Wniosek ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych dwutlenków manganu pochodzących z Republiki Południowej Afryki w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 /* COM/2014/050 final - 2014/0025 (NLE) */
UZASADNIENIE 1. KONTEKST WNIOSKU · Podstawa i cele wniosku Niniejszy wniosek dotyczy stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej („rozporządzenie podstawowe”) w przeglądzie wygaśnięcia dotyczącym cła antydumpingowego obowiązującego względem przywozu elektrolitycznych dwutlenków manganu pochodzących z Republiki Południowej Afryki („RPA”). · Kontekst ogólny Niniejszy wniosek zostaje przedstawiony w kontekście wykonania rozporządzenia podstawowego i jest wynikiem dochodzenia przeprowadzonego zgodnie z wymogami merytorycznymi i proceduralnymi określonymi w rozporządzeniu podstawowym. · Obowiązujące przepisy w dziedzinie, której dotyczy wniosek Obecnie obowiązującymi środkami są ostateczne cła antydumpingowe nałożone rozporządzeniem Rady (WE) nr 221/2008 na przywóz niektórych dwutlenków manganu pochodzących z Republiki Południowej Afryki (Dz.U. L 69 z 13.3.2008, s. 1). · Spójność z pozostałymi obszarami polityki i celami Unii Nie dotyczy. 2. WYNIKI KONSULTACJI Z
ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ OCENY SKUTKÓW · Konsultacje z zainteresowanymi stronami Zainteresowane strony objęte postępowaniem miały możliwość obrony swoich interesów podczas dochodzenia, zgodnie z przepisami rozporządzenia podstawowego. · Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy specjalistycznej Nie zaistniała potrzeba skorzystania z pomocy ekspertów zewnętrznych. · Ocena skutków Niniejszy wniosek wynika z wykonania rozporządzenia podstawowego. Rozporządzenie podstawowe nie przewiduje ogólnej oceny skutków, ale zawiera wyczerpujący wykaz wymogów, które muszą zostać ocenione. 3. ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU · Krótki opis proponowanych działań W dniu 12 marca 2013 r. Komisja wszczęła przegląd wygaśnięcia środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu elektrolitycznych dwutlenków manganu („EDM”) pochodzących z RPA. Po nałożeniu środków, przywóz EDM z Republiki Południowej Afryki praktycznie ustał. Podczas dochodzenia stwierdzono jednak, że w przypadku wygaśnięcia środków istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu. Stwierdzono, że sytuacja przemysłu unijnego jest wciąż niestabilna i podatna na zagrożenia i uznano, że prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody jest bardzo wysokie. Podczas dochodzenia ustalono ponadto, że dalsze stosowanie środków nie byłoby niezgodne z interesem Unii. Występuje się zatem do Rady o przyjęcie załączonego wniosku dotyczącego rozporządzenia w celu przedłużenia obecnie obowiązujących środków w stosunku do przywozu EDM z RPA, które powinno zostać opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. · Podstawa prawna Rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej. · Zasada pomocniczości Niniejszy wniosek wchodzi w zakres wyłącznych kompetencji Unii. Zasada pomocniczości nie ma zatem zastosowania. · Zasada proporcjonalności Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności z następujących względów: Formę działania opisano w rozporządzeniu podstawowym; wyklucza ona podejmowanie decyzji na poziomie krajowym. Wskazówki dotyczące zminimalizowania obciążenia finansowego i administracyjnego Unii, rządów krajowych, władz regionalnych i lokalnych, podmiotów gospodarczych i obywateli oraz uczynienia go proporcjonalnym do celów wniosku nie mają zastosowania. · Wybór instrumentów Proponowane instrumenty: rozporządzenie. Inne instrumenty byłyby niewłaściwe z następującego względu: w rozporządzeniu podstawowym nie przewiduje się innych możliwości. 4. WPŁYW NA BUDŻET Wniosek nie ma wpływu na budżet Unii. 2014/0025 (NLE) Wniosek ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY nakładające ostateczne cło
antydumpingowe na przywóz niektórych dwutlenków manganu pochodzących z
Republiki Południowej Afryki w następstwie przeglądu
wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr
1225/2009 RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając rozporządzenie
Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed
przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących
członkami Wspólnoty Europejskiej[1]
(„rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 11 ust. 2, uwzględniając wniosek przedstawiony
przez Komisję Europejską („Komisja”) po konsultacji z Komitetem
Doradczym, a także mając na uwadze, co
następuje: A. PROCEDURA 1. Obowiązujące
środki (1) W
wyniku dochodzenia antydumpingowego („dochodzenie pierwotne”) Rada
nałożyła, rozporządzeniem (WE) nr 221/2008[2], ostateczne cło antydumpingowe w wysokości 17,1 % na
przywóz elektrolitycznych dwutlenków manganu („EDM”) (tj. dwutlenków manganu
wytwarzanych w procesie elektrolitycznym), niepoddanych obróbce cieplnej po
zakończeniu procesu elektrolitycznego, objętych obecnie kodem CN ex 2820 10 00,
pochodzących z Republiki Południowej Afryki („RPA”)
(„obowiązujące środki antydumpingowe”). 2. Wniosek o dokonanie
przeglądu wygaśnięcia (2) W następstwie
opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się
wygaśnięciu[3]
obowiązujących środków antydumpingowych Komisja otrzymała w
dniu 11 grudnia 2012 r. wniosek o wszczęcie przeglądu
wygaśnięcia tych środków zgodnie z art. 11 ust. 2
rozporządzenia podstawowego. Wniosek został złożony przez
przedsiębiorstwa Cegasa Internacional SA i Tosoh Hellas A.I.C.
(„wnioskodawcy”), jedynych producentów unijnych EDM. (3) W uzasadnieniu wniosku
podano, że w związku z wygaśnięciem
obowiązujących środków antydumpingowych istnieje prawdopodobieństwo
ponownego wystąpienia szkodliwego dla przemysłu unijnego dumpingu. 3. Wszczęcie przeglądu
wygaśnięcia (4) Po konsultacji z Komitetem
Doradczym Komisja ustaliła, że istnieją wystarczające
dowody uzasadniające wszczęcie przeglądu wygaśnięcia i
ogłosiła w dniu 12 marca 2013 r., w drodze zawiadomienia
opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej[4] („zawiadomienie o
wszczęciu”), wszczęcie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z
art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. 4. Dochodzenie 4.1. Okres objęty dochodzeniem
przeglądowym i okres badany (5) Dochodzenie dotyczące
prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu obejmowało
okres od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. („okres objęty
dochodzeniem przeglądowym” lub „ODP”). Badanie tendencji mających
znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego
wystąpienia szkody obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2009 r. do
końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym („okres
badany”). 4.2. Strony zainteresowane dochodzeniem (6) Komisja oficjalnie
zawiadomiła wnioskodawców, producentów eksportujących w RPA,
importerów, zainteresowanych użytkowników w Unii oraz ich stowarzyszenia,
a także przedstawicieli państwa wywozu, którego dotyczy
postępowanie, o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia. (7) Zainteresowanym stronom
umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie oraz złożenie
wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o
wszczęciu. Wszystkie strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie
oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać
wysłuchane, uzyskały taką możliwość. (8) W związku z
ograniczoną liczbą zainteresowanych stron, które się
zgłosiły, nie było konieczne przeprowadzenie kontroli wyrywkowej
zainteresowanych stron. (9) Odpowiedzi na pytania zawarte
w kwestionariuszu otrzymano od producenta eksportującego z RPA, dwóch
producentów unijnych i dwóch użytkowników należących do tej
samej grupy powiązanych przedsiębiorstw. (10) Komisja prowadziła dalsze
badanie i weryfikację informacji uważanych za niezbędne do
ustalenia prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu i
spowodowanej nim szkody oraz do określenia interesu Unii. Wizyty
weryfikacyjne odbyły się na terenie następujących
przedsiębiorstw: a) producenci unijni: –
