26.2.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 75/276

—

uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2013)0291 – C7-0126/2013),

—

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami z dnia 17 maja 2006 r. (1), a w szczególności jego pkt 28,

—

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (2) (rozporządzenie w sprawie EFG),

—

uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 28 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r.,

—

uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej dotyczące paktu na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia z dni 28–29 czerwca 2012 r.,

—

uwzględniając konkluzje z posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 7–8 lutego 2013 r.,

—

uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A7-0243/2013),

A.

mając na uwadze, że wraz z Europejskim Funduszem Dostosowania do Globalizacji (EFG) Unia Europejska utworzyła instrumenty legislacyjne i budżetowe stanowiące dodatkowe wsparcie dla pracowników ponoszących konsekwencje istotnych zmian w strukturze światowego handlu, pogłębionych przez kryzys gospodarczy, finansowy i społeczny, oraz pomagające im w powrocie na rynek pracy;

B.

mając na uwadze, że Komisja uruchamia EFG zgodnie z ogólnymi zasadami ustanowionymi w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego (3), a także zgodnie z przepisami wykonawczymi mającymi zastosowanie do tej formy wykonywania budżetu;

C.

mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwalnianych pracowników powinna być odpowiednia i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najskuteczniej zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., a także przy uwzględnieniu porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. w odniesieniu do przyjmowania decyzji o uruchomieniu EFG;

D.

mając na uwadze, że z inicjatywy Komisji co roku można udostępnić maksymalnie 0,35 % rocznej kwoty EFG na pomoc techniczną w celu finansowania monitorowania, informacji, wsparcia administracyjnego i technicznego, a także audytu, kontroli i działań związanych z oceną, niezbędnych do wdrożenia rozporządzenia w sprawie EFG, jak określono w jego art. 8 ust. 1, w tym dostarczania informacji i wytycznych państwom członkowskim w zakresie wykorzystywania, monitorowania i oceny EFG oraz informowania europejskich i krajowych partnerów społecznych o wykorzystaniu EFG (art. 8 ust. 4 rozporządzenia w sprawie EFG);

E.

mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 ust. 2 rozporządzenia w sprawie EFG Komisja ma obowiązek stworzenia strony internetowej dostępnej we wszystkich językach Unii, udostępniającej informacje o wnioskach i podkreślającej rolę władzy budżetowej;

F.

mając na uwadze, że na podstawie tych artykułów Komisja zwróciła się o uruchomienie EFG na pokrycie wydatków w zakresie pomocy technicznej w celu monitorowania otrzymanych wniosków, w związku z którymi wypłacono środki, oraz zaproponowanych i wdrożonych działań, a także w celu poszerzenia strony internetowej, drukowania publikacji i tworzenia narzędzi audiowizualnych, utworzenia bazy wiedzy, udzielania państwom członkowskim wsparcia administracyjnego i technicznego oraz przygotowania ostatecznej oceny EFG (2007–2013);

G.

mając na uwadze, że złożony wniosek spełnia kryteria kwalifikowalności przewidziane w rozporządzeniu w sprawie EFG;

1.

zgadza się na zaproponowane przez Komisję środki, które będą finansowane jako pomoc techniczna zgodnie z art. 8 ust. 1 i ust. 4, jak również art. 9 ust. 2 rozporządzenia w sprawie EFG;

2.

głęboko ubolewa, że wyniki końcowej oceny ex post będą dostępne zbyt późno, by można je było uwzględnić w dyskusji nad nowym rozporządzeniem dotyczącym EFG w latach 2014–2020, w szczególności w odniesieniu do skuteczności stosowania kryterium odstępstwa związanego z kryzysem, ponieważ związane z nim sprawy dotyczące EFG nie zostały poddane analizie w śródokresowym sprawozdaniu dotyczącym oceny EFG;

3.

zwraca uwagę na fakt, że Komisja już w 2011 r. zaczęła pracować nad formularzem elektronicznego wniosku oraz nad standaryzowanymi procedurami dla uproszczenia wniosków, szybszego ich rozpatrywania i lepszej sprawozdawczości; zwraca się do Komisji, by przedstawiła postępy poczynione w wyniku wykorzystania pomocy technicznej w 2011 r. i 2012 r.;

4.

przypomina o znaczeniu tworzenia sieci kontaktów i wymiany informacji na temat EFG; w związku z tym popiera finansowanie grupy eksperckiej osób do kontaktu w sprawie EFG oraz inne działania w zakresie budowania sieci kontaktów między państwami członkowskimi, w tym tegoroczne seminarium na temat wdrażania EFG dla osób zajmujących się tą kwestią; podkreśla potrzebę dalszego umacniania wzajemnych kontaktów wszystkich osób zajmujących się wnioskami w sprawie EFG, w tym partnerów społecznych, w celu osiągnięcia jak największego efektu synergii;

