UZASADNIENIE

1. Kontekst wniosku

Dyrektywa w sprawie rynków instrumentów finansowych (MiFID), obowiązująca od listopada 2007 r., jest głównym filarem integracji rynku finansowego UE. Dyrektywa ta, przyjęta zgodnie z „procedurą Lamfalussy’ego”[1], składa się z dyrektywy ramowej (dyrektywa 2004/39/WE)[2], dyrektywy wykonawczej (dyrektywa 2006/73/WE)[3] oraz rozporządzenia wykonawczego (rozporządzenie nr 1287/2006)[4]. Dyrektywa MiFID ustanawia ramy regulacyjne dotyczące świadczenia usług inwestycyjnych w zakresie instrumentów finansowych (takich jak usługi maklerskie, doradztwo, operacje dealerskie, zarządzanie portfelem, gwarantowanie emisji itp.) przez banki i firmy inwestycyjne oraz prowadzenia rynków regulowanych przez podmioty zarządzające rynkiem. Określa ona także uprawnienia i obowiązki właściwych organów krajowych w odniesieniu do tych rodzajów działalności.

Nadrzędnym celem jest wzmacnianie integracji, konkurencyjności oraz efektywności rynków finansowych UE. Konkretnie rzecz ujmując, dyrektywa zniosła możliwość formułowania przez państwa członkowskie wymogu, aby cały obrót instrumentami finansowymi odbywał się na tradycyjnych giełdach, oraz umożliwiła ogólnoeuropejską konkurencję między tymi giełdami i alternatywnymi systemami obrotu. Ponadto dała ona bankom i firmom inwestycyjnym rozszerzony „paszport” umożliwiający świadczenie usług inwestycyjnych na obszarze całej UE pod warunkiem spełnienia wymogów zarówno organizacyjnych, jak i sprawozdawczych oraz przestrzegania kompleksowych przepisów mających na celu zapewnienie ochrony inwestorów.

Efektem 3,5-letniego okresu obowiązywania dyrektywy jest wzmożona konkurencja między systemami obrotu instrumentami finansowymi, jak również, z punktu widzenia inwestorów, większy wybór usługodawców i dostępnych instrumentów finansowych, przy czym postępy te zostały spotęgowane dzięki postępowi technicznemu. Ogólnie rzecz biorąc, zmalały koszty transakcyjne, a zwiększył się stopień integracji[5].

Pojawiły się jednak pewne problemy. Po pierwsze, silniejsza konkurencja na rynku przyniosła nowe wyzwania. Korzyści wynikające z nasilonej konkurencji nie stały się udziałem wszystkich uczestników rynku w równym stopniu i nie zawsze były odczuwane przez inwestorów końcowych, tak detalicznych, jak i hurtowych. Rozproszenie rynku wywołane konkurencją spowodowało również większą złożoność otoczenia obrotu, zwłaszcza w zakresie gromadzenia danych na temat obrotu. Po drugie, rozwój rynku oraz technologii wyprzedził różne przepisy zawarte w MiFID. Istnieje ryzyko osłabienia wspólnego zainteresowania systemów obrotu i firm inwestycyjnych istnieniem przejrzystych i równych reguł gry. Po trzecie, kryzys finansowy obnażył słabości regulacji w zakresie instrumentów innych niż akcje, będących przedmiotem obrotu przede wszystkim wśród profesjonalnych inwestorów. Nie mają już zastosowania wcześniejsze założenia mówiące o tym, że efektywnemu funkcjonowaniu rynku w większym stopniu sprzyja minimalny stopień przejrzystości, nadzoru i ochrony inwestorów w związku z takim obrotem. I wreszcie, gwałtowny rozwój innowacji oraz rosnąca złożoność instrumentów finansowych wskazują na dużą wagę istnienia aktualnego, wysokiego poziomu ochrony inwestorów. Kompleksowe przepisy dyrektywy MiFID, których słuszność została w dużym stopniu potwierdzona w okresie kryzysu finansowego, wymagają ukierunkowanych, lecz ambitnych udoskonaleń.

Przegląd dyrektywy MiFID stanowi więc integralny element reform mających na celu stworzenie bezpieczniejszego, lepiej działającego, bardziej przejrzystego i odpowiedzialnego systemu finansowego sprzyjającego całej gospodarce i całemu społeczeństwu w okresie po kryzysie finansowym, jak również zapewnienie bardziej zintegrowanego, efektywnego i konkurencyjnego rynku finansowego UE[6]. Jest to także podstawowy sposób realizacji zobowiązania przyjętego przez państwa grupy G-20[7] do zajęcia się słabiej uregulowanymi i mniej przejrzystymi elementami systemu finansowego oraz do doskonalenia organizacji, przejrzystości i nadzoru różnych segmentów rynku, szczególnie w przypadku instrumentów będących przede wszystkim przedmiotem obrotu na rynku pozagiełdowym[8], w uzupełnieniu wniosku ustawodawczego w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu na rynku pozagiełdowym, partnerów centralnych i repozytoriów transakcji[9].

Konieczne są także ukierunkowane udoskonalenia dla poprawy nadzoru i przejrzystości rynków towarowych instrumentów pochodnych, aby zapewnić ich funkcję w zakresie zabezpieczania (hedging) i ustalania poziomu cen równowagi na podstawie czynników podaży i popytu, jak również – w świetle zmian struktury rynków i technologii – aby zapewnić uczciwą konkurencję i sprawne funkcjonowanie rynków. Ponadto konieczne są określone zmiany ram ochrony inwestorów, przy uwzględnieniu zmieniających się praktyk postępowania oraz dla wzmacniania zaufania inwestorów.

I wreszcie, zgodnie z zaleceniami grupy de Larosière’a oraz konkluzjami Rady ECOFIN[10], UE zobowiązała się do zminimalizowania, gdzie jest to stosowne, uznaniowości dostępnej państwom członkowskim w ramach dyrektyw UE w sprawie usług finansowych. Jest to wspólny wątek dla wszystkich obszarów objętych przeglądem dyrektywy MiFID, który przyczyni się do ustanowienia jednolitego zbioru przepisów dla rynków finansowych UE, pomoże w dalszym ciągu rozwijać równe reguły gry dla państw członkowskich i uczestników rynku, pozwoli udoskonalić nadzór i egzekwowanie przepisów, zmniejszyć koszty dla uczestników rynku i poprawić warunki dostępu oraz wzmocnić globalną konkurencyjność branży finansowej UE.

W efekcie wniosek w sprawie zmiany dyrektywy MiFID został podzielony na dwie części. Rozporządzenie określa wymogi w zakresie podawania do publicznej wiadomości danych dotyczących przejrzystości obrotu oraz ujawniania danych transakcyjnych właściwym organom, usuwając bariery utrudniające niedyskryminacyjny dostęp do systemów rozliczeń, regulując obowiązkowy obrót instrumentami pochodnymi w systemach zorganizowanych, szczególne działania nadzorcze w zakresie instrumentów finansowych oraz pozycji w instrumentach pochodnych, jak również świadczenie usług przez firmy z państw trzecich nieposiadające oddziału. Dyrektywa zmienia szczególne wymogi dotyczące świadczenia usług inwestycyjnych, zakresu wyłączeń z obecnej dyrektywy, wymogów organizacyjnych oraz wymogów dotyczących prowadzenia działalności dla firm inwestycyjnych, wymogów organizacyjnych dla systemów obrotu, zezwoleń oraz bieżących obowiązków mających zastosowanie do dostawców usług w zakresie danych, jak również zmienia przepisy dotyczące uprawnień dostępnych właściwym organom, sankcji oraz przepisy mające zastosowanie do firm mających siedzibę w państwach trzecich, prowadzących działalność za pośrednictwem oddziału.

2. Wyniki konsultacji z zainteresowanymi stronami oraz ocena skutków

Inicjatywa jest wynikiem szeroko zakrojonego i ciągłego dialogu oraz konsultacji ze wszystkimi głównymi zainteresowanymi stronami, w tym z organami regulacyjnymi w zakresie papierów wartościowych, z różnymi uczestnikami rynku, w tym emitentami i inwestorami detalicznymi. Uwzględnia ona poglądy wyrażone w trakcie konsultacji społecznych w okresie od 8 grudnia 2010 r. do 2 lutego 2011 r.[11], wysłuchania publicznego z udziałem dużej liczby uczestników w dniach 20-21 września 2010 r.[12], a także opinie zebrane w trakcie licznych spotkań z szerokim gronem zainteresowanych grup w okresie od grudnia 2009 r. Wreszcie, wniosek uwzględnia obserwacje i analizy zawarte w dokumentach i poradach technicznych opublikowanych przez Komitet Europejskich Organów Nadzoru nad Rynkiem Papierów Wartościowych (CESR), obecnie działający jako Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (EUNGiPW)[13].

Ponadto zatrudniono zewnętrznych konsultantów, którym zlecono wykonanie dwóch prac studialnych[14] w celu przygotowania przeglądu MiFID. Pierwsza z nich, zlecona firmie PriceWaterhouseCoopers dnia 10 lutego 2010 r., a otrzymana dnia 13 lipca 2010 r., koncentrowała się na zagadnieniu gromadzenia danych o działalności rynkowej oraz innych zagadnieniach dotyczących MiFID. Druga praca, zlecona Europe Economics dnia 21 lipca 2010 r. i otrzymana dnia 23 maja 2011 r., koncentrowała się na analizie kosztów i korzyści dla różnych wariantów polityki rozważanych w kontekście przeglądu dyrektywy MiFID.

Zgodnie ze swoją polityką w zakresie lepszych uregulowań prawnych Komisja przeprowadziła ocenę skutków wariantów polityki. Warianty polityki oceniono pod kątem różnych kryteriów, takich jak: przejrzystość funkcjonowania rynku dla organów regulacyjnych i uczestników rynku, ochrona inwestorów i zaufanie inwestorów, równe reguły gry dla systemów działających na rynku i systemów obrotu w UE oraz oszczędność, tzn. w jakim zakresie przy każdym wariancie możliwe jest osiągnięcie postawionych celów oraz ułatwień w działaniu rynków papierów wartościowych w sposób oszczędny i efektywny.

Ogólnie rzecz biorąc, szacuje się, że przegląd MiFID pociągnie za sobą jednorazowe koszty przestrzegania przepisów w kwocie od 512 do 732 milionów EUR oraz koszty bieżące wynoszące od 312 do 586 milionów EUR. Są to jednorazowe i bieżące skutki w postaci kosztów wynoszące odpowiednio 0,10 % do 0,15 % oraz 0,06 % do 0,12 % całkowitych kosztów operacyjnych w sektorze bankowym UE. Są to wielkości znacznie niższe niż koszty powstałe w momencie wprowadzenia MiFID. Jednorazowe skutki w postaci kosztów wprowadzenia MiFID oszacowano na 0,56 % (banki detaliczne i oszczędnościowe) oraz 0,68 % (banki inwestycyjne) całkowitych kosztów operacyjnych, natomiast bieżące koszty przestrzegania przepisów oszacowano na 0,11 % (banki detaliczne i oszczędnościowe) do 0,17 % (banki inwestycyjne) całkowitych kosztów operacyjnych.

3. Aspekty prawne wniosku 3.1. Podstawa prawna

Wniosek opiera się na art. 53 ust. 1 TFUE. Proponowana dyrektywa miałaby zastąpić dyrektywę 2004/39/WE w odniesieniu do harmonizacji przepisów krajowych dotyczących zezwoleń na świadczenie usług inwestycyjnych i prowadzenie działalności inwestycyjnej przez firmy inwestycyjne, nabywania znacznych pakietów akcji, korzystania ze swobody przedsiębiorczości oraz swobody świadczenia usług, uprawnień organów nadzoru państwa członkowskiego pochodzenia i przyjmującego państwa członkowskiego w tym zakresie, także zezwoleń i warunków prowadzenia działalności przez rynki regulowane i podmioty udostępniające dane rynkowe. Głównym celem i przedmiotem niniejszego wniosku jest harmonizacja krajowych przepisów regulujących dostęp do działalności firm inwestycyjnych, rynków regulowanych i dostawców usług w zakresie danych, określających warunki ładu korporacyjnego tych podmiotów oraz ramy nadzoru nad tymi podmiotami. W związku z tym podstawę wniosku stanowi art. 53 ust. 1 TFUE.

Niniejszy wniosek stanowi uzupełnienie proponowanego rozporządzenia [MiFIR] ustanawiającego jednolite i stosowane bezpośrednio wymogi niezbędne dla sprawnego funkcjonowania rynku instrumentów finansowych, na przykład w obszarach ogłaszania danych handlowych, zgłaszania transakcji właściwym organom oraz szczególnych uprawnień przysługujących właściwym organom oraz EUNGiPW.

3.2. Pomocniczość i proporcjonalność

Zgodnie z zasadą pomocniczości (art. 5 ust. 3 TFUE), działania na szczeblu UE należy podejmować wyłącznie wtedy, gdy państwa członkowskie samodzielnie nie mogą w dostatecznym stopniu osiągnąć przewidzianych celów, a tym samym cele te mogą być w większym stopniu osiągnięte przez UE ze względu na skalę lub efekty proponowanych działań.

Większość zagadnień objętych zmienioną wersją przepisów zostało już uwzględnionych w obecnych ramach prawnych MiFID. Ponadto rynki finansowe mają w swojej istocie, i w coraz większym stopniu, charakter transgraniczny. Warunki, na których firmy i podmioty mogą w tym kontekście konkurować – pod względem zasad przejrzystości przed- i potransakcyjnej, ochrony inwestorów lub oceny i kontroli ryzyka przez uczestników rynku – muszą być wspólne dla różnych krajów i stanowią już zasadniczy trzon MiFID. Obecnie konieczne są działania na szczeblu europejskim dla dokonania aktualizacji i modyfikacji ram regulacyjnych ustanowionych w MiFID, aby uwzględnić zmiany na rynkach finansowych od wdrożenia MiFID. Osiągnięta już dzięki dyrektywie poprawa w zakresie integracji i efektywności rynków i usług finansowych w Europie zostałaby tym samym zwiększona dzięki odpowiednim korektom zapewniającym osiągnięcie celów solidnych ram regulacyjnych dla jednolitego rynku. Ze względu na tę integrację odrębne interwencje krajowe byłyby znacznie mniej efektywne i skutkowałyby rozproszeniem rynków, prowadząc do arbitrażu regulacyjnego i zakłóceń konkurencji. Na przykład różne poziomy przejrzystości rynku lub ochrony inwestorów w państwach członkowskich prowadziłyby do rozproszenia rynków, osłabienia płynności i efektywności, a także do szkodliwego arbitrażu regulacyjnego.

Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (EUNGiPW) powinien również odgrywać kluczową rolę we wdrażaniu nowych ogólnounijnych ram prawnych. Należy przyznać EUNGiPW stosowne uprawnienia niezbędne dla poprawy funkcjonowania jednolitego rynku w zakresie rynków papierów wartościowych.

Wniosek w pełni uwzględnia zasadę proporcjonalności, zgodnie z którą działanie UE powinno być odpowiednie dla osiągnięcia wyznaczonych celów i nie powinno wykraczać poza to, co jest konieczne do ich osiągnięcia. Wniosek jest zgodny z tą zasadą, uwzględniając właściwą równowagę między interesem publicznym a opłacalnością proponowanego środka. Wymogi nakładane na różne strony zostały starannie zróżnicowane. W szczególności, przy opracowywaniu tych wymogów kierowano się centralną potrzebą zapewnienia równowagi między ochroną inwestorów, efektywnością rynków i kosztami dla branży.

3.3. Zgodność z art. 290 i 291 TFUE

W dniu 23 września 2009 r. Komisja przyjęła wnioski dotyczące rozporządzeń ustanawiających Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB), Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EUNUiPPE) i Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (EUNGiPW). W tym względzie Komisja pragnie przypomnieć oświadczenia dotyczące art. 290 i 291 TFUE sformułowane w ramach procesu przyjmowania rozporządzeń ustanawiających europejskie urzędy nadzoru, o następującej treści: „Jeżeli chodzi o proces przyjmowania standardów regulacyjnych, Komisja podkreśla szczególny charakter sektora usług finansowych, wynikający ze struktury Lamfalussy’ego i wyraźnie stwierdzony w deklaracji nr 39 do TFUE. Komisja ma jednak poważne wątpliwości co do tego, czy ograniczenie jej roli w przyjmowaniu aktów delegowanych i środków wykonawczych jest zgodne z art. 290 i 291 TFUE”.

3.4. Szczegółowe omówienie wniosku 3.4.1. Uwagi ogólne – równe reguły gry

Zasadniczym celem niniejszego wniosku jest zapewnienie realizacji całego zorganizowanego obrotu w ramach regulowanych systemów obrotu: rynków regulowanych, wielostronnych platform obrotu (MTF) oraz zorganizowanych platform obrotu (OTF). Do wszystkich tych systemów będą stosowane identyczne wymogi w zakresie przejrzystości przed- i potransakcyjnej. Analogicznie, wymogi w zakresie aspektów organizacyjnych i nadzoru rynku mające zastosowanie do wszystkich trzech systemów są niemal identyczne. Zapewni to równe reguły gry tam, gdzie prowadzona jest działalność podobna pod względem funkcjonalnym, związana z kojarzeniem deklaracji gotowości do zawarcia transakcji, składanych przez strony trzecie. Co istotne, wymogi w zakresie przejrzystości zostaną zróżnicowane dla różnych typów instrumentów, w szczególności dla akcji, obligacji i instrumentów pochodnych, a także dla różnych rodzajów obrotu, w szczególności systemów sesyjnych prowadzonych w oparciu o arkusze zleceń i systemów kierowanych kwotowaniami cen.

We wszystkich trzech systemach podmiot prowadzący platformę jest neutralny. Rynki regulowane oraz wielostronne platformy obrotu (MTF) charakteryzuje realizacja transakcji na zasadach niemających charakteru uznaniowego. Oznacza to, że transakcje są na nich realizowane zgodnie z przyjętym wcześniej regulaminem. Podmioty takie konkurują także pod względem oferowania dostępu szerokiej bazie uczestników pod warunkiem spełnienia przejrzystego zbioru kryteriów.

Z kolei podmiot prowadzący OTF dysponuje pewnym stopniem uznaniowości co do sposobu realizacji transakcji. Tym samym podmiot taki podlega wymogom w zakresie ochrony inwestorów, prowadzenia działalności oraz zapewniania jak najlepszej realizacji w stosunku do klientów korzystających z danej platformy. Tak więc o ile zasady dostępu i metody realizacji transakcji przez OTF muszą być przejrzyste i jasne, pozwalają one podmiotowi prowadzącemu OTF na świadczenie klientom usług, które są jakościowo, jeśli nie funkcjonalnie, odmienne od usług świadczonych przez rynki regulowane i MTF na rzecz ich członków i uczestników. Aby jednak zapewnić neutralność podmiotu prowadzącego OTF w odniesieniu do zawieranych transakcji, jak i zapewnić, aby obowiązki wobec klientów kojarzonych w ten sposób nie były zagrożone ze względu na możliwość osiągnięcia zysku ich kosztem, należy zakazać podmiotom prowadzącym OTF prowadzenia obrotu w oparciu o swój własny kapitał.

Wreszcie, obrót zorganizowany może również odbywać się w drodze zawierania transakcji wewnętrznych. Podmiot systematycznie internalizujący transakcje może realizować transakcje klienta w oparciu o własny kapitał. Taki podmiot nie może jednak kojarzyć deklaracji gotowości do zawarcia transakcji kupna lub sprzedaży, składanych przez strony trzecie, w sposób funkcjonalnie taki sam jak rynek regulowany, MTF lub OTF, a tym samym nie jest systemem obrotu. Zastosowanie miałyby zasady najlepszej realizacji oraz inne zasady prowadzenia działalności gospodarczej, a klient wiedziałby dokładnie, kiedy prowadzi obrót z firmą inwestycyjną, a kiedy ze stronami trzecimi. Do podmiotów systematycznie internalizujących transakcje stosują się konkretne wymogi w zakresie przejrzystości przedtransakcyjnej i dostępu. Również i w tym przypadku wymogi w zakresie przejrzystości zostaną zróżnicowane dla różnych typów instrumentów, w szczególności akcji, obligacji oraz instrumentów pochodnych i będą stosowane poniżej określonych progów. Tym samym transakcje zawierane na własny rachunek przez firmy inwestycyjne z klientami, w tym z innymi firmami inwestycyjnymi, są traktowane jako obrót pozagiełdowy. Działalność handlowa na rynku pozagiełdowym, która nie spełnia kryteriów definicji działalności podmiotu systematycznie internalizującego transakcje, która to definicja ma zostać ujęta szerzej w drodze zmian do przepisów wdrażających, będzie musiała mieć charakter niesystematyczny i nieregularny.

3.4.2. Rozszerzenie przepisów MiFID na analogiczne produkty i usługi (art. 1, 3, 4)

W kontekście prac dotyczących detalicznych produktów inwestycyjnych w pakietach[15] Komisja zobowiązała się do zapewnienia spójnego podejścia regulacyjnego, w oparciu o przepisy MiFID, w zakresie dystrybucji wśród inwestorów detalicznych różnych produktów finansowych, które zaspokajają podobne potrzeby tych inwestorów i stawiają podobne wyzwania pod względem ochrony ich interesów. Wyłoniły się również wątpliwości dotyczące możliwości stosowania MiFID w sytuacjach, gdy firmy inwestycyjne lub instytucje kredytowe emitują i sprzedają swoje własne papiery wartościowe. O ile stosowanie MiFID jest jednoznaczne w przypadkach, gdy jako część sprzedaży świadczona jest usługa doradztwa inwestycyjnego, konieczne jest osiągnięcie większej jasności w przypadku usług niepołączonych z doradztwem, kiedy można byłoby zakładać, że firma inwestycyjna lub bank nie świadczą usługi objętej zakresem MiFID. Wreszcie, w obliczu doświadczeń wyniesionych w trakcie kryzysu finansowego, złożoności rynków finansowych i produktów finansowych oraz konieczności zagwarantowania inwestorom podobnego poziomu ochrony niezależnie od siedziby lub charakteru usługodawcy, nie można już dłużej tolerować rozbieżności między przepisami państw członkowskich mającymi zastosowanie do wyłączonych z zakresu MiFID podmiotów działających w skali lokalnej i oferujących ograniczony wachlarz usług inwestycyjnych.

Wnioski rozszerzają zatem zakres obowiązywania wymogów MiFID – w szczególności przepisów dotyczących warunków prowadzenia działalności oraz postępowania w przypadku konfliktu interesów – na połączoną z doradztwem i niepołączoną z doradztwem sprzedaż lokat strukturyzowanych przez instytucje kredytowe, określają, że przepisy MiFID mają również zastosowanie do firm inwestycyjnych i instytucji kredytowych sprzedających swoje własne papiery wartościowe bez świadczenia doradztwa, jak również zobowiązują państwa członkowskie do stosowania w przepisach krajowych mających zastosowanie do podmiotów działających na skalę lokalną wymogów w zakresie udzielania zezwolenia i prowadzenia działalności analogicznych do wymogów określonych w MiFID.

3.4.3. Zmiana wyłączeń z zakresu stosowania MiFID (art. 2)

W dyrektywie MiFID realizowanie transakcji na instrumentach finansowych na własny rachunek zaliczono do usług inwestycyjnych i rodzajów działalności inwestycyjnej, które wymagają uzyskania zezwolenia. Wprowadzono jednak trzy główne wyłączenia obejmujące osoby, które zawierają transakcje na własny rachunek bądź to wyłącznie, bądź to w ramach działalności dodatkowej względem innej prowadzonej działalności niefinansowej, bądź też w ramach niefinansowej działalności związanej z handlem towarami. Zgodnie ze zobowiązaniami podjętymi przez grupę G-20 należy zapewnić właściwe objęcie przepisami MiFID firm świadczących usługi inwestycyjne na rzecz klientów oraz prowadzących działalność inwestycyjną na zasadach profesjonalnych. We wnioskach bardziej jednoznacznie ograniczono zatem wyłączenia do tych rodzajów działalności, które nie mają kluczowego znaczenia dla MiFID i obejmują zasadniczo działalność o charakterze handlowym i transakcje na własny rachunek, lub które nie stanowią transakcji wysokich częstotliwości.

3.4.4. Dostosowania ram struktury rynku (art. 18, 19, 20, 32, 33, 34, 53, 54)

Rozwój rynków od czasu przyjęcia MiFID postawił częściowo pod znakiem zapytania obecne ramy regulacyjne mające zastosowanie do różnych rodzajów systemów obrotu, które w zamierzeniu miały wspierać uczciwą konkurencję, równe reguły gry oraz przejrzyste i wydajne rynki. Funkcja i projekt tych ram regulacyjnych, przystosowanych głównie do obrotu instrumentami udziałowymi, potrzeba zwiększenia przejrzystości i odporności na rynkach instrumentów nieudziałowych, jak również fakt, że nie wszystkie formy zorganizowanego obrotu, które pojawiły się w ostatnich latach, należycie odpowiadają definicjom i wymogom podziału przewidzianego w MiFID (rynki regulowane, wielostronne platformy obrotu oraz podmioty systematycznie internalizujące transakcje) – wszystkie to wskazuje, że konieczne jest doprecyzowanie obowiązujących ram prawnych. We wniosku wprowadzono nową kategorię „zorganizowanych platform obrotu”, która nie odpowiada żadnej z dotychczasowych kategorii, określając przy tym surowe wymogi organizacyjne oraz identyczne zasady w zakresie przejrzystości; jednocześnie zaktualizowano główne wymogi w odniesieniu do wszystkich systemów obrotu celem uwzględnienia zaostrzonej konkurencji oraz rosnącego obrotu transgranicznego wskutek postępu technicznego oraz wejścia w życie MiFID.

3.4.5. Ulepszenia w zakresie ładu korporacyjnego (art. 9 i 48)

MiFID nakłada wymóg, by osoby faktycznie kierujące działalnością firmy inwestycyjnej cieszyły się należycie nieposzlakowaną opinią i posiadały wystarczające doświadczenie, tak aby zapewnić należyte i ostrożne zarządzanie firmą. Zgodnie z pracami Komisji w zakresie ładu korporacyjnego w sektorze finansowym[16] proponuje się zaostrzenie tych przepisów w odniesieniu do profilu, roli i odpowiedzialności zarówno dyrektorów wykonawczych, jak i niewykonawczych oraz zapewnienia równowagi składu organów zarządzających. W szczególności wniosek ma na celu zagwarantowanie, że członkowie organu zarządzającego posiadają wystarczającą wiedzę i umiejętności oraz rozumieją ryzyko wiążące się z działalnością firmy, co ma zapewnić zarządzanie firmą w należyty i ostrożny sposób, który sprzyja integralności rynku i interesom jej klientów

3.4.6. Rozszerzone wymogi organizacyjne służące zabezpieczeniu wydajnego funkcjonowania oraz integralności rynków (art. 16 i 51)

Postęp techniczny obserwowany w dziedzinie obrotu instrumentami finansowymi otwiera nowe możliwości, ale stwarza również nowe wyzwania. Wprawdzie jego skutki uznaje się zasadniczo za korzystne dla płynności i wydajności rynków, wskazuje się jednak jednocześnie na konieczność wprowadzenia szczególnych środków regulacyjnych i nadzorczych umożliwiających odpowiednie uwzględnienie potencjalnych zagrożeń dla właściwego funkcjonowania rynków wynikających z mechanizmów transakcji opartych na algorytmach komputerowych oraz z transakcji realizowanych z wysoką częstotliwością. Wnioski mają na celu objęcie zakresem MiFID wszystkich podmiotów zaangażowanych w mechanizmy zawierania transakcji z wysoką częstotliwością, przy jednoczesnym nałożeniu wymogu stosowania odpowiednich zabezpieczeń organizacyjnych na te podmioty, jak również na podmioty oferujące dostęp do rynku dla innych tego rodzaju podmiotów, oraz zobowiązaniu systemów obrotu do wprowadzenia stosownych systemów kontroli ryzyka celem uniknięcia nieuporządkowanego obrotu i zapewnienia odporności wykorzystywanych platform. Wnioski mają się również przyczynić do objęcia powyższych rodzajów działalności nadzorem i monitorowaniem przez właściwe organy.

3.4.7. Rozszerzenie ram ochrony inwestorów (art. 13, 24, 25, 27, 29, załącznik I – sekcja A)

Powszechnie uważa się, że MiFID przyczyniła się do zwiększenia poziomu ochrony zarówno klientów detalicznych, jak i profesjonalnych inwestorów. Doświadczenie pokazuje jednak, że wprowadzenie zmian w wielu obszarach pozwoliłoby ograniczyć liczbę sytuacji, w których największe jest niebezpieczeństwo działania ze szkodą dla inwestorów. We wnioskach zaostrzono w szczególności ramy prawne dotyczące świadczenia usług doradztwa inwestycyjnego i zarządzania portfelem oraz ograniczono możliwości akceptowania przez firmy inwestycyjne zachęt (korzyści) od osób trzecich, jak również doprecyzowano warunki i ustalenia, zgodnie z którymi inwestorzy mogą swobodnie realizować na rynku transakcje na określonych, nieskomplikowanych instrumentach przy minimalnych obowiązkach lub minimalnym poziomie ochrony po stronie firmy inwestycyjnej, z której usług korzystają. Ponadto wprowadzono zasady ramowe dotyczące praktyk sprzedaży wiązanej celem zagwarantowania, że inwestorzy są w takich przypadkach właściwie informowani, a same praktyki należycie uwzględniają ich interesy. We wniosku zaostrzono wymogi dotyczące wykorzystywania funduszy lub instrumentów należących do klientów przez firmy inwestycyjne oraz ich agentów, jak również zaklasyfikowano jako usługę inwestycyjną zabezpieczanie instrumentów finansowych na rachunek klientów. Wniosek powinien przyczynić się do lepszego informowania klientów o usługach świadczonych na ich rzecz oraz o realizacji składanych przez nich zleceń.

3.4.8. Ulepszone środki ochrony w przypadku świadczenia usług inwestycyjnych na rzecz klientów branżowych (art. 30, załącznik II)

Stosowane w ramach MiFID rozróżnienie na klientów indywidualnych, klientów branżowych oraz uprawnionych kontrahentów zapewnia odpowiedni i zadowalający stopień elastyczności i powinno zatem zostać w dużej mierze zachowane. Wymowne przykłady dotyczące transakcji na złożonych instrumentach dokonywanych przez władze lokalne i gminne pokazały jednak, że ich klasyfikacja na potrzeby ram prawnych określonych przez MiFID jest nieodpowiednia. Ponadto wiele szczegółowych wymogów dotyczących prowadzenia działalności nie ma wprawdzie znaczenia dla stosunków między uprawnionymi kontrahentami w ramach ich licznych codziennych transakcji, jednakże nadrzędna, ogólna zasada uczciwego, sprawiedliwego i profesjonalnego postępowania oraz obowiązek zachowania rzetelności, jasności oraz niewprowadzania w błąd powinny mieć zastosowanie niezależnie od kategorii, do której należy klient. Proponuje się również, by uprawnieni kontrahenci uzyskiwali lepsze informacje i lepszą dokumentację dotyczące świadczonych usług.

3.4.9. Nowe wymogi dotyczące systemów obrotu (art. 27, 59 i 60)

Ocena „możliwie najlepszej realizacji” w ramach aktualnej MiFID zależy od dostępności danych przed- i potransakcyjnych. Istotne mogą być jednak również inne informacje, takie jak liczba zleceń wycofanych przed realizacją lub szybkość realizacji zleceń. Wniosek wprowadza w związku z tym wymóg publikowania przez systemy obrotu rocznych danych dotyczących jakości realizacji. Po drugie, towarowe instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu w systemach obrotu są często przedmiotem szerokiego zainteresowania ze strony użytkowników i inwestorów i mogą często służyć za punkty odniesienia dla ustalania cen, które mogą mieć wpływ na przykład na detaliczne ceny energii i produktów żywnościowych. Dlatego też proponuje się, by wszystkie systemy obrotu, na których prowadzony jest obrót towarowymi instrumentami pochodnymi, przyjęły odpowiednie limity lub alternatywne ustalenia zapewniające właściwe funkcjonowanie rynku oraz warunki rozliczeń dla fizycznie dostarczanych towarów, jak również udostępniały systematyczne, ustandaryzowane informacje o odpowiednim stopniu szczegółowości na temat pozycji poszczególnych kategorii finansowych i handlowych uczestników rynku zarówno właściwym organom (w tym informacje dotyczące kategorii oraz tożsamości klientów końcowych), jak i uczestnikom rynku (w tym tylko zagregowane pozycje poszczególnych kategorii klientów końcowych). Limity, które mają zostać przyjęte przez te systemy obrotu, mogą zostać ujednolicone przez Komisję w drodze aktów delegowanych, przy czym zarówno te limity, jak i wszelkie alternatywne ustalenia nie ograniczają możliwości nałożenia przez właściwe organy oraz EUNGiPW, na mocy niniejszej dyrektywy oraz MiFIR, dodatkowych środków, jeżeli zostanie to uznane za konieczne.

3.4.10. Ulepszony system dla rynków służących MŚP (art. 35)

W uzupełnieniu różnych, podjętych w ostatnim czasie inicjatyw unijnych mających na celu pomoc MŚP w uzyskaniu dostępu do finansowania proponuje się stworzenie nowej podkategorii rynków, określanych jako „rynki na rzecz wzrostu MŚP”. Podmiot prowadzący tego rodzaju rynek (który zazwyczaj jest prowadzony jako wielostronna platforma obrotu) może ubiegać się o zarejestrowanie wielostronnej platformy obrotu również jako rynek na rzecz wzrostu MŚP, jeżeli spełnia określone warunki. Rejestracja takich rynków powinna przyczynić się do zwiększenia ich widoczności i profilu, a także do wypracowania z czasem wspólnych ogólnoeuropejskich standardów regulacyjnych dla tej kategorii rynków, które byłyby przystosowane do potrzeb emitentów i inwestorów działających na tych rynkach, przy jednoczesnym utrzymaniu istniejących, wysokich standardów ochrony inwestorów.

3.4.11. Przepisy dotyczące podmiotów z państw trzecich (art. 41–50)

Proponowana dyrektywa ustanawia zharmonizowane ramy prawne w zakresie przyznawania dostępu do rynków w UE firmom i operatorom rynku z siedzibą w państwie trzecim, co służy przezwyciężeniu obecnego rozdrobnienia na krajowe systemy dostępu dla podmiotów z państw trzecich oraz zapewnieniu równych warunków gry dla wszystkich podmiotów działających w branży usług finansowych na terytorium UE. We wniosku ustanowiono system oparty na uprzedniej ocenie przez Komisję równoważności systemów prawnych obowiązujących w państwach trzecich. Firmy z państw trzecich, w odniesieniu do których przyjęta została decyzja dotycząca równoważności, mogłyby ubiegać się o zezwolenie na świadczenie usług w Unii. Świadczenie usług na rzecz klientów indywidualnych wymagałoby utworzenia oddziału – firma z państwa trzeciego powinna uzyskać zezwolenie w państwie członkowskim, w którym utworzyła oddział, który z kolei podlegałby wymogom unijnym w niektórych obszarach (takich jak: wymogi organizacyjne, zasady prowadzenia działalności, konflikt interesów, wymogi w zakresie przejrzystości i inne). Świadczenie usług na rzecz uprawnionych kontrahentów nie wymagałoby utworzenia oddziału – firma z państwa trzeciego mogłaby prowadzić tę działalność pod warunkiem zarejestrowania się w EUNGiPW, podlegając jednocześnie nadzorowi w kraju swojej siedziby. Konieczne byłoby zawarcie odpowiednich umów o współpracy organów nadzoru w państwach trzecich z właściwymi organami krajowymi i z EUNGiPW.

3.4.12. Zwiększony zakres i większa efektywność konsolidacji danych (art. 61–68)

Obszar danych rynkowych pod względem jakości, formatu, kosztu i możliwości ich konsolidacji ma kluczowe znaczenie dla zachowania naczelnej zasady MiFID w zakresie przejrzystości, konkurencji i ochrony inwestorów. W tym obszarze proponowane przepisy rozporządzenia i dyrektywy przynoszą szereg zasadniczych zmian.

Przepisy te umożliwią polepszenie jakości i spójności danych dzięki nałożeniu na wszystkie firmy wymogu ogłaszania swoich sprawozdań z transakcji za pośrednictwem zatwierdzonych podmiotów publikujących (APA). W przepisach określono procedury zatwierdzania APA przez właściwe organy oraz wymogi organizacyjne obowiązujące APA.

Proponowane przepisy umożliwią rozwiązanie jednego z głównych problemów, jaki narodził się w wyniku wdrożenia MiFID, a który stanowi rozproszenie danych. Dla inwestorów istotne jest to, by dane rynkowe były wiarygodne, udostępniane szybko/terminowo i po rozsądnej cenie, ale równie kluczowa jest kwestia, by dane rynkowe były konsolidowane w sposób umożliwiający skuteczne porównywanie cen i transakcji na poszczególnych platformach obrotu. Ponieważ wdrożenie MiFID przyczyniło się do wzrostu liczby rynków, konsolidacja danych stała się trudniejsza. Proponowane przepisy określają warunki dla dostawców informacji skonsolidowanych, ustanawiając wymogi organizacyjne, które dostawcy ci będą musieli spełnić, aby prowadzić odpowiednie systemy.

3.4.13. Rozszerzone uprawnienia właściwych organów w odniesieniu do pozycji w instrumentach pochodnych (art. 61, 72, 83)

Ponieważ w ciągu ostatnich lat doszło do znacznego wzrostu rynków instrumentów pochodnych, proponowane przepisy służą przezwyciężeniu obecnego rozdrobnienia uprawnień organów regulacyjnych w zakresie monitorowania i nadzorowania odpowiednich pozycji. W interesie prawidłowego funkcjonowania lub integralności rynków organom tym zostaną przyznane wyraźne uprawnienia do żądania od każdej osoby informacji na temat posiadanych przez nią pozycji w danych instrumentach pochodnych, jak również pozycji w uprawnieniach do emisji. Organy nadzoru miałyby możliwość podejmowania interwencji w dowolnym momencie w trakcie obowiązywania kontraktu terminowego oraz podejmowania działań służących ograniczeniu odpowiednich pozycji. Wzmocnienie uprawnień w zakresie zarządzania pozycjami byłoby uzupełnione możliwością ograniczania tych pozycji w sposób niedyskryminacyjny i na zasadzie ex-ante. Wszystkie podejmowane działania mają być zgłaszane EUNGiPW.

3.4.14. Skuteczne sankcje (art. 73–78)

Państwa członkowskie powinny zapewnić możliwość stosowania odpowiednich środków administracyjnych i sankcji administracyjnych w przypadku naruszenia przepisów MiFID. W tym celu dyrektywa nakłada na nie wymóg zapewnienia zgodności z przedstawionymi poniżej zasadami minimalnymi.

Po pierwsze, środki administracyjne i sankcje administracyjne powinny być stosowane w odniesieniu do tych osób fizycznych lub prawnych oraz firm inwestycyjnych, które są odpowiedzialne za dane naruszenie.

Po drugie, w przypadkach naruszenia przepisów niniejszej dyrektywy oraz rozporządzenia właściwe organy powinny mieć do dyspozycji minimalny zbiór sankcji administracyjnych i środków administracyjnych. Obejmuje on cofnięcie zezwolenia, publikację informacji o nałożonych sankcjach, odwołanie (członków) zarządu, administracyjne sankcje finansowe.

Po trzecie, maksymalna wysokość administracyjnych sankcji finansowych określona w prawie krajowym powinna przekraczać wartość korzyści odniesionych w wyniku naruszenia przepisów (jeżeli możliwe jest jej ustalenie) oraz w żadnym przypadku nie powinna być niższa niż wysokość określona w dyrektywie.

Po czwarte, kryteria brane pod uwagę przez właściwe organy przy określaniu rodzaju i wysokości sankcji, które mają być nałożone w konkretnym przypadku, powinny obejmować co najmniej kryteria określone w dyrektywie (np. korzyści odniesione z naruszenia przepisów lub straty poniesione przez osoby trzecie, gotowość do współpracy okazywana przez osobę odpowiedzialną za naruszenie itp.).

Po piąte, informacje o zastosowanych sankcjach i środkach powinny być publikowane zgodnie z wymogami dyrektywy.

Należy również ustanowić właściwe mechanizmy sprzyjające zgłaszaniu naruszeń wewnątrz firm inwestycyjnych.

We wniosku nie przewidziano sankcji prawnokarnych.

3.4.15. Uprawnienia do emisji (art. załącznik I, sekcja C)

W przeciwieństwie do obrotu instrumentami pochodnymi, rynki wtórne kasowe unijnych uprawnień do emisji (EUA) są w dużym stopniu nieuregulowane. Na rynkach kasowych miały miejsce przypadki nadużyć, które mogły podważyć zaufanie do systemu handlu emisjami (ETS), ustanowionego dyrektywą w sprawie ETS UE[17]. Równolegle ze środkami w ramach dyrektywy w sprawie ETS UE zmierzającymi do wzmocnienia systemu rejestrów EUA oraz warunków otwierania rachunku w celu dokonywania obrotu EUA, wniosek spowodowałby poddanie całego rynku EUA regulacjom dotyczącym rynków finansowych. Zarówno rynek kasowy, jak i rynek instrumentów pochodnych podlegałyby jednemu organowi nadzoru. Zastosowanie miałaby dyrektywa MiFID oraz dyrektywa 2003/6/WE w sprawie nadużyć na rynku, co kompleksowo podniosłoby bezpieczeństwo rynku bez ingerowania w jego cel, którym pozostaje ograniczenie emisji. Ponadto zapewniłoby to spójność z przepisami mającymi już zastosowanie do instrumentów pochodnych na bazie EUA oraz skutkowałoby zwiększeniem bezpieczeństwa, gdyż banki i firmy inwestycyjne, podmioty zobowiązane do monitorowania działalności handlowej pod kątem oszustw, nadużyć lub prania pieniędzy, przyjęłyby na siebie większą rolę w zakresie weryfikacji potencjalnych podmiotów dokonujących obrotu na rynku kasowym.

4. Wpływ na budżet

Konkretny wpływ wniosku na budżet dotyczy zadania powierzonego EUNGiPW, co określono w ocenie skutków finansowych regulacji towarzyszącej niniejszemu wnioskowi. W ocenie skutków finansowych regulacji towarzyszącej niniejszemu wnioskowi oceniono również konkretny wpływ na budżet Komisji.

Wniosek ma wpływ na budżet Wspólnoty.

ê2004/39/WE

ð nowy

2011/0298 (COD)

Wniosek

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie rynków instrumentów finansowych uchylająca dyrektywę 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (wersja przekształcona)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ð o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ï ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 53 ust. 147 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji[18],

ð po przekazaniu właściwego aktu ustawodawczego parlamentom narodowym, ï

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[19],

uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego[20],

ð po konsultacji z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, ï

stanowiąc zgodnie ze ð zwykłą ï procedurą ð ustawodawczą ï określoną w art. 251 Traktatu[21],

a także mając na uwadze, co następuje:

           

ò nowy

(1) Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniająca dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/22/EWG[22] została kilkakrotnie znacząco zmieniona. Ze względu na konieczność dalszych zmian, dla zachowania przejrzystości, dyrektywa ta powinna zostać przekształcona.

ê 2004/39/WE motyw 1 (dostosowany)

(2)       Dyrektywa Rady 93/22/EWG z dnia 10 maja 1993 r. w sprawie usług inwestycyjnych w zakresie papierów wartościowych[23] zmierzała do ustanowienia warunków, na których uprawnione Ö firmy Õ przedsiębiorstwa inwestycyjne i banki mogą świadczyć usługi specjalne lub otwierać oddziały w innych pPaństwach cCzłonkowskich, w oparciu o zezwolenie i nadzór kraju rodzimego. W związku z tym dyrektywa ta miała na celu ujednolicenie wstępnych warunków wydawania zezwoleń oraz warunków prowadzenia działalności przez Ö firmy Õ przedsiębiorstwa inwestycyjne, w tym zasad świadczenia usług. Przewidywała również ujednolicenie niektórych zasad regulujących funkcjonowanie rynków regulowanych.

ê 2004/39/WE motyw 2 (dostosowany)

(3)       W ostatnich latach na rynkach finansowych uaktywniła się znaczna liczba inwestorów, którzy są adresatami coraz bardziej kompleksowych usług i instrumentów o szerokim zakresie. W świetle tych osiągnięć, Ö unijne Õ wspólnotowe ramy prawne powinny obejmować pełny zakres działań kierowanych do inwestorów. W związku z tym konieczne jest zapewnienie poziomu ujednolicenia niezbędnego do zaoferowania inwestorom wyższego poziomu ochrony oraz umożliwienie przedsiębiorstwom inwestycyjnym świadczenia usług w całej Ö Unii Õ Wspólnocie, będącej rynkiem jednolitym, w oparciu o nadzór Ö państwa pochodzenia Õkraju rodzimego. W świetle powyższego, dyrektywę 93/22/EWG zastąpiononależy zastąpić nową dyrektywą 2004/39/WE.

ò nowy

(4)       Kryzys finansowy ujawnił słabości w funkcjonowaniu i przejrzystości rynków finansowych. Rozwój rynków finansowych uwypuklił potrzebę wzmocnienia ram regulujących rynki instrumentów finansowych w celu zwiększenia poziomu przejrzystości, zapewnienia lepszej ochrony inwestorów, podniesienia poziomu zaufania, ograniczenia obszarów nieregulowanych oraz zapewnienia przyznania organom nadzoru odpowiednich uprawnień do wykonywania ich zadań.

ò nowy

(5)       Wśród organów regulacyjnych na poziomie międzynarodowym istnieje zgoda, co do tego, że słabości systemu ładu korporacyjnego w szeregu instytucji finansowych, w tym brak w ich strukturach skutecznych mechanizmów kontroli, przyczyniły się do powstania kryzysu finansowego. Podejmowanie nadmiernego ryzyka bez zachowania należytej ostrożności może prowadzić do upadku poszczególnych instytucji finansowych oraz powstania problemów systemowych w państwach członkowskich oraz na całym świecie. Niewłaściwe postępowanie firm świadczących usługi na rzecz klientów może powodować straty na szkodę inwestorów oraz prowadzić do utraty ich zaufania. W celu wyeliminowania potencjalnie szkodliwych skutków tych słabości w systemach ładu korporacyjnego przepisy niniejszej dyrektywy powinny uzupełniać bardziej szczegółowe zasady i normy minimalne. Te zasady i normy powinny uwzględniać charakter, wielkość i złożoność firm inwestycyjnych.

ò nowy

(6)       Grupa wysokiego szczebla ds. nadzoru finansowego w Unii Europejskiej wystąpiła do Unii Europejskiej o opracowanie bardziej zharmonizowanego zbioru regulacji finansowych. W kontekście przyszłego kształtu europejskiego systemu nadzoru Rada Europejska, na swoim posiedzeniu w dniach 18–19 czerwca 2009 r., podkreśliła również konieczność ustanowienia jednolitego zbioru przepisów UE mającego zastosowanie do wszystkich instytucji finansowych działających na jednolitym rynku.

ò nowy

(7)       W związku z powyższym dyrektywa 2004/39/WE została obecnie częściowo przekształcona w niniejszą dyrektywę, a częściowo zastąpiona rozporządzeniem (UE) nr …/… (MiFIR). Oba instrumenty prawne powinny łącznie stanowić ramy prawne regulujące wymogi mające zastosowanie do firm inwestycyjnych, rynków regulowanych, dostawców usług w zakresie udostępniania informacji oraz firm z państw trzecich świadczących usługi inwestycyjne lub prowadzące działalność inwestycyjną w Unii. Niniejszą dyrektywą należy zatem interpretować w związku z wspomnianym rozporządzeniem. W dyrektywie należy uwzględnić przepisy regulujące zezwolenia na prowadzenie działalności, nabywanie znacznych pakietów akcji, korzystanie ze swobody przedsiębiorczości oraz swobody świadczenia usług, warunki działalności firm inwestycyjnych w celu zapewnienia ochrony inwestorów, uprawnienia organów nadzoru państwa członkowskiego pochodzenia i przyjmującego państwa członkowskiego oraz system sankcji. Ponieważ głównym celem i przedmiotem niniejszego wniosku jest harmonizacja krajowych przepisów dotyczących wspomnianych obszarów, podstawą wniosku powinien być art. 53 ust. 1 TFUE. Właściwe jest przyjęcie wspomnianych regulacji w formie dyrektywy, tak aby umożliwić wdrożenie przepisów w obszarach objętych zakresem stosowania niniejszej dyrektywy, a w razie potrzeby dostosowanie ich do istniejącej specyfiki danego rynku lub systemu prawnego w poszczególnych państwach członkowskich.

ê 2004/39/WE motyw 3

(3)       Z uwagi na rosnącą zależność inwestorów od indywidualnych rekomendacji, za właściwe uznaje się włączenie świadczenia usług doradztwa inwestycyjnego do usług inwestycyjnych wymagających zezwolenia.

ê 2004/39/WE motyw 4

(8)(4)   Za właściwe uznaje się ujęcie w wykazie instrumentów finansowych niektórych towarowych instrumentów pochodnych i innych, które zostały ustanowione i znajdują się w obrocie, jednocześnie podnosząc kwestie ustawodawcze porównywalne do tradycyjnych instrumentów finansowych.

ò nowy

(9)       Na wtórnym kasowym rynku uprawnień do emisji wystąpił szereg praktyk mających znamiona oszustwa, które mogą podważać zaufanie do systemów handlu uprawnieniami do emisji ustanowionych dyrektywą 2003/87/WE, w związku z czym podejmowane są działania w celu wzmocnienia sytemu rejestrów uprawnień do emisji oraz zaostrzenia warunków otwierania rachunków na potrzeby obrotu uprawnieniami do emisji. W celu wzmocnienia integralności i zagwarantowania skutecznego funkcjonowania tych rynków, w tym zapewnienia kompleksowego nadzoru nad działalnością handlową, właściwe jest uzupełnienie środków podejmowanych na podstawie dyrektywy 2003/87/WE poprzez pełne włączenie uprawnień do emisji w zakres stosowania niniejszej dyrektywy oraz rozporządzenia ----/-- [rozporządzenie w sprawie nadużyć na rynku] poprzez zaklasyfikowanie ich do kategorii instrumentów finansowych.

ê 2004/39/WE motyw 7 (dostosowany)

(10)(7) Celem niniejszej dyrektywy jest objęcie nią przedsiębiorstw, których głównym celem lub zakresem prowadzonej działalności gospodarczej jest świadczenie profesjonalnych usług inwestycyjnych i/lub prowadzenie działalności inwestycyjnej. Dlatego też jej zakres powinien obejmować osoby prowadzące różne rodzaje działalności zawodowej.

ê 2004/39/WE motyw 5

(11)     Konieczne jest ustanowienie kompleksowego reżimu regulacyjnego rządzącego realizacją transakcji na instrumentach finansowych, bez względu na metody handlowe stosowane do zawierania tych transakcji, tak aby zapewnić wysoką jakość realizacji transakcji inwestorskich i podtrzymać integralność oraz ogólną efektywność systemu finansowego. Należy przewidzieć spójne i dostosowane do ryzyka ramy regulujące główne rozwiązania dotyczące realizacji zlecenia, obowiązujące obecnie na europejskim rynku finansowym. Konieczne jest uznanie pojawienia się na rynkach regulowanych nowej generacji zorganizowanych systemów obrotu, które powinny podlegać zobowiązaniom utworzonym w celu utrzymania efektywnych i prawidłowo funkcjonujących rynków finansowych. W celu ustanowienia proporcjonalnych ram regulacyjnych należy wprowadzić przepis dotyczący włączenia nowej usługi inwestycyjnej, która polega na prowadzeniu platform obrotu (MTF).

ê 2004/39/WE motyw 6

(12)(6) Należy wprowadzić i dostosować definicje rynku regulowanego i MTF, tak aby odzwierciedlały one fakt, iż charakteryzują się one tą samą funkcją zorganizowania obrotu. Z definicji należy wyłączyć systemy dwustronne, jeżeli przedsiębiorstwo inwestycyjne wchodzi w transakcje na własny rachunek, a nie jako wolny od ryzyka kontrahent pośredniczący między kupującym a sprzedającym. Określenie „system” obejmuje wszystkie rynki utworzone w oparciu o zestaw reguł i platformy obrotu, jak i te, które funkcjonują wyłącznie w oparciu o zestaw reguł. Rynki regulowane i MTF nie są zobowiązane do prowadzenia „technicznego” kojarzenia zleceń. Rynek utworzony wyłącznie w oparciu o zestaw reguł rządzących aspektami dotyczącymi członkowstwa, wprowadzania instrumentów do obrotu, obrotu między członkami, sprawozdawczości oraz, w miarę potrzeb, przejrzystości transakcji to, w rozumieniu niniejszej dyrektywy, rynek regulowany lub MTF, a transakcje zawierane na podstawie tych zasad uznaje się za zawarte w oparciu o systemy rynku regulowanego lub MTF. Określenie „transakcje kupna i sprzedaży” należy interpretować w szerokim zakresie, obejmującym zamówienia, notowania, jak i wskazania transakcji. Wymóg, aby transakcje ujmować w systemie za pomocą pozbawionych uprawnień uznaniowych reguł ustalonych przez operatora systemu oznacza, że należy je gromadzić w oparciu o zasady systemu lub za pomocą protokołów systemu, albo wewnętrznych procedur wykonawczych (w tym procedur włączonych do oprogramowania komputerowego). Określenie „reguły pozbawione uprawnień uznaniowych” oznacza, że reguły te nie pozostawiają przedsiębiorstwu inwestycyjnmu prowadząjmu MTF możliwości indywidualnego uznawania sposobu wzajemnych powiązań między transakcjami. Definicje wymagają, aby transakcje gromadzić w sposób skutkujący podpisaniem kontraktu, co oznacza, że realizacja zlecenia następuje na podstawie reguł systemu lub za pomocą protokołów systemu, albo wewnętrznych procedur wykonawczych.

ò nowy

(12)     Wszystkie systemu obrotu, a mianowicie rynki regulowane, MTF i OTF, powinny określić przejrzyste zasady regulujące dostęp do danego systemu lub platformy. Rynki regulowane i MTF powinny nadal podlegać bardzo podobnym wymogom określającym podmioty, które mogą być do nich dopuszczone jako członkowie lub uczestnicy, OTF powinny natomiast móc określać i ograniczać dostęp w zależności m.in. od roli i obowiązków, jakie ci operatorzy mają w stosunku do swoich klientów.

ò nowy

(13)     Firmę inwestycyjną realizującą zlecenia klientów w oparciu o własny kapitał należy uznać za podmiot systematycznie internalizujący transakcje, chyba że transakcje realizowane są poza rynkami regulowanymi, MTF i OTF okazjonalnie, doraźnie i nieregularnie. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje należy zdefiniować jako firmy inwestycyjne, które w sposób zorganizowany, częsty i systematyczny, na własny rachunek realizują zlecenia klientów poza rynkiem regulowanym, MTF lub OTF. W celu zapewnienia obiektywnego i skutecznego stosowania do firm inwestycyjnych powyższej definicji wszelkie dwustronne transakcje przeprowadzane z klientami powinny być istotne, a kryteria jakościowe stosowane w celu identyfikacji firm inwestycyjnych zobowiązanych do rejestracji jako podmiot systematycznie internalizujące transakcje, które to kryteria określono w art. 21 rozporządzenia Komisji nr 1287/2006 wdrażającego dyrektywę 2004/39/WE, należy uzupełnić kryteriami ilościowymi. Chociaż zorganizowaną platformą obrotu jest każdy system lub platforma, w których dochodzi do interakcji między zleceniami kupna i sprzedaży wielu osób trzecich, to podmiotowi systematycznie internalizującemu transakcje nie należy jednak zezwalać na zestawianie zleceń kupna i sprzedaży osób trzecich.

ê 2004/39/WE motyw 8 (dostosowany)

ð nowy

14)8) ð Zakresem niniejszej dyrektywy nie obejmuje się ï osób zarządzających aktywami własnymi oraz przedsiębiorstw, które nie świadczą usług inwestycyjnych i/lub nie prowadzą działalności inwestycyjnej, innej niż na własny rachunek, chyba że osoby te są animatorami rynku ð , członkami lub uczestnikami rynku regulowanego lub MTF lub też wykonują zlecenia klientów w drodze zawierania transakcji ï lub realizują transakcje na własny rachunek poza rynkiem regulowanym lub MTF w sposób zorganizowany, częsty i systematyczny, zapewniając system dostępny dla stron trzecich w celu ich zaangażowania w transakcje. ðNa zasadzie wyjątku zakresem stosowania niniejszej dyrektywy nie obejmuje się osób zawierających na własny rachunek transakcje, których przedmiotem są instrumenty finansowe, jako członkowie lub uczestnicy rynku regulowanego lub MTF, w tym jako animatorzy rynku w odniesieniu do pochodnych instrumentów towarowych, uprawnień do emisji lub dotyczących ich instrumentów pochodnych, w ramach działalności dodatkowej w stosunku do ich głównego rodzaju działalności, która w ujęciu grupowym nie stanowi świadczenia usług inwestycyjnych w rozumieniu niniejszej dyrektywy, ani usług bankowych w rozumieniu dyrektywy 2006/48/WE. W aktach delegowanych należy sprecyzować kryteria techniczne pozwalające określić przypadki, w których działalność ma charakter dodatkowy w stosunku do głównego rodzaju działalności. Działalność polegająca na zawieraniu transakcji na własny rachunek w drodze wykonywania zleceń klientów powinna obejmować działalność firm realizujących zlecenia różnych klientów poprzez zestawianie ich jako zleceniodawcy (transakcje „back to back”), które należy uznać za działające w charakterze zleceniodawców i które powinny podlegać przepisom niniejszej dyrektywy obejmującym zarówno realizację zleceń na rachunek klientów, jak i zawieranie transakcji na własny rachunek. Zawierania transakcji na własny rachunek w drodze realizacji zleceń klientów nie stanowi realizacja zleceń, których przedmiotem są instrumenty finansowe, w ramach działalności dodatkowej pomiędzy dwoma osobami, których głównym rodzajem działalności, w ujęciu grupowym, nie jest ani świadczenie usług inwestycyjnych w rozumieniu niniejszej dyrektywy, ani usług bankowych w rozumieniu dyrektywy 2006/48/WE. ï

ê 2004/39/WE motyw 9

(15)(9) Odniesienia dokonane w tekście do osób należy interpretować jako obejmujące osoby fizyczne i prawne.

ê 2004/39/WE motyw 10 (dostosowany)

(16)(10)           Należy wyłączyć Ö zakłady ubezpieczeń i reasekuracji Õ przedsiębiorstwa ubezpieczeniowe lub asekuracyjne, których działalność podlega odnośnemu monitorowaniu ze strony właściwych władz nadzorujących w oparciu o zasadę ostrożności oraz które podlegają dyrektywie Rady 64/225/EWG z dnia 25 lutego 1964 r. w sprawie zniesienia ograniczeń swobody przedsiębiorczości i świadczenia usług w dziedzinie reasekuracji i retrocesji[24], pierwszej dyrektywie Rady 73/239/EWG z dnia 24 lipca 1973 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do podejmowania i prowadzenia działalności w dziedzinie ubezpieczeń bezpośrednich innych niż ubezpieczenia na życie[25] i dyrektywie Rady 2002/83/WE z dnia 5 listopada 2002 r. dotyczącej ubezpieczeń na życie[26] Ö dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II)[27] Õ.

ê 2004/39/WE motyw 11

(17)(11)           Niniejszą dyrektywą nie powinny być objęte osoby, które nie świadczą usług na rzecz osób trzecich, lecz których działalność polega na świadczeniu usług inwestycyjnych wyłącznie dla ich przedsiębiorstw dominujących, podmiotów zależnych bądź też podmiotów zależnych tych przedsiębiorstw dominujących.

ê 2004/39/WE motyw 12

(18)(12)           Z zakresu wykonywania niniejszej dyrektywy należy również wyłączyć osoby, które w toku działalności zawodowej świadczą wyłącznie okazjonalne usługi inwestycyjne, pod warunkiem że działalność ta jest regulowana, a odnośne reguły nie zabraniają okazjonalnego świadczenia usług inwestycyjnych.

ê 2004/39/WE motyw 13

(19)(13)           Niniejszą dyrektywą nie powinny być objęte osoby, które świadczą usługi inwestycyjne polegające wyłącznie na administrowaniu programami pracowniczych udziałów kapitałowych, a zatem nie świadczą usług inwestycyjnych na rzecz osób trzecich.

ê 2004/39/WE motyw 14

(20)(14)           Niezbędne jest wyłączenie z zakresu wykonywania niniejszej dyrektywy banków centralnych i innych organów pełniących podobne funkcje, jak również organów publicznych, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu, w tym lokując środki pochodzące z tego długu; w szczególności wyłączenie takie nie obejmuje podmiotów, które są częściowo lub całkowicie własnością państwa, a których rola ma charakter handlowy lub wiąże się z nabywaniem pakietów akcji.

ò nowy

(21)     W celu doprecyzowania systemu wyłączeń obowiązujących w stosunku do Europejskiego Systemu Banków Centralnych, innych organów krajowych wykonujących podobne funkcje oraz organów biorących udział, na zasadzie interwencji, w zarządzaniu długiem publicznym należy ograniczyć takie wyłączenia do organów i instytucji wykonujących swoje funkcje zgodnie z prawem jednego państwa członkowskiego lub zgodnie z przepisami unijnego prawa oraz do organów międzynarodowych, których członkami są jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba.

ê 2004/39/WE motyw 15 (dostosowany)

(22)(15)           Niezbędne jest wyłączenie z zakresu wykonywania niniejszej dyrektywy przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania bez względu na to, czy ich działalność jest koordynowana na poziomie wspólnotowym Ö unijnym Õ, oraz depozytariuszy lub osób zarządzających takimi przedsiębiorstwami, gdyż podlegają one szczególnym zasadom bezpośrednio dostosowanym do prowadzonej przez nie działalności.

ê 2004/39/WE motyw 16

(23)(16)           W celu skorzystania z wyłączeń od niniejszej dyrektywy osoba zainteresowana powinna w sposób ciągły wypełniać warunki ustanowione dla takich wyłączeń. W szczególności, jeżeli osoba świadczy usługi inwestycyjne lub prowadzi działalność inwestycyjną i jest wyłączona z niniejszej dyrektywy, ponieważ z punktu widzenia koncernu takie usługi lub działalność mają charakter dodatkowy względem głównego zakresu działalności gospodarczej, osoba taka nie podlega wyłączeniu dotyczącemu usług dodatkowych, jeżeli wygasa dodatkowy charakter świadczenia takich usług lub prowadzenia takiej działalności.

ê 2004/39/WE motyw 17 (dostosowany)

(24)(17)           W celu ochrony inwestorów i stabilności systemu finansowego osoby, które świadczą usługi inwestycyjne i/lub prowadzą działalność inwestycyjną objętą niniejszą dyrektywą muszą uzyskać zezwolenie w swoich rodzimych pPaństwach cCzłonkowskich pochodzenia .

ê 2004/39/WE motyw 18 (dostosowany)

(25)(18)           Na podstawie niniejszej dyrektywy, instytucje kredytowe uprawnione na mocy dyrektywy 2000/12/WE Ö 2006/48/WE Õ Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. Ö 14 czerwca 2006 r. Õ odnoszącej się do podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe Ö (wersja przekształcona) Õ Ö [28] Õ nie muszą posiadać odrębnego zezwolenia dla potrzeb świadczenia usług inwestycyjnych lub prowadzenia działalności inwestycyjnej. Jeżeli instytucja kredytowa podejmuje decyzję o świadczeniu usług inwestycyjnych lub prowadzeniu działalności inwestycyjnej, przed przyznaniem zezwolenia, właściwe władze powinny zweryfikować, czy spełnia ona odnośne przepisy niniejszej dyrektywy.

ò nowy

(26)     Lokaty strukturyzowane pojawiły się na rynku jako forma produktu inwestycyjnego, przy czym nie są jednak objęte żadnymi przepisami dotyczącymi ochrony inwestorów na poziomie Unii, gdy tymczasem inne strukturyzowane produkty inwestycyjne są objęte takimi przepisami. Należy zatem podwyższyć poziom zaufania inwestorów i w większym stopniu ujednolicić sposób, w jaki w świetle przepisów regulacyjnych traktowana jest dystrybucja różnych detalicznych produktów inwestycyjnych w pakietach w celu zapewnienia należytego poziomu ochrony inwestorów w całej Unii. Z tego też powodu należy włączyć w zakres stosowania niniejszej dyrektywy lokaty strukturyzowane. W tym względzie należy sprecyzować, że ponieważ lokaty strukturyzowane stanowią pewną formę produktu inwestycyjnego, nie obejmują one lokat powiązanych wyłącznie ze stopami procentowymi, takimi jak Euribor lub Libor, niezależnie od tego, czy stopy procentowe są z góry określone, czy też są stałe lub zmienne.

ò nowy

(27)     W celu wzmocnienia ochrony inwestorów w Unii właściwym jest ograniczenie warunków, na jakich państwa członkowskie mogą wyłączyć z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy osoby świadczące usługi inwestycyjne na rzecz klientów, którzy w rezultacie nie byliby chronieni na mocy niniejszej dyrektywy. W szczególności należy zobowiązać państwa członkowskie do stosowania do tych osób wymogów przynajmniej równorzędnych wymogom określonym w niniejszej dyrektywie, zwłaszcza w fazie udzielania zezwolenia, przy ocenie ich reputacji oraz doświadczenia oraz stosowności każdego udziałowca, podczas weryfikacji warunków udzielania wstępnego zezwolenia oraz prowadzenia bieżącego nadzoru, jak również wykonania zobowiązań biznesowych.

ê 2004/39/WE motyw 19 (dostosowany)

(28)(19)           Na podstawie niniejszej dyrektywy, w przypadkach gdy Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae świadczy jedną lub większą liczbę usług inwestycyjnych nieobjętych zezwoleniem, lub prowadzi jedną lub większą liczbę rodzajów nieregularnej działalności inwestycyjnej, nie wymaga dodatkowego zezwolenia.

ê 2004/39/WE motyw 20 (dostosowany)

(29)(20)           Do celów niniejszej dyrektywy działalność polegająca na przyjmowaniu lub przekazywaniu zleceń obejmuje również kojarzenie dwóch lub więcej inwestorów, które doprowadza Ö prowadzące Õ do zawarcia transakcji między tymi inwestorami.

ò nowy

(30)     Firmy inwestycyjne i instytucje kredytowe prowadzące dystrybucję wyemitowanych przez siebie instrumentów finansowych powinny podlegać przepisom niniejszej dyrektywy, w przypadkach gdy świadczą doradztwo inwestycyjne swoim klientom. W celu wyeliminowania niepewności oraz wzmocnienia ochrony inwestorów należy zapewnić stosowanie niniejszej dyrektyw, w przypadku dystrybucji przez firmy inwestycyjne i instytucje kredytowe na rynku pierwotnym wyemitowanych przez siebie instrumentów finansowych bez świadczenia jakiegokolwiek doradztwa inwestycyjnego. W tym celu należy rozszerzyć definicję usługi polegającej na realizacji zleceń w imieniu klientów.

ê 2004/39/WE motyw 21(dostosowany)

(21)     W kontekście nadchodzącej rewizji ram adekwatności kapitałowej w Basel II, Państwa Członkowskie uznają konieczność ponownego przeanalizowania, czy przedsiębiorstwa inwestycyjne, które realizują zlecenia klientów, jako zleceniodawcy należy uznać za działające w charakterze zleceniodawców, a zatem – czy podlegają one dodatkowym wymogom odnoszącym się do kapitału ustawowego.

ê 2004/39/WE motyw 22 (dostosowany)

(31)(22)           Zasady wzajemnego uznawania i nadzoru ze strony rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ wymagają, aby właściwe władze pPaństw cCzłonkowskich nie przyznawały bądź cofały zezwolenie w przypadku, gdy czynniki takie jak treść programów działań, rozkład geograficzny lub rodzaje obecnie prowadzonej działalności jednoznacznie wskazują na to, że Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae wybrałao system prawny danego pPaństwa cCzłonkowskiego w celu uniknięcia bardziej restrykcyjnych norm obowiązujących w innym pPaństwie cCzłonkowskim, na którego terytorium Ö firma Õ przedsiębiorstwo tato zamierza prowadzić lub prowadzi większą część swojej działalności. Ö Firma Õ Przedsiębiorstwo inwestycyjnae będącae osobą prawną musi uzyskać zezwolenie w pPaństwie cCzłonkowskim, w którym ma onaono swoją siedzibę statutową. Ponadto pPaństwa cCzłonkowskie muszą wymagać, aby siedziba zarządu Ö firmy Õ przedsiębiorstwa inwestycyjnejgo zawsze znajdowała się w jej rodzimym pPaństwie cCzłonkowskim Ö pochodzenia Õ i faktycznie tam działała.

ò nowy

(32)     W dyrektywie 2007/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. zmieniającej dyrektywę Rady 92/49/EWG oraz dyrektywy 2002/83/WE, 2004/39/WE, 2005/68/WE i 2006/48/WE w zakresie zasad proceduralnych i kryteriów oceny stosowanych w ramach oceny ostrożnościowej przypadków nabycia lub zwiększenia udziałów w podmiotach sektora finansowego[29] ustanowiono szczegółowe kryteria oceny ostrożnościowej planowanych transakcji nabycia udziałów w firmie inwestycyjnej oraz procedurę stosowania tych kryteriów. W celu zapewnienia pewności, jasności i przewidywalności prawa w odniesieniu do procesu oceny oraz jego wyników należy potwierdzić kryteria oraz proces oceny ostrożnościowej określone w dyrektywie 2007/44/WE. W szczególności właściwe organy powinny dokonywać oceny odpowiedniości potencjalnego nabywcy oraz stabilności planowanej transakcji nabycia pod względem finansowym w oparciu o wszystkie następujące kryteria: reputację potencjalnego nabywcy; reputację i doświadczenie wszystkich osób, które będą kierowały działalnością firmy inwestycyjnej; kondycję finansową potencjalnego nabywcy; fakt, czy firma inwestycyjna będzie w stanie wypełnić wymogi ostrożnościowe wynikające z niniejszej dyrektywy oraz innych dyrektyw, a zwłaszcza dyrektywy 2002/87/WE[30] i dyrektywy 2006/49/WE[31]; czy istnieją uzasadnione powody, aby podejrzewać, iż w związku z planowanym nabyciem dokonano lub usiłowano dokonać prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu w rozumieniu art. 1 dyrektywy 2005/60/WE[32] lub czy proponowane nabycie może zwiększyć takie ryzyko.

