5.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

CE 33/89

—

uwzględniając zalecenie Komisji z dnia 20 września 2010 r. w sprawie regulowanego dostępu do sieci dostępu następnej generacji (1),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 20 września 2010 r. zatytułowany „Internet szerokopasmowy w Europie: inwestycje na rzecz rozwoju opartego na technologiach szerokopasmowych” (KOM(2010)0472),

—

uwzględniając swoje stanowisko z dnia 11 maja 2011 r. w sprawie wniosku Komisji dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie utworzenia pierwszego programu dotyczącego polityki w zakresie widma radiowego (2),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 26 sierpnia 2010 r. zatytułowany „Europejska agenda cyfrowa” (KOM(2010)0245),

—

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie utworzenia pierwszego programu dotyczącego polityki w zakresie widma radiowego oraz komunikatu Komisji „Internet szerokopasmowy w Europie: inwestycje na rzecz rozwoju opartego na technologiach szerokopasmowych” (TEN/434-435 – CESE 362/2011),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 17 września 2009 r. zatytułowany „Wytyczne wspólnotowe w sprawie stosowania przepisów dotyczących pomocy państwa w odniesieniu do szybkiego wdrażania sieci szerokopasmowych” (3),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 4 sierpnia 2009 r. zatytułowany „Sprawozdanie w sprawie konkurencyjności Europy w dziedzinie technologii cyfrowych – Najważniejsze osiągnięcia strategii i2010 w latach 2005-2009” (KOM(2009)0390),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 18 czerwca 2009 r. zatytułowany „Internet przedmiotów – plan działań dla Europy” (KOM(2009)0278),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 28 stycznia 2009 r. zatytułowany„Inwestowanie w przyszłość Europy” (KOM(2009)0036),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 20 marca 2006 r. zatytułowany „Niwelowanie różnic w dostępie do łączy szerokopasmowych” (KOM(2006)0129),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 25 kwietnia 2006 r. zatytułowany „Plan działania na rzecz administracji elektronicznej w ramach inicjatywy i2010: przyspieszenie wprowadzania elektronicznych usług administracji publicznej w Europie z korzyścią dla wszystkich” (KOM(2006)0173),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 30 kwietnia 2004 r. zatytułowany „e-Zdrowie – poprawa opieki zdrowotnej dla obywateli europejskich: plan działania w europejskim obszarze e-zdrowia” (KOM(2004)0356),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 czerwca 2010 r. w sprawie internetu przedmiotów (4),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 5 maja 2010 r. w sprawie nowej agendy cyfrowej dla Europy: 2015.eu (5),

—

uwzględniając swoje zalecenie dla Rady z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie utrwalenia bezpieczeństwa i podstawowych wolności w internecie (6),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 24 września 2008 r. w sprawie pełnego wykorzystania potencjału dywidendy cyfrowej w Europie: wspólne podejście do zagospodarowania zakresów częstotliwości zwolnionych w wyniku przejścia na nadawanie cyfrowe (7),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 19 czerwca 2007 r. w sprawie opracowania europejskiej polityki w zakresie łączy szerokopasmowych (8),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 lutego 2007 r. w sprawie europejskiej polityki w zakresie widma radiowego” (9),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 marca 2006 r. w sprawie europejskiego społeczeństwa informacyjnego na rzecz wzrostu i zatrudnienia (10),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 23 czerwca 2005 r. w sprawie społeczeństwa informacyjnego (11),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 października 1998 r. w sprawie globalizacji i społeczeństwa informacyjnego: potrzeba wzmocnienia koordynacji międzynarodowej (12),

—

uwzględniając ramy UE w zakresie łączności elektronicznej z późniejszymi zmianami, w szczególności dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywa ramowa), 2002/20/WE (dyrektywa o zezwoleniach), 2002/19/WE (dyrektywa o dostępie), 2002/22/WE (dyrektywa o usłudze powszechnej), 2002/58/WE (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) oraz rozporządzenie (WE) nr 1211/2009 (rozporządzenie ustanawiające Organ Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC)),

—

uwzględniając Europejski plan naprawy gospodarczej COM(2008)0800,

—

uwzględniając załącznik III do zmieniającego rozporządzenia Rady (WE) nr 473/2009 z dnia 25 maja 2009 r.,

—

uwzględniając art. 189 Traktatu z Lizbony,

—

uwzględniając art. 48 Regulaminu,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz opinie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, Komisji Rozwoju Regionalnego, a także Komisji Kultury i Edukacji (A7-0221/2011),

A.

mając na uwadze, że zapewnienie w całej UE wydajnych łączy szerokopasmowych ma istotne znaczenie dla osiągnięcia celów strategii UE 2020, by stymulować inteligentny i trwały wzrost gospodarczy sprzyjający integracji społecznej i spójności terytorialnej, poprawić sytuację na rynku pracy, wzmocnić konkurencyjność Europy, sprzyjać badaniom naukowym i innowacji, a tym samym umożliwić wszystkim regionom, miastom, gminom i wszystkim grupom społecznym uczestnictwo w życiu cyfrowym i dać im możliwość wykorzystywania nowych technologii cyfrowych na potrzeby usług publicznych,

B.

mając na uwadze, że szerokopasmowy dostęp jest możliwy na wielu platformach (połączenia miedziane, kablowe, światłowodowe, bezprzewodowe sieci stacjonarne i komórkowe, łącza satelitarne itp.), przyciąga użytkowników wszelkiego rodzaju (np. konsumentów, przedsiębiorstwa, organy rządowe i administracji publicznej oraz instytucje non-profit, w tym szkoły, biblioteki, szpitale i agencje bezpieczeństwa publicznego), którzy wykorzystują dostęp szerokopasmowy do wielu usług (handel elektroniczny, świadczenie opieki zdrowotnej, komunikacja głosowa i video, rozrywka, zarządzanie flotą, usługi administracji rządowej, edukacja, szkolenia zawodowe oraz wiele innych), a także umożliwia aplikacje w zakresie komunikacji między maszynami, inaczej M2M (inteligentne mierniki elektryczne i inteligentne sieci, bezprzewodowe monitory serca, służby ratunkowe, systemy alarmowe, urządzenia telemetryczne w pojazdach, śledzenie zapasów itd.),

