KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Statystyki dotyczące przestępczości UE: plan działania w zakresie statystyk na lata 2011-2015

WPROWADZENIE

CEL

Statystyki w zakresie przestępczości i wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych są niezbędnym narzędziem rozwoju polityki opartej na dowodach naukowych na szczeblu UE. Oceny skutków, oceny wdrażania przepisów UE przeprowadzane przez państwa członkowskie oraz analiza skuteczności nowych przepisów to tylko niektóre przykłady wykorzystywania informacji statystycznych. Chociaż państwa członkowskie i Komisja już od dawna uznawały potrzebę korzystania z danych statystycznych, nadal brakuje rzetelnych i porównywalnych informacji statystycznych.

Niniejszy komunikat służy poinformowaniu zainteresowanych podmiotów o postępach poczynionych w zakresie statystyk dotyczących przestępczości i wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych w ostatnich pięciu latach oraz określeniu głównych działań na najbliższe pięć lat w formie planu działania na lata 2011-2015.

OBECNA SYTUACJA

Plan działań na lata 2006-2010 – Kontekst

W sierpniu 2006 r. Komisja przyjęła pięcioletni unijny plan działania na rzecz stworzenia kompleksowej i spójnej strategii w zakresie tworzenia statystyk dotyczących przestępczości i wymiaru sprawiedliwości. Dyrekcja Generalna ds. Sprawiedliwości, Wolności i Bezpieczeństwa (JLS) a następnie, od 2010 r., Dyrekcja Generalna do Spraw Wewnętrznych (HOME) w bliskiej współpracy z Eurostatem, odpowiadały za wdrożenie tej strategii.

Równocześnie ustanowiono grupę ekspertów ds. potrzeb politycznych w zakresie danych dotyczących przestępczości i wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych[1], by wspierała Komisję w procesie ustalania potrzeb politycznych w zakresie danych na szczeblu UE oraz doradzała w sprawie skutecznego opracowywania i wykorzystywania wskaźników w dziedzinie przestępczości i wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych. Grupa ta składa się z funkcjonariuszy policji oraz urzędników organów wymiaru sprawiedliwości lub spraw wewnętrznych z każdego państwa członkowskiego UE oraz państw kandydujących i państw EFTA[2], jak również właściwych unijnych, europejskich i międzynarodowych organizacji i agencji[3]. Reprezentowany jest również środowisko akademickie i sektor prywatny. Grupa spotkała się pięciokrotnie od 2006 r.

Równocześnie ustanowiono grupę roboczą Eurostatu w celu wprowadzenia w życie ustaleń i zaleceń wyżej opisanej grupy ekspertów. W grupie roboczej Eurostatu reprezentowane są wszystkie państw członkowskie, za pośrednictwem ekspertów rządowych z krajowych urzędów statystycznych. Pozostali uczestniczy reprezentują państwa EFTA i państwa kandydujące, jak również liczne podmioty międzynarodowe działające w tej dziedzinie. Dalsi eksperci byli doraźnie wzywani celem omówienia zagadnień związanych z dziedziną ich specjalizacji. Grupa ekspertów ds. potrzeb politycznych określa priorytety, a grupa robocza Eurostatu omawia możliwość ich praktycznej realizacji, ocenia jakość zgromadzonych danych oraz, w razie potrzeby, ustala metodologię i procedury, które należałoby zastosować. Poza tym ustanowiono liczne podgrupy eksperckie i grupy zadaniowe w celu przeanalizowania konkretnych zadań wynikających z planu działania. DG HOME ustanowiła pięć podgrup[4] a Eurostat dwie grupy zadaniowe[5].

Plan działań na lata 2006-2010 – Osiągnięcia

Zarówno Komisja, jak i państwa członkowskie podjęły znaczące wysiłki na rzecz realizacji daleko sięgającego planu działania. Główne osiągnięcia można podsumować w następujący sposób:

Współpraca międzynarodowa – mechanizmy gromadzenia danych: szczególny nacisk położono na ustanowienie podstawy współpracy organów państw członkowskich, agencji europejskich i instytucji międzynarodowych poprzez ustanowienie sieci ekspertów oraz ustalenie punktów kontaktowych. Rezultatem tej współpracy było stworzenie funkcjonalnego mechanizmu gromadzenia danych obejmującego wszystkie etapy tego procesu, od ustalenia wspólnych wskaźników po faktyczne opublikowanie zgromadzonych danych.

