7.3.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

CE 68/40

—

uwzględniając Europejską kartę małych i średnich przedsiębiorstw przyjętą podczas posiedzenia Rady Unii Europejskiej w Feira w dniach 19-20 czerwca 2000 r.,

—

uwzględniając zalecenie Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. dotyczące definicji mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) (1),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 14 października 2011 r. zatytułowany „Polityka przemysłowa – poprawa konkurencyjności” (COM(2011)0642),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 9 listopada 2011 r. zatytułowany „Małe przedsiębiorstwo, wielki świat – nowe partnerstwo na rzecz pomocy MŚP w wykorzystaniu szans na światowych rynkach” (COM(2011)0702),

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji z dnia 23 listopada 2011 r. zatytułowane „Zmniejszanie obciążeń regulacyjnych dla MŚP – Dostosowanie przepisów UE do potrzeb mikroprzedsiębiorstw” (COM(2011)0803),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 23 lutego 2011 r. zatytułowany „Przegląd programu »Small Business Act« dla Europy” (COM(2011)0078),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 13 kwietnia 2011 r. zatytułowany „Akt o jednolitym rynku. Dwanaście dźwigni na rzecz pobudzenia wzrostu gospodarczego i wzmocnienia zaufania. »Wspólnie na rzecz nowego wzrostu gospodarczego« ” (COM(2011)0206),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 3 marca 2010 r. zatytułowany „Europa 2020: Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu” (COM(2010)2020),

—

uwzględniając wniosek Komisji z dnia 30 listopada 2011 r. dotyczący rozporządzenia ustanawiającego program na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (2014–2020) (COM(2011)0834),

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji na temat europejskiej konkurencyjności w 2011 r. (COM(2011)0642),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 16 lutego 2011 r. w sprawie praktycznych aspektów przeglądu unijnych instrumentów mających na celu wspieranie finansowania MŚP w kolejnym okresie programowania (2),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie polityki przemysłowej w dobie globalizacji (3),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 maja 2011 r. w sprawie przeglądu programu „Small Business Act” (4),

—

uwzględniając art. 48 Regulaminu,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz opinie Komisji Handlu Międzynarodowego, Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, a także Komisji Rozwoju Regionalnego (A7-0293/2012),

A.

mając na uwadze, że w okresie kryzysu gospodarczego mikroprzedsiębiorstwa i MŚP mają trudny dostęp do finansowania służącego wsparciu ich rozwoju, zwłaszcza do niewielkich pożyczek;

B.

mając na uwadze, że 25 % MŚP w UE prowadzi działalność na skalę międzynarodową w obrębie jednolitego rynku, ale tylko 13 % z nich poza granicami UE; mając na uwadze, że tylko 24 % mikroprzedsiębiorstw eksportuje towary i usługi w porównaniu do 38 % małych i 53 % średnich przedsiębiorstw;

C.

mając na uwadze, że jedna trzecia obciążeń administracyjnych wynika przede wszystkim z nieproporcjonalnego i nieskutecznego wdrażania prawodawstwa UE na szczeblu krajowym, co oznacza, że bardziej efektywne transponowanie prawodawstwa UE przez państwa członkowskie pozwoliłoby uzyskać oszczędności rzędu 40 mld euro (5);

D.

mając na uwadze, że ponad 96 % MŚP w Unii Europejskiej zatrudnia mniej niż 50 pracowników i ma obroty nieprzekraczające 10 mln euro rocznie; mając na uwadze, że ich zdolności w zakresie eksportu towarów i usług poza granice kraju, w którym prowadzą działalność, są ograniczone, głównie z powodu wysokich kosztów stałych związanych z handlem międzynarodowym, braku pewności prawa i fragmentacji regulacyjnej;

E.

mając na uwadze, że MŚP, a w szczególności nowe firmy, utworzyły 85 % wszystkich nowych miejsc pracy w UE, które powstały w latach 2002–2010; mając na uwadze, że 32,5 mln ludzi w UE pracuje w formie samozatrudnienia;

F.

mając na uwadze, że przemysł odgrywa kluczową rolę w europejskiej gospodarce, a w sektorze wytwórczym zatrudnionych jest bezpośrednio 25 % pracowników sektora prywatnego w UE, oraz że na sektor ten przypada 80 % wydatków sektora prywatnego przeznaczanych na badania i rozwój;

G.

mając na uwadze, że w trakcie recesji gospodarczej proces tworzenia miejsc pracy w ekologicznych sektorach przemysłu cały czas postępował w porównaniu z wieloma innymi sektorami i że zgodnie z prognozami sytuacja ta ma się utrzymać w nadchodzących latach (6);

H.

mając na uwadze, że internet i technologie informacyjno-komunikacyjne dają MŚP więcej możliwości w zakresie sprzedaży usług na całym świecie i odgrywają podstawową rolę w umożliwianiu MŚP tego, by w coraz większym stopniu przyczyniały się one do wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy;

I.

mając na uwadze, że zgodnie z szacunkami Komisji strategie polityczne propagujące przejście na ekologiczną gospodarkę, takie jak strategie polityczne dotyczące efektywnego gospodarowania zasobami, efektywności energetycznej i zmiany klimatu, mogłyby doprowadzić do stworzenia do 2020 r. 9 milionów miejsc pracy, w szczególności w sektorze MŚP;

1.

zauważa powszechne strukturalne i regulacyjne wyzwania stojące przed MŚP, związane m.in. z dostępem do finansowania, zasobami ludzkimi i organizacyjnymi; z zadowoleniem przyjmuje w związku z tym to, że Komisja zamierza promować i wspierać działania gospodarcze MŚP na jednolitym rynku i rynkach państw trzecich; jest zdania, że umiędzynarodowienie MŚP należy zasadniczo uważać za proces; wskazuje, że w celu rozszerzenia zakresu działalności poza granice UE MŚP potrzebują usług doradczych już na szczeblu lokalnym, a nie wyłącznie na rynkach państw trzecich; podkreśla, że potrzebę tę trzeba odzwierciedlić w unijnych strategiach politycznych o charakterze wspierającym;

2.

zauważa, że MŚP są niezwykle zróżnicowane; podkreśla w związku z tym, że podczas opracowywania nowych strategii politycznych Komisja powinna uwzględniać różne wyzwania, które stoją przed przedsiębiorstwami w zależności od ich rozmiaru i sektora, w którym prowadzą działalność;

3.

przypomina, że MŚP w większym stopniu niż większe przedsiębiorstwa czerpią korzyści z umiędzynarodowienia dzięki obcowaniu z najlepszymi praktykami, lepszemu wykorzystaniu nadwyżki mocy produkcyjnych, udoskonalonej dostawie materiałów do produkcji poprzez przywóz, a tym samym z większej konkurencyjności, co w rezultacie prowadzi do tego, że eksportujące MŚP systematycznie osiągają lepsze wyniki niż przedsiębiorstwa niezajmujące się wywozem, a ponadto przyczyniają się do osiągnięcia większych korzyści koniunkturalnych dla samej gospodarki i dla konsumentów;

4.

odrzuca pogląd, zgodnie z którym ochrona unijnych MŚP przed międzynarodową konkurencją pomogłaby im w rozwoju i osiąganiu lepszych rezultatów na arenie międzynarodowej; sądzi, że UE powinna raczej wspierać pozytywny program przynoszący korzyści unijnym MŚP w międzynarodowych negocjacjach, aby ograniczać bariery na zasadzie wzajemności w interesie MŚP na całym świecie;

5.

jest zdania, że równie ważne jak wspieranie MŚP dążących do umiędzynarodowienia jest udzielanie im skutecznej ochrony przed nieuczciwymi praktykami handlowymi ze strony krajów partnerskich UE; uznaje umiędzynarodowienie i ochronę za dwa nieodłączne elementy procesu globalizacji;

6.

podkreśla, że w przedmiotowym komunikacie należało uwzględnić różnice między poszczególnymi sektorami, ponieważ proces umiędzynarodowienia MŚP z sektora usług zasadniczo różni się od procesu umiędzynarodowienia MŚP z sektora produkcji; zauważa, że wiele MŚP z sektora usług, które stanowią większość MŚP, często nie musi osiągnąć wielkości krytycznej, aby rozpocząć działalność eksportową, i skorzystałoby przede wszystkim z bardziej otwartych regulacji i dostępu do technologii informacyjno-komunikacyjnych w krajach docelowych, natomiast MŚP z sektora przemysłu odniosłyby większe korzyści z lepszych warunków logistyki transportu i ułatwień w handlu;

