UZASADNIENIE

1.           W kontekście społeczeństwa obywatelskiego w Europie Komisja przywiązuje wielką wagę do uproszczenia i uporządkowania prawa Unii, tak aby stało się ono bardziej przejrzyste i dostępne dla obywateli, otwierając im w ten sposób nowe możliwości korzystania z przysługujących im konkretnych uprawnień.

Ten cel nie może zostać osiągnięty tak długo, jak liczne przepisy, które były wielokrotnie zmieniane, często zasadniczo, pozostają rozproszone, tak iż trzeba ich szukać częściowo w oryginalnym akcie, a częściowo w późniejszych aktach zmieniających. Wymaga to pracochłonnego porównywania wielu różnych aktów w celu ustalenia obowiązujących norm prawnych.

Z tego powodu ujednolicenie przepisów często zmienianych jest potrzebne, aby prawo stało się jasne i zrozumiałe.

2.           W dniu 1 kwietnia 1987 r. Komisja postanowiła[1] zalecić swoim pracownikom, aby wszystkie akty były ujednolicane nie później niż po 10 zmianach, podkreślając, że jest to wymaganie minimalne i że odpowiednie jednostki powinny starać się nawet częściej ujednolicać teksty, za które są odpowiedzialne, tak aby przepisy tych aktów były jasne i łatwo zrozumiałe.

3.           Konkluzje Prezydencji Rady Europejskiej w Edynburgu (grudzień 1992 r.) potwierdziły to stanowisko[2], podkreślając wagę ujednolicania, które daje pewność co do prawa stosowanego wobec danej materii w danym czasie.

Ujednolicanie musi być podejmowane w pełnej zgodności z normalną procedurą przyjmowania aktów Unii.

Zważywszy, że żadne zmiany co do treści nie mogą być wprowadzane do ujednolicanych aktów, Parlament Europejski, Rada i Komisja uzgodniły, w drodze porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 20 grudnia 1994 r., możliwość stosowania przyspieszonej procedury dla szybkiego przyjmowania takich aktów.

4.           Celem niniejszego wniosku jest ujednolicenie rozporządzenia Rady (WE) nr 994/98 z dnia 7 maja 1998 r. dotyczącego stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do niektórych kategorii horyzontalnej pomocy państwa[3]. Nowe rozporządzenie zastąpi włączone do niego akty[4]; niniejszy wniosek całkowicie zachowuje treść ujednolicanych aktów, zbiera je więc jedynie razem, dokonując tylko takich formalnych zmian, jakie wynikają z samego zadania ujednolicenia.

5.           Wniosek w sprawie ujednolicenia został sporządzony na podstawie wstępnej konsolidacji, w 22 językach urzędowych, rozporządzenia (WE) nr 994/98 i aktu je zmieniającego, przygotowanej przez Urząd Publikacji Unii Europejskiej za pomocą systemu przetwarzania danych. Tam, gdzie artykułom nadano nowe numery, korelacja pomiędzy starą i nową numeracją została określona w tabeli zawartej w załączniku II do ujednoliconego rozporządzenia.

ê 733/2013 art. 1 pkt 1)

2014/0192 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE RADY

w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do niektórych kategorii horyzontalnej pomocy państwa (tekst jednolity)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

ê 994/98 (dostosowany)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat Ö o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Õ, w szczególności jego art. Ö 109 Õ,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [5],

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[6],

a także mając na uwadze, co następuje:

ê

(1)       Rozporządzenie Rady (WE) nr 994/98[7] zostało znacząco zmienione[8]. W celu zapewnienia jasności i zrozumiałości należy to rozporządzenie ujednolicić.

ê 994/98 motyw 2 (dostosowany)

(2)       Zgodnie z Traktatem Ö o funkcjonowaniu Unii Europejskiej („TFUE”) Õ ocena zgodności pomocy z rynkiem Ö wewnętrznym Õ spoczywa zasadniczo na Komisji.

ê 994/98 motyw 3 (dostosowany)

(3)       Właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego wymaga Ö konsekwentnego Õ i skutecznego stosowania zasad konkurencji dotyczących pomocy państwa.

ê 994/98 motyw 4 (dostosowany)

(4)       W dziedzinach, w których Ö Komisja Õ posiada wystarczające doświadczenie w definiowaniu ogólnych kryteriów zgodności, Ö powinna ona mieć możliwość stwierdzenia, Õ za pomocą rozporządzeń, że niektóre kategorie pomocy są zgodne z rynkiem Ö wewnętrznym Õ Ö na podstawie Õ art. Ö 107 Õ ust. 2 i 3 Ö TFUE Õ i podlegają wyłączeniu z procedury określonej w Ö jego Õ art. Ö 108 Õ ust. 3.