Cegasa Internacional SA („Cegasa”) –
Tosoh Hellas A.I.C („THA”) b) Producenci eksportujący z RPA: –
Delta E.M.D. (Pty) Ltd c) Użytkownicy –
Panasonic Energy Belgium NV (11) W dniu 29 października 2013
r. Komisja ujawniła wszystkim zainteresowanym stronom podstawowe fakty i
informacje, na podstawie których zamierza złożyć wniosek o
utrzymanie w mocy środków antydumpingowych. Stronom ponownie zapewniono
możliwość zgłaszania uwag, a tym, które wnioskowały o
to, przyznano możliwość przesłuchania w obecności
rzecznika praw stron. Komisja uwzględniła uwagi zgłoszone przez
zainteresowane strony i udzieliła na nie odpowiedzi przedstawionej poniżej. B. PRODUKT OBJĘTY
POSTĘPOWANIEM ORAZ PRODUKT PODOBNY (12) Produkt objęty niniejszym
przeglądem jest taki sam jak produkt określony w rozporządzeniu
(WE) nr 221/2008, a mianowicie elektrolityczne dwutlenki manganu (tj. dwutlenki
manganu wytwarzane w procesie elektrolitycznym), niepoddane obróbce cieplnej po
zakończeniu procesu elektrolitycznego („produkt objęty
przeglądem” lub „EDM”), pochodzące z Republiki Południowej
Afryki, obecnie objęte kodem CN ex 2820 10 00. Klasyfikacja
obejmuje dwa główne typy, EDM do baterii węglowo-cynkowych i EDM do
baterii alkalicznych. (13) Dochodzenie przeglądowe
potwierdziło podobnie jak dochodzenie pierwotne, że produkt
objęty przeglądem przywożony na rynek unijny i produkty
wytwarzane i sprzedawane przez producentów eksportujących na swoim rynku
krajowym, a także produkty wytwarzane i sprzedawane w Unii przez
przemysł unijny („produkt podobny”), mają te same podstawowe
właściwości fizyczne i chemiczne oraz zastosowania. Produkty te
uznaje się zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4
rozporządzenia podstawowego. C. PRAWDOPODOBIEŃSTWO
PONOWNEGO WYSTĄPIENIA DUMPINGU 1. Uwagi wstępne (14) Zgodnie z art. 11 ust. 2
rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy
wygaśnięcie obowiązujących środków prowadziłoby
do ponownego wystąpienia dumpingu. 2. Przywóz dumpingowy w okresie
objętym dochodzeniem przeglądowym (15) Przywóz do Unii z RPA
zmniejszył się po nałożeniu środków niemal do zera, w
latach 2010 i 2011 oraz w ODP odnotowano jedynie niewielką
ilość. Aby ocenić, czy jedyny znany producent eksportujący
Delta EMD (Pty) Ltd („Delta”) praktykował w ODP wywóz do Unii po cenach
dumpingowych, Komisja przesłała do przedsiębiorstwa Delta
kwestionariusz. Komisja otrzymała odpowiedź zawierającą
dane dotyczące sprzedaży krajowej, wywozu do Unii i wywozu do innych
miejsc przeznaczenia. Udzielona odpowiedź została zweryfikowana zgodnie
z poniższym wyszczególnieniem. 2.1. Wartość normalna (16) Zgodnie z art. 2 ust. 2
rozporządzenia podstawowego, zbadano sprzedaż krajową
przedsiębiorstwa Delta, aby sprawdzić, czy całkowita
wielkość jego sprzedaży produktu podobnego na rynku krajowym na
rzecz klientów niezależnych była reprezentatywna w porównaniu z
całkowitą wielkością jego sprzedaży eksportowej do
Unii, tzn. czy całkowita wielkość takiej sprzedaży
wynosiła przynajmniej 5 % całkowitej wielkości
sprzedaży eksportowej produktu objętego postępowaniem do Unii. (17) O ile sprzedaż krajowa
produktu objętego przeglądem na rynek krajowy była
reprezentatywna, sprzedaż w zwykłym obrocie handlowym nie miała
miejsca, ponieważ sprzedaż krajowa EDM przedsiębiorstwa Delta
była nierentowna. Wartość normalna została zatem
skonstruowana zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. (18) Dokonano tego w oparciu o
faktyczne koszty produkcji EDM, do których zgodnie z art. 2 ust. 6
rozporządzenia podstawowego dodano rozsądną kwotę kosztów
sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych (SG&A) oraz kwotę
zysku. (19) SG&A zostały
obliczone zgodnie z art. 2 ust. 6 lit. c), ponieważ przedsiębiorstwo
Delta nie prowadziło sprzedaży w zwykłym obrocie handlowym i
ponieważ zarówno art. 2 ust. 6 lit. a), jak i art. 2 ust. 6 lit. b) nie
miały zastosowania ze względu na brak innych eksporterów lub
producentów objętych dochodzeniem, a przedsiębiorstwo Delta nie
prowadzi żadnej innej sprzedaży produktów należących do tej
samej ogólnej kategorii. Zastosowanie SG&A z dochodzenia pierwotnego, w
wyniku którego otrzymano wartość procentową niemalże
taką samą jak faktyczna kwota SG&A, uznano zatem za
rozsądną metodę. (20) Po ujawnieniu ustaleń
przedsiębiorstwo Delta zwróciło się do Komisji z wnioskiem o
obliczenie konstruowanej wartości normalnej przez wyrażenie obliczonych
powyżej SG&A jako odsetka kosztów produkcji zamiast odsetka obrotu. W
związku z tym, że cała sprzedaż krajowa była
nierentowna, zastosowanie obrotu spowodowałoby zawyżenie kosztów
SG&A. Komisja przychyliła się do wniosku przedsiębiorstwa
Delta i przy konstruowaniu normalnej wartości dodała SG&A jako
odsetek kosztów produkcji za kg z dochodzenia przeglądowego. (21) Zysk został obliczony
przy wykorzystaniu tej samej metody, co w pierwotnym dochodzeniu, tj. na
podstawie stóp procentowych dla pożyczek długoterminowych w RPA w
ODP, zgodnie z art. 2 ust. 6 lit. c). Delta nie sprzedaje innych produktów na
rynku krajowym i nie ma w RPA innych znanych producentów EDM ani innych
producentów produktów należących do tej samej ogólnej kategorii, od
których można by uzyskać dane dotyczące zysku. (22) Po ujawnieniu ustaleń
przemysł unijny zwrócił się do Komisji z wnioskiem o
wykorzystanie sprzedaży do USA w celu ustalenia wartości normalnej,
ponieważ pełni ona funkcję sprzedaży na rynku krajowym,
zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. (23) Wniosek ten został
odrzucony, ponieważ wartość normalna została skonstruowana
zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego przy zastosowaniu tej
samej metody, co w dochodzeniu pierwotnym, a zatem zgodnie z art. 11 ust. 9
tego samego rozporządzenia. 2.2. Cena eksportowa (24) Bardzo niewielką
ilość EDM wywiezioną do Unii w ODP sprzedano bezpośrednio
niepowiązanemu importerowi w Unii. Zgodnie z art. 2 ust. 8
rozporządzenia podstawowego, jako cenę eksportową przyjęto
cenę zapłaconą przedsiębiorstwu Delta przez importera. 2.3. Porównanie (25) Dokonano porównania
między ceną eksportową a skonstruowaną wartością
normalną poprzez uwzględnienie wnioskowanych i zweryfikowanych
dostosowań dokonanych zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia
podstawowego, a mianowicie kosztów transportu, ubezpieczenia, kosztów kredytu i
opłaty manipulacyjnej po stronie wywozu. Wartość normalna
została skonstruowana na podstawie ceny ex-works poprzez wyeliminowanie
frachtów i kosztów kredytu. Nie wyeliminowano kosztów opakowania i pomocy
technicznej, ponieważ te zostały już uwzględnione w
kosztach produkcji, a zatem włączone zarówno do ceny eksportowej, jak
i konstruowanej wartości normalnej. 2.4. Margines dumpingu (26) Stwierdzono, że
sprzedaż EDM prowadzona przez przedsiębiorstwo Delta do Unii w ODP
nie była prowadzona po cenach dumpingowych. Przedmiotowa ilość
produktu była jednakże wyjątkowo mała, a zatem przy
określaniu prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu w
przypadku wygaśnięcia środków nie można w pełni
polegać na tym ustaleniu. 3. Dowody wskazujące na
prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu (27) W związku z tym, że
nie można wyciągnąć żadnych wniosków ze sprzedaży
do UE w ODP, Komisja zbadała, czy istnieje dowód wskazujący na
prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku
wygaśnięcia środków. W tym badaniu poddano analizie
następujące czynniki: cenę eksportową z RPA do innych
miejsc przeznaczenia, moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w RPA, a
także atrakcyjność rynku unijnego oraz innych rynków. 3.1. Wywóz z RPA do innych miejsc
przeznaczenia (28) Przedsiębiorstwo Delta
produkuje zarówno EDM do baterii alkalicznych, jak i EDM do baterii
węglowo-cynkowych i mając na uwadze, że w UE jest rynek na EDM do
baterii alkalicznych a także (w mniejszym stopniu) na EDM do baterii
węglowo-cynkowych, Komisja zbadała cenę eksportową obu
typów EDM do państw trzecich w ODP. Sprzedaż tę porównano z
wartością normalną, skonstruowaną tak jak obliczono