ê 2004/39/WE motyw 23 (dostosowany)

(33)(23)           Dowolnąa Ö firmę Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnąe uprawnionąe w swoim rodzimym pPaństwie cCzłonkowskim Ö pochodzenia Õ należy uprawnić do świadczenia usług inwestycyjnych lub prowadzenia działalności inwestycyjnej w całej Wspólnocie Ö Unii Õ , bez konieczności dążenia do uzyskania odrębnego zezwolenia od właściwych władz pPaństwa cCzłonkowskiego, w którym Ö firma Õ taprzedsiębiorstwo to zamierza świadczyć takie usługi lub prowadzić taką działalność.

ê 2004/39/WE motyw 24 (dostosowany)

(34)(24)           Ponieważ niektóre Ö firmy Õ przedsiębiorstwa inwestycyjne są wyłączone z niektórych obowiązków nałożonych na mocy dyrektywy Rady 93/6/EWG z dnia 15 marca 1993 r. Ö 2006/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. Õ w sprawie adekwatności kapitałowej Ö firm Õ przedsiębiorstw inwestycyjnych i instytucji kredytowych, Ö (wersja przekształcona) Õ Ö [33] Õ należy je zobowiązać do utrzymania minimalnej kwoty kapitału lub ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej w zakresie wykonywania zawodu, lub połączenia obu. Dostosowania kwot ubezpieczenia tego rodzaju powinny uwzględniać dostosowania wprowadzone do ram dyrektywy 2002/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego[34]. Ten szczególny rodzaj traktowania dla potrzeb adekwatności kapitałowej należy stosować bez uszczerbku dla jakichkolwiek decyzji dotyczących należytego traktowania tych Ö firm Õ przedsiębiorstw według przyszłych zmian w prawodawstwie wspólnotowym Ö unijnym Õ w sprawie adekwatności kapitałowej.

ê 2004/39/WE motyw 25 (dostosowany)

(35)(25)           Ponieważ zakres rozporządzenia ostrożnościowego należy ograniczyć do podmiotów, które, na mocy prowadzenia ksiąg transakcyjnych dotyczących działalności branżowej, dla pozostałych podmiotów gospodarczych rynku stanowią źródło ryzyka kontrahenta Ö dla pozostałych podmiotów gospodarczych rynku Õ, Ö z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy Õ należy wyłączyć podmiotyów, które na własny rachunek dokonują transakcji w zakresie instrumentów finansowych, w tym towarowych instrumentów pochodnych objętych niniejszą dyrektywą, a także tetych, które świadczą grupowe usługi inwestycyjne w towarowych instrumentach pochodnych na rzecz klientów głównego zakresu działalności w formie działalności dodatkowej, pod warunkiem że w rozumieniu niniejszej dyrektywy, ten główny zakres działalności nie obejmuje świadczenia usług inwestycyjnych Ö w rozumieniu niniejszej dyrektywy Õ należy wyłączyć z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy.

ê 2004/39/WE motyw 26 (dostosowany)

(36)(26)           Dla potrzeb ochrony praw własności inwestora oraz podobnych praw odnoszących się do papierów wartościowych, a także w odniesieniu do funduszy powierzonych Ö firmie Õ przedsiębiorstwu, w szczególności prawa te należy odróżnić od praw Ö firmy Õ przedsiębiorstwa. Jednakże zasada ta nie powinna powstrzymywać Ö firmy Õ przedsiębiorstwa od prowadzenia działalności pod własną nazwą, ale w imieniu inwestora, jeżeli jest to wymagane ze względu na charakter transakcji i umowy zawartej z inwestorem, na przykład w odniesieniu do zastawu papierów wartościowych.

ê 2004/39/WE motyw 27 (dostosowany)

ð nowy

(37)(27)           Jeżeli zgodnie z ustawodawstwem wspólnotowym, w szczególności dyrektywą 2002/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych[35] dla potrzeb zabezpieczenia, albo innego rodzaju pokrycia obecnych lub przyszłych, rzeczywistych lub warunkowych, czy też przewidywanych zobowiązań, klient przenosi na przedsiębiorstwo inwestycyjne pełne prawo własności do instrumentów finansowych lub funduszy, nie należy ich uznawać za należące do klienta.ðWymogi w zakresie ochrony aktywów klientów stanowią narzędzie o decydującym znaczeniu służące ochronie klientów przy świadczeniu usługi i prowadzeniu działalności. Wymogi te mogą zostać wyłączone, w przypadku przeniesienia pełnego prawa własności środków i instrumentów finansowych na firmę inwestycyjną w celu zabezpieczenia wszystkich obecnych lub przyszłych, rzeczywistych lub warunkowych lub potencjalnych zobowiązań. Ta szeroko zdefiniowana możliwość może stanowić źródło niepewności i zagrażać skuteczności wymogów w zakresie zabezpieczania aktywów klientów. Dlatego też należy ograniczyć możliwość – przynajmniej w odniesieniu do aktywów klientów detalicznych – zawierania przez firmy inwestycyjne uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych polegających na przeniesieniu tytułu, określonych w dyrektywie 2002/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych[36], do celów zabezpieczenia lub pokrywania w inny sposób swoich zobowiązań. ï

ê 2004/39/WE motyw 28

(28)     W odniesieniu do przedsiębiorstw inwestycyjnych uprawnionych w państwach trzecich należy nadal stosować procedury wydawania zezwoleń dla oddziału takich przedsiębiorstw obowiązujące na terytorium Wspólnoty. Zgodnie z art. 49 akapit drugi Traktatu, filie te nie korzystają ze swobody świadczenia usług ani też ze swobody przedsiębiorczości w Państwach Członkowskich innych niż te, w których je ustanowiono. W świetle przypadków, w których Wspólnota nie jest związana żadnymi zobowiązaniami dwustronnymi ani wielostronnymi, za właściwe uznaje się zapewnienie procedury gwarantującej, że wspólnotowe przedsiębiorstwa inwestycyjne są w taki sam sposób traktowane w danych państwach trzecich.

ò nowy

(38)     Konieczne jest wzmocnienie roli organów zarządzających firm inwestycyjnych w zapewnianiu należytego i ostrożnego zarządzania tymi firmami, promowaniu integralności rynku oraz interesów inwestorów. Organ zarządzający firmy inwestycyjnej powinien w każdym czasie poświęcać wystarczająco dużo czasu oraz posiadać odpowiednią wiedzę, umiejętności i doświadczenie, aby być w stanie zrozumieć istotę działalności firmy inwestycyjnej oraz główne ryzyka, na które jest narażona. W celu uniknięcia powielania cudzych idei i ułatwienia krytycznego spojrzenia skład zarządów instytucji kredytowych powinien być odpowiednio zróżnicowany pod względem wieku, płci, pochodzenia geograficznego, wykształcenia oraz doświadczenia zawodowego członków, aby zapewnić szerokie spektrum poglądów i doświadczeń. Szczególne znaczenie dla zapewnienia należytego odzwierciedlenia demograficznej rzeczywistości ma równowaga płci.

ò nowy

(39)     W celu sprawowania skutecznego nadzoru i kontroli nad działalnością firm inwestycyjnych organ zarządzający powinien ponosić odpowiedzialność za ogólną strategię firmy inwestycyjnej, uwzględniającą charakter jej działalności i jej profil ryzyka. Organ zarządzający powinien ponosić wyraźną odpowiedzialność w całym cyklu koniunkturalnym firmy inwestycyjnej za identyfikację i określenie strategicznych celów firmy, zatwierdzanie jej wewnętrznej organizacji, w tym kryteriów wyboru i szkolenia pracowników, określanie ogólnych zasad regulujących świadczenie usług i prowadzenie działalności, w tym polityki wynagradzania pracowników działu sprzedaży oraz zatwierdzanie nowych produktów do dystrybucji na rzecz klientów. Okresowe monitorowanie i ocena celów strategicznych firm inwestycyjnych, ich wewnętrznej organizacji oraz ich zasad świadczenia usług i prowadzenia działalności powinny zapewnić tym firmom ciągłą zdolność do prowadzenia należytego i ostrożnego zarządzania w interesie integralności rynków oraz ochrony inwestorów.

ê 2004/39/WE motyw 29 (dostosowany)

(40)(29)           Rozszerzający się zakres działalności, którą Ö firmy Õ przedsiębiorstwa inwestycyjne prowadzą równocześnie, zwiększa możliwość wystąpienia sprzeczności interesów między poszczególnymi zakresami działalności, a interesami klientów. Dlatego też konieczne jest ustanowienie reguł zapewniających, że takie sprzeczności nie wpływają szkodliwie na interesy klientów tych Ö firm Õ przedsiębiorstw inwestycyjnych.

ò nowy

(41)     Państwa członkowskie powinny zapewnić poszanowanie prawa do ochrony danych osobowych zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych oraz dyrektywą 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotyczącą przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej)[37], które regulują przetwarzanie danych osobowych prowadzone przy stosowaniu niniejszej dyrektywy. Przetwarzanie danych osobowych przez EUNGiPW przy stosowaniu niniejszej dyrektywy podlega przepisom rozporządzenia (UE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych[38].

ò nowy

(42)     W dyrektywie Komisji 2006/73/WE z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzającej środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwa inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy[39] zezwolono państwom członkowskim na nakładanie – w kontekście wymogów organizacyjnych dla firmy inwestycyjnych – obowiązku rejestrowania rozmów telefonicznych lub korespondencji elektronicznej dotyczących zleceń klientów. Rejestrowanie rozmów telefonicznych lub korespondencji elektronicznej dotyczących zleceń klientów jest zgodne z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej i jest uzasadnione w celu wzmocnienia poziomu ochrony inwestorów, zwiększenie skuteczności nadzoru rynku oraz zwiększenia pewności prawa w interesie firm inwestycyjnych i ich klientów. Znaczenie takich rejestrów wspomniano również w opinii technicznej przekazanej Komisji Europejskiej przez Komitet Europejskich Organów Nadzoru nad Rynkiem Papierów Wartościowych w dniu 29 lipca 2010 r. Z tego też względu należy ustanowić w niniejszej dyrektywie zasady ogólnego systemu rejestracji rozmów telefonicznych lub korespondencji elektronicznej dotyczących zleceń klientów.

ò nowy

(43)     Państwa członkowskie zapewniają prawo do ochrony danych osobowych zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych oraz dyrektywą 2002/58/WE. Zakresem tej ochroną należy zwłaszcza objąć nagrania rozmów telefonicznych oraz zarejestrowaną korespondencję elektroniczną zgodnie z wymogiem określonym w art. 13.

ò nowy

(44)     W ostatniej dekadzie nastąpił gwałtowny rozwój technologii transakcyjnej, która jest obecnie w szerokim zakresie wykorzystywana przez uczestników rynku. Wielu uczestników rynku korzysta obecnie z algorytmicznych mechanizmów transakcyjnych, w przypadku których algorytm komputerowy automatycznie określa aspekty zlecenia przy minimalnym lub zerowym udziale człowieka. Szczególną podgrupę algorytmicznych mechanizmów transakcyjnych stanowią transakcje wykonywane z wysoką częstotliwością, w których system transakcyjny błyskawicznie analizuje dane lub sygnały pochodzące z rynku, a następnie w krótkim czasie wysyła lub aktualizuje dużą liczbę zleceń w odpowiedzi na wyniki tej analizy. Mechanizm zawierania transakcji z wysoką częstotliwością jest zazwyczaj stosowany przez uczestników rynku, którzy zawierają transakcje z wykorzystaniem swojego własnego kapitału, i sam w sobie nie jest strategią, lecz raczej stanowi wykorzystanie zaawansowanej technologii w celu realizacji bardziej tradycyjnej strategii handlowej, takich jak organizowanie obrotu lub arbitraż.

ò nowy

(45)     Zgodnie z konkluzjami Rady z czerwca 2009 r. dotyczącymi wzmocnienia nadzoru finansowego w Unii oraz w celu przyczynienia się do stworzenia jednolitego zbioru przepisów dla unijnych rynków finansowych, dalszego tworzenia równych warunków działania dla państw członkowskich i uczestników rynku, zwiększenia poziomu ochrony inwestorów oraz zwiększenia skuteczności nadzoru i egzekwowania przepisów Unia zobowiązała się do zminimalizowania w stosownych przypadkach uznaniowości państw członkowskich przy stosowaniu unijnych przepisów dotyczących usług finansowych. Oprócz wprowadzenia w niniejszej dyrektywie wspólnego systemu rejestrowania rozmów telefonicznych lub korespondencji elektronicznej dotyczących zleceń klientów, należy również ograniczyć w pewnych przypadkach możliwość delegowania przez właściwe organy zadań z zakresu nadzoru, ograniczyć uznaniowość w stosowaniu wymogów mających zastosowanie do przedstawicieli zależnych oraz do sprawozdań przekazywanych przez oddziały.

ò nowy

(46)     Wykorzystanie technologii transakcyjnej przyczyniło się również do wzrostu szybkości, wolumenu i złożoności transakcji zawieranych przez inwestorów. Technologia ta dała również uczestnikom rynku możliwość zapewnienia swoim klientom łatwiejszego bezpośredniego dostępu do rynków poprzez wykorzystanie ich platform obrotu, poprzez bezpośredni dostęp elektroniczny, czy też sponsorowany lub bezpośredni dostęp do rynku. Technologia transakcyjna przyniosła korzyści rynkowi i uczestnikom głównie w postaci szerszego udziału w rynkach, zwiększonej płynności, węższych spreadów, ograniczenia krótkoterminowej zmienności oraz narzędzi umożliwiających lepszą realizację zleceń na rzecz klientów. Ta technologia transakcyjna jest jednak również źródłem szeregu potencjalnych zagrożeń, takich jak zwiększone ryzyko przeciążenia systemów wykorzystywanych przez platformy obrotu z powodu dużego wolumenu zleceń, ryzyka związanego ze stosowaniem algorytmicznych mechanizmów transakcyjnych, które generują dublujące się lub błędne zlecenia lub nieprawidłowo funkcjonują z innych względów, potencjalnie przyczyniając się do powstania zakłóceń na rynku. Ponadto istnieje ryzyko zbyt silnej reakcji transakcyjnych systemów algorytmicznych na zdarzenia zaistniałe na innych rynkach, co może pogłębić zmienność w przypadku uprzednio istniejącego problemu na rynku. W końcu, transakcje algorytmiczne lub transakcje o wysokiej częstotliwości mogą być podatne na pewne formy zachowań o charakterze nadużyć, w przypadku ich niewłaściwego wykorzystania.

ò nowy

(47)     Te potencjalne zagrożenia wynikające z rosnącego wykorzystania technologii można najskuteczniej ograniczyć poprzez zastosowanie mechanizmów kontroli szczególnego ryzyka wobec firm, które zawierają transakcję z wykorzystaniem algorytmów lub transakcję o wysokiej częstotliwości, w połączeniu z innych środkami ukierunkowanymi na operatorów systemów obrotu, do których dostęp mają wspomniane firmy. Należy zapewnić posiadanie przez wszystkie firmy zawierające transakcje o wysokiej częstotliwości zezwolenia, w przypadku gdy są one bezpośrednim członkiem danego systemu obrotu. Takie działania powinny zapewnić podleganie przez te firmy wymogom organizacyjnym wynikającym z niniejszej dyrektywy oraz należytemu nadzorowi.

ò nowy

(48)     Zarówno firmy, jaki i systemy obrotu powinny zapewniać istnienie skutecznych środków mających na celu zagwarantowanie, że mechanizmy zautomatyzowanego obrotu nie będą przyczyniać się do powstawania zakłóceń na rynku oraz nie będą mogły być wykorzystywane do popełniania nadużyć. Systemy obrotu powinny również zapewniać odporność i odpowiednie testowanie swoich systemów transakcyjnych, aby zapewnić obsługę rosnącej liczby składanych zleceń oraz niepodatność swoich systemów na napięcia rynkowe, a także zapewnić istnienie automatycznych mechanizmów pozwalających na czasowe wstrzymanie obrotu w przypadku wystąpienia nagłych nieoczekiwanych ruchów cenowych.

ò nowy

(49)     Oprócz środków dotyczących algorytmicznych mechanizmów transakcyjnych oraz transakcji o wysokiej częstotliwości, należy wprowadzić mechanizmy kontroli obejmujące firmy inwestycyjne zapewniające klientom bezpośredni elektroniczny dostęp do rynków, jako że obrót elektroniczny może być prowadzony za pośrednictwem firmy zapewniającej elektroniczny dostęp do rynków oraz generującej wiele podobnych ryzyk. Należy również dopilnować, aby firmy zapewniające bezpośredni elektroniczny dostęp zapewniały posiadanie przez osoby korzystające z tej usługi odpowiednich kwalifikacji oraz stosowały w stosunku mechanizmy kontroli ryzyka związanego z korzystaniem z tej usługi. W aktach delegowanych należy sprecyzować szczegółowe wymogi organizacyjne dotyczące tych nowych form obrotu. Takie rozwiązanie powinno zapewnić możliwość zmiany tych wymogów w razie konieczności, tak aby uwzględnić dalsze innowacje i zmiany w tym obszarze.

ò nowy

(50)     W UE funkcjonuje obecnie wiele systemów obrotu, przy czym w ramach niektórych z tych systemów prowadzony jest obrót tymi samymi instrumentami. W celu wyeliminowania potencjalnych zagrożeń dla interesów inwestorów konieczne jest sformalizowanie i dalsze zharmonizowanie procesów dotyczących konsekwencji decyzji podjętych przez jeden system obrotu o zawieszeniu obrotu danym instrumentem finansowym lub wycofaniu tego instrumentu z obrotu dla obrotu prowadzonego w pozostałych systemach. Przez wzgląd na pewność prawa oraz w celu zapewnienia właściwego postępowania w przypadku sprzeczności interesów przy podejmowaniu decyzji o zawieszeniu obrotu instrumentami lub o wycofaniu ich z obrotu należy zapewnić takie rozwiązania, by w przypadku wstrzymania obrotu na jednym rynku regulowanym lub MTF z powodu nieujawnienia informacji na temat emitenta lub instrumentu finansowego, pozostałe systemu i platformy obrotu podjęły taką samą decyzję, chyba że prowadzenie dalszego obrotu uzasadniają wyjątkowe okoliczności. Ponadto należy sformalizować i usprawnić wymianę informacji oraz współpracę między systemami obrotu w przypadku wystąpienia wyjątkowych okoliczności w stosunku do danego instrumentu, który jest przedmiotem obrotu w różnych systemach.

ò nowy

(51)     Wzrasta liczba inwestorów aktywnie uczestniczących w transakcjach na rynkach finansowych, którym oferowane są coraz to bardziej złożone kompleksowe pakiety usług i instrumentów, w związku z czym konieczne jest wprowadzenie pewnego stopnia harmonizacji w celu zapewnienia inwestorom wysokiego poziomu ochrony w całej Unii. W czasie, gdy przyjmowano dyrektywę 2004/39/WE, inwestorzy coraz bardziej polegali na osobistych rekomendacjach, co spowodowało konieczność uznania świadczenia doradztwa inwestycyjnego za usługę inwestycyjną podlegającą zezwoleniu oraz szczególnym obowiązkom w zakresie prowadzenia działalności. Stałe znaczenie rekomendacji osobistych dla klientów oraz rosnąca złożoność usług i instrumentów rodzą konieczność zaostrzenia obowiązków w zakresie prowadzenia działalności w celu podniesienia poziomu ochrony inwestorów.

ò nowy

(52)     W celu zapewnienia inwestorom wszelkich istotnych informacji należy zobowiązać firmy inwestycyjne świadczące doradztwo inwestycyjne do wyjaśnienia, na jakiej podstawie udzielają swoich porad, a zwłaszcza udostępnienia informacji na temat gamy produktów, które uwzględniają przy wydawaniu rekomendacji osobistych swoim klientom, czy świadczą doradztwo inwestycyjne w sposób niezależny oraz czy udostępniają klientom bieżącą ocenę stosowności instrumentów finansowych, które im zarekomendowały. Należy również zobowiązać firmy inwestycyjne do podawania ich klientom uzasadnienia udzielonych porad. W celu dalszego sprecyzowania ram regulacyjnych w zakresie świadczenia doradztwa inwestycyjnego, przy jednoczesnym pozostawieniu wyboru firmom inwestycyjnym i klientom, należy ustanowić warunki świadczenia tej usługi, w przypadkach gdy firmy informują klientów, że usługa jest świadczona w sposób niezależny. W celu zwiększenia poziomu ochrony inwestorów oraz zapewnienia klientom jeszcze większej jasności co do usługi, którą otrzymują, należy w większym stopniu ograniczyć możliwość przyjmowania lub otrzymywania przez firmy zachęt od osób trzecich, a zwłaszcza od emitentów lub dostawców produktów, w przypadku świadczenia usługi doradztwa inwestycyjnego w sposób niezależny oraz usługi zarządzania portfelem. W takich przypadkach należy dopuścić możliwość przyjmowania wyłącznie ograniczonych korzyści o charakterze niepieniężnym, takich jak szkolenia na temat cech produktów, pod warunkiem że nie wywierają one niekorzystnego wpływu na możliwość działania firm inwestycyjnych w najlepszym interesie swoich klientów, co dokładniej wyjaśniono w dyrektywie 2006/73/WE.

ò nowy

(53)     Firmom inwestycyjnym zezwala się na świadczenie usług inwestycyjnych, które polegają wyłącznie na realizacji lub przyjmowaniu i przekazywaniu zleceń klientów, bez konieczności uzyskiwania informacji na temat stanu wiedzy i doświadczenia klienta w celu oceny stosowności danej usługi lub instrumentu dla klienta. Ponieważ usługi te wiążą się z istotnym osłabieniem ochrony klientów, należy poprawić warunki ich świadczenia. Należy zatem w szczególności wyłączyć możliwość świadczenia tych usług w związku z usługą dodatkowa polegającą na udzielaniu kredytów lub pożyczek inwestorom w celu umożliwienia im przeprowadzenia transakcji, w którą zaangażowana jest firma inwestycyjna, ponieważ taki układ zwiększa poziom złożoności transakcji i jeszcze bardziej utrudnia zrozumienie związanego z nią ryzyka. Należy również lepiej określić kryteria wyboru instrumentów finansowych, których powinny dotyczyć te usługi, w celu wyłączenia instrumentów finansowych, w tym zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS), które w swojej strukturze zawierają instrument pochodny lub które charakteryzują się strukturą, która utrudnia klientowi zrozumienie związanego z nimi ryzyka.

ò nowy

(54)     Praktyki sprzedaży wiązanej stanowią powszechną strategię stosowana przez dostawców detalicznych usług finansowych w całej Unii. Mogą one zapewniać korzyści klientom biznesowym, mogą również jednak stanowić praktyki, które nie uwzględniają należycie interesów klienta. Na przykład pewne formy praktyk sprzedaży wiązanej, a mianowicie praktyki, w ramach których dwie usługi finansowe lub większa ich liczba są sprzedawane razem w pakiecie i przynajmniej jedna z tych usług nie jest dostępna osobno, mogą zakłócać konkurencję oraz niekorzystnie wypływać na mobilność klientów oraz ich zdolność do dokonywania świadomych wyborów. Przykładem praktyk wiązanych może być konieczność otwarcia rachunku bieżącego w przypadku świadczenia usługi inwestycyjnej na rzecz klienta. Chociaż praktyki sprzedaży wiązanej, w ramach których dwie usługi finansowe lub większa ich liczba są sprzedawane razem w pakiecie, lecz każdą z tych usług można nabyć oddzielnie, mogą zakłócać konkurencję oraz negatywnie wpływać na mobilność klientów i ich zdolność do dokonywania świadomych wyborów, to przynajmniej pozostawiają one jednak klientom możliwość wyboru, a zatem mogą stanowić mniejsze ryzyko nieprzestrzegania przez firmy inwestycyjne swoich obowiązków wynikających z niniejszej dyrektywy. Stosowanie takich praktyk powinno podlegać uważnej ocenie w celu promowania konkurencyjności i zapewnienia konsumentom możliwości wyboru.

ê 2004/39/WE motyw 30 (dostosowany)

(55)(30)           Usługę uznaje się za świadczoną z inicjatywy klienta, o ile klient nie żąda jej świadczenia w odpowiedzi na zindywidualizowane informacje otrzymane od lub w imieniu Ö firmy Õ przedsiębiorstwa i przekazane danemu klientowi, a zawierające ofertę, albo mające na celu wywarcie wpływu na klienta w odniesieniu do danego instrumentu finansowego czy transakcji. Usługę uznaje się za świadczoną z inicjatywy klienta bez względu na to, czy klient żąda jej w oparciu o jakiekolwiek informacje zawierające ofertę instrumentów finansowych sporządzoną za pomocą dowolnych środków przekazu, oraz ogólną w swojej treści i skierowaną do ogółu albo większej grupy, czy kategorii klientów lub potencjalnych klientów.

ê 2004/39/WE motyw 31

ð nowy

(56)(31)           Jednym z celów niniejszej dyrektywy jest ochrona inwestorów. Środki ochrony inwestorów należy dostosować do szczegółowej charakterystyki każdej z kategorii inwestorów (detaliczni, branżowi, oraz kontrahenci). ðNiemniej jednak w celu zwiększenia skuteczności ram regulacyjnych dotyczących świadczenia usług niezależnie od kategorii klientów, na rzecz których są one świadczone, należy wyjaśnić, że w stosunkach z każdym klientem zastosowanie mają zasady uczciwego, sprawiedliwego i profesjonalnego postępowania oraz obowiązek zachowania rzetelności, jasności oraz nie wprowadzania w błąd. ï

ê 2004/39/WE motyw 32 (dostosowany)

(57)(32)           Na mocy odstępstwa od zasady wydawania zezwolenia przez państwo Ö pochodzenia Õ kraj rodzimy, nadzoru i stosowania zobowiązań w odniesieniu do funkcjonowania oddziału, za właściwe uznaje się, aby właściwe władze Ö organy Õ rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ przyjęły na siebie odpowiedzialność za stosowanie niektórych zobowiązań określonych w niniejszej dyrektywie, a dotyczących działalności gospodarczej prowadzonej przez oddział na terytorium, na którym się ona znajduje, z uwagi na fakt, iż władze te znajdują się najbliżej oddziału i są lepiej umiejscowione w odniesieniu do wykrywania i interweniowania rządzących sprawie naruszeń reguł rządzących funkcjonowaniem oddziału.

ê 2004/39/WE motyw 33 (dostosowany)

(58)(33)           Konieczne jest nałożenie skutecznego zobowiązania „możliwie najlepszej realizacji” w celu zapewnienia, że Ö firmy Õ przedsiębiorstwa inwestycyjne realizują zlecenia klienta na warunkach najbardziej korzystnych dla klienta. Zobowiązanie to należy stosować do Ö firm Õ przedsiębiorstw, które mają wobec klienta zobowiązania umowne lub agencyjne.

ò nowy

(59)     W celu zaostrzenia warunków, na jakich firmy inwestycyjne wypełniają swój obowiązek realizacji zleceń na najbardziej korzystnych warunkach dla swoich klientów zgodnie z niniejszą dyrektywą, należy zobowiązać systemy realizacji zleceń do publicznego udostępniania danych na temat jakości procesu realizacji transakcji w każdym systemie.

ò nowy

(60)     Udostępniane przez firmy inwestycyjne klientom informacje dotyczące stosowanych przez nie zasad realizacji zleceń często mają charakter szablonowy i standardowy oraz nie pozwalają klientom zrozumieć sposobu realizacji zlecenia oraz zweryfikować wypełnienia przez firmy ich zobowiązania do realizacji zleceń na warunkach najbardziej korzystnych dla ich klientów. W celu zwiększenia poziomu ochrony inwestorów należy określić zasady dotyczące przekazywanych przez firmy inwestycyjne swoim klientom informacji dotyczących zasad realizacji zleceń oraz zobowiązać firmy do podawania co roku do publicznej wiadomości – dla każdej kategorii instrumentów finansowych – listy pięciu najlepszych systemów realizacji zleceń, w których realizowały zlecenia klientów w poprzednim roku.

ê 2004/39/WE motyw 34

(34)     Uczciwa konkurencja wymaga, aby podmioty gospodarcze i inwestorzy byli w stanie porównać notowania cen, które podmioty gospodarcze (np. rynki regulowane, MTF i pośrednicy) są zobowiązane podawać do publicznej wiadomości. W związku z tym zaleca się, aby Państwa Członkowskie usunęły wszelkie przeszkody, które mogą uniemożliwiać uzgadnianie odnośnych informacji i ich publikację na szczeblu europejskim.

ê 2004/39/WE motyw 35 (dostosowany)

(61)(35)           Z chwilą ustanawiania powiązań handlowych z klientem, Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae może zwrócić się do klienta lub potencjalnego klienta o wyrażenie zgody na Ö zasady realizacji zleceń Õ realizację polityki, a także możliwość, że jego zlecenie może zostać zrealizowane poza rynkiem regulowanym, lub MTF Ö , OTF lub podmiotem systematycznie internalizującym transakcje Õ .

ê 2004/39/WE motyw 36 (dostosowany)

(62)(36)           Osób, które świadczą usługi inwestycyjne w imieniu więcej niż jednejgo Ö firmy Õ przedsiębiorstwa inwestycyjnejgo, nie należy uznawać za przedstawicieli Ö zależnych Õ, ale za Ö firmy Õ przedsiębiorstwa inwestycyjne, jeżeli wchodzą w zakres definicji przewidzianej w niniejszej dyrektywie, z wyjątkiem niektórych osób, które mogą zostać wyłączone.

ê 2004/39/WE motyw 37 (dostosowany)

(63)(37)           Niniejszą dyrektywę należy stosować bez uszczerbku dla prawa przedstawicieli Ö zależnych Õ do prowadzenia działalności objętej innymi dyrektywami oraz działalności dodatkowej w odniesieniu do usług finansowych lub produktów nieobjętych niniejszą dyrektywą, w tym w imieniu podmiotów wchodzących w skład jednego koncernu finansowego.

ê 2004/39/WE motyw 38 (dostosowany)

(64)(38)           Niniejszą dyrektywą nie obejmuje się warunków prowadzenia działalności poza siedzibą Ö firmy Õ przedsiębiorstwa inwestycyjnejgo (sprzedaż bezpośrednia).

ê 2004/39/WE motyw 39 (dostosowany)

(65)(39)           Właściwe władze Ö organy Õ pPaństw cCzłonkowskich nie powinny rejestrować lub powinny wstrzymać rejestrację, jeżeli obecnie prowadzona działalność jasno wskazuje, że przedstawiciel Ö zależny Õ wybrał system prawny danego pPaństwa cCzłonkowskiego w celu uniknięcia bardziej restrykcyjnych norm obowiązujących w innym pPaństwie cCzłonkowskim, na którego terytorium dany podmiot zamierza prowadzić, lub prowadzi swoją działalność w większym zakresie.

ê 2004/39/WE motyw 40

(66)(40)           Do celów niniejszej dyrektywy uprawnionych kontrahentów należy uznać za działających w charakterze klientów.

ê 2004/39/WE motyw 41

(41)     Do celów zapewnienia, że kodeks prowadzenia działalności gospodarczej (w tym zasady w sprawie możliwie najlepszej realizacji oraz przetwarzania zleceń klientów) wykonuje się w odniesieniu do tych inwestorów, którzy najbardziej potrzebują takiej ochrony, oraz w celu odzwierciedlenia należytych praktyk handlowych w całej Wspólnocie, za właściwe uznaje się wyjaśnienie, że można odstąpić od zasad świadczenia usług w przypadku transakcji prowadzonych przez lub między uprawnionymi kontrahentami.

ò nowy

(67)     Kryzys finansowy ujawnił ograniczoną zdolność klientów niedetalicznych do rozpoznawania ryzyka związanego z ich inwestycjami. Chociaż należy potwierdzić konieczność egzekwowania wobec inwestorów, którzy najbardziej potrzebują ochrony, zasad prowadzenia działalności, to zasadna jest lepsza kalibracja wymogów mających zastosowanie do różnych kategorii klientów. W tym celu należy objąć niektórymi wymogami informacyjnymi i sprawozdawczymi stosunki z uprawnionymi kontrahentami. W szczególności odnośne wymogi powinny dotyczyć zabezpieczenia instrumentów finansowych i środków pieniężnych klientów oraz obowiązków informacyjnych i sprawozdawczych w przypadku bardziej złożonych instrumentów finansowych i transakcji. W celu lepszego określenia klasyfikacji gmin i organów samorządowych należy wyraźnie wyłączyć te podmioty z wykazu uprawnionych kontrahentów i wykazu klientów, których uznaje się za inwestorów profesjonalnych, nadal umożliwiając jednak tym klientom występowanie o traktowanie ich jako inwestorów profesjonalnych na ich prośbę.

ê 2004/39/WE motyw 42 (dostosowany)

(68)(42)           W odniesieniu do transakcji zawieranych między uprawnionymi kontrahentami, zobowiązanie do ujawniania klientowi zleceń limitowanych Ö z limitem ceny Õ należy stosować wyłącznie wtedy, gdy kontrahent przesyła do przedsiębiorstwa inwestycyjnego zlecenia limitowane w celu ich realizacji.

ê 2004/39/WE motyw 43

(69)(43)           Zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych pPaństwa cCzłonkowskie chronią prawo do prywatności osób prywatnych odnoszące się do przetwarzania danych osobowych[40].

ê 2004/39/WE motyw 44

(44)     Aby osiągnąć dwutorowy cel ochrony inwestorów i zapewnić należyte funkcjonowanie rynków papierów wartościowych, konieczne jest osiągnięcie przejrzystości transakcji oraz stosowanie reguł ustanowionych do tego celu w odniesieniu do przedsiębiorstw inwestycyjnych działających na rynku. Aby w dowolnym momencie umożliwić inwestorom lub podmiotom gospodarczym dokonanie oceny warunków transakcji na branych pod uwagę akcjach, a następnie zweryfikowanie warunków, na których je zawarto, należy ustalić wspólne reguły podawania do publicznej wiadomości danych szczegółowych dotyczących zawierania transakcji na akcjach oraz ujawniania bieżących możliwości obrotu akcjami. Reguły te są konieczne dla potrzeb zapewnienia skutecznej integracji rynków kapitałowych Państwa Członkowskiego i wspierania efektywności całego procesu ustalania notowań cen instrumentów kapitałowych oraz wspomożenia skutecznego wykonywania zobowiązania do „możliwe najlepszej realizacji”. Zagadnienia te wymagają reżimu ogólnej przejrzystości mającego zastosowanie do wszystkich transakcji na akcjach, bez względu na to, czy przedsiębiorstwo inwestycyjne realizuje je na zasadach dwustronnych, czy przez rynki regulowane lub MTF. Zobowiązanie ciążące na przedsiębiorstwach inwestycyjnych na mocy niniejszej dyrektywy do ogłaszania przetargów i przedstawiania ceny ofertowej, a także realizowania zleceń po cenie ofertowej nie zwalnia przedsiębiorstw inwestycyjnych ze zobowiązania do kierowania zlecenia do innego podmiotu realizującego, jeżeli przyjęcie zlecenia może uniemożliwić przedsiębiorstwu wypełnienie zobowiązania do „możliwie najlepszej realizacji”.

ê 2004/39/WE motyw 45

(45)     Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość stosowania transakcyjnych zobowiązań sprawozdawczych ustalonych w niniejszej dyrektywie, do instrumentów finansowych, których nie dopuszczono do obrotu na rynku regulowanym.

ê 2004/39/WE motyw 46

(46)     Państwo Członkowskie może podjąć decyzję o stosowaniu wymogów przejrzystości ustanowionych w niniejszej dyrektywie, a dotyczących instrumentów finansowych innych niż akcje przed i po ich wprowadzeniu do obrotu. W takim przypadku wymogi te mają zastosowanie do wszystkich przedsiębiorstw inwestycyjnych, dla których dane Państwo Członkowskie jest rodzimym Państwem Członkowskim ze względu na prowadzenie przez nie działalności na terytorium danego Państwa Członkowskiego oraz do tych, które prowadzą działalność transgraniczną w oparciu o swobodę świadczenia usług. Wymogi te stosuje się również do działalności prowadzonej na terytorium tego Państwa Członkowskiego przez filie przedsiębiorstwa inwestycyjnego uprawnionego w innym Państwie Członkowskim, ustanowione na terytorium danego Państwa Członkowskiego.

ê 2004/39/WE motyw 47 (dostosowany)

(70)(47)           Ö Firmom Õ Przedsiębiorstwom inwestycyjnym należy zapewnić równorzędne możliwości kojarzenia lub dostępu do rynków regulowanych w całej Wspólnocie Ö Unii Õ . Bez względu na sposób, w jaki obecnie organizuje się transakcje w pPaństwach cCzłonkowskich, za istotne uznaje się zniesienie ograniczeń prawnych i technicznych w sprawie dostępu do rynków regulowanych.

ê 2004/39/WE motyw 48 (dostosowany)

(71)(48)           Aby ułatwić finalizowanie transakcji transgranicznych, za właściwe uznaje się zapewnienie Ö firmom Õ przedsiębiorstwom inwestycyjnym dostępu do systemów rozrachunków i rozliczeń w całej Wspólnocie Ö Unii Õ , bez względu na fakt, czy transakcje zawarto za pośrednictwem rynków regulowanych w danym pPaństwie cCzłonkowskim. Ö Firmy Õ Przedsiębiorstwa inwestycyjne, które wyrażają wolę bezpośredniego uczestniczenia w systemach rozliczeniowych innego pPaństwa cCzłonkowskiego, powinny wypełniać odnośne wymogi wykonawcze i handlowe dotyczące posiadania akcji, a także środki ostrożnościowe mające na celu utrzymanie należytego i ostrożnego funkcjonowania rynków finansowych.

ò nowy

(72)     Świadczenie usług przez firmy z państw trzecich na terytorium Unii podlega krajowym systemom prawnym i wymogom. Systemy te są w dużym stopniu zróżnicowane, a firmy, które uzyskały zezwolenie na prowadzenie działalności w oparciu o te systemy, nie mogą korzystać ze swobody świadczenia usług oraz prawa prowadzenia działalności w państwach członkowskich innych niż państwo, w którym posiadają siedzibę. Należy wprowadzić wspólne ramy prawne na poziomie Unii. System ten powinien harmonizować istniejące rozdrobnione ramy, zapewniać pewność i jednolite traktowanie firm z państw trzecich podejmujących działalność w Unii, zapewniać przeprowadzanie przez Komisję oceny równoważności w odniesieniu do ram regulacyjnych i ram nadzoru państw trzecich oraz gwarantować porównywalny poziom ochrony inwestorów w UE, korzystających z usług świadczonych przez firmy z państw trzecich.

ò nowy

(73)     Świadczenie usług na rzecz klientów detalicznych powinno w każdym przypadku możliwe wyłącznie po utworzeniu oddziału na terytorium Unii. Utworzenie oddziału musi być uzależnione od uzyskania zezwolenia i podlegać nadzorowi w Unii. Należy wprowadzić odpowiednie uzgodnienia w zakresie współpracy między zainteresowanym właściwym organem a właściwym organem w państwie trzecim. Oddział powinien posiadać do swojej swobodnej dyspozycji kapitał założycielski w wystarczającej wysokości. Z chwilą uzyskania zezwolenia oddział powinien podlegać nadzorowi w państwie członkowskim, w którym posiada siedzibę. Firma z państwa trzeciego powinna móc świadczyć usługi w innych państwach członkowskich za pośrednictwem oddziału posiadającego zezwolenie i podlegającego nadzorowi, pod warunkiem dopełnienia procedury notyfikacyjnej. Świadczenie usług bez ustanawiania oddziału należy ograniczyć do uprawnionych kontrahentów. Firma ta powinna podlegać rejestracji przez EUNGiPW oraz nadzorowi w danym państwie trzecim. Należy wprowadzić odpowiednie uzgodnienia w zakresie współpracy między EUNGiPW a właściwymi organami w państwie trzecim.

ò nowy

(74)     Przepis niniejszej dyrektywy regulujący świadczenie usług przez firmy z państw trzecich na terytorium Unii nie powinien wpływać na możliwość korzystania przez osoby mające swoją siedzibę w Unii, z ich własnej inicjatywy, z usług inwestycyjnych świadczonych przez firmy z państw trzecich. W przypadku świadczenia przez firmę z państwa trzeciego usług w odpowiedzi na własną inicjatywę osoby mającej swoją siedzibę w Unii usług tych nie należy uznawać za usługi świadczone na terytorium Unii. W przypadku gdy firma z państwa trzeciego prowadzi akwizycję wśród klientów lub potencjalnych klientów w Unii lub promuje lub reklamuje usługi inwestycyjne lub działalność inwestycyjną w powiązaniu z usługami dodatkowymi w Unii, działalność tego rodzaju nie powinna być uznawana za usługę świadczoną z własnej inicjatywy klienta.

ê 2004/39/WE motyw 49 (dostosowany)

ð nowy

(75)(49)           Zezwolenia na prowadzenie działalności na rynku regulowanym należy rozszerzyć na wszystkie rodzaje działalności bezpośrednio związanej ze składaniem, przetwarzaniem, realizacją, potwierdzaniem oraz sprawozdawczością dotyczącą zleceń z punktu, w którym takie zlecenia wpłynęły na rynek regulowany do punktu, w którym są one przekazywane do dalszego ich sfinalizowania, a także na działalność dotyczącą wprowadzania instrumentów finansowych do obrotu. Powinny one obejmować również transakcje zawarte za pośrednictwem podmiotów powołanych do tego celu przez rynek regulowany, objętych odpowiednimi systemami rynku regulowanego oraz wypełniających reguły rządzące tymi systemami. Nie wszystkie transakcje zawarte przez akcjonariuszy lub animatorów rynku regulowanego, czy MTF ð lub OTF ï należy uznawać za zawarte w ramach systemów rynku regulowanego, czy MTF ð lub OTF ï. Dla potrzeb zdefiniowania Ö podmiotu systematycznie internalizującego transakcje Õ prowadzącego regularną działalność giełdową w oparciu o ustalone zasady, które akcjonariusze lub podmioty gospodarcze rynku regulowanego zawierają na zasadzie dwustronności, a które nie wypełniają wszystkich zobowiązań ustanowionych na podstawie niniejszej dyrektywy dla rynku regulowanego, czy MTF ð lub OTF ï należy uznać za transakcje zawierane poza rynkiem regulowanym, czy MTF ð lub OTF ï. W takim przypadku zobowiązanie Ö firm Õ przedsiębiorstw inwestycyjnych do podawania do publicznej wiadomości notowań cen stosuje się wtedy, gdy wypełnione są warunki ustanowione na mocy niniejszej dyrektywy.

ò nowy

(76)     Świadczenie usług polegających na udostępnianiu podstawowych danych rynkowych, które mają zasadnicze znaczenie dla użytkowników, umożliwiając im uzyskanie pożądanego obrazu działalności handlowej na unijnych rynkach oraz dla właściwych organów, zapewniając im dostęp do dokładnych i kompleksowych informacji na temat istotnych transakcji, powinno podlegać zezwoleniu i regulacji w celu zapewnienia wymaganego poziomu jakości.

ò nowy

(77)     Wprowadzenie zatwierdzonych podmiotów publikujących (APA) powinno przyczynić się do poprawy przejrzystości informacji na temat transakcji publikowanych w kontekście obrotu poza rynkiem regulowanym oraz w znacznym stopniu przyczynić się do zapewnienia publikacji tych danych w sposób ułatwiający ich konsolidację z danymi publikowanymi przez systemy obrotu.

ò nowy

(78)     Wprowadzenie komercyjnego rozwiązania w zakresie systemu publikacji skonsolidowanych informacji na temat instrumentów kapitałowych powinno przyczynić się do stworzenia bardziej zintegrowanego europejskiego rynku oraz zapewnić uczestnikom rynku łatwiejszy dostęp do skonsolidowanych informacji na temat dostępnych danych dotyczących przejrzystości transakcji. Planowane rozwiązanie przewiduje udzielanie zezwolenia dostawcom pracującym w oparciu o uprzednio zdefiniowane i nadzorowane parametry, którzy będą ze sobą konkurować w celu wypracowania wysoce zaawansowanych technicznie i innowacyjnych rozwiązań jak najlepiej służących interesom rynku.

ê 2004/39/WE motyw 50

(50)     Podmioty prowadzące regularną działalność giełdową w oparciu o ustalone zasady mogą podjąć decyzję o udostępnieniu notowań cen wyłącznie klientom detalicznym, klientom branżowym lub obu tym grupom. Nie wolno im dyskryminować klientów należących do danej grupy.

ê 2004/39/WE motyw 51

(51)     Artykuł 27 nie zobowiązuje podmiotów prowadzących działalność giełdową w oparciu o ustalone zasady podawania do publicznej wiadomości notowań cen dotyczących transakcji przekraczających wielkość rynku.

ê 2004/39/WE motyw 52

(52)     Jeżeli przedsiębiorstwo inwestycyjne jest podmiotem prowadzącym regularną działalność giełdową w oparciu o ustalone zasady, zarówno w zakresie akcji, jak i innych instrumentów finansowych, bez uszczerbku dla akapitu 46, zobowiązanie do podawania do publicznej wiadomości notowań cen należy stosować wyłącznie w odniesieniu do akcji.

ê 2004/39/WE motyw 53

(53)     Celem niniejszej dyrektywy nie jest wymaganie stosowania reguł przejrzystości dotyczących instrumentów finansowych przed ich wprowadzeniem do obrotu w odniesieniu do transakcji zawieranych w oparciu o pozagiełdowe instrumenty pochodne (OTC), których właściwości wykazują, iż transakcje te mają charakter ad hoc i nieregularny oraz zawiera się je z kontrahentami hurtowymi, a ponadto stanowią one część powiązań handlowych charakteryzujących się transakcjami przekraczającymi wielkość rynku, zawieranymi poza systemami zazwyczaj stosowanymi przez dane przedsiębiorstwo do prowadzenia działalności w charakterze podmiotu prowadzącego regularną działalność giełdową w oparciu o ustalone zasady.

ê 2004/39/WE motyw 54

(54)     Wielkość rynku dla dowolnego rodzaju akcji nie powinna być znacząco odmienna od pakietu akcji danego rodzaju.

ê 2004/39/WE motyw 55 (dostosowany)

(79)(55)           W rewizji dyrektywy 93/6/EWG Ö 2006/49/EC Õ należy ustalić minimalne wymogi kapitałowe, które rynek regulowany winien wypełnić w celu uzyskania zezwolenia, a czyniąc to należy uwzględnić szczególny charakter ryzyka związanego z tymi rynkami.

ê 2004/39/WE motyw 56

(80)(56)           Podmioty gospodarcze rynku regulowanego powinny być również w stanie prowadzić MTF zgodnie z odpowiednimi przepisami niniejszej dyrektywy.

ê 2004/39/WE motyw 57

(81)(57)           Przepisy niniejszej dyrektywy dotyczące wprowadzania instrumentów do obrotu na podstawie reguł ustalonych przez rynek regulowany, powinny pozostawać bez uszczerbku dla dyrektywy 2001/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 maja 2001 r. w sprawie dopuszczenia papierów wartościowych do publicznych notowań cen oraz zakresu informacji dotyczących papierów wartościowych podlegających obowiązkowi publikacji[41]. Rynkowi regulowanemu nie należy uniemożliwiać stosowania wymogów bardziej restrykcyjnych niż nałożone na mocy niniejszej dyrektywy, w odniesieniu do emitentów papierów wartościowych lub instrumentów przeznaczonych do dopuszczenia do obrotu.

ê 2004/39/WE motyw 58 (dostosowany)

(82)(58)           Państwa cCzłonkowskie powinny być w stanie powołać władze Ö organy Õ właściwe do wykonywania szeroko pojętych zobowiązań ustanowionych w niniejszej dyrektywie. Władze Ö Organy Õ te powinny być władzami Ö organami Õpublicznymi, zapewniającymi niezależność od podmiotów aktywnych gospodarczo i unikanie sprzeczności interesów. Zgodnie z prawem krajowym, pPaństwa cCzłonkowskie powinny zapewnić należyte finansowanie tych władz Ö właściwych organów Õ. Powołanie władz Ö organów Õ publicznych nie powinno wyłączać powierzania obowiązków w ramach kompetencji właściwych władz Ö organów Õ.

ò nowy

(83)     Szefowie państw i rządów na szczycie grupy G20 w Pittsburgu w dniu 25 września 2009 r. zgodzili się usprawnić regulację i funkcjonowanie oraz zwiększyć przejrzystość rynków finansowych i towarowych w celu wyeliminowania nadmiernej zmienności cen towarów. W komunikacie Komisji z dnia 28 października 2009 r. „Poprawa funkcjonowania łańcucha dostaw żywności w Europie” oraz z dnia 2 lutego 2011 r. „Stawianie czoła wyzwaniom związanym z rynkami towarowymi i surowcami” przedstawiono środki, które należy podjąć w kontekście przeglądu dyrektywy 2004/39/WE.

ò nowy

(84)     Uprawnienia przyznane właściwym organom należy uzupełnić o wyraźne prawo do żądania od każdej osoby informacji na temat wielkości i celu pozycji w instrumentach pochodnych związanych z towarami oraz prawo do żądania od takiej osoby podjęcia kroków mających na celu ograniczenie wielkości pozycji w instrumentach pochodnych.

ò nowy

(85)     Właściwym organom należy przyznać wyraźne uprawnienia do ograniczania możliwości zawierania przez dowolną osobę lub kategorię osób transakcji, których przedmiotem są instrumenty pochodne związane z towarami. Stosowanie ograniczenia powinno być możliwe zarówno w przypadku indywidualnych transakcji, jak i pozycji kumulowanych przez dłuższy okres czasu. W szczególności w tym drugim przypadku właściwy organ powinien zadbać o to, by ograniczenia tych pozycji nie miały charakteru dyskryminacyjnego, były wyraźnie sformułowane, należycie uwzględniały specyfikę danego rynku oraz były konieczne w celu zagwarantowania integralności i uporządkowanego funkcjonowania rynku.

ò nowy

(86)     We wszystkich systemach obrotu oferujących możliwość zawierania transakcji, których przedmiotem są pochodne instrumenty towarowe, powinny istnieć odpowiednie ograniczenia lub stosowne alternatywne mechanizmy mające na celu wspieranie płynności, zapobieganie nadużyciom na rynku oraz zapewnianie uporządkowanych warunków ustalania cen i rozliczania transakcji. EUNGiPW powinien prowadzić i publikować wykaz zawierający krótką charakterystykę wszystkich takich obowiązujących środków. Te ograniczenia lub mechanizmy powinny być stosowane w spójny sposób oraz powinny uwzględniać specyfikę danego rynku. Należy wyraźnie określić do kogo te limity lub mechanizmy mają zastosowanie oraz ewentualne zwolnienia z ich stosowania, a także stosowne progi ilościowe stanowiące przedmiotowe limity lub – w momencie ich przekroczenia – powodujące konieczność wypełnienia innych obowiązków. Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, w tym mających na celu uniknięcie rozbieżnych skutków wprowadzenia limitów lub mechanizmów mających zastosowanie do porównywalnych instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu w różnych systemach obrotu.

ò nowy

(87)     Systemy, w których prowadzony jest obrót najpłynniejszymi pochodnymi instrumentami towarowymi, powinny publikować zbiorcze tygodniowe zestawienie utrzymywanych pozycji według różnych poszczególnych uczestników rynku, w tym klientów tych uczestników niezawierających transakcji na własny rachunek. Kompleksowe i szczegółowe zestawienie według rodzaju i tożsamości uczestników rynku powinno być udostępniane właściwemu organowi na jego żądanie.

ò nowy

(88)     Uwzględniając komunikat ministrów finansów państw z grupy G20 oraz prezesów banków centralnych z dnia 15 kwietnia 2011 r. w sprawie zapewnienia objęcia uczestników rynków pochodnych instrumentów towarowych stosowną regulacją i nadzorem, należy zmodyfikować wyłączenia z zakresu stosowania dyrektywy 2004/39/WE, którym podlegają różni uczestnicy aktywni na rynkach pochodnych instrumentów towarowych w celu dalszego utrzymania zwolnienia w stosunku do działalności prowadzonej przez firmy, które nie wchodzą w skład grupy finansowej, polegającej na zabezpieczaniu ryzyka związanego z produkcją oraz innych rodzajów ryzyka oraz na świadczeniu – w ramach działalności dodatkowej – na rzecz klientów korzystających z usług stanowiących główny rodzaj działalności danej firmy usług inwestycyjnych dotyczących pochodnych instrumentów towarowych lub egzotycznych instrumentów pochodnych, a włączenia w zakres stosowania niniejszej dyrektywy firm specjalizujących się w obrocie towarami i pochodnymi instrumentami towarowymi.

ò nowy

(89)     Pożądane jest ułatwienie dostępu do kapitału mniejszym i średnim przedsiębiorstwom oraz ułatwienie dalszego rozwoju specjalistycznych rynków, które stawiają sobie za cel zaspokojenie potrzeb mniejszych i średnich emitentów. Te rynki, które zwykle funkcjonują na podstawie niniejszej dyrektywy w formie MTF, są powszechnie znane jako rynki MŚP, rynki na rzecz wzrostu lub rynki młodych spółek. Utworzenie w kategorii MTF nowej podkategorii rynku na rzecz wzrostu MŚP oraz rejestracja tych rynków powinna zwiększyć ich widoczność i znaczenie oraz pomóc w opracowaniu wspólnych ogólnoeuropejskich standardów regulacyjnych dla tych rynków.

ò nowy

(90)     Wymogi mające zastosowanie do tej nowej kategorii rynków muszą zapewniać wystarczającą elastyczność, aby umożliwić uwzględnienie obecnej palety skutecznych modeli rynkowych istniejących w Europie. Wymogi te powinny również przyczynić się do uzyskania właściwej równowagi, zapewniając wysoki poziom ochrony inwestorów, który jest niezbędny, aby wzbudzić zaufanie inwestorów do emitentów na tych rynkach, przy jednoczesnym ograniczeniu niepotrzebnych obciążeń administracyjnych nakładanych na emitentów na tych rynkach. Proponuje się bardziej szczegółowe określenie w aktach delegowanych lub standardach technicznych wymogów dotyczących rynku MŚP, w tym m.in. sprecyzowanie kryteriów dopuszczania do obrotu na tych rynkach.

ò nowy

(91)     Jako że ważne jest, aby przyjęte rozwiązania nie wywierały negatywnego wpływu na istniejące udanie funkcjonujące rynki, należy pozostawić operatorom rynków ukierunkowanych na małych i średnich emitentów możliwość wyboru dalszego prowadzenia takiego rynku zgodnie z wymogami wynikającymi z niniejszej dyrektywy bez ubiegania się o jego rejestrację jako rynku na rzecz wzrostu MŚP.

ê 2004/39/WE motyw 59

(92)(59)           Wszelkie informacje poufne, jakie otrzymuje punkt kontaktowy jednego pPaństwa cCzłonkowskiego za pośrednictwem punktu kontaktowego innego pPaństwa cCzłonkowskiego, należy uznać za informacje o charakterze wyłącznie krajowym.

ê 2004/39/WE motyw 60 (dostosowany)

(93)(60)           Za konieczne uznaje się rozszerzenie zbliżania uprawnień przysługujących właściwym Ö organom Õ władzom w taki sposób, aby utorować drogę do równorzędnego ich stosowania na zintegrowanych rynkach finansowych. Skuteczność nadzoru powinny zapewniać wspólne uprawnienia minimalne poparte należytymi zasobami.

ò nowy

(94)     Zważywszy na znaczny wpływ oraz udział w rynku różnych MTF, należy zapewnić ustanowienie odpowiednich mechanizmów współpracy między właściwym organem dla MTF oraz właściwym organem w jurysdykcji, w której MTF świadczy usługi. Aby uprzedzić wszelkie tego rodzaju zmiany, które mogą nastąpić w przyszłości, wymóg ten należy rozszerzyć na OTF.

ò nowy

(95)     W celu zapewnienia przestrzegania przez firmy inwestycyjne i rynki regulowane, osoby, które faktycznie kontrolują ich działalność oraz udziałowców firm inwestycyjnych i członków zarządu rynków regulowanych obowiązków wynikających z niniejszej dyrektywy oraz rozporządzenia [do wstawienia przez OP] oraz w celu zagwarantowania im podobnego traktowania w całej Unii państwa członkowskie powinny zostać zobowiązane do ustanowienia sankcji i środków administracyjnych, które są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Z tego też względu sankcje i środki administracyjne określone przez państwa członkowskie powinny spełniać pewne konieczne wymogi dotyczące adresatów sankcji i środków, kryteriów, które należy uwzględnić przy ich nakładaniu, publikacji, podstawowych uprawnień do nakładania sankcji oraz wysokości administracyjnych sankcji finansowych.

ò nowy

(96)     W szczególności właściwym organom należy przyznać uprawnienia do nakładania sankcji finansowych, które są odpowiednio wysokie, aby zniwelować ewentualne oczekiwane korzyści oraz aby pełniły one funkcję odstraszającą nawet dla dużych instytucji i ich kierownictwa.

ò nowy

(97)     W celu zapewnienia spójnego stosowania sankcji we wszystkich państwach członkowskich, przy ustalaniu rodzaju sankcji lub środków administracyjnych oraz wysokości administracyjnych sankcji finansowych państwa członkowskie powinny zapewniać uwzględnianie przez właściwe organy wszystkich istotnych okoliczności.

ò nowy

(98)     W celu zapewnienia odstraszającego efektu sankcji w stosunku do ogółu społeczeństwa informacja o nałożeniu sankcji powinna w normalnych okolicznościach podlegać publikacji, z wyjątkiem pewnych ściśle określonych przypadków.

ò nowy

(99)     W celu wykrywania potencjalnych naruszeń właściwe organy powinny dysponować niezbędnymi uprawnieniami dochodzeniowymi oraz powinny ustanowić skuteczne mechanizmy zachęcające do zgłaszania potencjalnych lub faktycznych naruszeń. Mechanizmy te powinny funkcjonować bez uszczerbku dla stosownych środków ochronnych przysługujących oskarżonym. Należy ustanowić odpowiednie procedury gwarantujące osobie, wobec której zgłoszono zarzuty, prawo do obrony oraz przedstawienia wyjaśnień przed wydaniem ostatecznej decyzji w jej sprawie, a także prawo do odwołania się do sądu od decyzji, która jej dotyczy.

ò nowy

(100)   Niniejsza dyrektywa powinna odwoływać się zarówno do sankcji, jak i środków administracyjnych w celu uwzględnienia wszystkich, podejmowanych w następstwie popełnienia naruszenia działań, które mają na celu zapobieganie dalszym naruszeniom, bez względu na fakt, czy w świetle prawa krajowego dane działanie kwalifikuje się jako sankcja, czy też jako środek.

ò nowy

(101)   Niniejsza dyrektywa powinna obowiązywać, nie naruszając żadnych przepisów prawa państw członkowskich dotyczących sankcji karnych.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

(102)(61)         Dla potrzeb ochrony klientów oraz bez uszczerbku dla prawa konsumentów do wnoszenia skarg przed Trybunał, za właściwe uznaje się, aby pPaństwa cCzłonkowskie zapewniałyzachęcały Ö ustanawianie Õ instytucjie prywatnyche lub publicznyche ustanowione do rozstrzygania sporów poza organami sądowniczymi do nawiązania współpracy w zakresie rozstrzygania sporów transgranicznych uwzględniając zalecenie Komisji 98/257/WE z dnia 30 marca 1998 r. w sprawie zasad mających zastosowanie do organów odpowiedzialnych za rozstrzyganie skarg konsumentów poza organami sądowniczymi[42] ð oraz zalecenie Komisji 2001/310/WE w sprawie zasad mających zastosowanie do pozasądowych organów, zaangażowanych w ugodowe rozwiązywanie sporów konsumenckich ï . Podczas wykonywania przepisów w sprawie skarg i procedury zadośćuczynienia w odniesieniu do sporów rozstrzyganych poza organami sądowniczymi, pPaństwa cCzłonkowskie należy zachęcać do wykorzystywania obowiązujących mechanizmów współpracy transgranicznej, tzn. Sieci Składania Zażaleń na Usługi Finansowe (FIN-Net).

ê 2004/39/WE motyw 62 (dostosowany)

ð nowy

(103)(62)         Wszelkiego rodzaju wymiana lub przekazywanie informacji między właściwymi Ö organami Õ władzami, innymi władzami, organami Ö , instytucjami Õ lub osobami odbywa się zgodnie z zasadami dotyczącymi przekazywania państwom trzecim danych osobowych ustanowionymi w dyrektywie 95/46/WE ð Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych[43]. Wymiana danych osobowych przez EUNGiPW z państwami trzecimi lub przekazywanie tych danych przez EUNGiPW państwom trzecim powinny przebiegać zgodnie z przepisami dotyczącymi przekazywania danych osobowych ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 45/2001 ï.

ê 2004/39/WE motyw 63 (dostosowany)

(104)(63)         Za właściwe uznaje się Ö wzmocnienie Õ wprowadzenie przepisów w sprawie wymiany informacji między właściwymi Ö organami Õ władzami krajowymi oraz wzmocnieniea zobowiązania do udzielania pomocy i współpracy Ö między nimi Õ, które powinny świadczyć sobie wzajemnie. Z uwagi na rozwijająca się działalność transgraniczną, właściwe Ö organy Õ władze powinny przekazywać sobie wzajemnie wszelkie informacje istotne dla wykonywania ich uprawnień w taki sposób, aby zapewnić skuteczne stosowanie niniejszej dyrektywy, w tym w okolicznościach, gdy Ö organy Õ władze dwóch lub większej liczby pPaństw cCzłonkowskich mają do czynienia Ö z naruszeniem w tym zakresie Õ lub podejrzewają Ö jego Õ wystąpienie naruszeń w tym zakresie. Podczas wymiany informacji konieczne jest zachowanie tajemnicy zawodowej w celu zapewnienia należytego przekazywania tych informacji oraz ochrony indywidualnych praw.

ê 2004/39/WE motyw 64

(64)     Podczas posiedzenia w dniu 17 lipca 2000 r. Rada ustanowiła Komitet Mędrców ds. Regulacji Europejskiego Rynku Papierów Wartościowych. W swoim sprawozdaniu końcowym Komitet Mędrców zaproponował wprowadzenie nowych technik legislacyjnych opartych na podejściu czteropoziomowym, a mianowicie: zasady ramowe, środki wykonawcze, współpraca i stosowanie. Poziom pierwszy, dyrektywa, powinien ograniczać się do szerokich zasad „ramowych”, natomiast poziom drugi powinien zawierać środki wykonawcze o charakterze technicznym, przyjmowane przez Komisję przy wsparciu komitetu.

ê 2004/39/WE motyw 65

(65)     Rezolucja przyjęta na posiedzeniu Rady Europejskiej w Sztokholmie w dniu 23 marca 2001 r. zatwierdziła sprawozdanie końcowe Komitetu Mędrców i proponowane podejście czteropoziomowe w celu nadania większej przejrzystości i skuteczności procesowi wykonawczemu, dotyczącemu ustawodawstwa wspólnotowego w dziedzinie papierów wartościowych.

ê 2004/39/WE motyw 66

(66)     Zgodnie z rezolucją przyjętą na posiedzeniu Rady Europejskiej w Sztokholmie, poziom drugi: środki wykonawcze, należy stosować częściej w celu zapewnienia, że przepisy o charakterze technicznym są aktualne względem osiągnięć w dziedzinie rynku i nadzoru, należy również ustalić terminy ostateczne dla wszystkich etapów prac poziomu drugiego.

ê 2004/39/WE motyw 67

(67)     Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lutego 2002 r. w sprawie wprowadzania w życie ustawodawstwa w dziedzinie usług finansowych także przyjęła sprawozdanie Komitetu Mędrców, na podstawie uroczystego oświadczenia Komisji przed Parlamentem złożonego tego samego dnia, oraz listu z dnia 2 października 2001 r. skierowanego przez Komisarza ds. Rynku Wewnętrznego do przewodniczącego Komisji ds. Gospodarczych i Pieniężnych Parlamentu, w celu zabezpieczenia roli Parlamentu Europejskiego w tym procesie.

ê 2004/39/WE motyw 68

(68)     Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy przyjmuje się zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą procedury wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji[44].

ê 2006/31/WE art. 1 ust. 1

(105)(69)         Parlament Europejski powinien dysponować trzymiesięcznym terminem od pierwszego przekazania projektu zmian i środków wykonawczych w celu ich rozpatrzenia i wydania opinii. Jednakże w pilnych i odpowiednio uzasadnionych przypadkach powinno być możliwe skrócenie tego terminu. Jeżeli w tym terminie Parlament Europejski przyjmie rezolucję, Komisja powinna ponownie rozpatrzyć projekt zmian lub środków.

ê 2004/39/WE motyw 70

(70)     Uwzględniając dalsze osiągnięcia w dziedzinie rynków finansowych, Komisja powinna przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdania w sprawie wykonywania przepisów dotyczących ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywania zawodu, zakresu reguł przejrzystości i możliwego wydania zezwolenia pośrednikom wyspecjalizowanym zajmującym się towarowymi instrumentami pochodnymi, takim jak przedsiębiorstwa inwestycyjne.

ò nowy

(106)   W celu osiągnięcia celów określonych w niniejszej dyrektywie Komisji należy przyznać prawo przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w zakresie szczegółów wyłączeń, sprecyzowania definicji, kryteriów oceny transakcji nabycia planowanych przez firmę inwestycyjną, wymogów organizacyjnych wobec firm inwestycyjnych, procesu zarządzanie sprzecznością interesów, obowiązków w zakresie prowadzenia działalności przy świadczeniu usług inwestycyjnych, wykonywania zleceń na warunkach najkorzystniejszych dla klienta, obsługi zleceń klientów, transakcji z uprawnionymi kontrahentami, rynków na rzecz wzrostu MŚP, warunków oceny kapitału założycielskiego firm z państw trzecich, środków w zakresie odporności systemów, automatycznych mechanizmów zawieszania obrotu oraz obrotu elektronicznego, dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu, zawieszania obrotu instrumentami finansowymi i wycofywania instrumentów finansowych z obrotu, progów, których przekroczenie powoduje konieczność zgłaszania pozycji utrzymywanych przez uczestników rynku należących do poszczególnych kategorii, a także współpracy między właściwymi organami. Szczególnie ważne jest, by w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym z ekspertami. Podczas przygotowywania i opracowywania aktów delegowanych Komisja powinna zadbać o równoczesne, terminowe i właściwe przekazywanie odpowiednich dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

ò nowy

(107)   W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonania niniejszej dyrektywy Komisji należy przyznać uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te dotyczą przyjmowania decyzji dotyczących równoważności ram prawnych i ram nadzoru państwa trzeciego w odniesieniu do świadczenia usług przez firmy z państw trzecich oraz przekazywania EUNGiPW sprawozdań dotyczących pozycji według poszczególnych kategorii uczestników rynku oraz powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję[45].

ò nowy

(108)   Standardy techniczne dotyczące usług finansowych powinny zapewniać spójna harmonizację oraz należytą ochronę depozytariuszy, inwestorów i konsumentów w całej Unii. Zważywszy że EUNGiPW jest organem dysponujący wysoko specjalistyczną wiedzą, skutecznym i właściwym rozwiązaniem jest powierzenie EUNGiPW zadania opracowania projektu regulacyjnych i wykonawczych standardów technicznych, które nie przewidują alternatywnych wariantów polityki, celem ich przedłożenia Komisji.

ò nowy

(109)   Komisja powinna przyjąć projekty regulacyjnych standardów technicznych opracowanych przez EUNGiPW zgodnie z art. 7 w odniesieniu do procedur udzielania zezwoleń firmom inwestycyjnymi oraz odrzucania wniosków tych firm o udzielenie zezwolenia, art. 9 i 48 w odniesieniu do wymogów dla organów zarządzających, art. 12 w odniesieniu do nabycia znacznego pakietu akcji, art. 27 w odniesieniu do obowiązku wykonywania zleceń na warunkach najkorzystniejszych dla klientów, art. 34 i 54 w odniesieniu do współpracy i wymiany informacji, art. 36 w odniesieniu do swobody świadczenia usług inwestycyjnych i prowadzenia działalności inwestycyjnej, art. 37 w odniesieniu do ustanawiania oddziału, art. 44 w odniesieniu do świadczenia usług przez firmy z państw trzecich, art. 63 w odniesieniu do procedur udzielania zezwolenia dostawcom usług w zakresie udostępniania informacji i odrzucania ich wniosków o udzielenie zezwolenia, art. 66 i 67 w odniesieniu do wymogów organizacyjnych dla zatwierdzonych podmiotów publikujących i operatorów systemów publikacji informacji skonsolidowanych oraz art. 84 w odniesieniu do współpracy między właściwymi organami. Komisja powinna przyjąć te projekty regulacyjnych standardów technicznych w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 290 TFUE oraz zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.

ò nowy

(110)   Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych w drodze aktów wykonawczych zgodnie z art. 291 TFUE oraz zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. EUNGiPW należy powierzyć zadanie opracowania projektów wykonawczych standardów technicznych celem ich przedłożenia Komisji w związku z art. 7 w odniesieniu do procedur udzielania firmom inwestycyjnym zezwolenia oraz odrzucania ich wniosków o udzielenie zezwolenia, art. 12 w odniesieniu do nabycia znacznego pakietu akcji, art. 18 w odniesieniu do procesu obrotu w zakresie finalizacji transakcji na MTF i OTF, art. 32, 33 i 53 w odniesieniu do zawieszania instrumentów i wycofywania ich z obrotu, art. 36 w odniesieniu do swobody świadczenia usług inwestycyjnych i prowadzenia działalności inwestycyjnej, art. 37 w odniesieniu do ustanawiania oddziału, art. 44 w odniesieniu do świadczenia usług przez firmy z państw trzecich, art. 60 w odniesieniu do sprawozdawczości w sprawie pozycji według kategorii uczestników rynku, art. 78 w odniesieniu do przekazywania EUNGiPW informacji, art. 83 w odniesieniu do obowiązku współpracy, art. 84 w odniesieniu do współpracy między właściwymi organami, art. 85 w odniesieniu do wymiany informacji i art. 88 w odniesieniu do konsultacji przed udzieleniem zezwolenia.