C.

mając na uwadze, że przyjmując i wykorzystując różne platformy, użytkownicy i usługodawcy w ramach szerokopasmowego ekosystemu pomogą zapewnić 100 % dostępu szerokopasmowego oraz wiele związanych z nim korzyści społecznych, co będzie z kolei sprzyjać upowszechnieniu łączy szerokopasmowych; mając także na uwadze, że celem UE powinno być umożliwienie wszystkim regionom i wszystkim grupom społecznym korzystania z technologii cyfrowych,

D.

mając na uwadze, że zrównoważony dostęp do infrastruktury i konkurencyjne usługi – w połączeniu z określeniem realistycznych, wykonalnych celów przy zastosowaniu podejścia odgórnego – spowodują sprawne i zgodne z zapotrzebowaniem udostępnianie połączeń następnych generacji,

E.

mając na uwadze, że polityka UE w dziedzinie technologii szerokopasmowych musi przygotować grunt pod rozwój w dziedzinach, w których UE może odgrywać wiodącą rolę w odniesieniu do dostępu do internetu szerokopasmowego i jego wysokich prędkości, mobilności, zasięgu i przepustowości; mając na uwadze, że przewodnia pozycja w światowym sektorze technologii informacyjno-komunikacyjnych (TIK) jest kluczowa dla dobrobytu i konkurencyjności UE; mając na uwadze, że europejski rynek, na którym blisko 500 milionów osób korzysta z szerokopasmowych łączy o bardzo dużej prędkości, sprzyjałby rozwojowi rynku wewnętrznego, poprzez tworzenie wyjątkowej w skali światowej masy krytycznej użytkowników otwierającej nowe możliwości przed wszystkimi regionami, oferującej użytkownikom większą wartość i służącej uzyskaniu przez UE przewodniej pozycji w światowej gospodarce opartej na wiedzy; mając na uwadze, że szybkie wdrażanie sieci szerokopasmowych ma kluczowe znaczenie dla rozwoju innowacji i wydajności w UE, a także dla stymulowania nowych małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) i tworzenia miejsc pracy w UE,

F.

mając na uwadze, że należy zlikwidować przepaść cyfrową i wszystkim w całej UE zapewnić dostęp szerokopasmowy z myślą o europejskiej wartości dodanej, w szczególności na obszarach oddalonych i wiejskich w celu zapewnienia spójności społecznej i terytorialnej,

G.

mając na uwadze, że łączność szerokopasmowa jest ważna z punktu widzenia nowych infrastruktur technologicznych, takich jak chmury obliczeniowe, superkomputery, internet przedmiotów i inteligentne środowiska komputerowe, które to infrastruktury są niezbędne dla naukowego, technologicznego i przemysłowego przywództwa UE; przypomina, że odpowiedni dostęp do szybkiego i szerokopasmowego internetu jest kluczowy dla rozwoju i skutecznego korzystania z innowacyjnych technologii TIK; zauważa ponadto, że technologie te oraz możliwe dzięki nim usługi mają przynosić korzyści zarówno konsumentom, jak i sektorowi biznesu, w tym MŚP,

H.

mając na uwadze, że podmioty publiczne mogą znacząco przyczynić się do udostępnienia wszystkim technologii szerokopasmowych oraz sieci dostępu następnej generacji na obszarach nieobjętych i niedostatecznie objętych dostępem; mając na uwadze, że inwestycje publiczne powinny być realizowane jako uzupełnienie inwestycji prywatnych oraz powinny wzmacniać konkurencję; mając na uwadze, że podmioty inwestujące w sieci dostępu następnej generacji muszą zachować odpowiednie zachęty do dalszego inwestowania w łącza szerokopasmowe,

I.

mając na uwadze, że w ciągu ostatnich dziesięciu lat sektor prywatny zainwestował setki miliardów euro w szerokopasmową infrastrukturę, usługi, aplikacje i treści, lecz nie wszyscy obywatele europejscy doświadczyli korzyści płynących z łączności szerokopasmowej; mając na uwadze, że wspieranie inwestycji prywatnych i publicznych powinno nadal być głównym motorem wzrostu liczby łączy szerokopasmowych w UE,

J.

uwzględniając decyzję podjętą w dniu 4 listopada 2008 r. w Marsylii przez konferencję ministerialną na rzecz Unii dla Śródziemnomorza i dotyczącą zmniejszenia przepaści cyfrowej pomiędzy oboma wybrzeżami Morza Śródziemnego, co zaowocowało propozycją dotyczącą technologii szerokopasmowych dla obszaru śródziemnomorskiego (BB-Med),

1.

zauważa, że komunikat jest zaledwie jedną częścią całego pakietu, który obejmuje również agendę cyfrową, inicjatywę „Unii innowacji”, program polityki w dziedzinie widma radiowego oraz unijne i krajowe programy finansowania i ma na celu stworzenie systemu wzajemnego wsparcia na rzecz dalszego skutecznego rozwoju, użytkowania i dostępu do sieci, zarówno stałych i mobilnych sieci naziemnych, jak i satelitarnych;

2.

zauważa, że pojęcie usług szerokopasmowych stale się zmienia, gdyż zwiększyła się liczba platform, a baza klientów i zakres zastosowań wzrosły w postępie geometrycznym; obecnie łącza szerokopasmowe nie tylko umożliwiają dostęp do internetu i nie ograniczają się do bezpośrednich kontaktów międzyludzkich, w miarę jak lawinowo mnożą się połączenia i aplikacje w zakresie komunikacji między maszynami (inaczej M2M);

3.

zauważa, że zarówno stacjonarny, jak i mobilny przesył danych rośnie w tempie geometrycznym i wiele działań, takich jak dalsze przydziały zharmonizowanego widma dla bezprzewodowej łączności szerokopasmowej, poprawa efektywności wykorzystania widma oraz szybkie udostępnianie sieci dostępu następnej generacji, będzie miało kluczowe znaczenie dla zarządzania tym wzrostem;