powyżej, uwzględniając różnice, które mają wpływ
na porównywalność cen. (29) Sprzedaż EDM do baterii
alkalicznych do Stanów Zjednoczonych, które są najważniejszym rynkiem
eksportowym przedsiębiorstwa Delta, stanowiła około dwóch
trzecich całkowitego wywozu przedsiębiorstwa Delta w ODP i nie
odbywała się po cenach dumpingowych. Stwierdzono jednak, że
sprzedaż EDM do baterii alkalicznych kierowana do innych miejsc
przeznaczenia (takich jak Tajlandia, Korea, Chiny i Brazylia) prowadzona w
mniejszych ilościach, odbywała się po cenach dumpingowych przy
marginesie dumpingu od 2 % do 21 %. Dodatkowo w odniesieniu do sprzedaży
eksportowej EDM do baterii węglowo-cynkowych do innych miejsc
przeznaczenia prowadzonej głównie po niskich cenach i w małych
ilościach, marginesy dumpingu były wyższe i wynosiły od 13
% do 66 %. (30) Po ujawnieniu ustaleń
przemysł unijny stwierdził, że Komisja powinna zignorować
sprzedaż do USA w ODP, ponieważ ceny na ten rynek nie były
odpowiednim wyznacznikiem prawdopodobnych poziomów ceny sprzedaży na rynek
unijny w przypadku wygaśnięcia środków. (31) Z drugiej strony
przedsiębiorstwo Delta po ujawnieniu ustaleń zwróciło się
do Komisji z wnioskiem o zwrócenie szczególnej uwagi na sprzedaż do USA,
która stanowi zdecydowaną większość wywozu jego EDM do
baterii alkalicznych i jest najbardziej porównywalnym rynkiem do rynku UE. (32) Komisja przeanalizowała
całą sprzedaż eksportową do wszystkich miejsc
przeznaczania, obliczyła średnią ważoną ceny
eksportowej wywozu przedsiębiorstwa Delta do wszystkich pozostałych miejsc
przeznaczenia poza UE, ale również bardzo szczegółowo zbadała
ceny eksportowe do poszczególnych państw trzecich. Podczas analizy
prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu uznano, że
istotna jest cała sprzedaż eksportowa, w szczególności ze względu
na znaczne różnice między cenami, odnotowane na różnych rynkach
eksportowych. (33) Rynek USA posiada swoje
szczególne cechy charakterystyczne, co pozwala przedsiębiorstwu Delta na
stosowanie cen znacznie wyższych, niż gdziekolwiek indziej. W USA popyt
znacznie przewyższa podaż krajową. Dodatkowo istnieją
wysokie bariery wejścia dla dużej liczby potencjalnych konkurentów ze
względu na obowiązujące wysokie cła antydumpingowe na
przywóz z Chin i Australii. (34) W tych okolicznościach
nie ma powodu, dla którego Komisja powinna opierać swoje wnioski tylko na
średniej cenie eksportowej lub tylko badać sprzedaż
eksportową do jednego państwa, zamiast poddać analizie
całą sprzedaż eksportową do wszystkich miejsc
przeznaczania. (35) Polityka cenowa przedsiębiorstwa
Delta wobec rynków eksportowych innych, niż rynek unijny pokazuje, że
chociaż sprzedaż eksportowa na jego najważniejszy rynek (USA)
nie odbywała się po cenach dumpingowych, sprzedaż do innych
miejsc przeznaczenia miała charakter dumpingowy. Do oceny
prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku
wygaśnięcia środków potrzebne są zatem dodatkowe
wskaźniki określone poniżej. 3.2. Moce produkcyjne i wolne moce
produkcyjne w RPA (36) Przedsiębiorstwo Delta
posiada wolne moce produkcyjne do produkcji EDM, które w przypadku
wygaśnięcia środków mogłyby umożliwić mu
wznowienie wywozu do Unii w znaczących ilościach.
Przedsiębiorstwo Delta oszacowało, a Komisja potwierdziła,
że te wolne moce produkcyjne wynoszą od 4 000 do 6 000 ton
rocznie. Obliczenia te uwzględniają niedobory energii elektrycznej w
RPA i ilości odpadów. Ze względu na trudności związane z
utrzymaniem poziomów jakości w ręcznie obsługiwanym
zakładzie Komisja ostrożnie szacuje, że produkcja EDM do baterii
alkalicznych wynosiłaby od 2 000 do 3 000 ton rocznie, natomiast
pozostała część produkcji to EDM do baterii
węglowo-cynkowych. Obie klasy nadawałyby się na rynek unijny. O
ile część EDM do baterii węglowo-cynkowych mogłaby
zostać przyjęta przez inne rynki państw trzecich, brak jest
przesłanek świadczących o tym, że inne rynki państw
trzecich lub rynek krajowy mogłyby przyjąć znaczącą
wolną ilość EDM do baterii alkalicznych wynikającą z
wolnych mocy produkcyjnych. (37) Przedsiębiorstwo Delta
poinformowało w trakcie kontroli, że jest ono od dłuższego
czasu dla swoich klientów na rynku amerykańskim „dostawcą
uzupełniającym”, wypełniającym lukę
powstającą, gdy produkcja krajowa nie jest wystarczająca. Wywóz
przedsiębiorstwa Delta do USA utrzymywał się w ciągu
ostatnich 4 lat na stabilnym poziomie, co sugeruje, że
przedsiębiorstwo to nie miało możliwości zwiększenia
swojej sprzedaży do USA. Gdyby istniała możliwość
zwiększenia wywozu do USA, przedsiębiorstwo Delta już by to
uczyniło, aby skorzystać z wyższych cen, które
obowiązują na rynku amerykańskim, jak również ze
zwiększonych korzyści skali wynikających z produkcji
większych ilości. (38) Sprzedaż
przedsiębiorstwa Delta na rynku azjatyckim była bardziej
skoncentrowana na EDM do baterii węglowo-cynkowych. Sprzedaż
przedsiębiorstwa Delta do Azji stanowi 50 % jego całej
sprzedaży EDM do baterii węglowo-cynkowych. Chiny posiadają
krajowych producentów EDM i wywóz przedsiębiorstwa Delta do Chin w OD
ograniczał się do bardzo małej ilości EDM do baterii
alkalicznych. Jako że wywóz EDM do Japonii jest obecnie przedmiotem
środków antydumpingowych oraz zważywszy na fakt, że Japonia ma
krajowych producentów EDM, jest mało prawdopodobne, aby rynek ten
mógł przyjąć produkt wynikający z wolnych mocy produkcyjnych
przedsiębiorstwa Delta. Dlatego też jest mało prawdopodobne, aby
rynek azjatycki mógł wchłonąć produkt wynikający z
wolnych mocy produkcyjnych EDM do baterii alkalicznych przedsiębiorstwa
Delta. (39) Po ujawnieniu ustaleń
przemysł unijny zauważył, że wolne moce produkcyjne
przedsiębiorstwa Delta były znacznie większe od podanych
wyżej i wskazał na kilka czynników, które mogłyby
sugerować, że tak właśnie jest. Stwierdził
również, że cała wolna moc produkcyjna mogła zostać
wykorzystana do produkcji EDM do baterii alkalicznych, których jakość
pozwalałaby na sprzedaż na rynek unijny po cenach dumpingowych. (40) Przemysł unijny
stwierdził również, że wywóz przedsiębiorstwa Delta do USA
ulegnie bardzo prawdopodobnie zmniejszeniu w niedalekiej przyszłości,
ponieważ jeden amerykański producent poinformował wcześniej
o zwiększeniu swoich mocy produkcyjnych i bardzo prawdopodobnym spadku
popytu na EDM w USA w następstwie zapowiedzianego wycofania się z
rynku użytkownika EDM. Dodatkowo przemysł unijny stwierdził że
sprzedaż z RPA do USA po zakończeniu okresu dochodzenia
zaczęła już spadać. To mogłoby oznaczać, że
przedsiębiorstwo Delta potencjalnie posiada dodatkowe ilości EDM do
baterii alkalicznych, które z dużym prawdopodobieństwem zostaną
skierowane na rynek unijny w przypadku wygaśnięcia środków. (41) W trakcie dochodzenia Komisja
skontrolowała zakład przedsiębiorstwa Delta, jego potencjał
i moce produkcyjne. Jak stwierdzono powyżej, Komisja podczas obliczeń
opierała się na ostrożnych obliczeniach, w szczególności na
ostrożnych szacunkach dotyczących podziału między
produkcją alkaliczną a węglowo-cynkową w oparciu o
wykorzystanie ich wolnych mocy produkcyjnych. Nawet przy takich ostrożnych
szacunkach ustalono znaczące wolne moce produkcyjne w odniesieniu do
wykorzystania przedmiotowego produktu w UE, które mogą zostać
wykorzystane do produkcji EDM do baterii alkalicznych. (42) Jeżeli chodzi o
stwierdzenie dotyczące prawdopodobnych zmian w wywozie
przedsiębiorstwa Delta do USA, dowód przedstawiony Komisji sugeruje,
że może to nastąpić w sytuacji, gdy moce produkcyjne USA w
odniesieniu do EDM nadal będą rosły a popyt będzie
spadać. (43) Po ujawnieniu ustaleń
jeden użytkownik argumentował, że wolne moce produkcyjne
przedsiębiorstwa Delta są niskie, ponieważ udział w rynku
przedsiębiorstwa Delta przed nałożeniem środków
wynosił 60–70 %. Nawet wykorzystując ostrożne szacunki
dotyczące wolnych mocy produkcyjnych przedsiębiorstwa Delta,
jeżeli te wolne moce produkcyjne są wykorzystywane do wywozu do UE,
przedsiębiorstwo Delta mogłoby jednak z łatwością
zwiększyć swój udział w rynku bez uwzględniania
możliwości przekierowania wywozu z innych miejsc przeznaczenia do UE.