ê 994/98 motyw 5 (dostosowany)

(5)       Ö Rozporządzenia Õ dotyczące wyłączeń grupowych Ö zapewniają Õ przejrzystość i pewność prawa. Mogą być Ö one Õ bezpośrednio stosowane przez sądy krajowe, bez uszczerbku dla postanowień art. Ö 4 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej („TUE”) Õ i Ö art. 267 Õ Ö TFUE Õ.

ê 733/2013 motyw 2 (dostosowany)

(6)       Pomoc państwa jest pojęciem obiektywnym zdefiniowanym w art. 107 ust. 1 TFUE. Uprawnienie Komisji do przyjęcia wyłączeń grupowych, przewidziane w Ö niniejszym Õ rozporządzeniu, ma zastosowanie wyłącznie do środków, które spełniają wszystkie kryteria przewidziane w art. 107 ust. 1 TFUE i dlatego stanowią pomoc państwa. Ujęcie pewnych kategorii pomocy w Ö niniejszym Õ rozporządzeniu lub w rozporządzeniu wyłączającym nie przesądza o zakwalifikowaniu danego środka jako pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE.

ê 733/2013 motyw 3 (dostosowany)

(7)       Komisja powinna mieć możliwość stwierdzenia, że w określonych warunkach pomoc na rzecz małych i średnich przedsiębiorstw, pomoc na rzecz badań, rozwoju Ö oraz innowacyjności Õ, pomoc na rzecz ochrony środowiska, pomoc na rzecz zatrudnienia i szkolenia oraz pomoc zgodna z mapą zatwierdzoną przez Komisję dla każdego państwa członkowskiego w zakresie udzielenia pomocy regionalnej są zgodne z rynkiem wewnętrznym i nie podlegają wymogowi Ö zgłoszenia Õ.

ê 733/2013 motyw 4

(8)       W kontekście „Unii innowacji”, jednej z inicjatyw przewodnich strategii „Europa 2020”, działalność innowacyjna stała się jednym z priorytetów polityki unijnej. Poza tym wiele środków pomocy na innowacje obejmuje stosunkowo niskie kwoty i nie powoduje poważnych zakłóceń konkurencji.

ê 733/2013 motyw 5 (dostosowany)

(9)       W sektorze kultury i zachowania dziedzictwa kulturowego pewne środki podjęte przez państwa członkowskie mogą nie stanowić pomocy, ponieważ nie spełniają wszystkich kryteriów przewidzianych w art. 107 ust. 1 TFUE, na przykład dlatego, że beneficjent nie prowadzi działalności gospodarczej, lub dlatego, że nie zachodzi oddziaływanie na wymianę handlową między państwami członkowskimi. Jednak w zakresie, w jakim środki w dziedzinie kultury i zachowania dziedzictwa kulturowego stanowią pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE, Ö Komisja powinna mieć możliwość stwierdzenia, że, w określonych warunkach, pomoc jest zgodna z rynkiem wewnętrznym i nie podlega wymogowi zgłoszenia Õ Małe projekty w obszarze kultury, sektora kreatywnego i zachowania dziedzictwa kulturowego, zazwyczaj nie prowadzą jednak do żadnych poważnych zakłóceń, a ich wpływ na wymianę handlową jest ograniczony, co potwierdzają niedawne przypadki.

ê 733/2013 motyw 6 (dostosowany)

(10)     Wyłączenia w sektorze kultury i zachowania dziedzictwa kulturowego mogą być określane na podstawie doświadczenia Komisji, jak przewidują wytyczne np. dla utworów kinematograficznych Ö i Õ audiowizualnych, lub opracowywane dla poszczególnych przypadków. Opracowując takie wyłączenia grupowe, Komisja powinna wziąć pod uwagę, że powinny one obejmować wyłącznie środki stanowiące pomoc państwa i że z zasady powinny one dotyczyć środków, które przyczyniają się do celów „Unowocześnienia unijnej polityki w dziedzinie pomocy państwa” i że wyłączeniom grupowym podlega tylko pomoc, w odniesieniu do której Komisja zgromadziła już znaczne doświadczenie. Ö Należy ponadto wziąć Õ pod uwagę: kompetencję w pierwszym rzędzie państw członkowskich w dziedzinie kultury, szczególną ochronę różnorodności kulturowej na mocy art. 167 ust. 1 TFUE oraz szczególny charakter kultury.