5.

wzywa Komisję do zaproszenia Parlamentu, na mocy odnośnych postanowień porozumienia ramowego w sprawie stosunków między Parlamentem Europejskim a Komisją Europejską, na seminaria i posiedzenia grupy eksperckiej osób do kontaktu organizowane w ramach pomocy technicznej (4);

6.

zachęca państwa członkowskie do korzystania z możliwości wymiany najlepszych wzorców oraz do uczenia się szczególnie od tych państw członkowskich, które uruchomiły już krajowe sieci informacji na temat EFG z udziałem partnerów społecznych i zainteresowanych stron na szczeblu lokalnym, tak aby posiadać już dobrą strukturę pomocy w razie wystąpienia sytuacji objętych zakresem EFG;

7.

wzywa Komisję do zaproszenia partnerów społecznych na seminaria dla specjalistów organizowane w ramach pomocy technicznej;

8.

zwraca się do państw członkowskich i wszystkich zaangażowanych instytucji o podjęcie niezbędnych działań na rzecz poprawy przepisów proceduralnych i budżetowych w celu szybszego uruchamiania EFG; odnotowuje w związku z tym ulepszoną procedurę, wprowadzoną przez Komisję w następstwie wniosku Parlamentu o przyspieszenie uwalniania dotacji, mającą na celu przedstawianie władzy budżetowej oceny Komisji dotyczącej kwalifikowalności wniosku EFG równocześnie z wnioskiem o uruchomienie EFG; oczekuje, że dalsze ulepszenia procedury zostaną zrealizowane w ramach nadchodzącego przeglądu EFG i że zwiększy się skuteczność, przejrzystość, rozliczalność i widoczność EFG;

9.

jest zaniepokojony możliwymi negatywnymi skutkami, jakie może wywołać ograniczenie liczby pracowników na sprawną, regularną i skuteczną ocenę wpływających wniosków oraz na realizację pomocy technicznej dotyczącej EFG; uważa, że wszelkie krótko- lub długoterminowe plany redukcji liczby pracowników powinny opierać się na uprzedniej ocenie skutków oraz w pełni uwzględniać między innymi zobowiązania prawne Unii oraz nowe kompetencje i nowe zadania instytucji wynikające z traktatów;

10.

biorąc pod uwagę, że niektóre państwa członkowskie, w tym te korzystające z EFG, kwestionują użyteczność i zalety EFG, wyraża ubolewanie, że Komisja nie przewiduje żadnych konkretnych działań informacyjnych w 2013 r.;

11.

odnotowuje fakt, że w następstwie ponawianych wniosków Parlamentu w budżecie na rok 2013 zapisano środki na płatności w wysokości 50 mln EUR w linii budżetowej EFG 04 05 01; przypomina, że EFG stworzono jako osobny specjalny instrument z własnymi celami i terminami i że w związku z tym ma on prawo do własnych środków, co z uwagi na fakt, że obecnie jego finansowanie odbywa się poprzez przesunięcia z innych linii budżetowych, pozwoli uniknąć niepotrzebnych opóźnień, które mogą szkodliwie wpływać na realizację celów społecznych, gospodarczych i politycznych EFG;

12.

wyraża nadzieję, że działania podjęte przez Komisję w ramach pomocy technicznej przyczynią się do podniesienia wartości dodanej EFG, a tym samym do bardziej ukierunkowanego i długofalowego wsparcia oraz reintegracji zwalnianych pracowników;

13.

wyraża głębokie ubolewanie z powodu decyzji Rady o zablokowaniu przedłużenia odstępstwa związanego z kryzysem, które oprócz pracowników tracących pracę z powodu zmian strukturalnych w handlu światowym pozwalało na objęcie pomocą finansową również pracowników zwalnianych w wyniku obecnego kryzysu społecznego, finansowego i gospodarczego, a także na podwyższenie stopy współfinansowania przez Unię do wartości 65 % kosztów programu w przypadku wniosków złożonych po dniu 31 grudnia 2011 r.; wzywa Radę do niezwłocznego przywrócenia tego środka, szczególnie w kontekście gwałtownie pogarszającej się sytuacji społecznej w niektórych państwach członkowskich w następstwie ekspansji i pogłębienia się recesji;

14.

zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;

15.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

16.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.