SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY dotyczące wykonania rozporządzenia (WE) nr 862/2007 w sprawie statystyk Wspólnoty z zakresu migracji i ochrony międzynarodowej /* COM/2012/0528 final */
SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU
EUROPEJSKIEGO I RADY dotyczące wykonania rozporządzenia (WE) nr
862/2007 w sprawie statystyk Wspólnoty z zakresu migracji i ochrony
międzynarodowej (Tekst mający znaczenie dla EOG) 1. Wprowadzenie Głównym celem
rozporządzenia (WE) nr 862/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca
2007 r. w sprawie statystyk Wspólnoty z zakresu migracji i ochrony
międzynarodowej[1]
(dalej zwanego także „rozporządzeniem”) jest gromadzenie i zestawianie
europejskich statystyk z zakresu migracji i ochrony międzynarodowej. Niniejsze
sprawozdanie jest pierwszym ze sprawozdań, jakie Komisja jest zobowiązana
przedkładać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie zgodnie z rozporządzeniem (WE)
nr 862/2007. W szczególności
jego art. 12 stanowi, że „do dnia 20 sierpnia 2012 r. i następnie co trzy lata
Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące
statystyk zestawionych na mocy niniejszego rozporządzenia oraz ich jakości.” W niniejszym
sprawozdaniu przedstawiono postępy osiągnięte przez państwa członkowskie razem
z Komisją (Eurostatem) w zakresie wykonywania wyżej wymienionego
rozporządzenia. 2. Dane statystyczne objęte
rozporządzeniem Rozporządzenie (WE) nr 862/2007 dotyczy
zestawiania europejskich statystyk w zakresie migracji i ochrony
międzynarodowej (azylu). Najważniejsze obszary statystyk uregulowane w
rozporządzeniu obejmują: ·
międzynarodowe przepływy migracyjne zdezagregowane
według grup obywatelstwa, grup kraju urodzenia, grup kraju poprzedniego lub
kolejnego miejsca zamieszkania oraz według wieku i płci; badania dotyczące
liczby ludności zdezagregowane według grup obywatelstwa i grup kraju urodzenia
oraz według wieku i płci, nabycia obywatelstwa według kraju poprzedniego
obywatelstwa (art. 3); ·
wnioski o ochronę międzynarodową, decyzje podjęte w
pierwszej instancji i w ramach procedury odwoławczej o nadaniu lub cofnięciu
statusu różnych form ochrony międzynarodowej, wnioski o ochronę międzynarodową
składane przez osoby małoletnie pozbawione opieki – statystyki zdezagregowane
według obywatelstwa; a także statystyki dotyczące funkcjonowania ustaleń
wynikających z rozporządzenia Dublin II dotyczących przekazywania osób
ubiegających się o ochronę międzynarodową między państwami członkowskimi (art.
4); ·
obywateli państw trzecich, którym odmówiono wjazdu
do państwa członkowskiego na granicy zewnętrznej, obywateli państw trzecich, co
do których stwierdzono fakt nielegalnego przebywania zgodnie z przepisami
krajowymi dotyczącymi imigracji – statystyki zdezagregowane według obywatelstwa
(art. 5); ·
Zezwolenia na pobyt wydawane obywatelom państw
trzecich – statystyki zdezagregowane według obywatelstwa, okresu ważności
zezwolenia oraz przyczyny (kategorii imigracji) wydania zezwolenia (art. 6); ·
obywateli państw trzecich, w stosunku do których
wydano nakaz opuszczenia terytorium państwa członkowskiego na podstawie
przepisów dotyczących imigracji, oraz obywateli państw trzecich
zarejestrowanych jako opuszczający terytorium w wyniku wydania takiego nakazu –
statystyki zdezagregowane według obywatelstwa (art. 7). W ramach procesu wykonywania rozporządzenia
Komisja rozwija i utrzymuje ścisłą współpracę z różnymi organami krajowymi
uczestniczącymi w tworzeniu i dostarczaniu danych zgodnie z rozporządzeniem.
Dane statystyczne na temat przepływów migracyjnych oraz ludności są zazwyczaj
dostarczane Komisji (Eurostatowi) przez krajowe urzędy statystyczne (NSI).
Statystyki dotyczące zezwoleń na pobyt i azylu są zazwyczaj dostarczane
bezpośrednio przez ministerstwa spraw wewnętrznych lub służby imigracyjne.