ò nowy

(111)   Komisja powinna przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie zawierające ocenę funkcjonowania zorganizowanych platform obrotu, funkcjonowania systemu rynków na rzecz wzrostu MŚP, wpływu wymogów w zakresie zautomatyzowanego obrotu i transakcji wysokich częstotliwości, doświadczeń związanych z funkcjonowaniem mechanizmu zakazywania pewnych produktów lub praktyk oraz wpływu środków dotyczących rynków pochodnych instrumentów towarowych.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

(112)(71)         Cel utworzenia zintegrowanego rynku finansowego, na którym inwestorzy są skutecznie chronieni, oraz zabezpieczenie efektywności i integralności całego rynku wymaga ustanowienia wspólnych wymagań wykonawczych odnoszących się do Ö firm Õ przedsiębiorstw inwestycyjnych uprawnionych we Wspólnocie Ö Unii Õ oraz rządzących funkcjonowaniem rynków regulowanych i innych systemów obrotu, tak, aby skrywanie i zakłócanie na jednym z rynków nie wywierało szkodliwego wpływu na należyte funkcjonowanie europejskiego systemu finansowego, jako całości. Ponieważ cel ten można w lepszym stopniu osiągnąć na szczeblu wspólnotowym Ö unijnym Õ , Wspólnota Ö Unia Õ może przyjmować środki zgodne z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną we wspomnianym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tego celu,

ò nowy

(113)   Ustanowienie systemu publikacji informacji skonsolidowanych dla instrumentów innych niż kapitałowe uważane jest za trudniejsze do wykonania niż stworzenie takiego systemu dla instrumentów kapitałowych, dlatego też potencjalni operatorzy tych systemów powinni być w stanie zdobyć doświadczenie z prowadzeniem tego drugiego systemu, zanim przystąpią do budowy systemu publikacji informacji skonsolidowanych dla instrumentów innych niż kapitałowe. W celu ułatwienia należytego ustanowienia systemów publikacji informacji skonsolidowanych dla instrumentów innych niż kapitałowe należy więc zapewnić przedłużony termin stosowania krajowych środków transponujących stosowne przepisy.

ò nowy

(114)   Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a zwłaszcza w zakresie prawa do ochrony danych osobowych, swobody prowadzenia działalności, prawa do ochrony konsumentów, prawa do skutecznego środka odwoławczego i rzetelnego procesu, prawa do niebycia sądzonym lub podlegania karze dwukrotnie za to samo przestępstwo, oraz musi być wdrażana zgodnie z tymi prawami i zasadami.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

TYTUŁ I

ZAKRES OBOWIĄZYWANIA I DEFINICJE

Artykuł 1

Zakres

1. Niniejszą dyrektywę stosuje się do Ö firm Õ przedsiębiorstw inwestycyjnych, i rynków regulowanych Ö , dostawców usług w zakresie udostępniania informacji oraz firm z państw trzecich świadczących usługi inwestycyjne lub prowadzących działalność inwestycyjną w Unii Õ.

ò nowy

2. W niniejszej dyrektywie ustanawia się wymogi dotyczące:

a) zezwoleń na prowadzenie działalności przez firmy inwestycyjne oraz warunków prowadzenia działalności przez te firmy;

b) świadczenia usług inwestycyjnych lub prowadzenia działalności inwestycyjnej przez firmy z państw trzecich poprzez ustanowienie oddziału;

c) wydawania zezwoleń dla rynków regulowanych oraz prowadzenia tych rynków;

d) wydawania zezwoleń dla dostawców usług w zakresie udostępniania informacji oraz prowadzenia działalności w tym zakresie oraz

e) nadzoru sprawowanego przez właściwe organy, współpracy między właściwymi organami oraz egzekwowania przez nie przepisów.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

32.Do instytucji kredytowych uprawnionych na podstawie dyrektywy 2000/12/WE Ö 2006/48/WE Õ , jeżeli świadczą one jedną lub większą liczbę usług inwestycyjnych i/lub prowadzą działalność inwestycyjną ð oraz prowadzą sprzedaż lub świadczą doradztwo na rzecz klientów w odniesieniu do depozytów innych niż depozyty, których stopa zwrotu ustalana jest w oparciu o stopę procentową ï stosuje się postanowienia podane poniżej:

– artykuł 2 ust.2, ð art. 9 ust. 6, ï art. 1411, 16, 1713 i 1814,

– rozdział II tytułu II, z wyłączeniem art. 23 ust. 2 Ö art. 29 ust. 2 Õ akapit drugi,

– rozdział III tytułu II z wyłączeniem art. 3631 ust. 2 do art. 31 Ö , 3 i Õ ust. 4 i art. 3732 ust. 2 do art. 32 Ö, 3, 4, 5, Õ ust. 6, art. 32 ust. 98 i art. 32 ust. 109,

– artykuł 6948–8053, Ö i art. Õ 8457, 8961 i 9062, oraz

– artykuł 71 ust. 1.

Artykuł 2

Wyłączenia

1. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do:

              a) zakładów ubezpieczeń w rozumieniu art. 1 dyrektywy 73/239/EWG lub przedsiębiorstw prowadzących działalność reasekuracyjną i retrocesyjną, określonych w dyrektywie 64/225/EWG Ö 2009/138/WE Õ ;

              b) osób, które świadczą usługi inwestycyjne wyłącznie na rzecz swoich przedsiębiorstw dominujących, ich podmiotów zależnych lub innych podmiotów zależnych tych przedsiębiorstw dominujących;

              c) osób świadczących usługi inwestycyjne, jeżeli taka usługa jest świadczona okazjonalnie w trakcie wykonywania działalności zawodowej, a działalność ta jest regulowana przez przepisy ustawowe i wykonawcze bądź kodeks etyki zawodowej, które nie wykluczają świadczenia tej usługi;

              d) osób, które nie świadczą żadnych usług inwestycyjnych lub nie prowadzą działalności innej niż zawieranie transakcji na własne konto, chyba że:

(i)       są to animatorzy rynku

ð (ii) są członkiem lub uczestnikiem rynku regulowanego lub MTF ï lub

(iii)     realizują transakcje na własny rachunek ð w drodze realizacji zleceń klientów ï poza rynkiem regulowanym lub MTF w sposób zorganizowany, częsty i systematyczny, zapewniając system dostępny stronom trzecim w celu zaangażowania ich w te transakcje;

ð To wyłączenie nie ma zastosowania do osób zwolnionych na podstawie art. 2 ust. 1 lit. i), które zawierają na własny rachunek transakcje, których przedmiotem są instrumenty finansowe, jako członkowie lub uczestnicy rynku regulowanego lub MTF, w tym w charakterze animatorów rynku w stosunku do pochodnych instrumentów towarowych, uprawnień do emisji lub związanych z nimi instrumentów pochodnych; ï

              e) osób, które świadczą usługi inwestycyjne polegające wyłącznie na administrowaniu programami pracowniczych udziałów kapitałowych;

              f) osób, które świadczą usługi inwestycyjne dotyczące wyłącznie zarówno administrowania programami pracowniczych udziałów kapitałowych, jak i świadczenia usług inwestycyjnych wyłącznie na rzecz swoich przedsiębiorstw dominujących, ich podmiotów zależnych lub innych podmiotów zależnych tych przedsiębiorstw dominujących;

              g) członków Europejskiego Systemu Baków Centralnych i innych organów krajowych pełniących podobne funkcje ð w Unii, ï , oraz innych podmiotów publicznych, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu ð w Unii oraz międzynarodowych organów, do których należy jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba ï ;

              h) przedsiębiorstw Ö zbiorowego Õ wspólnego inwestowania i funduszy emerytalnych, bez względu na to, czy ich działalność jest koordynowana na poziomie wspólnotowym Ö unijnym Õ , oraz depozytariuszy lub osób zarządzających takimi przedsiębiorstwami;

              i) osób ð , które: ï

              ð - realizują ï realizujących transakcje na instrumentach finansowych na własny rachunek, ð z wyłączeniem osób, które realizują transakcje na własny rachunek w drodze realizacji zleceń klientów, ï lub

              ð - świadczą ï świadczących usługi inwestycyjne ð , inne niż realizacja transakcji na własny rachunek, wyłącznie na rzecz swoich przedsiębiorstw dominujących, swoich przedsiębiorstw zależnych lub na rzecz innych przedsiębiorstw zależnych swoich przedsiębiorstw dominujących lub ï

              ð - świadczą usługi inwestycyjne inne niż realizacja transakcji na własny rachunek, ï w zakresie towarowych pochodnych instrumentów towarowych pochodnych lub kontrakty na towarowe instrumentówy pochodnyche ujętyche w sekcji C 10 załącznikua I sekcja C 10 ð lub uprawnień do emisji lub związanych z nimi instrumentów pochodnych ï, na rzecz klientów głównego zakresu ich działalności,

              pod warunkiem że ð , we wszystkich przypadkach, ï z punktu widzenia koncernu jest to działalność dodatkowa względem głównego zakresu ich działalności oraz że główny zakres działalności nie polega na świadczeniu usług inwestycyjnych w rozumieniu niniejszej dyrektywy, czy usług bankowych określonych na mocy dyrektywy 2000/12/WE Ö 2006/48/WE Õ ;

              j) osób świadczących usługi doradztwa inwestycyjnego w toku prowadzenia innego rodzaju działalności zawodowej nie objętej niniejszą dyrektywą, pod warunkiem że świadczenie takiego doradztwa nie podlega specjalnemu wynagrodzeniu;

              k) osób, których główny zakres działalności polega na zawieraniu transakcji na towarowych instrumentach pochodnych na własny rachunek. Wyjątek ten nie ma zastosowania, jeżeli osoby, które na własny rachunek realizują transakcje towarami i/lub towarowymi instrumentami pochodnymi, stanowią część głównego zakresu działalności koncernu polegającej na świadczeniu innego rodzaju usług inwestycyjnych w rozumieniu niniejszej dyrektywy lub usług bankowych na podstawie dyrektywy 2000/12/WE;

              k)l) Ö firm Õ przedsiębiorstw, które świadczą usługi inwestycyjne i/lub prowadzą działalność inwestycyjną polegającą wyłącznie na zawieraniu na własny rachunek na rynkach transakcji typu futures lub premiowych, albo innego rodzaju pochodnych, i na rynkach środków pieniężnych, wyłącznie w celu zabezpieczenia rynków pochodnych instrumentów finansowych, lub które realizują transakcje na rachunek innych podmiotów gospodarczych tych rynków lub ustalają ich ceny, oraz zapewnianych przez podmioty rozliczeniowe tego rynku, jeżeli odpowiedzialność za zapewnienie wykonania kontraktów, do których przedsiębiorstwa te przystąpiły wzięły na siebie podmioty rozliczeniowe tych rynków;

              l)m) stowarzyszeń ustanowionych przez duńskie i fińskie fundusze emerytalne wyłącznie do celu zarządzania aktywami funduszy emerytalnych będących członkami tych stowarzyszeń;

              m)n) „agenti di cambio”, których działalności i funkcje podlegają art. 201 włoskiej ustawy dekretowej nr 58 z dnia 24 lutego 1998 r.

              ð n) operatorów systemów przesyłowych zdefiniowanych w art. 2 ust. 4 dyrektywy 2009/72/WE lub art. 2 ust. 4 dyrektywy 2009/73/WE, w przypadku wykonywania swoich zadań na podstawie tych dyrektyw lub rozporządzenia (WE) 714/2009 lub rozporządzenia (WE) 715/2009, lub kodeksów sieci, bądź też wytycznych przyjętych na podstawie tych rozporządzeń. ï

2. Prawa powierzone na mocy niniejszej dyrektywy nie obejmują świadczenia usług w charakterze kontrahenta w transakcjach zawieranych przez instytucje publiczne zajmujące się zarządzanie długiem publicznym lub członków Europejskiego Systemu Banków Centralnych wykonujących swoje zadania zgodnie z postanowieniami Traktatu i Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, lub pełniących podobne funkcje na podstawie przepisów krajowych.

3. ð Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych dotyczących środków ï Aby uwzględnić osiągnięcia na rynkach finansowych i zapewnić jednolite stosowanie niniejszej dyrektywy, w odniesieniu do wyłączeń podanych w lit. c), Ö i Õ i) oraz k), Komisja może ustalić kryteria ustalania w celu Ö sprecyzowania Õ tego, kiedy, czy z punktu widzenia koncernu działalność można uznać za dodatkową względem głównego zakresu działalności, a także ustaleania, w jakich przypadkach działalność prowadzona jest okazjonalnie.

ò nowy

Kryteria pozwalające ustalić, kiedy działalność ma charakter dodatkowy w stosunku do głównego zakresu działalności, uwzględniają przynajmniej poniższe kwestie:

- to, w jakim zakresie możliwy jest obiektywny pomiar wpływu tej działalności na ograniczanie ryzyka bezpośrednio związanego z działalnością handlową lub działalnością samofinansującą.

- kapitał zaangażowany w prowadzenie tej działalności.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

Artykuł 3

Wyłączenia opcyjne

1. Państwa cCzłonkowskie mogą podjąć decyzję, aby nie stosować niniejszej dyrektywy do osób, dla których są one rodzimym pPaństwem cCzłonkowskim Ö pochodzenia Õ i którym:

– nie wolno przechowywać środków finansowych lub papierów wartościowych klientów i z tego powodu nie mogą one w żadnym momencie być zadłużone wobec swoich klientów, oraz

– nie wolno świadczyć usług inwestycyjnych, z wyjątkiem ð świadczenia doradztwa inwestycyjnego, obejmującego ï przyjmowaniea i przekazywaniea zleceń na zbywalne papiery wartościowe i jednostki uczestnictwa w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania ð lub nieobejmującego przyjmowania i przekazywania takich zleceń ï oraz którym nie wolno świadczyć usług doradztwa inwestycyjnego w odniesieniu do takich instrumentów finansowych, oraz

– w toku świadczenia tych usług, wolno przekazywać zlecenia wyłącznie do:

          (i) Ö firm Õ przedsiębiorstw inwestycyjnych uprawnionych zgodnie z niniejszą dyrektywą;

          (ii) instytucji kredytowych uprawnionych zgodnie z dyrektywą 2000/12/WE Ö 2006/48/WE Õ ;

          (iii) oddziałuów Ö firm Õ przedsiębiorstw inwestycyjnych lub instytucji kredytowych uprawnionych w państwie trzecim, które podlegają i wypełniają zasady ostrożnościowe uznane przez właściwe Ö organy Õ władze za przynajmniej równie wymagające, jak zasady ustanowione w niniejszej dyrektywie, w dyrektywie 2000/12/EWG Ö 2006/48/WE Õ lub w dyrektywie 93/6/EWG Ö 2006/49/WE Õ ;

          (iv) przedsiębiorstw Ö zbiorowego Õ wspólnego inwestowania uprawnionych na podstawie prawa pPaństwa cCzłonkowskiego do sprzedaży jednostek uczestnictwa obywatelom i personelowi kierowniczemu tych przedsiębiorstw;

          (v) Ö firm Õ przedsiębiorstw inwestycyjnych o ustalonym kapitale określonym w art. 15 ust. 4 drugiej dyrektywy Rady 77/91/EWG z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności, dla ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich w zakresie tworzenia spółki akcyjnej, jak również utrzymania i zmian kapitału[46], których papiery wartościowe są notowane lub włączane do transakcji na rynku regulowanym w pPaństwie cCzłonkowskim,

pod warunkiem że działalność tych osób ð została zatwierdzona i ï jest regulowana na szczeblu krajowym. ð W ramach krajowych systemów osoby te należy objąć wymogami, które są przynajmniej równorzędne następującym wymogom wynikającym z niniejszej dyrektywy: ï

ð (i) warunków i procedur wydawania zezwoleń i bieżącego nadzoru, ustanowionych w art. 5 ust. 1 i 3, art. 7, 8, 9, 10, 21 i 22; ï

ð (ii) obowiązków w zakresie prowadzenia działalności określonych w art. 24 ust. 1, 2, 3, 5, art. 25 ust. 1, 4 i 5 oraz stosownych środków wykonawczych określonych w dyrektywie 2006/73/WE. ï

ð Państwa członkowskie wprowadzają wymóg, zgodnie z którym osoby wykluczone z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy na podstawie ust. 1 muszą być objęte systemem rekompensat dla inwestorów zgodnie z dyrektywą 97/9/WE lub systemem zapewniającym równorzędną ochronę swoim klientom. ï

ê 2004/39/WE (dostosowany)

2. Osoby wykluczone z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy zgodnie z ust. 1 nie mogą korzystać ze swobody świadczenia usług i/lub prowadzenia działalności ani Ö ustanawiać oddziału Õ zgodnie, odpowiednio, z art. 36 i 3731 i 32 ustanawiać oddziału.

ò nowy

3. Państwa członkowskie informują Komisję Europejską oraz EUNGiPW o ewentualnym skorzystaniu z możliwości zastosowania wyłączenia przewidzianego w niniejszym artykule oraz gwarantują, że każde zezwolenie wydane zgodnie z ust. 1 zawierać będzie wzmiankę o tym, że wydano jest na podstawie niniejszego artykułu.

4. Państwa członkowskie informują EUNGiPW o przepisach krajowego prawa, które są równorzędne wymogom niniejszej dyrektywy wymienionym w ust. 1.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

è1 2008/10/WE art. 1 ust. 2

ð nowy

Artykuł 4

Definicje

ð 1. Do celów niniejszej dyrektywy do niniejszej dyrektywy stosuje się definicje zawarte w art. 2 rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR]. ï

21. Do celów niniejszej dyrektywy Sstosuje się ð również ï poniższe definicje:

              1)„przedsiębiorstwo inwestycyjne” oznacza każdą osobę prawną, której regularna działalność zawodowa lub gospodarcza polega na świadczeniu jednej lub większej liczby usług inwestycyjnych na rzecz osób trzecich i/lub prowadzeniu jednego, lub większej liczby zakresów działalności inwestycyjnej;

              Państwa Członkowskie mogą ująć w definicjach przedsiębiorstwa inwestycyjne, które nie są osobami prawnymi, pod warunkiem że:

            a) ich status prawny zapewnia poziom ochrony interesów osób trzecich równorzędny do takiego, który zapewniany jest przez osoby prawne oraz

            b) podlegają równorzędnemu nadzorowi ostrożnościowemu, odpowiedniemu do ich formy prawnej.

              Jednakże w przypadku gdy takie osoby fizyczne świadczą usługi obejmujące przechowywanie funduszy lub zbywalnych papierów wartościowych osób trzecich, do celów niniejszej dyrektywy mogą one być traktowane jako przedsiębiorstwa inwestycyjne tylko wtedy, gdy, z zastrzeżeniem wymagań nałożonych przez niniejszą dyrektywę oraz przez dyrektywę 93/6/EWG, spełniają podane warunki:

            a) zabezpieczają prawa własności osób trzecich względem należących do nich instrumentów i funduszy, zwłaszcza na wypadek niewypłacalności przedsiębiorstwa lub jego właścicieli, zajęcia jego majątku, potrącenia lub innych działań podjętych przez wierzycieli przedsiębiorstwa lub wierzycieli właścicieli przedsiębiorstwa;

            b) przedsiębiorstwo inwestycyjne musi podlegać regułom mającym na celu monitorowanie wypłacalności przedsiębiorstwa oraz jego właścicieli;

            c) roczne sprawozdania finansowe przedsiębiorstwa muszą być poddane audytowi przez jedną lub więcej osób uprawnionych na mocy prawa krajowego do kontrolowania sprawozdań finansowych;

            d) w przypadku gdy przedsiębiorstwo ma tylko jednego właściciela, musi zapewnić ochronę inwestorów na wypadek zaprzestania przez przedsiębiorstwo działalności po jego śmierci, utraty przez właściciela zdolności do czynności prawnych lub na wypadek innych zdarzeń o takim charakterze.

              12)„usługi i działalność inwestycyjna” oznaczają usługi lub działalność wymienioną w sekcji A załącznika I odnoszące się do wszelkiego rodzaju instrumentów wymienionych w sekcji C załącznika I;

              Komisja è1 --- ç ð przyjmuje w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 94 środki określające ï :

– kontrakty na instrumenty pochodne wymienione w sekcji C 7 załącznika I o właściwościach odmiennych od innych pochodnych instrumentów finansowych uwzględniając, między innymi, czy są one rozliczane przez uznane izby rozrachunkowe Ö rozliczeniowe Õ czy Ö też Õ podlegają wezwaniu do zapłaty w spekulacyjnej transakcji różnicowej Ö regularnym wezwaniom do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego Õ ;

– kontrakty na instrumenty pochodne wymienione w sekcji C 10 załącznika I o właściwościach odmiennych od innych pochodnych instrumentów finansowych, uwzględniając między innymi, czy podlegają one obrotowi na rynku regulowanym lub MTF, są rozliczane przez uznane izby rozrachunkowe Ö rozliczeniowe Õ albo czy podlegają wezwaniu do zapłaty w spekulacyjnej transakcji różnicowejÖ regularnym wezwaniom do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego Õ;

              23)„usługa dodatkowa” oznacza każdą usługę wymienioną w sekcji B załącznika I;

              34)„doradztwo inwestycyjne” oznacza świadczenie na rzecz klienta usług osobistego polecenia, czy to na jego prośbę, czy z inicjatywy Ö firmy Õ przedsiębiorstwa inwestycyjnejgo w odniesieniu do jednej lub większej liczby transakcji dotyczących instrumentów finansowych;

45)„realizacja zleceń w imieniu klientów” oznacza działanie prowadzące do zawarcia w imieniu klientów umowy kupna lub sprzedaży jednego lub większej liczby instrumentów finansowych ð . Realizacja zleceń obejmuje zawieranie umów sprzedaży instrumentów finansowych wyemitowanych przez instytucję kredytową lub firmę inwestycyjną w momencie ich emisji ï;

              56)„transakcje na własny rachunek” oznaczają obrót kapitałem własnym skutkujący zawarciem transakcji dotyczącej jednego lub większej liczby instrumentów finansowych;

              7)„podmiot giełdowy prowadzący regularną działalność w oparciu o ustalone zasady” oznacza przedsiębiorstwo inwestycyjne, które w sposób zorganizowany, częsty i systematyczny, na własny rachunek realizuje zlecenia klientów poza rynkiem regulowanym czy MTF;

              68)„animator rynku” oznacza osobę, która systematycznie działa Ö na Õ z dala od rynkachów finansowych, wykazując wolę prowadzenia na własny rachunek transakcji kupna i sprzedaży instrumentów finansowych, w oparciu o kapitał własny wyceniony według ustalanych przez Ö siebie Õ podmiot cen;

              79)„zarządzanie portfelem” oznacza zarządzanie portfelami zgodnie z mandatem udzielonym przez klientów w oparciu o zasadę uznania klienta, gdzie pakiety te obejmują jeden lub większą liczbę instrumentów finansowych;

              810)„klient” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, na której rzecz Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae świadczy usługi inwestycyjne i/lub dodatkowe;

              911)„klient branżowy” oznacza klienta wypełniającego kryteria ustanowione w załączniku II;

              102)„klient detaliczny” oznacza klienta, który nie jest klientem branżowym;

              13)„ podmiot gospodarczy” osobę lub osoby, które zarządzają i/lub prowadzą działalność rynku regulowanego. Podmiotem gospodarczym może być rynek regulowany;

              14)„rynek regulowany” oznacza wielostronny system realizowany i/lub zarządzany przez podmiot gospodarczy, który kojarzy lub ułatwia kojarzenie wielu transakcji kupna i sprzedaży instrumentów finansowych – w systemie i zgodnie z regułami innymi niż uznaniowe – w sposób skutkujący zawarciem kontraktu dotyczącego instrumentów finansowych dopuszczonych do obrotu na podstawie reguł i/lub systemów oraz które są uprawnione i funkcjonują w sposób systematyczny, zgodnie z przepisami tytułu III;

              15)„wielostronne platformy obrotu (MTF)” oznaczają wielostronny system, obsługiwany przez przedsiębiorstwo inwestycyjne lub podmiot gospodarczy, który kojarzy transakcje strony trzeciej w dziedzinie kupna i sprzedaży instrumentów finansowych – w systemie i zgodnie z regułami innymi niż uznaniowe – w sposób skutkujący zawarciem kontraktu zgodnie z przepisami tytułu II;

ò nowy

             

              11)     „rynek na rzecz wzrostu MŚP” oznacza MTF, która została zarejestrowana jako rynek na rzecz wzrostu MŚP zgodnie z art. 35;

              12)     „małe i średnie przedsiębiorstwo” oznacza, do celów niniejszej dyrektywy, przedsiębiorstwo o średniej rynkowej kapitalizacji mniejszej niż 100 000 000 EUR na podstawie notowań z końca roku w trzech ostatnich latach kalendarzowych;

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

              1316)„zlecenie Ö z limitem ceny Õ limitowane” oznacza zlecenie kupna lub sprzedaży instrumentów finansowych według określonego limitu cenowego lub po Ö korzystniejszej Õ cenie wyższej i o ustalonej wielkości;

              1417)„instrumenty finansowe” oznaczają instrumenty określone w sekcji C załącznika I;

              2118)„zbywalne papiery wartościowe” oznaczają te rodzaje papierów wartościowych, które podlegają negocjowaniu na rynku kapitałowym, z wyjątkiem instrumentów płatniczych, takich jak:

            a) akcje w spółkach oraz innego rodzaju papiery wartościowe ekwiwalentne do akcji w spółkach, spółkach osobowych lub innych podmiotach, a także wpływy gotówkowe depozytariuszy w odniesieniu do akcji;

            b) akcji i innych form zadłużenia w papierach wartościowych, w tym wpływy gotówkowe depozytariuszy w odniesieniu do takich papierów wartościowych;

            c) dowolnego rodzaju inne papiery wartościowe dające prawo nabywania lub zbywania, takie jak zbywalne papiery wartościowe albo powodujące rozliczanie środków pieniężnych przez odniesienie do zbywalnych papierów wartościowych, dewiz, stóp procentowych lub stóp zwrotu, towarów, albo innego rodzaju indeksów lub aktywów;

              1519)„instrumenty rynku pieniężnego” oznaczają te rodzaje instrumentów, które są zazwyczaj przedmiotem obrotu na rynku pieniężnym, takie jak bony skarbowe, świadectwa depozytowe i komercyjne papiery wartościowe, z wyłączeniem instrumentów płatniczych;

              1620)„rodzime pPaństwo cCzłonkowskie Ö pochodzenia Õ ” oznacza:

a)      a) w przypadku Ö firm Õ przedsiębiorstw inwestycyjnych:

(i)      jeżeli Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae jest osobą fizyczną, pPaństwo cCzłonkowskie, w którym mieści się siedziba zarządu;

(ii)      jeżeli Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae jest osobą prawną, pPaństwo cCzłonkowskie, w którym mieści się siedziba Ö statutowa Õ zarządu;

(iii)     jeżeli na mocy prawa krajowego Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae nie ma siedziby statutowej, pPaństwo cCzłonkowskie, w którym mieści się siedziba zarządu;

b)      b) w przypadku rynku regulowanego, pPaństwo cCzłonkowskie, w którym zarejestrowany jest rynek regulowany, lub, jeżeli na podstawie ustawodawstwa tego pPaństwa cCzłonkowskiego nie ma siedziby statutowej, pPaństwo cCzłonkowskie, w którym mieści się siedziba zarządu rynku regulowanego;

              1721)„przyjmujące pPaństwo cCzłonkowskie” oznacza pPaństwo cCzłonkowskie inne niż rodzime pPaństwo cCzłonkowskie Ö pochodzenia Õ, w którym Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae posiada oddział lub świadczy usługi i/lub prowadzi działalność, lub pPaństwo cCzłonkowskie, w którym rynek regulowany zapewnia należyte uzgodnienia ułatwiające dostęp do prowadzenia obrotu nimi w ramach tego systemu oraz przez akcjonariuszy lub udziałowców w tym pPaństwie cCzłonkowskim;

              1822)„właściwye Ö organ Õ władze” oznacza Ö organ Õ władze powołanye przez każde pPaństwo cCzłonkowskie zgodnie z art. 48, chyba że w niniejszej dyrektywie ustalono inaczej;

              1923)„instytucje kredytowe” oznaczają instytucje kredytowe określone na podstawie dyrektywy Ö 2006/48/WE Õ 2000/12/WE;

              2024)„spółka zarządzająca przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe” oznacza spółkę zarządzającą określoną w dyrektywie Rady 85/611/EWG Ö 2009/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. Õ z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) Ö [47] Õ ;

              2125)„przedstawiciel Ö zależny Õ” oznacza osobę fizyczną lub prawną, która na podstawie pełnej i nieodwołalnej odpowiedzialności wyłącznie jednejgo Ö firmy Õ przedsiębiorstwa inwestycyjnejgo, w którejgo imieniu działa, promuje usługi inwestycyjne i/lub dodatkowe w odniesieniu do klientów lub klientów potencjalnych, otrzymuje i przekazuje wskazania Ö dyspozycje Õ lub zlecenia klientów w odniesieniu do usług inwestycyjnych lub instrumentów finansowych, umieszcza instrumenty finansowe i/lub świadczy na rzecz klienta lub potencjalnego klienta usługi doradztwa inwestycyjnego w odniesieniu do tych instrumentów finansowych lub usług;

              2226)„oddział” oznacza miejsce prowadzenia działalności, które stanowi część Ö firmy Õ przedsiębiorstwa inwestycyjnejgo, nie posiada osobowości prawnej i świadczy usługi inwestycyjne, na które udzielono zezwolenia Ö firmie Õ przedsiębiorstwu inwestycyjnejmu; wszystkie miejsca prowadzenia działalności ustanowione w tym samym pPaństwie cCzłonkowskim przez danąe Ö firmę Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnąe mające zarząd w innym pPaństwie cCzłonkowskim będą traktowane jako jedna oddział;

ê 2007/44/WE art. 3 ust. 1 (dostosowany)

              2327)„znaczny pakiet akcji” oznacza każdy posiadany bezpośrednio lub pośrednio pakiet akcji lub udział w Ö firmie Õ przedsiębiorstwie inwestycyjnejym, stanowiący 10 % lub więcej kapitału bądź praw głosu określonych w art. 9 i 10 dyrektywy 2004/109/WE, uwzględniając warunki dotyczące ich agregacji, przewidziane w art. 12 ust. 4 i ust. 5, bądź też taki, który umożliwia wywieranie znaczącego wpływu na zarządzanie danąym Ö firmą Õ przedsiębiorstwem inwestycyjnąym;

ê 2004/39/WE (dostosowany)

              2428)„przedsiębiorstwo dominujące” oznacza przedsiębiorstwo dominujące określone w art. 1 i 2 siódmej dyrektywie Rady 83/349/EWG z dnia 13 czerwca 1983 r. w sprawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych[48];

              2529)„przedsiębiorstwo zależne” oznacza przedsiębiorstwo zależne określone w art. 1 i 2 dyrektywy 83/349/EWG, w tym każde przedsiębiorstwo zależne finalnego przedsiębiorstwa dominującego;

              30)„kontrola” oznacza kontrolę zdefiniowaną w art. 1 dyrektywy 83/349/EWG.

              2631)„bliskie powiązania” oznaczają sytuację, w której dwie lub więcej osób fizycznych lub prawnych jest ze sobą powiązanych:

a)      „udziałem”, który oznacza posiadany bezpośrednio lub za pomocą stosunku kontroli udział dający prawo do ponad 20 % praw do głosowania lub kapitału przedsiębiorstwa;

b)      „kontrolą”, która oznacza związek zachodzący między przedsiębiorstwem dominującym i jego przedsiębiorstwem zależnym we wszystkich przypadkach określonych w art. 1 ust. 1 i 2 dyrektywy 83/349/EWG bądź też podobny związek między jakąkolwiek osobą fizyczną lub prawną i podmiotem gospodarczym; wszelkie przedsiębiorstwa zależne danego przedsiębiorstwa będą również uważane za podmioty zależne przedsiębiorstwa dominującego najwyższego szczebla;.

c)      sSytuacja, w której dwie lub więcej osób fizycznych lub prawnych sąjest Ö one Õ trwale związaneych z jedną i tą samą osobą przez stosunek kontroli również uważa się za bliskie powiązanie tych osób;.

ò nowy

27)    „organ zarządzający” oznacza organ zarządzający firmy pełniący funkcje nadzorcze i zarządcze, który posiada najwyższe uprawnienia decyzyjne oraz jest uprawniony do formułowania strategii firmy, jej celów oraz ogólnego kierunku działalności. Organ zarządzający obejmuje osoby, które faktycznie kierują działalnością firmy;

28)    „organ zarządzający pełniący funkcję nadzorczą” oznacza organ zarządzający pełniący swoją funkcję nadzorczą polegającą na nadzorowaniu i monitorowaniu procesu podejmowania decyzji przez kierownictwo;

29)    „kadra kierownicza wyższego szczebla” oznacza osoby, które sprawują funkcje wykonawcze w firmie oraz są odpowiedzialne za bieżące zarządzanie firmę, w tym za realizację polityki w zakresie dystrybucji przez firmę i jej pracowników usług i produktów na rzecz klientów;

30)    „handel algorytmiczny” oznacza obrót instrumentami finansowymi, w którym algorytm komputerowy automatycznie ustala indywidualne parametry zleceń, takie jak warunki uruchomienia zlecenia, moment jego realizacji, cenę lub ilość instrumentów będących przedmiotem zlecenia lub sposób zarządzania zleceniem po jego złożeniu, przy ograniczonym lub zerowym udziale człowieka. Definicja ta nie obejmuje jakichkolwiek systemów wykorzystywanych wyłącznie do celu przekierowywania zleceń z jednego systemu obrotu do innego lub do celu potwierdzania zleceń;

31)    „bezpośredni dostęp elektroniczny” w odniesieniu do systemu obrotu oznacza mechanizm, w ramach którego członek lub uczestnik systemu obrotu zezwala danej osobie na korzystnie ze swojego kodu transakcyjnego, dzięki czemu osoba ta może przekazywać drogą elektroniczną zlecenia dotyczące instrumentu finansowego bezpośrednio do systemu obrotu. Definicja ta obejmuje ten mechanizm, bez względu na to czy polega on również na wykorzystywaniu przez daną osobę infrastruktury członka lub uczestnika lub dowolnego systemu przyłączeniowego udostępnionego przez członka lub uczestnika do przekazywania zleceń;

32)    „rozporządzenie w sprawie nadużyć na rynku” oznacza rozporządzenie (WE) nr …/… Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wykorzystywania informacji wewnętrznych i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku);

33)    „praktyka sprzedaży wiązanej” oznacza oferowanie usług inwestycyjnej wraz z inną usługą lub produktem w ramach pakietu lub jako warunek tej samej umowy lub pakietu.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

è1 2008/10/WE art. 1 ust. 2 lit. b)

ð nowy

32. ð Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych dotyczących środków służących ï W celu uwzględnienia osiągnięć na rynkach finansowych oraz by zapewnić jednolite stosowanie przepisów niniejszej dyrektywy, Komisja è1 --- ç może wyjaśnić ð określeniu pewnych technicznych elementów ï definicjie ustanowionyche w ust. 1 tego Ö niniejszego Õ artykułu Ö w celu dostosowania ich do zmian na rynku Õ .

ê 2008/10/WE art. 1 ust. 2 lit. b)

Środki, o których mowa w niniejszym artykule, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 64 ust. 2.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

TYTUŁ II

ZEZWOLENIE I WARUNKI DZIAŁALNOŚCI Ö FIRM Õ PRZEDSIĘBIORSTW INWESTYCYJNYCH

ROZDZIAŁ I

WARUNKI I PROCEDURY WYDAWANIA ZEZWOLEŃ

Artykuł 5

Wymogi w zakresie udzielania zezwoleń

1. Każde pPaństwo cCzłonkowskie wymaga, aby świadczenie usług inwestycyjnych lub prowadzenie działalności inwestycyjnej w formie regularnej działalności zawodowej podlegało wymogowi uzyskania wcześniejszego zezwolenia, zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału. Zgodnie z art. 69, Zzezwolenia takiego udzielają właściwye Ö organ Õ władze rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ Ö wyznaczony zgodnie z art. 48 Õ.

2. Na mocy odstępstwa od ust. 1, pPaństwa cCzłonkowskie umożliwiają Ö operatorom Õ animatorom rynku prowadzenie MTF ð lub OTF ï pod warunkiem uprzedniego weryfikowania ich zgodności z przepisami tego rozdziału, z wyłączeniem art. 11 i 15.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 1 (dostosowany)

3. Państwa członkowskie rejestrują wszystkie Ö firmy Õ przedsiębiorstwa inwestycyjne. Rejestr jest ogólnie dostępny i zawiera informacje w sprawie usług lub działalności, do których świadczenia i prowadzenia Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae jest uprawnionae. Rejestry te uaktualnia się na bieżąco. O każdym udzielonym zezwoleniu powiadamiany jest Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (zwany dalej „EUNGiPW”) ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010[49].

EUNGiPW ustanawia wykaz wszystkich Ö firm Õ przedsiębiorstw inwestycyjnych w Unii. Wykaz ten zawiera informacje na temat usług lub działalności, do których świadczenia i prowadzenia Ö każda Õ przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae jest uprawnionae, i jest on na bieżąco uaktualniany. EUNGiPW publikuje ten wykaz na swojej stronie internetowej i aktualizuje go.

Jeżeli właściwy organ cofnął zezwolenie zgodnie z art. 8 lit. b)–d), informacja o tym fakcie jest zamieszczana w wykazie na okres pięciu lat.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

4. Każde Ppaństwo cCzłonkowskie wymaga, aby:

– każdae Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae, którae jest osobą prawną, posiadałao swoją siedzibę zarządu w tym samym pPaństwie cCzłonkowskim, co jejjego siedziba statutowa,

– każdae Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae, którae nie jest osobą prawną, lub każdae Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae, którae jest osobą prawną, ale na podstawie prawa krajowego nie posiada siedziby statutowej, posiadałao swoją siedzibę zarządu w pPaństwie cCzłonkowskim, w którym rzeczywiście prowadzi swoją działalność.

5. W przypadku przedsiębiorstw inwestycyjnych, które świadczą wyłącznie usługi doradztwa inwestycyjnego lub usługi otrzymywania i przekazywania zleceń zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 3, Państwa Członkowskie mogą zezwolić właściwym władzom na powierzenie im zadań administracyjnych, przygotowawczych lub dodatkowych dotyczących wydawania zezwoleń, zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 48 ust. 2.

Artykuł 6

Zakres udzielonego zezwolenia

1. Rodzime Państwo cCzłonkowskie Ö pochodzenia Õ zapewnia Ö dba o to Õ, żeby zezwolenie określało usługi inwestycyjne lub działalność inwestycyjną, do których świadczenia lub prowadzenia Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae jest uprawnionae. Zezwolenie może obejmować jedną lub większą liczbę usług dodatkowych wymienionych w sekcji B załącznika I. W żadnym przypadku zezwolenia nie można udzielić wyłącznie na świadczenie usług dodatkowych.

2. Ö Firma Õ Przedsiębiorstwo inwestycyjnae dążącae do uzyskania zezwolenia w celu rozszerzenia prowadzonej przez siebie działalności na dodatkowe usługi inwestycyjne lub działalność, albo usługi dodatkowe nieprzewidziane z chwilą wydawania pierwszego zezwolenia, składa wniosek o rozszerzenie zakresu zezwolenia.

3. Zezwolenie jest ważne w całej Wspólnocie Ö Unii Õ i umożliwia Ö firmie Õ przedsiębiorstwu inwestycyjnejmu świadczenie usług lub prowadzenie działalności, na którą zezwolono w całej Wspólnocie Ö Unii Õ, albo za pośrednictwem oddziału, lub korzystając ze swobody świadczenia usług.

Artykuł 7

Procedury udzielania zezwoleń i odrzucania wniosków o udzielenie zezwolenia

1. Właściwye Ö organ Õ władze nie wydajeą zezwolenia, chyba że i do czasu gdy nie zostanie muim udowodnione, że wnioskodawca wypełnia wszystkie wymogi nałożone na podstawie przepisów przyjętych zgodnie z niniejszą dyrektywą.

2. Ö Firma Õ Przedsiębiorstwo inwestycyjnae dostarcza wszelkich wymaganych informacji, w tym dotyczących programu działalności, między innymi przewidywanych rodzajów działalności i struktury organizacyjnej, niezbędnych do umożliwienia właściwemuym Ö organowi Õ władzom upewnienie się, że z chwilą wydania pierwszego zezwolenia Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae ustanowiłao wszystkie niezbędne uzgodnienia w celu wypełnienia zobowiązań określonych na podstawie przepisów tego rozdziału.

3. Wnioskodawca jest powiadamiany w terminie sześciu miesięcy od złożenia kompletnego wniosku o tym, czy zezwolenie zostało wydane.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 2 (dostosowany)

ð nowy

4. W celu zapewnienia spójności harmonizacji niniejszego artykułu oraz art. 9 ust. 2–4, art. 10 ust. 1 i 2, EUNGiPW może opracowywać ð opracowuje ï projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu uściślenia:

a)      informacji, jakie należy przekazać właściwemu organowi na mocy art. 7 ust. 2, w tym programu działania;

ð b)  zadań komitetów ds. nominacji wymaganych na podstawie art. 9 ust. 2 ï

c)b)   wymogów, jakie mają zastosowanie do zarządzania Ö firmą Õ przedsiębiorstwem inwestycyjnąym zgodnie z art. 9 ust. 84, oraz informacji dotyczących powiadomienia zgodnie z art. 9 ust. 52;

d)c)   wymogów mających zastosowanie do akcjonariuszy i wspólników posiadających znaczne pakiety akcji, jak również przeszkód, które mogą uniemożliwiać właściwemu organowi skuteczne wykonywanie funkcji nadzorczych zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2.

ðEUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2016 r.]. ï

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z Ö procedurą określoną w Õ art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Ö 5. Õ W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania art. 7 ust. 2 i art. 9 ust. 2, EUNGiPW może opracowywać ð opracowuje ï projekty wykonawczych standardów technicznych w celu określenia standardowych formularzy, szablonów i procedur dotyczących powiadomień lub przekazywania informacji przewidzianych w tych art.ykułach Ö 7 ust. 2 i art. 9 ust. 5 Õ .

ðEUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2016 r.]. ï

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie trzecim Ö pierwszym Õ , zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

Artykuł 8

Cofnięcie zezwolenia

Właściwye Ö organ Õ władze możegą cofnąć zezwolenie wydane Ö firmie Õ przedsiębiorstwu inwestycyjnejmu, jeżeli Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae:

a)      nie wykorzystauje zezwolenia w terminie 12 miesięcy, wyraźnie zrzeknie się wypowiada zezwoleniae lub nie świadczy żadnych usług inwestycyjnych, ani nie prowadzi działalności inwestycyjnej w terminie poprzedzających sześciu miesięcy, chyba że w takich przypadkach dane pPaństwo cCzłonkowskie przewidziało możliwość wygaśnięcia zezwolenia;

b)      uzyskała zezwolenie, składając fałszywe oświadczenia lub w jakikolwiek inny sposób sprzeczny z prawem;

c)      nie wypełnia już warunków, na podstawie których podstawie wydano zezwolenie, takich jak zgodność z warunkami wymienionymi w dyrektywie 93/6/EWG Ö 2006/49/WE Õ ;

d)      poważnie i systematycznie narusza przepisy przyjęte zgodnie z niniejszą dyrektywą, rządzące warunkami działalności Ö firmy Õ przedsiębiorstwa inwestycyjnejgo;

e)      zalicza się do przypadków, w których prawo krajowe, w odniesieniu do spraw wykraczających poza zakres zastosowania niniejszej dyrektywy, przewiduje cofnięcie zezwolenia.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 3

EUNGiPW powiadamiany jest o każdym przypadku cofnięcia zezwolenia.

ê 2004/39/WE

Artykuł 9

Organ zarządzającyOsoby efektywnie prowadzące działalność

1. Państwa Członkowskie wymagają, aby osoby efektywnie prowadzące działalność przedsiębiorstwa inwestycyjnego cieszyły się nieposzlakowaną opinią i posiadały doświadczenie wystarczające do zapewnienia należytego i ostrożnego zarządzania przedsiębiorstwem inwestycyjnym.

Jeżeli animator rynku dążący do uzyskania zezwolenia na prowadzenie MTF oraz jeśli osoby efektywnie prowadzące działalność w zakresie MTF są tymi samymi osobami, które efektywnie prowadzą działalność w ramach rynku regulowanego, uznaje się je za wypełniające wymogi ustanowione w akapicie pierwszym.

ò nowy

1. Państwa członkowskie wymagają, aby wszyscy członkowie organu zarządzającego firmy inwestycyjnej w każdym czasie cieszyli się należycie nieposzlakowaną opinią, posiadali wystarczającą wiedzę, umiejętności i doświadczenie oraz poświęcali wystarczająco dużo czasu na wykonywanie swoich obowiązków. Państwa członkowskie zapewniają w szczególności wypełnianie przez członków organu zarządzającego następujących wymogów:

a)           członkowie organu zarządzającego poświęcają wystarczająco dużo czasu na sprawowanie swoich funkcji w firmie inwestycyjnej.

Nie sprawują jednocześnie więcej niż jednej z następujących kombinacji funkcji:

(i) jednej funkcji dyrektora wykonawczego z dwoma funkcjami dyrektora niewykonawczego

(ii) czterech funkcji dyrektora niewykonawczego.

Funkcje dyrektora wykonawczego lub niewykonawczego sprawowane w ramach tej samej grupy uznaje się za jedną funkcję dyrektorską.

Właściwe organy mogą zezwolić członkowi organu zarządzającego firmy inwestycyjnej na łącznie większej liczby funkcji dyrektorskich niż dopuszczają to przepisy poprzedniego akapitu, uwzględniając indywidualne okoliczności oraz charakter, skalę i złożoność działalności firmy inwestycyjnej.

b)           organ zarządzający posiada wystarczający zasób zbiorowej wiedzy, umiejętności i doświadczenia pozwalający mu zrozumieć istotę działalności firmy inwestycyjnej, a zwłaszcza główne ryzyko z nią związane.

c)           każdy członek organu zarządzającego postępuje w sposób uczciwy i rzetelny, zachowując przy tym niezależny osąd, aby móc skutecznie oceniać i kwestionować decyzje kadry kierowniczej wyższego szczebla.

Państwa członkowskie nakładają na firmy inwestycyjne obowiązek przeznaczania odpowiednich zasobów na potrzeby wprowadzenia do pracy oraz szkolenia członków organu zarządzającego.

Jeżeli operator rynku ubiegający się o uzyskanie zezwolenia na prowadzenie MTF lub OTF i osoby faktycznie kierujące działalnością MTF lub OTF są tożsame z członkami organu zarządzającego rynku regulowanego, uznaje się, że osoby te wypełniają wymogi ustanowione w akapicie pierwszym.

2. Państwa członkowskie nakładają na firmy inwestycyjne obowiązek – w przypadku gdy jest to właściwe i proporcjonalne w kontekście charakteru, skali i złożoności prowadzonej przez nie działalności – powołania komitatu ds. nominacji w celu oceny spełnienia wymogów określonych w ust. 1 oraz wydawania, w razie konieczności, zaleceń w oparciu o wyniki tej oceny. W skład komitetu ds. nominacji wchodzą członkowie organu zarządzającego, którzy nie pełnią żadnych funkcji wykonawczych w danej instytucji. W przypadku gdy w świetle krajowego prawa organ zarządzający nie posiada żadnych kompetencji przy wyznaczaniu swoich członków przepisów niniejszego ustępu nie stosuje się.

3. Państwa członkowskie nakładają na firmy inwestycyjne wymóg uwzględniania różnorodności jako jednego z kryteriów wyboru członków organu zarządzającego. W szczególności, biorąc pod uwagę wielkość swojego organu zarządzającego, firmy inwestycyjne wprowadzają politykę promującą różnorodność w organie zarządzającym pod względem płci, wieku, wykształcenia, doświadczenia zawodowego i pochodzenia geograficznego.

4.         EUNGiPW opracowuje projekty standardów regulacyjnych w celu sprecyzowania następujących kwestii:

a)           pojęcia obowiązku poświęcania przez członka organu zarządzającego wystarczająco dużo czasu na wykonywanie swoich funkcji w odniesieniu do indywidualnych okoliczności oraz charakteru, skali i złożoności działalności firmy inwestycyjnej, które właściwe organy muszą uwzględnić przy wydawaniu członkowi organu zarządzającego zezwolenia na łącznie większej liczby funkcji dyrektorskich niż jest to dopuszczalne na podstawie przepisów określonych w ust. 1 lit. a);

b)           pojęcia wystarczającego zasobu zbiorowej wiedzy, umiejętności i doświadczania organu zarządzającego, o którym mowa w ust. 1 lit. b);

c)           pojęcia uczciwości, rzetelności i niezależnego osądu członka organu zarządzającego, o których mowa w ust. 1 lit. b);

d)           pojęcia odpowiednich zasobów ludzkich i finansowych przeznaczonych na potrzeby wprowadzenia do pracy i szkolenia członków organu zarządzającego;

e)           pojęcia różnorodności, którą należy uwzględnić przy wyborze członków organu zarządzającego.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2014 r.]

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

52. Państwa cCzłonkowskie wymagają od Ö firmy Õ przedsiębiorstwa inwestycyjnejgo powiadamiania właściwegoych Ö organu Õ władz ð o wszystkich członkach swojego organu zarządzającego ï oraz o wszelkich zmianach w jego składzie zarządzaniu oraz przekazywania wszelkich informacji niezbędnych do dokonania oceny, czy ð firma spełnia wymogi określone w ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu ï nowy personel powołany do zarządzania przedsiębiorstwem cieszy się nieposzlakowaną opinią i posiada odpowiednie doświadczenie.

ò nowy

6. Państwa członkowskie wymagają od organu zarządzającego firmy inwestycyjnej zapewnienia zarządzania firmą w należyty i ostrożny sposób oraz w sposób, który sprzyja integralności rynku i interesom jej klientów. W tym celu organ zarządzający:

a)           określa, zatwierdza i nadzoruje cele strategiczne firmy,

b)           określa, zatwierdza i nadzoruje organizację firmy, w tym umiejętności, wiedzę ogólną i specjalistyczną wymaganą od personelu, zasoby, procedury oraz mechanizmy świadczenia usług i prowadzenia działalności przez firmę, z uwzględnieniem charakteru, skali i złożoności jej działalności oraz wszystkich wymogów, które firma musi spełniać,

c)           określa, zatwierdza i nadzoruję politykę w zakresie usług, działalności, produktów i operacji oferowanych lub prowadzonych przez firmę, z uwzględnieniem poziomu tolerancji firmy na ryzyko oraz charakterystyki i potrzeb klientów, na rzecz których będą one oferowane lub prowadzone, w tym przeprowadza w stosownych przypadkach odpowiednie testy warunków skrajnych;

d)           zapewnia skuteczny nadzór nad kadrą kierowniczą wyższego szczebla.

Organ zarządzający monitoruje i okresowo ocenia skuteczność organizacji firmy inwestycyjnej oraz adekwatność zasad świadczenia usług na rzecz klientów oraz podejmuje stosowne kroki w celu wyeliminowania wszelkich uchybień.

Członkom organu zarządzającego pełniącego funkcję nadzorczą zapewnia się odpowiedni dostęp do informacji i dokumentów niezbędnych w celu sprawowania nadzoru nad procesem podejmowania decyzji przez kadrę kierowniczą i monitorowania tego procesu.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

73. Właściwye Ö organ Õ władze odmawiają zezwolenia, jeżeli nie jestsą pewnye, czy osoby Ö faktycznie kierujące Õ efektywnie prowadzące działalnościąć Ö firmy Õ przedsiębiorstwa inwestycyjnejgo cieszą się nieposzlakowaną opinią i posiadają odpowiednie doświadczenie lub jeżeli występuje obiektywne i wyraźne uzasadnienie domniemania, że zmiany proponowane w odniesieniu do zarządu przedsiębiorstwa Ö organ zarządzający firmy może Õ stwarzaćją zagrożenie dla jejjego Ö skutecznego Õ , należytego i ostrożnego zarządzania ð oraz należytego uwzględnienia interesów jej klientów i kwestii integralności rynku ï.

84. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby zarządzaniem Ö firmami Õ przedsiębiorstwami inwestycyjnymi zajmowały się przynajmniej dwie osoby wypełniające wymogi ustanowione w ust. 1.

W drodze odstępstwa od akapitu pierwszego, pPaństwa cCzłonkowskie mogą wydawać zezwolenia Ö firmom Õ przedsiębiorstwom inwestycyjnym, które są osobami fizycznymi, lub Ö firmom Õ przedsiębiorstwom inwestycyjnym, które są osobami prawnymi zarządzanymi przez jedną osobę fizyczną, zgodnie z regułami statutowymi i prawami krajowymi Ö przepisami krajowego prawa Õ. Niemniej jednak pPaństwa cCzłonkowskie wymagają, aby:

(i)           ustanowić alternatywne uzgodnienia Ö rozwiązania Õ, które zapewniają należyte i ostrożne zarządzaniem takimi przedsiębiorstwami Ö firmami Õ inwestycyjnymi. ð oraz odpowiednie uwzględnienie interesów klientów oraz kwestii integralności rynku; ï

(ii)          ð zainteresowane osoby fizyczne cieszyły się należycie nieposzlakowaną opinią, posiadały wystarczającą wiedzę, umiejętności i doświadczenie oraz poświęcały wystarczająco dużo czasu na wykonywanie swoich obowiązków. ï

Artykuł 10

Akcjonariusze i wspólnicy Ö udziałowcy Õ posiadający znaczne pakiety akcji

1. Właściwe Ö organy Õ władze nie wydają zezwolenia na świadczenie usług inwestycyjnych lub prowadzenie działalności inwestycyjnej do chwili, gdy nie zostaną powiadomione o tożsamości akcjonariuszy lub podmiotów gospodarczych Ö udziałowców Õ , bezpośrednich lub pośrednich, będących osobami fizycznymi lub prawnymi, posiadającymi znaczne pakiety akcji, i nie otrzymają danych na temat wartości takich pakietów akcji.

Właściwe Ö organy Õ władze odmawiają wydania zezwolenia, jeśli, mając na uwadze potrzebę zapewnienia należytego i ostrożnego zarządzania Ö firmą Õ przedsiębiorstwem inwestycyjnąym, nie są przekonane co do kwalifikacji wyżej wspomnianych akcjonariuszy lub udziałowców.

W przypadku bliskich powiązań między Ö firmą Õ przedsiębiorstwem inwestycyjnąym i inną osobą prawną lub fizyczną, właściwe Ö organy Õ władze wydają zezwolenie tylko wówczas, gdy powiązania te nie stanowią przeszkody w skutecznym wykonywaniu funkcji nadzorczych właściwych Ö organów Õ władz.

2. Właściwe Ö organy Õ władze odmawiają wydania zezwolenia również wtedy, gdy skuteczne wykonywanie funkcji nadzoru nie jest możliwe z powodu przepisów ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych państwa trzeciego mających zastosowanie do jednej lub więcej osób fizycznych lub prawnych, z którymi Ö firma Õ przedsiębiorstwo posiada bliskie powiązania, bądź też z powodu trudności w stosowaniu takich przepisów.

ò nowy

3. Państwa członkowskie wymagają, aby – w sytuacji gdy istnieje duże prawdopodobieństwo, że wpływ wywierany przez osoby określone w ust. 1 akapit pierwszy przyniesie uszczerbek należytemu i ostrożnemu zarządzaniu firmą inwestycyjną – właściwy organ podejmował stosowne środki w celu doprowadzenia do zakończenia tej sytuacji.

Środki te mogą obejmować wnioski o wydanie nakazów sądowych lub nałożenie sankcji wobec osób na stanowiskach kierowniczych i odpowiedzialnych za zarządzanie lub zawieszenie wykonywania praw głosu przysługujących z akcji posiadanych przez danych akcjonariuszy lub udziałowców.

ê 2007/44/WE art. 3 ust. 2 (dostosowany)

Ö Artykuł 11 Õ

ÖPowiadomienie o planowanych nabyciach Õ

13. Państwa członkowskie wymagają, by każda osoba fizyczna lub prawna, bądź kilka takich osób działających w porozumieniu (zwana (zwane) dalej „potencjalnym nabywcą”), która postanowiła (które postanowiły) nabyć, bezpośrednio lub pośrednio, znaczny pakiet akcji w Ö firmie Õ przedsiębiorstwie inwestycyjnejym lub zwiększyć, bezpośrednio lub pośrednio, taki posiadany znaczny pakiet akcji w Ö firmie Õ przedsiębiorstwie inwestycyjnejym, w wyniku czego proporcja Ö udział Õ posiadanych praw głosu lub posiadanego kapitału osiągnie bądź przekroczy 20 %, 30 % lub 50 % albo Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae stanie się przedsiębiorstwem zależnym takiej osoby (takich osób), (co zwane jest dalej „planowanym nabyciem”), uprzednio poinformowała (poinformowały) na piśmie właściwy organ dla Ö firmy Õ przedsiębiorstwa inwestycyjnejgo, w którym zamierza ona (zamierzają one) nabyć lub zwiększyć znaczny pakiet akcji, o wielkości tego pakietu oraz przekazała (przekazały) istotne informacje, o których mowa w art. 13 ust. 410b ust. 4.

Państwa członkowskie wymagają, by każda osoba fizyczna lub prawna, która postanowiła zbyć, bezpośrednio lub pośrednio, znaczny pakiet akcji w Ö firmie Õ przedsiębiorstwie inwestycyjnejym, uprzednio pisemnie powiadomiła właściwe organy, informując je o wielkości tego pakietu. Osoba taka powiadamia również właściwe organy o podjęciu decyzji o zmniejszeniu posiadanego znacznego pakietu akcji w taki sposób, że udział praw głosu lub posiadanego przez nią kapitału spadnie wówczas poniżej 20 %, 30 % bądź 50 % lub Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae przestanie być jej przedsiębiorstwem zależnym.

Państwa członkowskie nie muszą stosować progu 30 %, jeżeli w związku z art. 9 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2004/109/WE stosują próg w wysokości jednej trzeciej.

Decydując, czy kryteria dotyczące znacznego pakietu akcji, o którym mowa w Ö art. 10 oraz w Õ niniejszym artykule, są spełnione, państwa członkowskie nie biorą pod uwagę praw głosu ani akcji, które przedsiębiorstwa inwestycyjne lub instytucje kredytowe mogą posiadać w wyniku gwarantowania emisji instrumentów finansowych i/lub subemisji instrumentów finansowych z gwarancją przejęcia emisji uwzględnionych w punkcie 6 sekcji A załącznika I do niniejszej dyrektywy, pod warunkiem że prawa nie są wykonywane ani używane w inny sposób w celu ingerencji w zarządzanie przez emitenta oraz że prawa głosu lub akcje zostaną zbyte w ciągu roku od daty nabycia.

24. Właściwe organy współpracują ze sobą w zakresie pełnej konsultacji podczas dokonywania oceny nabycia zgodnie z art. 13 ust. 110b ust. 1 (zwanej dalej „oceną”), jeśli potencjalny nabywca jest:

a)      instytucją kredytową, zakładem ubezpieczeń, zakładem reasekuracji lub Ö firmą Õ przedsiębiorstwem inwestycyjnąym bądź „spółką zarządzającą UCITS”, posiadającą (posiadającym) zezwolenie na prowadzenie działalności w innym państwie członkowskim lub w sektorze innym niż sektor, w którym ma nastąpić nabycie;

b)      przedsiębiorstwem dominującym instytucji kredytowej, zakładu ubezpieczeń, zakładu reasekuracji lub Ö firmy Õ przedsiębiorstwa inwestycyjnejgo bądź spółki zarządzającej UCITS, posiadającej (posiadającego) zezwolenie na prowadzenie działalności w innym państwie członkowskim lub w sektorze innym niż sektor, w którym ma nastąpić transakcja nabycia; lub

c)      osobą fizyczną lub prawną kontrolującą instytucję kredytową, zakład ubezpieczeń, zakład reasekuracji lub Ö firmę Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnąe bądź spółkę zarządzającą UCITS, posiadającą (posiadające) zezwolenie na prowadzenie działalności w innym państwie członkowskim lub w sektorze innym niż sektor, w którym ma nastąpić transakcja nabycia.

Właściwe organy bez nieuzasadnionej zwłoki dostarczają sobie nawzajem wszelkich informacji niezbędnych lub istotnych dla oceny. W tym zakresie właściwe Ö organy Õ władze przekazują sobie na żądanie wszelkie wymagane informacje, a także przekazują istotne informacje z własnej inicjatywy. Decyzja właściwego organu, który wydał zezwolenie Ö firmie Õ przedsiębiorstwu inwestycyjnejmu, którejgo akcje mają zostać nabyte, zawiera wszelkie opinie lub zastrzeżenia wyrażone przez właściwy organ odpowiedzialny za nadzór nad potencjalnym nabywcą.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

35. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby, jeżeli Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae posiada wiedzę na temat nabywania lub zbywania pakietów kapitału akcyjnego, które powoduje, że pakiety akcji przekraczają lub kształtują się poniżej wartości progów wskazanych w ust. 13 akapit pierwszy, takaie Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae wypełniłao obowiązek bezzwłocznego powiadomienia właściwych Ö organów Õ władz.

Przynajmniej raz w roku Ö firmy Õ przedsiębiorstwa inwestycyjne przekazują właściwym Ö organom Õ władzom nazwiska akcjonariuszy i udziałowców posiadających znaczne pakiety akcji i wielkość tych pakietów akcji wykazane np. w informacjach otrzymywanych na corocznym walnym zgromadzeniu akcjonariuszy lub w wyniku przestrzegania przepisów wykonawczych stosowanych w odniesieniu do spółek notowanych na giełdzie.

46. Państwa członkowskie wymagają, aby – w sytuacji gdy istnieje dużo prawodopodobieństwo, że wpływ wywierany przez osoby określone w ust. 1 akapit pierwszy przyniesie uszczerbek należytemu i ostrożnemu zarządzaniu firmą inwestycyjną – właściwy organ podejmował stosowne środki w celu doprowadzenia do zakończenia tej sytuacji.

Do środków takich mogą należeć np. nakazy sądowe i/lub nałożenie sankcji wobec osób na stanowiskach kierowniczych i odpowiedzialnych za zarządzanie lub zawieszenie wykonywania praw do głosowania akcji objętych przez danych akcjonariuszy lub udziałowców.

Podobne środki Ö Państwa członkowskie wymagają, aby właściwe organy podejmowały podobne środki do tych, o których mowa w art. 10 ust. 3, Õ podejmuje się w odniesieniu do osób, które nie wypełniły zobowiązania wcześniejszego powiadomienia odnoszącego się do nabywania lub podwyższania znacznego pakietu akcji. Jeżeli pakiet akcji jest nabywany pomimo sprzeciwu właściwych władz, bez względu na wszelkie inne przyjęte sankcje, pPaństwa cCzłonkowskie przewidują zawieszenie wykonania odnośnych praw do głosowania, unieważnienie oddanych głosów lub możliwość ich anulowania.

ê 2007/44/WE art. 3 ust. 3 (dostosowany)

Artykuł 1210a

Okres oceny

1. Właściwe organy na piśmie potwierdzają potencjalnemu nabywcy odbiór powiadomienia wymaganego zgodnie z art. 11 ust. 13 akapit pierwszy niezwłocznie po otrzymaniu tego powiadomienia, jak również od możliwego późniejszego otrzymania informacji określonych w ust. 2 niniejszego artykułu, a w żadnym razie nie później niż w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania go.

Właściwe organy mają maksymalnie sześćdziesiąt dni roboczych od dnia pisemnego potwierdzenia odbioru powiadomienia i wszystkich dokumentów, których załączenie do powiadomienia jest wymagane przez państwo członkowskie na podstawie wykazu określonego w art. 1310b ust. 4 (zwanych dalej „okresem oceny”) na przeprowadzenie oceny.

Właściwe organy powiadamiają potencjalnego nabywcę o terminie, w którym upływa okres oceny, w chwili potwierdzenia odbioru.

2. Podczas okresu oceny i nie później niż pięćdziesiątego roboczego dnia okresu oceny właściwe organy mogą w razie konieczności zwrócić się o dalsze informacje potrzebne do ukończenia oceny. Prośbę tę przekazuje się na piśmie z wyszczególnieniem dodatkowych niezbędnych informacji.

Bieg okresu oceny zostaje wstrzymany na czas od dnia przekazania prośby o informacje przez właściwy organ do dnia otrzymania odpowiedzi od potencjalnego nabywcy. Czas wstrzymania nie może przekroczyć dwudziestu dni roboczych. Jakiekolwiek kolejne prośby o uzupełnienie lub wyjaśnienie informacji są przekazywane przez właściwy organ według uznania, jednak nie mogą powodować wstrzymania biegu okresu oceny.

3. Właściwe organy mogą przedłużyć czas wstrzymania, o którym mowa w ust. 2 akapit drugi, do trzydziestu dni roboczych Ö , jeżeli potencjalny nabywca Õ Ö jest jedną z następujących osób Õ :

a)      Öosobą fizyczną lub prawną Õ jeśli, Ö której siedziba Õ potencjalnego nabywcy znajduje się poza Wspólnotą Ö Unią Õ lub jeśli kontrolę regulacyjną nad potencjalnym nabywcą sprawuje organ któray podlega regulacji spoza Wspólnoty Ö Unią Õ ; lub

b)      jeżeli potencjalny nabywca jest osobą fizyczną lub prawną i nie podlega nadzorowi zgodnie z niniejszą dyrektywą, dyrektywą 85/611/EWG, dyrektywą 92/49/EWG[50], dyrektywą 2002/83/WE, Ö dyrektywą 2009/65/WE Õ ,dyrektywą 2005/68/WE[51] Ö dyrektywą 2009/138/WE Õ lub dyrektywą 2006/48/WE[52].

4. Jeśli po zakończeniu oceny właściwy organ postanowi wyrazić sprzeciw wobec planowanego nabycia, informuje o tym potencjalnego nabywcę na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych, ale przed upływem okresu oceny, podając powody takiej decyzji. Zgodnie z prawym krajowym odpowiednie uzasadnienie takiej decyzji może zostać upublicznione na żądanie potencjalnego nabywcy. Nie uniemożliwia to państwu członkowskiemu, aby zezwoliło właściwemu organowi na jego ujawnienie bez żądania potencjalnego nabywcy.

5. Jeśli przed upływem okresu oceny właściwy organ nie wyrazi na piśmie sprzeciwu wobec planowanego nabycia, uznaje się, że planowane nabycie zostało zatwierdzone.

6. Właściwy organ może ustalić maksymalny termin na sfinalizowanie planowanego nabycia i przedłużyć go w odpowiednich przypadkach.

7. Państwa członkowskie nie mogą ustanowić bardziej restrykcyjnych wymogów w odniesieniu do powiadomienia właściwych organów i zatwierdzenia przez nie bezpośredniego lub pośredniego nabycia praw głosu lub kapitału niż wymogi określone w niniejszej dyrektywie.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 4 (dostosowany)

8. W celu zapewnienia spójności harmonizacji niniejszego artykułu EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych, aby sporządzić wyczerpujący wykaz informacji, o których mowa w ust. 4 i które potencjalni nabywcy muszą umieścić w swoich powiadomieniach, bez uszczerbku dla ust. 2.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 1 stycznia 2014 r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z Ö procedurą określoną w Õ art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania art. 10, 10a i 10b EUNGiPW opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych, aby ustanowić standardowe formularze, szablony i procedury dla procesu konsultacji między odpowiednimi właściwymi organami, o którym mowa w art. 1110 ust. 24.

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 1 stycznia 2014 r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie czwartym, zgodnie z procedurą określoną w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ê 2007/44/WE art. 3 ust. 3 (dostosowany)

ð nowy

Artykuł 1310b

Ocena

1. W ramach oceny powiadomienia przewidzianego w art. 1110 ust. 13 oraz informacji, o których mowa w art. 1210a ust. 2, właściwy organ, dla zapewnienia należytego i ostrożnego zarządzania Ö firmą Õ przedsiębiorstwem inwestycyjnąym, którego akcje mają zostać nabyte, oraz mając na względzie prawdopodobny wpływ potencjalnego nabywcy na przedsiębiorstwo Ö firmę Õ inwestycyjnąe, ocenia potencjalnego nabywcę oraz bezpieczeństwo finansowe planowanego nabycia na podstawie wszystkich poniższych kryteriów:

a)      reputacja potencjalnego nabywcy;

b)      reputacja i doświadczenie wszelkich osób, które będą kierować działalnością przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo w wyniku planowanego nabycia;

c)      dobra kondycja finansowa potencjalnego nabywcy, w szczególności w odniesieniu do rodzaju działalności prowadzonej i planowanej przez przedsiębiorstwo Ö firmę Õ inwestycyjnąe, którejgo akcje mają zostać nabyte;

d)      Ö kwestii tego, Õ czy przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae będzie w stanie spełnić, jak również spełniać w przyszłości, wymogi oceny ostrożnościowej wynikające z niniejszej dyrektywy, a w odpowiednich przypadkach również z innych dyrektyw, zwłaszcza dyrektywy 2002/87/WE i 2006/49/WE, a także, czy struktura grupy, której będzie częścią, umożliwia sprawowanie skutecznego nadzoru, skuteczną wymianę informacji między właściwymi organami oraz podział odpowiedzialności pomiędzy właściwymi organami;

e)      Ö kwestii tego, Õ czy istnieją uzasadnione powody, aby podejrzewać, iż w związku z planowanym nabyciem dokonano lub usiłowano dokonać prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu w rozumieniu art.1 dyrektywy 2005/60/WE lub czy proponowane nabycie może zwiększyć takie ryzyko.

W celu uwzględnienia przyszłych zmian i zapewnienia jednolitego stosowania niniejszej dyrektywy Komisja ð Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych w odniesieniu do ï może przyjąć środkówi wykonawcze służącyche dostosowaniu kryteriów oceny określonych w pierwszym akapicie niniejszego ustępu, działając zgodnie z procedurą, o które mowa w art. 64 ust. 2.

2. Właściwy organ może wyrazić sprzeciw wobec planowanego nabycia jedynie wówczas, gdy na podstawie kryteriów określonych w ust. 1 istnieją ku temu uzasadnione powody lub jeżeli informacje dostarczone przez potencjalnego nabywcę są niekompletne.

