UZASADNIENIE

1.           KONTEKST WNIOSKU

W dniu 28 lipca 2011 r. Organ Rozstrzygania Sporów („ORS”) Światowej Organizacji Handlu przyjął sprawozdanie Organu Apelacyjnego oraz sprawozdanie Panelu zmienione sprawozdaniem Organu Apelacyjnego w sprawie „Wspólnoty Europejskie – Ostateczne środki antydumpingowe nałożone na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali z Chin”[1] („sprawozdania”).

W sprawozdaniach stwierdzono między innymi, że art. 9 ust. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej („podstawowe rozporządzenie antydumpingowe”)[2] jest niezgodny z art. 6.10, art. 9.2 i art. 18.4 Porozumienia antydumpingowego WTO oraz z art. XVI:4 Porozumienia WTO. Artykuł 9 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego stanowi, że indywidualni producenci eksportujący z krajów o gospodarce nierynkowej, którym nie przyznano traktowania na zasadach rynkowych zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. c) podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, podlegają ogólnokrajowej stawce cła, chyba że eksporterzy ci mogą wykazać, że spełniają warunki dotyczące indywidualnego traktowania określone w art. 9 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego („ustalenie ORS dotyczące art. 9 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego”).

W dniu 18 sierpnia 2011 r. Unia Europejska poinformowała ORS, że zamierza wdrożyć zalecenia i orzeczenia ORS w zakresie tego sporu w sposób zgodny z jej zobowiązaniami w ramach WTO.

W dniu 19 stycznia 2012 r. Unia Europejska i Chiny uzgodniły, że rozsądny termin na wykonanie zaleceń i orzeczeń ORS będzie wynosić 14 miesięcy i dwa tygodnie od daty przyjęcia sprawozdań przez ORS. Wspomniany rozsądny termin upływa zatem w dniu 12 października 2012 r.

Celem niniejszego wniosku ustawodawczego jest wdrożenie zaleceń i orzeczeń ORS dotyczących art. 9 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego.

2.           WYNIKI KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ OCENY SKUTKÓW

Nie dotyczy.

3.           ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU

· Podstawa prawna

Podstawą prawną wniosku jest art. 207 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którym Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, przyjmują środki określające ramy realizacji wspólnej polityki handlowej.

Niniejszy wniosek zmienia rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 (podstawowe rozporządzenie antydumpingowe), którego podstawą był odpowiadający przytoczonemu ustępowi przepis Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, tzn. art. 133.

· Zasada pomocniczości

Zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. e) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej niniejszy wniosek wchodzi w zakres wyłącznych kompetencji Unii. Zasada pomocniczości nie ma zatem zastosowania.

· Zasada proporcjonalności

Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności.

· Wybór instrumentów

Proponowane instrumenty: rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady.

Inne instrumenty byłyby niewłaściwe z następującego względu: rozporządzenie zmienia się rozporządzeniem.

4.           WPŁYW NA BUDŻET

Nie dotyczy.

5.           ELEMENTY FAKULTATYWNE

Nie dotyczy.

2012/0019 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie zmiany rozporządzenia rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1515/2001 w sprawie środków, które Wspólnota może podjąć po przyjęciu przez organ ds. rozstrzygania sporów WTO sprawozdania dotyczącego zagadnień antydumpingowych i antysubsydyjnych,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 28 lipca 2011 r. Organ Rozstrzygania Sporów („ORS”) Światowej Organizacji Handlu przyjął sprawozdanie Organu Apelacyjnego oraz sprawozdanie Panelu zmienione sprawozdaniem Organu Apelacyjnego w sprawie „Wspólnoty Europejskie – Ostateczne środki antydumpingowe nałożone na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali z Chin”[3] („sprawozdania”).

(2) W sprawozdaniach stwierdzono między innymi, że art. 9 ust. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009[4] z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej („podstawowe rozporządzenie antydumpingowe”) jest niezgodny z art. 6.10, art. 9.2 i art. 18.4 Porozumienia antydumpingowego WTO oraz z art. XVI:4 Porozumienia WTO („ustalenie ORS dotyczące art. 9 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego”). Artykuł 9 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego stanowi, że indywidualni producenci eksportujący z krajów o gospodarce nierynkowej, którym nie przyznano traktowania na zasadach rynkowych zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. c) podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, podlegają ogólnokrajowej stawce cła, chyba że eksporterzy ci mogą wykazać, że spełniają warunki dotyczące indywidualnego traktowania, określone w art. 9 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego.