Statystyki w zakresie kontroli granicznych oraz usuwania nielegalnych migrantów
mogą być również dostarczane przez ministerstwo spraw wewnętrznych lub służby
imigracyjne, albo przez organy policji. Główne cechy charakterystyczne tych statystyk
przedstawiono w tabeli 1 poniżej. Tabela 1: Główne cechy charakterystyczne
wspomnianych danych statystycznych || Artykuł 3 Przepływy migracyjne, liczba ludności, nabywanie obywatelstwa || Artykuł 4 Azyl || Artykuły 5 i 7 Egzekwowanie przepisów dotyczących imigracji || Artykuł 6 Zezwolenia na pobyt Zasięg geograficzny || 35 państw (31 państw UE/EFTA + ME + HR + MK + TR) || 31 państw UE/EFTA || 31 państw UE/EFTA || 31 państw UE/EFTA Pierwszy rok gromadzenia danych || 2008 || 2008 || 2008 || 2008 Częstotliwość || Rocznie || Miesięcznie/kwartalnie/rocznie || Rocznie || Rocznie Termin przesyłania danych || 12 miesięcy po zakończeniu roku referencyjnego. || 2 miesiące po zakończeniu okresu referencyjnego dla danych miesięcznych/kwartalnych 3 miesiące po okresie referencyjnym w przypadku danych rocznych || 3 miesiące po zakończeniu roku referencyjnego. || 6 miesięcy po zakończeniu roku referencyjnego. Dostawcy danych || Krajowe urzędy statystyczne || Ministerstwa spraw wewnętrznych (lub powiązane organy imigracyjne) || Ministerstwa spraw wewnętrznych, organy imigracyjne lub straż graniczna || Ministerstwa spraw wewnętrznych (lub powiązane organy imigracyjne) 3. Przepisy wykonawcze Rozporządzenie (WE) nr 862/2007 ustanawia
wspólne ramy zestawiania statystyk z zakresu migracji i ochrony
międzynarodowej. Jednakże w celu opracowania porównywalnych danych
zharmonizowanych pomiędzy państwami członkowskimi konieczne było uzupełnienie
rozporządzenia dwoma związanymi z nim środkami wykonawczymi, które przyjęła
Komisja: ·
rozporządzenie Komisji (UE) nr 216/2010[2] określa kategorie przyczyn
wydania zezwolenia na pobyt na potrzeby statystyk dostarczonych zgodnie z art.
6 rozporządzenia. Przyczyny wydania zezwolenia odnoszą się do kategorii i
podkategorii imigracji, zgodnie z którymi obywatele państwa trzeciego otrzymują
zezwolenie na pobyt (np. osoby, które otrzymały zezwolenie na pobyt w związku z
zatrudnieniem, w podkategorii pozwoleń udzielonych w ramach programów dla
pracowników wysoko wykwalifikowanych); ·
rozporządzenie Komisji (UE) nr 351/2010[3] określa grupy kraju urodzenia,
grupy kraju poprzedniego miejsca zamieszkania, grupy kraju kolejnego miejsca
zamieszkania oraz grupy obywatelstwa na potrzeby statystyk dotyczących
przepływów migracyjnych i liczby ludności dostarczanych zgodnie z art. 3
rozporządzenia. 4. Tło historyczne Wiele danych statystycznych objętych
rozporządzeniem było gromadzonych na zasadzie dobrowolności już kilka lat przed
wejściem rozporządzenia w życie. Wraz z przyjęciem rozporządzenia wprowadzono
znaczne zmiany w treści i definicjach tych danych statystycznych, aby
zagwarantować, że będą one w większym stopniu spełniać zmieniające się potrzeby
użytkowników. Przed wykonaniem
rozporządzenia europejskie statystyki z zakresu migracji cechowała słaba
dostępność danych i niski stopień harmonizacji. W wielu przypadkach niemożliwe
było rzetelne opracowanie podstawowych agregatów na poziomie UE, ponieważ
wchodzące w ich skład dane krajowe albo nie były dostępne dla niektórych państw
członkowskich, albo opracowano je, wykorzystując bardzo zróżnicowane definicje
statystyczne. Brak harmonizacji oznaczał, że analizy i porównania danych
odnoszących się do różnych państw członkowskich nie były wiarygodne i mogły
wprowadzać w błąd. Oznaczało to, że w istotnym obszarze europejskiej polityki
publicznej brakowało odpowiednich danych statystycznych na potrzeby
podejmowania decyzji opartych na faktach. Konieczność
lepszego gromadzenia i analizy danych statystycznych dotyczących migracji i
azylu została odnotowana w konkluzjach szczytu Rady Europejskiej w Salonikach w
2003 r. W tym samym roku Parlament Europejski stwierdził potrzebę wprowadzenia
szczegółowych przepisów europejskich w zakresie statystyki, aby zapewnić
tworzenie kompleksowych statystyk koniecznych do kształtowania sprawiedliwej i
skutecznej polityki europejskiej w dziedzinie migracji. Sytuacja ta
doprowadziła do przygotowania wniosku ustawodawczego Komisji w sprawie
wspomnianego rozporządzenia. 5. Jakość tworzonych statystyk 5.1. Znaczenie dla użytkowników W Komisji głównym użytkownikiem statystyk
dotyczących migracji i azylu jest DG do Spraw Wewnętrznych. Jednak statystyki
te są również często wykorzystywane przez inne dyrekcje generalne, w
szczególności przez DG ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Włączenia
Społecznego i DG ds. Sprawiedliwości. Do ważnych sposobów wykorzystania statystyk
należy korzystanie z nich podczas rocznego przydziału środków budżetowych dla
każdego państwa członkowskiego na rzecz funduszy w ramach programu „Solidarność
i zarządzanie przepływami migracyjnymi”. Zgodnie z ustawodawstwem ustanawiającym
fundusze coroczna procedura przydziału środków budżetowych opiera się przede
wszystkim na gromadzonych przez Eurostat danych statystycznych dotyczących
migracji i azylu. Dane statystyczne konieczne do celów funduszy są obecnie
prawie całkowicie objęte rozporządzeniem. Szczególną zaletą tego jest