3. Państwa członkowskie nie narzucają żadnych wstępnych warunków dotyczących wielkości pakietów, jakie muszą być nabywane, ani nie umożliwiają swoim właściwym organom oceny planowanego nabycia pod kątem potrzeb ekonomicznych rynku.

4. Państwa członkowskie publicznie udostępniają wykaz informacji, które są niezbędne do przeprowadzenia oceny oraz muszą być przekazane właściwym organom w chwili powiadomienia, o którym mowa w art. 1110 ust. 13. Zakres wymaganych informacji musi być proporcjonalny i dostosowany do charakteru potencjalnego nabywcy i planowanego nabycia. Państwa członkowskie nie wymagają informacji, które nie są istotne dla przeprowadzenia oceny ostrożnościowej.

5. Bez uszczerbku dla art. 1210a ust. 1, 2 i 3, w przypadku gdy właściwy organ otrzyma powiadomienia o dwóch lub więcej propozycjach nabycia lub zwiększenia znacznych pakietów akcji w tejtym samejym Ö firmie Õ przedsiębiorstwie inwestycyjnejym, traktuje on potencjalnych nabywców w sposób równy.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

Artykuł 1411

Udział w uprawnionym systemie rekompensat dla inwestorów

Właściwye Ö organ Õ władze weryfikujeą, czy z chwilą wydawania zezwolenia podmiot dążący do uzyskania zezwolenia, działający jako Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae, spełnia zobowiązania ustanowione na podstawie dyrektywy 97/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 marca 1997 r. w sprawie systemu rekompensat dla inwestorów[53].

Artykuł 1512

Subwencjonowanie kapitału założycielskiego

Państwa cCzłonkowskie zapewniają, że właściwe Ö organy Õ władze nie wydają zezwolenia, chyba że Ö jeżeli Õ zgodnie z wymogami dyrektywy 93/6/EWG Ö 2006/49/WE Õ, Ö firma Õ przedsiębiorstwo inwestycyjnae Ö nie Õ posiada wystarczającegoy kapitału założycielskiego uwzględniającegoy charakter danej usługi lub działalności inwestycyjnej.

W wyniku rewizji dyrektywy 93/6/EWG, przedsiębiorstwa inwestycyjne przewidziane w art. 67 podlegają wymogom kapitałowym ustanowionym w tym artykule.

Artykuł 1613

Wymogi organizacyjne

1. Rodzime Państwo cCzłonkowskie Ö pochodzenia Õ wymaga od Ö firm Õ przedsiębiorstw inwestycyjnych wypełniania wymogów organizacyjnych wymienionych w ust. 2–8 oraz Ö w art. 17 Õ .

2. Przedsiębiorstwo Ö Firma Õ inwestycyjnae ustanawia należytą politykę i procedury odpowiednie do zapewnienia zgodności działalności przedsiębiorstwa Ö firmy Õ i jejgo personelu kierowniczego, pracowników oraz przedstawicieli Ö zależnych Õ ze zobowiązaniami ustanowionymi na podstawie przepisów niniejszej dyrektywy, a także odpowiednimi regułami rządzącymi transakcjami osobistymi takich osób.

3. Przedsiębiorstwo Ö Firma Õ inwestycyjnae zachowuje i wprowadza skuteczne uzgodnienia organizacyjne i administracyjne dla potrzeb podjęcia wszelkich istotnych kroków mających na celu zapobieżenie wystąpieniu sprzeczności interesów, określonych w art. 2318 i szkodliwego ich wpływu na interesy klientów przedsiębiorstwa Ö firmy Õ .

4. Przedsiębiorstwo Ö Firma Õ inwestycyjnae podejmuje właściwe kroki mające na celu zapewnienie ciągłości i prawidłowości świadczenia usług i prowadzenia działalności inwestycyjnej. W związku z tym przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae wprowadza należyte i proporcjonalne systemy, zasoby i procedury.

5. Polegając na stronie trzeciej w sprawie pełnienia funkcji wykonawczych, które mają podstawowe znaczenie dla ciągłego i zadowalającego świadczenia klientom usług oraz prowadzenia działalności inwestycyjnej w sposób ciągły i zadowalający, przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae zapewnia, że podejmowanieuje wszelkiche właściwyche krokówi mającyche na celu uniknięcie dodatkowego ryzyka. Pełnienie istotnych funkcji wykonawczych Ö operacyjnych Õ przez podmioty zewnętrzne nie może być wykonywane w sposób materialnie naruszający jakość kontroli wewnętrznej oraz zdolności podmiotu nadzorującego do monitorowania zgodności działalności przedsiębiorstwa Ö firmy Õ ze wszystkimi zobowiązaniami.

Przedsiębiorstwo Ö Firma Õ inwestycyjnae wprowadza jednolite Ö posiada odpowiednie Õ procedury administracyjne i rachunkowe, mechanizmy kontroli wewnętrznej, skuteczne procedury oceny ryzyka i skuteczne uzgodnienia kontroli i gwarancji dotyczące systemów przetwarzania informacji.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

6. Przedsiębiorstwo Ö Firma Õ inwestycyjnae ustala Ö zapewnia Õ prowadzenie rejestrów wszystkich usług i transakcji zawieranych przez tęo przedsiębiorstwo Ö firmę Õ umożliwiające właściwemuym władzom Ö organowi Õ należyte monitorowanie zgodności z wymogami ustanowionymi na podstawie niniejszej dyrektywy, w szczególności gwarantujące, że przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae wypełniłao wszystkie zobowiązania w odniesieniu do klientów lub potencjalnych klientów.

ò nowy

7. Rejestry obejmują ewidencję rozmów telefonicznych lub korespondencji elektronicznej dotyczących przynajmniej transakcji przeprowadzonych w ramach realizacji transakcji na własny rachunek oraz zleceń klientów w przypadku świadczenia usług w zakresie przyjmowania i przesyłania zleceń oraz ich realizacji w imieniu klientów.

Ewidencje rozmów telefonicznych lub korespondencji elektronicznej zarejestrowanych zgodnie z akapitem pierwszym udostępniana jest klientom, których dotyczy, na ich żądanie oraz przechowywana jest przez okres trzech lat.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

8. Przedsiębiorstwo Ö Firma Õ inwestycyjnae, utrzymującae instrumenty finansowe należące do klientów, wprowadza należyte wymogi gwarantujące prawa własności klientów, w szczególności w przypadku niewypłacalności przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo oraz mające na celu zapobieżenie wykorzystywaniu instrumentów należących do klientów na własny rachunek, z wyjątkiem wyraźnej zgodny klienta na powyższe.

9. Przedsiębiorstwo Ö Firma Õ inwestycyjnae utrzymującae fundusze należące do klientów wprowadza odpowiednie uzgodnienia mające na celu zagwarantowanie praw klientów oraz, z wyjątkiem przypadku instytucji kredytowych, mające na celu zapobieżenie wykorzystywaniu funduszy klientów na własny rachunek.

ò nowy

10. Firma inwestycyjna nie może zawierać z klientami detalicznymi uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych polegających na przeniesieniu tytułu w celu zabezpieczenia lub pokrycia obecnych lub przyszłych, rzeczywistych lub warunkowych czy też potencjalnych zobowiązań klientów.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

è1 2008/10/WE art. 1 ust. 3 lit. a)

è2 2008/10/WE art. 1 ust. 3 lit. b)

ð nowy

11. W przypadku oddziału przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych, właściwye władze Ö organ Õ pPaństwa cCzłonkowskiego, w którym znajduje się oddział, bez uszczerbku dla możliwości właściwegoych władz Ö organu Õ rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo uzyskiwania dostępu do tych zapisów, wprowadzają Ö egzekwuje Õ zobowiązanie ustanowione w ust. 6 Ö i 7 Õ w odniesieniu do transakcji zawieranych przez oddział.

12. Dla potrzeb uwzględnienia osiągnięć technicznych na rynkach finansowych oraz zapewnienia jednolitego stosowania ust. 2–9 Komisja ð Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych w odniesieniu do środków służących ï przyjmujeè1 --- ç środki wykonawcze, które określeniuają konkretnyche wymogówi organizacyjnyche określonych w ust. 2–9 nakładanyche na przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne ð oraz na oddziały firm z państw trzecich, którym udzielono zezwolenia zgodnie z art. 43, ï świadczące różnego rodzaju usługi inwestycyjne i/lub prowadzące działalność inwestycyjną oraz świadczące usługi dodatkowe, lub połączenie powyższych. è2 Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez dodanie do niej nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 64 ust. 2. ç

ò nowy

Artykuł 17

Handel algorytmiczny

1. Firma inwestycyjna prowadząca handel algorytmiczny posiada skuteczne systemy i mechanizmy kontroli ryzyka, aby zapewnić odporność i wystarczającą wydajność swoich systemów transakcyjnych oraz zagwarantować, że podlegają one stosownym progom i limitom transakcyjnym oraz uniemożliwiają wysyłanie błędnych zleceń, a także aby nie dopuścić do sytuacji, w której sposób funkcjonowania systemu mógłby doprowadzić lub przyczynić się do powstania zaburzeń rynkowych. Taka firma posiada również skuteczne systemy i mechanizmy kontroli ryzyka, aby uniemożliwić wykorzystanie systemów transakcyjnych do celów sprzecznych z rozporządzeniem (UE) nr [MAR] lub regulaminem systemu obrotu, do którego jest podłączona. Firma ta musi posiadać skuteczne rozwiązania w zakresie ciągłości działania, aby sprostać wszelkim nieprzewidzianym awariom swoich systemów transakcyjnych oraz zapewnia kompleksowe testowanie i właściwe monitorowanie swoich systemów, tak aby zagwarantować, że spełniają one wymagania określone w niniejszym ustępie.

2. Firma inwestycyjna prowadząca handel algorytmiczny przynajmniej raz w roku przekazuje właściwemu organowi w swoim państwie pochodzenia opis charakteru swoich strategii handlu algorytmicznego, szczegółowe informacje na temat parametrów lub limitów transakcyjnych, którym podlega system, kluczowych mechanizmów kontroli przestrzegania przepisów i kontroli ryzyka, które posiada w celu zapewnienia spełnienia warunków określonych w ust. 1, oraz szczegółowe informacje na temat procesu testowania swoich systemów. Właściwy organ może w dowolnym czasie zażądać od firmy inwestycyjnej dalszych informacji na temat jej handlu algorytmicznego oraz systemów wykorzystywanych w tym celu.

3. Strategia w zakresie handlu algorytmicznego stale funkcjonuje w godzinach, w których prowadzony jest obrót w systemie obrotu, do którego wysyła zlecenia lub za pośrednictwem którego realizuje transakcje. Parametry obrotu lub limity strategii handlu algorytmicznego gwarantują, że strategia prowadzi do publikacji wiążących notowań po konkurencyjnych cenach, skutkując zapewnieniem w każdym czasie regularnej i bieżącej płynności w tych systemach obrotu, bez względu na istniejące warunki rynkowe.

4. Firma inwestycyjna, która zapewnia bezpośredni dostęp elektroniczny do systemu obrotu, posiada skuteczne systemy i mechanizmy kontroli zapewniające należytą ocenę i weryfikację stosowności osób korzystających z tej usługi oraz zapewnia takie rozwiązania, które uniemożliwiają osobom korzystającym z tej usługi przekraczanie stosownych z góry określonych progów transakcyjnych i kredytowych, a także zapewnia należyte monitorowanie transakcji zawieranych przez osoby korzystające z tej usługi oraz stosowne mechanizmy kontroli ryzyka uniemożliwiające zawieranie transakcji, które mogą stanowić źródło ryzyka dla samej firmy inwestycyjnej lub które mogą prowadzić lub przyczyniać się do powstania zaburzeń rynkowych lub które są sprzeczne z rozporządzeniem (UE) nr [MAR] lub regulaminem systemu obrotu. Firma inwestycyjna zapewnia zawarcie wiążącej pisemnej umowy między firmą a daną osobą, regulującej podstawowe prawa i obowiązki wynikające ze świadczenia wspomnianej usługi oraz gwarantuje, że na podstawie rzeczonej umowy firma pozostaje odpowiedzialna za zapewnienie zgodności transakcji zawieranych przy użyciu tej usługi z wymogami niniejszej dyrektywy, rozporządzeniem (UE) nr [MAR] oraz regulaminem systemu obrotu.

5. Firma inwestycyjna działająca w charakterze ogólnego uczestnika rozliczającego na rzecz innych osób posiada skuteczne systemy i mechanizmy kontroli w celu zapewnienia stosowania usług rozliczeniowych na rzecz odpowiednich osób spełniających wyraźnie określone kryteria oraz objęcia tych osób odpowiednimi wymogami w celu ograniczenia ryzyka dla firmy i rynku. Firma inwestycyjna zapewnia istnienie wiążącej pisemnej umowy między firmą a daną osobą regulującej podstawowe prawa i obowiązki wynikające ze świadczenia wspomnianej usługi.

6. Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych w odniesieniu do środków mających na celu sprecyzowanie szczegółowych wymogów organizacyjnych określonych w ust. 1–5, którym powinny podlegać firmy inwestycyjne świadczące różne usługi inwestycyjne lub prowadzące różną działalność inwestycyjną oraz świadczących usługi dodatkowe, lub ich kombinację.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

Artykuł 1814

Obrót i finalizowanie transakcji Ö na Õ MTF ð i OTF ï

1. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne lub podmioty gospodarcze Ö operatorzy rynku Õ prowadzącye MTF ð lub OTF ï, oprócz wypełnienia wymogów ustanowionych w art. 1613, ustanowiliły przejrzyste i inne niż uznaniowe reguły i procedury uczciwego i prawidłowego obrotu oraz obiektywne kryteria skutecznego realizowania zleceń. ð Firmy i operatorzy posiadają mechanizmy zapewniające należyte zarządzanie techniczną eksploatacją danej platformy, w tym ustanawiają skuteczne systemy awaryjne umożliwiające radzenie sobie z ryzykiem zakłócenia funkcjonowania systemów ï

2. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne lub podmioty gospodarcze Ö operatorzy rynku Õ prowadzącye MTF ð lub OTF ï ustanowiliły przejrzyste reguły dotyczące kryteriów ustalania instrumentów finansowych, które można wprowadzać do obrotu na podstawie Ö w ramach Õ tych Ö ich Õ systemów.

W miarę potrzeb, pPaństwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne lub podmioty gospodarcze Ö operatorzy rynku Õ prowadzącye MTF ð lub OTF ï zapewniliły lub upewniliły się, że posiadają dostęp do odpowiednich, jawnych informacji umożliwiających użytkownikom formułowanie opinii inwestycyjnych, uwzględniając zarówno charakter użytkowników, jak i rodzaje instrumentów wprowadzanych do obrotu.

3. Państwa Członkowskie zapewniają, że art. 19, 21 i 22 nie mają zastosowania do transakcji zawieranych na podstawie reguł rządzących MTF między akcjonariuszami lub udziałowcami w odniesieniu do wykorzystywania MTF. Jednakże akcjonariusze lub udziałowcy MTF wypełniają zobowiązania przewidziane w art. 19, 21 i 22 odnoszące się do ich klientów wtedy, gdy, działając w imieniu klientów, realizują zlecenia przez system MTF. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne lub podmioty gospodarcze Ö operatorzy rynku Õ prowadzącye MTF ð lub OTF ï ustanowiliły, ð publikowali ï i utrzymywaliały przejrzyste reguły, oparte na obiektywnych kryteriach, rządzące dostępem do ich tego udogodnienia Ö platformy Õ . Reguły te wypełniają warunki ustanowione w art. 42 ust. 3.

4. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne lub podmioty gospodarcze Ö operatorzy rynku Õ prowadzącye MTF ð lub OTF ï w sposób niebudzący wątpliwości powiadamialiły użytkowników o odpowiednich zobowiązaniach dotyczących rozliczania transakcji zawieranych w ramach tej tego udogodnienia Ö platformy Õ. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne lub podmioty gospodarcze Ö operatorzy rynku Õ prowadzącye MTF ð lub OTF ï wprowadziliły niezbędne uzgodnienia Ö mechanizmy Õ mające na celu ułatwienie skutecznego rozliczania transakcji zawartych na podstawie Ö w ramach Õ systemów MTF ð lub OTF ï.

5. Jeżeli zbywalne papiery wartościowe dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym podlegają obrotowi także w ramach MTF ð lub OTF ï bez zgody emitenta, emitent nie podlega zobowiązaniom dotyczącym wstępnego, dalszego lub ad hoc Ö doraźnego Õ ujawnienia informacji finansowych w odniesieniu tego tej MTF ð lub OTF ï.

6. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae lub podmiot gospodarczy Ö operator rynku Õ prowadzący MTF ð lub OTF ï bezzwłocznie wypełnialiły wskazania Ö polecenia Õ otrzymane od właściwegoych władz Ö organu Õ na podstawie art. 7250 ust. 1 dotyczące zawieszenia lub wycofania instrumentu finansowego z obrotu.

ò nowy

8. Państwa członkowskie wymagają, aby firmy inwestycyjne i operatorzy rynku prowadzący MTF lub OTF przekazywali właściwemu organowi szczegółowy opis funkcjonowania MTF lub OTF Każde zezwolenie na prowadzenie działalności jako MTF lub OTF zgłaszane jest EUNGiPW. EUNGiPW ustanawia wykaz wszystkich MTF i OTF w Unii. Wykaz ten zawiera informacje dotyczące usług świadczonych przez MTF lub OTF, a także niepowtarzalny kod identyfikujący MTF i OTF wykorzystywany na potrzeby sprawozdań zgodnie z art. 23 oraz art. 5 i 9 rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR]. Rejestry te uaktualnia się na bieżąco. EUNGiPW publikuje ten wykaz na swojej stronie internetowej i aktualizuje go.

9. EUNGiPW opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych w celu określenia treści i formatu opisu i powiadomienia, o których mowa w ust. 8.

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2016 r.].

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 19

Szczególne wymogi dotyczące MTF

1. Państwa członkowskie wymagają, aby firmy inwestycyjne lub operatorzy rynku prowadzący MTF, oprócz konieczności spełnienia wymogów określonych w art. 16 i 18, ustanawiali nieuznaniowe zasady realizacji zleceń w systemie.

2. Państwa członkowskie wymagają, aby zasady, o których mowa w art. 18 ust. 4, regulujące dostęp do MTF, były zgodne z warunkami ustanowionymi w art. 55 ust. 3.

3. Państwa członkowskie wymagają, aby firmy inwestycyjne lub operatorzy rynku prowadzący MTF dysponowali mechanizmami umożliwiającymi jednoznaczną identyfikację potencjalnych niekorzystnych skutków, jakie dla funkcjonowania MTF lub dla jej uczestników może mieć konflikt interesów między interesem MTF, jej właścicielami lub jej operatorem, a koniecznością zapewnienia należytego funkcjonowania MTF, oraz mechanizmami umożliwiającymi zarządzanie tymi potencjalnymi niekorzystnymi skutkami.

4. Państwa członkowskie wymagają, aby MTF posiadała skuteczne systemy, procedury i mechanizmy umożliwiające wypełnienie warunków określonych w art. 51.

5. Państwa członkowskie zapewniają niestosowanie przepisów art. 24, 25, 27 i 28 do transakcji zawieranych na podstawie zasad regulujących MTF między jej członkami lub uczestnikami lub między MTF a jej członkami lub uczestnikami w odniesieniu do korzystania z MTF. Członkowie lub uczestnicy MTF wypełniają jednak obowiązki przewidziane w art. 24, 25, 27 i 28 w odniesieniu do swoich klientów, wtedy gdy działając w imieniu swoich klientów, realizują zlecenia klientów za pośrednictwem systemów danej MTF.

Artykuł 20

Szczególne wymogi dotyczące OTF

1. Państwa członkowskie wymagają, aby firmy inwestycyjne i operatorzy rynku prowadzący OTF ustanawiały mechanizmy uniemożliwiające realizację zleceń klientów na OTF w oparciu o kapitał własny firmy inwestycyjnej lub operatora rynku prowadzących daną OTF. Firma inwestycyjna nie może działać w charakterze podmiotu systematycznie internalizującego transakcje na OTF, które prowadzi. OTF nie może być połączona z inną OTF w sposób umożliwiający interakcję między zleceniami na różnych OTF.

2. Wniosek o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności jako OTF musi zawierać szczegółowe wyjaśnienie powodów, dla których system swoim kształtem nie odpowiada rynkowi regulowanemu, MTF lub podmiotowi systematycznie internalizującemu transakcje i nie może być eksploatowany jako rynek regulowany, MTF lub podmiot systematycznie internalizujący transakcje.

3. Państwa członkowskie zapewniają stosowanie art. 24, 25, 27 i 28 do transakcji zawieranych na OTF.

4. Państwa członkowskie zapewniają funkcjonowanie w ramach OTF skutecznych systemów, procedur i mechanizmów umożliwiających spełnienie warunków określonych w art. 51, w przypadku gdy OTF dopuszczają lub umożliwiają stosowanie handlu algorytmicznego za pośrednictwem ich systemów.

ê 2004/39/WE

Artykuł 15

Powiązania z państwami trzecimi

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 5 lit. a)

1. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję i EUNGiPW o wszelkich ogólnych przeszkodach napotykanych przez przedsiębiorstwa inwestycyjne tych państw przy podejmowaniu działalności lub świadczeniu usług inwestycyjnych lub prowadzeniu działalności inwestycyjnej w jakimkolwiek państwie trzecim.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 5 lit. b)

2. W przypadku gdy na podstawie informacji otrzymywanych zgodnie z ust. 1 Komisja dochodzi do wniosku, że państwo trzecie nie zapewnia unijnym przedsiębiorstwom inwestycyjnym skutecznego dostępu do rynku, porównywalnego z dostępem przyznanym przez Unię przedsiębiorstwom inwestycyjnym z tego państwa trzeciego, Komisja przedkłada Radzie, z uwzględnieniem wytycznych EUNGiPW, wnioski o stosowny mandat do podjęcia negocjacji celem uzyskania porównywalnych możliwości konkurowania unijnych przedsiębiorstw inwestycyjnych. Rada stanowi większością kwalifikowaną.

Parlament Europejski jest niezwłocznie i w pełni informowany na wszystkich etapach procedury zgodnie z art. 217 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).

EUNGiPW wspiera Komisję na potrzeby niniejszego artykułu.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

è1 2008/10/WE art. 1 ust. 4

3. W przypadku gdy na podstawie sprawozdań określonych w ust. 1, bądź na podstawie innych informacji, Komisja stwierdzi, że wspólnotowe przedsiębiorstwa inwestycyjne w państwie trzecim nie są poddawane traktowaniu narodowemu zapewniającemu im te same możliwości konkurowania, które są dostępne dla krajowych przedsiębiorstw inwestycyjnych, a nie są spełnione warunki faktycznego dostępu do rynku, Komisja może rozpocząć negocjacje zmierzające do zaradzenia tej sytuacji.

W okolicznościach określonych w akapicie pierwszym, Komisja może w dowolnym czasie postanowić - niezależnie od inicjowania negocjacjiè1 w trybie określonym w art. 64 ust. 2 - ç że właściwe władze Państw Członkowskich muszą ograniczyć lub zawiesić decyzje dotyczące aktualnie rozpatrywanych lub przyszłych wniosków o uzyskanie zezwolenia bądź nabycie pakietów akcji przez bezpośrednie lub pośrednie przedsiębiorstwa dominujące podlegające ustawodawstwu danego państwa trzeciego. Takie ograniczenia lub zawieszenia nie mogą być stosowane do tworzenia przedsiębiorstw zależnych przez przedsiębiorstwa inwestycyjne posiadające odpowiednie zezwolenie we Wspólnocie, lub przez ich przedsiębiorstwa zależne, ani też nie mogą być stosowane do nabywania pakietów akcji we wspólnotowych przedsiębiorstwach inwestycyjnych przez takie przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstwa zależne. Czas trwania tych środków nie może przekraczać trzech miesięcy.

Przed upływem terminu trzech miesięcy określonego w akapicie drugim oraz w świetle wyników negocjacji, è1 zgodnie z procedurą określoną w art. 64 ust. 2, ç Komisja może podjąć decyzję o rozszerzeniu tych środków.

4. W każdym przypadku gdy Komisja uzna, iż występuje jedna z sytuacji opisanych w ust. 2 i 3, Państwa Członkowskie przedkładają na jej wniosek informacje:

              a) o wszelkich wnioskach o wydanie zezwolenia złożonych przez dane przedsiębiorstwo będące bezpośrednio lub pośrednio przedsiębiorstwem zależnym przedsiębiorstwa dominującego, podlegającego ustawodawstwu danego państwa trzeciego;

              b) o wszelkich informacjach otrzymanych zgodnie z art. 10 ust. 3, że takie przedsiębiorstwo dominujące wyraża zamiar nabycia pakietu akcji we wspólnotowym przedsiębiorstwie inwestycyjnym, który to pakiet akcji sprawia, iż przedsiębiorstwo to staje się jego przedsiębiorstwem zależnym.

Ten obowiązek dostarczania informacji wygasa, gdy tylko zostanie osiągnięte porozumienie z państwem trzecim lub gdy wygasa zakres stosowania środków określonych w ust. 3 akapit drugi i trzeci.

5. Środki podejmowane na podstawie tego artykułu wypełniają zobowiązania wspólnotowe nałożone na podstawie umów międzynarodowych, dwustronnych i wielostronnych, rządzących podejmowaniem i prowadzeniem działalności przedsiębiorstw inwestycyjnych.

ROZDZIAŁ II

WARUNKI DZIAŁALNOŚCI PRZEDSIĘBIORSTW Ö FIRM Õ INWESTYCYJNYCH

Sekcja 1

Przepisy ogólne

Artykuł 2116

Regularna rewizja warunków dotyczących wydawania pierwszego zezwolenia

1. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae uprawnione na ich terytorium w każdym momencie wypełniałao warunki dotyczące wydawania pierwszego zezwolenia ustanowione w rozdziale I tego tytułu.

2. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby właściwe władze Ö organy Õ ustanowiły odpowiednie metody monitorowania, czy przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne wypełniają zobowiązania nałożone na podstawie ust. 1. Wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne powiadamiały właściwe władze Ö organy Õ o wszelkich istotnych zmianach w warunkach pierwszego zezwolenia.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 6

EUNGiPW może opracowywać wytyczne w zakresie metod monitorowania, o których mowa w niniejszym ustępie.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

è1 2008/10/WE art. 1 ust. 5 lit. a)

ð nowy

3. W przypadku przedsiębiorstw inwestycyjnych, które świadczą wyłącznie usługi doradztwa inwestycyjnego, Państwa Członkowskie mogą zezwolić właściwym władzom na wykonywanie zadań administracyjnych, przygotowawczych lub dodatkowych dotyczących rewizji warunków wydania pierwszego zezwolenia, zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 48 ust. 2.

Artykuł 2217

Zobowiązania ogólne w odniesieniu do ciągłego nadzoru

1. Państwa cCzłonkowskie zapewniają, że właściwe władze Ö organy Õ monitorują działalność przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych w celu dokonania oceny zgodności ich działalności z warunkami prowadzenia działalności przewidzianymi w niniejszej dyrektywie. Państwa cCzłonkowskie zapewniają, że wprowadzono właściwe środki umożliwiające właściwym władzom Ö organom Õ uzyskanie informacji niezbędnych do dokonania oceny zgodności przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych z tymi zobowiązaniami.

2. W przypadku przedsiębiorstw inwestycyjnych, które świadczą wyłącznie usługi doradztwa inwestycyjnego, Państwa Członkowskie mogą zezwolić właściwym władzom na wykonanie zadań administracyjnych, przygotowawczych i dodatkowych dotyczących regularnego monitorowania wymogów wykonawczych, zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 48 ust. 2.

Artykuł 2318

Sprzeczność interesów

1. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne podjęły wszelkie, właściwe Ö stosowne Õ kroki w celu ustalenia sprzeczności interesów występujących między nimi, w tym między personelem kierowniczym, pracownikami i przedstawicielami Ö zależnymi Õ lub dowolną osobą bezpośrednio lub pośrednio z nimi powiązaną stosunkiem kontroli, a ich klientami lub między klientami, Ö które to sprzeczności interesów wynikają Õ występujących w toku świadczenia wszelkiego rodzaju usług inwestycyjnych i dodatkowych, lub połączenia obydwu rodzajów usług.

2. Jeżeli uzgodnienia organizacyjne lub administracyjne wprowadzone przez przedsiębiorstwo Ö firmę Õ inwestycyjnąe zgodnie z art. 1613 ust. 3 w celu zarządzania sprzecznością interesów nie są wystarczające, by z należytą pewnością zagwarantować, iż ryzyko naruszenia interesów klienta nie występuje, przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae w sposób niebudzący wątpliwości ujawnia klientowi ogólny charakter i/lub źródło sprzeczności interesów przed zawarciem transakcji w jego imieniu.

3. W celu uwzględnienia osiągnięć technicznych na rynkach finansowych oraz zapewnienia jednolitego stosowania ust. 1 i 2, Komisja przyjmuje è1 --- ç ð Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania w drodze aktów delegowanych ï środkówi wykonawcze dotyczącew zakresie:

a)      ustalenia kroków, których podjęcia można oczekiwać od przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych w celu ustalenia, zapobieżenia, zarządzania i/lub ujawnienia sprzeczności interesów występujących w toku świadczenia różnorodnych usług inwestycyjnych i dodatkowych, lub ich połączenia;

b)      ustanowienia należytych kryteriów ustalania rodzajów sprzeczności interesów, których występowanie może spowodować szkody względem interesów klientów lub potencjalnych klientów przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo.

ê 2008/10/WE art. 1 ust. 5 lit. b)

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez dodanie do niej nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 64 ust. 2.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

Sekcja 2

Przepisy zapewniające ochronę inwestora

Artykuł 2419

Zobowiązania dotyczące prowadzenia działalności w przypadku świadczenia usług inwestycyjnych na rzecz klientów Ö Zasady ogólne oraz informacje udzielane klientom Õ

1. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przy świadczeniu na rzecz klientów usług inwestycyjnych i/lub, w miarę potrzeb, usług dodatkowych, przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae działałao uczciwie, sprawiedliwie Ö rzetelnie Õ i profesjonalnie, zgodnie z najlepiej pojętymi interesami klientów oraz wypełniając, w szczególności, zasady wymienione w ust. 2–8 Ö niniejszym artykule i w art. 25 Õ .

2. Wszelkie informacje, w tym publikacje handlowe, kierowane przez przedsiębiorstwo Ö firmę Õ inwestycyjnąe do klientów lub potencjalnych klientów powinny być rzetelne, niebudzące wątpliwości i niewprowadzające w błąd. Publikacje handlowe należy w sposób niebudzący wątpliwości oznaczyć, jako publikacje handlowe.

3. Klientom lub potencjalnym klientom należy dostarczyć kompleksowych Ö stosownych Õ informacji dotyczących:

– przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo oraz usług przez niąe świadczonych; ð w przypadku świadczenia usługi doradztwa inwestycyjnego informacje muszę określać, czy porada jest świadczona niezależnie oraz czy opiera się na szerokiej czy też na bardziej ograniczonej analizie rynku, a także wskazywać, czy firma inwestycyjna będzie udostępniać klientowi bieżącą ocenę odpowiedniości instrumentów finansowych zarekomendowanych klientom, ï

– instrumentów finansowych oraz proponowanych strategii inwestycyjnych; powinny one obejmować stosowne wytyczne oraz ostrzeżenia o ryzyku związanym z inwestycjami w takie instrumenty lub odnoszącym się do poszczególnych strategii inwestycyjnych,

– podmiotów Ö systemów Õ realizacjiujących zleceńnia, oraz

– kosztów i odnośnych opłat.,

ÖInformacje, o których mowa w akapicie pierwszym powinny być przekazywane w zrozumiałej postaci w taki sposób Õ, aby klienci lub potencjalni klienci mogli zrozumieć charakter oraz ryzyko związane z usługą inwestycyjną oraz określonym rodzajem oferowanego instrumentu finansowego, a co za tym idzie, mogli podjąć świadome decyzje inwestycyjne. Informacje te należy Ö można Õ przekazywać w ujednoliconym formacie.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

49. W przypadkach gdy usługę inwestycyjną oferuje się jako część produktu finansowego, który podlega już innym przepisom prawodawstwa wspólnotowego ð unijnego ï lub wspólnym europejskim normom dotyczącym instytucji kredytowych i kredytów konsumenckich w odniesieniu do oceny ryzyka klientów i/lub wymogówom powiadamiania Ö informacyjnych Õ , usługa ta nie podlega dodatkowo zobowiązaniom wymienionym w tym artykule ð ust. 2 i 3 ï.

ò nowy

5. W przypadku poinformowania klientów przez firmę inwestycyjną o tym, że usługa doradztwa inwestycyjnego świadczona jest niezależnie, firma ta:

(i) dokonuje oceny wystarczająco dużej liczby instrumentów finansowych dostępnych na rynku. Instrumenty finansowe powinny być zróżnicowane pod względem rodzaju i emitentów lub dostawców produktów, przy czym nie powinny być ograniczone do instrumentów finansowych emitowanych lub dostarczanych przez podmioty blisko powiązane z firmą inwestycyjną;

(ii) nie może przyjmować ani pobierać wynagrodzenia, prowizji ani żadnych korzyści pieniężnych wypłacanych lub przekazywanych przez jakąkolwiek osobę trzecią lub osobę działającą w imieniu osoby trzeciej w związku ze świadczeniem tej usługi na rzecz klientów.

ò nowy

6. W przypadku świadczenia usług w zakresie zarządzania portfelem firma inwestycyjna nie może przyjmować ani pobierać wynagrodzenia, prowizji ani żadnych korzyści pieniężnych wypłacanych lub przekazywanych przez jakąkolwiek osobę trzecią lub osobę działającą w imieniu osoby trzeciej w związku ze świadczeniem tej usługi na rzecz klientów.

7. W przypadku gdy usługa inwestycyjna jest oferowana wraz z inną usługą lub produktem w ramach pakietu lub jako warunek tej samej umowy lub pakietu, firma inwestycyjna informuje klienta o tym, czy możliwy jest osobny zakup poszczególnych elementów, oraz udostępnia osobne zestawienie kosztów i opłat dla każdego z tych elementów.

EUNGiPW opracowuje do dnia [] oraz okresowo aktualizuje wytyczne w zakresie oceny praktyk sprzedaży wiązanych i nadzoru nad nimi, wskazujące w szczególności sytuacje, w których praktyki sprzedaży wiązanej są niezgodne z wymogiem określonym w ust. 1.

ò nowy

8. Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych dotyczących środków mających na celu zapewnienie przestrzegania przez firmy inwestycyjne zasad określonych w niniejszym artykule przy świadczeniu usług inwestycyjnych lub dodatkowych na rzecz swoich klientów. W tych aktach delegowanych uwzględnia się:

a)      charakter oferowanych lub świadczonych na rzecz klienta lub potencjalnego klienta usług z uwzględnieniem rodzaju, celu, wielkości i częstotliwości transakcji;

b)      charakter oferowanych lub rozważanych produktów, w tym różne rodzaje instrumentów finansowych i lokat, o których mowa w art. 1 ust. 2;

c)      detaliczny lub branżowy charakter klienta lub potencjalnych klientów lub, w przypadku ust. 3, ich klasyfikację jako uprawnionych kontrahentów.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

Ö Artykuł 25 Õ

ÖOcena odpowiedniości i stosowności instrumentów oraz sprawozdawczość wobec klientów Õ

14. Świadcząc usługi doradztwa inwestycyjnego lub zarządzania Ö portfelem Õ pakietem akcji, przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae uzyskuje niezbędne informacje dotyczące wiedzy i doświadczenia klientów lub potencjalnych klientów w dziedzinie inwestycji odpowiedniej do określonego rodzaju produktu czy usługi, jego sytuacji finansowej oraz celów inwestycyjnych, tak aby przedsiębiorstwo Ö firma Õ mogłao polecić klientowi lub potencjalnemu klientowi odpowiednie dla niego usługi inwestycyjne i instrumenty finansowe.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

25. Państwa cCzłonkowskie zapewniają , że Ö dopilnowują, aby Õprzedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne świadczące usługi inwestycyjne, inne niż określone w ust. 14, zwróciły się do klienta lub potencjalnego klienta z prośbą o przekazanie informacji dotyczących jego wiedzy i doświadczenia w dziedzinie inwestycji, odpowiedniej do określonego rodzaju oferowanego lub wymaganego produktu lub usługi, tak aby przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae mogłao dokonać oceny, czy przewidziana usługa inwestycyjna lub produkt są odpowiednie dla klienta.

W przypadku gdy w oparciu o informacje otrzymane na podstawie poprzedzającego ustępu przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae uważa, że produkt lub usługa nie są odpowiednie dla klienta lub potencjalnego klienta, przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae ostrzega o powyższym klienta lub potencjalnego klienta. Ostrzeżenie to należy Ö można Õ przekazywać w ujednoliconym formacie.

W przypadkach gdy kliencit lub potencjalniy kliencit podejmuje decyzje o nieprzekazywaniu nie przekażą informacji określonych na podstawie akapitu pierwszego lub jeżeli przedstawiąa niewystarczające informacje dotyczące ich jego wiedzy i doświadczenia, przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjne ostrzega ich klienta lub potencjalnego klienta, że taka decyzja uniemożliwia przedsiębiorstwu Ö nie jest ona w stanie Õ ustalićenie, czy przewidziana usługa lub produkt są dla nich niego odpowiednie. Ostrzeżenie to należy Ö można Õ przekazywać w ujednoliconym formacie.

3. Państwa cCzłonkowskie umożliwiają przedsiębiorstwom Ö firmom Õ inwestycyjnym świadczącym usługi dotyczące wyłącznie realizacji i/lub otrzymywania i przekazywania zleceń klientów, jednocześnie świadczącym bądź nieświadczącym usług dodatkowych ð , z wyłączeniem usług dodatkowych określonych w załączniku 1 sekcja B pkt 1 ï, świadczenie tych usług inwestycyjnych bez potrzeby uzyskania informacji lub dokonywania uzgodnień przewidzianych w ust. 25, jeżeli wypełnione są wszystkie podane poniżej warunki:

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 7 (dostosowany)

ð nowy

a)-          usługi, o których mowa we wprowadzeniu, dotyczą ð dowolnego z poniższych instrumentów finansowych: ï

i)        akcji dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub równorzędnym rynku państwa trzeciego, ð lub na MTF, w przypadku gdy są to akcje przedsiębiorstw, z wyłączeniem akcji przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania niebędących UCITS oraz akcji, które zawierają wbudowany instrument pochodny; ï

(ii)      ð obligacji lub innych form sekurytyzowanego długu, dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub równorzędnym rynku państwa trzeciego lub na MTF, z wyłączeniem tych instrumentów, w które wbudowany jest instrument pochodny lub które posiadają strukturę utrudniającą klientowi zrozumienie związanego z nimi ryzyka; ï

(iii)     instrumentów rynku pieniężnego, obligacji lub innych form zabezpieczenia zadłużenia w papierach wartościowych (z wyłączeniem obligacji lub zadłużenia zabezpieczonego w papierach wartościowych ð z wyłączeniem instrumentów ï obejmujących Ö wbudowany Õ instrumenty pochodnye), ð lub posiadających strukturę utrudniającą klientowi zrozumienie związanego z nimi ryzyka ï ;

(iv)     ð akcji lub jednostek uczestnictwa ï przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) oraz ð z wyłączeniem strukturyzowanych UCITS, o których mowa w art. 36 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia Komisji 583/2010; ï

(v)      innych niekompleksowych instrumentów finansowych ð do celów niniejszego ustępu ï .

ð Do celów niniejszego punktu ï Rrynek państwa trzeciego uznaje się za równorzędny w stosunku do rynku regulowanego, jeżeli wypełnia wymogi równorzędne do ustanowionych na podstawie tytułu III. ð w przypadku spełnienia wymogów i dopełnienia procedur określonych w art. 4 ust. 1 akapit trzeci i czwarty dyrektywy 2003/71/WE [dyrektywa dotycząca prospektu emisyjnego] ï . Komisja i EUNGiPW publikują na swoich stronach internetowych wykaz rynków uznawanych za równorzędne. Wykaz ten uaktualnia się okresowo. EUNGiPW wspomaga Komisję w tej ocenie rynków państw trzecich,

ê 2004/39/WE (dostosowany)

è1 2008/10/WE art. 1 ust. 6 lit. a)

ð nowy

b)-          usługę świadczy się z inicjatywy klienta lub potencjalnego klienta,

c)-          klienta lub potencjalnego klienta powiadomiono w sposób niebudzący wątpliwości, że świadcząc tę usługę przedsiębiorstwo inwestycyjne nie ma obowiązku dokonywania oceny adekwatności ð lub stosowności ï świadczonego lub oferowanego instrumentu lub Ö świadczonej Õ usługi i dlatego też klient lub potencjalny klient nie korzysta z odnośnej ochrony ustanowionej na podstawie właściwych reguł prowadzenia działalności.; Oostrzeżenie to należy Ö można Õ przekazywać w ujednoliconym formacie,

d)-          przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae wypełnia zobowiązania ustanowione na mocy art. 2318.

4. Przedsiębiorstwo Ö Firma Õ inwestycyjnae ustanawia rejestr, który obejmuje dokument lub dokumenty uzgodnione między przedsiębiorstwem Ö firmą Õ a klientem określające prawa i obowiązki stron, a także pozostałe warunki, na których przedsiębiorstwo Ö firma Õ świadczy usługi na rzecz klienta. Prawa i obowiązki stron kontraktu można ustalić przez odniesienie do innego rodzaju dokumentów lub tekstów prawnych.

5. Klient otrzymuje od przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo odnośne sprawozdania w sprawie usług świadczonych klientowi. W miarę potrzeb, Ssprawozdania te ð obejmują okresowe informacje przekazywane klientom, z uwzględnieniem rodzaju i złożoności danych instrumentów finansowych oraz charakteru usług świadczonych na rzecz klienta oraz ï obejmują Ö zawierają w stosownych przypadkach Õ koszty związane z transakcjami i usługami wykonywanymi w imieniu klienta. ð W przypadku świadczenia usługi doradztwa inwestycyjnego firma inwestycyjna określa to, w jaki sposób udzielona porada uwzględnia indywidualną charakterystykę klienta. ï

9. W przypadkach gdy usługę inwestycyjną oferuje się jako część produktu finansowego, który podlega już innym przepisom prawodawstwa wspólnotowego lub wspólnym europejskim normom dotyczącym instytucji kredytowych i kredytów konsumenckich w odniesieniu do oceny ryzyka klientów i/lub wymogom powiadamiania, usługa ta nie podlega dodatkowo zobowiązaniom wymienionym w tym artykule.

610. W celu zapewnienia niezbędnej ochrony interesów inwestorów oraz jednolitego stosowania ust. 1–8, Komisja przyjmujeè1 --- ç środki wykonawcze ð Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania w drodze aktów delegowanych środków ï w celu zapewnienia, że świadcząc usługi inwestycyjne lub dodatkowe na rzecz klientów, przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne wypełniają zasady w nim określone. Te akty delegowaneśrodki wykonawcze uwzględniają:

a)      charakter oferowanych lub świadczonych na rzecz klienta lub potencjalnego klienta usług z uwzględnieniem rodzaju, celu, wielkości i częstotliwości transakcji;

b)      charakter oferowanych lub branych pod uwagę produktów instrumentów finansowych ð , w tym różne rodzaje instrumentów finansowych i lokat bankowych, o których mowa w art. 1 ust. 2 ï ;

c)      detaliczny lub branżowy charakter klienta lub potencjalnych klientów ð lub, w przypadku ust. 5, ich klasyfikację jako uprawnionych kontrahentów. ï

ê 2008/10/WE art. 1 ust. 6 lit. b)

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez dodanie do niej nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 64 ust. 2.

ò nowy

7. EUNGiPW opracowuje do dnia [] oraz okresowo aktualizuje wytyczne w zakresie oceny instrumentów finansowych posiadających strukturę, którą utrudnia klientowi zrozumienie związanego z nimi ryzyka, zgodnie z ust. 3 lit. a).

ê 2004/39/WE (dostosowany)

Artykuł 2620

Świadczenie usług za pośrednictwem innejgo przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo

Państwa cCzłonkowskie umożliwiają przedsiębiorstwu Ö firmie Õ inwestycyjnejmu otrzymywanie wskazań Ö dyspozycji Õ dotyczących świadczenia usług inwestycyjnych i dodatkowych w imieniu klienta za pośrednictwem innejgo przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo, w oparciu o informacje w sprawie klienta przekazane przez tęo przedsiębiorstwo Ö firmę Õ . Przedsiębiorstwo Ö Firma Õ inwestycyjnae, którae przekazuje wskazania Ö dyspozycje Õ, odpowiada za kompletność i dokładność przekazanych informacji.

Przedsiębiorstwo Ö Firma Õ inwestycyjnae, którae tą drogą otrzymuje wskazania Ö dyspozycje Õ dotyczące świadczenia usług w imieniu klienta, jest również w stanie oprzeć się na zaleceniach odnoszących się do usługi lub transakcji świadczonej na rzecz klienta przez innąe przedsiębiorstwo Ö firmę Õ inwestycyjnąe. Przedsiębiorstwo Ö Firma Õ inwestycyjnae, którae przekazuje wskazania Ö dyspozycje Õ , odpowiada za adekwatność przekazanych zaleceń lub porad względem klienta.

Przedsiębiorstwo Ö Firma Õ inwestycyjnae, którae otrzymuje wskazania Ö dyspozycje Õ lub zlecenia klienta za pośrednictwem innejgo przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo, odpowiada za realizację usługi lub transakcji w oparciu o wszelkiego rodzaju informacje lub zalecenia, zgodnie z odnośnymi przepisami tego tytułu.

Artykuł 2721

Zobowiązanie do realizowania zleceń na warunkach najbardziej korzystnych dla klienta

1. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne podjęły wszelkie właściwe kroki w celu uzyskania, podczas realizacji zleceń, możliwie najlepszych dla klienta wyników, uwzględniając cenę, koszty, bezzwłoczność, prawdopodobieństwo realizacji oraz rozliczenie, wielkość, charakter lub wszelkiego rodzaju inne aspekty dotyczące realizacji zlecenia. Jednakże w każdym przypadku gdy klient przekazuje specjalne wskazania Ö dyspozycje Õ, przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae realizuje zlecenie według tych wskazań Ö dyspozycji Õ .

ò nowy

2. Państwa członkowskie wymagają, aby każdy system realizacji zleceń przynajmniej raz do roku podawał do publicznej wiadomości, bez żadnych zmian, dane dotyczące jakości realizacji transakcji w tym systemie. Okresowe sprawozdania zawierają szczegółowe informacje na temat ceny, szybkości i prawdopodobieństwa realizacji transakcji dla poszczególnych instrumentów finansowych.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

è1 2008/10/WE art. 1 ust. 7 lit. a)

ð nowy

32. Państwa cCzłonkowskie wymagają od przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych ustanowienia i wykonania skutecznych uzgodnień dotyczących wypełnienia wymogów ust. 1. W szczególności, pPaństwa cCzłonkowskie wymagają od przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych ustanowienia i wykonania polityki realizacji zlecenia umożliwiającej uzyskanie w odniesieniu do zleceń klientów możliwie najlepszego wyniku, zgodnie z ust. 1.

43. W odniesieniu do każdego rodzaju instrumentów, polityka realizacji zlecenia obejmuje informacje w sprawie poszczególnych podmiotów Ö systemów Õ realizacjiujących zleceńnie, jeżeli przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae realizuje zlecenia klienta za jego pośrednictwem, oraz czynniki wywierające wpływ na dobór podmiotu Ö systemu Õ realizacjiującego zleceńnie. Informacje te obejmują przynajmniej te podmioty Ö systemy Õ realizacjiujące zleceńnia, które umożliwiają przedsiębiorstwu Ö firmie Õ inwestycyjnejmu uzyskanie możliwie najlepszego wyniku w odniesieniu do realizacji zleceń klienta.

Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne dostarczały klientom właściwych informacji w sprawie polityki realizacji zlecenia. ð Informacje te powinny zawierać jasne, wystarczająco szczegółowe wyjaśnienia umożliwiające klientom łatwe zrozumienie sposobu realizacji zleceń przez firmę na rzecz klienta. ï Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne uzyskały uprzednio zgodę klientów na proponowaną politykę realizacji zlecenia.

Jeżeli polityka realizacji zlecenia przewiduje możliwość realizacji zleceń klienta poza rynkiem regulowanym ð , MTF lub OTF ï lub MTF, pPaństwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae w szczególności powiadamiałao klientów o takiej możliwości. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne uzyskały uprzednio wyraźną zgodę klientów na powyższe, przed przystąpieniem do realizacji ich zleceń poza rynkiem regulowanym ð , OTF ï lub MTF. Przedsiębiorstwa Ö Firmy Õ inwestycyjne mogą uzyskać zgodę klientów w formie ogólnej umowy, lub w odniesieniu do poszczególnych transakcji.

54. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne monitorowały skuteczność uzgodnień i polityki dotyczących realizacji zlecenia, w miarę potrzeb, w celu ustalenia i naprawienia wszelkiego rodzaju niedociągnięć. W szczególności, regularnie dokonują oceny, czy podmioty Ö systemy Õ realizacji zleceń zaangażowane Ö uwzględnione Õ w politycekę realizacji zlecenia uzyskują możliwie najlepszy dla klienta wynik oraz czy konieczne jest wprowadzenie zmian do uzgodnień dotyczących realizacji zleceń. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne powiadamiały klientów o wszelkich istotnych zmianach w uzgodnieniach lub polityce realizacji zleceń.

ð Państwa członkowskie wymagają, aby firmy inwestycyjne raz do roku sporządzały i podawały do publicznej wiadomości podsumowanie, dla każdej kategorii instrumentów finansowych, zawierające wykaz pięciu najlepszych systemów realizacji zleceń, w których realizowały zlecenia klientów w poprzednim roku. ï

65. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne były w stanie udowodnić klientom, że zrealizowały zlecenia zgodnie z polityką realizacji zleceń przyjętą przez przedsiębiorstwo Ö firmę Õ .

76. W celu zapewnienia koniecznej ochrony inwestorów, uczciwego i należytego funkcjonowania rynków oraz zapewnienia jednolitego stosowania ust. 1, 3 i 4, Komisja è1 --- ç przyjmuje środki wykonawcze ð Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych ï dotyczącyche:

a)      kryteriów ustalania rangi poszczególnych czynników, które w zastosowaniu ust. 1 mogą zostać uwzględnione w celu ustalenia możliwego wyniku, biorąc pod uwagę wielkość i rodzaj zamówienia oraz detaliczny lub branżowy charakter klienta;

b)      czynników, które przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae może uwzględnić w rewizji uzgodnień dotyczących realizacji zleceń oraz okoliczności, na których podstawie właściwe może być wprowadzenie zmian do takich uzgodnień. W szczególności, czynników dotyczących ustalania, które podmioty realizujące zlecenie Ö systemy Õ realizacji zleceń umożliwiają przedsiębiorstwu Ö firmie Õ inwestycyjnejmu uzyskanie możliwie najlepszego dla klienta wyniku;

c)      charakteru i zakresu informacji w sprawie polityki realizowania ich zleceń dostarczanych klientom, w zastosowaniu ust. 43.

ò nowy

8. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

a) szczególną treść, format i okresowość danych dotyczących jakości realizacji zleceń podlegających upublicznieniu zgodnie z ust. 2, z uwzględnieniem rodzaju systemu realizacji zleceń oraz rodzaju danego instrumentu finansowego;

b) treść i format informacji podlegających upublicznieniu przez firmy inwestycyjne zgodnie z ust. 5 akapit drugi.

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [XXX].

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ê 2008/10/WE art. 1 ust. 7 lit. b)

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez dodanie do niej nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 64 ust. 2.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

è1 2008/10/WE art. 1 ust. 8 lit. a)

ð nowy

Artykuł 2822

Reguły obsługi zlecenia klienta

1. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae uprawnionae do realizacji zleceń w imieniu klientów wykonywałao procedury i uzgodnienia przewidziane w odniesieniu do bezzwłocznej, uczciwej i należytej realizacji zleceń klienta, odpowiednio do zleceń innego klienta lub interesów handlowych przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo.

Te procedury lub uzgodnienia umożliwiają realizację innego rodzaju porównywalnych zleceń klienta według terminu ich otrzymania przez przedsiębiorstwo Ö firmę Õ inwestycyjnąe.

2. W przypadku zleceń limitowanych Ö z limitem ceny Õ klienta, odnoszących się do akcji dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym, które są bezzwłocznie realizowane na podstawie przeważających warunków rynkowych, pPaństwa cCzłonkowskie wymagają, aby, o ile klient nie przekaże odmiennych zaleceń, podejmowały środki ułatwiające możliwie najszybszą realizację takiego zlecenia przez bezzwłoczne podanie takiego limitowanego zlecenia Ö z limitem ceny Õ klienta do publicznej wiadomości, w sposób możliwy do przyjęcia przez innych uczestników rynku. Państwa cCzłonkowskie mogą podjąć decyzję, że przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne wypełniają to zobowiązanie przekazując limitowane zlecenie Ö z limitem ceny Õ klienta na rynek regulowany i/lub MTF. Państwa cCzłonkowskie przewidują, że właściwe władze Ö organy Õ mogą znieść zobowiązanie do podawania do publicznej wiadomości zlecenia limitowanego Ö z limitem ceny Õ o znacznej wielkości w skali porównywanej ze standardową wielkością rynku ustaloną na mocy art. 44 ust. 2 Ö 4 rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR] Õ .

3. W celu zapewnienia, że środki dotyczące ochrony interesów inwestorów oraz uczciwego i należytego funkcjonowania rynków uwzględniają osiągnięcia techniczne na rynkach finansowych oraz w celu zapewnienia jednolitego stosowania ust. 1 i 2, Komisja przyjmujeè1 --- ç ð Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych dotyczących ï środkówi wykonawcze ustalającyche:

a)      warunki i charakter procedur i uzgodnień prowadzących do bezzwłocznej, uczciwej i rzetelnej realizacji zleceń klientów oraz sytuacji, w których i rodzajów transakcji, dla których przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae może w sposób uzasadniony odstąpić od ich bezzwłocznej realizacji w celu uzyskania warunków bardziej korzystnych dla klientów;

b)      różne metody, za pomocą których przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae można uznać za wypełniające zobowiązanie do ujawniania limitowanych zleceń Ö z limitem ceny Õ klienta, które nie podlegają bezzwłocznej realizacji na rynku.

ê 2008/10/WE art. 1 ust. 8 lit. b)

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez dodanie do niej nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 64 ust. 2.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

è1 2010/78/UE art. 6 ust. 8

è2 2008/10/WE art. 1 ust. 9 lit. a)

ð nowy

Artykuł 2923

Zobowiązania przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych dotyczące powoływania przedstawicieli Ö zależnych Õ

1. Państwa cCzłonkowskie mogą podjąć decyzję o zezwoleniu zezwalają przedsiębiorstwu Ö firmie Õ inwestycyjnejmu na powołanie przedstawicieli Ö zależnych Õ do celów promowania usług przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo, prowadzenia doradztwa lub otrzymywania zleceń od klientów lub potencjalnych klientów, oraz ich przekazywania, wprowadzania do obrotu instrumentów finansowych i świadczenia usług doradztwa w odniesieniu do instrumentów finansowych oraz usług oferowanych przez tęo przedsiębiorstwo Ö firmę Õ inwestycyjnąe.

2. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby gdy przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae podejmuje decyzję o powołaniu przedstawiciela Ö zależnego Õ , zachowywałao pełną i nieodwołalną Ö bezwarunkową Õ odpowiedzialność za wszelkie działania lub zaniechania zawinione po stronie przedstawiciela Ö zależnego Õ działającego w imieniu przedsiębiorstwa Ö firmy Õ . Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae zapewniłao, że kontaktując się z klientem lub potencjalnym klientem i lub przed realizacją transakcji z klientem lub potencjalnym klientem, przedstawiciel Ö zależny Õ ujawnia kompetencje w ramach, których działa oraz przedsiębiorstwo Ö firmę Õ , którąe reprezentuje.

Zgodnie z art. 13 ust. 6, 7 i 8, Państwa Członkowskie mogą zezwolić przedstawicielom zarejestrowanym na ich terytorium na obsługiwanie środków pieniężnych i/lub instrumentów finansowych klienta w imieniu i w oparciu o pełną odpowiedzialność przedsiębiorstwa inwestycyjnego, dla którego działa na ich terytorium lub, w przypadku transakcji transgranicznych, na terytorium Państwa Członkowskiego, które zezwala przedstawicielowi na obsługę środków pieniężnych klienta. ð Państwa członkowskie wprowadzają zakaz rozporządzania przez przedstawicieli zależnych zarejestrowanych na ich terytorium środkami pieniężnymi lub instrumentami finansowymi klientów. ï

Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne monitorowały działalność przedstawicieli Ö zależnych Õ w sposób zapewniający ciągłość wypełniania przez nich przepisów niniejszej dyrektywy, gdy działają one za pośrednictwem przedstawicieli Ö zależnych Õ .

3. è1 Państwa członkowskie, które podejmą decyzję o zezwoleniu przedsiębiorstwom inwestycyjnym na wyznaczenie przedstawicieli, ustanawiają rejestr publiczny. Przedstawicieli Ö zależnych Õ rejestruje się w rejestrze publicznym państwa członkowskiego, w którym ich ustanowiono. EUNGiPW publikuje na swojej stronie odniesienia lub hiperłącza do rejestrów publicznych ustanowionych zgodnie z niniejszym artykułem przez państwa członkowskie, które podejmą decyzję o zezwoleniu przedsiębiorstwom Ö firmom Õ inwestycyjnym na wyznaczenie przedstawicieli Ö zależnych Õ.ç

Jeżeli Państwo Członkowskie, w którym ustanowiono przedstawiciela podjęło zgodnie z ust. 1 decyzję o niezezwalaniu przedsiębiorstwom inwestycyjnym uprawnionym przez właściwe dla nich władze na powoływanie przedstawicieli, przedstawicieli tych rejestrują właściwe władze rodzimego Państwa Członkowskiego przedsiębiorstwa inwestycyjnego, w którego imieniu przedstawiciele działają.

Państwa cCzłonkowskie zapewniają, że przedstawicieli Ö zależnych Õ wpisano do rejestru publicznego wyłącznie wtedy, gdy ustalono, że cieszą się oni wystarczająco nieposzlakowaną opinią i posiadają właściwą wiedzę ogólną, handlową i branżową umożliwiającą im należyte przekazywanie wszelkich istotnych informacji dotyczących usługi proponowanej klientowi lub potencjalnemu klientowi.

Państwa cCzłonkowskie mogą podjąć decyzję, że przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne mogą weryfikować, czy powołani przedstawiciele Ö zależni Õ cieszą się wystarczająco nieposzlakowaną opinią i posiadają wiedzę określoną w akapicie trzecim.

Rejestr uaktualniania się na bieżąco. Należy go udostępniać dla potrzeb odbycia konsultacji.

4. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne powołujące przedstawicieli Ö zależnych Õ podejmowały właściwe środki w celu uniknięcia wszelkiego rodzaju szkodliwego wpływu, jaki działalność przedstawicieli Ö zależnych Õ nieobjęta zakresem stosowania niniejszej dyrektywy, może wywierać na działalność prowadzoną przez przedstawicieli Ö zależnych Õ w imieniu przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo.

Państwa cCzłonkowskie mogą zezwolić właściwym władzom Ö organom Õ na podjęcie współpracy z przedsiębiorstwami Ö firmami Õ inwestycyjnymi i instytucjami kredytowymi, ich stowarzyszeniami oraz innego rodzaju podmiotami, w dziedzinie rejestrowania przedstawicieli Ö zależnych Õ i monitorowania zgodności działalności przedstawicieli Ö zależnych Õ z wymogami ust. 3. W szczególności, przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae, instytucja kredytowa lub ich stowarzyszenia oraz inne podmioty mogą rejestrować swoich przedstawicieli Ö zależnych Õ pod nadzorem właściwegoych władz Ö organu Õ .

5. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne powoływały wyłącznie przedstawicieli Ö zależnych Õ wpisanych do rejestrów publicznych określonych w ust. 3.

6. Państwa cCzłonkowskie mogą zaostrzyć wymogi wymienione w tym artykule lub dołączyć inne wymogi dotyczące przedstawicieli Ö zależnych Õ zarejestrowanych w ramach ich jurysdykcji.

Artykuł 3024

Transakcje zawierane z uprawnionymi kontrahentami

1. Państwa cCzłonkowskie zapewniają, że przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne uprawnione do realizowania zleceń w imieniu klientów i/lub realizujące transakcje na własny rachunek i/lub otrzymujące i przekazujące zlecenia, mogą doprowadzać lub przystępować do transakcji z uprawnionymi kontrahentami bez konieczności wypełniania zobowiązań nałożonych na podstawie art. 2419 ð (z wyłączeniem ust. 3), 25 (z wyłączeniem ust. 5) ï , 2127 i art. 2228 ust. 1 odnoszących się do transakcji lub wszelkiego rodzaju usługi dodatkowej bezpośrednio dotyczącej tych transakcji.

ð Państwa członkowskie dbają o to, by w swoich relacjach z uprawnionymi kontrahentami firmy inwestycyjne postępowały uczciwie, rzetelnie i profesjonalnie oraz komunikowały się w sposób rzetelny, jasny i nie wprowadzający w błąd, z uwzględnieniem charakteru samego uprawnionego kontrahenta i jego działalności. ï

2. Dla potrzeb tego Ö niniejszego Õ artykułu, za uprawnionych kontrahentów pPaństwa cCzłonkowskie uznają przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne, instytucje kredytowe, zakłady ubezpieczeń, UCITS oraz ich spółki zarządzające, fundusze emerytalne oraz ich spółki zarządzające, inne instytucje finansowe uprawnione lub regulowane na podstawie ustawodawstwa wspólnotowego Ö unijnego Õ lub prawa krajowego pPaństwa cCzłonkowskiego, przedsiębiorstwa zwolnione ze stosowania niniejszej dyrektywy na podstawie art. 2 ust. 1 lit. k) i l), krajowe władze rządowe oraz właściwe dla nich urzędy, w tym władze Ö organy Õ publiczne obsługujące dług publiczny ð na poziomie krajowym ï , banki centralne i organizacje pozakrajowe Ö ponadnarodowe Õ .

Na podstawie akapitu pierwszego, klasyfikacja uprawnionego kontrahenta odbywa się bez uszczerbku dla prawa takich podmiotów do żądania, w formie ogólnej lub na zasadach handlowych, traktowania ich, jak klientów, których współpraca z przedsiębiorstwem Ö firmą Õ inwestycyjnąym podlega art. 2419, Ö 25, Õ 2721 i 2822.

3. Państwa cCzłonkowskie mogą uznać za uprawnionych kontrahentów również przedsiębiorstwa wypełniające wstępnie zdefiniowane wymogi proporcjonalności, w tym progi ilościowe. W przypadku transakcji, która dotyczy uprawnionych Ö potencjalnych Õ kontrahentów znajdujących się w różnych jurysdykcjach, przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae zmienia Ö przyjmuje jako Õ status innego przedsiębiorstwa Ö status Õ określonyego przez prawo lub środki pPaństwa cCzłonkowskiego, w którym ustanowiono to przedsiębiorstwo.

Państwa cCzłonkowskie zapewniają, że przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae przystępującae do transakcji z takim przedsiębiorstwem zgodnie z ust. 1, uzyskuje od potencjalnego kontrahenta wyraźne potwierdzenie, że wyraża on zgodę na traktowanie go, jako kontrahenta uprawnionego. Państwa cCzłonkowskie zezwalają przedsiębiorstwu Ö firmie Õ inwestycyjnejmu na uzyskanie potwierdzenia w formie umowy ogólnej lub odnoszącej się do każdej transakcji.

4. Państwa cCzłonkowskie mogą uznać za uprawnionych kontrahentów podmioty państwa trzeciego równorzędne do kategorii podmiotów wymienionych w ust. 2.

Państwa cCzłonkowskie mogą również uznać za podmioty uprawnione przedsiębiorstwa państwa trzeciego wymienione w ust. 3 na warunkach tożsamych i w oparciu o te same wymogi, co ustanowione w ust. 3.

5. W celu zapewnienia jednolitego stosowania ust. 2, 3 i 4 w świetle zmian w zwyczajach rynkowych oraz w celu ułatwienia skutecznego funkcjonowania jednolitego rynku, Komisja może przyjąć è2 --- ç ð Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych w celu określenia ï środkówi wykonawcze ustalającyche:

a)      procedury wnioskowania o należyte traktowanie klientów na podstawie ust. 2;

b)      procedury dotyczące uzyskiwania wyraźnego potwierdzenia od potencjalnych kontrahentów na podstawie ust. 3;

c)      wstępnie zdefiniowane wymogi proporcjonalności, w tym progi ilościowe umożliwiające uznanie przedsiębiorstwa za uprawnionego kontrahenta na podstawie ust. 3.

ê 2008/10/WE art. 1 ust. 9 lit. b)

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez dodanie do niej nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 64 ust. 2.

ê 2004/39/WE

Sekcja 3

Przejrzystość i integralność rynku

Artykuł 25

Zobowiązanie do utrzymywania integralności rynków, sprawozdawczości dotyczącej transakcji oraz przechowywania zapisów

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 9 lit. a)

1. Bez uszczerbku dla rozdziału obowiązków dotyczących wprowadzania w życie dyrektywy 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie wykorzystywania poufnych informacji i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku)[54] państwa członkowskie koordynowane przez EUNGiPW, zgodnie z art. 31 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, zapewniają wprowadzenie odpowiednich środków umożliwiających właściwemu organowi monitorowanie działalności przedsiębiorstw inwestycyjnych w celu zapewnienia ich uczciwego, rzetelnego i profesjonalnego działania w sposób promujący integralność rynku.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 9 lit. b)

2. Państwa członkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa inwestycyjne przechowywały do dyspozycji właściwego organu, przez przynajmniej pięć lat, właściwe dane odnoszące się do wszystkich transakcji na instrumentach finansowych, które realizują na własny rachunek, czy też w imieniu klienta. W przypadku transakcji zawieranych w imieniu klientów, zapisy obejmują wszelkie informacje i szczegółowe dane dotyczące tożsamości klienta oraz informacje wymagane zgodnie z dyrektywą 2005/60/WE.

EUNGiPW może zwrócić się o dostęp do tych informacji zgodnie z procedurą i warunkami określonymi w art. 35 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

è1 2008/10/WE art. 1 ust. 10 lit. a)

è2 2008/10/WE art. 1 ust. 10 lit. b)

ð nowy

3. Państwa Członkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa inwestycyjne, które realizują transakcje na instrumentach finansowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym możliwie najszybciej przedkładały właściwym władzom sprawozdania obejmujące dane szczegółowe dotyczące takich transakcji i nie później, niż następnego dnia roboczego. Zobowiązanie to ma zastosowanie bez względu na to, czy transakcje te zawarto na rynku regulowanym czy też nie.

Zgodnie z art. 58, właściwe władze ustanawiają niezbędne uzgodnienia w celu zapewnienia, że właściwe władze rynku najbardziej odpowiedniego z punktu widzenia płynności takich instrumentów finansowych, również otrzymuje tego rodzaju informacje.

4. Takie sprawozdania muszą zawierać w szczególności szczegółowe informacje dotyczące nazwy i ilości zakupionych lub sprzedanych instrumentów, daty i godziny realizacji transakcji, cen transakcyjnych oraz sposobów identyfikowania przedsiębiorstw inwestycyjnych, których to dotyczy.

5. W odniesieniu do sprawozdań przedkładanych właściwym władzom przez przedsiębiorstwo inwestycyjne, stronę trzecią działającą w jego imieniu lub przez system łączenia transakcji lub sprawozdawczości zatwierdzony przez właściwe władze lub rynek regulowany, albo MTF, Państwa Członkowskie przewidują systemy służące zawieraniu transakcji. W przypadku gdy transakcje zgłasza się bezpośrednio do właściwych władz przez rynek regulowany, MTF lub system kojarzenia transakcji lub sprawozdawczości zatwierdzony przez właściwe władze, można znieść zobowiązanie przedsiębiorstwa inwestycyjnego ustanowione w ust. 3.

6. Jeżeli, zgodnie z art. 32 ust. 7, sprawozdania przewidziane na podstawie tego artykułu przekazuje się właściwym władzom przyjmującego Państwa Członkowskiego, informacje te przekazuje się właściwym władzom rodzimego Państwa Członkowskiego przedsiębiorstwa inwestycyjnego, chyba że zdecydują one, iż nie chcą otrzymywać takich informacji.

7. W celu zapewnienia, że środki dotyczące ochrony integralności ryku zmieniono w sposób uwzględniający osiągnięcia techniczne na rynkach finansowych, oraz zapewnienia jednolitego stosowania ust. 1 do 5, Komisja może przyjąćè1 --- ç środki wykonawcze ustalające metody i uzgodnienia dotyczące sprawozdawania transakcji finansowych, formy i treści sprawozdań oraz kryteriów dotyczących określania właściwego rynku, zgodnie z ust. 3. è2 Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez dodanie do niej nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 64 ust. 2. ç

Artykuł 3126

Monitorowanie zgodności z regułami MTF ð lub OTF ï i innymi zobowiązaniami prawnymi

1. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne oraz podmioty gospodarcze Ö operatorzy rynku Õ prowadzącye MTF ð lub OTF ï ustanowiły i przechowywały Ö utrzymywały Õ skuteczne uzgodnienia i procedury właściwe dla MTF ð lub OTF ï, dotyczące regularnego monitorowania zgodności działalności użytkowników ð lub klientów ï z tymi Ö ich Õ regułami. Przedsiębiorstwa Ö Firmy Õ inwestycyjne i podmioty gospodarcze Ö operatorzy rynku Õ prowadzącye MTF ð lub OTF ï monitorują transakcje zawierane przez użytkowników ð lub klientów ï na podstawie tych systemów w celu ustalenia naruszeń tych reguł, nieprawidłowych warunków wymiany handlowej lub postępowania, które może się wiązać z nadużyciami na rynku.

2. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne oraz podmioty gospodarcze Ö operatorzy rynku Õ prowadzącye MTF ð lub OTF ï przekazywaliły właściwemuym władzom Ö organowi Õ sprawozdania dotyczące znaczących naruszeń reguł i zakłóceń warunków wymiany handlowej, lub postępowania, które może się wiązać z nadużyciami na rynku. Państwa cCzłonkowskie wymagają również, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne i podmioty gospodarcze Ö operatorzy rynku Õ prowadzącye MTF ð lub OTF ï bezzwłocznie dostarczaliły Ö istotne informacje Õ właściwym władzom Ö organowi Õ istotnych informacji dotyczących właściwemu do wykrywania i ścigania nadużyć na rynku oraz wspomagały właściwe Ö ten organ Õ władze w wykrywaniu i ściganiu nadużyć na rynku następujących lub mających miejsce za pośrednictwem systemów.

ò nowy

Artykuł 32

Zawieszenie i wycofanie instrumentów z obrotu na MTF

1. Państwa członkowskie wymagają, aby firma inwestycyjna lub operator rynku prowadzący MTF, którzy zawiesili lub wycofali z obrotu instrument finansowy, podawali tę decyzję do publicznej wiadomości, komunikowali ją rynkom regulowanym, innym MTF i OTF prowadzącym obrót tym samym instrumentem finansowym oraz przekazywali istotne informacje właściwemu organowi. Właściwy organ powiadamia właściwe organy innych państw członkowskich. Państwa członkowskie wymagają, aby inne rynki regulowane, MTF i OTF prowadzące obrót tym samym instrumentem finansowym również zawiesiły lub wycofały ten instrument finansowy z obrotu, w przypadku gdy powodem zawieszenia lub wycofania z obrotu jest nieujawnienie informacji na temat emitenta lub instrumentu finansowego, z wyjątkiem sytuacji, w których ujawnienie tych informacji mogłoby poważnie zaszkodzić interesom inwestorów lub znaczenie zaburzyć uporządkowane funkcjonowanie rynku. Państwa członkowskie wymagają, aby inne rynki regulowane, MTF i OTF powiadamiały o swojej decyzji właściwy dla siebie organ oraz wszystkie rynki regulowane, MTF i OTF prowadzące obrót tym samym instrumentem finansowym, dołączając uzasadnienie w przypadku podjęcie decyzji o niezawieszeniu lub niewycofaniu danego instrumentu finansowego z obrotu.

2. EUNGiPW opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych w celu określenia formatu i momentu przekazania i upublicznienia informacji, o których mowa w ust. 1

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [XXX].

3. Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych w celu określenia konkretnych sytuacji mogących poważnie zaszkodzić interesom inwestorów lub znaczenie zaburzyć uporządkowane funkcjonowanie rynku, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz w celu określenia kwestii związanych z nieujawnieniem informacji na temat emitenta lub instrumentu finansowego, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 33

Zawieszenie i wycofanie instrumentów z obrotu na OTF

1. Państwa członkowskie wymagają, aby firma inwestycyjna lub operator rynku prowadzący OTF, którzy zawiesili lub wycofali z obrotu instrument finansowy, podawali tę decyzję do publicznej wiadomości, komunikowali ją rynkom regulowanym, MTF i innym OTF prowadzącym obrót tym samym instrumentem finansowym oraz przekazywali istotne informacje właściwemu organowi. Właściwy organ powiadamia właściwe organy innych państw członkowskich.

2. EUNGiPW opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych określających format i moment przekazania i upublicznienia informacji, o których mowa w ust. 1.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [XXX].

Artykuł 34

Wymóg współpracy i wymiany informacji obowiązujący w stosunku do MTF i OTF

1. Państwa członkowskie wymagają, aby firma inwestycyjna lub operator rynku prowadzący MTF lub OTF bezzwłocznie informowali firmy inwestycyjne i operatorów rynku prowadzących inne MTF, OTF i rynki regulowane o:

a)      zakłóceniach obrotu;

b)      postępowaniu, które może nosić znamiona nadużycia w rozumieniu [wstawić odniesienie do MAR] oraz

c)      zakłóceniach funkcjonowania systemów;

w odniesieniu do danego instrumentu finansowego.

2. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia szczególnych okoliczności, których wystąpienie powoduje konieczność wypełnienia wymogu informacyjnego, o którym mowa w ust. 1.

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [XXX].

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ê 2004/39/WE

Artykuł 27

Zobowiązanie przedsiębiorstw inwestycyjnych do publikacji notowań cen

1. Państwa Członkowskie wymagają od podmiotów prowadzących regularną działalność giełdową dotyczącą akcji, aby publikowały one notowania akcji dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym, w odniesieniu do których prowadzą one działalność oraz dla których istnieje rynek zbytu. W przypadku akcji, dla których nie ma rynku zbytu, podmiot ujawnia notowania cen na życzenie klientów.

Przepisy tego artykułu mają zastosowanie do podmiotów prowadzących działalność giełdową w odniesieniu do transakcji o wielkości odpowiadającej wielkości rynku. Podmioty giełdowe realizujące transakcje powyżej wielkości rynku nie podlegają przepisom tego artykułu.

Podmioty prowadzące regularną działalność giełdową mogą podjąć decyzję o notowanej wielkości, lub wielkościach. Każde notowanie cen dotyczące określonego rodzaju akcji obejmuje ofertę i/lub cenę lub ceny ofertowe, których wielkość lub wielkości mogą sięgać standardowej wielkości rynku dla kategorii akcji, do których one należą. Cena lub ceny odzwierciedlają również przeważające warunki rynkowe dotyczące tych akcji.

Akcje grupuje się w odpowiednich kategoriach w oparciu o średnią wartość arytmetyczną zleceń zrealizowanych w odniesieniu do tych akcji na rynku. Standardowa wielkość rynku dla każdej kategorii akcji ma wielkość średniej wartości arytmetycznej zleceń realizowanych na rynku w odniesieniu do akcji ujętych w każdej z kategorii.

Rynek dotyczący każdej z kategorii akcji obejmuje wszystkie zlecenia zrealizowane w Unii Europejskiej w odniesieniu do tej kategorii, z wyłączeniem akcji porównywalnych ze standardową wielkością wynikowego pakietu tych akcji.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 10

2. Właściwy organ rynku najbardziej odpowiedniego z punktu widzenia płynności określonej w art. 25 w zakresie danych kategorii akcji, przynajmniej raz w roku i w oparciu o średnią wartość arytmetyczną zleceń realizowanych na rynku w odniesieniu do tych akcji, ustalają kategorię, do której akcje te należą. Informacje te udostępnia się wszystkim udziałowcom rynku i przekazuje EUNGiPW, który publikuje je na swojej stronie internetowej.

ê 2004/39/WE

è1 2008/10/WE art. 1 ust. 11 lit. a)

3. Podmioty giełdowe publikują notowania cen w sposób regularny i ciągły w godzinach urzędowania. Uprawnia się je do uaktualniania notowań cen w dowolnym czasie. Na podstawie wyjątkowych warunków rynkowych, zezwala się im na wycofanie notowań.

Notowania cen publikuje się w sposób łatwo dostępny dla pozostałych udziałowców rynku w oparciu o właściwe zasady handlowe.

Wypełniając przepisy podane w art. 21, podmioty giełdowe realizują zlecenia otrzymywane od klientów detalicznych w odniesieniu do akcji, dla których prowadzą regularną działalność giełdową po cenach notowanych w momencie otrzymania zlecenia.

Podmioty giełdowe realizują zlecenia otrzymywane od klientów branżowych, odnoszące się do akcji, w odniesieniu do których prowadzą działalność giełdową po cenach notowanych w momencie otrzymania zlecenia. Jednakże w uzasadnionych przypadkach podmioty te mogą realizować zlecenia po wyższej cenie, pod warunkiem że cena ta mieści się w zakresie zbliżonym do warunków rynkowych oraz pod warunkiem że wielkość zleceń przekracza wielkość zwyczajowo stosowaną przez inwestora detalicznego.

Co więcej, podmioty giełdowe mogą realizować zlecenia otrzymywane od klientów branżowych po cenach innych niż notowane, bez konieczności wypełniania warunków ustanowionych w akapicie czwartym, w odniesieniu do transakcji, których realizacja w kilku papierach wartościowych stanowi część jednej transakcji, lub w odniesieniu do zleceń podlegających warunkom innym niż bieżące ceny rynkowe.

Jeżeli podmiot giełdowy publikujący tylko jedno notowanie cen lub którego najwyższe notowanie cen jest niższe niż wielkość rynku otrzymuje od klienta zlecenie większe niż objęte notowaniem cen, ale niższe niż standardowa wielkość rynku, może podjąć decyzję o zrealizowaniu części zlecenia, która przekracza wielkość notowania cen, pod warunkiem że jest ona realizowana po cenach notowanych, z wyjątkiem przypadków, gdy warunki dwóch poprzedzających akapitów stanowią inaczej. Jeżeli podmiot giełdowy notuje inne wielkości i otrzymuje zlecenie o wielkość mieszczącej się w nich, oraz podejmuje decyzję o jego realizacji, realizuje zlecenie po jednej z notowanych cen, zgodnie z przepisami art. 22, z wyjątkiem przypadków przewidzianych na podstawie przepisów dwóch poprzedzających akapitów.

4. Właściwe władze weryfikują, czy:

              a) przedsiębiorstwa inwestycyjne regularnie uaktualniają oferty i/lub ceny ofertowe podawane do publicznej wiadomości zgodnie z ust. 1 oraz utrzymują ceny, które odzwierciedlają przeważające warunki rynkowe;

              b) przedsiębiorstwa inwestycyjne wypełniają warunki dotyczące podwyższania cen ustanowione w ust. 3 akapit czwarty.

5. Podmiotom giełdowym zezwala się na podejmowanie decyzji, w oparciu o przyjętą przez nie politykę handlową oraz w sposób obiektywny i pozbawiony wszelkich przejawów dyskryminacji, którym inwestorom udostępniają swoje notowania. W związku z tym ustanawia się przejrzyste normy rządzące dostępem do notowań. Podmioty giełdowe mogą odmówić wejścia lub zerwania powiązań handlowych z inwestorami w oparciu o uzgodnienia handlowe takie, jak status kredytowy inwestora, ryzyko kontrahenta oraz ostateczne rozliczenie transakcji.

6. W celu ograniczenia ryzyka narażenia na wielorakie transakcje pochodzące od tego samego klienta, podmiotom giełdowym zezwala się na ograniczenie liczby transakcji od tego samego klienta, do których podmioty te przystępują zgodnie z ogólnie znanymi warunkami oraz w sposób pozbawiony wszelkich przejawów dyskryminacji. Podmiotom tym zezwala się również na ograniczenie ogólnej liczby transakcji uzyskanych od różnych klientów w tym samym czasie w sposób pozbawiony wszelkich przejawów dyskryminacji i zgodnie z art. 22, pod warunkiem że na powyższe zezwala się wyłącznie, gdy liczba i/lub wielkość zleceń składanych przez klientów znacząco przekracza ustaloną normę.

7. W celu zapewnienia jednolitego stosowania ust. 1–6, w sposób popierający skuteczną wycenę akcji oraz w celu maksymalnego wykorzystania możliwości przedsiębiorstw inwestycyjnych do zawierania transakcji możliwie najbardziej korzystnych dla klientów, Komisjaè1 --- ç może przyjąć środki wykonawcze, które:

              a) określają kryteria stosowania ust. 1 i 2;

              b) określają kryteria ustalające, kiedy notowanie publikuje się w oparciu o zasadę systematyczności i ciągłości oraz w sposób łatwo dostępny, a także środki, za których pomocą przedsiębiorstwa inwestycyjne mogą wypełniać zobowiązania do podawania do publicznej wiadomości notowań cen, które obejmują poniższe możliwości:

            i) udogodnienia rynku regulowanego, które dopuściły dany instrument do obrotu;

            ii) urzędy strony trzeciej;

            iii) uzgodnienia dotyczące własności;

              c) określają kryteria ogólne dotyczące ustalania transakcji, których realizacja w oparciu o kilka papierów wartościowych stanowi część jednej transakcji lub zlecenia podlegającego warunkom innym niż bieżąca cena rynkowa;

              d) określają kryteria ogólne dotyczące ustalania, co można uznać za wyjątkowe okoliczności rynkowe umożliwiające wycofanie notowań cen, oraz warunki uaktualniania notowań cen;

              e) określają kryteria dotyczące ustalania, jaka jest wielkość zwyczajowo przyjmowana przez inwestora detalicznego;

              f) określają kryteria dotyczące ustalania, co stanowi wartość znacznie przekraczającą normę ustaloną w ust. 6;

              g) określają kryteria dotyczące ustalania, kiedy ceny mieszczą się w zakresie ogólnym zbliżonym do warunków rynkowych.

ê 2008/10/WE art. 1 ust. 11 lit. b)

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez dodanie do niej nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 64 ust. 2.

ê 2004/39/WE

è1 2008/10/WE art. 1 ust. 12 lit. a)

Artykuł 28

Ujawnianie informacji przez przedsiębiorstwa inwestycyjne po zawarciu transakcji

1. Państwa Członkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa inwestycyjne, które zawierają transakcje w akcjach dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym poza rynkiem regulowanym lub MTF, na własny rachunek lub w imieniu klienta, ujawniały przynajmniej wielkość i cenę tych transakcji oraz czas ich zawarcia. Informacje te publikuje się w czasie możliwie najbardziej zbliżonym do czasu rzeczywistego, w oparciu o właściwe zasady handlowe i w sposób łatwo dostępny dla innych uczestników rynku.

2. Państwa Członkowskie wymagają, aby informacje podawane do publicznej wiadomości zgodnie z ust. 1 oraz limity czasowe, w których podano je do publicznej wiadomości wypełniały wymogi przyjęte na podstawie art. 45. Jeżeli środki przyjęte na podstawie art. 45 przewidują odroczone sprawozdawanie w odniesieniu do niektórych kategorii transakcji na akcjach, możliwość ta ma zastosowanie mutatis mutandis do tych transakcji, które realizuje się poza rynkami regulowanymi lub MTF.

3. W celu zapewnienia przejrzystego i należytego funkcjonowania rynków oraz jednolitego stosowania ust. 1, Komisja może przyjąć è1 --- ç środki wykonawcze, które:

              a) ustalają środki, dzięki którym przedsiębiorstwa inwestycyjne mogą wypełnić zobowiązania nałożone na podstawie ust. 1, w tym poniższe możliwości:

            i) udogodnienia rynku regulowanego, które dopuściły dany instrument do obrotu lub udogodnienia MTF, w których prowadzi się obrót danymi akcjami;

            ii) urzędy strony trzeciej;

            iii) uzgodnienia dotyczące własności;

              b) wyjaśniają stosowanie zobowiązania nałożonego na mocy ust. 1 w odniesieniu do transakcji obejmujących wykorzystanie akcji do celów dodatkowych, pożyczkowych lub innych, jeżeli wymiana akcji podlega czynnikom innym niż bieżąca cena rynkowa akcji.

ê 2008/10/WE art. 1 ust. 12 lit. b)

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez dodanie do niej nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 64 ust. 2.

ê 2004/39/WE

è1 2008/10/WE art. 1 ust. 13 lit. a)

Artykuł 29

Wymogi przejrzystości dotyczące MTF przed ich wprowadzeniem do obrotu

1. Państwa Członkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa inwestycyjne oraz podmioty gospodarcze prowadzące MTF sporządzały przynajmniej aktualne oferty i ceny ofertowe oraz prowadziły interesy handlowe w oparciu o ceny ogłaszane przez systemy odnoszące się do akcji dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym. Państwa Członkowskie przewidują podawanie tych informacji do publicznej wiadomości w oparciu o właściwe warunki handlowe oraz w sposób ciągły i w godzinach urzędowania.

2. Państwa Członkowskie przewidują, że właściwe władze mogą znieść zobowiązanie dotyczące przedsiębiorstw inwestycyjnych lub podmiotów gospodarczych prowadzących MTF do podawania do publicznej wiadomości informacji określonych w ust. 1 w oparciu o model rynku lub rodzaj i wielkość zamówień w przypadkach ustalonych zgodnie z ust. 3. W szczególności, właściwe władze są w stanie znieść zobowiązanie odnoszące się do transakcji dużych w skali porównywanej ze standardową wielkością rynku dla akcji lub kategorii danych akcji.

3. W celu zapewnienia jednolitego stosowania ust. 1 i 2, Komisja może è1 --- ç przyjąć środki wykonawcze w odniesieniu do:

              a) zakresu ofert lub wyznaczonych notowań podmiotów gospodarczych, a także interesów handlowych dotyczących tych cen podawanych do publicznej wiadomości;

              b) wielkości lub rodzaju zleceń, dla których na podstawie ust. 2 można znieść zobowiązanie do ujawniania informacji przed wprowadzaniem instrumentów do obrotu;

              c) modelu rynku, dla którego można znieść zobowiązanie do podawania do publicznej wiadomości informacji przed wprowadzeniem instrumentów do obrotu na podstawie ust. 2, w szczególności stosowania zobowiązania do podawania metod prowadzenia obrotu handlowego za pomocą MTF, które obejmują transakcje zawarte na podstawie reguł przez odniesienie do cen ustanowionych poza systemami MTF lub okresowe aukcje.

Z wyjątkiem przypadków uzasadnionych szczególnym charakterem MTF, treść tych środków wykonawczych jest równorzędna do środków wykonawczych przewidzianych w odniesieniu do rynków regulowanych w art. 44.

ê 2008/10/WE art. 1 ust. 13 lit. b)

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez dodanie do niej nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 64 ust. 2.

ê 2004/39/WE

è1 2008/10/WE art. 1 ust. 14 lit. a)

Artykuł 30

Wymogi przejrzystości dotyczące MTF po ich wprowadzeniu do obrotu

1. Państwa Członkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa inwestycyjne oraz podmioty gospodarcze prowadzące MTF podawały do publicznej wiadomości przynajmniej cenę, wielkość oraz termin zawarcia transakcji za pośrednictwem tych systemów odnoszących się do akcji dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym. Państwa Członkowskie wymagają danych szczegółowych dotyczących podawania do publicznej wiadomości wszystkich tego rodzaju transakcji na podstawie właściwych zasad rynkowych, w czasie możliwie najbardziej zbliżonym do czasu rzeczywistego. Wymóg ten nie ma zastosowania do danych szczegółowych dotyczących transakcji zawieranych w MTF i podawanych do publicznej wiadomości w oparciu o systemy rynku regulowanego.

2. Państwa Członkowskie zapewniają, że właściwe władze mogą wydać przedsiębiorstwom inwestycyjnym lub podmiotom gospodarczym prowadzącym MTF zezwolenie na odroczone przekazywanie danych szczegółowych dotyczących transakcji w oparciu o ich rodzaje lub wielkość. W szczególności, właściwe władze mogą zezwolić na odroczone podawanie do publicznej wiadomości informacji odnoszących się do transakcji większych w skali porównywanej ze standardową wielkością rynku dla tych akcji, lub kategorii akcji. Państwa Członkowskie wymagają, aby MTF uzyskały uprzednią zgodę właściwych władz na proponowane uzgodnienia dotyczące odroczonej publikacji informacji handlowych i wymagają, aby uzgodnienia te zostały ujawnione udziałowcom rynku oraz ogółowi inwestujących w sposób nie budzący wątpliwości.

3. W celu zapewnienia skutecznego funkcjonowania rynków finansowych oraz zapewnienia jednolitego stosowania ust. 1 i 2, Komisja może è1 --- ç przyjąć środki wykonawcze w odniesieniu do:

              a) zakresu i treści informacji podawanych do publicznej wiadomości;

              b) warunków, w oparciu o które przedsiębiorstwa inwestycyjne lub podmioty gospodarcze prowadzące MTF mogą przewidzieć odroczone podawanie do publicznej wiadomości informacji dotyczących transakcji i kryteriów mających zastosowanie do podejmowania decyzji odnoszących się do transakcji w związku z wielkością lub kategorią zaangażowanych w nie akcji, zezwala się na odroczone podawanie informacji do publicznej wiadomości.

Z wyjątkiem przypadków uzasadnionych szczególnym charakterem MTF, treść tych środków wykonawczych jest równorzędna do środków wykonawczych przewidzianych w odniesieniu do rynków regulowanych w art. 45.

ê 2008/10/WE art. 1 ust. 14 lit. b)

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez dodanie do niej nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 64 ust. 2.

ò nowy

Sekcja 4

Rynki MŚP

Artykuł 35

Rynki na rzecz wzrostu MŚP

1.         Państwa członkowskie zapewniają możliwość występowania przez operatora MTF do swojego macierzystego właściwego organu z wnioskiem o rejestrację MTF jako rynku na rzecz wzrostu MŚP.

2.         Państwa członkowskie zapewniają możliwość rejestrowania MTF przez macierzysty właściwy organ jako rynku na rzecz wzrostu MŚP, w przypadku gdy właściwy organ otrzyma wniosek, o którym mowa w ust. 1, oraz zyska pewność, że w stosunku do MTF spełnione są wymogi określone w ust. 3.

3.         MTF podlega skutecznym zasadom, systemom i procedurom zapewniającym spełnienie następujących kryteriów:

a)      wśród emitentów, których instrumenty finansowe zostały dopuszczone do obrotu na wspomnianym rynku, małe i średnie przedsiębiorstwa stanowią większość;

b)      ustanowiono odpowiednie kryteria dotyczące pierwszego i dalszego dopuszczenia instrumentów finansowych emitentów do obrotu na tym rynku;

c)      w przypadku pierwszego dopuszczenia instrumentów finansowych do obrotu na tym rynku opublikowano wystarczające informacje umożliwiające inwestorom podjęcie świadomej decyzji o ewentualnym zainwestowaniu w dane instrumenty, czy to w formie stosownego dokumentu o dopuszczeniu do obrotu, czy też w formie prospektu emisyjnego, jeżeli w odniesieniu do oferty publicznej instrumentów przeprowadzonej w związku z dopuszczeniem ich do obrotu zastosowanie mają wymogi określone w [dyrektywie 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady];

d)      na rynku dostępne są odpowiednie bieżące okresowe sprawozdania finansowe udostępniane przez emitenta lub w jego imieniu, na przykład zbadane roczne sprawozdania finansowe;

e)      emitenci na tym rynku oraz osoby pełniące u emitenta obowiązki kierownicze oraz osoby blisko z nimi związane spełniają stosowne wymogi mające do nich zastosowanie na podstawie rozporządzenia w sprawie nadużyć na rynku;

f)       informacje regulacyjne dotyczące emitentów na tym rynku są przechowywane i podawane do publicznej wiadomości;

g)      istnieją skuteczne systemy i mechanizmy kontroli mające na celu zapobieganie przypadkom nadużyć na rynku oraz ich wykrywanie zgodnie z wymogami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr …/… [rozporządzenie w sprawie nadużyć na rynku].

4. Kryteria określone w ust. 3 pozostają bez uszczerbku dla obowiązku przestrzegania przez operatora MTF innych obowiązków wynikających z niniejszej dyrektywy związanych z prowadzeniem MTF. Kryteria te nie stanowią również dla operatora MTF przeszkody w nakładaniu dodatkowych wymogów, oprócz wymogów określonych w tym ustępie.

5. Państwa członkowskie zapewniają macierzystemu właściwemu organowi możliwość wyrejestrowania MTF jako rynku na rzecz wzrostu MŚP w którymkolwiek z poniższych przypadków:

a)      operator rynku wystąpi z wnioskiem o jego wyrejestrowanie;

b)      wymogi określone w ust. 3 nie są już spełnione w odniesieni do MTF.

6.         Państwa członkowskie wymagają, aby w przypadku zarejestrowania lub wyrejestrowania MTF jako rynku na rzecz wzrostu MŚP przez macierzysty właściwy organ na podstawie niniejszego artykułu, organ ten powiadamiał EUNGiPW o tym fakcie w możliwie najkrótszym terminie. EUNGiPW publikuje na swoich stronach internetowych i aktualizuje wykaz rynków na rzecz wzrostu MŚP.

7.         Państwa członkowskie wymagają, aby w przypadku dopuszczenia instrumentu finansowego emitenta do obrotu na jednym rynku na rzecz wzrostu MŚP, ten instrument finansowy mógł być również przedmiotem obrotu na innym rynku na rzecz wzrostu MŚP bez zgody emitenta. W takim przypadku emitent nie podlega jednak żadnym obowiązkom w zakresie ładu korporacyjnego ani początkowym, bieżącym lub doraźnym obowiązkom informacyjnym w stosunku do tego drugiego rynku MŚP.

8.         Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych precyzujących wymogi określone w ust. 3. Środki te uwzględniają konieczność utrzymania w oparciu o te wymogi wysokiego poziomu ochrony inwestorów w celu budowy zaufania inwestorów do tych rynków, przy jednoczesnym ograniczeniu obciążeń administracyjnych dla emitentów na tym rynku.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

ROZDZIAŁ III

PRAWA PRZEDSIĘBIORSTW Ö FIRM Õ INWESTYCYJNYCH

Artykuł 3631

Swoboda świadczenia usług inwestycyjnych i prowadzenia działalności inwestycyjnej

1. Państwa cCzłonkowskie zapewniają, że każdae przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae, uprawnionae i nadzorowanae przez właściwe władze Ö organy Õ innego pPaństwa cCzłonkowskiego zgodnie z niniejszą dyrektywą, oraz instytucje kredytowe podlegające dyrektywie 2000/12/WE Ö 2006/48/WE Õ mogą swobodnie świadczyć usługi inwestycyjne i/lub prowadzić działalność inwestycyjną oraz świadczyć usługi dodatkowe na ich terytoriach, pod warunkiem że usługi i działalność tego rodzaju są objęte zezwoleniem. Usługi dodatkowe można świadczyć wyłącznie wraz z usługami i/lub działalnością inwestycyjną.

W odniesieniu do spraw objętych niniejszą dyrektywą, pPaństwa cCzłonkowskie nie nakładają żadnych wymagań dodatkowych na takąie przedsiębiorstwo Ö firmę Õ inwestycyjnąe lub instytucję kredytową.

2. Każdae przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae pragnącae świadczyć usługi inwestycyjne lub prowadzić działalność inwestycyjną na terytorium innego pPaństwa cCzłonkowskiego po raz pierwszy lub pragnącae zmienić zakres świadczonych usług lub prowadzonej działalności, przekazuje właściwym władzom Ö organom Õ rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö swojego pochodzenia Õ informacje dotyczące:

a)      pPaństwa cCzłonkowskiego, w którym zamierza prowadzić działalność;

b)      programu działania określającego w szczególności usługi i/lub działalność, a także usługi dodatkowe, które zamierza świadczyć i prowadzić, oraz, czy na terytorium pPaństwa cCzłonkowskiego, w którym zamierza świadczyć usługi, zamierza korzystać z usług przedstawicieli Ö zależnych Õ . ð W przypadku gdy firma inwestycyjna zamierza korzystać z usług przedstawicieli zależnych, przekazuje ona właściwemu organowi w państwie członkowskim swojego pochodzenia dane identyfikujące tych przedstawicieli zależnych. ï

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 11 lit. a) (dostosowany)

ð nowy

Jeżeli W przypadkach gdy przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae zamierza korzystać z usług przedstawicieli zależnych, na wniosek właściwego organu przyjmującego państwa członkowskiego oraz we właściwym czasie, właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego Ö pochodzenia Õ przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo przekazują ð , w terminie miesiąca od otrzymania wspomnianych informacji, przekazuje właściwemu organowi przyjmującego państwa członkowskiego wyznaczonemu jako punkt kontaktowy zgodnie z art. 83 ust. 1 ï tożsamość przedstawicieli Ö zależnych Õ , z których usług przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae zamierza korzystać ð na potrzeby świadczenia usług ï w tym państwie członkowskim. Przyjmujące państwo członkowskie może podajewać takie informacje do publicznej wiadomości. EUNGiPW może zwrócić się o dostęp do tych informacji zgodnie z procedurą i warunkami określonymi w art. 35 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

3. W terminie jednego miesiąca od daty otrzymania informacji właściwye władze Ö organ Õ rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ przesyłają te informacje właściwemuym władzom Ö organowi Õ przyjmującego pPaństwa cCzłonkowskiego, wyznaczonemuym jako punkt kontaktowy zgodnie z art. 5683 ust. 1. Przedsiębiorstwo Ö Firma Õ inwestycyjnae może następnie rozpocząć świadczenie usługi lub usług inwestycyjnych w przyjmującym pPaństwie cCzłonkowskim.

4. W przypadku zmiany wszelkich danych szczegółowych przekazanych zgodnie z ust. 2, przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae przekazuje pisemne powiadomienie o takich zmianach właściwemuym władzom Ö organowi Õ rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ przynajmniej na jeden miesiąc przed wykonaniem zmian. Właściwye władze Ö organ Õ rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ informujeą o takich zmianach właściwye władze Ö organ Õ przyjmującego pPaństwa cCzłonkowskiego.

ò nowy

5. Każda instytucja kredytowa pragnąca świadczyć usługi inwestycyjne lub prowadzić działalność inwestycyjną, a także świadczyć usługi dodatkowe zgodnie z ust. 1 za pośrednictwem przedstawicieli zależnych przekazuje właściwemu organowi państwa członkowskiego swojego pochodzenia dane identyfikujące tych przedstawicieli zależnych.

Jeżeli instytucja kredytowa zamierza korzystać z usług przedstawicieli zależnych, właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia instytucji kredytowej, w terminie miesiąca od otrzymania wspomnianych informacji, przekazuje właściwemu organowi przyjmującego państwa członkowskiego wyznaczonemu jako punkt kontaktowy zgodnie z art. 83 ust. 1 dane identyfikujące przedstawicieli zależnych, z których usług instytucja kredytowa zamierza korzystać na potrzeby świadczenia usług w tym państwie członkowskim. Przyjmujące państwo członkowskie podaje takie informacje do publicznej wiadomości.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

65. Bez dalszych wymogów prawnych lub administracyjnych, pPaństwa cCzłonkowskie zezwalają przedsiębiorstwom Ö firmom Õ inwestycyjnym oraz podmiotom gospodarczym Ö operatorom rynku Õ prowadzącym MTF ð i OTF ï z innych pPaństw cCzłonkowskich na zapewnienie na ich terytorium właściwych uzgodnień Ö rozwiązań Õ ułatwiających dostęp do Ö ich systemów Õ oraz korzystanie z Ö nich Õ ich systemów przez użytkowników zdalnych lub uczestników rynku ustanowionych Ö mających siedzibę Õ na ich terytorium.

76. Przedsiębiorstwo Ö Firma Õ inwestycyjnae lub podmioty gospodarcze Ö operator rynku Õ , którye prowadzią MTF, przekazują właściwemuym władzom Ö organowi Õ rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö swojego pochodzenia Õ informacje w sprawie pPaństwa cCzłonkowskiego, w którym zamierzają one wprowadzić takie uzgodnienia Ö rozwiązania Õ . W terminie jednego miesiąca właściwye władze Ö organ Õ rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ MTF przekazujeą te informacje do pPaństwa cCzłonkowskiego, w którym MTF zamierza wprowadzić takie uzgodnienia Ö rozwiązania Õ .

Na wniosek właściwegoych władz Ö organu Õ przyjmującego pPaństwa cCzłonkowskiego MTF oraz, z należytą zwłoką Ö w rozsądnym terminie Õ , właściwye władze Ö organ Õ rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ MTF przekazujeą tożsamość akcjonariuszy lub udziałowców Ö członków lub uczestników Õ MTF ustanowionych Ö mających siedzibę Õ w tym pPaństwie cCzłonkowskim.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 11 lit. b) (dostosowany)

ð nowy

87. W celu zapewnienia spójności harmonizacji niniejszego artykułu, EUNGiPW może opracowywać ð opracowuje ï projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia informacji, które należy udostępnić zgodnie z ust. 2, 4 i 76.

ðEUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2016 r.]. ï

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z Ö procedurą określoną w Õ art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ð 9. ï EUNGiPW może opracowywać ð opracowuje ï projekty wykonawczych standardów technicznych, by ustanawiać standardowe formularze, szablony i procedury dotyczące przekazywania informacji zgodnie z ust. 3, 4 i 76.

ðEUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2016 r.]. ï

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszymtrzecim, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

Artykuł 3732

Ustanowienie oddziału

1. Państwa cCzłonkowskie zapewniają, że usługi inwestycyjne i/lub działalność inwestycyjna, a także usługi dodatkowe, można świadczyć na ich terytoriach zgodnie z niniejszą dyrektywą i dyrektywą 2000/12/WE Ö 2006/48/WE Õ dzięki ustanowieniu oddziału, pod warunkiem że te usługi i działalność są objęte zezwoleniem wydanym przedsiębiorstwu Ö firmie Õ inwestycyjnejmu lub instytucji kredytowej w rodzimym pPaństwie cCzłonkowskim Ö pochodzenia Õ . Usługi dodatkowe można świadczyć wyłącznie wraz z usługami i/lub działalnością inwestycyjną.

W odniesieniu do spraw objętych niniejszą dyrektywą, pPaństwa cCzłonkowskie nie nakładają żadnych wymagań dodatkowych oprócz tych dozwolonych na podstawie ust. 87 w sprawie organizacji i funkcjonowania oddziału.

2. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby każdae przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae, pragnącae ustanowić oddział na terytorium innego pPaństwa cCzłonkowskiego po raz pierwszy, powiadomiło właściwye władze Ö organ Õ rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ oraz przekazało informacje dotyczące:

a)      pPaństw cCzłonkowskich, na których terytorium planuje ustanowienie oddziału;

b)      programu działania ustanawiającego, między innymi oferowane usługi i/lub działalność inwestycyjną, a także usługi dodatkowe i strukturę organizacyjną oddziału oraz wskazującego, czy oddział zamierza korzystać z usług przedstawicieli Ö zależnych Õ oraz Ö dane identyfikujące tych przedstawicieli zależnych Õ;

c)      adres w przyjmującym pPaństwie cCzłonkowskim, pod którym można otrzymać dokumenty;

d)      nazwiska osób wyznaczonych do kierowania oddziałem.

W przypadkach gdy Jeżeli eprzedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae korzysta z usług przedstawicieli Ö zależnych Õ ustanowionych w pPaństwie cCzłonkowskim poza rodzimym pPaństwem cCzłonkowskim Ö pochodzenia Õ , takich przedstawicieli Ö zależnych Õ należy włączyć do oddziału, z zastrzeżeniem przepisów niniejszej dyrektywy odnoszących się do oddziału.

3. O ile, uwzględniając przewidywany zakres działalności oddziału, właściwye władze Ö organ Õ rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ nie mają powodu wątpić w prawidłowość struktury administracyjnej lub sytuacji finansowej przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo, w ciągu trzech miesięcy od otrzymania wszystkich informacji określonych w ust. 2 przekazują te informacje właściwemuym władzom Ö organowi Õ przyjmującego pPaństwa cCzłonkowskiego wyznaczonemu jako punkt kontaktowy zgodnie z Ö art. 83 ust. 1 Õ i zawiadamiają odpowiednie przedsiębiorstwo Ö firmę Õ inwestycyjnąe, którejgo to dotyczy.

4. Oprócz informacji określonych w ust. 2, właściwye władze Ö organ Õ rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ przekazujeą właściwemuym władzom Ö organowi Õ przyjmującego pPaństwa cCzłonkowskiego dane szczegółowe dotyczące akredytowanego systemu rekompensat, którego przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae jest członkiem, zgodnie z dyrektywą 97/9/WE. W przypadku wprowadzenia zmian do danych szczegółowych, właściwye władze Ö organ Õ rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ odpowiednio informujeą właściwye władze Ö organ Õ przyjmującego pPaństwa cCzłonkowskiego.

5. W przypadku gdy właściwye władze Ö organ Õ rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ odmawiają przekazania informacji określonych w ust. 2 właściwemuym władzom Ö organowi Õ przyjmującego pPaństwa cCzłonkowskiego, dostarczają Ö on Õ przedsiębiorstwu Ö firmie Õ inwestycyjnejmu, którejgo to dotyczy, uzasadnienie odmowy w ciągu trzech miesięcy od otrzymania wszystkich informacji.

6. Z chwilą otrzymania informacji od właściwegoych władz Ö organu Õ przyjmującego pPaństwa cCzłonkowskiego lub w przypadku nieotrzymania takich informacji od tych tego władz Ö organu Õ , najpóźniej po upływie dwóch miesięcy od daty przekazania informacji przez właściwye władze Ö organ Õ rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ , można ustanowić oddział i rozpocząć działalność.

ò nowy

7. Każda instytucja kredytowa pragnąca korzystać z usług przedstawiciela zależnego posiadającego siedzibę w państwie członkowskim poza państwem członkowskim jej pochodzenia na potrzeby świadczenia usług inwestycyjnych lub prowadzenia działalności inwestycyjnej, a także świadczenia usług dodatkowych zgodnie z niniejszą dyrektywą powiadamia o tym fakcie właściwy organ w państwie członkowskim swojego pochodzenia.

O ile właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia nie ma powodu wątpić w prawidłowość struktury administracyjnej lub sytuacji finansowej instytucji kredytowej, w ciągu trzech miesięcy od otrzymania wszystkich informacji przekazuje te informacje właściwemu organowi przyjmującego państwa członkowskiego wyznaczonemu jako punkt kontaktowy zgodnie z art. 83 ust. 1 i zawiadamia instytucję kredytową, której to dotyczy.

W przypadku gdy właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia odmawia przekazania informacji właściwemu organowi przyjmującego państwa członkowskiego, dostarcza on instytucji kredytowej, której to dotyczy, uzasadnienie odmowy w ciągu trzech miesięcy od otrzymania wszystkich informacji.

Przedstawiciel zależny może rozpocząć prowadzenie działalności z chwilą otrzymania informacji od właściwego organu przyjmującego państwa członkowskiego lub w przypadku nieotrzymania takich informacji od tego organu najpóźniej po upływie dwóch miesięcy od daty przekazania informacji przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia. Taki przedstawiciel podlega przepisom niniejszej dyrektywy mającym zastosowanie do oddziałów.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

87. Właściwye władze Ö organ Õ pPaństwa cCzłonkowskiego, w którym znajduje się oddział, bierze na siebie odpowiedzialność za zapewnienie, że usługi świadczone przez oddział na jego terytorium wypełniają zobowiązania ustanowione w art. 2419, Ö 25, Õ 2721, 2822, 25, 27 i 28 Ö niniejszej dyrektywy i art. 13–23 rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR] oraz Õ oraz w środkach przyjętych na ich mocy.

Właściwye władze Ö organ Õ pPaństwa cCzłonkowskiego, w którym znajduje się oddział, ma prawo zbadać uzgodnienia oraz wniosek o Ö wymagać Õ dokonaniae zmian niezbędnie koniecznych do umożliwienia właściwemuym władzom Ö organowi Õ wprowadzenie w życie Ö egzekwowania Õ zobowiązań ustalonych na podstawie art. 2419, Ö 25, Õ 2721, 2822, 25, 27 i 28 Ö niniejszej dyrektywy i art. 13–23 rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR] Õ oraz środków przyjętych na ich mocy w odniesieniu do usług i/lub działalności inwestycyjnej świadczonych i prowadzonej przez oddział na jego terytorium.

98. Każde pPaństwo cCzłonkowskie przewiduje, że jeśli przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae uprawnionae w innym pPaństwie cCzłonkowskim ustanowiłao oddział na jego terytorium, wykonując swoje obowiązki i po powiadomieniu właściwegoych władz Ö organu Õ rodzimego Ö przyjmującego Õ pPaństwa cCzłonkowskiego, właściwye władze Ö organ Õ pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo możegą przeprowadzić kontrolę w tejtym oddzialełu.

109. W przypadku wprowadzenia zmian do wszelkiego rodzaju informacji przekazanych zgodnie z ust. 2, przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae kieruje pisemne powiadomienie o takich zmianach do właściwegoych władz Ö organu Õ rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ , przynajmniej na miesiąc przed wykonaniem zmian. Właściwye władze Ö organ Õ przyjmującego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ powiadamiają Ö również Õ o tych zmianach właściwye władze Ö organ Õ rodzimego Ö przyjmującego Õ pPaństwa cCzłonkowskiego.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 12 (dostosowany)

ð nowy

1110. W celu zapewnienia spójności harmonizacji niniejszego artykułu, EUNGiPW może opracowywać ð opracowuje ï projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia informacji, które należy udostępnić zgodnie z ust. 2, 4 i 109.

ðEUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2016 r.]. ï

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z Ö procedurą określoną w Õ art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania niniejszego artykułuð 12. ï EUNGiPW może opracowywać ð opracowuje ï projekty wykonawczych standardów technicznych, by ustanawiać standardowe formularze, wzory i procedury do celów przekazywania informacji zgodnie z ust. 3 i 109.

ðEUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2016 r.]. ï

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszymtrzecim, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

Artykuł 3833

Dostęp do rynków regulowanych

1. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne z innych pPaństw cCzłonkowskich, które są uprawnione do zawierania transakcji na własny rachunek, miały prawo członkostwa lub dostęp do rynków regulowanych ustanowionych na ich terytorium za pomocą któregokolwiek z poniższych uzgodnień Ö mechanizmów Õ :

              a) bezpośrednio przez utworzenie oddziału w przyjmujących pPaństwach cCzłonkowskich;

              b) stając się zdalnymi członkami lub mając zdalny dostęp do rynków regulowanych bez potrzeby posiadania siedziby ustanawiania rynku regulowanego w rodzimym pPaństwie cCzłonkowskim Ö pochodzenia rynku regulowanego Õ , jeżeli w odniesieniu do zawierania transakcji na rynku, procedury handlowe i systemy Ö danego Õ rynku nie wymagają ich Ö fizycznej Õ obecności przy zawieraniua transakcji na rynku.

2. W odniesieniu do spraw objętych niniejszą dyrektywą, pPaństwa cCzłonkowskie nie nakładają żadnych dodatkowych wymogów Ö regulacyjnych Õ wykonawczych ani administracyjnych na przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne wykonujące prawa przyznane im na mocy ust. 1.

Artykuł 3934

Dostęp do Ö partnera Õ centralnego kontrahenta, udogodnień Ö systemów Õ rozrachunkuowych i rozliczeniowych oraz prawo do wyznaczania systemu rozliczeniowego rozrachunku

1. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne z innych pPaństw cCzłonkowskich miały na ich terytorium prawo dostępu do Ö partnera Õ centralnego kontrahenta, systemów rozrachunkuowych i rozliczeniowych do celów finalizowania lub aranżowania finalizowania transakcji na instrumentach finansowych.

Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby dostęp tych przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych do takich udogodnień Ö systemów Õ podlegał tym samym, pozbawionym wszelkich przejawów dyskryminacji Ö niedyskryminacyjnym Õ , przejrzystym i obiektywnym kryteriom, które stosuje się do lokalnych uczestników rynku. Państwa cCzłonkowskie nie ograniczają wykorzystywania tych udogodnień Ö systemów Õ do rozrachunku i rozliczania transakcji na instrumentach finansowych zawieranych na rynku regulowanym lub MTF ð lub OTF ï na ich terytorium.

2. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby rynki regulowane na ich terytorium oferowały wszystkim swoim akcjonariuszom lub udziałowcom Ö członkom lub uczestnikom Õ prawo do wyznaczania systemu rozliczania Ö rozrachunku Õ transakcji na instrumentach finansowych zawieranych na tym rynku regulowanym, pod warunkiem że Ö spełnienia następujących warunków Õ :

a)      takie powiązania i uzgodnienia między wyznaczonym systemem rozliczeniowym Ö rozrachunku Õ a innymi systemami lub udogodnieniami Ö platformami Õ są niezbędne do zapewnienia skutecznego i ekonomicznego rozliczania danych transakcji; oraz

b)      właściwye władze Ö organ Õ odpowiedzialnye za nadzór rynku regulowanego ustalają, iż warunki techniczne dotyczące rozliczania transakcji zawartych na rynku regulowanym przez system rozliczeń Ö rozrachunku Õ , inny niż wyznaczony przez rynek regulowany, umożliwiają należyte i właściwe funkcjonowanie rynków finansowych.

Ocena właściwegoych władz Ö organu Õ dla rynku regulowanego pozostaje bez uszczerbku dla kompetencji krajowych banków centralnych pełniących rolę nadzorców systemów rozliczeniowych rozrachunku, lub innych władz Ö organów Õ nadzorczych Ö nadzorujących te systemy Õ . Do celów uniknięcia zbędnego powielania kontroli, właściwye władze Ö organ Õ uwzględniają nadzór aktualnie prowadzony przez te instytucje.

3. Prawa przedsiębiorstw inwestycyjnych z mocy ust. 1 i 2 pozostają bez uszczerbku dla prawa podmiotów gospodarczych centralnego kontrahenta, systemów rozrachunkowych i rozliczeniowych papierów wartościowych do odmowy udostępnienia wnioskowanych usług w oparciu o uzasadnione względy handlowe.

Artykuł 4035

Przepisy dotyczące Ö partnera centralnego Õ kontrahenta, uzgodnień Ö systemów Õ rozrachunkuowych i rozliczeniowych w odniesieniu do MTF

1. Państwa cCzłonkowskie nie utrudniają przedsiębiorstwom Ö firmom Õ inwestycyjnym ani podmiotom gospodarczym Ö operatorom rynku Õ prowadzącym MTF zawierania odpowiednich uzgodnień z Ö partnerem Õ centralnym kontrahentem lub systemem Ö izbą Õ rozrachunkowym i rozliczeniowąym Ö i systemem rozrachunku Õ w innych pPaństw cCzłonkowskich w związku z Ö w celu Õ wprowadzaniaem Ö możliwości rozliczania lub rozrachunku Õ do systemu rozrachunkowego i/lub rozliczeniowego niektórych lub wszystkich transakcji zawartych przez podmioty gospodarcze Ö uczestników rynku Õ w oparciu o te Ö ich Õ systemy.

2. Właściwye władze organ przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych i podmiotów gospodarczych Ö operatorów rynku Õ prowadzących MTF nie możegą się sprzeciwiać wykorzystywaniu systemów Ö partnera centralnego Õ kontrahenta, izb Ö rozliczeniowych Õ rozrachunkowych i/lub rozliczeniowych Ö systemów rozrachunku Õ innego pPaństwa cCzłonkowskiego, z wyjątkiem przypadków, gdy istnieje wyraźny nakaz utrzymania właściwego funkcjonowania tego MTF oraz uwzględnienia warunków dotyczących systemów rozliczeniowych Ö rozrachunku Õ ustanowionych w art. 3934 ust. 2.

W celu uniknięcia zbędnego powielania kontroli, właściwye władze Ö organ Õ uwzględniają Ö dozór Õ i nadzór kontrolę/nadzór Ö nad Õ systemamiów rozrachunkuowych i rozliczeniowymich prowadzonye przez krajowe banki centralne pełniące rolę nadzorców systemów rozrachunkuowych i rozliczeniowych, lub Ö przez Õ inneych władz Ö organy Õ nadzoruczych kompetentneych w dziedzinie takich systemów.

ò nowy

ROZDZIAŁ IV

Świadczenie usług przez firmy z państw trzecich

Sekcja 1

Świadczenie usług w drodze ustanowienia oddziału

Artykuł 41

Ustanowienie oddziału

1. Państwa członkowskie wymagają uzyskania przez firmy z państw trzecich, które zamierzają świadczyć usługi inwestycyjne lub prowadzić działalność inwestycyjną, w tym świadczyć usługi dodatkowe, na ich terytorium za pośrednictwem oddziału, uprzedniego zezwolenia właściwych organów tych państw członkowskich zgodnie z następującymi przepisami:

a)      Komisja przyjęła decyzję zgodnie z ust. 3;

b)      świadczenie usług, o zezwolenie na które wnioskuje firma z państw trzeciego, podlega zezwoleniu i nadzorowi w państwie trzecim, w którym wnioskująca firma posiada siedzibę i uzyskała stosowne zezwolenie. Państwo trzecie, w którym firma z państwa trzeciego posiada siedzibę, nie może być sklasyfikowane przez grupę specjalną ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu jako kraj lub terytorium odmawiające współpracy;

c)      istnieją uzgodnienia w zakresie współpracy, obejmujące przepisy regulujące wymianę informacji do celów zapewnienia integralności rynku i ochrony inwestorów, między właściwymi organami w zainteresowanym państwie członkowskim a właściwymi organami nadzoru w państwie trzecim, w którym firma posiada siedzibę;

d)      oddział posiada do swojej swobodnej dyspozycji kapitał założycielski w wystarczającej wysokości;

e)      wyznaczono osobę lub osoby odpowiedzialne za kierowanie oddziałem, przy czym osoby te spełniają wymóg określony w art. 9 ust. 1;

f)       państwo trzecie, w którym firma z państwa trzeciego posiada siedzibę, podpisało z państwem członkowskim, w którym ustanowiony ma zostać oddział, umowę, która jest w pełni zgodna ze standardami określonymi w art. 26 Modelowej konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku, oraz zapewnia skuteczną wymianę informacji w sprawach podatkowych, w tym ewentualne wielostronne konwencje podatkowe;

g)      firma wystąpiła z wnioskiem o członkowstwo w systemie rekompensat dla inwestorów uprawnionym lub uznanym zgodnie z dyrektywą 97/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 marca 1997 r. w sprawie systemów rekompensat dla inwestorów.

2. Państwa członkowskie wymagają, aby firma z państwa trzeciego zamierzająca świadczyć usługi inwestycyjne lub prowadzić działalność inwestycyjną, w tym świadczyć usługi dodatkowe, na rzecz klientów detalicznych na terytorium tych państw członkowskich, ustanowiła w Unii oddział.

3. Komisja może przyjąć decyzję zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 95, w stosunku do państwa trzeciego, jeżeli system prawny i nadzoru tego państwa trzeciego zapewnia wypełnianie przez firmy, którym udzielono zezwolenia w tym państwie trzecim, prawnie wiążących wymogów, które wywierają skutek równoważny wymogom określonym w niniejszej dyrektywie, w rozporządzeniu (UE) nr …/… [MiFIR] oraz w dyrektywie 2006/49/WE [dyrektywa w sprawie adekwatności kapitałowej] i ich środkach wykonawczych oraz to państwo trzecie zapewnia równoważną wzajemną uznawalność ram nadzoru ostrożnościowego mających zastosowanie do firm inwestycyjnych, którym udzielono zezwolenia zgodnie z niniejszą dyrektywą.

Ramy nadzoru ostrożnościowego państw trzeciego można uznać za równoważne, w przypadku gdy ramy te spełniają wszystkie poniższe warunki:

a)      firmy świadczące usługi inwestycyjne i prowadzące działalność inwestycyjną w tym państwie trzecim podlegają wymogowi uzyskania zezwolenia oraz objęte są na bieżąco skutecznym nadzorem oraz systemem egzekwowania przepisów;

b)      firmy świadczące usługi inwestycyjne i prowadzące działalność inwestycyjną w tym państwie trzecim podlegają odpowiednio wysokim wymogom kapitałowym oraz odpowiednim wymogom mającym zastosowanie do akcjonariuszy i członków ich organu zarządzające;

c)      firmy świadczące usługi inwestycyjne i prowadzące działalność inwestycyjną podlegają odpowiednim wymogom organizacyjnym w obszarze funkcji kontroli wewnętrznej;

d)      ramy te zapewniają przejrzystość i integralność rynku poprzez zapobieganie przypadkom naruszeń na rynku w postaci wykorzystywania informacji wewnętrznych i manipulacji na rynku.

4. Firma z państw trzeciego, o której mowa w ust. 1, składa swój wniosek do właściwego organu państwa członkowskiego, w którym zamierza ustanowić oddział, po przyjęciu przez Komisję decyzji stwierdzającej równoważność ram prawnych i nadzoru państwa trzeciego, w którym firmie z państwa trzeciego udzielono zezwolenia, w stosunku do wymogów określonych w ust. 3.

Artykuł 42

Obowiązek przekazania informacji

Firma z państwa trzeciego zamierzająca uzyskać zezwolenie na świadczenie dowolnych usług inwestycyjnych lub prowadzenie dowolnej działalności inwestycyjnej, w tym świadczenie dowolnych usług dodatkowych, na terytorium państwa członkowskiego przekazuje właściwemu organowi tego państwa członkowskiego następujące informacje:

a)      nazwę organu odpowiedzialnego za nadzór nad nią w danym państwie trzecim. Jeżeli za nadzór odpowiada więcej niż jeden organ, podaje się szczegółowe informacje na temat obszarów kompetencji każdego z nich;

b)      wszelkie istotne dane dotyczące firmy (nazwa, forma prawna, siedziba statutowa i adres, członkowie organu zarządzającego, istotni akcjonariusze) oraz program działania określający usługi inwestycyjne lub działalność inwestycyjną, a także usługi dodatkowe, które firma zamierza świadczyć lub prowadzić, oraz strukturę organizacyjną oddziału, w tym opis wszelkich istotnych funkcji operacyjnych zleconych osobom trzecim w drodze outsourcingu;

c)      nazwiska osób odpowiedzialnych za kierowanie oddziałem oraz stosowne dokumenty w celu wykazania spełnienia wymogów określonych w art. 9 ust. 1;

d)      informacje na temat kapitału założycielskiego pozostającego do swobodnej dyspozycji oddziału.

Artykuł 43

Udzielenie zezwolenia

1. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym firma z państwa trzeciego zamierza ustanowić swój oddział, udziela zezwolenia, wyłącznie gdy spełnione są następujące warunki:

a)      właściwy organ zyskał pewność, że warunki określone w art. 41 zostały spełnione;

b)      właściwy organ zyskał pewność, że oddział firmy z państwa trzeciego będzie w stanie przestrzegać przepisów określonych w ust. 3.

Firma z państwa trzeciego jest powiadamiana w terminie sześciu miesięcy od złożenia kompletnego wniosku o tym, czy zezwolenie zostało udzielone.

2. Oddział firmy z państwa trzeciego, której udzielono zezwolenia zgodnie z ust. 1, wypełnia obowiązki określone w art. 16, 17, 23, 24, 25, 27, 28 ust. 1 i art. 30 niniejszej dyrektywy oraz w art. 13–23 rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR] oraz w środkach przyjętych na ich podstawie, a także podlega nadzorowi ze strony właściwego organu w państwie członkowskich, w którym udzielono zezwolenia.

W odniesieniu do spraw objętych niniejszą dyrektywą państwa członkowskie nie nakładają żadnych dodatkowych wymagań w zakresie organizacji i funkcjonowania oddziału.

Artykuł 44

Świadczenie usług w innych państwach członkowskich

1. Firma z państwa trzeciego, która uzyskała zezwolenie zgodnie z art. 43, może świadczyć usługi i prowadzić działalność objęte tym zezwoleniem w innych państwach członkowskich Unii bez konieczności ustanawiania nowych oddziałów. W tym celu firma ta przekazuje właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym oddział posiada siedzibę, następujące informacje:

a)      oznaczenie państwa członkowskiego, w którym zamierza prowadzić działalność,

b)      program działania określający w szczególności usługi inwestycyjne lub działalność inwestycyjną, a także usługi dodatkowe, które zamierza świadczyć lub prowadzić w tym państwie członkowskim.

W terminie jednego miesiąca od daty otrzymania informacji właściwy organ państwa członkowskiego, w którym oddział posiada siedzibę, przekazuje te informacje właściwemu organowi przyjmującego państwa członkowskiego wyznaczonemu jako punkt kontaktowy zgodnie z art. 83 ust. 1. Firma z państwa trzeciego może wtedy rozpocząć świadczenie danej usługi lub usług w przyjmującym państwie członkowskim.

W przypadku zmiany jakichkolwiek danych przekazanych zgodnie z akapitem pierwszym, firma z państwa trzeciego powiadamia właściwy organ państwa członkowskiego, w którym oddział posiada siedzibę, o tej zmianie na piśmie przynajmniej na jeden miesiąc przed jej wdrożeniem. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym oddział posiada siedzibę, informuje o tych zmianach właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego.

Firma pozostaje pod nadzorem państwa członkowskiego, w którym oddział posiada siedzibę, zgodnie z art. 43.

2. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

a)      minimalny zakres uzgodnień w zakresie współpracy, o których mowa w art. 41 ust. 1 lit. c), w celu umożliwienia właściwym organom państwa członkowskiego udzielającym zezwolenia firmie z państwa trzeciego wykonywania całości uprawnień nadzorczych przysługujących im na podstawie niniejszej dyrektywy;

b)      szczegółową treść programu działania wymaganego na podstawie art. 42 lit. b);

c)      treść dokumentów dotyczących kierownictwa oddziału wymaganych na podstawie art. 42 lit. c);

d)      szczegółową treść informacji dotyczących kapitału założycielskiego pozostającego do swobodnej dyspozycji oddziału wymaganych na podstawie art. 42 lit. d).

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [XXX].

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

3. EUNGiPW opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych w celu określenia standardowych formularzy, szablonów i procedur na potrzeby przekazywania informacji określonych w tych ustępach.

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2016 r.].

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

4. Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniano do przyjmowania aktów delegowanych dotyczących środków określających warunki oceny wystarczającej wysokości kapitału założycielskiego pozostającego do swobodnej dyspozycji oddziału, z uwzględnieniem rodzaju świadczonych przez oddział usług inwestycyjnych lub prowadzonej przez niego działalności inwestycyjnej oraz rodzaju klientów, na rzecz których świadczone będą usługi lub prowadzona będzie działalność.

Sekcja 2

Rejestracja i cofnięcie zezwoleń

Artykuł 45

Rejestracja

Państwa członkowskie rejestrują firmy, którym udzielono zezwolenia zgodnie z art. 41. Rejestr jest ogólnie dostępny i zawiera informacje na temat usług lub działalności, na których świadczenie lub prowadzenie firma z państwa trzeciego posiada zezwolenie. Rejestry te uaktualnia się na bieżąco. O każdym zezwoleniu powiadamia się EUNGiPW.

EUNGiPW ustanawia wykaz wszystkich firm z państw trzecich, którym udzielono zezwolenia na świadczenie usług i prowadzenie działalności w Unii. Wykaz ten zawiera informacje na temat usług lub działalności, na których świadczenie i prowadzenie firma z państwa trzeciego posiada zezwolenie, i jest on na bieżąco aktualizowany. EUNGiPW publikuje ten wykaz na swoich stronach internetowych oraz aktualizuje go.

Artykuł 46

Cofnięcie zezwolenia

Właściwy organ, który udzielił zezwolenia zgodnie z art. 43, może cofnąć zezwolenie wydane firmie z państwa trzeciego, w przypadku gdy firma ta:

a)      nie wykorzysta zezwolenia w terminie 12 miesięcy, wyraźnie zrzeknie się zezwolenia lub nie świadczy żadnych usług inwestycyjnych ani nie prowadzi żadnej działalności inwestycyjnej w terminie poprzedzających sześciu miesięcy, chyba że w takich przypadkach dane państwo członkowskie przewidziało możliwość wygaśnięcia zezwolenia;

b)      uzyskała zezwolenie, składając fałszywe oświadczenia lub w jakikolwiek inny sposób sprzeczny z prawem;

c)      nie wypełnia już warunków, na których podstawie zezwolenie zostało udzielone;

d)      poważnie i systematycznie narusza przepisy przyjęte zgodnie z niniejszą dyrektywą, regulujące warunki działalności firm inwestycyjnych oraz mające zastosowanie do firm z państw trzecich;

e)      zalicza się do przypadków, w których prawo krajowe, w odniesieniu do spraw wykraczających poza zakres zastosowania niniejszej dyrektywy, przewiduje cofnięcie zezwolenia.

EUNGiPW powiadamiany jest o każdym przypadku cofnięcia zezwolenia.

Informacje o cofnięciu zezwolenia podlegają opublikowaniu w wykazie ustanowionym w art. 45 przez okres 5 lat.

ê 2004/39/WE

TYTUŁ III

RYNKI REGULOWANE

ê 2004/39/WE (dostosowany)

Artykuł 4736

Zezwolenia i stosowne prawo

1. Państwa cCzłonkowskie ograniczają zezwolenia dla rynku regulowanego w ramach tych systemów, które są zgodne z przepisami tego tytułu.

Zezwolenia dla rynku regulowanego wydaje się wyłącznie wtedy, gdy właściwye władze Ö organ Õ mają pewność, że zarówno podmiot gospodarczy Ö operator rynku Õ , jak i systemy rynku regulowanego wypełniają przynajmniej wymogi ustanowione w tym tytule.

W przypadku rynku regulowanego będącego osobą prawną zarządzaną lub kierowaną przez podmiot gospodarczy Ö operatora rynku Õ innegoy niż Ö sam Õ rynek regulowany pPaństwa cCzłonkowskie określają, w jaki sposób poszczególne zobowiązania nałożone na podmiot gospodarczy Ö operatora rynku Õ na podstawie niniejszej dyrektywy mają być rozdzielone między rynkiem regulowanym a podmiotem gospodarczym Ö operatorem rynku Õ .

Podmiot Ö Operator Õ rynku regulowanego przekazuje wszystkie informacje, w tym program działania określający między innymi rodzaje przewidywanej działalności oraz strukturę organizacyjną, niezbędne do umożliwienia właściwemuym władzom Ö organowi Õ upewnienia się, że z chwilą wydania pierwszego zezwolenia, rynek regulowany ustanowił wszystkie uzgodnienia niezbędne do wypełnienia zobowiązań nałożonych na podstawie tego tytułu.

2. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby podmiot Ö operator Õ rynku regulowanego wykonywał zadania odnoszące się do organizacji i funkcjonowania rynku regulowanego w oparciu o Ö pod Õ nadzoremór właściwegoych władz Ö organu Õ . Państwa cCzłonkowskie zapewniają, że właściwe władze Ö organy Õ poddają regularnej rewizji zgodność funkcjonowania rynków regulowanych z przepisami tego tytułu. Zapewniają także, że właściwe władze Ö organy Õ monitorują, czy rynki regulowane w każdym przypadku wypełniają warunki dotyczące wydania pierwszego zezwolenia ustanowione na podstawie tego tytułu.

3. Państwa cCzłonkowskie zapewniają, że podmiot gospodarczy Ö operator rynku Õ odpowiada za zapewnienie, że zarządzany przez niego rynek regulowany wypełnia wszystkie wymogi ustanowione na podstawie tego tytułu.

Państwa cCzłonkowskie zapewniają również, że na mocy niniejszej dyrektywy podmiot gospodarczy Ö operator rynku Õ jest uprawniony do wykonywania prawa dotyczącego rynku regulowanego, którym zarządza.

4. Bez uszczerbku dla wszelkich istotnych przepisów dyrektywy 2003/6/WE, prawo publiczne rządzące transakcjeami zawieraneymi na podstawie systemówu rynku regulowanego jest takie samo, jak Ö reguluje Õ prawo publiczne rządzące rynkiem regulowanym rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia rynku regulowanego Õ .

5. Właściwye władze Ö organ Õ możegą cofnąć zezwolenie wydane dla rynku regulowanego, jeżeli rynek regulowany:

a)      w terminie 12 miesięcy nie korzysta z zezwolenia, wyraźnie z niego rezygnuje lub zaprzestaje prowadzenia działalności na okres dłuższy niż sześć miesięcy, chyba że zainteresowane pPaństwo cCzłonkowskie przewidziało wygaśnięcie zezwolenia w takich przypadkach;

b)      uzyskał zezwolenie, składając fałszywe oświadczenia lub w jakikolwiek inny sposób sprzeczny z prawem;

c)      nie wypełnia już warunków, na których podstawie zezwolenie zostało udzielone;

d)      poważnie i/lub systematycznie narusza przepisy przyjęte na podstawie niniejszej dyrektywy; bądź

e)      mieści się w kategorii innych przypadków, w których prawo krajowe przewiduje cofnięcie zezwolenia.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 13

6. O każdym cofnięciu zezwolenia powiadamia się EUNGiPW.

ê 2004/39/WE

Artykuł 4837

Wymogi dotyczące zarządzania rynkiem regulowanym

1. Państwa Członkowskie wymagają, aby dla potrzeb zapewnienia należytego i ostrożnego zarządzania rynkiem regulowanym, osoby efektywnie kierujące działalnością rynku regulowanego cieszyły się wystarczająco nieposzlakowaną opinią i posiadały odpowiednie doświadczenie. Państwa Członkowskie wymagają również od podmiotu gospodarczego powiadamiania właściwych władz o tożsamości i innych dalszych zmianach dotyczących osób, które efektywnie prowadzą działalność rynku regulowanego.

Właściwe władze odmawiają zatwierdzenia proponowanych zmian, jeżeli istnieją obiektywne i wyraźne podstawy do domniemania, że stanowią one źródło materialnego ryzyka dla należytego i ostrożnego zarządzania i funkcjonowania rynku regulowanego.

2. Państwa Członkowskie zapewniają, że zgodnie z warunkami niniejszej dyrektywy, w procesie wydawania zezwoleń dla rynku regulowanego, osobę lub osoby, które skutecznie prowadzą działalność uprawnionego rynku regulowanego, uznaje się za wypełniające wymogi ustanowione w ust. 1.

ò nowy

1. Państwa członkowskie wymagają, aby wszyscy członkowie organu zarządzającego operatora rynku w każdym czasie cieszyli się należycie nieposzlakowaną opinią, posiadali wystarczającą wiedzę, umiejętności i doświadczenie oraz poświęcali wystarczająco dużo czasu na wykonywanie swoich obowiązków. Państwa członkowskie zapewniają w szczególności wypełnianie przez członków organu zarządzającego następujących wymogów:

a)           wymogu poświęcania wystarczająco dużo czasu na wykonywanie swoich funkcji.

Nie sprawują jednocześnie więcej niż jednej z następujących kombinacji funkcji:

(i) jednej funkcji dyrektora wykonawczego z dwoma funkcjami dyrektora niewykonawczego

(ii) czterech funkcji dyrektora niewykonawczego.

Funkcje dyrektora wykonawczego lub niewykonawczego sprawowane w ramach tej samej grupy uznaje się za jedną funkcję dyrektorską.

Właściwe organy mogą zezwolić członkowi organu zarządzającego operatora rynku na łącznie większej liczby funkcji dyrektorskich niż dopuszczają to przepisy poprzedniego akapitu, uwzględniając indywidualne okoliczności oraz charakter, skalę i złożoność działalności firmy inwestycyjnej.

b)           wymogu posiadania wystarczającego zasobu zbiorowej wiedzy, umiejętności i doświadczenia pozwalającego zrozumieć im działalność rynku regulowanego, a zwłaszcza główne ryzyko z nią związane.

c)           wymogu postępowania w sposób uczciwy, rzetelny, przy zachowaniu niezależnego osądu w celu skutecznej oceny i kwestionowania decyzji kadry kierowniczej wyższego szczebla.

Państwa członkowskie nakładają na operatorów rynku obowiązek przeznaczania odpowiednich zasobów na potrzeby wprowadzenia do pracy oraz szkolenia członków organu zarządzającego.

2. Państwa członkowskie nakładają na operatorów rynku regulowanego obowiązek powołania komitetu ds. nominacji w celu oceny przestrzegania przepisów ust. 1 oraz wydawania, w razie konieczności, zaleceń w oparciu o wyniki tej oceny. W skład komitetu ds. nominacji wchodzą członkowie organu zarządzającego, którzy nie pełnią żadnych funkcji wykonawczych u danego operatora rynku.

Właściwe organy, uwzględniając charakter, skalę i złożoność działalności operatora rynku, mogą zezwolić operatorowi rynku na niepowoływanie osobnego komitetu ds. nominacji.

W przypadku gdy w świetle krajowego prawa organ zarządzający nie posiada żadnych kompetencji przy wyznaczaniu swoich członków przepisów niniejszego ustępu nie stosuje się.

3. Państwa członkowskie nakładają na operatorów rynku wymóg uwzględniania różnorodności jako jednego z kryteriów wyboru członków organu zarządzającego. W szczególności, biorąc pod uwagę wielkość swojego organu zarządzającego operatorzy rynku wprowadzają politykę promującą różnorodność w organie zarządzającym pod względem płci, wieku, wykształcenia, doświadczenia zawodowego i pochodzenia geograficznego.

4. EUNGiPW opracowuje projekty standardów regulacyjnych w celu sprecyzowania następujących kwestii:

a)           pojęcia obowiązku poświęcania przez członka organu zarządzającego wystarczająco dużo czasu na wykonywanie swoich funkcji w odniesieniu do indywidualnych okoliczności oraz charakteru, skali i złożoności działalności operatora rynku, które właściwe organy muszą uwzględnić przy wydawaniu członkowi organu zarządzającego zezwolenia na łącznie większej liczby funkcji dyrektorskich niż jest to dopuszczalne na podstawie przepisów określonych w ust. 1 lit. a);

b)           pojęcia wystarczającego zasobu zbiorowej wiedzy, umiejętności i doświadczania organu zarządzającego, o którym mowa w ust. 1 lit. b);

c)           pojęcia uczciwości, rzetelności i niezależnego osądu członka organu zarządzającego, o których mowa w ust. 1 lit. c);

d)           pojęcia odpowiednich zasobów ludzkich i finansowych przeznaczonych na potrzeby wprowadzenia do pracy i szkolenia członków organu zarządzającego;

e)           pojęcia różnorodności, którą należy uwzględnić przy wyborze członków organu zarządzającego.

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2014 r.]

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

5. Państwa członkowskie nakładają na operatora rynku regulowanego wymóg powiadamiania właściwego organu o tożsamości wszystkich członków swojego organu zarządzającego oraz o wszelkich zmianach jego składu, a także przekazywania wszelkich informacji wymaganych do oceny spełnienia przez firmę wymogów określonych w ust. 1, 2 i 3.

6. Organ zarządzający operatora rynku musi być wstanie zapewnić zarządzanie regulowanym rynkiem w należyty i ostrożny sposób oraz w sposób, którzy sprzyja integralności rynku.

Organ zarządzający monitoruje i okresowo ocenia skuteczność organizacji rynku regulowanego i podejmuje odpowiednie kroki w celu wyeliminowania wszelkich uchybień.

Członkom organu zarządzającego pełniącego funkcję nadzorczą zapewnia się odpowiedni dostęp do informacji i dokumentów niezbędnych w celu sprawowania nadzoru nad procesem podejmowania decyzji przez kadrę kierowniczą i monitorowania tego procesu.