Skutkiem takiej zmiany mógłby być dalszy wzrost potencjalnego
udziału w rynku przedsiębiorstwa Delta. 3.3. Atrakcyjność rynku
unijnego i pozostałych rynków trzecich (44) Delta
od dawna dysponuje rentownym kanałem sprzedaży do USA i nie
stwierdzono nic, co sugerowałyby, że w interesie spółki
byłoby celowe przekierowanie jakiejkolwiek części tej
sprzedaży do Unii. Wolne moce produkcyjne, których istnienie stwierdzono w
trakcie dochodzenia, a przynajmniej znaczna ich część,
mogłyby jednak z przyczyn wymienionych w motywach powyżej zostać
skierowane wyłącznie do Unii. Wynika to również z faktu, że
rynek unijny jest jednym z największych na świecie. Ponadto, zanim
nałożone zostały środki antydumpingowe, rynek unijny
był dla Delty bardzo atrakcyjny, jako że jej udział w rynku
wynosił od 60 do 70 %. (45) Gdyby Delta musiała
konkurować cenowo z producentami unijnymi, byłaby zmuszona do
obniżenia swoich cen eksportowych i tym samym do sprzedawania po cenach
dumpingowych w stosunku do cen pobieranych przez jednego producenta unijnego w
ODP. Przedsiębiorstwo Delta mogłoby również przekierować do
UE po cenach dumpingowych wywóz EDM do baterii alkalicznych, który jest obecnie
sprzedawany do państw trzecich (innych niż USA), ponieważ rynek
unijny jest bardziej atrakcyjny od rynków innych niż rynek USA ze
względu na rozmiar i ogólnie wyższe ceny. Ponadto, gdyby
przedsiębiorstwo Delta w przyszłości musiało
zmniejszyć ilość EDM wywożonego do USA, wówczas rynek
unijny z dużym prawdopodobieństwem stałby się miejscem
przeznaczenia takich dodatkowo dostępnych ilości. (46) Po ujawnieniu ustaleń
przedsiębiorstwo Delta oświadczyło, że jego polityka cenowa
przewidywała sprzedaż na rynek unijny tylko w sytuacji
osiągnięcia opłacalnego poziomu cen. (47) Może to być
prawdą, lub nie, ale rentowna sprzedaż może nadal być
prowadzona po cenach dumpingowych, jeżeli cena eksportowa w dalszym
ciągu będzie niższa od wartości normalnej. W każdym
razie nie przedstawiono żadnych dowodów na poparcie takiego twierdzenia,
zgodnie z którym przedsiębiorstwo Delta nie wywoziło znaczących
ilości do UE w ciągu ostatnich pięciu lat. Dodatkowo
przemysł unijny twierdził, że sprzedaż małych
ilości EDM przez przedsiębiorstwo Delta do UE w OD została
dokonana w celu utrzymania swojej certyfikacji w odniesieniu do klientów UE. (48) Przedsiębiorstwo Delta
twierdziło, że średnia cena importowa EDM do UE w roku 2012 r.
wynosiła 1 809 EUR za tonę, czyli była wyższa od ich
wartości normalnej, co w opinii przedsiębiorstwa Delta pokazuje,
że mogło ono konkurować z innymi importerami i nie stosować
dumpingu. (49) Na tę średnią
cenę składa się jednak kilka wyjątkowo drogich przywozów z
USA i kilka znacznie tańszych z Chin. Przywozy z USA nie mogły
zostać uwzględnione w ramach niniejszego porównania, ponieważ
wyjątkowo wysoki poziom cen, trzykrotnie lub czterokrotnie wyższych
od cen normalnych stosowanych na rynku unijnym, podważa wiarygodność
tych cen lub produktu przywożonego. Jeżeli przedsiębiorstwo
Delta miałoby konkurować z przywozami z Chin w zakresie ceny
kształtującej się na poziomie 1 200 EUR za tonę, wówczas
przedsiębiorstwo Delta stosowałoby dumping na rynku europejskim. 4. Wnioski dotyczące
prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu (50) W związku z
powyższym, istnieje prawdopodobieństwo, że jeżeli
środki by wygasły, dumping wystąpiłby ponownie. EDM do
baterii alkalicznych jest rodzajem produktu wytwarzanego przez
przedsiębiorstwo Delta, który najprawdopodobniej zostałby sprzedany
do UE w przypadku wygaśnięcia środków, ponieważ jest to
rodzaj produktu, który w przeszłości był wywożony przez
przedsiębiorstwo Delta. Obecnie w UE nadal występuje duży popyt
na EDM do baterii alkalicznych. Dochodzenie wykazało, że
sprzedaż EDM do baterii alkalicznych skierowana do miejsc przeznaczenia,
takich jak Tajlandia, Korea Południowa, Chiny i Brazylia, odbywała
się po cenach dumpingowych przy marginesie dumpingu od 2 % do 21 %. (51) Dodatkowo wolne moce
produkcyjne przedsiębiorstwa Delta są znaczące w stosunku do
konsumpcji w Unii podczas ODP. Jeśli moce te zostałyby wykorzystane
do celów wywozu do Unii i konkurowania w zakresie cen z producentami unijnymi i
ze znaczącymi przywozami z państw trzecich, to istnieje duże prawdopodobieństwo,
że taki wywóz byłby dokonywany po cenach dumpingowych. D. DEFINICJA PRZEMYSŁU
UNIJNEGO (52) W ODP
produkt podobny był wytwarzany w Unii przez dwóch producentów, THA i
Cegasa. Oba przedsiębiorstwa w pełni współpracowały w
dochodzeniu. W pierwotnym dochodzeniu, Cegasa, które w tamtym czasie nie
produkowało dla otwartego rynku, lecz wyłącznie na użytek
własny, nie było stroną skarżącą i nie
współpracowało, ale nie było przeciwne dochodzeniu. (53) Po ujawnieniu ustaleń
zainteresowana strona zakwestionowała dopuszczalność
przedsiębiorstwa Cegasa jako strony skarżącej w przeglądzie
wygaśnięcia, ponieważ nie występowało ono w
charakterze skarżącego w dochodzeniu pierwotnym, nie produkowało
na otwarty rynek i w związku z tym nie doznało szkody w tym czasie.
Argument ten został odrzucony, ponieważ przegląd
wygaśnięcia musi zostać zgłoszony przez producentów
unijnych lub w ich imieniu, ale niekoniecznie przez (tylko) pierwotnych
skarżących. (54) Obaj producenci unijni
odpowiadają za całość produkcji EDM w UE, oraz
stanowią „przemysł unijny” w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4
rozporządzenia podstawowego. (55) Dla celów analizy szkody, ze
względu na współpracę całego przemysłu unijnego,
wszystkie wskaźniki szkody zostały ustalone na poziomie mikroekonomicznym.
