SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie funkcjonowania rozwiązań w zakresie skomputeryzowanego nadzoru nad przemieszczaniem wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy oraz w sprawie stosowania zasad współpracy administracyjnej w obszarze akcyz zgodnie z art. 8 ust. 3 decyzji nr 1152/2003/WE, art. 45 ust. 1 dyrektywy 2008/118/WE, art. 35 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 2073/2004 i rozporządzeniem Rady (UE) nr 389/2012 /* COM/2013/0850 final */
SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU
EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie funkcjonowania rozwiązań w zakresie
skomputeryzowanego nadzoru nad przemieszczaniem wyrobów akcyzowych w procedurze
zawieszenia poboru akcyzy oraz w sprawie stosowania zasad współpracy administracyjnej
w obszarze akcyz zgodnie z art. 8 ust. 3 decyzji nr 1152/2003/WE, art. 45 ust.
1 dyrektywy 2008/118/WE, art. 35 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 2073/2004 i
rozporządzeniem Rady (UE) nr 389/2012 SPIS TREŚCI SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU
EUROPEJSKIEGO I RADY........... 1 1........... Wprowadzenie.............................................................................................................. 4 2........... Streszczenie.................................................................................................................. 5 3........... Komputeryzacja przemieszczania
wyrobów objętych akcyzą i nadzoru nad nimi....... 5 4........... Wydrukowana wersja elektronicznego
dokumentu administracyjnego lub innego dokumentu handlowego oraz zasady
obowiązujące w przypadku awarii (art. 45 ust. 1 dyrektywy Rady 2008/118/WE) 8 5........... Wyniki konsultacji dotyczących
zasad współpracy administracyjnej w obszarze akcyzy 10 6........... Wniosek ogólny i przyszłe działania........................................................................... 11 1. Wprowadzenie Podatkiem akcyzowym najczęściej stosowanym w Unii
Europejskiej jest akcyza na napoje alkoholowe, przetworzone wyroby tytoniowe i
produkty energetyczne (paliwa silnikowe i grzewcze, takie jak olej napędowy i benzyna,
energia elektryczna, gaz ziemny, węgiel i koks). Wszystkie państwa członkowskie
UE stosują akcyzę w odniesieniu do tych trzech kategorii produktów, a
podstawowe przepisy, w szczególności przepisy dotyczące struktury podatków
i minimalnych stawek opodatkowania, są zharmonizowane na szczeblu UE, co
umożliwia zapobieganie zakłóceniom konkurencji na rynku wewnętrznym, na którym
nie występują już kontrole o charakterze fiskalnym przeprowadzane na
wewnętrznych granicach między państwami członkowskimi. Aby system akcyzy na rynku wewnętrznym mógł funkcjonować,
konieczne są ogólne przepisy mające zastosowanie w odniesieniu do poszczególnych
kategorii produktów. Przepisy te dotyczą w szczególności produkcji i
przechowywania wyrobów akcyzowych oraz przemieszczania tych produktów między
państwami członkowskimi. Ponadto niezbędna jest właściwie funkcjonująca
współpraca administracyjna między państwami członkowskimi w sprawach
dotyczących akcyzy na wszystkie wspomniane produkty w celu zminimalizowania
zakłóceń i zapewnienia poprawnego stosowania akcyzy w sytuacjach o
charakterze transgranicznym. Wspomniane wyżej przepisy dotyczące akcyzy w
odniesieniu do określonych wyrobów są zatem włączone do zbioru przepisów
horyzontalnych, określonych w różnych aktach prawodawstwa UE dotyczących tych kwestii.
Celem niniejszego sprawozdania jest ocena funkcjonowania tych przepisów
horyzontalnych, zgodnie z odpowiednimi określonymi w przepisach obowiązkami
w zakresie sprawozdawczości, w odniesieniu do następujących dwóch głównych
kwestii: funkcjonowania rozwiązań w zakresie skomputeryzowanego
nadzoru nad przemieszczaniem wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru
akcyzy; oraz stosowania zasad współpracy administracyjnej w
obszarze akcyz. Niniejsze sprawozdanie stanowi zatem pierwszy
istotny element oficjalnej oceny ekonomicznej, której przeprowadzenie Komisja
zaplanowała na nadchodzące lata i która obejmie także cały zestaw
pozostałych istotnych przepisów prawnych określonych w dyrektywie Rady
2008/118/WE w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego oraz
przegląd funkcjonowania unijnego systemu przemieszczania wyrobów akcyzowych
(EMCS), czyli skomputeryzowanego systemu monitorowania przemieszczania wyrobów
akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy w UE. Należy zauważyć, że strona techniczna tego zagadnienia
uniemożliwia ponowne wyjaśnienie wszystkich podstawowych pojęć i warunków w
niniejszym sprawozdaniu. W związku z tym zawarto w nim odniesienia do
załączonego dokumentu roboczego służb Komisji i wyjaśnień umieszczonych na
specjalnych stronach internetowych Komisji[1].
