Recommendation for a COUNCIL RECOMMENDATION on the National Reform Programme 2011 of Romaniaand delivering a Council opinionon the updated Convergence Programme of Romania 2011-2014
Zalecenie ZALECENIE RADY w sprawie krajowego programu reform Rumunii z
2011 r.
oraz zawierające opinię Rady
na temat zaktualizowanego programu konwergencji na lata 2011-2014
przedstawionego przez Rumunię RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 121 ust. 2 i
art. 148 ust. 4, uwzględniając rozporządzenie
Rady (WE) nr 1466/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie wzmocnienia nadzoru
pozycji budżetowych oraz nadzoru i koordynacji polityk gospodarczych[1], w szczególności jego art.
9 ust. 3, uwzględniając zalecenie Komisji
Europejskiej[2], uwzględniając konkluzje Rady
Europejskiej, uwzględniając opinię Komitetu
Zatrudnienia, po konsultacji z Komitetem
Ekonomiczno-Finansowym, a także mając na uwadze, co
następuje: (1)
Dnia 6 maja 2009 r. Rada przyjęła
decyzję (2009/459/WE) w sprawie udzielenia Rumunii średnioterminowej
pomocy finansowej na okres trzech lat, zgodnie z postanowieniami art. 143
Traktatu. W towarzyszącym protokole ustaleń podpisanym w dniu 23 czerwca
2009 r. i jego kolejnych uzupełnieniach określono warunki
dotyczące polityki gospodarczej, na podstawie których wypłacana
była pomoc finansowa. Decyzja Rady została zmieniona dnia 16 marca 2010
r. decyzją 2010/183. W związku z udanym wdrożeniem programu
przez Rumunię i biorąc pod uwagę częściowe
skorygowanie rachunku obrotów bieżących za sprawą
utrzymujących się słabości strukturalnych na rynku
produktowym i rynku pracy w Rumunii, które sprawiają, że państwo
to jest wrażliwe na międzynarodowe wstrząsy cenowe, dnia 12 maja
2011 r. Rada przyjęła decyzję (2011/288/UE) w sprawie udzielenia
Rumunii zapobiegawczo średnioterminowej pomocy finansowej na okres trzech
lat, zgodnie z postanowieniami art. 143 Traktatu. Towarzyszący jej
protokół ustaleń zostanie podpisany w [czerwcu
2011 r.]. (2)
W dniu 26 marca 2010 r. Rada Europejska
przyjęła wniosek Komisji Europejskiej dotyczący wprowadzenia
nowej strategii na rzecz zatrudnienia i wzrostu gospodarczego,
zatytułowanej „Europa 2020”, opartej na ściślejszej koordynacji
polityki gospodarczej, która skupiać się będzie na
najważniejszych obszarach wymagających podjęcia
działań służących pobudzeniu europejskiego
potencjału w dziedzinie zrównoważonego rozwoju i
konkurencyjności. (3)
W dniu 13 lipca 2010 r. Rada przyjęła
zalecenie w sprawie ogólnych wytycznych polityk gospodarczych państw
członkowskich i Unii (na lata 2010–2014), a w dniu 21 października 2010
r. decyzję dotyczącą wytycznych w sprawie polityki zatrudnienia
państw członkowskich[3],
które razem stanowią „zintegrowane wytyczne”. Państwa
członkowskie zostały poproszone o uwzględnienie zintegrowanych
wytycznych w swojej krajowej polityce gospodarczej i polityce zatrudnienia. (4)
Dnia 12 stycznia 2011 r. Komisja przyjęła
pierwszą roczną analizę wzrostu gospodarczego, rozpoczynając
w ten sposób nowy cykl zarządzania gospodarczego w UE i pierwszy
europejski semestr zintegrowanej i prowadzonej ex ante koordynacji
polityki, który ma swoje umocowanie w strategii „Europa 2020”. (5)
Dnia 25 marca 2011 r. Rada Europejska
zatwierdziła priorytety dotyczące konsolidacji budżetowej i
reform strukturalnych (zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 15 lutego i 7 marca 2011
r. i w związku z przedstawioną przez Komisję roczną
analizą wzrostu gospodarczego). Podkreśliła ona również
priorytetowe znaczenie przywrócenia dobrej sytuacji budżetowej i
stabilności finansów publicznych, zmniejszenia bezrobocia w drodze reform
rynku pracy oraz podjęcia nowych działań
służących zwiększeniu tempa wzrostu. Rada zwróciła
się do państw członkowskich, aby przekształciły te
priorytety w konkretne środki, które zostaną włączone do
ich programów stabilności lub programów konwergencji oraz do ich krajowych
programów reform. (6)
W dniu 25 marca 2011 r. Rada Europejska
wezwała także państwa członkowskie uczestniczące w
pakcie euro plus, by przedstawiły swoje zobowiązania w ramach tego
paktu odpowiednio wcześnie, tak by mogły zostać
włączone do ich programów stabilności lub konwergencji oraz
krajowych programów reform. (7)
W dniu 2 maja 2011 r. Rumunia przedstawiła
aktualizację z 2011 r. do programu konwergencji, obejmującą lata
2011–2014, oraz krajowy program reform z 2011 r. Oba programy zostały
ocenione w tym samym czasie. (8)
W latach 2002-2008 miał miejsce dynamiczny
wzrost rumuńskiej gospodarki – wzrost realnego PKB wynosił
średnio 6,3 %, czyli przekraczał jej poziom potencjalnego wzrostu.