zwiększona dostępność kompleksowych metadanych dla tych statystyk, co pozwala
Komisji łatwiej zapewnić zgodność statystyk stosowanych do celów przydziału
środków z pojęciami i wymogami określonymi w przepisach dotyczących funduszy. Dane statystyczne są wykorzystywane w
publikacjach Komisji, a także do przygotowywania regularnych sprawozdań,
wniosków w sprawie polityki i analiz. Na przykład w sprawozdaniu rocznym na
temat imigracji i azylu[4]
Komisja wykorzystuje te statystyki do oceny postępów poczynionych w zakresie
realizacji Europejskiego paktu o imigracji i azylu z 2008 r. oraz
przedstawienia zaleceń dotyczących dalszych działań. Komunikat Komisji w
sprawie migracji z 2011 r.[5],
w którym nacisk kładziony jest w szczególności na kwestie imigracji, opiera się
w dużej mierze na tych statystykach, zarówno w tekście głównym, jak i w
odrębnych załącznikach statystycznych. Podobnie w dziedzinie azylu komunikat
Komisji w sprawie zwiększenia solidarności wewnątrz UE[6] przedstawia szczegółowe dane
statystyczne dotyczące azylu i innych form ochrony międzynarodowej dostarczane
Eurostatowi i publikowane przez Eurostat. Statystyki Eurostatu w
zakresie migracji są również ważne dla takich publikacji, jak Raport
demograficzny Komisji Europejskiej[7]
i sprawozdania na temat sytuacji społeczno-ekonomicznej migrantów w Europie[8]. Statystyki dotyczące migracji i azylu są
również wykorzystywane przez Europejską Sieć Migracyjną (ESM)[9] jako podstawa rocznych
sprawozdań statystycznych i analitycznych na poziomie UE i krajowym. Statystyki
te są również źródłem danych wykorzystywanych w opracowaniach i sprawozdaniach
ESM, w których omawiane są szczegółowe kwestie istotne z perspektywy bieżącej
polityki. Dalsze wykorzystanie tych statystyk na
poziomie europejskim ma na celu wspieranie prac agencji Unii Europejskiej
zajmujących się tematyką migracji, takich jak Europejska Agencja Zarządzania
Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii
Europejskiej (FRONTEX), a ostatnio również Europejski Urząd Wsparcia w
dziedzinie Azylu (EASO). Dane statystyczne gromadzone na podstawie
omawianego rozporządzenia są powszechnie stosowane w publikacjach urzędowych i
przez wielu różnych użytkowników. Oprócz publikacji na stronie internetowej
Eurostatu i bazy danych on-line, ukazują się też regularne kwartalne i roczne
publikacje Eurostatu, w których publikowane są aktualne statystyki i komentarze
statystyczne. Statystyki tworzone na podstawie rozporządzenia są regularnie
wykorzystywane przez administracje krajowe, badaczy i grupy społeczeństwa
obywatelskiego zajmujących się wieloma kwestiami, w tym integracją imigrantów,
rozwojem i monitorowaniem krajowych procedur azylowych i imigracyjnych oraz
prognozowaniem przyszłej liczby ludności i siły roboczej. Niektóre potrzeby
statystyczne związane z migracją i azylem, których nie spełniają w pełni
statystyki gromadzone na podstawie rozporządzenia, są przedmiotem
obowiązujących nieformalnych porozumień z krajowymi podmiotami dostarczającymi
dane. Na przykład porozumienie takie ma zastosowanie do statystyk dotyczących nowych
wniosków o azyl (w przeciwieństwie do łącznej liczby wniosków). Praktyka ta może
być nadal stosowana w przyszłości w celu sprostania nowym potrzebom w zakresie
statystyk, które mogą pojawić się w związku z nowymi przepisami, oraz do chwili
wejścia takich przepisów w życie, na przykład w odniesieniu do osób
ubiegających się o azyl i osób korzystających z ochrony międzynarodowej,
pracowników sezonowych, pracowników przenoszonych wewnątrz przedsiębiorstwa,
studentów i badaczy, jak również w przypadku kategorii danych nieobjętych
unijnymi przepisami, które są niezbędne do kształtowania polityki migracyjnej
UE. Kwestie
niedociągnięć w zakresie ograniczonych danych statystycznych dotyczących
małoletnich pozbawionych opieki zostały poruszone w kontekście zmiany
wytycznych w sprawie gromadzenia danych na podstawie art. 6 rozporządzenia
dotyczącego statystyk z zakresu migracji. Zmienione wytyczne, sfinalizowane w
dniu 11 stycznia 2011 r., umożliwiają Eurostatowi gromadzenie danych na temat
małoletnich pozbawionych opieki, innych niż osoby ubiegające się o azyl. Wskaźnikiem
znaczenia danych dotyczących migracji dla użytkowników danych Eurostatu jest
liczba danych lub publikacji pobranych ze strony internetowej Eurostatu do 2011
r. Z danych
liczbowych przedstawionych w tabeli 2 wynika, że zbiory danych dotyczących
migracji (a po nich dane dotyczące azylu) są najczęściej odwiedzane na stronie
internetowej. Z tabeli wynika również, że w latach 2010–2011 wzrosła
liczba użytkowników korzystających z danych. Tabela 2: Liczba publikacji i zbiorów danych
Eurostatu konsultowanych za pośrednictwem strony internetowej Eurostatu, 2010
r. i 2011 r. Zbiory danych || Artykuł 3 Migracja, liczba ludności, nabywanie obywatelstwa || Artykuł 4 Azyl || Artykuły 5 i 7 Egzekwowanie przepisów dotyczących imigracji || Artykuł 6 Zezwolenia na pobyt || OGÓŁEM 2010 || 26753 || 12452 || 3518 || 4709 || 47432 2011 (od stycznia do października) || 48917 || 10862 || 3881 || 3862 || 67522 5.2. Dokładność danych
przekazywanych do Eurostatu Bezpośredni pomiar dokładności i wiarygodności
danych statystycznych gromadzonych na podstawie rozporządzenia nie jest łatwy.
