Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

2011/C 310/12

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 (1). Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.

STRESZCZENIE

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

„SZŐREGI RÓZSATŐ”

NR WE: HU-PGI-0005-0389-21.10.2004

ChNP ( ) ChOG ( X )

Niniejsze streszczenie zawiera główne elementy specyfikacji produktu i jest przeznaczone do celów informacyjnych.

1.   Właściwy organ państwa członkowskiego:

2.   Grupa składająca wniosek:

3.   Rodzaj produktu:

4.   Specyfikacja produktu:

(Podsumowanie wymogów określonych w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

4.1.   Nazwa:

„Szőregi rózsatő”

4.2.   Opis produktu:

Ulepszona róża o nagich korzeniach, wprowadzona do obrotu, składa się z podkładki oraz zaszczepionego na niej ulepszonego kultywaru. Jako podkładkę stosuje się następujące odmiany: Laxa, Polmeriana, Schmid’s Ideal, Inermis, Multiflora oraz Superbe. Podkładka musi mieć następujące cechy charakterystyczne: zdolność przetrwania w temperaturach sięgających nawet – 30 °C bez ponoszenia szkód; odporność na choroby (w szczególności rdzę róży, czarną plamistość róży oraz mączniaka); odporność na wysychanie i wilgoć; dużą siłę wzrostu (powinna rozwijać się silnie, zdrowo i szybko); tolerancję na glebę o zwiększonej zawartości wapnia (z wyjątkiem odmiany Multiflora); łatwość rozmnażania (nasiona powinny szybko kiełkować bez spoczynku).

Do produkcji „Szőregi rózsatő” stosowane są grupy kultywarów róż ogrodowych, rabatowych, hybrydowych herbacianych, polyanta, floribunda, wielokwiatowych, miniaturowych oraz okrywowych. Zrazy z tych grup mogą być również naszczepione na własnym pniu (z wyjątkiem floribundy), na wysokości od 40 cm do 140 cm.

Cechy rośliny o o chronionym oznaczeniu geograficznym „Szőregi rózsatő” zaliczają ją do kategorii A lub B:

4.3.   Obszar geograficzny:

Ulepszona róża o nagich korzeniach, do której odnosi się chronione oznaczenie geograficzne „Szőregi rózsatő”, jest produkowana w obrębie granic administracyjnych następujących miejscowości w komitacie Csongrád: Szeged-Szőreg, Szeged-Mihálytelek, Szeged-Gyálarét, Algyő, Deszk, Újszentiván, Kübekháza oraz Tiszasziget.

4.4.   Dowód pochodzenia:

Producent prowadzi rejestr, który jest kontrolowany i certyfikowany przez właściwe organy oraz utrzymywany zgodnie z urzędowymi przepisami. Rejestr zawiera następujące informacje: numer topograficzny obszaru; liczbę zasadzonych podkładek, ich odmiany i pochodzenie; plan sadzenia; harmonogram szczepień i plan jego wdrożenia; liczbę szczepień w zależności od odmiany; ilość i jakość dystrybuowanego produktu końcowego oraz ilość sprzedanych roślin danej odmiany; odbiorcę (lub nabywcę), numer umowy zawartej z nabywcą, numer producenta oraz kod danej rośliny. Na potrzeby wprowadzania do obrotu ulepszonej róży o nagich korzeniach pod marką „Szőregi rózsatő” Szõregi Virág-Dísznövény Áfész prowadzi jednolity elektroniczny system rejestracji, który zapewnia stałą jakość. Po nabyciu (dostawie) kultywarów ulepszonej róży od hodowców, przed wprowadzeniem do obrotu opatruje się je wspólną etykietą, zdjęciem i nazwą odmiany.

4.5.   Metoda produkcji:

Procedura rozpoczyna się od pozyskania i produkcji podkładki. Jeżeli hodowcy decydują się na produkcję własnych podkładek, nasiona muszą zostać wysiane jesienią lub wiosną, w zależności od tego, czy stratyfikacja nasion odbywa się w sposób naturalny czy sztuczny. Sadzonki wykopywane są późną jesienią. Po wykopaniu sadzonki muszą przejść selekcję, po czym są układane w wiązki według grubości szyjki korzeniowej. Na tym etapie procedury sadzonki można zakupić (w przypadku hodowców, którzy nie produkują własnych podkładek). Wiązki sadzonek, bez względu na to, czy zostały wyprodukowane przez samych hodowców czy też zakupione, należy posadzić w bruździe pod kątem i starannie przykryć ziemią, tak aby wszystkie pędy zostały równo przykryte do dwóch trzecich ich wysokości.

