UZASADNIENIE

1.           KONTEKST WNIOSKU

INFORMACJE PODSTAWOWE

Trójstronny szczyt społeczny ds. wzrostu i zatrudnienia (TSS) został ustanowiony decyzją Rady z dnia 6 marca 2003 r. (2003/174/WE), która począwszy od 1997 r. sformalizowała organizację nieformalnych posiedzeń na wysokim szczeblu w ramach europejskiej strategii zatrudnienia, a następnie strategii lizbońskiej. Komisja zaproponowała w 2003 r. przyjęcie wspomnianej decyzji w celu nadania charakteru instytucjonalnego konsultacjom przeprowadzanym na wysokim szczeblu pomiędzy instytucjami UE i partnerami społecznymi UE. We wniosku proponowano rozwiązanie poprzedniego Stałego Komitetu ds. Zatrudnienia ustanowionego w 1970 r. i zreformowanego w 1999 r., który, jak się okazało, nie był odpowiednią platformą dla celów konsultacji UE z partnerami społecznymi — , zwłaszcza w perspektywie rozszerzenia UE i zwiększenia liczby jej członków do  27 państw. Komitet miał również zbyt wąski zakres działania, co uniemożliwiało partnerom społecznym zaangażowanie się w strategię zatrudnienia oraz zintegrowaną strategię gospodarczą i społeczną UE, wynikających z traktatu z Amsterdamu oraz posiedzenia Rady Europejskiej w Lizbonie w 2000 r.

Od 2003 r. TSS był organizowany oddzielnie od posiedzeń Rady Europejskiej i zasadniczo spełnił swoją funkcję umożliwiania wymiany opinii na najwyższym szczeblu pomiędzy Komisją, prezydencją UE i partnerami społecznymi UE w kwestiach związanych z zatrudnieniem oraz aspektami społecznymi strategii lizbońskiej (od 2010 r., później strategii „Europa 2020”). Do momentu wejścia w życie Traktatu z Lizbony posiedzeniom przewodniczyły wspólnie prezydencja Rady oraz przewodniczący Komisji. W decyzji z 2003 r. określono również role dwóch kolejnych prezydencji.

W komunikacie (COM(2013) 690) z dnia 2 października 2013 r. na temat społecznego wymiaru unii gospodarczej i walutowej Komisja zapowiedziała, że przedłoży wniosek dotyczący rewizji decyzji Rady z 2003 r..

DLACZEGO NALEŻY ZMIENIĆ DECYZJĘ?

Postanowienia Traktatu z Lizbony spowodowały znaczne zmiany instytucjonalne, które uzasadniają zmianę decyzji Rady z 2003 r., a mianowicie:

– Rada Europejska została zinstytucjonalizowana i stworzono funkcję przewodniczącego Rady Europejskiej (art. 15 TUE);

– uznano rolę TSS jako części składowej dialogu społecznego UE (art. 152 TFUE);

– uchylono art. 202 TWE, stanowiący podstawę prawną przyjęcia decyzji z 2003 r. (funkcje Rady są obecnie ustanowione w art. 16 TUE, a zasady komitologii w art. 290 i 291 TFUE).

W następstwie zmian instytucjonalnych spowodowanych Traktatem z Lizbony, w wyniku którego ustanowiono funkcję przewodniczącego Rady Europejskiej, należy zmienić decyzję Rady z 2003 r. ustanawiającą trójstronny szczyt społeczny. Aby zachować logikę Traktatu oraz kontekst instytucjonalny TSS, należy przekazać funkcje i obowiązki, które decyzją Rady z 2003 r. przyznano rotacyjnej prezydencji Rady, nowo ustanowionej funkcji przewodniczącego Rady Europejskiej.

Ponadto należy zmienić ogólne ramy polityczne poprzez zastąpienie strategii lizbońskiej strategią „Europa 2020” i określenie sposobu, w jaki TSS ds. wzrostu i zatrudnienia przyczynia się do ogólnego zarządzania.

2.           WYNIKI KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ OCENY SKUTKÓW

Biorąc pod uwagę wybraną podstawę prawną (zob. poniżej), formalne konsultacje z partnerami społecznymi nie były konieczne, skonsultowano się jednak nieformalnie z partnerami społecznymi z różnych branż unijnych w zakresie głównego przedmiotu rewizji. Zdecydowanie poparto inicjatywę dokonania ograniczonej/technicznej rewizji umożliwiającej zmiany techniczne konieczne wskutek zmian instytucjonalnych spowodowanych podpisaniem Traktatu z Lizbony.