Wzrost gospodarczy był napędzany głównie przez popyt
wewnętrzny, ponieważ dynamiczny wzrost akcji kredytowej i
wysokości wynagrodzeń sprzyjał konsumpcji prywatnej i
inwestycjom. Do tej wysokiej koniunktury przyczyniał się także
napływ kapitału zagranicznego, ale doprowadziła ona do
przegrzania gospodarki, a także poważnych zaburzeń równowagi
zewnętrznej i budżetowej. Deficyt obrotów bieżących
osiągnął szczytową wartość 13,6 % PKB w 2007 r.,
a w 2008 r. spadł tylko nieznacznie – do 11,4% PKB. Wysokie
zadłużenie zagraniczne rosło w wyniku procyklicznej polityki
budżetowej; deficyt nominalny zwiększył się z 1,2 % PKB w 2005
r. do 5,7 % PKB w roku 2008 na skutek powtarzających się
odchyleń w realizacji budżetu, dotyczących przede wszystkim
wydatków bieżących. Kryzys finansowy, a następnie
ogólnoświatowe pogorszenie koniunktury gospodarczej nasiliły
awersję inwestorów do ryzyka, co doprowadziło do znacznego zmniejszenia
napływu kapitału do Rumunii. Współczynnik aktywności
zawodowej nie wzrósł pomimo sprzyjających warunków gospodarczych; w
latach boomu gospodarczego stopa zatrudnienia nie zmieniła się w
znaczącym stopniu. Podczas okresu pogorszenia koniunktury gospodarczej zatrudnienie
spadało, osiągając w 2010 r. poziom 63,3 %, natomiast stopa
bezrobocia wzrosła z 5,8 % w 2008 r. do 7,3 % w 2010 r. Bezrobocie jest
szczególnie wysokie wśród ludności romskiej. W obliczu tej sytuacji i
pilnych potrzeb finansowych władze Rumunii zwróciły się w maju 2009
r. o międzynarodową i unijną pomoc finansową. (9)
W związku z udanym wdrożeniem programu
dostosowawczego wymaganego przez UE/MFW oraz w celu utrwalenia tych
osiągnięć przeprowadzono negocjacje z władzami Rumunii, w
wyniku których ustalono ostrożnościowy program UE/MFW na lata 2011-2013.
Nowy program przewiduje kontynuację konsolidacji budżetowej, reformy
zarządzania budżetem i działania na rzecz utrzymania
stabilności finansowej, które rozpoczęto w ramach programu na lata 2009-2011.
Oprócz tego kładzie się w nim silny nacisk na reformy strukturalne
rynku produktowego (sektorów energii i transportu) i rynku pracy, które są
konieczne, aby uwolnić potencjał wzrostu gospodarczego,
przyczynić się do tworzenia nowych miejsc pracy i zwiększyć
wykorzystanie funduszy unijnych w Rumunii. Działania Rumunii mające
na celu osiągnięcie w 2011 r. docelowego poziomu deficytu kasowego
wynoszącego 4,4 % PKB (poniżej 5 % PKB według ESA)
postępują zgodnie z planem. Osiągnięcie tego poziomu dobrze
przygotowałoby Rumunię do osiągnięcia docelowego poziomu
deficytu na 2012 r., wynoszącego poniżej 3% PKB, chociaż zgodnie
z prognozą gospodarczą służb Komisji z wiosny 2011 r.
konieczne byłoby w tym celu podjęcie dalszych środków.
