Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY ustanawiające Program na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (2014–2020) /* KOM/2011/0834 wersja ostateczna - 2011/0394 (COD) */
UZASADNIENIE 1. KONTEKST WNIOSKU Podstawa wniosku Podmioty gospodarcze, zwłaszcza małe i
średnie przedsiębiorstwa (MŚP) w istotny sposób przyczyniają się do wzrostu i
zatrudnienia w UE. Jeżeli Unia ma osiągnąć priorytetowe cele inteligentnego i
trwałego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu wytyczone w strategii
„Europa 2020”, na pierwszym planie powinna znaleźć się konkurencyjność. UE ma do dyspozycji środki regulacyjne, w
tym inteligentne prawodawstwo i ograniczanie biurokracji dla unijnych przedsiębiorstw,
a niektórym niedoskonałościom rynku można skutecznie zaradzić poprzez
finansowanie ze środków publicznych na szczeblu UE. Pewne instrumenty już funkcjonują. Program
ramowy na rzecz konkurencyjności i innowacji zapewnia środki finansowe na odpowiednie
działania. Potrzebę kontynuacji i rozwijania takiej pomocy finansowej
stwierdzono w komunikacie Komisji „Budżet z perspektywy »Europy 2020«”[1]. Obecnie Komisja przedstawia
wniosek dotyczący „Programu na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw oraz MŚP”
(COSME) z łączną kwotą przydzielonych środków finansowych w wysokości 2,5 mld
EUR na okres 2014–2020. Kontekst ogólny Wyzwaniem dla przedsiębiorstw unijnych jest
osiągnięcie konkurencyjności w wymiarze globalnym. Borykają się one jednak ze
niedoskonałościami rynku obniżającymi ich zdolność do konkurowania z przedsiębiorstwami
z innych części świata. W rezultacie unijne MŚP są mniej produktywne, zarówno w
stosunku do zainwestowanej pracy, jak i zasobów, oraz rozwijają się wolniej niż
analogiczne przedsiębiorstwa na przykład w Stanach Zjednoczonych, i w porównaniu
z większymi przedsiębiorstwami w Europie cechuje je mniejsza zdolność do
pomyślnej adaptacji do zmieniających się warunków ramowych. Trudności
napotykane przez MŚP pogłębił ostatni kryzys gospodarczy i finansowy oraz
wzrost cen towarów i zasobów. Choć za przeciwdziałanie niedoskonałościom
rynku odpowiadają przede wszystkim państwa członkowskie i regiony, w niektórych
obszarach istnieje wyraźny potencjał wniesienia unijnej wartości dodanej.
Przykładowo UE może pomóc przez wzmacnianie jednolitego rynku, przyczynianie
się do zwiększenia spójności i konsekwencji środków krajowych, zwiększanie
efektów przez upowszechnianie dobrych praktyk czy też generowanie ekonomii
skali. Oprócz zapewniania sprawnego funkcjonowania jednolitego rynku wśród
zadań UE można wymienić poprawę warunków otoczenia biznesowego, w celu budowania
silnych i różnorodnych przedsiębiorstw oraz MŚP zdolnych do konkurowania w
wymiarze globalnym, przy jednoczesnym ich dostosowywaniu do niskoemisyjnej i
zasobooszczędnej gospodarki. Program zaproponowano w celu
przeciwdziałania najpoważniejszym niedoskonałościom rynku hamującym wzrost
przedsiębiorstw – a zwłaszcza MŚP – w Unii. Najważniejszymi wyzwaniami dla unijnych
przedsiębiorstw w sferze konkurencyjności i przedsiębiorczości pozostają: –
trudności w dostępie do finansowania dla
MŚP, które mają kłopoty z wykazaniem zdolności
kredytowej i niełatwo jest im uzyskać dostęp do kapitału wysokiego ryzyka, –
słaby duch przedsiębiorczości – zaledwie 45 % obywateli europejskich preferuje samozatrudnienie w
porównaniu np. do 55 % w USA, –
otoczenie biznesowe niesprzyjające
rozpoczynaniu i rozwojowi działalności gospodarczej, za sprawą ciągłej fragmentacji regulacyjnej oraz zbyt dużej
biurokracji, –
ograniczony potencjał adaptacyjny MŚP do niskoemisyjnej, odpornej na zmiany klimatu, energo- i zasobooszczędnej
gospodarki, który wynika z ograniczonych środków finansowych i ograniczonej
wiedzy specjalistycznej, –
ograniczona zdolność MŚP do
ekspansji na rynki poza krajem pochodzenia,
zarówno wewnątrz jednolitego rynku, jak i poza nim. Ze względu na te trudności powstaje zbyt
mała liczba przedsiębiorstw, a te rozpoczynające działalność częstokroć są
nierentowne bądź osiągają słabe wskaźniki produktywności i rentowności nowych
przedsiębiorstw. W skali makro obserwujemy postępującą erozję konkurencyjności
gospodarki UE. Zgodnie z założeniami strategii „Europa
2020” program ten został zaprojektowany tak, aby stworzyć warunki dla
pobudzenia rozwoju przedsiębiorstw europejskich oraz zapewnić MŚP możliwość
pełnego wykorzystania ogromnego potencjału jednolitego rynku, jak również
zachęcić je do wyjścia poza jego granice. Konieczne jest włożenie szczególnego
wysiłku w stymulowanie rozwoju MŚP, stanowiących główne źródło wzrostu
gospodarczego i zatrudnienia w Unii – MŚP bowiem dają 67 % miejsc pracy w
sektorze prywatnym oraz generują ponad 58 % całkowitego obrotu w UE. Szczególną uwagę zwróci się na zwiększenie konkurencyjności
przedsiębiorstw w sektorze turystyki w celu wdrożenia nowych kompetencji Unii
określonych w traktacie lizbońskim, gdyż sektor ten wnosi znaczny wkład w
unijny PKB i działa w nim znaczna część MŚP. Cele wniosku Program ma umożliwić osiągnięcie
następujących celów ogólnych: ·
wzmocnienie konkurencyjności i trwałości unijnych
przedsiębiorstw, w tym w sektorze turystyki; ·
krzewienie kultury przedsiębiorczości oraz
wspieranie tworzenia i rozwoju MŚP. Działania finansowane w ramach programu
mają służyć: ·
poprawie ramowych warunków rozwoju
konkurencyjności i trwałości unijnych przedsiębiorstw, w tym w sektorze
turystyki, przez wspieranie spójności i
konsekwencji we wdrażaniu prawa, a także tworzenie polityki na szczeblu UE na
podstawach merytorycznych. Otoczenie gospodarcze i regulacyjne można ulepszyć
poprzez analizy porównawcze, wymianę najlepszych praktyk oraz inicjatywy
sektorowe. Tworzenie polityki ukierunkowanej na MŚP oraz promowanie
konkurencyjności MŚP będzie przebiegać zgodnie z celami wytyczonymi w programie
„Small Business Act” oraz strategii „Europa 2020”. Działania unijne obejmą
zwiększenie nacisku na stosowanie zasady „najpierw myśl na małą skalę” w
tworzeniu polityki UE i państw członkowskich, wyodrębnianie i wymianę
najlepszych praktyk służących wdrażaniu „Small Business Act”, oraz wspieranie
MŚP w jak najpełniejszym wykorzystaniu potencjału jednolitego rynku. Wzmocnione
zostaną sektory biznesowe, w tym sektor wytwórczy i usługowy, a także wybrane
sektory o wysokim odsetku MŚP. ·
Promowanie przedsiębiorczości, zwłaszcza
wśród konkretnych grup docelowych: działania obejmą
uproszczenie procedur administracyjnych, rozwijanie umiejętności i kultury
z zakresu przedsiębiorczości, zwłaszcza wśród nowych przedsiębiorców, ludzi
młodych i kobiet oraz promowanie drugiej szansy dla przedsiębiorców. ·
Poprawa dostępu MŚP do finansowania w formie
instrumentów kapitałowych i dłużnych:
instrumenty finansowe stymulujące wzrost, w tym nowe platformy instrumentów
kapitałowych i dłużnych mające zapewnić kapitał i gwarancje pożyczkowe, ułatwią
MŚP dostęp do finansowania. Po pierwsze, instrument kapitałowy dla inwestycji
znajdujących się na etapie wzrostu zapewni komercyjnie ukierunkowane, zwrotne
finansowanie kapitałowe, głównie w postaci kapitału wysokiego ryzyka na rzecz
MŚP poprzez pośredników finansowych. Po drugie, instrument kredytowy wprowadzi
bezpośrednie lub inne rozwiązania dotyczące podziału ryzyka uzgodnione z
pośrednikami finansowymi w celu pokrycia pożyczek udzielanych MŚP. ·
Poprawa dostępu do rynków wewnątrz Unii oraz
na świecie: poprzez Europejską Sieć Przedsiębiorczości
będą świadczone usługi wsparcia przedsiębiorstw zorientowane na wzrost, mające
ułatwić ekspansję przedsiębiorstw w ramach jednolitego rynku oraz innych rynków.
Program ten będzie również oferował wsparcie biznesowe dla MŚP na rynkach poza
UE. Przewidziane jest także wsparcie na rzecz międzynarodowej współpracy
przemysłowej, zwłaszcza w celu zmniejszenia rozbieżności regulacyjnych oraz
różnic w otoczeniu biznesowym między UE a jej głównymi partnerami
handlowymi. Wartość dodana UE Istnieje pięć głównych źródeł wartości
dodanej działań podejmowanych na szczeblu UE: ·
wzmocnienie jednolitego rynku przez usunięcie
fragmentacji rynku w takich dziedzinach, jak inwestycje kapitału wysokiego
ryzyka, usprawnienie pożyczek i kredytów transgranicznych, jak również
usunięcie przeszkód informacyjnych i organizacyjnych uniemożliwiających MŚP
korzystanie z możliwości oferowanych przez jednolity rynek. Przykładowo głównym
celem instrumentów finansowych będzie poprawa dostępu MŚP do finansowania w
segmentach rynku nieobjętych środkami na poziomie państw członkowskich,
zastrzeżonymi dla inwestycji i wsparcia w każdym z krajów. Akcent zostanie
położony na finansowanie ekspansji przedsiębiorstw zorientowanych na rozwój,
mających na celu ekspansję międzynarodową, działalność transgraniczną, a także
na rozwój transgranicznego rynku finansowego MŚP. Tylko program na szczeblu UE
może pełnić tę funkcję; ·
demonstracja oraz efekt stymulacji poprzez
upowszechnianie najlepszych praktyk przemysłowych i w zakresie polityki. W
ramach obecnego programu można będzie wyłonić najlepsze przykłady promowania przedsiębiorczości
i MŚP na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym, do współzawodnictwa o
Europejskie Nagrody Przedsiębiorczości. W ramach tego konkursu nagradzane są
najlepsze działania organów władzy publicznej, na przykład w zakresie
upraszczania i zmniejszania obciążenia administracyjnego. Każdego roku na
etapie krajowym rywalizuje około 400 projektów, spośród których około 56
zostaje nominowanych przez państwa, z których pochodzą, do udziału w konkursie
europejskim. Następnie europejskie jury wybiera sześć zwycięskich projektów. Spośród
250 nominacji krajowych ponad 30 projektów zostało uhonorowanych nagrodami i
było prezentowanych w całej Europie jako przykłady najlepszych praktyk. Transgraniczna
wymiana umiejętności i wiedzy przyczynia się do zbliżenia polityki
poszczególnych państw członkowskich, tworzenia nowych partnerstw oraz
zmniejszenia dystansu między europejskimi gospodarkami. Organy administracji
krajowej i lokalnej w Europie zyskują możliwość zaprezentowania swoich udanych
inicjatyw na konferencji programu „Small Business Act”, organizowanej co roku
przez Komisję i prezydencję UE. Konferencja ta stała się najważniejszym
wydarzeniem promującym wymianę dobrych praktyk w UE i poza jej granicami. Na
przykład w ostatniej konferencji programu „Small Business Act” wzięło udział
340 uczestników z państw członkowskich oraz 30 z państw spoza UE. W części
warsztatowej zaprezentowano 28 przykładów dobrych praktyk. Jeżeli chodzi o
instrumenty finansowe, zadanie EFI polega na usprawnianiu stałej wymiany
dobrych praktyk zarówno w sferze gwarancji, jak i kapitału wysokiego ryzyka – w
tej ostatniej sferze zaobserwowano szczególnie mocny efekt stymulacyjny; ·
zjawisko ekonomii skali w dziedzinach, w których
poszczególne państwa członkowskie miałby trudności z osiągnięciem wymaganej
masy krytycznej. Przykładowo w dziedzinie wsparcia MŚP za granicą wartość
dodana UE powstaje przez połączenie wysiłków krajowych oraz przez tworzenie
usług, którym brakowałoby masy krytycznej w razie świadczenia na szczeblu
krajowym (np. wsparcie w celu wzmocnienia praw własności intelektualnej).
Platforma China IPR SMEs Helpdesk, finansowana ze środków bieżącego programu,
oferuje poradnictwo, które w innym przypadku byłoby niedostępne na MŚP z
mniejszych państw członkowskich[2].
Interwencja UE może pomóc w uniknięciu powielania wysiłków, propagowaniu
współpracy między państwami członkowskimi oraz w koordynacji między
odpowiednimi państwami spoza UE. W sektorze turystyki niezaprzeczalną
wartość dodaną stanowią inicjatywy podejmowane na szczeblu UE, zwłaszcza w
następujących dziedzinach: konsolidacja bazy wiedzy poprzez paneuropejskie
sondaże i badania służące lepszemu zrozumieniu popytu i podaży, bez czego nie
może być mowy o porównywalności danych oraz osiągnięciu spójności wewnątrz UE[3]; rozwój wspólnych
ponadkrajowych strategii promocji Europy jako skupiska zgodnych z zasadami
zrównoważonego rozwoju ośrodków turystycznych wysokiej jakości[4]; określenie najlepszych
praktyk, z których mogą korzystać poszczególne sektory, takie jak turystyka
morska lub turystyka prowadzona na obszarach przybrzeżnych, jak również
wydłużenie sezonu turystycznego, co można osiągnąć z lepszym skutkiem dzięki
wymianie informacji między poszczególnymi państwami członkowskimi, niż przez
osobne działania każdego państwa; ·
spójność i zbliżenie
środków krajowych poprzez wymianę najlepszych praktyk na szczeblu UE oraz
analizy porównawcze. Do najlepszych przykładów sukcesu działań porównawczych
finansowanych w ramach obecnego programu należy działanie służące uproszczeniu
procedur rozpoczynania działalności gospodarczej. Od 2008 r. monitoruje się
sytuację i postępy w poszczególnych państwach rok po roku, z uwzględnieniem
trzech aspektów uproszczenia (w związku z którymi Rada ds. Konkurencyjności
przyznała legitymację do podjęcia działań porównawczych): średni czas, koszty
administracyjne oraz procedura rejestracji spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością. Działanie polegało na przeprowadzaniu co pół roku spotkań
ekspertów („sieć krajowych koordynatorów ds. rozpoczynania działalności
gospodarczej”) wyznaczonych przez państwa członkowskie. Celem spotkań było
wypracowanie metodologii pomiarów, śledzenie postępów oraz wspieranie tych
postępów przez wymianę dobrych praktyk i informacji. Od 2002 r. czas
rejestracji uległ skróceniu o 70 % a koszty zmniejszyły się o ponad połowę. Po
sukcesie tego środka podczas przeglądu programu „Small Business Act” w lutym
2011 r. zrewidowano wytyczone cele; ·
instytucje UE zdobyły unikatową wiedzę: –
dotyczy to instytucji finansowych UE,
Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI) oraz Europejskiego Funduszu
Inwestycyjnego (EFI), których znajomość projektowania i wdrażania systemów
finansowania przyjaznych dla MŚP jest niezrównana. Doświadczenie zdobyte przez
EFI przez ponad 10 lat jest niezwykle cennym aktywem. Od roku 2007 EFI działał
jako inwestor w 19 funduszach kapitału wysokiego ryzyka wspieranych przez
Program ramowy na rzecz konkurencyjności i innowacji, często występując w roli
podstawowego inwestora i wpływając na inwestycje o łącznej wartości 1,4
mld euro w MŚP zorientowane na wzrost. Jeżeli chodzi o wyniki w ujęciu
historycznym, w pierwszej generacji kapitału wysokiego ryzyka UE (instrument
wsparcia nowo powstających przedsiębiorstw programu finansowego wspierania
technologii ETF w ramach inicjatywy na rzecz wzrostu i zatrudnienia 1998–2000)
ponad 98 % zainwestowanych środków pieniężnych już zostało bądź powinno być
spłaconych przez beneficjentów, do których należy Skype (telefonia internetowa),
Vertaris (recykling papieru) oraz Solaire Direct (struktury fotowoltaiczne). –
Europejska Sieć Przedsiębiorczości osiągnęła wymierne wyniki, kładąc nacisk na promocję
umiędzynarodowienia MŚP (na rynku wewnętrznym i poza jego granicami) poprzez udzielanie
informacji w sprawach unijnych oraz stworzenie możliwości włączenia się w
proces podejmowania decyzji. Sieć ta pełni szczególnie ważną rolę w likwidacji
asymetrii przepływu informacji, z którą mają do czynienia MŚP, oraz w zmniejszaniu
kosztów transakcyjnych powiązanych z działalnością transgraniczną. O wartości
Europejskiej Sieci Przedsiębiorczości stanowią współdzielone metodologie,
instrumenty i narzędzia oraz wytypowani wykwalifikowani usługodawcy upoważnieni
i (współ)finansowani przez władze regionalne/krajowe. Spójność z innymi obszarami polityki i
programami W tworzeniu wszystkich unijnych rozwiązań
politycznych i programów finansowania istotne jest uwzględnienie wszystkich
szczególnych interesów i uwarunkowań dotyczących MŚP. Przyszłe ramy finansowe
zostaną skonstruowane w taki sposób, by ułatwić małym przedsiębiorstwom
uczestnictwo w programach finansowania, przez uproszczenie regulacji,
zmniejszenie kosztów udziału, przyspieszenie procedur przyznawania funduszy
oraz udoskonalenie kompleksowej obsługi w celu stworzenia przyjaznych warunków
funkcjonowania dla beneficjentów finansowania UE. Poprawa otoczenia biznesowego dla MŚP jest
nieodzowna dla osiągnięcia celów strategii „Europa 2020”, dlatego wspomniano o
tym w sześciu z siedmiu jej inicjatyw przewodnich: Polityka przemysłowa w erze
globalizacji, Unia innowacji, Młodzież w drodze, Europejska agenda cyfrowa,
Europa efektywnie korzystająca z zasobów oraz Program na rzecz nowych
umiejętności i zatrudnienia. Szczególnie istotna dla nowego programu jest
inicjatywa przewodnia „Polityka przemysłowa w erze globalizacji”, która
przedstawia zarys nowego podejścia strategicznego dotyczącego konkurencyjności
europejskiej oraz tworzenia i wzrostu małych i średnich przedsiębiorstw, jak
również promowania kultury przedsiębiorczości. Proponowany nowy program zapewni również
narzędzie przydatne w realizacji innych celów polityki. Europejska Sieć
Przedsiębiorczości będzie stanowiła węzeł połączeń z innymi programami i
inicjatywami pod względem dystrybucji odgórnych informacji, ich promowania, jak
również oddolnego pozyskiwania opinii zwrotnych od zainteresowanych stron. Nadal
będzie ona zapewniać informacje, porady i wsparcie w zakresie programów
środowiskowych i zgodności z nimi dla MŚP. Synergie z innymi programami zostaną
zmaksymalizowane. Na przykład działania gwarancyjne
zaproponowane w nowym programie będą funkcjonowały równolegle z
działaniami gwarancyjnymi finansowanymi z funduszy strukturalnych UE oraz
instrumentu mikrofinansowego Progress. Instrumenty kapitału wysokiego ryzyka
uzupełnią instrumenty przewidziane w programie „Horyzont 2020” – nowym
programie ramowym badań i innowacji. Wykluczone
zostanie też pokrywanie się z innymi programami, zwłaszcza w dziedzinach
promocji przedsiębiorczości i umiejętności z zakresu przedsiębiorczości. Ze
szczególną uwagą zostanie potraktowany aspekt komplementarności nowego programu
względem proponowanego instrumentu partnerstwa. Istotne będzie bowiem, aby
działania zewnętrzne Unii Europejskiej stanowiły dopełnienie zewnętrznego
wymiaru wewnętrznego programu zabezpieczenia zrównoważonego wzrostu i
zatrudnienia w Europie. Zarządzanie programem Jak zapowiedziano w komunikacie Komisji pt.
