Wniosek DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie utworzenia europejskiej platformy na rzecz usprawnienia współpracy w zakresie zapobiegania pracy nierejestrowanej i zniechęcania do niej /* COM/2014/0221 final - 2014/0124 (COD) */
UZASADNIENIE 1. KONTEKST WNIOSKU Na szczeblu UE praca nierejestrowana
zdefiniowana jest jako „wszelka działalność zarobkowa, zgodna z
prawem pod względem swojej natury, lecz niezgłoszona władzom
publicznym, z uwzględnieniem różnic w systemach prawnych państw
członkowskich”[1]. Z uwagi na fakt, że praca nierejestrowana
jest niewidoczna i nie podlega rejestracji oraz jest różnie definiowana w
ustawodawstwie krajowym, uzyskanie rzetelnych danych szacunkowych co do
powszechności jej występowania na terytorium państw
członkowskich jest trudne. Oszacowania skali tego zjawiska znacznie
się przez to różnią.[2] Zgodnie z najnowszym badaniem Eurobarometru[3] z 2013 r.[4] tylko 4 %
respondentów przyznawało się do wykonywania pracy nierejestrowanej.
Jednocześnie jednak 11 % respondentów przyznało, że
nabyło w poprzednim roku towary lub usługi, które mogły
budzić uzasadnione podejrzenia, że powstały wskutek pracy
nierejestrowanej. W tym względzie istnieją znaczące różnice
w całej UE. Skala występowania pracy nierejestrowanej i
działania podejmowane w odniesieniu do tego zjawiska są przedmiotem
analizy w rozdziale pt. „Praca nierejestrowana – rozwój sytuacji w ostatnim
okresie” w przeglądowej pracy „Zatrudnienie i rozwój sytuacji
społecznej w Europie w 2013 r.”[5].
Praca nierejestrowana ma poważne skutki
budżetowe, powodując spadek dochodów podatkowych i z tytułu
ubezpieczeń społecznych. Wpływa też negatywnie na poziom
zatrudnienia, wydajność, warunki pracy, rozwój umiejętności
i uczenie się przez całe życie. Skutkuje obniżeniem uprawnień
emerytalnych i ograniczeniem dostępu do opieki zdrowotnej. Jest
źródłem nieuczciwej konkurencji między przedsiębiorstwami.
Zamiana pracy nieformalnej lub nierejestrowanej na legalne zatrudnienie
może przyczynić się również do realizacji celu strategii
„Europa 2020” w zakresie zatrudnienia[6]. Ściśle powiązanym zjawiskiem
jest fałszywie zadeklarowana praca lub pozorowane samozatrudnienie. Ma ono
miejsce, gdy pracownik jest formalnie zgłoszony jako osoba pracująca
na własny rachunek na podstawie umowy o świadczenie usług, ale
wykonywana przez niego praca spełnia wszystkie kryteria stosunku pracy
określone w krajowym prawie i praktyce. Pozorowane samozatrudnienie ma
negatywne konsekwencje pod względem objęcia danych pracowników
przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz zabezpieczeniem
społecznym, jak również pod względem dochodów podatkowych,
choć zazwyczaj jest mniej szkodliwe niż praca nierejestrowana. W komunikacie „W kierunku odnowy gospodarczej
sprzyjającej zatrudnieniu” Komisja podkreśliła, że
zwiększenie wzrostu gospodarczego sprzyjającego zatrudnieniu wymaga
takiej polityki zatrudnienia, która generuje korzystne warunki dla tworzenia
nowych miejsc pracy, a przekształcanie pracy nierejestrowanej lub
niezgłoszonej na legalne zatrudnienie może mieć pozytywny
wpływ na wydajność pracy[7].
W związku z tym w wytycznej w sprawie
zatrudnienia nr 7 „Zwiększenie uczestnictwa kobiet i mężczyzn w
rynku pracy, ograniczanie bezrobocia strukturalnego i promowanie jakości
zatrudnienia”[8]
wzywa się państwa członkowskie do pogłębiania dialogu
społecznego i przeciwdziałania segmentacji rynku przy pomocy
środków ukierunkowanych na rozwiązanie problemów niepewności
zatrudnienia, niedostatecznego zatrudnienia oraz pracy nierejestrowanej. W zaleceniach dla poszczególnych państw
na 2012 i 2013 r. kilka państw członkowskich otrzymało zalecenia
dotyczące zwalczania problemu pracy nierejestrowanej, szarej strefy,
uchylania się od opodatkowania lub przestrzegania przepisów podatkowych[9]. W rezolucji z dnia 14 stycznia 2014 r.
Parlament Europejski wezwał do ściślejszej współpracy
inspektoratów pracy i zwiększenia ich skuteczności w zwalczaniu pracy
nierejestrowanej[10].
Nowa dyrektywa w sprawie egzekwowania
przepisów dotyczących delegowania pracowników przyczyni się do
skuteczniejszego zwalczania oszustw i nadużyć oraz niektórych form
pracy nierejestrowanej. Odpowiedzialność za zwalczanie pracy
nierejestrowanej spoczywa w głównej mierze na państwach
członkowskich. Zwalczanie pracy nierejestrowanej opiera się
zasadniczo na działaniu trzech rodzajów organów egzekwowania prawa: a)
inspektoratów pracy, które podejmują działania wobec
nadużyć w zakresie warunków pracy lub norm bezpieczeństwa i
higieny pracy, b) inspektoratów zabezpieczenia społecznego, zwalczających
nadużycia w zakresie składek na ubezpieczenie społeczne oraz c)
organów podatkowych przeciwdziałających uchylaniu się od
opodatkowania. W niektórych państwach członkowskich w realizacji tych
zadań uczestniczą również partnerzy społeczni[11], a także organy
celne, organy ds. migracji, policja i prokuratura. Stwierdzono jednak, że
niejednokrotnie współpraca między tymi organami na poziomie krajowym
jest niewystarczająco ustrukturyzowana lub zbyt mało skuteczna. Ponieważ pomiar skali pracy
nierejestrowanej stanowi nadal duży problem, tym trudniej opracować
ukierunkowane polityki oraz udoskonalić praktyki kontrolne
służące zapobieganiu pracy nierejestrowanej, zmniejszaniu skali
tego zjawiska lub przynajmniej jego monitorowaniu. Sprostanie wspólnemu wyzwaniu,
przed jakim stoją rządy w zakresie ograniczenia występowania
pracy nierejestrowanej oraz zapewnienia godziwych warunków pracy osobom
dotychczas ją wykonującym wymaga podjęcia bardziej
skoordynowanych działań ze strony władz i instytucji publicznych.
Potrzebna jest polityka, która zmniejszy atrakcyjność korzystania z
pracy nierejestrowanej w oczach pracodawców i wykonywania takiej pracy – w
oczach pracowników. Praca nierejestrowana ma miejsce w wielu
różnych sektorach. Sektorem, w którym to zjawisko najczęściej
występuje na nieproporcjonalnie wielką skalę, jest budownictwo[12]. Do innych
należą usługi domowe, w tym sprzątanie, opieka nad
dziećmi i osobami starszymi, a także usługi osobiste, ochrona
osobista, sprzątanie w zakładach pracy, rolnictwo, hotelarstwo,
gastronomia i catering. Praca nierejestrowana występuje w bardzo
różnorodnych miejscach pracy, a zajmują się nią osoby o
różnych profilach, wywodzące się z rozmaitych środowisk.
Taka niejednorodność sprawia, że trudno o spójne podejście
wobec tego zjawiska; wymagane są strategie ukierunkowane. Zapobieganie pracy nierejestrowanej i
zniechęcanie do niej przyczynia się do lepszego egzekwowania prawa UE
i prawa krajowego, zwłaszcza w dziedzinach zatrudnienia, prawa pracy,
zdrowia i bezpieczeństwa oraz koordynacji krajowych systemów zabezpieczenia
społecznego. Ponieważ wyzwania są wspólne dla państw
członkowskich, a praca nierejestrowana ma często wymiar
transgraniczny, działania na poziomie UE mogą odegrać
istotną rolę poprzez zacieśnienie współpracy pomiędzy
organami egzekwowania prawa w poszczególnych państwach członkowskich
i pomiędzy nimi w dziedzinie zapobiegania pracy nierejestrowanej i
zniechęcania do niej. W chwili obecnej brak jest formalnego mechanizmu,
którym dysponowałyby wszystkie właściwe organy państw
członkowskich w celu rozwiązania problemów dotyczących
transgranicznych aspektów pracy nierejestrowanej. Działania na poziomie UE pomogłyby
zatem państwom członkowskim we wprowadzaniu skuteczniejszych i
bardziej efektywnych środków wobec pracy nierejestrowanej.
Przyczyniłyby się one również do rozwiązania na poziomie
UE, w pozytywny i konstruktywny sposób, problemów związanych z
mobilnością siły roboczej przy jednoczesnym zapewnieniu
swobodnego przepływu pracowników – jednej z podstawowych swobód UE. Krajowe organy egzekwowania prawa
współpracują już na poziomie UE – kwestią pracy
nierejestrowanej zajmuje się kilka komitetów i grup roboczych, jednak w
sposób nieregularny i ograniczony. Komitet Starszych Inspektorów Pracy
rozpatruje tę kwestię z punktu widzenia bezpieczeństwa i higieny
pracy; Komitet Ekspertów ds. Delegowania Pracowników zajmuje się
pracą nierejestrowaną w związku z obchodzeniem przepisów
dotyczących delegowania pracowników; Komitet Zatrudnienia omawia
wpływ polityki zatrudnienia na pracę nierejestrowaną; Komisja
Administracyjna ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego
analizuje błędy i nadużycia w ramach koordynacji systemów
zabezpieczenia społecznego; Grupa Robocza ds. współpracy
administracyjnej w dziedzinie opodatkowania bezpośredniego stara się
usprawnić wymianę informacji, doświadczeń i dobrych praktyk
w tym obszarze. Ponadto użyteczna wymiana
doświadczeń odbywa się zarówno w kontekście programu
wzajemnego uczenia się w ramach europejskiej strategii zatrudnienia, jak i
w ramach projektów wielostronnych[13],
co pokazuje, że państwa członkowskie są zainteresowane
współpracą na rzecz rozwiązania problemu pracy nierejestrowanej.
Niektóre państwa członkowskie prowadziły także wielostronne
projekty dotyczące niektórych aspektów pracy nierejestrowanej oraz zawarły
porozumienia dwustronne. Platforma nie uniemożliwi stosowania dwustronnych
porozumień lub uzgodnień dotyczących współpracy
administracyjnej. Doświadczenia pokazują jednak,
że nie wszystkie państwa członkowskie uczestniczą w tych
procesach. W przypadku takiej dobrowolnej wielostronnej współpracy
państwa członkowskie nie mają obowiązku uczestnictwa; nie
ma też mechanizmu zobowiązującego do udziału w sytuacji,
gdy zostanie on uznany za konieczny przez inne państwa członkowskie.