W załączonym dokumencie roboczym służb Komisji szczegółowo omówiono kwestie
przedstawione w niniejszym sprawozdaniu. 2. Streszczenie Zgodnie z obowiązkami prawnymi nałożonymi na
Komisję poprzez odpowiednie przepisy niniejsze sprawozdanie obejmuje trzy sekcje
poświęcone wdrażaniu określonych horyzontalnych aspektów przepisów UE w
zakresie akcyzy. Każda sekcja opiera się na kompleksowej ankiecie
przeprowadzonej wśród zainteresowanych stron oraz na opiniach przedstawionych
przez inne zainteresowane strony, a także na stanowisku Komisji w odniesieniu
do poruszonych kwestii. Załączony dokument roboczy służb Komisji zawiera
kompleksowy przegląd opinii otrzymanych podczas trzech rund konsultacji z
zainteresowanymi stronami oraz najważniejsze ustalenia i opis zastosowanej
metodyki. W rozdziale 3 przedstawiono sprawozdanie z
wdrażania decyzji nr 1152/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie
komputeryzacji przepływu wyrobów objętych podatkiem akcyzowym i nadzoru nad
nimi. W decyzji tej ustanowiono zasady zarządzania i centralne finansowanie rozwoju
systemu przemieszczania wyrobów akcyzowych (EMCS). Przeważająca większość zainteresowanych stron
wskazuje, że w ramach wspomnianej decyzji zasady zarządzania funkcjonują prawidłowo
i uznaje, że EMCS stanowi znaczną poprawę w stosunku do poprzedniego systemu
opartego na dokumentach papierowych. Zainteresowane strony przedstawiły jednak
szereg przydatnych sugestii dotyczących ulepszeń, w szczególności w odniesieniu
do powiązania EMCS z aplikacjami celnymi. Komisja uwzględni te sugestie do
celów przyszłych prac prawnych i technicznych. W rozdziale 4 omówiono wymóg art. 45 ust. 1
dyrektywy 2008/118/WE, zgodnie z którym Komisja ma obowiązek przedstawić
sprawozdanie dotyczące procedur awaryjnych EMCS i wydruku elektronicznego
dokumentu administracyjnego. Zainteresowane
strony były na ogół zadowolone z funkcjonowania zasad ustalonych na mocy
dyrektywy 2008/118/WE, ale wezwały do utworzenia standardowych wzorów
dokumentów awaryjnych w celu zapewnienia łatwego rozpoznawania tych dokumentów
jako dokumentów awaryjnych przez wszystkie zainteresowane strony. Komisja
rozważy uwzględnienie tych sugestii w ramach przyszłego przeglądu
rozporządzenia Komisji (WE) nr 684/2009. W rozdziale 5 zawarto podsumowanie
konsultacji przeprowadzonych z państwami członkowskimi na temat ich pierwszych
doświadczeń związanych z rozporządzeniem Rady (UE) nr 389/2012 w sprawie
współpracy administracyjnej w dziedzinie podatków akcyzowych oraz uchylenia
rozporządzenia (WE) nr 2073/2004. Państwa członkowskie uważają, że nowe zasady
stanowią poprawę w stosunku do poprzedniego systemu opartego na formularzach
elektronicznych, zapewniając lepszą kontrolę procesu działań i łatwy dostęp do
archiwum informacji na temat współpracy administracyjnej. Przedstawiono szereg sugestii
dotyczących ulepszeń funkcjonalności EMCS, które Komisja uwzględni podczas
przyszłej zmiany EMCS i w stosownych przypadkach w odnośnych aktach
wykonawczych. 3. Komputeryzacja
przemieszczania wyrobów objętych akcyzą i nadzoru nad nimi W 2003 r. Parlament Europejski i Rada przyjęły
decyzję nr 1152/2003 dotyczącą komputeryzacji procesu przemieszczania wyrobów
objętych akcyzą i nadzoru nad nimi. W decyzji tej zobowiązuje się Komisję do
przedstawienia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdania dotyczącego jej
wdrożenia. Na podstawie tej decyzji Komisja i państwa
członkowskie miały doprecyzować i dopracować EMCS w latach 2004–2009. Rozpoczęcie
podstawowej działalności EMCS przewidywano na dzień 1 kwietnia 2009 r.