Lepsze zrozumienie potrzeb: równie istotna była poprawa stanu wiedzy na temat potrzeb, luk i ograniczeń w zakresie gromadzenia i analizowania danych o przestępczości na szczeblu UE. Znacząco przyczyniły się do tego wymiana informacji na posiedzeniach ekspertów, doświadczenia uzyskane przy gromadzeniu danych w całym okresie oraz wyniki projektów badawczych.

Opracowanie wskaźników i gromadzenie danych: od 2007 r. Eurostat publikował każdego roku opracowanie Statistics in Focus [6] dotyczące statystyk w zakresie przestępczości i zawierające następujące dane: łączna liczba przestępstw, zabójstw, przestępstw z użyciem przemocy, rabunków, włamań do mieszkań, kradzieży pojazdów, handlu narkotykami, liczba osób pozbawionych wolności i liczba funkcjonariuszy policji. W grudniu 2010 r. opublikowano pierwszy dokument roboczy w sprawie prania pieniędzy[7]. Statystyki gromadzone były na podstawie wskaźników ustalonych przez podgrupę ekspertów Komisji ds. prania pieniędzy. Inne dotychczas opracowane wykazy wskaźników dotyczyły handlu ludźmi oraz cyberprzestępczości.

Badanie stanu bezpieczeństwa w UE (wiktymizacji): statystyki policyjne i sądowe powinny zostać uzupełnione o statystyki dotyczące pokrzywdzonych, w szczególności w tych obszarach przestępczości, w których nie zawsze składane są zawiadomienia o przestępstwie. Ponadto badania wiktymizacyjne stanowią rzetelne źródło w pełni porównywalnych danych, o ile tylko zastosowana zostanie wspólna metodologia. Dlatego też kolejnym istotnym rezultatem omawianego planu działania było opracowanie wspólnej metodologii oraz modułu badawczego w zakresie wiktymizacji. Realizację badania zaplanowano na lata 2013-2014. Dostarczy ono, po raz pierwszy w historii UE27, porównywalnych informacji na temat dokonywania poszczególnych rodzajów przestępstw (stopień wiktymizacji) oraz aspektów związanych z poczuciem bezpieczeństwa wśród obywateli. Aktywne zaangażowanie krajowych instytutów statystycznych na każdym etapie (od projektowania modułu do prac w terenie oraz szacowania poziomu przestępczości) gwarantuje pełną odpowiedzialność za jakość danych, co ma szczególne znaczenie dla państw, które nie prowadzą krajowych badań na temat ofiar przestępstw, ponieważ mogą one skorzystać z tej okazji do budowy własnego potencjału w tym zakresie.

Wsparcie odpowiednich badań: działalność badawcza w dziedzinie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych była intensywnie wspierana za pośrednictwem programu „Zapobieganie i zwalczanie przestępczości”, dzięki któremu stworzono dużej liczbie grup badawczych z wszystkich 27 państw członkowskich możliwość przeprowadzenia badań w dziedzinach cieszących się szczególnym zainteresowaniem Komisji. Charakterystycznym przykładem wykorzystania wyników badań jest wykaz wskaźników dotyczących handlu ludźmi oparty na sugestiach i zaleceniach wynikających z odpowiednich analiz.

Plan działania na lata 2006-2010 – doświadczenia

Mimo intensywnych prac w dziedzinie badań, koordynacji i tworzenia sieci, jedynie kilka rezultatów jest faktycznie widocznych. Dotyczy to w szczególności celów wymagających nie tylko opracowania wspólnych wskaźników, lecz także rzeczywistego gromadzenia danych. Ta ostatnia kwestia była tym elementem planu działania, którego realizacja przebiegała najwolniej i była najbardziej problematyczna.

Główne przyczyny ograniczonych postępów w gromadzeniu porównywalnych i zharmonizowanych danych na szczeblu UE podsumowano w analizie „Stworzenie systemu klasyfikacji na szczeblu UE” zainicjowanej przez Komisję w 2007 r.[8]. Są to:

Różne definicje przestępstw i systemy klasyfikacji: w całej UE co najmniej 128 organów krajowych jest zaangażowanych w gromadzenie i tworzenie statystyk kryminalnych, równocześnie zaś ustalono istnienie co najmniej 52 różnych systemów klasyfikacji przestępstw.

