15.11.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

CE 332/72


Czwartek, 14 czerwca 2012 r.
Przyszłość Aktu o jednolitym rynku

P7_TA(2012)0258

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 czerwca 2012 r. w sprawie Aktu o jednolitym rynku - następne kroki na ścieżce wzrostu (2012/2663(RSP))

2013/C 332 E/14

Parlament Europejski,

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 13 kwietnia 2011 r. zatytułowany „Akt o jednolitym rynku. Dwanaście dźwigni na rzecz pobudzenia wzrostu gospodarczego i wzmocnienia zaufania. »Wspólnie na rzecz nowego wzrostu gospodarczego« ” (COM(2011)0206),

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 27 października 2010 r. zatytułowany „W kierunku Aktu o jednolitym rynku. W stronę społecznej gospodarki rynkowej o wysokiej konkurencyjności. 50 propozycji na rzecz wspólnej poprawy rynku pracy, przedsiębiorczości i wymiany” (COM(2010)0608),

uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z dnia 24 lutego 2012 r. zatytułowany „Wprowadzanie jednolitego rynku – coroczna kontrola sprawowania rządów 2011”(SWD(2012)0025),

uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z dnia 16 sierpnia 2011 r. zatytułowany „Jednolity rynek z perspektywy obywateli – dwadzieścia głównych obaw obywateli i przedsiębiorców” (SEC(2011)1003),

uwzględniając konkluzje Rady ds. Konkurencyjności z dnia 10 grudnia 2010 r.,

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 20 maja 2010 r. w sprawie przybliżenia jednolitego rynku konsumentom i obywatelom (1),

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 6 kwietnia 2011 r. w sprawie jednolitego rynku sprzyjającego przedsiębiorstwom i wzrostowi gospodarczemu (2),

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 6 kwietnia 2011 r. w sprawie jednolitego rynku dla Europejczyków (3),

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 6 kwietnia 2011 r. w sprawie zarządzania i partnerstwa na jednolitym rynku (4),

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 1 grudnia 2011 r. w sprawie wyników Forum Jednolitego Rynku (5), które odbyło się w Krakowie w dniach 3-4 października 2011 r., a także konkluzje Rady Europejskiej z dnia 23 października 2011 r.,

uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A.

mając na uwadze, że jednolity rynek europejski przynosi znaczne korzyści obywatelom Europy, jednocześnie otwierając nowe możliwości przed europejskimi przedsiębiorstwami, szczególnie małymi i średnimi,

B.

mając na uwadze, że jednolity rynek jest głównym czynnikiem rozwoju gospodarczego i zatrudnienia w Unii Europejskiej; mając na uwadze, że Europejczycy jeszcze nie w pełni skorzystali z potencjału jednolitego rynku w wielu obszarach, a także że potrzebne są nowe zachęty, w szczególności w celu zapewnienia skutecznej mobilności przepływu siły roboczej w Europie, wraz z odpowiednią spójnością społeczną, a także w celu ułatwienia transgranicznej sprzedaży i kupna,

C.

mając na uwadze, że jednolity rynek nie może być postrzegany w oderwaniu od innych horyzontalnych obszarów polityki, w szczególności zdrowia, opieki społecznej i ochrony konsumentów, prawa pracy, środowiska naturalnego, trwałego rozwoju i polityki zewnętrznej; mając na uwadze, że praktyczne wdrażanie strategii Europa 2020 wymaga panoramicznego spojrzenia na pogłębianie jednolitego rynku,

D.

mając na uwadze, że obecny spadek koniunktury gospodarczej oraz powrót do gospodarczych postaw protekcjonistycznych w państwach członkowskich zagroziły niektórym spośród najbardziej widocznych osiągnięć procesu integracji europejskiej, co oznacza, że konieczne jest osiągnięcie celów ustalonych początkowo w dyrektywie usługowej, unikając w międzyczasie szkodzenia tradycyjnym sektorom gospodarki; mając na uwadze, że jednolity rynek jest obecnie bardziej potrzebny niż niegdyś jako sposób na ożywienie gospodarki europejskiej – poprzez dostarczanie konkretnych odpowiedzi na obecny długotrwały kryzys – a także w celu długotrwałego powodzenia projektu europejskiego,