(wszystkie podmioty we wszystkich państwach członkowskich miały być w stanie zamknąć
procedurę elektronicznych dokumentów administracyjnych poprzez wysyłanie elektronicznych
potwierdzeń odbioru, przy równoczesnym dalszym funkcjonowaniu systemu opartego
na dokumentach papierowych). Pełne stosowanie EMCS zaplanowano na dzień 1
stycznia 2010 r. (wszystkie przemieszczenia wyrobów akcyzowych w procedurze
zawieszenia poboru akcyzy miały odbywać się z zastosowaniem EMCS). Na podstawie dyskusji, które odbyły się między
Komisją a wszystkimi państwami członkowskimi, oraz z uwzględnieniem dyskusji prowadzonych
w ramach Komitetu ds. Podatku Akcyzowego uznano, że pierwotne plany stały się nierealistyczne.
Niektóre państwa członkowskie potwierdziły, że przy wprowadzaniu EMCS wystąpiły
problemy techniczne. Wystąpiły także ograniczenia prawne, ponieważ dyskusje prowadzone
w Radzie na temat wniosku dotyczącego dyrektywy, która stanowiłaby podstawę
prawną dla EMCS, trwały dłużej niż tego pierwotnie oczekiwano. Komisja zaproponowała zatem przegląd planów
wdrożenia EMCS i zasugerowała następujące 2 warianty: 1) opóźnienie wdrożenia i upowszechnienia
EMCS o jeden rok (do dnia 1 kwietnia 2010 r.) bez zmiany strategii
określonej w specyfikacjach dotyczących jego faz i zakresu; 2) pozwolenie tym państwom członkowskim,
które będą na to przygotowane, na rozpoczęcie wdrażania i stosowania EMCS
między tymi państwami przed kwietniem 2010 r. (np. w dniu 1 września 2009 r.). Podczas 25. posiedzenia Grupy ds. Polityki Celnej
(które odbyło się dnia 2 lipca 2008 r.) dyrektorzy generalni odpowiedzialni za podatek
akcyzowy opowiedzieli się zdecydowaną większością głosów za scenariuszem nr 1. W kwietniu 2010 r. zrealizowano pierwszą fazę
operacyjną EMCS, która przebiegała równolegle z funkcjonowaniem systemu opartego
na dokumentach papierowych stosowanego od 1993 r. Od dnia 1 stycznia 2011 r.