Niektóre wskaźniki wiarygodności danych w odniesieniu do zgodności z
definicjami mogą być oparte na porównywalności i spójności danych według pkt
5.5 poniżej. Dokładność danych gromadzonych na podstawie
art. 4–7 rozporządzenia (a w wielu państwach członkowskich też na podstawie
art. 3) zależy od dokładności i skuteczności podstawowych systemów administracyjnych.
Powszechna modernizacja systemów administracyjnych związanych z azylem i
kontrolą imigracyjną, jak również systemów ewidencji ludności, miała znaczący
pozytywny wpływ na dokładność danych statystycznych. Wiele państw członkowskich
wprowadziło bardziej zintegrowane i kompleksowe systemy administracyjne, które
korzystają z nowoczesnych technologii informatycznych i komunikacyjnych. Na
przykład czynności kontroli granicznych są, ze względu na swój charakter,
rozprzestrzenione pod względem geograficznym i często podejmowane przez kilka
różnych organów. Integracja systemu administracyjnego zmniejszyła ryzyko, że
czynności (takie jak decyzja o odmowie wjazdu na odległym przejściu granicznym)
nie są poprawnie liczone i nie są uwzględniane w ogólnych danych krajowych.
Bardziej zaawansowane systemy ograniczyły również ryzyko wielokrotnego
liczenia, np. poprzez ułatwienie stwierdzenia, że dana osoba złożyła już
wniosek o ochronę międzynarodową (a więc nie należy ponownie uwzględniać jej w
grupie osób ubiegających się o ochronę międzynarodową po raz pierwszy).
Podobnie modernizacja systemów ewidencji ludności pomogła w zapewnieniu
prawidłowego i szybkiego uwzględniania informacji na temat osób (które często
udzielają informacji na szczeblu lokalnym lub regionalnym) na poziomie
krajowym. Połączenie rejestrów na poziomie systemów lokalnych w niektórych
przypadkach umożliwiło również lepsze liczenie emigracji. Państwa członkowskie na bieżąco informują
Eurostat o zmianach systemów administracyjnych i poszukują porady oraz
potwierdzenia, że dane spełniają wymogi rozporządzenia. W dalszym ciągu występują problemy związane z
brakującymi i niekompletnymi danymi. Problemy te mogą się wahać od
niedostarczenia żadnych danych objętych artykułem rozporządzenia w najgorszych
przypadkach, po niedostępność poszczególnych tabel lub podziałów. Braki
podziału często wynikają z nierejestrowania niektórych informacji w systemach
administracyjnych, które są często wykorzystywane jako źródła danych. Miało to
miejsce przykładowo w odniesieniu do braku (lub ograniczonej dostępności) w
niektórych państwach członkowskich informacji o wieku i płci w danych
pochodzących z rejestrów administracyjnych odnoszących się do imigracji i
azylu. Wiele organów krajowych wprowadziło ulepszone procedury, aby zapewnić
gromadzenie niezbędnych informacji w ramach imigracyjnych procedur
administracyjnych oraz poprawę systemów informatycznych, aby informacje te były
łatwo dostępne w celu uwzględnienia ich w danych statystycznych. W odpowiedzi na najpoważniejsze przypadki
braku lub niekompletnych danych – gdy, na przykład, żadne dane nie zostały
dostarczone przez dany kraj w ramach gromadzenia danych, Komisja wszczęła
działania następcze w związku z nieprzestrzeganiem przepisów. Podjęte działania
wykazały, że znaczna większość państw członkowskich dokłada intensywnych
starań, aby spełniać wymogi. Ponadto w kilku przypadkach rozwiązanie trudności
udało się znaleźć dzięki wzajemnej współpracy między władzami krajowymi i
służbami Komisji. Tabela 3 ukazuje, że problem kompletności
danych dotyczy głównie informacji odnoszących się do zezwoleń na pobyt. Tabela 3: Przegląd kompletności danych dla
każdej dziedziny (dane z 2011 r.) Artykuł 3 Migracja, liczba ludności, nabywanie obywatelstwa || Artykuł 4 Azyl || Artykuły 5 i 7 Egzekwowanie przepisów dotyczących imigracji || Artykuł 6 Zezwolenia na pobyt - Kompletne dane w przypadku 26 państw - Niekompletne dane w przypadku 3 państw - Brak danych w przypadku 2 państw || - Kompletne dane w przypadku 24 państw - Niekompletne dane w przypadku 6 państw - Brak danych w przypadku 1 państwa || - Kompletne dane w przypadku 26 państw - Niekompletne dane w przypadku 4 państw - Brak danych w przypadku 1 państwa || - Kompletne dane w przypadku 22 państw - Niekompletne dane w przypadku 5 państw - Brak danych w przypadku 4 państw 5.3. Terminowość W zależności od