Uciążliwy przepływ danych: wystąpiły trudności z koordynacją na szczeblu krajowym, zwłaszcza w przypadku wielu źródeł danych. Nawet tam gdzie istnieją krajowe punkty kontaktowe, nie zawsze mają one dostęp do danych obejmujących wszystkie etapy funkcjonowania systemu sprawiedliwości w sprawach karnych. W rezultacie wszystkie zbiory danych są kompilowane w zintegrowaną bazę z opóźnieniem.

Różnice w systemach sprawozdawczych: Poszczególne państwa członkowskie stosują różne zasady liczenia[9] przy tworzeniu statystyk dotyczących przestępczości, co ogranicza porównywalność i często prowadzi do podwójnego liczenia. Dodatkowe przeszkody stanowią różne momenty rejestrowania danych dotyczących przestępczości oraz znaczne zróżnicowanie praktyk sprawozdawczych w całej UE.

Znaczny wzrost liczby operacji gromadzenia danych przez UE i organizacje międzynarodowe: gromadzenie danych o przestępczości na szczeblu międzynarodowym w dużym stopniu zależy od zakresu i mandatu danej organizacji. W związku z tym organy państw członkowskich często otrzymują podobne, lecz nieco odmienne wnioski o dane, co dodatkowo zwiększa zamieszanie i obciążenia administracyjne tych organów.

Inne źródła opóźnień w realizacji działań opisanych w planie działania to brak zainteresowania niektórymi działaniami na szczeblu krajowym lub różne określanie ich priorytetów, ograniczenia budżetowe i kadrowe i, wreszcie, zwiększenie obciążeń administracyjnych ze względu na nowe wnioski o dane. W rezultacie zrealizowano jedynie 50% celów[10].

W dalszym ciągu informacje o tradycyjnych formach przestępczości – uznawanych za leżące poza zakresem kompetencji UE – są bardziej solidne, w większym stopniu porównywalne i lepszej jakości niż dane dotyczące transgranicznej przestępczości zorganizowanej, bliżej związane z potrzebami politycznymi UE. Dostrzegalny jest jednak postęp w tak złożonych nowych dziedzinach jak pranie pieniędzy, handel ludźmi i cyberprzestępczość. Pozostaje jednak faktem, że dane dotyczące zarówno przestępczości tradycyjnej, jak i transgranicznej przestępczości zorganizowanej zależą od jakości i skuteczności krajowych struktur, na których opiera się proces gromadzenia i przekazywania danych.

ZOBOWIĄZANIA POLITYCZNE

W programie sztokholmskim[11] Rada Europejska wezwała Komisję do:

„ dalszego opracowywania narzędzi statystycznych służących pomiarom przestępczości i działań przestępczych oraz do zastanowienia się nad sposobami dalszego rozwoju – po roku 2010 – działań zarysowanych i częściowo zrealizowanych w planie działania Unii na lata 2006–2010 dotyczącym opracowania kompleksowej i spójnej strategii Unii na rzecz pomiarów przestępczości i wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, z myślą o zwiększonym zapotrzebowaniu na takie statystyki w wielu obszarach w ramach przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości ”.

Zwalczanie poważnej i zorganizowanej przestępczości i cyberprzestępczości oraz zapobieganie tym zjawiskom należą do pięciu strategicznych celów strategii bezpieczeństwa wewnętrznego[12] określającej podstawy bardziej skutecznej współpracy między państwami członkowskimi i instytucjami UE zmierzającej do zapewnienia większego bezpieczeństwa w Europie. Wymiana informacji oraz gromadzenie statystyk w konkretnych dziedzinach, takich jak handel ludźmi, pranie pieniędzy, cyberprzestępczość i korupcja są zgodne z działaniami proponowanymi w strategii bezpieczeństwa wewnętrznego.

PRZYSZŁE PRACE

Plan działania na lata 2011–2015: cele

Ze względu na to, że plan działania na lata 2006-2010 skoncentrowany był na ustanowieniu potrzebnych mechanizmów, musi on być postrzegany jako pierwszy krok w długotrwałym procesie. Dzięki niemu stworzono podstawy unijnej strategii tworzenia statystyk dotyczących przestępczości i wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych dzięki opracowaniu i przetestowaniu funkcjonalnego mechanizmu zapewniającego sprawny przepływ informacji z i do państw członkowskich. W oparciu o zyskane doświadczenia możemy obecnie stosować ten mechanizm bardziej skutecznie.