W rezultacie współpraca na szczeblu UE jest nadal fragmentaryczna, zarówno
jeśli chodzi o zaangażowanie poszczególnych państw
członkowskich, jak i zakres poruszanych kwestii. Kolejnym argumentem skłaniającym
państwa członkowskie do współpracy w tej dziedzinie są
wspólne wyzwania, z którymi borykają się działające w nich
właściwe organy egzekwowania prawa. Organy kontroli napotykają
trudności w sytuacjach transgranicznych, w szczególności w przypadku
gdy chodzi o wykrycie przypadków pracy nierejestrowanej lub nałożenie
kar, ponieważ mechanizmy stosowane zazwyczaj przez te organy są
zasadniczo przystosowane do zwalczania krajowych aspektów pracy
nierejestrowanej. Kontrola charakteru lub warunków stosunku pracy pracowników
migrujących może być utrudniona z uwagi na problemy komunikacyjne,
brak znajomości przepisów lub istnienie zorganizowanych sieci
działających na granicy prawa, często wykorzystujących
skomplikowane konstrukcje prawne, korzystających z agencji lub
pośredników usytuowanych w kilku państwach członkowskich, a
niekiedy stosujących pozorowane samozatrudnienie. Liczne państwa
członkowskie zmagają się z trudnościami w zapewnieniu
odpowiedniej komunikacji i współpracy pomiędzy różnymi organami
egzekwowania prawa w państwach członkowskich i w kontekście
transgranicznym. Ponadto powszechnie przyjmuje się,
że nadmierne opodatkowanie lub regulacje pracy mogą
zwiększać skalę pracy nierejestrowanej, a pracodawców można
skutecznie zachęcać do rejestrowania pracowników i przestrzegania prawa
bez uciekania się do kar. Wreszcie jakkolwiek wszystkie państwa
członkowskie są ogólnie zgodne co do konieczności zapobiegania
pracy nierejestrowanej i zniechęcania do niej, w praktyce stopień
zaangażowania w realizację tego celu i dobór środków bywa
różny, co niejednokrotnie powoduje, że kwestii tej przypisuje
się niski priorytet polityczny i nie traktuje się jej jako pilnej. Dlatego też w komunikacie „W kierunku
odnowy gospodarczej sprzyjającej zatrudnieniu” podkreślono
potrzebę poprawy współpracy pomiędzy państwami
członkowskimi i ogłoszono rozpoczęcie konsultacji w sprawie
utworzenia unijnej platformy współpracy między inspektoratami pracy i
innymi organami egzekwowania prawa w celu zwalczania pracy nierejestrowanej, co
ma służyć poprawie współpracy, wymianie najlepszych praktyk
i określeniu wspólnych zasad prowadzenia kontroli. 2. WYNIKI KONSULTACJI Z
ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ OCENY SKUTKÓW Niniejszy wniosek jest rezultatem rozmaitych
niedawno przeprowadzonych badań i konsultacji. W 2010 r. przeprowadzono zewnętrzne
studium wykonalności[14]
dotyczące utworzenia europejskiej platformy współpracy między
inspektoratami pracy i innymi odpowiednimi organami zajmującymi się
monitorowaniem sytuacji i egzekwowaniem prawa, mającej na celu
zapobieganie i zwalczanie pracy nierejestrowanej. W ramach studium poddano
analizie istniejące krajowe ramy instytucjonalne i środki polityczne,
trudności napotykane przez organy egzekwowania prawa na poziomie krajowym
i międzynarodowym oraz dotychczasowe przykłady współpracy
transgranicznej i wzorcowych praktyk oraz określono dostępne
możliwości w zakresie europejskiej platformy służącej
zapobieganiu i zwalczaniu pracy nierejestrowanej. W toku przygotowywania inicjatywy wykorzystano
też specjalne badanie Eurobarometru[15]
na temat pracy nierejestrowanej oraz niedawne sprawozdanie sporządzone
przez Eurofound dotyczące zwalczania pracy nierejestrowanej w
państwach członkowskich[16].
Sprawozdaniu Eurofound towarzyszyła aktualizowana baza danych[17] dotycząca
środków podjętych w latach 2008-2013. Obejmuje ona 186 studiów
przypadku ze wszystkich państw członkowskich UE oraz krajów
kandydujących. Umożliwia ona wyszukiwanie według krajów, rodzaju
środków, grup docelowych i sektorów. Konsultacje z zainteresowanymi stronami
przeprowadzono w ramach grupy dyrektorów generalnych ds. stosunków pracy,
Komitetu Starszych Inspektorów Pracy oraz Komisji Administracyjnej ds.
Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego. Ogólnie rzecz
biorąc, przedstawiciele państw członkowskich uznali
wartość dodaną działań na poziomie UE
służących zapobieganiu pracy nierejestrowanej i
zniechęcaniu do niej oraz z zadowoleniem przyjęli deklarację
większego zaangażowania w tej dziedzinie ze strony Komisji. Opinie europejskich partnerów społecznych
zebrano w 1. etapie konsultacji[18]
(od 4 lipca 2013 r. do 4 października 2013 r.). Komisja
określiła główne problemy związane z zapobieganiem pracy
nierejestrowanej i zniechęcaniem do niej, przypomniała działania
podjęte przez Komisję w ostatnim okresie oraz przedstawiła cele
i możliwą treść inicjatywy. Celem konsultacji było
zasięgnięcie opinii partnerów społecznych w sprawie
możliwego kierunku działań UE. Komisja otrzymała 15
odpowiedzi (2 odpowiedzi wspólne, 3 od przedstawicieli pracowników i 10 od
organizacji pracodawców). Partnerzy społeczni zgadzali się z ogólnym
opisem problemu i stwierdzali, że działanie na poziomie UE jest
uzasadnione, a jego głównym celem powinno być wspieranie organów
krajowych, takich jak inspektoraty pracy oraz organy podatkowe i do spraw
zabezpieczenia społecznego, w celu zapobiegania pracy nierejestrowanej i
zniechęcania do niej. Partnerzy społeczni byli ogólnie zgodni,
że odpowiednim forum usprawniania współpracy pomiędzy
państwami członkowskimi mogłaby być europejska platforma.
Poglądy partnerów społecznych były jednak rozbieżne. Większość przedstawicieli
pracodawców było zdania, że platforma powinna być utworzona, nie
widzieli jednak potrzeby tworzenia osobnej, nowej struktury. Zamiast tego
proponowano rozważenie takich wariantów, jak utworzenie podgrupy w ramach
istniejącej grupy lub lepsza koordynacja istniejących grup. Wszystkie
związki zawodowe i niektórzy przedstawiciele pracodawców opowiadali
się za utworzeniem nowego, niezależnego organu w celu
uwzględnienia wszystkich aspektów pracy nierejestrowanej, co nie
byłoby zapewnione w przypadku wykorzystania istniejących struktur.
Jeśli chodzi o udział w platformie, związki zawodowe oraz
niektórzy przedstawiciele pracodawców optowali za wprowadzeniem obowiązku
uczestnictwa dla państw członkowskich, natomiast inne organizacje
pracodawców preferowały podejście dobrowolne. Partnerzy
społeczni poparli deklarowany przez Komisję zamiar przedstawienia
inicjatywy, ale nie byli skłonni przystąpić do negocjacji na ten
temat. Drugi etap konsultacji z partnerami
społecznymi odbył się w dniach od 30 stycznia do 13 marca 2014
r.[19]. W jego ramach Komisja
przedstawiła przegląd wyników pierwszego etapu konsultacji oraz
nakreśliła treść planowanej inicjatywy. Celem konsultacji
było uzyskanie opinii partnerów społecznych na temat treści planowanej
inicjatywy w sprawie usprawnienia współpracy między państwami
członkowskimi w zakresie zapobiegania pracy nierejestrowanej i
zniechęcania do niej. Komisja otrzymała 16 odpowiedzi (1
odpowiedź wspólną, 4 od przedstawicieli pracowników i 11 od
organizacji pracodawców). Partnerzy społeczni zadeklarowali ogólnie
poparcie dla działań na szczeblu UE na rzecz zapobiegania pracy
nierejestrowanej i zniechęcania do niej oraz powtórzyli swoje opinie
wyrażone podczas 1. etapu konsultacji na temat celów, zakresu, zadań,
inicjatyw, uczestnictwa oraz postaci, jaką ma przyjąć platforma.
Przedstawiono nowe elementy dotyczące udziału partnerów
społecznych w platformie. Związki zawodowe i przedstawiciele
pracodawców zgodzili się, że w działania platformy powinni
być zaangażowani w charakterze obserwatorów partnerzy społeczni
na szczeblu UE, zarówno na poziomie międzysektorowym, jak i w sektorach, w
których często występuje praca nierejestrowana. Część
związków zawodowych i przedstawicieli pracodawców sugerowała, że
partnerzy społeczni powinni otrzymać status członków[20]. W
ocenie skutków zawarto kilka możliwych wariantów usprawnienia
współpracy w UE w zakresie zapobiegania pracy nierejestrowanej i
zniechęcania do niej. Pierwszym wariantem było powstrzymanie się
od jakichkolwiek działań wykraczających poza istniejące
grupy robocze i inicjatywy. Rozważano również
możliwość lepszej koordynacji prac różnych
istniejących już grup roboczych i komitetów. Trzecim
wariantem było utworzenie europejskiej platformy na rzecz usprawnienia
współpracy w UE w zakresie zapobiegania pracy nierejestrowanej i
zniechęcania do niej. W odniesieniu do utworzenia platformy rozpatrywano
kilka podwariantów, np. dobrowolne lub obowiązkowe członkostwo w
platformie czy też powierzenie koordynacji działań państw
członkowskich w zakresie zwalczania pracy nierejestrowanej agencji
Eurofound. Rozważano opcję stworzenia zdecentralizowanej agencji
odpowiedzialnej za egzekwowanie prawa UE oraz zwalczanie pracy
nierejestrowanej. W wyniku analizy stwierdzono, że
preferowanym wariantem jest utworzenie europejskiej platformy, w której
członkostwo byłoby obowiązkowe. Platforma przewidywałaby
uczestnictwo wszelkich właściwych organów wszystkich państw
członkowskich w działaniach na szczeblu UE i umożliwiałaby
regularną współpracę operacyjną w tej dziedzinie.