rodzaju danych statystycznych dane objęte rozporządzeniem należy dostarczać w
terminie od 2 do 12 miesięcy po zakończeniu okresu referencyjnego. Szczególnie w pierwszych latach referencyjnych
rozporządzenia kilka państw członkowskich miało poważne trudności z
dotrzymaniem terminów przekazywania danych. Problemy te zostały w dużej mierze
rozwiązane, dzięki wprowadzeniu nowych metod i procedur statystycznych na
poziomie krajowym. Niektóre utrzymujące się problemy to odosobnione,
niepowtarzające się przypadki; na przykład związane ze zmianami personalnymi
lub zakłóceniami spowodowanymi przez zmianę systemów komputerowych. W
niektórych państwach członkowskich utrzymują się pewne bardziej systematyczne
problemy z terminowością, przede wszystkim w odniesieniu do zbiorów danych
dotyczących egzekwowania przepisów dotyczących imigracji i zezwoleń na pobyt,
ale trwają prace nad ich rozwiązaniem. Tabela 4: Zestawienie liczby państw nie
dostarczających danych w terminie dla każdej dziedziny Artykuł 3 Migracja, liczba ludności, nabywanie obywatelstwa || Artykuł 4 Azyl || Artykuły 5 i 7 Egzekwowanie przepisów dotyczących imigracji || Artykuł 6 Zezwolenia na pobyt Artykuł 5 || Artykuł 7 1 na 29 (brak danych z 2 państw) || 2 na 30 (brak danych z 1 państwa) || 16 na 30 (opóźnienia od 1 do 365 dni) (brak danych z 1 państwa) || 15 na 31 (opóźnienia od 1 do 29 dni) (brak danych z 2 państw) || 9 na 27 (opóźnienia od 1 do 35 dni) (brak danych z 4 państw) 5.4. Dostępność opublikowanych
danych Dane (i metadane) dotyczące migracji dla
wszystkich czterech dziedzin są udostępniane nieodpłatnie na stronie
internetowej Eurostatu w dziale: „Population and social conditions” (pol.: ludność
i warunki socjalne). Dane są uwzględniane w publikacjach zbiorczych, takich
jak Rocznik statystyczny Eurostatu[10],
jak również w szczegółowych publikacjach skoncentrowanych na konkretnych
tematach związanych z migracją[11].
Artykuł zatytułowany „Migration and migrant population statistics”[12] zamieszczony na
stronie internetowej Eurostatu w dziale „Statistics Explained” (pol. objaśnienia
statystyk) od dawna należy do dziesięciu najczęściej czytanych artykułów. Terminowe i coraz bardziej kompletne
dostarczanie danych na podstawie rozporządzenia przyczyniło się z kolei do poprawy
terminowości przetwarzania i rozpowszechniania danych przez Eurostat.
Opóźnienie między terminem otrzymania danych przez Eurostat i opublikowaniem
zweryfikowanych danych w publicznej bazie danych Eurostatu znacznie się
zmniejszyło w związku z wdrożeniem rozporządzenia. Na przykład miesięczne dane
dotyczące wniosków azylowych są obecnie publikowane zwykle w ciągu 4 dni lub
szybciej. Statystyki są również publikowane na poziomie
krajowym. 5.5. Porównywalność oraz spójność 5.5.1. Definicje W celu zapewnienia porównywalności tworzonych
statystyk w rozporządzeniu ustanowiono zharmonizowane definicje, które należy
stosować w odniesieniu do danych dostarczanych Komisji (Eurostatowi). Definicje
tam zawarte opierają się na zaleceniach statystycznych Narodów Zjednoczonych
oraz na obowiązujących przepisach europejskich w zakresie azylu, zezwoleń na
pobyt i kontroli granic zewnętrznych. W rozporządzeniu dopuszczono stosowanie przez
organy krajowe obowiązujących krajowych definicji w odniesieniu do danych
przekazanych za pierwszy rok obowiązywania rozporządzenia (dane dotyczące 2008
r.). Miało to zapewnić organom krajowym dodatkowy czas na wprowadzenie
niezbędnych zmian do procedur w celu dostosowania ich do zharmonizowanych
definicji. W czasie wprowadzania zmian w definicjach
statystycznych przez organy krajowe nastąpiła krótkoterminowa utrata
porównywalności między danymi z różnych lat, co spowodowało przerwy w ciągłości
statystycznych szeregów czasowych. Jednak w perspektywie średnio- i
długoterminowej porównywalność zostanie znacząco zwiększona poprzez stosowanie
ustalonych zharmonizowanych definicji. Stosowanie zharmonizowanych definicji oraz
dostosowanie danych ze źródeł krajowych do tych definicji może być niełatwe.
