UZASADNIENIE

1.Kontekst wniosku

1.1.Przyczyny i cele wniosku

Gromadzenie danych ma kluczowe znaczenie dla wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), umożliwiając oparcie tej polityki na najlepszym możliwym doradztwie naukowym. Dane potrzebne są do oceny stanu stad ryb, rentowności różnych segmentów sektora i wpływu rybołówstwa i akwakultury na ekosystem. Są one również potrzebne do oceny polityki unijnej, w szczególności: środków zarządzania rybołówstwem, strukturalnych środków finansowych służących wsparciu w obszarach zależnych od rybołówstwa i akwakultury, środków ograniczających negatywny wpływ rybołówstwa na ekosystem.

Z tych względów w 2000 r. ustanowiono unijne ramy w zakresie zbierania danych z dziedziny rybołówstwa i zarządzania nimi 1 , a następnie zreformowano je w 2008 r., czego wynikiem są ramy gromadzenia danych 2 . Ustanowienie ram gromadzenia danych stanowi znaczny postęp w harmonizacji unijnych przepisów regulujących gromadzenie biologicznych, środowiskowych, technicznych i społeczno-ekonomicznych danych dotyczących sektorów rybołówstwa, akwakultury i przetwórstwa.

Przeprowadzona w 2013 r. reforma wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) musi pociągnąć za sobą dostosowanie doradztwa naukowego, na którym polityka ta się opiera, a tym samym danych potrzebnych do jej realizacji. Jest to szczególnie istotne na drodze do osiągnięcia najpóźniej do 2020 r. maksymalnego podtrzymywalnego połowu (MSY), zarządzania rybołówstwem z uwzględnieniem jego wpływu na ekosystem, a także stopniowego wprowadzania obowiązku wyładunku. W związku z reformą WPRyb konieczne są również zmiany w sposobie pozyskiwania danych, np. w postaci regionalizacji zadań i przekazania ich przez Unię Europejską państwom członkowskim w ramach współpracy regionalnej.

W ramach swojego programu prac na rok 2015 3 Komisja ogłosiła, że zamierza skoncentrować wysiłki na sprawnym wdrożeniu niedawnej reformy WPRyb, a także, że głównym priorytetem w zakresie rybołówstwa jest skoncentrowanie się na znalezieniu synergii obowiązujących przepisów.

Niniejszy wniosek został sporządzony z uwzględnieniem wspomnianych działań (zachowano w nim zatem w wysokim stopniu ciągłość), a jednocześnie stanowi on odpowiedź na nowe wymagania. Towarzyszy mu dokument roboczy służb Komisji.

1.2.Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki: dostosowanie do reformy WPRyb

Przyjmując rozporządzenie w sprawie WPRyb 4 , Rada i Parlament Europejski zwróciły się do Komisji o „przyspieszenie przyjęcia wniosku zmieniającego rozporządzenie UE 199/2008, tak aby zasady i cele gromadzenia danych, które mają podstawowe znaczenie dla wsparcia zreformowanej wspólnej polityki rybołówstwa i są zawarte w nowym rozporządzeniu dotyczącym reformy wspólnej polityki rybołówstwa, mogły jak najszybciej zostać zastosowane w praktyce” 5 . W załączonym wniosku przewidziano podjęcie następujących działań w tym celu:

Dostosowanie do nowych potrzeb w zakresie danych: Zakres ram gromadzenia danych należy dostosować do potrzeb wynikających bezpośrednio z przeglądu rozporządzenia w sprawie WPRyb, określonych w art. 25 tegoż rozporządzenia. W tym celu konieczne jest podjęcie działań dostosowawczych odnoszących się do: stopniowego osiągania poziomu maksymalnego podtrzymywalnego połowu, wpływu rybołówstwa na ekosystemy (np. chronione gatunki, siedliska dna morskiego); wpływu na środowisko i innych wpływów, jakie wywiera akwakultura (zilustrowanych informacjami dotyczącymi śmiertelności/strat, stosowania leków itp.); oraz skutków obowiązku wyładunku.

Konsultacje wykazały, że niektóre dane zostały zgromadzone, ale ich nie wykorzystano, nawet w przypadku niektórych stad zarządzanych na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu. Obecnymi ramami gromadzenia danych objętych jest ponad 400 stad, przy czym niektóre z nich nie muszą być poddawane szczegółowym ocenom, nie wymagają więc one gromadzenia danych w największym zakresie i z najwyższą częstotliwością. Dokonując przeglądu ram gromadzenia danych, należy zatem zapewnić również, by przy gromadzeniu danych kierowano się wynikami oceny kosztów i korzyści lub kosztów i wykorzystania dotyczącej dokładności uzyskiwanej w modelach naukowych i powiązanego poziomu ryzyka. Na przykład połowów kontrolnych można dokonywać co trzy lata zamiast co roku.

Ocenę taką należy przeprowadzić w oparciu o dyskusję między podmiotami zarządzającymi rybołówstwem a podmiotami gromadzącymi dane i podmiotami zapewniającymi doradztwo naukowe, unikając w ten sposób sytuacji z przeszłości, w której wymagania dotyczące danych określano w zasadzie jako zestawienie potrzeb w odniesieniu do poszczególnych stad, co prowadziło do rozbieżności między ilością i zakresem danych zgromadzonych w odniesieniu do pewnych stad a potrzebami użytkowników końcowych, w tym zarządzających rybołówstwem. Dokonanie takiej oceny będzie możliwe dzięki zastosowaniu po raz pierwszy kryteriów określania priorytetów w zakresie danych o stadzie 6 , takich jak na przykład znaczenie gospodarcze i społeczne, wskaźnik eksploatacji stada lub istnienie planów zarządzania lub ochrony. Kryteria te powinny być stosowane przy opracowywaniu i przeglądzie wieloletniego programu unijnego, który stanowi szczegółowe wdrożenie rozporządzenia w sprawie ram gromadzenia danych. Jako przykład posłużyć może gładzica w Morzu Bałtyckim, o której gromadzi się więcej danych niż jest to konieczne do monitorowania stada.

Wspieranie integracji regionalnej: zgodnie z zasadą regionalizacji WPRyb umożliwiającą podejmowanie bardziej zindywidualizowanych decyzji dotyczących zarządzania rybołówstwem dzięki współpracy państw członkowskich położonych w tym samym regionie morskim, podmioty gromadzące dane powinny planować swoje działania w porozumieniu z regionalnymi użytkownikami końcowymi danych i w większym stopniu dzielić się zadaniami w gronie państw członkowskich.

1.3.Spójność z innymi politykami Unii

Celem wniosku jest również uspójnienie przepisów i skoordynowanie działań z podobnymi strategiami gromadzenia danych określonymi w ramach prawnych w zakresie danych statystycznych oraz w zakresie środowiska (zob. poniżej punkt dotyczący uproszczenia).

2.Podstawa prawna, pomocniczość i proporcjonalność

2.1.Podstawa prawna

Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2 dotyczący rybołówstwa, który stanowi również podstawę prawną dla WPRyb.

2.2.Pomocniczość

Nie dotyczy, ponieważ polityka rybołówstwa leży w wyłącznej kompetencji UE.

2.3.Proporcjonalność

Niniejszy wniosek ustawodawczy sporządzono w celu ustanowienie ram gromadzenia danych, zarządzania danymi i ich wykorzystywania, a zatem nie wykracza on poza to, co jest konieczne i właściwe do osiągnięcia celu podstawowego, jakim jest poprawa jakości i dostępności danych w sektorze rybołówstwa.

2.4.Wybór instrumentu

Zastosowaną formę prawną wybrano z uwagi na pozytywne doświadczenia z obecnym instrumentem prawnym (zob. następny rozdział dotyczący oceny ex post oraz konsultacji z zainteresowanymi stronami).

3.Wyniki ocen ex post, konsultacji z zainteresowanymi stronami i ocen skutków

3.1.Ocena ex post, konsultacje z zainteresowanymi stronami oraz inne badania

Niniejszy wniosek przygotowano na podstawie kilku badań, ocen, jednej oceny ex post dotyczącej wyłącznie przedmiotowego zakresu, jak również warsztatu z udziałem zainteresowanych stron. Streszczenie wyników przeprowadzonych konsultacji i badań przedstawiono w dokumencie roboczym służb Komisji. Na tej podstawie Komisja wyciągnęła następujące wnioski:

Ilość danych Ustanowienie ram gromadzenia danych zaowocowało znacznym wzrostem ilości danych dotyczących rybołówstwa, ramy uznaje się więc ogólnie za spełniające oczekiwania w tym zakresie. W szczególności umożliwiły one zharmonizowanie procedur na szczeblu UE i rozwój w zakresie szeregów czasowych danych. W obecnym systemie gromadzenia danych skupiono się jednak przede wszystkim na dostarczaniu danych na potrzeby zarządzania rybołówstwem, w ramach zreformowanej WPRyb natomiast dane potrzebne będą także jako wsparcie kilku nowych lub rozszerzonych celów polityki, takich jak: przestawienie się na zarządzanie rybołówstwem oparte na ekosystemie; położenie nacisku na rozwój zrównoważonej akwakultury; lepsza ocena skutków decyzji dotyczących zarządzania rybołówstwem.

Jakość danych uznaje się obecnie za stosunkowo dobrą, można ją jednak jeszcze poprawić. Procedury zapewnienia jakości i kontroli jakości w poszczególnych państwach członkowskich bardzo się od siebie różnią i należy je zasadniczo wzmocnić, zwłaszcza w odniesieniu do danych społeczno-ekonomicznych.

Dostępność danych Jest to dziedzina, w której konieczny jest największy postęp. Główne trudności stanowią następujące kwestie: (i) procedura wnioskowania przez użytkowników końcowych 7 o uzyskanie danych od państw członkowskich („transmisje danych”) jest zbyt uciążliwa i wymaga dużych nakładów; (ii) wywiązywanie się z obowiązku i terminowość dostarczania danych przez państwa członkowskie użytkownikom końcowym nie zawsze są na zadowalającym poziomie; (iii) dostępność danych o działalności połowowej różni się w poszczególnych państwach członkowskich ze względu na odmienne zasady dostępu, oparte częściowo na ograniczeniach możliwości wielorakiego wykorzystania tych danych; oraz (iv) dane pozyskane w obrębie ram gromadzenia danych nie są w pełni wykorzystywane z uwagi na trudności w dostępie do nich, co prowadzi do zaprzepaszczenia możliwości wykorzystania tych danych i do zbędnych inwestycji związanych z gromadzeniem tych samych danych do różnych celów (np. na potrzeby polityki planowania przestrzennego w odniesieniu do obszarów morskich). Należy zatem zwiększyć dostępność danych i uprościć związane z tym procedury. W związku z rosnącym zapotrzebowaniem na informacje na temat środowiska morskiego nie wolno zaniedbać korzyści, jakie przynieść może gromadzenie danych z myślą o ich wykorzystaniu w wielu różnych celach.

Dostosowanie Ramy gromadzenia danych stanowią krok naprzód w ustalaniu wspólnych dla wszystkich państw członkowskich zasad, które umożliwiają decydentom (w tym na szczeblu krajowym) podejmowanie decyzji w oparciu o podobne, porównywalne zestawy danych. Powszechnie uważa się jednak, że uregulowania dotyczące ram gromadzenia danych mają zbyt nakazowy charakter i są zbyt szczegółowe, czego wynikiem jest skomplikowany systemem w niewystarczającym stopniu dostosowujący się do zmieniających się potrzeb. W związku z tym konieczne jest zwiększenie zaangażowania użytkowników końcowych w opracowywanie i wdrażanie ram gromadzenia danych, tak aby zapewnić w większym stopniu gromadzenie danych dostosowanych do zapotrzebowania.

Złożoność Ramy gromadzenia danych uważa się ogólnie za zbyt skomplikowane, zarówno od strony prawnej, jak i zasad wdrażania. Jedną z przyczyn złożoności i braku skuteczności jest powielanie wymagań dotyczących danych, zawartych zarówno w ramach gromadzenia danych, jak i w innych przepisach unijnych, takich jak rozporządzenie w sprawie kontroli rybołówstwa 8 i unijne rozporządzenia w zakresie statystyk 9 . Fakt, że te same nieprzetworzone dane trzeba przekazywać różnym użytkownikom końcowym w różnie zagregowanej postaci, jest również postrzegany jako źródło złożoności i braku skuteczności.

Kolejną kwestią jest potrzeba zwiększenia synergii z celami realizowanymi poprzez inne przepisy unijne. Odnosi się to przede wszystkim do dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej 10 , której celem jest osiągnięcie „dobrego stanu środowiska” wód morskich w UE do roku 2020, a stan ten ma zostać oceniony przy użyciu, oprócz innych narzędzi, 11 wskaźników jakości, z których niektóre są pośrednio lub bezpośrednio związane z rybołówstwem. Dokonując przeglądu ram gromadzenia danych należy zapewnić, by dane można było wykorzystać również do celów wdrażania dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej.

Współpraca regionalna jest powszechnie przedstawiana jako jeden z kluczowych atutów ram gromadzenia danych, należy ją zatem wzmacniać zgodnie z kierunkiem wyznaczonym przez reformę WPRyb. W celu wsparcia regionalizacji środków zarządzania rybołówstwem poprzez zapewnienie odpowiedniego doradztwa naukowego na szczeblu regionalnym należy w dalszym stopniu zacieśniać współpracę między państwami członkowskimi także w dziedzinie gromadzenia danych.

Uznano, że odrębna ocena skutków w przedmiotowym zakresie nie jest konieczna ze względu na dostępność dużej bazy danych z badań oraz z uwagi na fakt, iż ramy gromadzenia danych poddano ocenie skutków na potrzeby wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) w związku z ówczesnym założeniem, że będą one częścią tej polityki.

3.2.Sprawność regulacyjna i uproszczenie obecnego systemu

Przegląd ram gromadzenia danych jest częścią realizowanego przez Komisję programu sprawności i wydajności regulacyjnej (ang. Regulatory Fitness Programme, REFIT), którego celem jest ograniczenie biurokracji i usunięcie nadmiernych obciążeń regulacyjnych. Oznacza to uproszczenie ram gromadzenia danych na różnych szczeblach.

3.2.1.Wyeliminowanie powielania i dążenie do synergii przepisów unijnych

Wniosek ma umożliwić w pierwszej kolejności wzajemne dostosowanie ram gromadzenia danych i innych stosownych przepisów unijnych związanych z gromadzeniem danych dotyczących rybołówstwa, tak aby wyeliminować przypadki powielania przepisów i tym samym ograniczyć koszty całego systemu informacji o środowisku morskim. W ramach gromadzenia danych wprowadzone zostaną tylko takie obowiązki w tym zakresie, których nie ustanowiono jeszcze innymi przepisami unijnymi, dlatego też ramy te staną się głównym instrumentem unijnym służącym pozyskiwaniu biologicznych, społeczno-ekonomicznych i środowiskowych danych dotyczących rybołówstwa, podstawowe dane na temat działalności połowowej (wyładunków, połowów i nakładu połowowego) będą natomiast nadal gromadzone w oparciu o rozporządzenie w sprawie kontroli, a podstawowe statystyki dotyczące produkcji w sektorach akwakultury i przetwórstwa sporządzane będą na podstawie rozporządzeń w zakresie statystyk. Po dokonaniu takiego dostosowania Komisja zamierza przedstawić wnioski niezbędne do dostosowania wspomnianych rozporządzeń w razie potrzeby również do celów WPRyb.

Niniejszy wniosek ma również umożliwić osiągnięcie w jak największym stopniu synergii z prawem ochrony środowiska. Na podstawie obecnych ram gromadzenia danych nie uzyskuje się wystarczających danych na temat niektórych wpływów rybołówstwa na ekosystem, a dane te są niezbędne do skutecznego wdrożenia dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej. Chodzi tu w szczególności o przypadkowe połowy gatunków chronionych (ptaków, ssaków morskich, żółwi itp.), wpływ na łańcuch pokarmowy (układy drapieżnik–ofiara) oraz wpływ połowów na siedliska. Stosowne dane dotyczące tych trzech wpływów można by gromadzić przy użyciu istniejących lub zmodyfikowanych mechanizmów ram gromadzenia danych i wykorzystać, przy minimalnych kosztach, również do zwiększenia wiedzy na temat środowiska morskiego.

Kolejnym celem jest osiągnięcie synergii z infrastrukturą informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej 11 , zgodnie z którą państwa członkowskie są zobowiązane do ustanowienia kompatybilnych systemów wymiany i przechowywania danych na potrzeby polityki UE w zakresie ochrony środowiska oraz strategii lub działań mogących mieć wpływ na środowisko.

3.2.2.Zmniejszenie wymagań ustanowionych na szczeblu UE, bez uszczerbku dla jakości danych

Przepisy powinny być bardziej ukierunkowane na wyniki i pozostawiać państwom członkowskim więcej swobody w zakresie wdrażania. Poprzez zapewnienie w ramach współpracy regionalnej większego zaangażowania państw członkowskich na wcześniejszym etapie w procesy decyzyjne dotyczące metod, jakie należy stosować, lub celów w zakresie jakości, jakie należy osiągnąć, można znacznie uprościć ramy gromadzenia danych i zwiększyć elastyczność systemu ich gromadzenia. Można to również osiągnąć przez umożliwienie udziału głównych użytkowników końcowych danych w regionie (takich jak ICES 12 , GFCM 13 ) w opracowywaniu wymagań w zakresie danych, zapewniając tym samym dostosowanie tych wymagań do ich potrzeb, związanych na przykład ze sporządzaniem długoterminowych planów zarządzania. W przyszłości kwestie te będą przedmiotem dyskusji przede wszystkim między państwami członkowskimi a użytkownikami końcowymi na szczeblu regionu, przy czym oparcie wymagań na podstawie naukowej będzie nadal zapewnione poprzez udział Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa (STECF).