(3) Organ Apelacyjny uznał, że w art. 9 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego przyjęto założenie, że producenci eksportujący z krajów o gospodarce nierynkowej nie są uprawnieni do indywidualnego traktowania, zaś w celu kwalifikowania się do takiego traktowania ponoszą ciężar wykazania, że spełniają kryteria indywidualnego traktowania. Według Organu Apelacyjnego WTO w porozumieniach zawartych w ramach WTO brak jest podstawy prawnej dla takiego założenia.

(4) Jednakże Organ Apelacyjny wyjaśnił, że kwestia, czy ustalenie pojedynczego marginesu dumpingu i jednej stawki cła antydumpingowego dla kilku eksporterów jest niezgodne z art. 6.10 i art. 9.2 Porozumienia antydumpingowego WTO, zależy od istnienia szeregu sytuacji, które mogłyby wskazywać, że dwaj eksporterzy (lub większa ich liczba), jakkolwiek prawnie odrębni, są wobec siebie w takiej relacji, że powinni być traktowani jako pojedynczy podmiot. Przykłady takich sytuacji to: (i) istnienie pomiędzy tymi eksporterami powiązań korporacyjnych i strukturalnych, takich jak wspólna kontrola, udziałowcy i kierownictwo; (ii) istnienie powiązań korporacyjnych i strukturalnych pomiędzy państwem a tymi eksporterami w zakresie wspólnej kontroli, udziałów i kierownictwa; oraz (iii) kontrola lub znaczny wpływ ze strony państwa w odniesieniu do ustalania cen i produkcji. W tym kontekście sformułowania w proponowanych zmianach, będące odzwierciedleniem takich sytuacji, powinny być stosowane w świetle wyjaśnień Organu Apelacyjnego bez uszczerbku dla takich samych lub podobnych sformułowań zastosowanych w innych przepisach podstawowego rozporządzenia antydumpingowego.

(5) W dniu 18 sierpnia 2011 r. Unia Europejska poinformowała ORS, że zamierza wdrożyć zalecenia i orzeczenia ORS w zakresie tego sporu w sposób zgodny z jej zobowiązaniami w ramach WTO.

(6) W tym celu niezbędna jest zmiana przepisów art. 9 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1225/2009 wprowadza się następujące zmiany:

1. artykuł 9 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. „Cło antydumpingowe nakłada się w odpowiedniej wysokości dla każdego przypadku, w sposób niedyskryminujący, na przywóz towarów ze wszystkich źródeł, co do którego stwierdzono, że jest dumpingowy i powoduje szkodę, z wyłączeniem przywozu towarów ze źródeł, z których zobowiązania na podstawie niniejszego rozporządzenia zostały przyjęte.

W rozporządzeniu wprowadzającym środki antydumpingowe określa się cło dla każdego dostawcy lub, jeżeli jest to niewykonalne, dla danego państwa dokonującego dostaw. Dostawcy, którzy są prawnie odrębni od innych dostawców bądź którzy są prawnie odrębni od państwa, mogą jednak być uznawani na potrzeby określenia cła za pojedynczy podmiot. W celu stosowania niniejszego ustępu mogą być uwzględniane takie czynniki jak istnienie powiązań strukturalnych lub korporacyjnych między tymi dostawcami lub pomiędzy nimi a państwem, kontrola lub znaczący wpływ ze strony państwa w odniesieniu do ustalania cen i produkcji lub struktura gospodarcza państwa dokonującego dostaw.”

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie […] dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do wszystkich dochodzeń wszczętych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia […] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego           W imieniu Rady

Przewodniczący                                             Przewodniczący

[1]               WTO, sprawozdanie Organu Apelacyjnego, AB-2011-2,              WT/DS397/AB/R z dnia 15 lipca 2011 r. WTO, sprawozdanie Panelu,        WT/DS397/R z dnia 29 września 2010 r. Sprawozdania można pobrać ze strony internetowej WTO (http://www.wto.org/english/tratop_e/dispu_e/cases_e/ds397_e.htm)

[2]               Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.

[3]               WTO, sprawozdanie Organu Apelacyjnego, AB-2011-2,              WT/DS397/AB/R z dnia 15 lipca 2011 r. WTO, sprawozdanie Panelu,        WT/DS397/R z dnia 29 września 2010 r. Sprawozdania można pobrać ze strony internetowej WTO (http://www.wto.org/english/tratop_e/dispu_e/cases_e/ds397_e.htm)

[4]               Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.