3.           ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU

PODSTAWA PRAWNA

Podstawą prawną przyjęcia decyzji Rady powinien być art. 352 TFUE.

MIĘDZYINSTYTUCJONALNE ASPEKTY REWIZJI

Szczególny aspekt rewizji dotyczy reprezentacji Rady. W ramach obecnej struktury posiedzeń TSS w posiedzeniach uczestniczą obecna oraz dwie kolejne prezydencje Rady.

Jest to praktykowane od 2010 r. i wiąże się z następującymi formalnościami:

– oficjalne zaproszenia są podpisywane przez przewodniczącego Rady Europejskiej, przewodniczącego Komisji oraz szefa państwa członkowskiego lub rządu państwa członkowskiego sprawującego prezydencję UE;

– posiedzeniom przewodniczą wspólnie przewodniczący Komisji i przewodniczący Rady Europejskiej, którzy odpowiednio otwierają posiedzenia i przedstawiają konkluzje; szef państwa członkowskiego lub rządu państwa członkowskiego sprawującego prezydencję zabiera głos raz podczas posiedzenia;

– obecna oraz dwie kolejne prezydencje Rady uczestniczą w posiedzeniach na szczeblu szefów państw lub rządów oraz na szczeblu ministrów ds. zatrudnienia.

Można dowodzić, w świetle ścisłej interpretacji pod względem prawnym art. 15 TUE, że ciągłość uczestnictwa Rady może być zapewniona jedynie poprzez uczestnictwo przewodniczącego Rady Europejskiej. W związku z tym uczestnictwo trzech kolejnych prezydencji nie jest już konieczne.

Biorąc jednak pod uwagę pozytywne doświadczenia związane z istniejącą formą posiedzeń stosowaną od 2010 r. oraz dotyczące tej praktyki porozumienie, Komisja popiera pragmatyczne rozwiązanie stworzone na podstawie istniejącej praktyki. Oznacza to, że uczestnictwo trzech kolejnych prezydencji w posiedzeniach na szczeblu szefów państw lub rządów oraz na szczeblu ministrów ds. zatrudnienia jest nadal uzasadnione ze względu na zapewnienie ciągłości wykonywania zadań Rady należących do obowiązków rotacyjnych prezydencji.

CZĘSTOTLIWOŚĆ

Obowiązująca dotychczas decyzja Rady stanowi, że posiedzenia TSS powinny odbywać się co najmniej jeden raz w roku przed wiosennym posiedzeniem Rady Europejskiej. W praktyce posiedzenia TSS odbywały się dwa razy do roku, przed wiosennymi i jesiennymi posiedzeniami Rady Europejskiej, z aktywnym uczestnictwem rotacyjnych prezydencji od 2003 r.

Komisja ponownie podkreśla, że dotychczasowa praktyka jest oceniana pozytywnie, oraz że potrzeba skutecznych i widocznych uzgodnień na wysokim szczeblu pomiędzy instytucjami UE i partnerami społecznymi uzasadnia odbywanie co roku dwóch posiedzeń TSS. W niniejszej rewizji potwierdza się praktykę organizowania posiedzeń TSS przed wiosennym i jesiennym posiedzeniem Rady Europejskiej.

4.           WPŁYW NA BUDŻET

nie dotyczy

5.           ELEMENTY FAKULTATYWNE

ARGUMENTY ZA OGRANICZONĄ/NIEZNACZNĄ  REWIZJĄ  

Na tym etapie Komisja nie zamierza wykorzystywać niniejszej rewizji do przeprowadzenia bardziej dogłębnego przeglądu funkcjonowania trójstronnego szczytu społecznego. Szczyt ten był zawsze uważany przez partnerów społecznych za uprzywilejowane forum na najwyższym szczeblu dla debaty poświęconej tematom społecznym oraz związanym z zatrudnieniem, która ma miejsce przed wiosennym i jesiennym posiedzeniem Rady Europejskiej w obecności  szefów państw lub rządów oraz ministrów ds. zatrudnienia i spraw społecznych rotacyjnych prezydencji. Szczyt umożliwia również uczestniczącym w nim przedstawicielom instytucji UE wysłuchanie opinii i propozycji obu stron dialogu społecznego, a także przekazanie następnie tych opinii członkom Rady Europejskiej.