E.

mając na uwadze, że państwa członkowskie i instytucje UE powinny uzgodnić wiążący kalendarz oraz konkretne środki niezbędne do wdrożenia prawodawstwa dotyczącego jednolitego rynku oraz do zniesienia wszystkich utrzymujących się nieuzasadnionych przeszkód w swobodnym przepływie dóbr, usług i pracowników,

F.

mając na uwadze, że państwa członkowskie i instytucje UE powinny koncentrować się na przyjmowaniu i sprawnym wdrażaniu głównych aktów prawnych dotyczących wzrostu, a priorytetowe znaczenie powinno mieć zmierzenie się z bezrobociem wśród ludzi młodych oraz zmniejszanie uciążliwości biurokracji;

I.    Wprowadzenie

1.

podkreśla, że umacnianie jednolitego rynku i nadanie mu fundamentów w postaci poprawnego zarządzania gospodarką powinno być głównym elementem programu wzrostu UE, a także wzywa do ukończenia jednolitego rynku z największą determinacją i w największym tempie, przy należytym uwzględnianiu wymiaru gospodarczego, społecznego i środowiskowego;

2.

podkreśla strategiczne znaczenie Aktu o jednolitym rynku oraz określenia 12 dźwigni na rzecz trwałego, inteligentnego wzrostu, sprzyjającego włączeniu społecznemu jako ważnego wkładu do umacniania jednolitego rynku w sposób spójny i zapewniający równowagę; podkreśla, że jednolity rynek jest skutkiem szerokiego procesu konsultacyjnego prowadzonego wśród zainteresowanych podmiotów i instytucji;

3.

jest zdania, że w sposób absolutnie priorytetowy należy traktować przyjęcie 12 głównych działań Aktu o jednolitym rynku, przede wszystkim tych, które ułatwią ukończenie cyfrowego jednolitego rynku do końca 2012 r. tam, gdzie to możliwe; wzywa Komisję do wspierania państw członkowskich w zapewnianiu wdrażania głównych działań zmierzających do wczesnej transpozycji na długo przed terminem;

4.

uważa, że jest potrzeba utrzymania impetu osiągniętego dzięki Aktowi o jednolitym rynku i proponuje w związku z tym, by akt ten był ciągłym programem aktualizowanym i przeglądanym corocznie; z zadowoleniem przyjmuje plan Komisji dalszego pogłębienia jednolitego rynku poprzez podsumowanie postępów osiągniętych w wyniku Aktu o jednolitym rynku do końca roku 2012, z zamiarem ułatwiania wzrostu i usprawniania zarządzania jednolitym rynkiem; przypomina, że Akt o jednolitym rynku powinien także obejmować społeczno-gospodarcze problemy UE i działać na rzecz rynku służącego obywatelom;

5.

jest zdania, że następne kroki dla działań priorytetowych powinny być w dużej mierze oparte na pobudzających wzrost 12 dźwigniach Aktu o jednolitym rynku, tak by skupić polityczną uwagę, zapewnić konsensus co do osiągania postępów w sposób zrównoważony oraz pogłębiać i unowocześniać jednolity rynek, a zarazem poświęcić szczególną uwagę przedstawianiu korzyści z rynku konsumentom i przedsiębiorcom; jest zdania, że jednolity rynek powinien także zachować ochronę socjalną i zapewnić sprawiedliwe warunki pracy;

6.

zwraca się do Komisji, by przedstawiła odpowiednie szczegółowe propozycje do wiosny 2013 r.;

II.    Zarządzanie jednolitym rynkiem

7.