Kolejnym etapem procedury jest przygotowanie gleby pod sadzenie. Gleba dorzecza Cisy i Maruszy jest idealna pod uprawę róż. Należy jednak pamiętać o umieszczaniu podkładek w glebie bogatej w składniki odżywcze i wolnej od chwastów. Płodozmian jest obowiązkowy w przypadku hodowli róż. Uprawami poprzedzającymi muszą być zboża i siano. Po zbiorze upraw poprzedzających na jesieni należy zadbać o ochronę roślin i wykonać głęboką orkę (30–40 cm) za pomocą talerzowania lub kultywatora obrotowego.

Sadzenie należy przeprowadzić w połowie lutego oraz na początku marca. Kolejność sadzenia podkładek zależy od ich rozmiaru – zaczyna się od tych najgrubszych, a kończy na najcieńszych. Podkładki należy przygotować przed sadzeniem: korzenie skraca się do długości 17 cm, a pędy – do 10 cm. Zazwyczaj podkładki sadzi się ręcznie, ale sadzenie za pomocą maszyny jest także dopuszczalne. Odstęp między rzędami wynosi 80–90 cm, a między krzakami – 12–14 cm. Po zasadzeniu przygotowywane są skiby. Głębokość sadzenia jest bardzo ważna: szyjka korzeniowa sadzonki powinna wystawać 2–3 cm nad ziemię w celu ułatwienia szczepienia.

Rośliny powinny być pielęgnowane i chronione przez cały cykl produkcyjny. Uprawa ziemi niszczy chwasty i szkodniki. Z uwagi na fakt, że dostarczanie składników odżywczych podnosi odporność róż, należy stosować nawozy mineralne oraz, w miarę możliwości, nawozy naturalne pochodzące od zwierząt gospodarskich. Płodozmian pomaga zapobiegać namnażaniu się konkretnych szkodników. Należy regularnie usuwać chwasty z podkładek. Można to robić za pomocą mechanicznych bron obrotowych lub przez oranie i ręczne okopywanie za pomocą motyki. Praktyka ta, którą należy stosować 4–6 razy w roku, zapewnia również odpowiednie napowietrzenie gleby. Rośliny należy regularnie pryskać w celu zabezpieczenia ich przed chorobami grzybiczymi i szkodnikami. Nawadnianie jest również ważne, choć zależne od pogody.

Szczepienie, które następuje po sadzeniu, trwa od drugiej połowy lipca do początku września. W przypadku róż stosuje się zrazy w stanie uśpienia. Szczepienie składa się z trzech oddzielnych etapów: otwarcie podkładki, szczepienie i obwiązanie. Pączki należy brać z ulepszonych, średnio ukwieconych kultywarów róż, zaszczepionych w poprzednim roku.

Pierwszą czynnością, którą należy wykonać po szczepieniu, jest rozrzucenie nawozu mieszanego na podkładki w okresie zimowym. Wiosenne prace przy różach zaczynają się w drugim roku i polegają na ich przycinaniu. Następnie należy odciąć podkładkę powyżej pączka za pomocą ostrego sekatora. Odrosty między pędami należy usunąć. Zrazy powinny zostać uszczyknięte po osiągnięciu 5–10 cm, aby róże mogły się rozkrzewić. Do czynności, które należy wykonać wiosną przy ulepszonych różach, należą również: regularne, mechaniczne usuwanie chwastów, ręczne okopywanie za pomocą motyki oraz pryskanie. Latem z róż, które były uprzednio szczepione, zbiera się zrazy potrzebne do szczepienia podkładek.

Róże są wykopywane jesienią. Październik jest najlepszym miesiącem na zbieranie róż. Przed ich wykopaniem należy je przyciąć na wysokości ok. 40 cm. W trakcie zbioru róże, które zostały zaorane i wykopane przy pomocy ciągnika, muszą zostać pozbawione liści i odrostów, zaklasyfikowane, powiązane w pęczki i opatrzone etykietami. Po sortowaniu i powiązaniu róże należy jak najszybciej umieścić w chłodnym miejscu, aby zapobiec ich wyschnięciu. Najlepszym miejscem na przechowywanie są chłodnie, w których zarówno zimą, jak i latem, panuje temperatura między 0 °C a 2 °C.