ê 733/2013 motyw 7 (dostosowany)

(11)     Ö W odniesieniu Õ do środków pomocy państwa na naprawę szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi Ö , jak również środków pomocy państwa na naprawę szkód spowodowanych niekorzystnymi warunkami pogodowymi w obszarze rybołówstwa, Õ kwoty przyznawane w Ö tych obszarach Õ są zwykle ograniczone i można określić jasne warunki zgodności. Ö Niniejsze Õ rozporządzenie Ö powinno Õ przewidzieć możliwość wyłączenia przez Komisję takiej pomocy z wymogu Ö zgłoszenia Õ. Z doświadczenia Komisji wynika, że tego rodzaju pomoc nie prowadzi do żadnych poważnych zakłóceń, a na podstawie zdobytego doświadczenia można określić jasne warunki zgodności.

ê 733/2013 motyw 9 (dostosowany)

(12)     Zgodnie z art. 42 TFUE w pewnych warunkach zasady pomocy państwa nie mają zastosowania do niektórych środków pomocy na rzecz produktów rolnych wymienionych w załączniku I do TFUE. Artykuł 42 nie ma zastosowania do leśnictwa ani do produktów niewymienionych w Ö tym Õ załączniku. Komisja powinna mieć możliwość stosowania wyłączeń w odniesieniu do niektórych rodzajów pomocy dla leśnictwa, w tym pomocy objętej programami rozwoju obszarów wiejskich, oraz w odniesieniu do pomocy na rzecz promowania i reklamy produktów z sektora spożywczego niewymienionych w załączniku I Ö do TFUE Õ, jeśli z doświadczenia Komisji wynika, że zakłócenia konkurencji są ograniczone, oraz można określić jasne warunki zgodności.

ê 733/2013 motyw 10

(13)     Zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 1198/2006 [9] do pomocy udzielanej przez państwa członkowskie na rzecz przedsiębiorstw sektora gospodarki rybnej zastosowanie mają art. 107, 108 i 109 TFUE, z wyjątkiem płatności dokonywanych przez państwa członkowskie na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1198/2006 oraz zgodnie z nim. Dodatkowa pomoc państwa na zachowanie morskich i słodkowodnych zasobów biologicznych zwykle ma ograniczony wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi, przyczynia się do osiągania celów Unii w obszarze polityki morskiej i rybołówstwa i nie powoduje poważnych zakłóceń konkurencji. Przyznawane kwoty są zwykle ograniczone i można określić jasne warunki zgodności.

ê 733/2013 motyw 11 (dostosowany)

(14)     W sektorze sportu, w szczególności sportu amatorskiego, pewne środki podjęte przez państwa członkowskie mogą nie stanowić pomocy, ponieważ nie spełniają wszystkich kryteriów przewidzianych w art. 107 ust. 1 TFUE, na przykład dlatego, że beneficjent nie prowadzi działalności gospodarczej, lub dlatego, że nie zachodzi oddziaływanie na wymianę handlową między państwami członkowskimi. Jednak w zakresie, w jakim środki w dziedzinie sportu stanowią pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE, Ö Komisja powinna mieć możliwość stwierdzenia, że, w określonych warunkach, pomoc jest zgodna z rynkiem wewnętrznym i nie podlega wymogowi zgłoszenia. Õ Środki pomocy państwa w dziedzinie sportu, w szczególności sportu amatorskiego lub na małą skalę, często mają ograniczony wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi i nie powodują poważnych zakłóceń konkurencji. Ponadto przyznawane kwoty są zazwyczaj niewielkie. Na podstawie zdobytego doświadczenia można określić jasne warunki zgodności, tak aby pomoc na rzecz sportu nie prowadziła do żadnych poważnych zakłóceń.

ê 733/2013 motyw 12

(15)     Jeśli chodzi o pomoc dotyczącą transportu lotniczego i morskiego, z doświadczenia Komisji wynika, że pomoc o charakterze społecznym w zakresie transportu na rzecz mieszkańców regionów oddalonych, takich jak regiony najbardziej oddalone i wyspy, w tym wyspiarskie państwa członkowskie stanowiące jeden region i obszary słabo zaludnione, nie prowadzi do żadnych poważnych zakłóceń, pod warunkiem że jest udzielana bez względu na tożsamość przewoźnika. Można ponadto określić jasne warunki zgodności.

ê 733/2013 motyw 13

(16)     Jeśli chodzi o pomoc na infrastrukturę szerokopasmową, Komisja zdobyła w ostatnich latach duże doświadczenie w tym obszarze i opracowała stosowne wytyczne[10]. Z doświadczeń Komisji wynika, że pomoc na niektóre rodzaje infrastruktury szerokopasmowej nie prowadzi do żadnych istotnych zakłóceń i mogłaby kwalifikować się do wyłączenia grupowego, pod warunkiem że spełnione są pewne warunki zgodności i infrastruktura ta jest realizowana na „białych obszarach na mapie”, tzn. w obszarach, na których nie ma infrastruktury tej samej kategorii (ani sieci szerokopasmowych, ani sieci bardzo szybkiego dostępu nowej generacji (NGA)) i na których wprowadzenie takiej infrastruktury w najbliższej przyszłości jest mało prawdopodobne – jak przewidują kryteria opracowane w wytycznych. Jest to prawdziwe zarówno w odniesieniu do pomocy obejmującej podstawową infrastrukturę szerokopasmową, jak i do pomocy dla małych indywidualnych środków obejmujących sieci bardzo szybkiego dostępu nowej generacji, oraz do pomocy na rzecz robót budowlanych związanych z infrastrukturą szerokopasmową oraz na rzecz pasywnej infrastruktury szerokopasmowej.