„Budżet z perspektywy »Europy 2020«”[5],
zarządzanie programem zostanie w dużym stopniu zlecone jednostkom zewnętrznym. –
Instrumenty finansowe będzie obsługiwać Grupa
Europejskiego Banku Inwestycyjnego w imieniu Komisji; –
pozostałymi działaniami może zarządzać agencja
wykonawcza, bazując na pozytywnych doświadczeniach[6] z działalności Agencji
Wykonawczej ds. Konkurencyjności i Innowacyjności (EACI) w bieżących
wieloletnich ramach finansowych. Zostanie przeprowadzona analiza kosztów i
korzyści. Zlecanie na zewnątrz zadań w związku z
Programem ramowym na rzecz konkurencyjności i innowacji okazało się
szczególnie korzystne pod względem uproszczenia; EACI dzięki swojej
specjalizacji zdołała opracować i usprawnić procedury dostosowane do MŚP. Części innych przyszłych programów
finansowania dotyczących MŚP mogą również zostać zlecone EACI. Mogą one
zawierać części „Horyzontu 2020”, przez co agencja stanie się punktem
kompleksowej obsługi dla MŚP chcących uzyskać dostęp do unijnych programów
finansowania. Wybór jednej agencji wykonawczej może również przynieść efekt w
postaci usprawnienia korzystania z narzędzi informatycznych oraz portali
elektronicznych, co jeszcze bardziej przyczyni się do ułatwienia dostępu dla
MŚP. Uproszczenie Priorytetem dla Komisji w ramach
niniejszego programu, jak również innych programów w kontekście
wieloletnich ram finansowych, jest uproszczenie otoczenia regulacyjnego oraz
ułatwienie unijnym przedsiębiorstwom, zwłaszcza MŚP, dostępu do funduszy w
możliwie największym stopniu. Takie podejście przyjęto w programie na rzecz
konkurencyjności przedsiębiorstw oraz MŚP (COSME), opierając się wyłącznie na
zasadach rozporządzenia finansowego bez żadnych odstępstw. A to oznacza
proste, spójne i znormalizowane procedury administracyjne uzyskiwania dostępu
do funduszy dla przedsiębiorstw. Przegląd rozporządzenia finansowego ułatwi
małym przedsiębiorstwom udział w programach finansowania, m.in. poprzez
uproszczenie zasad, zmniejszenie kosztów uczestnictwa, przyspieszenie procedur
przyznawania środków oraz zapewnienie punktów kompleksowej obsługi w celu
uproszczenia tym samym dostępu do funduszy UE. Zaproponowano nowy system
płatności ryczałtowych. Udogodnienia te są odpowiedzią na potrzeby zainteresowanych
stron wyrażone w toku publicznych konsultacji na temat przyszłości programu
ramowego na rzecz konkurencyjności i innowacji: ·
uproszczenie procedur administracyjnych oraz
procedur Europejskiej Sieci Przedsiębiorczości przez uproszczenie przygotowania
wniosków ·
większe korzystanie z płatności ryczałtowych i
stawek zryczałtowanych ·
odstąpienie od wymogu wskazania z imienia i
nazwiska personelu zaangażowanego w projekt ·
uproszczenie dokumentacji administracyjnej
składanej do przetargów ·
odstąpienie od wymogu przedstawiania gwarancji
bankowych przez prywatnych beneficjentów. Program zawiera odpowiedzi na te sugestie,
w maksymalnym stopniu czerpiąc z rozwiązań przewidzianych w nowym
rozporządzeniu finansowym, jak również postulat dalszego uproszczenia wymogów
sprawozdawczych, w tym szerszego korzystania z metod sprawozdawczości
internetowej. Ponadto, aby umożliwić MŚP lepszy dostęp do funduszy, zasady
uczestnictwa i kwalifikacji we wszystkich przyszłych unijnych programach
finansowania zostaną ujednolicone w największym możliwym zakresie. Instrumenty finansowe jako takie cechuje
prostota korzystania dla przedsiębiorstw, ponieważ składają oni do banku lub
funduszu kapitału wysokiego ryzyka zwykły wniosek o finansowanie, a nie wniosek
projektowy, jak w przypadku dotacji. W odniesieniu do wdrażania instrumentów
finansowych przez Europejski Fundusz Inwestycyjny (EFI) lub inne odpowiednie
instytucje finansowe, propozycja Komisji dotycząca platform kapitałowych
i dłużnych oraz przeglądu rozporządzenia finansowego ureguluje wymogi
administracyjne dotyczące instrumentów finansowych. Zasady zostaną uproszczone
w możliwie największym zakresie, tak aby osiągnąć równowagę pomiędzy
obowiązkami sprawozdawczymi pośredników i beneficjentów z jednej strony, a
należytym zarządzaniem finansami, w tym wymogami audytowymi z drugiej strony. Ponadto na potrzeby podobnych projektów
Komisja wykorzysta uproszczone procedury opracowane przez EACI. Nastąpi wymiana
najlepszych praktyk, m.in. w dziedzinie uproszczeń wprowadzonych przez agencję
w umowach o dotacje, umowach o zamówienia i procedurach. Dalsze uproszczenie
może obejmować wprowadzenie bardziej elastycznych rozwiązań wykonawczych
dotyczących umów o dotacje, aby uniknąć potrzeby dokonywania zmian na
późniejszych etapach. WYNIKI KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ
OCENA SKUTKÓW Konsultacje z zainteresowanymi
stronami Program ramowy na rzecz konkurencyjności i
innowacji zakończy się 31 grudnia 2013 r. W kontekście oceny skutków na
potrzeby programu następcy Komisja zorganizowała konsultacje publiczne
skierowane do szerokiej grupy odbiorców, w tym organizacji publicznych i
prywatnych oraz osób fizycznych. Konsultacje składały się z czterech etapów: –
ankieta internetowa (w tym szczegółowa ankieta
dotycząca instrumentów finansowych[7]),
która trwała od 8 listopada 2010 r. do 11 lutego 2011 r., –
publiczna konferencja w dniu 25 stycznia 2011
r., –
spotkania z przedstawicielami państw
członkowskich w komitecie programu na rzecz przedsiębiorczości i innowacji oraz
na wspólnym posiedzeniu komitetów programu ramowego na rzecz konkurencyjności i
innowacji, –
spotkanie ze Strategiczną Rada Doradczą Programu
ramowego na rzecz konkurencyjności i innowacji w dniu 2 lutego 2011 r. Konsultacje potwierdziły, że wiele części
obecnego programu funkcjonuje dobrze oraz że istnieje szerokie poparcie dla
kontynuacji programu unijnego ukierunkowanego na wspieranie MŚP oraz tworzenie
sprzyjającego otoczenia biznesowego. Kwestie dotyczące dostępu MŚP do
finansowania również były omawiane podczas spotkań forum finansowania MŚP,
które odbywały się we wrześniu 2010 r. oraz w marcu 2011 r. Ocena bieżącego programu W ramach bieżącego programu na rzecz
konkurencyjności i innowacji przeprowadzono szereg ocen zarówno na poziomie
programów szczegółowych, jak i na poziomie programu ramowego. Większość działań
przewidzianych w proponowanym programie stanowi kontynuację programu na rzecz
przedsiębiorczości i innowacji (EIP) w ramach Programu ramowego na rzecz
konkurencyjności i innowacji. Główne ustalenia poczynione w wyniku ocen
programu na rzecz przedsiębiorczości i innowacji podsumowano poniżej. Ocena okresowa Oceną okresową EIP[8] objęto wstępne wyniki EIP,
skupiając się na utworzeniu Europejskiej Sieci Przedsiębiorczości oraz skutkach
instrumentów finansowych finansowanych na podstawie EIP i poprzedniego
programu. Ocena potwierdziła, że EIP został skutecznie wymierzony w najpoważniejsze
bariery i przeszkody dla MŚP, takie jak obciążenie regulacyjne i administracyjne,
a także ograniczony dostęp do finansowania. Instrumenty finansowe wspierane
przez EIP są potrzebne ze względu na niedoskonałości rynku; mają usuwać
istniejące przeszkody finansowe, z jakimi borykają się nowo powstające
przedsiębiorstwa oraz MŚP w całej UE. Instrumenty finansowe EIP zostały uznane
za innowacyjne podejście do usunięcia niedoskonałości rynku w sferze
finansowania MŚP. Zalecenia dotyczące dalszych ulepszeń
obejmują: ·
wypracowanie standardowego zbioru wskaźników
monitorowania w celu rejestracji postępów programu i powiadamiania o nich, ·
ulepszenie funkcji pozyskiwania opinii zwrotnej
w Europejskiej Sieci Przedsiębiorczości, ·
uproszczenie struktury EIP w celu poprawy
powiązań między poszczególnymi działaniami oraz ogólnymi celami EIP. Ocena końcowa Ocena końcowa EIP[9] obejmowała adekwatność,
wydajność, skuteczność, aspekt informacyjny i uświadamiający, przydatność
oraz zrównoważenie programu, skupiając się w szczególności na jego głównych składnikach:
instrumentach finansowych, Europejskiej Sieci Przedsiębiorczości oraz innowacyjności.
Ocena obejmowała rozległe konsultacje z zainteresowanymi stronami i beneficjentami
poprzez ankiety i wywiady. Ustalenia poczynione w toku oceny są
zachęcające. Uznano, że EIP znajduje się na właściwej drodze do osiągnięcia
zamierzonych wyników, odpowiadając na potrzeby, problemy oraz kwestie, z myślą
o których go stworzono. Cechuje się też szczególną skutecznością na poziomie
europejskim. Cele tego programu oceniono jako bardzo adekwatne
do potrzeb przedsiębiorstw oraz zgodne z celami strategii „Europa 2020”. Oceniono,
że program skutecznie przynosi korzyści użytkownikom końcowym, zwłaszcza MŚP.
Uznano, że środki przewidziane w EIP, zwłaszcza instrumenty finansowe,
skutecznie stworzyły warunki umożliwiające faktyczne odtworzenie ich na rynku. Sformułowano następujące zalecenia
dotyczące dalszego ulepszenia wdrażania programu EIP: ·
opracowanie uporządkowanego procesu zarządzania
na potrzeby realizacji celów przekrojowych programu oraz powiązanie
priorytetowych celów z pojedynczo finansowanymi działaniami i środkami, ·
stworzenie wyraźniejszych powiązań z innymi
elementami polityki dotyczącej przedsiębiorstw, m.in. z odniesieniami do
priorytetów programu „Small Business Act” czy inicjatyw przewodnich strategii „Europa
2020”, ·
dalszy rozwój systemu monitorowania oraz
wskaźników, które pomimo istotnego wkładu w ocenę wyników programu wciąż
wymagają udoskonalenia. Udało się bardziej skoncentrować na ocenie
wyników oraz na wskaźnikach wydajności w bieżącym programie, co będzie
stanowiło istotny element nowego programu. W związku z tym zostaną uwzględnione
powyższe zalecenia, w szczególności poprzez wzmocnienie logiki interwencyjnej
programu i jej ściślejsze powiązanie z priorytetami strategicznymi UE. Ocena skutków Ocena skutków obejmująca instrumenty
programu została przeprowadzona i dołączona do niniejszego wniosku Komisji. W
ramach oceny skutków przeanalizowano cztery warianty: –
wariant 1 – dotychczasowy scenariusz, obejmuje
te same elementy związane z konkurencyjnością i MŚP, które ma objąć EIP w
roku 2013, –
wariant 2 zakłada zaniechanie wszystkich
dotychczasowych interwencji finansowych, –
wariant 3b podtrzymuje obecny zakres interwencji
przy zrównoważonym rozszerzeniu budżetu, –
wariant 3c wiąże się z ukierunkowanym
rozszerzeniem budżetu, przy ograniczeniu wsparcia finansowego do instrumentów
finansowych oraz Europejskiej Sieci Przedsiębiorczości. Ocena skutków zawiera wniosek, że umiarkowane
rozszerzenie budżetu stanowi preferowany wariant, ponieważ oferuje wyważone
podejście pod względem wzrostu wydajności, masy krytycznej, spójności oraz
skuteczności, jak również usuwania niedoskonałości rynkowych i regulacyjnych. Po uzyskaniu opinii Rady ds. Oceny Skutków,
sprawozdanie zostało poprawione przez: –
bardziej szczegółowe ujęcie w tekście opinii zainteresowanych
stron oraz ustaleń poczynionych w toku oceny, –
zwiększenie zakresu oceny skutków społecznych, –
dalszą ocenę spójności polityki i spójności z
innymi programami UE oraz jej wyjaśnienie w treści sprawozdania. ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU Podstawa prawna Podstawą wniosku jest art. 173 i art. 195
Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Wniosek zawiera następujące przepisy: –
artykuł 1 ustanawia program, –
artykuł 2 określa cele ogólne, a artykuł 3 cele
szczegółowe, –
artykuł 4 zawiera opis budżetu programu, –
artykuł 5 dotyczy uczestnictwa państw trzecich, –
artykuły 6, 7, 8 i 9 opisują obszary objęte
programem, –
artykuł 10 określa roczny plan realizacji, –
artykuł 11 precyzuje zakres środków wsparcia,
które ma podjąć Komisja, –
artykuł 12 zawiera przepisy dotyczące
monitowania i oceny, –
artykuł 13 określa formy pomocy finansowej, –
artykuł 14 zawiera informacje o wdrożeniu
instrumentów finansowych, –
artykuł 15 zawiera przepisy dotyczące ochrony interesów
finansowych Unii, –
artykuł 16 zawiera przepisy dotyczące komitetu, –
artykuły 17, 18 i 19 zawierają opis aktów
delegowanych, wykonanie delegacji oraz wymogi regulujące tryb pilny, –
artykuł 20 wskazuje datę wejścia w życie
rozporządzenia. Zasady pomocniczości i
proporcjonalności Proponowana interwencja UE jest zgodna z
traktatem lizbońskim, ponieważ jest szczególnie ukierunkowana na
niedoskonałości polityki, takie jak brak koordynacji oraz skutecznej współpracy
w sieci, jak również niedoskonałości rynku, takie jak asymetrie informacyjne,
którym można zaradzić jedynie na szczeblu UE. Stworzenie skoordynowanej i
skonsolidowanej polityki jest uznawane za bardzo cenne dla zbliżenia kluczowych
zainteresowanych stron, wymiany wiedzy, pomysłów i obaw, oraz pomocy w
budowaniu świadomości wewnątrz rządów, między nimi, oraz w szerszym ujęciu
wspólnotowym. Żaden ze środków rozpatrywanych w ramach
przyszłego programu nie prowadzi do zastępowania inicjatyw krajowych
działaniami na szczeblu UE ani do podejmowania wiążących decyzji na szczeblu
UE. Interwencja UE ma na celu usprawnienie funkcjonowania środków krajowych, nadając
im wymiar unijny, za sprawą lepszej koordynacji oraz usuwania transgranicznych
przeszkód we współpracy między podmiotami prywatnymi czy organami władzy
publicznej. Współpracę podmiotów oraz struktur krajowych i regionalnych
stymuluje się poprzez poziome współdziałanie w sieci, a nie pionową
centralizację. Działanie UE powinno być proporcjonalne;
innymi słowy podejmowane wysiłki oraz angażowane środki powinny znajdować pełne
uzasadnienie w wyznaczonych celach. W związku z tym, mając na uwadze wyzwania stojące
przed gospodarką unijną, rozmiar i skala działania UE mają przynieść pozytywne
skutki w całej Europie poprzez efekt kumulacji i spotęgowania. Przez wzgląd na
ograniczenia budżetowe proponowane środki na szczeblu UE dobrano starannie po
to, by wykazać wartość dodaną UE. Na podstawie powyższej analizy można
stwierdzić, że proponowana interwencja na szczeblu UE służąca promowaniu
przedsiębiorczości i konkurencyjności jest w pełni uzasadniona, zwłaszcza biorąc
pod uwagę potrzeby MŚP. WPŁYW NA BUDŻET Kwota środków finansowych na wdrażanie
programu w okresie od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2020 r. wynosi 2,522 mld
EUR[10]. 2011/0394 (COD) Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU
EUROPEJSKIEGO I RADY ustanawiające Program na rzecz
konkurencyjności przedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw
(2014–2020) (Tekst mający znaczenie dla EOG) PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII
EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii
Europejskiej, w szczególności jego art. 173 i art. 195, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego
parlamentom narodowym, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu
Ekonomiczno-Społecznego, uwzględniając opinię Komitetu Regionów, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą
ustawodawczą, a także mając na uwadze, co następuje: (1)
W marcu 2010 roku Komisja przyjęła komunikat pt.
„Europa 2020 – Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego wzrostu
sprzyjającego włączeniu społecznemu”[11]
(zwany dalej „strategią »Europa 2020«”). W czerwcu 2010 r. komunikat został
zatwierdzony przez Radę Europejską. Strategia „Europa 2020” stanowi reakcję na
kryzys gospodarczy i ma przygotować Europę na następne dziesięciolecie.
Wytyczono w niej pięć ambitnych celów dotyczących klimatu i energii,
zatrudnienia, innowacji, edukacji i włączenia społecznego, które maja zostać
osiągnięte do roku 2020, jak również określono kluczowe czynniki pobudzające
wzrost, w dążeniu do zwiększenia dynamiki i konkurencyjności Europy.
Podkreślono również znaczenie przyspieszenia wzrostu europejskiej gospodarki,
przy jednoczesnym osiągnięciu wysokich wskaźników zatrudnienia, gospodarki
niskoemisyjnej, zasobo- i energooszczędnej oraz spójności społecznej. (2)
W celu zapewnienia, by przedsiębiorstwa odgrywały
centralną rolę w osiąganiu wzrostu gospodarczego w Europie, w październiku
2010 r. Komisja przyjęła komunikat zatytułowany „Zintegrowana polityka
przemysłowa w erze globalizacji. Konkurencyjność i zrównoważony rozwój na
pierwszym planie”[12],
zatwierdzony przez Radę Europejską w konkluzjach z grudnia 2010 r. Jest to
przewodnia inicjatywa w ramach strategii „Europa 2020”. W komunikacie
sformułowano strategię pobudzenia wzrostu i zatrudnienia poprzez utrzymanie i
wpieranie silnej, zróżnicowanej i konkurencyjnej bazy przemysłowej w Europie,
zwłaszcza poprzez ulepszenie ramowych warunków dla przedsiębiorstw, jak również
poprzez wzmocnienie kilku aspektów jednolitego rynku, w tym usług dla przedsiębiorstw.
(3)
W czerwcu 2008 r. Komisja przyjęła komunikat pt.
„»Najpierw myśl na małą skalę« Program »Small Business Act« dla Europy”[13], zatwierdzony przez Radę
Europejską w grudniu 2008 r. Program „Small Business Act” przewiduje
kompleksowe ramy polityczne dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP),
zakłada promocję przedsiębiorczości oraz ugruntowuje zasadę „najpierw myśl na
małą skalę” w sferze prawa i polityki, w celu wzmocnienia konkurencyjności MŚP.