przypomina, że w celu odtworzenia wiarygodności jednolitego rynku i zaufania do niego konieczne jest silne przywództwo ze strony instytucji europejskich i polityczne zaangażowanie państw członkowskich;

8.

podkreśla, że słaba i późna transpozycja oraz niewłaściwe wdrażanie i stosowanie zasad uniemożliwiają obywatelom i sektorowi przedsiębiorstw pełne korzystanie z korzyści, jakie niesie ze sobą jednolity rynek;

9.

przypomina potrzebę ograniczenia do końca 2012 r. deficytu transpozycji dyrektyw w sprawie jednolitego rynku do 0,5 % w odniesieniu do oczekującego prawodawstwa oraz do 0,5 % w odniesieniu do nieprawidłowo przeprowadzonej transpozycji prawodawstwa;

10.

podkreśla, że istnieje konieczność poprawy jakości i zmniejszenia ilości ustawodawstwa UE; apeluje zatem do Komisji, by decydując o wyborze instrumentu prawnego służącego regulacji jednolitego rynku, dawała pierwszeństwo – w przypadkach, gdy jest to właściwe i gdy zasadniczo nie ma potrzeby stosowania dalszego swobodnego uznania przy implementacji prawodawstwa UE – nie dyrektywom, a rozporządzeniom z uwagi na ich ewidentne zalety pod względem wydajności i skuteczności oraz na fakt, że stwarzają one równe warunki dla obywateli i przedsiębiorstw oraz mają większy potencjał w zakresie egzekwowania na drodze prywatnoprawnej;

11.

wzywa Komisję do skupienia wysiłków na poprawie wdrażania prawodawstwa dotyczącego jednolitego rynku, szczególnie w sektorze usług i dóbr, co do których można spodziewać się, że będą mieć największy potencjał w pobudzaniu wzrostu gospodarczego w Europie; w związku z tym wzywa Komisję do sprawnego i energicznego ścigania naruszeń jednolitego rynku;

12.

wzywa Komisję do rozważenia rozszerzenia na nowe obszary innowacyjnych mechanizmów, takich jak procedura wzajemnej oceny przewidziana w dyrektywie usługowej, co zapewni lepsze stosowanie prawa UE;

13.

uważa, że tabele korelacji zwiększają przejrzystość w procesie zapewniania stosowania prawa UE;

14.

wzywa UE i państwa członkowskie do zobowiązania się do zmniejszania obciążeń administracyjnych o dodatkowe 25 % do 2015 r. oraz unowocześnienia administracji publicznej;

15.

wzywa Komisję do przygotowania kryterium proporcjonalności do określania niewspółmiernego prawodawstwa UE oraz do uchylania takich aktów prawnych;

16.

z zadowoleniem przyjmuje przeprowadzoną przez Komisję kontrolę sprawowania rządów za rok 2011, która po raz pierwszy przedstawia pełen obraz różnych narzędzi stosowanych w cyklu zarządzania jednolitym rynkiem, wraz z tabelą wyników rynku wewnętrznego, sprawozdaniem rocznym Solvit oraz stroną internetową „Twoja Europa”; zdecydowanie potwierdza swoje stanowisko w sprawie znaczenia punktów kompleksowej obsługi; wyraża uznanie dla Komisji za prace nad portalem „Twoja Europa” i zachęca do zakończenia opracowywania tego innowacyjnego narzędzia, które służy jako istotne uzupełnienie sieci pojedynczych punktów kontaktowych poprzez zapewnianie jednego punktu dostępu do wszystkich informacji i usług pomocowych potrzebnych obywatelom i przedsiębiorcom do korzystania ze swoich praw na jednolitym rynku;

17.

zachęca Komisję do niezwłocznego przyjęcia planu działania w celu dalszego zwiększenia i wzmocnienia roli m.in. takich organów wspierających, jak sieć SOLVIT, Twoja Europa - Porady czy europejskie centra konsumenckie, aby stały się one bardziej znane wśród obywateli i przedsiębiorstw;