ê 733/2013 motyw 14 (dostosowany)

(17)     W odniesieniu do infrastruktury pewne środki podjęte przez państwa członkowskie mogą nie stanowić pomocy, ponieważ nie spełniają wszystkich kryteriów przewidzianych w art. 107 ust. 1 TFUE, na przykład dlatego, że beneficjent nie prowadzi działalności gospodarczej lub dlatego, że nie zachodzi oddziaływanie na wymianę handlową między państwami członkowskimi, lub dlatego, że dany środek jest rekompensatą za usługę świadczoną w ogólnym interesie gospodarczym, która spełnia wszystkie kryteria orzecznictwa w sprawie Altmark[11]. Jednak w zakresie, w jakim finansowanie infrastruktury stanowi pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE, Ö Komisja powinna mieć możliwość stwierdzenia, że, w określonych warunkach, pomoc jest zgodna z rynkiem wewnętrznym i nie podlega wymogowi zgłoszenia. Õ W odniesieniu do infrastruktury niewielkie kwoty pomocy na przedsięwzięcia infrastrukturalne mogą być skutecznym sposobem popierania celów Unii w zakresie, w jakim pomoc ta minimalizuje koszty, a potencjalne zakłócenia konkurencji mają ograniczony zakres. Komisja powinna zatem być w stanie wyłączyć pomoc państwa na przedsięwzięcia infrastrukturalne, które wspierają cele wymienione w niniejszym rozporządzeniu oraz inne cele służące wspólnemu interesowi, w szczególności cele strategii „Europa 2020”[12]. Mogłoby to obejmować wsparcie dla projektów dotyczących sieci lub obiektów wielosektorowych, w których konieczne są jedynie relatywnie niewielkie kwoty pomocy. Wyłączenia grupowe można jednak przyznawać wyłącznie dla przedsięwzięć infrastrukturalnych, w odniesieniu do których Komisja ma odpowiednie doświadczenie, aby zdefiniować jednoznaczne i rygorystyczne kryteria zgodności, zapewniające ograniczenie ryzyka potencjalnego zakłócenia konkurencji oraz dalsze obejmowanie dużych kwot pomocy obowiązkiem Ö zgłoszenia Õ zgodnie z art. 108 ust. 3 TFUE.

ê 994/98 motyw 6 (dostosowany)

(18)     Jest właściwym, aby Komisja, przyjmując Ö rozporządzenia Õ wyłączające kategorie pomocy z obowiązku zgłoszenia przewidzianego w art. Ö 108 Õ ust. 3 Ö TFUE Õ, określiła cel pomocy, kategorie beneficjentów i progi ograniczające pomoc podlegającą wyłączeniu, zasady regulujące kumulację pomocy i warunki monitorowania w celu zapewnienia zgodności z rynkiem Ö wewnętrznym Õ pomocy objętej niniejszym rozporządzeniem.

ê 733/2013 motyw 16 (dostosowany)

(19)     Progi dla każdej kategorii pomocy, w odniesieniu do której Komisja przyjmuje rozporządzenie o wyłączeniu grupowym, Ö mogą Õ być wyrażone jako wielkość pomocy w odniesieniu do zbioru kosztów kwalifikowalnych albo jako maksymalne kwoty pomocy. Ö Komisja powinna mieć możliwość   Õ stosowania wyłączeń grupowych w odniesieniu do niektórych rodzajów środków obejmujących pomoc państwa, które – z powodu ich specyficznego sposobu zaprojektowania – nie mogą zostać precyzyjnie wyrażone ani jako wielkość pomocy, ani jako maksymalne kwoty pomocy, jak np. instrumenty inżynierii finansowej lub niektóre rodzaje środków mające na celu promowanie inwestycji finansowanych kapitałem wysokiego ryzyka. Takie złożone środki mogą obejmować pomoc na różnych poziomach: beneficjenci bezpośredni, beneficjenci pośredniczący i beneficjenci pośredni. Ze względu na rosnące znaczenie takich środków i ich udział w osiąganiu celów Unii, Ö należy Õ umożliwić wyłączanie tych środków. Dlatego w przypadku takich środków powinno być możliwe zdefiniowanie progów konkretnego przyznania pomocy w kategoriach maksymalnego poziomu wsparcia zapewnianego przez państwo zawartego w tym środku lub związanego z nim. Maksymalny poziom wsparcia ze strony państwa może obejmować pewien element wsparcia, które może nie być pomocą państwa, pod warunkiem że środek ten obejmuje co najmniej pewne elementy, które zawierają pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE i które nie są marginalne.