EMCS całkowicie zastąpił poprzedni system oparty na dokumentach papierowych. W dniu 1 stycznia 2012 r. zrealizowano drugą fazę
operacyjną EMCS. Faza ta objęła rejestrowanie działań kontrolnych, zgłaszanie
zdarzeń podczas przemieszczania oraz wymianę informacji w ramach współpracy
administracyjnej między państwami członkowskimi. Komisja przeprowadziła trzy ankiety wśród
podmiotów gospodarczych i organów administracji państw członkowskich dotyczące
różnych aspektów EMCS. W niniejszej sekcji przedstawiono wyniki
przeprowadzonej ankiety dotyczącej niektórych aspektów wdrażania decyzji. Wyniki
pozostałych ankiet omówiono w kolejnych rozdziałach niniejszego
sprawozdania. Otrzymano 131 odpowiedzi na pytania zawarte w tej
ankiecie, w tym odpowiedzi od 104 indywidualnych podmiotów gospodarczych i
europejskich federacji handlowych oraz 27 odpowiedzi od 23 państw
członkowskich. Przeważająca większość zainteresowanych stron uważa, że cele
decyzji zostały zasadniczo zrealizowane w stopniu zadowalającym. Zainteresowane strony zgłosiły, że zasady
zarządzania określone we wspomnianej decyzji funkcjonują prawidłowo: projekt
EMCS zapewnił wystarczające informacje wszystkim zainteresowanym stronom, a
proces decyzyjny zasadniczo spełnia oczekiwania. Komisja nie zaproponuje zatem
przeglądu decyzji. Podmioty gospodarcze są ogólnie zadowolone z
obecnych mechanizmów przeprowadzania konsultacji w odniesieniu do projektu EMCS,
w oparciu o działanie Grupy Kontaktowej ds. Akcyzy (Excise Contact Group,
ECG). Niektóre podmioty gospodarcze opowiedziały się jednak za organizowaniem
większej liczby posiedzeń tej grupy i za szerszym omówieniem kwestii
praktycznych. Podmioty gospodarcze chciałyby także, aby Komisja częściej
przeprowadzała ankiety dotyczące EMCS ukierunkowane na przedsiębiorców. Komisja
zbada, w jaki sposób można najlepiej spełnić te prośby. Przeważająca większość wszystkich zainteresowanych
stron jest także zdania, że EMCS stanowi znaczną poprawę w stosunku do
poprzedniego systemu opartego na dokumentach papierowych. Znajduje to także
potwierdzenie w wyjątkowo niskich poziomach błędów technicznych (błędy
techniczne występują w przypadku mniej niż 1 % przemieszczeń) i bardzo krótkich
terminach koniecznych do zakończenia procedury przemieszczania wyrobów
akcyzowych (trwających średnio 6,8 dnia od dnia zatwierdzenia elektronicznego
dokumentu administracyjnego do dnia wysłania potwierdzenia odbioru w miejscu
przeznaczenia). Niektóre aspekty EMCS nadal wymagają jednak uwagi. Powiązania między EMCS a aplikacjami
celnymi nie funkcjonują w stopniu zadowalającym i wymagają ręcznych zabiegów ze
strony podmiotów gospodarczych i organów administracji państw członkowskich. Chodzi
w szczególności o powiązanie z wywozem w przypadku, gdy procedura wywozu
rozpoczyna się w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie
będące siedzibą podmiotu gospodarczego, którego dotyczy akcyza, lub gdy wyroby opuszczają
Unię Europejską z innego państwa członkowskiego. Zasady postępowania w przypadku wyjątków
od normalnej kolejności zdarzeń w trakcie przemieszczenia nie zawsze są dobrze
określone, co prowadzi do niepewności prawa oraz dodatkowych obciążeń dla podmiotów
gospodarczych i państw członkowskich. Podmioty gospodarcze nadal doświadczają niekiedy
opóźnień wynikających ze spóźnionego rozpowszechniania informacji o
zezwoleniach dla podmiotów gospodarczych w innych państwach członkowskich. Niektórzy odbiorcy i niektóre państwa
członkowskie działające jako państwa członkowskie przeznaczenia nadal
napotykają problemy w zakresie jakości danych otrzymanych od nadawców. W celu rozwiązania problemów dotyczących powiązań
z systemami celnymi opracowana zostanie przyszła wersja EMCS, w której
uwzględnione zostaną ulepszone powiązania z systemami celnymi. Komisja będzie
również dążyć do włączenia specjalnych wymogów dotyczących wyrobów akcyzowych
do nowych aplikacji celnych, które będą rozwijane w celu pełnego wdrożenia
unijnego kodeksu celnego. W związku z tym przeprowadzona zostanie również rewizja
przepisów dyrektywy 2008/118/WE odnoszących się do procedur celnych. Komisja bada sposoby poprawy postępowania w
przypadku wyjątków z zamiarem włączenia nowej funkcji do przyszłej wersji EMCS.
