Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY w sprawie zakończenia częściowego przeglądu okresowego dotyczącego środków wyrównawczych stosowanych wobec przywozu niektórych politereftalanów etylenu (PET) pochodzących między innymi z Indii /* COM/2012/0237 final - 2012/0121 (NLE) */
UZASADNIENIE 1. Kontekst wniosku · Podstawa i cele wniosku Niniejszy wniosek dotyczy stosowania
rozporządzenia Rady (WE) nr 597/2009 z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie
ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących
członkami Wspólnoty Europejskiej („rozporządzenie podstawowe”) w
postępowaniu dotyczącym przywozu niektórych politereftalanów etylenu
(PET) pochodzących między innymi z Indii. · Kontekst ogólny Niniejszy wniosek zostaje przedstawiony w
kontekście wykonania rozporządzenia podstawowego i jest wynikiem
dochodzenia przeprowadzonego zgodnie z wymogami merytorycznymi i proceduralnymi
określonymi w rozporządzeniu podstawowym. · Obowiązujące przepisy w dziedzinie, której dotyczy wniosek Ostateczne środki wciąż
obowiązują i zostały wprowadzone rozporządzeniem Rady (WE)
nr 1645/2005 z dnia 6 października 2005 r. zmieniającym
rozporządzenie (WE) nr 2603/2000 nakładające ostateczne
cło wyrównawcze na przywóz określonych rodzajów politereftalanu
etylenu pochodzącego między innymi z Indii. · Spójność z pozostałymi obszarami polityki i celami Unii Nie dotyczy. 2. Konsultacje z zainteresowanymi stronami
oraz ocena skutków · Konsultacje z zainteresowanymi stronami Zainteresowane strony, których dotyczy
postępowanie, miały już możliwość obrony swoich interesów
podczas dochodzenia, zgodnie z przepisami rozporządzenia podstawowego. · Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy specjalistycznej Nie zaistniała potrzeba skorzystania z pomocy
ekspertów zewnętrznych. · Ocena skutków Niniejszy wniosek wynika z wykonania rozporządzenia
podstawowego. Rozporządzenie podstawowe nie przewiduje
ogólnej oceny skutków, ale zawiera wyczerpujący wykaz wymogów, które
muszą zostać ocenione. 3. ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU · Krótki opis proponowanych działań W dniu 2 kwietnia 2011 r. Komisja wszczęła
częściowy przegląd okresowy dotyczący przywozu niektórych
politereftalanów etylenu (PET) pochodzących między innymi z Indii. Załączony wniosek dotyczący
rozporządzenia Rady oparty jest na ustaleniach poczynionych w ramach
przeprowadzonego dochodzenia, którego zakres ograniczono do zbadania
subsydiowania w odniesieniu do wnioskodawcy. W wyniku dochodzenia ustalono, że poziom
subsydiowania był niższy od poziomu stwierdzonego w poprzednim
dochodzeniu i że nowe okoliczności, które spowodowały
obniżenie marginesu subsydium, nie mają trwałego charakteru. Występuje się zatem do Rady o
przyjęcie załączonego wniosku dotyczącego
rozporządzenia, które powinno zostać opublikowane najpóźniej
dnia 1 lipca 2012 r. · Podstawa prawna Rozporządzenie Rady (WE) nr 597/2009 z dnia 11
czerwca 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z
krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej. · Zasada pomocniczości Niniejszy wniosek wchodzi w zakres
wyłącznych kompetencji Unii Europejskiej. Zasada pomocniczości
nie ma zatem zastosowania. · Zasada proporcjonalności Wniosek jest zgodny z zasadą
proporcjonalności z następujących względów: Formę działania opisano w wyżej
wspomnianym rozporządzeniu podstawowym; wyklucza ona podejmowanie decyzji
na poziomie krajowym. Wskazówki dotyczące zminimalizowania
obciążenia finansowego i administracyjnego Unii, rządów
krajowych, władz regionalnych i lokalnych, podmiotów gospodarczych i
obywateli oraz uczynienia go proporcjonalnym do celów wniosku nie mają
zastosowania. · Wybór instrumentów Proponowany instrument: rozporządzenie. Inne instrumenty byłyby
niewłaściwe, ponieważ w rozporządzeniu podstawowym nie
przewiduje się innych możliwości. 4. WPŁYW NA BUDŻET Wniosek nie ma wpływu finansowego na
budżet Unii. 2012/0121 (NLE) Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY w sprawie zakończenia
częściowego przeglądu okresowego dotyczącego środków
wyrównawczych stosowanych wobec przywozu niektórych politereftalanów etylenu
(PET) pochodzących między innymi z Indii RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając rozporządzenie
Rady (WE) nr 597/2009z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie ochrony przed
przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami
Wspólnoty Europejskiej[1]
(„rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 19 i 24, uwzględniając wniosek przedstawiony
przez Komisję Europejską po konsultacji z Komitetem Doradczym, a także mając na uwadze, co
następuje: 1. PROCEDURA 1.1. Poprzednie dochodzenie i
obowiązujące środki wyrównawcze (1) Rozporządzeniem (WE) nr 2603/2000[2] Rada nałożyła
ostateczne cło wyrównawcze na przywóz politereftalanu etylenu („PET”)
pochodzącego między innymi z Indii („pierwotne dochodzenie
antysubsydyjne”). Ostateczne ustalenia i wnioski wynikające z
przeglądu w trybie przyspieszonym przeprowadzonego na podstawie art. 20
rozporządzenia podstawowego znajdują się w rozporządzaniu
Rady (WE) nr 1645/2005[3].