Często krajowe definicje odpowiadają praktykom i przepisom administracyjnym. Problemy dotyczące definicji najtrudniej
pokonać w odniesieniu do statystyk dotyczących przepływów migracyjnych i liczby
ludności objętych zakresem art. 3 rozporządzenia. To właśnie w odniesieniu do
tych danych występują największe różnice między systemami krajowymi pod
względem wykorzystywanych źródeł danych. W przypadku kilku państw trudno było
nawet zidentyfikować odpowiednie źródła tych danych. Siedem państw
członkowskich nie było w stanie zastosować 12-miesięcznego kryterium czasowego
do zdefiniowania przepływów imigracyjnych i emigracyjnych, np. ze względu na
fakt, że krajowa definicja statystyczna migracji (w przeciwieństwie do wizyty)
opierała się na kryterium trzymiesięcznym (wymóg uzyskania przez migranta
zezwolenia na pobyt w przypadku pobytu przekraczającego trzy miesiące). Jeżeli chodzi o art. 5 i 7 dotyczące
egzekwowania przepisów dotyczących imigracji, 11 państw potencjalnie odbiegło
od standardowej definicji, ponieważ nie były one w stanie potwierdzić, że statystyki
uwzględniały osoby, a nie decyzje administracyjne lub że w tej samej kategorii
osoby były liczone tylko raz w danym roku referencyjnym. 5.5.2. Źródła danych Porównywalność między krajami jest utrudniona
ze względu na fakt, że państwa członkowskie różnią się znacznie między sobą pod
względem źródeł danych wykorzystywanych do tworzenia statystyk dotyczących
migracji i pobytu obywateli UE i obywateli państw trzecich. Rozporządzenie
pozwala państwom członkowskim na oparcie dostarczanych danych statystycznych na
dowolnym odpowiednim źródle danych w zależności od jego dostępności i praktyki
krajowej. Statystyki zestawiane na podstawie rozporządzenia są oparte na danych
pochodzących z badań prowadzonych na granicach i w gospodarstwach domowych,
ewidencji ludności i danych administracyjnych odnoszących się do kontroli
granicznych, procedur azylowych oraz przyznawania zezwoleń na pobyt na
terytoriach państw członkowskich. W praktyce te różnice w źródłach danych mają
wpływ tylko na roczne dane statystyczne na temat przepływów migracyjnych oraz
liczby ludności dostarczane zgodnie z art. 3 rozporządzenia. Jak można zauważyć
w tabeli 5 poniżej, wszystkie dane statystyczne przekazywane na podstawie
innych artykułów rozporządzenia są oparte na administracyjnych źródłach danych.
Zwiększenie stopnia harmonizacji w zakresie zarządzania systemami
imigracyjno-azylowymi w UE (np. poprzez wdrażanie wspólnego europejskiego
systemu azylowego) przyczynił się do zagwarantowania wysokiego stopnia
porównywalności tych źródeł administracyjnych oraz uzyskiwanych z nich danych
statystycznych. Artykuł 9 ust. 1 rozporządzenia zezwala
również na stosowanie „naukowo udowodnionych i dobrze udokumentowanych metod
szacunku statystycznego” jako elementu procesu tworzenia statystyk. Takich szacunków
można dokonać, jeżeli bezpośrednio zaobserwowane dane nie są dostępne lub,
przykładowo, jeżeli dane z dostępnych źródeł krajowych muszą zostać
dostosowane, aby były zgodne z wymaganymi definicjami. Szacunki statystyczne są
od dawna stosowane w wielu krajach jako część procesu tworzenia oficjalnych
statystyk na temat migracji, w szczególności jeżeli wykorzystuje się w głównej
mierze dane pochodzące z badań. Celem tego przepisu jest zagwarantowanie, aby w
przypadku dalszego korzystania z takich szacunków przez organy krajowe
procedury stosowane w szacunkach były przejrzyste i dobrze udokumentowane.