Nowy plan działania na lata 2011-2015 ma stanowić kontynuację oraz zapewnić dalsze postępy prac rozpoczętych w 2006 r., przy czym nacisk ma być położony na uzyskiwanie rezultatów. Cele przedstawione w niniejszym planie działania opierają się na priorytetach ustalonych w strategii bezpieczeństwa wewnętrznego w odniesieniu do poszczególnych obszarów przestępczości oraz zaleceniach grupy ekspertów ds. potrzeb politycznych, otrzymanych w ramach pisemnej konsultacji w lecie 2010 r. Główny przekaz wynikający z tej konsultacji, odzwierciedlający priorytety szerokiego kręgu zainteresowanych podmiotów, to potrzeba przedstawienia ukierunkowanego i wykonalnego planu działania, z położeniem nacisku na jakość gromadzonych danych, analizowanie i rozpowszechnianie rezultatów oraz lepszą koordynację i współpracę między wszystkimi zaangażowanymi stronami (państwa członkowskie, instytucje UE, agencje UE, organizacje międzynarodowe, środowisko akademickie). W odpowiedzi na to wezwanie cele planu działania na lata 2011-2015 zostały podzielone na następujące cztery obszary:

1. Współpraca i koordynacja na szczeblu unijnymi i międzynarodowym

2. Jakość danych

3. Analizowanie danych i rozpowszechnianie rezultatów

4. Opracowanie wskaźników i szczególnych zbiorów danych

Współpraca na szczeblu unijnym i międzynarodowym

Cele zawarte w tej kategorii odpowiadają zaleceniom ekspertów dotyczącym lepszego określania potrzeb decydentów politycznych, lepszej komunikacji między zainteresowanymi podmiotami, promowania prac nad statystykami dotyczącymi przestępczości i wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych w instytucjach UE oraz lepszej współpracy na szczeblu unijnym i międzynarodowym, by zapobiec powielaniu działań służących gromadzeniu danych. Niektóre z działań proponowanych dla osiągnięcia tych celów są następujące:

- ustanowienie nowej, szerszej grupy ekspertów;

- regularne informowanie właściwych grup roboczych Rady o stanie realizacji planu działania;

- promowanie i rozpowszechnianie najlepszych praktyk w zakresie gromadzenia danych i ich przekazywania – stosowanych przez państwa członkowskie i organizacje międzynarodowe;

- gromadzenie danych organizowane wspólnie z organizacjami międzynarodowymi lub agencjami UE.

Jakość danych

Cele zawarte w tej kategorii mają poprawić porównywalność danych, które są już obecnie regularnie dostarczane. Ponieważ głównym powodem braku porównywalnych danych są różnice w kodeksach karnych i systemach sprawozdawczych, nacisk położono na opracowanie międzynarodowego systemu klasyfikacji przestępstw do celów statystycznych, biorąc pod uwagę potrzeby zapewnienie obsługi wielu języków. Zdaniem ekspertów konsultowanych w sprawie treści niniejszego planu działania najważniejszym priorytetem powinna być poprawa jakości statystyk publikowanych corocznie przez Eurostat w ramach serii Statistics in Focus : Zalecane działania obejmują:

- kontynuowanie i promowanie prac grupy zadaniowej UNODC-UNECE ds. klasyfikacji przestępstw poprzez przekazanie środków finansowych tym państwom członkowskim, które chciałyby przetestować proponowaną klasyfikację;

- zmniejszenie poziomu agregacji oraz rozszerzenie wykazu przestępstw (w publikacji Statistics in Focus on Crime and Criminal Justice ), uzyskując w ten sposób bardziej jednorodne kategorie,

- w odpowiednich przypadkach wprowadzenie zmiennych demograficznych (takich jak płeć, obywatelstwo, grupa wiekowa);

- projekt wytycznych i wspólnych definicji, dotyczących w szczególności zbiorów danych dotyczących nietradycyjnych rodzajów przestępstw.

Analizowanie danych i rozpowszechnianie rezultatów

Większość ekspertów w trakcie konsultacji wspomniała o potrzebie większych inwestycji w analizowanie zgromadzonych danych. Ze względu na różnice między państwami członkowskimi w zakresie rejestrowania, zgłaszania i klasyfikowania przestępstw, porównanie poziomu przestępczości prowadzić do mylnych wniosków, zwłaszcza gdy liczbom bezwzględnym nie towarzyszą dodatkowe informacje na temat ich jakości (metadane), np. gdy doszło do odstępstw od wytycznych i zaleceń otrzymanych na początku procesu.