Równolegle należy dążyć do poprawy jakości i wiarygodności, aby zagwarantować wysoką jakość danych. Jednym ze sposobów będzie zastosowanie Europejskiego kodeksu praktyk statystycznych oraz ram zapewniania jakości określonych w Europejskim Systemie Statystycznym.

3.2.3.Ograniczenie szczegółowych kwestii, w których decyzję podejmuje Komisja, lub o których należy Komisję informować

Obecnie krajowe programy zawierają szczegółowy opis planowanych działań, sposobu ich realizacji i ich wykonawców w każdym państwie członkowskim. Celem wniosku jest znaczne ograniczenie stopnia szczegółowości programów. Dzięki odejściu od trzyletnich programów unijnych i krajowych na rzecz programów wieloletnich państwa członkowskie będą mogły planować działania w dłuższej perspektywie. Przyniesie to także Komisji i państwom członkowskim zmniejszenie obciążenia administracyjnego związanego z corocznym przyjmowaniem decyzji w sprawie finansowania oraz planów prac. Podobnie w przypadku sprawozdawczości nastąpi znaczne uproszczenie procedury i formy (zob. poniżej).

3.2.4.Jednokrotne gromadzenie danych, wielokrotne ich wykorzystywanie

Liczba wniosków o dane zwiększała się wraz z upływem czasu i tendencja ta będzie się utrzymywać z uwagi na potrzebę coraz dokładniejszego opisu wpływu rybołówstwa i akwakultury na ekosystemy morskie oraz bardziej szczegółowego monitorowania wpływu działalności ludzkiej na środowisko morskie. Przegląd ram gromadzenia danych jest okazją, by z jednej strony zapewnić szerszemu kręgowi zainteresowanych stron większą dostępność danych dotyczących rybołówstwa, a z drugiej strony – poprzez wykorzystanie najnowszych osiągnięć technicznych – zmniejszyć obciążenie, jakie wnioski o dane stanowią dla państw członkowskich.

Pierwszą propozycją służącą realizacji tego dwojakiego celu jest przekształcenie ram gromadzenia danych w główny instrument prawny, zgodnie z którym państwa członkowskie muszą dostarczać wszelkie niezbędne dane użytkownikom tych danych (użytkownikom końcowym i innym zainteresowanym stronom), bez względu na źródło obowiązku prawnego gromadzenia danych (ramy gromadzenia danych lub jakiekolwiek inne przepisy unijne), chyba że w innych instrumentach prawnych przewidziano już udostępnienie tych danych (np. w większości rozporządzeń w zakresie statystyk).

Istotne znaczenie ma niepodejmowanie żadnych ogólnych działań w celu ograniczenia a priori dostępu do danych, czy to użytkownikom ze środowisk naukowych, czy innym zainteresowanym stronom. W przypadku zagrożenia ochrony danych osobowych konieczne jest zapewnienie stosowania przepisów unijnych w zakresie ochrony danych. W razie konfliktu między zasadami ochrony danych osobowych a interesem publicznym związanym z dostępnością danych administratorzy danych powinni opracować rozwiązania alternatywne, zamiast po prostu wstrzymywać dostarczanie danych lub nadmiernie je agregować.

Druga propozycja oparta jest na dotychczasowych doświadczeniach w zbieraniu danych na szczeblu regionalnym, które znacznie ułatwia dostarczanie danych ich użytkownikom. W nowych ramach należy zacieśnić współpracę pomiędzy państwami członkowskimi w zakresie opracowania kompatybilnych systemów i formatów przechowywania i wymiany informacji, zgodnie z przedmiotowymi przepisami dyrektywy 2007/2/WE 14 , a także propagować kompatybilność formatów danych stosowanych na podstawie innych przepisów unijnych (np. rozporządzenia w sprawie kontroli rybołówstwa, dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej). Niewprowadzanie wymagań dotyczących środków lub wyników końcowych umożliwia znaczne zmniejszenie obecnych obciążeń związanych z transmisjami danych.

Proponowane działania umożliwią spełnienie wymagań określonych w nowym rozporządzeniu w sprawie WPRyb (art. 25), wynikają one również z komunikatu Komisji w sprawie innowacji w niebieskiej gospodarce 15 : należy zapewnić naukowcom oraz wszelkim zainteresowanym stronom dostęp do danych, z wyjątkiem sytuacji, w których zgodnie z obowiązującym prawem unijnym konieczna jest ochrona danych i zachowanie ich poufności. Wdrożenie odpowiednich zmian wymaga czasu, a konsultacje na temat najlepszych rozwiązań ciągle się jeszcze toczą, dlatego też rozporządzenie w sprawie ram gromadzenia danych powinno zawierać jedynie ogólne przepisy stanowiące odzwierciedlenie wspomnianych zmian. Bardziej szczegółowe przepisy należy opracować na późniejszym etapie, po osiągnięciu konsensusu wśród państw członkowskich dotyczącego najodpowiedniejszych rozwiązań.

4.Wpływ na budżet

Brak wpływu innego niż przewidziany już w EFMR.

5.Elementy fakultatywne

5.1.Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdawczość, a także inne środki uzupełniające

Oprócz zmian niezbędnych na poziomie rozporządzenia w sprawie ram gromadzenia danych Komisja określiła zestaw dodatkowych działań służących zapewnieniu skutecznej realizacji celów rozporządzenia.

Pierwszym krokiem będzie opracowanie nowej koncepcji wieloletniego programu UE, który zostanie przyjęty przez Komisję po wejściu w życie rozporządzenia. Przyszły program będzie zawierał mniej nakazów skierowanych do państw członkowskich, zwiększone zostaną natomiast możliwości dostosowywania go do zmian w czasie jego trwania. W programie wieloletnim znalazłyby się wyłącznie zmienne podstawowe, pozostające w całym okresie na stabilnym poziomie, zmienne dodatkowe oraz szczegółowe wymagania dotyczące sposobu gromadzenia danych byłyby natomiast omawiane i zalecane przez grupy regionalne państw członkowskich.

Po drugie, podczas opracowywania nowego unijnego programu wieloletniego Komisja oceni koszty gromadzenia niektórych danych, jak również ich zakres, szczegółowość i poziom agregacji. Mając na uwadze potrzeby użytkowników końcowych, Komisja będzie regularnie analizować, czy dane mogą być gromadzone rzadziej lub przy użyciu alternatywnych środków, które mogą być bardziej odpowiednie do rodzaju wymaganych informacji (np. pojedyncze badanie).

Po trzecie, uproszczone zostaną roczne sprawozdania. Ta forma sprawozdawczości była dotychczas uciążliwa, a sprawozdań nie wykorzystywano do rozwiązywania napotkanych problemów. Sprawozdania w nowej formie staną się mniej opisowe, mniej powtarzalne i będą zawierać głównie fakty i dane liczbowe.

Po czwarte, od 2014 r. w ramach Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR) udostępniono państwom członkowskim znaczne środki unijne na usprawnienie gromadzenia danych 16 . Podczas omawiania programów z państwami członkowskimi Komisja zachęca je do skupienia się na poprawie obecnych systemów gromadzenia danych (w szczególności poprzez usprawnienie organizacji i poprawę systemów przechowywania i przekazywania danych), inwestowaniu w poprawę kontroli jakości danych oraz na pracach przygotowawczych w celu dostosowania się do nowych wymagań dotyczących danych. Ponadto w ramach zarządzania bezpośredniego Komisja uruchomiła już procedurę udzielania dotacji przeznaczonych na zacieśnianie współpracy regionalnej. Finansowanie będzie dostępne dla grup państw członkowskich, które zamierzają prowadzić wspólne działania, zwiększając w ten sposób swe możliwości wdrożenia przepisów dotyczących współpracy regionalnej zawartych w nowym rozporządzeniu w sprawie ram gromadzenia danych, w momencie wejścia tych przepisów w życie.

Dodatkowo Komisja prowadzi obecnie przygotowania do poprawy monitorowania wdrażania przepisów nowego rozporządzenia przez państwa członkowskie. Chociaż państwa członkowskie na ogół przestrzegają przepisów ram gromadzenia danych, od momentu wprowadzenia ram pojawiały się problemy z ustanawianiem lub wypełnianiem obowiązków. Ich przyczyną są zazwyczaj trudności związane z potencjałem administracyjnym lub organizacją.

Do poprawy wyników dążyć się będzie na różne sposoby. W ramach EFMR państwa członkowskie będą musiały na wstępie wykazać, że dysponują potencjałem administracyjnym koniecznym do wdrożenia ram gromadzenia danych przy użyciu mechanizmu uwarunkowań ex ante. W rozporządzeniu w sprawie EFMR zawarto również przepisy dotyczące końcowego etapu, umożliwiające Komisji wstrzymanie, zawieszenie lub odzyskanie płatności dokonanych ze środków unijnych w przypadku nieprzestrzegania przepisów WPRyb (podobne uregulowania zawarto w obecnym rozporządzeniu w sprawie ram gromadzenia danych).

Co ważniejsze, Komisja zmieni swoje podejście do monitorowania wdrażania przepisów przez państwa członkowskie i przyjmie jako priorytet zapobieganie przypadkom nieprzestrzegania przepisów oraz podejmowanie na wczesnym etapie działań naprawczych w razie stwierdzenia niezgodności. Cel ten będzie realizowany poprzez poświęcenie większej uwagi kwestiom systemowym prowadzącym do niewywiązywania się z obowiązku dostarczania danych, a także poprzez ścisłą współpracę z użytkownikami końcowymi i pozyskanie od nich informacji zwrotnych na temat dostarczania danych przez państwa członkowskie.

Ponadto w razie konieczności Komisja będzie bez wahania wszczynać postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego.

5.2.Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku

W celu dokonania zmiany zasad ustanowionych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 199/2008 konieczne jest zastąpienie lub skreślenie pewnej liczby artykułów tego aktu bądź też wprowadzenie do nich zmian. Jeżeli zmiany te zostały wprowadzone aktem zmieniającym to rozporządzenie, obowiązujące przepisy są rozproszone w pierwotnym akcie i akcie zmieniającym i można je zidentyfikować jedynie poprzez porównanie tych dwóch aktów. Ponadto wprowadzenie nowych przepisów w akcie pierwotnym doprowadziłoby w niektórych przypadkach do powstania nadmiernie długich artykułów i tym samym do pogorszenia czytelności tekstu. W związku z tym Komisja uznała, że należy dokonać przekształcenia rozporządzenia (WE) nr 199/2008 w celu zapewnienia, aby obowiązujące przepisy były jasne i łatwo zrozumiałe. W odniesieniu do artykułów, którym nadano nowe numery, korelację pomiędzy starą i nową numeracją podano w tabeli zawartej w załączniku.

Pod względem merytorycznym w niniejszym wniosku zawarto propozycje zmian jedynie w tych artykułach, w których zmiany te są niezbędne z uwagi na nowe potrzeby wynikające z reformy WPRyb; skreślono artykuły, które stały się zbędne, pozostawiono natomiast w niezmienionej formie te artykuły i elementy, które uznano za odpowiadające nowych potrzebom i, na podstawie wcześniejszych doświadczeń, racjonalne pod względem kosztów.

W szczególności należy zachować podstawowe przepisy obecnego systemu: ustanowienie wieloletniego programu UE, wdrażanego poprzez krajowe plany gromadzenia danych; podstawowe obowiązki w postaci zobowiązań podjętych przez państwa członkowskie w odniesieniu do gromadzenia, przechowywania, ochrony i dostarczania danych; przepisy dotyczące praw i obowiązków końcowych użytkowników danych; oraz przepisy dotyczące współpracy w obrębie państw członkowskich i między nimi, a także ich współpracy z organami naukowymi i podmiotami zarządzającymi oraz między nimi.

Proponowane zmiany w porównaniu z obecnym rozporządzeniem w sprawie ram gromadzenia danych przedstawiają się następująco:

Artykuł 1

W celu zachowania przejrzystości i uniknięcia powieleń wprowadza się rozróżnienie między danymi gromadzonymi na podstawie niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do których określa się zasady gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania, a danymi gromadzonymi na podstawie innych przepisów unijnych, w których przypadku w niniejszym rozporządzeniu określa się jedynie zasady ich wykorzystywania. Nie jest to nowe podejście, ale wprowadzono wyraźniejsze rozróżnienie.

Inne ramy prawne, na których podstawie gromadzone są dane, obejmują w szczególności: rozporządzenie (WE) nr 1224/2009 (dane dotyczące działalności połowowej), rozporządzenie (WE) nr 295/2008, rozporządzenie (WE) nr 762/2008 (statystyki w dziedzinie akwakultury), dyrektywę 2008/56/WE (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej), dyrektywę 2000/60/WE (ramowa dyrektywa wodna), dyrektywę 2009/147/WE (dyrektywa ptasia), dyrektywę 92/43/EWG (dyrektywa siedliskowa), rozporządzenie (WE) nr 1921/2006 (dane statystyczne na temat wyładunków i połowów), rozporządzenia (WE) nr 216/2009, (WE) nr 217/2009 i (WE) nr 218/2009 (dane statystyczne dotyczące połowów), rozporządzenie (WE) nr 26/2004 (rejestr statków rybackich), rozporządzenie (WE) nr 812/2004 (rozporządzenie dotyczące odłowów waleni), rozporządzenie (WE) nr 1100/2007 (rozporządzenie dotyczące zasobów węgorza), rozporządzenie (WE) nr 1967/2006 (rozporządzenie w sprawie zasobów Morza Śródziemnego), rozporządzenie (UE) nr 1343/2011 (wdrożenie porozumienia GFCM) oraz rozporządzenie (WE) nr 2347/2002 (dostęp do zasobów głębokowodnych), rozporządzenie (UE) nr 1236/2010 i decyzję Rady 2010/717/UE (wdrożenie konwencji o współpracy wielostronnej w zakresie kontroli) oraz rozporządzenie (WE) nr 1006/2008 (rozporządzenie dotyczące upoważnień do połowów). Powyższe akty prawne nie zostały wymienione w artykułach, lecz podano je w motywie jako przykłady.

Artykuł 2

Zawarte w obecnym rozporządzeniu przepisy zapewniające poszanowanie prawa w zakresie ochrony danych osobowych zostały zachowane w niezmienionej formie.

Artykuł 3

Gromadzenie danych dotyczących połowów rekreacyjnych w ograniczonym stopniu podlega obecnym wymaganiom, obecna definicja jest jednak zbyt restrykcyjna, powinna ona bowiem obejmować wszystkie rodzaje połowów rekreacyjnych, a nie tylko te do celów „rekreacji lub sportu”.

Definicje stosowane w różnych aktach prawnych, na przykład definicję statku rybackiego, należy ujednolicić w możliwie jak największym stopniu. Z drugiej strony regiony morskie zostały wprawdzie zdefiniowane w rozporządzeniu w sprawie WPRyb, jednak definicja ta nie pokrywa się z regionami geograficznymi stosowanymi w ramach gromadzenia danych, ponieważ definicja ta może zostać oparta na przesłankach innych niż naukowe. Zatem ważne jest, by przy określaniu regionów morskich do celów współpracy w zakresie gromadzenia danych opierać się na przesłankach naukowych dotyczących wspólnie eksploatowanych stad.

W rozporządzeniu w sprawie ram gromadzenia danych należy odstąpić od określania metod ich gromadzenia. Należy zatem usunąć definicję konkretnej metody, takiej jak „zbieranie prób badawczych według typów floty i rybołówstwa”.

Artykuł 4

W rozporządzeniu w sprawie ram gromadzenia danych należy ustanowić jedynie podstawowe zasady i kryteria dotyczące tego, jakie dane muszą być gromadzone. Głównym wyzwaniem jest znalezienie najodpowiedniejszej formy prawnej zapewniającej równowagę między elastycznością (na przykład płynnym dostosowaniem programów gromadzenia danych do nowych potrzeb) a przewidywalnością (na przykład potrzebą zapewnienia, aby kluczowe dane były gromadzone przez wystarczająco długi okres, co umożliwi opracowanie dobrze ugruntowanych szeregów czasowych).

Z jednej strony przepisami rozporządzenia należy przede wszystkim zapewnić, by treść wieloletniego programu UE oraz wszelkie zmiany w tym programie były oparte na zasadach określonych w art. 25 rozporządzenia w sprawie WPRyb. Nie ma potrzeby powtarzania tych zasad, jednak odniesienie do nich zostało zawarte w motywach.

Z drugiej strony stosowne zmienne, gatunki, segmenty, parametry, w tym zakres i poziom zagregowania (co gromadzić) oraz metody (jak gromadzić) powinny zostać szczegółowo określone w akcie delegowanym Komisji (co gromadzić) lub najpierw omówione przez państwa członkowskie w grupach regionalnych (jak gromadzić). Wyszczególnienie danych, jakie mają być gromadzone, to główna funkcja wieloletniego programu UE, natomiast w przypadku metod zobowiązania podjęte przez państwa członkowskie powinny znaleźć odzwierciedlenie w ich planach prac.