ê 994/98 motyw 8 (dostosowany)

(20)     Może być użytecznym ustalenie progów Ö lub Õ innych właściwych warunków wymagających zgłoszenia o przyznaniu pomocy, aby pozwolić Komisji na indywidualne zbadanie wpływu niektórych kategorii pomocy na konkurencję i handel między państwami członkowskimi i ich zgodności z rynkiem Ö wewnętrznym Õ.

ê 994/98 motyw 7 (dostosowany)

(21)     Jest właściwym, aby umożliwić Komisji, przy przyjmowaniu przez nią Ö rozporządzeń Õ wyłączających niektóre kategorie pomocy z obowiązku zgłoszenia określonego w art. Ö 108 Õ ust. 3 Ö TFUE Õ, dołączenie dalszych szczegółowych warunków w celu zapewnienia zgodności z rynkiem Ö wewnętrznym Õ pomocy objętej niniejszym rozporządzeniem.

ê 994/98 motyw 9 (dostosowany)

(22)     Komisja, uwzględniając rozwój i funkcjonowanie rynku Ö wewnętrznego Õ, Ö powinna mieć Õ możliwość stwierdzenia w drodze rozporządzenia, że określony rodzaj pomocy nie spełnia wszystkich kryteriów określonych w art. Ö 107 Õ ust. 1 Ö TFUE Õ i w związku z tym jest wyłączony z procedury zgłoszenia określonej w art. Ö 108 Õ ust. 3 Ö TFUE Õ, pod warunkiem że pomoc przyznana temu samemu przedsiębiorstwu w ciągu danego okresu nie przekracza pewnej ustalonej kwoty.

ê 994/98 motyw 10 (dostosowany)

(23)     Zgodnie z art. Ö 108 Õ ust. 1 Ö TFUE Õ Komisja jest zobowiązana, we współpracy z państwami członkowskimi, do prowadzenia stałego przeglądu wszystkich systemów istniejącej pomocy. W tym celu oraz aby zapewnić możliwie największy stopień przejrzystości i dostatecznej kontroli, jest wskazane zapewnienie przez Komisję ustanowienia wiarygodnego systemu rejestracji i gromadzenia informacji o zastosowaniu przyjmowanych przez nią rozporządzeń, udostępnionego wszystkim państwom członkowskim, jak również otrzymywanie przez Komisję, w celu realizacji powyższego zobowiązania, wszelkich potrzebnych informacji od państw członkowskich odnośnie do realizacji pomocy wyłączonej z procedury zgłoszenia, które mogą być zbadane i ocenione wspólnie z państwami członkowskimi w ramach Komitetu Doradczego Ö ds. Pomocy Państwa Õ. W tym celu jest również wskazane, aby Komisja dla zapewnienia efektywności takiego przeglądu mogła wymagać dostarczenia takich informacji w zależności od potrzeb.

ê 733/2013 motyw 17 (dostosowany)

(24)     Państwa członkowskie Ö powinny zostać Õ zobowiązane do przekazywania podsumowań informacji dotyczących wdrożonej przez nie pomocy objętej rozporządzeniem wyłączającym. Publikacja tych podsumowań jest konieczna do zapewnienia przejrzystości środków przyjętych przez państwa członkowskie. W obliczu rozwoju środków komunikacji elektronicznej publikacja tych podsumowań na stronie internetowej Komisji jest sposobem szybkim i skutecznym, Ö zapewniającym Õ przejrzystość z korzyścią dla zainteresowanych stron. Podsumowania te powinny być zatem publikowane na stronie internetowej Komisji.

ê 994/98 motyw 11 (dostosowany)

(25)     Kontrola przyznawania pomocy pociąga za sobą szeroki zakres różnorodnych problemów natury faktycznej, prawnej i ekonomicznej, o złożonym charakterze i występujących w stale rozwijającym się środowisku. Komisja powinna regularnie przeprowadzać przegląd tych kategorii pomocy, które powinny być wyłączone z obowiązku zgłoszenia. Komisja powinna mieć możliwość uchylenia lub zmiany rozporządzeń przyjętych na mocy niniejszego rozporządzenia w przypadku zmiany okoliczności odnośnie do któregokolwiek ważnego elementu stanowiącego podstawę ich przyjęcia lub gdy wymaga tego stopniowy rozwój lub funkcjonowanie rynku Ö wewnętrznego Õ.