Równocześnie od dawna wskazuje się na potrzebę ustanowienie unijnego sprawozdania na temat przestępczości, w którym zestawiono by dane i sprawozdania statystyczne na temat przestępczości i wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych. Rozwój ram pozwalających opracować takie sprawozdanie został już wpisany do celów planu działania na lata 2006-2010, był również przedmiotem analizy zakończonej w grudniu 2010 r. Nadal jednak istnieje potrzeba dalszej refleksji na temat wykonalności proponowanych wariantów.

Szereg zainteresowanych podmiotów wezwało również do rozpowszechniania danych, analiz, sprawozdań i dobrych praktyk oraz zapewnienia otwartego dostępu do nich. W odpowiedzi na te wnioski zaplanowano następujące działania:

- systematyczne kompilowanie i publikowanie metadanych i informacji kontekstowych na wzór Statistics in Focus

- opracowanie unijnego sprawozdania na temat przestępczości w oparciu o zalecenia wynikające z wstępnej analizy oraz oceny wykonalności proponowanych wariantów;

- sporządzenie dokumentów roboczych oraz wyjaśnień w przypadku każdego nowego zbioru danych.

Opracowanie wskaźników i szczególnych zbiorów danych

Cele należące do tej kategorii stanowią odzwierciedlenie ogólnego konsensusu co w sprawie zwięzłego i wykonalnego planu działania, oraz są zgodne z opinią państw członkowskich na temat dodatkowego nakładu prac. Równocześnie opierają się na priorytetach określonych w strategii bezpieczeństwa wewnętrznego w odniesieniu do szczególnych obszarów przestępczości.

Zaplanowano dwa rodzaje działań:

- już realizowane działania, rozpoczęte w ramach poprzedniego planu, takie jak realizacja unijnej ankiety na temat bezpieczeństwa, ankiety na temat wiktymizacji przedsiębiorstw oraz trzecia edycja gromadzenia danych na temat prania pieniędzy;

- działania zawarte w poprzednim planie działania, których realizacja nie jest wystarczająco zaawansowana, takie jak gromadzenie danych na temat cyberprzestępczości, lub które nigdy nie rozpoczęły się, takie jak opracowanie wskaźników dotyczących korupcji.

Gromadzenie statystyk kryminalnych powinno zostać od 2012 jeszcze bardziej ułatwione poprzez szybkie wdrożenie przez państwa członkowskie (trzeciofilarowej) decyzji ustanawiającej europejski system przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS)[13].

Plan działania na lata 2011–2015: wyzwania

Udana realizacja planu działania wymaga intensywnych, stałych wysiłków na wszystkich szczeblach (krajowym, unijnym i międzynarodowym).

Na szczeblu krajowym zachodzi potrzeba poprawy koordynacji między różnymi użytkownikami rządowymi i pozarządowymi oraz podmiotami dostarczającymi dane o przestępczości. Doświadczenia wykazały, że brak koordynacji jest główną przyczyną opóźnień w gromadzeniu danych.

Kryzys finansowy zmusił niektóre państwa członkowskie do ograniczenia kosztów administracyjnych, a tym samym ich zdolność do uczestniczenia w grupach i komitetach ekspertów. Komisja, świadoma tej sytuacja, będzie dążyć do maksymalnego ograniczenia liczby posiedzeń oraz zbada możliwość wykorzystania innych środków komunikacji, takich jak wideo i –telekonferencje.

Na szczeblu UE głównym wyzwaniem pozostaje porównywalność zgromadzonych danych. Dlatego też konieczne jest spójne podejście do kwestii klasyfikacji danych o przestępczości. Potrzeba korzystania ze wspólnego systemu klasyfikacji dotyczy nie tylko państw członkowskich, lecz także unijnych agencji. Należy dołożyć wysiłków na rzecz zabezpieczenia się przed ryzykiem powielenia obecnej sytuacji w niektórych państwach członkowskich, w których stosowanie wielu rodzajów często zróżnicowanych klasyfikacji kryminalnych czyni proces gromadzenia porównywalnych danych jeszcze bardziej skomplikowanym.

Na szczeblu europejskim i międzynarodowym nacisk położony jest na koordynację i wymianę dobrych praktyk. Wspólne zbiory danych (tzn. należące do Komisji, organów ONZ, Rady Europy itd.) niewątpliwie zmniejszyłyby obciążenie urzędów statystycznych państw członkowskich, a tym samym czas potrzebny na gromadzenie, sprawdzenie i przekazanie informacji statystycznych.