Obecne rozporządzenie w sprawie ram gromadzenia danych nie zawiera kryteriów służących opracowaniu wieloletniego programu UE. Celem wprowadzenia takich kryteriów jest zwiększenie przejrzystości i zracjonalizowanie podejścia do selekcji potrzeb w zakresie danych.

Przed przyjęciem przez Komisję, w drodze aktu delegowanego, wieloletniego programu UE przeprowadzone zostaną konsultacje z regionalnymi grupami koordynacyjnymi, ekspertami z państw członkowskich UE i naukowcami z UE będącymi członkami STECF.

Artykuł 5

Ustępy 1 i 3: Dane, które należy uwzględnić w wieloletnim programie UE, to dane, które nie są gromadzone na podstawie innych unijnych aktów prawnych.

Ustęp 2: Określone zostały kategorie potrzeb w zakresie danych. Kategorie te należy uwzględnić w wieloletnim programie UE.

Szczegółowe potrzeby w zakresie danych dotyczących rybołówstwa wynikają z następujących podstawowych uwarunkowań:

–wypełnianie międzynarodowych zobowiązań UE i jej państw członkowskich;

–spełnianie wymagań dotyczących danych w odniesieniu do stad zarządzanych zgodnie z przepisami unijnymi. Szczegółowe wymagania dotyczące danych, w tym zmiennych i częstotliwości, należy sformułować tak, by umożliwiły osiągnięcie celów stosownych unijnych uregulowań prawnych. Jako przykłady wymienić można: cele WPRyb dotyczące maksymalnego podtrzymywalnego połowu, odnośne długoterminowe plany zarządzania lub plany w zakresie odrzutów na szczeblu UE, szczeblu regionalnym lub szczeblu krajowym; rozporządzenia w sprawie uprawnień do połowów; minimalne rozmiary odniesienia określone w rozporządzeniu (WE) nr 1967/2006 (rozporządzenie w sprawie zasobów Morza Śródziemnego), rozporządzeniu (WE) nr 2347/2002 (dostęp do zasobów głębokowodnych) 17 oraz rozporządzeniu (WE) nr 1100/2007 (rozporządzenie dotyczące zasobów węgorza); wymagania dotyczące danych w odniesieniu do stad, które nie są obecnie objęte przepisami unijnymi, ale mają duże znaczenie społeczne lub gospodarcze. W związku z powyższym połowy rekreacyjne mogą zostać uwzględnione w stosownych przypadkach, np. gdy przewiduje się, że będą one miały istotny wpływ na śmiertelność połowową, i jeśli nie są już objęte art. 55 rozporządzenia (UE) nr 1224/2009 (rozporządzenie w sprawie kontroli);

–dane społeczno-ekonomiczne o sektorze rybołówstwa gromadzone są przede wszystkim na podstawie ram gromadzenia danych i są niezbędne do oceny i monitorowania funkcjonowania wyników sektora;

–dane konieczne do oceny wpływu rybołówstwa na ekosystem morski. Obejmują one: dane na temat przyłowu gatunków niebędących gatunkami docelowymi, w szczególności gatunków chronionych prawem międzynarodowym lub prawem unijnym; dane dotyczące wpływu rybołówstwa na siedliska morskie; oraz dane dotyczące wpływu rybołówstwa na sieci pokarmowe.

Dane dotyczące działalności połowowej (połowów, wyładunków, nakładu połowowego i zdolności połowowej) wymagane są do celów analiz biologicznych i ekonomicznych. Dane te naukowcy pozyskują częściowo z danych spisowych, rejestrowanych lub gromadzonych na podstawie rozporządzenia w sprawie kontroli. Obecnie występują jednak istotne luki w informacjach, na przykład na temat mniejszych segmentów floty i wyładunków poniżej 50 kg, które należy uzupełnić za pomocą ram gromadzenia danych, braki te będą się bowiem utrzymywać do momentu gdy odnośne zmienne będą mogły zostać objęte rozporządzeniem w sprawie kontroli.

W odniesieniu do akwakultury w związku z realizacją celu WPRyb dotyczącego zrównoważonego rozwoju akwakultury potrzebne są zmienne dotyczące zrównoważonego rozwoju, w szczególności wpływ akwakultury i jej efektywność, które można oprzeć na parametrach takich jak śmiertelność/straty i stosowanie produktów farmaceutycznych. Występujące obecnie pokrywanie się zakresów ram gromadzenia danych oraz rozporządzeń statystycznych w danych zostanie wyeliminowane poprzez stworzenie systemu, w którym podstawowe wymagania dotyczące gromadzenia danych o produkcji podstawowej będą określone w rozporządzeniach statystycznych, a dodatkowe dane społeczno-ekonomiczne i środowiskowe/dotyczące zrównoważonego rozwoju będą gromadzone na podstawie ram gromadzenia danych, jeśli zajdzie taka potrzeba i o ile nie są już gromadzone na podstawie innego aktu prawnego. W odniesieniu do sektora przetwórstwa dane dotyczące przetwórstwa ryb są obecnie gromadzone zarówno na podstawie ram gromadzenia danych, jak i rozporządzenia w sprawie statystyk strukturalnych dotyczących przedsiębiorstw, w ramach kategorii rolnictwo/przetwórstwo spożywcze. W przyszłości w ramach gromadzenia danych określone zostaną wyłącznie dodatkowe wymagania w zakresie gromadzenia dodatkowych, które nie zostały określone w rozporządzeniu w sprawie statystyk strukturalnych dotyczących przedsiębiorstw.

Ustępy 4 i 5: W przypadku połowów kontrolnych, tak jak obecnie, ich wykaz należy zawrzeć w wieloletnim programie UE, ponieważ konieczne są ramy współpracy między państwami członkowskimi a instytutami naukowymi, ze względu na fakt, że wiele takich kontroli przeprowadza się na szczeblu międzynarodowym. Ustanawia się ramy zawierające kryteria dotyczące terminów przeprowadzania połowów kontrolnych, progi działalności połowowej dla poszczególnych państw członkowskich, poniżej których państwa te nie mają obowiązku uczestniczyć w takich połowach, określa się natomiast w wieloletnim programie UE.

Aby zapewnić zachowanie równowagi między obciążeniem wynikającym z ustanowienia programu pobierania próbek a korzyściami płynącymi z pozyskania danych, rozporządzenie w sprawie ram gromadzenia danych powinno zawierać przepis umożliwiający przyznawanie państwom członkowskim odstępstw od obowiązku pobierania próbek określonych danych. W wieloletnim programie UE należy określić warunki, na jakich państwom członkowskim można przyznać odstępstwa od obowiązku pobierania próbek.

Artykuł 6

Ustęp 1: Przepisy dotyczące sposobów wdrażania programu unijnego muszą zostać zaktualizowane w związku z niedawnym przyjęciem rozporządzenia (UE) nr 508/2014 w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR).

Od 2014 r. programowanie działań związanych z gromadzeniem danych będzie prowadzone na podstawie zasad ustanowionych w ramach EFMR. Państwa członkowskie mają obowiązek przedłożenia programu operacyjnego EFMR, zawierającego część dotyczącą gromadzenia danych (art. 18 ust. 1 lit. p)). Część ta powinna obejmować opis działań w zakresie gromadzenia danych, metod przechowywania danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania oraz opis potencjału w zakresie zapewnienia należytego zarządzania zgromadzonymi danymi pod względem finansowym i administracyjnym. Cześć programu operacyjnego dotycząca gromadzenia danych będzie zawierać bardziej ogólne informacje dotyczące wyżej wymienionych kwestii, będzie też mniej szczegółowa niż w dotychczasowych programach krajowych. Program ten zostanie przyjęty przez Komisję i będzie stanowić podstawę zobowiązań państw członkowskich, jak również podstawę współfinansowania odnośnych działań przez UE. Innymi słowy zamiast dwóch następujących po sobie szczegółowych decyzji dotyczących programów krajowych na trzy lata, połączonych z corocznymi decyzjami w sprawie finansowania, programowanie działań związanych z gromadzeniem danych będzie wymagać tylko jednej strategicznej decyzji Komisji na okres siedmiu lat.

Program operacyjny EFMR zostanie uzupełniony krajowym planem prac, zawierającym więcej szczegółów planowanych działań, przedkładanym co roku, chyba że krajowy plan prac z roku poprzedniego nadal będzie miał zastosowanie (art. 21). Komisja przyjmie plan prac zgodnie z procedurą uproszczoną. Przy ustanawianiu przepisów wykonawczych w sprawie przedkładania krajowego planu prac Komisja uwzględni wnioski z dotychczasowych doświadczeń i uprości proces przedkładania i zatwierdzania planów pracy oraz składania sprawozdań z ich realizacji, tak aby uzyskać jak największe korzyści z uproszczenia wprowadzonego przez ten nowy system.

Ustęp 2: W związku z powyższym treść planu prac należy określić w niniejszym rozporządzeniu. Procedura, format i harmonogramy mogą zostać dokładniej określone w akcie wykonawczym zgodnie z art. 22 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 508/2014.

W art. 21 rozporządzenia (UE) nr 508/2014 zawarto odniesienie do art. 4 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 199/2008, natomiast po przyjęciu niniejszego rozporządzenia stosowniejsze byłoby odniesienie do całego art. 4.

Ustęp 3: W odniesieniu do ustanowienia metod gromadzenia danych konieczne są nowe przepisy określające kroki, jakie państwa członkowskie powinny podjąć, i kwestie, które powinny one wziąć pod uwagę. Obejmuje to koordynację w celu uniknięcia powielania działań oraz umożliwienia czerpania korzyści z ekonomii skali. Rola Komisji będzie polegać jedynie na sprawdzeniu, czy opracowane w ten sposób plany prac są zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich i czy ich zakres jest wystarczający. Przed zatwierdzeniem planów prac przeprowadzone zostaną konsultacje ze STECF.

Artykuł 7

Bardziej szczegółowo opisano rolę i zadania korespondenta krajowego, określone wcześniej w rozporządzeniu (WE) nr 665/2008.

Artykuł 8

Ustęp 1: Proces określania zapotrzebowania na dane jest silnie związany ze współpracą regionalną. W oparciu o istniejące mechanizmy regionalnych posiedzeń koordynacyjnych w każdym regionie morskim prowadzona powinna być ciągła współpraca koordynowana przez regionalne grupy koordynacyjne. Grupy te składać się będą z ekspertów z państw członkowskich, przedstawicieli Komisji i stosownych użytkowników końcowych danych (ust. 2) i przyjmą swój regulamin wewnętrzny (ust. 3). W celu zachowania pewnego stopnia spójności oraz zapewnienia we wszystkich regionach morskich poszanowania horyzontalnych zasad ustanowionych przepisami unijnymi Komisja będzie koordynować gromadzenie danych istotnych dla wszystkich regionów (ust. 4) 18 .

Koordynacja w ramach regionalnych grup koordynacyjnych może prowadzić do opracowania, w formie projektu regionalnego planu prac, wspólnych rekomendacji dotyczących procedur, metod, zapewniania jakości i kontroli jakości gromadzenia i przetwarzania danych. Innowacja ta mogłaby przynieść istotne korzyści w postaci uspójnienia i poprawy ogólnej jakości procesu gromadzenia danych, a także lepszego dostosowania gromadzonych danych do regionalnych potrzeb w zakresie doradztwa naukowego. W celu uproszczenia procesu regionalne plany prac mogłyby zastąpić pewne części krajowych programów prac. Podobnie jak w przypadku krajowych planów prac, regionalne plany prac będą musiały zostać zatwierdzone przez Komisję po zasięgnięciu opinii STECF (ust. 5 i 6).

Przy sporządzaniu wieloletniego programu UE Komisja skonsultuje się z regionalnymi grupami koordynacyjnymi (por. art. 3), podobnie państwa członkowskie, opracowując swoje plany prac, powinny najpierw skonsultować się ze sobą w ramach regionalnych grup koordynacyjnych (art. 4), a także powinny wprowadzać w tych planach zmiany zgodnie ze wspólnymi rekomendacjami regionalnych grup koordynacyjnych lub regionalnymi planami prac (ust. 6).

W miarę potrzeby bardziej szczegółowe przepisy dotyczące współpracy regionalnej mogłyby zostać ustanowione w aktach wykonawczych (ust. 7).

Artykuły 9 i 10

Odniesienia do programów krajowych należy zastąpić odniesieniami do planów prac, a odniesienie do przepisów finansowych należy usunąć, ponieważ wchodzą one w zakres EFMR.

Procedura konsultowania się Komisji ze STECF w sprawie planów prac państw członkowskich i ich sprawozdań rocznych jest porównywalna do obecnych konsultacji w sprawie programów krajowych i powinna być zachowana w celu kontroli wypełniania zobowiązań przez państwa członkowskie.

Akt wykonawczy Komisji umożliwi dalsze uproszczenie form i narzędzi sprawozdawczości.

Skreślenie dotychczasowych art. 8, 9, 10, 11, 12, 15, 18 i 19

Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 508/2014 w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR) zmieniono strukturę wsparcia finansowego na prowadzone przez państwa członkowskie działania w zakresie gromadzenia danych; rozporządzenie to stało się jedynym unijnym instrumentem finansowania działań związanych z gromadzeniem danych przez państwa członkowskie. Należy zatem odpowiednio dostosować rozporządzenie (WE) nr 199/2008 oraz usunąć z rozporządzenia w sprawie ram gromadzenia danych wszelkie przepisy dotyczące wsparcia finansowego ze środków unijnych (dotychczasowy art. 8).

Należy odstąpić od określania w przepisach unijnych, jakie metody mają być stosowane przy gromadzeniu danych. Przepisy dotyczące określonych metod gromadzenia danych (dotychczasowe art. 9, 10, 11 i 12) należy zatem usunąć. Metody te zostaną opracowane w ramach grup ekspertów UE, wspólnych rekomendacji regionalnych grup koordynacyjnych lub w ramach regionalnych planów prac.

W szczególności należy skreślić dotychczasowy art. 9, ponieważ określono w nim konkretne sposoby pobierania próbek, które obecnie można zastąpić lepszymi rozwiązaniami i uzgodnić na szczeblu regionalnym.

Przepisy ujęte w dotychczasowym art. 10 zawarte zostały obecnie w proponowanym art. 11.

Dotychczasowy art. 11 można skreślić, ponieważ przepisy jego ust. 1 i 2 zawarte zostały w proponowanych art. 3 i 4, a ust. 3 i 4 w proponowanym art. 6.

Dotychczasowy art. 12 należy skreślić, ponieważ jego przepisy zostały zawarte w proponowanym art. 5.

Dotychczasowy art. 15 został skreślony, ponieważ stał się zbędny ze względu na treść nowych art. 1 i 4 oraz motywu 5.

Dotychczasowe art. 18 i 19 zostały skreślone, ponieważ włączono je do art. 16.

Artykuł 11

W celu zapewnienia skutecznego i spójnego wdrażania przez państwa członkowskie ram gromadzenia danych konieczne jest określenie podstawowych wymagań dotyczących praw podmiotów gromadzących dane oraz obowiązków kapitanów statków rybackich. Wymagania te wynikają z istniejących przepisów rozporządzenia (WE) nr 199/2008 i mogą zostać dokładniej określone w aktach wykonawczych.

Artykuły 16 i 17

Art. 16 i 17 wprowadzono celem zastąpienia dotychczasowych art. 18 i 19, aby zapewnić zgodność z art. 25 ust. 2 lit. e) rozporządzenia w sprawie WPRyb i umożliwić realizację zawartej w nim zasady zapewniania wszystkim zainteresowanym stronom terminowego dostępu do danych. Należy przewidzieć niezbędne zabezpieczenia na wypadek sytuacji, w której na podstawie obowiązujących przepisów unijnych wymagane są ochrona danych i zachowanie ich poufności.

„Dane pierwotne” zdefiniowano jako „dane odnoszące się do poszczególnych statków, osób fizycznych lub prawnych lub pojedynczych prób badawczych” (art. 2 lit. e)). Dane pierwotne mogą zawierać dane osobowe odnoszące się do osób zidentyfikowanych lub możliwych do zidentyfikowania bezpośrednio lub pośrednio, np. do właścicieli statków. Państwa członkowskie są zobowiązane do zapewnienia, by dane pierwotne „były bezpiecznie przechowywane w komputerowych bazach danych” i „były traktowane jako dane poufne” (art. 12 lit. a)). Niniejszym wnioskiem nie wprowadza się zmian do przepisów dotyczących danych pierwotnych.

Przepisy dotyczące ochrony danych są jednak istotne w przypadku gdy w wyniku pozyskania z systemu szczegółowych danych do konkretnych celów analitycznych możliwe stałoby się zidentyfikowanie osoby fizycznej.