4.

uważa zatem, że celem musi być ustanowienie globalnego przywództwa UE w zakresie infrastruktury TIK; aby osiągnąć ten cel, do 2013 r. wszystkim Europejczykom należy zapewnić 100 % podstawowego dostępu do szerokopasmowego internetu, przy minimalnej usłudze na poziomie 2Mbps dla wszystkich użytkowników na obszarach wiejskich i znacznie większych prędkościach dla użytkowników na innych obszarach; zwraca uwagę Komisji na fakt, że aby przeciwdziałać cyfrowej przepaści, zapewnienie dostępu do podstawowych usług na obszarach wiejskich będzie musiało uwzględniać rosnące wymagania w zakresie szybkości przesyłania danych w przypadku innowacyjnych usług internetowych takich jak administracja elektroniczna, e-zdrowie czy nauczanie za pośrednictwem nośników elektronicznych; stoi na stanowisku, że przy rozważaniu sposobu finansowania celów należy starannie uwzględniać konkurencję w celu unikania zakłóceń rynkowych i umożliwienia w pierwszej kolejności samemu rynkowi dostarczanie rozwiązań;

5.

zauważa, że aby być dobrze przygotowanym do osiągnięcia zakładanego poziomu 100Mbps, w 2015 r. około 15 % gospodarstw domowych w UE powinno mieć abonament na co najmniej taką prędkość;

6.

przypomina o znaczeniu osiągnięcia celów agendy cyfrowej, tj. zapewnienia tego, by do roku 2020 wszyscy obywatele UE uzyskali dostęp do prędkości internetu szerokopasmowego o wartości co najmniej 30 Mbps, a także umożliwienia UE korzystania z największej dostępnej szybkości i przepustowości łączy szerokopasmowych; podkreśla, że warunkiem osiągnięcia celów strategii UE 2020 dotyczących szerokopasmowego internetu jest ustanowienie w agendzie cyfrowej wzorców na lata pośrednie 2013, 2015 i 2018 zarówno na poziomie UE, jak i na poziomie krajowym;

7.

podkreśla potrzebę jak najlepszego wykorzystania wszystkich dostępnych technologii, w tym telefonii komórkowej i satelitarnej, w celu zapewnienia szerokopasmowego dostępu do internetu na obszarach wiejskich, górskich i na wyspach w najbardziej oszczędny sposób i bez nadmiernych obciążeń dla konsumentów, regionów państw członkowskich czy przemysłu;

8.

stwierdza, że przydział spektrum radiowego w przyszłości musi utorować drogę do europejskiego przywództwa w dziedzinie aplikacji bezprzewodowych i nowych usług; zwraca uwagę, że dostęp do pasm niskich częstotliwości radiowych – których charakterystyka rozchodzenia się sprzyja objęciu nimi dużego obszaru – ma kluczowe znaczenie dla objęcia obszarów wiejskich, górskich i wyspiarskich szerokopasmowym internetem bezprzewodowym, umożliwiającym dostęp do wszystkich dających się przewidzieć usług internetowych; podkreśla, że Europa nadal musi przodować w badaniach naukowych i innowacjach technologicznych w dziedzinie usług bezprzewodowych; zauważa, że umożliwienie dostępu do infrastruktury szerokopasmowej, łącznie z naziemnym sprzętem użytkownika, jest kluczowe w ułatwianiu użytkownikom na obszarach wiejskich, górskich i wyspiarskich korzystania z szerokopasmowych technologii satelitarnych w przystępnej cenie, umożliwiających dostęp do wszystkich dających się zaplanować usług internetowych;

9.

zaleca ułatwianie możliwie szybkiego wdrożenia „dywidendy cyfrowej” na potrzeby nowych mobilnych usług szerokopasmowych w ramach zharmonizowanego i neutralnego pod względem technologii podejścia na terenie całej UE, co daje korzyści skali i zapobiega szkodliwym kwestiom związanym z zakłóceniami transgranicznymi, a nie zaburza dotychczasowego odbioru telewizji cyfrowej/ telewizji wysokiej rozdzielczości (HDTV) zgodnie z międzynarodowymi standardami; podkreśla potrzebę wsparcia przez UE przedsięwzięć i eksperymentów w ramach koncepcji „bezprzewodowych miast”;

10.

uważa za istotne, aby instytucje badawcze i edukacyjne miały dostęp do infrastruktury szerokopasmowej w celu zapewnienia swobodnego przepływu wiedzy na potrzeby przygotowania młodszych pokoleń oraz uczynienia UE konkurencyjną; wzywa Komisję i państwa członkowskie do opracowania europejskich i krajowych programów w celu ułatwienia i zapewnienia finansowania dostępu do infrastruktury szerokopasmowej wszystkim instytucjom badawczym i edukacyjnym do 2015 r.; uważa, że do 2015 r. wszystkie europejskie instytucje badawcze i akademickie powinny zostać połączone za pośrednictwem bardzo szybkiej sieci o przepustowości mierzonej w gigabitach na sekundę, tworzącej intranet dla jednolitej europejskiej przestrzeni badawczej;

11.

wzywa państwa członkowskie do promowania i rozszerzania dostępu do szybkich otwartych połączeń z ważnymi elementami infrastruktury publicznej (szkoły, szpitale, inne instytucje publiczne) w regionach oddalonych jako sposobu na usprawnienie usług publicznych, a także do lokalizowania szybkich łączy w regionach oddalonych, co zmniejszy koszty inwestycji w lokalną dystrybucję prywatną;

12.

proponuje, aby zachęcać państwa członkowskie do wdrażania publicznych strategii politycznych wspierających wprowadzanie nowych technologii i propagowanie wprowadzania cyfrowych metod nauczania; zachęca w związku z tym Komisję do wspierania wymiany dobrych praktyk między państwami członkowskimi oraz z krajami spoza UE;

13.

przypomina, że nowe technologie i dostęp do sieci szerokopasmowych pozytywnie wpływają na edukację obywateli – w tym poprzez tworzenie dobrych warunków do nauczania na odległość w szczególności w regionach najbardziej oddalonych – a także na informacje, komunikację i rozrywkę;