W celu ochrony poufności wszelkie dane przedstawiono w formie
zindeksowanej i w postaci przedziałów. E. SYTUACJA NA RYNKU UNIJNYM 1. Konsumpcja na rynku unijnym (56) Konsumpcja w Unii została
ustalona na podstawie (i) zweryfikowanych wielkości sprzedaży
przemysłu unijnego na rynku unijnym, ii) zweryfikowanych wielkości
przywozu od jedynego producenta z RPA oraz (iii) przywozu z innych krajów
trzecich w oparciu o dane Eurostatu. (57) Między
2009 r. i ODP konsumpcja unijna EDM pozostawała na stabilnym poziomie. Wzrosła ona w latach 2010 i 2011, ale w 2012 r. wróciła do
poziomu z 2009 r. Tabela
1 || 2009 || 2010 || 2011 || ODP Indeks (2009 = 100) || 100 || 102 || 108 || 100 2. Przywóz z RPA 2.1. Wielkość i
udział w rynku (58) Po nałożeniu
środków, przywóz EDM z RPA praktycznie ustał. Tabela
2 || 2009 || 2010 || 2011 || ODP Wielkość przywozu z RPA objętego środkami || 100 || 2 || 3 || 1 Udział w rynku przywozu z RPA objętego środkami || 100 || 2 || 4 || 1 2.2. Ceny i podcięcie cenowe (59) Sprzedaż EDM z RPA do
Unii w ODP, która była bardzo niewielka, nie podcinała cen
przemysłu unijnego. Jednakże ze względu na bardzo małą
wielkość tej sprzedaży, nie może ona stanowić wiarygodnej
podstawy do formułowania merytorycznych wniosków. (60) Dlatego też porównano
ceny EDM produkowanych i sprzedawanych przez producentów unijnych z cenami EDM
produkowanych w RPA i sprzedawanych na innych rynkach, w oparciu o dwa modele,
z uwzględnieniem i z pominięciem USA. Powodem przeprowadzenia analizy
z wyłączeniem ceny eksportowej przedsiębiorstwa Delta do USA
była szczególna sytuacja rynkowa w USA, będąca przyczyną
bardzo wysokich cen w porównaniu z cenami eksportowymi przedsiębiorstwa
Delta w innych państwach (zob. motywy powyżej). (61) Porównanie to wykazało,
że przy uwzględnieniu cen sprzedaży do USA sprzedaż z RPA
do reszty świata w ODP nie podcinała cen przemysłu unijnego,
przy wyłączeniu sprzedaży do USA podcinała ona jednak ceny
przemysłu unijnego. Dodatkowo, wyłączając sprzedaż do
USA, ceny eksportowe przedsiębiorstwa Delta powodowały także
zaniżanie cen przemysłu unijnego. (62) Po ujawnieniu ustaleń
przemysł unijny utrzymywał, że ceny wywozu przedsiębiorstwa
Delta do USA nie przesądzają o przyszłych cenach wywozu do UE
oraz, że ze względu na różnice strukturalne między rynkiem
unijnym i amerykańskim nie należy uwzględniać takich cen. Z
drugiej strony przedsiębiorstwo Delta stale twierdziło, że rynek
amerykański jest dojrzałym rynkiem EDM, na którym producenci krajowi
i importerzy swobodnie ze sobą konkurują i na którym istnieje wielu
użytkowników, w tym użytkowników, którzy są także obecni w
UE. W związku z tym nie należy wyłączać sprzedaży
przedsiębiorstwa Delta do USA. Dodatkowo przedsiębiorstwo Delta
uważało, że do celów obliczeń zaniżania cen, Komisja
nie powinna była wykorzystywać zysku docelowego uzyskanego przez
przemysł unijny przy braku przywozu po cenach dumpingowych w dochodzeniu
pierwotnym. (63) W obecnym przypadku, w którym
przywóz z przedmiotowego państwa po nałożeniu pierwotnych
środków praktycznie ustał, organ prowadzący dochodzenie musi
przeprowadzić analizę perspektywiczną w oparciu o szereg
rozsądnych założeń, w tym prawdopodobną cenę, za
jaką przedsiębiorstwo Delta sprzedałoby swoje EDM w Unii w
przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia obowiązujących
środków antydumpingowych. (64) Niekwestionowanym faktem jest,
że każdy rynek EDM (amerykański, unijny, azjatycki) jest inny i
producenci EDM stosują różne strategie cenowe z uwagi nie tylko na
ich koszty produkcji, ale także na moce produkcyjne w państwie
docelowym, potrzebę (ponownego) zdobycia udziału w rynku i lokalne
warunki konkurencji. Niekwestionowanym faktem jest również to, że
przedsiębiorstwo Delta ustala znacznie wyższe ceny sprzedaży
swoich EDM na rynek amerykański niż na inne rynki. W związku z
tym oczekuje się, że przyszłe ceny przedsiębiorstwa Delta
dla UE nie będą uzależnione od jego obecnych cen wywozu do USA,
ale będą odpowiadały szczególnym warunkom i realiom rynku
unijnego. (65) W dokumencie ujawniającym
ustalenia do celów obliczeń dotyczących dumpingu porównano ceny
sprzedaży EDM do baterii alkalicznych przedsiębiorstwa Delta na
różne rynki ze skonstruowaną wartością normalną,
natomiast do celów obliczeń dotyczących podcięcia cenowego
uwzględniono także sprzedaż jednego typu EDM do baterii
węglowo-cynkowych przedsiębiorstwa Delta. Po ujawnieniu ustaleń
przemysł unijny twierdził, że w obliczeniach dotyczących
dumpingu i szkody należy uwzględnić sprzedaż EDM do baterii
alkalicznych i węglowo-cynkowych przedsiębiorstwa Delta. Przedsiębiorstwo
Delta twierdziło natomiast, że ze względu na to, iż znaczna
większość konsumpcji unijnej i wywóz do Unii
przedsiębiorstwa Delta dotyczą tylko EDM do baterii alkalicznych, nie
należy w ogólne brać pod uwagę sprzedaży EDM do baterii
węglowo-cynkowych. (66) Komisja doszła do
wniosku, że w obliczeniach, dotyczących zarówno dumpingu jak i
szkody, należy uwzględnić wszystkie rodzaje EDM do baterii
alkalicznych i do baterii węglowo-cynkowych z następujących
powodów: Przede wszystkim, jak wspomniano powyżej, w UE również
istnieje rynek i w związku z tym popyt na EDM do baterii
węglowo-cynkowych, chociaż mniejszy w porównaniu z rynkiem EDM do
baterii alkalicznych, i rynek ten może być interesujący w
kontekście polityki eksportowej przedsiębiorstwa Delta do Unii. Po
drugie, EDM do baterii alkalicznych i EDM do baterii węglowo-cynkowych
są produkowane w tym samym zakładzie i na tej samej linii
produkcyjnej z wykorzystaniem tego samego surowca i tych samych procesów
produkcji. W zależności od ustawień parametrów w procesie
elektrolizy (gęstość prądu, temperatura, stężenie
elektrolitów, itd.) producenci EDM mogą wybrać produkcję EDM do
baterii alkalicznych lub EDM do baterii węglowo-cynkowych. W związku
z tym bardziej stosowne jest obliczenie podcięcia cenowego poprzez
porównanie średniej ceny eksportowej EDM (zarówno do baterii alkalicznych,
jak i baterii węglowo-cynkowych) przedsiębiorstwa Delta ze
średnią ceną sprzedaży EDM (zarówno do baterii
alkalicznych, jak i baterii węglowo-cynkowych) producentów unijnych. (67) Jeżeli chodzi o
analizę zaniżania cen, Komisja jako punkt odniesienia
wykorzystała zysk docelowy osiągnięty przez przemysł unijny
przy braku przywozu po cenach dumpingowych w dochodzeniu pierwotnym, który
odpowiada zyskowi, którego osiągnięcia kapitałochłonne
branże, takie jak producenci EDM, mogą oczekiwać w normalnych
warunkach konkurencji. Kwestia dotycząca najbardziej stosownych zysków
docelowych jest jednak nieistotna w kontekście tego konkretnego przeglądu
wygaśnięcia. Komisja faktycznie przyznaje, że nie miała
miejsca kontynuacja dumpingu i w związku z tym nie było kontynuacji
szkody wynikającej z podcięcia cenowego. Analiza skupia się
zatem na perspektywie i ma na celu określenie prawdopodobieństwa
ponownego wystąpienia szkody w przypadku prawdopodobnego ponownego
wystąpienia dumpingu. (68) Przedsiębiorstwo Delta
stwierdziło, że koszty poniesione po przywozie okazały się
niedoszacowane, ponieważ nie uwzględniono kosztów transportu produktu
dostarczonego klientom z portu w Antwerpii. (69) Komisja porównała jednak
ceny ex-works przemysłu unijnego z cenami eksporterów na granicach
unijnych i w związku z tym koszty poniesione po przywozie dotyczyły
tylko przeładunku i badań a nie kosztów transportu. Argument ten
został zatem odrzucony. 3. Przywóz z innych państw
trzecich (70) W poniższej tabeli
przedstawiono sposób, w jaki kształtował się przywóz z
pozostałych państw trzecich podczas okresu badanego pod względem
wielkości i udziału w rynku, a także średniej ceny tego
przywozu. Tabela
3 || 2009 || 2010 || 2011 || ODP Wielkość przywozu z innych krajów (w tonach) || 5 000 – 10 000 || 10 000 – 15 000 || 5 000 – 10 000 || 5 000 – 10 000 (Wskaźnik za 2009 r. = 100) || 100 || 113 || 92 || 88 Udział w rynku przywozu z innych państw trzecich || 25 % - 30 % || 30 % - 35 % || 20 % - 25 % || 20 % - 25 % Wielkość przywozu z innych państw trzecich (w EUR) || 10 mln–15 mln || 15 mln–20 mln || 10 mln–15 mln || 10 mln–15 mln (Wskaźnik za 2009 r. = 100) || 100 || 113 || 93 || 102 Cena importowa (w EUR/t) || 1 566 || 1 572 || 1 590 || 1 809 Źródło: Eurostat (71) Wielkość przywozu
EDM do UE z pozostałych państw trzecich zmalała ogólnie podczas
okresu badanego. Ceny przywozu z tych państw są średnio
powyżej poziomu cen przemysłu unijnego i cen wywozu
przedsiębiorstwa Delta w ODP na inne rynki z wyjątkiem USA. Jak
wspomniano powyżej, wartość 1 809 EUR za tonę jest
średnią bardzo zróżnicowanych cen importowych — od przywozu z
Chin po niskich cenach do przywozu z USA po bardzo wysokich cenach. W
szczególności odnotowane poziomy cen przywozu z USA są wyjątkowo
wysokie w porównaniu z jakimikolwiek innymi zakresami cen producentów unijnych,
przedsiębiorstwa Delta i innych eksporterów i nie można na nich
raczej oprzeć, aby dokonać analizy. Średnia nie może zatem
być uwzględniona jako cena referencyjna dla przyszłego przywozu
z RPA. Przedsiębiorstwo Delta nie konkuruje w zakresie cen z przywozem z
USA ale z cenami przemysłu unijnego. 4. Sytuacja gospodarcza
przemysłu unijnego (72) Na mocy art. 3 ust. 5
rozporządzenia podstawowego zbadano wszystkie istotne czynniki ekonomiczne
i wskaźniki mające wpływ na stan przemysłu unijnego w
okresie badanym. (a)
Produkcja (73) Produkcja unijna wzrosła
o 6 % między 2009 r. a ODP. Uściślając, udział
ten wzrósł między 2009 r. a 2011 r. o 7 punktów procentowych, a
następnie spadł o 1 punkt procentowy w ODP. Tabela
4 || 2009 || 2010 || 2011 || ODP (Wskaźnik za 2009 r. = 100) || 100 || 102 || 107 || 106 Źródło: odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, wniosek o dokonanie przeglądu. (b)
Moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych (74) Moce produkcyjne producentów
unijnych wzrosły o 9 % w okresie badanym, głównie z powodu
drobnych udoskonaleń procesu produkcyjnego (tj. bez żadnych
większych inwestycji w nowe zakłady i sprzęt). (75) W związku z tym, że
wzrost mocy produkcyjnej był wyższy niż wzrost produkcji,
wykorzystanie mocy produkcyjnych zmniejszyło się o 3 punkty
procentowe. Tabela
5 || 2009 || 2010 || 2011 || ODP Moce produkcyjne (Wskaźnik za 2009 r. = 100) || 100 || 103 || 108 || 109 Wykorzystanie mocy produkcyjnych (Wskaźnik za 2009 r. = 100) || 100 || 99 || 99 || 97 Źródło: odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, wniosek o dokonanie przeglądu. (c)
Zapasy (76) W badanym okresie
wielkość zapasów utrzymywała się na niezmienionym poziomie.