18.

podkreśla znaczenie większego i wcześniejszego angażowania zainteresowanych stron w opracowywanie, przyjmowanie, wprowadzanie w życie oraz kontrolowanie działań niezbędnych do pobudzania wzrostu i zwiększania praw obywatelskich na jednolitym rynku; podkreśla ponadto, że dialog z partnerami społecznymi, parlamentami krajowymi i społeczeństwem obywatelskim odgrywa ważną rolę w odbudowywaniu zaufania do jednolitego rynku, i dlatego powinien być centralnym elementem ożywionego jednolitego rynku;

19.

wzywa państwa członkowskie i Komisję do ściślejszego angażowania obywateli w rozwój jednolitego rynku, szczególnie poprzez dostarczanie im jaśniejszych informacji, które umożliwią im śledzenie wdrażania zasad jednolitego rynku, oraz poprzez wspieranie dialogu i komunikacji z obywatelami w celu lepszego rozumienia ich potrzeb, a także zapewnianie obywatelom i przedsiębiorcom możliwości wykonywania ich praw i wypełniania ich obowiązków;

20.

przypomina potrzebę stałej kontroli wdrażania Aktu o jednolitym rynku na najwyższym szczeblu politycznym; z zadowoleniem przyjmuje zaangażowanie Rady Europejskiej w monitorowanie wdrażania Aktu o jednolitym rynku; wzywa Komisję i państwa członkowskie do zadbania o właściwe wdrożenie i transpozycję prawodawstwa dotyczącego jednolitego rynku za pomocą regularniejszych niezależnych kontroli w celu zagwarantowania jednakowych warunków konkurencji na terytorium całej Unii; proponuje, by usprawnić transpozycję na drodze ścisłej współpracy z państwami członkowskimi w celu wykrycia problemów, przed jakimi stoją przy transpozycji prawodawstwa, w tym niezgodności z prawodawstwem krajowym, tak by Komisja mogła udzielić im pomocy;

21.

wzywa Komisję do monitorowania realizacji jednolitego rynku w corocznym cyklu semestru europejskiego, przy uwzględnieniu corocznej kontroli zarządzania Aktem o jednolitym rynku oraz mechanizmów sprawozdawczości tabeli wyników; jest zdania, że coroczny monitoring powinien oceniać zakres, w jakim zarówno konsumenci, jak i przedsiębiorcy korzystają z jednolitego rynku, oraz powinien zawierać informacje o przeszkodach w jego funkcjonowaniu;

22.

zachęca Komisję do przedstawienia specjalnej inicjatywy na rzecz wzrostu której podstawę stanowiłby zamysł konkurencyjnej europejskiej społecznej gospodarki rynkowej w oparciu o semestr europejski, Akt o jednolitym rynku i strategię „UE 2020” oraz odpowiednie istniejące decyzje, i którą wspierałoby finansowanie z m.in. funduszy strukturalnych, obligacji projektowych i ramowego programu badawczego; proponuje, by inicjatywa na rzecz wzrostu uzyskała polityczne poparcie Rady Europejskiej i Parlamentu Europejskiego, po konsultacji z parlamentami krajowymi, a także by proces ten stanowił przyczynek do osobnych zaleceń skierowanych do poszczególnych państw, które to zalecenia uwzględniałyby stan wdrażania jednolitego rynku;

III.    Kolejne kroki na rzecz wzrostu

23.

jest przekonany, że sektory, które mają bezpośredni wpływ na życie codzienne obywateli i potrzeby konsumentów, muszą zajmować centralne miejsce w polityce i prawodawstwie jednolitego rynku;

24.

przypomina o znaczeniu skutecznych mechanizmów dochodzenia roszczeń jako środka gwarantującego konsumentom korzystanie z ich praw;; podkreśla, że obywatele powinni być lepiej informowani o mechanizmach dochodzenia roszczeń i narzędziach służących rozwiązywaniu problemów, aby łatwiej mogli dochodzić roszczeń w zakresie transgranicznych zakupów towarów i usług;