14.

podkreśla konieczność stałych inwestycji w Unii Europejskiej w badania naukowe nad przyszłymi technologiami komunikacyjnymi zarówno w zakresie sieci stacjonarnych, jak i komórkowych; wzywa Komisję do dalszego rozwijania wspólnych inicjatyw technologicznych w tych dziedzinach przy udziale uniwersytetów, instytutów badawczych, producentów sprzętu, usługodawców i dostawców treści; uważa, że platformy te zapewniają optymalny sposób rozwoju i wykorzystania nowych technologii oraz staną się źródłem znaczącej przewagi konkurencyjnej UE;

15.

zwraca uwagę, że nadawcy publiczni powinni móc oferować, pluralistyczne treści audiowizualne wysokiej jakości z wykorzystaniem istniejących platform nadawczych, w tym platform naziemnych, a także sieci szerokopasmowych, szczególnie jeżeli chodzi o usługi na żądanie, pod warunkiem że sieci szerokopasmowe spełniają te same wymogi pod względem jakości usług oraz pod warunkiem jak najskuteczniejszego wykorzystania widma i zmaksymalizowania jego zasięgu;

16.

zwraca się do Komisji, aby w celu stworzenia spójnej, jednolitej i skutecznej unijnej struktury porządkującej wszystkie zasoby przedstawiła w trybie pilnym stosowny wniosek w sprawie planu strategicznego zawierającego jednolite ramy dla wszystkich aspektów europejskiego bezpieczeństwa cybernetycznego z myślą o zapewnieniu pełnej ochrony oraz odporności sieci i krytycznej infrastruktury informatycznej, który to wniosek zawierałby minimalne standardy i certyfikaty bezpieczeństwa, wspólną terminologię, zarządzanie incydentami w sieci oraz plan działania w odniesieniu do bezpieczeństwa cybernetycznego; stoi na stanowisku, że taki plan powinien zawierać wytyczne dotyczące wkładu wymaganego od każdej ze stron, w tym Komisji, państw członkowskich, Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji, Europolu, Eurojustu, unijnych i krajowych zespołów reagowania na incydenty komputerowe oraz innych właściwych unijnych i krajowych organów i instytucji, a także sektora prywatnego, oraz powinien poruszać kwestię roli i reprezentacji UE na arenie międzynarodowej;

17.

uważa, że obowiązki świadczenia usługi powszechnej mogą z czasem stać się dodatkowym bodźcem do rozwoju usług szerokopasmowych i zachęca Komisję do dokonania szybkiego przeglądu zakresu usługi powszechnej w tym względzie;

18.

zachęca państwa członkowskie, aby w ścisłej współpracy z zainteresowanymi stronami stworzyły krajowe plany w zakresie usług szerokopasmowych i przyjęły plany operacyjne zawierające konkretne środki na rzecz wdrażania celów na lata 2013 i 2020 zawartych w agendzie cyfrowej; wzywa Komisję do przeanalizowania tych planów, zaproponowania optymalnych rozwiązań i koordynowania z państwami członkowskimi ich wdrażania;

19.

uważa, że potrzebne są nowe, szybkie sieci i usługi, aby wspierać międzynarodową konkurencyjność UE i tworzyć zatrudnienie wysokiej jakości;

20.

uważa, że połączenie konkurencji i starannie wybranych celów w zakresie infrastruktury oraz usług kładzie najlepszy fundament pod trwałe inwestycje, innowacje i dostęp; podkreśla mimo to, że w pewnych przypadkach ściślejsza współpraca między zainteresowanymi stronami również może wspierać inwestycje;

21.

uważa, że szybkie sieci szerokopasmowe i światłowodowe sieci dostępowe (sieci optyczne FTTH) są nieodzowne z punktu widzenia zarówno użytkowników końcowych i ich przyszłych potrzeb, jak i rozwoju gospodarczego w związku z coraz szerszym zastosowaniem sieci szerokopasmowych;

22.

zaleca promowanie rynku konkurencyjnego dla celów inwestowania w stałą i bezprzewodową infrastrukturę szerokopasmową oraz jej wykorzystywania; zauważa, że rynek konkurencyjny jest katalizatorem dodatkowych inwestycji i innowacyjności przez komunikację, aplikacje i dostawców treści oraz kluczową platformą dla gospodarki cyfrowej; uznaje to, że solidna platforma szerokopasmowa połączy rząd, obywateli i użytkowników biznesowych po obu stronach Atlantyku oraz że dlatego UE i USA w szczególności powinny realizować śmiałe plany promowania technologii szerokopasmowych;

23.

zachęca Komisję, Organ Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC) i dostawców usług do znalezienia do 2013 r. wspólnego podejścia do wzmocnienia jednolitego rynku dla przedsiębiorców i łączności w całej UE;

24.

z myślą o stworzeniu konkurencyjnych rynków telefonii komórkowej podkreśla znaczenie konkurencyjnego i terminowego przydziału spektrum dla bezprzewodowych szerokopasmowych sieci radiowych za pomocą programu dotyczącego polityki w zakresie widma radiowego i wzywa państwa członkowskie do udostępnienia do 2013 r. pasma o częstotliwości 800 MHz przy jednoczesnym zaspokajaniu potrzeb związanych z istniejącymi usługami;

25.

przypomina, że świat cyfrowy i technologie informacyjno-komunikacyjne są motorami innowacji i że dostęp do internetu szerokopasmowego o dużej przepustowości jest zatem kluczowym warunkiem wstępnym we wszystkich europejskich partnerstwach na rzecz innowacji, ponieważ zacieśnia współpracę i zwiększa uczestnictwo obywateli;

26.

podkreśla znaczenie publicznych zamówień przedkomercyjnych dotyczących rozwiązań badawczo-rozwojowych w wyżej wymienionych sektorach jako sposobu stymulowania pozytywnego cyklu rozwoju technologicznego oraz popytu na szybkie usługi szerokopasmowe;

27.