Podwariant dobrowolnej wielostronnej współpracy uznano za
niewystarczający, ponieważ odmowa udziału ze strony niektórych
państw członkowskich znacznie obniżyłaby wartość
współpracy bardziej zaangażowanych państw członkowskich na
szczeblu UE. Obowiązkowe uczestnictwo uznano za niezbędne szczególnie
z tego powodu, że skuteczność współpracy w zwalczaniu
transgranicznych aspektów pracy nierejestrowanej byłaby ograniczona, gdyby
uczestniczyły w niej tylko niektóre państwa członkowskie (te, w
których omawiane kwestie mają charakter priorytetowy, czyli głównie
państwa przyjmujące) pod nieobecność innych. Transgraniczne
aspekty pracy nierejestrowanej mogą mieć również negatywny
wpływ na funkcjonowanie jednolitego rynku, ponieważ pracodawcy
świadczący usługi w innych państwach członkowskich z
wykorzystaniem nielegalnych pracowników stanowiliby nieuczciwą
konkurencję. Pracodawcy ci mogą świadczyć usługi
niższym kosztem, nie płacąc podatków ani nie przestrzegając
przepisów dotyczących np. bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
warunków pracy. Biorąc pod uwagę powyższe
względy – konieczność lepszej współpracy na szczeblu UE
oraz transgraniczne aspekty pracy nierejestrowanej i ich wpływ na
funkcjonowanie jednolitego rynku – wszystkie państwa członkowskie muszą
zostać zobowiązane do usprawnionej współpracy w zwalczaniu
wszystkich aspektów tego zjawiska. Wdrożenie któregoś z
pozostałych wariantów nie gwarantowałoby zaangażowania wszelkich
właściwych organów wszystkich państw członkowskich,
ograniczyłoby współpracę do wymiany najlepszych praktyk lub nie
umożliwiałoby właściwego rozwiązania kwestii
egzekwowania przepisów, a więc nie zapewniałoby wsparcia
całościowego podejścia, które jest niezbędne do
rozwiązania problemu. Ponadto pozostałe warianty w mniejszym stopniu
przyczyniłyby się do eksponowania problemu na poziomie UE i nadania
mu priorytetowego znaczenia. Członkami platformy będą
różne organy egzekwowania prawa wszystkich państw członkowskich.
Inne zainteresowane podmioty – w szczególności partnerzy społeczni na
szczeblu UE, odpowiednie unijne agencje zdecentralizowane, jak Eurofound i
Europejska Agencja Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA), a
także organizacje międzynarodowe, jak Międzynarodowa Organizacja
Pracy (MOP) oraz przedstawiciele państw EOG – będą mieć
status obserwatora. Platforma będzie prowadzić szereg
działań, które zostaną określone i wdrożone na
podstawie uzgodnionych programów prac. Pierwszym praktycznym krokiem w ramach
tej współpracy byłaby wymiana dobrych praktyk. Przyczyniłaby się
ona do poprawy wiedzy na temat zjawiska oraz do lepszego zrozumienia, w jaki
sposób zwalcza się pracę nierejestrowaną i kto zasadniczo
się tym zajmuje w państwach członkowskich. Optymalnemu
wykorzystaniu tej wymiany sprzyjałoby utworzenie „banku wiedzy” w oparciu
o bazę danych Eurofound, co umożliwiałoby m.in. dalsze
rozważania nad kwestiami związanymi z egzekwowaniem przepisów oraz
opracowanie wspólnych wytycznych i zasad. Przewiduje się, że
platforma miałaby stopniowo ulegać przekształceniu z forum wymiany
informacji i dobrych praktyk w kierunku bardziej zaawansowanych form
współpracy w miarę wzrostu wzajemnego zaufania i zasobu
doświadczeń. Ostatecznie w ramach platformy powinna istnieć
możliwość podejmowania wspólnych szkoleń i wymiany
personelu oraz koordynowania działań operacyjnych, w tym wspólnych
inspekcji i wymiany danych. Realizacja wniosku będzie sprzyjać
opracowywaniu, wdrażaniu, monitorowaniu i ocenie unijnych instrumentów i
polityk (w zakresie wspierania trwałego zatrudnienia wysokiej jakości,
zagwarantowania odpowiedniej i godziwej ochrony socjalnej, zwalczania
wykluczenia społecznego i ubóstwa oraz poprawy warunków pracy) oraz
odpowiednich aktów prawnych, a także opracowywaniu polityki w oparciu o
podstawy merytoryczne i postęp społeczny, we współpracy z
różnymi zainteresowanymi stronami. 3. ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU 3.1. Podstawa prawna UE posiada uprawnienia do działania w
dziedzinie pracy nierejestrowanej na podstawie przepisów TFUE dotyczących
polityki społecznej. W szczególności art. 151 TFUE stanowi,
że Unia i państwa członkowskie „mają na celu promowanie
zatrudnienia, poprawę warunków życia i pracy, […] odpowiednią
ochronę socjalną, […] pozwalając[e] podnosić i
utrzymać poziom zatrudnienia oraz przeciwdziałanie wykluczeniu”. W art.
153 TFUE wymieniono dziedziny, w których Unia wspiera i uzupełnia
działania państw członkowskich, a do których należą:
warunki pracy, integracja osób wykluczonych z rynku pracy oraz zwalczanie
wykluczenia społecznego. Wniosek zmierzający do usprawnienia
współpracy na szczeblu UE w zakresie zapobiegania pracy niezarejestrowanej
i zniechęcania do niej opiera się na art. 153 ust. 2 lit. a) TFUE,
w którym przyznano Parlamentowi Europejskiemu i Radzie prawo przyjmowania
środków w celu zachęcania do współpracy między
państwami członkowskimi w drodze inicjatyw zmierzających do
pogłębiania wiedzy, rozwijania wymiany informacji i najlepszych
praktyk, wspierania podejść nowatorskich oraz oceny
doświadczeń, z wyłączeniem jakiejkolwiek harmonizacji
przepisów ustawowych i wykonawczych państw członkowskich. Podstawowe cele, których realizacji ma
służyć niniejsza inicjatywa, to promowanie zatrudnienia i
poprawa warunków pracy (art. 151 TFUE). Zważywszy że zwalczanie pracy
nierejestrowanej w różnych państwach członkowskich leży w
kompetencjach różnych rodzajów organów egzekwowania prawa (jak
wyjaśniono w rozdziale 1), konieczne jest, by inicjatywę tę
rozszerzyć na wszystkie organy krajowe, w tym organy, które nie
działają w dziedzinie zatrudnienia i spraw społecznych, ale
odpowiadają m.in. za działania zapobiegające pracy
nierejestrowanej lub zniechęcające do niej bądź
uczestniczą w takich działaniach, np. organy podatkowe, celne lub
migracyjne. 3.2. Zasady
pomocniczości i proporcjonalności Wybrany instrument prawny – decyzja Parlamentu
Europejskiego i Rady – jest najwłaściwszy, uwzględniając
fakt, że we wspomnianym artykule przewiduje się przyjęcie
inicjatywy w drodze zwykłej procedury ustawodawczej. Jakkolwiek działania
służące zwalczaniu problemu pracy nierejestrowanej
należą zasadniczo do kompetencji państw członkowskich, to
związane z tym wyzwania – negatywny wpływ pracy nierejestrowanej na
gospodarkę i społeczeństwo, trudności w zwalczaniu
transgranicznych form pracy nierejestrowanej, potrzeba równowagi między
odpowiednim poziomem opodatkowania i regulacji a unikaniem zachęcania
pracodawców do zatrudniania pracowników na czarno, a także brak
współpracy pomiędzy różnymi organami egzekwowania przepisów –
są wspólne dla wszystkich państw członkowskich. Działania
UE zmierzające do usprawnienia współpracy na szczeblu UE
sprzyjałyby skuteczności i efektywności wysiłków
państw członkowskich w zapobieganiu pracy nierejestrowanej i
zniechęcaniu do niej, przysparzając w ten sposób wartość
dodaną tym wysiłkom. Najwłaściwszym poziomem, na którym
powinny być rozwiązywane problemy związane z pracą
nierejestrowaną, są bowiem krajowe organy egzekwowania prawa. Ponadto
aspekty transgraniczne mogą być lepiej rozwiązywane na poziomie
UE. Wniosek jest zatem zgodny z zasadą pomocniczości. Wniosek jest zgodny z zasadą
proporcjonalności, gdyż jest to środek służący
zachęceniu państw członkowskich do współpracy,
nieprzewidujący harmonizacji przepisów ustawowych i wykonawczych
państw członkowskich. Rozważano również wariant utworzenia
nowej zdecentralizowanej agencji UE, został on jednak odrzucony ze
względu na koszty administracyjne z tym związane. 4. WPŁYW NA BUDŻET Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 1296/2013[21]
ustanowiono program Unii Europejskiej na rzecz zatrudnienia i innowacji
społecznych („EaSI”) na lata 2014-2020. Finansowanie platformy będzie
pochodzić z osi Progress. Na realizację zadań takich jak
ustanowienie praktycznych narzędzi, wsparcie przez usługodawców,
publikacja wspólnych zasad i wytycznych oraz podręczników, zapewnienie
stałych zdolności szkoleniowych oraz jednolite ramy prowadzenia
wspólnych szkoleń, organizowanie wzajemnych ocen i kampanii unijnych,
przewidziano orientacyjną kwotę 2,1 mln EUR rocznie. Ponadto
zapewnione zostaną dotacje na finansowanie projektów wspierających
realizację celów platformy. Na zwrot kosztów udziału w posiedzeniach
platformy przeznaczone zostaną środki do wysokości 224 000 EUR
rocznie.
Należy również przypomnieć, że Europejski Fundusz
Społeczny (EFS) wspiera wysiłki państw członkowskich na
rzecz poprawy jakości administracji publicznej i zarządzania, a przez
to promowanie ich reform strukturalnych. Finansowanie jest przewidziane w
ramach wieloletnich ram finansowych na lata 2014-2020. Zachęca się
państwa członkowskie do korzystania z EFS w celu wzmocnienia
potencjału ich organów krajowych w zakresie zwalczania pracy
nierejestrowanej.
Wniosek ustawodawczy jest neutralny dla budżetu i nie wymaga dodatkowych
zasobów ludzkich. Funkcję sekretariatu platformy będą
pełnić pracownicy Komisji (2,5 etatu) pracujący obecnie w
Dyrekcji Generalnej ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i
Włączenia Społecznego. Szczegółowe dane zawarto w ocenie
skutków finansowych regulacji, załączonej do niniejszego wniosku.
Uczestnictwo w pracach platformy (w charakterze
obserwatorów) agencji zdecentralizowanych UE, Eurofound i Europejskiej Agencji
ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy, nie będzie
stanowić rozszerzenia ich dotychczasowych uprawnień. W odniesieniu do
tych agencji wniosek nie ma wpływu na budżet.