25.

wzywa wszystkie państwa członkowskie UE do zapewnienia pełnego i całościowego wdrożenia dyrektywy usługowej, m.in. poprzez ustanowienie łatwych w obsłudze i kompleksowych pojedynczych punktów kontaktowych, a także do wyciągania wniosków z procesu wzajemnej oceny i kontroli skuteczności; uważa, że państwa członkowskie powinny rozważyć połączenie tych punktów z pojedynczymi punktami kontaktowymi wymaganymi na mocy dyrektyw pakietu towarowego;

26.

wzywa Komisję do zaproponowania mechanizmu zapewniania przejrzystości przewidzianego w art. 59 dyrektywy w sprawie wzajemnego uznawania kwalifikacji zawodowych w celu określenia obszarów, w których państwa członkowskie w sposób nieproporcjonalny blokują dostęp do zawodów regulowanych;

27.

podkreśla zasadnicze znaczenie zamówień publicznych we wspieraniu innowacji i konkurencyjności oraz wzywa w związku z tym do utrzymania impetu w tej dziedzinie; wzywa Komisję, państwa członkowskie i władze lokalne do wdrażania nowych aktów prawnych w dziedzinie zamówień publicznych w strategiczny sposób zapewniający to, że inwestowanie publicznych pieniędzy w roboty, usługi i dostawy przyczyni się do trwałego rozwoju, zatrudnienia i spójności społecznej;

28.

podkreśla potrzebę szybkiego wykorzystania niewydanych funduszy UE na środki skutecznie skierowane na zmniejszanie bezrobocia wśród ludzi młodych; wzywa państwa członkowskie i instytucje UE do sprawnego uzgodnienia wiążących celów i środków w obszarze mobilności ludzi młodych („Mobilna młodzież”), a także szybkiego wdrożenia inicjatywy „Szanse dla młodzieży”;

29.

podkreśla, że w dobie technologii cyfrowych Unia musi w pełni wykorzystać potencjał i możliwości oferowane przez internet, handel elektroniczny i upowszechnianie technologii informacyjno – telekomunikacyjnych w małych i średnich przedsiębiorstwach oraz administracji publicznej w celu dalszego rozwijania jednolitego rynku i udostępniania go wszystkim obywatelom UE; podkreśla, że rozwój nowych technologii musi uwzględniać potrzebę ochrony obywateli, konsumentów oraz MŚP;

30.

wzywa Komisję, aby za priorytet uznała budowanie jednolitego rynku cyfrowego, tak by konsumenci mieli pełny dostęp do bardziej konkurencyjnych ofert towarów i usług; domaga się, by państwa członkowskie podjęły dalsze działania, skoordynowane z działaniami Komisji, w celu przezwyciężenia barier uniemożliwiających obywatelom dostęp do usług online;

31.

wzywa do przyjęcia ambitnego programu na rzecz konsumentów, przewidującego działania ustawodawcze i polityczne służące zapewnieniu przeciętnym, ale także najsłabszym konsumentom możliwości korzystania z pełni przysługujących im praw;

32.

podkreśla, że rynek detaliczny pełni rolę siły napędowej wzrostu i zatrudnienia oraz stanowi podwaliny jednolitego rynku; wyraża zadowolenie z planowanego przyjęcia przez Komisję kompleksowego planu działania w sektorze detalicznym ustanawiającego strategię na rzecz skuteczniejszego i sprawiedliwszego rynku detalicznego w Europie, w oparciu o pozytywne osiągnięcia, przewidującego sprostanie utrzymującym się wyzwaniom, a także z przyjęcia komunikatu zawierającego ocenę krajowych środków przyjętych w celu uregulowania stosunków umownych; przypomina, że ten plan działania oraz wyniki wielostronnych rozmów dotyczących praktyk w zakresie umów zawieranych między przedsiębiorstwami (B2B – business-to-business) zostaną przedstawione podczas pierwszych obrad okrągłego stołu rynku detalicznego, który zostanie zwołany pod koniec 2012 r.;