REALIZACJA I DZIAŁANIA NASTĘPCZE

Za realizację plan działania na lata 2011-2015 odpowiadał będzie DG HOME. Eurostat kontynuował będzie działania rozpoczęte w ramach poprzedniego planu działania oraz w razie potrzeby zapewni doradztwo techniczne w kwestii nowych zadań.

Ponowne powołanie grupy ekspertów mającej wspierać Komisję w ustaleniu potrzeb politycznych w zakresie danych dotyczących przestępczości pomoże uniknąć powielania prac w dziedzinie przestępczości zorganizowanej i pospolitej[14] w Komisji, organach i agencjach UE oraz organizacjach międzynarodowych działających w tej dziedzinie.

Ustanowione zostaną podgrupy i grupy zadaniowe w celu realizacji konkretnych zadań, za zgodą grupy ekspertów na ich corocznym posiedzeniu.

Plan działania będzie aktualizowany wraz z postępem prac, a zidentyfikowane działania będą uwzględniane w stosownych programach prac Komisji oraz we wspólnotowym programie statystycznym i odpowiadających mu rocznych programach prac. Konieczne może okazać się także objęcie planem działania statystyk dotyczących rzeczywistej realizacji polityk UE za pośrednictwem środków z zakresu prawa karnego, jak również ewentualnych nowych środków dotyczących przestępczości i wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych. Nowe perspektywy finansowe będą uwzględniać potrzebę wsparcia państw członkowskich w realizacji planu działania.

Komisja każdego roku poinformuje właściwe grupy robocze Rady o postępach w realizacji planu działania. W 2013 r. Komisja przygotuje przegląd śródokresowy, a w na koniec 2015 r. Parlamentowi Europejskiemu i Radzie przedłożone będzie sprawozdanie końcowe na temat osiągnięć i ograniczeń we wdrażaniu planu działania.

TABELA DZIAŁAŃ W RAMACH PLANU DZIAŁANIA NA LATA 2011-2015 W ZAKRESIE STATYSTYK DOTYCZąCYCH PRZESTęPCZOśCI I WYMIARU SPRAWIEDLIWOśCI W SPRAWACH KARNYCH

1. WSPÓłPRACA I KOORDYNACJA NA SZCZEBLU UNIJNYMI I MIęDZYNARODOWYM

Cele | Strona odpowiedzialna | Zakres czasowy | Działania szczegółowe: |

1.1 | Ustanowienie kanału komunikacji między decydentami politycznymi (w tym Komisją), dostawcami danych oraz użytkownikami końcowymi) | Komisja (DG HOME) | Decyzja Komisji w 2011 r. Coroczne posiedzenia od 2012 r. | a. ponowne ustanowienie, w rozszerzonym składzie,[15] grupy ekspertów mającej konsultować Komisję w sprawie realizacji niniejszego planu działania b. ustalenie i regularne aktualizowanie potrzeb politycznych w drodze dyskusji i pisemnych konsultacji. c. informacje zwrotne od użytkowników zgromadzonych statystyk na temat przestępczości w celu lepszego zrozumienia, jakie rodzaje dane potrzebne są w procesach decyzyjnych. |

1.2 | Pogłębienia świadomości oraz zwiększanie widoczności prac nad statystykami kryminalnymi w instytucjach UE | Komisja (DG HOME) | Nieograniczony | a. każdego roku podawanie właściwym grupom roboczym informacji o postępach w realizacji planu działania. b. promowanie i rozpowszechnianie najlepszych praktyk państw członkowskich i organizacji międzynarodowych |

1.3 | Poprawa współpracy między nową grupą ekspertów a grupą roboczą Eurostatu | Komisja (DG HOME i ESTAT) | Nieograniczony | Wspólny dostęp do sprawozdań , prezentacji i innej dokumentacji z posiedzeń. |

1.4 | Zapobieżenie tworzeniu nadmiernej liczby statystyk i powielaniu informacji poprzez zorganizowanie zbioru danych wspólnie z innymi instytucjami międzynarodowymi lub agencjami UE. | Komisja (DG ESTAT, HOME i JUST) | 2011 – pierwszy wspólny zbiór danych | Wspólny zbiór danych UNODC – EUROSTAT . Sprawdzenie innych możliwości. Zbiór danych Komisji i Rady Europy o osobach pozbawionych wolności (SPACE I i II) |

