wynikających z wykorzystania metanolu spełnia kryteria określone w art. 7b ust. 2.”;
e)art. 7a do 7e nie stosuje się do Liechtensteinu;
f)art. 7b ust. 6 nie stosuje się do państw EFTA.”;
3.skreśla się pkt 6 (dyrektywa Rady 93/12/EWG).
Artykuł 2
W pkt 21ad (dyrektywa Rady 1999/32/WE) załącznika XX do Porozumienia EOG dodaje się tiret w brzmieniu:
„-32009 L 0030: dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/30/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 88).”.
Artykuł 3
Teksty dyrektywy 2009/30/WE w języku islandzkim i norweskim, które zostaną opublikowane w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, są autentyczne.
Artykuł 4
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem […], pod warunkiem dokonania wszystkich notyfikacji przewidzianych w art. 103 ust. 1 Porozumienia EOG.
Artykuł 5
Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w sekcji EOG i w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia […] r.
W imieniu Wspólnego Komitetu EOG
Przewodniczący
Sekretarze
Wspólnego Komitetu EOG