Dane szczegółowe to dane oparte na danych pierwotnych, mające formę, która nie pozwala bezpośrednio ani pośrednio zidentyfikować osób fizycznych lub prawnych. Dane zagregowane oznaczają wynik zsumowania danych pierwotnych lub danych szczegółowych do celów konkretnej analizy. Zgodnie z obowiązującym rozporządzeniem państwa członkowskie mają obowiązek dostarczyć te dane użytkownikom końcowym i innym zainteresowanym stronom, jeśli złożono o nie wniosek. W art. 16 niniejszego wniosku ta ostatnia zasada została potwierdzona. Zasadniczo mało prawdopodobne jest, by na podstawie tych danych możliwa była identyfikacja osoby fizycznej, ale w przypadku bardzo małych zestawów danych istnieje ryzyko zaistnienia możliwości takiej identyfikacji. We wniosku zawarto więc przepis, zgodnie z którym muszą zostać ustanowione zabezpieczenia na wypadek wystąpienia w odniesieniu do zestawów danych ryzyka związanego z możliwością pośredniego lub bezpośredniego ujawnienia danych osobowych.

W szczególności:

W ust. 1 przypomniano zasadę terminowości dostarczania danych oraz konieczność unikania zbędnych ograniczeń. W ust. 2 dodano wymaganie, zgodnie z którym państwa członkowskie powinny zapewnić odpowiednie zabezpieczenia, takie jak wyższy poziom agregacji lub anonimizacji danych, jeśli dane te obejmują informacje dotyczące zidentyfikowanych lub możliwych do zidentyfikowania osób fizycznych.

W ust. 2 przewidziano także przyjmowanie aktów delegowanych w celu określenia, jakie rodzaje zabezpieczeń są potrzebne.

W ust. 3 określono wymaganie zapewnienia użytkownikom końcowym zaangażowanym w świadczenie doradztwa naukowego w zakresie rybołówstwa 19 dostępu do danych w stosunkowo krótkim terminie, ponieważ muszą oni terminowo przedstawiać opinie podmiotom zarządzającym rybołówstwem i – w stosownych przypadkach – podmiotom zarządzającym odpowiedzialnym za kwestie związane ze środowiskiem. Innym zainteresowanym stronom, takim jak komitety doradcze ustanowione na mocy art. 43 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, przedstawiciele środowisk naukowych lub opinii publicznej, wnioskującym o dane na potrzeby publikacji naukowych, prowadzenia debat publicznych oraz w celu ułatwienia zainteresowanym stronom udziału w kształtowaniu polityki, należy również zapewnić dostarczanie potrzebnych im danych w określonym terminie.

W ust. 3 i 4 utrzymano istniejące przepisy art. 20 ust. 3.

W art. 17 określono wymaganie zwiększenia kompatybilności systemów przechowywania i wymiany danych w celu ułatwienia wymiany danych między państwami członkowskimi a użytkownikami końcowymi i Komisją. W artykule tym zawarto również wymaganie ułatwienia dostarczania informacji innym zainteresowanym stronom (ust. 1). W rozporządzeniu nie określono, w jakiej formie odbywać się ma taka wymiana danych, ponieważ konieczne jest wciąż lepsze zbadanie możliwości technicznych. W każdym przypadku strony takich systemów danych powinny również zapewnić ochronę danych osobowych, a zatem wprowadzić odpowiednie zabezpieczenia, takie jak wyższy poziom agregacji lub anonimizacji danych, jeśli dane te obejmują informacje dotyczące zidentyfikowanych lub możliwych do zidentyfikowania osób fizycznych (ust. 2).

Artykuł 24

W art. 24 zaktualizowano odniesienie do nazwy komitetu w związku z przyjęciem nowego rozporządzenia w sprawie WPRyb, dodano również przepis dotyczący przedłożenia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdania z wdrożenia niniejszego rozporządzenia.

Skreślenie art. 25, dodanie art. 23, zmiany w dotychczasowym art. 27, obecnie 24

Rozporządzenie w sprawie ram gromadzenia danych zostało przyjęte przed wejściem w życie Traktatu z Lizbony, należy zatem zaktualizować przepisy dotyczące przekazywania uprawnień i procedury komitetowej.

6.Ramy czasowe

Obowiązywanie rozporządzenia (WE) nr 199/2008 nie jest ograniczone w czasie, pozostanie więc ono w mocy do momentu zmiany. Obecny wieloletni program UE, jak również 23 krajowe programy państw członkowskich, dobiegną jednak końca z dniem 31 grudnia 2016 r. Ważne jest zatem, aby zmienione ramy gromadzenia danych zostały przyjęte w terminie umożliwiającym przyjęcie nowego wieloletniego programu UE i przyjęcie przez państwa członkowskie planów prac do końca 2016 r., ze względu na konieczność podjęcia prac przygotowawczych i przeprowadzenia konsultacji między państwami członkowskimi na szczeblu regionalnym oraz z organami naukowymi, takimi jak STECF.

ê 199/2008 (dostosowany)

2015/0133 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie ustanowienia unijnych ram gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania w sektorze rybołówstwa oraz w sprawie wspierania doradztwa naukowego w zakresie wspólnej polityki rybołówstwa
(przekształcenie)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską  o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Õ, w szczególności jego art. 37  43 ust. 2 Õ,

uwzględniając wniosek Komisji  Europejskiej Õ,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

 po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym ,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,

po konsultacji z Komitetem Regionów,

 stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, Õ

a także mając na uwadze, co następuje:

ò nowy

(1)Do rozporządzenia Rady (WE) nr 199/2008 wprowadzonych ma być szereg zmian 20 . Dla zachowania przejrzystości rozporządzenie to należy przekształcić.

(2)Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 21 zreformowano wspólną politykę rybołówstwa. Cele wspólnej polityki rybołówstwa i wymagania dotyczące gromadzenia danych w sektorze rybołówstwa zostały określone w artykułach 2 i 25 tegoż rozporządzenia. Ponadto rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 508/2014 22 zreformowano strukturę wsparcia finansowego udzielanego państwom członkowskim na działania związane z gromadzeniem danych.

ê 199/2008 motyw 1 (dostosowany)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa 23 przewiduje prowadzenie przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (zwany dalej STECF) regularnej oceny gospodarowania żywymi zasobami wodnymi, z uwzględnieniem kwestii biologicznych, ekonomicznych, ekologicznych, społecznych i technicznych.

ê 199/2008 motyw 2 (dostosowany)

W zasadach odpowiedzialnego rybołówstwa opracowanych przez ONZ-owską Organizację ds. Wyżywienia i Rolnictwa oraz w porozumieniu o ochronie międzystrefowych zasobów rybnych i zarządzaniu nimi podkreślono potrzebę rozwijania badań i gromadzenia danych w celu zwiększenia stanu wiedzy naukowej o tym sektorze.

ê 199/2008 motyw 3 (dostosowany)

(3)Zgodnie z celami wspólnej polityki rybołówstwa (zwanej dalej "WPR") w zakresie ochrony żywych zasobów wodnych, gospodarowania nimi i ich eksploatacji na wodach niebędących wodami  Unii Õ Wspólnoty  Unia Õ Wspólnota musi uczestniczyć w działaniach służących ochronie zasobów rybnych, zgodnie zwłaszcza z postanowieniami przyjętymi w umowach o partnerstwie w sprawie połowów lub przyjętymi przez regionalne organizacje ds. Ö zarządzania rybołówstwem Õ gospodarki rybnej.

ê 199/2008 motyw 4 (dostosowany)

W dniu 23 stycznia 2003 r. Rada przyjęła konkluzje dotyczące komunikatu Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnotowego planu działań mającego na celu włączenie do wspólnej polityki rybołówstwa wymogów ochrony środowiska; komunikat ten zawiera zasady przewodnie, sposoby zarządzania i program prac, które mają służyć wypracowaniu opartego na ekosystemie podejścia do zarządzania rybołówstwem.

ê 199/2008 motyw 5 (dostosowany)

W dniu 13 października 2003 r. Rada przyjęła konkluzje dotyczące komunikatu Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie doskonalenia doradztwa naukowego i technicznego w dziedzinie wspólnotowego zarządzania rybołówstwem; w komunikacie tym zaznaczono, że Wspólnota potrzebuje doradztwa naukowego, ustanowiono mechanizmy zapewniania doradztwa, wskazano elementy systemu wymagające udoskonalenia oraz zaproponowano możliwe krótko-, średnio- i długoterminowe rozwiązania.

ê 199/2008 motyw 6 (dostosowany)

Należy dokonać przeglądu rozporządzenia Rady (WE) nr 1543/2000 z dnia 29 czerwca 2000 r. ustanawiającego ramy wspólnotowe w zakresie zbierania i zarządzania danymi niezbędnymi do prowadzenia wspólnej polityki rybołówstwa 24 w celu należytego uwzględnienia podejścia do zarządzania rybołówstwem opartego na flocie, konieczności wypracowania podejścia opartego na ekosystemie, potrzeby udoskonalenia jakości danych o rybołówstwie, ich kompletności i szerszego dostępu do nich, potrzeby skuteczniejszego wspierania doradztwa naukowego i propagowania współpracy między państwami członkowskimi.

ê 199/2008 motyw 7 (dostosowany)

W obecnie obowiązujących rozporządzeniach z dziedziny gromadzenia danych o rybołówstwie i zarządzania tymi danymi znajdują się przepisy dotyczące gromadzenia danych o statkach rybackich, ich działalności i połowach oraz przepisy dotyczące zarządzania tymi danymi, a także przepisy dotyczące monitorowania cen, które należy uwzględnić w niniejszym rozporządzeniu w celu usprawnienia gromadzenia danych i ich wykorzystywania na użytek całej WPR i uniknięcia powtórnego gromadzenia tych samych danych. Wspomnianymi obecnie obowiązującymi rozporządzeniami są: rozporządzenie Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiające system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa 25 , rozporządzenie Rady (WE) nr 788/96 z dnia 22 kwietnia 1996 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie statystyk dotyczących produkcji akwakultury 26 , rozporządzenie Komisji (WE) nr 2091/98 z dnia 30 września 1998 r. dotyczące segmentacji floty rybackiej i nakładu połowowego Wspólnoty w odniesieniu do wieloletnich programów orientacji 27 , rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury 28 , rozporządzenie Rady (WE) nr 2347/2002 z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiające szczególne wymagania dostępu oraz warunki z tym związane mające zastosowanie do połowów zasobów głębokowodnych 29 , rozporządzenie Rady (WE) nr 1954/2003 z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie zarządzania nakładem połowowym odnoszącego się do niektórych obszarów i zasobów połowowych Wspólnoty 30 , rozporządzenie Komisji (WE) nr 2244/2003 ustanawiające szczegółowe przepisy dotyczące satelitarnych systemów monitorowania statków 31 , rozporządzenie Komisji (WE) nr 26/2004 z dnia 30 grudnia 2003 r. dotyczące rejestru statków rybackich Wspólnoty 32 , rozporządzenie Rady (WE) nr 812/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. ustanawiające środki dotyczące przypadkowych odłowów waleni na łowiskach 33 , rozporządzenie (WE) nr 1921/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie przekazywania danych statystycznych na temat wyładunków produktów rybołówstwa w państwach członkowskich 34 , rozporządzenie Rady (WE) nr 1966/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie elektronicznej rejestracji i raportowania działalności połowowej oraz w sprawie środków teledetekcji 35 oraz rozporządzenie Rady (WE) nr 1100/2007 z dnia 18 września 2007 r. ustanawiające środki służące odbudowie zasobów węgorza europejskiego 36 .

ò nowy

(4)W celu zachowania przejrzystości i uniknięcia powieleń, istotne jest wprowadzenie rozróżnienia między danymi gromadzonymi na podstawie niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do których określa się zasady gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania, a danymi gromadzonymi na podstawie innych przepisów unijnych, w których przypadku w niniejszym rozporządzeniu określa się jedynie zasady ich wykorzystywania.

(5)Inne ramy prawne, na których podstawie gromadzone są dane, obejmują w szczególności: dyrektywę 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 37 , rozporządzenie (WE) nr 1921/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady 38 , rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 295/2008 39 , dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE 40 , rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 762/2008 41 , rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2009 42 , rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 217/2009 43 , rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 218/2009 44 , dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE 45 , rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1236/2010 46 , rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1343/2011 47 , dyrektywę Rady 92/43/EWG 48 , rozporządzenie Rady (WE) nr 2347/2002 49 , rozporządzenie Rady (WE) nr 812/2004 50 , rozporządzenie Rady (WE) nr 1967/2006 51 , rozporządzenie Rady (WE) nr 1100/2007 52 , rozporządzenie Rady (WE) nr 1006/2008 53 , rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 54 , rozporządzenie Komisji (WE) nr 26/2004 55 oraz rozporządzenie Komisji (UE) nr 717/2010 56 .

ê 199/2008 motyw 15 (dostosowany)

(6)Obowiązki dotyczące dostępu do danych objęte niniejszym rozporządzeniuem  powinny pozostawać Õ pozostają bez uszczerbku dla obowiązków nałożonych na państwa członkowskie na mocy dyrektywy 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 57 z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska oraz rozporządzenia (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady 58 z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty.

ê 199/2008 motyw 8 (dostosowany)

Dane gromadzone do celów oceny naukowej powinny obejmować informacje o flotach i ich działalności, dane biologiczne o połowach, w tym o odrzutach, wyniki badań na temat zasobów rybnych i możliwego wpływu połowów na ekosystem morski. Powinny one obejmować również dane wyjaśniające kształtowanie się cen oraz inne dane, które mogą ułatwić ocenę sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstw w sektorze rybołówstwa, akwakultury i w sektorze przetwórczym oraz tendencji w zakresie zatrudnienia w tych sektorach.

ê 199/2008 motyw 9 (dostosowany)

W celu ochrony i zachowania żywych zasobów wodnych i zapewnienia ich zrównoważonej eksploatacji należy stopniowo realizować podejście do zarządzania rybołówstwem oparte na ekosystemie. W związku z tym niezbędne jest gromadzenie danych dla oceny wpływu połowów na ekosystem morski.

ê 199/2008 motyw 10 (dostosowany)

Za realizację wspólnotowych programów dotyczących gromadzenia danych o rybołówstwie, zarządzania tymi danymi i korzystania z nich powinny bezpośrednio odpowiadać państwa członkowskie. Powinny one zatem opracować programy krajowe zgodne z programem wspólnotowym.

ò nowy

(7)Przy przechowywaniu, przetwarzaniu i wymianie danych należy zapewnić we wszystkich przypadkach i na wszystkich szczeblach przestrzeganie obowiązków w zakresie ochrony danych osobowych zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 59 i rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady 60 .

(8)W celu zapewnienia jasności prawa niniejsze rozporządzenie powinno zawierać zestaw definicji.

(9)Definicja „połowów rekreacyjnych” powinna obejmować wszystkie rodzaje rybołówstwa niekomercyjnego, niezależnie od ich konkretnego celu, tak aby w jej zakres wchodziły wszystkie rodzaje połowów, które mogą mieć wpływ na stada ryb.

(10)Definicję „użytkowników końcowych” należy dostosować do definicji „użytkowników końcowych danych naukowych” zawartą w rozporządzeniu (UE) nr 1380/2013, tak by obejmowała również organy naukowe zainteresowane aspektami środowiskowymi zarządzania rybołówstwem.

(11)Definicja „regionów morskich” powinna zostać oparta na przesłankach naukowych.

(12)Niniejsze rozporządzenie powinno umożliwić Unii i jej państwom członkowskim realizację celów i stosowanie zasad określonych w art. 25 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Aby to osiągnąć, niezbędny jest wieloletni program unijny służący koordynacji działań w zakresie gromadzenia danych we wszystkich państwach członkowskich. Należy określić podstawowe wymagania i kryteria na potrzeby opracowania takiego wieloletniego programu unijnego, jak również przeprowadzić konsultacje przed jego przyjęciem.

(13)Konieczna jest analiza zapotrzebowania na dane wśród użytkowników końcowych i określenie, jakie dane należy gromadzić na podstawie niniejszego rozporządzenia. Dane te powinny obejmować dane dotyczące wpływu rybołówstwa na ekosystem i dane na temat zrównoważonego rozwoju akwakultury. W celu zminimalizowania obciążeń administracyjnych należy również zapewnić, by na podstawie niniejszego rozporządzenia gromadzono tylko te dane, które nie są gromadzone na podstawie innych unijnych aktów prawnych.

(14)Potrzeby w zakresie danych związane z obszarami polityki rybołówstwa nieobjętymi bezpośrednio przepisami rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, takie jak potrzeby związane z rozporządzeniem (WE) nr 1100/2007 i rozporządzeniem (WE) nr 2347/2002, również należy objąć niniejszym rozporządzeniem.

(15)Państwa członkowskie powinny wdrożyć wieloletni program unijny na szczeblu krajowym określając swe główne działania w zakresie gromadzenia danych w części programu operacyjnego, o której mowa w art. 18. ust. 1 lit. p) rozporządzenia (UE) nr 508/2014, uzupełnionej o plan prac zgodnie z art. 21 wspomnianego rozporządzenia. Wymagania dotyczące treści takich planów powinny zostać określone w niniejszym rozporządzeniu.

(16)Należy opisać kroki, jakie państwa członkowskie powinny podjąć, oraz kwestie, które powinny one wziąć pod uwagę przy opracowywaniu metod gromadzenia danych w ramach planów prac. W celu zapewnienia skutecznego i spójnego wdrożenia niniejszego rozporządzenia przez państwa członkowskie konieczne jest również określenie podstawowych wymagań w odniesieniu do krajowych systemów koordynacji, praw podmiotów gromadzących dane oraz obowiązków kapitanów statków rybackich.