Może to wymagać rewizji dyrektywy 2008/118/WE w celu wyjaśnienia i rozszerzenia
obowiązujących przepisów w tym obszarze. Komisja przyjęła nowe rozporządzenie wykonawcze
(rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 612/2013), które przewiduje
dystrybucję zezwoleń dla podmiotów gospodarczych wśród państw członkowskich w
czasie rzeczywistym. Dystrybucja w czasie rzeczywistym zostanie
wprowadzona najpóźniej do dnia 1 stycznia 2015 r. Komisja współpracuje z państwami członkowskimi nad
ulepszeniem testów zgodności aplikacji EMCS w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa
wystąpienia problemów ze względu na nieprawidłowe dane. Ponadto do zainteresowanych stron zwrócono się o
zaproponowanie środków umożliwiających pomiar funkcjonowania EMCS w
przyszłości. Zainteresowane strony w znacznym stopniu zgadzają się co do wskaźników,
które mają w przyszłości podlegać pomiarowi, takich jak: czas potrzebny na zamknięcie
przemieszczenia; czas potrzebny na odpowiedź na wnioski o
współpracę administracyjną; odsetek przemieszczeń z błędami; odsetek przemieszczeń wywozowych, które
należy zamknąć ręcznie; wymierne ograniczenie obciążenia
administracyjnego / poprawa w zakresie poboru dochodów. Pomiary opisane w pkt 1–3 powyżej zasadniczo można
uzyskać automatycznie. Punkty 4 i 5 będą wymagać dalszych badań w celu
ustalenia najlepszych środków gromadzenia tych informacji. Komisja przygotowuje rozporządzenie wykonawcze
dotyczące statystyk na podstawie art. 34 rozporządzenia Rady (UE) nr 389/2012 i
uwzględni te zalecenia, przygotowując rozporządzenie wykonawcze i dokonując
przeglądu funkcjonowania CS/MISE jako części składowej EMCS[2]. 4. Wydrukowana
wersja elektronicznego dokumentu administracyjnego lub innego dokumentu
handlowego oraz zasady obowiązujące w przypadku awarii (art. 45 ust. 1
dyrektywy Rady 2008/118/WE) Niniejszy rozdział sprawozdania przygotowano na
podstawie art. 45 ust. 1 dyrektywy Rady 2008/118/WE, który stanowi,
że Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące
procedur awaryjnych EMCS objętych art. 26 i 27 dyrektywy oraz wydruku dokumentu
towarzyszącego przewidzianego w art. 21 ust. 6 dyrektywy. W celu przygotowania niniejszego
sprawozdania Komisja przeprowadziła ankietę skierowaną do państw członkowskich
i przedstawicieli przedsiębiorców, aby uzyskać pomoc w ocenie skuteczności i przydatności
tych zasad. Zadano również szereg pytań dotyczących EMCS ogólnie w celu
ukierunkowania dalszych badań. Otrzymano łącznie 104 odpowiedzi na
kwestionariusz, a wśród respondentów można wskazać dwie różne próby: próbę
obejmującą państwa członkowskie i próbę obejmującą przedsiębiorców. Odpowiedzi na kwestionariusz stanowią cenny wgląd
w obecną procedurę awaryjną i możliwe problemy związane z wydrukiem
dokumentu towarzyszącego. Zdecydowana większość respondentów w próbie
obejmującej państwa członkowskie oraz w próbie obejmującej przedsiębiorców była
zadowolona z procedury awaryjnej w jej obecnej formie. Większość respondentów w
obu próbach wyraziła jednak potrzebę wprowadzenia we wszystkich państwach
członkowskich znormalizowanego dokumentu awaryjnego o ustalonym układzie
graficznym. Większość państw członkowskich uznała, że wzór dokumentu, który
obejmowałby jedynie niezbędne dane, ograniczałby konieczność zmiany dokumentów
awaryjnych wraz z każdą nową wersją EMCS. Ograniczanie konieczności stosowania
procedury awaryjnej poprzez zbadanie sposobów zwiększania dostępności krajowego
EMCS jest również priorytetem dla części respondentów wśród przedsiębiorców. Jeżeli chodzi o wydruk elektronicznego dokumentu
towarzyszącego (e-AD), 50 % państw członkowskich uznało, że przydatne byłoby
dodanie kodu kreskowego zawierającego administracyjny kod referencyjny
dokumentu. Prawie 40 % respondentów w próbie obejmującej państwa członkowskie i
w próbie obejmującej przedsiębiorców wyraziło potrzebę wprowadzenia znormalizowanego
dokumentu. Można byłoby opracować wzór dokumentu, który zawierałby kod
kreskowy. Taki wzór byłby pomocny w uznawaniu wydruku i ułatwiłby rozwiązywanie
problemów językowych wynikających z istnienia wydruków we wszystkich językach
urzędowych. Respondenci traktują jednak w sposób bardziej priorytetowy prace nad
dokumentem awaryjnym, ponieważ w obu próbach większość z nich wskazała na
potrzebę wprowadzenia znormalizowanego dokumentu awaryjnego. W odpowiedzi na pytania ogólne dotyczące EMCS
zdecydowana większość respondentów zarówno w próbie obejmującej państwa
członkowskie, jak i w próbie obejmującej przedsiębiorców, twierdzi, że ich doświadczenia
związane z funkcjonowaniem EMCS można ocenić jako dobre do doskonałych. W
celu ulepszenia systemu respondenci proponują działania takie jak umożliwienie korygowania
danych w e-AD po zatwierdzeniu oraz szybsze aktualizowanie bazy danych SEED
(rozproszony rejestr przedsiębiorców uprawnionych do przemieszczania towarów w
ramach EMCS), aby zapewnić aktualny charakter tych danych. Bardzo ważne jest
także zbadanie problemów związanych z EMCS w ramach procedury wywozu.