33.

uważa, że należy wzmocnić zewnętrzny wymiar jednolitego rynku, zwłaszcza poprzez poprawę współpracy w dziedzinie normalizacji w skali międzynarodowej, oraz że należy w dalszym ciągu dążyć do możliwej do osiągnięcia synergii między wewnętrzną i zewnętrzną polityką gospodarczą Unii, czyli między jednolitym rynkiem i handlem;

34.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do wparcia realizacji jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej II, dla której bardzo ważne będzie uruchomienie SESAR, i wzywa Komisję do przedłożenia do 2013 r. wniosku w sprawie zakończenia tworzenia jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej poprzez zmniejszenie liczby funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej;

35.

podkreśla znaczenie rozwijania infrastruktury dla wielkich gałęzi przemysłu sieciowego oraz usług publicznych, w tym energii, usług transportowych takich jak transeuropejskie sieci kolejowe, oraz komunikacji elektronicznej takich jak dostęp do szerokopasmowego internetu w całej UE, gdyż stanowią one dźwignię dla konkurencyjności, wzrostu i zatrudnienia; podkreśla potrzebę stworzenia jednolitego europejskiego rynku energii w celu zmniejszenia zależności energetycznej UE, poprawy efektywności energetycznej i uzyskania bardziej przystępnych cen;

36.

wzywa Komisję, by przedstawiła do dnia 31 grudnia 2012 r. wniosek dotyczący dyrektywy zawierającej przepisy regulujące związek między zarządzaniem infrastrukturą a działalnością transportową, jak również wniosek dotyczący otwarcia krajowego rynku przewozów pasażerskich, który nie odbiegałby od jakości kolejowych przewozów pasażerskich i zabezpieczałby zobowiązania w zakresie świadczenia usług użyteczności publicznej;

37.

podkreśla potrzebę zwiększenia roli MŚP w jednolitym rynku poprzez zapewnienie im dostępu do kredytów i finansowania oraz za pośrednictwem programu Small Business Act;

38.

wzywa Komisję do przedstawienia propozycji środków służących udoskonaleniu warunków ramowych dla przemysłu i MŚP, zwłaszcza poprzez zintensyfikowanie działalności Europejskiego Banku Inwestycyjnego w zakresie wsparcia dostępu do finansowania, oraz do stymulowania badań i innowacji dzięki znacznemu zwiększeniu środków w kluczowych programach UE na rzecz badań, rozwoju i innowacji, jak również dzięki lepszemu wykorzystaniu niewydanych środków UE na projekty pobudzające wzrost gospodarczy;

39.

przypomina swój wniosek dotyczący czternastej dyrektywy w sprawie prawa spółki do transgranicznego transferu siedziby spółki, zaznaczając, że taka dyrektywa ułatwiłaby znacznie mobilność spółek w Europie; zwraca się ponadto do Komisji o przedstawienie wniosków ustawodawczych będących następstwem zielonej księgi w sprawie ładu korporacyjnego i o włączenie ich do programu pracy na rok 2013;

40.

wyraża ubolewanie w związku z wycofaniem wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie statutu europejskich towarzystw wzajemnych i zwraca się do Komisji Europejskiej o przedstawienie nowego wniosku; domaga się, by Komisja wznowiła pracę nad dziewiątą dyrektywą w sprawie prawa spółek dotyczącą grup spółek, aby zapewnić ramy regulacyjne tym powszechnie występującym stowarzyszeniom przedsiębiorców, a co za tym idzie, stworzyć zestaw wspólnych przepisów dotyczących między innymi ochrony filii i akcjonariuszy oraz zapewnić większą przejrzystość struktury prawnej i własnościowej;