Program „Small Business Act” określa 10 zasad oraz przedstawia zarys działań
politycznych i legislacyjnych wspierających zdolność MŚP do wzrostu i tworzenia
miejsc pracy. Wdrożenie programu „Small Business Act” przyczynia się do
osiągnięcia celów strategii „Europa 2020”. Kilka działań na rzecz MŚP już zostało
określonych w treści inicjatyw przewodnich. (4)
Komunikat Komisji z lutego 2011 r. zatytułowany
„Przegląd programu »Small Business Act« dla Europy”[14], zatwierdzony w maju 2011 r.
przez Radę ds. Konkurencyjności, stanowi podsumowanie wdrożenia programu SBA i ocenia
nowe potrzeby MŚP działających w obecnej sytuacji gospodarczej, w której coraz
trudniej mogą uzyskać finansowanie i dostęp do rynków. Przegląd zawiera
prezentację postępów poczynionych w ciągu dwóch pierwszych lat realizacji programu
SBA, określa nowe działania, by stawić czoła wyzwaniom wynikającym z kryzysu
gospodarczego zgłaszanym przez zainteresowane strony, i wskazuje sposoby
poprawy realizacji programu SBA, przy jasno określonej roli zainteresowanych
stron i bezpośrednim zaangażowaniu organizacji przedsiębiorców. (5)
W projekcie rozporządzenia Rady określającego
wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020[15],
przyjętym w dniu 29 czerwca 2011 r., Komisja określa pakiet propozycji
legislacyjnych oraz dokumentów dotyczących budżetu Unii na lata 2014–2020.
Wieloletnie ramy finansowe zawierają opis sposobów osiągnięcia celów polityki,
którymi są: zwiększenie wzrostu gospodarczego oraz stworzenie większej liczby
miejsc pracy w Europie, utworzenie niskoemisyjnej oraz bardziej wrażliwej na
kwestie środowiskowe gospodarki, a także zwiększenie międzynarodowego znaczenia
Europy. (6)
Aby przyczynić się zwiększenia konkurencyjności
i trwałości przedsiębiorstw UE, a zwłaszcza MŚP, postępu w dążeniu do
społeczeństwa opartego na wiedzy oraz rozwoju opartego na wyważonym wzroście
gospodarczym, należy ustanowić Program na rzecz konkurencyjności
przedsiębiorstw oraz MŚP (zwany dalej „programem”). (7)
Komisja zobowiązała się do włączenia działań na
rzecz klimatu do głównego nurtu programów wydatków publicznych oraz do
przeznaczenia co najmniej 20 % budżetu Unii na cele związane z klimatem. Ważne
jest zapewnienie, by łagodzenie zmiany klimatu i dostosowywanie się do niej, a
także przeciwdziałanie zagrożeniom, było uwzględniane przy przygotowywaniu,
opracowywaniu i realizacji programu. Środki objęte niniejszym rozporządzeniem
powinny przyczyniać się do przechodzenia do niskoemisyjnych i odpornych na
zmianę klimatu gospodarki i społeczeństwa. (8)
Zamierzeniem
unijnej polityki w zakresie konkurencyjności jest wprowadzenie rozwiązań instytucjonalnych
i politycznych, które stworzą warunki dla zrównoważonego wzrostu
przedsiębiorstw. Zwiększona wydajność stanowi najważniejsze źródło trwałego wzrostu
dochodów, co z kolei przyczynia się do poprawy standardu życia. Konkurencyjność
jest również zależna od zdolności przedsiębiorstw do pełnego wykorzystania
szans, takich jak jednolity rynek europejski. Jest to szczególnie istotne dla
MŚP, które stanowią 99 % przedsiębiorstw w Unii, zapewniają dwie trzecie
istniejących miejsc pracy w sektorze prywatnym oraz 80 % nowo powstałych miejsc
pracy, jak również generują ponad połowę wartości dodanej tworzonej przez
przedsiębiorstwa w Unii. MŚP to kluczowy czynnik pobudzający wzrost
gospodarczy, zatrudnienie i integrację społeczną. (9)
W ostatnich latach konkurencyjność znalazła się
na pierwszym planie unijnych działań politycznych z uwagi na niedoskonałości
rynkowe, polityczne i instytucjonalne osłabiające konkurencyjność unijnych
przedsiębiorstw, zwłaszcza MŚP. (10)
Program ten ma zatem pomóc w uporaniu się z
niedoskonałościami rynku mającymi wpływ na konkurencyjność gospodarki Unii w
skali globalnej, co następuje przede wszystkim za sprawą czynników
upośledzających zdolność przedsiębiorstw do konkurowania z przedsiębiorstwami
w innych częściach świata. (11)
Program ma być ukierunkowany przede wszystkim na
MŚP, jak określono w zaleceniu Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r.
dotyczącym definicji przedsiębiorstw mikro, małych i średnich[16]. Szczególną uwagę należy
zwrócić na mikroprzedsiębiorstwa, przedsiębiorstwa rzemieślnicze oraz
przedsiębiorstwa społeczne. Należy również uwzględnić szczególne cechy oraz
wymagania młodych przedsiębiorców, nowych i potencjalnych przedsiębiorców,
przedsiębiorców-kobiet, a także niektórych grup docelowych, takich jak migranci
i przedsiębiorcy należący do defaworyzowanych lub szczególnie wrażliwych grup
społecznych, np. osób niepełnosprawnych. Program ten ma również zachęcić
starszych obywateli do podejmowania lub kontynuowania działalności gospodarczej
oraz do zapewniania przedsiębiorcom drugiej szansy. (12)
Wiele unijnych problemów z konkurencyjnością
wiąże się z trudnościami MŚP w dostępie do finansowania – mają one kłopoty z
wykazaniem zdolności kredytowej oraz uzyskaniem dostępu do kapitału ryzyka. Ma
to negatywny wpływ na poziom i jakość nowo powstających przedsiębiorstw oraz na
wzrost przedsiębiorstw. Wartość dodana proponowanych instrumentów finansowych
polega między innymi na wzmocnieniu jednolitego rynku kapitału wysokiego ryzyka
oraz rozwoju ogólnoeuropejskiego rynku finansowego dla MŚP. Działania
podejmowane na poziomie unijnym powinny uzupełniać wykorzystywanie przez
państwa członkowskie instrumentów finansowych adresowanych do MŚP. Jednostki,
którym powierzona zostanie realizacja działań, powinny zapewnić dodatkowość i
uniknąć podwójnego finansowania ze środków unijnych. (13)
Europejska Sieć Przedsiębiorczości wykazała
swoją wartość dodaną dla MŚP jako punkt kompleksowej obsługi w zakresie
wsparcia przedsiębiorstw, pomagając im w podnoszeniu konkurencyjności oraz
poszukiwaniu możliwości biznesowych na jednolitym rynku i poza jego granicami.
Usprawnienie metodologii oraz metod pracy, jak również regulacji o wymiarze
europejskim odnoszących się usług dla przedsiębiorstw można osiągnąć wyłącznie
na szczeblu UE. W szczególności sieć okazała się pomocna dla MŚP w wyszukiwaniu
partnerów do współpracy biznesowej oraz transferu technologii, a także uzyskiwaniu
porad dotyczących źródeł finansowania, praw własności intelektualnej oraz
ekoinnowacji i zrównoważonej produkcji. Umożliwiła również uzyskanie opinii
zwrotnych na temat prawodawstwa i norm unijnych. Wyjątkowa baza wiedzy
zgromadzona w tej sieci jest szczególnie istotna dla usunięcia asymetrii
informacyjnych oraz obniżenia kosztów związanych z transakcjami
transgranicznymi. (14)
Wpływ na konkurencyjność MŚP ma również
ograniczone umiędzynarodowienie ich działalności na obszarze Europy i poza nią.
Według niektórych szacunków obecnie 25 % MŚP w Unii prowadzi bądź prowadziło
eksport w ciągu ostatnich trzech lat, z czego zaledwie 13 % eksportu regularnie
trafiało poza granice Unii i tylko 2 % przedsiębiorstw inwestowało poza krajem
pochodzenia. Zgodnie z programem „Small Business Act” wzywającym Unię oraz
państwa członkowskie do wsparcia MŚP i zachęcania ich do korzystania ze
wzrostu rynków poza Unią, UE wspiera sieć europejskich organizacji biznesowych
na ponad 20 zagranicznych rynkach. Udziela pomocy finansowej Centrum Współpracy
Przemysłowej UE – Japonia, organizacjom biznesowym w Hongkongu, Malezji
i Singapurze, jak również Europejskiemu Centrum Biznesu i Technologii w
Indiach, centrach unijnych MŚP w Chinach i Tajlandii oraz centrum pomocy dla
MŚP na temat praw własności intelektualnej w Chinach. Wartość dodana UE powstaje
przez kumulację krajowych wysiłków w tej dziedzinie, unikanie powielania
działań, promowanie współpracy oraz oferowanie usług, którym na szczeblu
krajowym zabrakłoby masy krytycznej. (15)
Aby zwiększyć konkurencyjność przedsiębiorstw
europejskich, zwłaszcza MŚP, państwa członkowskie oraz Komisja muszą stworzyć
sprzyjające otoczenie biznesowe. Szczególną uwagę należy zwrócić na interesy
MŚP oraz sektory, w których są one najaktywniejsze. Inicjatywy na szczeblu Unii
są niezbędne dla tworzenia równych szans dla MŚP oraz dla wymiany informacji
i wiedzy na skalę europejską. (16)
Kolejnym czynnikiem wpływającym na
konkurencyjność jest stosunkowo słaby duch przedsiębiorczości w Unii. Zaledwie
45 % obywateli europejskich (w tym mniej niż 40 % kobiet) wyraża
zainteresowanie samozatrudnieniem, w porównaniu do 55 % populacji amerykańskiej
i 71 % chińskiej[17].
Wartość dodaną UE tworzą również demonstracja i efekty stymulacyjne, np.
Europejskie Nagrody Przedsiębiorczości i konferencje, jak również środki
służące zwiększeniu spójności i zbliżenia, takie jak analizy porównawcze i
wymiana najlepszych praktyk. (17)
Ogólnoświatowa konkurencja, przemiany
demograficzne, ograniczenie zasobów oraz pojawiające się tendencje społeczne
tworzą wyzwania i możliwości dla niektórych sektorów działalności gospodarczej.
Dla przykładu sektory wytwórczości opartej na wzornictwie zmagają się z globalnymi
wyzwaniami; charakteryzuje je wysoki odsetek MŚP, które muszą się dostosować,
aby móc odnieść korzyści oraz wykorzystać szanse, jakie stwarza wysoki popyt na
spersonalizowane, kompleksowe produkty. Ponieważ wyzwania te dotyczą wszystkich
unijnych MŚP w tych sektorach, niezbędny jest wzmożony wysiłek na szczeblu UE. (18)
Jak stwierdzono w komunikacie Komisji z dnia 30
czerwca 2010 r. zatytułowanym „Europa – najpopularniejszy kierunek turystyczny
na świecie – nowe ramy polityczne dla europejskiego sektora turystycznego”[18], zatwierdzonym przez Radę
Europejską w konkluzjach z października 2010 r., turystyka jest ważnym
sektorem unijnej gospodarki. Branża ta wnosi duży wkład w unijny produkt
krajowy brutto (PKB) oraz tworzenie miejsc pracy, a także dysponuje sporym
potencjałem rozwoju działalności gospodarczej, gdyż funkcjonują w niej głównie
MŚP. Traktat lizboński dostrzega znaczenie turystyki, przyznając Unii określone
kompetencje w tej sferze, które uzupełniają działania państw członkowskich.
Inicjatywa na szczeblu Unii w sektorze turystyki niewątpliwie stwarza wartość
dodaną, zwłaszcza poprzez zapewnienie danych i analiz, rozwój transgranicznych
strategii promocyjnych oraz wymianę najlepszych praktyk. (19)
Program powinien
wskazywać działania służące wytyczonym celom, określać łączną kopertę finansową
na osiągnięcie tych celów, różne rodzaje środków wykonawczych, jak również
rozwiązania dotyczące monitorowania i oceny oraz ochrony interesów finansowych
Unii. (20)
Program powinien uzupełniać inne programy unijne,
z zastrzeżeniem, że każdy instrument powinien funkcjonować według własnych
szczególnych procedur. W ten sposób nie dojdzie do podwójnego finansowania tych
samych kosztów kwalifikowalnych. W dążeniu do uzyskania wartości dodanej i znacznego
wpływu dzięki finansowaniu UE należy zapewnić ścisłe synergie z innymi
programami unijnymi i funduszami strukturalnymi. (21)
We wszystkich odpowiednich inicjatywach i
działaniach objętych programem muszą być zachowane zasady przejrzystości i
równości szans dla obu płci. Poszanowanie praw człowieka i podstawowych
wolności dla wszystkich obywateli również powinno być uwzględnione w tych
działaniach i inicjatywach. (22)
W niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić, na
cały czas trwania programu, kopertę finansową stanowiącą główny punkt
odniesienia, w rozumieniu pkt 17 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia
XX/YY/201Z między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją o współpracy w
sprawach budżetowych i o dyscyplinie budżetowej oraz należytym zarządzaniu
finansowym[19],
dla władzy budżetowej podczas rocznej procedury budżetowej. (23)
Aby zapewnić ograniczenie zakresu finansowania
do usunięcia niedoskonałości rynkowych, politycznych i instytucjonalnych, oraz
mając na względzie uniknięcie zakłóceń na rynku, finansowanie w ramach programu
powinno być zgodne z unijnymi zasadami pomocy państwa. (24)
Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym
oraz protokoły do umów o stowarzyszeniu przewidują uczestnictwo
określonych państw trzecich w programach Unii. Uczestnictwo innych państw
trzecich powinno być możliwe, jeśli zostało przewidziane w porozumieniach
oraz procedurach. (25)
Program powinien być monitorowany i poddawany
ocenie w celu ewentualnych dostosowań. (26)
Interesy finansowe Unii powinny być chronione
przez cały cykl wydatkowania za pomocą proporcjonalnych środków, w tym środków
w zakresie zapobiegania nieprawidłowościom, ich wykrywania i analizy, a także
odzyskiwania środków straconych, niewłaściwie wypłaconych lub nieodpowiednio
wykorzystanych oraz, w stosownych przypadkach, nakładania kar w całym okresie
wydatkowania. (27)
Aby zapewnić jednolite warunki wdrażania
niniejszego rozporządzenia, uprawnienia wykonawcze należy przekazać Komisji,
aby przyjęła roczny plan prac w celu realizacji programu. Uprawnienia te
powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i
Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady
ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania
uprawnień wykonawczych przez Komisję[20]. (28)
Uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art.
290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej powinny zostać przekazane
Komisji, w odniesieniu do szczególnych zasad uczestnictwa i powierzania
wykonania pewnych zadań instytucjom zewnętrznym. Szczególnie ważne jest, aby w
czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym
również z ekspertami. (29)
Przygotowując i redagując akty delegowane,
Komisja powinna zapewnić równoczesne, terminowe i właściwe przekazywanie
odpowiednich dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: ROZDZIAŁ I
Przedmiot regulacji Artykuł 1
Ustanowienie programu Niniejszym ustanawia się program działań
Unii na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw, ze szczególnym uwzględnieniem
małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) (zwany dalej „programem”), na okres od
1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2020 r. Artykuł 2
Cele ogólne 1.
Program przyczynia się do realizacji
następujących celów ogólnych, z uwzględnieniem szczególnych potrzeb MŚP na
szczeblu europejskim i ogólnoświatowym. (a)
wzmocnienie konkurencyjności i trwałości unijnych
przedsiębiorstw, w tym w sektorze turystyki; (b)
krzewienie kultury przedsiębiorczości i
wspieranie tworzenia miejsc pracy oraz wzrostu MŚP. 2.
Do oceny stanu realizacji celów określonych w
ust. 1 służą następujące wskaźniki: (a)
odsetek wzrostu unijnego sektora przemysłu w
stosunku do całkowitego wzrostu produktu krajowego brutto (PKB), (b)
wzrost produkcji unijnej wytwórczej w ramach
przemysłu ekologicznego, (c)
zmiany obciążeń administracyjnych dla MŚP, (d)
wzrost MŚP w kategoriach wartości dodanej i
liczby zatrudnionych, (e)
wskaźnik rotacji MŚP. 3.
Program przyczynia się do realizacji strategii
„Europa 2020” oraz do osiągnięcia celu „inteligentnego i trwałego wzrostu
sprzyjającego włączeniu społecznemu”. W szczególności program przyczynia
się do osiągnięcia podstawowego celu związanego z zatrudnieniem. ROZDZIAŁ II
Cele szczegółowe oraz sfery działania Artykuł 3
Cele szczegółowe 1.
Celami szczegółowymi programu są: (a)
poprawa ramowych warunków konkurencyjności i trwałej
działalności unijnych przedsiębiorstw, także w sektorze turystyki; (b)
promowanie przedsiębiorczości, zwłaszcza wśród
konkretnych grup docelowych; (c)
poprawa dostępu MŚP do finansowania w formie
instrumentów kapitałowych i dłużnych; (d)
poprawa dostępu do rynków wewnątrz Unii oraz na
świecie. 2.
W toku realizacji programu promowana będzie
wiedza o konieczności dostosowania się przez przedsiębiorstwa do
niskoemisyjnej, odpornej na zmiany klimatu, energo- i zasobooszczędnej
gospodarki. 3.
Do oceny skutków programu polegających na
osiągnięciu celów szczegółowych, o których mowa w ust. 1, służą wskaźniki
efektywności. Zostały one określone w załączniku I. Artykuł 4
Budżet 1.
Środki przydzielone na wdrożenie programu wynoszą
2,522 mld EUR, z czego około 1,4 mld EUR przeznacza się na instrumenty
finansowe. 2.
Kopertę finansową utworzoną na podstawie
niniejszego rozporządzenia można również wykorzystać do pokrycia wydatków
związanych z pracami w zakresie przygotowania, monitorowania, kontroli, audytu
i oceny, które są niezbędne do zarządzania programem i osiągania jego
celów; są to w szczególności wydatki poniesione z tytułu badań, spotkań
ekspertów, działań informacyjnych i komunikacyjnych, obejmujących między innymi
komunikowanie korporacyjne priorytetów politycznych Unii, w zakresie, w jakim
są one związane o ogólnymi celami programu, wydatki związane z sieciami
informatycznymi służącymi wymianie i przetwarzaniu informacji, wraz z wszelkimi
innymi wydatkami na pomoc techniczną i administracyjną poniesionymi przez
Komisję w związku z zarządzaniem programem. 3.
Przydzielone środki finansowe mogą również
pokrywać wydatki na wsparcie techniczne i administracyjne służące
zapewnieniu przejścia między programem a środkami przyjętymi na mocy decyzji nr
1639/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady[21].
W razie konieczności środki można wpisać do budżetu po roku 2020 na pokrycie
podobnych wydatków, aby umożliwić zarządzanie działaniami, które nie zostały
zakończone przed dniem 31 grudnia 2020 r. Artykuł 5
Uczestnictwo państw trzecich 1.
W programie mogą uczestniczyć: (a)
państwa Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego
Handlu (EFTA) będące członkami Europejskiego Obszaru Gospodarczego, na
warunkach ustanowionych w Porozumieniu EOG, oraz pozostałe państwa
europejskie, jeżeli dopuszczają to umowy oraz procedury; (b)
państwa przystępujące, państwa kandydujące oraz
państwa potencjalnie kandydujące, zgodnie z ogólnymi zasadami i ogólnymi
warunkami uczestnictwa tych państw w programach Unii, ustanowionymi w
odpowiednich porozumieniach ramowych, decyzjach Rady o stowarzyszeniu oraz podobnych
uzgodnieniach; (c)
państwa objęte zakresem europejskiej polityki
sąsiedztwa, jeżeli dopuszczają to umowy i procedury, oraz zgodnie z ogólnymi
zasadami i ogólnymi warunkami uczestnictwa tych państw w programach Unii,
ustanowionymi w odpowiednich porozumieniach ramowych, protokołach do umów o
stowarzyszeniu oraz decyzjach Rady o stowarzyszeniu. 2.
W działaniach prowadzonych w ramach programu
mogą uczestniczyć podmioty posiadające siedziby w państwach, o których mowa w
ust. 1, w przypadku gdy warunki ustanowione w tym ustępie nie są spełnione lub
państwa te postanowią nie uczestniczyć w programie, oraz podmioty posiadające
siedziby w innych państwach trzecich. 3.