jest zdania, że publiczne środki finansowe przeznaczone na usługi szerokopasmowe stanowią skuteczną dźwignię pozwalającą zwiększyć konkurencyjność regionów europejskich, o ile zostaną wykorzystane w celu rozwijania nowoczesnej infrastruktury nowej generacji o dużej zdolności przesyłowej na obszarach, na których brakuje połączeń szerokopasmowych; uważa, że takie obszary, w szczególności obszary o dużej gęstości zaludnienia i dużym stopniu uprzemysłowienia, powinny szybko móc skorzystać z potencjału innowacyjnego i kreatywnego nowych usług dostępnych dla obywateli i przedsiębiorstw;

28.

uważa, że upowszechnienie łączy szerokopasmowych, zwłaszcza na obszarach wiejskich, pozwoli poprawić komunikację w społeczeństwie, szczególnie w przypadku osób o ograniczonej mobilności lub odizolowanych, dostęp do usług oraz będzie sprzyjało rozwojowi MŚP, które pragną prowadzić działalność na obszarach wiejskich, co spowoduje tworzenie nowych miejsc pracy oraz wprowadzanie nowych usług na obszarach wiejskich;

29.

ubolewa, że nie przydzielono środków finansowych w wysokości 1 mld EUR, zapowiadanych w 2008 r. w planie na rzecz ożywienia gospodarki europejskiej, który zakładał zapewnienie do końca 2010 r. powszechnego dostępu do łączności szerokopasmowej, i że cel ten nie został osiągnięty; wzywa Komisję i państwa członkowskie do przeznaczenia – w ramach przeglądu aktualnych wieloletnich ram finansowych – odpowiedniej ilości środków na osiągnięcie celu polegającego na zapewnieniu do 2013 r. powszechnego dostępu do łączności szerokopasmowej;

30.

podkreśla pilną potrzebę utworzenia konkurencyjnego jednolitego rynku cyfrowego, gdyż jest on w stanie otworzyć rynek wewnętrzny dla wszystkich obywateli UE; wzywa do utworzenia punktów kompleksowej obsługi do spraw związanych z podatkiem VAT w każdym państwie członkowskim w celu ułatwienia MŚP oraz przedsiębiorcom transgranicznego handlu elektronicznego;

31.

twierdzi, że duży popyt na połączenia – który jednocześnie stymuluje gospodarkę online na terenie UE, przyczynia się do gotowości sieciowej UE i jest odpowiedzią na zmiany społeczne zachodzące w ramach jednolitego rynku – powinien być wsparty przez odpowiednie środki finansowe i solidną konkurencyjną infrastrukturę potrzebną do realizacji projektu Internetu szerokopasmowego w Europie;

32.

podkreśla, że usługi szerokopasmowe są warunkiem konkurencyjności przemysłu UE i znacznie przyczyniają się do wzrostu gospodarczego UE, spójności społecznej i zatrudnienia wysokiej jakości, jak również do uczestnictwa wszystkich regionów i grup społecznych w cyfrowym życiu w UE; jest zdania, że skuteczne wdrożenie pakietu dotyczącego technologii szerokopasmowych ma decydujące znaczenie w zwalczaniu bezrobocia, zwłaszcza w przypadku młodzieży, przez zapewnienie inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu w Europie, jak przewidziano w strategii UE 2020;

33.

z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji dotyczącą zwołania zgromadzenia cyfrowego w czerwcu 2011 r.;

34.

podkreśla, że środki przyjmowane przez państwa członkowskie i sektor przemysłowy, które mają na celu zapewnienie wszystkim dostępu szerokopasmowego, muszą koncentrować się na stronie popytu i nie prowadzić do zakłóceń na rynku ani nie powodować nadmiernych obciążeń dla sektora;

35.

zauważa, że potencjalne ryzyko związane z tworzeniem kosztownej infrastruktury szerokopasmowej następnej generacji jest wysokie i wiąże się z długimi okresami zwrotu inwestycji; stwierdza, że rozporządzenie nie powinno zniechęcać do inwestycji w tę infrastrukturę, ale zapewnić wszystkim uczestnikom rynku wystarczające bodźce do inwestowania;

36.

podkreśla, że koszt inwestycji w infrastrukturę powinien zostać pokryty przez rynek; zauważa jednak, że w przypadkach gdy jest mało prawdopodobne, aby otwarta infrastruktura miała być zainstalowana przez siły rynkowe w rozsądnym terminie, ramy dla pomocy państwa w zakresie usług szerokopasmowych oraz ukierunkowane wykorzystanie funduszy wspólnotowych, w tym za pośrednictwem EBI, funduszy strukturalnych i EFRROW mogą być najbardziej postępowym środkiem uzupełniającym, który sprzyja szybszemu udostępnianiu łączy szerokopasmowych; wzywa Komisję, aby w ramach dokonywania przeglądu wytycznych dotyczących pomocy państwa w zakresie sieci szerokopasmowych zapewniła stabilne i spójne ramy prawne wspierające konkurencję oraz efektywne inwestowanie w otwarte sieci oraz aby umożliwiła elastyczne przydzielanie funduszy unijnych w trakcie odpowiednich okresów programowania;

37.

popiera wszelkie działania, które pomogą zmniejszyć koszty inżynierii lądowej, oraz podkreśla potrzebę pobudzania popytu przez innowacyjne usługi; podkreśla potrzebę promowania nowych umiejętności i kompetencji w celu dostarczenia innowacyjnych usług i dostosowania się do przemian technologicznych oraz uważa, że inwestowanie w nowe, otwarte i konkurencyjne sieci musi być poparte środkami przyjmowanymi przez władze lokalne, regionalne i krajowe w celu zmniejszenia kosztów; apeluje o przeznaczanie środków publicznych (krajowych i unijnych) na rozwój infrastruktury łączności szerokopasmowej na obszarach odizolowanych, słabo zaludnionych lub oddalonych, które w kategoriach kosztów i korzyści są dla dostawców usług niewystarczająco atrakcyjne;

38.