ê 994/98 motyw 12 (dostosowany)

(26)     Komisja, w stałym i ścisłym związku z państwami członkowskimi, Ö powinna móc Õ zdefiniować dokładnie zakres zastosowania tych rozporządzeń i załączonych do nich warunków. W celu zapewnienia współpracy między Komisją a właściwymi władzami państw członkowskich, Ö należy przeprowadzić konsultacje z Õ Komitetem Doradczym ds. Pomocy Państwa przed przyjęciem przez Komisję rozporządzeń na mocy niniejszego rozporządzenia.

ê 733/2013 motyw 18 (dostosowany)

(27)     Projekty rozporządzeń i inne dokumenty analizowane przez Komitet Doradczy ds. Pomocy Państwa zgodnie z Ö niniejszym Õ rozporządzeniem powinny być publikowane na stronie internetowej Komisji, aby zapewnić przejrzystość.

ê 733/2013 motyw 19

(28)     Przed opublikowaniem projektu rozporządzenia należy zasięgnąć opinii Komitetu Doradczego ds. Pomocy Państwa. Aby zapewnić przejrzystość, w tym samym czasie, kiedy Komisja po raz pierwszy przeprowadza konsultacje z Komitetem Doradczym, projekt rozporządzenia powinien zostać opublikowany na stronie internetowej Komisji,

ê 994/98 (dostosowany)

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wyłączenia grupowe

1. Komisja może w drodze rozporządzenia przyjętego zgodnie z procedurą określoną w art. 8 niniejszego rozporządzenia i zgodnie z art. Ö 107 Õ Ö TFUE Õ Ö uznać Õ, że następujące kategorie pomocy są zgodne z rynkiem Ö wewnętrznym Õ i nie podlegają wymogom zgłoszenia ustalonym w art. Ö 108 Õ ust. 3 Ö TFUE Õ:

ê 733/2013 art. 1 pkt 2) lit. a)

a)           pomoc:

(i)      dla małych i średnich przedsiębiorstw;

(ii)     na badania, rozwój i innowacje;

(iii)    na ochronę środowiska;

(iv)    na zatrudnienie i szkolenie;

(v)     na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego;

(vi)    na naprawę szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi;

(vii)   na naprawę szkód spowodowanych niektórymi niekorzystnymi warunkami pogodowymi w obszarze rybołówstwa;

(viii)  dla leśnictwa;

(ix)    na promowanie produktów z sektora spożywczego niewymienionych w załączniku I do TFUE;

(x)     na zachowanie morskich i słodkowodnych zasobów biologicznych;

(xi)    na sport;

(xii)   w zakresie transportu na rzecz mieszkańców regionów oddalonych, jeśli pomoc ta ma charakter społeczny i jest udzielana bez względu na tożsamość przewoźnika;

(xiii)  na podstawową infrastrukturę szerokopasmową lub małe środki pomocy indywidualnej na infrastrukturę, w tym sieci dostępu nowej generacji, roboty budowlane związane z infrastrukturą szerokopasmową oraz na pasywną infrastrukturę szerokopasmową – na obszarach, na których nie ma takiej infrastruktury albo jej wprowadzenie w najbliższej przyszłości jest mało prawdopodobne;

(xiv)  na infrastrukturę wspierającą cele wymienione w ppkt (i) do (xiii) oraz w lit. b) niniejszego ustępu oraz wspierającą inne cele służące wspólnemu interesowi, w szczególności cele strategii „Europa 2020”;

ê 994/98 (dostosowany)

b)           pomoc zgodna z mapą zatwierdzoną przez Komisję dla każdego państwa członkowskiego w zakresie udzielenia pomocy regionalnej.

2. Rozporządzenia Ö , o których mowa Õ w ust. 1 określają dla każdej kategorii pomocy:

a)           cel tej pomocy;

b)           kategorie beneficjentów;

ê 733/2013 art. 1 pkt 2) lit. b)

c)           progi wyrażone jako wielkość pomocy w odniesieniu do zbioru kosztów kwalifikowalnych lub też wyrażone jako maksymalne kwoty pomocy lub – w przypadku pewnych rodzajów pomocy, w których trudne może być precyzyjne określenie wielkości pomocy lub kwoty pomocy, w szczególności w przypadku instrumentów inżynierii finansowej lub inwestycji finansowanych kapitałem wysokiego ryzyka lub instrumentów podobnego rodzaju – jako maksymalny poziom wsparcia zapewnianego przez państwo zawartego w tym środku lub związanego z nim, bez uszczerbku dla kwalifikowania danych środków w świetle art. 107 ust. 1 TFUE;

ê 994/98 (dostosowany)

d)           warunki regulujące kumulację pomocy;

e)           warunki monitorowania wyszczególnione w art. 3.