Podmioty takie nie są uprawnione do otrzymywania
wkładów finansowych UE, z wyjątkiem przypadków gdy jest to nieodzowne dla celów
programu, zwłaszcza w aspekcie konkurencyjności oraz dostępu do rynku dla
przedsiębiorstw unijnych. Wyjątek ten nie dotyczy podmiotów nastawionych na
zysk. Artykuł 6
Działania służące poprawie ramowych warunków dla konkurencyjności oraz trwałości
przedsiębiorstw unijnych 1.
Komisja wspiera działania służące poprawie i
wzmocnieniu konkurencyjności oraz zrównoważeniu przedsiębiorstw Unii, zwłaszcza
MŚP, mając na celu zwiększenie skuteczności, spójności i zbliżenia krajowych
kierunków polityki promujących konkurencyjność, trwałość oraz wzrost
przedsiębiorstw w Europie. 2.
Komisja może wspierać działania służące
rozwojowi nowych strategii konkurencyjności. Takie działania mogą obejmować: (a)
środki służące ulepszeniu projektów, realizacji
i oceny kierunków polityki wpływających na konkurencyjność i trwałość przedsiębiorstw,
w tym odporność na sytuacje kryzysowe, oraz zapewnieniu rozwoju odpowiedniej
infrastruktury, światowej klasy klastrów oraz sieci biznesowych, warunków
ramowych i rozwoju trwałych produktów, usług i procesów; (b)
środki zachęcające do współpracy w tworzeniu
polityki oraz do wymiany dobrych praktyk między państwami członkowskimi, innymi
państwami uczestniczącymi w programie oraz głównymi konkurentami Unii, jak
również środki ukierunkowane na międzynarodowe aspekty polityki
konkurencyjności; (c)
wsparcie w rozwoju polityki na rzecz MŚP oraz
współpracy pomiędzy decydentami politycznymi, w dążeniu w szczególności do ułatwienia
dostępu MŚP do programów oraz środków. 3.
Komisja może
wspierać inicjatywy przyspieszające powstawanie konkurencyjnych branż
przemysłu, na podstawie działań międzysektorowych w obszarach
charakteryzujących się wysokim odsetkiem MŚP oraz wysokim wkładem w PKB Unii. tego
rodzaju inicjatywy powinny również stymulować rozwój nowych rynków oraz dostaw
towarów i usług według najbardziej konkurencyjnych modeli biznesowych, bądź
zmodyfikowanych łańcuchów wartości. Powinny one obejmować inicjatywy
zwiększające produktywność, zasobooszczędność, zrównoważenie oraz
odpowiedzialność społeczną przedsiębiorstw. Artykuł 7
Działania służące promocji przedsiębiorczości 1.
Komisja wnosi wkład w promocję
przedsiębiorczości poprzez ulepszenie ramowych warunków wpływających na rozwój
przedsiębiorczości. Komisja wspiera otoczenie biznesowe sprzyjające rozwojowi
przedsiębiorstw oraz ich wzrostowi. 2.
Szczególną uwagę przywiązuje się do młodych
przedsiębiorców, nowych i potencjalnych przedsiębiorców oraz
przedsiębiorców-kobiet, jak również szczególnych grup docelowych. 3.
Komisja może wspierać działania państw
członkowskich służące rozwojowi edukacji w dziedzinie przedsiębiorczości,
wykształceniu umiejętności oraz postaw, zwłaszcza wśród potencjalnych i nowych
przedsiębiorców. Artykuł 8
Działania służące poprawie dostępu MŚP do finansowania 1.
Komisja wspiera działania mające na celu poprawę
dostępu MŚP do finansowania na etapie powstawania i wzrostu, w uzupełnieniu
instrumentów finansowych na rzecz MŚP stosowanych przez państwa członkowskie na
szczeblu krajowym i regionalnym. Aby zachować uzupełniający charakter,
działania te są ściśle koordynowane z działaniami podejmowanymi na szczeblu
krajowym oraz w ramach polityki spójności. Takie działania powinny mieć na celu
pobudzenie finansowania zarówno w formie kapitałowej, jak i kredytowej. 2.
W ramach działań opisanych w ust. 1 Komisja opracowuje
w odpowiedzi na potrzeby rynku środki usprawniające finansowanie transgraniczne
i międzynarodowe, przy jednoczesnym wsparciu umiędzynarodowienia działalności
gospodarczej MŚP zgodnie z przepisami Unii. 3.
Szczegóły dotyczące działań, których mowa w ust.
1 niniejszego artykułu, są zawarte w załączniku II. Artykuł 9
Działania służące poprawie dostępu do rynków 1.
W celu dalszej poprawy konkurencyjności przedsiębiorstw
unijnych oraz ich dostępu do rynków Komisja utrzymuje wsparcie dla Europejskiej
Sieci Przedsiębiorczości. 2.
Komisja może wspierać działania służące poprawie
dostępu MŚP do jednolitego rynku, w tym działania informacyjne i
uświadamiające. 3.
Poszczególne środki mają na celu ułatwienie
dostępu MŚP do rynków poza Unią oraz wzmocnienie istniejących usług wsparcia na
tych rynkach. W ramach programu MŚP mogą otrzymywać pomoc w zakresie standardów
oraz praw własności intelektualnej w priorytetowych państwach trzecich. 4.
Działania w ramach programu mogą służyć
rozwojowi międzynarodowej współpracy przemysłowej, w tym dialogów z państwami
trzecimi na temat przemysłu oraz regulacji. Poszczególne środki mogą służyć
zmniejszeniu różnic pomiędzy Unią a innymi państwami w zakresie ram
regulacyjnych dla produktów przemysłowych, polityki przemysłowej, jak również
poprawie otoczenia biznesowego. ROZDZIAŁ III
Realizacja programu Artykuł 10
Roczny program prac 1.
Komisja przyjmuje roczny program prac na
potrzeby realizacji programu, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której
mowa w art. 16 ust. 2. W rocznych programach prac określone zostają cele,
oczekiwane rezultaty, metody realizacji i ich kwoty całkowite. Zawierają one
także opis finansowanych działań, kwoty przeznaczone na każde działanie oraz
wstępny harmonogram realizacji, a także odpowiednie wskaźniki pozwalające
monitorować skuteczność w uzyskiwaniu wyników i osiąganiu celów. W odniesieniu
do dotacji określają one priorytety, najważniejsze kryteria oceny i maksymalny
poziom współfinansowania. 2.
Komisja realizuje program zgodnie z przepisami
rozporządzenia finansowego (rozporządzenie (UE) nr XXX/2012 [nowe
rozporządzenie finansowe]). 3.
Program jest realizowany w sposób zapewniający
uwzględnianie przez wspierane działania przyszłych wydarzeń oraz potrzeb,
zwłaszcza wynikłych po przeprowadzeniu oceny okresowej, o której mowa w art. 12
ust. 3, oraz ich adekwatność do zmieniających się rynków, gospodarki oraz
przemian społecznych. Artykuł 11
Środki wsparcia 1.
Oprócz środków objętych programem prac, o którym
mowa w art. 10, Komisja regularnie podejmuje środki wsparcia, w tym: (a)
analizy i monitorowanie sektorowe oraz
międzysektorowe aspektów konkurencyjności; (b)
identyfikację dobrych praktyk i podejść
politycznych oraz prace nad ich dalszym rozwojem; (c)
przeprowadzanie ocen skutków unijnych środków
szczególnie istotnych dla konkurencyjności przedsiębiorstw, w dążeniu do
wyodrębnienia obszarów istniejącego prawodawstwa wymagających uproszczenia,
bądź obszarów, w których należy przedstawić projekty nowych środków
legislacyjnych; (d)
przeprowadzanie oceny prawodawstwa wywierającego
wpływ na przedsiębiorstwa, poszczególnych kierunków polityki przemysłowej oraz
środków związanych z konkurencyjnością; 2.
Środki wsparcia wymienione w ust. 1 nie muszą wchodzić
w zakres rocznych programów prac, o których mowa w art. 10. Artykuł 12
Monitorowanie i ocena 1.
Komisja monitoruje wdrażanie programu i
zarządzanie nim. 2.
Komisja sporządza roczne sprawozdanie z
monitorowania, w którym bada skuteczność i wydajność wspieranych działań
pod względem realizacji finansowej, wyników, a ilekroć to możliwe, skutków. Sprawozdanie
zawiera informacje dotyczące kwoty wydatków związanych z klimatem oraz wpływu
działań przyczyniających się do osiągnięcia celów w zakresie zmian klimatu, o
ile gromadzenie tych informacji nie stanowi nieuzasadnionego obciążenia
administracyjnego dla MŚP. 3.
Nie później niż w połowie 2018 r., w celu
podjęcia decyzji o wznowieniu, zmianie lub zawieszeniu środków, Komisja
sporządza sprawozdanie z oceny na temat osiągnięcia celów wszystkich działań
wspieranych w ramach programu, pod względem skuteczności wykorzystania zasobów
i europejskiej wartości dodanej. Sprawozdanie z oceny dotyczy ponadto zakresu
uproszczenia, wewnętrznej i zewnętrznej spójności, dalszej adekwatności
wszystkich celów, a także wkładu środków w unijne priorytety na rzecz
inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu
społecznemu. Uwzględnia się także wyniki oceny skutków długoterminowych
poprzednich środków. 4.
Sporządzone zostaje sprawozdanie z oceny w
zakresie długoterminowych skutków oraz trwałym wpływie środków, co umożliwia
podjęcie decyzji o ewentualnym wznowieniu, zmianie lub zawieszeniu danego
środka.
5.
Należy opracować zbiór kluczowych wskaźników
wydajności, stanowiących podstawę do oceny poziomu, w jakim cele działań
wspieranych w ramach programu zostały osiągnięte. Poziom ten mierzy się na
podstawie uprzednio określonych punktów odniesienia odzwierciedlających
sytuację sprzed realizacji działań. 6.
Wszystkie zaangażowane strony dostarczają
Komisji wszelkich danych i informacji koniecznych do monitorowania i oceny
przedmiotowych środków. ROZDZIAŁ IV
Przepisy finansowe oraz formy wsparcia finansowego Artykuł 13
Formy wsparcia finansowego Wsparcie finansowe UE w ramach programu
może być realizowane pośrednio poprzez delegację zadań z zakresu wykonywania
budżetu podmiotom wymienionym w art. XX rozporządzenia (UE) nr XXX/2012 [nowego rozporządzenia finansowego]. Artykuł 14
Instrumenty finansowe 1.
Instrumenty finansowe w ramach programu będą
stosowane w celu ułatwienia MŚP zorientowanym na wzrost dostępu do
finansowania. Do instrumentów finansowych zalicza się instrument kapitałowy
oraz instrument gwarancji pożyczkowej. 2.
Instrumenty finansowe dla MŚP zorientowanych na
wzrost mogą, gdzie jest to stosowne, zostać połączone z innymi instrumentami
finansowymi ustanowionymi przez państwa członkowskie i organy nimi zarządzające
zgodnie z [art. 33 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr XXX/201X [nowe
rozporządzenie w sprawie funduszy strukturalnych]], oraz z dotacjami
udzielanymi przez UE, w tym na podstawie niniejszego rozporządzenia. 3.
Instrumenty finansowe mają na celu zachowanie
wartości aktywów przekazanych z budżetu UE. Mogą one generować zyski na
akceptowalnym poziome, aby sprostać oczekiwaniom pozostałych partnerów lub
inwestorów. 4.
Zgodnie z art. 18 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr
XXXX/2012 [nowe rozporządzenie finansowe], dochody i płatności wygenerowane za
pośrednictwem danego instrumentu finansowego przydziela się do tego
instrumentu. W przypadku instrumentów finansowych już ustanowionych w
wieloletnich ramach finansowych obejmujących lata 2007–2013, dochody i
płatności wygenerowane w ramach transakcji rozpoczętych w tym okresie
przydziela się do danego instrumentu finansowego na lata 2014–2020. Artykuł 15
Ochrona interesów finansowych Unii 1.
Komisja przyjmuje odpowiednie środki
zapewniające, w trakcie realizacji działań finansowanych na podstawie
niniejszego rozporządzenia, ochronę interesów finansowych Unii przez stosowanie
środków zapobiegania nadużyciom finansowym, korupcji i innym bezprawnym działaniom,
przez skuteczne kontrole oraz, w razie wykrycia nieprawidłowości, przez
odzyskiwanie kwot nienależnie wypłaconych, a także, w stosownych
przypadkach, przez skuteczne, proporcjonalne i odstraszające kary. 2.
Komisja lub jej przedstawiciele oraz Trybunał
Obrachunkowy mają uprawnienia do audytu, na podstawie dokumentacji i kontroli na
miejscu, wobec wszystkich beneficjentów dotacji, wykonawców i podwykonawców
oraz innych stron trzecich, którzy otrzymują środki od Unii na podstawie
niniejszego rozporządzenia. 3.
Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć
Finansowych (OLAF) może przeprowadzać kontrole i inspekcje na miejscu u
podmiotów gospodarczych związanych bezpośrednio lub pośrednio z takim
finansowaniem, zgodnie z procedurami określonymi w rozporządzeniu (Euratom,
WE) nr 2185/96, w celu określenia, czy zaszło nadużycie finansowe, korupcja lub
jakiekolwiek inne bezprawne działanie, które wywiera wpływ na interesy Unii
Europejskiej w związku z umową o udzielenie dotacji, decyzją o udzieleniu
dotacji lub umową dotyczącą finansowania przez Unię. 4.
Nie naruszając przepisów pierwszego i drugiego
akapitu, w umowach o współpracy z państwami trzecimi i organizacjami
międzynarodowymi oraz umowach o udzielenie dotacji, decyzjach o udzieleniu
dotacji i umowach wynikających z wykonania niniejszego rozporządzenia wyraźnie
upoważnia się Komisję, Trybunał Obrachunkowy i OLAF do prowadzenia takich
audytów, kontroli i inspekcji na miejscu. ROZDZIAŁ V
Komitet i przepisy końcowe Artykuł 16
Komitet 1.
Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest
komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 2.
W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu
zastosowanie ma art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. Artykuł 17
Akty delegowane 1.
W kwestii zmian wskaźników wymienionych w
wykazie znajdującym się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia Komisja ma
prawo przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 18, jeżeli okazały się one
niewłaściwe do mierzenia postępu w osiąganiu ogólnych i szczegółowych celów
programu. 2.
Komisja przyjmuje akty delegowane dotyczące
szczegółowych zmian poszczególnych działań określonych w załączniku II do
niniejszego rozporządzenia, zgodnie z art. 18, jeżeli wymagają tego zmiany
zachodzące na rynkach gospodarczych lub zgodnie z wynikami osiągniętymi dzięki
instrumentowi gwarancji kredytowych (LGF) programu ramowego na rzecz
konkurencyjności i innowacji oraz instrumentowi podziału ryzyka siódmego
programu ramowego na rzecz mechanizmu finansowania opartego na podziale ryzyka. 3.
W przypadku gdy jest to uzasadnione szczególnie
pilną potrzebą, taką jak szybko zmieniające się warunki gospodarcze, do aktów
delegowanych przyjmowanych na podstawie niniejszego artykułu ma zastosowanie
procedura określona w art. 19 niniejszego rozporządzenia Artykuł 18
Wykonanie przekazywanych uprawnień 1.
Powierzone Komisji uprawnienia do przyjęcia
aktów delegowanych podlegają warunkom określonym w niniejszym artykule. 2.
Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o
których mowa w art. 17 powierza się Komisji na okres siedmiu lat od dnia [the
date of entry into force of the basic legislative act] r. 3.
Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 17,
może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez
Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień.
Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu
w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji
późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już
obowiązujących aktów delegowanych. 4.
Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego
Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. 5.
Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 17
wchodzi w życie tylko jeśli Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły
sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi
Europejskiemu i Radzie, lub jeśli, przed upływem tego terminu, zarówno
Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą
sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu
Europejskiego lub Rady. Artykuł 19
Tryb pilny 1.
Akty delegowane przyjęte w trybie niniejszego
artykułu wchodzą w życie niezwłocznie i mają zastosowanie dopóki nie zostanie
wyrażony sprzeciw zgodnie z ust. 2. Przekazując akt delegowany Parlamentowi
Europejskiemu i Radzie podaje się powody zastosowania trybu pilnego. 2.
Parlament Europejski albo Rada mogą wyrazić
sprzeciw wobec aktu delegowanego zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 18
ust. 5. W takim przypadku Komisja uchyla akt niezwłocznie po doręczeniu przez Parlament
Europejski lub Radę decyzji o sprzeciwie. Artykuł 20
Uchylenie i przepisy przejściowe 1.
Decyzja 1639/2006/WE traci moc z dniem 1 stycznia
2014 r. 2.
Działania rozpoczęte w oparciu o decyzję
1639/2006/WE i wynikające z nich zobowiązania finansowe nadal podlegają
przepisom tej decyzji, aż do ich wykonania. 3.