7.

zauważa, że większość publicznych strategii politycznych mających na celu wspieranie procesu umiędzynarodowienia unijnych MŚP jest ukierunkowana na sektor produkcji, w związku z czym zaleca, aby strategie te zmieniono tak, by uwzględniały różne potrzeby MŚP z sektora usług; zaleca w szczególności ponowne przeanalizowanie wymogów dotyczących minimalnej wielkości w przypadku programów wsparcia handlu dla MŚP, które to wymogi zazwyczaj opierały się na modelu eksportowym MŚP z sektora przemysłu, w ramach którego firma może rozszerzać swą działalność w skali międzynarodowej po osiągnięciu przez nią wielkości krytycznej;

8.

jest zdania, że o ile w komunikacie Komisji podjęto próbę odniesienia się do problemów MŚP w rozpoznawaniu możliwości prowadzenia działalności na rynkach zagranicznych, o tyle w niewystarczającym stopniu podkreślono w nim, że udzielanie MŚP wskazówek, sugestii i zachęt w zakresie umiędzynarodowienia jest pożądanym torem działania publicznego; uważa, że UE – ponownie w porozumieniu z państwami członkowskimi – powinna aktywnie wspierać i propagować tworzenie zachęt do rozwoju MŚP w strategicznych sektorach poprzez potęgowanie wartości już istniejących inicjatyw, zwłaszcza odnośnie do zaawansowanej technologicznie i wnoszącej bardzo wysoką wartość dodaną działalności produkcyjnej, która umożliwia uzyskiwanie przewagi konkurencyjnej nad gospodarkami wschodzącymi; podkreśla w związku z tym konieczność wynajdywania obiecujących nisz rynkowych, którą zaczęto już uwzględniać w innych dokumentach dotyczących polityki UE, takich jak sprawozdanie grupy wysokiego szczebla w sprawie kluczowych technologii wspomagających;

9.

zachęca Komisję do jak najszybszego uruchomienia przewidzianego w komunikacie wielojęzycznego portalu internetowego i do zapewnienia jego pełnej funkcjonalności najpóźniej przed upływem 2013 r.; uznając ogromną różnorodność MŚP oraz ich pytań uważa, że portal ten nie powinien powielać portali już działających, a raczej łączyć je, oraz powinien być łatwo dostępny i przyjazny dla użytkownika i nie obciążać MŚP dodatkowymi kosztami za wyszukiwanie; podkreśla, że portal mógłby przyczynić się do istotnego zwiększenia liczby unijnych MŚP aktywnych na rynku międzynarodowym;

10.

wzywa do udzielania MŚP większego i skuteczniejszego wsparcia w zakresie dostępu do jednolitego rynku i rynków państw trzecich na szczeblach unijnym, krajowym i regionalnym, w szczególności pod względem działań promocyjnych i dostępu do informacji, ochrony własności intelektualnej, udziału w przetargach publicznych, technologii informacyjno-komunikacyjnych oraz kwestii normalizacyjnych i regulacyjnych; jest przekonany, że Europejska Sieć Przedsiębiorczości (EEN) stanowi skuteczne narzędzie pozwalające osiągnąć te cele; podziela pogląd, zgodnie z którym po przeprowadzeniu dogłębnej oceny należy wypracować nowy model administracji Sieci w celu zwiększenia jej skuteczności, zmniejszenia obciążeń administracyjnych i w zakresie zarządzania oraz umożliwienia udzielania wsparcia dostosowanego do potrzeb; uważa, że wsparcie to powinno pomóc przedsiębiorstwom w nabywaniu potrzebnych umiejętności i określaniu strategii rozwoju na rynkach zagranicznych oraz powinno sprzyjać współpracy między przedsiębiorstwami poprzez zachęcanie do wyrównania popytu i podaży;

11.

jest przekonany, że Sieć maksymalnie zwiększy swoją wartość dla unijnych MŚP tylko pod warunkiem poprawienia funkcjonowania i administracji tworzących ją struktur oraz zwiększenia poziomu znajomości usług wsparcia, które oferuje;

12.

wzywa państwa członkowskie do tworzenia na szczeblu lokalnym i regionalnym jednolitej sieci punktów informacyjnych dla eksporterów, prowadzonych we współpracy z przedsiębiorcami, izbami handlowymi, uniwersytetami i innymi zainteresowanymi podmiotami, w których MŚP mogłyby zwracać się do jednej łatwo dostępnej osoby kontaktowej i otrzymywać –we własnym języku i do natychmiastowego użytku – odpowiednio przystosowane do ich potrzeb porady i analizy ekonomiczne na temat rynków zagranicznych, informacje o pomocy, możliwościach eksportowych, istniejących barierach handlowych (zarówno taryfowych, jak i pozataryfowych), ochronie inwestycji i obowiązujących przepisach w zakresie rozstrzygania sporów, formalności administracyjnych i konkurentów na rynkach równoległych; uważa, że takie punkty informacyjne powinny przyczyniać się do wymiany dobrych praktyk, zgodnie z Europejską kartą małych i średnich przedsiębiorstw;

13.

zaleca, aby więcej informacji kierować do małych przedsiębiorstw i mikroprzedsiębiorstw, które w ramach MŚP są najmniej aktywne na rynku międzynarodowym i najmniej świadome swojego potencjału eksportowego i korzyści, jakie mogłyby osiągnąć dzięki umiędzynarodowieniu;

14.

podziela opinię, że programy wsparcia finansowane ze środków publicznych powinny być realizowane w sposób jak najbardziej racjonalny pod względem kosztów, zwłaszcza obecnie, gdy gospodarka UE nadal dochodzi do siebie po jednym z najgorszych kryzysów ostatnich dziesięcioleci; wskazuje w tym kontekście, że jakość programów powinna pozostać na co najmniej tym samym poziomie;

15.

popiera propozycję dotyczącą przeprowadzenia mapowania znacznej liczby lokalnych, regionalnych, krajowych i unijnych programów wsparcia; uważa, że proces ten powinien obejmować inicjatywy sektora prywatnego oraz inicjatywy lokalne ułatwiające MŚP dostęp do finansowania, w szczególności inicjatywy służące ułatwieniu mikroprzedsiębiorstwom dostępu do pożyczek, jak również ocenę efektywności istniejących programów wsparcia w UE; uważa, że takie mapowanie należy przeprowadzać regularnie i proces ten powinien stanowić podstawię dla wspólnych systemów odniesienia i porównywania wyników; jest przekonany, że wstępne mapowanie powinno stanowić podstawę dla oceny efektywności istniejących programów wsparcia w UE; zauważa, że żaden proces mapowania nie może objąć wszystkich inicjatyw, zwłaszcza jeżeli są one małe i nieformalne i jeśli koszt takiego działania jest zbyt duży i/ lub jest ono niepraktyczne;

16.

oczekuje, że do końca 2012 r. zostaną przedstawione pierwsze konkretne wnioski w celu usprawnienia i skoordynowania istniejących programów wsparcia w UE, tak aby były one skuteczne i zaspokajały potrzeby unijnych MŚP; uważa, że w ramach swoich działań UE musi unikać powielania i tworzenia równoległych struktur oraz wyraźnie wykazywać europejską wartość dodaną; jest zdania, że podczas analizowania zasady pomocniczości należy uwzględniać istniejące krajowe systemy wsparcia; uważa, że obsługa poszczególnych unijnych MŚP musi koncentrować się na organizacji uznanej za najbardziej odpowiadającą poszczególnym potrzebom biznesowym tych MŚP; zwraca się do Komisji o informowanie komisji przedmiotowo właściwych Parlamentu o postępach w realizacji tego prowadzonego działania;

17.

zwraca uwagę, że takie nowe działania UE muszą zapewniać udowodnioną wartość dodaną w porównaniu z już istniejącymi instrumentami; taką wartość dodaną dostrzega przede wszystkim tam, gdzie istnieją geograficzne lub merytoryczne niedociągnięcia rynku (tzw. białe plamy) lub gdzie widać potrzebę rozwoju reprezentowania interesów polityki handlowej UE i wysiłków zmierzających do gromadzenia danych do bazy danych o dostępie do rynku;