1.5 | Ścisła współpraca ze środowiskiem akademickim oraz wspieranie badań mających znaczenie w priorytetowych obszarach przestępczości z punktu widzenia DG HOME | KOMISJA (DG HOME, ESTAT, JUST, RTD i ENTR) | Nieograniczony | a. szeroki udział środowiska akademickiego we właściwych grupach i podgrupach ekspertów b. rozpowszechnianie informacji dotyczących możliwości badawczych w ramach siódmego. i ósmego. programu ramowego c. szerokie informowanie o końcowych rezultatach i wynikach projektów finansowanych z programu ISEC |

2. JAKOść DANYCH

2.1 | Śledzenie i kontynuowanie prac nad tworzeniem międzynarodowego systemu klasyfikacji przestępstw do celów statystycznych we współpracy z UNODC i UNECE | KOMISJA (DG HOME i ESTAT), UNODC, UNECE | Nieograniczony | a. przyczynianie się do tworzenia takiej klasyfikacji oraz promowanie końcowych rezultatów wśród właściwych grup b. zapewnienie finansowanie z programu ISEC państwom członkowskim pragnącym przetestować proponowaną klasyfikację |

2.2 | Kontynuowanie i doskonalenie procesu corocznego publikowania danych dotyczących przestępczości i wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych (Statistics in Focus), by dostarczać więcej informacji | Komisja (DG ESTAT, HOME i JUST) | Nieograniczony | a. wprowadzenie zmiennych demograficznych (np. płeć i grupa wiekowa) b. włączenie informacji o obywatelstwie oraz miejscu zamieszkania osób pozbawionych wolności c. rozszerzenie zakresu publikacji o inne rodzaje przestępczości |

2.3 | Poprawa porównywalności dotychczas zebranych i opublikowanych danych | Komisja (DG ESTAT i HOME) | Nieograniczony | a. tam gdzie to możliwe rozdzielenie ogólnych klas przestępstw na bardziej jednorodne kategorie przestępstw[16] b. opracowanie wspólnych definicji i wytycznych w szczególności dotyczących zbiorów danych dotyczących tzw. „przestępstw o wymiarze europejskim”, jeżeli brakuje uprzednich doświadczeń |

3. ANALIZOWANIE DANYCH I ROZPOWSZECHNIANIE REZULTATÓW

3.1 | Opracowanie spójnych ram przekazywania z UE 27 danych dotyczących przestępczości, unikając wprowadzających w błąd porównań | KOMISJA (DG HOME), wspomagane przez inne DG oraz zainteresowane podmioty międzynarodowe | Pierwsze wydanie drukowane w 2013-2014 | Opracowanie unijnego raportu o przestępczości w oparciu o zalecenia wynikające z wstępnej analizy przeprowadzonej w ramach planu działania na lata 2006-2010 oraz oceny wykonalności proponowanych wariantów |

3.2 | Systematyczne kompilowanie i publikowanie metadanych oraz informacji kontekstowych | Komisja (DG ESTAT i HOME) | Nieograniczony | Każdemu zbiorowi danych towarzyszyć będzie zestaw metadanych oraz komentarze przekazane przez państwa członkowskie. |

3.3 | Opublikowanie dokumentów roboczych i not wyjaśniających. | Komisja (DG HOME) lub eksperci zewnętrzni, w zależności od przypadku | Nieograniczony | W przypadku każdego konkretnego zbioru danych (cele 4.1-4.6) zaprezentowane zostaną rezultaty, które, jeśli to możliwe, zostaną przeanalizowane w powszechnie dostępnym dokumencie roboczym |

4. OPRACOWANIE WSKAźNIKÓW I SZCZEGÓLNYCH ZBIORÓW DANYCH

4.1 | Statystyki dotyczące prania pieniędzy | Komisja (DG HOME i ESTAT) | Gromadzenie danych w 2011 r. Opublikowanie wyników w pierwszej połowie 2012 r. | a. trzecia edycja gromadzenia statystyk na temat prania pieniędzy w oparciu o wskaźniki opracowane w ramach planu działania na lata 2006-2010. b. ocena potrzeby regularnego gromadzenia danych co dwa lata. |

4.2 | Statystyki dotyczące handlu ludźmi | Komisja (DG HOME, gromadzenie – DG ESTAT) | Pierwszy zbiór danych w latach 2011-2012 | a. pierwszy zbiór danych dotyczących niewielkiej liczby wskaźników we współpracy z siecią sprawozdawców krajowych. b. ocena wykonalności oraz potrzeby regularnego gromadzenia. |