(17)Zgodnie z art. 19 ust. 1 i art. 21 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 508/2014 obowiązkiem Komisji jest zatwierdzanie programów i planów prac państw członkowskich, a także zmian do nich. Zgodnie z art. 22 wspomnianego rozporządzenia Komisja może w drodze aktów wykonawczych przyjmować przepisy dotyczące procedur, formatu i harmonogramów odnoszących się do przyjmowania programów i planów prac.

(18)Należy dokonywać oceny planów prac po konsultacji z Komitetem Naukowo-Technicznym i Ekonomicznym ds. Rybołówstwa, aby zapewnić zgodność tych planów z minimalnymi wymaganiami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.

(19)Do celów kontroli realizacji przez państwa członkowskie działań w zakresie gromadzenia danych konieczne jest, by państwa członkowskie składały Komisji sprawozdania w określonym formacie.

ê 199/2008 motyw 11 (dostosowany)

(20)Konieczna jest współpraca państw członkowskich między sobą i z krajami trzecimi oraz koordynowanie programów krajowych  planów prac Õ w zakresie gromadzenia danych dotyczących tego samego regionu morskiego i regionów obejmujących odpowiednie wody śródlądowe.

ê 199/2008 motyw 12 (dostosowany)

Na poziomie wspólnotowym należy określić priorytety oraz procedury gromadzenia i przetwarzania danych we Wspólnocie w celu zapewnienia spójności całego systemu oraz zoptymalizowania jego opłacalności przez stworzenie stabilnych, wieloletnich ram regionalnych.

ò nowy

(21)Z uwagi na cel wspólnej polityki rybołówstwa, zgodnie z którym należy powierzyć państwom członkowskim większy zakres odpowiedzialności oraz w większym stopniu uwzględnić w procesie gromadzenia danych potrzeby użytkowników końcowych, koordynacja regionalna powinna zostać rozszerzona poprzez zastąpienie pojedynczego posiedzenia ciągłą współpracą koordynowaną przez regionalne grupy koordynacyjne w każdym regionie morskim.

(22)Wybór sposobu gromadzenia danych powinien należeć do państw członkowskich, jednak aby zestawianie danych na szczeblu regionalnym było możliwe, konieczne jest uzgodnienie przez państwa członkowskie w danym regionie minimalnych wymagań dotyczących jakości danych, ich zakresu i kompatybilności. Jeżeli na szczeblu regionalnym istnieje ogólne porozumienie co do stosowanych metod, regionalne grupy koordynacyjne powinny przedstawić Komisji do zatwierdzenia regionalny plan prac.

(23) Należy odstąpić od określania w unijnych aktach prawnych szczegółowych metod gromadzenia danych. Przepisy dotyczące określonych metod gromadzenia danych należy zatem zastąpić opisem procesu ustalania tych metod. Proces ten powinien zasadniczo obejmować współpracę między państwami członkowskimi a użytkownikami danych w ramach regionalnych grup koordynacyjnych, a także zatwierdzanie metod przez Komisję w drodze zatwierdzania planów prac przedłożonych przez państwa członkowskie.

ê 199/2008 motyw 13 (dostosowany)

(24)Dane, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, powinny być wprowadzane do krajowych komputerowych baz danych, tak by były dostępne dla Komisji i by mogły być przekazywane  udostępniane Õ użytkownikom  danych Õ końcowym. W interesie  wszystkich użytkowników danych Õ środowiska naukowego leży, aby dane niepozwalające zidentyfikować podmiotu, którego dotyczą, były dostępne  bez ograniczeń Õ dla wszystkich stron zainteresowanych ich analizą.

ê 199/2008 motyw 14 (dostosowany)

(25)Gospodarowanie  Doradztwo naukowe w zakresie gospodarowania Õ zasobami rybnymi wymaga przetwarzania danych szczegółowych w celu  zaspokojenia potrzeb podmiotów zarządzających rybołówstwem Õ rozwiązania konkretnych problemów. W związku z tym państwa członkowskie powinny  udostępniać Õ przekazywać dane niezbędne do analizy naukowej i powinny zapewnić konieczne do tego możliwości techniczne. W razie potrzeby dane szczegółowe przed przekazaniem mogą być zestawiane w sposób, o który we wniosku występują użytkownicy końcowi.

ò nowy

(26)Zgodnie z art. 25 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 organom zainteresowanym, ze względów badawczych lub do celów zarządzania, naukową analizą danych w sektorze rybołówstwa oraz wszelkim zainteresowanym stronom należy zapewnić dostępność w odpowiednim czasie odpowiednich danych i odnośnych metod, z wyjątkiem sytuacji, w których na podstawie obowiązujących przepisów unijnych wymagana jest ochrona danych i zachowanie poufności.

(27)W celu osiągnięcia pełnej skuteczności art. 25 ust. 2 lit. e) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 państwa członkowskie powinny wprowadzić odpowiednie procedury i technologie elektroniczne umożliwiające zapewnienie dostępności danych oraz współpracować z innymi państwami członkowskimi, Komisją i użytkownikami końcowymi w celu opracowania kompatybilnych systemów przechowywania i wymiany danych, z uwzględnieniem wymagań określonych w dyrektywie 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 61 . Należy również zapewnić dalsze rozpowszechnianie informacji zarówno na szczeblu krajowym, jak i europejskim. We wszystkich przypadkach należy wprowadzić odpowiednie zabezpieczenia, takie jak wyższy poziom agregacji lub anonimizacja danych, jeśli dane obejmują informacje dotyczące zidentyfikowanych lub możliwych do zidentyfikowania osób fizycznych, z uwzględnieniem celów przetwarzania, charakteru danych i potencjalnych zagrożeń związanych z przetwarzaniem danych osobowych.

(28)Konieczne jest również zapewnienie, by użytkownicy końcowi otrzymywali dane w stosunkowo krótkim terminie, ponieważ muszą oni terminowo przedstawiać opinie, by umożliwić osiągnięcie zrównoważonego rybołówstwa. Także innym zainteresowanym stronom należy zapewnić dostawy danych w ustalonym terminie.

ê 199/2008 motyw 16 (dostosowany)

Ochronę osób fizycznych w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych do celów niniejszego rozporządzenia regulują: dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych 62 oraz rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych 63 .

ê 199/2008 motyw 17 (dostosowany)

Realizacja krajowych programów dotyczących gromadzenia danych o rybołówstwie i zarządzania nimi wymaga znacznych wydatków. Korzyści z takich programów można w pełni dostrzec dopiero na poziomie wspólnotowym. Dlatego powinien istnieć przepis przewidujący udział finansowy Wspólnoty w kosztach ponoszonych przez państwa członkowskie, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 861/2006 z dnia 22 maja 2006 r. ustanawiającym wspólnotowe środki finansowe na rzecz wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa oraz w obszarze prawa morza 64 .

ê 199/2008 motyw 18 (dostosowany)

W przypadku stwierdzenia przez Komisję, że z konkretnymi wydatkami wiążą się nieprawidłowości, należy wprowadzić przepis przewidujący korekty finansowe zgodnie z art. 28 rozporządzenia (WE) nr 861/2006.

ê 199/2008 motyw 19 (dostosowany)

Bardzo ważna jest prawidłowa realizacja programów krajowych, a zwłaszcza dotrzymywanie terminów, kontrola jakości zgromadzonych danych, ich zatwierdzanie i przekazywanie. Dlatego od dotrzymywania właściwych terminów, kontroli jakości, przestrzegania uzgodnionych standardów jakości i dostarczania danych powinien być uzależniony udział finansowy Wspólnoty. W związku z tym należy wprowadzić system sankcji finansowych, które będą stosowane w przypadku nieprzestrzegania wspomnianych warunków.

ê 199/2008 motyw 20

(29)W celu zwiększenia wiarygodności doradztwa naukowego niezbędnego do realizacji WPR wspólnej polityki rybołówstwa państwa członkowskie i Komisja powinny działać w sposób skoordynowany i współpracować w ramach odpowiednich międzynarodowych instytucji naukowych.

ê 199/2008 motyw 21 (dostosowany)

Priorytetem powinno być zapewnienie członkostwa odpowiednich ekspertów naukowych w grupach ekspertów przeprowadzających oceny naukowe niezbędne do realizacji WPR.

ê 199/2008 motyw 22

(30)W kwestii wdrażania przepisów dotyczących gromadzenia danych należy konsultować się ze środowiskiem naukowym, a osoby pracujące w przemyśle rybnym oraz inne grupy interesów należy o tej kwestii informować. Właściwymi organami, które powinny wydawać wymagane opinie naukowe, są Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF), ustanowiony decyzją Komisji 2005/629/WE 65 , Komitet Doradczy ds. Rybołówstwa i Akwakultury, ustanowiony decyzją Komisji 1999/478/WE 66 , oraz regionalne komitety doradcze, ustanowione zgodnie z art. 43 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 decyzją Rady 2004/585/WE 67 .

ò nowy

(31)W celu uzupełnienia i zmiany niektórych, innych niż istotne, elementów niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 290 TFUE uprawnienia do przyjmowania aktów należy przekazać Komisji w odniesieniu do przyjęcia wieloletniego programu unijnego i zabezpieczeń związanych z ochroną danych osobowych. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(32)W celu zapewnienia jednolitych warunków wdrażania przepisów niniejszego rozporządzenia dotyczących zatwierdzenia lub odmowy zatwierdzenia projektu wspólnej rekomendacji sporządzonego przez regionalne grupy koordynacyjne, uprawnienia wykonawcze należy powierzyć Komisji.

(33)W celu zapewnienia jednolitych warunków wdrażania przepisów niniejszego rozporządzenia dotyczących regionalnej koordynacji, oceny wykonania planów prac, dostępu do miejsc zbierania prób badawczych i interoperacyjności systemów danych, uprawnienia wykonawcze należy powierzyć Komisji. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 68 .

(34)Zgodnie z zasadą proporcjonalności do osiągnięcia podstawowego celu, jakim jest poprawa jakości i dostępności danych w sektorze rybołówstwa, niezbędne i stosowne jest ustanowienie ram gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania. Niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów, zgodnie z art. 5 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej,

ê 199/2008 motyw 23 (dostosowany)

W celu ułatwienia prawidłowego wykonywania niniejszego rozporządzenia komitet zarządzający powinien zapewnić ścisłą współpracę między państwami członkowskimi a Komisją. Środki niezbędne do wykonywania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji 69 .

ê 199/2008 motyw 24 (dostosowany)

W oparciu o dotychczasowe doświadczenia oraz w związku z nowymi potrzebami należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 1543/2000 i zastąpić je niniejszym rozporządzeniem,

 199/2008

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

ê 199/2008 (dostosowany)

Artykuł 1

Przedmiot  i zakres stosowania Õ

 199/2008

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady dotyczące:

a) gromadzenia – w ramach programów wieloletnich – danych biologicznych, technicznych, ekologicznych i społeczno-gospodarczych o sektorze rybołówstwa oraz zasady dotyczące zarządzania tymi danymi;

b) wykorzystywania danych o sektorze rybołówstwa do celów analizy naukowej w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (zwanej dalej "WPR").

2. Niniejsze rozporządzenie ustanawia również przepisy służące doskonaleniu doradztwa naukowego niezbędnego do realizacji WPR.

ò nowy

1. W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się zasady w zakresie gromadzenia biologicznych, technicznych, środowiskowych, społecznych i ekonomicznych danych dotyczących sektora rybołówstwa, zarządzania nimi i ich wykorzystywania w ramach wspólnej polityki rybołówstwa.

2. W odniesieniu do danych, które mają być gromadzone na podstawie aktów prawnych innych niż niniejszy, w niniejszym rozporządzeniu określono jedynie zasady wykorzystywania tych danych.

3. W odniesieniu do danych gromadzonych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem w ramach programów wieloletnich oraz danych niezbędnych do uzupełnienia danych, o których mowa w ust. 2, w niniejszym rozporządzeniu określono zasady dotyczące ich gromadzenia, zarządzania nimi i ich wykorzystywania.

ê 199/2008 (dostosowany)

43. Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla obowiązków wynikających z dyrektywy 1995/46/WE, rozporządzenia (WE) nr 45/2001, dyrektywy 2003/4/WE 70 i rozporządzenia (WE) nr 1367/2006 71 .

ò nowy

Artykuł 2

Dane osobowe

Przetwarzanie i wykorzystywanie danych zgromadzonych na podstawie niniejszego rozporządzenia, w których zawarte są dane osobowe, oraz zarządzanie nimi musi odbywać się zgodnie z dyrektywą 95/46/WE i rozporządzeniem (WE) nr 45/2001.

ê 199/2008 (dostosowany)

Artykuł 23

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „sektor rybołówstwa” oznacza działania związane z rybołówstwem przemysłowym, połowami rekreacyjnymi, akwakulturą i przemysłem przetwórczym produktów rybołówstwa;

b) „akwakultura” oznacza hodowlę lub uprawę organizmów wodnych za pomocą technik opracowanych w celu zwiększenia produkcji tych organizmów powyżej naturalnej zdolności środowiska; organizmy takie pozostają własnością osoby fizycznej lub prawnej w ciągu całego stadium hodowli lub uprawy, do zbiorów włącznie;

c) „połowy rekreacyjne” oznaczają niekomercyjną działalność połowową, w przypadku której eksploatowane są żywe zasoby wodne są eksploatowane do celów rekreacji lub sportu;

d) „regiony morskie” oznaczają obszary geograficznye wymienionye w  art. 4 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 Õ załączniku I do decyzji Rady 2004/585/WE, oraz obszary ustanowionye przez regionalne organizacje ds. Ö zarządzania rybołówstwem Õ gospodarki rybnej  lub obszar zdefiniowany w akcie wykonawczym, o którym mowa w art. 5 ust. 6 Õ ;

e) „dane pierwotne” oznaczają dane odnoszące się do poszczególnych statków, osób fizycznych lub prawnych lub pojedynczych prób badawczych;

f) „metadane” oznaczają dane informujące o jakości i ilości zgromadzonych danych pierwotnych;

g) „dane szczegółowe” oznaczają dane oparte na danych pierwotnych, mające formę, która nie pozwala bezpośrednio ani pośrednio zidentyfikować osób fizycznych lub prawnych;

h) „dane sumaryczne  zagregowane Õ” oznaczają wynik zsumowania danych pierwotnych lub danych szczegółowych do celów konkretnej analizy;

i) „użytkownicy końcowi” oznaczają podmioty, które z przyczyn badawczych lub zarządczych są zainteresowane naukową analizą danych o sektorze rybołówstwa;

j) „zbieranie prób badawczych według typów floty i rybołówstwa” oznacza gromadzenie danych biologicznych, technicznych i społeczno-gospodarczych opierające się na uzgodnionych regionalnych rodzajach połowów i segmentach floty;

k)j) „wspólnotowy statek rybacki” oznacza statek w rozumieniu art. 3 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 2371/2002. „ Unijny Õ wspólnotowy statek rybacki” oznacza statek w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 art. 3 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

ROZDZIAŁ II

GROMADZENIE DANYCH W RAMACH PROGRAMÓW WIELOLETNICH  I Õ, ZARZĄDZANIE TYMI DANYMI I ICH WYKORZYSTYWANIE

Sekcja 1

PROGRAM WSPÓLNOTOWY I PROGRAMY KRAJOWE  WIELOLETNIE PROGRAMY UNIJNE Õ

 199/2008

Artykuł 3

Program wspólnotowy

1. Wieloletni wspólnotowy program gromadzenia danych biologicznych, technicznych, ekologicznych I społeczno-gospodarczych, zarządzania tymi danymi I ich wykorzystywania, które to dane dotyczą:

a) połowów przemysłowych prowadzonych przez wspólnotowe statki rybackie:

(i) na wodach wspólnotowych, w tym przemysłowych połowów węgorza I łososia na wodach śródlądowych;

(ii) poza wodami wspólnotowymi;

b) połowów rekreacyjnych prowadzonych na wodach wspólnotowych, w tym rekreacyjnych połowów węgorza i łososia na wodach śródlądowych;

c) działań w zakresie akwakultury gatunków morskich, w tym węgorza i łososia, prowadzonych w państwach członkowskich i na wodach wspólnotowych;

d) przemysłu przetwórczego produktów rybołówstwa;

zostaje określony zgodnie z procedurą, o której mowa w ©. 27 ust. 2.

2. Program wspólnotowy jest opracowywany na okresy trzyletnie. Pierwszy z nich obejmuje lata 2009 i 2010.

Artykuł 4

Programy krajowe

1. Bez uszczerbku dla obowiązków, które na mocy prawa wspólnotowego obowiązują obecnie państwa członkowskie w zakresie gromadzenia danych, państwa członkowskie gromadzą pierwotne dane biologiczne, techniczne, ekologiczne I społeczno-gospodarcze w ramach wieloletniego programu krajowego (zwanego dalej “_rogramme krajowym”) opracowanego zgodnie z _rogramme wspólnotowym.

2. Program krajowy obejmuje w szczególności następujące kwestie określone w sekcji 2:

a) wieloletnie programy pobierania prób badawczych;

b) w razie potrzeby – program monitorowania na morzu rybołówstwa przemysłowego i połowów rekreacyjnych;

c) program badań na morzu;

d) program zarządzania danymi i ich wykorzystywania na użytek analiz naukowych.