Przydzielone środki, o których mowa w art. 4, mogą
obejmować także wydatki związane ze wsparciem technicznym i administracyjnym
koniecznym do zapewnienia przejścia między niniejszym programem a środkami
przyjętymi na podstawie decyzji 1639/2006/WE. Artykuł 21
Wejście w życie Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie
trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i
jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Sporządzono w Strasburgu, W imieniu Parlamentu
Europejskiego W imieniu Rady Przewodniczący Przewodniczący ZAŁĄCZNIK I
Wskaźniki osiągnięcia celów ogólnych i szczegółowych Cel ogólny: || 1. Wzmocnienie konkurencyjności i trwałości przedsiębiorstw unijnych, w tym w sektorze turystyki Wskaźnik skutku[22] || Bieżąca sytuacja || Cel długoterminowy i cel pośredni (do 2020 r.) Wzrost konkurencyjności przemysłu[23] Zmiana obciążeń administracyjnych dla MŚP (liczba dni potrzebnych do rejestracji nowego przedsiębiorstwa) Wzrost produkcji sektora wytwórczego UE w branżach ekologicznych ( % zmian w stosunku do poprzedniego roku) || 2009: -3,1 %, 2008: -0,3 %, 2007: +0,7 % 2009: -3,1 % Liczba dni wymaganych do założenia nowego MŚP: 7 dni roboczych Roczny wzrost 6–7 % w ostatnich latach || Roczny wzrost 1 % oraz wzrost 5 % w 2015 r. Zmniejszenie liczby dni wymaganych do założenia nowego MŚP: 3 dni robocze w 2020 r. Roczny wzrost średnio o 8 % w następnej dekadzie; cel do 2015 r. to wzrost produkcji o 50 % Cel ogólny: || 2. Krzewienie kultury przedsiębiorczości oraz wspieranie tworzenia i rozwoju MŚP Wskaźnik skutku || Bieżąca sytuacja || Cel długoterminowy i cel pośredni (do 2020 r.) Wzrost MŚP w kategoriach wartości dodanej i zatrudnienia Opinie zwrotne od MŚP oraz innych beneficjentów końcowych na temat wartości dodanej, przydatności i adekwatności programu (do porównania w trakcie oceny programu) pozyskane poprzez Europejską Sieć Przedsiębiorczości (EEN) oraz ankiety internetowe Wskaźnik rotacji MŚP (nowo powstające i likwidowane przedsiębiorstwa) || W 2010 r. MŚP wygenerowały ponad 58 % całkowitego obrotu UE (WDB); łączna liczba pracowników MŚP: 87,5 mln (67 % miejsc pracy w sektorze prywatnym w UE) 78 % zadowolenia i pozytywnych opinii dotyczących wartości dodanej EEN || Docelowy wzrost w wartości dodanej brutto MŚP 4 % rocznie; roczny przyrost zatrudnienia w MŚP o 1 % Zwiększenie do ponad 80 % wskaźnika zadowolenia z wartości dodanej EEN Cel szczegółowy: || Poprawa ramowych warunków konkurencyjności i trwałego działania przedsiębiorstw unijnych, w tym w sektorze turystyki Wskaźnik wyników || Najnowsze znane wyniki || Cel średnioterminowy (wynik) do 2017 r. Działania służące poprawie konkurencyjności Liczba przyjętych środków służących uproszczeniu Liczba kontroli „przydatności” badających jakość i wartość dodaną działań Poziom przyjmowania przez przedsiębiorstwa europejskich zasad w zakresie zrównoważonej produkcji i narzędzi produkcyjnych, w tym EMAS, ekoetykiety i projektowania ekologicznego || Program uproszczeń autorstwa Komisji został uaktualniony w roku 2010 i w 2012 r. ma zmniejszyć biurokrację o 25 %. Od roku 2010 przyjmowano po pięć działań upraszczających rocznie. W 2010 r. z udziałem zainteresowanych stron rozpoczęto cztery kontrole „przydatności” w dziedzinie polityki środowiska, transportu, zatrudnienia i przemysłu. Opinie zwrotne zawierały uwagi dotyczące prawodawstwa oraz wartości dodanej działań. Około 35 000 certyfikatów ISO 14001 EMS i 4 500 rejestracji EMAS, 18 000 pozwoleń na ekoetykietę UE || Około 7 działań upraszczających rocznie. Podejście polegające na pozyskiwaniu opinii zwrotnych w ramach kontroli „przydatności” zostanie rozszerzone na inne kierunki polityki, a uproszczenia wpłyną pozytywnie na przemysł. Przewiduje się do dwunastu kontroli „przydatności”, służących lepszemu stanowieniu prawa. Znaczna liczba przedsiębiorstw monitoruje swoje wyniki, stosuje systemy zarządzania środowiskiem i osiąga poprawę w zakresie wydajności zasobów i efektów działalności środowiskowej. Znaczną część produkcji stanowią produkty zasobooszczędne i przyjazne dla środowiska. Opracowanie polityki dotyczącej MŚP Liczba państw członkowskich stosujących test MŚP Wzmożona ogólnounijna promocja Europejskich Nagród Przedsiębiorczości obejmująca publikacje/ wzmianki w mediach we wszystkich państwach członkowskich Skrócenie czasu zakładania firmy oraz uproszczenie tego procesu || Liczba państw członkowskich stosujących test MŚP: 15 państw członkowskich Liczba publikacji/wzmianek w mediach we wszystkich państwach członkowskich: 60 w 2010 r. Skrócenie czasu zakładania firmy: 7 dni roboczych || Liczba państw członkowskich stosujących test MŚP: 21 państw członkowskich Liczba publikacji/wzmianek w mediach we wszystkich państwach członkowskich: 80 Skrócenie czasu zakładania firmy: 5 dni roboczych Koncepcje nowej działalności Liczba nowych produktów/usług na rynku Poziom dodatkowego eksportu oraz odpowiadające mu wartości pieniężne Opinie zwrotne zainteresowanych stron dotyczące jakości oraz wartości dodanej działań || Jak dotąd działanie to ograniczało się do pracy analitycznej na niewielką skalę. || Cel dotyczący łącznej liczby nowych produktów/usług wynosi 5 w 2017 r. (wzrost do 15 w 2018 r. i 25 w 2019 r.). Nie oczekuje się jeszcze skutków dla eksportu w 2017 r. Udział eksportu pierwszej generacji uczestniczących MŚP będzie widoczny w 2018 r.; docelowy wzrost wynosi 20 %. Co najmniej 70 % MŚP uczestniczących w 2014 r. wykaże pozytywny wpływ na obrót w ankiecie przeprowadzonej pod koniec 2017 r. Turystyka Liczba wniosków o finansowanie Odsetek MŚP (oraz tendencja) we wnioskach o możliwości finansowania związane z turystyką Liczba podmiotów uzyskujących Europejski Znak Jakości w Turystyce Liczba kierunków turystycznych przyjmujących modele rozwoju zrównoważonej turystyki promowane przez modelowe ośrodki turystyczne Europy || Liczba wniosków o finansowanie (dotyczy wszystkich zaproszeń do składania wniosków) łącznie: około 75 rocznie (średnia za rok 2011) Jak dotąd bezpośrednio do MŚP nie skierowano żadnych zaproszeń do składania wniosków Jak dotąd żaden podmiot nie uzyskał europejskiego znaku jakości w turystyce (działanie w toku) Łączna liczba modelowych ośrodków turystycznych Europy wynosi 98 (średnio 20 rocznie – w 2007: 10, w 2008: 20, w 2009: 22, w 2010: 25, w 2011: 21) || Liczba wniosków o finansowanie (dotyczy wszystkich zaproszeń do składania wniosków) łącznie: ponad 100 rocznie 30 % zaproszeń do składania wniosków kierowanych bezpośrednio do MŚP Zakres pokrycia 50 % systemów oceny kwalifikujących się do uczestnictwa w programie europejskiego znaku jakości w turystyce 200 i więcej kierunków turystycznych przyjmujących modele rozwoju zrównoważonej turystyki promowane przez modelowe ośrodki turystyczne Europy (do 30 rocznie). Cel szczegółowy: || Promowanie przedsiębiorczości, zwłaszcza wśród konkretnych grup docelowych Wskaźnik wyników || Najnowsze znane wyniki || Cel średnioterminowy (wynik) do 2017 r. Wsparcie przedsiębiorczości Opinia zwrotna na temat postrzegania przedsiębiorczości w społeczeństwie ( % obywateli UE zainteresowanych samozatrudnieniem według danych Eurobarometru) Liczba państw wdrażających rozwiązania na rzecz przedsiębiorczości opracowane na szczeblu UE Liczba krajowych programów udostępnianych MŚP przez inne państwa członkowskie Liczba przyjętych środków na rzecz MŚP służących uproszczeniu || Wskaźniki liczbowe z lat 2007 i 2009 utrzymują się na poziomie 45 % Liczba państw wdrażających rozwiązania na rzecz przedsiębiorczości opracowane na szczeblu UE: 22 (2010) Liczba krajowych programów udostępnianych MŚP przez inne państwa członkowskie: 5 5 środków upraszczających rocznie (2010). || Zwiększenie odsetka obywateli UE zainteresowanych samozatrudnieniem do 50 % Liczba państw wdrażających rozwiązania na rzecz przedsiębiorczości opracowane na szczeblu UE: 25 Liczba krajowych programów udostępnianych MŚP przez inne państwa członkowskie: 10 Około 7 działań upraszczających rocznie. Cel szczegółowy: || Poprawa dostępu MŚP do finansowania w formie instrumentów kapitałowych i dłużnych Wskaźnik wyników || Najnowsze znane wyniki || Cel średnioterminowy (wynik) do 2017 r. Instrumenty finansowe na rzecz wzrostu Liczba firm otrzymujących gwarancje pożyczkowe (kredytowe) oraz wartość pożyczek Liczba firm korzystających z kapitału wysokiego ryzyka oraz wartość inwestycji (z wyszczególnieniem transakcji transgranicznych) || Proponowane instrumenty nie zostały jeszcze uruchomione; nie są one takie same jak bieżące instrumenty, zatem dane dotyczące bieżących instrumentów mogą nie być porównywalne || Liczba firm otrzymujących gwarancje pożyczkowe (kredytowe) (+/- 95 000) oraz wartość pożyczek (+/- 10,7 mld EUR) Liczba firm korzystających z kapitału ryzyka: (+/- 180) i wartość inwestycji (+/- 220 mln EUR) Cel szczegółowy: || Poprawa dostępu do rynków wewnątrz Unii oraz na świecie Wskaźnik wyników || Najnowsze znane wyniki || Cel średnioterminowy (wynik) do 2017 r. Europejska Sieć Przedsiębiorczości Liczba podpisanych umów o partnerstwie Zwiększona rozpoznawalność marki sieci oraz kultury marki (m.in. świadomość marki wśród ogółu MŚP) Odsetek zadowolenia klientów ( % MŚP wyrażających satysfakcję, sygnalizujących wartość dodaną konkretnej usługi) Liczba MŚP korzystających z usług wsparcia Liczba MŚP uczestniczących w wydarzeniach z zakresu pośrednictwa oraz misjach przedsiębiorstw || Europejska Sieć Przedsiębiorczości Liczba podpisanych umów o partnerstwie: 1 950 (2010) Zwiększona rozpoznawalność marki sieci oraz kultury marki: dotąd nie mierzona Odsetek zadowolenia klientów ( % MŚP wyrażających satysfakcję, sygnalizujących wartość dodaną konkretnej usługi): 78 % Liczba MŚP korzystających z usług wsparcia: 435 000 (2010) Liczba MŚP uczestniczących w wydarzeniach z zakresu pośrednictwa oraz misjach przedsiębiorstw: 45 000 (2010) || Europejska Sieć Przedsiębiorczości Liczba podpisanych umów o partnerstwie: 3 000 rocznie Zwiększona rozpoznawalność marki sieci oraz kultury marki: dotarcie do 30 % MŚP Odsetek zadowolenia klientów ( % MŚP wyrażających satysfakcję, sygnalizujących wartość dodaną konkretnej usługi): >80 % Liczba MŚP korzystających z usług wsparcia 500 000 rocznie Liczba MŚP uczestniczących w wydarzeniach z zakresu pośrednictwa oraz misjach przedsiębiorstw: 60 000 rocznie Wsparcie biznesowe MŚP na rynkach poza UE Odsetek ( %) MŚP prowadzących działalność międzynarodową (eksport, import, bezpośrednie inwestycje zagraniczne i inne działania) poza UE || 13 % (2009 r.) || 17 % (2017 r.) Międzynarodowa współpraca przemysłowa Liczba przypadków zbliżenia regulacji dotyczących produktów przemysłowych między UE a państwami trzecimi Liczba dziedzin oraz dobrych praktyk w ramach programu „Small Business Act”, wprowadzonych w państwach sąsiednich i państwach kandydujących || Szacuje się, że w ramach współpracy w dziedzinie regulacji z głównymi partnerami handlowymi (USA, Japonią, Chinami, Brazylia, Rosją, Kanadą, Indiami) można wskazać średnio 2 obszary, w których osiągnięto znaczące zbliżenie regulacji technicznych Szacuje się, że średnio w trzech regionach objętych polityką (region państw kandydujących, państw sąsiadujących od wschodu oraz MED) spośród 10 dziedzin polityki SBA co najmniej trzy zostały uregulowane w tych państwach. || 3 odpowiednie obszary znacznego zbliżenia regulacji technicznych z głównymi partnerami handlowymi (USA, Japonią, Chinami, Brazylią, Rosją, Kanadą, Indiami) (2017 r.) 5 obszarów polityki objętych programem „Small Business Act” w trzech regionach objętych polityką (region państw kandydujących, państw sąsiadujących od wschodu oraz MED) (2017 r.) ZAŁĄCZNIK II Działania służące poprawie dostępu
MŚP do finansowania 1.
Działania służące poprawie dostępu MŚP do
finansowania obejmują instrument kapitałowy oraz instrument gwarancji
pożyczkowej. 2.
Instrument kapitałowy programu na rzecz
konkurencyjności przedsiębiorstw oraz MŚP, instrument kapitałowy na rzecz
wzrostu (EFG), są wdrażane jako zapowiedź jednego unijnego instrumentu
kapitałowego wspierającego wzrost przedsiębiorstw UE oraz działalność badawczą,
rozwojową i innowacyjną od najwcześniejszego etapu do fazy wzrostu finansowo
wspieranego przez program „Horyzont 2020” oraz niniejszy program. EFG wykorzystuje mechanizm realizacji
instrumentu kapitałowego działalności badawczej, rozwojowej i innowacyjnej,
który zostanie ustanowiony w programie „Horyzont 2020”, zgodnie z określonymi
poniżej warunkami. 3.
Instrument gwarancji kredytowych (LGF) realizowany
jest jako element jednego unijnego instrumentu dłużnego na rzecz wzrostu
przedsiębiorstw UE i działalności badawczej, rozwojowej i innowacyjnej z
wykorzystaniem tego samego mechanizmu realizacji jako zapowiedź instrumentu
dłużnego odpowiadającego na zapotrzebowanie MŚP w ramach programu „Horyzont
2020” (RSI II), zgodnie z określonymi poniżej warunkami. 4.
Instrument kapitałowy i instrument gwarancji
kredytowych powinny być zgodne z przepisami dotyczącymi instrumentów
finansowych zawartymi w rozporządzeniu finansowym i aktach delegowanych
zastępujących przepisy wykonawcze oraz z bardziej szczegółowymi specjalnymi
wymogami operacyjnymi, które zostaną ustanowione w wytycznych Komisji. 5.
Instrument kapitałowy i instrument gwarancji
kredytowych uzupełniają instrumenty finansowe wykorzystywane przez państwa
członkowskie na rzecz MŚP w ramach polityki spójności. 6.
Instrument kapitałowy i instrument gwarancji
kredytowych mogą w odpowiednich przypadkach dopuszczać łączenie zasobów
finansowych z zasobami państw członkowskich, które pragną przekazać część
przyznanych im funduszy strukturalnych zgodnie z [art. 33 ust. 1 lit. a)
rozporządzenia w sprawie funduszy strukturalnych]. 7.
Dochody i zwroty pochodzące z Instrumentu 2 na
rzecz Wysokiego Wzrostu i Innowacji w MŚP w ramach Programu ramowego na rzecz
konkurencyjności i innowacji (decyzja nr 1639/2006 Parlamentu Europejskiego i
Rady) przekazywane są do Programu na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw
oraz MŚP. 8.
Instrumenty finansowe dla MŚP zorientowanych na
wzrost są realizowane zgodnie z odpowiednimi przepisami unijnymi w zakresie
pomocy państwa. Instrument
kapitałowy na rzecz wzrostu (EFG) 1.
EFG nakierowany jest na fundusze oferujące
kapitał wysokiego ryzyka oraz finansowanie typu mezzanine, takie jak pożyczki
podporządkowane lub partycypacyjne, faz ekspansji i wzrostu przedsiębiorstw, w
szczególności działających na skalę międzynarodową, przy jednoczesnej
możliwości inwestowania w przedsiębiorstwa znajdujące się we wczesnej fazie
rozwoju w połączeniu z instrumentem kapitałowym dla działalności badawczej,
rozwojowej i innowacyjnej w ramach programu „Horyzont 2020”. W tym drugim
przypadku inwestycje z EFG nie mogą przekroczyć 20 % całości inwestycji UE, z
wyjątkiem finansowania wieloetapowego, w którego przypadku finansowanie z EFG i
instrumentu kapitałowego dla działalności badawczej, rozwojowej i innowacyjnej
będzie przekazywane proporcjonalnie, w oparciu o politykę inwestycyjną
funduszy. EFG ma funkcjonować, unikając wykupu lub refinansowania
przeznaczonego na rozwiązanie nabytego przedsiębiorstwa. Komisja może
zdecydować o zmianie progu 20 %, w świetle zmieniających się warunków
rynkowych.. 2.
Wsparcie ma jedną z poniższych form inwestycji: (a)
bezpośrednio przez Europejski Fundusz
Inwestycyjny (EFI) lub inne organy, którym Komisja powierzy realizację; lub (b)
przez fundusze funduszy lub instrumenty
inwestycyjne działające na skalę międzynarodową utworzone przez EFI lub inne
organy, którym Komisja powierzy realizację, oraz inwestorów prywatnych lub
krajowe publiczne instytucje finansowe; Instrument
gwarancji pożyczkowych (LGF) 1.
LGF będzie obsługiwany przez EFI lub inne
organy, którym Komisja powierzy realizację. Instrument ten zapewni: ·
kontrgwarancje oraz inne rozwiązania w zakresie
podziału ryzyka dla systemów gwarancyjnych; ·
gwarancje bezpośrednie oraz inne rozwiązania w
zakresie podziału ryzyka dla wszystkich innych pośredników finansowych
spełniających kryteria kwalifikowalności. 2.
LGF składa się z następujących dwóch działań: ·
działanie pierwsze – finansowanie dłużne poprzez
pożyczki, w tym pożyczki podporządkowane i partycypacyjne, lub leasing ma na
celu zmniejszenie szczególnych trudności, na jakie napotykają MŚP w dostępie do
finansowania, czy to ze względu na przewidywane wysokie ryzyko, czy też na brak
wystarczających zabezpieczeń; ·
działanie drugie – sekurytyzacja portfeli
dłużnych MŚP, pozwoli na pozyskanie dodatkowych środków na pokrycie długu dla
MŚP zgodnie z właściwymi uzgodnieniami dotyczącymi podziału ryzyka z docelowymi
instytucjami. Wsparcie dla tych transakcji zależy od tego, czy instytucja
zobowiąże się przeznaczyć znaczną część uzyskanej płynności lub pozyskanego
kapitału na pożyczki dla nowych MŚP w rozsądnym okresie. Kwota nowych środków
na pokrycie długu jest obliczana w stosunku do kwoty gwarantowanego ryzyka
portfela i negocjowana – wraz z okresem – indywidualnie z każdą instytucją. 3.
LFG obejmuje pożyczki do wysokości 150 000 EUR i
z terminem wymagalności wynoszącym co najmniej 12 miesięcy, z wyjątkiem
pożyczek w ramach sekurytyzowanych portfeli dłużnych. LFG umożliwia opracowanie
sprawozdań dotyczących wspieranych innowacyjnych MŚP, zarówno pod kątem liczby,
jak i wielkości pożyczek. OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI 1. STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY 1.1. Tytuł wniosku/inicjatywy 1.2. Dziedziny
polityki w strukturze ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa 1.3. Charakter
wniosku/inicjatywy 1.4. Cel(e) 1.5. Uzasadnienie
wniosku/inicjatywy 1.6. Czas
trwania działania i jego wpływ finansowy 1.7. Przewidywany(-e)
tryb(-y) zarządzania 2. ŚRODKI ZARZĄDZANIA 2.1. Zasady
nadzoru i sprawozdawczości 2.2. System
zarządzania i kontroli 2.3. Środki
zapobiegania nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom 3. SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY
WNIOSKU/INICJATYWY 3.1. Dział(y)
wieloletnich ram finansowych i pozycja(-e) wydatków w budżecie, na które
wniosek ma wpływ 3.2. Szacunkowy
wpływ na wydatki 3.2.1. Synteza szacunkowego wpływu na wydatki 3.2.2. Szacunkowy
wpływ na środki operacyjne 3.2.3. Szacunkowy
wpływ na środki administracyjne 3.2.4. Zgodność
z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi 3.2.5. Udział
osób trzecich w finansowaniu 3.3. Szacunkowy
wpływ na dochody OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI 1. STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY 1.1. Tytuł
wniosku/inicjatywy Wniosek dotyczący Rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady ustanawiającego program na rzecz konkurencyjności
przedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (2014–2020) 1.2. Dziedziny
polityki w strukturze ABM/ABB[24] Dziedzina polityki: Przedsiębiorstwa
i przemysł Działania: Konkurencyjność,
polityka przemysłowa, innowacje i przedsiębiorczość Bieżący obszar polityki odpowiada bieżącej
strukturze ABB. Na rok budżetowy 2014 może zostać określona nowa struktura
budżetowa, po zatwierdzeniu porozumienia międzyinstytucjonalnego dotyczącego
perspektywy finansowej 2014–2020. 1.3. Charakter
wniosku/inicjatywy ¨ Wniosek/inicjatywa dotyczy nowego
działania ¨ Wniosek/inicjatywa dotyczy nowego
działania będącego następstwem projektu pilotażowego/działania przygotowawczego[25] x Wniosek/inicjatywa wiąże się z przedłużeniem
bieżącego działania ¨ Wniosek/inicjatywa dotyczy działania,
które zostało przekształcone pod kątem nowego działania 1.4. Cele 1.4.1. Wieloletni(e)
cel(e) strategiczny(-e) Komisji wskazany(-e) we wniosku/inicjatywie Wieloletnim celem strategicznym wskazanym w
proponowanym programie jest realizacja strategii „Europa 2020”, która wraz ze swoimi inicjatywami przewodnimi inteligentnego,
trwałego wzrostu nastawionego na włączenie społeczne określa środki mające
wzmocnić trwałość i konkurencyjność przedsiębiorstw UE w perspektywie
długoterminowej. Program ma również służyć krzewieniu kultury
przedsiębiorczości oraz wspierać tworzenie i rozwój MŚP. Proponowany program ma w szczególności przyczynić się do
osiągnięcia priorytetowego celu dotyczącego zatrudnienia (zatrudnionych 75 %
osób w wieku 20–64 lata). 1.4.2. Cel(e)
szczegółowy(-e) i działanie(-a) ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa 1. Poprawa ramowych warunków
konkurencyjności i trwałość przedsiębiorstw unijnych, w tym w sektorze turystyki; 2. promowanie przedsiębiorczości,
zwłaszcza wśród konkretnych grup docelowych; 3. poprawa dostępu MŚP do
finansowania; 4. poprawa dostępu do rynków
wewnątrz Unii oraz na świecie. Zamierzenia średnioterminowe dla tych celów
szczegółowych zostały ogólnie zaprezentowane w załączniku I do rozporządzenia.