Spadła ona w 2011 r., ale wróciła w ODP do poziomu z 2009 r. Tabela
6 || 2009 || 2010 || 2011 || ODP (Wskaźnik za 2009 r. = 100) || 100 || 103 || 86 || 100 Źródło: odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. (d)
Wielkość sprzedaży (77) Wielkość
sprzedaży producentów unijnych na rzecz niepowiązanych klientów na
rynku unijnym wzrosła między 2009 r. a ODP o 10 %. W 2011 r.
wzrosła ona o 20 % w porównaniu z 2009 r., ale następnie
spadła gwałtownie o 10 punktów procentowych w ODP. Tabela
7 || 2009 || 2010 || 2011 || ODP (Wskaźnik za 2009 r. = 100) || 100 || 103 || 120 || 110 Źródło: odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, wniosek o dokonanie przeglądu. (e)
Udział w rynku (78) Między 2009 r. a ODP
producenci unijni zwiększyli swój udział w rynku o 10 punktów
procentowych. Ten wzrost udziału w rynku spowodowany jest spadkiem
udziału w rynku przywozu do UE. Tabela
8 || 2009 || 2010 || 2011 || ODP Udział przemysłu unijnego w rynku || 65% - 70% || 65% - 70% || 75% - 80% || 75% - 80% (Wskaźnik za 2009 r. = 100) || 100 || 101 || 111 || 110 Źródło: odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, wniosek o dokonanie przeglądu i dane Eurostatu. (f)
Wzrost (79) Konsumpcja w Unii między 2009
r. a ODP utrzymywała się na stabilnym poziomie, co zostało
przedstawione powyżej w tabeli 1. Żaden z pozostałych
wskaźników nie wskazuje na jakikolwiek znaczący wzrost na rynku
unijnym w odniesieniu do produktów objętych przeglądem. (g)
Zatrudnienie (80) Poziom zatrudnienia w
przemyśle unijnym zmniejszył się o 9 punktów procentowych w
okresie pomiędzy 2009 r. a ODP. Tabela
9 || 2009 || 2010 || 2011 || ODP (Wskaźnik za 2009 r. = 100) || 100 || 91 || 90 || 91 Źródło: odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, wniosek o dokonanie przeglądu. (h)
Wydajność (81) Wydajność siły
roboczej przemysłu unijnego mierzona jako roczna produkcja (w tonach) na
osobę zatrudnioną wzrosła w okresie badanym o 18 %.
Odzwierciedla to wzrost produkcji o 6 % przy jednoczesnym spadku poziomu
zatrudnienia o 9 %. Jest to szczególnie wyraźne w 2011 r., kiedy to
produkcja wzrosła, podczas gdy poziom zatrudnienia nadal spadał, a
wydajność była o 20 punktów procentowych wyższa niż w 2009
r. Tabela
10 || 2009 || 2010 || 2011 || ODP (Wskaźnik za 2009 r. = 100) || 100 || 112 || 120 || 118 Źródło: odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz wniosek o dokonanie przeglądu. (i)
Czynniki mające wpływ na ceny
sprzedaży (82) Między 2009 a ODP
średnie ceny sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym
niepowiązanym klientom zmalały o 11 %. Tabela
11 || 2009 || 2010 || 2011 || ODP (Wskaźnik za 2009 r. = 100) || 100 || 95 || 93 || 89 Źródło: odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, wniosek o dokonanie przeglądu. (j)
Wielkość marginesu dumpingu i poprawa
sytuacji po wcześniejszym dumpingu (83) Ponieważ przywóz z RPA
praktycznie ustał po nałożeniu obowiązujących
środków antydumpingowych, wielkość marginesów dumpingu nie
może zostać poddana ocenie. W świetle kluczowych wskaźników
ekonomicznych, o których mowa powyżej, jak również w dalszej
części niniejszego dokumentu, uznano jednak, że sytuacja
przemysłu unijnego jest wciąż niestabilna i podatna na
zagrożenia. (k)
Wynagrodzenia (84) Mimo iż całkowite
koszty pracy zmniejszyły się, średni koszt pracy wzrósł w
okresie badanym, co spowodowane było ogólną redukcją siły
roboczej. Tabela
12 || 2009 || 2010 || 2011 || ODP (Wskaźnik za 2009 r. = 100) || 100 || 102 || 103 || 103 Źródło: odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. (l)
Rentowność i zwrot z inwestycji (85) W okresie badanym
rentowność sprzedaży przez przemysł unijny produktu
podobnego niepowiązanym klientom na rynku unijnym, wyrażona jako
odsetek sprzedaży netto, zmniejszyła się między 2009 r.
a ODP o połowę. Rentowność w ODP jest znacznie niższa
niż zysk docelowy ustalony w dochodzeniu pierwotnym, który został
ustalony na poziomie zysku osiągniętego przez przemysł unijny w
przypadku braku dumpingu wyrządzającego szkodę. (86) Zwrot z inwestycji (ROI)
wyrażony jako procentowy stosunek zysku do wartości księgowej
netto inwestycji kształtował się zasadniczo podobnie jak rentowność. Tabela
13 || 2009 || 2010 || 2011 || ODP Rentowność przemysłu unijnego || 5% -10% || 5% - 10% || 5% - 10% || 0% - 5% (Wskaźnik za 2009 r. = 100) || 100 || 63 || 63 || 50 ROI (zysk w ujęciu procentowym wartości księgowej netto inwestycji) || 15% - 20% || 5% - 10% || 10% - 15% || 5% - 10% (Wskaźnik za 2009 r. = 100) || 100 || 64 || 84 || 51 Źródło: odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. (m)
Przepływy pieniężne i
zdolność do pozyskiwania kapitału (87) Przepływy
pieniężne netto z działalności operacyjnej spadły
znacznie w okresie badanym, chociaż pozostawały dodatnie, z
wyjątkiem roku 2010. Tabela
14 || 2009 || 2010 || 2011 || ODP (Wskaźnik za 2009 r. = 100) || 100 || - 34 || 71 || 10 Źródło: odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. (88) Nic nie wskazuje na to, by
przemysł unijny napotkał trudności w pozyskiwaniu kapitału,
jeśliby podejmowano takie próby, ale w okresie badanym nie było
znaczących inwestycji i w związku z tym przemysł unijny nie
został „poddany próbie”. (n)
Inwestycje (89) Roczne inwestycje
przemysłu unijnego w produkcję produktu podobnego zmniejszyły
się między 2009 r. a ODP prawie o połowę.
Uściślając, zmniejszyły się one w 2010 r.,
wzrosły w 2011 r., a następnie ponownie zmalały w ODP.