W następstwie przeglądu wygaśnięcia Rada
nałożyła rozporządzeniem (WE) nr 193/2007[4] ostateczne cło wyrównawcze
na okres kolejnych 5 lat. Wskazane środki wyrównawcze zmieniono
rozporządzeniem Rady (WE) nr 1286/2008[5]
w następstwie częściowego przeglądu okresowego („ostatnie
dochodzenie przeglądowe”). Środki te mają formę cła
specyficznego. Stawki cła ustalone dla producentów indywidualnych w
Indiach wynoszą od 0 do 106,5 EUR/tonę, natomiast na przywóz od
wszystkich pozostałych producentów nałożono cło rezydualne
wynoszące 69,4 EUR/tonę. (2) Po zmianie nazwy jednego
przedsiębiorstwa indyjskiego - South Asian Petrochem Ltd, Komisja
stwierdziła w zawiadomieniu (WE) nr 2010/C 335/07[6], że ustalenia
antysubsydyjne dotyczące South Asian Petrochem Ltd powinny mieć
zastosowanie do Dhunseri Petrochem & Tea Limited. 1.2. Obowiązujące
środki antydumpingowe (3) Rozporządzeniem
(WE) nr 2604/2000[7] Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na
przywóz PET pochodzącego między innymi z Indii („pierwotne
dochodzenie antydumpingowe”). Następnie przeprowadzono przegląd na
podstawie art. 11 ust. 4 („przegląd pod kątem nowego eksportera”)
rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009[8]
(„podstawowe rozporządzenie antydumpingowe”) dotyczący South Asian
Petrochem Ltd, a ostateczne ustalenia i wnioski wynikające z tego
przeglądu znajdują się w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1646/2005[9]. W następstwie przeglądu wygaśnięcia Rada
nałożyła rozporządzeniem (WE) nr 192/2007[10] ostateczne cło antydumpingowe na okres kolejnych pięciu lat.
Wprowadzone środki antydumpingowe zmieniono rozporządzeniem Rady (WE)
nr 1286/2008 w następstwie dochodzenia w ramach częściowego
przeglądu okresowego („ostatnie antydumpingowe dochodzenie
przeglądowe”). Środki te, ustalone na poziomie usuwającym
szkodę, miały formę specyficznych ceł antydumpingowych.
Stawki cła ustalone dla producentów indywidualnych w Indiach wynoszą
od 87,5 do 200,9 EUR/tonę, natomiast na przywóz od wszystkich
pozostałych producentów nałożono cło rezydualne
wynoszące 153,6 EUR/tonę („obecne cła antydumpingowe”). (4) Po zmianie nazwy jednego
przedsiębiorstwa indyjskiego - South Asian Petrochem Ltd, Komisja
stwierdziła w zawiadomieniu (WE) nr 2010/C 335/06[11], że ustalenia
antydumpingowe dotyczące South Asian Petrochem Ltd powinny mieć
zastosowanie do Dhunseri Petrochem & Tea Limited. (5) Decyzją 2005/697/WE[12] Komisja przyjęła
zobowiązania oferowane przez South Asian Petrochem Ltd, ustalające
minimalną cenę importową („MIP”) („zobowiązanie”). W wyniku zmiany nazwy
Komisja stwierdziła w zawiadomieniu (WE) nr 2010/C 335/05, że
zobowiązanie oferowane przez South Asian Petrochem Ltd powinno mieć
zastosowanie do Dhunseri Petrochem & Tea Limited. 1.3. Wszczęcie
częściowego przeglądu okresowego (6) Komisja otrzymała
wniosek dotyczący częściowego przeglądu okresowego
złożony zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego przez
Dhunseri Petrochem & Tea Limited, indyjskiego producenta eksportującego
PET („wnioskodawca”). Zakres wniosku ograniczony był do subsydiowania i do
wnioskodawcy. Jednocześnie wnioskodawca zwrócił się o
przegląd obowiązujących środków antydumpingowych.
Rezydualne cła antydumpingowe i wyrównawcze mają zastosowanie do przywozu
produktów wytwarzanych przez wnioskodawcę, natomiast sprzedaż
wnioskodawcy do Unii objęta jest wspomnianym zobowiązaniem. (7) Wnioskodawca przedstawił
dowody prima facie świadczące o tym, iż dalsze stosowanie
środka na dotychczasowym poziomie nie jest już konieczne w celu
zrównoważenia skutków subsydium stanowiącego podstawę
środków wyrównawczych. Wnioskodawca przedstawił dowody prima facie
świadczące o tym, że kwota subsydiów, które zostały mu
przyznane, spadła znacznie poniżej poziomu stosowanej wobec niego
stawki cła. Ten spadek ogólnego poziomu subsydiów wynika głównie z
utraty statusu jednostki zorientowanej na wywóz („EOU”). Program EOU, którego
wielkość wynosiła 13,5 %, reprezentował znaczącą
większość 13,9 % subsydiów ustalonych podczas przeglądu w
trybie przyspieszonym. (8) Ustaliwszy po konsultacji z
Komitetem Doradczym, iż wniosek zawiera wystarczające dowody prima
facie, Komisja ogłosiła w dniu 2 kwietnia 2011 r., na mocy
zawiadomienia o wszczęciu przeglądu opublikowanego w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej[13],
wszczęcie częściowego przeglądu okresowego („obecny
przegląd”) na podstawie art. 19 rozporządzenia podstawowego. Zakres
przeglądu ograniczono do zbadania subsydiowania w odniesieniu do
wnioskodawcy. 1.4. Strony zainteresowane dochodzeniem (9) Komisja oficjalnie
poinformowała o wszczęciu przeglądu wnioskodawcę,
przedstawicieli państwa wywozu oraz stowarzyszenie producentów unijnych.
Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie
oraz złożenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym
w zawiadomieniu o wszczęciu. (10) Jedna zainteresowana strona
wniosła o przesłuchania i uzyskała taką
możliwość. (11) W celu uzyskania informacji
uznanych za niezbędne dla dochodzenia Komisja przesłała
kwestionariusz wnioskodawcy oraz rządowi Indii („GOI”) i otrzymała
odpowiedzi w ustalonym terminie. (12) Komisja zgromadziła i
zweryfikowała wszystkie informacje niezbędne do ustalenia
subsydiowania. Przeprowadziła ona wizyty weryfikacyjne na terenie
wnioskodawcy w Kolkata (Indie) oraz w siedzibie rządu Indii w New Delhi
(Dyrekcja Generalna ds. Handlu Zagranicznego i Ministerstwo Handlu) oraz w
Kolkata (Departament Handlu i Przemysłu rządu Bengalu Zachodniego). 1.5. Okres objęty dochodzeniem
przeglądowym (13) Dochodzenie dotyczące
subsydiowania objęło okres od dnia 1 kwietnia 2010 r. do dnia 31
marca 2011 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym” lub „ODP”). 1.6. Równoległe dochodzenie
antydumpingowe (14) W dniu 2 kwietnia 2011 r.[14] Komisja ogłosiła
wszczęcie częściowego przeglądu okresowego
obowiązujących środków antydumpingowych na podstawie art. 11
ust. 3 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego ograniczonego do
zbadania dumpingu w odniesieniu do wymienionego wnioskodawcy. (15) W toku równoległego
dochodzenia antydumpingowego ustalono, że okoliczności dotyczące
dumpingu zmieniły się w sposób znaczny i trwały, w związku
z tym obowiązujące środki antydumpingowe mające
zastosowanie do wnioskodawcy uległy zmianie. 2. PRODUKT OBJĘTY
POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY 2.1. Produkt objęty postępowaniem (16) Produktem poddanym
przeglądowi jest PET o lepkości co najmniej 78 ml/g, zgodnie z
normą ISO 1628-5, obecnie objęty kodem CN 3907 60 20 i
pochodzący z Indii („produkt objęty postępowaniem”). 2.2. Produkt podobny (17) W wyniku dochodzenia ustalono,
że produkt objęty postępowaniem wytwarzany w Indiach i
sprzedawany w Unii jest identyczny pod względem właściwości
fizycznych i chemicznych oraz zastosowań z produktem wytwarzanym i
sprzedawanym na rynku krajowym w Indiach. Stwierdzono zatem, że produkty
sprzedawane na rynku krajowym i zagranicznym są produktami podobnymi w
rozumieniu art. 2 lit. c) rozporządzenia podstawowego. 3. WYNIKI DOCHODZENIA 3.1. Subsydiowanie (18) Na podstawie informacji
przedłożonych przez GOI i wnioskodawcę oraz w oparciu o
odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu Komisji przebadano
następujące programy, co do których istnieje domniemanie, że w
ich ramach udzielane są subsydia: Programy ogólnokrajowe: a) Program „Duty Entitlement Passbook”
(„DEPBS”); b) Program „Export Oriented Units” („EOU”) /
Program „Export Processing Zones” („EPZ”) / Program „Special Economic Zones”
(„SEZ”) c) Program „Export Promotion Capital Goods”
(„EPCGS”); d) Program „Focus Market” („FMS”) e) Program „Export Credit” („ECS”); f) Program „Income Tax Exemption”
(„ITES”); Programy regionalne: g) Program „West Bengal Incentive”. (19) Wymienione powyżej
programy w lit a) - d) opierają się na ustawie o handlu zagranicznym
(Rozwój i regulacja) z 1992 r. (nr 22 z 1992 r.), która weszła w
życie w dniu 7 sierpnia 1992 r. („Ustawa o handlu zagranicznym”). W
ustawie o handlu zagranicznym upoważnia się GOI do wydawania
komunikatów dotyczących polityki eksportowej i importowej. Ich
streszczenia publikowane są w dokumentach „Foreign Trade Policy” („FTP” –
„Polityka handlu zagranicznego”), które Ministerstwo Handlu wydaje co pięć
lat i regularnie uaktualnia. Dwa dokumenty FTP mają znaczenie dla ODP
dotyczącego przedmiotowej sprawy, tj. FTP 04-09 oraz FTP 09-14. Ostatni
wymieniony dokument wszedł w życie w sierpniu 2009 r. Ponadto GOI w
„Podręczniku procedur, tom I” („HOP I 04-09” i „HOP I 09-14”) przedstawił
również procedury regulujące FTP 04-09 i FTP 09-14. Podręcznik
procedur jest również regularnie aktualizowany. (20) Program wskazany w lit. e)
jest oparty na sekcjach 21 i 35A ustawy o regulacji bankowości z 1949 r.,
która zezwala Bankowi Rezerw Indii (Reserve Bank of India - „RBI”)
kierować bankami handlowymi w zakresie kredytów eksportowych. (21) Program wskazany w lit. f)
opiera się na ustawie o podatku dochodowym z 1961 r., która jest corocznie
zmieniana ustawą o finansach. (22) Program wymieniony w lit. g)
jest zarządzany i ustanowiony przez rząd Bengalu Zachodniego w drodze
komunikatu Departamentu Handlu i Przemysłu nr 580-CI/H z dnia 22 czerwca 1999
r. („WBIS 1999”), zastąpionego ostatnio komunikatem nr 134-CI/O/Incentive/17/03/I
z dnia 24 marca 2004 r. („WBIS 2004”). 3.2. Program „Duty Entitlement
Passbook” („DEPBS”) a) Podstawa prawna (23) Szczegółowy opis DEPBS
zawarto w pkt 4.3 FTP 04-09 i FTP 09-14 oraz w rozdziale 4 HOP I 04-09 i HOP I 09-14.
b) Kwalifikowalność (24) Do korzystania z tego programu
kwalifikuje się każdy producent eksportujący i każdy
eksportujący podmiot handlowy. c) Stosowanie DEPBS w praktyce (25) Kwalifikujący się
eksporter może złożyć wniosek o przyznanie mu kredytów w
ramach DEPBS, które są obliczane jako procent od wartości produktów
wywiezionych w ramach tego programu. Stawki w ramach DEPBS zostały
ustalone przez władze indyjskie dla większości produktów, w tym
dla produktu objętego postępowaniem. Są one określone niezależnie
od tego czy cła przywozowe zostały zapłacone. Stawka w ramach
DEPBS dla produktu objętego postępowaniem podczas ODP obecnego
dochodzenia wyniosła 8 % wartości FOB, przy maksymalnym limicie
wartości 58 INR/kg. W konsekwencji maksymalna korzyść wynosi 4,64
INR/kg. (26) Aby kwalifikować się
do korzystania z tego programu, przedsiębiorstwo musi dokonać wywozu
produktu. W chwili dokonywania transakcji wywozu eksporter musi
złożyć do władz indyjskich deklarację
wskazującą, że wywóz produktu odbywa się w ramach DEPBS.