2014/0124 (COD) Wniosek DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie utworzenia europejskiej platformy
na rzecz usprawnienia współpracy w zakresie zapobiegania pracy
nierejestrowanej i zniechęcania do niej (Tekst mający znaczenie dla EOG) PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII
EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 153 ust. 2
lit. a), uwzględniając wniosek Komisji
Europejskiej, po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego
parlamentom narodowym, uwzględniając opinię
Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[22], uwzględniając opinię Komitetu
Regionów[23], po zasięgnięciu opinii Europejskiego
Inspektora Ochrony Danych, stanowiąc zgodnie ze zwykłą
procedurą ustawodawczą, a także mając na uwadze, co
następuje: (1) W komunikacie z dnia 18
kwietnia 2012 r.[24]
Komisja podkreśliła potrzebę poprawy współpracy
pomiędzy państwami członkowskimi i ogłosiła
rozpoczęcie konsultacji w sprawie utworzenia unijnej platformy
współpracy między inspektoratami pracy i innymi organami egzekwowania
prawa w celu zwalczania pracy nierejestrowanej, co ma służyć
poprawie współpracy, wymianie najlepszych praktyk i określeniu
wspólnych zasad prowadzenia kontroli. (2) Zgodnie z art. 148
ust. 4 Traktatu Rada przyjęła decyzją 2010/707/UE[25] wytyczne[26] dla polityk
zatrudnienia państw członkowskich. W tych
zintegrowanych wytycznych zawarto wskazówki dla państw członkowskich
w odniesieniu do określania ich krajowych programów reform oraz
wdrażania reform. Wytyczne dotyczące zatrudnienia stanowią
podstawę dla zaleceń dla poszczególnych krajów, które Rada kieruje do
państw członkowskich na podstawie wspomnianego artykułu. W
ostatnich latach w zaleceniach dla poszczególnych krajów uwzględniano
również zalecenia dotyczące zwalczania pracy nierejestrowanej. (3) W art. 151 Traktatu
wśród celów w zakresie polityki społecznej wymieniono promowanie
zatrudnienia i poprawę warunków życia i pracy. Zmierzając do
realizacji tych celów, Unia może wspierać i uzupełniać działania
państw członkowskich w dziedzinach bezpieczeństwa i higieny
pracy, warunków pracy, integracji osób wykluczonych z rynku pracy oraz
zwalczania wykluczenia społecznego. (4) Parlament Europejski w swojej
rezolucji „Skuteczne inspekcje pracy jako strategia na rzecz poprawy warunków
pracy w Europie” z zadowoleniem przyjął inicjatywę Komisji
dotyczącą utworzenia europejskiej platformy oraz wezwał do
ściślejszej współpracy na szczeblu UE na rzecz zwalczania pracy
nierejestrowanej[27]. (5) Na szczeblu europejskim praca
nierejestrowana zdefiniowana jest jako „wszelka działalność
zarobkowa, zgodna z prawem pod względem swojej natury, lecz
niezgłoszona władzom publicznym, z uwzględnieniem różnic w
systemach prawnych państw członkowskich”[28], a więc nie
obejmuje żadnej działalności sprzecznej z prawem. (6) Z pracą
nierejestrowaną często wiąże się nadużywanie
statusu osoby samozatrudnionej, czy to na szczeblu krajowym, czy w sytuacjach
transgranicznych. Pozorowane samozatrudnienie występuje w sytuacji, gdy
dana osoba jest zgłoszona – w celu uniknięcia określonych
zobowiązań prawnych lub podatkowych – jako pracująca na
własny rachunek, mimo że wykonywana przez nią praca spełnia
typowe kryteria stosunku pracy. Pozorowane samozatrudnienie jest zatem fałszywie
zarejestrowaną pracą i powinno być objęte zakresem
działań platformy. (7) Praca nierejestrowana ma
poważne skutki budżetowe, powodując spadek dochodów podatkowych
i z tytułu ubezpieczeń społecznych. Wpływa też
negatywnie na poziom zatrudnienia, wydajność, przestrzeganie norm dotyczących
warunków pracy, rozwój umiejętności i uczenie się przez
całe życie. Podważa finansową trwałość
systemów ochrony socjalnej, pozbawia pracowników odpowiednich
świadczeń społecznych, powoduje obniżenie uprawnień
emerytalnych i ograniczenie dostępu do opieki zdrowotnej. (8) W licznych państwach
członkowskich wprowadzono rozmaite strategie i działania
zmierzające do rozwiązania problemu pracy nierejestrowanej. Niektóre
państwa członkowskie zawarły także porozumienia dwustronne
i prowadziły wielostronne projekty dotyczące niektórych aspektów
pracy nierejestrowanej. Platforma nie uniemożliwi stosowania dwustronnych
porozumień lub uzgodnień dotyczących współpracy
administracyjnej. (9) Współpraca na szczeblu
UE nadal nie ma wystarczająco kompleksowego charakteru, zarówno jeśli
chodzi o zaangażowanie poszczególnych państw członkowskich, jak
i zakres poruszanych kwestii. Brakuje formalnego mechanizmu transgranicznej
współpracy między odpowiednimi organami państw
członkowskich w celu rozwiązania kwestii związanych z pracą
nierejestrowaną. (10) Wzmocnienie współpracy
między państwami członkowskimi na poziomie UE jest konieczne do
tego, aby państwa członkowskie mogły efektywniej i skuteczniej
zapobiegać pracy nierejestrowanej i zniechęcać do niej. (11) Celem platformy będzie
usprawnianie wymiany najlepszych praktyk i informacji, stworzenie na szczeblu
UE ram rozwoju wiedzy specjalistycznej i analizy oraz poprawa koordynacji
operacyjnej działań między różnymi krajowymi organami
państw członkowskich zajmującymi się egzekwowaniem prawa. (12) Platforma powinna
wykorzystywać wszystkie istotne źródła informacji, w
szczególności badania, umowy dwustronne zawarte między państwami
członkowskimi oraz wielostronne projekty współpracy, a także
kształtować synergię pomiędzy istniejącymi na szczeblu
UE instrumentami i strukturami w celu maksymalnego zwiększenia
odstraszającego lub zapobiegawczego działania tych środków.
Koordynacja operacyjna działań państw członkowskich
mogłaby przybrać formę wspólnych szkoleń, wzajemnej oceny
oraz rozwiązań w zakresie wymiany danych. Ogólnoeuropejskie kampanie
lub wspólne strategie mogłyby przyczyniać się do
zwiększania świadomości dotyczącej problemu pracy
nierejestrowanej. (13) Kwestią pracy
nierejestrowanej zajmują się zasadniczo trzy rodzaje krajowych organów
egzekwowania prawa: inspektoraty pracy, inspektoraty zabezpieczenia
społecznego i organy podatkowe. W niektórych przypadkach zaangażowane
są również organy migracyjne i służby zatrudnienia, a
także organy celne, policja, prokuratura i partnerzy społeczni. (14) W celu kompleksowego i
skutecznego rozwiązania problemu pracy nierejestrowanej należy w
państwach członkowskich wprowadzić określony zestaw polityk
przy wsparciu w postaci ustrukturyzowanej współpracy między właściwymi
organami. Współpraca ta powinna obejmować wszystkie organy krajowe
prowadzące działania w zakresie zapobiegania pracy nierejestrowanej
lub zniechęcania do niej bądź uczestniczące w takich
działaniach. (15) W ramach dążenia do
realizacji tych celów platformę powinny wspierać „pojedyncze punkty
kontaktowe” w poszczególnych państwach członkowskich, uprawnione do
utrzymywania kontaktów z krajowymi organami zajmującymi się
wielorakimi aspektami pracy nierejestrowanej. (16) Platforma powinna
angażować partnerów społecznych na szczeblu UE, zarówno w
kontekście międzysektorowym, jak i w sektorach szczególnie
dotkniętych problemem pracy nierejestrowanej, a także
współpracować z odpowiednimi organizacjami międzynarodowymi, jak
Międzynarodowa Organizacja Pracy (MOP), oraz unijnymi agencjami
zdecentralizowanymi, w szczególności z Eurofound i Europejską
Agencją ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy.