18.

podkreśla konieczność uczynienia MŚP współuczestnikami przeglądu obecnych ram wsparcia; wzywa do większego uczestnictwa MŚP, wraz z Europejską Siecią Przedsiębiorczości i unijnymi organizacjami przedsiębiorców, w realizacji przeglądu;

19.

zwraca uwagę, że obecne narzędzia, z których mogą korzystać wszystkie firmy z UE dokonujące wywozu, takie jak baza danych dostępu do rynku (Market Access Database) czy punkt informacyjny dla eksporterów (Export Helpdesk), powinny zostać dostosowane do potrzeb MŚP; docenia utworzenie punktu informacyjnego dla MŚP zajmującego się kwestiami związanymi z instrumentami ochrony handlu (SME TDI helpdesk); zaleca zapewnienie skuteczniejszej koordynacji między różnymi strukturami wsparcia dla europejskich MŚP działających w państwach trzecich;

20.

uważa, że w ramach wspólnej polityki handlowej UE należy zaplanować i wdrożyć praktyczne i opłacalne rozwiązania umożliwiające udzielanie MŚP pomocy w przezwyciężaniu niedoborów kapitału obrotowego, zwłaszcza kapitału niezbędnego do rozpoczęcia inwestycji i finansowania eksportu, albo należy opracować inny instrument UE, jeśli w wyniku procesu przyporządkowywania okazałoby się to konieczne i wykonalne;

21.

uważa, że inicjatywy UE, poza tym że powinny skutecznie wykorzystywać istniejące krajowe struktury, powinny być obecne na rynkach równoległych, które wykazały się wartością dodaną; popiera współpracę ekspertów zarówno sektora publicznego, jak i prywatnego, w tym unijne zespoły ds. dostępu do rynku; zgadza się z tym, że MŚP z niektórych mniejszych i nowszych państw członkowskich znajdują się w niekorzystnej sytuacji, gdyż nie posiadają na rynkach równoległych przedstawicielstw dyplomatycznych, doświadczonych partnerów lub obu tych czynników; podkreśla jednak, że unijne inicjatywy nie powinny zakłócać konkurencji na rynkach równoległych między poszczególnymi przedsiębiorstwami pochodzącymi z różnych państw członkowskich;

22.

podkreśla, że umiędzynarodowienie MŚP jest procesem i że w celu jego pomyślnego zakończenia MŚP potrzebują środków wsparcia już na szczeblu lokalnym, a nie tylko na rynkach równoległych; uznaje, że procesowi temu mogą dodać znacznej wartości wspólne unijne wysiłki w zakresie lobbowania, polityki handlowej i dostępu do rynku, a także programy uzupełniające zmierzające do usuwania niedoskonałości rynku, podejmowane na rynkach równoległych;

23.

wzywa Komisję, aby w celu uniknięcia powielania utworzyła nowe struktury dopiero po sporządzeniu oceny finansowania, zakresu usług doradczych świadczonych już w państwach członkowskich oraz po przeprowadzeniu odpowiedniej analizy ich skuteczności i stwierdzeniu konieczności utworzenia nowych struktur;

24.

popiera propozycję Komisji, aby zwiększyć współpracę między różnymi organizacjami przedsiębiorców, izbami handlowymi i innymi podmiotami na rynku wewnętrznym i w państwach trzecich w celu ułatwienia nawiązywania przez przedsiębiorstwa partnerskich stosunków, propagowania klastrów i zwiększania dostępu do nowych rynków, wspierając proces internacjonalizacji od poziomu przedsiębiorstwa do poziomu sieci lub organizacji posiadającej wiele obiektów, w celu propagowania bardziej złożonych i zrównoważonych projektów internacjonalizacji, obejmujących różnorodne przedsiębiorstwa oraz inne organizacje i instytucje publiczne udzielające wsparcia;

25.

podkreśla znaczenie terytorium, na którym działają małe i średnie przedsiębiorstwa i zachęca Komisję oraz państwa członkowskie do stałej współpracy z organizacjami lokalnymi w celu podnoszenia wartości tworzenia sieci;

26.

uważa, że należy wspierać tworzenie joint ventures i innych umów stowarzyszeniowych między MŚP i wraz z nimi w ramach strategii zdobywania nowych rynków, rozwijania projektów w zakresie inwestycji bezpośrednich na jednolitym rynku i w państwach trzecich oraz udziału w przetargach; wzywa Komisję do pozyskania środków w celu promowania tego rodzaju transnarodowej współpracy;

27.

zauważa, że klastry i sieci często mogą mieć postać wirtualną, jak i fizyczną; zachęca państwa członkowskie do propagowania narzędzi i zasobów niezbędnych do ułatwiania tworzenia wirtualnych klastrów i sieci;

28.

zachęca państwa członkowskie do czynnego wspierania Komisji w działaniach, które podejmuje ona w odniesieniu do zwiększania dostępu MŚP do rynków państw trzecich na forach i konferencjach międzynarodowych;

29.

zaleca, aby Komisja wzięła pod uwagę wszystkie wymiary internacjonalizacji, zwłaszcza eksport i import, w tym różne formy partnerstw gospodarczych i współpracy gospodarczej; zwraca uwagę, że w komunikacie nie poświęcono temu drugiemu wymiarowi wystarczającej uwagi;

30.

życzyłby sobie, aby polityka UE na rzecz MŚP była bardziej zintegrowana, zwłaszcza w odniesieniu do innowacji, wzrostu, internacjonalizacji, wydajności, kontroli kosztów i ograniczenia biurokracji, jakości kapitału ludzkiego i odpowiedzialności społecznej;

31.

z zadowoleniem przyjmuje nowy program na rzecz konkurencyjności MŚP (COSME); zauważa skuteczne elementy Programu ramowego na rzecz konkurencyjności i innowacji (CIP); uważa, że działania te – takie jak Grupa Wysokiego Szczebla Niezależnych Partnerów ds. Obciążeń Administracyjnych i Europejska Sieć Przedsiębiorczości – należałoby dalej wykorzystywać i rozwijać w ramach tego nowego programu; podkreśla konieczność poprawy dostępu MŚP do możliwości finansowania oraz rolę, jaką mógłby w tym kontekście odegrać sektor prywatny; wzywa do uproszczenia i racjonalizacji poszczególnych unijnych instrumentów służących zapewnianiu dostępu do kredytowania, gwarancji lub kapitału wysokiego ryzyka, zwłaszcza dla MŚP rozważających ekspansję na rynki międzynarodowe; wzywa do przeglądu kosztów i dostępności podstawowych usług bankowych dla MŚP prowadzących handel transgraniczny, szczególnie wiążący się z wymianą walut, w tym poza terytorium UE; zachęca państwa członkowskie do rozważenia możliwości wykorzystania części krajowych dochodów z podatku od osób prawnych do ułatwnienia dostępu do pożyczek gwarancyjnych dla MŚP; podkreśla, że wszystkie instrumenty, a w szczególności instrumenty niefinansowe, powinny być przyjmowane w oparciu o krytyczną ocenę Programu ramowego na rzecz konkurencyjności i innowacji oraz w ścisłej współpracy z organizacjami zrzeszającymi MŚP;

32.

podkreśla potrzebę znacznego zwiększenia w wieloletnich ramach finansowych (WRF) środków budżetowych przewidzianych na program COSME, biorąc pod uwagę w szczególności poważne niedoskonałości rynku związane z finansowaniem MŚP, a także potrzebę zwiększenia unijnego wsparcia dla przenoszenia przedsiębiorstw; jest zatem przekonany, że należy dodatkowo rozważyć rozgraniczenie programów COSME i „Horyzont 2020” pod względem zakresu działań i budżetu w celu ułatwienia ukierunkowania na MŚP;

33.

wzywa państwa członkowskie do zapewnienia dostępności dla MŚP wystarczających gwarancji eksportowych;

34.