Przed wywozem indyjskie władze celne wystawiają wywozowy dokument
przewozowy umożliwiający wywóz towarów. List ten określa
między innymi wysokość kredytów, które zostaną przyznane w
ramach DEPBS dla tej transakcji wywozowej. W tym momencie eksporter wie, jakie
korzyści uzyska. Po wystawieniu wywozowego dokumentu przewozowego przez
organy celne, GOI nie może odmówić przyznania kredytu w ramach DEPBS.
Stawka w ramach DEPBS służąca do obliczenia korzyści jest
stawką obowiązującą w dniu złożenia deklaracji o
dokonywaniu wywozu. W związku z tym nie ma możliwości wstecznego
dostosowania poziomu korzyści. (27) Stwierdzono, że zgodnie z
zasadami rachunkowości obowiązującymi w Indiach kredyty w ramach
DEPBS mogą być księgowane zgodnie z zasadą
memoriałową jako przychód na rachunkach bankowych podmiotu
gospodarczego, po wywiązaniu się ze zobowiązania wywozowego.
Takie kredyty mogą być przeznaczone na zapłatę ceł
związanych z późniejszym przywozem jakichkolwiek towarów, w stosunku
do których nie istnieją ograniczenia przywozowe, z wyjątkiem dóbr
kapitałowych. Towary przywożone z wykorzystaniem tak uzyskanych
kredytów mogą być sprzedawane na rynku krajowym (podlegają wtedy
podatkowi od sprzedaży) lub wykorzystane do innych celów. Kredyty w ramach
DEPBS są zbywalne bez ograniczeń i zachowują
ważność przez okres 24 miesięcy od daty wydania. (28) Wnioski o kredyty w ramach
DEPBS przesyła się drogą elektroniczną i mogą one
obejmować nieograniczoną liczbę transakcji wywozowych. Nie
istnieją de facto ściśle określone terminy składania wniosków
o przyznanie kredytów w ramach DEPBS. System elektroniczny używany do
zarządzania DEPBS nie wyklucza automatycznie transakcji wywozowych
przekraczających termin składania wniosków wspomniany w pkt 4.47
dokumentów HOP I 04-09 i 09-14. Ponadto, jak zostało to wyraźnie
określone w pkt 9.3 dokumentów HOP I 04-09 i 09-14, wnioski, które
wpłynęły po upływie terminu składania wniosków,
mogą nadal być rozpatrywane przy nałożeniu niewielkiej
opłaty karnej (tj. 10 % wartości uprawnienia). (29) Stwierdzono, że
wnioskodawca korzystał z tego programu w ODP. d) Wnioski w sprawie DEPBS (30) W ramach DEPBS zapewniane
są subsydia w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a) ppkt (ii) oraz art. 3 ust. 2
rozporządzenia podstawowego. Kredyt w ramach DEPBS stanowi wkład
finansowy GOI, gdyż ostatecznie jest on wykorzystywany jako wyrównanie
ceł przywozowych, tym samym zmniejszając dochód z ceł
uzyskiwanych przez GOI, które w innym przypadku byłyby należne.
Ponadto kredyty otrzymywane w ramach DEPBS przynoszą korzyści eksporterowi,
gdyż poprawiają jego płynność finansową. (31) Poza tym korzyści w
ramach DEPBS są prawnie uzależnione od dokonania wywozu, i tym samym
są uważane za szczególne i stanowiące podstawę środków
wyrównawczych zgodnie z art. 4 ust. 4 akapit pierwszy lit. a)
rozporządzenia podstawowego. (32) Program ten nie może
być uznany za dopuszczalny system zwrotu ceł zapłaconych za
składniki procesu produkcji lub system zwrotu ceł za składniki
zastępcze w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a) ppkt (ii) rozporządzenia
podstawowego, wbrew temu, co twierdził wnioskodawca. Nie odpowiada on
rygorystycznym zasadom określonym w lit i) załącznika I,
załączniku II (definicja i zasady zwrotu ceł) oraz
załączniku III (definicja i zasady zwrotu ceł za składniki
zastępcze) do rozporządzenia podstawowego. Eksporter nie jest
zobowiązany do rzeczywistego wykorzystania towarów przywożonych na
zasadach bezcłowych do procesu produkcji, a kwota przyznanej korzyści
nie jest obliczana w powiązaniu z rzeczywiście wykorzystaną
ilością takich komponentów. Ponadto nie istnieje żaden system
ani procedura potwierdzająca, które materiały są wykorzystywane
do produkcji wywożonego produktu lub czy wystąpiła nadmierna
płatność ceł przywozowych w rozumieniu lit. i)
załącznika I oraz załączników II i III rozporządzenia
podstawowego. Wreszcie eksporter kwalifikuje się do korzystania z DEPBS
niezależnie od tego, czy przywozi jakiekolwiek komponenty. Aby
uzyskać korzyści, wystarczy, aby eksporter dokonał jedynie
wywozu produktów, bez potrzeby wykazywania, że którykolwiek z użytych
komponentów pochodził z przywozu. Stąd też nawet eksporterzy,
którzy nabywają wszystkie materiały do produkcji ze źródeł
lokalnych i nie przywożą żadnych towarów, które można
użyć jako materiały do produkcji, kwalifikują się do
korzystania z DEPBS. e) Zniesienie DEPBS (33) W komunikacie publicznym nr 54
(RE-2010) /2009-2014 z dnia 17 czerwca 2011 r. poinformowano o ostatecznym
przedłużeniu obowiązywania DEPBS o 3 miesiące do dnia 30
września 2011 r. Ponieważ nie poinformowano o żadnych kolejnych
przedłużeniach, DEPBS został faktycznie wycofany od dnia 30
września 2011 r. W konsekwencji program ten nie przyniósł
żadnych korzyści wnioskodawcy po dniu 30 września 2011 r.