Dalsze badania będą prowadzone na podstawie informacji zwrotnych uzyskanych
dzięki kwestionariuszowi w celu dostosowania kolejnych ankiet dotyczących metod
i kryteriów przyszłej oceny EMCS oraz ogólnie wdrażania dyrektywy 2008/118/WE. Komisja zaleca: ·
opracowanie znormalizowanych wzorów dokumentów
awaryjnych o określonym układzie graficznym we wszystkich państwach
członkowskich; ·
zbadanie możliwości zwiększenia dostępności
krajowych systemów EMCS w celu uniknięcia konieczności stosowania
procedury awaryjnej; ·
zaproponowanie wzoru dokumentu do celów wydruku
e-AD. Pomogłoby to w ograniczeniu problemów językowych. Wzór ten mógłby
opierać się na znormalizowanych dokumentach handlowych, takich jak list
przewozowy CMR w transporcie drogowym. Wzór powinien być wprowadzony na
zasadzie dobrowolności w ramach projektu pilotażowego; ·
odtworzenie numeru ARC[3], identyfikującego każde
przemieszczenie w unikalny sposób, w postaci kodu kreskowego umieszczonego
na wydruku w celu ułatwienia kontroli drogowych i w celu pomocy przedsiębiorcom
w identyfikowaniu przesyłek. Komisja w stosownych przypadkach włączy powyższe
zalecenia do kolejnej zmiany rozporządzenia Komisji (WE) nr 684/2009, które
określa treść komunikatów elektronicznych EMCS oraz strukturę dokumentów
awaryjnych. 5. Wyniki
konsultacji dotyczących zasad współpracy administracyjnej w obszarze akcyzy Rozporządzenie Rady (UE) nr 389/2012 weszło w
życie w lipcu 2012 r., zastępując rozporządzenie Rady (WE) nr 2073/2004. W nowym
rozporządzeniu wyjaśnia się i harmonizuje zasady dotyczące rejestracji
podmiotów gospodarczych, wymiany informacji, tworzenia statystyk operacyjnych
oraz określa się obowiązek Komisji i państw członkowskich w zakresie utrzymania
i rozwijania EMCS. Pierwsze sprawozdanie dotyczące funkcjonowania
rozporządzenia przewidziane jest na 2017 r., jednakże za użyteczne uznano zebranie
pierwszych reakcji państw członkowskich związanych ze stosowaniem
rozporządzenia, szczególnie w kontekście EMCS, ponieważ rozporządzenie
umożliwia stosowanie EMCS we wszelkich normalnych okolicznościach. Jak dotąd nowe rozporządzenie nie spowodowało
dużych zmian w sposobach współpracy między państwami członkowskimi. Stało się
tak nawet mimo rozszerzenia zakresu zadań i zwiększenia roli centralnego biura
łącznikowego ds. akcyzy. Zastąpienie e-formularzy trzecią fazą EMCS (od
stycznia 2012 r.) było bardzo udane i jest postrzegane jako ulepszenie przez
zdecydowaną większość państw członkowskich. Należy jednak dokonać przeglądu obecnej
zawartości i procesu działań, aby sprawdzić, czy możliwe jest wprowadzenie
dalszych ulepszeń w celu spełnienia wyrażonych potrzeb biznesowych. Państwa członkowskie popierają rozwój komunikatów
zwrotnych w EMCS, wraz z wprowadzeniem przepisu w odpowiednim
rozporządzeniu wykonawczym, który umożliwiłby wnioskującym państwom
członkowskim informowanie państw członkowskich, do których skierowano wniosek,
o późniejszych działaniach podjętych przez nie na podstawie otrzymanych
informacji. Część państw członkowskich poddała krytyce obecne
zasady awaryjne EMCS. Przepływ dokumentów nie zawsze wiąże się z udziałem państw
członkowskich i uważa się, że stanowi okazję do popełnienia oszustwa.