Komisja popiera wniosek, który dostosowuje obecną decyzję do zmian instytucjonalnych wprowadzonych w następstwie Traktatu z Lizbony i jednocześnie odzwierciedla pozytywne wyniki ostatnich praktycznych doświadczeń związanych z TSS. W celu poprawy jakości technicznej tekstu wprowadzono w nim również kilka dostosowań redakcyjnych. Dzięki temu rewizja będzie przebiegać sprawnie.

2013/0361 (APP)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie trójstronnego szczytu społecznego ds. wzrostu i zatrudnienia

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności art. 352,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego[1],

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)       Art. 3 TUE stanowi, że jednym z celów Unii Europejskiej jest rozwinięcie społecznej gospodarki rynkowej o wysokiej konkurencyjności, zmierzającej do pełnego zatrudnienia i postępu społecznego.

(2)       Przy określaniu i realizacji polityk i działań, Unia musi wziąć pod uwagę, zgodnie z art. 9 TFUE, ich wymiar społeczny, związany w szczególności ze wspieraniem wysokiego poziomu zatrudnienia, zapewnianiem odpowiedniej ochrony socjalnej, zwalczaniem wyłączenia społecznego, a także z wysokim poziomem kształcenia, szkolenia oraz ochrony zdrowia ludzkiego.

(3)       Unia uznaje i wspiera rolę partnerów społecznych działających na szczeblu unijnym oraz umożliwia dialog pomiędzy nimi, jednocześnie szanując ich niezależność, zgodnie z art. 152 TFUE.

(4)       W celu wspierania uzgodnień z partnerami społecznymi UE na wysokim szczeblu w zakresie całościowej strategii ustanowionej na posiedzeniu Rady Europejskiej w Lizbonie w dniach 23 i 24 marca 2000 r. Unia ustanowiła trójstronny szczyt społeczny ds. wzrostu i zatrudnienia, który stanowi obecnie część art. 152 TFUE jako podstawowy element dialogu społecznego na poziomie UE.

(5)       Unia oraz państwa członkowskie zobowiązały się do współpracy w ramach zintegrowanej strategii „Europa 2020” służącej zwiększeniu potencjału UE w zakresie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w latach 2010–2020. Strategia ta ma na celu zwiększoną koordynację pomiędzy politykami na szczeblu krajowym i europejskim.

(6)       Unia uznała potrzebę zwiększenia poziomu zaangażowania partnerów społecznych w strategię „Europa 2020” oraz ich utożsamiania się z celami tej strategii, aby umożliwić im aktywny wkład do realizacji celów strategii.

(7)       W rozporządzeniu nr 1175/2011 w sprawie wzmocnienia nadzoru pozycji budżetowych oraz nadzoru i koordynacji polityk gospodarczych podkreślono, że w odniesieniu do głównych zagadnień strategii politycznych, w razie potrzeby, w europejski semestr są również włączeni partnerzy społeczni, zgodnie z postanowieniami TFUE i systemem prawnym i politycznym państwa członkowskiego.

(8)       W konkluzjach z dnia 28 czerwca 2013 r. Rada Europejska stwierdziła, że należy wzmocnić społeczny wymiar UGW, i w tym kontekście podkreśliła kluczową rolę partnerów społecznych i dialogu społecznego. W związku z tym Komisja w komunikacie (COM(2013) 690) z dnia 2 października 2013 r. na temat społecznego wymiaru UGW poruszyła kwestię promowania dialogu społecznego na szczeblu krajowym i unijnym oraz zapowiedziała opracowanie wniosku dotyczącego zmiany decyzji Rady z 2003 r.

(9)       Od momentu jego utworzenia decyzją Rady w 2003 r. trójstronny szczyt społeczny spełniał swoje podstawowe zadanie polegające na umożliwieniu uzgodnień na wysokim szczeblu. Przyczynił się on do pozytywnego rozwoju dialogu społecznego na poziomie UE w ramach strategii lizbońskiej w latach 2000–2010 oraz w ramach obecnej strategii „Europa 2020”.

(10)     Zadania trójstronnego szczytu społecznego oraz udział w nim powinny być dostosowane do zmian instytucjonalnych wprowadzonych w następstwie Traktatu z Lizbony, tj. ustanowienia funkcji przewodniczącego Rady Europejskiej, jak określono w art. 15 TUE.