Działanie(-a) ABM/ABB, którego(-ych)
dotyczy wniosek/inicjatywa Może zostać określona nowa struktura
budżetowa, po zatwierdzeniu porozumienia międzyinstytucjonalnego dotyczącego
perspektywy finansowej 2014–2020. 1.4.3. Oczekiwany(-e)
wynik(i) i wpływ Należy wskazać, jakie efekty przyniesie
wniosek/inicjatywa beneficjentom/grupie docelowej. Ostatecznym celem proponowanego programu
jest zmiana na lepsze sytuacji gospodarczej Unii Europejskiej i jej przedsiębiorstw,
poprzez wyższy wzrost, wyższe zatrudnienie oraz większą liczbę nowo
powstających przedsiębiorstw. Wysiłki zostaną skoncentrowane na realizacji
celów strategii „Europa 2020” oraz jej podstawowych założeń, poprzez wsparcie
działań w ramach przewodniej inicjatywy „Zintegrowana polityka przemysłowa w
erze globalizacji” oraz przeglądu programu „Small Business Act”. Najważniejszy cel oraz rola programu polega
na wspieraniu rozwoju, koordynacji i realizacji nowoczesnej i skutecznej
europejskiej polityki na rzecz konkurencyjności, ze szczególnym uwzględnieniem
MŚP. Dokładniej rzecz ujmując, cele szczegółowe
wymienione w pkt 1.4.2 zostaną osiągnięte za sprawą: –
lepszego dostępu do finansowania MŚP
zorientowanych na wzrost oraz MŚP z potencjałem do umiędzynarodowienia, –
ulepszonych usług dla przedsiębiorstw oraz usług
informacyjnych dla MŚP na rynku wewnętrznym i poza nim, –
usprawnionej wymiany najlepszych praktyk i
informacji, analiz porównawczych oraz koordynacji polityki na szczeblach
regionalnym, krajowym i europejskim, –
zwiększonej konkurencyjności sektorów
docelowych. Europejskie przedsiębiorstwa są głównymi
zainteresowanymi stronami, których dotyczą źródła problemu, objętego nowym
programem. Problem dotyka MŚP bardziej niż większe przedsiębiorstwa, z uwagi na
ich charakterystykę pod względem własności kapitału, zarządzania oraz metod
finansowania, co wymaga dostosowanej interwencji na poziomie polityki. Ponieważ
MŚP stanowią główne źródło nowych miejsc pracy w UE, ich rozwój ma bezpośredni
wpływ na siłę roboczą. Uporanie się z problemami MŚP znacząco poprawi również
perspektywy zatrudnienia w UE. 1.4.4. Wskaźniki
wyników i wpływu Należy określić wskaźniki, które
umożliwią monitorowanie realizacji wniosku/inicjatywy. Skutecznym sposobem wykazania osiągnięć bieżącego
programu oraz zwiększenia odpowiedzialności unijnej okazało się stosowanie
podejścia do zarządzania uzależnionego od wyników w odniesieniu do bieżącego
programu oraz coroczne monitorowanie jego wyników. Opierając się na zdobytym doświadczeniu
i biorąc pod uwagę otrzymane zalecenia, nowemu programowi nadano wyraźną logikę
interwencji (w ramach której skonkretyzowane, mierzalne, osiągalne, realne oraz
terminowe cele szczegółowe przyczyniają się do osiągania celów ogólnych) oraz
wybrano zestaw odpowiednich wskaźników wyników i wpływu. Uwzględniając upływ
czasu pomiędzy dostarczeniem wyników a ich wpływem na ogólne cele, postęp
w ich osiągnięciu będzie badany zasadniczo co trzy lata, podczas gdy postęp w
osiąganiu celów operacyjnych będzie badany corocznie. Pełna lista wskaźników
znajduje się w załączniku I do wniosku Komisji w sprawie rozporządzenia. 1.5. Uzasadnienie
wniosku/inicjatywy 1.5.1. Potrzeba(-y),
która(-e) ma(-ją) zostać zaspokojona(-e) w perspektywie krótko- lub
długoterminowej W ramach programu podejmuje się działania w
celu udzielenia wsparcia Komisji, państwom członkowskim oraz kluczowym
zainteresowanym stronom w opracowywaniu, koordynacji i wdrażaniu skutecznej
polityki w zakresie konkurencyjności i przedsiębiorstw, ukierunkowanej na rozwiązanie
następujących problemów długoterminowych: –
trudny dostęp do finansowania, –
niskie wskaźniki tworzenia MŚP, –
kwestie specjalizacji przemysłu, –
ograniczona zdolność do sprostania wyzwaniom
związanych z trwałością, –
ograniczone umiędzynarodowienie MŚP, –
słaby duch przedsiębiorczości, oraz –
nieprzyjazne otoczenie biznesowe. W perspektywie krótko- lub
średnioterminowej nowy program ma zaradzić następującym niedoskonałościom
politycznym, rynkowym i instytucjonalnym: –
brak koordynacji polityki, –
asymetrie w zakresie dostępu do informacji, –
wysokie koszty transakcji, oraz –
fragmentacja otoczenia regulacyjnego. 1.5.2. Wartość
dodana z tytułu zaangażowania Unii Europejskiej UE ma wyjątkowo dobre warunki, by zapewnić
powstanie europejskiej platformy wymiany i wzajemnego uczenia się w
zakresie polityki dotyczącej konkurencyjności oraz MŚP z udziałem krajowych,
regionalnych i europejskich zainteresowanych stron. Działania UE generują
wartość dodaną działań na szczeblu krajowym i/lub regionalnym, nadając
europejski wymiar gromadzeniu i analizie danych, rozwojowi narzędzi i
metod statystycznych oraz wspólnych wskaźników. Taki ogólnoeuropejski zasób
danych jest nieodzownym warunkiem miarodajnej analizy kluczowych czynników
wpływających na konkurencyjność oraz MŚP. 1.5.3. Główne
wnioski wyciągnięte z podobnych działań Ocena EIP Komisja przeprowadziła ocenę okresową oraz
ocenę końcową programu na rzecz przedsiębiorczości i innowacji (EIP) (oceny
zakończono w kwietniu 2009 r. oraz w kwietniu 2011 r.), jak również
okresową ocenę Programu ramowego na rzecz konkurencyjności i innowacji (marzec
2010 r.). Oceny EIP oraz programu ramowego wykazały, że cele tych programów
pokrywają się z celami strategicznymi polityki UE. Pomimo ograniczonego budżetu
postęp był widoczny, zwłaszcza w sferze najważniejszych działań dotyczących
MŚP. Wywiady oraz inne dowody wskazują na jednoznaczne wytworzenie europejskiej
wartości dodanej. Ocena EACI Część budżetu EIP została przekazana
Agencji Wykonawczej ds. Konkurencyjności i Innowacyjności (EACI). Ocena
zakończona w maju 2011 r. wykazała, że EACI funkcjonowała prawidłowo oraz
okazała się skutecznym i sprawnym mechanizmem realizacji inicjatyw, za które
ponosiła odpowiedzialność operacyjną. Agencja potwierdziła wykonanie niemal 100
% budżetu. Konsultacje publiczne W ramach oceny skutków rozpoczęto
konsultacje publiczne dotyczące możliwego następcy Programu ramowego na rzecz
konkurencyjności i innowacji. Zwrócono się do organizacji publicznych i
prywatnych oraz podmiotów, które zechciały wyrazić swoje opinie. Były to m.in.
przedsiębiorstwa, organizacje przedsiębiorców, podmioty zajmujące się badaniami
i innowacjami oraz organy administracji publicznej, krajowej i regionalnej. Konsultacje publiczne składały się z ankiety
internetowej, publicznej konferencji, spotkań z przedstawicielami państw
członkowskich w rozmaitych komitetach Programu ramowego na rzecz
konkurencyjności i innowacji oraz posiedzenia strategicznej rady doradczej
programu. Konsultacje potwierdziły, że wiele części obecnego programu
funkcjonuje dobrze oraz że istnieje szerokie poparcie dla kontynuacji programu
UE ukierunkowanego na wspieranie MŚP oraz tworzenie sprzyjającego otoczenia
biznesowego. Kwestie dotyczące dostępu MŚP do finansowania omawiane były
również podczas posiedzeń forum finansowania MŚP, które odbywały się we
wrześniu 2010 r. oraz w marcu 2011 r. 1.5.4. Spójność
z ewentualnymi innymi instrumentami oraz możliwa synergia Komisja zadba o skuteczną koordynację
inicjatyw Unii i państw członkowskich z jednej strony oraz rozmaitych inicjatyw
unijnych w powiązanych dziedzinach z drugiej strony, skupiając się tym samym na
europejskiej wartości dodanej oraz minimalizowaniu nakładania się działań. Synergie z innymi programami mają zostać
zmaksymalizowane, zwłaszcza poprzez zapewnienie narzędzia, które może również
służyć innym celom polityki. Europejska Sieć Przedsiębiorczości będzie
stanowiła węzeł połączeń z innymi programami i inicjatywami pod względem
dystrybucji odgórnych informacji, ich upowszechniania, jak również oddolnego
pozyskiwania opinii zwrotnych od zainteresowanych stron. Nowy program umożliwi uniknięcie nakładania
się działań z innymi programami: nie obejmie on działań wymierzonych w
niedoskonałości rynkowe związane z innowacyjnością, które to działania znajdą
się w zakresie programu „Horyzont 2020”. W ujęciu szczegółowym instrumenty
finansowe przewidziane w programie „Horyzont 2020” będą skoncentrowane na
finansowaniu przedsiębiorstw zajmujących się badaniami naukowymi i innowacjami,
podczas gdy nowy program zostanie ukierunkowany na MŚP znajdujące się na etapie
wzrostu i umiędzynarodowienia. Z tą grupa docelową program ma również uniknąć
nakładania się działań z europejskim instrumentem mikrofinansowym Progress
(instrument mikrofinansowy Progress). Instrument ten powstał w ramach reakcji
Unii na kryzys objawiający się rosnącym bezrobociem oraz wykluczeniem
społecznym. Celem instrumentu mikrofinansowego Progress jest rozszerzenie
dostępności oraz dostępu do mikrofinansowania dla szczególnie wrażliwych grup,
zwłaszcza w sferze gospodarki społecznej. To samo będzie dotyczyło następcy
tego programu po 2013 roku, który zostanie rozszerzony na inwestycje w
przedsiębiorstwa społeczne. Ponadto działania
gwarancyjne w proponowanym programie będą funkcjonowały obok działań
gwarancyjnych przewidzianych w funduszach strukturalnych. Następca SMEG skupi
się bardziej na gwarancjach pożyczek transgranicznych i międzynarodowych, jak
również na sekurytyzacji, zgodnie z zaleceniami Europejskiego Trybunału
Obrachunkowego. Zapewni to wysoką komplementarność z programami takimi jak
JEREMIE, skoncentrowanymi na poziomie regionalnym i krajowym. Ze szczególną uwagą zostanie potraktowany
aspekt komplementarności nowego programu z proponowanym instrumentem
partnerstwa. Istotne będzie bowiem, aby działania zewnętrzne Unii Europejskiej
stanowiły dopełnienie zewnętrznego wymiaru wewnętrznego programu zabezpieczenia
trwałego wzrostu i zatrudnienia w Europie. Aby osiągnąć cele nowego programu, jak
podkreślono w komunikacie Komisji w sprawie kolejnych wieloletnich ram
finansowych, istotne jest, aby przy tworzeniu wszystkich rozwiązań z zakresu polityki
UE oraz programów finansowania uwzględnione zostały szczególne interesy oraz
uwarunkowania MŚP. Przyszłe ramy finansowe zostaną skonstruowane w taki sposób,
by ułatwić małym przedsiębiorstwom uczestnictwo w programach finansowania,
przez uproszczenie regulacji, zmniejszenie kosztów udziału, przyspieszenie
procedur przyznawania funduszy oraz udoskonalenie kompleksowej obsługi w celu
stworzenia przyjaznych warunków dla beneficjentów finansowania UE. 1.6. Czas
trwania działania i jego wpływu finansowego X Wniosek/inicjatywa o określonym
czasie trwania –
X Czas trwania wniosku/inicjatywy: od
1.1.2014 r. do 31.12.2020 r. –
X Czas trwania wpływu finansowego (środki
na pokrycie płatności) od 2014 r. do 2024 r. (a jeżeli chodzi o instrumenty
finansowe – do 2035 r.) ¨ Wniosek/inicjatywa o nieokreślonym
czasie trwania –
Wprowadzenie w życie z okresem rozruchu od RRRR
r. do RRRR r., –
po którym następuje faza operacyjna. 1.7. Przewidywany(-e)
tryb(y) zarządzania[26] X Bezpośrednie zarządzanie
scentralizowane przez Komisję X Pośrednie zarządzanie scentralizowane
poprzez przekazanie zadań wykonawczych: –
X agencjom wykonawczym –
X organom utworzonym przez Wspólnoty[27] –
¨ krajowym organom publicznym/organom mającym obowiązek
świadczenia usługi publicznej –
¨ osobom odpowiedzialnym za wykonanie określonych działań na
mocy tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej, określonym we właściwym
prawnym akcie podstawowym w rozumieniu art. 49 rozporządzenia finansowego ¨ Zarządzanie dzielone z państwami członkowskimi ¨ Zarządzanie zdecentralizowane z państwami trzecimi X Zarządzanie wspólne z
organizacjami międzynarodowymi Uwagi: Przewiduje się, że działania będą
zarządzane częściowo bezpośrednio przez Komisję, a częściowo pośrednio przez
przekazanie uprawnień agencjom wykonawczym. Jeżeli chodzi o inne możliwości pośredniego
zarządzania, zważywszy na charakter działań i projektów przewidzianych w
proponowanym programie, Komisja rozważa zaangażowanie istniejącej agencji
wykonawczej. Będzie to dotyczyło wyłącznie zadań, które nie wymagają
podejmowania decyzji politycznych. Przewidziano również wspólne zarządzanie
niektórymi działaniami analitycznymi i porównawczymi, z organizacjami
międzynarodowymi takimi jak Rada Europy, OECD, Światowa Organizacja Turystyki
ONZ oraz ETC – Europejska Komisja ds. Podróży. Instrumenty finansowe zostaną wprowadzone
przez Europejski Fundusz Inwestycyjny. 2. ŚRODKI ZARZĄDZANIA 2.1. Zasady
nadzoru i sprawozdawczości Należy określić częstotliwość i warunki Stałe
monitorowanie realizacji przyszłego programu zapewni Komisja Europejska. Zajmą
się tym bezpośrednio służby Komisji oraz pośrednio podmioty takie jak EFI oraz
agencje wykonawcze, którym może zostać powierzona realizacja poszczególnych
części programu. Komisja będzie sporządzała roczne sprawozdania z
monitorowania, zawierające ocenę skuteczności i wydajności wspieranych działań
w kategoriach wykonania finansowego, ocenę wyników oraz, w możliwych
przypadkach, ocenę skutków, co ma umożliwić wszelkie niezbędne dostosowania
priorytetów polityki i finansowania. Ocena wyników przeprowadzana jest na
podstawie spójnego zbioru wskaźników. System
monitorowania i oceny będzie w dużej mierze oparty na systemie stosowanym
w bieżącym programie, z niżej wymienionymi ulepszeniami dotyczącymi
gromadzenia danych i systemu analiz, jak również metod oceny i
monitorowania (na podstawie zaleceń sformułowanych w trakcie oceny bieżącego
programu): –
sformułowany zostanie nowy zestaw szczegółowych
wskaźników i rozwiązań w zakresie monitorowania; –
pojawi się przekrojowe odniesienie do głównych
wskaźników nadających kierunek procesowi zarządzania strategią „Europa 2020”
oraz zapewniających dodatkowy wkład w proces monitorowania strategii „Europa
2020”, –
wykorzystane zostaną metodologie alternatywne,
nastąpi porównanie próbek beneficjentów z podobnym zbiorem podmiotów innych niż
beneficjenci, o ile jest to właściwe, w celu odróżnienia wpływu programu na
proponowanie wskaźniki od skutków zmian uwarunkowań gospodarczych, –
w odpowiednich przypadkach, przeprowadzone zostaną
oceny tematyczne rozmaitych składników przyszłego programu. Nowy program
zostanie objęty oceną okresową oraz oceną końcową, mającą określić postęp
w osiąganiu celów oraz wyniki. Ocena okresowa zostanie zakończona w 2017
r. i będzie wykorzystana do przygotowania następnego programu. Ocena ex-post
zostanie przeprowadzona w ciągu dwóch lat po zakończeniu programu. 2.2. System