Gwałtowny spadek inwestycji odnotowany między 2011 r. a ODP
częściowo wyjaśnić może fakt, że
przedsiębiorstwa objęte dochodzeniem przeprowadziły już w
okresie badanym główne zaplanowane niezbędne inwestycje. Tabela
15 || 2009 || 2010 || 2011 || ODP (Wskaźnik za 2009 r. = 100) || 100 || 45 || 115 || 52 Źródło: odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. 5. Wnioski dotyczące
sytuacji przemysłu unijnego (90) Analiza wskaźników
ekonomicznych pokazuje, że przemysł unijny zwiększył w
okresie badanym produkcję i sprzedaż. Zaobserwowany wzrost
ilościowy, który nie był sam w sobie znaczący, należy
jednak rozpatrywać w kontekście wzrostu mocy produkcyjnych i spadku
cen sprzedaży, co spowodował spadek wykorzystania przez producentów
unijnych mocy produkcyjnych i jednostkowej ceny sprzedaży odpowiednio o 3
i 11 punktów procentowych. (91) W tym samym czasie sytuacja
ekonomiczna przemysłu unijnego pogorszyła się pod względem
rentowności, zwrotu z inwestycji, zatrudnienia i przepływu
środków pieniężnych. W szczególności rentowność,
która jest ważnym wskaźnikiem stanu przemysłu unijnego, jest
wciąż znacznie niższa od zysku docelowego ustalonego w pierwotnym
dochodzeniu. Przemysł unijny nie przezwyciężył jeszcze w
pełni skutków wcześniejszego dumpingu i nadal znajduje się w
niestabilnej sytuacji, a tym samym jest bardzo podatny na wszelkie ewentualne
wznowienie przywozu po cenach dumpingowych. Średnie ceny sprzedaży
spadły na przestrzeni lat i najprawdopodobniej spadek ten byłby
jeszcze większy w przypadku wznowienia przywozu po cenach dumpingowych z
RPA, co pogorszyłoby jeszcze i tak niestabilną już sytuację
przemysłu unijnego. (92) Po ujawnieniu ustaleń
niektóre zainteresowane strony stwierdziły, że obecna niestabilna i
podatna na zagrożenia sytuacja, w jakiej znajduje się przemysł
unijny, nie jest wynikiem przywozu po cenach dumpingowych z RPA ani skutkiem
wcześniejszego dumpingu. (93) Zauważyły one, że
przedstawione powyżej tendencje kluczowych wskaźników ekonomicznych
dotyczyły okresu (od 2009 r. do końca ODP), w którym: (i) pierwotne
środki antydumpingowe obowiązywały już od jakiegoś
czasu; (ii) przywóz z RPA praktycznie ustał; oraz (iii) na otwarty rynek
unijny wszedł nowy podmiot (Cegasa). Zainteresowane strony
przeanalizowały wskaźniki ekonomiczne obu unijnych producentów
oddzielnie zamiast ich łączyć i stwierdziły, że
przemysł unijny znalazł się w trudnej sytuacji będącej
wynikiem nowych doświadczeń związanych z wewnętrzną
konkurencją między jedynymi dwoma producentami unijnymi na rynku. (94) Wspomniane zainteresowane
strony stwierdziły w szczególności, że Komisja nie uznała
podstawowych zmian, jakie miały miejsce w przemyśle unijnym od 2009
r. Zauważyły one, że po nałożeniu
obowiązujących środków antydumpingowych wskaźniki
ekonomiczne pierwotnego i jedynego skarżącego (THA) znacząco
się poprawiły, eliminując tym samym negatywne skutki
wcześniejszego dumpingu. Następnie inny producent unijny, przedsiębiorstwo
Cegasa, które wcześniej produkowało EDM na użytek własny,
przeniosło jednak swój zakład produkcji baterii poza Unię. W
konsekwencji uwolniło znaczącą ilość EDM na otwarty
rynek i rozpoczęło ich sprzedaż po niskiej cenie i, co za tym
idzie, zaczęło konkurować z jedynym innym producentem unijnym i
wywierać presję zniżkową na ceny, wykorzystanie mocy
produkcyjnych i rentowność. (95) W dokumencie ujawniającym
ustalenia Komisja uwzględniła zmianę konfiguracji przemysłu
unijnego w porównaniu do dochodzenia pierwotnego. Stanowi to pozytywną
zmianę, która wskazuje na otwarcie rynku i wyższy poziom konkurencji
między różnymi podmiotami, w tym podmiotami zajmującymi się
przywozem. (96) Komisja zgadza się
również, że w tych okolicznościach, a zwłaszcza w przypadku
braku przywozów z RPA, obecny stan przemysłu unijnego nie może
wynikać z wystąpienia dumpingu z RPA i nie należy
kwalifikować go jako „kontynuacji szkody”. (97) Komisja zbadała
łączne tendencje obu producentów unijnych od 2009 r. i
stwierdziła, że kluczowe wskaźniki ekonomiczne nie są
korzystne i że przemysł unijny znajduje się w sytuacji
niestabilnej i podatnej na zagrożenia. W sytuacji braku przywozu z RPA
przyczyna wyraźnie nie wynika z praktyk dumpingowych przedsiębiorstwa
Delta. W przeglądzie wygaśnięcia, w którym skupia się
uwagę na prawdopodobieństwie ponownego wystąpienia dumpingu i
szkody w przypadku wygaśnięcia środków, dumping, szkoda i
przyczynowość w ODP nie są czynnikami decydującymi analizy. (98) Komisja stwierdza, że
przemysł unijny nadal znajduje się w niestabilnej i podatnej na
zagrożenia sytuacji oraz że jego rentowność jest daleka od
poziomów, których można by się spodziewać w przypadku tak
kapitałochłonnej branży. Porównanie z dochodzeniem pierwotnym
można przeprowadzić tylko w odniesieniu do jednego producenta
unijnego, ponieważ drugi w tym czasie nie prowadził sprzedaży na
otwarty rynek unijny. W przypadku tego producenta unijnego zyski w ODP
były znacznie niższe niż wynikające z dochodzenia pierwotnego
w przypadku braku przywozu po cenach dumpingowych. F. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PONOWNEGO
WYSTĄPIENIA SZKODY 1. Skutki przewidywanej
wielkości przywozu oraz wpływ na ceny w przypadku uchylenia
środków (99) Jedyny znany producent EDM z
RPA (Delta) posiada wolne moce produkcyjne i potencjał
umożliwiający wznowienie wywozu do Unii w znacznych ilościach.
Podczas początkowego okresu badanego (od 2002 r. do 2005/6 r.) udział
przedsiębiorstwa Delta w rynku znacząco wzrósł z około 30-40 %
do 60-70 %. Przedsiębiorstwo Delta wykazało więc już
swoją zdolność do szybkiego zwiększenia wielkości
wywozu na rynek unijny. (100) Ceny eksportowe CIF
przedsiębiorstwa Delta dla innych rynków, z wyjątkiem USA, z
uwzględnieniem wszystkich rodzajów i wszystkich typów EDM, były
niższe od cen przemysłu unijnego w ODP i podcinały je.
Niższe ceny na innych rynkach mogą w przypadku wygaśnięcia
środków stanowić dla przedsiębiorstwa Delta zachętę do
przekierowania wywozu na rynek UE. (101) Mając na uwadze wolne moce
produkcyjne, których istnienie stwierdzono w trakcie dochodzenia, nasycenie
innych rynków wywozowych, a także atrakcyjność rynku unijnego,
Delta najprawdopodobniej starałaby się odzyskać swój znaczny
udział rynkowy w Unii, który utraciła po wprowadzeniu środków w życie.