Uczestnictwo Eurofound i Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa i Ochrony
Zdrowia w Miejscu Pracy w pracach platformy w charakterze obserwatorów nie
będzie stanowić rozszerzenia ich dotychczasowych uprawnień. (17) Platforma powinna
przyjąć własny regulamin oraz ustalić programy pracy i
regularnie sporządzać sprawozdania. (18) Do przetwarzania danych
osobowych przez państwa członkowskie w ramach niniejszej decyzji ma
zastosowanie dyrektywa 95/46/WE w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie
przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych[29], a także krajowe
środki przyjęte w celu jej wykonania. Ponieważ Komisja jest częścią
europejskiej platformy, do przetwarzania danych osobowych w kontekście
niniejszej decyzji ma również zastosowanie rozporządzenie (WE) nr
45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady o ochronie osób fizycznych w
związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy
wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych[30]. (19) Platforma może
powoływać grupy robocze w celu zbadania konkretnych zagadnień i
powinna mieć do dyspozycji specjalistyczną wiedzę osób
posiadających szczególne kompetencje. (20) Platforma będzie
współpracować z odpowiednimi grupami ekspertów i komitetami na
szczeblu UE, których praca ma związek z kwestią pracy
nierejestrowanej. (21) Platforma i jej zadania
powinny być finansowane za pośrednictwem osi Progress Europejskiego programu
na rzecz zatrudnienia i innowacji społecznych (EaSI) w ramach środków
określonych przez władzę budżetową. (22) Komisja podejmie konieczne
kroki administracyjne w celu utworzenia sieci, PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ
DECYZJĘ: Rozdział I Przepisy
ogólne Artykuł 1 Ustanowienie
platformy 1. Niniejszym ustanawia się
platformę na rzecz usprawnienia unijnej współpracy w zakresie
zapobiegania pracy nierejestrowanej i zniechęcania do niej, zwaną
dalej „platformą”. 2. W skład platformy wchodzą: a) krajowe organy egzekwowania prawa
wyznaczone przez wszystkie państwa członkowskie, b) Komisja. 3. W posiedzeniach platformy mogą
uczestniczyć jako obserwatorzy, na warunkach określonych w jej
regulaminie: a) przedstawiciele międzysektorowych
partnerów społecznych na szczeblu Unii, a także partnerzy
społeczni w sektorach, w których często występuje praca
nierejestrowana; b) przedstawiciel Europejskiej Fundacji na
rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) oraz przedstawiciel
Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA); c) przedstawiciel Międzynarodowej
Organizacji Pracy (MOP); d) przedstawiciele państw EOG. Artykuł 2 Cele Platforma, o której mowa w art. 1 ust. 1,
przyczynia się do lepszego egzekwowania przepisów prawa unijnego i
krajowego, ograniczania skali pracy nierejestrowanej i zwiększania liczby
formalnych stanowisk pracy, co powinno zapobiegać pogorszeniu jakości
pracy, a także do wspierania integracji na rynku pracy i
włączenia społecznego poprzez: a) poprawę współpracy na szczeblu
UE między różnymi organami egzekwowania prawa poszczególnych
państw członkowskich na rzecz skuteczniejszego i bardziej efektywnego
zapobiegania pracy nierejestrowanej, w tym fikcyjnemu samozatrudnieniu, i
zniechęcania do tego rodzaju praktyk; b) poprawę potencjału technicznego
różnych organów egzekwowania prawa państw członkowskich w
zakresie zwalczania transgranicznych aspektów pracy nierejestrowanej; c) zwiększanie świadomości
społecznej co do pilnej potrzeby działania oraz zachęcanie
państw członkowskich do wzmożenia wysiłków w zakresie
przeciwdziałania pracy nierejestrowanej. Rozdział
II Misja i zadania Artykuł 3 Misja Dla realizacji celów wymienionych w art. 2
platforma prowadzi następujące działania: a) wymiana najlepszych praktyk i informacji, b) rozwój wiedzy specjalistycznej i analiz, c) koordynacja transgranicznych
działań operacyjnych. Artykuł 4 Zadania 1. W celu realizacji swojej misji
platforma wykonuje w szczególności następujące zadania: a) podnoszenie poziomu wiedzy na temat pracy
nierejestrowanej dzięki opracowaniu wspólnych pojęć i
narzędzi pomiaru oraz promowaniu wspólnych analiz porównawczych i
związanych z nimi odpowiednich wskaźników; b) rozwój analizy skuteczności
różnych środków polityki w zakresie ograniczania występowania pracy
nierejestrowanej, w tym środków zapobiegawczych i represyjnych, jak
również ogólnie środków odstraszających; c) tworzenie narzędzi, np. banku wiedzy
różnych praktyk i środków, w tym umów dwustronnych stosowanych w
państwach członkowskich w celu zapobiegania pracy nierejestrowanej i
zniechęcania do niej; d) przyjmowanie niewiążących
wytycznych dla inspektorów, podręczników dobrych praktyk oraz wspólnych
zasad prowadzenia inspekcji w celu zwalczania pracy nierejestrowanej; e) rozwój form współpracy zwiększających
techniczne możliwości zwalczania transgranicznych aspektów pracy
nierejestrowanej poprzez przyjęcie jednolitych ram wspólnych operacji w
zakresie inspekcji i wymiany personelu; f) zbadanie sposobów poprawy wymiany danych
zgodnie z unijnymi przepisami o ochronie danych, w tym rozpatrzenie
możliwości wykorzystania systemu wymiany informacji na rynku
wewnętrznym (IMI) i systemu elektronicznej wymiany informacji
dotyczących zabezpieczenia społecznego (EESSI); g) rozwój trwałych zdolności do
prowadzenia szkoleń dla organów egzekwowania prawa oraz przyjęcie
jednolitych ram prowadzenia wspólnych szkoleń; h) organizowanie wzajemnych ocen w celu
śledzenia postępów państw członkowskich w zakresie
zwalczania pracy nierejestrowanej, w tym wsparcie wdrażania wydanych przez
Radę zaleceń dla poszczególnych krajów w zakresie zwalczania pracy
nierejestrowanej lub zapobiegania jej; i) zwiększanie świadomości
problemu poprzez wspólne działania, np. kampanie europejskie, oraz
przyjęcie strategii regionalnych lub ogólnounijnych, w tym
podejść sektorowych. 2. Platforma realizuje swoje zadania z
wykorzystaniem wszelkich odpowiednich źródeł informacji, w tym
badań oraz wielostronnych projektów współpracy, a także z
uwzględnieniem odpowiednich instrumentów i struktur unijnych oraz
doświadczeń wynikających z właściwych umów
dwustronnych. Platforma nawiązuje właściwą
współpracę z Eurofound oraz EU-OSHA. Rozdział
III Działanie
platformy Artykuł 5 Pojedynczy
punkt kontaktowy 1. Każde państwo
członkowskie wyznacza pojedynczy punkt kontaktowy pełniący
funkcję członka platformy. Może również wyznaczyć
jednego członka zastępczego. 2. Przy wyznaczaniu przedstawicieli
państwa członkowskie uwzględniają wszelkie organy
publiczne, które uczestniczą w zapobieganiu pracy nierejestrowanej lub
zniechęcaniu do niej, np. inspekcje pracy, organy ds. zabezpieczenia
społecznego, organy podatkowe, służby zatrudnienia i organy ds.
migracji, zwane dalej „organami egzekwowania prawa”. Mogą również,
zgodnie z krajowym prawem lub praktyką, angażować partnerów
społecznych. 3. Państwa członkowskie
dostarczają Komisji wykaz i dane kontaktowe wszystkich organów
egzekwowania prawa, uczestniczących w zapobieganiu pracy nierejestrowanej
lub zniechęcaniu do niej. 4. Pojedyncze punkty kontaktowe
utrzymują kontakt w zakresie działalności platformy ze
wszystkimi organami egzekwowania prawa, uczestniczącymi w zapobieganiu
pracy nierejestrowanej lub zniechęcaniu do niej, oraz zapewniają ich
udział w posiedzeniach lub wkład w prace platformy lub jej grup
roboczych, jeżeli omawiane są zagadnienia objęte zakresem ich
kompetencji. Artykuł 6 Przedstawiciele
partnerów społecznych 1. Przedstawiciele partnerów
społecznych na szczeblu międzysektorowym, a także partnerzy
społeczni w sektorach, w których często występuje praca nierejestrowana,
mogą uczestniczyć w posiedzeniach platformy w charakterze
obserwatorów, zgodnie z procedurą określoną przez ich
macierzyste organizacje. 2. Na podstawie propozycji
międzysektorowych i sektorowych partnerów społecznych na szczeblu
unijnym, wspomniana grupa obserwatorów składa się z: a) maksymalnie 8 obserwatorów
reprezentujących partnerów społecznych na szczeblu
międzysektorowym (reprezentujących w równej mierze organizacje
pracodawców i pracowników), b) maksymalnie 10 obserwatorów reprezentujących
partnerów społecznych z sektorów, w których często występuje
praca nierejestrowana (reprezentujących w równej mierze organizacje
pracodawców i pracowników). Artykuł 7 Działalność 1. Komisja koordynuje prace platformy i
przewodniczy jej posiedzeniom. 2. W celu realizacji swojej misji
platforma przyjmuje większością głosów: a) regulamin wewnętrzny,
obejmujący m.in. zasady podejmowania decyzji na forum platformy, b) dwuletni program prac platformy,
określający m.in. jej szczegółowe zadania i przewidujący
regularne składanie sprawozdań z działań platformy co dwa
lata, c) decyzje o ustanowieniu grup roboczych w
celu zbadania zagadnień określonych w programach prac platformy.
Grupy robocze są rozwiązywane niezwłocznie po wypełnieniu
swoich zadań. 3. Do uczestnictwa w obradach platformy
lub grupy roboczej mogą na zasadzie jednostkowych przypadków być
zapraszani eksperci posiadający specjalistyczne kompetencje w dziedzinach
będących przedmiotem dyskusji, o ile jest to pomocne lub konieczne. 4. Platformę wspiera sekretariat
zapewniony przez Komisję. Sekretariat przygotowuje posiedzenia i programy
prac platformy oraz jej sprawozdania. 5. Komisja regularnie informuje
Parlament Europejski i Radę o działalności platformy. Artykuł 8 Współpraca Platforma w stosownych przypadkach
współpracuje z innymi odpowiednimi grupami ekspertów i komitetami na
szczeblu Unii, których praca ma związek z pracą nierejestrowaną,
w szczególności z Komitetem Starszych Inspektorów Pracy (SLIC), Komitetem
Ekspertów ds. Delegowania Pracowników, Komisją Administracyjną ds.
Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego, Komitetem Zatrudnienia
(EMCO), Komitetem Ochrony Socjalnej (SPC) i grupą roboczą ds.
współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania. Można
również organizować wspólne posiedzenia. Artykuł 9 Zwrot kosztów Komisja zwraca koszty podróży i w stosownych
przypadkach koszty pobytu ponoszone przez członków, obserwatorów i
zaproszonych ekspertów w związku z działalnością platformy. Członkowie, obserwatorzy i zaproszeni eksperci
nie otrzymują wynagrodzenia za wykonywane usługi. Artykuł 10 Wsparcie
finansowe Ogólne zasoby na potrzeby wykonania niniejszej
decyzji ustala się w ramach Europejskiego programu na rzecz zatrudnienia i
innowacji społecznych (EaSI), którego roczne środki zatwierdza
władza budżetowa w granicach wyznaczonych ramami finansowymi. Rozdział
IV Przepisy
końcowe Artykuł 11 Przegląd Po upływie czterech lat od wejścia w
życie niniejszej decyzji Komisja przedkłada sprawozdanie z jej
stosowania Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi
Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów. W sprawozdaniu ocenia
się w szczególności, w jakim stopniu platforma przyczyniła
się do realizacji celów określonych w art. 2 oraz w jakim
stopniu wypełniła zadania określone w art. 3 i w programach
prac platformy. Artykuł 12 Adresaci Niniejsza decyzja skierowana jest do państw
członkowskich. Artykuł 13 Wejście w życie Niniejsza
decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej. Sporządzono w Brukseli dnia […] r. W imieniu Parlamentu Europejskiego W
imieniu Rady Przewodniczący Przewodniczący Ocena skutków finansowych regulacji 1. STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY
1.1. Tytuł wniosku/inicjatywy 1.2. Dziedziny polityki w strukturze ABM/ABB, których
dotyczy wniosek/inicjatywa 1.3. Charakter wniosku/inicjatywy 1.4. Cele 1.5. Uzasadnienie wniosku/inicjatywy 1.6. Okres trwania działania i jego wpływ
finansowy 1.7. Przewidywane tryby zarządzania 2. ŚRODKI ZARZĄDZANIA
2.1. Zasady nadzoru i sprawozdawczości 2.2. System zarządzania i kontroli 2.3. Środki zapobiegania nadużyciom finansowym
i nieprawidłowościom 3. SZACUNKOWY WPŁYW
FINANSOWY WNIOSKU/INICJATYWY 3.1. Działy wieloletnich ram finansowych i linie
budżetowe po stronie wydatków, na które wniosek/inicjatywa ma wpływ 3.2. Szacunkowy wpływ na wydatki 3.2.1. Synteza szacunkowego
wpływu na wydatki 3.2.2. Szacunkowy
wpływ na środki operacyjne 3.2.3. Szacunkowy
wpływ na środki administracyjne 3.2.4. Zgodność z
obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi 3.2.5. Udział osób
trzecich w finansowaniu 3.3. Szacunkowy wpływ na dochody OCENA
SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI 1. STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY
1.1. Tytuł wniosku/inicjatywy
Wniosek dotyczący decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie utworzenia europejskiej platformy na rzecz usprawnienia współpracy w zakresie zapobiegania pracy nierejestrowanej i zniechęcania do niej 1.2. Dziedziny polityki w
strukturze ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa[31] Zatrudnienie, sprawy społeczne i włączenie społeczne 1.3. Charakter wniosku/inicjatywy n Wniosek/inicjatywa
dotyczy nowego działania ¨ Wniosek/inicjatywa
dotyczy nowego działania będącego następstwem projektu
pilotażowego/działania przygotowawczego[32] ¨ Wniosek/inicjatywa
wiąże się z przedłużeniem bieżącego
działania ¨ Wniosek/inicjatywa
dotyczy działania, które zostało przekształcone pod
kątem nowego działania 1.4. Cele 1.4.1. Wieloletnie cele strategiczne
Komisji wskazane we wniosku/inicjatywie Przyczynianie się do osiągnięcia celów strategii „Europa 2020”: - promowanie szerszego uczestnictwa w rynku pracy; - tworzenie bezpiecznego, elastycznego i mobilnego europejskiego rynku pracy; - promowanie włączenia społecznego; - promowanie spójności społecznej i gospodarczej. 1.4.2. Cele szczegółowe i
działania ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa Cel szczegółowy nr 1 Wspieranie
opracowywania, wdrażania, monitorowania i oceny unijnych instrumentów i
polityk (w zakresie wspierania trwałego zatrudnienia wysokiej
jakości, zagwarantowania odpowiedniej i godziwej ochrony socjalnej,
zwalczania wykluczenia społecznego i ubóstwa oraz poprawy warunków pracy)
oraz odpowiednich aktów prawnych, a także promowanie opracowywania
polityki w oparciu o podstawy merytoryczne, innowacje społeczne i
postęp społeczny, we współpracy z partnerami społecznymi,
organizacjami społeczeństwa obywatelskiego oraz podmiotami
publicznymi i prywatnymi. Działania ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa: Zatrudnienie, sprawy społeczne i włączenie
społeczne 1.4.3. Oczekiwane wyniki i wpływ Należy
wskazać, jakie efekty przyniesie wniosek/inicjatywa beneficjentom/grupie
docelowej. Celem wniosku jest poprawa współpracy na szczeblu UE pomiędzy organami odpowiedzialnymi za egzekwowanie prawa, takimi jak inspekcje pracy, organy ds. zabezpieczenia społecznego, organy podatkowe i inne właściwe organy, w celu skuteczniejszego i bardziej efektywnego zapobiegania pracy nierejestrowanej i zniechęcania do niej. 1.4.4. Wskaźniki wyników i
wpływu Należy
określić wskaźniki, które umożliwią monitorowanie
realizacji wniosku/inicjatywy. Wskaźniki wyników, które należy osiągnąć, zostaną określone w dwuletnich programach prac platformy. Ponadto Komisja raz w roku przedstawi Radzie sprawozdanie z działalności platformy. Sprawozdania te powinny zawierać informację o szczegółowych programach prac platformy, inicjatywach przez nią podjętych oraz częstotliwości posiedzeń. Działalność platformy zostanie poddana ocenie po upływie czterech lat od wejścia w życie decyzji. 1.5. Uzasadnienie
wniosku/inicjatywy 1.5.1. Potrzeby, które należy
zaspokoić w perspektywie krótko- lub długoterminowej Celem niniejszej decyzji jest przyczynienie się do lepszego egzekwowania przepisów prawa Unii, tworzenia formalnych miejsc pracy, poprawy warunków pracy, integracji na rynku pracy oraz ogólnego włączenia społecznego poprzez: a) poprawę współpracy na szczeblu UE między różnymi organami egzekwowania prawa poszczególnych państw członkowskich na rzecz skuteczniejszego i bardziej efektywnego zapobiegania pracy nierejestrowanej i zniechęcania do niej; b) poprawę potencjału technicznego różnych organów egzekwowania prawa państw członkowskich w zakresie zwalczania transgranicznych aspektów pracy nierejestrowanej; c) zwiększanie świadomości państw członkowskich co do pilnej potrzeby działania oraz zachęcanie do wysiłków na rzecz zwalczania pracy nierejestrowanej. 1.5.2. Wartość dodana z
tytułu zaangażowania Unii Europejskiej Zapobieganie pracy nierejestrowanej i zniechęcanie do niej przyczynia się do lepszego egzekwowania prawa UE i prawa krajowego, zwłaszcza w dziedzinach zatrudnienia, prawa pracy, zdrowia i bezpieczeństwa oraz koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Zgodnie z celami określonymi w art. 151 działania podejmowane na szczeblu UE w kierunku zwalczania pracy nierejestrowanej przyczynią się do tworzenia formalnych miejsc pracy, poprawy warunków pracy oraz zwiększenia integracji na rynku pracy i ogólnego włączenia społecznego. Uwzględniając art. 153 TFUE, w obszarach, w których kompetencje są dzielone między państwa członkowskie i Unię, UE ma wspierać wysiłki państw członkowskich dzięki usprawnieniu współpracy w zakresie zapobiegania pracy nierejestrowanej i zniechęcania do niej na szczeblu UE, przyczyniając się w ten sposób do zwiększenia efektywności i skuteczności tej współpracy i zapewniając wartość dodaną działań państw członkowskich. 1.5.3. Główne wnioski
wyciągnięte z podobnych działań Do tej pory brak było kompleksowego podejścia, obejmującego wszelkie właściwe organy wszystkich państw członkowskich, do problemu pracy nierejestrowanej na szczeblu UE. 1.5.4. Spójność z innymi
właściwymi instrumentami oraz możliwa synergia Prawa podstawowe: wniosek jest zgodny ze strategią UE w zakresie praw podstawowych (COM(2010) 573 final). Strategia „Europa 2020”: inicjatywa przyczyni się do tworzenia nowych miejsc pracy oraz do włączenia społecznego w ramach strategii na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu. (COM(2010) 2020) 1.6. Okres trwania działania
i jego wpływ finansowy ¨ Wniosek/inicjatywa o ograniczonym okresie trwania –
¨ Okres trwania wniosku/inicjatywy: od [DD/MM]RRRR r. do [DD/MM]RRRR r.
–
¨ Okres trwania wpływu finansowego: od RRRR r. do RRRR r. nWniosek/inicjatywa o nieograniczonym okresie trwania –
Wprowadzenie w życie z okresem rozruchu od
dnia przyjęcia decyzji, –
po którym następuje faza operacyjna. 1.7. Przewidywane tryby
zarządzania[33] n Bezpośrednie zarządzanie przez Komisję –
n przez jej departamenty, w tym jej personel w delegaturach Unii; –
¨ przez agencje wykonawcze; ¨ Zarządzanie dzielone z państwami członkowskimi ¨ Zarządzanie pośrednie poprzez przekazanie zadań
wykonawczych: –
¨ państwom trzecim lub organom przez nie wyznaczonym; –
¨ organizacjom międzynarodowym i ich agencjom (należy
wyszczególnić); –
¨ EBI oraz Europejskiemu Funduszowi Inwestycyjnemu; –
¨ organom, o których mowa w art. 208 i 209 rozporządzenia
finansowego; –
¨ organom prawa publicznego; –
¨ podmiotom podlegającym prawu prywatnemu, które świadczą
usługi użyteczności publicznej, o ile zapewniają one
odpowiednie gwarancje finansowe; –
¨ podmiotom podlegającym prawu prywatnemu państwa
członkowskiego, którym powierzono realizację partnerstwa
publiczno-prywatnego oraz które zapewniają odpowiednie gwarancje
finansowe; –
¨ osobom odpowiedzialnym za wykonanie określonych działań
w dziedzinie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa na mocy
tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej oraz określonym we
właściwym podstawowym akcie prawnym. – W przypadku wskazania więcej niż
jednego trybu należy podać dodatkowe informacje w części
„Uwagi”. Uwagi 2. ŚRODKI ZARZĄDZANIA
2.1. Zasady nadzoru i
sprawozdawczości Należy
określić częstotliwość i warunki. Działalność platformy zostanie poddana ocenie po upływie czterech lat od wejścia w życie decyzji. Ocena będzie opierać się na wskaźnikach rezultatu, takich jak jakość procesu współpracy z innymi państwami członkowskimi, regularne składanie sprawozdań i dalsze badania. W ramach oceny zostanie uwzględnione, w jakim stopniu platforma przyczyniła się do osiągnięcia swoich celów. Sprawozdanie to zostanie przekazane Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów. 2.2. System zarządzania i
kontroli 2.2.1. Zidentyfikowane ryzyko W odniesieniu do środków towarzyszących w ramach Europejskiego programu na rzecz zatrudnienia i innowacji społecznych („EaSI”): w ramach tego programu zarządzanie bezpośrednie będzie obejmować przyznawanie zamówień i dotacji na konkretne działania oraz wypłatę dotacji dla organizacji rządowych i pozarządowych. Główne ryzyko będzie wiązało się z możliwościami (w szczególności) mniejszych organizacji w zakresie sprawowania skutecznej kontroli nad wydatkami oraz zapewnienia przejrzystości przeprowadzanych operacji. 2.2.2. Informacje dotyczące
struktury wewnętrznego systemu kontroli W odniesieniu do środków towarzyszących w ramach Europejskiego programu na rzecz zatrudnienia i innowacji społecznych („EaSI”): stosowane będą środki kontroli wskazane w rozporządzeniu 1296/2013. 2.2.3. Oszacowanie kosztów i
korzyści wynikających z kontroli i ocena prawdopodobnego ryzyka
błędu 2.3. Środki zapobiegania
nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom Określić
istniejące lub przewidywane środki zapobiegania i ochrony W odniesieniu do środków towarzyszących w ramach Europejskiego programu na rzecz zatrudnienia i innowacji społecznych („EaSI”): stosowane będą środki zapobiegania nadużyciom i nieprawidłowościom wskazane w rozporządzeniu 1296/2013. 3. SZACUNKOWY WPŁYW
FINANSOWY WNIOSKU/INICJATYWY 3.1. Działy wieloletnich ram