zarządzania i kontroli 2.2.1. Zidentyfikowane
ryzyko Budżet programu będzie wykonywany poprzez
instrumenty finansowe, dotacje oraz zamówienia publiczne. Każdy z tych
odrębnych rodzajów wydatkowania środków jest obarczony różnym ryzykiem. W toku
audytów przeprowadzanych przez Europejski Trybunał Obrachunkowy oraz własnych
audytów ex-post Komisji wyodrębniono następujące rodzaje ryzyka, które mogą
dotyczyć tego programu: w odniesieniu do instrumentów finansowych: główne
rodzaje ryzyka z nimi związane dotyczą kwalifikowalności (międzynarodowych
pośredników finansowych oraz beneficjentów końcowych), zgodności z warunkami
umownymi (przeniesienie wymogów Komisji do dokumentacji umowy), zgodności
procedur (nieprzestrzeganie procedur zalecanych przez Komisję) oraz wyników
(nieosiągnięcie zakładanych celów). Te rodzaje ryzyka zostaną zniwelowane za
pomocą następujących czynników: ·
ważne aspekty kontroli i zarządzania zostaną
przeprowadzone przez międzynarodowych pośredników finansowych. ·
Komisja musi w dużym zakresie polegać na
systemach kontroli zarządzania międzynarodowych pośredników finansowych. ·
Ważne jest zapewnienie odpowiedniego poziomu
kontroli wzdłuż łańcucha realizacji, z wyraźnym podziałem
odpowiedzialności wśród wszystkich zaangażowanych partnerów. ·
Centralna weryfikacja ex-ante jednostki
finansowej DG ma zastosowanie wyłącznie do transakcji budżetowych z
międzynarodowymi pośrednikami finansowymi, a nie do konkretnego projektu. W odniesieniu do dotacji: złożone zasady
kwalifikacji kosztów oraz względnie ograniczona wiedza o zarządzaniu finansowym
u niektórych beneficjentów (MŚP) może stwarzać wysokie ryzyko nieprawidłowo
zgłoszonych kosztów (np. przytoczeniem przez beneficjenta nieponiesionych
kosztów z tytułu zarządzania MŚP). Brak pełnej bazy danych zawierającej
informacje o beneficjentach, projektach oraz zgłaszanych kosztach może utrudnić
wykrywanie beneficjentów obarczonych ryzykiem i ewentualnego podwójnego
obciążania kosztami czy też innych nieprawidłowości, oraz może pozbawić
skuteczności działania zapobiegające nadużyciom. W odniesieniu do zamówień publicznych:
niewykryte błędy lub niesprostowane nieścisłości w ofertach lub
specyfikacjach przetargowych mogą prowadzić do nieprawidłowego wykonania
zamówienia. 2.2.2. Przewidywane
metody kontroli Przewidziano różne metody kontroli mające
zapobiec wyżej wymienionym rozmaitym zagrożeniom 1. INSTRUMENTY FINANSOWE Informacja o utworzeniu systemu kontroli
wewnętrznej W odniesieniu do instrumentów finansowych
przewidziano system zarządzania i kontroli oparty na następujących działaniach:
–
ocena ex-ante międzynarodowego pośrednika finansowego, –
monitorowanie na podstawie ryzyka, w tym
znormalizowana sprawozdawczość, –
działania zapobiegawcze – projektowanie
kwalifikowalności, zgodność z umową, zgodność z procesem oraz wymogi w zakresie
wydajności, –
umowne środki
naprawcze umożliwiające działania korekcyjne w razie błędu w realizacji
dotyczącego kwalifikowalności, zgodności z umową, zgodności z procesem oraz
wymogów dotyczących wydajności, –
kontrola ex-ante płatności z DG na rachunek
powierniczy międzynarodowego pośrednika finansowego, –
ujednolicenie rozwiązań odsetkowych, –
uczestnictwo w zarządzaniu, –
audytorskie uprawnienia dostępowe dotyczące
międzynarodowych pośredników finansowych, kolejnych pośredników oraz
beneficjentów końcowych, –
pełny przebieg audytu obejmujący łańcuch
realizacji, –
audyty zgodności oraz wydajności przeprowadzane
przez urzędników Komisji, –
zintegrowane budowanie wiarygodności,
uwzględniające system wewnętrznych kontroli oraz wewnętrzne audyty
przeprowadzane przez międzynarodowych pośredników finansowych i kolejnych pośredników
w dziedzinie kwalifikowalności, zgodności z umową, zgodności z procedurą
oraz wymogów dotyczących wydajności, –
badanie sprawozdań finansowych przez
zewnętrznych rewidentów, –
coroczne poświadczenia wiarygodności dostarczane
przez międzynarodowych pośredników finansowych. Weryfikacja prawidłowości funkcjonowania
procesów według założeń zostanie zapewniona przez kilka kanałów informacyjnych: –
wiedza kadry zarządzającej na temat stanu
wewnętrznych systemów kontroli DG, zdobyta w toku codziennej pracy oraz doświadczeń, –
rozwiązania w zakresie formalnego nadzoru DG,
kontroli następczej oraz monitorowania; –
wyniki rocznego przeglądu ICS (pełna zgodność z
podstawowymi wymogami), –
wyniki oceny ryzyka, –
kontrole ex-ante i ex-post, w tym notyfikowanie
o odstępstwach i/lub słabych punktach kontroli wewnętrznej, –
wyniki zewnętrznych audytów finansowych DG, –
prace audytorskie i konsultacyjne
przeprowadzane przez jednostkę ds. audytu wewnętrznego DG, –
oceny programów przeprowadzone przez podmioty
zewnętrzne. Audyt jednostki audytu wewnętrznego, IAS
lub Trybunału Obrachunkowego dostarczy dalszych opinii zwrotnych dotyczących
adekwatności systemu kontroli. Oszacowanie
kosztów i korzyści z kontroli wymaganych przez system kontrolny Przewidziane kontrole są rozumiane w szerokim
ujęciu, zgodnie z definicją modelu kontroli wewnętrznej COSO, zgodnie z którą
kontrola to „proces zaprojektowany w celu zapewnienia odpowiedniej
wiarygodności w osiąganiu celów w zakresie skuteczności i wydajności operacji,
niezawodności sprawozdawczości finansowej oraz zgodności z obowiązującymi
przepisami ustawowymi i wykonawczymi”. Koszty kontroli szacuje się na
kompleksowej podstawie obejmującej wszelkie działania bezpośrednio lub
pośrednio związane z weryfikacją uprawnień międzynarodowej instytucji
finansowej, pośredników finansowych oraz beneficjentów końcowych, a także
prawidłowości wydatków. Tam, gdzie to możliwie, zostają one wyszczególnione dla
poszczególnych etapów zarządzania, zgodnie z opisem przewidzianego systemu
kontroli. Dostosowania mające uwzględnić spodziewane
zmiany nowego projektu obejmują dane dotyczące następujących istotnych zmian: a) uściślenie obowiązujących zasad w ramach
platform kapitałowych/dłużnych oraz wzmożone działania zapobiegawcze poprzez opracowanie
odpowiednich wymogów; b) ujednolicenie rozwiązań odsetkowych oraz
dalszych umownych środków naprawczych umożliwiających działania korekcyjne w
razie błędu dotyczącego wymogów podczas realizacji. Oczekiwany poziom ryzyka wystąpienia
braku zgodności z mającymi zastosowanie przepisami W ramach przewidzianego systemu kontroli
oczekiwany poziom ryzyka wystąpienia braku zgodności (określanego jako
oczekiwane ryzyko błędu co do legalności i prawidłowości występującego na
poziomie transakcji) będzie utrzymywany poniżej 2 % w perspektywie
wieloletniej, przy niższych kosztach wynikających z częstotliwości wystąpienia
ryzyka oraz złagodzeniu skutków ryzyka za sprawą wprowadzonych dodatkowych
środków. Oczekuje się, że wskaźnik błędu będzie się
zmniejszał z uwagi na objaśnienie mających zastosowanie zasad obejmujących
wymogi SMART, oraz dalsze wzmocnienie umownych środków naprawczych i
ujednolicenie rozwiązań odsetkowych. 2. DOTACJE Przewiduje się, że znaczna część budżetu
programu zostanie wykonana w drodze scentralizowanego zarządzania pośredniego,
tj. poprzez agencje wykonawcze. Informacja o utworzeniu systemu kontroli
wewnętrznej Obecne ramy kontroli wewnętrznej powstają w
oparciu o wprowadzenie wewnętrznych standardów kontroli Komisji, procedur
wyboru najlepszych projektów oraz przekładania ich na instrumenty prawne,
zarządzanie projektem i zamówieniem przez cały cykl życia projektu, kontrole
ex-ante roszczeń, w tym otrzymywanie certyfikatów audytu, certyfikacje ex-ante
metodologii kosztów, audyty ex-post i poprawki, a także oceny. Dokumentacja zaproszeń do składania
wniosków zawiera szczegółowe wskazówki dotyczące kryteriów kwalifikowalności,
jak również najczęstszych błędów dotyczących kosztów personelu. Już na etapie
składania wniosku beneficjentów wzywa się o podanie wystarczających szczegółów
na temat spodziewanych kosztów, co umożliwia weryfikację ex-ante oraz wykrycie
ewentualnych błędów lub nieścisłości, a w odpowiednich przypadkach,
wprowadzenie zmian w realizacji lub dostosowanie umowy o dotację. Znacząco
zwiększy to pewność prawną beneficjentów oraz obniży ryzyko błędu. Kontrole ex-post będą przeprowadzane w celu
określenia średniego reprezentatywnego wskaźnika błędu, który pozostanie pomimo
szkoleń, kontroli ex-ante oraz poprawek. Strategia audytu ex-post wydatków w
ramach programu zostanie oparta na audycie finansowym transakcji określonych
metodą doboru próby na podstawie jednostki monetarnej, którą dopełnia dobór
próby na podstawie ryzyka. Strategia audytu ex-post w zakresie legalności i
prawidłowości zostanie uzupełniona wzmocnioną oceną operacyjną oraz strategią
zapobiegania nadużyciom (zob. pkt 2.3 poniżej). Oszacowanie kosztów i korzyści z
kontroli wymaganych przez system kontrolny Należy znaleźć równowagę pomiędzy wzrostem
atrakcyjności programu poprzez zmniejszenie związanych z kontrolą obciążeń dla
beneficjentów (zwiększone zaufanie oraz ryzyko poprzez stosowanie większego
zakresu stawek zryczałtowanych, płatności ryczałtowych oraz skali kosztów
jednostkowych) z jednej strony, oraz zapewnieniem utrzymania wskaźnika
nieskorygowanych błędów na możliwie niskim poziomie z drugiej strony. DG ds. Przedsiębiorstw i Przemysłu ustanowi
racjonalny pod względem kosztów system kontroli wewnętrznej, mający w
dostatecznym stopniu zapewnić, by ryzyko błędu w całym okresie wieloletnim, w
perspektywie rocznej mieściło się w zakresie 2–5 %. Ostatecznym celem jest
osiągnięcie rezydualnego odsetka błędów, w momencie zamknięcia programów
wieloletnich możliwie bliskiego 2 %, po uwzględnieniu wpływu finansowego
wszystkich przeprowadzonych kontroli, poprawek i działań na rzecz odzyskiwania
środków. Strategia audytu ma służyć obiektywnemu i
rzetelnemu ustaleniu ryzyka błędu oraz skutecznemu i efektywnemu badaniu
oznak nadużyć. Kontrole ex-ante wniosków przed podpisaniem umowy o dotacje
oraz wyjaśnienie kryteriów kwalifikacji nie powinny znacząco wydłużyć terminu
zawarcia umowy. Na podstawie przekazanych uprawnień urzędnicy zatwierdzający
powinni składać roczne sprawozdania na temat kosztów i korzyści z kontroli, a
Komisja ma składać organowi prawodawczemu sprawozdania w ramach okresowego
przeglądu na temat poziomu niezgodności, jaki może zostać osiągnięty. Oczekiwany poziom ryzyka wystąpienia
braku zgodności z mającymi zastosowanie przepisami A. Obecne źródła błędu Na podstawie dotychczasowych wyników
wyodrębniono powtarzające się błędy odnoszące się do: ·
kosztów personelu:
obciążanie kosztami średnimi lub budżetowanymi (zamiast rzeczywistymi), brak
prawidłowych rejestrów czasu spędzonego na pracy nad programem, obciążanie
niekwalifikowanymi składnikami (koszty właściciela-zarządzającego MŚP), ·
innych kosztów bezpośrednich: do regularnych błędów należy zlecanie podwykonawstwa bez
uprzedniej zgody bądź bez poszanowania zasad stosunku wartości do ceny itp., ·
kosztów pośrednich: w kilku przypadkach koszty pośrednie stanowią stały odsetek
kosztów bezpośrednich, zatem błąd w kosztach pośrednich jest proporcjonalny do
błędu w kosztach bezpośrednich. В. Proponowane możliwości uproszczenia Program odniesie korzyści ze środków
upraszczających przewidzianych w trzyletnim przeglądzie rozporządzenia
finansowego. W związku z tym Komisja skorzysta z możliwości przyjęcia środków
służących uproszczeniu w odniesieniu na przykład do skali kosztów jednostkowych
właścicieli-zarządzających MŚP lub stosowania stawek standardowych w przypadku
kosztów personelu zgodnie ze zwykłymi zasadami rachunkowości beneficjentów. C. Przyczynienie się zmian w zakresie
kontroli do obniżenia oczekiwanego poziomu niezgodności Punktem wyjścia jest status quo, na
podstawie przeprowadzonych dotąd audytów dotyczących przyznawania dotacji z
Programu ramowego na rzecz konkurencyjności i innowacji. Wskaźnik błędu
ustalony w toku trwających audytów Programu ramowego na rzecz konkurencyjności
i innowacji wynosi około 5 %. Przyjmując, że: –
beneficjenci dotacji w ramach przyszłego
programu na rzecz konkurencyjności i MŚP są podobni do uczestników programu
ramowego na rzecz konkurencyjności i innowacji, oraz –
jedna trzecia źródeł błędu to źródła wymienione
w lit. B powyżej, należy spodziewać się, że środki
upraszczające włączone w zakres rozporządzenia finansowego doprowadzą do
zmniejszenia wskaźnika błędu. Kolejnego obniżenia wskaźnika błędu należy
spodziewać się po wyjaśnieniu ex-ante reguł kwalifikacji. Wniosek: biorąc pod uwagę łącznie wszystkie
środki, o których mowa powyżej, ostatecznym celem jest osiągnięcie rezydualnego
odsetka błędów, na koniec cyklu programu możliwie najbliższego 2 %. Scenariusz ten powstał przy założeniu, że
środki upraszczające nie zostaną objęte znacznymi zmianami w procesie
podejmowania decyzji. 3. ZAMÓWIENIA PUBLICZNE Ramy kontroli wewnętrznej stworzone na
podstawie wdrożenia wewnętrznych standardów kontroli Komisji, procedur zamówień
publicznych wyboru najlepszych ofert oraz zarządzania kontraktem przez cały
okres trwania projektu/zamówienia, a także kontrole ex-ante faktur i płatności
nie powinny przekraczać rezydualnego wskaźnika błędów wynoszącego 2 %. 2.3. Środki
zapobiegania nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom Określić istniejące lub przewidywane
środki zapobiegania i ochrony W ramach strategii zapobiegania nadużyciom
Komisji (CAFS)[28] oraz z pomocą OLAF polegającą na konsultacjach i uczestnictwie w
sieci zapobiegania nadużyciom i ich wykrywania (FPDNet) DG ds. Przedsiębiorstw
i Przemysłu opracowała własną strategię zapobiegania nadużyciom, obejmującą
środki zapobiegania i wykrywania nadużyć i nieprawidłowości zarówno wewnątrz,
jak i wśród beneficjentów i wykonawców. Strategia zapobiegania nadużyciom
będzie aktualizowana corocznie. Plan działania w ramach strategii DG ds.
Przedsiębiorstw i Przemysłu przewiduje utworzenie centralnego rejestru
wszystkich beneficjentów (koordynatorów, partnerów, podwykonawców i innych
podmiotów) oraz projektów (sprawozdania i zgłoszenia kosztów). Plan ten odnosi
się w szczególności do dotacji. Taka baza danych w połączeniu z planowanym
nabyciem wysokowydajnych narzędzi do analizy danych na potrzeby określania
wskaźników nadużyć oraz ostrzeżeń znacznie poprawi funkcje kontrolne oraz
możliwości audytowe Dyrekcji. W celu rozszerzenia wiedzy oraz zdolności
do podejmowania skutecznych kontroli prewencyjnych, plan działania DG ds.