Jak wcześniej stwierdzono, odzyskanie udziału w rynku przez
przedsiębiorstwo Delta wiązałoby się z
koniecznością wywozu po cenach dumpingowych. Co za tym idzie, w
sytuacji braku ceł antydumpingowych na przywóz EDM pochodzących z
RPA, każde wznowienie przywozu po cenach dumpingowych wywarłoby jeszcze
silniejszą presję cenową na przemysł unijny i z całym
prawdopodobieństwem spowodowałoby poważną szkodę. 2. Wniosek dotyczący
prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody (102) Uchylenie środków
najprawdopodobniej spowodowałoby ponowne wystąpienie przywozu po
cenach dumpingowych z RPA, czego wynikiem byłaby presja zniżkowa na
ceny przemysłu unijnego i pogorszenie jego sytuacji ekonomicznej Uchylenie
środków wobec RPA spowodowałoby zatem prawdopodobnie ponowne
wystąpienie szkody wynikającej z prawdopodobnego pogorszenia się
i tak już niestabilnej i podatnej na zagrożenia sytuacji, w jakiej
znalazł się obecnie przemysł unijny. G. INTERES UNII 1. Wprowadzenie (103) Na mocy art. 21
rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy utrzymanie
obowiązujących środków antydumpingowych wobec RPA nie zaszkodzi
interesom Unii jako całości. Interes Unii określono na podstawie
analizy wszystkich istotnych interesów. (104) Wszystkie zainteresowane strony
otrzymały możliwość przedstawienia swoich opinii zgodnie z
art. 21 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. (105) W dochodzeniu pierwotnym
wprowadzenie środków nie zostało uznane za działanie wbrew
interesom Unii. Jako że obecne dochodzenie jest przeglądem, obejmuje
ono analizę sytuacji, w której środki antydumpingowe zostały
już zastosowane, co umożliwia ocenę wszelkiego
niepożądanego negatywnego wpływu obecnie
obowiązujących środków antydumpingowych na strony, których
dotyczy postępowanie. (106) Pomimo wykazania
prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkodliwego dumpingu,
Komisja zbadała, czy istnieją istotne powody, które
doprowadziłyby do stwierdzenia, że utrzymanie środków przeciwko
przywozowi EDM pochodzących z RPA nie leży w interesie Unii. 2. Interes przemysłu
unijnego i pozostałych producentów unijnych (107) Chociaż
obowiązujące środki antydumpingowe zapobiegły przywozowi na
rynek unijny po cenach dumpingowych, sytuacja przemysłu unijnego jest
nadal niestabilna i podatna na zagrożenia, co potwierdzają negatywne
tendencje wykazywane przez niektóre kluczowe wskaźniki szkody. (108) Gdyby dopuszczono do
wygaśnięcia środków, istnieje prawdopodobieństwo, że
obecna sytuacja przemysłu unijnego utrzyma się i ulegnie dalszemu
pogorszeniu na skutek znacznego przywozu po cenach dumpingowych z RPA. Taki przywóz
spowodowałby między innymi utratę udziałów w rynku, spadek
ceny sprzedaży, spadek wykorzystania zdolności produkcyjnych i
poważne pogorszenie sytuacji finansowej przemysłu unijnego. (109) Dlatego jasne jest, że
utrzymanie środków antydumpingowych na przywóz z RPA nie byłoby
sprzeczne z interesem przemysłu unijnego. 3. Interes importerów (110) Taki przywóz spowodowałby
między innymi utratę udziałów w rynku, spadek ceny
sprzedaży, spadek wykorzystania zdolności produkcyjnych i
poważne pogorszenia sytuacji finansowej przemysłu unijnego. W ramach
obecnego dochodzenia nie współpracowały żadne
przedsiębiorstwa handlowe ani importerzy. Biorąc pod uwagę brak dowodów świadczących o tym,
że obowiązujące środki miały istotny wpływ na
działalność importerów, można stwierdzić, że
utrzymanie środków nie będzie miało istotnego wpływu na
importerów unijnych. 4. Interes użytkowników (111) Skontaktowano się ze
wszystkimi znanymi użytkownikami EDM (stosowane są one jako surowiec
przez producentów baterii) w Unii. Otrzymano
odpowiedzi od dwóch spółek należących do tej samej
międzynarodowej grupy. W
pierwotnym dochodzeniu współpracowało dwóch dodatkowych producentów
baterii, którzy sprzeciwiali się nałożeniu środków. (112) Współpracujący
użytkownik wyjaśnił trudną sytuacje ekonomiczną, z
jaką borykają się producenci baterii w Unii ze względu na
presję na obniżanie cen wywieraną przez ich głównych
klientów (detalistów) i wynikające z tego ryzyko utraty miejsc pracy. Nie
potrafił on jednak przedstawić jakichkolwiek wyjaśnień lub
argumentów pokazujących dlaczego i w jaki sposób zniesienie środków
stosowanych wobec przywozu EDM z RPA przyczyniłoby się do poprawy
sytuacji. (113) Koszty EDM stanowią tylko 10-15 %
całkowitych kosztów produkcji baterii. Wartość ta zmalała w
porównaniu z pierwotnym dochodzeniem. Ponadto po nałożeniu
środków antydumpingowych średnia cena sprzedaży EDM w Unii
faktycznie uległa obniżeniu. W rzeczywistości nie przedstawiono
żadnych dowodów na to, że utrzymanie obowiązujących
środków miałoby istotny wpływ na koszty produkcji producentów
baterii. (114) Wobec braku takiego dowodu,
Komisja stwierdza, że utrzymanie środków nie będzie miało
niekorzystnego wpływu na użytkowników EDM. (115) Po ujawnieniu ustaleń ten
sam użytkownik nie zgodził się z oceną sytuacji
przeprowadzoną przez Komisję i stwierdził, że po
nałożeniu środków zniknęło jedno źródło
wysokiej jakości EDM, ceny za EDM wzrosły oraz że, nawet
jeżeli EDM stanowi tylko 10–15 % kosztów produkcji, ma to znaczący
wpływ na i tak już niską rentowność unijnych
producentów baterii. (116) Wbrew takiemu twierdzeniu dowód
zawarty w dokumentach sprawy potwierdza, że wybór użytkownika, aby
nie używać EDM przedsiębiorstwa Delta, nie miał
związku z nałożeniem ceł antydumpingowych i że zagrożenie
utrzymania rentowności i miejsc pracy nie wynika z podwyżki cen EDM,
ale z presji zniżkowej na ceny wywieranej przez głównych klientów
(detalistów wielonarodowych o dużej sile nabywczej) i przez chińskich
producentów baterii. (117) Ten sam użytkownik EDM
twierdził, że środki nie powinny zostać utrzymane,
ponieważ w ramach dochodzenia stwierdzono brak stosowania dumpingu wobec
UE w ODP oraz brak ryzyka ponownego wystąpienia dumpingu z powodu
małego udziału w rynku, jaki może uzyskać
przedsiębiorstwo Delta w przypadku skierowania do Unii wszystkich swoich
wolnych mocy produkcyjnych. (118) Argument ten został
odrzucony, ponieważ stwierdzony potencjalny udział w rynku
przedsiębiorstwa Delta byłby wyraźnie znaczący, a wywóz do
Unii prawdopodobnie byłby prowadzony po cenach dumpingowych. 5. Przyszły rozwój wydarzeń (119) We wniosku o przegląd
związany z wygaśnięciem środków skarżący
wskazali, że jeśli w przyszłości w UE wzrośnie popyt
na samochody elektryczne, nastąpi wzrost popytu na EDM, które uważane
są za najczęściej wykorzystywany surowiec w produkcji litu z
tlenkiem manganu (LMO), który z kolei wykorzystywany jest jako materiał na
katody do baterii litowo-jonowych wielokrotnego ładowania (LIB),
stosowanych w wielu modelach pojazdów elektrycznych. Twierdzą oni, że
w przypadku ponownego wystąpienia szkody z powodu dumpingowego przywozu z
RPA może już nie być unijnego przemysłu produkującego
EDM na potrzeby tego przyszłego potencjalnego popytu związanego z
nowymi technologiami. (120) Dochodzenie nie przyniosło
rozstrzygających dowodów na poparcie ani na brak zasadności
twierdzenia, że ewentualny przyszły rozwój sytuacji w sektorze
samochodów elektrycznych będzie miał znaczący wpływ na
producentów EDM i popyt na ten produkt. Faktem jest jednak, że
przemysł unijny jest w trakcie badania możliwości produkcji LMO
przy użyciu EDM, że jest on w stanie uzyskać know-how i
sprzęt do prowadzenia takiej działalności w
przyszłości i że uczestniczy on w szeregu finansowanych przez UE
projektów związanych z badaniami i rozwojem baterii litowo-jonowych. (121) Po ujawnieniu ustaleń
kwestia ta została wspomniana przez niektóre zainteresowane strony, jednak
także tym razem nie przedstawiono dowodu wskazującego na możliwy
wpływ ewentualnych przyszłych zmian w sektorze samochodów
elektrycznych w Unii lub na innych rynkach produktów, będących
przedmiotem zainteresowania. 6. Wnioski dotyczące
interesu Unii (122) Zważywszy na powyższe
ustalenia, nie ma żadnych istotnych powodów przemawiających przeciwko
utrzymaniu obecnych środków antydumpingowych. (123) W związku z
powyższym, na mocy art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego,
środki antydumpingowe mające zastosowanie do przywozu niektórych
elektrolitycznych dwutlenków manganu pochodzących z RPA powinny
zostać utrzymane na dodatkowy okres pięciu lat, PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 1. Nakłada się
ostateczne cło antydumpingowe na przywóz elektrolitycznych dwutlenków
manganu („EDM”) (tj. dwutlenków manganu wytwarzanych w procesie
elektrolitycznym), niepoddanych obróbce cieplnej po zakończeniu procesu
elektrolitycznego, objętych obecnie kodem CN 2820 10 00 (kod TARIC 2820 10
00 10) i pochodzących z Republiki Południowej Afryki. 2. Stawka ostatecznego cła
antydumpingowego mająca zastosowanie do ceny netto na granicy Unii, przed
ocleniem, jest następująca dla produktów wytwarzanych przez
przedsiębiorstwa wymienione w poniższym wykazie: Przedsiębiorstwo || Cło antydumpingowe || Dodatkowy kod TARIC Delta E.M.D. (Pty) Ltd. || 17,1 % || A828 Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa || 17,1 % || A999 3. O ile nie określono
inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące
należności celnych. Artykuł 2 Niniejsze rozporządzenie wchodzi w
życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie
wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we
wszystkich państwach członkowskich. Sporządzono w Brukseli dnia […] r. W
imieniu Rady Przewodniczący
[1] Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51. [2] Dz.U. L 69 z 13.3.2008, s. 1. [3] (Dz.U. C 180 z 21.6.2012, s. 15). [4] (Dz.U. C 72 z 12.3.2013, s. 8)