Władze Rumunii podjęły również działania, aby
zrealizować przewidziane w nowym programie cele reform strukturalnych i
utrzymać stabilność finansową. (10)
Na podstawie oceny zaktualizowanego programu
konwergencji zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1466/97 Rada jest
zdania, że założenia makroekonomiczne będące podstawą
prognoz zawartych w programie są realistyczne. Celem programu konwergencji
jest skorygowanie nadmiernego deficytu do 2012 r., to jest w terminie
wyznaczonym przez Radę w jej zaleceniu z dnia 16 lutego 2010 r. W
programie założono osiągnięcie deficytu nominalnego w
wysokości 2,6 % PKB w 2013 r. oraz 2,1 % PKB w 2014 r., przy czym
planowana konsolidacja opiera się głównie na zmniejszaniu wydatków.
Biorąc pod uwagę saldo strukturalne przeliczone przez
służby Komisji, średniookresowy cel budżetowy nie zostanie
osiągnięty w okresie objętym programem. Strategia konsolidacyjna
wydaje się przewidywać wczesne działania – przeprowadzenie zmian
strukturalnych jest zaplanowane głównie na lata 2011 i 2012. W latach 2013
i 2014 nie planuje się natomiast żadnej poprawy salda strukturalnego.
Przewidziana ścieżka deficytu jest odpowiednia w latach 2011 i 2012,
ale nie w latach 2013 i 2014. Główne zagrożenia dla realizacji celów
budżetowych to: ryzyka związane z ich wdrożeniem,
zaległości płatnicze przedsiębiorstw państwowych,
które stanowią poważne zobowiązanie warunkowe dla budżetu,
oraz wyrażone przez Komisję (Eurostat) zastrzeżenia
dotyczące notyfikacji procedury nadmiernego deficytu wobec Rumunii[4]. (11)
Rumunia zakomunikowała swoje zobowiązania
w ramach paktu euro plus[5]
w krajowym programie reform i w programie konwergencji, które zostały
przedstawione w dniu 2 maja 2011 r. Większość z tych
zobowiązań została już zrealizowana lub jest w trakcie
realizacji w ramach programu średnioterminowej pomocy finansowej i
zobowiązania te są zasadniczo odpowiednie, aby sprostać
wyzwaniom, które postawiono w pakcie. (12)
Komisja dokonała oceny programu konwergencji i
krajowego programu reform, w tym zobowiązań podjętych w ramach
paktu euro plus[6].
Komisja wzięła pod uwagę nie tylko ich znaczenie dla
zrównoważonego charakteru polityki budżetowej i polityki
społeczno-gospodarczej w Rumunii, ale także stopień poszanowania
przepisów oraz wytycznych UE, ze względu na konieczność
wzmocnienia całościowego zarządzania gospodarczego w Unii
Europejskiej poprzez wnoszenie na poziomie UE wkładu w przyszłe
decyzje krajowe. (13)
W świetle powyższej oceny, a także
biorąc pod uwagę zalecenie Rady z dnia 16 lutego 2010 r. na podstawie
art. 126 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Rada zbadała
aktualizację programu konwergencji Rumunii z 2011 r. i jej opinia[7] znajduje odzwierciedlenie w
poniższym zaleceniu. Uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z
dnia 25 marca 2011 r., Rada zbadała krajowy program reform
przedłożony przez Rumunię, NINIEJSZYM ZALECA Rumunii: Wdrożenie środków określonych w
decyzji Rady 2009/459/WE, zmienionej decyzją Rady 2010/183/UE, wraz ze
środkami ustanowionymi w decyzji Rady 2011/288/UE i określonymi
szczegółowo w protokole ustaleń z dnia 23 czerwca 2009 r. oraz w jego
kolejnych uzupełnieniach, a także w protokole ustaleń z [czerwca 2011 r.] i jego kolejnych
uzupełnieniach. Sporządzono w Brukseli dnia […] r. W imieniu Rady Przewodniczący [1] Dz.U. L 209 z 2.8.1997, s. 1. [2] Dz.U. C , s. . [3] Utrzymane w mocy na 2011 r. decyzją Rady 2011/308/UE
z dnia 19 maja 2011 r. [4] Eurostat zgłosił zastrzeżenia w sprawie
jakości danych przedstawionych przez Rumunię w ramach procedury
nadmiernego deficytu; zastrzeżenie te dotyczą: (i) niepewności
co do wpływu niektórych przedsiębiorstw publicznych na deficyt
sektora instytucji rządowych i samorządowych, (ii)
sprawozdawczości w zakresie kategorii ESA95 „pozostałe kwoty do
otrzymania/zapłacenia”, (iii) charakteru i wpływu niektórych
transakcji finansowych oraz (iv) konsolidacji przepływów
wewnątrzrządowych. [5] Więcej informacji na temat zobowiązań w
pakcie euro plus można znaleźć w dokumencie SEC(2011)731. [6] Zob. SEC(2011) 731. [7] Przewidziana w art. 9 ust. 3 rozporządzenia Rady
(WE) nr 1466/97.