3. Ponadto rozporządzenia Ö , o których mowa Õ w ust. 1 mogą, w szczególności:

a)           ustalać progi lub też inne warunki dla zgłoszenia o przyznaniu pomocy indywidualnej;

b)           wyłączyć niektóre sektory z zakresu rozporządzeń;

c)           załączyć dalsze warunki dla zgodności pomocy wyłączonej w ramach takich rozporządzeń.

Artykuł 2

De minimis

1. Komisja może, w drodze rozporządzenia przyjętego zgodnie z procedurą określoną w art. 8 niniejszego rozporządzenia, postanowić, że uwzględniając rozwój i funkcjonowanie rynku Ö wewnętrznego Õ, niektóre kategorie pomocy nie spełniają wszystkich kryteriów określonych w art. Ö 107 Õ ust. 1 Ö TFUE Õ i w związku z tym zostają wyłączone z procedury zgłoszenia przewidzianej w art. Ö 108 Õ ust. 3 Ö TFUE Õ, pod warunkiem że pomoc przyznana temu samemu przedsiębiorstwu w ciągu danego okresu nie przekroczy pewnej stałej wielkości.

2. Na wniosek Komisji państwa członkowskie przekazują jej wszelkie dodatkowe informacje dotyczące pomocy wyłączonej na podstawie ust. 1.

Artykuł 3

Przejrzystość i monitorowanie

1. Przyjmując rozporządzenia na podstawie art. 1, Komisja nakłada na państwa członkowskie szczegółowe zasady dla zapewnienia przejrzystości i monitorowania pomocy wyłączonej z obowiązku zgłoszenia zgodnie z tymi rozporządzeniami. Takie przepisy obejmują w szczególności wymogi określone w ust. 2, 3 i 4.

ê 733/2013 art. 1 pkt 3)

2. Przy wdrażaniu systemów pomocy lub środków pomocy indywidualnej udzielanych poza jakimkolwiek systemem pomocy, które zostały wyłączone zgodnie z rozporządzeniami, o których mowa w art. 1 ust. 1, państwa członkowskie przekazują Komisji, w celu opublikowania na stronie internetowej Komisji, podsumowania informacji dotyczących takich systemów pomocy lub takich środków pomocy indywidualnej, które nie są objęte wyłączonymi systemami pomocy.

ê 994/98 (dostosowany)

3. Państwa członkowskie rejestrują i przetwarzają wszelkie informacje dotyczące stosowania wyłączeń grupowych. Jeśli w posiadaniu Komisji znajdują się informacje mogące podać w wątpliwość prawidłowe zastosowanie rozporządzenia wyłączającego, państwa członkowskie przekazują Komisji wszelkie informacje, jakie uzna ona za niezbędne do oceny zgodności pomocy z tym rozporządzeniem.

4. Co najmniej raz w roku państwa członkowskie przekazują Komisji sprawozdanie z zastosowania wyłączeń grupowych, zgodnie z określonymi wymogami Komisji, najlepiej w formie elektronicznej. Komisja umożliwia udostępnienie tych sprawozdań wszystkim państwom członkowskim. Komitet Ö , o którym mowa Õ w art. 7 przeprowadza raz w roku badanie i ocenę tych sprawozdań.

Artykuł 4

Okres ważności i zmiana rozporządzeń

1. Rozporządzenia przyjęte na podstawie art. 1 i 2 obowiązują przez czas ściśle określony. Pomoc wyłączona Ö przez Õ rozporządzenie przyjęte Ö na podstawie Õ art. 1 i 2 jest wyłączona w okresie ważności tego rozporządzenia i w okresie dostosowania przewidzianym w ust. 2 i 3 Ö niniejszego artykułu Õ.

2. Rozporządzenia przyjęte na podstawie art. 1 i 2 mogą być uchylone lub zmienione w przypadku zmiany okoliczności dotyczących ważnego elementu stanowiącego podstawę ich przyjęcia lub też gdy wymaga tego stopniowy rozwój lub funkcjonowanie rynku Ö wewnętrznego Õ. W takim przypadku nowe rozporządzenie wprowadzi okres sześciu miesięcy dla dostosowania pomocy objętej poprzednim rozporządzeniem.

3. Rozporządzenia przyjęte na podstawie art. 1 i 2 wprowadzają okres, Ö o którym mowa Õ w ust. 2 Ö niniejszego artykułu Õ, o ile ich zastosowanie nie zostanie przedłużone po ich wygaśnięciu.