3. W programach krajowych umieszcza się procedury i metody, które mają być stosowane do gromadzenia i analizowania danych oraz do oceny ich prawidłowości i dokładności.

4. Państwa członkowskie przedkładają programy krajowe Komisji do zatwierdzenia. Przedkładają je drogą elektroniczną w terminie, formie I na adres ustalone przez Komisję zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 27 ust. 2.

5. Pierwszy program krajowy obejmuje działania na lata 2009 I 2010.

Artykuł 5

Koordynacja I współpraca

1. Państwa członkowskie koordynują swoje programy krajowe z innymi państwami członkowskimi w tym samym regionie morskim I podejmują wszelkie starania w celu koordynacji swoich działań z działaniami krajów trzecich sprawujących władzę lub jurysdykcję nad wodami w tym samym regionie morskim. W celu wsparcia państw członkowskich w koordynowaniu programów krajowych I gromadzeniu danych, zarządzaniu nimi I ich wykorzystywaniu w tym samym regionie Komisja może organizować regionalne posiedzenia koordynacyjne.

2. W celu uwzględnienia wszelkich zaleceń przyjętych na poziomie regionalnym podczas regionalnych posiedzeń koordynacyjnych państwa członkowskie w okresie obowiązywania programu krajowego w razie potrzeby przedkładają zmiany do niego. Zmiany te zostają przesłane Komisji co najmniej dwa miesiące przed początkiem roku ich wdrożenia.

3. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu są przyjmowane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 27 ust. 2.

ò nowy

Artykuł 4

Ustanowienie wieloletnich programów unijnych

1. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 23, aktów delegowanych ustanawiających wieloletnie unijne programy gromadzenia biologicznych, technicznych, środowiskowych, społecznych i ekonomicznych danych dotyczących sektora rybołówstwa.

2. Wieloletnie programy unijne ustanawia się po konsultacji z regionalnymi grupami koordynacyjnymi, o których mowa w art. 8, Komitetem Naukowo-Technicznym i Ekonomicznym ds. Rybołówstwa (STECF) oraz wszelkimi innymi stosownymi naukowymi organami doradczymi.

3. Ustanawiając wieloletni program unijny, Komisja uwzględnia:

a)zapotrzebowanie na informacje do celów zarządzania wspólną polityką rybołówstwa;

b) potrzebę i znaczenie danych w podejmowaniu decyzji dotyczących zarządzania rybołówstwem oraz ochrony ekosystemu, w tym wrażliwych gatunków i siedlisk;

c) potrzebę wsparcia oceny skutków środków polityki;

d) koszty i korzyści;

e) istniejące szeregi czasowe;

f) potrzebę uniknięcia wielokrotnego gromadzenia tych samych danych;

g) specyfikę regionalną;

h) międzynarodowe zobowiązania Unii i jej państw członkowskich.

Artykuł 5

Treść wieloletniego programu unijnego

1. W wieloletnim programie unijnym określa się:

a)wymagania dotyczące danych służące realizacji celów określonych w art. 25 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

b) wykaz obowiązkowych połowów kontrolnych;

c) progi, poniżej których państwa członkowskie nie mają obowiązku gromadzenia danych lub przeprowadzania połowów kontrolnych, ustalone na podstawie działalności połowowej tych państw.

2. Dane, o których mowa w ust. 1 lit. a), obejmują:

a)dane biologiczne na temat wszystkich stad poławianych i przyławianych w ramach unijnych połowów przemysłowych i, w stosownych przypadkach, rekreacyjnych w wodach Unii oraz w wodach zewnętrznych, na potrzeby zarządzania i ochrony opartych na podejściu ekosystemowym, niezbędnych do realizacji wspólnej polityki rybołówstwa;

b)dane dotyczące ekosystemu służące ocenie wpływu rybołówstwa unijnego na ekosystem morski obejmujący wody Unii oraz wody zewnętrzne, w tym dane na temat przyłowu gatunków niebędących gatunkami docelowymi, w szczególności gatunków chronionych na mocy prawa unijnego lub międzynarodowego, dane dotyczące wpływu rybołówstwa na siedliska morskie i dane na temat wpływu rybołówstwa na sieci pokarmowe;

c) dane dotyczące działalności statków unijnych na wodach Unii i wodach zewnętrznych, w tym poziomy połowów i nakładu połowowego oraz zdolności połowowej floty Unii Europejskiej;

d) dane społeczno-ekonomiczne dotyczące rybołówstwa umożliwiające ocenę społeczno-ekonomicznych wyników unijnego sektora rybołówstwa;

e) dane społeczno-ekonomiczne i dane dotyczące zrównoważonego rozwoju akwakultury umożliwiające ocenę społeczno-ekonomicznych wyników i zrównoważonego rozwoju unijnego sektora akwakultury, w tym jego wpływu na środowisko;

f) dane społeczno-ekonomiczne dotyczące sektora przetwórstwa ryb umożliwiające ocenę społeczno-ekonomicznych wyników tego sektora.

3. Dane, o których mowa w ust. 1 lit. a), należy gromadzić na podstawie niniejszego rozporządzenia wyłącznie w przypadku, gdy nie gromadzi się ich na podstawie innych unijnych ram prawnych.

4. Wykaz obowiązkowych połowów kontrolnych, o którym mowa w ust. 1 lit. b), sporządza się z uwzględnieniem następujących wymagań:

a) zapotrzebowanie na informacje do celów zarządzania wspólną polityką rybołówstwa;

b) zapotrzebowanie na informacje, wynikające z międzynarodowych uzgodnień dotyczących koordynacji i harmonizacji;

c)zapotrzebowanie na informacje umożliwiające ocenę planów zarządzania, w tym monitorowanie zmiennych dotyczących ekosystemów;

d) zapotrzebowanie na informacje w wystarczającym zakresie obejmujące obszary występowania stad;

e) uniknięcie powielania działań w ramach połowów kontrolnych; oraz

f) uniknięcie przerywania ciągłości danych pochodzących z połowów kontrolnych.

5.Przepisy dotyczące udziału poszczególnych państw członkowskich w połowach kontrolnych, o których mowa w ust. 1 lit. b), określa się w oparciu o względny udział tych państw w eksploatacji stad.

Sekcja 2
Wdrażanie wieloletniego programu unijnego przez państwa członkowskie

Artykuł 6

Krajowe plany prac

1. Bez uszczerbku dla ich obecnych obowiązków w zakresie gromadzenia danych, wynikających z przepisów unijnych, państwa członkowskie gromadzą dane w ramach programu operacyjnego, o którym mowa w art. 18 rozporządzenia (UE) nr 508/2014, oraz planu prac sporządzonego zgodnie z wieloletnim programem unijnym i z art. 21 rozporządzenia (UE) nr 508/2014.

2. Plany prac państw członkowskich muszą zawierać szczegółowy opis:

a) częstotliwości, z jaką dane będą zbierane;

b)źródła danych, procedur oraz metod gromadzenia danych oraz ich przetwarzania do postaci zbiorów danych, które zostaną dostarczone użytkownikom końcowym;

c) ram zapewniania jakości i kontroli jakości w celu zapewnienia odpowiedniej jakości danych zgodnie z art. 13;

d) formy, w jakiej dane są potrzebne, i terminu, w którym należy je pozyskać;

e) międzynarodowych i regionalnych uzgodnień dotyczących współpracy, w tym umów dwustronnych i wielostronnych zawartych na potrzeby realizacji celów niniejszego rozporządzenia; oraz

f) sposobu, w jaki zostały uwzględnione międzynarodowe zobowiązania Unii i jej państw członkowskich.

3. Przygotowując plan prac, każde państwo członkowskie koordynuje swoje działania z innymi państwami członkowskimi, w szczególności położonymi w tym samym regionie morskim, w celu zapewnienia skutecznego pozyskania danych w odpowiednim zakresie i uniknięcia powielania działań związanych z gromadzeniem danych.

4. Każde państwo członkowskie zapewnia zgodność swojego planu prac z obowiązującymi wspólnymi zaleceniami regionalnych grup koordynacyjnych, w przypadku gdy takie wspólne zalecenia zostały zatwierdzone przez Komisję w postaci regionalnego planu prac zgodnie z art. 8.

Artykuł 7

Korespondenci krajowi

1.Każde państwo członkowskie wyznacza krajowego korespondenta i informuje o tym Komisję. Krajowy korespondent pełni funkcję punktu kontaktowego do celów wymiany informacji między Komisją a danym państwem członkowskim w odniesieniu do przygotowywania i wdrażania planów prac.

2.Korespondent krajowy wykonuje ponadto następujące zadania:

a) koordynuje przygotowywanie sprawozdania rocznego, o którym mowa w art. 10;

b)zapewnia przekazywanie informacji w danym państwie członkowskim; oraz

c) zapewnia obecność stosownych ekspertów na posiedzeniach organizowanych przez Komisję i ich udział w odpowiednich regionalnych grupach koordynacyjnych, o których mowa w art. 8.

3.Jeżeli w danym państwie członkowskim w realizacji planu plac uczestniczy kilka podmiotów, korespondent krajowy jest odpowiedzialny za koordynację tych prac.

Artykuł 8

Koordynacja i współpraca

1. Zgodnie z art. 25 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 państwa członkowskie koordynują swoje działania z pozostałymi państwami członkowskimi i dokładają wszelkich starań, aby skoordynować swoje działania z państwami trzecimi, które sprawują zwierzchnictwo lub jurysdykcję nad wodami w tym samym regionie morskim. W tym celu stosowne państwa członkowskie w każdym regionie morskim powołują regionalną grupę koordynacyjną.

2. Regionalna grupa koordynacyjna składa się z ekspertów z państw członkowskich, przedstawicieli Komisji i stosownych użytkowników końcowych danych.

3. Regionalne grupy koordynacyjne opracowują i uzgadniają regulamin wewnętrzny swojej działalności.

4. Regionalne grupy koordynacyjne koordynują ze sobą i z Komisją działania w kwestiach mających wpływ na kilka regionów.

5. 5. Regionalne grupy koordynacyjne mogą przygotowywać w formie projektu regionalnego planu prac wspólne zalecenia dotyczące procedur, metod, zapewniania jakości i kontroli jakości gromadzenia i przetwarzania danych, o których mowa w art. 5 ust. 2 lit. a) i b) oraz ust. 4, a także koordynowanych regionalnie strategii pobierania próbek. W swej działalności regionalna grupa koordynacyjna uwzględnia, w stosownych przypadkach, opinię STECF. Wspomniane zalecenia są przedkładane Komisji, która sprawdza, czy projekt wspólnego zalecenia jest zgodny z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz z wieloletnim programem unijnym, i jeśli tak jest – zatwierdza regionalny plan prac w drodze aktów wykonawczych.

6. Jeżeli regionalne plany prac zostały zatwierdzone przez Komisję, zastępują one odpowiednie części planów prac sporządzonych przez poszczególne państwa członkowskie. Państwa członkowskie aktualizują odpowiednio swoje plany prac.

7. Komisja może przyjmować akty wykonawcze ustanawiające przepisy dotyczące procedur, formy i harmonogramów składania i zatwierdzania regionalnych planów prac, o których mowa w ust. 5.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 24 ust. 2.

ê 199/2008 (dostosowany)

Artykuł 69

Ocena i zatwierdzanie programów krajowych  planów prac Õ

1. Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) ocenia:

a) zgodność programów krajowych  planów prac  i zmian do nich z art. 46 i 58; oraz

b) przydatność naukową danych, które mają być objęte objętych programami krajowymi  planami prac Õ do celów określonych w art. 1 ust. 1 oraz jakość proponowanych metod i procedur.

2. Jeżeli z oceny przeprowadzonej przez STECF, o której mowa w ust. 1, wynika, że program krajowy  plan prac Õ nie jest zgodny z art. 46 i 58 lub nie gwarantuje przydatności naukowej danych lub dostatecznej jakości proponowanych metod i procedur, Komisja niezwłocznie informuje o tym dane państwo członkowskie i proponuje zmiany do tego programu  planu prac Õ. Następnie dane państwo członkowskie przedkłada Komisji poprawiony program krajowy  plan prac Õ.

3. Komisja zatwierdza programy krajowe  plany prac Õ oraz zmiany do nich, dokonane zgodnie z art. 85 ust. 2, na podstawie oceny STECF oraz oceny kosztów przeprowadzonej przez swoje służby.

Artykuł 710

Ocena i zatwierdzanie efektów programów krajowych  planów prac Õ

1. Państwa członkowskie corocznie przedstawiają Komisji sprawozdanie z realizacji ich programów krajowych  planów prac Õ. Sprawozdanie to składają w terminie, formie i na adres  Komisja może przyjąć akty wykonawcze określające procedury, formę i terminy składania i zatwierdzania sprawozdań rocznych. Przedmiotowe akty wykonawcze Õ ustalone przez Komisję  przyjmuje się Õ zgodnie z procedurą  sprawdzającą Õ, o której mowa w art. 2724 ust. 2.

2. STECF ocenia:

a) wykonanie programów krajowych  planów prac  zatwierdzonych przez Komisję zgodnie z art. 6 ust. 3; oraz

b) jakość danych zgromadzonych przez państwa członkowskie.

3. Komisja ocenia realizację programów krajowych  planów prac Õ na podstawie:

a) oceny dokonanej przez komitet STECF;

b) konsultacji z odpowiednimi regionalnymi organizacjami ds. Ö zarządzania rybołówstwem Õ gospodarki rybnej, dla których Wspólnota jest umawiającą się stroną lub obserwatorem, i z właściwymi międzynarodowymi gremiami naukowymi.; oraz

c) oceny kosztów przeprowadzonej przez jej własne służby.

 199/2008

Artykuł 8

Pomoc finansowa Wspólnoty

1. Pomoc finansowa Wspólnoty jest udzielana programom krajowym zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 861/2006.

2. Podstawowe dane, o których mowa w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 861/2006, dotyczą krajowych programów państw członkowskich tylko w tych częściach, które stanowią realizację programu Wspólnoty.

3. Pomoc finansowa Wspólnoty udzielana jest programom krajowym wyłącznie wtedy, gdy zasady określone w niniejszym rozporządzeniu są w pełni przestrzegane.

4. Komisja może zawiesić pomoc finansową Wspólnoty lub zażądać jej zwrotu – po umożliwieniu danym państwom członkowskim ustosunkowania się do zarzutów – w następujących przypadkach:

a) ocena, o której mowa w art. 7, wykaże, że programy krajowe są realizowane z naruszeniem niniejszego rozporządzenia; lub

ê Corrigendum, OJ L 096, 16.4.2010, p. 8

b) konsultacja, o której mowa w art. 7 ust. 3 lit. b), wykaże, że odnośne dane zostały dostarczone przez państwa członkowskie z naruszeniem art. 16 ust. 4 i art. 20 ust. 1; lub

 199/2008

c) podczas kontroli jakości danych lub przetwarzania danych naruszono art. 14 ust. 2 i art. 17.

5. Bez uszczerbku dla ust. 3 Komisja, po umożliwieniu danym państwom członkowskim ustosunkowania się do zarzutów, może również zmniejszyć pomoc finansową Wspólnoty w następujących przypadkach:

a) program krajowy nie został przedstawiony Komisji w terminie ustalonym zgodnie z art. 4 ust. 4;

b) sprawozdanie nie zostało przedstawione Komisji w terminie ustalonym zgodnie z art. 7 ust. 1;

c) użytkownik końcowy złożył oficjalny wniosek o dane, ale dane nie zostały dostarczone zgodnie z art. 20 ust. 2 i art. 20 ust. 3 lub ich jakość nie została skontrolowana, a one same nie zostały przetworzone zgodnie z art. 14 ust. 2 i art. 17.

6. Zmniejszenie pomocy finansowej Wspólnoty, o którym mowa w ust. 4 i 5, jest proporcjonalne do stopnia naruszenia. Zmniejszenie pomocy finansowej Wspólnoty, o którym mowa w ust. 5, następuje stopniowo w czasie i wynosi nie więcej niż 25 % całkowitych rocznych kosztów programu krajowego.

7. Szczegółowe zasady zmniejszania pomocy, o których mowa w ust. 6, przyjmowane są zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 27 ust. 2.

SEKCJA 23

Wymagania co do gromadzenia danych

Artykuł 9

Programy zbierania prób badawczych

1. Państwa członkowskie opracowują wieloletnie krajowe programy zbierania prób badawczych.

2. Wieloletnie krajowe programy zbierania prób badawczych obejmują w szczególności:

a) plan zbierania prób badawczych według typów floty i rybołówstwa do badań biologicznych, obejmujący w stosownych przypadkach połowy rekreacyjne;

b) plan zbierania prób do badań ekosystemu, by móc określić wpływ rybołówstwa na ekosystem morski oraz łatwiej śledzić stan ekosystemu morskiego;

c) plan zbierania prób do badań społeczno-gospodarczych, by móc ocenić sytuację gospodarczą w sektorze rybołówstwa, przeanalizować jego wydajność oraz ocenić efekty działań już podjętych lub dopiero proponowanych.