7. Właściwy organ odmawia zezwolenia, jeżeli nie jest pewny, czy osoby faktycznie kierujące działalnością rynku regulowanego cieszą się należycie nieposzlakowaną opinią lub posiadają odpowiednie doświadczenie lub jeżeli istnieją obiektywne i uzasadnione powody pozwalające przypuszczać, że organ zarządzający firmy może stwarzać zagrożenie dla jej skutecznego, należytego i ostrożnego zarządzania oraz należytego uwzględnienia kwestii integralności rynku.

Państwa członkowskie dbają o to, by w procesie wydawania zezwoleń dla rynku regulowanego osobę lub osoby faktycznie kierujące działalnością i operacjami rynku regulowanego, któremu już udzielono zezwolenia zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, uznaje się za spełniające wymogi określone w ust. 1.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

Artykuł 4938

Wymogi odnoszące się do osób wywierających istotny wpływ na zarządzanie rynkiem regulowanym

1. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby osoby, które są w stanie wywierać, bezpośrednio lub pośrednio, istotny wpływ na zarządzanie rynkiem regulowanym, były odpowiednie.

2. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby podmiot Ö operator Õ rynku regulowanego:

a)      dostarczał właściwemuym władzom Ö organowi Õ oraz podawał do publicznej wiadomości informacje dotyczące własności rynku regulowanego i/lub podmiotu gospodarczego Ö operatora rynku Õ, w szczególności tożsamości i skali interesów wszelkich stron będących w stanie wywierać istotny wpływ na zarządzanie;

b)      powiadamiał właściwye władze Ö organ Õ i podawał do publicznej wiadomości wszelkie informacje dotyczące przeniesienia własności, które powoduje zmianę tożsamości osób wywierających istotny wpływ na funkcjonowanie rynku regulowanego.

3. Właściwye władze Ö organ Õ odmawiają zatwierdzenia proponowanych zmian w interesach podmiotów kontrolujących Ö kontrolnym pakiecie akcji Õ ryneku regulowanegoy i/lub operatora rynku, jeżeli istnieją obiektywne i wyraźne podstawy do domniemania, że stanowiłyby one zagrożenie dla należytego i rozsądnego zarządzania rynkiem regulowanym.

Artykuł 5039

Wymogi organizacyjne

Państwa cCzłonkowskie wymagają od rynku regulowanego:

a)      wprowadzenia uzgodnień mających na celu ustalenie i zarządzanie potencjalnymi skutkami szkodliwymi dla funkcjonowania rynku regulowanego i jego udziałowców, wszelkich sprzeczności interesów powstałych między interesami rynku regulowanego, jego właścicieli lub podmiotów gospodarczych Ö operatora rynku Õ oraz należytym funkcjonowaniem rynku regulowanego, w szczególności jeżeli takie sprzeczności interesów mogą spowodować uszczerbek dla funkcji powierzonych rynkowi regulowanemu przez właściwye władze Ö organ Õ;

b)      właściwych zdolności do zarządzania ryzykiem, na które jest narażony, wykonania Ö wdrażania Õ właściwych uzgodnień Ö mechanizmów Õ i systemów dla potrzeb ustalenia każdego rodzaju istotnego ryzyka działalności oraz wprowadzenia skutecznych środków ograniczania tego ryzyka;

c)      wprowadzenia uzgodnień Ö rozwiązań Õ dotyczących Ö na potrzeby Õ należytego zarządzania technicznym działaniem systemu, w tym ustanowienia skutecznych uzgodnień dotyczących nieprzewidzianych okoliczności Ö planów awaryjnych Õ w celu poradzenia sobie z ryzykiem zakłócenia funkcjonowania systemów;

d)      wprowadzenia przejrzystych i pozbawionych przejawów uznawania nieuznaniowych reguł i procedur dotyczących uczciwego i należytego obrotu oraz ustanowienia obiektywnych kryteriów skutecznego realizowania zleceń;

e)      wprowadzenia skutecznych uzgodnień Ö rozwiązań Õ ułatwiających skuteczne i terminowe finalizowanie transakcji zawieranych na podstawie tych systemów;

f)       z chwilą wydania zezwolenia oraz później, udostępnienia Ö dysponowania Õ wystarczającymich środkamiów finansowymich umożliwiającymich jego właściwe funkcjonowanie, uwzględniając charakter i zakres transakcji zawieranych na rynku, oraz zakres i poziom ryzyka, na które jest narażony.

ò nowy

Artykuł 51

Odporność systemów, automatyczne mechanizmy zawieszania obrotu oraz obrót elektroniczny

1.         Państwa członkowskie wymagają, aby rynek regulowany posiadał skuteczne systemy, procedury i mechanizmy zapewniające odporność swoich systemów transakcyjnych, ich wystarczającą wydajność, aby móc obsłużyć wolumen zleceń i komunikatów w szczytowych okresach, oraz zdolność do zapewniania uporządkowanego obrotu w warunkach napięć rynkowych, a także pełne testowanie swoich systemów w celu zapewnienia spełnienia tych warunków oraz objęcie ich skutecznymi planami w zakresie kontynuacji działalności w celu zapewnienia ciągłości świadczenia swoich usług, w przypadku wystąpienia jakichkolwiek nieprzewidzianych awarii swoich systemów transakcyjnych.

2. Państwa członkowskie wymagają, aby rynek regulowany posiadał skuteczne systemy, procedury i mechanizmy umożliwiające odrzucanie zleceń, które przekraczają uprzednio określone progi wolumenu i ceny lub które są w oczywisty sposób błędne, oraz aby mógł czasowo wstrzymywać obrót, w przypadku znacznego wahania cen instrumentu finansowego na tym rynku lub rynku pokrewnym w krótkim okresie czasu oraz, w wyjątkowych przypadkach, mógł unieważnić, zmienić lub skorygować dowolną transakcję.

3.         Państwa członkowskie wymagają, aby rynek regulowany posiadał skuteczne systemy, procedury i mechanizmy uniemożliwiające systemom obrotu algorytmicznego doprowadzenie lub przyczynienie się do powstania na rynku zakłóceń obrotu, w tym systemy umożliwiające ograniczenie wielkości wskaźnika niezrealizowanych zleceń do liczby transakcji, które członek lub uczestnik rynku może wprowadzić do systemu, a także aby mógł spowalniać napływ zleceń, w przypadku ryzyka osiągnięcia przez jego system swojej maksymalnej wydajności oraz ograniczać minimalną wielkość (tick), o jaką może zmieniać się cena instrumentu na rynku.

4.         Państwa członkowskie wymagają, aby rynek regulowany, który dopuszcza bezpośredni dostęp elektroniczny, posiadał skuteczne systemy, procedury i mechanizmy gwarantujące, że: zgodę na świadczenie tych usług posiadają wyłącznie członkowie lub uczestnicy będący firmą inwestycyjną, która uzyskała zezwolenie na podstawie niniejszej dyrektywy; ustanowiono i stosuje się odpowiednie kryteria w zakresie stosowności osób, którym taki dostęp może zostać przyznany; oraz że dany członek lub uczestnik rynku pozostaje odpowiedzialny za zlecenia i transakcje zrealizowane z wykorzystaniem tej usługi.

Państwa członkowskie wymagają również, aby rynek regulowany ustanowił odpowiednie standardy kontroli ryzyka oraz progi obrotu prowadzonego za pośrednictwem tego mechanizmu dostępowego, a także był w stanie rozróżniać zlecenia lub transakcje realizowane przez daną osobę z wykorzystaniem usługi bezpośredniego dostępu elektronicznego od zleceń lub transakcji realizowanych przez samego członka lub uczestnika oraz, w razie konieczności, być w stanie wstrzymywać realizację zlecenia lub transakcji przez taką osobę niezależnie od zleceń lub transakcji realizowanych przez członka lub uczestnika.

5.         Państwa członkowskie wymagają, aby rynek regulowany zapewniał przejrzystość, uczciwość i niedyskryminacyjny charakter swoich zasad dotyczących usług kolokacji oraz struktur opłat.

6.         Państwa członkowskie wymagają, aby rynek regulowany, na żądanie organu właściwego dla rynku regulowanego, udostępniał właściwemu organowi dane dotyczące arkusza zleceń lub zapewniał właściwemu organowi dostęp do arkusza zleceń, aby umożliwić mu monitorowanie obrotu.

7.         Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych dotyczących warunków określonych w niniejszym artykule, a zwłaszcza w celu:

a)           zapewnienia odporności systemów transakcyjnych rynków regulowanych oraz ich odpowiedniej wydajności;

b)           określenia warunków, na jakich obrót powinien podlegać wstrzymaniu, w przypadku wystąpienia znacznego wahania cen instrumentu finansowego na danym rynku lub rynku pokrewnym w krótkim okresie czasu;

c)           określenia maksymalnej i minimalnej wartości wskaźnika niezrealizowanych zleceń do liczby transakcji, który może zostać przyjęty przez rynki regulowane, oraz minimalnych wielkości zmiany ceny, które należy przyjąć;

d)           ustanowienia mechanizmów kontroli w odniesieniu do bezpośredniego dostępu elektronicznego;

e)           zapewnienia rzetelności i niedyskryminacyjnego charakteru usług kolokacji i struktur opłat.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

è1 Sprostowanie, Dz.U. L 045 z 16.2.2005, s. 18

è2 2008/10/WE art. 1 ust. 15 lit. a)

ð nowy

Artykuł 5240

Dopuszczanie instrumentów finansowych do obrotu

1. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby rynek regulowany wprowadził jasne i przejrzyste reguły dotyczące dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu.

Reguły te zapewniają, że obrót wszelkimi instrumentami finansowymi dopuszczonymi do obrotu na rynku regulowanym można prowadzić w sposób uczciwy, należyty i skuteczny, a w przypadku zbywalnych papierów wartościowych – że można je swobodnie zbywać.

2. W przypadku instrumentów pochodnych reguły zapewniają, że przeznaczenie kontraktu na Ö konstrukcja Õ instrumentuy pochodnego umożliwia ich właściwe wycenianie, a także wprowadzanie skutecznych warunków rozliczania.

3. Oprócz zobowiązań określonych w ust. 1 i 2, pPaństwa cCzłonkowskie wymagają od rynku regulowanego ustanowienia i utrzymania skutecznych uzgodnień dla potrzeb weryfikowania, że emitenci zbywalnych papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym wypełniają zobowiązania ustanowione na podstawie Ö unijnego Õ prawa wspólnotowego w odniesieniu do pierwszego, dalszego lub ad hoc Ö doraźnego Õ ujawniania informacji.

Państwa cCzłonkowskie zapewniają, że rynek regulowany ustanawia uzgodnienia Ö mechanizmy Õ, które ułatwiają jego akcjonariuszom lub udziałowcom Ö członkom lub uczestnikom Õ uzyskanie dostępu do informacji podanych do publicznej wiadomości na podstawie Ö unijnego Õ prawa wspólnotowego.

4. Państwa cCzłonkowskie zapewniają, że rynek regulowany ustanowił niezbędne uzgodnienia Ö mechanizmy Õ dla potrzeb regularnej rewizji zgodności instrumentów finansowych wprowadzanych do obrotu z wymogami dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu.

5. Zbywalne papiery wartościowe dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym można następnie dopuścić do obrotu na innych rynkach regulowanych, nawet bez zgody emitenta oraz zgodnie z właściwymi przepisami dyrektywy 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie prospektu emisyjnego podawanego do publicznej wiadomości w związku z dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych i zmieniającej dyrektywę 2001/34/WE[55]. Rynek regulowany powiadamia emitenta, że jego papiery wartościowe podlegają obrotowi na rynku regulowanym. Emitent nie podlega jakiemukolwiek zobowiązaniu do przekazywania informacji wymaganych na podstawie ust. 3 bezpośrednio rynkowi regulowanemu, który dopuścił papiery wartościowe emitenta do obrotu bez jego zgody.

6. Aby zapewnić jednolite stosowanie ust. 1–5, Komisja è2 --- ç przyjmuje ð Zgodnie z art. 94 Komisja przyjmuje w drodze aktów delegowanych ï środki wykonawcze, które:

a)      określają właściwości poszczególnych kategorii instrumentów uwzględniane przez rynek regulowany podczas dokonywania oceny, czy instrument wydano Ö wyemitowano Õ w sposób zgodny z warunkami ustanowionymi w ust. 1 akapit drugi, dotyczącymi dopuszczenia do obrotu w różnych segmentach rynku, które prowadzi;

b)      wyjaśniają uzgodnienia Ö rozwiązania Õ, które rynek regulowany ma wykonać Ö wdrożyć Õ w celu wypełnienia zobowiązania do weryfikowania, czy emitent zbywalnych papierów wartościowych wypełnia zobowiązania nałożone na podstawie Ö unijnego Õ prawa wspólnotowego w odniesieniu do pierwszego, dalszego i ad hoc Ö doraźnego Õ ujawniania informacji;

c)      wyjaśniają uzgodnienia Ö mechanizmy Õ , które rynek regulowany musi ustanowić zgodnie z ust. 3 w celu ułatwienia akcjonariuszom lub udziałowcom Ö swoim członkom lub uczestnikom Õ dostępu do informacji, które podano do publicznej wiadomości, zgodnie z warunkami ustanowionymi na mocy Ö unijnego Õ prawa wspólnotowego.

ê 2008/10/WE art. 1 ust. 15 lit. b)

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez dodanie do niej nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 64 ust. 2.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

Artykuł 5341

Zawieszenie i wycofanie instrumentów z obrotu

1. Bez uszczerbku dla prawa właściwych władz ustanowionego na mocy art. 72 ust. 1 lit. d)50 ust. 2 lit. j) i e)k) do domagania się zawieszenia lub wycofania instrumentu z obrotu, podmiot gospodarczy Ö operator Õ rynku regulowanego może zawiesić lub wycofać z obrotu instrument finansowy, który nie wypełnia już reguł rynku regulowanego, chyba że takie postępowanie spowodowałoby poważną szkodę dla interesów inwestorów lub należytego funkcjonowania rynku.

Nie naruszając możliwości podmiotów gospodarczych rynku regulowanego do bezpośredniego powiadamiania podmiotów gospodarczych innego rynku regulowanego, Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby podmiot gospodarczy Ö operator Õ rynku regulowanego, który zawiesza lub wycofuje z obrotu instrument finansowy, podawał niniejszą Ö tę Õ decyzję do publicznej wiadomości ð , podawał ją do wiadomości innych rynków regulowanych, MTF i OTF prowadzących obrót tym samym instrumentem finansowym ï i przekazywał istotne informacje właściwemuym Ö organowi Õ władzom. Właściwy organ powiadamia Ö o tym fakcie Õ właściwe organy innych państw członkowskich.ð Państwa członkowskie wymagają, aby inne rynki regulowane, MTF i OTF prowadzące obrót tym samym instrumentem finansowym również zawiesiły lub wycofały ten instrument finansowy z obrotu, w przypadku gdy powodem zawieszenia lub wycofania z obrotu jest nieujawnienie informacji na temat emitenta lub instrumentu finansowego, z wyjątkiem przypadków, w których ujawnienie tych informacji mogłoby poważnie zaszkodzić interesom inwestorów lub znaczenie zaburzyć uporządkowane funkcjonowanie rynku. Państwa członkowskie wymagają, aby inne rynki regulowane, MTF i OTF powiadamiały o swojej decyzji właściwy dla siebie organ oraz wszystkie rynki regulowane, MTF i OTF prowadzące obrót tym samym instrumentem finansowym, dołączając uzasadnienie w przypadku podjęcie decyzji o niezawieszeniu lub niewycofaniu danego instrumentu finansowego z obrotu. ï

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 14 (dostosowany)

ð nowy

2. Właściwy organ, który domaga się zawieszenia lub wycofania instrumentu finansowego z obrotu na jednym lub na większej liczbie rynków regulowanych ð MTF lub OTF ï, bezzwłocznie podaje swoją decyzję do publicznej wiadomości i powiadamia EUNGiPW oraz właściwe organy innych państw członkowskich. Z wyjątkiem przypadków, gdy powyższe może spowodować znaczną szkodę dla interesów inwestorów lub należytego funkcjonowania rynku wewnętrznego, właściwe organy innych państw członkowskich zwracają się o zawieszenie lub usunięcie tego instrumentu finansowego z obrotu na rynkach regulowanych, i MTF ð i OTF ï , które są prowadzone pod ich nadzorem.

ò nowy

3. EUNGiPW opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych w celu określenia formatu i momentu przekazania i upublicznienia informacji, o których mowa w ust. 1 i 2.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [XXX].

4. Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych w celu określenia wykazu okoliczności mogących poważnie zaszkodzić interesom inwestorów lub znaczenie zaburzyć uporządkowane funkcjonowanie rynku, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz w celu określenia kwestii związanych z nieujawnieniem informacji na temat emitenta lub instrumentu finansowego, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 54

Współpraca i wymiana informacji między rynkami regulowanymi

1. Państwa członkowskie wymagają, aby w odniesieniu do danego instrumentu finansowego operator rynku regulowanego niezwłocznie informował operatorów innych rynków regulowanych, MTF i OTF o:

a)           zakłóceniach obrotu;

b)           postępowaniu, które może nosić znamiona nadużycia w rozumieniu [wstawić odniesienie do MAR] oraz

c)           zakłóceniach funkcjonowania systemów.

2. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia szczególnych okoliczności, których wystąpienie powoduje konieczność wypełnienia wymogu informacyjnego, o którym mowa w ust. 1.

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [].

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

Artykuł 5542

Dostęp do rynku regulowanego

1. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby rynek regulowany ustanowił i utrzymywał przejrzyste i pozbawione wszelkich przejawów dyskryminacji Ö niedyskryminacyjne Õ reguły, oparte na obiektywnych kryteriach, rządzące dostępem lub udziałem w rynku regulowanym.

2. Reguły te określają wszelkie zobowiązania dotyczące akcjonariuszy lub udziałowców Ö członków lub uczestników Õ , wynikające ze:

a)      statutu i przepisów administracyjnych rynku regulowanego;

b)      reguł odnoszących się do transakcji na rynku;

c)      norm zawodowych nałożonych na personel przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych lub instytucji kredytowych działających na rynku;

d)      ustanowionych na podstawie ust. 3 warunków dotyczących akcjonariuszy lub udziałowców Ö członków lub uczestników Õ innych, niż przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne i instytucje kredytowe;

e)      reguł i procedur dotyczących rozliczania Ö i rozrachunku Õ transakcji zawartych na rynku regulowanym.

3. Rynki regulowane mogą dopuścić w charakterze akcjonariuszy lub udziałowców Ö członków lub uczestników Õ przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne, instytucje kredytowe uprawnione na podstawie dyrektywy 2000/12/WE Ö 2006/48/WE Õ oraz inne osoby, które:

a)      są właściwe i odpowiedniecieszą się należycie nieposzlakowaną opinią;

b)      charakteryzują się odpowiednim poziomem zdolności, i kompetencji Ö i doświadczenia Õ do prowadzenia Ö w zakresie Õ obrotu handlowego;

c)      w miarę potrzeb, wprowadziły Ö posiadają, w stosownych przypadkach, Õ właściwe uzgodnienia organizacyjne;

d)      posiadają zasoby odpowiednie do pełnionej roli, uwzględniając różnorodne ustalenia finansowe, które rynek regulowany może ustanowić dla potrzeb zagwarantowania właściwego rozliczania transakcji.

4. Państwa cCzłonkowskie zapewniają, że w odniesieniu do transakcji zawieranych na rynku regulowanym, akcjonariusze i udziałowcy Ö członkowie i uczestnicy Õ nie mają obowiązku stosowania względem siebie zobowiązań ustanowionych w art. 2419, Ö 25, Õ 2721 i 2822. Jednakże akcjonariusze lub udziałowcy Ö członkowie lub uczestnicy Õ rynku regulowanego stosują zobowiązania przewidziane w art. 2419, Ö 25, Õ 2721 i 2822 odnoszące się do ich klientów, gdy działając w imieniu klientów realizują ich zlecenia na rynku regulowanym.

5. Państwa cCzłonkowskie zapewniają, że reguły w sprawie dostępu do Ö rynku regulowanego Õ lub udziału w rynku regulowanym Ö nim Õ przewidują bezpośrednie lub zdalny udział w rynku przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych i instytucji kredytowych.

6. Bez jakichkolwiek dalszych wymogów prawnych lub administracyjnych, pPaństwa cCzłonkowskie umożliwiają rynkom regulowanym z innych pPaństw cCzłonkowskich wprowadzanie na ich terytorium właściwych uzgodnień Ö stosownych rozwiązań Õ, tak, aby ułatwić dostęp do Ö tych rynków Õ i obrót na tych rynkach prowadzony przez zdalnych akcjonariuszy lub udziałowców Ö członków lub uczestników Õ ustanowionych Ö posiadających siedzibę Õ na ich terytorium.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 15 (dostosowany)

Rynek regulowany przekazuje właściwemu organowi rodzimego państwa członkowskiego Ö swojego pochodzenia Õ informacje dotyczące państwa członkowskiego, w którym zamierza wprowadzić takie uzgodnienia Ö rozwiązania Õ . Właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego Ö pochodzenia Õ w terminie jednego miesiąca przekazuje te informacje państwu członkowskiemu, w którym rynek regulowany zamierza wprowadzić takie uzgodnienia Ö rozwiązania Õ. EUNGiPW może zwrócić się o dostęp do tych informacji zgodnie z procedurą i warunkami określonymi w art. 35 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

è1 2008/10/WE art. 1 ust. 16 lit. a)

Na wniosek właściwegoych władz Ö organu Õ przyjmującego pPaństwa cCzłonkowskiego oraz we właściwym czasie Ö rozsądnym terminie Õ , właściwye władze Ö organ Õ rodzimego Ppaństwa Cczłonkowskiego Ö pochodzenia Õ rynku regulowanego przekazujeą tożsamość akcjonariuszy lub udziałowców Ö członków lub uczestników Õ rynku regulowanego ustanowionych Ö mających siedzibę Õ w tym pPaństwie cCzłonkowskim.

7. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby podmiot gospodarczy Ö operator Õ rynku regulowanego regularnie przekazywał właściwym władzom Ö organowi właściwemu dla Õ rynku regulowanego wykaz akcjonariuszy i udziałowców Ö członków i uczestników Õ w rynku regulowanegoym.

Artykuł 5643

Monitorowanie zgodności z regułami rynku regulowanego i zobowiązaniami prawnymi

1. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby rynki regulowane ustanowiły i utrzymywały skuteczne uzgodnienia Ö mechanizmy Õ i procedury dotyczące regularnego monitorowania zgodności działalności ich akcjonariuszy i udziałowców Ö członków lub uczestników Õ z tymi regułami. Rynki regulowane monitorują transakcje Ö i zlecenia Õ zawierane Ö realizowane Õ przez ich akcjonariuszy lub udziałowców Ö członków lub uczestników Õ na podstawie tych systemów w celu ustalenia naruszeń tych reguł, zakłócenia warunków wymiany handlowej lub postępowania, które może się wiązać z nadużyciami na rynku.

2. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby podmioty gospodarcze Ö operatorzy Õ rynku regulowanego przedkładały Ö zgłaszali Õ właściwym władzom Ö organowi właściwemu dla Õ rynku regulowanego sprawozdania o znacząceych naruszeniach tych reguł lub zakłóceniach warunków wymiany handlowej, albo postępowania, które może mogą się wiązać z nadużyciami na rynku. Państwa cCzłonkowskie wymagają również, aby podmiot gospodarczy Ö operator Õ rynku regulowanego bezzwłocznie dostarczał Ö przekazywał Õ władzom Ö organowi Õ właściwemuym dla dochodzenia i ścigania nadużyć na rynku regulowanym istotneych informacjei oraz kompleksowo wspomagał ten władze Ö organ Õ w dochodzeniu i ściganiu nadużyć na rynku występujących lub zachodzących w systemach rynku regulowanego.

Artykuł 44

Przejrzystość wymogów dotyczących rynku regulowanego przed wprowadzeniem instrumentów do obrotu

1. Państwa Członkowskie wymagają od rynków regulowanych podawania do publicznej wiadomości przynajmniej oferty oraz cen ofertowych, a także informacji dotyczących interesów handlowych. Państwa Członkowskie wymagają, aby informacje te podawać do publicznej wiadomości w oparciu o właściwe warunki handlowe oraz w sposób ciągły w godzinach urzędowania.

Zgodnie z właściwymi warunkami handlowymi oraz w oparciu o zasadę niedyskryminowania, rynki regulowane mogą zapewnić dostęp do uzgodnień dotyczących podawania do publicznej wiadomości informacji określonych na podstawie akapitu pierwszego odnoszących się do przedsiębiorstw inwestycyjnych, które na podstawie art. 27 mają obowiązek podawania notowań cen akcji do publicznej wiadomości.

2. Państwa Członkowskie zapewniają, że właściwe władze są w stanie znieść zobowiązanie dotyczące rynku regulowanego do podawania do publicznej wiadomości informacji określonych w ust. 1, w oparciu o model rynku lub rodzaj i wielkość zleceń w przypadkach określonych zgodnie z ust. 3. W szczególności, właściwe władze są w stanie znieść zobowiązanie odnoszące się do transakcji dużych w skali porównywanej ze standardową wielkością rynku dla akcji lub kategorii danych akcji.

3. W celu zapewnienia jednolitego stosowania ust. 1 i 2, Komisja może è1 --- ç przyjąć środki wykonawcze w odniesieniu do:

              a) zakresu ofert lub wyznaczonych notowań podmiotów gospodarczych, a także interesów handlowych dotyczących tych cen podawanych do publicznej wiadomości;

              b) wielkości lub rodzaju zleceń, dla których na podstawie ust. 2 można znieść zobowiązanie do ujawniania informacji przed wprowadzaniem instrumentów do obrotu;

              c) modelu rynku, dla którego na podstawie ust. 2 można znieść zobowiązanie do ujawniania informacji przed wprowadzeniem instrumentów do obrotu, w szczególności stosowanie zobowiązania do ujawniania metod obrotu handlowego stosowanych przez rynek regulowany, który zawiera transakcje na podstawie tych reguł przez odniesienie do cen ustanowionych poza rynkiem regulowanym lub na zasadach okresowych aukcji.

ê 2008/10/WE art. 1 ust. 16 lit. b)

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez dodanie do niej nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 64 ust. 2.

ê 2004/39/WE

è1 2008/10/WE art. 1 ust. 17 lit. a)

Artykuł 45

Przejrzystość wymogów dotyczących rynku regulowanego po wprowadzeniu instrumentów do obrotu

1. Państwa Członkowskie wymagają od rynków regulowanych podawania do publicznej wiadomości przynajmniej ceny, wielkości oraz terminu transakcji zawartych w odniesieniu do akcji dopuszczonych do obrotu. Państwa Członkowskie wymagają podawania do publicznej wiadomości danych szczegółowych dotyczących wszystkich tego rodzaju transakcji w oparciu o właściwe warunki handlowe oraz w czasie możliwie najbardziej zbliżonym do czasu rzeczywistego.

W oparciu o właściwe warunki handlowe oraz zasadę niedyskryminowania, rynki regulowane mogą zapewnić dostęp do uzgodnień, które wprowadziły w odniesieniu do podawania do publicznej wiadomości informacji określonych na podstawie akapitu pierwszego przedsiębiorstwom inwestycyjnym, które na podstawie art. 28 są zobowiązane do podawania do publicznej wiadomości danych szczegółowych dotyczących zawartych przez nie transakcji na akcjach.

2. Państwa Członkowskie przewidują, że właściwe władze mogą zezwolić rynkom regulowanym na odroczone podawanie do publicznej wiadomości danych szczegółowych dotyczących transakcji, w oparciu o ich rodzaj lub wielkość. W szczególności, właściwe władze mogą zezwolić na odroczone podawanie do publicznej wiadomości informacji odnoszących się do transakcji większych w skali porównywanej ze standardową wielkością rynku dla tych akcji, lub kategorii akcji. Państwa Członkowskie wymagają, aby rynki regulowane uzyskały od właściwych władz uprzednią zgodę na proponowane uzgodnienia dotyczące odroczonego podawania do publicznej wiadomości informacji handlowych i wymagają, aby te uzgodnienia zostały ujawnione podmiotom gospodarczym i ogółowi inwestujących.

3. W celu zapewnienia skutecznego funkcjonowania rynków finansowych oraz zapewnienia jednolitego stosowania ust. 1 i 2, Komisja może è1 --- ç przyjąć środki wykonawcze w odniesieniu do:

              a) zakresu i treści informacji podawanych do publicznej wiadomości;

              b) warunków, na których podstawie rynek regulowany może przewidzieć odroczone podawanie do publicznej wiadomości transakcji i kryteriów stosowanych podczas podejmowania decyzji dotyczących transakcji, dla których z uwagi na ich wielkość lub rodzaj zezwolono na ich odroczone podawanie do publicznej wiadomości.

ê 2008/10/WE art. 1 ust. 17 lit. b)

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez dodanie do niej nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 64 ust. 2.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

Artykuł 5746

Przepisy dotyczące Ö partnera Õ centralnego kontrahenta oraz uzgodnień Ö systemów Õ rozrachunkuowych i rozliczeniowych

1. Państwa cCzłonkowskie nie utrudniają rynkom regulowanym wchodzenia we właściwe uzgodnienia z Ö partnerem Õ centralnym kontrahentem lub systemem rozrachunkuowym i rozliczeniowym Ö innego Õ pPaństwa cCzłonkowskiego dla potrzeb rozliczenia Ö lub rozrachunku Õ niektórych lub wszystkich transakcji zawartych przez podmioty gospodarcze Ö uczestników rynku Õ w oparciu o te Ö ich Õ systemy.

2. Właściwye władze Ö organ Õ rynku regulowanego nie mogą może sprzeciwiać się wykorzystywaniu Ö partnera Õ centralnego kontrahenta, systemów rozrachunkuowych i rozliczeniowych innego pPaństwa cCzłonkowskiego z wyjątkiem przypadków, gdy jest to absolutnie konieczne w celu utrzymania właściwego funkcjonowania rynku regulowanego oraz uwzględniając warunki funkcjonowania systemów rozliczania Ö rozrachunku Õ ustanowionych w art. 3934 ust. 2.

Aby uniknąć powielania kontroli, właściwye władze Ö organ Õ uwzględniają nadzór/kontrolę Ö nad Õ systememeu rozrachunkuowego i rozliczeniowymego prowadzoną obecnie przez krajowe banki centralne pełniące rolę nadzorców systemów rozrachunkuowych i rozliczeniowych, lub przez inne władze Ö organy Õ nadzorcze kompetentne w dziedzinie takich systemów.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 16 (dostosowany)

Artykuł 5847

Wykaz rynków regulowanych

Każde państwo członkowskie opracowuje wykaz rynków regulowanych, dla których jest rodzimym państwem członkowskim Ö pochodzenia Õ, i przesyła ten wykaz innym państwom członkowskim i EUNGiPW. Przekazywanie podobnych informacji ma miejsce w odniesieniu do każdej zmiany w tym wykazie. EUNGiPW publikuje wykaz wszystkich rynków regulowanych na swojej stronie internetowej i aktualizuje go.

ò nowy

TYTUŁ IV

LIMITY POZYCJI I SPRAWOZDANIA DOTYCZĄCE POZYCJI

Artykuł 59

Limity pozycji

1. Państwa członkowskie zapewniają stosowanie przez rynki regulowane, operatorów MTF i OTF, którzy dopuszczają do obrotu pochodne instrumenty towarowe lub prowadzą obrót tymi instrumentami, limitów liczby umów na instrumenty pochodne, które dany członek lub uczestnik rynku może zawrzeć w sprecyzowanym okresie czasu, lub alternatywne mechanizmy wywierające równoważny skutek, takie jak system zarządzania pozycjami przewidujący automatyczną weryfikację pozycji w przypadku przekroczenia określonych progów, które należy wprowadzić w celu:

a)      wsparcia płynności;

b)      zapobiegania nadużyciom na rynku;

c)      wsparcia uporządkowanej wyceny i warunków rozliczania instrumentów.

Te limity lub mechanizmy są przejrzyste i niedyskryminacyjne oraz określają osoby, do których mają zastosowanie, oraz wszelkie wyłączenia, a także uwzględniają charakter i strukturę uczestników rynku oraz to, w jaki sposób wykorzystują oni instrumenty pochodne dopuszczone do obrotu. Wyraźnie określają progi ilościowe takie jak maksymalna liczba umów, które dana osoba może zawrzeć, uwzględniając charakterystykę rynku towaru bazowego, w tym struktury produkcji, konsumpcji oraz transport danego towaru na rynek.

2. Rynki regulowane, MTF i OTF przekazują swojemu właściwemu organowi szczegółowe informacje na temat tych limitów lub mechanizmów. Właściwy organ przekazuje te informacje EUNGiPW, który publikuje i utrzymuje na swoich stronach internetowych bazę danych zawierającą zestawienie obowiązujących limitów lub mechanizmów.

3. Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych w celu określenia limitów lub alternatywnych mechanizmów dotyczących liczby umów, które dana osoba może zawrzeć w sprecyzowanym okresie czasu, oraz wymaganych równoważnych skutków wywieranych przez alternatywne mechanizmy ustanowione zgodnie z ust. 1, jak również warunków zwolnień z ich stosowania. Przy ustalaniu limitów lub alternatywnych mechanizmów uwzględnia się warunki, o których mowa w ust. 1, oraz limity ustalone przez rynki regulowane, MTF i OTF. Limity lub alternatywne mechanizmy określone w aktach delegowanych mają również pierwszeństwo przed wszelkimi środkami wprowadzonymi przez właściwe organy zgodnie z art. 72 ust. 1 lit. g) niniejszej dyrektywy.

4. Właściwe organy nie nakładają limitów ani nie wprowadzają alternatywnych mechanizmów, które są bardziej restrykcyjne, niż limity i mechanizmy przyjęte na podstawie ust. 3, chyba że w wyjątkowych przypadkach, gdy są one obiektywnie uzasadnione i proporcjonalne, z uwzględnieniem płynności danego rynku i uporządkowanego funkcjonowania rynku. Ograniczenia obowiązują przez początkowy okres nieprzekraczający sześciu miesięcy od daty ich opublikowania na stronach internetowych stosownego właściwego organu. Ograniczenie to może zostać przedłużone na kolejne okresy nieprzekraczające jednorazowo sześciu miesięcy, jeżeli nadal istnieją powody uzasadniające jego stosowanie. W przypadku nieprzedłużenia ograniczenia po upływie sześciomiesięcznego okresu, ograniczenie to automatycznie przestaje obowiązywać.

W przypadku przyjęcia bardziej restrykcyjnych środków, niż środki przyjęte zgodnie z ust. 3., właściwe organy powiadamiają o tym fakcie EUNGiPW. Powiadomienie zawiera uzasadnienie wprowadzenia bardziej restrykcyjnych środków. EUNGiPW wydaje w przeciągu 24 godzin opinię, w której stwierdza, czy uznaje dane środek za konieczny, aby zaradzić wyjątkowym okolicznościom. Opinia ta publikowana jest na stronach internetowych EUNGiPW.

W przypadku podjęcia przez właściwy organ środków sprzecznych z opinią EUNGiPW, organ ten niezwłocznie publikuje na swoich stronach internetowych oświadczenie, w którym wyczerpująco wyjaśnia powody podjęcia takich kroków.

Artykuł 60

Sprawozdania dotyczące pozycji według kategorii uczestników rynku

1. Państwa członkowskie zapewniają podejmowanie przez rynki regulowane, MTF i OTF, które dopuszczają do obrotu pochodne instrumenty towarowe lub uprawnienia do emisji lub związane z nimi instrumenty pochodne lub prowadzą obrót tymi instrumentami, następujących kroków:

a)      podawanie do publicznej wiadomości cotygodniowych sprawozdań zawierających zbiorcze zestawienie pozycji utrzymywanych przez poszczególne kategorie uczestników rynku w odniesieniu do poszczególnych instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu na ich platformach zgodnie z ust. 3;

b)      udostępnianie właściwemu organowi na jego żądanie kompletnego zestawienia pozycji wszystkich członków lub uczestników rynku, w tym wszelkich pozycji utrzymywanych w mieniu swoich klientów.

Obowiązek określony w lit. a) ma zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy zarówno liczba uczestników rynku oraz liczba ich otwartych pozycji w danym instrumencie finansowym przekroczy minimalne progi.

2. W celu umożliwienia podawania do publicznej wiadomości informacji, o których mowa ust. 1 lit. a) państwa członkowskie wymagają od członków i uczestników rynków regulowanych, MTF i OTF przekazywania w czasie rzeczywistym właściwemu systemowi obrotu szczegółowych danych na temat ich pozycji, w tym wszelkich pozycji utrzymywanych w imieniu swoich klientów.

3. Członkowie, uczestnicy oraz ich klienci klasyfikowani są przez rynek regulowany, MTF lub OTF – w charakterze uczestników rynku – w oparciu o charakter głównego rodzaju ich działalności, z uwzględnieniem wszelkich stosownych zezwoleń, jako:

a)      firmy inwestycyjne zdefiniowane w dyrektywie 2004/39/WE lub instytucje kredytowe zdefiniowane w dyrektywie 2006/48/WE;

b)      fundusze inwestycyjne, czy to jako przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) zdefiniowane w dyrektywie 2009/65/WE, czy też jako zarządzający alternatywnym funduszem inwestycyjnym zdefiniowany w dyrektywie 2011/61/WE;

c)      inne instytucje finansowe, w tym zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji zdefiniowane w dyrektywie 2009/138/WE oraz instytucje pracowniczych programów emerytalnych zdefiniowane w dyrektywie 2003/41/WE;

d)      przedsiębiorstwa handlowe;

e)      w przypadku uprawnień do emisji lub związanych z nimi instrumentów pochodnych, operatorzy zobowiązani do przestrzegania wymogów określonych w dyrektywie 2003/87/WE.

Sprawozdania, o których mowa w ust. 1 lit. a), powinny określać liczbę długich i krótkich pozycji według kategorii uczestnika rynku, ich zmiany od czasu sporządzenia poprzedniego sprawozdania, procentowy udział całkowitej liczby otwartych pozycji dla każdej kategorii oraz liczbę uczestników rynku w każdej kategorii.

4. EUNGiPW opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych w celu określenia formatu sprawozdań, o których mowa w ust. 1 lit. a), oraz zawartości informacji, które podlegają udostępnieniu zgodnie z ust. 2.

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [XXX].

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

W przypadku uprawnień do emisji lub związanych z nimi instrumentów pochodnych, składanie sprawozdań pozostaje bez uszczerbku dla obowiązku przestrzegania wymogów określonych w dyrektywie 2003/87/WE (system handlu uprawnieniami do emisji).

5. Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych dotyczących środków określających progi, o których mowa w ust. 1 akapit ostatni, oraz precyzujących kategorie członków, uczestników i klientów, o których mowa w ust. 3.

Zgodnie z art. 95 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów wykonawczych dotyczących środków ustanawiających wymóg przesyłania EUNGiPW wszystkich sprawozdań, o których mowa w ust. 1 lit. a), co tydzień w określonym terminie w celu ich scentralizowanej publikacji przez ten urząd.

ò nowy

Tytuł V

Usługi w zakresie udostępniania informacji

Sekcja 1

Procedura udzielania zezwolenia dostawcom usług w zakresie udostępniania informacji

Artykuł 61

Wymogi w zakresie udzielania zezwoleń

1. Państwa członkowskie wymagają, aby świadczenie usług w zakresie udostępniania informacji opisanych w załączniku I sekcja D jako regularne zajęcie lub regularna działalność uzależnione było od uzyskania uprzedniego zezwolenia zgodnie z przepisami niniejszej sekcji. Zezwolenia takiego udziela właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia wyznaczony zgodnie z art. 69.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 państwa członkowskie zezwalają operatorom rynku na świadczenie usług w zakresie udostępniania informacji jako APA, CTP i ARM, pod warunkiem uprzedniej weryfikacji przestrzegania przez nich przepisów niniejszego tytułu. Taką usługę uwzględnia się w ich zezwoleniu.

3. Państwa członkowskie prowadzą rejestr wszystkich dostawców usług w zakresie udostępniania informacji. Rejestr ten jest ogólnie dostępny i zawiera informacje na temat usług, na których świadczenie dostawca usług w zakresie udostępniania informacji posiada zezwolenie. Rejestry te uaktualnia się na bieżąco. O każdym zezwoleniu powiadamia się EUNGiPW.

EUNGiPW tworzy wykaz wszystkich dostawców usług w zakresie udostępniania informacji w Unii. Wykaz ten zawiera informacje na temat usług, na których świadczenie dostawca usług w zakresie udostępniania informacji posiada zezwolenie, i jest on na bieżąco aktualizowany. EUNGiPW publikuje ten wykaz na swojej stronie internetowej i aktualizuje go.

Jeżeli właściwy organ cofnął zezwolenie zgodnie z art. 64, informacja o tym fakcie jest zamieszczana w wykazie na okres pięciu lat.

Artykuł 62

Zakres udzielonego zezwolenia

1. Państwo członkowskie pochodzenia zapewnia określanie w zezwoleniu usługi w zakresie udostępnienia informacji, na świadczenie której dostawca usług w zakresie udostępniania informacji posiada zezwolenie. Dostawca usług w zakresie udostępniania informacji pragnący rozszerzyć zakres swojej działalności o dodatkowe usługi w zakresie udostępniania informacji składa wniosek o rozszerzenie zakresu swojego zezwolenia.

2. Zezwolenie jest ważne w całej Unii i umożliwia dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji świadczenie usług, do których świadczenia został uprawniony, w całej Unii.

Artykuł 63

Procedury udzielania zezwoleń i odrzucania wniosków o udzielenie zezwolenia

1. Właściwy organ nie udziela zezwolenia, o ile i dopóki całkowicie nie utwierdzi się, że wnioskodawca wypełnia wszystkie wymogi nałożone na podstawie przepisów przyjętych zgodnie z niniejszą dyrektywą.

2. Dostawca usług w zakresie udostępniania informacji dostarcza wszelkich informacji, w tym program działania określający m.in. rodzaje planowanych usług oraz strukturę organizacyjną, niezbędnych, aby umożliwić właściwemu organowi utwierdzenie się, że dostawca usług w zakresie udostępniania informacji ustanowił, w momencie udzielania pierwszego zezwolenia, wszystkie niezbędne mechanizmy w celu wypełnienia swoich obowiązków wynikających z przepisów niniejszego tytułu.

3. Wnioskodawca jest powiadamiany w terminie sześciu miesięcy od złożenia kompletnego wniosku o tym, czy zezwolenie zostało wydane.

4. EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

a)      informacje, jakie należy przekazać właściwemu organowi na podstawie ust. 2, w tym program działania;

b)      informacje zawarte w powiadomieniu przekazywanym na podstawie art. 65 ust. 4.

EUNGiPW przedstawia Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia [].

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

5. EUNGiPW opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych w celu określenia standardowych formularzy, szablonów i procedur dotyczących powiadomienia lub przekazywania informacji przewidzianych w ust. 2 i w art. 65 ust. 4.

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2016 r.]

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 64

Cofnięcie zezwolenia

Właściwy organ może cofnąć zezwolenie wydane dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji, w przypadku gdy dostawca:

a)      nie wykorzysta zezwolenia w terminie 12 miesięcy, wyraźnie zrzeknie się zezwolenia lub nie świadczy żadnych usług w zakresie udostępniania informacji w okresie poprzedzających sześciu miesięcy, chyba że w takich przypadkach dane państwo członkowskie przewidziało możliwość wygaśnięcia zezwolenia;

b)      uzyskał zezwolenie, składając fałszywe oświadczenia lub w jakikolwiek inny sposób sprzeczny z prawem;

c)      nie wypełnia już warunków, na których podstawie zezwolenie zostało udzielone;

d)      poważnie i systematycznie narusza przepisy niniejszej dyrektywy.

Artykuł 65

Wymogi wobec organu zarządzającego dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji

1. Państwa członkowskie wymagają, aby wszyscy członkowie organu zarządzającego dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji w każdym czasie cieszyli się należycie nieposzlakowaną opinią, posiadali wystarczającą wiedzę, umiejętności i doświadczenie oraz poświęcali wystarczająco dużo czasu na wykonywanie swoich obowiązków.

Organ zarządzający posiada stosowny zasób zbiorowej wiedzy, umiejętności i doświadczenia, aby być w stanie zrozumieć charakter działalności dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji. Państwa członkowskie dbają o to, by każdy członek organu zarządzającego postępował w sposób uczciwy i rzetelny, zachowując przy tym niezależny osąd, aby móc skutecznie oceniać i kwestionować decyzje kadry kierowniczej wyższego szczebla.

W przypadku gdy operator rynku występuje o zezwolenie na prowadzenia APA, CTP lub ARM a członkowie organy zarządzającego APA, CTP lub ARM są jednocześnie członkami organu zarządzającego rynku regulowanego, uznaje się, że osoby te spełniają wymogi określone w akapicie pierwszym.

2. EUNGiPW opracowuje wytyczne na potrzeby oceny stosowności członków organu zarządzającego, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając różne pełnione przez nich role i funkcje.

3. Państwa członkowskie nakładają na dostawcę usług w zakresie udostępniania informacji wymóg powiadamiania właściwego organu o tożsamości wszystkich członków swojego organu zarządzającego oraz o wszelkich zmianach jego składu, a także przekazywania wszelkich informacji wymaganych do oceny spełnienia przez ten podmiot wymogów określonych w ust. 1 niniejszego artykułu.

4. Organ zarządzający dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji musi być wstanie zapewnić zarządzanie tym podmiotem w należyty i ostrożny sposób oraz w sposób, którzy sprzyja integralności rynku i interesom jego klientów.

5. Właściwy organ odmawia udzielenia zezwolenia, jeżeli nie zyskał pewności, że osoba lub osoby faktycznie kierujące działalnością dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji cieszą się należycie nieposzlakowaną opinią, lub jeżeli istnieją obiektywne i wyraźne powody, aby przypuszczać, że proponowane zmiany składu kierownictwa mogą stwarzać zagrożenie dla należytego i ostrożnego zarządzania tym podmiotem oraz należytego uwzględnienia interesów jego klientów oraz kwestii integralności rynku.

Sekcja 2

Warunki dotyczące zatwierdzonych podmiotów publikujących (APA)

Artykuł 66

Wymogi organizacyjne

1. Państwo członkowskie pochodzenia wymaga, aby APA posiadał odpowiednie zasady i mechanizmy umożliwiające upublicznianie informacji wymaganych na podstawie art. 19 i 20 rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR] w czasie jak najbardziej zbliżonym do czasu rzeczywistego przy zastosowaniu możliwych środków technicznych, na normalnych zasadach handlowych. Informacje udostępniane są bezpłatnie 15 minut po publikacji transakcji. Państwo członkowskie pochodzenia wymaga, aby APA był w stanie skutecznie i spójnie rozpowszechniać takie informacje w sposób zapewniający szybki dostęp do tych informacji na zasadach niedyskryminacyjnych oraz w formacie ułatwiającym ich konsolidację z podobnymi danymi pochodzącymi z innych źródeł.

2. Państwo członkowskie pochodzenia wymaga, aby APA stosował lub utrzymywał skuteczne rozwiązania administracyjne mające na celu zapobieganie sprzeczności interesów w stosunku do swoich klientów.

3. Państwo członkowskie pochodzenia wymaga, aby APA posiadał należyte mechanizmy bezpieczeństwa służące zagwarantowaniu bezpieczeństwa środków przekazu informacji, minimalizowaniu ryzyka uszkodzenia danych oraz nieuprawnionego dostępu oraz zapobieganiu wyciekowi informacji przed ich publikacją. APA utrzymuje odpowiednie zasoby oraz posiada systemy zapasowe, aby zapewnić możliwość oferowania swoich usług i ich utrzymanie w każdym czasie.

4. Państwo członkowskie pochodzenia wymaga, aby APA posiadał systemy umożliwiające skuteczną kontrolę sprawozdań z transakcji pod kątem kompletności, wykrywanie przeoczeń i oczywistych błędów oraz żądanie ponownego przesłania tych błędnych sprawozdań.

5. W celu zapewnienia spójnej harmonizacji ust. 1 EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia powszechnych formatów, standardów danych oraz rozwiązań technicznych ułatwiających konsolidację informacji, o których mowa w ust. 1.

EUNGiPW przedstawia Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia [].

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

6. Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych precyzujących normalne zasady handlowe, na jakich upubliczniane są informacje, o których mowa ust. 1.

7. Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych określających:

a)      środki, za pomocą których APA może realizować obowiązek informacyjny, o którym mowa w ust. 1;

b)      treść informacji publikowanych na podstawie ust. 1.

Sekcja 3

Warunki dotyczące dostawców informacji skonsolidowanych (CTP)

Artykuł 67

Wymogi organizacyjne

1. Państwo członkowskie pochodzenia wymaga, aby CTP posiadał odpowiednie zasady i mechanizmy umożliwiające gromadzenie informacji upublicznianych zgodnie z art. 5 i 19 rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR], ich konsolidację w formie ciągłego elektronicznego strumienia danych oraz podawanie do publicznej wiadomości w czasie jak najbardziej zbliżonym do czasu rzeczywistego z zastosowaniem możliwych środków technicznych, na normalnych zasadach komercyjnych, tych informacji obejmujących przynajmniej:

a)           identyfikator instrumentu finansowego;

b)           cenę, po jakiej zawarto transakcję;

c)           wolumen transakcji;

d)           godzinę transakcji;

e)           godzinę zgłoszenia transakcji;

f)            oznaczenie waluty, w której wyrażona jest cena transakcji;

g)           system obrotu, w którym zrealizowano daną transakcję, a w innym przypadku kod „OTC”;

h)           w stosownych przypadkach, wskazanie czy transakcja podlegała szczególnym warunkom.

Informacje udostępniane są bezpłatnie 15 minut po publikacji transakcji. Państwo członkowskie pochodzenia wymaga, aby CTP był w stanie skutecznie i spójnie rozpowszechniać takie informacje w sposób zapewniający szybki dostęp do tych informacji na zasadach niedyskryminacyjnych oraz w formatach łatwo dostępnych dla uczestników rynku i pozwalających im w łatwy sposób wykorzystać te informacje.

2. Państwo członkowskie pochodzenia wymaga, aby CTP posiadał odpowiednie zasady i mechanizmy umożliwiające gromadzenie informacji upublicznianych zgodnie z art. 9 i 20 rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR], ich konsolidację w formie ciągłego elektronicznego strumienia danych oraz podawanie do publicznej wiadomości w czasie jak najbardziej zbliżonym do czasu rzeczywistego z zastosowaniem możliwych środków technicznych, na normalnych zasadach komercyjnych, poniższych informacji obejmujących przynajmniej:

a)           identyfikator instrumentu finansowego lub cechy identyfikujące ten instrument;

b)           cenę, po jakiej zawarto transakcję;

c)           wolumen transakcji;

d)           godzinę transakcji;

e)           godzinę zgłoszenia transakcji;

f)            oznaczenie waluty, w której wyrażona jest cena transakcji;

g)           system obrotu, w którym zrealizowano daną transakcję, a w innym przypadku kod „OTC”;

h)           w stosownych przypadkach, wskazanie czy transakcja podlegała szczególnym warunkom.

Informacje udostępniane są bezpłatnie 15 minut po publikacji transakcji. Państwo członkowskie pochodzenia wymaga, aby CTP był w stanie skutecznie i spójnie rozpowszechniać takie informacje w sposób zapewniający szybki dostęp do tych informacji na zasadach niedyskryminacyjnych oraz w powszechnie przyjętych interoperacyjnych formatach, które są łatwo dostępne dla uczestników rynku i pozwalają im w łatwy sposób wykorzystać te informacje.

3. Państwo członkowskie pochodzenia wymaga, aby CTP zapewniał udostępnianie skonsolidowanych danych pochodzących przynajmniej z rynków regulowanych, MTF, OTF i APA oraz w odniesieniu do instrumentów finansowych określonych w aktach delegowanych zgodnie z ust. 8 lit. c).

4. Państwo członkowskie pochodzenia wymaga, aby CTP stosował lub utrzymywał skuteczne rozwiązania administracyjne mające na celu zapobieganie sprzeczności interesów. W szczególności operator rynku lub APA, którzy również prowadzą system publikacji informacji skonsolidowanych, traktują wszystkie gromadzone informacje w sposób niedyskryminacyjny oraz stosują oraz utrzymują stosowne rozwiązania mające na celu rozdzielenie poszczególnych funkcji biznesowych.

5. Państwo członkowskie pochodzenia wymaga, aby CTP posiadał należyte mechanizmy bezpieczeństwa służące zagwarantowaniu bezpieczeństwa środków przekazu informacji oraz minimalizowaniu ryzyka uszkodzenia danych i nieuprawnionego dostępu do nich. Państwo członkowskie pochodzenia wymaga, aby CTP utrzymywał odpowiednie zasoby oraz posiadała systemy zapasowe, aby zapewnić możliwość oferowania swoich usług i ich utrzymanie w każdym czasie.

6. W celu zapewnienia spójnej harmonizacji ust. 1 i 2 EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia standardów i formatów danych w odniesieniu do informacji podlegających opublikowaniu zgodnie z art. 5, 9, 19 i 20 rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR], w tym identyfikatora instrumentu, ceny, ilości, godziny, oznaczenia waluty, w której wyrażona jest cena, identyfikatora systemu obrotu oraz oznaczeń informujących o tym, że transakcja podlegała szczególnym warunkom, jak również technicznych rozwiązań służących skutecznemu i spójnemu rozpowszechnianiu informacji w sposób zapewniający ich łatwą dostępność i możliwość ich łatwego wykorzystania przez uczestników rynku, o których mowa w ust. 1 i 2, w tym określenie dodatkowych usług podnoszących skuteczność funkcjonowania rynku, które CTP mógłby świadczyć.

EUNGiPW przedstawia Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia […] w odniesieniu do informacji publikowanych zgodnie z art. 5 i 19 rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR] oraz do dnia […] w odniesieniu do informacji publikowanych zgodnie z art. 9 i 20 rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR].

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

7. Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych dotyczących środków precyzujących normalne zasady handlowe, na jakich zapewniany jest dostęp od strumieni danych, o których mowa ust. 1 i 2.

8. Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych dotyczących środków określających:

a)      środki, za pomocą których CTP może realizować obowiązek informacyjny, o którym mowa w ust. 1 i 2;

b)      treść informacji publikowanych na podstawie ust. 1 i 2;

c)      systemy obrotu i APA oraz instrumenty finansowe, których dotyczą dane, które muszą zostać udostępnione w strumieniu danych;

d)      inne środki zapewniające spójność danych publikowanych przez różne CTP oraz możliwość ich wykorzystania na potrzeby zestawienia i powiązania z podobnymi danymi pochodzącymi z innych źródeł.

Sekcja 4

Warunki dotyczące zatwierdzonych mechanizmów sprawozdawczych (ARM)

Wymogi organizacyjne

Artykuł 68

1. Państwo członkowskie pochodzenia wymaga, aby ARM posiadał odpowiednie zasady i mechanizmy umożliwiające przekazywanie informacji wymaganych na podstawie art. 23 rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR] w możliwie najkrótszym terminie, przy czym nie później niż do końca następnego dnia roboczego. Informacje te przekazywane są zgodnie z wymogami określonymi w art. 23 rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR] na normalnych zasadach handlowych.

2. Państwo członkowskie pochodzenia wymaga, aby ARM stosował lub utrzymywał skuteczne rozwiązania administracyjne mające na celu zapobieganie sprzeczności interesów w stosunku do swoich klientów.

3. Państwo członkowskie pochodzenia wymaga, aby ARM posiadał należyte mechanizmy bezpieczeństwa służące zagwarantowaniu bezpieczeństwa środków przekazu informacji, minimalizowaniu ryzyka uszkodzenia danych oraz nieuprawnionego dostępu oraz zapobieganiu wyciekowi informacji przed ich publikacją. Państwo członkowskie pochodzenia wymaga, aby ARM utrzymywał odpowiednie zasoby oraz posiadała systemy zapasowe, aby zapewnić możliwość oferowania swoich usług i ich utrzymanie w każdym czasie.

4. Państwo członkowskie pochodzenia wymaga, aby ARM posiadał systemy umożliwiające skuteczną kontrolę sprawozdań z transakcji pod kątem kompletności, wykrywanie przeoczeń i oczywistych błędów oraz żądanie ponownego przesłania tych błędnych sprawozdań.

5. Komisja może przyjąć, w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 34, środki precyzujące normalne zasady handlowe, na jakich przekazywane są informacje, o których mowa ust. 1.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

TYTUŁ VIIV

WŁAŚCIWE Ö ORGANY Õ WŁADZE

ROZDZIAŁ I

WYZNACZANIE, UPRAWNIENIA I PROCEDURY ODWOŁAWCZE

Artykuł 6948

Wyznaczenie właściwych Ö organów Õ władz

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 17 lit. a) (dostosowany)

ð nowy

1. Każde państwo członkowskie wyznacza właściwy organ, który wykonuje obowiązki przewidziane w ð różnymi przepisami rozporządzenia (UE) nr …/… (MiFIR) oraz ï niniejszej dyrektywyie. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję, EUNGiPW i właściwe organy innych państw członkowskich o właściwych organach odpowiedzialnych za wykonywanie każdego z obowiązków i o ewentualnym podziale tych obowiązków.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

2. Właściwe Ö organy Õ władze określone w ust. 1 są władzami Ö organami Õ publicznymi, bez uszczerbku dla możliwości powierzania obowiązków innym podmiotom, jeżeli jest to wyraźnie przewidziane w art. 5 ust. 5, art. 16 ust. 3, art. 17 ust. 2 i art. 23 ust. 4.

Powierzenie zadań podmiotom innym niż władze Ö organy Õ określone w ust. 1 może nie Ö nie może Õ dotyczyć sprawowania władzy publicznej ani uprawnień uznaniowych dotyczących wydawania orzeczenia. Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby przed powierzeniem zadań, właściwe władze Ö organy Õ podjęły wszelkie właściwe kroki w celu zapewnienia, że podmiot, któremu mają zostać powierzone zadania, posiada kompetencje i zasoby do skutecznego wykonywania wszystkich zadań oraz że powierzenie zadań odbywa się wyłącznie, jeżeli ustanowiono jasno określone i udokumentowane ramy wykonywania wszelkich powierzonych zadań określające zadania, które mają zostać wykonane i warunki, na których wymaga się ich wykonania. Warunki te obejmują klauzulę zobowiązującą dany podmiot do działania i zorganizowania się w sposób umożliwiający uniknięcie sprzeczności interesów oraz tak, aby informacje uzyskane podczas wykonywania powierzonych zadań nie były wykorzystywane w sposób nieuczciwy lub uniemożliwiający konkurencję. W każdym przypadku, Oostateczna odpowiedzialność za nadzorowanie zgodności z niniejszą dyrektywą i środkami wykonawczymi leży w gestii właściwych władz Ö organów Õ lub władz Ö organów Õ wyznaczonych zgodnie z ust. 1.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 17 lit. b)

Państwa członkowskie powiadamiają Komisję, EUNGiPW i właściwe organy innych państw członkowskich o wszelkich uzgodnieniach wprowadzonych w odniesieniu do powierzania zadań, w tym o dokładnych warunkach regulujących takie powierzanie zadań.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 17 lit. c)

3. EUNGiPW publikuje wykaz właściwych organów, o których mowa w ust. 1 i 2, i uaktualnia go za pośrednictwem swojej strony internetowej.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

Artykuł 7049

Współpraca między władzami Ö organami Õ w tym samym pPaństwie cCzłonkowskim

Jeżeli do wprowadzenia w życie przepisu niniejszej dyrektywy pPaństwo cCzłonkowskie wyznacza więcej niż jedene właściwye władze Ö organ Õ , należy jasno ustalić właściwe dla nich role i powinny one ściśle ze sobą współpracować.

Każde pPaństwo cCzłonkowskie wymaga, aby do celów niniejszej dyrektywy współpraca ta miała również miejsce między Ö organami Õ właściwymi władzami Ö do celów niniejszej dyrektywy Õ a właściwymi władzami Ö organami Õ odpowiedzialnymi w tym pPaństwie cCzłonkowskim za nadzorowanie instytucji kredytowych i innych instytucji finansowych, funduszy emerytalnych, przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe, pośredników ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych i zakładów ubezpieczeń.

Państwa cCzłonkowskie wymagają, aby właściwe władze Ö organy Õ wymieniały ze sobą wszelkie informacje o podstawowym znaczeniu lub właściwe dla wykonywania ich funkcji i obowiązków.

Artykuł 7150

Uprawnienia przyznawane właściwym władzom Ö organom Õ

1. Właściwym władzom Ö organom Õ przyznaje się wszelkie uprawnienia nadzorcze i śledcze niezbędne do wypełniania ich funkcji. W granicach przewidzianych w ich krajowych ramach prawnych, wykonują takie uprawnienia:

a)      bezpośrednio; lub

b)      we współpracy z innymi władzami Ö organami Õ ; lub

c)      na podstawie odpowiedzialności z mocy powierzenia zadań podmiotom, którym powierzono zadania zgodnie z art. 6948 ust. 2; lub

d)      na mocy odwoływania się do kompetentnych organów sądowych.

2. Uprawnienia określone w ust. 1 są wykonywane zgodnie z prawem krajowym i obejmują przynajmniej prawa do:

a)      dostępu do wszelkiego rodzaju dokumentów, w dowolnej formie Ö , które są istotne z punktu widzenia wykonywania zadań z zakresu nadzoru, Õ i otrzymywania ich duplikatów;

b)      domagania się informacji od wszelkich osób oraz, w miarę potrzeb, kierowania zapytań do tych osób w związku z uzyskaniem informacji;

c)      przeprowadzania kontroli na miejscu;

d)      żądania wydania rejestrów połączeń telefonicznych i rejestrów przesyłu danych ð w posiadaniu firm inwestycyjnych, jeżeli istnieje uzasadnione podejrzenie, że te rejestry dotyczące przedmiotu dochodzenia mogą mieć znaczenie dla udowodnienia naruszenia przez firmę inwestycyjną obowiązków wynikających z niniejszej dyrektywy; rejestry te nie obejmują jednak treści wiadomości, których dotyczą; ï;

e)       żądania zaprzestania każdej praktyki niezgodnej z przepisami przyjętymi w ramach wykonywania niniejszej dyrektywy;

f)        żądania zamrożenia lub zajęcia aktywów;

e)g)    zgłaszania wniosku o wydanie czasowego zakazu prowadzenia działalności zawodowej;

f)h)     żądania udzielania informacji przez uprawnionych audytorów przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych i rynków regulowanych;

i)        przyjmowania wszelkiego rodzaju środków zapewniających ciągłe wypełnianie przez firmy inwestycyjne i rynki regulowane wymogów prawnych;

j)        wymagania zawieszenia obrotu instrumentami finansowymi;

k)       żądania wycofania instrumentów finansowych z obrotu prowadzonego na rynku regulowanym, czy też na podstawie innych uzgodnień handlowych;

g)l)     przekazywania spraw do organów ścigania;

h)m)   umożliwiania audytorom lub biegłym przeprowadzanie rewizji lub dochodzeń.;

i)        żądania od każdej osoby informacji, w tym wszelkich istotnych dokumentów, dotyczących wielkości i celu pozycji lub zaangażowania powstałych w wyniku zawarcia transakcji dotyczącej instrumentu pochodnego oraz wszelkich aktywów lub zobowiązań na rynku instrumentu bazowego.

3. Jeżeli żądanie wydania rejestrów połączeń telefonicznych i rejestrów przesyłu danych, o których mowa w ust. 2 lit. d), wymaga uzyskania zezwolenia organu sądowego zgodnie z przepisami krajowego prawa, występuje się o wydanie tego zezwolenia. O wydanie tego zezwolenia można również wystąpić zapobiegawczo.

4. Przetwarzanie danych osobowych gromadzonych w ramach wykonywania uprawnień nadzorczych i śledczych na podstawie niniejszego artykułu prowadzone jest zgodnie z dyrektywą 95/46/WE.

ò nowy

Artykuł 72

Środki prawne, które należy zapewnić właściwym organom

1. Właściwym organom przyznaje się wszelkie środki prawne w zakresie nadzoru niezbędne do wypełniania ich funkcji. W granicach przewidzianych przez ich krajowe ramy prawne właściwe organy stosują środki prawne dające im prawo do:

a)           żądania zaprzestania dowolnej praktyki lub postępowania, które są sprzeczne z przepisami rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR] oraz przepisami przyjętymi w wykonaniu niniejszej dyrektywy, oraz powstrzymania się od ponownego podejmowania takiej praktyki lub postępowania;

b)           żądania zamrożenia lub zajęcia aktywów;

c)           przyjmowania wszelkiego rodzaju środków zapewniających ciągłe wypełnianie przez firmy inwestycyjne i rynki regulowane wymogów prawnych;

d)           wymagania zawieszenia obrotu instrumentami finansowymi;

e)           żądania wycofania instrumentów finansowych z obrotu prowadzonego na rynku regulowanym, czy też na podstawie innych uzgodnień handlowych;

f)            żądania od każdej osoby, która udostępniła informacje zgodnie z art. 71 ust. 2 pkt lit. i), podjęcia dalszych kroków w celu ograniczenia wielkości pozycji lub zaangażowania;

g)           ograniczania możliwości zawierania przez dowolną osobę lub kategorię osób umów na dane instrumenty pochodne, w tym poprzez wprowadzanie niedyskryminacyjnych limitów pozycji lub liczby takich umów na instrumenty pochodne dla danego instrumentu bazowego, które dana kategoria osób może zawrzeć sprecyzowanym okresie czasu, jeżeli jest to konieczne, aby zapewnić integralność i uporządkowane funkcjonowanie dotkniętych rynków;

h)           wydawania publicznych komunikatów.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

Artykuł 7351

Sankcje administracyjne

1. Bez uszczerbku dla procedur wycofywania zezwoleń lub prawa Państw Członkowskich do nakładania sankcji karnych, zgodnie ze swoim prawem krajowym Państwa cCzłonkowskie zapewniają, możliwość podjęcia Ö podejmowania Õ właściwych środków administracyjnych lub nałożenia Ö nakładania Õ sankcji administracyjnych ð przez ich właściwe organy ï na osoby odpowiedzialne za Ö , w przypadku naruszenia Õ niezgodność z przepisówami ð rozporządzenia (UE) nr …/… (MiFIR) lub przepisów prawa krajowego ï przyjętychmi w ramach wykonywania niniejszej dyrektywy. ð oraz ï zapewniają ð ich stosowanie. ï Państwa członkowskie zapewniają, że środki te są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa Członkowskie ustalają sankcje przyjmowane w odniesieniu do niedotrzymania obowiązku współpracy w prowadzeniu dochodzeń objętych art. 50.

ò nowy

2. Państwa członkowskie zapewniają możliwość stosowania – w przypadku naruszenia obowiązków, które mają zastosowanie do firm inwestycyjnych i operatorów rynku – sankcji i środków administracyjnych do członków organu zarządzającego firm inwestycyjnych i operatorów rynku oraz wszelkich innych osób fizycznych i prawnych, które w świetle krajowego prawa, są odpowiedzialne za naruszenie.

ê 2004/39/WE

3. Państwa Członkowskie przewidują, że właściwe organy mogą podać do publicznej wiadomości każdy środek lub sankcję, jaka zostanie nałożona za naruszenie przepisów przyjętych w ramach wykonywania niniejszej dyrektywy, chyba że takie ujawnienie może poważnie zagrozić rynkom finansowym lub wyrządzić nieproporcjonalną szkodę zaangażowanym stronom.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 18 (dostosowany)

34. Państwa członkowskie przedstawiają EUNGiPW co roku zbiorcze informacje o wszystkich środkach administracyjnych i sankcjach zastosowanych zgodnie z ust. 1 i 2.

45. Jeżeli właściwy organ ujawni opinii publicznej środek administracyjny lub sankcję, powiadamia o tym jednocześnie EUNGiPW.

56. Jeżeli podana do wiadomości publicznej sankcja dotyczy przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo posiadającejgo zezwolenie zgodnie z niniejszą dyrektywą, EUNGiPW dodaje odniesienie do opublikowanej sankcji do rejestru przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych ustanowionego zgodnie z art. 5 ust. 3.

ò nowy

Artykuł 74

Publikacja informacji o nałożonych sankcjach

Państwa członkowskie zapewniają publikowanie przez właściwy organ bez zbędnej zwłoki informacji o wszystkich sankcjach i środkach, które nałożono za naruszenie przepisów rozporządzenia (UE) nr …/… (MiFIR) lub przepisów krajowego prawa przyjętych w wykonaniu niniejszej dyrektywy, w tym informacji o rodzaju i charakterze naruszenia oraz tożsamości osób za nie odpowiedzialnych, chyba że ujawnienie tych informacji stanowiłoby poważne zagrożenie dla rynków finansowych. W przypadku gdy publikacja tych informacji wyrządziłaby zaangażowanym stronom niewspółmierne szkody, właściwe organy publikują informacje o nałożeniu sankcji anonimowo.