4.3 | Statystyki dotyczące cyberprzestępczości | Komisja (DG HOME z doradztwem technicznym DG ESTAT) | Pierwszy zbiór danych 2012 r. | a. pierwszy zbiór danych na temat przestępstw zawartych we wniosku dotyczącym dyrektywy UE w sprawie ataków na systemy informatyczne[17] b. oceniona i omówiona zostanie kwestia stopniowego rozszerzania wykazu celem objęcia im innych przestępstw popełnianych z użyciem komputerów, takich jak masowe oszustwa internetowe . |

4.4 | Statystyki dotyczące korupcji | Komisja (DG HOME z doradztwem technicznym DG ESTAT, DG OLAF) | Pierwszy zbiór danych 2013 r. | Opracowanie wskaźników, po którym nastąpi pilotażowe gromadzenie danych |

4.5 | Statystyki dotyczące poziomu wiktymizacji i poczucie bezpieczeństwa w jednym ogólnounijnym badaniu (EU SASU) | Komisja (DG ESTAT HOME, JUST), państwa członkowskie | Realizacja badania w 2013 r. Opublikowanie wyników w latach 2014-2015 | a. realizacja badania gospodarstw domowych/indywidualnego w Unii Europejskiej; model został opracowany w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi i obejmuje występowanie konkretnych rodzajów przestępstwa (poziom wiktymizacji) oraz inne aspekty związane z poczuciem bezpieczeństwa wśród obywateli b. analiza i opublikowanie wyników. |

4.6 | Ocena zakresu i struktury zjawiska wiktymizacji w sektorze przedsiębiorstw | Komisja (DG HOME) | Badanie w 2011-2012 Wyniki w 2013 r. | Realizacja badania wiktymizacji w sektorze przedsiębiorstw opartego na studium wykonalności opracowanym w ramach planu działania na lata 2006-2010 |

4.7 | Ocena wpływu przepisów UE dotyczących sankcji karnych na praktyki krajowe | Komisja (DG JUST) | Wyniki w 2013 r. | Pierwsze gromadzenie danych na podstawie analizy przepisów i praktyk dotyczących sankcji karnych. |

[1] Decyzją Komisji (2006/581/WE).

[2] Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu: Islandia, Liechtenstein, Norwegia i Szwajcaria.

[3] Europejska Sieć Zapobiegania Przestępczości, Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii, EUROJUST, EUROPOL, Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej, Rada Europy, European Sourcebook, UNODC, UNECE i UNICEF.

[4] Podgrupy do spraw: planowania, prania pieniędzy, wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, handlu ludźmi, współpracy policyjnej i przestępczości.

[5] Grupy zadaniowa ds. wiktymizacji i dostępności danych kryminalnych.

[6] http://epp.eurostat.ec.europa.eu/portal/page/portal/crime/publications

[7] http://epp.eurostat.ec.europa.eu/portal/page/portal/product_details/publication?p_product_code=KS-RA-10-003

[8] Zamówienie JLS/D2/2007/03. Analiza możliwości opracowania na szczeblu UE systemu klasyfikacji przestępstw oraz ocena jego przydatności do wspierania realizacji planu działania na rzecz opracowania unijnej strategii w zakresie statystyk dotyczących przestępczości i wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych.

[9] Bazujące na liczbie przestępców lub przestępstw.

[10] Dodatkowe 30% zostało zrealizowanych częściowo lub jest w trakcie realizacji.

[11] Dz.U. C 115 z 4.5.2010, s. 1.

[12] Strategia bezpieczeństwa wewnętrznego UE w działaniu: pięć kroków w kierunku bezpieczniejszej Europy COM(2010) 673 wersja ostateczna

[13] Dz. U. L 93 z 7.4.2009, s. 33.

[14] Przestępstwa te obejmują: włamanie, rozbój, kradzież pojazdu, napaść, wandalizm itd.

[15] Tak by objąć 27 państw członkowskich, państwa przystępujące i kandydujące, sekretariat Rady, agencje UE, Radę Europy, organy UE, grupę European Sourcebook i przedstawicieli środowiska akademickiego.

[16] Bardzo wiele zależy od wyników realizacji celu 2.1: opracowanie międzynarodowego systemu klasyfikacji przestępstw do celów statystycznych.

[17] Przyjętym przez Komisję w dniu 30 września 2010 r. (COM(2010)517 wersja ostateczna).