3. Protokoły i metody służące do opracowania krajowych programów zbierania prób badawczych są ustalane przez państwa członkowskie i w miarę możliwości:

a) pozostają niezmienne w czasie;

b) są jednolite w poszczególnych regionach;

c) spełniają standardy jakości sformułowane przez odpowiednie regionalne organizacje ds. gospodarki rybnej, dla których Wspólnota jest umawiającą się stroną lub obserwatorem, i przez właściwe międzynarodowe gremia naukowe.

4. Ścisłość i dokładność gromadzonych danych są zależnie od potrzeb systematycznie oceniane.

ê 199/2008 (dostosowany)

Artykuł 1011

Dostęp do miejsc zbierania prób badawczych

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby osoby  gromadzące dane Õ , które urząd odpowiedzialny za realizację programu krajowego wyznaczył do pobierania próbek,miały do celów służbowych dostęp do:  wszystkich połowów, statków i innych miejsc pobierania próbek oraz do rejestrów przedsiębiorców i wszelkich innych niezbędnych danych Õ.

a) wszystkich wyładowywanych zasobów, w tym jeśli to dotyczy – do zasobów przeładowywanych i przenoszonych do akwakultury;

b) rejestrów statków i przedsiębiorców, które są prowadzone przez organy publiczne właściwe do gromadzenia danych gospodarczych;

c) danych gospodarczych o przedsiębiorstwach związanych z rybołówstwem.

Artykuł 11

Prowadzone na morzu monitorowanie rybołówstwa przemysłowego i połowów rekreacyjnych

1. Jeżeli gromadzenie danych w ramach programów krajowych tego wymaga, państwa członkowskie planują i stosują prowadzone na morzu monitorowanie rybołówstwa przemysłowego i połowów rekreacyjnych.

2. Zadania monitorowania prowadzonego na morzu są określane przez państwa członkowskie.

32. Kapitanowie wspólnotowych  unijnych Õ statków rybackich przyjmują na pokład osoby pobierające próbki w ramach prowadzonego na morzu monitorowania, wyznaczone przez urząd odpowiedzialny za realizację programu krajowego,  obserwatorów naukowych Õ i współpracują z nimi tak, by mogły one mogli oni na pokładzie wspólnotowego  unijnego Õ statku rybackiego wypełnić swoje obowiązki,  bez uszczerbku dla zobowiązań międzynarodowych Õ.

ò nowy

3. Komisja może przyjmować akty wykonawcze ustanawiające szczegółowe przepisy dotyczące:

a)miejsc pobierania próbek oraz danych, do których zgodnie z ust. 1 państwa członkowskie muszą zapewnić dostęp podmiotom gromadzącym dane;

b) warunków, na jakich kapitanowie unijnych statków rybackich mają obowiązek przyjmowania na pokład obserwatorów naukowych, o których mowa w ust. 2, oraz alternatywnych metod gromadzenia danych, a także zasad obowiązujących państwa członkowskie w zakresie monitorowania tych warunków i metod i składania o nich sprawozdań.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 24 ust. 2.

ê 199/2008 (dostosowany)

4. Kapitanowie wspólnotowych statków rybackich mogą jedynie wtedy nie zgodzić się, by osoby pobierające próbki w ramach prowadzonego na morzu monitorowania znalazły się na pokładzie, gdy na statku ewidentnie brak jest miejsca lub jeżeli wynika to ze względów bezpieczeństwa zgodnie z przepisami krajowymi. W takich przypadkach dane gromadzone są w ramach samodzielnego programu zbierania prób badawczych realizowanego przez załogę wspólnotowego statku rybackiego, a opracowanego i kontrolowanego przez urząd odpowiedzialny za realizację programu krajowego.

Artykuł 12

Połowy kontrolne na morzu

1. Państwa członkowskie prowadzą połowy kontrolne na morzu, by pomimo danych dostarczanych przez rybołówstwo przemysłowe niezależnie ocenić obfitość i rozmieszczenie zasobów oraz by określić wpływ działalności połowowej na środowisko.

2. Wykaz połowów kontrolnych na morzu kwalifikujących się do uzyskania pomocy finansowej Wspólnoty jest przyjmowany zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 27 ust. 2.

ROZDZIAŁ III

Sekcja 4
ZARZĄDZANIE DANYMI

Artykuł 1312

Przechowywanie danych

Państwa członkowskie:

a) zapewniają, aby dane pierwotne zgromadzone w ramach programów krajowych  planów prac Õ były bezpiecznie przechowywane w komputerowych bazach danych, i podejmują wszelkie konieczne działania, by dane te były traktowane jako dane poufne;

b) zapewniają, aby metadane o odnoszące się do społeczno-gospodarczych danych pierwotnych zgromadzonych w ramach programów krajowych  planów prac Õ były bezpiecznie przechowywane w komputerowych bazach danych;

 199/2008

c) podejmują wszelkie niezbędne środki techniczne, by dane te ochronić przez przypadkowym lub nielegalnym zniszczeniem, przypadkową utratą, uszkodzeniem, rozpowszechnieniem lub dostępem osób niepowołanych.

ê 199/2008 (dostosowany)

Artykuł 1413

Kontrola jakości danych i ich zatwierdzanie

1. Państwa członkowskie odpowiadają za jakość i kompletność danych pierwotnych, które zgromadzono w ramach programów krajowych  planów prac Õ , oraz za pochodne od nich dane szczegółowe i sumaryczne  zagregowane Õ, które przekazuje się użytkownikom końcowym.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby:

a) dane pierwotne gromadzone w ramach programów krajowych  planów prac Õ były odpowiednio sprawdzane pod kątem błędów według właściwych procedur kontroli jakości;

b) dane szczegółowe i sumaryczne  zagregowane Õ pochodne od danych pierwotnych zgromadzonych w ramach programów krajowych  planów prac Õ były zatwierdzane, zanim zostaną przekazane użytkownikom końcowym;

c) względem danych pierwotnych, szczegółowych i  zagregowanych Õ sumarycznych, o których mowa w lit. a) i b), zostały opracowane procedury zapewnienia jakości zgodne z procedurami przyjętymi przez międzynarodowe organy naukowe, regionalne organizacje ds. Ö zarządzania rybołówstwem Õ gospodarki rybnej, i STECF  i regionalne grupy koordynacyjne, o których mowa w art. 8 Õ.

ROZDZIAŁ IVIII

WYKORZYSTANIE DANYCH GROMADZONYCH W RAMACH WPR WSPÓLNEJ POLITYKI RYBOŁÓWSTWA

 199/2008

Artykuł 15

Dane wchodzące w zakres

1. Niniejszy rozdział stosuje się do wszystkich danych gromadzonych:

a) na mocy rozporządzeń: (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 788/96, (WE) nr 2091/98, (WE) nr 104/2000, (WE) nr 2347/2002, (WE) nr 1954/2003, (WE) nr 2244/2003, (WE) nr 26/2004, (WE) nr 812/2004, (WE) nr 1921/2006, (WE) nr 1966/2006 i (WE) nr 1100/2007;

b) na mocy niniejszego rozporządzenia:

(i) o działalności statków, opartych na informacjach z systemu monitorowania satelitarnego i innych systemów monitorowania o wymaganym formacie;

(ii) pozwalających wiarygodnie oszacować całkowitą objętość połowów poszczególnych gatunków w podziale na zdefiniowane regionalne rodzaje rybołówstwa i segmenty floty, obszary geograficzne i okresy czasu, z uwzględnieniem odrzutów i w stosownych przypadkach danych o połowach rekreacyjnych;

(iii) biologicznych potrzebnych do oszacowania stanu eksploatowanych zasobów;

(iv) o ekosystemie potrzebnych do oceny wpływu działalności połowowej na ekosystem morski;

(v) społeczno-gospodarczych z sektora rybołówstwa.

2. Państwa członkowskie unikają wszelkiego powtórnego gromadzenia danych, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 1614

Dostęp do danych pierwotnych i ich przekazywanie

1. Do celów weryfikacji istnienia danych pierwotnych, innych niż dane społeczno-gospodarcze, zgromadzone zgodnie z art. 64 ust. 1, państwa członkowskie zapewniają Komisji dostęp do krajowych komputerowych baz danych, o których mowa w art. 1312 lit. a).

2. Do celów weryfikacji danych społeczno-gospodarczych zgromadzonych zgodnie z art. 64 ust. 1 państwa członkowskie zapewniają Komisji dostęp do krajowych komputerowych baz danych, o których mowa w art. 1312 lit. b).

ê 199/2008 (dostosowany)

3. Państwa członkowskie zawierają z Komisją porozumienia zapewniające Komisji faktyczny i nieograniczony dostęp do krajowych komputerowych baz danych, o których mowa w ust. 1 i 2, niepowodujące uszczerbku dla obowiązków wynikających z innych przepisów wspólnotowych  unijnych Õ.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby dane pierwotne zgromadzone podczas połowów kontrolnych na morzu były przekazywane międzynarodowym organizacjom naukowym i odpowiednim gremiom naukowym przy regionalnych organizacjach ds. Ö zarządzania rybołówstwem Õ gospodarki rybnej zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami Wspólnoty  Unii Õ i państw członkowskich.

 199/2008 (dostosowany)

Artykuł 1715

Przetwarzanie danych pierwotnych

1. Państwa członkowskie przetwarzają dane pierwotne do postaci zbiorów danych szczegółowych i Ö zagregowanych Õ sumarycznych zgodnie z:

a) właściwymi normami międzynarodowymi, o ile takie normy istnieją;

b) protokołami uzgodnionymi na szczeblu międzynarodowym lub regionalnym, o ile takie protokoły istnieją.

2. Państwa członkowskie dostarczają w razie konieczności użytkownikom końcowym i Komisji opis metod użytych do przetwarzania danych, o które wystąpiono, i ich właściwości statystycznych.

 199/2008

Artykuł 18

Udostępnianie danych szczegółowych i sumarycznych

1. Państwa członkowskie udostępniają użytkownikom końcowym dane szczegółowe i sumaryczne do wykorzystania w analizach naukowych:

a) jako podstawy do formułowania zaleceń w gospodarce rybnej, w tym dla regionalnych komitetów doradczych;

b) w imię debaty publicznej i udziału zainteresowanych stron w kształtowaniu polityki;

c) do publikacji naukowej.

2. W przypadku gdy konieczne jest zapewnienie anonimowości, państwa członkowskie mogą odmówić dostarczenia użytkownikom końcowym do celów, o których mowa w ust. 1 lit. b), danych o działalności statków, opartych na informacjach z systemu satelitarnego monitorowania statków.

Artykuł 19

Przekazywanie danych szczegółowych i sumarycznych

Państwa członkowskie przekazują dane szczegółowe i sumaryczne w bezpiecznym formacie elektronicznym.

Artykuł 20

Tryb przekazywania danych szczegółowych i sumarycznych

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby właściwe dane szczegółowe i sumaryczne były regularnie i terminowo dostarczane odpowiednim regionalnym organizacjom ds. gospodarki rybnej, dla których Wspólnota jest umawiającą się stroną lub obserwatorem, i odpowiednim międzynarodowym gremiom naukowym, zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami Wspólnoty i państw członkowskich.

2. Jeżeli wystąpiono o szczegółowe i sumaryczne dane do określonych analiz naukowych, państwa członkowskie zapewniają, aby dane te zostały dostarczone użytkownikom końcowym:

a) do celów, o których mowa w art. 18 ust. 1 lit. a) – w terminie jednego miesiąca od dnia, w którym wpłynął wniosek o odnośne dane;

b) do celów, o których mowa w art. 18 ust. 1 lit. b) – w terminie dwóch miesięcy od dnia, w którym wpłynął wniosek o odnośne dane.

3. Jeżeli wystąpiono o szczegółowe i sumaryczne dane do publikacji naukowej, o której mowa w art. 18 ust. 1 lit. c), państwa członkowskie:

a) mogą dla ochrony interesu zawodowego osób, które gromadziły dane, wstrzymać przekazanie danych użytkownikom końcowym na okres trzech lat od dnia zgromadzenia danych. Państwa członkowskie informują użytkowników końcowych i Komisję o wszelkich takich decyzjach. W należycie uzasadnionych przypadkach Komisja może zezwolić na przedłużenie tego okresu;

b) zapewniają, aby – jeżeli upłynął wspomniany trzyletni okres – dane zostały dostarczone użytkownikom końcowym w terminie dwóch miesięcy od dnia, w którym wpłynął wniosek o odnośne dane.

4. Państwa członkowskie mogą odmówić przekazania odnośnych danych szczegółowych i sumarycznych jedynie wtedy, gdy:

a) istnieje ryzyko, że osoby fizyczne lub podmioty prawne zostaną zidentyfikowane, w którym to przypadku państwo członkowskie może zaproponować alternatywne sposoby spełnienia potrzeb użytkownika końcowego, które zapewnią anonimowość;

b) zachodzi przypadek, o którym mowa w art. 22 ust. 3;

c) dane te są dostępne w innej formie lub w innym formacie i użytkownicy końcowi mogą w prosty sposób je uzyskać.

5. W przypadkach gdy użytkownicy końcowi inni niż właściwe międzynarodowe organizacje ds. gospodarki rybnej, dla których Wspólnota jest umawiającą się stroną lub obserwatorem, i niż odpowiednie międzynarodowe gremia naukowe występują o dane inne niż dane już dostarczone międzynarodowym organizacjom ds. gospodarki rybnej, dla których Wspólnota jest umawiającą się stroną lub obserwatorem, i niż dostarczone odpowiednim międzynarodowym gremiom naukowym, państwa członkowskie mogą obciążyć tych użytkowników końcowych faktycznymi kosztami uzyskania i, w razie konieczności, zestawienia danych przed ich przekazaniem.

ò nowy

Artykuł 16

Procedura zapewniania dostępności danych szczegółowych i zagregowanych

1. Państwa członkowskie wprowadzają odpowiednie procedury i technologie elektroniczne, aby zapewnić skuteczne stosowanie art. 25 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, i odstępują od wprowadzania wszelkich zbędnych ograniczeń możliwie najszerszego rozpowszechniania danych szczegółowych i zagregowanych.

2. W przypadku danych obejmujących informacje dotyczące zidentyfikowanych lub możliwych do zidentyfikowania osób fizycznych państwa członkowskie zapewniają istnienie odpowiednich zabezpieczeń. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 23, aktów delegowanych określających odpowiednie zabezpieczenia, które należy stosować przy przetwarzaniu takich informacji.

3. Państwa członkowskie zapewniają, by stosowne dane szczegółowe i zagregowane były aktualizowane oraz udostępniane użytkownikom końcowym w terminie jednego miesiąca od otrzymania wniosku o te dane. W przypadku wniosków złożonych przez inne zainteresowane strony państwa członkowskie zapewniają, by dane były aktualizowane i udostępniane w terminie dwóch miesięcy od otrzymania wniosku o te dane.

4. W przypadku wniosku o szczegółowe dane na potrzeby publikacji naukowej państwa członkowskie mogą zażądać, w celu ochrony interesu zawodowego podmiotów gromadzących dane, odroczenia publikacji danych o 3 lata od daty, do której dane te się odnoszą. Państwa członkowskie informują użytkowników końcowych i Komisję o wszelkich takich decyzjach i ich uzasadnieniu.

Artykuł 17

Kompatybilne systemy przechowywania i wymiany danych

1. W celu zmniejszenia kosztów i ułatwienia dostępu do danych użytkownikom końcowym i innym zainteresowanym stronom państwa członkowskie, Komisja, naukowe organy doradcze oraz wszelcy stosowni użytkownicy końcowi pracują wspólnie nad stworzeniem kompatybilnych systemów przechowywania i wymiany danych, z uwzględnieniem przepisów dyrektywy 2007/2/WE. Systemy te muszą również ułatwiać dostarczanie informacji innym zainteresowanym stronom. Regionalne plany prac, o których mowa w art. 8 ust. 6, mogą stanowić podstawę porozumienia w sprawie takich systemów.

2. W stosownych przypadkach należy wprowadzić zabezpieczenia, jeżeli systemy przechowywania i wymiany danych, o których mowa w ust. 1, obejmują informacje dotyczące zidentyfikowanych lub możliwych do zidentyfikowania osób fizycznych. Zgodnie z art. 23 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych określających odpowiednie zabezpieczenia, które należy stosować przy przetwarzaniu takich informacji.

3. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów wykonawczych ustanawiających przepisy dotyczące procedur, formatów, kodów i harmonogramów, które należy wykorzystywać w celu zapewnienia kompatybilności systemów przechowywania i wymiany danych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 24 ust. 2.

ê 199/2008 (dostosowany)

Artykuł 2118

Weryfikacja odmowy dostarczenia danych

1. Jeżeli państwo członkowskie odmawia dostarczenia danych na mocy art. 20 ust. 3 lit. a)  16 ust. 4 Õ, użytkownik końcowy może wystąpić do Komisji o zweryfikowanie tej odmowy. Jeżeli Komisja uzna, że odmowa nie jest należycie uzasadniona, może zażądać od państwa członkowskiego, by dostarczyło danych użytkownikowi końcowemu w terminie jednego miesiąca.

2. Jeżeli państwo członkowskie nie dostarczy odnośnych danych w terminie wskazanym w ust. 1, stosuje się art. 8 ust. 5 i 6.