podkreśla potrzebę opracowania lepszych wytycznych dotyczących inwestycji w sieci szerokopasmowe dla władz lokalnych i regionalnych w celu promowania pełnego wykorzystania środków UE, ponieważ dane dotyczące wydatków w ramach funduszy strukturalnych pokazują, że regiony mają trudności w wykorzystaniu dostępnych funduszy i przeznaczeniu ich na projekty dotyczące internetu szerokopasmowego; uważa, że pomoc państwa dla inwestycji w technologie szerokopasmowe powinna być stosowana w spójnym połączeniu z funduszami strukturalnymi, aby pobudzać lokalną przedsiębiorczość i lokalną gospodarkę, tworzyć lokalne miejsca pracy i promować konkurencję na rynku telekomunikacyjnym; uważa, że aby maksymalnie wykorzystać ograniczone środki finansowania publicznego zarówno bezpośrednio przez państwa członkowskie, jak i za pośrednictwem UE, środki te muszą być jednoznacznie nakierowane na projekty, po których można spodziewać się, że odniosą maksymalny skutek w inwestycjach prywatnych, by jeszcze bardziej zwiększyć zarówno zasięg, jak i przepustowość; podkreśla potrzebę przyznawania funduszy publicznych lub pożyczek preferencyjnych – zgodnie ze wskazówkami Komisji dotyczącymi pomocy państwa – które powinny być ukierunkowane na odporne na zmiany w przyszłości, trwałe i otwarte infrastruktury wspierające konkurencyjność i wybór konsumentów;

39.

podkreśla, że działania w tym zakresie podejmuje się głównie na szczeblu lokalnym i popiera inicjatywę Komisji Europejskiej na rzecz opracowania i usprawnienia mechanizmów umożliwiających lokalnym podmiotom uzyskiwanie odpowiednich informacji w celu zmniejszania kosztów inwestycji; uważa, że dla zapewnienia pełnej operatywności planów wprowadzenia łączy szerokopasmowych nie tylko Komisja Europejska i państwa członkowskie powinny współpracować, ale udział w ich opracowywaniu powinny także brać regiony i poszczególne miejscowości;

40.

uznaje, że do wspierania inwestycji i usuwania barier dla inwestowania w zakresie sieci następnej generacji potrzebna jest pewność regulacyjna, oraz zachęca krajowe organy regulacyjne do realizowania polityki wspierania konkurencji zapewniającej przejrzystość i niedyskryminację na hurtowym rynku telekomunikacyjnym, co umożliwiłoby wszystkim konkurentom dostęp do infrastruktury na uczciwych zasadach; wzywa państwa członkowskie do stosowania się do unijnych zasad w dziedzinie telekomunikacji, a krajowe organy regulacyjne do wdrożenia zalecenia w sprawie sieci dostępu następnej generacji; wzywa Komisję do stosowania w ramach regulacyjnych większej liczby elementów zachęcających do inwestowania oraz do promowania korzystania z synergii wynikającej z projektów infrastrukturalnych;

41.

podkreśla znaczenie rynków konkurencyjnych w tworzeniu usług szerokopasmowych po przystępnej cenie i podkreśla potrzebę szybkiego wdrożenia przez państwa członkowskie i krajowe organy regulacyjne zmienionych unijnych przepisów telekomunikacyjnych i zalecenia dotyczącego sieci dostępu następnej generacji;

42.

zauważa potrzebę opracowania jasnych wytycznych dla państw członkowskich, żeby zapewnić terminowe przekazywanie funduszy na realizację kluczowych celów związanych z usługami szerokopasmowymi i jednoczesne respektowanie zasad opłacalności i proporcjonalności środków;

43.

wzywa do wprowadzenia przyjaznych inwestycjom ram dla sieci dostępu następnej generacji oraz dla bezprzewodowego (mobilnego i satelitarnego) dostępu do szybkiej sieci, co między innymi spowoduje pewność prawną oraz wspieranie inwestycji, konkurencji i neutralności technologii, pozostawiając rynkowi decyzje technologiczne;

44.

wzywa państwa członkowskie do zapewniania niedyskryminującego dostępu do robót budowlanych oraz do ułatwiania dostępu do przewodów, co znacznie obniży próg inwestycji;

45.

wzywa Komisję, by przy wsparciu ze strony państw członkowskich sporządziła wykaz obszarów, na których występuje całkowity brak podaży omawianych usług lub ich zbyt niska podaż;

46.

zauważa, że w celu maksymalizacji dostępności i zastosowania łączy szerokopasmowych polityka UE musi zachęcać do stosowania wydajnych i dostępnych sieci, aplikacji, sprzętu zapewniającego dostęp, usług i treści; zachęca państwa członkowskie do rozwoju usług w zakresie administracji i demokracji elektronicznej, nauczania za pośrednictwem nośników elektronicznych oraz e-zdrowia, co zwiększy popyt na łącza szerokopasmowe;

47.

podkreśla, że jeżeli siły rynkowe są w stanie zapewnić konkurencyjny dostęp szerokopasmowy, polityka rządu powinna wspierać inwestycje i innowacje w sektorze prywatnym poprzez usuwanie barier we wdrażaniu;

48.

popiera współpracę Komisji z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym (EBI) w celu poprawy dostępności funduszy na szybkie i bardzo szybkie sieci oraz podkreśla potrzebę przeznaczania takich funduszy na projekty z zakresu otwartej infrastruktury, które sprzyjają różnorodności usług;

49.

z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący poszukiwania nowych źródeł finansowania i innowacyjnych instrumentów finansowania; w związku z tym popiera utworzenie systemu euroobligacji projektowych, który – we współpracy z EBI i zagwarantowany przez budżet UE – będzie odpowiedzią na bieżące braki w finansowaniu, powstałe w wyniku niechęci inwestorów prywatnych oraz wskutek poważnych ograniczeń dotyczących krajowych budżetów; dlatego wzywa Komisję, by jak najszybciej przedstawiła konkretne wnioski ustawodawcze dotyczące wdrożenia takich alternatywnych źródeł finansowania głównych projektów infrastrukturalnych przynoszących europejską wartość dodaną;

50.