Państwa członkowskie popierają przepływ dokumentów za pośrednictwem zainteresowanego
państwa członkowskiego, odpowiadający przepływowi e-AD. Część państw członkowskich popiera wprowadzenie nowego
komunikatu umożliwiającego przekazywanie informacji w przypadku, gdy podmiot
gospodarczy, który jest sprawdzany, nie jest w stanie przedstawić dokumentacji
dotyczącej danych wyrobów akcyzowych. Niektóre państwa członkowskie zgłaszają, że w
przypadku części wniosków o współpracę administracyjną odpowiedź nie jest
udzielana w terminie jednego miesiąca lub trzech miesięcy lub w ogóle nie jest
udzielana. Czynnikiem przyczyniającym się do tej sytuacji może być fakt, że
EMCS nie wspiera możliwości odrzucenia wniosku o współpracę administracyjną dopuszczonej
w rozporządzeniu (UE) nr 389/2012 lub możliwości przedstawienia uzasadnienia
takiego odrzucenia, chociaż możliwe jest odrzucenie wniosku o przekazanie
historii przemieszczenia w ramach EMCS. Niektóre państwa członkowskie
sugerują również, że system mógłby zostać ulepszony w celu wspierania
częściowych odpowiedzi na wnioski. System SEED jest postrzegany jako system
działający sprawnie oraz zasadniczo wiarygodny i aktualny. Można oczekiwać
dalszych ulepszeń wraz z wprowadzeniem w życie wymogów w zakresie poziomu usług
w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (WE) nr 612/2013. W przyszłości należy uwzględnić w EMCS lepsze
wsparcie analizy ryzyka. Powyższe uwagi zostaną uwzględnione przez Komisję
w trakcie przyszłych prac prawnych i technicznych. 6. Wniosek
ogólny i przyszłe działania Przeprowadzone przez Komisję ankiety dotyczące
funkcjonowania głównych zasad horyzontalnych odnoszących się do funkcjonowania rozwiązań
w zakresie skomputeryzowanego nadzoru nad przemieszczaniem wyrobów akcyzowych
w procedurze zawieszenia poboru akcyzy i stosowania zasad współpracy
administracyjnej w obszarze akcyzy wyraźnie pokazują, że obecne zasady działają
w sposób zadowalający. Otrzymano jednak liczne przydatne sugestie
dotyczące ulepszeń, szczególnie w odniesieniu do powiązania EMCS z aplikacjami
celnymi oraz większej normalizacji dokumentów awaryjnych, a także szczegółowe
sugestie dotyczące niektórych funkcji EMCS. Komisja zamierza zająć się nimi
wspólnie z państwami członkowskimi w ramach odpowiednich prac technicznych,
w tym przyjmując akty wykonawcze w stosownych przypadkach. Na tej podstawie przeprowadzona zostanie bardziej
szczegółowa ocena systemu akcyzy, a w szczególności całego EMCS, oraz wdrażania
dyrektywy 2008/118/WE we wszystkich jej elementach, z myślą o możliwej inicjatywie
dotyczącej reformy ustawodawczej począwszy od 2015 r. [1] http://ec.europa.eu/taxation_customs/taxation/excise_duties/circulation_control/index_en.htm [2] Zadaniem
tej części składowej EMCS jest pobieranie danych operacyjnych i generowanie
sprawozdań statystycznych, a w związku z tym zapewnianie większości informacji
do celów sprawozdawczości dotyczącej wyników. [3] Administracyjny
kod referencyjny – zob. także: http://ec.europa.eu/taxation_customs/common/faq/faq_2898_en.htm,
aby zapoznać się z dalszymi szczegółowymi informacjami i wyjaśnieniami.