Artykuł 75

Naruszenie wymogów w zakresie zezwolenia oraz inne naruszenia

1. Przepisy niniejszego artykułu mają zastosowanie w następujących przypadkach:

a)           zawodowe świadczenie usług inwestycyjnych lub prowadzenie działalności inwestycyjnej jako regularnego zajęcia lub regularnej działalności bez uzyskania zezwolenia z naruszeniem art. 5;

b)           nabycie, bezpośrednio lub pośrednio, znacznego pakietu akcji firmy inwestycyjnej lub dalsze zwiększenie, bezpośrednio lub pośrednio, takiego znacznego pakietu akcji firmy inwestycyjnej, w wyniku czego udział posiadanych praw głosu lub posiadanego kapitału osiągnie lub przekroczy próg wynoszący 20 %, 30 % lub 50 % lub firma inwestycyjna stanie się jednostką zależną (czynność zwana dalej „planowanym nabyciem”), bez powiadomienia na piśmie organów właściwych dla firmy inwestycyjnej, w której nabywca zamierza nabyć lub zwiększyć znaczny pakiet akcji, z naruszeniem art. 11 ust. 1 akapit pierwszy;

c)           zbycie, bezpośrednio lub pośrednio, znacznego pakietu akcji firmy inwestycyjnej lub obniżenie posiadanego znacznego pakietu akcji, w wyniku czego udział posiadanych praw głosu lub posiadanego kapitału spadnie poniżej progu wynoszącego 20 %, 30 % lub 50 lub firma inwestycyjna przestanie być jednostką zależną, bez powiadomienia na piśmie właściwych organów, z naruszeniem art. 11 ust. 1 akapit drugi;

d)           firma inwestycyjna uzyskała zezwolenie, składając niezgodne z prawdą oświadczenie lub w jakikolwiek innych niezgodny z prawem sposób, z naruszeniem art. 8 lit. b);

e)           firma inwestycyjna nie wypełnia wymogów mających zastosowanie do organu zarządzającego zgodnie z art. 9 ust. 1;

f)            organ zarządzający firmy inwestycyjnej nie wykonuje swoich obowiązków zgodnie z art. 9 ust. 6;

g)           firma inwestycyjna, z chwilą powzięcia wiedzy o transakcji nabycia lub zbycia pakietu akcji w swoim kapitale, w wyniku czego wielkość pakietu akcji przekroczy jeden z progów, o których mowa w art. 11 ust. 1, lub spadnie poniżej jednego z tych progów, nie powiadomi właściwych organów o tych transakcjach nabycia lub zbycia, z naruszeniem art. 11 ust.3 akapit pierwszy;

h)           firma inwestycyjna nie przekaże właściwemu organowi przynajmniej raz w roku nazwisk akcjonariuszy i udziałowców posiadających znaczne pakiety akcji oraz informacji na temat wielkości tych pakietów, z naruszeniem art. 11 ust. 3 akapit drugi;

i)            firma inwestycyjna nie wprowadziła wymogów organizacyjnych nałożonych zgodnie z przepisami krajowego prawa wdrażającymi art. 16 i 17;

j)            firma inwestycyjna nie zidentyfikowała sprzeczności interesów, nie zapobiegła jej, nie zarządzała nią i nie ujawniła tej sprzeczności zgodnie z przepisami krajowego prawa wdrażającymi art. 23;

k)           MTF lub OTF nie ustanowiły zasad, procedur lub rozwiązań lub nie zastosowały się do poleceń zgodnie z przepisami krajowego prawa wdrażającymi art. 18, 19 i 20;

l)            firma inwestycyjna wielokrotnie nie przekazała informacji lub sprawozdań klientom oraz nie wypełniała obowiązku oceny odpowiedniości lub stosowności zgodnie z przepisami krajowego prawa wdrażającymi art. 24 i 25;

m)          firma inwestycyjna przyjęła lub pobrała opłaty, prowizje lub inne korzyści finansowe z naruszeniem przepisów krajowego prawa wdrażających art. 19 ust. 5 i 6;

n)           firma inwestycyjna, realizując zlecenia, wielokrotnie nie uzyskała dla klientów możliwie najlepszych wyników oraz nie wprowadziła rozwiązań zgodnie z przepisami krajowego prawa wdrażającymi art. 27 i 28;

o)           prowadzenie rynku regulowanego bez uzyskania zezwolenia, z naruszeniem art. 47;

p)           organ zarządzający operatora rynku nie wykonuje swoich obowiązków zgodnie z art. 48 ust. 6;

q)           rynek regulowany lub operator rynku nie wprowadzili mechanizmów, systemów, zasad i procedur oraz nie dysponują wystarczającymi zasobami finansowymi zgodnie z przepisami krajowego prawa wdrażającymi art. 50;

r)            rynek regulowany lub operator rynku nie wprowadzili systemów, procedur, mechanizmów i zasad lub nie przyznali dostępu do danych zgodnie z przepisami krajowego prawa wdrażającymi art. 51;

s)            rynek regulowany, operator rynku lub firma inwestycyjna wielokrotnie nie podali do publicznej wiadomości informacji zgodnie z art. 3, 5, 7 lub 9 rozporządzenia nr …/… (UE) [MiFIR];

t)            firma inwestycyjna wielokrotnie nie podała do publicznej wiadomości informacji zgodnie z art. 13, 17, 19 i 20 rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR];

u)           firma inwestycyjna wielokrotnie nie zgłosiła transakcji właściwym organom zgodnie z art. 23 rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR];

(v)          kontrahent finansowy i kontrahent niefinansowy nie przeprowadzają transakcji na instrumentach pochodnych w systemach obrotu zgodnie z art. 24 rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR];

w)          partner centralny nie udzielił dostęp do swoich usług rozliczeniowych zgodnie z art. 28 rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR];

x)           rynek regulowany, operator rynku lub firma inwestycyjna nie udzieli dostępu do informacji o transakcjach zawieranych w ich systemach zgodnie z art. 29 rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR];

y)           osoba posiadająca zastrzeżone prawa do wskaźników referencyjnych nie udzieliła dostępu do danego wskaźnika referencyjnego zgodnie z art. 30 rozporządzenia (UE) nr …/…[MiFIR];

z)            firma inwestycyjna prowadzi marketing, dystrybucję lub sprzedaż instrumentów finansowych lub działalność finansową określonego rodzaju lub stosuje daną praktykę z naruszeniem zakazów lub ograniczeń nałożonych na podstawie art. 32 rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR].

2. Państwa członkowskie zapewniają możliwość stosowania – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 – sankcji i środków administracyjnych obejmujących co najmniej:

a)           publiczne oświadczenie wskazujące osobę fizyczną lub prawną oraz charakter naruszenia;

b)           nakaz zobowiązujący osobę fizyczną lub prawną do zaprzestania danego postępowania oraz do powstrzymania się od ponownego podejmowania tego postępowania;

c)           w przypadku firmy inwestycyjnej, cofnięcie udzielonego instytucji zezwolenia zgodnie z art. 8;

d)           czasowy zakaz sprawowania funkcji w firmach inwestycyjnych nałożony na członka organu zarządzającego firmy inwestycyjnej lub inną osobę fizyczną, uznanych za odpowiedzialnych naruszenia;

e)           w przypadku osoby prawnej, administracyjne sankcje finansowe w maksymalnej wysokości 10 % całkowitego rocznego obrotu osoby prawnej w poprzednim roku obrotowym; w przypadku gdy osoba prawna jest przedsiębiorstwem zależnym przedsiębiorstwa dominującego, całkowity roczny obrót stanowi kwota całkowitego rocznego obrotu wynikająca ze skonsolidowanego sprawozdania finansowego ostatecznego przedsiębiorstwa dominującego za poprzedni rok obrotowy;

f)            w przypadku osoby fizycznej, administracyjne sankcje finansowe w maksymalnej wysokości 5 000 000 EUR lub, w państwie członkowskim, w którym euro nie jest walutą urzędową, równowartość tej kwoty w walucie krajowej na dzień wejścia niniejszej dyrektywy w życie;

g)           administracyjne sankcje finansowe w maksymalnej wysokości równej dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych w wyniku naruszenia, w przypadku gdy możliwe jest ustalenie kwoty uzyskanych korzyści.

W przypadku gdy możliwe jest ustalenie kwoty korzyści uzyskanych w wyniku naruszenia, państwa członkowskie zapewniają stosowanie sankcji finansowych w maksymalnej wysokości nie niższej niż dwukrotność kwoty tych korzyści.

Artykuł 76

Skuteczne stosowanie sankcji

1. Państwa członkowskie zapewniają uwzględnianie przez właściwe organy – przy ustalaniu rodzaju sankcji lub środków administracyjnych oraz wysokości administracyjnych sankcji finansowych – wszelkich istotnych okoliczności, w tym:

a)           wagi naruszenia i czasu jego trwania;

b)           stopnia odpowiedzialności odpowiedzialnej osoby fizycznej lub prawnej;

c)           sytuacji finansowej odpowiedzialnej osoby fizycznej lub prawnej, której wyznacznikiem jest wysokość całkowitych obrotów odpowiedzialnej osoby prawnej lub roczny dochód odpowiedzialnej osoby fizycznej;

d)           skali korzyści uzyskanych lub strat unikniętych przez odpowiedzialną osobę fizyczną lub prawną, o ile można je ustalić;

e)           straty poniesione przez osoby trzecie w związku z naruszeniem, o ile można je ustalić;

f)            gotowość odpowiedzialnej osoby fizycznej lub prawnej do współpracy z właściwym organem;

g)           uprzednie naruszenia popełnione przez odpowiedzialną osobę fizyczną lub prawną.

2. EUNGiPW wydaje wytyczne przeznaczone dla właściwych organów zgodnie z art. 16 rozporządzenia nr (UE) nr 1095/2010 dotyczące rodzajów środków i sankcji administracyjnych oraz wysokości administracyjnych sankcji finansowych.

Artykuł 77

Zgłaszanie naruszeń

1. Państwa członkowskie zapewniają ustanowienie przez właściwe organy skutecznych mechanizmów sprzyjających zgłaszaniu właściwym organom naruszeń przepisów rozporządzenia …/… (MiFIR) oraz przepisów prawa krajowego wdrażających niniejszą dyrektywę.

Mechanizmy te obejmują co najmniej:

a)           szczególne procedury odbierania zgłoszeń oraz działania następcze;

b)           stosowną ochronę pracowników instytucji finansowych, którzy ujawniają naruszenia popełnione w danej instytucji finansowej;

c)           ochronę danych osobowych zarówno osoby dokonującej zgłoszenia naruszeń, jak i osoby, której zarzuca się popełnienie naruszenia, zgodnie z zasadami określonymi w dyrektywie 95/46/WE.

2. Państwa członkowskie wymagają, by instytucje finansowe posiadały odpowiednie procedury zgłaszania przez swoich pracowników naruszeń wewnątrz firmy za pośrednictwem specjalnego kanału.

Artykuł 78

Przekazywania EUNGiPW informacji dotyczących sankcji

1. Państwa członkowskie przekazują EUNGiPW co roku zbiorczą informację o wszystkich środkach i sankcjach administracyjnych zastosowanych zgodnie z art. 73. EUNGiPW publikuje te informacje w sprawozdaniu rocznym.

2. Jeżeli właściwy organ ujawni publicznie środek administracyjny lub sankcję administracyjną, powiadamia o tym jednocześnie EUNGiPW. Jeżeli podana do wiadomości publicznej sankcja administracyjna lub środek administracyjny dotyczy firmy inwestycyjnej, EUNGiPW dodaje wzmiankę o opublikowanej sankcji w wykazie firm inwestycyjnych ustanowionym zgodnie z art. 5 ust. 3.

3. EUNGiPW opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych dotyczących procedur i form przekazywania informacji, o których mowa w niniejszym artykule.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [XX].

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

Artykuł 7952

Prawo do odwoływania się

1. Państwa cCzłonkowskie zapewniają, że każda decyzja podjęta ð na podstawie przepisów rozporządzenia (UE) nr …/… (MiFIR) lub ï na podstawie przepisów ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych przyjętych zgodnie z niniejszą dyrektywą jest właściwie umocowana i podlega prawu do odwoływania się do sąduów. Prawo do odwoływania się do sąduów stosuje się także, jeżeli przekazuje się wszelkie wymagane informacje odnoszące się do ubiegania się o zezwolenie, a żadna decyzja nie zostanie podjęta w terminie sześciu miesięcy od złożenia wniosku.

2. Państwa cCzłonkowskie przewidują, że jeden lub większa liczba organów podanych poniżej, ustalonych na mocy prawa krajowego, może Ö również Õ , w interesie konsumentów oraz zgodnie z prawem krajowym, wnieść skargę przed Trybunał Ö do sądów Õ lub do właściwych organów administracyjnych w celu zapewnienia, że podmioty podane poniżej stosują ð przepisy rozporządzenia (UE) nr …/… [MiFIR] oraz ï krajowe zasady Ö przepisy Õ wykonywania Ö wdrażające Õ niniejsząej dyrektywęy:

a)      instytucje publiczne lub ich przedstawiciele;

b)      organizacje konsumenckie działające na rzecz ochrony konsumentów;

c)      organizacje zawodowe działające na rzecz ochrony Ö swoich Õ członków.

Artykuł 8053

Pozasądowy mechanizm rozpatrywania skarg inwestorów

1. Państwa cCzłonkowskie zachęcają do ð zapewniają ï ustalaenia ustalanie skutecznych i wydajnych procedur pozasądowego rozstrzygania skarg i procedur odwoławczych Ö dochodzenia roszczeń Õ dla pozasądowego rozstrzygania skarg konsumentów dotyczących świadczenia przez przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne usług inwestycyjnych i dodatkowych, w miarę potrzeb, z wykorzystaniem aktualnie istniejących organów. ð Państwa członkowskie zapewniają również przynależność wszystkich firm inwestycyjnych do przynajmniej jednego takiego organu wdrażającego procedury rozstrzygania skarg i dochodzenia roszczeń. ï

2. Państwa cCzłonkowskie zapewniają, że na mocy przepisów ustawodawczych i wykonawczych organyom teym nie uniemożliwia się skutecznej współpracy w dziedzinie rozstrzygania sporów transgranicznych ð prowadzą aktywną współpracę ze swoimi odpowiednikami w innych państwach członkowskich przy rozstrzyganiu sporów o charakterze transgranicznym. ï

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 19 (dostosowany)

3. Właściwe organy powiadamiają EUNGiPW o przewidzianych w ramach ich jurysdykcji procedurach wnoszenia skarg i procedurach odszkodowawczych Ö dochodzenia roszczeń Õ , o których mowa w ust. 1.

EUNGiPW publikuje wykaz wszystkich pozasądowych mechanizmów i aktualizuje go za pośrednictwem swojej strony internetowej.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

Artykuł 8154

Tajemnica zawodowa

1. Państwa cCzłonkowskie zapewniają, że właściwe władze Ö organy Õ , wszystkie osoby, które pracują lub pracowały dla właściwych władz Ö organów Õ lub podmiotów, którym powierzono zadania na podstawie art. 6948 ust. 2, a także audytorzy i biegli wskazani przez właściwe władze Ö organy Õ, są związane obowiązkiem zachowania tajemnicy zawodowej. ÖNie mogą ujawniać Õ Jakichkolwiek Ö żadnych Õ informacji poufnych, w których posiadanie osoby te mogą wejść w trakcie pełnienia swoich obowiązków, nie ujawnia się jakiejkolwiek osobie ani organowi, chyba że w formie skrótowej lub zbiorczej, która uniemożliwia zidentyfikowanie poszczególnych przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych, podmiotów gospodarczych Ö operatorów rynku Õ , rynków regulowanych lub innych osób, bez uszczerbku dla Ö wymogów określonych w przepisach krajowego Õ przypadków objętych prawaem karnegoym lub innychmi przepisówami niniejszej dyrektywy.

2. Jeżeli przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae, podmiot gospodarczy Ö operator rynku Õ lub rynek regulowany ogłosił upadłość lub podlega likwidacji, informacje poufne, które nie dotyczą stron trzecich, mogą zostać ujawnione w ramach sądowegoj procedury Ö postępowania w sprawach cywilnych lub gospodarczych Õ cywilnej prawa handlowego, jeżeli są one niezbędne do przeprowadzenia postępowania.

3. Bez uszczerbku dla przypadków podlegających Ö wymogów określonych w przepisach krajowego Õ przepisom prawa karnego, właściwe władze Ö organy Õ , organy lub osoby fizyczne i prawne inne niż właściwe władze Ö organy Õ , uzyskujące poufne informacje na mocy niniejszej dyrektywy, mogą wykorzystywać te informacje wyłącznie do wykonywania obowiązków oraz pełnienia funkcji, w przypadku właściwych władz Ö organów Õ , w zakresie stosowania niniejszej dyrektywy lub w przypadku innych władz, organów lub osób fizycznych i prawnych do celów, do których przekazano im takie informacje i/lub w kontekście postępowania administracyjnego lub sądowego odnoszącego się do wykonywania powierzonych im funkcji. Jednakże jeżeli właściwy władze Ö organ Õ lub innye władze Ö organ Õ , organ Ö instytucja Õ lub osoby przekazujące informacje wyrażają na to zgodę, władze Ö organ Õ otrzymującye informacje mogą może je wykorzystać do innych celów.

4. Wszelkie poufne informacje otrzymane, wymieniane lub przekazywane na mocy niniejszej dyrektywy podlegają warunkom tajemnicy zawodowej ustanowionymch w tym Ö niniejszym Õ artykule. Niemniej jednak artykuł ten nie zabrania właściwym władzom Ö organom Õ wymieniania lub przekazywania poufnych informacji zgodnie z niniejszą dyrektywą i innymi dyrektywami mającymi zastosowanie do przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych, instytucji kredytowych, funduszy emerytalnych, UCITS, pośredników ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, zakładów ubezpieczeń, rynków regulowanych lub podmiotów gospodarczych Ö operatorów rynku Õ , albo innych, za zgodą właściwegoych władz Ö organu Õ lub Ö innego organu Õ władzy, lub organu Ö instytucji Õ , albo osób fizycznych lub prawnych, które przekazują te informacje.

5. Artykuł ten nie stanowi dla właściwych władz Ö organów Õ przeszkody w wymianie lub przekazywaniu informacji poufnych, które nie zostały otrzymane od właściwegoych władz Ö organu Õ innego pPaństwa cCzłonkowskiego zgodnie z prawem krajowym.

Artykuł 8255

Powiązania z audytorami

1. Państwa cCzłonkowskie przewidują przynajmniej, że każda osoba uprawniona w rozumieniu ósmej dyrektywy Rady 84/253/EWG z dnia 10 kwietnia 1984 r. w sprawie zatwierdzania osób odpowiedzialnych za dokonywanie ustawowych kontroli dokumentów rachunkowych[56], wykonująca w przedsiębiorstwie Ö firmie Õ inwestycyjnejym zadania określone w art. 51 czwartej dyrektywy Rady 78/660/EWG z dnia 25 lipca 1978 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek[57], art. 37 dyrektywy 83/349/EWG lub art. 7331 dyrektywy 85/611/EWG Ö 2009/65/WE Õ, lub wszelkie inne zadania przewidziane na mocy prawa, ma obowiązek bezzwłocznego sprawozdawania Ö zgłaszania Õ właściwym władzom Ö organom Õ o każdegoym faktucie lub decyzji przedsiębiorstwa, które ta osoba poznała w trakcie wykonywania tego zadania oraz, którea stanowią:

a)      istotne naruszenie przepisów ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych, które ustanawiają warunki rządzące wydawaniem zezwoleń lub które w szczególny sposób rządzą wykonywaniem działalności przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych; lub

b)      narusza ciągłe funkcjonowanie przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo;

c)      prowadzi do odmowy zatwierdzenia sprawozdań finansowych lub wydania opinii z zastrzeżeniem;.

Osoba ta ma również obowiązek sprawozdawania Ö zgłaszania Õ stanu faktycznego i decyzji, które osoba ta poznała w toku wykonywania zadań wskazanych w akapicie pierwszym w przedsiębiorstwie, które dysponuje Ö posiadającym Õ bliskiemi powiązaniami z przedsiębiorstwem Ö firmą Õ inwestycyjnąym, z którąym realizuje zadania.

2. Ujawnianie właściwym władzom Ö organom Õ wszelkich faktów lub decyzji określonych w ust. 1 przez osoby posiadające stosowne uprawnienia w rozumieniu dyrektywy 84/253/EWG, a działające w dobrej wierze, nie stanowi naruszenia jakichkolwiek ograniczeń dotyczących ujawniania informacji określonych w umowie lub w jakimkolwiek przepisie ustawowym, wykonawczym lub administracyjnym ani też nie powoduje jakiejkolwiek odpowiedzialności tych osób.

ROZDZIAŁ II

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 20

WSPÓŁPRACA MIĘDZY WŁAŚCIWYMI ORGANAMI PAŃSTW CZŁONKOWSKICH A EUNGIPW

ê 2004/39/WE (dostosowany)

Artykuł 8356

Zobowiązanie do podejmowania współpracy

1. Właściwe władze Ö organy Õ poszczególnych pPaństw cCzłonkowskich współpracują ze sobą w każdym przypadku, gdy jest to niezbędne do celów wykonywania powierzonych im obowiązków, korzystając z uprawnień wymienionych w niniejszej dyrektywie lub prawie krajowym.

Właściwe władze Ö organy Õ udzielają pomocy właściwym władzom Ö organom Õ innych pPaństw cCzłonkowskich. W szczególności, wymieniają one informacje i współpracują w zakresie dochodzenia lub nadzoru.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 21 lit. a)

Aby ułatwić i przyspieszyć współpracę, a w szczególności wymianę informacji, państwa członkowskie wyznaczają właściwy organ pełniący rolę punktu kontaktowego do celów niniejszej dyrektywy. Państwa członkowskie przekazują Komisji, EUNGiPW i pozostałym państwom członkowskim nazwy organów wyznaczonych do otrzymywania wniosków o wymianę informacji lub współpracę na mocy niniejszego ustępu. EUNGiPW publikuje wykaz tych organów i aktualizuje go za pośrednictwem swojej strony internetowej.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

2. Jeżeli, uwzględniając sytuację rynków papierów wartościowych w przyjmującym pPaństwie cCzłonkowskim, działalność rynku regulowanego ð , MTF lub OTF ï , który ustanowił uzgodnienia w przyjmującym pPaństwie cCzłonkowskim, zyskała istotną wagę dla funkcjonowania rynków papierów wartościowych i ochrony inwestorów w tym przyjmującym pPaństwie cCzłonkowskim, właściwe władze Ö organy Õ rodzime i przyjmujące Ö państwa członkowskiego pochodzenia i przyjmującego państwa członkowskiego właściwe dla Õ rynku regulowanego ustanawiają proporcjonalne uzgodnienia dotyczące współpracy.

3. Państwa cCzłonkowskie podejmują niezbędne środki administracyjne i organizacyjne w celu ułatwienia udzielania pomocy przewidzianej w ust. 1.

Właściwe władze Ö organy Õ mogą wykorzystywać swoje uprawnienia do celów współpracy nawet w przypadkach, gdy postępowanie prowadzone na podstawie dochodzenia nie stanowi naruszenia jakiegokolwiek rozporządzenia obowiązującego w pPaństwie cCzłonkowskim.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 21 lit. b)

4. Jeżeli właściwy organ ma uzasadnione powody do przypuszczenia, że działania sprzeczne z przepisami niniejszej dyrektywy, prowadzone przez podmioty niepodlegające ich nadzorowi, są lub były realizowane na terytorium innego państwa członkowskiego, powiadamiają o tym jak najbardziej szczegółowo właściwy organ innego państwa członkowskiego i EUNGiPW. Powiadomiony właściwy organ podejmuje stosowne działania. Informuje on właściwy organ, który dokonał powiadomienia, i EUNGiPW o wynikach działań, a także, o ile to możliwe, o istotnych skutkach przejściowych. Ustęp ten stosuje się bez uszczerbku dla uprawnień właściwego organu, który dokonał powiadomienia.

ò nowy

5. Nie naruszając przepisów ust. 1 i 4 właściwe organy przekazują EUNGiPW oraz innym właściwym organom szczegółowe informacje na temat:

a)      każdego żądania ograniczenia wielkości pozycji lub zaangażowania zgodnie z art. 72 ust. 1 lit. f);

b)      wszelkich ograniczeń możliwości zawierania przez poszczególne osoby transakcji, których przedmiotem jest dany instrument, zgodnie z art. 72 ust. 1 lit. g).

Powiadomienie to zawiera, w stosownych przypadkach, szczegółowe informacje na temat żądania wystosowanego zgodnie z art. 72 ust. 1 lit. f), w tym tożsamość osoby lub osób, do których jest ono skierowane, oraz powód wystosowania tego żądania, a także zakres ograniczeń wprowadzonych na podstawie art. 72 ust. 1 lit. g), w tym wskazanie osób lub kategorii osób i instrumentów finansowych, których one dotyczą, wszelkich środków ilościowych lub progów, takich jak maksymalna liczba umów, które osoby te mogę zawrzeć zanim dojdzie do wyczerpania limitu, jak również informacje dotyczące wszelkich zwolnień z tych ograniczeń oraz ich uzasadnienie.

Powiadomienia dokonuje się nie później niż 24 godziny przed terminem, w którym działanie lub środek mają stać się skuteczne. W wyjątkowych okolicznościach właściwy organ może dokonać powiadomienia później niż 24 godziny przed terminem, w którym środek ma stać się skuteczny, jeżeli nie jest możliwe dokonanie powiadomienia z 24-godzinnym wyprzedzeniem.

Właściwy organ państwa członkowskiego, który otrzyma powiadomienie na podstawie niniejszego ustępu, może podjąć środki zgodnie z art. 72 ust. 1 lit. f) lub g), jeżeli zyska pewność, że dany środek jest konieczny do osiągnięcia celu przyświecającego innemu właściwemu organowi. O zamiarze podjęcia środków ten właściwy organ również powiadamia z wyprzedzeniem zgodnie z niniejszym ustępem.

Jeżeli czynność podjęta na podstawie lit. a) lub b) dotyczy produktów energetycznych sprzedawanych w obrocie hurtowym, właściwy organ powiadamia również Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki ustanowioną na podstawie rozporządzenia (WE) nr 713/2009.

6. W odniesieniu do uprawnień do emisji właściwe organy powinny współpracować z organami publicznymi właściwymi w sprawach nadzoru nad rynkami kasowymi i aukcyjnymi oraz właściwymi organami, administratorami rejestrów oraz innymi organami publicznymi, którym powierzono zadanie nadzorowania przestrzegania przepisów dyrektywy 2003/87/WE, aby zapewnić uzyskanie przez nie skonsolidowanego oglądu rynków uprawnień do emisji.

ê 2004/39/WE

è1 2008/10/WE art. 1 ust. 18 lit. a)

è2 2008/10/WE art. 1 ust. 18 lit. b)

ð nowy

75. W celu zapewnienia jednolitego stosowania ust. 2, stanowiąc, Komisja może przyjąć è1 --- ç ð Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych dotyczących ï środkówi wykonawcze prowadzącyche do ustanowienia kryteriów, na których podstawie działalność rynku regulowanego w przyjmującym pPaństwie cCzłonkowskim można uznać za mającą istotną wagę dla funkcjonowania rynków papierów wartościowych i ochrony inwestorów w przyjmującym pPaństwie cCzłonkowskim. è2 Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez dodanie do niej nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 64 ust. 2. ç

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 21 lit. c) (dostosowany)

ð nowy

76. W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania niniejszego artykułu EUNGiPW może opracowywać ð opracowuje ï projekty wykonawczych standardów technicznych, by ustanawiać standardowe formularze, szablony i procedury do celów realizacji uzgodnień dotyczących współpracy zgodnie z ust. 2.

ðEUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2016 r.]. ï

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

è1 2010/78/UE art. 6 ust. 22 lit. a)

Artykuł 8457

è1 1. ç Właściwye władze Ö organ Õ pPaństwa cCzłonkowskiego mogą może domagać się współpracy właściwegoych władz Ö organu Õ innego pPaństwa cCzłonkowskiego w zakresie działalności nadzorczej lub w odniesieniu do weryfikacji na miejscu lub dochodzeń. W przypadku przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych będących zdalnymi członkami rynku regulowanego, właściwye władze Ö organ Õ rynku regulowanego mogą może podjąć decyzję o odwołaniu się do nich bezpośrednio, w którym to przypadku powiadamiają o tym odpowiednio właściwye władze Ö organ Õ rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ zdalnego członka.

Jeżeli właściwye władze Ö organ Õ otrzymujeą wniosek odnoszący się do weryfikacji na miejscu lub dochodzenia, w ramach swoich uprawnień:

a)      przeprowadzają weryfikację i dochodzenie; lub

b)      umożliwiają organowi wnioskującemu przeprowadzenie weryfikacji i dochodzenia; lub

c)      umożliwiają audytorom lub biegłym weryfikację i dochodzenie.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 22 lit. b) (dostosowany)

ð nowy

2. W celu zapewnienia konwergencji praktyk nadzorczych EUNGiPW może brać udział w pracach kolegiów organów nadzorczych, w tym w weryfikacjach lub dochodzeniach przeprowadzanych na miejscu wspólnie przez dwa lub więcej właściwych organów zgodnie z art. 21 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

3. W celu zapewnienia spójności harmonizacji ust. 1, EUNGiPW może opracowywać ð opracowuje ï projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia informacji podlegających wymianie między właściwymi organami podczas współpracy w zakresie działalności nadzorczej, weryfikacji na miejscu i dochodzeń.

ðEUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2016 r.]. ï

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z Ö procedurą określoną w Õ art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania ust. 1 ð 4. ï EUNGiPW może opracowywać ð opracowuje ï projekty wykonawczych standardów technicznych, by ustanawiać standardowe formularze, szablony i procedury dla właściwych organów do celów współpracy w zakresie działalności nadzorczej, weryfikacji na miejscu i dochodzeń.

ðEUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2016 r.]. ï

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszymtrzecim, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

Artykuł 8558

Wymiana informacji

1. Właściwe władze Ö organy Õ pPaństwa cCzłonkowskiego wyznaczone do celów niniejszej dyrektywy jako punkty kontaktowe zgodnie z art. 8356 ust. 1 bezzwłocznie dostarczają innym władzom Ö sobie nawzajem Õ informacji niezbędnych do celów wykonania obowiązków właściwych władz Ö organów Õ wyznaczonych zgodnie z art. 6948 ust. 1 i wymienionych w przepisach przyjętych na mocy niniejszej dyrektywy.

Właściwe władze Ö organy Õ wymieniające informacje z innymi właściwymi władzami Ö organami Õ na podstawie niniejszej dyrektywy mogą wskazać w momencie przekazywania takich informacji, że informacji tych nie można ujawniać bez ich wyraźnej zgody, w którym to przypadku informacje te można wymieniać wyłącznie do celów, na które władze Ö organy Õ te wyraziły zgodę.

2. Właściwye władze Ö organ Õ wyznaczonye, jako punkt kontaktowy mogą może przekazać władzom Ö organom Õ określonym w art. 7449 informacje otrzymane na podstawie ust. 1 i art. 8255 i 9263. Nie przekazują one tych informacji innym organom lub osobom fizycznym i prawnym bez wyraźnej zgody właściwych władz Ö organów Õ , które ujawniły to oraz wyłącznie do celów, na które władze Ö organy Õ te wydały zgodę, z wyjątkiem należycie uzasadnionych okoliczności. W tym ostatnim z wymienionych przypadków punkt kontaktowy bezzwłocznie powiadamia punkt kontaktowy, który przesłał informacje.

3. Władze Ö Organy Õ określone w art. 7449, a także organy lub osoby fizyczne i prawne otrzymujące poufne informacje na podstawie ust. 1 tego Ö niniejszego Õ artykułu lub na podstawie art. 8255 i 9263 mogą je wykorzystywać w toku wykonywania ich obowiązków, w szczególności:

a)      sprawdzenia, czy spełnione zostały warunki rządzące podejmowaniem działalności przez przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne oraz dla ułatwienia monitorowania takiej działalności, na zasadzie skonsolidowanej lub nie skonsolidowanej, zwłaszcza w odniesieniu do wymagań adekwatności kapitałowej nałożonych w dyrektywie 93/6/EWG, procedur administracyjnych i rachunkowych oraz mechanizmów kontroli wewnętrznej;

b)      monitorowania sprawnego funkcjonowania podmiotów Ö systemów Õ realizacjiujących zleceńnia;

c)      w nakładaniau sankcji;

d)      w odwołaniach od decyzji właściwych władz Ö organów Õ w postępowaniu administracyjnym;

e)      w postępowaniach sądowych wszczętych na mocy art. 7952; lub

f)       w mechanizmie pozasądowym dotyczącym skarg inwestorów przewidzianych w art. 8053.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 23 lit. a) (dostosowany)

ð nowy

4. W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania ust. 1 i 2 EUNGiPW może opracowywać ð opracowuje ï projekty wykonawczych standardów technicznych, by ustanawiać standardowe formularze, szablony i procedury do celów wymiany informacji.

ðEUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2016 r.]. ï

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 23 lit. b)

5. Ani niniejszy artykuł ani art. 8154 lub 9263 nie stanowią przeszkody dla właściwego organu do przekazywania EUNGiPW, Europejskiej Radzie ds. Ryzyka Systemowego (zwanej dalej „ERRS”), bankom centralnym, Europejskiemu Systemowi Banków Centralnych oraz Europejskiemu Bankowi Centralnemu, w ramach ich kompetencji jako władz monetarnych oraz, w stosownych przypadkach, innym organom publicznym odpowiedzialnym za nadzorowanie systemów płatniczych i rozliczeniowych, informacji poufnych na potrzeby wykonania ich zadań; podobnie takie organy lub podmioty nie są powstrzymywane przed przekazywaniem właściwym organom informacji, których mogą one potrzebować do celów wykonywania funkcji przewidzianych w niniejszej dyrektywie.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 24 (dostosowany)

Artykuł 86

Wiążąca mediacja

Ö 1. Õ Właściwe organy mogą powiadamiać EUNGiPW o sytuacjach, w których wniosek dotyczący następujących kwestii rozpatrzony odmownie lub nie podjęto w sprawie tego wniosku żadnych działań w odpowiednim terminie:

a)      o przeprowadzenie działań nadzorczych, kontroli na miejscu lub dochodzenia, o czym mowa w art. 8457; lub

b)      o wymianę informacji, o czym mowa w art. 8558.

Ö 2. Õ W takichm przypadkach, o których mowa w akapicie pierwszym Ö ust. 1 Õ , EUNGiPW może działać zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, bez uszczerbku dla możliwości odmowy podjęcia działań w sprawie wniosku o informacje przewidzianym w art. 8759a i dla możliwości podjęcia przez EUNGiPW działań zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

Artykuł 8759

Odmowa współpracy

Właściwye władze Ö organ Õ mogą może odmówić podjęcia współpracy w prowadzeniu dochodzenia, weryfikacji na miejscu lub działalności nadzorczej przewidzianej w art. 8857 lub wymiany informacji przewidzianej w art. 8558 wyłącznie wtedy, gdy:

a)      takie dochodzenie, weryfikacja na miejscu, działalność nadzorcza lub wymiana informacji może szkodliwie wpłynąć na suwerenność, bezpieczeństwo lub porządek publiczny Państwa, którego dotyczy;

ab)    zostało już wszczęte postępowanie sądowe w sprawie tych samych działań i przeciwko tym samym osobom przed organami pPaństwa cCzłonkowskiego, którego to dotyczy; lub

bc)    wydano ostateczny wyrok w pPaństwie cCzłonkowskim, którego to dotyczy, w odniesieniu do tych samych osób i tych samych działań.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 25

W przypadku takiej odmowy właściwy organ powiadamia właściwy organ, który się o to zwraca, oraz EUNGiPW, przedstawiając możliwie najbardziej szczegółowe informacje.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

Artykuł 8860

Wewnętrzne Kkonsultacje władz przed wydaniem zezwolenia

1. Wydanie zezwolenia Ö firmie inwestycyjnej Õ jest konsultowane z właściwymi władzami organami innego pPaństwa cCzłonkowskiego, którego to dotyczy, w przypadku każdejgo przedsiębiorstwa Ö firmy Õ , którae jest Ö jednym z poniższych podmiotów Õ:

a)      oddziałem Ö przedsiębiorstwem zależnym Õ przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo lub instytucji kredytowej uprawnionej w innym pPaństwie cCzłonkowskim; lub

b)      oddziałem Ö przedsiębiorstwem zależnym Õ przedsiębiorstwa dominującego przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo lub instytucji kredytowej uprawnionej w innym pPaństwie cCzłonkowskim; lub

c)      Ö podmiotem Õ kontrolowanyme przez te same osoby fizyczne lub prawne, które kontrolują przedsiębiorstwo Ö firmę Õ inwestycyjnąe lub instytucję kredytową uprawnioną w innym pPaństwie cCzłonkowskim.

2. Właściwy organ pPaństwa cCzłonkowskiego odpowiedzialny za nadzorowanie instytucji kredytowych lub zakładów ubezpieczeń jest konsultowany przed wydaniem zezwolenia przedsiębiorstwu Ö firmie Õ inwestycyjnejmu, którae jest:

a)      przedsiębiorstwem zależnym instytucji kredytowej lub zakładu ubezpieczeń uprawnionego we Ö Unii Õ Wspólnocie; lub

b)      przedsiębiorstwem zależnym przedsiębiorstwa dominującego instytucji kredytowej lub zakładu ubezpieczeń uprawnionego we Wspólnocie Ö Unii Õ ; lub

c)      kontrolowanae przez tę samą osobę fizyczną lub prawną, która kontroluje instytucję kredytową lub zakład ubezpieczeń uprawniony we Wspólnocie Ö Unii Õ .

3. Właściwe władze Ö organy Õ określone w ust. 1 i 2 w szczególności zasięgają swojej opinii podczas dokonywania oceny adekwatności akcjonariuszy lub udziałowców rynku oraz reputacji i doświadczenia osób, które skutecznie prowadzą Ö faktycznie kierują Õ działalnościąć związaną z zarządzaniem innym podmiotem z tej samej kategorii. Wymieniają Ö ze sobą Õ wszystkie informacje dotyczące adekwatności akcjonariuszy lub udziałowców rynku oraz reputacji i doświadczenia osób, które skutecznie prowadzą Ö faktycznie kierują Õ działalnościąć związaną z adekwatnością względem innych właściwych władz Ö organów Õ , w odniesieniu do wydawania zezwolenia, a także dalszej oceny zgodności z warunkami prowadzenia działalności.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 26 (dostosowany)

ð nowy

4. W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania ust. 1 i 2 EUNGiPW może opracowywać ð opracowuje ï projekty wykonawczych standardów technicznych, by ustanawiać standardowe formularze, szablony i procedury do celów prowadzenia konsultacji z innymi właściwymi organami przed udzieleniem zezwolenia.

ðEUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2016 r.]. ï

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

Artykuł 8961

Uprawnienia przyjmującego pPaństwa cCzłonkowskiego

1. Do celów statystycznych,Pprzyjmujące pPaństwo cCzłonkowskie ð stanowi, że właściwy organ ï może Ö – do celów statystycznych – Õ wymagać od wszystkich przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych posiadających filie Ö oddziały Õ na ich terytoriach okresowychego sprawozdańwania w sprawie działalności tych oddziału.

2. Wykonując zobowiązania ustanowione na podstawie niniejszej dyrektywy, przyjmujące pPaństwo cCzłonkowskie ð stanowi, że właściwy organ ï może wymagać od oddziału przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo dostarczania informacji niezbędnych do monitorowania ich zgodności z normami ustalonymi przez przyjmujące pPaństwo cCzłonkowskie, mającymi zastosowanie do nich w przypadkach przewidzianych w art. 3732 ust. 87. Wymogi te nie mogą być bardziej restrykcyjne, niż te nałożone przez to pPaństwo cCzłonkowskie na ustanowione przedsiębiorstwa Ö firmy Õ dla potrzeb monitorowania ich zgodności z tymi normami.

Artykuł 9062

Środki ostrożnościowe podejmowane przez przyjmujące pPaństwo cCzłonkowskie

1. Jeżeli właściwye władze Ö organ Õ przyjmującego pPaństwa cCzłonkowskiego mają jasne i wyraźne podstawy do domniemania, że przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae działającae na jego terytorium na podstawie swobody świadczenia usług narusza zobowiązania wynikające z przepisów przyjętych zgodnie z niniejszą dyrektywą lub że przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae posiadającae oddział na jego terytorium narusza zobowiązania wynikające z przepisów przyjętych zgodnie z niniejszą dyrektywą, które nie przyznają uprawnień właściwemuym władzom Ö organowi Õ przyjmującego pPaństwa cCzłonkowskiego, przekazują wyniki ustaleń właściwemuym władzom Ö organowi Õ rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ .

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 27 lit. a) (dostosowany)

Jeżeli mimo środków podjętych przez właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego Ö pochodzenia Õ – lub jeśli takie środki okażą się niewystarczające – firma inwestycyjna nadal postępuje w sposób, który niewątpliwie szkodzi interesom przyjmującego państwa członkowskiego lub inwestorów albo prawidłowemu funkcjonowaniu rynków, zastosowanie mają następujące przepisy:

a)      po powiadomieniu właściwego organu rodzimego państwa członkowskiego Ö pochodzenia Õ właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego podejmuje wszelkie właściwe środki niezbędne do ochrony inwestorów i odpowiedniego funkcjonowania rynków, które obejmują możliwość uniemożliwienia firmom inwestycyjnym, które są winne naruszenia, przeprowadzania jakichkolwiek dalszych transakcji na terytorium tych państw. Komisję i EUNGiPW niezwłocznie informuje się o takich środkach;

b)      ponadto właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego może o tej sprawie powiadomić EUNGiPW, który może skorzystać z uprawnień przyznanych mu na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

2. W przypadku gdy właściwe władze Ö organy Õ przyjmującego pPaństwa cCzłonkowskiego stwierdzają, że przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae posiadającae oddział lub świadczącae usługi na terytorium tego państwa nie przestrzega przepisów prawnych lub ustawodawczych przyjętych w tym państwie na mocy przepisów niniejszej dyrektywy, przyznających prawa właściwym władzom Ö organom Õ przyjmujących pPaństw cCzłonkowskich, władze Ö organy Õ te wymagają, aby przedsiębiorstwo to ta Ö firma inwestycyjna Õ usunęłao stwierdzoną nieprawidłowość.

Jeżeli danae przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae nie podejmuje niezbędnych kroków, właściwe władze Ö organy Õ przyjmującego pPaństwa cCzłonkowskiego podejmują właściwe środki zapewniające, że danae przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae usuwa stwierdzoną nieprawidłowość. O charakterze tych środków powiadamia się właściwe władze Ö organy Õ przyjmującego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ .

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 27 lit. b) (dostosowany)

Jeżeli mimo środków podjętych przez przyjmujące państwo członkowskie firma inwestycyjna nadal narusza przepisy prawne lub regulacyjne, o których mowa w akapicie pierwszym, obowiązujące w przyjmującym państwie członkowskim, zastosowanie mają następujące przepisy: Öwłaściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego, Õ a) po powiadomieniu właściwego organu rodzimego państwa członkowskiego Ö pochodzenia, Õ właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego podejmuje wszelkie właściwe środki niezbędne do ochrony inwestorów i odpowiedniego funkcjonowania rynków. Komisję i EUNGiPW niezwłocznie informuje się o takich środkach.;

b) Pponadto właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego może o tej sprawie powiadomić EUNGiPW, który może skorzystać z uprawnień przyznanych mu na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

3. Jeżeli właściwye Ö organ Õ władze przyjmującego pPaństwa cCzłonkowskiego rynku regulowanego, lub MTF ð lub OTF ï ma jasne i wyraźne podstawy do domniemania, że taki rynek regulowany, lub MTF ð lub OTF ï narusza zobowiązania wynikające z przepisów przyjętych zgodnie z niniejszą dyrektywą, przekazuje wyniki ustaleń właściwemuych władzom Ö organowi Õ rodzimego pPaństwa cCzłonkowskiego Ö pochodzenia Õ rynku regulowanego, lub MTF ð lub OTF ï.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 27 lit. c) (dostosowany)

Jeżeli mimo środków podjętych przez właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego Ö pochodzenia Õ – lub jeśli takie środki okażą się niewystarczające – rynek regulowany lub MTF nadal postępuje w sposób, który niewątpliwie szkodzi interesom przyjmującego państwa członkowskiego lub inwestorów albo prawidłowemu funkcjonowaniu rynków, zastosowanie mają następujące przepisy: Öwłaściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego, Õ a) po powiadomieniu właściwego organu rodzimego państwa członkowskiego Ö pochodzenia, Õ właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego podejmuje wszelkie właściwe środki niezbędne do ochrony inwestorów i odpowiedniego funkcjonowania rynków, które obejmuje również możliwość uniemożliwienia wspomnianemu rynkowi regulowanemu lub MTF udostępniania ich usług członkom lub uczestnikom zaocznym mającym siedzibę w rodzimym Ö przyjmującym Õ państwie członkowskim. Komisję i EUNGiPW niezwłocznie informuje się o takich środkach.;

b) Pponadto właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego może o tej sprawie powiadomić EUNGiPW, który może skorzystać z uprawnień przyznanych mu na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

4. Wszelkie środki przyjęte w zastosowaniu ust. 1, 2 lub 3, dotyczące sankcji lub ograniczeń w sprawie działalności przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo lub rynku regulowanego są właściwie uzasadnione i przekazane przedsiębiorstwu Ö firmie Õ inwestycyjnejmu lub danemu rynkowi regulowanemu.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 28

Artykuł 9162a

Współpraca i wymiana informacji z EUNGiPW

1. Właściwe organy współpracują z EUNGiPW na potrzeby niniejszej dyrektywy, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1095/2010.

2. Właściwe organy niezwłocznie udzielają EUNGiPW wszelkich informacji niezbędnych mu do wypełniania jego obowiązków wynikających z niniejszej dyrektywy i zgodnie z art. 35 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ê 2004/39/WE

ROZDZIAŁ III

WSPÓŁPRACA Z PAŃSTWAMI TRZECIMI

Artykuł 9263

Wymiana informacji z państwami trzecimi

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 29 (dostosowany)

ð nowy

1. Państwa członkowskie i, zgodnie z art. 33 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010*, EUNGiPW Ö , Õ mogą zawrzeć porozumienia o współpracy przewidujące wymianę informacji z właściwymi organami państw trzecich, wyłącznie jeżeli ujawniane informacje podlegają gwarancji zachowania tajemnicy zawodowej przynajmniej równorzędnej do tej wymaganej na mocy art. 8154. Taka wymiana informacji musi mieć na celu wykonywanie zadań tych właściwych organów.

Państwa członkowskie i EUNGiPW mogą przekazywać ð Przekazywanie ï państwom trzecim danyche osobowyche ð przez państwo członkowskie dokonywane jest ï zgodnie z rozdziałem IV dyrektywy 95/46/WE.

ð Przekazywanie danych osobowych państwom trzecim przez EUNGiPW dokonywane jest zgodnie z art. 9 rozporządzenia (UE) nr 45/2001. ï

Państwa członkowskie i EUNGiPW mogą również zawierać porozumienia o współpracy przewidujące wymianę informacji z władzami, organami i osobami fizycznymi lub prawnymi państw trzecich, odpowiedzialnymi za jedną lub więcej następujących kwestii:

a)      nadzorowanie instytucji kredytowych, innych instytucji finansowych, zakładów ubezpieczeń i rynków finansowych;

b)      prowadzenie postępowania w sprawie likwidacji i upadłości przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych i postępowania w innych, podobnych sprawach;

c)      prowadzenie ustawowych kontroli sprawozdań finansowych przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych i innych instytucji finansowych, instytucji kredytowych i zakładów ubezpieczeń w wykonywaniu funkcji nadzorczych lub które zarządzają planami rekompensat w wykonywaniu powierzonych im funkcji;

d)      nadzorowanie organów zaangażowanych w likwidację i upadłość przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych i postępowanie w innych, podobnych sprawach;

e)      nadzorowanie osób zobowiązanych do wykonywania ustawowej kontroli sprawozdań finansowych zakładów ubezpieczeń, instytucji kredytowych, przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych i innych instytucji finansowych;.

f)       nadzorowanie osób działających na rynkach uprawnień do emisji w celu zapewnienia skonsolidowanego obrazu rynków finansowych i kasowych.

Porozumienia o współpracy, o których mowa w akapicie trzecim, mogą być zawierane wyłącznie, jeżeli ujawniane informacje podlegają gwarancji zachowania tajemnicy zawodowej przynajmniej równorzędnej do wymaganej na mocy art. 8154. Taka wymiana informacji ma na celu wykonywanie zadań powierzonych tym władzom lub organom lub osobom fizycznym lub prawnym. ð W przypadku gdy porozumienie o współpracy przewiduje przekazanie przez państwo członkowskie danych osobowych, spełnia ono przepisy rozdziału IV dyrektywy 95/46/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 45/2001 w przypadku gdy w przekazaniu danych uczestniczy EUNGiPW. ï

ê 2004/39/WE (dostosowany)

2. Jeżeli informacje pochodzą z innego pPaństwa cCzłonkowskiego, nie można ich ujawniać bez wyraźnej zgody właściwych władz Ö organów Õ , które je przekazały oraz, w miarę potrzeb, wyłącznie dla celów, na które władze Ö organy Õ te wyraziły zgodę. Ten sam przepis ma zastosowanie do informacji przekazywanych przez właściwe władze Ö organy Õ państw trzecich.

TYTUŁ VIIV

ò nowy

ROZDZIAŁ 1

AKTY DELEGOWANE

Artykuł 93

Akty delegowane

Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych w odniesieniu do art. 2 ust. 3, art. 4 ust. 1, art. 4 ust. 2, art. 13 ust. 1, art. 16 ust. 12, art. 17 ust. 6, art. 23 ust. 3, art. 24 ust. 8, art. 25 ust. 6, art. 27 ust. 7, art. 28 ust. 3, art. 30 ust. 5, art. 32 ust. 3, art. 35 ust. 8, art. 44 ust. 4, art. 51 ust. 7, art. 52 ust. 6, art. 53 ust. 4, art. 59 ust. 3, art. 60 ust. 5 , art. 66 ust. 6, art. 66 ust. 7, art. 67 ust. 3, art. 67 ust. 7, art. 67 ust. 8, art. 68 ust. 5, art. 83 ust. 7 i art. 99 ust. 2.

Artykuł 94

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych powierzone Komisji podlegają warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 93, powierza się na czas nieokreślony od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 93, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Staje się ona skuteczna w dniu następującym po dniu jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub od późniejszej daty, która jest w niej określona. Nie wpływa ona na ważność aktów delegowanych już obowiązujących.

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.

5. Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 93 wchodzi w życie wyłącznie w przypadku nie wyrażenia sprzeciwu przez Parlament Europejski lub Radę w terminie 2 miesięcy od daty zawiadomienia o tym akcie Parlamentu Europejskiego i Rady lub też jeśli przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie zamierzają wyrażać sprzeciwu. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o 2 miesiące.

ROZDZIAŁ 2

Akty wykonawcze

Artykuł 95

Procedura komitetu

1. Na potrzeby przyjęcia aktów delegowanych na podstawie art. 41 i 60 Komisję wspomaga Europejski Komitet Papierów Wartościowych ustanowiony decyzją Komisji 2001/528/WE[58]. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011[59].

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011, z uwzględnieniem przepisów art. 8 tego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ 3

ê 2004/39/WE

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 64

Procedura komitetu

1. Komisję wspomaga Europejski Komitet Papierów Wartościowych ustanowiony na mocy decyzji Komisji 2001/528/WE[60] (zwany dalej „komitetem”).

ê 2008/10/WE art. 1 ust. 20 lit. a)

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1–4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

ê 2006/31/WE art. 1 ust. 2 lit. a)

2a. Żaden z przyjętych środków wykonawczych nie może zmienić istotnych postanowień niniejszej dyrektywy.

ê 2008/10/WE art. 1 ust. 20 lit. b)

3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

ê 2008/10/WE art. 1 ust. 20 lit. c)

4. Do dnia 31 grudnia 2010 r., a następnie przynajmniej co trzy lata, Komisja dokonuje przeglądu przepisów dotyczących jej uprawnień wykonawczych i przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w sprawie funkcjonowania tych uprawnień. W sprawozdaniu tym analizowana jest zwłaszcza konieczność wniesienia przez Komisję zmian do obowiązującej dyrektywy w celu zapewnienia właściwego zakresu uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji. Stwierdzeniu, czy ewentualnie konieczne jest dokonanie zmian, towarzyszy szczegółowe uzasadnienie jego podstaw. W razie potrzeby do sprawozdania dołączony jest wniosek legislacyjny dotyczący zmiany przepisów, na mocy których Komisji przyznane zostały uprawnienia wykonawcze.

ê 2010/78/UE art. 6 ust. 30

Artykuł 64a

Klauzula wygaśnięcia

Do dnia 1 grudnia 2011 r. Komisja dokona przeglądu art. 2, 4, 10b, 13, 15, 18, 19, 21, 22, 24 i 25, art. 27–30 i art. 40, 44, 45, 56 oraz 58 oraz przedstawi wszelkie właściwe wnioski ustawodawcze, aby umożliwić pełne stosowanie aktów delegowanych zgodnie z art. 290 TFUE i aktów wykonawczych zgodnie z art. 291 TFUE w odniesieniu do niniejszej dyrektywy. Bez uszczerbku dla już przyjętych środków wykonawczych przyznane Komisji w art. 64 uprawnienia do przyjmowania środków wykonawczych pozostające w mocy po wejściu w życie Traktatu z Lizbony w dniu 1 grudnia 2009 r. wygasają z dniem 1 grudnia 2012 r..

ê 2006/31/WE art. 1 ust. 3

Artykuł 9665

Sprawozdania i rewizja

1. Do dnia 31 października 2007 r., w oparciu o konsultacje publiczne oraz w świetle debat z właściwymi władzami, Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w sprawie możliwości rozszerzenia zakresu zastosowania przepisów dyrektywy dotyczących zobowiązania do zachowania przejrzystości przed i po zawarciu transakcji odnoszących się do poszczególnych kategorii instrumentów finansowych innych niż akcje.

2. Do dnia 31 października 2008 r. Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w sprawie stosowania art. 27.

3. Do dnia 30 kwietnia 2008 r., w oparciu o konsultacje publiczne oraz w świetle debat z właściwymi organami, Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w sprawie:

a) celowości utrzymania wyłączenia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. k), w odniesieniu do przedsiębiorstw, których głównym przedmiotem działalności jest obrót towarowymi instrumentami pochodnymi na własny rachunek;

b) odpowiedniej treści i formy wymogów dotyczących wydawania zezwoleń i nadzorowania takich przedsiębiorstw, jak przedsiębiorstwa inwestycyjne w rozumieniu niniejszej dyrektywy;

c) celowości przepisów dotyczących powoływania przedstawicieli do świadczenia usług inwestycyjnych lub prowadzenia działalności inwestycyjnej, w szczególności w odniesieniu do ich nadzorowania;

d) celowości utrzymania wyłączenia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. i).

4. Do dnia 30 kwietnia 2008 r. Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w sprawie postępów w zakresie usuwania przeszkód, które na szczeblu europejskim mogą uniemożliwić konsolidację informacji, które to informacje punkty handlowe są zobowiązane publikować.

5. Na podstawie sprawozdań, o których mowa w ust. 1–4, Komisja może przedłożyć wnioski dotyczące wprowadzenia zmian do niniejszej dyrektywy.

6. Do dnia 31 października 2006 r., w świetle debat z właściwymi władzami, Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w sprawie celowości utrzymania wymogów dotyczących ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywania zawodu nałożonych na pośredników na podstawie prawa wspólnotowego.

ò nowy

1. Przed [upływem 2 lat od daty rozpoczęcia stosowania MiFID określonej w art. 97] Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące:

a)           funkcjonowania zorganizowanych platform obrotu, z uwzględnieniem doświadczeń nadzorczych zdobytych przez właściwe organy, liczby OTF, którym udzielono zezwolenia w UE, oraz ich udziału w rynku;

b)           funkcjonowania systemu rynków na rzecz wzrostu MŚP, z uwzględnieniem liczby MTF zarejestrowanych jako rynki na rzecz wzrostu MŚP, liczby emitentów obecnych na tych rynkach oraz istotnych wolumenów obrotu;

c)           wpływu wymogów w zakresie zautomatyzowanego obrotu i transakcji wysokich częstotliwości;

d)           doświadczeń związanych z funkcjonowaniem mechanizmu zakazywania pewnych produktów i praktyk, z uwzględnieniem liczby przypadków, w których mechanizm ten zadziałał oraz jego skutków;

e)           wpływu stosowania limitów lub alternatywnych mechanizmów na płynność, nadużycia na rynku oraz uporządkowane wycenianie i warunki rozliczania instrumentów na rynkach pochodnych instrumentów towarowych;

f)            funkcjonowania systemu publikacji informacji skonsolidowanych ustanowionego na podstawie tytułu V, a zwłaszcza dostępności wysokiej jakości informacji potransakcyjnych w formie skonsolidowanej obejmującej swym zakresem cały rynek, spełniających standardy przyjazności dla użytkownika i oferowanych za rozsądną cenę. W celu zapewnienia wysokiej jakości i dostępności skonsolidowanych informacji potransakcyjnych Komisja przedstawia swoje sprawozdanie dołączając do niego, w stosownych przypadkach, wniosek ustawodawczy dotyczący powołania jednego podmiotu prowadzącego systemu publikacji informacji skonsolidowanych.

ê 2004/39/WE

è1 Sprostowanie, Dz.U. L 045 z 16.2.2005, s. 18

Artykuł 66

Zmiany w dyrektywie 85/611/EWG

W art. 5 dyrektywy 85/611/EWG, ust. 4 otrzymuje brzmienie:

‘4. Artykuł 2 ust. 2, art. 12, 13 i 19 è1 dyrektywy 2004//WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia … w sprawie rynków instrumentów finansowych ç[61], stosuje się do świadczenia przez spółki zarządzające usług określonych w ust. 3 tego artykułu.”

Artykuł 67

Zmiany w dyrektywie 93/6/EWG

W dyrektywie 93/6/EWG wprowadza się następujące zmiany:

              1) w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

              ‘2. „2. Przedsiębiorstwa inwestycyjne to wszystkie instytucje mieszczące się w definicji podanej w art. 4 ust. 1 è1 dyrektywy 2004//WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia … w sprawie rynków instrumentów finansowych ç[62], które podlegają wymogom nałożonym z mocy tej dyrektywy, z wyłączeniem:

            a) instytucji kredytowych,

            b) przedsiębiorstw lokalnych określonych w ust. 20; oraz

            c) przedsiębiorstw uprawnionych wyłącznie do świadczenia usługi doradztwa inwestycyjnego i/lub otrzymywania oraz przekazywania zleceń inwestorów bez pakietów akcji/funduszy lub papierów wartościowych należących do klientów oraz, które z tego powodu nie mogą zostać w żadnym momencie nie mogą być zadłużone względem klientów.”»

              2) w art. 3 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

              ‘4. Przedsiębiorstwa określone w art. 2 ust. 2 lit. b) dysponują kapitałem założycielskim w wysokości 50000 EUR na tyle, na ile korzystają one ze swobody przedsiębiorczości lub świadczą usługi na podstawie art. 31 lub 32 dyrektywy 2004/39/WE”;

              3) w art. 3 ust. 3 dodaje się akapity w brzmieniu:

              „4a) W związku z rewizją dyrektywy 93/6/WE, przedsiębiorstwa określone w art. 2 ust. 2 lit. c) posiadają:

            a) kapitał założycielski w wysokości 50000 EUR; lub

            b) ubezpieczenie z tytułu prowadzenia działalności zawodowej obejmujące całe terytorium Wspólnoty, lub niektóre inne, porównywalne gwarancje z tytułu odpowiedzialności wynikające z zaniedbań zawodowych, stanowiące przynajmniej 1000000 EUR mające zastosowanie do każdej ze skarg o łącznej wartości 1500000 EUR rocznie dla wszystkich skarg; lub

            c) połączenie kapitału założycielskiego oraz ubezpieczenia z tytułu prowadzenia działalności zawodowej w formie skutkującej poziomem pokrycia równorzędnym do ustalonego w lit. a) lub b).

              Kwoty określone w tym ustępie podlegają okresowej rewizji Komisji w celu uwzględnienia zmian w europejskim wskaźniku cen konsumpcyjnych podawanym do publicznej wiadomości przez Eurostat, zgodnie z, oraz w tym samym czasie co, dostosowania wprowadzone na mocy art. 4 ust. 7 dyrektywy 2002/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego[63].

              4b) Jeżeli przedsiębiorstwo inwestycyjne określone w art. 2 ust. 2 lit. c), zarejestrowano również na podstawie dyrektywy 2002/92/WE, musi ono wypełniać wymogi ustanowione na mocy art. 4 ust. 3 tej dyrektywy, a ponadto musi posiadać:

            a) kapitał założycielski w wysokości 25000 EUR; lub

            b) ubezpieczenie z tytułu prowadzenia działalności zawodowej obejmujące całe terytorium Wspólnoty, lub niektóre inne, porównywalne gwarancje z tytułu odpowiedzialności wynikające z zaniedbań zawodowych, stanowiące przynajmniej 500000 EUR mające zastosowanie do każdej ze skarg o łącznej wartości 750000 EUR rocznie dla wszystkich skarg; lub

            c) połączenie kapitału założycielskiego oraz ubezpieczenia z tytułu prowadzenia działalności zawodowej w formie skutkującej poziomem pokrycia równorzędnym do ustalonego w lit. a) lub b).”»

Artykuł 68

Zmiany w dyrektywie 2000/12/WE

W załączniku I do dyrektywy 2000/12/EWG wprowadza się następujące zmiany:

Na końcu załącznika I dodaje się zdanie w brzmieniu:

„Usługi oraz działalność przewidziane w sekcji A i B załącznika I do è1 dyrektywy 2004//WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia … w sprawie rynków instrumentów finansowych ç[64] odnoszące się do instrumentów finansowych przewidzianych w sekcji C załącznika I do tej dyrektywy, zgodnie z niniejszą dyrektywą, podlegają wzajemnemu uznawaniu.”

ê 2006/31/WE art. 1 ust. 4

Artykuł 69

Uchylenie dyrektywy 93/22/EWG

Dyrektywę 93/22/EWG uchyla się z dniem 1 listopada 2007 r. Odniesienia do dyrektywy 93/22/EWG należy traktować jako odniesienia do niniejszej dyrektywy. Odniesienia do definicji lub artykułów dyrektywy 93/22/EWG należy traktować jako odniesienia do odpowiednich definicji lub artykułów niniejszej dyrektywy.

ê 2004/39/WE

Artykuł 9770

Transpozycja

ò nowy

1. Państwa członkowskie przyjmą i opublikują najpóźniej do dnia [….] przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekażą one Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie. Przepisy te zawierają także wskazanie, że w istniejących przepisach ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odniesienia do dyrektyw uchylonych niniejszą dyrektywą należy odczytywać jako odniesienia do niniejszej dyrektywy. Metody dokonywania takiego odniesienia i formułowania takiego wskazania określane są przez państwa członkowskie.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia […], z wyjątkiem przepisów transponujących art. 67 ust. 2, które stosuje się od dnia [po upływie 2 lat od daty rozpoczęcia stosowania pozostałych przepisów dyrektywy].

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji i EUNGiPW teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

ê 2006/31/WE art. 1 ust. 5

Państwa Członkowskie przyjmują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 31 stycznia 2007 r. i niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

Państwa Członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 listopada 2007 r.

ê 2004/39/WE

Wspomniane środki powinny zawierać odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to powinno towarzyszyć ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia ustanawiane są przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 71

Przepisy przejściowe

ê 2006/31/WE art. 1 ust. 6

1. Przedsiębiorstwa inwestycyjne uprawnione już do świadczenia usług inwestycyjnych w rodzimym Państwie Członkowski przed dniem 1 listopada 2007 r. uważa się za uprawnione do celów niniejszej dyrektywy, jeżeli ustawodawstwo tego Państwa Członkowskiego przewiduje, że do podjęcia takiej działalności przedsiębiorstwa te muszą spełniać warunki porównywalne z warunkami art. 9–14.

2. Rynek regulowany lub podmiot gospodarczy, uprawniony już w rodzimym Państwie Członkowskim przed dniem 1 listopada 2007 r., uważa się za uprawniony do celów niniejszej dyrektywy, jeżeli ustawodawstwo tego Państwa Członkowskiego przewiduje, że rynek regulowany lub podmiot gospodarczy, w zależności od przypadku, musi spełniać warunki porównywalne z warunkami tytułu III.

3. Przedstawicieli wpisanych już do rejestru publicznego przed dniem 1 listopada 2007 r. uważa się za zarejestrowanych do celów niniejszej dyrektywy, jeżeli ustawodawstwo właściwych Państw Członkowskich przewiduje, że przedstawiciele muszą spełniać warunki porównywalne z warunkami art. 23.

4. Informacje przekazane przed dniem 1 listopada 2007 r. do celów art. 17, 18 lub 30 dyrektywy 93/22/EWG uważa się za przekazane do celów art. 31 i 32 niniejszej dyrektywy.

5. Na wniosek podmiotu gospodarczego rynku regulowanego każdy istniejący system wchodzący w zakres definicji wielostronnej platformy obrotu prowadzonej przez podmiot gospodarczy rynku regulowanego dopuszcza się jako wielostronną platformę obrotu, pod warunkiem że odpowiada ona kryteriom równorzędnym z kryteriami wymaganymi na mocy niniejszej dyrektywy odnoszącymi się do zezwoleń i funkcjonowania wielostronnych platform obrotu oraz pod warunkiem że stosowny wniosek zostanie złożony w terminie osiemnastu miesięcy następujących po dniu 1 listopada 2007 r.

ê 2004/39/WE

6. Przedsiębiorstwa inwestycyjne uprawnia się do dalszego uznawania klientów branżowych za takowych, pod warunkiem że przedsiębiorstwo inwestycyjne zakwalifikowało klientów do tej kategorii w oparciu o właściwą ocenę ich fachowości, doświadczenia i wiedzy dających odpowiednią gwarancję, w świetle charakteru transakcji lub usług przewidywanych, że klient jest w stanie podejmować decyzje inwestycyjne i rozumie związane z nimi ryzyko. Przedsiębiorstwa inwestycyjne powiadamiają swoich klientów o warunkach ustanowionych w dyrektywie w odniesieniu do klasyfikowania klientów do określonych kategorii.

ò nowy

Artykuł 98

Uchylenie

Dyrektywa 2004/39/WE wraz z jej późniejszymi zmianami zostaje uchylona ze skutkiem od dnia […]. Odniesienia do dyrektywy 2004/39/WE lub do dyrektywy 93/22/EWG należy traktować jako odniesienia do niniejszej dyrektywy. Odniesienia do definicji lub artykułów dyrektywy 2004/39/WE lub dyrektywy 93/22/EWG należy traktować jako odniesienia do odpowiednich definicji lub artykułów niniejszej dyrektywy.

Artykuł 99

Przepisy przejściowe

1. Istniejące firmy z państw trzecich mogą nadal świadczyć usługi i prowadzić działalność w państwa członkowskie w oparciu o systemy krajowe do [4 lata po wejściu w życie niniejszej dyrektywy].

2. Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych w celu przedłużenia okresu stosowania ust. 1, uwzględniając decyzje dotyczące równoważności już przyjęte przez Komisję zgodnie z art. 41 ust. 3 oraz oczekiwane zmiany ram prawnych i ram nadzoru państw trzecich.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

Artykuł 10072

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem Ö dwudziestego dnia po Õ jej opublikowaniua w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 10173

Skierowanie Ö Adresaci Õ

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do pPaństw cCzłonkowskich.

ZAŁĄCZNIK I

WYKAZ USŁUG I DZIAŁALNOŚCI ORAZ INSTRUMENTÓW FINANSOWYCH

Sekcja A

Działalność i usługi inwestycyjne

1) Przyjmowanie i przekazywanie zleceń w odniesieniu do jednego, lub większej liczby instrumentów finansowych.

2) Realizacja zleceń w imieniu klientów.

3) Zawieranie transakcji na własny rachunek.

4) Zarządzanie pakietem akcji Ö portfelem Õ .

5) Doradztwo inwestycyjne.

6) Emisja Ö Gwarantowanie emisji Õ instrumentów finansowych i/lub wprowadzanie Ö subemisja Õ instrumentów finansowych na zasadzie zaangażowania przedsiębiorstwa. Ö z gwarancją przejęcia emisji Õ .

7) Subemisja instrumentów finansowych bez gwarancji przejęcia emisji.

8) Prowadzenie wWielostronnych pPlatform oObrotu.

ò nowy

9) Zabezpieczanie i administrowanie instrumentami finansowymi na rachunek klientów, w tym przechowywanie i usługi pochodne takie, jak zarządzanie środkami pieniężnymi/dodatkowym ubezpieczeniem.

10) Prowadzenie zorganizowanych platform obrotu.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

Sekcja B

Usługi dodatkowe

1) Zabezpieczanie i administrowanie instrumentami finansowymi na rachunek klientów, w tym przechowywanie i usługi pochodne takie, jak zarządzanie środkami pieniężnymi/dodatkowym ubezpieczeniem.

12) Udzielanie kredytów lub pożyczek inwestorowi, umożliwiając mu zawieranie transakcji obejmujących jeden lub większą liczbę instrumentów finansowych, jeżeli przedsiębiorstwo Ö firma Õ udzielającae kredytu lub pożyczki jest zaangażowanae w transakcję.

23) Doradztwo dla przedsiębiorstw odnoszące się do struktury kapitałowej, strategii i odnośnych kwestii, jak również doradztwo i usługi dotyczące łączenia się oraz nabywania przedsiębiorstw.

34) Usługi dewizowe, w przypadku gdy są one związane ze świadczeniem usług inwestycyjnych.

45) Badania inwestycyjne i analiza finansowa, lub inne formy ogólnych zaleceń odnoszących się do transakcji na instrumentach finansowych.

56) Usługi związane z ubezpieczaniem.

67) Usługi i działalność inwestycyjna, a także usługi dodatkowe z rodzaju objętego na podstawie sekcji A lub B załącznika 1, dotyczące gwarantowania Ö instrumentów bazowych dla instrumentów Õ pochodnych objętych na podstawie sekcji C – 5, 6, 7 i 10 – jeżeli są one związane ze świadczeniem usług inwestycyjnych lub dodatkowych.

Sekcja C

Instrumenty finansowe

1) Zbywalne papiery wartościowe.

2) Instrumenty rynku pieniężnego.

3) Jednostki uczestnictwa w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania.

4) Transakcje opcyjne, transakcje typu futures, swaps, umowy terminowe na stopę procentową oraz inne kontrakty na instrumenty pochodne odnoszące się do papierów wartościowych, instrumentów dewizowych, stóp procentowych lub oprocentowania, ð uprawnień do emisji ï albo innych instrumentów pochodnych, indeksów finansowych lub środków finansowych, które można rozliczać materialnie lub w środkach pieniężnych.

5) Transakcje opcyjne, transakcje typu futures, swaps, umowy terminowe na stopę procentową oraz inne kontrakty na instrumenty pochodne odnoszące się do instrumentów towarowych, które należy rozliczać w środkach pieniężnych lub Ö które mogą być rozliczane Õ w środkach pieniężnych z opcją Ö według uznania Õ jednej ze stron (w przeciwnym przypadku, mogą powodować Ö w przypadku innym niż Õ niedotrzymanie warunków lub innego rodzaju zdarzenie Ö skutkujące rozwiązaniem Õ unieważnienia kontraktu).