nadal zachęca do odpowiednich inwestycji w sektorze publicznym i wykorzystywania modeli finansowania uwzględniających włączenie zwłaszcza władz lokalnych, do zawierania partnerstw publiczno-prywatnych oraz do wprowadzania systemów zachęt podatkowych do udostępniania szybkich i bardzo szybkich sieci; podkreśla konieczność koordynowania rządowych strategii politycznych na wszystkich poziomach;

51.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do zawarcia unijnego paktu w zakresie łączy szerokopasmowych, aby lepiej koordynować krajowe i europejskie programy finansowania z prywatnymi inwestycjami – zgodnie z wytycznymi Komisji dotyczącymi pomocy państwa – ukierunkowując się w szczególności na obszary wiejskie, oraz do zapewnienia niezbędnej koordynacji z zachowaniem w skali całej UE spójnych wskaźników wyjściowych;

52.

wzywa do ustanowienia jednej grupy roboczej UE wysokiego szczebla z udziałem przedstawicieli wszystkich zainteresowanych stron, w tym użytkowników i dostawców elektronicznych sieci i usług, krajowych organów regulacyjnych oraz Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC), aby można było pomóc w opracowaniu strategii dotyczącej przyszłej infrastruktury TIK oraz specjalnych usług społeczeństwa informacyjnego;

53.

wzywa Komisję do ochrony zasad neutralności i otwartości internetu i do promowania możliwości dostępu użytkowników końcowych do informacji i ich rozpowszechniania, a także korzystania z aplikacji i z wybranych przez nich usług; zobowiązuje Komisję do oceny tego, czy wdrożenie zmienionych unijnych przepisów telekomunikacyjnych wymaga opracowania specjalnych zasad dotyczących wytycznych;

54.

zachęca państwa członkowskie do określenia środków ułatwiających wejście nowych operatorów na rynek w celu pobudzenia konkurencji;

55.

podkreśla, że środki regulacyjne państw członkowskich w odniesieniu do narzucenia wyodrębnienia funkcjonalnego należy przedsiębrać jedynie jako środki wyjątkowe po przeanalizowaniu spodziewanego wpływu na organy regulacyjne i przedsiębiorstwa, a w szczególności na ich pracowników i zachęty do inwestowania w sieć; należy przedyskutować ocenę wpływu ze wszystkimi zainteresowanymi stronami, w tym przedstawicielami pracowników

56.

przyjmuje do wiadomości, że Komisja zamierza przedstawić wytyczne w sprawie rachunku kosztów i w sprawie niedyskryminacji, czyli podstawowych zasad, na jakich oparte są ramy UE, i zachęca Komisję do wspierania konkurencji w zakresie szybkich i bardzo szybkich sieci oraz umożliwienia wszystkim operatorom dostępu do infrastruktury na uczciwych zasadach w celu zapewnienia szerokiego wyboru usług, uczciwych stawek za dostęp do sieci i przystępnych cen dla konsumentów, a także dania impulsu do efektywnych inwestycji i do szybkiego przestawienia się na szybkie i bardzo szybkie sieci;

57.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do rozwiązania kwestii społecznego wykluczenia cyfrowego i usunięcia innych przeszkód, które sprawiają, że niektóre społeczności nie mają dostępu do internetu, szczególnie grupy społeczne o niskich dochodach oraz osoby niepełnosprawne, a także do wymagania od wszystkich zainteresowanych stron, aby zapewniały: szkolenia i publiczny dostęp do usług szerokopasmowych, pomoc finansową na zakup usług i urządzeń szerokopasmowych, a także zachęty do rozwijania technologii i treści ukierunkowanych na zaspokajanie konkretnych potrzeb użytkowników;

58.

wzywa Komisję, aby – w celu realizacji wykonalnych interaktywnych usług i w celu umożliwienia monitorowania osiągania celów dotyczących szerokopasmowego internetu – określiła więcej cech jakościowych dostępu szerokopasmowego, w tym prędkości pobierania i wysyłania, średnie czasy oczekiwania i prędkości rejestrowane po stronie użytkowników oraz parametry potrzebne do skutecznego świadczenia takich usług; z zadowoleniem przyjmuje prace Komisji nad metodologią pomiaru istotnych aspektów rzeczywistych parametrów po stronie użytkownika;

59.

podkreśla, że istnieje różnica między teoretyczną prędkością sieci i faktycznym odbiorem przez użytkownika, ponieważ odbiór ten jest również związany z pojemnością stron internetowych, zatorami itp.; wzywa Komisję, by razem z Organem Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC) udoskonaliła środki pomiaru dostarczanych prędkości internetu szerokopasmowego i odpowiednio do nich dostosowała swoje cele, oraz wzywa BEREC do opracowania unijnych wytycznych w celu zapewnienia tego, by reklamowane prędkości internetu szerokopasmowego właściwie odzwierciedlały średnie prędkości wysyłania i pobierania danych, jakich użytkownicy rzeczywiście mogą się spodziewać, a także do zapewniania konsumentom obszernych informacji na temat oferowanych usług, w celu zapewnienia przejrzystości korzyści czerpanych z nowych technologii, promowania porównywalności i zwiększania konkurencji; zwraca się do BEREC o dopilnowanie, by użytkownicy byli rzetelnie informowani o rzeczywistej przepustowości łączy internetowych z myślą o przejrzystości pod względem korzyści płynących z technologii w zakresie wysyłania i ściągania; wzywa krajowe organy regulacyjne do podejmowania odpowiednich środków wobec dostawców, którzy nie przestrzegają zaleceń BEREC;

60.

ponownie podkreśla znaczenie przyszłych usług w zakresie szybkiego internetu, które przyczynią się do osiągnięcia celów związanych z efektywnością energetyczną i bezpieczeństwem oraz innych możliwości komunikacyjnych w UE (np. skuteczne i inteligentne systemy transportowe, a także systemy komunikacji między osobami, między osobą i maszyną oraz między maszynami);

61.