Sprawdzono zatem, zgodnie z art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego,
czy wymieniony program powinien podlegać środkom. (34) W tym zakresie ustalono,
że wnioskodawca otrzymał podobne korzyści w ramach
równoległego systemu zwrotu ceł zapłaconych za składniki
procesu produkcji. Stawka w ramach systemu zwrotu ceł zapłaconych za
składniki procesu produkcji dotycząca PET wyniosła 5,5 %
wartości FOB, przy maksymalnym limicie wartości 5,50 INR/kg. Jednak
zważywszy, że system zwrotu ceł zapłaconych za
składniki procesu produkcji nie był stosowany podczas ODP,
niemożliwe jest obliczenie kwoty subsydium w ramach tego programu. (35) Wnioskodawca stwierdził,
że system zwrotu ceł zapłaconych za składniki procesu
produkcji jest zgodny z wytycznymi dotyczącymi wykorzystania środków
w procesie produkcji zawartymi w załączniku II rozporządzenia podstawowego,
w szczególności w jego pkt I. Mimo to, podobnie jak w przypadku DEPBS,
ustalono, że stawka w ramach systemu zwrotu ceł zapłaconych za
składniki procesu produkcji jest określana niezależnie od tego
czy cła przywozowe zostały zapłacone. f) Obliczenie kwoty subsydium (36) Zgodnie z art. 3 ust. 2 oraz
art. 5 rozporządzenia podstawowego kwota subsydiów stanowiących
podstawę środków wyrównawczych została obliczona jako kwota
korzyści przeniesionych na ich odbiorcę, którą ustalono w
okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Biorąc to pod
uwagę, uznano, że przeniesienie korzyści na odbiorcę
zostało dokonane w momencie realizacji transakcji wywozowej na warunkach
określonych w tym programie. Od tego momentu GOI ponosi
odpowiedzialność z tytułu rezygnacji z należności
celnych, co stanowi wkład finansowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a)
ppkt (ii) rozporządzenia podstawowego. (37) W świetle
powyższego, za właściwe uznaje się dokonanie wyceny
korzyści w ramach DEPBS, jako sumy kredytów przyznanych na wszystkie
transakcje wywozowe dokonane w ramach tego programu w ODP. (38) W
przypadkach uzasadnionych roszczeń opłaty słusznie poniesione na
rzecz uzyskania subsydium zostały odjęte od ustalonej tą
metodą kwoty uzyskanych kredytów, aby otrzymać kwotę subsydiów
wyrażoną w liczniku, w myśl art. 7 ust. 1 lit. a) rozporządzenia
podstawowego. (39) Zgodnie z art. 7 ust. 2
rozporządzenia podstawowego wskazane kwoty subsydiów zostały
rozłożone na łączny obrót w wywozie podczas okresu
objętego dochodzeniem przeglądowym jako właściwy mianownik,
ponieważ subsydium jest uzależnione od dokonania wywozu i nie
było przyznawane w odniesieniu do wytworzonych, wyprodukowanych,
wywiezionych czy przetransportowanych ilości. (40) W związku z
powyższym stopa subsydiowania wnioskodawcy w ODP ustalona w odniesieniu do
tego programu wynosi 6,7 %. 3.3. Program „Export Oriented
Units” („EOU”) / Program „Export Processing Zones” („EPZ”) / Program „Special
Economic Zones” („SEZ”) (41) W trakcie dochodzenia
ustalono, że wnioskodawca nie uzyskał żadnych korzyści w
ramach EOU/EPZ/SEZ podczas ODP. W związku z tym uznano, że nie jest
konieczne dalsze analizowanie tych programów w ramach niniejszego dochodzenia. 3.4. Program
„Export Promotion Capital Goods” („EPCGS”) a) Podstawa
prawna (42) Szczegółowy opis EPCGS
zawarto w rozdziale 5 FTP 04-09 i FTP 09-14 oraz w rozdziale 5 HOP I 04-09 i
HOP I 09-14. b) Kwalifikowalność (43) Do korzystania z tego programu
kwalifikują się producenci eksportujący oraz eksportujące
podmioty handlowe „powiązane” z producentami pomocniczymi i dostawcami
usług. c) Zastosowanie
w praktyce (44) Zgodnie
z warunkiem obowiązku wywozu przedsiębiorstwo może
przywozić dobra kapitałowe (nowe i używane dobra
kapitałowe, niemające więcej niż 10 lat) po obniżonej
stawce celnej. W tym celu po otrzymaniu wniosku i pobraniu opłaty GOI
wystawia zezwolenie w ramach EPCGS. W programie przewidziano obniżoną
stawkę cła przywozowego wynoszącą 5 %, która ma
zastosowanie do wszystkich dóbr kapitałowych przywożonych w ramach
tego programu. Aby spełnić zobowiązanie wywozowe,
przywożone dobra kapitałowe muszą zostać wykorzystane do
wyprodukowania określonej ilości dóbr na wywóz w danym okresie.
Zgodnie z FTP 09-14 dobra kapitałowe mogą być przywożone w
ramach EPCGS ze stawką celną 0 %, ale okres na wypełnienie
obowiązku wywozu jest w tym przypadku krótszy. (45) Posiadacze zezwolenia w ramach
EPCGS mogą również zaopatrywać się w dobra kapitałowe
lokalnie. W takim wypadku lokalny producent dóbr kapitałowych może
sam skorzystać z bezcłowego przywozu komponentów potrzebnych do
produkcji takich dóbr kapitałowych. Lokalny producent może
również ubiegać się o korzyści z tytułu uznania za
wywóz w związku z dostawą dóbr kapitałowych do posiadacza
zezwolenia w ramach EPCGS. (46) Stwierdzono, że
wnioskodawca korzystał z tego programu w ODP. d) Wnioski
dotyczące EPCGS (47) W ramach EPCGS zapewniane
są subsydia w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a) ppkt (ii) oraz art. 3 ust. 2
rozporządzenia podstawowego. Redukcja ceł stanowi finansowy
wkład GOI, ponieważ ulga ta zmniejsza jego dochód z ceł, które w
innym przypadku byłyby należne. Dodatkowo obniżenie cła
przenosi korzyść na eksportera, gdyż kwota tak
zaoszczędzona na przywozie poprawia płynność
przedsiębiorstwa. (48) Ponadto korzystanie z EPCGS
jest prawnie uzależnione od wyników wywozu, ponieważ takich
pozwoleń nie można uzyskać bez zobowiązania się do
wywozu. Program ten został zatem uznany za szczególny i stanowiący
podstawę środków wyrównawczych w myśl art. 4 ust. 4 akapit
pierwszy lit. a) rozporządzenia podstawowego. Wnioskodawca twierdził,
że subsydia w ramach EPCGS odnoszące się do zakupu dóbr
kapitałowych nie powinny być uznawane za uzależnione od
dokonania wywozu, w przypadku gdy obowiązek wywozu został
wypełniony jeszcze przed ODP. Nie powinny one zatem być traktowane
jako subsydia szczególne stanowiące podstawę środków
wyrównawczych. Powyższy argument należy jednak odrzucić.