6) Transakcje opcyjne, transakcje typu futures, swaps, umowy terminowe na stopę procentową oraz inne kontrakty na instrumenty pochodne odnoszące się do instrumentów towarowych, które można materialnie rozliczać, pod warunkiem że podlegają one obrotowi na rynku regulowanym ð , OTF ï i/lub MTF.

7) Transakcje opcyjne, transakcje typu futures, swaps, umowy terminowe na stopę procentową oraz inne kontrakty na instrumenty pochodne odnoszące się do instrumentów towarowych, które można materialnie rozliczać oraz Ö które Õ nie Ö zostały Õ wymienioneych w inny sposób w sekcji C.6 i Ö które Õ nie Ö są Õ przeznaczoneych do celów handlowych Ö i Õ , które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych, uwzględniając między innymi, czy są one rozliczane przez uznane izby rozrachunkowe Ö rozliczeniowe Õ lub podlegają regularnym spekulacyjnym transakcjom różnicowym Ö wezwaniom do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego Õ .

8) Instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

9) Kontrakty finansowe na transakcje różnicowe.

10) Transakcje opcyjne, transakcje typu futures, swaps, umowy terminowe na stopę procentową oraz inne kontrakty na instrumenty pochodne odnoszące się do kontraktów na instrumenty towarowe dotyczące stawek klimatycznych, opłat przewozowych, dopuszczalnych poziomów emisji oraz stawek inflacji lub innych urzędowych danych statystycznych, które należy rozliczać w środkach pieniężnych lub z opcją jednej ze stron (w przeciwnym przypadku, mogą powodować Ö w przypadku innym niż Õ niedotrzymanie warunków lub innego rodzaju zdarzenie Ö skutkujące rozwiązaniem Õ unieważnienia kontraktu), a także wszelkiego rodzaju inne kontrakty na instrumenty pochodne dotyczące aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz środków nie wymienionych gdzie indziej w tej sekcji, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych, uwzględniając, między innymi, czy podlegają one obrotowi na rynku regulowanym ð , OTF ï lub MTF, są rozliczane przez uznawane izby rozrachunkowe Ö rozliczeniowe Õ , lub podlegają regularnym spekulacyjnym transakcjom różnicowym Ö wezwaniom do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego Õ .

ò nowy

11) Uprawnienia do emisji obejmujące dowolne jednostki uznane za spełniające wymogi dyrektywy 2003/87/WE (system handlu uprawnieniami do emisji)

Sekcja D

Wykaz usług w zakresie udostępniania informacji

1) Prowadzenie zatwierdzonego podmiotu publikującego.

2) Prowadzenie systemu publikacji informacji skonsolidowanych.

3) Obsługa zatwierdzonego mechanizmu sprawozdawczego.

ê 2004/39/WE (dostosowany)

ð nowy

ZAŁĄCZNIK II

KLIENCI BRANŻOWI DO CELÓW NINIEJSZEJ DYREKTYWY

Klient branżowy to klient, który posiada doświadczenie, wiedzę i fachowość umożliwiające podejmowanie niezależnych decyzji inwestycyjnych i właściwe ocenianie ryzyka, z którym się one wiążą. W celu uznania klienta za klienta branżowego, klient musi wypełniać następujące kryteria:

I. Kategorie klientów, których uznaje się za branżowych

Podmioty wymienione poniżej należy uznać za klientów branżowych w odniesieniu do wszelkiego rodzaju usług i działalności inwestycyjnej, oraz związanych z instrumentami finansowymi do celów dyrektywy.

(1) Podmioty, które są uprawnione lub podlegają przepisom wykonawczym dotyczącym prowadzenia działalności na rynkach finansowych. Poniższy wykaz należy rozumieć, jako obejmujący wszystkie uprawnione podmioty prowadzące działalność charakterystyczną dla wymienionych podmiotów: podmioty uprawnione przez pPaństwo cCzłonkowskie na podstawie dyrektywy, podmioty uprawnione lub regulowane przez pPaństwo cCzłonkowskie bez odniesienia do dyrektywy oraz podmioty uprawnione lub regulowane przez państwo nie należące do Wspólnoty Ö Unii Õ :

a)       iInstytucje kredytowe;

b)      Ö firmy Õ Przedsiębiorstwa inwestycyjne;

c)       iInne uprawnione lub regulowane instytucje finansowe;

d)      zZakłady ubezpieczeń;

e)       pPlany zbiorowego inwestowania i spółki zarządzające takimi planami;

f)       fFundusze emerytalne i spółki zarządzające takimi funduszami;

g)       Pośrednicy zawierający transakcje dotyczące Ö towarów oraz Õ pochodnych instrumentów towarowych; oraz innych, artykułów handlowych i produktów

h)       pPodmioty lokalne;

i)        iInni inwestorzy instytucjonalni;

(2) Duże przedsiębiorstwao spełniające dwa z podanych poniżej wymogów dotyczących wielkości aktywów:

- zestawienie bilansowe ogółem Ö suma bilansowa Õ : || 20000000 EUR,

- obrót netto: || 40000000 EUR,

- fundusze własne: || 2 000 000 EUR

(3) Krajowe i regionalne władze rządowe, Ö w tym Õ instytucje publiczne, które zarządzają długiem publicznym Ö na szczeblu krajowym lub regionalnym Õ , banki centralne, międzynarodowe i pozakrajowe Ö ponadnarodowe Õ instytucje takie, jak Bank Światowy, MFW, EBCB, EBIB i inne, podobne organizacje międzynarodowe.

(4) Inni inwestorzy instytucjonalni, których głównym zakresem działalności jest inwestowanie w instrumenty finansowe, w tym podmioty zajmujące się sekuryatyzacją aktywów lub innego rodzaju transakcjami finansowymi.

Podmioty wymienione powyżej uznaje się za klientów branżowych. Jednakże należy im zezwolić na domaganie się od podmiotów niestosujących traktowania branżowego i przedsiębiorstw Ö firm Õ inwestycyjnych zapewniania wyższego poziomu ochrony. Jeżeli klient przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo jest przedsiębiorstwem określonym powyżej, przed przystąpieniem do świadczenia usług, przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjne musi powiadomić klienta, że w oparciu o informacje dostępne przedsiębiorstwu Ö firmie Õ , klienta uznaje się za branżowego i traktuje się go jako takiego chyba że przedsiębiorstwo Ö firma Õ i klient ustalają inaczej. Przedsiębiorstwo Ö Firma Õ musi również powiadomić klienta, że może on domagać się uchylenia warunków porozumienia dla potrzeb zapewnienia wyższego poziomu bezpieczeństwa i ochrony.

Jeżeli klient uznaje, że nie jest w stanie właściwie ocenić lub zarządzać odnośnym ryzykiem, złożenie wniosku o zapewnienie wyższego poziomu bezpieczeństwa leży w zakresie odpowiedzialności klienta uznanego za klienta branżowego.

Wyższy poziom bezpieczeństwa zapewnia się, kiedy klient, którego uznano za branżowego przystępuje do pisemnego porozumienia z przedsiębiorstwem Ö firmą Õ inwestycyjnąym skutkującego tym, że do celów stosowania właściwego reżimu postępowania, nie jest on traktowany, jako klient branżowy. W porozumieniu takim należy określić, czy ma to zastosowanie do jednej czy większej liczby usług lub transakcji, czy też do jednego lub większej liczby produktów czy transakcji.

II. Klienci, których na życzenie można traktować, jako branżowych

II.1. Kryteria identyfikacji

Klientom innym niż wymienieni w sekcji I, w tym organom sektora publicznego Ö , organom samorządu terytorialnego, gminom Õ i prywatnym inwestorom indywidualnym, można zezwolić na zniesienie niektórych środków ochrony przyznanych zgodnie z regułami prowadzenia działalności gospodarczej.

Dlatego też przedsiębiorstwom Ö firmom Õ inwestycyjnym zezwala się na traktowanie klientów wymienionych powyżej, jak klientów branżowych pod warunkiem wypełnienia właściwych kryteriów i procedur. Jednakże nie należy uznawać, że klienci ci posiadają wiedzę rynkową oraz doświadczenie porównywalne z posiadanymi przez klientów ujętych w kategoriach wymienionych w sekcji I.

Zniesienie wszelkiego rodzaju środków ochrony przyznanych na mocy norm postępowania uznaje się za obowiązujące, jeżeli właściwa ocena fachowości, doświadczenia i wiedzy klienta dokonywana przez przedsiębiorstwo Ö firmę Õ inwestycyjnąe, daje uzasadnione gwarancje, w świetle charakteru przewidywanych transakcji lub usług, że klient jest w stanie podejmować niezależne decyzje inwestycyjne i rozumie ryzyko, jakie się z nimi wiąże.

Za przykład oceny fachowości i wiedzy można uznać badanie adekwatności mające zastosowanie do kierowników i dyrektorów podmiotów uprawnionych na podstawie dyrektywy w dziedzinie finansów. W przypadku małych podmiotów, osoba podlegająca powyższej ocenie musi być osobą uprawnioną do zawierania transakcji w imieniu podmiotu.

W toku powyższej oceny, należy swypełnić przynajmniej następujące kryteria:

– w ciągu poprzedzających czterech kwartałów, klient zawierał transakcje o znacznej wielkości na właściwym rynku i z przeciętną częstotliwością 10 na kwartał,

– wielkość pakietu instrumentów finansowych klienta określony, jako obejmujący depozyty środków pieniężnych i instrumenty finansowe przekracza 500 000 EUR,

– klient pracuje lub pracował w sektorze finansowym w ciągu przynajmniej jednego roku prowadząc działalność branżową, która wymaga wiedzy dotyczącej planowanych transakcji lub usług.

ð Państwa członkowskie mogą przyjąć szczególne kryteria oceny fachowości i wiedzy gmin i organów samorządu terytorialnego, które wnioskują o uznanie ich za klientów branżowych. Kryteria te mogą stanowić alternatywę dla kryteriów podanych w poprzednim ustępie lub je uzupełniać. ï

II.2. Procedura

Klienci określeni powyżej mogą znieść Ö zrzec się Õ korzyści wypływającyche ze szczegółowych reguł prowadzenia działalności gospodarczej wyłącznie wtedy, gdy wykonana jest poniższa procedura:

– muszą skierować do przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjnejgo pismo stwierdzające, iż chcą być traktowani jako klienci branżowi na zasadach ogólnych lub w odniesieniu do określonej usługi inwestycyjnej lub transakcji, albo kategorii transakcji lub produktu,

– przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae musi przesłać do nich wyraźne, pisemne ostrzeżenie dotyczące poziomów ochrony i praw do rekompensaty dla inwestora, które mogą utracić,

– muszą stwierdzić na piśmie, w odrębnym dokumencie, że są świadomi konsekwencji utraty takiej ochrony.

Przed podjęciem decyzji o przyjęciu wniosku o zniesienie Ö zrzeczenie się tych korzyści Õ , przedsiębiorstwa Ö firmy Õ inwestycyjne muszą podjąć kroki niezbędne do zapewnienia, że klient wnioskujący traktowany jako klient branżowy wypełnia właściwe wymogi określone w sekcji II.1 powyżej.

Jednakże jeżeli klientów zaliczono już do kategorii klientów branżowych na podstawie parametrów i procedur podobnych do powyższych, ich powiązania z przedsiębiorstwami Ö firmami Õ inwestycyjnymi nie podlegają żadnym, nowym regułom przyjmowanym na mocy Ö niniejszego Õ zZałącznika.

Przedsiębiorstwo Ö Firmy Õ musząi wykonać Ö wdrożyć Õ właściwe, pisemne procedury wewnętrzne dotyczące zaliczania klientów do poszczególnych kategorii. Klienci branżowi są odpowiedzialni za powiadamianie przedsiębiorstwa Ö firmy Õ o wszelkich zmianach, które mogą szkodliwie wpływać na obecną klasyfikację klientów. Jednakże jeżeli przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae jest świadomae tego, że klient nie wypełnia już warunków wstępnych, które pozwoliły na jego zakwalifikowanie do traktowania odnoszącego się do klientów branżowych, przedsiębiorstwo Ö firma Õ inwestycyjnae musi podjąć właściwe działania.

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI

do zastosowania przy wszelkich wnioskach lub inicjatywach przedkładanych władzy prawodawczej

(art. 28 rozporządzenia finansowego oraz art. 22 przepisów wykonawczych do tego rozporządzenia)

1            STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY

              1.1.    Tytuł wniosku/inicjatywy

              1.2.    Dziedzina(-y) polityki w strukturze ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa

              1.3.    Charakter wniosku/inicjatywy

              1.4.    Cel/cele

              1.5.    Uzasadnienie wniosku/inicjatywy

              1.6.    Czas trwania działania i jego wpływu finansowego

              1.7.    Przewidywany(-e) tryb(-y) zarządzania

2.           ŚRODKI ZARZĄDZANIA

              2.1.    Zasady nadzoru i sprawozdawczości

              2.2.    System zarządzania i kontroli

              2.3.    Środki zapobiegania nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom

3.           SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY WNIOSKU/INICJATYWY

              3.1.    Dział(y) wieloletnich ram finansowych i pozycja(-e) wydatków w budżecie, na które wniosek/inicjatywa ma wpływ

              3.2.    Szacunkowy wpływ na wydatki

              3.2.1. Synteza szacunkowego wpływu na wydatki

              3.2.2. Szacunkowy wpływ na środki operacyjne

              3.2.3. Szacunkowy wpływ na środki administracyjne

              3.2.4. Zgodność z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi

              3.2.5. Udział osób trzecich w finansowaniu

              3.3.    Szacunkowy wpływ na dochody

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI DLA WNIOSKÓW

1.           STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY

1.1.        Tytuł wniosku/inicjatywy

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniająca dyrektywę 2004/39/WE w sprawie rynków instrumentów finansowych (MiFID)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rynków instrumentów finansowych

1.2.        Dziedzina(-y) polityki w strukturze ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa[65]

Rynek wewnętrzny – rynki finansowe

1.3.        Charakter wniosku/inicjatywy

x Wniosek/inicjatywa dotyczy nowego działania

¨ Wniosek/inicjatywa dotyczy nowego działania będącego następstwem projektu pilotażowego/działania przygotowawczego[66]

¨ Wniosek/inicjatywa wiąże się z przedłużeniem bieżącego działania

¨ Wniosek/inicjatywa dotyczy działania, które zostało przekształcone pod kątem nowego działania

1.4.        Cele

1.4.1      Wieloletni(e) cel(e) strategiczny(-e) Komisji wskazany(-e) we wniosku/inicjatywie

Podniesienie poziomu zaufania inwestorów, ograniczenie ryzyka zakłóceń na rynku, ograniczenie ryzyka systemowego oraz zwiększenie skuteczności rynków finansowych i ograniczenie niepotrzebnych kosztów ponoszonych przez uczestników rynku.

1.4.2.     Cel(e) szczegółowy(-e) i działanie(-a) ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa

Cel szczegółowy nr:

W świetle powyższych celów ogólnych istotne jest osiągnięcie następujących celów szczególnych:

- zapewnienie równych warunków działania uczestnikom rynku;

- zwiększenie poziomu przejrzystości rynku dla uczestników rynku;

- zwiększenie poziomu przejrzystości w kluczowych obszarach oraz wzmocnienie uprawnień organów nadzoru w tych obszarach i koordynacji na szczeblu europejskim;

- podniesienie poziomu ochrony inwestorów;

- wyeliminowanie niedociągnięć organizacyjnych oraz przypadków podejmowania nadmiernego ryzyka lub braku kontroli ze strony firm inwestycyjnych i innych uczestników rynku.

Działanie(-a) ABM/ABB, którego(-ych) dotyczy wniosek/inicjatywa

1.4.3.     Oczekiwany(-e) wynik(i) i wpływ

Należy wskazać, jakie efekty przyniesie wniosek/inicjatywa beneficjentom/grupie docelowej.

Celem wniosku jest:

- właściwe uregulowanie wszystkich struktur rynku i systemów obrotu, z uwzględnieniem potrzeb mniejszych uczestników, zwłaszcza MŚP

- ustanowienie stosownych ram regulujących nowe praktyki w zakresie obrotu

- poprawa przejrzystości obrotu dla uczestników rynku instrumentów kapitałowych oraz zwiększenie poziomu przejrzystości obrotu w przypadku rynków instrumentów nieudziałowych

- zwiększenie przejrzystości w stosunku do organów nadzoru oraz wzmocnienie uprawnień tych organów

- poprawa spójności wdrożenia przepisów i koordynacji działań nadzorczych prowadzonych przez krajowe organu nadzoru

- poprawa przejrzystości rynków pochodnych instrumentów towarowych oraz nadzoru nad tymi rynkami

- wzmocnienie, w razie konieczności, regulacji produktów, usług i usługodawców

- wzmocnienie przepisów dotyczących prowadzenia działalności przez firmy inwestycyjne

- zaostrzenie wymogów organizacyjnych w stosunku do firm inwestycyjnych

1.4.4.     Wskaźniki wyników i wpływu

Należy określić wskaźniki, które umożliwią monitorowanie realizacji wniosku/inicjatywy.

•        sprawozdanie zawierające ocenę wpływu na rynek zorganizowanych platform obrotu oraz ocenę doświadczeń w zakresie nadzoru zdobytych przez organy nadzoru; wskaźnikami wpływu powinny być: liczba zorganizowanych platform obrotu, którym udzielono zezwolenia w UE, wolumen obrotu generowany przez nie w rozbiciu na instrumenty finansowe w porównaniu z innymi systemami obrotu, a w szczególności z obrotem prowadzonym poza rynkiem regulowanym;

•        sprawozdanie z postępów w przenoszeniu obrotu standaryzowanymi instrumentami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym na giełdy lub elektroniczne platformy obrotu; wskaźnikami wpływu powinny być: liczba platform prowadzących obrót pozagiełdowymi instrumentami pochodnymi oraz wolumen obrotu pozagiełdowymi instrumentami pochodnymi na giełdach i platformach w porównaniu z wolumenem transakcji nadal realizowanych poza rynkiem regulowanym;

•        sprawozdanie z funkcjonowania w praktyce systemu dopasowanego do potrzeb rynków MŚP; wskaźnikami wpływu powinny być: liczba MTF, które zarejestrowały się jako rynki na rzecz wzrostu MŚP, liczba emitentów, którzy zdecydowali się na obrót swoim instrumentami na nowo utworzonym rynku na rzecz wzrostu MŚP, oraz zmiana wolumenu obrotu generowanego przez emitentów będących MŚP w następstwie wdrożenia zmienionej dyrektywy MiFID;

•        sprawozdanie z wpływu, jaki w praktyce wywierają nowo wprowadzone wymogi dotyczące zautomatyzowanego obrotu i transakcji wysokich częstotliwości; wskaźnikami wpływu powinny być: liczba nowo uprawnionych firm realizujących transakcje wysokich częstotliwości oraz liczba ewentualnych przypadków zakłóceń obrotu, które można przypisać transakcjom wysokiej częstotliwości;

•        sprawozdanie z wpływu, jaki w praktyce wywierają nowo ustanowione przepisy dotyczące przejrzystości obrotu instrumentami kapitałowymi; wskaźnikami wpływu powinny być: procentowy udział, jaki w wolumenie obrotu mają transakcje realizowane zgodnie z przepisami dotyczącymi przejrzystości przedtransakcyjnej w porównaniu ze zleceniami, w przypadku których nie ujawniono informacji w arkuszu zleceń, oraz zmiana wolumenu obrotu oraz poziomu przejrzystości obrotu instrumentami kapitałowymi innymi niż akcje;

•        sprawozdanie z wpływu, jaki w praktyce wywierają nowo ustanowione przepisy dotyczące przejrzystości obrotu obligacjami, produktami strukturyzowanymi oraz instrumentami pochodnymi; wskaźnikami wpływu dla tych dwóch sprawozdań powinny być: wielkość marży oferowanych przez wyznaczonych animatorów rynku po wprowadzeniu nowych przepisów dotyczących przejrzystości oraz związane z tą zmianą koszty obrotu instrumentami charakteryzującymi się różnymi poziomami płynności w różnych kategoriach aktywów;

•        sprawozdanie z funkcjonowania w praktyce systemów publikowania informacji skonsolidowanych; wskaźnikami wpływu powinny być: liczba podmiotów świadczących usługę publikowania informacji skonsolidowanych oraz procentowy udział, jaki w wolumenie obrotu mają transakcje uwzględnione w tym systemie oraz zasadność pobieranych opłat;

•        sprawozdanie z doświadczeń związanych z mechanizmem zakazywania pewnych produktów lub praktyk; wskaźnikami obrotu powinny być: liczba przypadków, w których zastosowano te mechanizmy, oraz skuteczność tych zakazów w praktyce;

•        sprawozdanie dotyczące wpływu proponowanych środków dotyczących rynków pochodnych instrumentów towarowych; wskaźnikiem wpływu powinna być zmiana poziomu zmienności cen na rynkach pochodnych instrumentów towarowych po wprowadzeniu zmienionej dyrektywy MiFID;

•        sprawozdanie z doświadczeń związanych z systemami państw trzecich oraz z inwentaryzacji liczby i rodzaju uczestników z państw trzecich, którym przyznano dostęp do rynku; wskaźnikami wpływu powinny być: wskaźnik przyjęcia nowego systemu przez firmy z państw trzecich oraz doświadczenia organów nadzoru związane z nadzorowaniem tych firm w praktyce oraz

•        sprawozdanie z doświadczeń w zakresie środków służących podniesieniu poziomu ochrony inwestorów; wskaźnikami wpływu powinny być: zmiana liczby klientów detalicznych uczestniczących w obrocie instrumentami finansowymi po wdrożeniu zmienionej dyrektywy MiFID oraz liczba oraz powaga przypadków, w których inwestorzy ogółem, a szczególnie inwestorzy detaliczni, ponieśli straty.

1.5.        Uzasadnienie wniosku/inicjatywy

1.5.1.     Potrzeba(-y), która(-e) ma(-ją) zostać zaspokojona(-e) w perspektywie krótko- lub długoterminowej

W krótkoterminowej perspektywie w wyniku wdrożenia dyrektywy/rozporządzenia w państwach członkowskich:

- wszystkie struktury rynku i systemy obrotu będą należycie uregulowane, z uwzględnieniem potrzeb mniejszych uczestników, zwłaszcza MŚP

- nowe praktyki handlowe takie jak transakcje wysokich częstotliwości będą należycie uregulowane

- nastąpi poprawa przejrzystości obrotu dla uczestników rynku instrumentów kapitałowych oraz zwiększony poziom przejrzystości obrotu na rynkach instrumentów nieudziałowych

- zwiększona zostanie przejrzystość w stosunku do organów nadzoru oraz wzmocnienie uprawnień tych organów

- nastąpi poprawa spójności wdrożenia przepisów i koordynacji działań nadzorczych prowadzonych przez krajowe organu nadzoru

- nastąpi poprawa przejrzystości rynków pochodnych instrumentów towarowych oraz nadzoru nad tymi rynkami

- wzmocniona zostanie, w stosownych przypadkach, regulacja produktów, usług i usługodawców

- wzmocnione zostaną przepisy regulujące prowadzenie działalności przez firmy inwestycyjne

- zaostrzone zostaną wymogi organizacyjne w stosunku do firm inwestycyjnych

1.5.2.     Wartość dodana z tytułu zaangażowania Unii Europejskiej

Większość kwestii, których dotyczą wprowadzone zmiany, już dziś wchodzi w zakres unijnego dorobku prawnego i MiFID. Ponadto rynki finansowe mają ze swej natury charakter transgraniczny i cecha ta tylko ulega pogłębieniu. Rynki międzynarodowe potrzebują przepisów o możliwie jak najbardziej międzynarodowym charakterze. Warunki, na jakich firmy i operatorzy mogą w tym kontekście konkurować – czy to przepisy dotyczące przejrzystości przed­-i potransakcyjnej, ochrony inwestorów, czy też kryteria oceny i kontroli ryzyka przez uczestników rynku – muszą być wspólne i stanowią obecnie sedno dyrektywy MiFID. Konieczne jest więc podjęcie działań na unijnym szczeblu mających na celu zaktualizowanie i zmodyfikowanie ram regulacyjnych określonych przez dyrektywę MiFID, aby uwzględnić zmiany, jakie nastąpiły na rynkach finansowych od czasu jej wdrożenia.

1.5.3.     Główne wnioski wyciągnięte z podobnych działań

Dyrektywa w sprawie rynków instrumentów finansowych (MiFID), która zaczęła obowiązywać w listopadzie 2007 r., stanowi podstawowy filar integracji unijnego rynku finansowego. Efektem 3,5-letniego obowiązywania dyrektywy jest wzmożona konkurencja między systemami obrotu instrumentami finansowymi, jak również, z punktu widzenia inwestorów, większy wybór usługodawców i dostępnych instrumentów finansowych, przy czym postępy te zostały spotęgowane dzięki postępowi technicznemu.

Pojawiły się jednak pewne problemy. Po pierwsze, bardziej konkurencyjne otoczenie przyniosło nowe wyzwania. Korzyści wynikające ze zwiększonej konkurencji nie stały się udziałem wszystkich uczestników rynku w równym stopniu i nie zawsze były odczuwane przez inwestorów końcowych, tak detalicznych, jak i hurtowych. Rozdrobnienie rynku wynikające z konkurencji przyczyniło się również do większej złożoności systemów obrotu, szczególnie pod względem gromadzenia danych transakcyjnych. Po drugie, zmiany na rynku oraz zmiany technologiczne spowodowały dezaktualizację szeregu przepisów MiFID. Istnieje ryzyko naruszenia     wspólnego interesu jakim są równe warunki działania systemów obrotu i firm inwestycyjnych. Po trzecie, kryzys finansowy ujawnił słabości systemu regulacji instrumentów innych niż akcje, które są przedmiotem transakcji zawieranych w głównej mierze między inwestorami branżowymi. Nie da się już obronić uprzednio wysuwanej tezy, że minimalny poziom przejrzystości, nadzoru i ochrony inwestorów w przypadku obrotu tego rodzaju instrumentami bardziej sprzyja zapewnieniu skutecznego funkcjonowania tego rynku. I w reszcie, gwałtowny rozwój innowacji oraz rosnąca złożoność instrumentów finansowych uwypuklają znaczenie wysokiego poziomu ochrony inwestorów dostosowanego do aktualnej sytuacji na rynku. Chociaż w świetle doświadczeń związanych z kryzysem finansowym wszechstronne przepisy dyrektywy MiFID okazały się być w znacznej mierze skuteczne, istnieje jednak konieczność wprowadzenia precyzyjnych, lecz odważnych usprawnień.

1.5.4.     Spójność z ewentualnymi innymi instrumentami finansowymi oraz możliwa synergia

Określone cele są zgodne z podstawowym celem UE, jakim jest upowszechnianie zharmonizowanego i zrównoważonego rozwoju działalności gospodarczej, wysokiego poziomu konkurencyjności i ochrony konsumentów, w tym bezpieczeństwa i interesów gospodarczych obywateli (art. 169 TFUE).

Cele te są również zgodne z programem reform zaproponowanym przez Komisję Europejską w jej komunikacie „Realizacja europejskiego planu naprawy”. W ostatnim czasie Komisja – w swoim komunikacie z dnia 2 czerwca 2010 r. „Regulacja usług finansowych dla zapewnienia zrównoważonego wzrostu” – poinformowała, że przedstawi wniosek w sprawie stosownej zmiany dyrektywy MiFID.

Ponadto inne wnioski ustawodawcze, które zostały już lub wkrótce zostaną przyjęte przez Komisję, stanowią uzupełnienie nowelizacji MiFID, wprowadzając rozwiązania przyczyniające się do wzrostu przejrzystości i integralności rynku oraz ograniczenia występowania zakłóceń na rynku, a także wzmocnienia ochrony inwestorów. Wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie sprzedaży krótkiej oraz niektórych aspektów swapów ryzyka kredytowego przewiduje system ujawniania informacji na temat sprzedaży krótkiej, który ułatwi organom nadzoru wykrywanie przypadków manipulacji na rynku. Wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie instrumentów pochodnych, partnerów centralnych i repozytoriów transakcji również zapewni organom nadzoru większy poziom przejrzystości w stosunku do znacznych pozycji w instrumentach pochodnych oraz przyczyni się do ograniczenia ryzyka systemowego, na które narażeni są uczestnicy rynku. Zmiana dyrektywy w sprawie nadużyć na rynku, która powinna zostać przedstawiona przy okazji rewizji MiFID, ma na celu zwiększenie zakresu i skuteczności tej dyrektywy oraz przyczyni się do stworzenia lepszych i zdrowszych rynków finansowych. Kwestie wymogów w zakresie przejrzystości dotyczące rynków fizycznej energii oraz zgłaszania transakcji w celu zapewnienia integralności rynków energii są przedmiotem wniosku Komisji dotyczącego rozporządzenia w sprawie integralności i przejrzystości rynków energii.

1.6.        Czas trwania działania i jego wpływu finansowego

¨ Wniosek/inicjatywa o określonym czasie trwania

1. ¨                    Czas trwania wniosku/inicjatywy: od [DD/MM]RRRR r. do [DD/MM]RRRR r.

2. ¨                    Czas trwania wpływu finansowego: od RRRR r. do RRRR r.

x Wniosek/inicjatywa o nieokreślonym czasie trwania

1.7.        Przewidywany(-e) tryb(y) zarządzania[67]

x Bezpośrednie zarządzanie scentralizowane przez Komisję

¨ Pośrednie zarządzanie scentralizowane poprzez przekazanie zadań wykonawczych:

3. ¨                    agencjom wykonawczym

4. ¨                    organom utworzonym przez Wspólnoty[68]

5. ¨                    krajowym organom publicznym/organom mającym obowiązek świadczenia usługi publicznej

6. ¨                    osobom odpowiedzialnym za wykonanie określonych działań na mocy tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej, określonym we właściwym prawnym akcie podstawowym w rozumieniu art. 49 rozporządzenia finansowego

¨ Zarządzanie dzielone z państwami członkowskimi

¨ Zarządzanie zdecentralizowane z państwami trzecimi

¨ Zarządzanie wspólne z organizacjami międzynarodowymi (należy wyszczególnić)

W przypadku wskazania więcej niż jednego trybu, należy podać dodatkowe informacje w części „Uwagi”.

Uwagi

2.           ŚRODKI ZARZĄDZANIA

2.1.        Zasady nadzoru i sprawozdawczości

Należy określić częstotliwość i warunki.

W art. 81 projektu rozporządzenia ustanawiającego Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych przewidziano ocenę doświadczeń nabytych w wyniku funkcjonowania tego urzędu w okresie trzech lat od momentu faktycznego rozpoczęcia jego działalności. W tym celu Komisja opublikuje ogólne sprawozdanie, które zostanie przekazane Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

2.2.        System zarządzania i kontroli

2.2.1.     Zidentyfikowane ryzyko

Przeprowadzono ocenę skutków wniosku, którego przedmiotem jest reforma systemu nadzoru finansowego w UE, a który ma towarzyszyć projektowi rozporządzenia ustanawiającego Europejski Urząd Nadzoru Bankowego, Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych.

Konieczne jest zapewnienie EUNGiPW dodatkowych zasobów, przewidzianych w związku z niniejszym wnioskiem, aby umożliwić EUNGiPW wykonywanie swoich kompetencji, a zwłaszcza pełnienie roli polegającej na:

- zapewnieniu harmonizacji i koordynacji przepisów mających zastosowanie do systemów obrotu oraz podnoszeniu poziomu przejrzystości rynków instrumentów pochodnych poprzez określenie kategorii instrumentów pochodnych, którymi obrót powinien być prowadzony na zorganizowanych platformach obrotu.

- zapewnieniu zharmonizowanego i zwiększonego poziomu przejrzystości rynków instrumentów kapitałowych i nieudziałowych poprzez zapewnienie zgodności i spójności zwolnień z obowiązku stosowania wymogów w zakresie przejrzystości przedtransakcyjnej oraz poprzez określenie standardów w zakresie przekazywania informacji w celu podniesienia poziomu jakości danych i ułatwienia ich konsolidacji.

- wzmocnieniu i zapewnieniu spójnego stosowania uprawnień przysługujących krajowym organom nadzoru poprzez: zapewnienie koordynacji krajowych uprawnień w zakresie zakazów nakładanych na produkty oraz zarządzania pozycjami na rynkach instrumentów pochodnych. Ponadto EUNGiPW przysługiwać będą bezpośrednie uprawnienia w tych obszarach umożliwiające mu reagowanie w sytuacjach wyjątkowych na zagrożenia powodujące obniżenie poziomu ochrony inwestorów lub zagrożenia wobec uporządkowanego funkcjonowania rynków; zapewnienie minimalnego poziomu harmonizacji sankcji administracyjnych na szczeblu UE poprzez wydawanie wytycznych; zapewnienie koordynacji i harmonizacji warunków dostępu do rynku zapewnionego firmom z państw trzecich.

- zapewnieniu harmonizacji i koordynacji przepisów dotyczących obowiązku informowania o pozycjach w podziale na kategorie uczestników na rynkach pochodnych instrumentów towarowych, co pozwoli usprawnić nadzór nad tymi rynkami i poprawić ich przejrzystość.

- zapewnieniu i harmonizacji i koordynacji przepisów określających dane dotyczące realizacji transakcji, które systemy obrotu będą zobowiązana ujawniać w celu ułatwienia firmom inwestycyjnym jak najskuteczniejszego wykonywania swoich obowiązków.

- wzmocnieniu ram ładu korporacyjnego poprzez określenie zadań komitetu ds. nominacji odpowiedzialnego za wyznaczanie członków organu zarządzającego oraz formułowanie wytycznych dotyczących sposobów oceny odpowiedniości członków organu zarządzającego.

Brak tych zasobów nie pozwoli zapewnić terminowej i skutecznej realizacji zadań tego urzędu.

2.2.2.     Przewidywane metody kontroli

Systemy zarządzania i kontroli przewidziane w rozporządzeniu w sprawie EUNGiPW będą również miały zastosowanie do zadań powierzonych EUNGiPW na podstawie niniejszego wniosku.

Decyzję w sprawie ostatecznego kształtu zbioru wskaźników służących ocenie funkcjonowania Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych podejmie Komisja przy okazji przeprowadzania pierwszej wymaganej oceny. Przy ostatecznej ocenie wskaźniki ilościowe będą miały taką samą wagę jak dowody jakościowe zgromadzone w trakcie konsultacji. Ocena ta będzie powtarzana co trzy lata.

2.3.        Środki zapobiegania nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom

Określić istniejące lub przewidywane środki zapobiegania i ochrony

Do celów zwalczania oszustw, korupcji oraz wszelkiej innej nielegalnej działalności do EUNGiPW zastosowanie będą miały, bez żadnych ograniczeń, przepisy rozporządzenia nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczącego dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF).

Urząd ten przystąpi do Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 25 maja 1999 r. między Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Wspólnot Europejskich dotyczącego dochodzeń wewnętrznych prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz niezwłocznie przyjmie stosowne przepisy obowiązujące cały personel tego urzędu.

Decyzje dotyczące finansowania oraz wynikające z nich umowy oraz instrumenty wykonawcze muszą wyraźnie stwierdzać, że Trybunał Obrachunkowy i OLAF mogą, w razie potrzeby, przeprowadzać kontrole na miejscu wobec beneficjentów środków finansowych wydatkowanych przez ten urząd oraz pracowników odpowiedzialnych za przydzielenie tych środków.

3.           SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY WNIOSKU/INICJATYWY

3.1.        Dział(y) wieloletnich ram finansowych i pozycja(pozycje) wydatków w budżecie, na które wniosek/inicjatywa ma wpływ

1. Istniejące pozycje w budżecie

Według działów wieloletnich ram finansowych i pozycji w budżecie.

Dział wieloletnich ram finansowych || Pozycja w budżecie || Rodzaj środków || Wkład

Numer [Treść………………………...……….] || Zróżnicowane /niezróżnicowane ([69]) || państw EFTA[70] || krajów kandydujących[71] || państw trzecich || w rozumieniu art. 18 ust. 1 lit. aa) rozporządzenia finansowego

|| [12.040401.01] EUNGiPW – dotacja na podstawie tytułu 1 i 2 (Wydatki personalne i administracyjne) || Zróżnicowane || TAK || NIE || NIE || NIE

2. Nowe pozycje w budżecie, o których utworzenie się wnioskuje

Według działów wieloletnich ram finansowych i pozycji w budżecie.

3.2.        Szacunkowy wpływ na wydatki

3.2.1.     Synteza szacunkowego wpływu na wydatki

w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

Dział wieloletnich ram finansowych: || 1A || Konkurencyjność na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia

Dyrekcja Generalna: <MARKT> || || || Rok 2013[72] || Rok 2014 || Rok 2015 || || wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (por. pkt 1.6) || OGÓŁEM

Ÿ Środki operacyjne || || || || || || || ||

12.0404.01 || Środki na zobowiązania || (1) || 0,394 || 0,675 || 0,675 || || || || || 1,744

Środki na płatności || (2) || 0,394 || 0,675 || 0,675 || || || || || 1,744

Numer pozycji w budżecie || Środki na zobowiązania || (1a) || || || || || || || ||

Środki na płatności || (2a) || || || || || || || ||

Środki administracyjne finansowane ze środków przydzielonych na określone programy operacyjne[73] || || || || || || || ||

Numer pozycji w budżecie || || (3) || 0 || 0 || 0 || || || || ||

OGÓŁEM środki dla dyrekcji generalnej <MARKT> || Środki na zobowiązania || =1+1a +3 || 0,394 || 0,675 || 0,675 || || || || || 1,744

Środki na płatności || =2+2a +3 || 0,394 || 0,675 || 0,675 || || || || || 1,744

Ÿ OGÓŁEM środki operacyjne || Środki na zobowiązania || (4) || 0 || 0 || 0 || || || || ||

Środki na płatności || (5) || 0 || 0 || 0 || || || || ||

Ÿ OGÓŁEM środki administracyjne finansowane ze środków przydzielonych na określone programy operacyjne || (6) || 0 || 0 || 0 || || || || ||

OGÓŁEM środki na DZIAŁ <1A> wieloletnich ram finansowych || Środki na zobowiązania || =4+ 6 || 0,394 || 0,675 || 0,675 || || || || || 1,744

Środki na płatności || =5+ 6 || 0,394 || 0,675 || 0,675 || || || || || 1,744

Uwagi:

1) Zadania dotyczące wszystkich struktur rynkowych i systemów obrotu

Systemy obrotu

EUNGiPW będzie zobowiązany do przygotowania projektu 4 wiążących standardów technicznych (BTS) dotyczących procesu powiadamiania właściwych organów przez systemy obrotu, publikacji informacji transakcyjnych oraz okoliczności, w których należy zawiesić obrót instrumentami finansowymi, a także współpracy i wymiany informacji między systemami obrotu.

Obrót instrumentami pochodnymi

EUNGiPW będzie zobowiązany do przygotowania projektu 2 BTS określających kategorie instrumentów pochodnych lub podzbiór instrumentów pochodnych, którymi obrót powinien być prowadzony wyłącznie na zorganizowanych platformach obrotu, a także określających kryteria pozwalające stwierdzić, czy daną kategorię instrumentów pochodnych lub ich podzbiór można uznać za wystarczająco płynne, aby mogły być przedmiotem obrotu na zorganizowanych platformach obrotu.

2) Przejrzystość obrotu na rynkach instrumentów kapitałowych i nieudziałowych

Rynki kapitałowe

EUNGiPW będzie zobowiązany do opublikowania opinii oceniającej zgodność każdego zwolnienia z obowiązku przestrzegania wymogu w zakresie przejrzystości przedtransakcyjnej z wymogami w zakresie przejrzystości przedtransakcyjnej obowiązującymi w stosunku do rynków regulowanych, MTF i OTF oraz będzie co roku przedkładać Komisji sprawozdanie ze stosowania tych zwolnień w praktyce.

EUNGiPW będzie zobowiązany do monitorowania stosowania przepisów dotyczących odroczonej publikacji informacji potransakcyjnych przez systemy obrotu oraz będzie co roku przedkładać Komisji sprawozdanie z ich stosowania w praktyce.

Rynki instrumentów nieudziałowych

EUNGiPW będzie zobowiązany do opublikowania opinii oceniającej zgodność każdego zwolnienia z obowiązku przestrzegania wymogu w zakresie przejrzystości przedtransakcyjnej z wymogami w zakresie przejrzystości przedtransakcyjnej obowiązującymi w stosunku do rynków regulowanych, MTF i OTF oraz będzie co roku przedkładać Komisji sprawozdanie ze stosowania tych zwolnień w praktyce. EUNGiPW będzie również zobowiązany do monitorowania wypełniania przez firmy inwestycyjne prowadzące obrót poza rynkiem regulowanym obowiązków w zakresie przejrzystości przedtransakcyjnej w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych oraz instrumentów pochodnych kwalifikujących się do rozliczania oraz do przedłożenia Komisji sprawozdania ze stosowania tego wymogu w terminie 2 lat od wejścia dyrektywy w życie.

EUNGiPW będzie zobowiązany do monitorowania stosowania przepisów dotyczących odroczonej publikacji informacji potransakcyjnych przez systemy obrotu oraz będzie co roku przedkładać Komisji sprawozdanie z ich stosowania w praktyce.

Usługi w zakresie udostępniania informacji

EUNGiPW będzie zobowiązany do opracowania 3 BTS określających formaty i standardy danych, które stosować powinny systemy obrotu, firmy inwestycyjne oraz zatwierdzone podmioty publikujące (APA) w celu ułatwienia konsolidacji informacji potransakcyjnych dla rynków instrumentów zarówno kapitałowych, jak i nieudziałowych, a także informacji, które właściwym organom przekazywać muszą dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji wnioskujący o wydanie zezwolenia.

3) Zwiększona przejrzystość w stosunku do organów nadzoru oraz wzmocnienie uprawnień tych organów; poprawa spójności wdrożenia przepisów i koordynacji działań nadzorczych prowadzonych przez krajowe organy nadzoru

Zakazy dotyczące produktów

EUNGiPW będzie zobowiązany do koordynacji działań podejmowanych przez właściwe organy krajowe w celu wprowadzenia stałego zakazu w stosunku do danego produktu finansowego lub praktyki. Ponadto EUNGiPW będzie posiadać bezpośrednie uprawnienia do nakładania czasowego zakazu na produkty lub usługi w wyjątkowych sytuacjach.

Koordynacja przez EUNGiPW krajowych środków w zakresie zarządzania pozycjami oraz limitów pozycji

EUNGiPW będzie pełnić rolę moderatora i koordynatora w odniesieniu do uprawnień w zakresie zarządzania pozycjami i wprowadzania limitów pozycji wykonywanych przez właściwe organy krajowe. Ponadto EUNGiPW będzie posiadać bezpośrednie uprawnienia do żądania od dowolnej osoby informacji na temat pozycji utrzymywanych w danej kategorii instrumentów pochodnych oraz żądania od dowolnej osoby ograniczenia wielkości utrzymywanej pozycji, a także prawo ograniczania możliwości zawierania przez dane osoby umów na pochodne instrumenty towarowe.

Sankcje

Zgodnie z art. 16 rozporządzenia nr (UE) nr 1095/2010 EUNGiPW będzie zobowiązany do wydawania wytycznych przeznaczonych dla właściwych organów dotyczących rodzajów środków i sankcji administracyjnych oraz wysokości administracyjnych sankcji finansowych, które należy stosować w poszczególnych przypadkach w krajowych ramach prawnych.

EUNGiPW opracuje 1 BTS dotyczący procedur i formularzy na potrzeby przekazywania EUNGiPW przez właściwe organy krajowe informacji na temat środków i sankcji administracyjnych, kar finansowych i sankcji karnych.

Warunki podejmowania działalności przez firmy z państw trzecich

EUNGiPW pełnić będzie rolę podmiotu rejestrującego firmy spoza UE zamierzające świadczyć usługi inwestycyjne i prowadzać działalność inwestycyjną w Unii bez ustanawiania oddziału w jednym z państw członkowskich. Ponadto EUNGiPW będzie zobowiązany do opracowania projektów regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia informacji, które wnioskująca firma z państwa trzeciego będzie musiała przedstawić EUNGiPW w swoim wniosku oraz do zawarcia porozumienia o współpracy z właściwymi organami państw trzecich, których ramy prawne i ramy nadzoru uznano za równoważne ramom prawnym i ramom nadzoru w Unii.

4) Poprawa przejrzystości rynków pochodnych instrumentów towarowych oraz nadzoru nad tymi rynkami

Sprawozdania dotyczące pozycji według kategorii uczestników rynku

EUNGiPW będzie zobowiązany do opracowania 1 BTS określającego progi, po przekroczeniu których konieczne będzie podawanie do publicznej wiadomości pozycji według kategorii uczestników rynku, format tygodniowych sprawozdań, w których podawane będą do publicznej wiadomości otwarte pozycji według kategorii uczestników rynku, oraz treść informacji podlegających udostępnieniu przez członków i uczestników rynków regulowanych, MTF i OTF.

5) Wzmocnione przepisy regulujące prowadzenie działalności przez firmy inwestycyjne

Realizacja zleceń w możliwie najlepszy sposób

EUNGiPW będzie zobowiązany do opracowania 2 BTS określających treść, format oraz częstotliwość przekazywania danych dotyczących jakości realizacji zleceń, które publikować będą systemy obrotu, a także określających treść i format informacji publikowanych przez firmy inwestycyjne, a dotyczących pięciu najlepszych systemów obrotu, za których pośrednictwem realizowały zlecenia klientów.

EUNGiPW będzie zobowiązany do wydania wytycznych na potrzeby oceny instrumentów finansowych zawierających w sobie strukturę, która utrudnia klientom zrozumienie związanego z nimi ryzyka.

6) Zaostrzone wymogi organizacyjne w stosunku do firm inwestycyjnych

Ład korporacyjny

EUNGiPW zapewnia istnienie wytycznych na potrzeby oceny stosowności członków organu zarządzającego, uwzględniając różne pełnione przez nich role i funkcje.

EUNGiPW będzie zobowiązany do opracowania 1 BTS określającego zadania komitetu ds. nominacji odpowiedzialnego za powoływanie członków organu zarządzającego.

Jeżeli wpływ wniosku/inicjatywy nie ogranicza się do jednego działu:

Ÿ OGÓŁEM środki operacyjne || Środki na zobowiązania || (4) || || || || || || || ||

Środki na płatności || (5) || || || || || || || ||

Ÿ OGÓŁEM środki administracyjne finansowane ze środków przydzielonych na określone programy operacyjne || (6) || || || || || || || ||

OGÓŁEM środki na DZIAŁY 1–4 wieloletnich ram finansowych (kwota referencyjna) || Środki na zobowiązania || =4+ 6 || 0,394 || 0,675 || 0,675 || || || || || 1,744

Środki na płatności || =5+ 6 || 0,394 || 0,675 || 0,675 || || || || || 1,744

Dział wieloletnich ram finansowych: || 5 || „Wydatki administracyjne”

w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

|| || || Rok 2012 || Rok 2013 || Rok 2014 || || wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (por. pkt 1.6) || OGÓŁEM

Dyrekcja Generalna: <MARKT> ||

Ÿ Zasoby ludzkie || 0 || 0 || 0 || || || || ||

Ÿ Pozostałe wydatki administracyjne || 0 || 0 || 0 || || || || ||

OGÓŁEM Dyrekcja Generalna <…….> || Środki || || || || || || || ||

OGÓŁEM środki na DZIAŁ 5 wieloletnich ram finansowych || (Ogółem środki na zobowiązania = Ogółem środki na płatności) || 0 || 0 || 0 || || || || ||

w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

|| || || Rok 2012[74] || Rok 2013 || Rok 2014 || || wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (por. pkt 1.6) || OGÓŁEM

OGÓŁEM środki na DZIAŁY 1–5 wieloletnich ram finansowych || Środki na zobowiązania || 0,394 || 0,675 || 0,675 || || || || || 1,744

Środki na płatności || 0,394 || 0,675 || 0,675 || || || || || 1,744

3.2.2.     Szacunkowy wpływ na środki operacyjne

7. ¨                    Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania środków operacyjnych

8. x                   Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania środków operacyjnych, jak określono poniżej:

Cele szczególne wniosku określono w pkt 1.4.2. Zostaną one osiągnięte za pomocą proponowanych środków ustawodawczych, które zostaną wdrożone na poziomie krajowym, oraz dzięki zaangażowaniu Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych.

W szczególności chociaż nie jest możliwe przypisanie konkretnych wyników liczbowych każdemu celowi operacyjnemu, rola pełniona przez EUNGiPW powinna przyczynić się do poprawy zaufania inwestorów oraz uczestników rynków instrumentów pochodnych, znacznego ograniczenia ryzyka systemowego oraz istotnej poprawy skuteczności rynku. Po pierwsze, ulepszone przepisy w zakresie przejrzystości obrotu instrumentami kapitałowymi oraz nowe przepisy w zakresie przejrzystości obrotu obligacjami i instrumentami pochodnymi, w połączeniu z nowymi obowiązkami i systemami sprawozdawczymi, spowodują znaczny wzrost poziomu przejrzystości rynków finansowych, w tym rynków towarowych, wobec organów nadzoru i uczestników rynku. Te rozwiązania, w połączeniu z nowymi uprawnieniami przyznanymi organom nadzoru, powinny doprowadzić do bardziej uporządkowanego funkcjonowania rynków finansowych w całej Unii. Po drugie, nowe obowiązki w zakresie organizacji, procesów i kontroli ryzyka nałożone na firmy inwestycyjne znacznie wzmocnią ochronę inwestorów, a tym samym przyczynią się do wzrostu ich zaufania. Po trzecie, nowe ramy obrotu i obowiązki związane z obrotem nałożone na niektórych uczestników rynku przyczynią się jednocześnie do ograniczenia ryzyka systemowego oraz wzrostu skuteczności rynków.

3.2.3.     Szacunkowy wpływ na środki administracyjne

3.2.3.1.  Streszczenie

9. x                   Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania środków administracyjnych

10. ¨                   Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania środków administracyjnych, jak określono poniżej:

3.2.3.2.  Szacowane zapotrzebowanie na zasoby ludzkie

11. x                  Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich

12. ¨                   Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich, jak określono poniżej:

Uwagi:

W następstwie przyjęcia wniosku w DG MARKT nie będą wymagane dodatkowe zasoby ludzki i administracyjne. Zasoby obecnie zaangażowane w prowadzenie spraw związanych z dyrektywą 1997/9/WE będą nadal realizowały te zadania.

3.2.4.     Zgodność z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi

13. ¨                   Wniosek/inicjatywa jest zgodny(-a) z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi.

14. x                  Wniosek/inicjatywa wymaga przeprogramowania odpowiedniego działu w wieloletnich ramach finansowych.

Wniosek przewiduje realizację dodatkowych zadań przez EUNGiPW. Wymagać to będzie dodatkowych środków w pozycji w budżecie 12.0404.01

15. ¨                   Wniosek/inicjatywa wymaga zastosowania instrumentu elastyczności lub zmiany wieloletnich ram finansowych[75].

Należy wyjaśnić, który wariant jest konieczny, określając pozycje w budżecie, których ma on dotyczyć, oraz podając odpowiednie kwoty.

3.2.5.     Udział osób trzecich w finansowaniu

16. ¨                   Wniosek/inicjatywa nie przewiduje współfinansowania ze strony osób trzecich

17. x                  Wniosek/inicjatywa przewiduje współfinansowanie szacowane zgodnie z poniższym:

Środki w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

|| Rok 2012 || Rok 2012 || Rok 2014 || || wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (por. pkt 1.6) || Ogółem

Określić organ współfinansujący PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE za pośrednictwem krajowych organów nadzoru UE (*) || 0,591 || 1,013 || 1,013 || || || || || 2,617

OGÓŁEM środki objęte współfinansowaniem || 0,591 || 1,013 || 1,013 || || || || || 2,617

(*) Szacunki w oparciu o obecny mechanizm finansowania przewidziany w projekcie rozporządzenia dotyczącego EUNGiPW (państwa członkowskie 60% - Wspólnota 40%).

3.3.        Szacunkowy wpływ na dochody

18. x                  Wniosek/inicjatywa nie ma wpływu finansowego na dochody.

19. ¨                   Wniosek/inicjatywa ma wpływ finansowy określony poniżej:

3. ¨            wpływ na zasoby własne

4. ¨            wpływ na dochody różne

ZAŁĄCZNIK

Załącznik do oceny skutków finansowych regulacji dla wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2004/39/WE w sprawie rynków instrumentów finansowych (MiFID) oraz wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rynków instrumentów finansowych

Stosowana metodyka oraz główne założenia

Koszty dotyczące realizowanych przez EUNGiPW zadań wynikających z dwóch przedmiotowych wniosków zostały oszacowane dla kategorii „wydatki personalne” (tytuł 1) zgodnie z klasyfikacją kosztów w projekcie budżetu EUNGiPW na 2012 r. przedłożonym Komisji.

Wspomniane dwa wnioski Komisji zawierają przepisy zobowiązujące EUNGiPW do opracowania około 14 zbiorów nowych wiążących standardów technicznych (BTS), które powinny zapewnić spójne wdrożenie w całej UE wysoce technicznych przepisów. Zgodnie z tymi wnioskami oczekuje się, że EUNGiPW przedstawi około 50% nowych BTS w 2013 r. Aby zrealizować ten cel, konieczne jest zwiększenie poziomu zatrudnienia już począwszy od 2013 r. Jeżeli chodzi o charakter stanowisk, aby umożliwić skuteczne i terminowe opracowanie nowych BTS, konieczne będzie zatrudnienie w szczególności dodatkowych specjalistów ds. polityki, prawa i oceny skutków.

W oparciu o szacunki służb Komisji i EUNGiPW – w celu oceny wpływu, jaki na liczbę ekwiwalentów pełnego czasu pracy (EPC) ma obowiązek opracowania wiążących standardów technicznych wynikających z tych dwóch wniosków – przyjęto następujące założenia:

– jeden specjalista ds. polityki przygotowuje 2 BTS o średnim poziomie złożoności rocznie; oznacza to, że w 2013 r. potrzeba 4 specjalistów ds. polityki;

– dla 8 procesów BTS wymagany jest jeden specjalista ds. oceny skutków; oznacza to, że w 2013 r. potrzeba 1 specjalisty ds. oceny skutków;

– na potrzeby przygotowania 5 BTS potrzeba jednego specjalisty ds. prawa; oznacza to, że w 2013 r. potrzeba 1 specjalisty ds. prawa;

– w celu zapewnienia bieżącego wsparcia osobom zatrudnionym na powyższych stanowiskach potrzebna jest jedna dodatkowa osoba zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy.

W związku z powyższym przygotowanie BTS, których termin opracowania przypada w 2013 r., wymaga 7 EPC.

Oprócz BTS EUNGiPW będzie również zobowiązany do przygotowania 3 zbiorów wytycznych (dotyczących sankcji, złożoności instrumentów finansowych i ładu korporacyjnego) oraz jednego sprawozdania ze stosowania obowiązków przedtransakcyjnych w zakresie obrotu instrumentami nieudziałowymi poza rynkiem regulowanym. Te zadania będą wymagać 2 dodatkowych specjalistów ds. polityki.

W końcu EUNGiPW powierzone zostaną pewne stałe zadania w obszarze zwolnień z wymogu przestrzegania obowiązków w zakresie przejrzystości przedtransakcyjnej oraz odroczonej publikacji informacji potransakcyjnych w odniesieniu do rynków instrumentów kapitałowych i nieudziałowych, zakazów w stosunku do produktów oraz zarządzania pozycjami. Te zadania będą wymagać 2 dodatkowych specjalistów ds. polityki.

W sumie oznacza to konieczność zatrudnienia dodatkowych 11 osób w pełnym wymiarze czasu pracy (11 EPC).

Pozostałe założenia:

– w oparciu o rozkład EPC w projekcie budżetu na 2012 r. założono, że na dodatkowe 11 EPC złożą się: 8 pracowników zatrudnionych na czas określony (74%), 2 oddelegowanych ekspertów krajowych (16%) i 1 pracownik kontraktowy (10%);

– średnie roczne koszty wynagrodzeń dla poszczególnych kategorii pracowników opierają się na wytycznych DG BUDG;

– współczynnik ważenia wynagrodzeń obowiązujący dla Paryża i wynoszący 1,27;

– przyjęte koszty szkoleń wynoszą 1 000 EUR na 1 EPC rocznie;

– koszty podróży służbowych w wysokości 10 000 EUR oszacowane w oparciu o projekt budżetu na 2012 r. na podróże służbowe w przeliczeniu na pracownika;

– koszty rekrutacji (podróż, zakwaterowanie, badania lekarskie, dodatek na zagospodarowanie i inne dodatki, koszty przeprowadzki itp.) w wysokości 12 700 EUR oszacowane w oparciu o projekt budżetu na 2012 r. na rekrutacje w przeliczeniu na nowego pracownika.

Założono, że pomimo wzrostu liczby EPC, w 2014 r. i latach kolejnych obciążenie pracą wzrośnie, częściowo w związku z konieczności nowelizacji już opracowanych BTS, a częściowo w związku z koniecznością opracowania pozostałych 50% BTS wynikających z dwóch wniosków ustawodawczych.

W poniższej tabeli przedstawiono bardziej szczegółowo metodę obliczenia wzrostu wymaganego budżetu na kolejne trzy lata. W obliczeniach tych uwzględniono fakt, że 40% kosztów finansowanych jest z budżetu Wspólnoty.

Rodzaj kosztu || Obliczenie || Kwota (w tyś.)

2013 || 2014 || 2015 || Ogółem

|| || || || ||

Tytuł 1: wydatki personalne || || || || ||

|| || || || ||

11 Wynagrodzenia i dodatki || || || || ||

- w tym pracownicy zatrudnieni na czas określony || =8*127*1,27 || 658 || 1 317 || 1 317 || 3 293

- w tym oddelegowani eksperci krajowi || =2*73*1,27 || 81 || 162 || 162 || 405

- w tym pracownicy kontraktowi || =1*64*1,27 || 45 || 89 || 89 || 223

|| || || || ||

12 Wydatki związane z rekrutacją || || || || ||

|| =11*12,7 || 140 || || || 140

|| || || || ||

13 Wydatki na podróże służbowe || || || || ||

|| =11*10 || 55 || 110 || 110 || 275

|| || || || ||

15 Szkolenia || =11*1 || 6 || 11 || 11 || 28

|| || || || ||

Ogółem tytuł 1: wydatki personalne || || 985 || 1 689 || 1 689 || 4 363

|| || || || ||

W tym wkład Wspólnoty (40 %) || || 394 || 676 || 676 || 1 746

W tym wkład państw członkowskich (60%) || || 591 || 1 013 || 1 013 || 2 617

W poniższej tabeli przedstawiono proponowany plan zatrudnienia ośmiu pracowników na czas określony:

Grupa funkcyjna i grupa zaszeregowania || Etaty czasowe ||

AD 16 || ||

AD 15 || ||

AD 14 || ||

AD 13 || ||

AD 12 || ||

AD 11 || ||

AD 10 || ||

AD 9 || 2 ||

AD 8 || 3 ||

AD 7 || 3 ||

AD 6 || ||

AD 5 || ||

|| ||

AD ogółem || 8 ||

[1]               Przegląd MiFID opiera się na „procedurze Lamfalussy’ego” (czteropoziomowa koncepcja regulacyjna zalecona przez Komitet Mędrców ds. regulacji europejskiego rynku papierów wartościowych, pod przewodnictwem barona Alexandre’a Lamfalussy’ego, przyjęta na posiedzeniu Rady Europejskiej w Sztokholmie w marcu 2001 r., zmierzająca do zwiększenia efektywności regulacji rynków papierów wartościowych) rozwiniętej w rozporządzeniu (UE) nr 1095/2010 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych): na poziomie 1 Parlament Europejski i Rada w procedurze współdecyzji przyjmują dyrektywę zawierającą ramowe zasady i przekazują Komisji działającej na poziomie 2 uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych (art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, C 115/47) lub aktów wykonawczych (art. 291 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, C 115/47). Przygotowując akty delegowane, Komisja konsultuje się z ekspertami powołanymi przez państwa członkowskie. Na wniosek Komisji EUNGiPW może doradzać Komisji w sprawie szczegółów technicznych, które należy uwzględnić w prawodawstwie na poziomie 2. Ponadto prawodawstwo na poziomie 1 może nadawać EUNGiPW uprawnienia do opracowania projektu regulacyjnych lub wykonawczych standardów technicznych zgodnie z art. 10 i 15 rozporządzenia w sprawie EUNGiPW, który może zostać przyjęty przez Komisję (z zastrzeżeniem prawa sprzeciwu Rady i Parlamentu w przypadku regulacyjnych standardów technicznych). Na poziomie 3 EUNGiPW pracuje również nad zaleceniami i wytycznymi oraz porównuje praktyki regulacyjne w drodze wzajemnej weryfikacji celem zapewnienia spójnego wdrożenia i stosowania przepisów przyjętych na poziomach 1 i 2. Wreszcie, Komisja sprawdza, czy państwa członkowskie przestrzegają prawodawstwa UE i może podjąć działania prawne przeciwko nieprzestrzegającym go państwom członkowskim.

[2]               Dyrektywa 2004/39/WE (dyrektywa ramowa MiFID).

[3]               Dyrektywa 2006/73/WE (dyrektywa wykonawcza MiFID) wprowadzająca środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE (dyrektywa ramowa MiFID).

[4]               Rozporządzenie nr 1287/2006 (rozporządzenie wykonawcze MiFID) wprowadzające środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE (dyrektywa ramowa MiFID) w odniesieniu do zobowiązań przedsiębiorstw inwestycyjnych w zakresie prowadzenia rejestrów, sprawozdań z transakcji, przejrzystości rynkowej, dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy (Dz.U. L 241 z 2.9.2006, s. 1).

[5]               Monitoring Prices, Costs and Volumes of Trading and Post-trading Services (Monitorowanie cen, kosztów i wolumenu usług transakcyjnych i potransakcyjnych), Oxera, 2011 r.

[6]               Zob. komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Europejskiego Banku Centralnego „Regulacja usług finansowych dla zapewnienia zrównoważonego wzrostu”, COM(2010) 301 wersja ostateczna, czerwiec 2010 r.

[7]               Zob. oświadczenie przywódców G-20 wydane po szczycie w Pittsburghu, 24–25 września 2009 r., http://www.pittsburghsummit.gov/mediacenter/129639.htm

[8]               W rezultacie Komisja wydała komunikat „Działania na rzecz sprawnych, bezpiecznych oraz należycie działających rynków instrumentów pochodnych: przyszłe działania w ramach polityki”, COM (2009) 563 wersja ostateczna z dnia 20 października 2009 r.

[9]               Zob. wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, partnerów centralnych i repozytoriów transakcji, COM(2010) 484 z września 2010 r.

[10]             Zob. sprawozdanie grupy wysokiego szczebla ds. nadzoru finansowego w UE pod przewodnictwem Jacquesa de Larosière’a, luty 2009 r., oraz konkluzje Rady w sprawie wzmocnienia nadzoru finansowego w UE, 10862/09, czerwiec 2009 r.

[11]             Zob. odpowiedzi na konsultacje społeczne w sprawie przeglądu MiFID:                http://circa.europa.eu/Public/irc/markt/markt_consultations/library?l=/financial_services/mifid_instruments&vm=detailed&sb=Title oraz streszczenie w załączniku 13 do sprawozdania z oceny skutków.

[12]             Streszczenie jest dostępne pod adresem: http://ec.europa.eu/internal_market/securities/docs/isd/10-09-21-hearing-summary_en.pdf

[13]             Zob. CESR Technical Advice to the European Commission in the Context of the MiFID Review and Responses to the European Commission Request for Additional Information (Wskazówki techniczne CESR dla Komisji Europejskiej w kontekście przeglądu MiFID i odpowiedzi na wniosek Komisji Europejskiej o dodatkowe informacje), 29 lipca 2010 r. http://www.esma.europa.eu/popup2.php?id=7003 oraz CESR second set of Technical Advice to the European Commission in the Context of the MiFID Review and Responses to the European Commission Request for Additional Information (Drugi zbiór wskazówek technicznych CESR dla Komisji Europejskiej w kontekście przeglądu MiFID i odpowiedzi na wniosek Komisji Europejskiej o dodatkowe informacje), 13 października 2010 r. http://www.esma.europa.eu/popup2.php?id=7279

[14]             Te prace studialne zostały zrealizowane przez dwóch konsultantów zewnętrznych wybranych zgodnie z procedurą selekcji określoną w ramach zasad i przepisów Komisji Europejskiej. Te dwie prace studialne nie stanowią odzwierciedlenia poglądów ani opinii Komisji Europejskiej.

[15]             http://ec.europa.eu/internal_market/finservices-retail/investment_products_en.htm

[16]             COM(2010) 284.

[17]             Dyrektywa 2003/87/WE ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE, Dz.U. L 275 z 25.10.2003, ostatnio zmieniona dyrektywą 2009/29/WE, Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 63.

[18]             Dz.U. C 71 E z 25.3.2003, str. 62.

[19]             Dz.U. C 220 z 16.9.2003, str. 1.

[20]             Dz.U. C 144 z 20.6.2003, str. 6.

[21]             Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 25 września 2003 r. (dotychczas niepublikowane w Dzienniku Urzędowym), wspólne stanowisko Rady z dnia 8 grudnia 2003 r. (Dz.U. C 60 E z 9.3.2004, str. 1), stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 30 marca 2004 r. (dotychczas niepublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 7 kwietnia 2004 r.

[22]             Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1.

[23]             Dz.U. L 141 z 11.6.1993, str. 27. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 35 z 11.2.2003, str. 1).

[24]             Dz.U. 56 z 4.4.1964, str. 878/64. Dyrektywa zmieniona Aktem Przystąpienia z 1972 r.

[25]             Dz.U. L 228 z 16.8.1973, str. 3. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/87/WE.

[26]             Dz.U. L 345 z 19.12.2002, str. 1.

[27]             [proszę wstawić odniesienie do Dz.U.]

[28]             Dz.U. Ö 177 z 30.6.2006, s.1. Õ 126 z 26.5.2000, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/87/WE.

[29]             Dz.U. L 247 z 21.9.2007, s. 1.

[30]             Dyrektywa 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego (Dz.U. L 35 z 11.2.2003, s. 1).

[31]             Dyrektywa 2006/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie adekwatności kapitałowej firm inwestycyjnych i instytucji kredytowych (przekształcenie) (Dz.U. L 177 z 30.6.2006, s. 201).

[32]             Dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 15.)

[33]             Dz.U. L 141 z 11.6.1993 Ö 177 z 30.6.2006, s. 201 Õ , str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/87/WE.

[34]             Dz.U. L 9 z 15.1.2003, str. 3.

[35]             Dz.U. L 168 z 27.6.2002, str. 43.

[36]             Dz.U. L 168 z 27.6.2002, s. 43.

[37]             Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37.

[38]             Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

[39]             Dz.U. L 241 z 2.9.2006, s. 26.

[40]             Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

[41]             Dz.U. L 184 z 6.7.2001, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/71/WE (Dz.U. L 345 z 31.12.2003, str. 64.).

[42]             Dz.U. L 115 z 17.4.1998, str. 31.

[43]             Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

[44]             Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23.

[45]             Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.

[46]             Dz.U. L 26 z 31.1.1977, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona Aktem Przystąpienia z 1994 r.

[47]             Dz.U. L 375 z 31.12.1985, str. 3 Ö 302 z 17.11.2009, s. 32 Õ . Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2001/108/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 41 z 13.2.2002, str. 35).

[48]             Dz.U. L 193 z 18.7.1983, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2003/51/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 178 z 17.7.2003, str. 16).

[49]             Dz.U. L 331 z 15.12.2010, str. 84.

[50]             Dyrektywa Rady 92/49/EWG z dnia 18 czerwca 1992 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do ubezpieczeń bezpośrednich innych niż ubezpieczenia na życie (trzecia dyrektywa w sprawie ubezpieczeń innych niż ubezpieczenia na życie) (Dz.U. L 228 z 11.8.1992, str. 1). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2007/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 247 z 21.9.2007, str. 1).

[51]             Dyrektywa 2005/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 listopada 2005 r. w sprawie reasekuracji (Dz.U. L 323 z 9.12.2005, str. 1). Dyrektywa zmieniona dyrektywą 2007/44/WE.

[52]             Dyrektywa 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (przekształcenie) (Dz.U. L 177 z 30.6.2006, str. 1). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2007/44/WE.

[53]             Dz.U. L 84 z 26.3.1997, str. 22.

[54]             Dz.U. L 96 z 12.4.2003, str. 16.

[55]             è1 Dz.U L 345 z 31.12.2003, s. 64. ç

[56]             Dz.U. L 126 z 12.5.1984, str. 20.

[57]             Dz.U. L 222 z 14.8.1978, str. 11. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2003/51/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 178 z 17.7.2003, str. 16).

[58]             Dz.U. L 191 z 13.7.2001, s. 45.

[59]             Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.

[60]             Dz.U. L 191 z 13.7.2001, str. 45.

[61]             è1 Dz.U L 145 z 30.4.2004, s. 1. ç

[62]             è1 Dz.U L 145 z 30.4.2004, s. 1. ç

[63]             Dz.U. L 9 z 15.1.2003, str. 3.

[64]             è1 Dz.U L 145 z 30.4.2004, s. 1. ç

[65]             ABM: Activity Based Management: zarządzanie kosztami działań - ABB: Activity Based Budgeting: budżet zadaniowy.

[66]             O którym mowa w art. 49 ust. 6 lit. a) lub b) rozporządzenia finansowego.

[67]             Wyjaśnienia dotyczące trybów zarządzania oraz odniesienia do rozporządzenia finansowego znajdują się na następującej stronie: http://www.cc.cec/budg/man/budgmanag/budgmanag_en.html

[68]             O którym mowa w art. 185 rozporządzenia finansowego.

[69]             Środki zróżnicowane/ środki niezróżnicowane

[70]             EFTA: Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu

[71]             Kraje kandydujące oraz w stosownych przypadkach potencjalne kraje kandydujące Bałkanów Zachodnich.

[72]             Rok N jest rokiem, w którym rozpoczyna się wprowadzanie w życie wniosku/inicjatywy.

[73]             Wsparcie techniczne lub administracyjne oraz wydatki na wsparcie w zakresie wprowadzania w życie programów lub działań UE (dawne pozycje „BA”), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie badania naukowe.

[74]             Rok N jest rokiem, w którym rozpoczyna się wprowadzanie w życie wniosku/inicjatywy.

[75]             Zob. pkt 19 i 24 porozumienia międzyinstytucjonalnego.