dostrzega znaczenie kompetentnych i wyszkolonych przedsiębiorców dla pokonywania wyzwań handlu międzynarodowego; nawołuje zatem Komisję do promowania programu „Erasmus dla młodych przedsiębiorców” oraz zbadania możliwości utworzenia programu „Erasmus Mundus dla przedsiębiorców”, dzięki któremu utalentowani przedsiębiorcy zyskaliby możliwość zdobycia doświadczenia w centrach doskonalenia poza UE oraz w ramach współpracy z nimi, zwłaszcza dzięki wysokiej jakości szkoleniu kulturowemu odbytemu w przedsiębiorstwie, umożliwiającemu stworzenie wizji przedsiębiorstwa na arenie międzynarodowej w celu pozyskania podstawowych instrumentów niezbędnych do zapewnienia jego konkurencyjności na rynku światowym; zachęca Komisję i państwa członkowskie do objęcia programem „Erasmus dla wszystkich” młodych przedsiębiorców i polityki przemysłowej, poprzez powiązaną z programem politykę europejską;

35.

z zadowoleniem przyjmuje propozycję Komisji, aby dokonać przeglądu europejskiej polityki normalizacyjnej; podkreśla konieczność stworzenia bardziej spójnego systemu standardów międzynarodowych, co pozwoli na zapewnienie interoperacyjności i zmniejszenie trudności przy wchodzeniu MŚP na rynki międzynarodowe;

36.

popiera stworzenie europejskiego systemu normalizacyjnego, który w sposób bardziej systematyczny włączałby MŚP w proces podejmowania decyzji przy jednoczesnym wykorzystaniu sprawdzonej zasady delegacji krajowej; zwraca się do Komisji o podjęcie koniecznych działań w celu zapewnienia, aby normy opracowywane przez europejskie organy normalizacyjne były bardziej dostępne i tańsze dla MŚP, co pozwoli zapewnić interoperacyjność i usunąć niektóre z poważnych trudności, z którymi MŚP borykają się przy wchodzeniu na rynki międzynarodowe; podkreśla, że dostosowanie unijnej polityki normalizacji technologii informacyjno-komunikacyjnych do zmian rynkowych i politycznych jest ważnym narzędziem angażującym MŚP w e-biznes, handel elektroniczny, elektroniczne systemy transportu towarowego, inteligentne systemy transportowe itp.;

37.

podkreśla, że prosty, skuteczny i przystępny system ochrony praw własności intelektualnej i praw autorskich stanowi klucz do promowania internacjonalizacji MŚP; uważa, że MŚP potrzebują skutecznej ochrony praw własności intelektualnej, która będzie przyczyniać się do rozwoju nowych technologii, stanowiąc podstawę ich działalności międzynarodowej;

38.

podkreśla, że MŚP nie posiadają zasobów, by zwalczać przypadki naruszania praw własności intelektualnej, jakich doświadczają na rynkach równoległych; wzywa UE do podjęcia konkretnych inicjatyw na rzecz poprawy ochrony praw własności intelektualnej MŚP w tych krajach trzecich, na przykładzie działań, jakie podjęto dzięki działalności niektórych punktów informacyjnych w zakresie praw własności intelektualnej dla MŚP w Chinach; zauważa, że ten model punktu informacyjnego rozszerza się obecnie – w ramach inicjatywy pilotażowej – na wybrane państwa ASEAN i Ameryki Południowej; podkreśla potrzebę przeprowadzenia właściwej oceny istniejących punktów informacyjnych z myślą o zoptymalizowaniu funkcjonowania tego modelu zanim zostanie on rozszerzony na inne obszary; nalega, by Komisja, wyciągnąwszy lekcje z tej oceny, przyjęła podobne punkty informacyjne na priorytetowych rynkach, na których prawa własności intelektualnej stanowią palącą kwestię; apeluje do Komisji i państw członkowskich o ściślejszą współpracę celną w UE oraz z państwami trzecimi w zakresie konfiskaty towarów podrobionych, oraz o uproszczenie procedur celnych;

39.

zauważa znaczenie stworzenia uproszczonych i przejrzystych unijnych ram regulacyjnych dotyczących zamówień publicznych, dzięki czemu MŚP uzyskałyby łatwiejszy dostęp do zamówień publicznych zarówno w UE, jak i w państwach trzecich, w tym przez stosowanie zasady „tylko raz” i korzystanie z elektronicznych systemów transmisji danych, a także poprzez stosowanie „Europejskiego kodeksu najlepszych praktyk ułatwiających dostęp MŚP do zamówień publicznych”; jest zdania, że zamówienia publiczne są skutecznym instrumentem polityki publicznej, którego celem jest wspieranie możliwości krajowych MŚP w zakresie wdrażania innowacji technicznych i umożliwianie im rozwinięcia się do takiego poziomu, który umożliwia umiędzynarodowienie; wzywa do lepszego zdefiniowania zamówień publicznych, a także otwierania usług na przetargi publiczne;

40.

oczekuje, by Komisja wykazała się inicjatywą i zapewniła unijnym MŚP dostęp do zamówień publicznych na rynkach równoległych na takich samych zasadach, jak innym przedsiębiorstwom; wyraża nadzieję, że niedawno opublikowany wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie unijnego rynku zamówień publicznych przyczyni się do większej wzajemności pod względem otwartości, co byłoby korzystne dla unijnych MŚP; wzywa do opracowania w UE ambitnej wspólnej polityki przemysłowej, opartej na pobudzaniu do rozwoju badań i innowacji poprzez innowacyjne instrumenty finansowe, takie jak obligacje projektowe, i wspierającej rozwój MŚP, w szczególności poprzez zapewnienie dostępu do zamówień publicznych, aby utrzymać ich konkurencyjność w stosunku do nowych najważniejszych partnerów w dziedzinie przemysłu i badań; apeluje o podnoszenie wartości produktów europejskich w UE poprzez przekazywanie konsumentom wyższej jakości informacji, w szczególności dzięki przyjęciu rozporządzenia w sprawie oznaczania pochodzenia, dotyczącego wskazywania kraju pochodzenia („Wyprodukowano w”, „made in”) produktów przywożonych do UE;

41.

stanowczo apeluje do państw członkowskich o jak najszybsze, nie później niż do końca 2012 r., zawarcie porozumienia w sprawie wspólnego systemu patentowego, ponieważ ma on podstawowe znaczenie dla UE pod względem zapewniania przedsiębiorstwom – na przystępnych warunkach – łatwego dostępu do ochrony patentowej na jednolitym rynku, podobnej do tej, jaką są objęci ich konkurenci w Stanach Zjednoczonych, Chinach i Japonii;

42.

zaleca rozszerzanie działalności istniejących Centrów UE ds. MŚP, przy należytym uwzględnieniu wniosków z oceny efektywności istniejących centrów i ogólnych wytycznych; zauważa, że centra te działałyby lepiej we współpracy ze wspólnymi punktami informacyjnymi przystosowanymi do potrzeb jako jednorazowe i pojedyncze punkty kontaktowe dla MŚP w państwach trzecich; uważa, że inicjatywy UE powinny być ukierunkowane na obszary, w których MŚP rzeczywiście prowadzą działalność;

43.

wzywa do lepszego zdefiniowania priorytetowych rynków dla MŚP w oparciu o programy negocjacji handlowych prowadzone przez UE; przypomina, że priorytetowymi rynkami powinny oczywiście być m.in. szybko rozwijające się rynki, takie jak BRIC, lecz również to, że w ich ramach należy uwzględniać sposób postrzegania przez MŚP możliwości w zakresie umiędzynarodowienia w krajach rozwiniętych i regionach sąsiadujących; uważa w związku z tym, że podstawowymi kryteriami przy sporządzaniu listy rynków priorytetowych powinny być: wzrost na rynkach w państwach przyjmujących oraz luki w obecnych systemach wsparcia; zaleca dodanie do tej listy kilku państw sąsiadujących z UE, zwłaszcza z Bałkanów Zachodnich i obszaru Morza Śródziemnego, lub graniczących z UE, ponieważ większość MŚP rozpoczyna działalność eksportową we współpracy z partnerami handlowymi w państwach sąsiednich, a także dlatego, iż handel UE z tymi krajami odgrywa ważną rolę w ich wzroście i stabilności;

44.

wzywa Komisję do zapewnienia, aby we wszystkich negocjacjach handlowych uwzględniano szczególne potrzeby i interesy MŚP; zauważa, że oznaczałoby to konieczność zidentyfikowania takich obszarów negocjacyjnych, w których problemy mają większy wpływ na MŚP niż na inne rodzaje przedsiębiorstw, a także potrzebę skoncentrowania się na nich podczas prowadzenia negocjacji dotyczących umów handlowych z państwami trzecimi; wyraża wsparcie dla reformy wieloletnich ram na rzecz uwzględniania interesów MŚP na szczeblu WTO i zapewnienia MŚP sprawniejszych procedur arbitrażowych i rozstrzygania sporów;

