Wspólny wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY zmieniające rozporządzenie (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu /* JOIN/2012/021 final - 2012/0197 (NLE) */
UZASADNIENIE (1)
Dnia 23 marca 2012 r. Rada przyjęła
rozporządzenie (UE) nr 267/2012 uchylające i zastępujące
rozporządzenie (UE) nr 961/2010. (2)
Jeśli państwo członkowskie podejmuje
działania mające zagwarantować przestrzeganie
zobowiązań prawnych w odniesieniu do bezpieczeństwa i zdrowia
pracowników oraz ochrony środowiska w zakresie, w jakim
rozporządzenie to może dotyczyć współpracy z osobami,
podmiotami lub organami z Iranu, państwo członkowskie powinno
mieć w nagłych przypadkach prawo do podjęcia takich działań
bez uprzedniego zgłoszenia, o ile powiadomi o nich w możliwie
najkrótszym czasie pozostałe państwa członkowskie i
Komisję. (3)
Jeśli państwo członkowskie
wydało osobie, podmiotowi lub organowi, które wskazano (tzn. które
wymieniono w załączniku IX i których aktywa podlegają
zamrożeniu) koncesję na prowadzenie działań w zakresie
wydobycia węglowodorów, zanim dana osoba, dany podmiot lub organ
zostały wskazane, właściwy organ tego państwa
członkowskiego może zezwolić na odstępstwo od
określonych zakazów, o których mowa w rozporządzeniu, jeśli
takie odstępstwo jest konieczne, by uniknąć szkód w
środowisku lub trwałego zniszczenia wartości koncesji. 2012/0197 (NLE) Wspólny wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY zmieniające rozporządzenie (UE) nr
267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215, uwzględniając decyzję Rady
2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków
ograniczających wobec Iranu[1], uwzględniając wspólny wniosek
Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki
Bezpieczeństwa oraz Komisji, a także mając na uwadze, co
następuje: (1) Rozporządzenie (UE) nr
267/2012[2]
wprowadza w życie środki, o których mowa w decyzji 2012/35/WPZiB
zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków
ograniczających wobec Iranu[3].
(2) W celu ochrony
środowiska oraz bezpieczeństwa i zdrowia pracowników konieczne jest
zapewnienie właściwym organom państw członkowskich
możliwości podejmowania działań, które uznają za
niezbędne w celu zagwarantowania przestrzegania zobowiązań
prawnych w odniesieniu do bezpieczeństwa i zdrowia pracowników oraz
ochrony środowiska. W nagłych przypadkach państwo
członkowskie powinno mieć prawo do podjęcia takich
działań bez uprzedniego zgłoszenia, o ile powiadomi o nich w
możliwie najkrótszym czasie pozostałe państwa członkowskie
i Komisję. (3) Jeśli państwo
członkowskie wydało wskazanej osobie, wskazanemu podmiotowi lub
wskazanemu organowi koncesję na prowadzenie działań w zakresie
wydobycia węglowodorów zanim dana osoba, dany podmiot lub dany organ
zostały wskazane, właściwy organ tego państwa
członkowskiego może zezwolić na odstępstwo od
określonych zakazów, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr
267/2012, jeśli takie odstępstwo jest konieczne, by uniknąć
szkód w środowisku lub trwałego zniszczenia wartości koncesji, PRZYJMUJE NINIEJSZE
ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 W rozporządzeniu (UE) nr 267/2012
wprowadza się następujące zmiany: (1)
artykuł 43 ust. 3 otrzymuje brzmienie: “3. Dane państwo członkowskie powiadamia
pozostałe państwa członkowskie i Komisję o ustaleniu, o
którym mowa w ust. 1, oraz o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, na co
najmniej dziesięć dni roboczych przed wydaniem zezwolenia. W
przypadku zagrożenia dla środowiska lub zdrowia i bezpieczeństwa
pracowników w Unii wymagającego pilnych działań dane
państwo członkowskie może udzielić zezwolenia bez
uprzedniego zgłoszenia i powiadamia pozostałe państwa
członkowskie i Komisję w ciągu trzech dni roboczych od wydania
zezwolenia.” (2)
dodaje się art. 43a w brzmieniu: „Artykuł 43a 1. W drodze odstępstwa od art. 8, 9, art. 17
ust. 1 w odniesieniu do osób, podmiotów lub organów z Iranu, o których mowa w
art. 17 ust. 2 lit. b), art. 23 ust. 2 i 3, o ile dotyczą one osób,
podmiotów lub organów wymienionych w załączniku IX, art. 30 i 35,
właściwe organy państwa członkowskiego mogą
zezwolić na warunkach, jakie uznają za stosowne, na działania w
zakresie poszukiwania lub wydobycia węglowodorów w Unii podejmowane na
podstawie koncesji na takie poszukiwania lub wydobycie wydanej przez
państwo członkowskie osobie, podmiotowi lub organowi wymienionym w
załączniku IX, jeśli spełnione są
następujące warunki: a) koncesję na poszukiwanie lub
wydobycie węglowodorów w Unii wydano przed dniem, w którym osoba, podmiot
lub organ wymienione w załączniku IX zostały wskazane; b) zezwolenie jest niezbędne, aby
uniknąć szkód w środowisku w Unii lub zapobiec trwałemu
zniszczeniu wartości koncesji, w przypadku gdy państwo
członkowskie zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi
prowadzi tymczasowe zarządzanie administracyjne koncesją lub
rurociągiem oraz infrastrukturą wykorzystywaną w związku z
działalnością objętą koncesją. 2. Odstępstwo, o którym mowa w ust. 1,
przyznaje się jedynie na niezbędny okres, a jego
ważność nie może przekraczać ważności
koncesji wydanej osobie, podmiotowi lub organowi wymienionym w
załączniku IX. Jeśli właściwy organ uzna za konieczne
subrogację lub nałożenie odszkodowania, okres ważności
odstępstwa nie może przekraczać pięciu lat. 3. Dane państwo członkowskie powiadamia
inne państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia
zezwolenia na co najmniej dziesięć dni roboczych przed wydaniem
zezwolenia. W przypadku zagrożenia dla środowiska w Unii
wymagającego pilnych działań mających zapobiec szkodom w
środowisku dane państwo członkowskie może udzielić
zezwolenia bez uprzedniego zgłoszenia i powiadamia pozostałe
państwa członkowskie i Komisję w ciągu trzech dni roboczych
od wydania zezwolenia.” (3)
W tytule załącznika X dodaje się
odniesienie do art. 43a. Artykuł 2 Niniejsze rozporządzenie wchodzi w
życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie
wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we
wszystkich państwach członkowskich. Sporządzono w Brukseli dnia […] r. W
imieniu Rady Przewodniczący [1] Dz.U. L 195 z 27.7.2010, s. 39. [2] Dz.U. L 88 z 24.3.2012, s. 1. [3] Dz.U. L 19 z 24.1.2012, s. 22.