Należy podkreślić, że otrzymanie subsydium jest
uzależnione od dokonania wywozu, tzn. nie zostałoby przyznane w
przypadku, gdyby przedsiębiorstwo nie zaakceptowało obowiązku
wywozu. (49) EPCGS nie może być
uznany za dopuszczalny system zwrotu ceł zapłaconych za
składniki procesu produkcji lub system zwrotu ceł zapłaconych za
składniki zastępcze w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a) ppkt (ii)
rozporządzenia podstawowego. Dobra kapitałowe nie wchodzą w
zakres takich dopuszczalnych systemów określonych w lit. i)
załącznika I do rozporządzenia podstawowego, ponieważ nie
zostały one wykorzystane do wytworzenia wywiezionych produktów. e) Obliczenie
kwoty subsydium (50) Kwota subsydium została
obliczona, zgodnie z art. 7 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, na
podstawie niezapłaconego cła od przywiezionych dóbr
kapitałowych, rozłożonego na okres, który odzwierciedla normalny
okres amortyzacji dla takiej kategorii dóbr kapitałowych w branży
objętej postępowaniem, tj. 18,93 lat. Do kwoty tej dodano odsetki w
celu odzwierciedlenia pełnej wartości korzyści uzyskanej w tym
okresie. Uznano, iż komercyjna stopa procentowa obowiązująca w
Indiach dla pożyczek udzielanych w walucie lokalnej w okresie objętym
dochodzeniem przeglądowym była właściwa dla tego celu. (51) Zgodnie z art. 7 ust. 2 i art.
7 ust. 3 rozporządzenia podstawowego wielkość subsydium
została rozłożona na obrót w wywozie w ODP jako
właściwy mianownik, ponieważ subsydium jest uzależnione od
dokonania wywozu. (52) Stopa subsydiowania
wnioskodawcy w ODP ustalona w odniesieniu do tego programu wynosi 0,6 %. 3.5. Program „Focus Market” („FMS”)
a) Podstawa
prawna (53) Szczegółowy opis FMS
zawarto w pkt 3.9.1 do 3.9.2.2 FTP 04-09 i w pkt 3.14.1 i 3.14.3 FTP 09-14 oraz
w pkt 3.20 do 3.20.3 HOP I 04-09 i w pkt 3.8 do 3.8.2 HOP I 09-14. b) Kwalifikowalność (54) Do korzystania z tego programu
kwalifikuje się każdy producent eksportujący i każdy
eksportujący podmiot handlowy. c) Zastosowanie
w praktyce (55) W tym programie wywóz
wszelkich produktów do państw wymienionych w załączniku 37(C)
dokumentów HOP I 04-09 i HOP I 09-14 może być objęty kredytem
celnym odpowiadającym 2,5 % wartości FOB produktów wywiezionych w
ramach tego programu. Niektóre rodzaje działalności wywozowej są
wyłączone z programu, np. wywóz towarów przywiezionych lub
przeładowanych, uznanych za wywóz, wywóz usług oraz obrót w wywozie
podmiotów działających w specjalnych strefach ekonomicznych/jednostkach
eksportowych. Wyłączone z programu są także niektóre typy
produktów, np. diamenty, metale szlachetne, rudy, zboża, cukier i produkty
ropopochodne. (56) Kredyty celne w ramach FMS
są zbywalne bez ograniczeń i ważne w okresie 24 miesięcy od
daty wydania zaświadczenia o uprawnieniach do odpowiedniego kredytu.
Mogą one być wykorzystane do zapłaty należności
celnych z tytułu kolejnych transakcji przywozowych dowolnych komponentów
lub produktów włącznie z dobrami kapitałowymi. (57) Zaświadczenie o
uprawnieniach do kredytu jest wydawane w porcie, z którego dokonany został
wywóz, po dokonaniu wywozu lub przesyłki towarów. W przypadku gdy
wnioskodawca dostarczy władzom kopie całej odpowiedniej dokumentacji
wywozowej (np. zamówień na wywóz, faktur, dokumentów przewozowych, zaświadczeń
banku o dokonaniu wywozu), GOI nie może już odmówić przyznania
kredytu celnego. (58) Stwierdzono, że
wnioskodawca korzystał z tego programu w ODP. d) Wnioski
dotyczące FMS (59) W ramach FMS zapewniane
są subsydia w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a) ppkt (ii) oraz art. 3 ust. 2
rozporządzenia podstawowego. Kredyt celny w ramach FMS stanowi wkład
finansowy GOI, gdyż zostanie on ostatecznie wykorzystany jako wyrównanie
ceł przywozowych, tym samym zmniejszając dochód z ceł
uzyskiwanych przez rząd Indii, które w przeciwnym przypadku byłyby
należne. Ponadto kredyt celny w ramach FMS zapewnia korzyści
eksporterowi, gdyż poprawia jego płynność finansową. (60) Poza tym korzyści w
ramach FMS są uwarunkowane prawnie wynikami wywozu, i tym samym są
uważane za szczególne i stanowiące podstawę środków
wyrównawczych zgodnie z art. 4 ust. 4 akapit pierwszy lit. a)
rozporządzenia podstawowego. (61) Programu tego nie można
uznać za dopuszczalny system zwrotu ceł zapłaconych za
składniki procesu produkcji czy system zwrotu ceł zapłaconych za
składniki zastępcze w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. a) ppkt (ii)
rozporządzenia podstawowego. Nie odpowiada on rygorystycznym zasadom
określonym w lit. i) załącznika I, załączniku II
(definicja i zasady systemu ceł zwrotnych) oraz załączniku III
(definicja i zasady zwrotu ceł zapłaconych za składniki
zastępcze) do rozporządzenia podstawowego. Eksporter nie jest
zobowiązany do rzeczywistego wykorzystania towarów przywożonych na
zasadach bezcłowych do procesu produkcji, a kwota przyznanej korzyści
nie jest obliczana w powiązaniu z rzeczywiście wykorzystaną
ilością takich komponentów. Nie istnieje żaden system ani
procedura odpowiednia dla potwierdzenia, które materiały są
zużywane w procesie produkcyjnym wywożonego produktu, lub czy