45.

podkreśla, że inwestycje zagraniczne stanowią dla MŚP najtrudniejszą formę umiędzynarodowienia; zaleca, aby w prowadzonych przez UE negocjacjach dotyczących przyszłych dwustronnych umów inwestycyjnych brano pod uwagę potrzeby MŚP związane z z większym bezpieczeństwem ich bezpośrednich inwestycji zagranicznych;

46.

uważa, że lepszy, mniej kosztowny i szybszy dostęp MŚP do procedur antydumpingowych jest kluczem do skuteczniejszej ochrony MŚP przed nieuczciwymi praktykami ze strony partnerów handlowych; wzywa Komisję do należytego uwzględnienia tej kwestii podczas przeprowadzania reformy unijnych środków ochrony handlu;

47.

docenia działania na rzecz pogłębienia bezpośrednich kontaktów między przedsiębiorstwami podejmowane w ramach dwustronnych porozumień o wolnym handlu; przypomina, że wyzwania związane z wynajdywaniem i pozyskiwaniem potencjalnych klientów na rynkach zagranicznych, a także tworzeniem trwałych łańcuchów dostaw podnoszą poprzeczkę dla MŚP chcących rozpocząć działalność eksportową oraz że w szczególności małe przedsiębiorstwa i mikroprzedsiębiorstwa, które chcą sprzedawać towary za granicą, są zależne od pośredników.

48.

z uznaniem odnosi się do osiągnięcia wyznaczonego na 2012 r. celu na rzecz zmniejszenia obciążeń administracyjnych, ale jest przekonany, że można osiągnąć o wiele więcej; apeluje do Komisji, aby dokonała przeglądu obowiązujących przepisów oraz wystąpiła z nowym ambitnym celem redukcji zgodnie z zasadami programu „Small Business Act” i „najpierw myśl na małą skalę”; uważa, że taki nowy cel powinien być celem netto, uwzględniającym nowe przepisy prawne, które zostaną przyjęte po wyznaczeniu celu; zaleca, by nowy cel dawał się opisać i zweryfikować, oraz by mógł doprowadzić do poprawy jakościowej, na przykład poprzez ograniczenie ilości dokumentów wymaganych od MŚP i dopilnowanie, by MŚP nie musiały dotrzymywać nierealnych terminów składania dokumentów; uważa, że Grupa Wysokiego Szczebla Niezależnych Partnerów ds. Obciążeń Administracyjnych powinna odgrywać centralną i nieustanną rolę w nadzorowaniu postępów w realizacji celu redukcji;

49.

wzywa państwa członkowskie i Komisję do zapewnienia umów umożliwiających MŚP prowadzenie działalności w całej Europie i komercjalizację ich pomysłów poprzez przyznanie im lepszego dostępu do rynków i ograniczenie biurokracji;

50.

podkreśla swoje rozczarowanie powierzchownym i niekonsekwentnym stosowaniem przez Komisję testu MŚP; nalega na to, aby test MŚP stał się stałym elementem ocen skutków, w formie odrębnego rozdziału; wzywa Komisję do wyjaśnienia powodów, dla których nie przeprowadzono testu MŚP w przypadku pakietu w zakresie ochrony danych, oraz do szybkiego podjęcia konkretnych działań mających na celu naprawienie tego przeoczenia;

51.

zdecydowanie pochwala uwzględnienie mikroprzedsiębiorstw we wzmocnionym teście MŚP i odnotowuje podejście polegające na domyślnym nieuwzględniania mikroprzedsiębiorstw we wszystkich wnioskach legislacyjnych; uważa jednak, że wyłączenie może być stosowane tylko w przypadkach, gdy szczególne potrzeby mikroprzedsiębiorstw nie mogą zostać zaspokojone za pomocą dostosowanych rozwiązań i łagodniejszych przepisów, jak wykazał wzmocniony test MŚP; nalega w związku z tym, by mikrowymiar uczynić nieodłączną częścią testu MŚP, w celu dokonywania systematycznej oceny wszystkich możliwych wariantów; przypomina, że jakiekolwiek wyłączenie lub dostosowane rozwiązanie nie może zakłócać podstawowych wymogów UW w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, podstawowych praw pracowniczych UE ani podstawowych zasad ustawodawstwa UE z zakresu ochrony środowiska; podkreśla, że ponieważ mikroprzedsiębiorstwa są w pełnym zakresie ujęte w zasięgu obowiązywania przepisu, powody ujęcia ich powinny być jasno wykazane przez wyniki testu MŚP;

52.

podkreśla potrzebę poprawienia skuteczności wdrażania prawodawstwa UE do krajowych porządków prawnych; zwraca się do Komisji o zwiększenie harmonizacji ustawodawstwa w celu ograniczenia zakresu nadmiernie rygorystycznego wdrażania oraz o bardziej systematyczne stosowanie testu MŚP; zwraca się do Komisji o dokonanie analizy stopnia, w jakim możliwe jest wprowadzenie wymogu stosowania przez państwa członkowskie „listy kontrolnej prawidłowego wdrażania prawodawstwa UE” (7) z korzyścią dla jednolitego rynku;

53.

zachęca rządy państw członkowskich do stosowania podejścia „przestrzegaj lub wyjaśnij”, podobnie jak w przypadku przepisów dotyczących ładu korporacyjnego; podkreśla, że w oparciu o takie podejście, rządy musiałby należycie uzasadniać wdrażanie przepisów, które miałyby charakter dodatkowy w stosunku do wymaganych przez prawodawstwo UE;

54.

wyraża ubolewanie z powodu faktu, że tylko nieliczne państwa członkowskie systematycznie stosują test MŚP w swoim krajowym procesie decyzyjnym; wzywa Komisję do opracowania, a Radę do zatwierdzenia wniosku dotyczącego wymogów minimalnych, zawierającego wytyczne w zakresie wprowadzania testu MŚP na szczeblu krajowym w oparciu o najlepsze wzorce uzyskane z testu MŚP stosowanego przez Komisję oraz na szczeblu krajowym;

55.

wzywa do przeprowadzenia kontroli obowiązującego prawodawstwa UE w celu wyeliminowania niespójności i nieaktualnych lub nieskutecznych przepisów;

56.

wzywa, by w ramach kompleksowej kontroli sprawności zidentyfikować obszary, w których występują nadmierne obciążenia, niespójności lub nieefektywne przepisy, które wywierają negatywny wpływ na MŚP; apeluje do Komisji o zapewnienie tego, aby cele w zakresie ochrony zdrowia, bezpieczeństwa i równouprawnienia oraz przepisów socjalnych zostały spełnione;

57.

zdecydowanie popiera stosowanie zasady „one in – one out” jako podstawowej zasady prawodawstwa UE dotyczącego jednolitego rynku w celu dopilnowania, aby żaden nowy akt prawodawczy, na mocy którego na MŚP nakładane są koszty, nie został przyjęty bez przeanalizowania obowiązujących przepisów w danym obszarze, które mają równoważną wartość i mogą zostać zniesione;

58.

wzywa do wzmocnienia roli, jaką odgrywają sieci przedstawicieli ds. MŚP, ponieważ mają one rzeczywistą wartość dodaną pod względem komunikacji i koordynacji pomiędzy państwami członkowskimi, a także między szczeblem krajowym i unijnym, od etapu tworzenia polityki aż do etapu wdrażania prawodawstwa; wzywa Komisję i administracje krajowe do dopilnowania tego, aby przedstawiciele ds. MŚP mogli działać w sposób niezależny i by w sposób przekrojowy dążyli do tego, by interesy MŚP były uwzględniane we wszystkich obszarach procesu stanowienia prawa i formułowania polityki; nalega na to, by przedstawiciele MŚP byli biegli w przeprowadzaniu testów MŚP; wzywa ponadto usilnie do wzmocnienia organizacji społeczeństwa obywatelskiego działających na rzecz zjednoczenia MŚP mających siedzibę w Unii Europejskiej, oraz wzywa do ujęcia potrzeb organizacji społeczeństwa obywatelskiego w procedurach administracyjnych i ustawodawczych;

59.