Podstawowymi materiałami wykorzystywanymi do pakowania są torf i trociny, wymieszane w odpowiednich proporcjach (50:50) i osłonięte poliestrem lub papierem. Rośliny można sadzić razem z papierowym opakowaniem, które rozkłada się w glebie. Celem pakowania róż jest zapewnienie ochrony ich korzeni przed wysychaniem oraz uszkodzeniami mechanicznymi. Róże tej samej klasy wiązane są w pęczki składające się z 10 sztuk, a każdy pęczek opatrywany jest etykietą. Tak przygotowane pęczki po 10 róż wiązane są następnie w partie składające się z pięciu pęczków.

4.6.   Związek z obszarem geograficznym:

Wyjątkowa jakość „Szőregi rózsatő” wynika po części z ponad stuletniej tradycji uprawy, a po części ze znakomitego klimatu i warunków geograficznych obszaru produkcyjnego.

Związek historyczny: Początek uprawy róż oraz sprzedawania szczepionych podkładek i ciętych kwiatów w regionie Szeged-Szőreg, w Új-Szeged, przypada na koniec XIX w. Historia uprawiania róż w Szőreg jest powiązana z tradycjami produkcji w Szeged i Új-Szeged oraz z rozwojem ogrodnictwa. Młodzi mistrzowie sztuki szczepienia roślin ze szkółek w Szeged osiedlili się w Szőreg, gdzie na własnych, niewielkich działkach wielkości 400–800 négyszögöl (1 440–2 880 m2) zajmowali się ogrodnictwem na własny rachunek. Założyli szkółkę, by przez większość czasu sprzedawać szczepione podkładki razem z zamówieniami ze szkółki w Szeged, w której byli zatrudnieni. Na początku XX w. w Szőreg powstał nowy sektor gospodarki, którego pionierami byli ubodzy chłopi pańszczyźniani oraz robotnicy dniówkowi. Ci drobni ogrodnicy z Szőreg byli również praktykami i ekspertami w swojej dziedzinie. Cały czas doskonalili swój fach, wykonując szczepienia we własnych ogrodach. Po uzyskaniu niezbędnej praktyki podróżowali do odległych miejsc, by tam szczepić krzewy róż, rozsławiając swoją pracą Szőreg. Ta niewielka grupa szkoliła następne pokolenia ogrodników. Rozkwit hodowli róż w Szőreg przypadł na rok 1927.

Drobni właściciele szkółek byli zależni od siebie nawzajem. Z powodu trudności ze sprzedażą własnych róż w 1936 r. założyli pierwszą spółdzielnię. W 1938 r. szkółki Szeged-Szőreg zajmowały całkowitą powierzchnię równą 350 kh (2) i produkowały 1 250 000 szczepów. Powierzchnia pozostałych szkółek na Węgrzech wynosiła 850 mórg węgierskich. Produkowały one 2 040 000 szczepów. Szkółki w regionie Szeged-Szőreg zaczęły eksportować róże już na początku XX w. W latach 1929–1931 szkółki z Szeged-Szőreg odpowiadały średnio za 63,6 % całkowitego krajowego eksportu szkółkarskiego (równowartość 587 000 szczepów), co dowodzi, że te małe szkółki produkowały doskonałe szczepy.

Szőreg i okolice są głównym regionem hodowli róż – 98 % produkcji tej rośliny na Węgrzech pochodzi właśnie z tego obszaru. „Szőregi rózsatő” cieszy się również dobrą reputacją i światowym uznaniem, czego najlepszym dowodem jest fakt, że większość (ponad trzy czwarte) z 4–5 milionów ulepszonych róż o nagich korzeniach, produkowanych każdego roku, jest eksportowana.

Czynniki przyrodnicze: Oprócz długiej tradycji uprawy czynnikiem, który silnie wiąże róże z okolicami Szőreg, są znakomite warunki środowiskowe. Aby produkcja silnych, odpornych róż dobrej jakości była możliwa, muszą zaistnieć trzy następujące czynniki: bogata w składniki odżywcze gleba dobrej jakości, odpowiednie nawodnienie oraz wystarczające nasłonecznienie.