Szacunki są zwykle używane wyłącznie do przygotowywania statystyk gromadzonych
na podstawie art. 3 rozporządzenia. Tabela 5: Przegląd źródeł danych Artykuł 3 Migracja || Artykuł 4 Azyl || Artykuły 5 i 7 Egzekwowanie przepisów dotyczących imigracji || Artykuł 6 Zezwolenia na pobyt Ewidencja ludności; rejestr/baza danych cudzoziemców; rejestr zezwoleń na pobyt/baza danych; rejestr zezwoleń na pracę/baza danych; badanie reprezentacyjne na granicach; spis powszechny; badanie reprezentacyjne gospodarstw domowych; metoda szacowania; inne || Źródła administracyjne || Źródła administracyjne || Źródła administracyjne 5.5.3. Spójność Tam, gdzie porównania są możliwe, wyniki
wskazują na wysoki stopień spójności z danymi gromadzonymi i publikowanymi w
ramach innych czynności i przez inne organy. Wszelkie różnice między danymi
dostarczanymi do Eurostatu i danymi statystycznymi publikowanymi przez organy
krajowe można wytłumaczyć różnicami w definicji, jeżeli, na przykład, państwa
członkowskie postanowiły zachować obowiązujące definicje w danych
statystycznych publikowanych w kraju. Statystyki dotyczące liczby ludności
zgromadzone na podstawie art. 3 rozporządzenia są spójne z danymi dotyczącymi
liczby ludności, które zostały zebrane odrębnie przez Eurostat w ramach
statystyk demograficznych. W przypadku statystyk dotyczących azylu (art. 4),
biorąc pod uwagę konkretne różnice w definicjach, dane są bardzo zbieżne z
porównywalnymi danymi publikowanymi przez wydział statystyczny Wysokiego
Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców. 5.6. Dalsze kroki na rzecz poprawy
jakości Oprócz danych wymaganych na mocy
rozporządzenia państwa członkowskie muszą dostarczać szczegółowe metadane,
objaśniające między innymi źródła danych i procedury, wszelkie procesy
szacowania lub modelowania stosowane w odniesieniu do danych, a także ich
możliwy wpływ na stopień zgodności z definicjami rozporządzenia. Państwa
członkowskie dobrze wypełniły wymóg dostarczania szczegółowych metadanych. Art. 10 ust. 2 rozporządzenia przewiduje
wprowadzenie rozporządzenia wykonawczego Komisji mającego na celu „określenie
reguł dotyczących dokładności i standardów jakości”. Jednakże ze względu na to,
że metody stosowane przez państwa członkowskie w tworzeniu statystyk objętych
rozporządzeniem znajdują się nadal w fazie rozwoju, a poziom jakości i
dokładności w dalszym ciągu się poprawia, na obecnym etapie przedwczesne byłoby
formułowanie przez Komisję wniosku w sprawie takiego rozporządzenia
wykonawczego. W związku z tym Komisja zamierza postępować na zasadzie
niepisanej umowy, stosując w latach 2013–2015 konkretne uzgodnione normy i
testy służące ocenie, czy jakość danych jest wystarczająca do publikacji.
Podejście to ma na celu zagwarantowanie, że przyszłe rozporządzenie wykonawcze
będzie zarazem realistyczne i możliwe do wykonania, a także, że stosowane w nim
będą możliwie najwyższe normy jakości. Zalecenia dotyczące treści i zakresu
rozporządzenia wykonawczego w sprawie norm jakości i dokładności będą stanowić
element kolejnego sprawozdania dla Parlamentu Europejskiego i Rady z
funkcjonowania rozporządzenia (termin sprawozdania to sierpień 2015 r.).
Sprawozdania państw członkowskich na temat jakości dostarczonych danych (wymagane
zgodnie z art. 12 ust. 3 rozporządzenia w sprawie statystyki europejskiej
(rozporządzenie (WE) nr 223/2009) dostarczą dalszych informacji do celów
przygotowania rozporządzenia wykonawczego. Komisja ustanowiła grupę zadaniową złożoną z
ekspertów w dziedzinie statystyk z zakresu migracji z sześciu krajowych urzędów
statystycznych; zadaniem tej grupy jest wspomaganie Komisji w przygotowywaniu
szczególnych norm jakości, które mają być stosowane w odniesieniu do danych z
różnych zbiorów danych objętych rozporządzeniem. 6. Koszty i obciążenia związane
ze statystykami w dziedzinie migracji Statystyki wymagane na podstawie
rozporządzenia są także potrzebne do celów krajowych, takich jak zarządzanie
krajowym systemem przetwarzania wniosków azylowych lub monitorowanie polityki w
zakresie kontroli granicznych. W niemal wszystkich przypadkach dane
wykorzystywane do tworzenia statystyk opierają się na istniejących systemach
administracyjnych i statystycznych. Szczególne obciążenia nakładane przez
rozporządzenie na organy krajowe są więc związane z koniecznością przygotowania
konkretnych dezagregacji lub tabel, które w przeciwnym razie być może nie
byłyby tworzone, a także z koniecznością stosowania zharmonizowanych definicji
i pojęć. W przypadku niektórych organów krajowych spowodowało to jednorazowe
koszty związane z niezbędnymi dostosowaniami do metod, procedur i systemów. Zakres dodatkowych obciążeń jest różny w
poszczególnych państwach członkowskich w zależności od stopnia podobieństwa
między obowiązującymi krajowymi systemami statystyk z zakresu migracji a
wymogami rozporządzenia. Jednak w większości państw członkowskich oraz w
odniesieniu do większości danych statystycznych objętych rozporządzeniem
dodatkowe koszty i obciążenia zostały uznane za stosunkowo ograniczone i
proporcjonalne do uzyskanych zarówno na szczeblu UE, jak i na szczeblu
krajowym, korzyści płynących z bardziej kompletnych i zharmonizowanych
statystyk dotyczących migracji. 7. Monitorowanie zgodności Wdrożenie rozporządzenia spowodowało wzrost