Artykuł 5

Sprawozdanie oceniające

Co pięć lat Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oceniające zastosowanie niniejszego rozporządzenia. Projekt sprawozdania zostaje przedstawiony do rozpatrzenia komitetowi Ö , o którym mowa Õ w art. 7.

Artykuł 6

Wysłuchanie zainteresowanych stron

W przypadku gdy Komisja zamierza przyjąć rozporządzenie, publikuje jego projekt Ö w celu Õ umożliwienia wszystkim zainteresowanym osobom i organizacjom przedstawienia swoich uwag w rozsądnym, ustalonym przez Komisję terminie, który w żadnych okolicznościach nie może być krótszy niż jeden miesiąc.

Artykuł 7

Komitet Doradczy Ö ds. Pomocy Państwa Õ

Tworzy się Komitet Doradczy Ö ds. Pomocy Państwa Õ (zwany dalej „Komitetem”). Komitet składa się z przedstawicieli państw członkowskich pod przewodnictwem przedstawiciela Komisji.

Artykuł 8

Konsultacje komitetu

1. Komisja zasięga opinii Komitetu:

ê 733/2013 art. 1 pkt. 4) lit. a)

a)           jednocześnie z publikacją projektu rozporządzenia zgodnie z art. 6;

ê 994/98 (dostosowany)

è1 733/2013 art. 1 pkt. 4) lit. b)

b)           przed wydaniem rozporządzenia.

2. Konsultacje Komitetu odbywają się na posiedzeniach zwołanych przez Komisję. è1 Projekty i dokumenty, które mają zostać zbadane, są załączane do zgłoszenia i mogą być publikowane na stronie internetowej Komisji. ç Posiedzenie odbywa się nie wcześniej niż w terminie dwóch miesięcy od wysłania zgłoszenia.

Okres Ö ten Õ może być skrócony w przypadku konsultacji wymienionych w ust. 1 lit. b), w pilnej sprawie lub gdy chodzi o zwykłe przedłużenie rozporządzenia.

3. Przedstawiciel Komisji przedkłada Komitetowi projekt środków, które należy podjąć. Komitet przedstawia swoją opinię na temat tego projektu w terminie ustalonym przez przewodniczącego stosownie do pilności sprawy, a w razie potrzeby w drodze głosowania.

4. Opinię zapisuje się w protokole. Ponadto każde państwo członkowskie ma prawo zwrócenia się o Ö wpisanie Õ do protokołu swojego stanowiska. Komitet może zalecić publikację opinii w Dzienniku Urzędowym Ö Unii Õ Europejskiej.

5. Komisja bierze pod uwagę opinię Komitetu w jak najszerszym zakresie i informuje Komitet o zakresie, w jakim jego opinia została uwzględniona.

ê

Artykuł 9

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 994/98 traci moc.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku II.

ê 994/98 (dostosowany)

Artykuł 10

Ö Wejście w życie Õ

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie Ö dwudziestego Õ dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Ö Unii Õ Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli

                                                                       W imieniu Rady

                                                                       Przewodniczący

[1]               COM(87) 868 PV.

[2]               Zob. załącznik 3 do części A konkluzji.

[3]               Włączone do programu legislacyjnego na 2014 r.

[4]               Zob. załącznik I do niniejszego wniosku.

[5]               Dz.U. C […] z […], s. […].

[6]               Dz.U. C […] z […], s. […].

[7]               Rozporządzenie Rady (WE) nr 994/98 z dnia 7 maja 1998 r. dotyczące stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do niektórych kategorii horyzontalnej pomocy państwa (Dz.U. L 142 z 14.5.1998, s. 1).

[8]               Zob. załącznik I.

[9]               Rozporządzenie Rady (WE) nr 1198/2006 z dnia 27 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rybackiego (Dz.U. L 223 z 15.8.2006, s. 1).

[10]             Komunikat Komisji ‒ Wytyczne UE w sprawie stosowania reguł pomocy państwa w odniesieniu do szybkiej budowy/rozbudowy sieci szerokopasmowych (Dz.U. C 25 z 26.1.2013, s. 1).

[11]             Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 24 lipca 2003 r. w sprawie C-280/00 Altmark Trans GmbH i Regierungspräsidium Magdeburg przeciwko Nahverkehrsgesellschaft Altmark GmbH (Rec. 2003, s. I-7747).

[12]             Zob. zalecenie Rady 2010/410/UE z dnia 13 lipca 2010 r. w sprawie ogólnych wytycznych polityk gospodarczych państw członkowskich i Unii (Dz.U. L 191 z 23.7.2010, s. 28) oraz decyzja Rady 2010/707/UE z dnia 21 października 2010 r. w sprawie wytycznych dotyczących polityki zatrudnienia państw członkowskich (Dz.U. L 308 z 24.11.2010, s. 46).