zauważa, że w porównaniu z obecnie stosowaną technologią nowe sieci światłowodowe zapewniają użytkownikom wysokiej jakości szybszy dostęp do Internetu; za racjonalne uznaje priorytetowe traktowanie rozbudowy światłowodowych sieci szerokopasmowych na obszarach, na których stanowią one najbardziej ekonomiczne i trwałe rozwiązanie w perspektywie długoterminowej;

62.

zwraca się do Komisji o przedstawianie Parlamentowi corocznego sprawozdania w sprawie ofert i wyboru w zakresie szerokopasmowego internetu, faktycznie dostępnych dla użytkowników w UE, jak również w sprawie postępu prac nad wdrażaniem ram dla łączności elektronicznej oraz wdrażaniem zalecenia dotyczącego sieci dostępu następnej generacji;

63.

wzywa Komisję do koordynowania wzorcowych praktyk poszczególnych państw członkowskich w dziedzinie publicznie dostępnych, bezpłatnych i szybkich sieci WiFi w transporcie publicznym;

64.

podkreśla, że rozwój nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych, związany z Internetem szerokopasmowym jest ogromną szansą na dalsze doskonalenie komunikacji oraz dialogu między obywatelami a instytucjami Unii Europejskiej;

65.

zwraca się do Komisji o opracowanie bardziej szczegółowej oceny wpływu, jaki mogą wywierać na zdrowie niektóre technologie szerokopasmowe, zwłaszcza systemy komunikacji między osobami, między osobą a maszyną oraz między maszynami; podkreśla potrzebę stałego monitorowania i oceniania przez UE zagrożeń dla zdrowia związanych z korzystaniem z internetu bezprzewodowego, tak aby obywatele nie byli wystawiani na szkodliwe dla zdrowia promieniowanie;

66.

wzywa do przyjęcia szczególnych środków, aby MŚP mogły w pełni korzystać z potencjału usług szerokopasmowych w dziedzinie handlu elektronicznego i elektronicznych zamówień publicznych; wzywa Komisję do wymiany najlepszych praktyk i do rozważenia przyjęcia specjalnego programu dotyczącego MŚP oraz dostępu do łączy szerokopasmowych w ramach agendy cyfrowej;

67.

podkreśla, że aby zoptymalizować skutki i korzyści społeczne, wprowadzanie łączy szerokopasmowych należy połączyć z informacjami służącymi uświadamianiu potrzeb oraz programami edukacyjnymi;

68.

wzywa państwa członkowskie do nasilenia działań zapobiegających niedoborowi e-umiejętności wśród wszystkich obywateli, ze szczególnym uwzględnieniem osób mających słabe umiejętności informatyczne, na wszystkich poziomach nauczania oraz podczas uczenia się przez całe życie; zwraca uwagę, że inwestowanie w łączność szerokopasmową w UE może być skuteczne tylko wtedy, gdy inwestycje techniczne będą szły w parze z inwestycjami w umiejętności informatyczne obywateli; podkreśla rolę nowych technologii w edukacji oraz zwraca uwagę, że umiejętności technologiczne nie są już jedynie celem, lecz także istotnym narzędziem służącym osiągnięciu celów w zakresie uczenia się przez całe życie i spójności społecznej;

69.

wzywa państwa członkowskie i przemysł do umożliwienia ludziom nabywania nowych umiejętności poprzez programy kompleksowego przekwalifikowania i szkoleń oraz do połączenia przemian technologicznych z czynną polityką rynku pracy;

70.

wzywa państwa członkowskie, aby wzięły pod uwagę zalecenia Komisji, przedstawione w jej planie działania na rzecz administracji elektronicznej, poprzez korzystanie z elektronicznych zamówień publicznych, przyjęcie otwartej strategii dotyczącej dostępu do danych sektora publicznego, promowanie tożsamości elektronicznej oraz zapewnienie w całej Europie i na świecie interoperacyjności podpisów; przypomina, że wszystkie działania należy kierować na upraszczanie kontaktów biurokratycznych z administracją publiczną;

71.

wzywa Komisję do przyspieszenia procedur udzielania zamówień publicznych z wykorzystaniem zasobów on-line i elektronicznego fakturowania (inicjatywa e-faktury);

72.

popiera inicjatywy takie jak e-zdrowie i paneuropejska infrastruktura informacji na temat zdrowia, mające na celu zwiększenie autonomii i podniesienie jakości życia pacjentów; stwierdza, że w obliczu starzenia się społeczeństwa UE takie usługi powinny być dostępne zawsze i wszędzie, także za pośrednictwem urządzeń przenośnych, oraz powinny być przede wszystkim przystępne cenowo; uważa, że w celu wdrożenia paneuropejskiej infrastruktury informacji na temat zdrowia w ramach usług skoncentrowanych na pacjencie należy przeprowadzić następujące działania:

73.

wspiera innowacyjne usługi szerokopasmowe skierowane do sektora morskiego i z zadowoleniem przyjmuje debatę Komisji i państw członkowskich na temat nowej inicjatywy „e-maritime” opartej na wynikach przedsięwzięcia SafeSeaNet, które ma mieć również na celu przetwarzanie informacji związanych z logistyką, cłem, kontrolą graniczną, środowiskiem, działalnością połowową oraz kwestiami dotyczącymi ochrony i bezpieczeństwa;

74.

wzywa Komisję do promowania wykorzystywania technologii satelitarnych najnowszej generacji jako innowacyjnego zastosowania komunikacji szerokopasmowej w przedsięwzięciach mających europejską wartość dodaną, łącznie z dalszym korzystaniem ze Światowego Morskiego Systemu Łączności Alarmowej i Bezpieczeństwa, a także z nowej generacji globalnej szerokopasmowej sieci BGAN oraz usług morskich FleetBroadband;

75.

przypomina o potrzebie połączenia agendy cyfrowej z zapewnianiem nowych usług generujących wzrost, takich jak handel elektroniczny, e-zdrowie, nauczanie za pośrednictwem nośników elektronicznych i bankowość elektroniczna;

76.

podkreśla znaczenie trwałych ram dotyczących prywatności w UE i z zadowoleniem przyjmuje trwający przegląd dyrektywy o ochronie danych;

77.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.