Przedsiębiorstw i Przemysłu przewiduje ofertę specjalnych kursów szkoleniowych
oraz materiały dydaktyczne. Ponadto zostanie opracowana i wdrożona strategia
kontroli w celu oceny zdolności finansowej i technicznej beneficjentów, jak
również zostanie usystematyzowane ryzyko dotyczące beneficjentów na podstawie
wskaźników nadużyć, nastąpi rejestracja w narzędziach informatycznych oraz
oznaczanie audytów ex-ante/ex-post. Ponadto zostaną opracowane procedury audytu
i doradztwa na temat audytów ex-post opartych na ryzyku, skupiające się na
możliwych przypadkach nadużyć i nieprawidłowości. Strategia zapobiegania
nadużyciom zostanie również lepiej dostosowana do standardów kontroli
wewnętrznej, zwłaszcza w drodze oceny ryzyka, jak również do strategii innych
dyrekcji generalnych oraz podmiotów, którym przekazano uprawnienia. Jeżeli chodzi o instrumenty finansowe,
Komisja zapewni, by dokumentacja kontraktowa z międzynarodową instytucją
finansową zawierała środki zapobiegające nadużyciom, korupcji oraz innym
bezprawnym działaniom, jak również obejmowała obowiązek przeniesienia przez
instytucję tych środków do umów zawieranych z wybranymi pośrednikami, a także
do ich systemów zarządzania i kontroli, w tym działań monitorujących na
podstawie uprzednio zdefiniowanych wymogów Komisji. 3. SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY
WNIOSKU/INICJATYWY 3.1. Dział(y)
wieloletnich ram finansowych i pozycja(pozycje) wydatków w budżecie, na które
wniosek/inicjatywa ma wpływ ·
Nowe pozycje w budżecie, o których utworzenie
się wnioskuje (indykatywne) Według działów wieloletnich ram
finansowych i pozycji w budżecie Dział wieloletnich ram finansowych || Pozycja w budżecie || Rodzaj środków || Wkład Dział 1 || Zróżnicowane || państw EFTA || krajów kandydujących || państw trzecich || w rozumieniu art. 18 ust. 1 lit. aa) rozporządzenia finansowego [1] || Pozycja wydatków operacyjnych: 02 02 01 Program na rzecz konkurencyjności i MŚP || Zróżnicowane || TAK || TAK || TAK || nie [1] || Pozycja(e) wydatków administracyjnych || Zróżnicowane/niezróżnicowane || TAK || TAK || TAK || nie 3.2. Szacunkowy
wpływ na wydatki 3.2.1. Synteza szacunkowego wpływu na
wydatki w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku) Dział wieloletnich ram finansowych: 1 || Numer || [treść ……………...……………………………………………………………….] Dyrekcja Generalna ds. Przedsiębiorstw i Przemysłu || || || Rok 2014 || Rok 2015 || Rok 2016 || Rok 2017 || Rok 2018 || Rok 2019 || Rok 2020 || Po roku 2020 || OGÓŁEM Środki operacyjne || || || || || || || || || Numer pozycji w budżecie || Środki na zobowiązania || (1) || 213,600 || 256,000 || 300,500 || 346,000 || 393,500 || 441,000 || 492,400 || || 2443,000 Środki na płatności || (2) || 110,240 || 235,240 || 287,240 || 311,240 || 327,240 || 368,240 || 439,240 || 364,320 || 2443,000 Środki administracyjne finansowane ze środków przydzielonych na określone programy operacyjne[29] || 02.0104 || (3) || 11,000 || 11,000 || 11,000 || 11,000 || 11,000 || 12,000 || 12,000 || || 79,000 OGÓŁEM środki dla DG ds. Przedsiębiorstw i Przemysłu || Środki na zobowiązania || =1+3 || 224,600 || 267,000 || 311,500 || 357,000 || 404,500 || 453,000 || 504,400 || || 2522,000 Środki na płatności || =2 +3 || 121,240 || 246,240 || 298,240 || 322,240 || 338,240 || 380,240 || 451,240 || 364,320 || 2522,000 OGÓŁEM środki operacyjne || Środki na zobowiązania || (4) || 213,600 || 256,000 || 300,500 || 346,000 || 393,500 || 441,000 || 492,400 || || 2443,000 || Środki na płatności || (5) || 110,240 || 235,240 || 287,240 || 311,240 || 327,240 || 368,240 || 439,240 || 364,320 || 2443,000 || OGÓŁEM środki administracyjne finansowane ze środków przydzielonych na określone programy operacyjne || (6) || 11,000 || 11,000 || 11,000 || 11,000 || 11,000 || 12,000 || 12,000 || || 79,000 || OGÓŁEM środki na DZIAŁ 1 wieloletnich ram finansowych || Środki na zobowiązania || =4+ 6 || 224,600 || 267,000 || 311,500 || 357,000 || 404,500 || 453,000 || 504,400 || || 2522,000 || Środki na płatności || =5+ 6 || 121,240 || 246,240 || 298,240 || 322,240 || 338,240 || 380,240 || 451,240 || 364,320 || 2522,000 || || Dział wieloletnich ram finansowych: || 5 || „Wydatki administracyjne” w mln EUR (do 3
miejsc po przecinku) || || || Rok 2014 || Rok 2015 || Rok 2016 || Rok 2017 || Rok 2018 || Rok 2019 || Rok 2020 || OGÓŁEM Dyrekcja Generalna ds. Przedsiębiorstw i Przemysłu || Zasoby ludzkie || 18,764 || 19,140 || 19,522 || 19,913 || 20,311 || 20,717 || 21,131 || 139,498 Pozostałe wydatki administracyjne || 0,086 || 0,088 || 0,089 || 0,091 || 0,093 || 0,095 || 0,097 || 0,639 || || || || || || || || || OGÓŁEM środki na DZIAŁ 5 DG ds. Przedsiębiorstw i Przemysłu[30] wieloletnich ram finansowych || (Środki na obowiązania ogółem = środki na płatności ogółem) || 18,850 || 19,228 || 19,611 || 20,004 || 20,404 || 20,812 || 21,228 || 140,137 w mln EUR (do 3
miejsc po przecinku) || || || Rok 2014 || Rok 2015 || Rok 2016 || Rok 2017 || Rok 2018 || Rok 2019 || Rok 2020 || Po roku 2020 || OGÓŁEM OGÓŁEM środki na DZIAŁY 1 do 5 wieloletnich ram finansowych || Środki na zobowiązania || 243,450 || 286,228 || 331,111 || 377,004 || 424,904 || 473,812 || 525,628 || || 2662,137 Środki na płatności || 140,090 || 265,468 || 317,851 || 342,244 || 358,644 || 401,052 || 472,468 || 364,320 || 2662,137 3.2.2. Szacunkowy
wpływ na środki operacyjne –
¨ Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania
środków operacyjnych –
X Wniosek/inicjatywa wiąże się z
koniecznością wykorzystania środków operacyjnych, jak określono poniżej: Środki na zobowiązania w mln EUR (do 3
miejsc po przecinku) Określić cele i realizacje [31] ò || || || Rok 2014 || Rok 2015 || Rok 2016 || Rok 2017 || Rok 2018 || Rok 2019 || Rok 2020 || OGÓŁEM REALIZACJA Rodzaj realizacji[32] || Średni koszt realizacji || Liczba || Koszt || Liczba realizacji || Koszt || Liczba realizacji || Koszt || Liczba realizacji || Koszt || Liczba realizacji || Koszt || Liczba realizacji || Koszt || Liczba realizacji || Koszt || Liczba całkowita || Koszt całkowity CEL SZCZEGÓŁOWY nr 1: Poprawa ramowych warunków konkurencyjności i trwałości przedsiębiorstw UE || || || || || || || || || || || || || || || || Działania służące poprawie konkurencyjności europejskiej || Badania, oceny wpływu, oceny, konferencje || 0,250 || 54 || 13,500 || 55 || 13,750 || 57 || 14,250 || 58 || 14,500 || 60 || 15,000 || 61 || 15,250 || 62 || 15,500 || 407 || 101,680 Działania służące rozwojowi polityki na rzecz MŚP oraz promocji konkurencyjności MŚP || Posiedzenia, sprawozdania, bazy danych || 0,075 || 98 || 7,350 || 98 || 7,350 || 122 || 9,150 || 124 || 9,300 || 128 || 9,600 || 138 || 10,350 || 152 || 11,400 || 860 || 64,480 Turystyka || Projekty, nagrody, ankiety, wydarzenia || 1,000 || 9 || 9,000 || 12 || 12,000 || 16 || 16,000 || 19 || 19,000 || 22 || 22,000 || 25 || 25,000 || 28 || 28,000 || 131 || 131,440 Nowe koncepcje biznesowe dot. produktów konsumpcyjnych || Projekty typu powielanie rynkowe || 1,000 || 8 || 8,000 || 9 || 9,000 || 11 || 11,000 || 13 || 13,000 || 14 || 14,000 || 15 || 15,000 || 17 || 17,000 || 87 || 86,800 Cel szczegółowy nr 1 – suma cząstkowa || || || || || || || || || || || || || || || || 384,400 CEL SZCZEGÓŁOWY nr 2: Promocja przedsiębiorczości || || || || || || || || || || || || || || || || Działania promujące przedsiębiorczość || Badania, kampanie, wydarzenia || 0,5 || 5 || 2,500 || 6 || 3,000 || 5 || 2,500 || 6 || 3,000 || 6 || 3,000 || 6 || 3,000 || 7 || 3,500 || 41 || 20,720 liczba wymian || 0,007 || 600 || 4,200 || 720 || 5,040 || 1300 || 9,100 || 1400 || 9,800 || 1650 || 11,550 || 1770 || 12,390 || 2000 || 14,000 || 9440 || 66,080 Cel szczegółowy nr 2 – suma cząstkowa || || || || || || || || || || || || || || || || 86,800 CEL SZCZEGÓŁOWY nr 3: Poprawa dostępu MŚP do finansowania || || || || || || || || || || || || || || || || Instrumenty finansowe || Liczba MŚP beneficjentów (gwarancji pożyczkowych) || 0.004 || 7500 || 30,000 || 17 000 || 68,000 || 27 000 || 108,000 || 31 000 || 124,000 || 31 000 || 124,000 || 31 000 || 124,000 || 42 000 || 168,000 || 186500 || 746,320 || Wielkość pożyczek (mln EUR) || || 1 071 || || 2 201 || || 3 384 || || 3 995 || || 4 065 || || 4 119 || || 5 420 || || 24255 || || Liczba beneficjentów MŚP (kapitał wysokiego ryzyka) || 1. 220 || 10 || 12,200 || 30 || 36,600 || 46 || 56,120 || 85 || 103,700 || 115 || 140,300 || 140 || 170,800 || 140 || 170,800 || 566 || 690,000 || mln EUR poddane działaniu dźwigni finansowej (kapitał wysokiego ryzyka) || || 103 || || 343 || || 686 || || 1 064 || || 1 445 || || 1 817 || || 1 869 || || 7 327 || Cel szczegółowy nr 3 – suma cząstkowa || || || || || || || || || || || || || || || || 1436,320 CEL SZCZEGÓŁOWY nr 4: Poprawa dostępu do rynków || || || || || || || || || || || || || || || || Europejska Sieć Przedsiębiorczości || Propozycje partnerstwa || 0,005 || 5732 || 28,660 || 5821 || 29,105 || 5923 || 29,615 || 6040 || 30,200 || 6106 || 30,530 || 6336 || 31,680 || 6540 || 32,700 || 42 498 || 212,500 MŚP korzystające z usług wsparcia (na 1000 MŚP) || 0,065 || 403 || 26,195 || 418 || 27,170 || 438 || 28,47 || 458 || 29,77 || 488 || 31,720 || 508 || 33,020 || 539 || 35,035 || 3252 || 211,380 Wsparcie dla MŚP za granicą || Badania || 0,250 || 10 || 2,500 || 12 || 3,000 || 15 || 3,750 || 14 || 3,500 || 15 || 3,750 || 18 || 4,500 || 20 || 5,000 || 104 || 25,951 || centra MŚP, serwisy pomocy dla MŚP || 1,000 || 5 || 5,000 || 6 || 6,000 || 7 || 7,000 || 9 || 9,000 || 10 || 10,000 || 11 || 11,000 || 12 || 12,000 || 60 || 60,000 || Platformy, wydarzenia, działania promocyjne || 0,200 || 6 || 1,200 || 6 || 1,300 || 8 || 1,600 || 10 || 1,900 || 10 || 2,000 || 12 || 2,400 || 13 || 2,600 || || 13,249 Wsparcie w międzynarodowej współpracy przemysłowej || Spotkania warsztatowe || 0,200 || 5 || 1,000 || 7 || 1,400 || 8 || 1,600 || 9 || 1,800 || 10 || 2,000 || 11 || 2,200 || 12 || 2,400 || 62 || 12,400 Cel szczegółowy nr 4 – suma cząstkowa || || || || || || || || || || || || || || || || 535,480 KOSZT OGÓŁEM || || 213,600 || || 256,000 || || 300,500 || || 346,000 || || 393,500 || || 441,000 || || 492,400 || || 2443,000 3.2.3. Szacunkowy
wpływ na środki administracyjne 3.2.3.1. Streszczenie –
¨ Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania
środków administracyjnych –
X Wniosek/inicjatywa wiąże się z
koniecznością wykorzystania środków administracyjnych, jak określono poniżej: w mln EUR (do 3
miejsc po przecinku) || Rok 2014 || Rok 2015 || Rok 2016 || Rok 2017 || Rok 2018 || Rok 2019 || Rok 2020 || OGÓŁEM DZIAŁ 5 wieloletnich ram finansowych || || || || || || || || Zasoby ludzkie || 18,764 || 19,140 || 19,522 || 19,913 || 20,311 || 20,717 || 21,131 || 139,498 Pozostałe wydatki administracyjne || 0,086 || 0,088 || 0,089 || 0,091 || 0,093 || 0,095 || 0,097 || 0,639 DZIAŁ 5 wieloletnich ram finansowych – suma cząstkowa || 18,850 || 19,228 || 19,611 || 20,004 || 20,404 || 20,812 || 21,228 || 140,137 Poza DZIAŁEM 5[33] wieloletnich ram finansowych || || || || || || || || Zasoby ludzkie || || || || || || || || Pozostałe wydatki administracyjne || || || || || || || || Poza DZIAŁEM 5 wieloletnich ram finansowych – suma cząstkowa || || || || || || || || OGÓŁEM || 18.85050 || 19,228 || 19,611 || 20,004 || 20,404 || 20,812 || 21,228 || 140,137 3.2.3.2. Szacowane
zapotrzebowanie na zasoby ludzkie –
¨ Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania
zasobów ludzkich –
X Wniosek/inicjatywa wiąże się z
koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich, jak określono poniżej: Wartości
szacunkowe należy wyrazić w EPC || || Rok 2014 || Rok 2015 || Rok 2016 || Rok 2017 || Rok 2018 || Rok 2019 || Rok 2020 Stanowiska przewidziane w planie zatrudnienia (stanowiska urzędników i pracowników zatrudnionych na czas określony) || || XX 01 01 01 (w centrali i w biurach przedstawicielstw Komisji ) || 110 || 110 || 110 || 110 || 110 || 110 || 110 || || XX 01 01 02 (w delegaturach) || || || || || || || || || XX 01 05 01 (pośrednie badania naukowe) || || || || || || || || || 10 01 05 01 (Bezpośrednie badania naukowe) || || || || || || || || || Personel zewnętrzny (w ekwiwalentach pełnego czasu pracy)[34] || || || || || || || || || XX 01 02 01 (AC, INT, END z globalnej koperty finansowej) || 58 || 58 || 58 || 58 || 58 || 58 || 58 || || XX 01 02 02 (AC, INT, JED, AL i END w delegaturach) || || || || || || || || || XX 01 04 yy [35] || w centrali[36] || || || || || || || || || || w delegaturach || || || || || || || || || XX 01 05 02 (CA, INT, SNE – pośrednie badania naukowe) || || || || || || || || || 10 01 05 02 (CA, INT, SNE – bezpośrednie badania naukowe) || || || || || || || || || Inna pozycja w budżecie (określić) || || || || || || || || || OGÓŁEM || 168 || 168 || 168 || 168 || 168 || 168 || 168 || XX oznacza
odpowiednią dziedzinę polityki lub odpowiedni tytuł w budżecie Potrzeby w zakresie zasobów ludzkich
zostaną pokryte z zasobów DG już przydzielonych na zarządzanie tym działaniem
lub przesuniętych w ramach dyrekcji generalnej, uzupełnionych w razie potrzeby
wszelkimi dodatkowymi zasobami, które mogą zostać przydzielone zarządzającej
dyrekcji generalnej w ramach procedury rocznego przydziału środków oraz w świetle
istniejących ograniczeń budżetowych. DG ds. Przedsiębiorstw i Przemysłu
zakłada częściowe zlecenie zadań istniejącej agencji wykonawczej. Kwoty i
środki będą dostosowywane w razie konieczności, zgodnie z wynikami procesu
przekazywania na zewnątrz. Opis zadań do wykonania: Urzędnicy i pracownicy zatrudnieni na czas określony || Personel zewnętrzny || 3.2.4. Zgodność
z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi –
X Wniosek/inicjatywa jest zgodny(-a) z
wnioskiem Komisji dotyczącym wieloletnich ram finansowych 2014–2020,
COM(2011)500 wersja ostateczna. –
¨ Wniosek/inicjatywa wymaga przeprogramowania odpowiedniego
działu w wieloletnich ramach finansowych. Należy
wyjaśnić, na czym ma polegać przeprogramowanie, określając pozycje w budżecie,
których ma ono dotyczyć, oraz podając odpowiednie kwoty. […] –
¨Wniosek/inicjatywa wymaga zastosowania instrumentu elastyczności lub
zmiany wieloletnich ram finansowych[37]. Należy
wyjaśnić, który wariant jest konieczny, określając pozycje w budżecie, których
ma on dotyczyć, oraz podając odpowiednie kwoty. […] 3.2.5. Udział
osób trzecich w finansowaniu [do uzupełnienia] –
Wniosek/inicjatywa nie przewiduje
współfinansowania ze strony osób trzecich Środki w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku) || Rok 2014 || Rok 2015 || Rok 2016 || Rok 2017 || Rok 2018 || Rok 2019 || Rok 2020 || Ogółem państwa niebędące państwami członkowskimi uczestniczące w programie[38] || || || || || || || || OGÓŁEM środki objęte współfinansowaniem || Pm || Pm || Pm || Pm || Pm || Pm || Pm || Pm 3.3. Szacunkowy
wpływ na dochody –
X Wniosek/inicjatywa nie ma wpływu
finansowego na dochody. –
¨ Wniosek/inicjatywa ma wpływ finansowy określony poniżej: –
¨ wpływ na zasoby własne –
¨ wpływ na dochody różne w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku) Pozycja w budżecie dotycząca dochodów || Środki zapisane w budżecie na bieżący rok || Wpływ wniosku/inicjatywy[39] Rok N || Rok N+1 || Rok N+2 || Rok N+3 || … wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (por. pkt 1.6) Artykuł ………… || || || || || || || || W przypadku wpływu na dochody różne należy
wskazać pozycję (-e) wydatków w budżecie, którą(-e) ten wpływ obejmie. […] Należy określić metodę obliczania wpływu na
dochody. [1] COM(2011)500 wersja ostateczna. [2] Ponad 50 000 różnych użytkowników portalu
internetowego IPR oraz usług e-learningu przez pierwsze 3 lata, ponad 2 mln
wyników wyszukiwania; ponad 30 seminariow szkoleniowych oraz interaktywnych
warsztatów każdego roku, z których 2/3 odbyło się w Europie, w celu poznania
problemów MŚP. [3] Europejska wartość dodana badań/sondaży
przeprowadzanych przez poszczególne mniejsze państwa członkowskie byłaby
niższa; takie badania byłyby pozbawione perspektywy ogólnoeuropejskiej i
stwarzałyby ryzyko powielenia działań badawczych już przeprowadzonych w innych
państwach. [4] Ten rodzaj środków generuje wyższą wartość dodaną
oraz daje lepsze wyniki, jeśli towarzyszy temu podejście ukierunkowane na
koordynację/komplementarność między państwami członkowskimi; ponadto mniejsze
państwa członkowskie zwykle dysponują mniejszymi zasobami na promocję własnych
ośrodków turystycznych, a zwłaszcza promocję ponadkrajowych produktów
turystyki. [5] COM(2011)500 wersja ostateczna, SEC(2011)867–868
wersja ostateczna. Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady,
Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Budżet z perspektywy
„Europy 2020” – Część II: poszczególne dziedziny polityki. [6] Sprawozdanie końcowe: Ocena działalności Agencji
Wykonawczej ds. Konkurencyjności i Innowacyjności; 12 maja 2011 r.
http://ec.europa.eu/cip/files/docs/evaluation-of-eaci-may-2011_en.pdf [7] http://ec.europa.eu/cip/files/docs/public-consultation-annex2-to-final-report_en.pdf
[8] http://ec.europa.eu/enterprise/dg/files/evaluation/final_report_eip_interim_evaluation_04_2009_en.pdf
[9] http://ec.europa.eu/cip/files/docs/eip-final-evaluation-report_en.pdf
[10] Budżet programu został zmniejszony w porównaniu z kwotą
zawartą w komunikacie Komisji „Budżet z perspektywy »Europy 2020«” (COM(2011)500)
ze względu na fakt, że działania w zakresie standaryzacji będą finansowane poza
programem do wysokości 182 mln EUR, aby zachować ich odpowiednią strukturę i
skuteczną realizację. [11] COM(2010) 2020 wersja ostateczna. [12] COM(2010) 614 wersja ostateczna. [13] COM(2008) 394 wersja ostateczna. [14] COM(2011) 78 wersja ostateczna. [15] COM(2011) 398 wersja ostateczna. [16] Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 36. [17] Badanie Eurobarometru na temat przedsiębiorczości z
2009 r. [18] COM(2010) 352 wersja ostateczna. [19] Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1 [20] Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13. [21] Dz.U. L 310 z 9.11.2006, s. 15 [22] Wskaźniki te odnoszą się do wydarzeń w sferze polityki
dot. przedsiębiorstw i przemysłu. Komisja nie ponosi wyłącznej
odpowiedzialności za osiągnięcie tych celów. Na wyniki w tej dziedzinie ma
wpływ szereg innych czynników znajdujących się poza kontrolą Komisji. [23] NEER/REER na podstawie ULC, z wyłączeniem skutków wahań
walutowych (NEER = nominalny efektywny kurs walutowy; REER = realny efektywny
kurs walutowy; ULC = jednostkowe koszty pracy [24] ABM: Activity Based Management: zarządzanie kosztami działań
- ABB: Activity Based Budgeting: budżet zadaniowy. [25] O którym mowa w art. 49 ust. 6 lit. a) lub b)
rozporządzenia finansowego. [26] Wyjaśnienia dotyczące trybów zarządzania oraz
odniesienia do rozporządzenia finansowego znajdują się na stronie BudgWeb: http://www.cc.cec/budg/man/budgmanag/budgmanag_en.html [27] O których mowa w art. 185 rozporządzenia finansowego. [28] COM(2011)376 z 24.6.2011 [29] Wsparcie techniczne lub administracyjne oraz wydatki na
wsparcie w zakresie wprowadzania w życie programów lub działań UE (dawne
pozycje „BA”), agencje wykonawcze (bez możliwych dodatkowych zleceń dla
podmiotów zewnętrznych), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie badania
naukowe. [30] DG ds. Przedsiębiorstw i Przemysłu zakłada częściowe
przekazanie zadań istniejącej agencji wykonawczej. Kwoty i środki będą
dostosowywane w razie konieczności, w zależności od wyników procesu
przekazywania zadań. Pozycja „Inne wydatki administracyjne” obejmuje, jak określono
w LFS, finansowanie obligatoryjnych posiedzeń komitetu. [31] Ten indykatywny rozdział środków operacyjnych oraz
dystrybucja budżetu między proponowane działania z nich wynikające oparte są na
charakterze przewidzianych działań: przykładowo działania służące rozwojowi
polityki na rzecz MŚP oraz promowaniu konkurencyjności MŚP oznaczają rozwój
polityki w oparciu o badania i wydarzenia; będą realizowane na podstawie
zamówień publicznych oraz będą porównywalnie mniej kosztowne niż działania
przewidziane w sferze turystyki i produktów konsumenckich, które będą
obejmowały zaproszenia do składania wniosków. [32] Realizacje odnoszą się do produktów i usług, które
zostaną zapewnione (np. liczba sfinansowanych wymian studentów, liczba
kilometrów zbudowanych dróg itp.). [33] Wsparcie techniczne lub administracyjne oraz wydatki na
wsparcie w zakresie wprowadzania w życie programów lub działań UE (dawne
pozycje „BA”), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie badania naukowe. [34] AC = pracownik kontraktowy; INT = pracownik tymczasowy;
JED = młodszy oddelegowany ekspert; AL = członek personelu miejscowego; END =
oddelegowany ekspert krajowy [35] W ramach pułapu na personel zewnętrzny ze środków
operacyjnych (dawne pozycje „BA”) [36] Przede wszystkim fundusze strukturalne, Europejski Fundusz
Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) oraz Europejski Fundusz
Rybacki. [37] Zob. pkt 19 i 24 porozumienia międzyinstytucjonalnego. [38] Z zastrzeżeniem szczególnych warunków oraz po
uiszczeniu wkładu finansowego w program, uczestnictwo w programie jest
otwarte dla państw Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) będących
członkami Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG), państw kandydujących,
państw potencjalnie kandydujących oraz państw objętych zakresem europejskiej
polityki sąsiedztwa (zob. art. 5). [39] W przypadku tradycyjnych zasobów własnych (opłaty
celne, opłaty wyrównawcze od cukru) należy wskazać kwoty netto, tzn. kwoty
brutto po odliczeniu 25 % na poczet kosztów poboru.