Region, w którym produkuje się „Szőregi rózsatő”, znajduje się na dawnej równinie zalewowej ujścia rzek Cisy i Maruszy. Średnio spoiste iły, które powstały na tym obszarze, z ich dużą zawartością próchnicy i dobrą przepuszczalnością, oraz mulista gleba aluwialna sprawiają, że podkładki uprawiane na tym obszarze intensywnie się krzewią i posiadają więcej włośników niż ulepszone róże o nagich korzeniach uprawiane na innych rodzajach gleby. Ze względu na dobrą przepuszczalność woda nie stoi w glebie, której luźna struktura, umożliwiająca napowietrzenie, zapewnia dostęp do tlenu niezbędnego dla właściwego rozwoju korzeni. Silnie krzewiące się podkładki gwarantują lepszy pobór substancji odżywczych, a ulepszona część lepiej wzrasta, silniej się rozwija i wypuszcza więcej pędów i kwiatów niż rośliny hodowane na glebach o innych właściwościach. Ulepszona róża o nagich korzeniach przeznaczona do obrotu jest zatem dużo bardziej odporna na choroby i mróz oraz gwarantuje zachowanie swoich cech nawet w przypadku uprawy na innych rodzajach gleby. Dzięki bliskości rzek Cisy i Maruszy uprawy róż mają również zapewnioną optymalną względną wilgotność oraz możliwości nawadniania.

Jednym z czynników środowiskowych ważnych dla uprawy róż jest światło, jako że dostarcza ono energii niezbędnej dla fotosyntezy. Oprócz intensywności nasłonecznienia długość dnia, natężenie i energia światła mają także znaczący wpływ na jakość „Szőregi rózsatő”. W regionie produkcyjnym Szőreg lata są najgorętsze i jest najwięcej słonecznych dni w całych Węgrzech. Średnia roczna temperatura wynosi 11,5 °C, natomiast w sezonie wegetacyjnym wynosi ona 18 °C. Nasłonecznienie w tym regionie sięga 2 100 godzin i przekracza średnią dla obszarów położonych bardziej na północ. Sezon wegetacyjny rozpoczyna się wczesną wiosną i trwa do późnej jesieni, co oznacza, że jest on wydłużony, dzięki czemu rośliny otrzymują więcej słońca i ciepła niż ma to miejsce na obszarach północnych. Skutkuje to silnym wzrostem. Ulepszone róże o nagich korzeniach dobrze znoszą jesień i wypuszczają grube, odpowiednio zdrewniałe pędy z dobrze rozwiniętymi, zdrowymi pąkami. Bogate zapasy składników odżywczych w pędach pozwalają na długotrwałe przechowywanie zbieranych na jesieni kultywarów róż i ułatwiają ich ukorzenianie po zasadzeniu w kolejnych latach. Odporność na mróz jest większa, ponieważ w okolicach Szőreg po gorącym lecie często następują mroźne zimy, w trakcie których rośliny uodparniają się na resztę życia. W przypadku „Szőregi rózsatő” ukorzenienie po zasadzeniu jest gwarantowane.

Czynnik ludzki, wiedza fachowa: Produkcja „Szőregi rózsatő” trwa od ponad wieku, a tradycje z nią związane są unikatowe w skali kraju. Wymagająca, zarówno pod względem nakładu pracy, jak i umiejętności, uprawa ulepszonych róż o nagich korzeniach ma zazwyczaj miejsce w rodzinnych, wielopokoleniowych gospodarstwach. Wiedza i umiejętności, które rozwinęły się w tym regionie, są przekazywane z pokolenia na pokolenie, w tym zarówno tradycje związane z uprawą, techniki ręcznego szczepienia, jak i zręczność konieczna do ich stosowania.

Podsumowując, można powiedzieć, że region Cisy i Maruszy – w tym jego klimat kontynentalny, bogata w składniki odżywcze, idealnie nawodniona, gliniasta, aluwialna gleba o luźnej strukturze oraz właściwe nasłonecznienie – stwarza idealne warunki dla uprawy „Szőregi rózsatő”. Dzięki wyjątkowym warunkom przyrodniczym oraz fachowej wiedzy i doświadczeniu, przekazywanym z pokolenia na pokolenie, szczególne właściwości „Szőregi rózsatő” zostają zachowane niezależnie od warunków klimatycznych.

4.7.   Organ kontrolny:

4.8.   Etykietowanie:

Na etykiecie widnieje napis „Szőregi rózsatő” oraz poniższy obrazek:

Po wpisaniu do rejestru wspólnotowego produkt należy opatrzyć etykietą zawierającą informację o chronionym oznaczeniu geograficznym oraz stosownym symbolem wspólnotowym.

(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2)  Akr katastralny jest dawną jednostką miary równą 1 600négyszögöl, czyli 0,5755 ha lub 5 755 m2.