finansowych i linie budżetowe po stronie wydatków, na które
wniosek/inicjatywa ma wpływ · Istniejące linie budżetowe Według
działów wieloletnich ram finansowych i linii budżetowych Dział wieloletnich ram finansowych || Linia budżetowa || Rodzaj środków || Wkład Numer […][Treść…...….............................................] || Zróżnicowane /niezróżnicowane ([34]) || państw EFTA[35] || krajów kandydujących[36] || państw trzecich || w rozumieniu art. 21 ust. 2 lit. b) rozporządzenia finansowego 1 || 04.03.02.01 EaSI || Zróżnicowane || TAK || TAK || NIE || NIE 1 || 04.01.04.02 EaSI || Niezróżnicowane || TAK || NIE || NIE || NIE 3.2. Szacunkowy wpływ na
wydatki 3.2.1. Synteza szacunkowego
wpływu na wydatki w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku) Dział wieloletnich ram finansowych || 1 || Inteligentny wzrost gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu Dyrekcja Generalna: EMPL || || || Rok 2014[37] || Rok 2015 || Rok 2016 || Rok 2017 || Rok 2018 || Rok 2019 || Rok 2020 || OGÓŁEM Środki operacyjne || || || || || || || || 04.03.02.01 (EaSI) || Środki na zobowiązania || (1) || 0,150 || 2,100 || 1,200 || 1,800 || 1,100 || 1,800 || 1,000 || 9,150 Środki na płatności || (2) || 0 || 2,100 || 1,200 || 1,800 || 1,100 || 1,800 || 1,000 || 9,000 Numer linii budżetowej || Środki na zobowiązania || (1a) || || || || || || || || Środki na płatności || (2 a) || || || || || || || || Środki administracyjne finansowane ze środków przydzielonych na określone programy operacyjne[38] || || || || || || || || 04.01.04.02 (EaSI) || || (3) || 0,115 || 0,224 || 0,224 || 0,224 || 0,224 || 0,224 || 0,224 || 1,459 OGÓŁEM środki dla Dyrekcji Generalnej EMPL || Środki na zobowiązania || =1+1a +3 || 0,265 || 2,324 || 1,424 || 2,024 || 1,324 || 2,024 || 1,224 || 10,609 Środki na płatności || =2+2a +3 || 0,115 || 2,324 || 1,424 || 2,024 || 1,324 || 2,024 || 1,224 || 10,459 OGÓŁEM środki operacyjne || Środki na zobowiązania || (4) || 0,150 || 2,100 || 1,200 || 1,800 || 1,100 || 1,800 || 1,000 || 9,150 Środki na płatności || (5) || 0 || 2,100 || 1,200 || 1,800 || 1,100 || 1,800 || 1,000 || 9,000 OGÓŁEM środki administracyjne finansowane ze środków przydzielonych na określone programy operacyjne || (6) || 0,115 || 0,224 || 0,224 || 0,224 || 0,224 || 0,224 || 0,224 || 1,459 OGÓŁEM środki na DZIAŁ <....> wieloletnich ram finansowych || Środki na zobowiązania || =4+ 6 || 0,265 || 2,324 || 1,424 || 2,024 || 1,324 || 2,024 || 1,224 || 10,609 Środki na płatności || =5+ 6 || 0,115 || 2,324 || 1,424 || 2,024 || 1,324 || 2,024 || 1,224 || 10,459 Środki na płatności || =5+ 6 || || || || || || || || Dział wieloletnich ram finansowych || 5 || „Wydatki administracyjne” w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku) || || || Rok 2014 || Rok 2015 || Rok 2016 || Rok 2017 || Rok 2018 || Rok 2019 || Rok 2020 || OGÓŁEM Dyrekcja Generalna: EMPL || || Zasoby ludzkie || 0,330 || 0,330 || 0,330 || 0,330 || 0,330 || 0,330 || 0,330 || 2,310 Pozostałe wydatki administracyjne || || || || || || || || OGÓŁEM Dyrekcja Generalna EMPL || Środki || 0,330 || 0,330 || 0,330 || 0,330 || 0,330 || 0,330 || 0,330 || 2,310 OGÓŁEM środki na DZIAŁ 5 wieloletnich ram finansowych || (Środki na zobowiązania ogółem = środki na płatności ogółem) || 0,330 || 0,330 || 0,330 || 0,330 || 0,330 || 0,330 || 0,330 || 2,310 w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku) || || || Rok 2014 || Rok 2015 || Rok 2016 || Rok 2017 || Rok 2018 || Rok 2019 || Rok 2020 || OGÓŁEM OGÓŁEM środki na DZIAŁY 1 do 5 wieloletnich ram finansowych || Środki na zobowiązania || 0,595 || 2,654 || 1,754 || 2,354 || 1,654 || 2,354 || 1,554 || 12,919 Środki na płatności || 0,445 || 2,654 || 1,754 || 2,354 || 1,654 || 2,354 || 1,554 || 12,769 3.2.2. Szacunkowy wpływ na
środki operacyjne –
¨ Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z
koniecznością wykorzystania środków operacyjnych –
n Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością
wykorzystania środków operacyjnych, jak określono poniżej: Środki na zobowiązania w mln EUR (do trzech
miejsc po przecinku) Określić cele i produkty ò || || || Rok 2014 || Rok 2015 || Rok 2016 || Rok 2017 || Rok 2018 || Rok 2019 || Rok 2020 || OGÓŁEM PRODUKTY Rodzaj[39] || Średni koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba ogółem || Koszt całkowity CEL SZCZEGÓŁOWY nr 1[40] Wspieranie opracowywania, wdrażania, monitorowania i oceny unijnych instrumentów i polityk oraz odpowiednich aktów prawnych, a także promowanie opracowywania polityki w oparciu o podstawy merytoryczne, innowacje społeczne i postęp społeczny, we współpracy z partnerami społecznymi, organizacjami społeczeństwa obywatelskiego oraz podmiotami publicznymi i prywatnymi. Wymiana najlepszych praktyk i informacji, szkolenia, budowanie potencjału technicznego w celu usprawnienia współpracy, podnoszenie świadomości || Bank wiedzy, wspólne wytyczne itp., wspólne przedsięwzięcia, wymiana personelu, działania szkoleniowe, kampanie, strategie, ocena || 0,366 || 1 || 0,15 || 4 || 2,100 || 4 || 1,200 || 4 || 1,800 || 4 || 1,100 || 4 || 1,800 || 4 || 1,000 || 25 || 9,150 || || || || || || || || || || || || || || || || || || Cel szczegółowy nr 1 – suma cząstkowa || 1 || 0,150 || 4 || 2,100 || 4 || 1,200 || 4 || 1,800 || 4 || 1,100 || 4 || 1,800 || 4 || 1,000 || 25 || 9,150 KOSZT OGÓŁEM || 1 || 0,150 || 4 || 2,100 || 4 || 1,200 || 4 || 1,800 || 4 || 1,100 || 4 || 1,800 || 4 || 1,000 || 25 || 9,150 3.2.3. Szacunkowy wpływ na
środki administracyjne 3.2.3.1. Streszczenie –
¨ Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z
koniecznością wykorzystania środków administracyjnych –
n Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością
wykorzystania środków administracyjnych, jak określono poniżej: w mln EUR (do trzech
miejsc po przecinku) || Rok 2014[41] || Rok 2015 || Rok 2016 || Rok 2017 || Rok 2018 || Rok 2019 || Rok 2020 || OGÓŁEM DZIAŁ 5 wieloletnich ram finansowych || || || || || || || || Zasoby ludzkie || 0,33 || 0,33 || 0,33 || 0,33 || 0,33 || 0,33 || 0,33 || 2,31 Pozostałe wydatki administracyjne || || || || || || || || DZIAŁ 5 wieloletnich ram finansowych – suma cząstkowa || || || || || || || || Poza DZIAŁEM 5[42] wieloletnich ram finansowych || || || || || || || || Zasoby ludzkie || || || || || || || || Pozostałe wydatki administracyjne || 0,115 || 0,224 || 0,224 || 0,224 || 0,224 || 0,224 || 0,224 || 1,459 Poza DZIAŁEM 5 wieloletnich ram finansowych – suma cząstkowa || || || || || || || || OGÓŁEM || 0,445 || 0,554 || 0,554 || 0,554 || 0,554 || 0,554 || 0,554 || 3,769 Potrzeby w zakresie
środków na zasoby ludzkie zostaną pokryte z zasobów DG już przydzielonych
na zarządzanie tym działaniem lub przesuniętych w ramach
dyrekcji generalnej, uzupełnionych w razie potrzeby wszelkimi dodatkowymi
zasobami, które mogą zostać przydzielone zarządzającej
dyrekcji generalnej w ramach procedury rocznego przydziału środków
oraz w świetle istniejących ograniczeń budżetowych. 3.2.3.2. Szacowane
zapotrzebowanie na zasoby ludzkie –
¨ Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z
koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich –
n Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością
wykorzystania zasobów ludzkich, jak określono poniżej: Wartości szacunkowe należy
wyrazić w ekwiwalentach pełnego czasu pracy || || Rok 2014 || Rok 2015 || Rok 2016 || Rok 2017 || Rok 2018 || Rok 2019 || Rok 2020 || Stanowiska przewidziane w planie zatrudnienia (stanowiska urzędników i pracowników zatrudnionych na czas określony) || || || XX 01 01 01 (w centrali i w biurach przedstawicielstw Komisji) (2 AD + 0,5 AST) || 2,5 || 2,5 || 2,5 || 2,5 || 2,5 || 2,5 || 2,5 || XX 01 01 02 (w delegaturach) || || || || || || || || XX 01 05 01 (pośrednie badania naukowe) || || || || || || || || 10 01 05 01 (bezpośrednie badania naukowe) || || || || || || || Personel zewnętrzny (w ekwiwalentach pełnego czasu pracy)[43] || || XX 01 02 01 (CA, SNE, INT z globalnej koperty finansowej) || || || || || || || || XX 01 02 02 (CA, LA, SNE, INT i JED w delegaturach) || || || || || || || || XX 01 04 yy[44] || - w centrali || || || || || || || || - w delegaturach || || || || || || || || XX 01 05 02 (CA, SNE, INT - pośrednie badania naukowe) || || || || || || || || 10 01 05 02 (CA, INT, SNE - bezpośrednie badania naukowe) || || || || || || || || Inne linie budżetowe (określić) || || || || || || || || OGÓŁEM || || || || || || || XX oznacza
odpowiednią dziedzinę polityki lub odpowiedni tytuł w
budżecie Potrzeby w zakresie
zasobów ludzkich zostaną pokryte z zasobów DG już przydzielonych na
zarządzanie tym działaniem lub przesuniętych w ramach dyrekcji
generalnej, uzupełnionych w razie potrzeby wszelkimi dodatkowymi zasobami,
które mogą zostać przydzielone zarządzającej dyrekcji
generalnej w ramach procedury rocznego przydziału środków oraz w
świetle istniejących ograniczeń budżetowych. Opis zadań do
wykonania: Urzędnicy i pracownicy zatrudnieni na czas określony (2 AD + 0,5 AST) || AD1: Nadzór nad działaniami związanymi z pracą nierejestrowaną, organizacja pracy sekretariatu platformy, prowadzenie posiedzeń platformy, w tym przygotowanie projektu porządku obrad i dokumentów do dyskusji oraz sporządzanie projektu protokołu z posiedzenia. Koordynacja współpracy. Koordynacja zaproszeń do składania wniosków/ofert. AD2: Nadzór nad działaniami operacyjnymi platformy, takimi jak zarządzanie bankiem wiedzy, wspólne szkolenia, inspekcje, wymiany pracowników, publikacja wspólnych dokumentów itp. Wsparcie koordynacji współpracy. Wsparcie zaproszeń do składania wniosków/ofert. 0,5 AST: Wsparcie administracyjne sekretariatu, w tym zarządzanie dokumentami, organizacja spotkań (rezerwacja sal, zaproszenia, dokumenty dot. zwrotu kosztów itp.), dystrybucja dokumentów na potrzeby posiedzenia, ogólna korespondencja. Personel zewnętrzny || 3.2.4. Zgodność z
obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi –
n Wniosek/inicjatywa jest zgodny(-a) z obowiązującymi
wieloletnimi ramami finansowymi. –
¨ Wniosek/inicjatywa wymaga przeprogramowania odpowiedniego działu
w wieloletnich ramach finansowych. Należy wyjaśnić, na czym ma
polegać przeprogramowanie, określając linie budżetowe,
których ma ono dotyczyć, oraz podając odpowiednie kwoty. –
¨ Wniosek/inicjatywa wymaga zastosowania instrumentu elastyczności
lub zmiany wieloletnich ram finansowych[45]. Należy wyjaśnić, który wariant jest
konieczny, określając linie budżetowe, których ma on
dotyczyć, oraz podając odpowiednie kwoty. 3.2.5. Udział osób trzecich w
finansowaniu –
n Wniosek/inicjatywa nie przewiduje współfinansowania ze strony
osób trzecich. –
¨ Wniosek/inicjatywa przewiduje współfinansowanie szacowane zgodnie
z poniższym: Środki w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku) || Rok N || Rok N+1 || Rok N+2 || Rok N+3 || Wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (por. pkt 1.6) || Ogółem Określić organ współfinansujący || || || || || || || || OGÓŁEM środki objęte współfinansowaniem || || || || || || || || 3.3. Szacunkowy wpływ na
dochody –
n Wniosek/inicjatywa nie ma wpływu finansowego na dochody. –
¨ Wniosek/inicjatywa ma wpływ finansowy określony
poniżej: –
¨ wpływ na zasoby własne –
¨ wpływ na dochody różne w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku) Linia budżetowa po stronie dochodów || Środki zapisane w budżecie na bieżący rok budżetowy || Wpływ wniosku/inicjatywy[46] Rok N || Rok N+1 || Rok N+2 || Rok N+3 || Wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (por. pkt 1.6) Artykuł ................. || || || || || || || || W przypadku wpływu
na dochody różne należy wskazać linie budżetowe po stronie
wydatków, które ten wpływ obejmie. Należy
określić metodę obliczania wpływu na dochody.