podkreśla znaczenie konsultacji z partnerami społecznymi przy planowaniu środków mających na celu wzmacnianie i wspieranie MŚP na szczeblu poszczególnych państw członkowskich;

60.

odnotowuje toczący się obecnie proces oceny definicji MŚP, która już teraz obejmuje ponad 99 % wszystkich przedsiębiorstw w UE; wzywa Komisję do przeanalizowania skutków: a) zwiększenia elastyczności i ograniczenia liczby czynników powstrzymujących wzrost (np. dzięki wydłużeniu okresów przejściowych do trzech lat), b) dostosowania pułapów rocznych obrotów i całkowitych bilansów rocznych do przemian gospodarczych oraz c) umożliwienia bardziej zróżnicowanego traktowania każdej z podkategorii;

61.

zachęca Komisję i państwa członkowskie do stworzenia w ramach układu z Schengen odrębnego systemu wizowego związanego z przywozem i wywozem;

62.

zwraca uwagę na to, że jednolity rynek jest podstawową szansą stworzenia jak najkorzystniejszego otoczenia dla MŚP; potępia to, że w niektórych obszarach, w szczególności w wymiarze cyfrowym, jednolity rynek nadal nie został urzeczywistniony; wzywa Komisję do podjęcia działań na rzecz przyspieszenia urzeczywistnienia jednolitego rynku cyfrowego do 2015 r., w tym poprzez wspieranie rozwoju infrastruktury i technologii sieci szerokopasmowych, w celu przymuszenia państw członkowskich do wdrożenia i stosowania obecnego prawodawstwa oraz do przedłożenia nowych wniosków w dziedzinach, w których brakuje prawodawstwa w zakresie rynku wewnętrznego, w szczególności w celu ograniczenia kosztów i biurokracji towarzyszących prowadzeniu działalności gospodarczej;

63.

wzywa Komisję do zwiększenia tempa wdrażania szybkich łączy szerokopasmowych w regionach UE w celu zapewnienia jak największego udziału MŚP w podlegającym cyfryzacji rynku wewnętrznym;

64.

uznaje, że przetwarzanie w chmurze może w znacznym stopniu przyczynić się do zwiększenia efektywności i wydajności MŚP; wzywa w związku z tym Komisję do stworzenia ogólnounijnych ram w zakresie przetwarzania w chmurze, które byłyby otwarte dla innych globalnych chmur obliczeniowych;

65.

wyraża ubolewanie w związku z tym, że UE pozostaje w tyle za innymi światowymi podmiotami, takimi jak Japonia i Korea Południowa, z uwagi na to, że jedynie 2 % unijnych łączy internetowych to łącza światłowodowe; wzywa w związku z tym państwa członkowskie i Komisję do zwiększenia tempa rozpowszechniania i wprowadzania ultraszybkich łączy szerokopasmowych;

66.

uznaje, że handel elektroniczny jest skutecznym narzędziem dla MŚP, które pragną wejść na nowe rynki i rozszerzyć swoją bazę klientów; wzywa zatem Komisję do ułatwienia prowadzenia transgranicznego handlu elektronicznego poprzez np. stworzenie wiarygodnego, bezpiecznego i wydajnego internetowego systemu płatności;

67.

podkreśla pilną potrzebę zwiększenia przez UE zaufania MŚP i przedsiębiorców do handlu przez internet oraz udostępnienia im w tym celu odpowiednich środków, aby rozwinąć handel transgraniczny; wzywa w związku z tym do uproszczenia systemów licencjonowania oraz do stworzenia skutecznych przepisów dla praw autorskich;

68.

wzywa Komisję do propagowania swobodnego przepływu usług poprzez rozszerzenie zakresu dyrektywy usługowej i jej pełne egzekwowanie w celu rzeczywistego umożliwienia MŚP i przedsiębiorcom rozszerzenia zakresu działalności oraz sprzedaży usług i towarów 500 milionom konsumentów w UE;

69.

wzywa państwa członkowskie do wykorzystania korzyści płynących z administracji elektronicznej i do wprowadzenia rozwiązań w zakresie e-rządzenia;

70.

zachęca Sekretariat Generalny Komisji Europejskiej, aby we współpracy z organizacjami przedsiębiorców i innymi zainteresowanymi podmiotami, ustanowił coroczną nagrodę w ramach kolegium komisarzy dla tego komisarza lub tego państwa członkowskiego w ramach europejskiego semestru, który bądź które najlepiej i najskuteczniej kieruje się zasadą „najpierw myśl na małą skalę”;

71.

wzywa do uproszczenia unijnych instrumentów ukierunkowanych na MŚP oraz do zwiększenia ich dostępności; zauważa, że zbyt często programy UE są zbyt biurokratyczne, by MŚP mogły z nich skorzystać;

72.

podkreśla konieczność przyjęcia i zastosowania kompleksowych środków upraszczających, w tym środków upraszczających procedurę zwrotu środków, co ułatwiłoby MŚP uczestnictwo w programach finansowanych przez UE;

73.

przyjmuje z zadowoleniem komunikat Komisji zatytułowany „Polityka przemysłowa – poprawa konkurencyjności” (COM(2011)0642), jak również dokument roboczy Komisji dotyczący testu konkurencyjności (SEC(2012)0091);

74.

przyjmuje do wiadomości fakt, że Komisja rozpoczęła wdrażanie badania wpływu prawodawstwa na konkurencyjność oraz dokonywanie oceny prawodawstwa ex post; nalega, aby Komisja przeprowadzała to badanie w sposób spójny i pogłębiony, także w przypadkach, gdy zmiany w przepisach wykonawczych do prawodawstwa UE mają wpływ na konkurencyjność przemysłu (np. w przypadku zmiany zasad organizowania aukcji uprawnień do emisji); zwraca się do Komisji o przedkładanie regularnych sprawozdań dotyczących postępów osiąganych w tej dziedzinie;

75.

ocenia, że konieczne jest organizowanie regionalnych kampanii promocyjnych z udziałem lokalnych organizacji przedsiębiorców, które miałyby na celu wspieranie przedsiębiorczości i w ramach których byłyby prezentowane dobre praktyki w tej dziedzinie oraz organizowane debaty z dyrektorami przedsiębiorstw, które odniosły sukces; pozwoliłoby to na promowanie kultury przedsiębiorczości w regionach;

76.

podkreśla, że wolny handel i dostęp do rynków światowych stanowią istotny katalizator tworzenia miejsc pracy i wzrostu oraz najważniejszy czynnik umożliwiający unijnym MŚP osiąganie czołowej pozycji na światowych rynkach; podkreśla w związku z tym znaczenie osiągania postępów w negocjacjach handlowych dodatkowo zmniejszających przeszkody regulacyjne dla handlu, które mają nieproporcjonalny wpływ na MŚP;

77.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja w swoich licznych strategiach i komunikatach uznała istotne znaczenie sektora przemysłowego dla osiągnięcia trwałego wzrostu i zatrudnienia w UE; ponownie zwraca uwagę na konieczność prowadzenia zintegrowanej polityki przemysłowej opartej na zasadzie społecznej gospodarki rynkowej oraz wspierającej przechodzenie na zrównoważoną i stabilną gospodarkę efektywnie korzystającą z zasobów;

78.

podkreśla znaczenie zachęcania MŚP na szczeblach lokalnym i regionalnym do udziału w realizacji planów na rzecz efektywności energetycznej i ochrony środowiska naturalnego z uwagi na to, że ich uczestnictwo w tych dziedzinach znacznie zwiększy możliwości biznesowe;

79.

stwierdza, że skoro państwa członkowskie mają zrealizować cele innowacyjnej, inteligentnej i włączającej Europy zawarte w strategii UE 2020, muszą one wziąć pod uwagę MŚP i mikroprzedsiębiorstwa oraz ułatwić ich zakładanie, jako że przedsiębiorstwa te mają olbrzymi potencjał w zakresie tworzenia zatrudnienia, w szczególności wśród młodych ludzi, a przez to zmniejszania ubóstwa i wykluczenia społecznego; zauważa, że samozatrudnienie i założenie mikroprzedsiębiorstwa może być dobrym i elastycznym rozwiązaniem, zwłaszcza dla kobiet;

80.

