UZASADNIENIE

1.           KONTEKST WNIOSKU

Negocjacje dotyczące Konwencji w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami, prowadzone pod auspicjami Organizacji ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) oraz Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP), zakończyły się w marcu 1998 r.

Konwencja została otwarta do podpisu na konferencji ministerialnej, która odbyła się we wrześniu 1998 r. w Rotterdamie. Konwencja została podpisana przez Wspólnotę w dniu 11 września 1998 r. Konwencja rotterdamska stanowi ważny krok w kierunku międzynarodowej regulacji handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi, w tym pestycydami. Celem konwencji jest promowanie wspólnej odpowiedzialności oraz starań podejmowanych przez jej strony w międzynarodowym handlu takimi substancjami chemicznymi, aby chronić ludzkie zdrowie i środowisko naturalne przed potencjalnym zagrożeniem, jak również przyczyniać się do wykorzystywania tych substancji w sposób przyjazny dla środowiska naturalnego.

Unia wdrożyła konwencję rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 649/2012  z dnia 4 lipca 2012 r. dotyczącym wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów[1]. Decyzją 2006/730/WE z dnia 25 września 2006 r.[2] Rada zatwierdziła konwencję w imieniu Wspólnoty Europejskiej.

Konwencja weszła w życie w dniu 24 lutego 2004 r. Siódma konferencja stron (COP7) odbędzie się w Genewie w dniach od 4 do 15 maja 2015 r. Poza Unią stronami konwencji jest również 27 spośród jej państw członkowskich.

Na podstawie zaleceń Komitetu Kontroli Chemicznej (CRC), który jest organem pomocniczym podlegającym konferencji stron, najprawdopodobniej podejmie ona decyzje w sprawie dodania kolejnych substancji chemicznych do załącznika III do konwencji i objęcia ich procedurą zgody po uprzednim poinformowaniu.

Substancje chemiczne, które Komitet Kontroli Chemicznej zaleca włączyć do załącznika III do konwencji rotterdamskiej, a mianowicie azbest chryzotylowy, metamidofos, trichlorfon, fention (postaci ultraniskoobjętościowe (ULV) w ilości równej 640 g substancji czynnej/l lub większej) oraz postaci płynne (koncentrat emulgujący i koncentrat rozpuszczalny) zawierające dichlorek parakwatu w ilości równej 276 g/l lub większej, odpowiadający jonowi parakwatu w ilości równej 200 g/l lub większej, są już przedmiotem ograniczeń wywozu na mocy prawa unijnego, które są podobne do tych wynikających z konwencji. W związku z tym Komisja występuje do Rady z wnioskiem dotyczącym decyzji w sprawie poparcia zmiany załącznika III do konwencji w imieniu Unii podczas siódmej konferencji stron.

2014/0356 (NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

określająca stanowisko, które należy przyjąć w imieniu Unii Europejskiej w odniesieniu do wniosków dotyczących zmian załącznika III do konwencji rotterdamskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1 oraz art. 207 w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)       Unia Europejska ratyfikowała konwencję rotterdamską w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami (zwaną dalej „konwencją rotterdamską”)[3].

(2)       Konwencję rotterdamską wdraża w Unii rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 649/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. dotyczące wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów[4].

(3)       Aby państwom przywozu zagwarantować możliwość korzystania z ochrony zapewnianej przez konwencję rotterdamską, należy poprzeć zalecenie Komitetu Kontroli Chemicznej dotyczące włączenia do załącznika III do konwencji rotterdamskiej azbestu chryzotylowego, metamidofosu, trichlorfonu, fentionu (postaci ultraniskoobjętościowe (ULV) w ilości równej 640 g substancji czynnej/l lub większej) oraz postaci płynnych (koncentrat emulgujący i koncentrat rozpuszczalny) zawierających dichlorek parakwatu w ilości równej 276 g/l lub większej, odpowiadający jonowi parakwatu w ilości równej 200 g/l lub większej. Powyższe substancje są już objęte zakazami bądź surowymi ograniczeniami w Unii i w związku z tym podlegają wymogom dotyczącym wywozu, wykraczającym poza wymogi konwencji rotterdamskiej.

(4)       Oczekuje się, że siódma konferencja stron (COP7) konwencji rotterdamskiej podejmie decyzje dotyczące wprowadzenia proponowanych zmian do załącznika III. Unia powinna poprzeć wprowadzenie tych zmian,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł

Podczas siódmej konferencji stron konwencji rotterdamskiej Unia poprze przyjęcie zmian do załącznika III do konwencji rotterdamskiej polegających na dodaniu do niego azbestu chryzotylowego, metamidofosu, trichlorfonu, fentionu (postaci ultraniskoobjętościowe (ULV) w ilości równej 640 g substancji czynnej/l lub większej) oraz postaci płynnych (koncentrat emulgujący i koncentrat rozpuszczalny) zawierających dichlorek parakwatu w ilości równej 276 g/l lub większej, odpowiadający jonowi parakwatu w ilości równej 200 g/l lub większej. Przedstawiciele Unii na konferencji stron mogą bez dalszych decyzji Rady uzgodnić niewielkie zmiany w projektach decyzji konferencji stron.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

                                                                       W imieniu Rady

                                                                       Przewodniczący

[1]               Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 60.

[2]               Dz.U. L 299 z 28.10.2006, s. 23.

[3]               Dz.U. L 299 z 28.10.2006, s. 23.

[4]               Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 60.