miała miejsce nadmierna płatność należności
celnych przywozowych w rozumieniu lit. i) załącznika I oraz
załączników II i III do rozporządzenia podstawowego. Eksporter
kwalifikuje się do korzystania z FMS niezależnie od tego, czy
dokonuje przywozu jakichkolwiek komponentów. Aby uzyskać korzyści,
wystarczy, aby eksporter dokonał jedynie wywozu produktów, bez potrzeby
wykazywania, że którykolwiek z użytych komponentów pochodził z
przywozu. Stąd też nawet eksporterzy, którzy nabywali wszystkie komponenty
ze źródeł lokalnych i nie przywozili żadnych towarów, których
można było użyć jako komponentów w procesie produkcji,
kwalifikują się do korzystania z FMS. Ponadto eksporter może
korzystać z kredytów celnych w ramach FMS w celu przywozu dóbr kapitałowych,
choć dobra kapitałowe nie wchodzą w zakres dopuszczalnych
systemów zwrotu ceł zapłaconych za składniki procesu produkcji
określonych w lit. i) załącznika I do rozporządzenia
podstawowego, ponieważ nie są one zużywane do wytworzenia produktów
wywożonych. e) Obliczenie kwoty subsydium (62) Kwota subsydiów
stanowiących podstawę środków wyrównawczych została
obliczona na podstawie korzyści, co do których ustalono, że odbiorca
uzyskał je podczas ODP, zaksięgowanych przez wnioskodawcę na
zasadzie rachunkowości memoriałowej jako dochód na etapie transakcji
wywozowej. Zgodnie z art. 7 ust. 2 oraz art. 7 ust. 3 rozporządzenia
podstawowego ta kwota subsydium (licznik) została rozłożona na
obrót w wywozie podczas ODP jako odpowiedni mianownik, ponieważ subsydium
zależy od dokonania wywozu i nie zostało przyznane w odniesieniu do
wytworzonych, wyprodukowanych, wywiezionych lub przetransportowanych
ilości. (63) Stopa subsydiowania
wnioskodawcy w ODP ustalona w odniesieniu do tego programu wynosi mniej
niż 0,1%. 3.6. Program „Export Credit”
(„ECS”) (64) Ustalono, że wnioskodawca
uzyskał korzyść w formie preferencyjnego oprocentowania w
zakresie finansowania wywozu podczas ODP, aż do 30 czerwca 2011 r.
Podstawa prawna tego preferencyjnego oprocentowania została zawarta w
okólniku w sprawie kredytu eksportowego w rupiach/walucie zagranicznej i
usług dla eksporterów DBOD nr DIR.(Exp). BC 07/04.02.02/2009-10 wydanym
przez RBI, który jest skierowany do wszystkich komercyjnych banków w Indiach. (65) W dniu 1 lipca 2011 r. warunki
i zasady ECS zostały zmienione w okólniku w sprawie kredytu eksportowego w
rupiach/walucie zagranicznej i usług dla eksporterów DBOD nr DIR.
(Exp).BC.04/04.02.002/2011-12. Zmiana warunków nie przyniosła żadnych
korzyści wnioskodawcy. Zgodnie z art. 15 ust. 1 rozporządzenia
podstawowego wymieniony program nie stanowi zatem podstawy środków
wyrównawczych. 3.7. Program
„Income Tax Exemption” („ITES”) (66) W toku dochodzenia ustalono,
że wnioskodawca nie uzyskał żadnych korzyści w ODP w ramach
ITES. W związku z tym uznano, że nie jest konieczne dalsze
analizowanie tego programu w ramach niniejszego dochodzenia. 3.8. Program
„West Bengal Incentive 1999” („WBIS 1999”) (67) Stan Bengal Zachodni udziela
kwalifikującym się przedsiębiorstwom przemysłowym
zachęt w formie szeregu korzyści, w tym umorzenia podatku od
sprzedaży i centralnego podatku od sprzedaży wyrobów gotowych, aby
promować rozwój przemysłowy zacofanych gospodarczo obszarów tego
stanu. a) Podstawa
prawna (68) Szczegółowy opis tego
programu stosowanego przez rząd Bengalu Zachodniego („GOWB”) znajduje
się w komunikacie nr 580-CI/H z dnia 22 czerwca 1999 r. Departamentu
Handlu i Przemysłu GOWB. b) Kwalifikowalność (69) Przedsiębiorstwa
zakładające nowe zakłady gospodarcze lub rozbudowujące na
szeroką skalę zakłady już istniejące w regionach zacofanych
kwalifikują się do uzyskania korzyści w ramach tego programu.
Istnieje jednak wyczerpujący wykaz niekwalifikujących się
gałęzi przemysłu (negatywny wykaz gałęzi
przemysłu), który uniemożliwia przedsiębiorstwom
działającym w określonych obszarach korzystanie z zachęt. c) Zastosowanie
w praktyce (70) W ramach omawianego programów
przedsiębiorstwa muszą inwestować w obszarach zacofanych. Takie
obszary, odpowiadające określonym jednostkom terytorialnym w Bengalu
Zachodnim, są sklasyfikowane pod względem rozwoju gospodarczego w
różnych kategoriach, podczas gdy równocześnie istnieją obszary
rozwinięte wykluczone z programu zachęt. Głównymi kryteriami dla
ustalenia kwoty zachęt jest wielkość inwestycji oraz obszar, w
którym przedsiębiorstwo jest lub będzie zlokalizowane. d) Wniosek (71) W ramach tego programu
zapewniane są subsydia w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a) ppkt ii) oraz
art. 3 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Stanowi on wkład finansowy
GOWB, ponieważ przyznane zachęty, w danym przypadku umorzenie podatku
od sprzedaży i centralnego podatku od sprzedaży wyrobów gotowych,
obniżają dochody z podatków, które w innym przypadku byłyby
należne. Dodatkowo, zachęty takie stanowią korzyść dla
przedsiębiorstwa, ponieważ poprawiają jego sytuację
finansową przez to, że podatki, które w innym przypadku byłyby
należne, nie podlegają zapłacie. (72) Co więcej, program ten
jest regionalnie szczególny w rozumieniu art. 4 ust. 2 lit. a) oraz art. 4 ust.