(11)     Niniejsza decyzja nie narusza organizacji i działania systemów krajowych w zakresie stosunków przemysłowych i dialogu społecznego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1 Zadanie

Zadaniem trójstronnego szczytu ds. wzrostu i zatrudnienia jest zapewnienie, zgodnie z Traktatem i z należytym uwzględnieniem kompetencji instytucji i organów Unii, procesu nieustannych uzgodnień między Radą, Komisją oraz partnerami społecznymi. Umożliwia on partnerom społecznym na szczeblu europejskim udział w ramach dialogu społecznego w poszczególnych obszarach unijnej strategii na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia. W tym celu szczyt powinien wykorzystywać prace i dyskusje pomiędzy Radą, Komisją oraz partnerami społecznymi prowadzone wcześniej na różnych forach uzgodnień poświęconych sprawom gospodarczym, społecznym i kwestiom dotyczącym zatrudnienia.

Artykuł 2 Członkostwo

1.           W szczycie udział biorą przewodniczący Rady Europejskiej, prezydencja Rady oraz dwie kolejne prezydencje, Komisja oraz partnerzy społeczni reprezentowani na najwyższym szczeblu. Obecni powinni być również komisarz ds. zatrudnienia i spraw społecznych oraz kompetentni w tym zakresie ministrowie trzech prezydencji. W zależności od porządku dziennego do wzięcia udziału w szczycie mogą zostać zaproszeni inni ministrowie tych trzech prezydencji oraz inni komisarze.

2.           Przedstawiciele partnerów społecznych dzielą się na dwie delegacje o równej liczbie delegatów składające się z 10 przedstawicieli pracowników i 10 przedstawicieli pracodawców, których skład odzwierciedla konieczność zapewnienia zrównoważonego udziału mężczyzn i kobiet.

3.           Każda delegacja składa się z przedstawicieli europejskich organizacji międzybranżowych, reprezentujących albo ogólne interesy, albo bardziej szczególne interesy personelu nadzorującego i zarządzającego, oraz małe i średnie przedsiębiorstwa na szczeblu europejskim.      Koordynację techniczną delegacji w odniesieniu do delegacji pracowników zapewnia Europejska Konfederacja Związków Zawodowych (ETUC), a w odniesieniu do delegacji pracodawców Konfederacja Europejskiego Biznesu (BUSINESSEUROPE). ETUC i BUSINESSEUROPE zapewniają uwzględnienie poglądów wyrażonych przez poszczególne i branżowe organizacje w ich uwagach i włączają, w miarę potrzeb, przedstawicieli niektórych z tych organizacji do swoich delegacji.

Artykuł 3 Przygotowanie

1.           Porządek dzienny szczytu jest ustalany wspólnie przez Radę, Komisję i organizacje międzybranżowe pracowników i pracodawców uczestniczące w pracach szczytu. W tym celu odbywają się spotkania pomiędzy służbami Rady, Komisji oraz ETUC i BUSINESSEUROPE.

2.           Sprawy ujęte w porządku dziennym są dyskutowane przed posiedzeniem Rady w jej składzie do spraw zatrudnienia, polityki społecznej, zdrowia i spraw konsumenckich.

3.           Komisja zapewnia obsługę sekretariatu szczytu. Sekretariat gwarantuje w szczególności dystrybucję dokumentów w odpowiednim czasie. Do celów przygotowania i organizacji spotkań sekretariat szczytu nawiązuje właściwe kontakty z ETUC i BUSINESSEUROPE, które są odpowiedzialne za koordynację ich odpowiednich delegacji.

Artykuł 4 Działanie

1.           Szczyt odbywa się co najmniej dwa razy w roku. Posiedzenia odbywają się przed wiosennymi i jesiennymi sesjami Rady Europejskiej.

2.           Szczytowi przewodniczą wspólnie przewodniczący Rady Europejskiej i przewodniczący Komisji.

3.           Posiedzenia szczytu są zwoływane przez działających wspólnie przewodniczących z ich własnej inicjatywy, w uzgodnieniu z partnerami społecznymi.

Artykuł 5 Informacja

Działający wspólnie przewodniczący opracowują podsumowanie dyskusji szczytu w celu poinformowania odpowiednich składów Rady oraz ogółu społeczeństwa.

Artykuł 6 Uchylenie

Decyzja 2003/174/WE traci moc z dniem wejścia w życie niniejszej nowej decyzji.

Artykuł 7

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia [...] r.

                                                                       W imieniu Rady

                                                                       Przewodniczący

[1]               Dz.U. C […] z […], s. […].