stwierdza, że MŚP odgrywają istotną rolę w osiąganiu stabilności społecznej, spójności społecznej i integracji, w szczególności w obszarach, w których trzeba się mierzyć z negatywnymi skutkami zmian demograficznych; wzywa Komisję i państwa członkowskie do wspierania MŚP w tworzeniu sprzyjającego pracownikom środowiska pracy, w którym przestrzega się norm prawa pracy, bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia, co przyczynia się do zwalczania ubóstwa i zwiększania dobrobytu społecznego;

81.

podkreśla, że należy ułatwiać dostęp do mikrokredytów w ramach europejskiego instrumentu mikrofinansowania i i dalszy rozwój tego instrumentu w ramach programu na rzecz przemian społecznych i innowacji na lata 2014–2020 oraz wspierać rozwój EFS w przyszłości, tak by umożliwić w szczególności założycielom mikroprzedsiębiorstw z grup społecznych znajdujących się w niekorzystnym położeniu dostęp do odpowiednich instrumentów finansowych; wzywa w tym kontekście Komisję do uwzględniania specjalnych wskazówek dla spółdzielni w instrumentach finansowych zarządzanych przez Europejski Fundusz Inwestycyjny;

82.

zauważa, że w przypadku transgranicznego świadczenia usług punkty kompleksowej obsługi w ramach współpracy z partnerami społecznymi mogą również szczegółowo informować o warunkach pracy panujących w docelowym kraju świadczenia usług;

83.

uważa, że przedsiębiorczość i właściwe warunki ramowe dla konkurencyjności i wzrostu MŚP, w tym poprzez inwestycje w infrastrukturę takie jak zielona infrastruktura, mogą w znaczynym stopniu ułatwić wyjście z kryzysu gospodarczego; podkreśla konieczność wspierania przedsiębiorczego potencjału tam, gdzie liczba MŚP rozpoczynających działalność jest poniżej średniej we wszystkich grupach społecznych, a także tam, gdzie przedsiębiorczość jest celem wyznaczonym dla konkretnych grup docelowych, w szczególności ludzi młodych i kobiet;

84.

jest przekonany, że każda zmiana przepisów dotyczących rynków finansowych powinna zwiększać zdolności MŚP do gromadzenia finansowania za pośrednictwem rynków kapitałowych w celu zmniejszania ich zależności od kredytów bankowych;

85.

wierzy, że w stosownych przypadkach i wtedy, gdy przyczyni się to do stworzenia regionalnych ramowych warunków dla wzrostu i osiągnięcia synergii z innymi programami i inicjatywami UE, MŚP powinny być uwzględniane w trwających reformach funduszy strukturalnych; jest przekonany, że należy ograniczyć biurokrację, np. poprzez przyjęcie proporcjonalnych standardów kontroli i sprawozdawczości przedsiębiorstw i poprzez wprowadzenie wspólnych reguł dla wszystkich funduszy i programów przy okazji dokonywania przeglądu rozporządzenia finansowego;

86.

wzywa państwa członkowskie do jak najszybszej transpozycji do prawa krajowego dyrektywy w sprawie opóźnień w płatnościach w celu zapewnienia MŚP dodatkowej płynności w kontekście obecnego kryzysu gospodarczego;

87.

wzywa do zwiększenia skuteczności, uproszczenia i usprawnienia koordynacji unijnych instrumentów służących zapewnianiu dostępu do kredytowania lub kapitału wysokiego ryzyka, zwłaszcza dla MŚP rozważających ekspansję na rynki międzynarodowe;

88.

wzywa do tego, by w trakcie wdrażania zadania monitorowania z pakietu Bazylea III i procesu eliminacji dźwigni finansowej, który jest obecnie prowadzony przez szereg banków, stworzono skuteczne zabezpieczenia dla portfeli MŚP w kontekście zwiększonych wymogów kapitałowych dla banków, a jednocześnie uwzględniono skumulowany wspływ prawodawstwa dotyczącego usług finansowych;

89.

podkreśla, że działania UE ukierunkowane na MŚP nie zastępują, lecz uzupełniają działania państw członkowskich i regionów, i mają na celu wzmocnienie tych starań w oparciu o zasadę „więcej za więcej i mniej za mniej”, zgodnie z którą te państwa członkowskie, które udzielają większego wsparcia MŚP, powinny otrzymywać większe wsparcie UE; zachęca zatem państwa członkowskie do realizowania ambitnych programów opartych na zachętach wspierających przedsiębiorczość; zwraca uwagę, że programy takie powinny obejmować środki poprawiające dostęp do źródeł finansowania i rynków, łagodzenie wymogów administracyjnych i skuteczniejsze wprowadzenie do programów szkolnych na wszystkich szczeblach większej ilości przedmiotów związanych z przedsiębiorczością; jest zdania, że wspomniane środki powinny wspierać inicjatywy sektora prywatnego umożliwiające skrócenie terminów uzyskania niewielkiego finansowania, takie jak partnerstwa między bankami a księgowymi; proponuje organizowanie na szczeblu regionalnym otwartych konkursów o charakterze praktycznym dla studentów w celu dokonania oceny ich znajomości słownictwa oraz ich przedsiębiorczości;

90.

popiera inicjatywy sektora prywatnego mające na celu ułatwienie dostępu MŚP, a zwłaszcza mikroprzedsiębiorstw, do finansowania, takie jak partnerstwa między bankami a księgowymi służące skróceniu do 15 dni terminu uzyskania niewielkiego finansowania (poniżej 25 000 euro); jest zdania, że partnerstwa takie są skuteczne w odniesieniu do mikroprzedsiębiorstw, ponieważ – z jednej strony – księgowi przygotowują i przekazują drogą elektroniczną wszystkie dokumenty finansowe wymagane przez banki i udzielają ograniczonego zapewnienia odnośnie do prognoz przekazanych przez mikroprzedsiębiorstwa, a – z drugiej strony – banki umieszczają w internecie standardowe wnioski o udzielenie finansowania i uzasadniają przypadki odmowy udzielenia finansowania;

91.

wzywa Komisję do przeanalizowania nowych inicjatyw na rzecz gromadzenia środków, ukierunkowanych na przedsiębiorców i przedsiębiorstwa rozpoczynające działalność, takich jak finansowanie społecznościowe, w celu ocenienia tego, jakie korzyści mogą one mieć dla MŚP i określenia, czy należałby je propagować; wskazuje też, że należałoby dokonać oceny tego, czy konieczne jest stworzenie ram legislacyjnych w celu uregulowania takich praktyk w UE;

92.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do zapewnienia w przyszłych wieloletnich ramach finansowych łatwiejszego dostępu MŚP do europejskich źródeł finansowania, co powinno ułatwić im dostęp do rynku wewnętrznego;

93.

wzywa państwa członkowskie i Komisję do ułatwienia inwestowania w innowacyjne przedsiębiorstwa rozpoczynające działalność poprzez usunięcie przeszkód utrudniających rozwój ogólnounijnego rynku wysokiego ryzyka;

94.

wskazuje, że konieczne jest rozpoznanie i usunięcie przeszkód utrudniających wzrost mikroprzedsiębiorstw i MŚP oraz ich dalszy rozwój;

95.

apeluje do Komisji o rozwiązanie problemu braków w wiedzy i w umiejętnościach MŚP w zakresie ekologicznych technologii, praktyk i modeli biznesowych; wskazuje, że konieczne jest podjęcie działań mających na celu określenie potrzeb w zakresie umiejętności oraz wypełnienie luk na rynku pracy poprzez strategie edukacyjne i strategie w zakresie szkolenia zawodowego, a także tworzenie programów szkoleniowych i z zakresu rozwoju umiejętności, ukierunkowanych na MŚP;

96.

jest przekonany, że w ramach przyszłych WRF kolejne programy COSME, „Horyzont 2020”, a także programy funduszy strukturalnych powinny obejmować odpowiednie środki na wsparcie starań MŚP na rzecz wprowadzania innowacyjnych rozwiązań i tworzenia miejsc pracy w zasobooszczędny i zrównoważony sposób;

97.

wzywa do tego, aby opracować nowe instrumenty finansowe w ramach programów wsparcia na rzecz MŚP, takich jak COSME, które uwzględniałyby nie tylko sytuację majątkową MŚP, lecz także wartości niematerialne i prawne, tak aby przy udzielaniu dostępu do kredytów uznawano w określonej formie kapitał intelektualny MŚP;

98.