3 rozporządzenia podstawowego, ponieważ jest on dostępny
wyłącznie dla niektórych przedsiębiorstw, które
zainwestowały w obrębie określonych obszarów geograficznych
podlegających jurysdykcji stanu przyznającego. Program ten nie jest
dostępny dla przedsiębiorstw zlokalizowanych poza tymi obszarami i,
dodatkowo, poziom świadczenia jest zróżnicowany w
zależności od rozpatrywanego obszaru. (73) WBIS 1999 stanowi zatem
podstawę środków wyrównawczych. e) Obliczenie kwoty subsydium (74) Kwota subsydium została
obliczona na podstawie wielkości podatku od sprzedaży i centralnego
podatku od sprzedaży wyrobów gotowych, które byłyby normalnie
należne w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, lecz które
pozostawały niezapłacone, zgodnie z omawianym programem. Zgodnie z
art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego kwota subsydium (licznik)
została następnie rozłożona na łączną
sprzedaż dokonaną w okresie objętym dochodzeniem
przeglądowym, jako odpowiedni mianownik, ponieważ subsydium nie jest
uwarunkowane wywozem i nie zostało udzielone w odniesieniu do
wytworzonych, wyprodukowanych, wywożonych czy przetransportowanych
ilości. Stopa subsydiowania, którą uzyskano, wynosi 1,4 %. 3.9. Kwota subsydiów
stanowiących podstawę środków wyrównawczych (75) Wielkość subsydiów
stanowiących podstawę środków wyrównawczych ustalona zgodnie z
przepisami rozporządzenia podstawowego, wyrażona ad valorem, w
odniesieniu do wnioskodawcy, wynosi 8,7 %. Ta wysokość subsydiów
przekracza próg de minimis wskazany w art. 14 ust. 5 rozporządzenia
podstawowego. (76) Poziomy subsydiowania ustalone
w ramach obecnej procedury dla wnioskodawcy są następujące: PROGRAMY || DEPBS || EPCGS || FMS || WBIS || Razem Dhunseri Tea & Petrochem || 6,7% || 0,6% || < 0,1% || 1,4% || 8,7% (77) Uznaje się zatem, iż
– zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego – subsydiowanie było
kontynuowane w ODP. 3.10. Trwały charakter zmiany
okoliczności dotyczących subsydiowania (78) Zgodnie z art. 19 ust. 4
rozporządzenia podstawowego zbadano również, czy zmianę
okoliczności można w sposób uzasadniony uznać za
trwałą. (79) Ustalono, że w ODP
wnioskodawca nadal korzystał z subsydiowania podlegającego
środkom wyrównawczym, przyznanego przez GOI. Ponadto stopa subsydiowania
ustalona w wyniku obecnego przeglądu jest niższa, niż ta
ustalona w ostatnim dochodzeniu przeglądowym. Ustalono również,
że zmiany stwierdzone przez wnioskodawcę w motywie 7 nie zaszły
w rzeczywistości. Wnioskodawca nie korzystał już z EOUS w ODP,
jak wskazano w powyższym motywie 41. (80) Jednak ustalono również,
że najważniejszy program, z którego korzystał wnioskodawca w ODP
(tj. DPBS), został zniesiony w dniu 30 września 2011 r., a inny
program niestosowany w ODP (tj. system zwrotu ceł zapłaconych za
składniki procesu produkcji) jest obecnie wykorzystywany przez
wnioskodawcę. Oczywiste jest zatem, że sytuacja w ODP nie ma
trwałego charakteru, ponieważ w międzyczasie uległa ona
już istotnym zmianom. (81) Stwierdza się zatem,
że dochodzenie w ramach częściowego przeglądu okresowego
powinno zostać zakończone bez zmiany obowiązujących
środków wyrównawczych. Wnioskodawca oraz wszystkie zainteresowane strony
zostali poinformowani o faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierza
się zaproponować zakończenie dochodzenia. PRZYJMUJE NINIEJSZE
ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 Częściowy przegląd okresowy
środków wyrównawczych stosowanych wobec przywozu politereftalanu etylenu
obecnie objętego kodem CN 3907 60 20 i pochodzącego między
innymi z Indii zostaje niniejszym zakończony bez zmiany
obowiązujących środków. Artykuł 2 Niniejsze rozporządzenie wchodzi w
życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym
Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie
wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we
wszystkich państwach członkowskich. Sporządzono w
Brukseli dnia [...] r. W
imieniu Rady Przewodniczący [1] Dz.U. L 188 z 18.7.2009, s. 93. [2] Dz.U. L 301 z 30.11.2000, s. 1. [3] Dz.U. L 266 z 11.10.2005, s. 1. [4] Dz.U. L 59 z 27.2.2007, s. 34. [5] Dz.U. L 340 z 19.12.2008, s. 1. [6] Dz.U. C 335 z 11.12.2010, s. 7. [7] Dz.U. L 301 z 30.11.2000, s. 21. [8] Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51. [9] Dz.U. L 266 z 11.10.2005, s. 10. [10] Dz.U. L 59 z 27.2.2007, s. 1. [11] Dz.U. C 335 z 11.12.2010, s. 6. [12] Dz.U. L 266 z 11.10.2005, s. 62. [13] Dz.U. C 102 z 2.4.2011, s. 15. [14] Dz.U. C 102 z 2.4.2011, s. 18.