[1] Komunikat Komisji „Zaostrzenie walki z pracą
niezgłoszoną” COM(2007)628, http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:52007DC0628:PL:HTML
[2] Zob. ocena skutków dotycząca utworzenia
europejskiej platformy w celu usprawnienia współpracy w zakresie
zapobiegania pracy nierejestrowanej i zniechęcania do niej,
załącznik II. [3] Wszystkie dane liczbowe pochodzą z badań
bezpośrednich, opierających się na bezpośrednich wywiadach
z obywatelami UE. Oznacza to, że świadomość, definicje
krajowe, przejrzystość pracy nierejestrowanej i zaufanie do ankietera
stanowią dla obywateli ważne czynniki umożliwiające im
poinformowanie, że wykonywali pracę nierejestrowaną lub
korzystali z niej. [4] Specjalne badanie Eurobarometru nr 402 „Praca nierejestrowana
w Unii Europejskiej”, 2013 http://ec.europa.eu/public_opinion/archives/ebs/ebs_402_en.pdf [5] Komisja Europejska, „Employment and Social Developments
in Europe 2013”, Luksemburg, 2014. [6] Komunikat Komisji „Europa 2020 - Strategia na rzecz
inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego
włączeniu społecznemu”, COM(2010) 2020 z dnia 3 marca 2010 r.
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2010:2020:FIN:PL:PDF.
Komunikat Komisji „Program na rzecz nowych umiejętności i
zatrudnienia: europejski wkład w pełne zatrudnienie”, COM(2010) 682 z
dnia 23 listopada 2010 r. [7] Komunikat Komisji „W kierunku odnowy gospodarczej
sprzyjającej zatrudnieniu”, COM(2012) 173 final z dnia 18 kwietnia 2012 r. [8] Decyzja Rady 2010/707/UE z dnia 21 października
2010 r. w sprawie wytycznych dotyczących polityki zatrudnienia państw
członkowskich. [9] http://ec.europa.eu/europe2020/making-it-happen/country-specific-recommendations/index_pl.htm [10] http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=TA&language=PL&reference=P7-TA-2014-0012 [11] W Niemczech obowiązują umowy pomiędzy
federalnym ministerstwem finansów a partnerami społecznymi w sektorach
budownictwa, usług malarskich i przemysłowych usług tekstylnych;
w Bułgarii ustanowiono krajowy ośrodek na rzecz zasad w
przedsiębiorczości; w Luksemburgu wprowadzono dowody tożsamości
dla wszystkich pracowników budowlanych. [12] Specjalne badanie Eurobarometru nr 402 „Praca
nierejestrowana w Unii Europejskiej”, 2013 [13] Zob. ocena skutków dotycząca utworzenia europejskiej
platformy w celu usprawnienia współpracy w zakresie zapobiegania pracy
nierejestrowanej i zniechęcania do niej, rozdział 3.2.2, tabela 1. [14] „Joining
up in the fight against undeclared work in Europe: Feasibility study on
establishing a European platform for cooperation between labour inspectorates,
and other relevant monitoring and enforcement bodies, to prevent and fight
undeclared work”, Regioplan 2010 http://ec.europa.eu/social/BlobServlet?docId=6676&langId=en
[15] Specjalne badanie Eurobarometru nr 402 „Praca
nierejestrowana w Unii Europejskiej”
http://ec.europa.eu/public_opinion/archives/ebs/ebs_402_en.pdf
[16] „Zwalczanie
pracy niezarejestrowanej w 27 państwach członkowskich Unii
Europejskiej i w Norwegii. Podejścia i środki stosowane od 2008 r.”,
Eurofound 2013 http://www.eurofound.europa.eu/publications/htmlfiles/ef13243.htm [17] http://www.eurofound.europa.eu/areas/labourmarket/tackling/search.php [18] „Konsultacje
z partnerami społecznymi na podstawie art. 154 TFUE w sprawie
usprawnienia współpracy UE w zakresie zapobiegania pracy nierejestrowanej
i zniechęcania do niej”, dokument konsultacyjny C(2013)4145 http://ec.europa.eu/social/BlobServlet?docId=10345&langId=en [19] „Drugi etap konsultacji z partnerami społecznymi na
podstawie art. 154 TFUE w sprawie usprawnienia współpracy UE w
zakresie zapobiegania pracy nierejestrowanej i zniechęcania do niej”,
C(2014)452 final
http://ec.europa.eu/social/BlobServlet?docId=11424&langId=en [20] Szczegółowe informacje znajdują się w
ocenie skutków dotyczącej utworzenia europejskiej platformy w celu
usprawnienia współpracy w zakresie zapobiegania pracy nierejestrowanej i
zniechęcania do niej, załącznik I. [21] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 1296/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie programu Unii Europejskiej na
rzecz zatrudnienia i innowacji społecznych („EaSI”) i zmieniające
decyzję nr 283/2010/UE ustanawiającą Europejski instrument
mikrofinansowy na rzecz zatrudnienia i włączenia społecznego
Progress. [22] Dz.U. C … z …, s. …. [23] Dz.U. C … z …, s. …. [24] Komunikat Komisji „W kierunku odnowy gospodarczej
sprzyjającej zatrudnieniu”, COM (2012) 173, z dnia 18 kwietnia 2012 r.,
http://ec.europa.eu/social/main.jsp?langId=pl&catId=101&newsId=1270&furtherNews=yes [25] Decyzja Rady 2010/707/UE z dnia 21 października 2010
r. w sprawie wytycznych dotyczących polityki zatrudnienia państw
członkowskich (Dz.U. L 308 z 24.11.2010, s. 46). [26] Wytyczne te zostały utrzymane w latach 2011, 2012 i
2013. [27] Rezolucja
Parlamentu Europejskiego z dnia 14 stycznia 2014 r. w sprawie skutecznych
inspekcji pracy jako strategii poprawy warunków pracy w Europie (2013/2112/INI)
http://www.europarl.europa.eu/oeil/popups/ficheprocedure.do?lang=en&reference=2013/2112(INI) [28] Komunikat Komisji „Zaostrzenie walki z pracą
niezgłoszoną”
COM(2007)628 z dnia 24 października 2007 r.
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:52007DC0628:PL:HTML [29] Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie
przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L
281 z 23.11.1995, s. 31). [30] Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w
związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy
wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001,
s. 1). [31] ABM: activity based management: zarządzanie kosztami
działań – ABB: activity-based budgeting: budżet zadaniowy. [32] O którym mowa w art. 54 ust. 2 lit. a) lub b)
rozporządzenia finansowego. [33] Wyjaśnienia dotyczące trybów zarządzania
oraz odniesienia do rozporządzenia finansowego znajdują się na
następującej stronie: http://www.cc.cec/budg/man/budgmanag/budgmanag_en.html [34] Środki zróżnicowane / środki niezróżnicowane [35] EFTA: Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu [36] Kraje kandydujące oraz w stosownych przypadkach
potencjalne kraje kandydujące Bałkanów Zachodnich. [37] Rok N jest rokiem, w którym rozpoczyna się
wprowadzanie w życie wniosku/inicjatywy. [38] Wsparcie techniczne lub administracyjne oraz wydatki na
wsparcie w zakresie wprowadzania w życie programów lub działań
UE (dawne linie „BA”), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie
badania naukowe. [39] Produkty odnoszą się do produktów i usług,
które zostaną zapewnione (np. liczba sfinansowanych wymian studentów,
liczba kilometrów zbudowanych dróg itp.). [40] Zgodnie z opisem w pkt 1.4.2 „Cele szczegółowe …”. [41] Rok N jest rokiem, w którym rozpoczyna się
wprowadzanie w życie wniosku/inicjatywy. [42] Wsparcie techniczne lub administracyjne oraz wydatki na
wsparcie w zakresie wprowadzania w życie programów lub działań
UE (dawne linie „BA”), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie
badania naukowe. [43] CA = personel kontraktowy; LA = personel miejscowy; SNE =
oddelegowany ekspert krajowy; INT = personel tymczasowy; JED = młodszy
oddelegowany ekspert. [44] W ramach pułapu cząstkowego na personel
zewnętrzny ze środków operacyjnych (dawne linie „BA”). [45] Zob. pkt 19 i 24 porozumienia międzyinstytucjonalnego
(w okresie 2007-2013). [46] W przypadku tradycyjnych zasobów własnych
(opłaty celne, opłaty wyrównawcze od cukru) należy wskazać
kwoty netto, tzn. kwoty brutto po odliczeniu 25 % na poczet kosztów poboru.