wzywa do przeznaczenia ambitnego budżetu na instrument na rzecz MŚP stworzony w ramach programu „Horyzont 2020”, który pozwoliłby na udzielanie ukierunkowanego wsparcia innowacyjnym i wykazującym wysoki potencjał wzrostu gospodarczego MŚP; jest przekonany, że instrument ten powinien być wykorzystywany za pośrednictwem jednej dedykowanej struktury, dostosowanej do potrzeb MŚP;

99.

podkreśla, że należy zadbać o dalszy rozwój potencjału instrumentów inżynierii finansowej, umożliwiający zarówno opracowywanie projektów strategicznych wysokiej jakości, jak i udział prywatnych podmiotów, zwłaszcza MŚP, i kapitału prywatnego w projektach europejskich; zwraca uwagę na fakt, że obecne niepełne wykorzystanie instrumentów inżynierii finansowej spowodowane nadmierną zawiłością sprawia, że debata na temat zarządzania nimi jest bardzo pilną kwestią;

100.

podkreśla, że fundusze strukturalne – za pośrednictwem instrumentów finansowych – nadal powinny zapewniać wsparcie finansowe MŚP w formie udziałów, gwarancji i pożyczek uprzywilejowanych, a także zwraca uwagę, iż należy uprościć skomplikowane procedury administracyjne, szczególnie na szczeblu krajowym, i należy unikać znacznych rozbieżności w stosowaniu przepisów przez, odpowiednio, instytucje zarządzające i instytucje pośredniczące;

101.

wzywa Komisję do opracowania planu działania w sprawie konkurencyjnego opodatkowania MŚP, który stanowiłby zachętę dla państw członkowskich do dostosowania ich systemów podatkowych w taki sposób, aby obniżyć pozapłacowe koszty pracy dla nowych przedsiębiorstw i umożliwić im inwestowanie większej części ich dochodów w rozwój firmy; proponuje, aby podstawą wspomnianego programu działań były najlepsze praktyki oraz by ujmował on projekty pilotażowe;

102.

wzywa do podejmowania większych wysiłków na rzecz zapewniania wzajemnego uznawania w celu ułatwienia MŚP prowadzenia transgranicznej działalności; wzywa do stworzenia pojedynczego punktu kontaktowego do spraw VAT w celu umożliwienia przedsiębiorcom wywiązywania się z ich zobowiązań w kraju pochodzenia przedsiębiorstwa;

103.

wzywa Komisję do zachęcania państw członkowskich do tego, by jednakowo traktowały wszystkie formy finansowania; wskazuje, że konieczne jest pilne przedsięwzięcie środków, które sprawią, że przedsiębiorstwa nie będą aż tak bardzo zależne od zadłużenia; popiera zapewnienie neutralności podatkowej między kapitałem własnym a zadłużeniem;

104.

apeluje do Komisji i państw członkowskich o wspieranie ciągłości działania MŚP poprzez stworzenie takiego otoczenia regulacyjnego, które będzie ułatwiać przenoszenie przedsiębiorstw; zaleca usunięcie przeszkód natury fiskalnej (podatek spadkowy, podatek od darowizn itp.), które mogłyby zagrażać ciągłości działania przedsiębiorstw rodzinnych;

105.

podkreśla potrzebę obniżenia podatków związanych z zatrudnieniem i inwestycjami;

106.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do przedsięwzięcia konkretnych środków promowania przedsiębiorczości społecznej w Europie, w szczególności poprzez poprawienie dostępu do publicznych i prywatnych źródeł finansowania, ograniczenie dyskryminacji w zakresie wynagrodzenia mężczyzn i kobiet, propagowanie środków służących godzeniu obowiązków zawodowych z życiem rodzinnym, zwiększenie mobilności i uznawania wykwalifikowanej siły roboczej oraz zwiększenie jakości i dostępności dla MŚP usług doradczych z zakresu społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw (CSR); wzywa Komisję i państwa członkowskie do przyjęcia konkretnych środków promowania przedsiębiorczości społecznej w Europie, w szczególności poprzez poprawę dostępu do publicznych i prywatnych źródeł finansowania oraz zwiększenie mobilności i uznawania wykwalifikowanych pracowników i praktykantów; wskazuje jednak, że nie powinno to prowadzić do dzielenia przedsiębiorców na „dobrych” i „złych”;

107.

podkreśla znaczenie sprawnego zaopatrzenia w surowce, także dla MŚP sektora przemysłu; zachęca Komisję i państwa członkowskie do przedsięwzięcia konkretnych środków na rzecz zapewnienia trwałego zaopatrzenia w surowce oraz zwiększenia efektywności ich użytkowania, przy zagwarantowaniu w szczególności swobodnego i sprawiedliwego dostępu do surowców nabywanych na rynkach międzynarodowych oraz efektywnego użytkowania i recyklingu zasobów, uwzględniającego stosunek kosztów do korzyści;

108.

apeluje do Rady Europejskiej o utrzymanie budżetu polityki spójności na kolejny okres programowania, bowiem fundusze strukturalne i Fundusz Spójności należą do najbardziej skutecznych instrumentów UE w zakresie stymulowania wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, zwiększania konkurencyjności gospodarki europejskiej oraz wspierania MŚP;

109.

wzywa państwa członkowskie do wspierania rozwoju i konkurencyjności różnego rodzaju MŚP oraz do wyjścia naprzeciw ich szczególnym potrzebom za pomocą specjalnie dostosowanych środków; podkreśla wkład Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) i Funduszu Spójności w rozwój i poprawę infrastruktury transportowej, energetycznej, środowiskowej i szerokopasmowej, a co za tym idzie w tworzenie otoczenia korzystnego dla biznesu, które wspierać będzie inwestycje i zwiększy konkurencyjność; podkreśla konieczność propagowania ducha przedsiębiorczości i zwiększenia pomocy przyznawanej MŚP, uznając, że odgrywają one pierwszoplanową rolę w zwiększaniu konkurencyjności gospodarczej;

110.

podkreśla konieczność zwiększenia koordynacji i synergii między poszczególnymi unijnymi, krajowymi, regionalnymi i lokalnymi strategiami politycznymi, a instrumentami, które bezpośrednio dotyczą MŚP; zwraca uwagę, że istniejące strategie polityczne i instrumenty finansowe zapewniające wsparcie MŚP powinny być uwzględniane w sposób spójniejszy i powinny się wzajemnie uzupełniać; podkreśla potrzebę zmniejszania fragmentacji oraz konsolidowania i promowania programów wsparcia finansowego dla MŚP, aby zapewnić większe łączenie zasobów i wzmocnić koordynację na szczeblu UE, krajowym, regionalnym i lokalnym; podkreśla, że konkurencyjność zwiększyłaby się również, gdyby inwestycje i pomoc dla MŚP były dostosowane pod względem różnorodności regionalnej;

111.

uważa, że finansowanie MŚP ze środków EFRR ma na celu pobudzanie konkurencyjności we wszystkich regionach Unii dla osiągnięcia rozwoju gospodarczego, społecznego i terytorialnego zgodnie z celami polityki spójności;

112.

podkreśla, że fundusze strukturalne, a w szczególności EFRR, stanowią istotny instrument wsparcia dla innowacyjnych MŚP, dzięki zwiększaniu ich konkurencyjności i przede wszystkim ich umiędzynarodowienia, zaznacza też, że kwestię kwalifikowalności do tego rodzaju wsparcia należy traktować możliwie szeroko; apeluje do regionów, aby w pełni korzystały z możliwości, jakie przewidują przepisy, w celu wsparcia swoich programów operacyjnych;

113.

podkreśla, że należy wdrażać takie same zachęty finansowe do tworzenia nowych miejsc pracy w MŚP;

114.

zwraca uwagę, że programy europejskiej współpracy terytorialnej wspierają tworzenie sieci kontaktów oraz działania związane z wymianą wiedzy i know-how między organizacjami w różnych regionach Europy i mogłyby służyć jako przydatny instrument w tworzeniu nowych możliwości dla biznesu;

115.

uważa, że fundusze strukturalne, a w szczególności Europejski Fundusz Społeczny, odgrywają ważną rolę w zdobywaniu wiedzy i umiejętności, tworzeniu sieci kontaktów i wymianie dobrych praktyk; twierdzi, że inwestowanie w kapitał ludzki i projekty współpracy stanowi duży wkład w zwiększanie konkurencyjności europejskich MŚP.

116.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.