Artykuł 2219

Obowiązki użytkowników końcowych  danych Õ

1. Użytkownicy końcowi danych:

a) wykorzystują dane jedynie do celu wskazanego w ich wniosku  o informacje Õ zgodnie z art. 18  16 Õ;

 199/2008

b) należycie podają źródła danych;

c) odpowiadają za prawidłowe i odpowiednie wykorzystywanie danych z punktu widzenia etyki naukowej;

d) informują Komisję i odnośne państwa członkowskie o wszelkich przypuszczalnych problemach z danymi;

e) dostarczają odnośnym państwom członkowskim i Komisji odniesień do wyników, które osiągnięto dzięki korzystaniu z danych;

f) nie przekazują otrzymanych danych stronom trzecim bez zgody odnośnego państwa członkowskiego;

g) nie sprzedają danych stronom trzecim.

ê 199/2008 (dostosowany)

2. Państwa członkowskie informują Komisję o wszelkich naruszeniach, których dopuścili się użytkownicy  danych Õ końcowi.

3. Jeżeli użytkownik  danych Õ końcowy naruszy jakiekolwiek z wymagań określonych w ust. 1, Komisja może zezwolić, by odnośne państwo członkowskie ograniczyło danemu użytkownikowi  danych Õ dostęp do danych lub odmówiło mu takiego dostępu.

ROZDZIAŁ VIV

WSPARCIE DORADZTWA NAUKOWEGO

Artykuł 2320

Uczestnictwo w posiedzeniach organów międzynarodowych

Państwa członkowskie zapewniają uczestnictwo ich krajowych ekspertów w odnośnych posiedzeniach regionalnych organizacji ds. Ö zarządzania rybołówstwem Õ gospodarki rybnej, dla których  Unia Õ Wspólnota jest umawiającą się stroną lub obserwatorem, i międzynarodowych gremiów naukowych.

Artykuł 2421

Koordynacja i współpraca

1. Państwa członkowskie i Komisja koordynują swoje wysiłki i współpracują  w celu dalszej poprawy jakości i zakresu danych oraz terminowości ich dostarczania Õ, tak by rosła  umożliwiającej zwiększenie Õ wiarygodnościć doradztwa naukowego oraz poprawę jakościć programów prac i polepszały się metody pracy regionalnych organizacji ds. Ö zarządzania rybołówstwem Õ gospodarki rybnej, dla których  Unia Õ Wspólnota jest umawiającą się stroną lub obserwatorem, oraz międzynarodowych gremiów naukowych.

 199/2008

2. Taką koordynację i współpracę prowadzi się bez szkody dla otwartej debaty naukowej i z myślą o propagowaniu bezstronnego doradztwa naukowego.

ROZDZIAŁ VIV

PRZEPISY KOŃCOWE

ê 199/2008 (dostosowany)

Artykuł 25

Środki wykonawcze

Środki konieczne do wykonania niniejszego rozporządzenia przyjmowane są zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 27 ust. 2.

Artykuł 2622

Kontrola

1. Komisja wraz z STECF śledzi postępy programów krajowych  planów prac Õ w ramach Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury ustanowionego na mocy art. 30 47 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 (UE) nr 1380/2013 (zwanego dalej „komitetem”).

ò nowy

2. Pięć lat po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące jego wdrożenia i funkcjonowania.

Artykuł 23

Wykonywanie przekazywanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 4, 16 i 17, powierza się Komisji na czas nieokreślony.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 4, 16 i 17, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 4, 16 i 17 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

ê 199/2008 (dostosowany)

Artykuł 2724

Komitet  Procedura komitetowa Õ

1. We wdrażaniu niniejszego rozporządzenia Õ Komisję wspomaga Komisja jest wspierana przez kKomitet  ds. Rybołówstwa i Akwakultury ustanowiony na mocy art. 47 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011 Õ.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE  5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 Õ.

3. Okres przewidziany w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE wynosi jeden miesiąc.

Artykuł 2825

Uchylenie

1. Niniejszym uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1543/2000  199/2008  ze skutkiem od dnia  […] Õ 1 stycznia 2009 r. Uchylone przepisy mają jednak nadal zastosowanie do programów krajowych zatwierdzonych przed dniem  wejściem w życie niniejszego rozporządzenia Õ. 31 grudnia 2008 r.

2. Odesłania do uchylonego rozporządzenia należy rozumieć jako odesłania do niniejszego rozporządzenia i odczytywać zgodnie z tabelą korelacji zamieszczoną w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2926

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1543/2000 z dnia 29 czerwca 2000 r. ustanawiające ramy wspólnotowe w zakresie zbierania i zarządzania danymi niezbędnymi do prowadzenia wspólnej polityki rybołówstwa.

(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 199/2008 w sprawie ustanowienia wspólnotowych ram gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania w sektorze rybołówstwa oraz w sprawie wspierania doradztwa naukowego w zakresie wspólnej polityki rybołówstwa.

(3) COM(2014) 910 final.

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE, Dz.U L 354 z 28.12.2013, s. 22.

(5) Załącznik I do noty 10629/13 z dnia 11 czerwca 2013 r., przesłanej przez Sekretariat Generalny Rady do Komitetu Stałych Przedstawicieli.

(6) Jak zalecono również w sprawozdaniu opublikowanym przez Parlament Europejski w 2013 r.: http://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/etudes/join/2013/495865/IPOL-PECH_ET(2013)495865_EN.pdf

(7) Zdefiniowanych jako podmioty, które z przyczyn badawczych lub zarządczych są zainteresowane naukową analizą danych w sektorze rybołówstwa.

(8) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006.

(9) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 762/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie statystyk w dziedzinie akwakultury, uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 788/96. Rozporządzenie (WE) nr 1921/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie przekazywania danych statystycznych na temat wyładunków produktów rybołówstwa w państwach członkowskich i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1382/91. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na określonych obszarach, innych niż północny Atlantyk, danych statystycznych o połowach nominalnych (przekształcenie).Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 217/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania danych statystycznych dotyczących połowów i działalności rybackiej przez państwa członkowskie dokonujące połowów na północno-zachodnim Atlantyku (przekształcenie).Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 218/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na północno-wschodnim Atlantyku danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych (przekształcenie).Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 295/2008 z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie statystyk strukturalnych dotyczących przedsiębiorstw (przekształcenie).

(10) http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX:32008L0056

(11) INSPIRE, dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.

(12) Międzynarodowa Rada Badań Morza.

(13) Generalna Komisja Rybołówstwa Morza Śródziemnego.

(14) Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.

(15) http://eur-lex.europa.eu/legal-content//pl/TXT/PDF/?uri=COM:2014:254:REV1&from=EN W komunikacie tym luki w wiedzy o morzu uznano za jedną z kwestii, które w chwili obecnej utrudniają innowacje w niebieskiej gospodarce.

(16) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 508/2014 w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR). Realizacja działań państw członkowskich w zakresie gromadzenia danych na podstawie ram gromadzenia danych jest obecnie współfinansowana w ramach zarządzania dzielonego na poziomie 80 %, co stanowi wzrost w porównaniu z poziomem 50 % ustalonym na lata 2007–2013. Dostępny budżet wynosi 520 mln EUR na okres 2014–2020, co oznacza udostępnienie większej ilości środków na potrzeby gromadzenia danych, przy całkowitej dostępnej kwocie wydatków publicznych (UE i państwa członkowskie) w wysokości 650 mln EUR w okresie 7 lat. Wkład państw członkowskich zostanie znacznie zmniejszony, z około 30 mln EUR rocznie do 18,5 mln EUR.

(17) Konieczne będzie zapewnienie spójności pomiędzy niniejszym wnioskiem a wnioskiem dotyczącym systemu dostępu do zasobów głębokowodnych, który jest obecnie omawiany przez Parlament Europejski i Radę, w odniesieniu do przepisów dotyczących gromadzenia danych, o których mowa w art. 19 i w załączniku II ( http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2012:0371:FIN:PL:PDF ).

(18) Koordynacja na szczeblu UE odbywać się będzie w ramach unijnej grupy ekspertów ds. gromadzenia danych, do której zadań należeć będą między innymi prace prowadzone obecnie przez grupę roboczą planowania w sprawach gospodarczych.

(19) Należy zauważyć, że doradztwo naukowe obejmuje opinie dotyczące nie tylko ochrony zasobów rybołówstwa, lecz także opartego na ekosystemie podejścia do rybołówstwa i oceny wpływu na środowisko.

(20) Rozporządzenie Rady (WE) nr 199/2008 z dnia 25 lutego 2008 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowych ram gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania w sektorze rybołówstwa oraz w sprawie wspierania doradztwa naukowego w zakresie wspólnej polityki rybołówstwa (Dz.U. L 60 z 5.3.2008, s. 1).

(21) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE, (Dz.U L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(22) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 508/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2328/2003, (WE) nr 861/2006, (WE) nr 1198/2006 i (WE) nr 791/2007 oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1255/2011 (Dz.U. L 149 z 20.5.2014, s. 1).

(23) Dz.U. L 358 z 31.12.2002, s. 59. Rzporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 865/2007 (Dz.U. L 192 z 24.7.2007, s. 1).

(24) Dz.U. L 176 z 15.7.2000, s. 1

(25) Dz.U. L 261 z 20.10.1993, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1098/2007 (Dz.U. L 248 z 22.9.2007, s.3).

(26) Dz.U. L 108 z 1.5.1996, s. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, s. 1).

(27) Dz.U. L 266 z 1.10.1998, s. 36.

(28) Dz.U. L 17 z 21.1.2000, s. 22. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1759/2006 (Dz.U. L 335 z 1.12.2006, s.3).

(29) Dz.U. L 351 z 28.12.2002, s. 6. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2269/2004 (Dz.U. L 396 z 31.12.2004, s.3).

(30) Dz.U. L 289 z 7.11.2003, s. 1.

(31) Dz.U. L 333 z 20.12.2003, s. 17.

(32) Dz.U. L 5 z 9.1.2004, s. 25. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1799/2006 (Dz.U. L 341 z 7.12.2006, s.3).

(33) Dz.U. L 150 z 30.4.2004, p. 12. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 809/2007 (Dz.U. L 182 z 12.7.2007, s.1).

(34) Dz.U. L 403 z 30.12.2006, s. 1.

(35) Dz.U. L 409 z 30.12.2006, p. 1. Sprostowanie w Dz.U. L 36 z 8.2.2007, s. 3.

(36) Dz.U. L 248 z 22.09.2007, s. 17.

(37) Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).

(38) Rozporządzenie (WE) nr 1921/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie przekazywania danych statystycznych na temat wyładunków produktów rybołówstwa w państwach członkowskich i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1382/91 (Dz.U. L 403 z 30.12.2006, s. 1).

(39) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 295/2008 z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie statystyk strukturalnych dotyczących przedsiębiorstw (Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 13).

(40) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiająca ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej), (Dz.U. L 164 z 25.6.2008, s. 19).

(41) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 762/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie statystyk w dziedzinie akwakultury, uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 788/96.

(42) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na określonych obszarach, innych niż północny Atlantyk, danych statystycznych o połowach nominalnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 1).

(43) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 217/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania danych statystycznych dotyczących połowów i działalności rybackiej przez państwa członkowskie dokonujące połowów na północno-zachodnim Atlantyku (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 42).

(44) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 218/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na północno-wschodnim Atlantyku danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 70).

(45) Dyrektywa 2009/147/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz.U. L 20 z 26.1.2010, s. 7).

(46) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1236/2010 z dnia 15 grudnia 2010 r. ustanawiające system kontroli i egzekwowania mający zastosowanie na obszarze objętym Konwencją w sprawie przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 2791/1999 (Dz.U. L 348 z 31.12.2010, s. 17).

(47) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1343/2011 z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących połowów na obszarze objętym porozumieniem GFCM (Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego) oraz zmiany rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006 w sprawie środków zarządzania zrównoważoną eksploatacją zasobów rybołówstwa Morza Śródziemnego (Dz.U. L 347 z 30.12.2011, s. 44).

(48) Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7).

(49) Rozporządzenie Rady (WE) nr 2347/2002 ustanawiające szczególne wymagania dostępu oraz warunki z tym związane mające zastosowanie do połowów zasobów głębokowodnych (Dz.U. L 351 z 28.12.2002, s. 6).

(50) Rozporządzenie Rady (WE) nr 812/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. ustanawiające środki dotyczące przypadkowych odłowów waleni na łowiskach i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 88/98 (Dz.U. L 150 z 30.4.2004, s.12).

(51) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1967/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie środków zarządzania zrównoważoną eksploatacją zasobów rybołówstwa Morza Śródziemnego, zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2847/93 i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1626/94 (Dz.U. L 409 z 30.12.2006, s. 11).

(52) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1100/2007 z dnia 18 września 2007 r. ustanawiające środki służące odbudowie zasobów węgorza europejskiego (Dz.U. L 248 z 22.9.2007, s. 17).

(53) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1006/2008 z dnia 29 września 2008 r. dotyczące upoważnień do prowadzenia działalności połowowej przez wspólnotowe statki rybackie poza wodami terytorialnymi Wspólnoty oraz wstępu statków państw trzecich na wody terytorialne Wspólnoty, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 i (WE) nr 1627/94 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 3317/94 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 33).

(54) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(55) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 204/2006 z dnia 6 lutego 2006 r. dostosowujące rozporządzenie Rady (EWG) nr 571/88 oraz zmieniające decyzję Komisji 2000/115/WE w celu organizacji badań statystycznych Wspólnoty dotyczących struktury gospodarstw rolnych w 2007 r. (Dz.U. L 34 z 7.2.2006, s. 3).

(56) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 717/2010 z dnia 6 sierpnia 2010 r. dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej (Dz.U. L 210 z 11.8.2010, s. 24).

(57) Dz.U. L 41 z 14.2.2003, s. 26.

(58) Dz.U. L 264 z 25.9.2006, s. 13.

(59) Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).

(60) Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

(61) Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (Dz.U. L 108 z 25.4.2007, s. 1).

(62) Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.

(63) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

(64) Dz.U. L 160 z 14.6.2006, s. 1.

(65) Dz.U. L 225 z 31.8.2005, s. 18.

(66) Dz.U. L 187 z 20.7.1999, s. 70. Decyzja zmieniona decyzją 2004/864/WE (Dz.U. L 370 z 17.12.2004, s. 19).

(67) Dz.U. L 256 z 3.8.2004, s. 17. Decyzja zmieniona decyzją 2007/409/WE (Dz.U. L 155 z 15.6.2007, s. 68).

(68) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

(69) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23. Decyzja zmieniona decyzją 2006/512/WE (Dz.U. L 200 z 22.7.2006, s. 11).

(70) Dyrektywa 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylająca dyrektywę Rady 90/313/EWG (Dz.U. L 41 z 14.2.2003, s. 26).

(71) Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. L 264 z 25.9.2006, s. 13).

Tabela korelacji
Rozporządzenie (WE) nr 1543/2000	Rozporządzenie (WE) nr 199/2008
Artykuł 1	Artykuł 1
Artykuł 2	Artykuł 2
Artykuł 3	Artykuły 3, 4 i 5
Artykuł 4	Artykuł 15
Artykuł 5	Artykuły 3 i 25
Artykuł 6	Artykuły 4 i 8
Artykuł 7	Artykuły 13 i 18
Artykuł 8	Artykuły 25 i 26
Artykuł 9	Artykuł 27
Artykuł 10	Artykuł 26
Artykuł 11	Artykuł 29

Rozporządzenie (WE) nr 199/2008	Niniejsze rozporządzenie
Artykuł 1 ust. 1.	-
Artykuł 1 ust. 2.	-
-	Artykuł 1 ust. 1.
-	Artykuł 1 ust. 2.
-	Artykuł 1 ust. 3.
Artykuł 1 ust. 3.	Artykuł 1 ust. 4.
-	Artykuł 2
Artykuł 2 lit. a)–i)	Artykuł 3 lit. a)–i)
Artykuł 2 lit. j)	-
Artykuł 2 lit. k)	Artykuł 3 lit. j)
Artykuł 3	Artykuł 5 ust. 1, 2 i 3
Artykuł 4	Artykuł 6
Artykuł 5	Artykuł 8
-	Artykuł 4
-	Artykuł 7
Artykuł 6	Artykuł 9
Artykuł 7	Artykuł 10
Artykuł 8	-
Artykuł 9	-
Artykuł 10	Artykuł 11 ust. 1.
Artykuł 11 ust. 1.	-
Artykuł 11 ust. 2.	-
Artykuł 11 ust. 3.	Artykuł 11 ust. 2.
Artykuł 11 ust. 4.	-
-	Artykuł 11 ust. 3.
Artykuł 12	Artykuł 5 ust. 4 i 5
Artykuł 13	Artykuł 12
Artykuł 15	-
Artykuł 16	Artykuł 14
Artykuł 17	Artykuł 15
Artykuł 18	-
Artykuł 19	-
Artykuł 20	-
-	Artykuł 16
-	Artykuł 17
Artykuł 21	Artykuł 18
Artykuł 22	Artykuł 19
Artykuł 23	Artykuł 20
Artykuł 24	Artykuł 21
Artykuł 25	-
Artykuł 26	Artykuł 22 ust. 1.
-	Artykuł 22 ust. 2.
-	Artykuł 23
Artykuł 27 ust. 1 i 2	Artykuł 24 ust. 1 i 2
Artykuł 27 ust. 3.	-
Artykuł 28	Artykuł 25
Artykuł 29	Artykuł 26
Załącznik	-
-	Załącznik