kompletności i stopnia harmonizacji statystyk europejskich z zakresu migracji i
ochrony międzynarodowej. Pomimo tych osiągnięć konieczne są jednak dalsze
działania usprawniające w odniesieniu do pewnych danych statystycznych oraz w
przypadku niektórych państw członkowskich. Rozporządzenie obejmuje cztery
główne zbiory danych, z których każdy stwarza szczególne trudności
metodologiczne. Dyskusje z udziałem krajowych dostawców danych w trakcie
przygotowywania rozporządzenia pokazały, że proces wdrażania będzie musiał być
prowadzony w sposób powtarzalny, a udoskonalenia wprowadzane na przestrzeni
wielu lat. Konieczne są jednak nieustające wysiłki, aby zakończyć wdrażanie i
pokonać utrzymujące się problemy związane z nieprzestrzeganiem rozporządzenia. 8. Podsumowanie Rozporządzenie (WE) nr 862/2007 doprowadziło
do znacznej poprawy europejskich statystyk z zakresu migracji i ochrony
międzynarodowej. Dane dostarczane Komisji przez organy krajowe są bardziej
kompletne i, w większości przypadków, oparte na porównywalnych definicjach
statystycznych. Odnotowano odpowiadający temu wzrost wykorzystania tych
statystyk przez organy na szczeblu europejskim i krajowym, organizacje
pozarządowe oraz obywateli. Ze względu na szeroki zakres statystyk
gromadzonych na podstawie rozporządzenia oraz problemów metodycznych i
koncepcyjnych związanych z zagadnieniami, których dotyczą te statystyki,
należało się spodziewać, że proces wdrażania będzie czasochłonny i będzie się
wiązać z wieloma trudnościami. Wiele problemów zidentyfikowanych na początku
wdrażania rozporządzenia zostało rozwiązanych. Utrzymują się jednak znaczące
uchybienia w danych przekazywanych przez niektóre państwa członkowskie;
uchybienia te dotyczą przede wszystkim niedostępności niektórych istotnych
danych statystycznych, terminowego dostarczania danych w niektórych dziedzinach
oraz niewłaściwego stosowania zharmonizowanych definicji statystycznych. Dane wymagane na mocy rozporządzenia powinny
odzwierciedlać zmieniające się potrzeby użytkowników, przy uwzględnieniu możliwości
dostawców danych. Mogłoby to doprowadzić do przyszłych zmian rozporządzenia w
celu dodania nowych kategorii danych lub określonych dezagregacji, bądź też
usunięcia wymogów w zakresie danych, jeżeli zostaną one uznane za mniej
przydatne. Konieczne są wznowione i skoordynowane wysiłki
na rzecz przezwyciężenia utrzymujących się problemów z tymi statystykami.
Będzie to wymagać ciągłej komunikacji i współpracy między właściwymi organami
krajowymi i Komisją. [1] Dz.U. L 199 z 31.7.2007, s. 23. [2] Rozporządzenie
Komisji (UE) nr 216/2010 z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wykonania
rozporządzenia (WE) nr 862/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie
statystyk Wspólnoty z zakresu migracji i ochrony międzynarodowej, w odniesieniu
do definicji kategorii przyczyn wydania zezwoleń na pobyt (Dz.U. L 66
z 16.3.2010, s. 1). [3] Rozporządzenie
Komisji (UE) nr 351/2010 z dnia 23 kwietnia 2010 r. w sprawie wykonania
rozporządzenia (WE) nr 862/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie
statystyk Wspólnoty z zakresu migracji i ochrony międzynarodowej w odniesieniu
do definicji kategorii grup kraju urodzenia, grup kraju poprzedniego miejsca
zamieszkania, grup kraju kolejnego miejsca zamieszkania oraz grup obywatelstwa
(Dz.U. L 104 z 24.4.2010, s. 37). [4] Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady:
Sprawozdanie roczne na temat imigracji i azylu (COM(2011) 291 final) http://ec.europa.eu/home-affairs/news/intro/docs/110524/291/1_EN_ACT_part1_v8.pdf [5] Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady,
Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Komunikat w
sprawie migracji (COM(2011) 248 final) http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2011:0248:FIN:PL:PDF [6] Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady,
Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Komunikat w
sprawie zwiększenia solidarności wewnątrz UE w dziedzinie azylu (COM(2011) 835
final) http://ec.europa.eu/homeaffairs/news/intro/docs/201112/1_EN_ACT_part1_v6.pdf [7] Dokument roboczy służb Komisji: Demography Report 2010 -
Older, more numerous and diverse Europeans http://epp.eurostat.ec.europa.eu/portal/page/portal/product_details/publication?p_product_code=KE-ET-10-001 [8] Migrants in Europe: a statistical portrait of the first
and second generation http://epp.eurostat.ec.europa.eu/portal/page/portal/product_details/publication?p_product_code=KS-31-10-539 [9] Decyzja Rady 2008/381/WE z dnia 14 maja 2008 r. w
sprawie ustanowienia Europejskiej Sieci Migracyjnej (Dz.U. L 131 z 21.5.2008,
s. 7). [10] http://epp.eurostat.ec.europa.eu/portal/page/portal/product_details/publication?p_product_code=KS-CD-11-001 [11] Zob. na przykład publikacje Eurostatu z serii „Statistics
in Focus”, takie jak „Asylum applicants and first instance decisions on asylum
applications: second quarter 2011” – wydanie nr 11/2012 http://epp.eurostat.ec.europa.eu/portal/page/portal/product_details/publication?p_product_code=KS-SF-12-011
lub „Immigration
to EU Member States down by 6 % and emigration up by 13 % in 2008” - wydanie nr
1/2011 [12] http://epp.eurostat.ec.europa.eu/statistics_explained/index.php/Migration_and_migrant_population_statistics