41.

wzywa Komisję do przedstawienia wniosków dotyczących udoskonalenia dostępnych instrumentów finansowych przeznaczonych do wspierania trwałego rozwoju, takich jak obligacje z przeznaczeniem na długoterminowe projekty inwestycyjne, a także do wydania komunikatu dotyczącego wpływu polityki konkurencji na innowację i wzrost, poprzez wprowadzenie koniecznych zmian do obowiązujących przepisów;

42.

zwraca się do Komisji o pilne przedstawienie wniosków służących poprawie ochrony inwestorów i innych klientów detalicznych w odniesieniu do usług finansowych, a zwłaszcza detalicznych produktów inwestycyjnych w pakietach, przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS), a także pośrednictwa ubezpieczeniowego i systemów gwarancji ubezpieczeniowych;

43.

podkreśla znaczenie solidnej infrastruktury rynku finansowego dla wsparcia jednolitego rynku i apeluje w związku z tym, by Komisja przedstawiła jak najszybciej w odniesieniu do takiej infrastruktury propozycje dotyczące mechanizmów wychodzenia z kryzysu; ponadto podkreśla znaczenie szybkiego podjęcia działań będących konsekwencją dokumentu strategicznego Komisji w sprawie przyszłości podatku od wartości dodanej;

44.

podkreśla znaczenie zwalczania na szczeblu krajowym i ogólnoeuropejskim przypadków uchylania się od opodatkowania i unikania płacenia podatków; wzywa także Komisję i państwa członkowskie do odpowiedniej koordynacji polityki podatkowej, aby uniknąć zakłóceń w funkcjonowaniu jednolitego rynku, zapewnić równe szanse przedsiębiorstwom i obywatelom oraz zagwarantować dobry stan finansów publicznych;

45.

ponownie wzywa Komisję do opracowania tabeli wyników, w której przedstawione zostaną przeszkody napotykane przez pracowników unijnych pragnących skorzystać z przysługującego im prawa do swobodnego przemieszczania się i opisany sposób, w jaki sprostano tym przeszkodom w państwach członkowskich; tabela ta służyłaby również do oceny, czy stosowane rozwiązania są w pełni skuteczne, między innymi poprzez przeanalizowanie zjawiska dumpingu socjalnego; wzywa Komisję do przedstawienia planu działania służącego zniesieniu utrzymujących się przeszkód, jakie napotykają obywatele pragnący skorzystać z przysługującego im prawa do swobodnego przemieszczania się i podejmowania pracy w innym państwie członkowskim;

46.

uważa, że w wielu dziedzinach, w tym w dziedzinie swobodnego przepływu osób i pracowników, Europejczycy nie wykorzystali jeszcze w pełni potencjału jednolitego rynku, oraz że potrzebne są nowe inicjatywy, w szczególności w celu zagwarantowania skutecznej mobilności siły roboczej w Europie, zwłaszcza poprzez zagwarantowanie możliwości przenoszenia uprawnień z zabezpieczenia społecznego i uprawnień emerytalnych;

47.

wzywa Komisję i państwa członkowskie, by – stosując się do rozporządzenia (WE) nr 883/2004 i art. 153 TFUE – przeprowadziły ekspertyzy, aby zapewnić ciągłość zabezpieczenia społecznego mobilnych obywateli w UE, a także traktowanie ich na równi z obywatelami danego państwa, biorąc też pod uwagę opcjonalny, dobrowolny, uzupełniający w stosunku do systemu ogólnego i przenoszalny system zabezpieczenia społecznego na szczeblu europejskim, ażeby ustanowić ściślejszą współpracę w dziedzinie polityki społecznej;

*

* *

48.

zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.


(1)  Dz.U. C 161 E z 31.5.2011, s. 84.

(2)  Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0146.

(3)  Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0145.

(4)  Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0144.

(5)  Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0543.