[pic] | KOMISJA EUROPEJSKA |

Bruksela, dnia 20.12.2010

KOM(2010) 774 wersja ostateczna

2010/0374 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych w Unii Europejskiej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

UZASADNIENIE

1. KONTEKST WNIOSKU

Ogólnym celem projektu jest zmiana ESA 95 w celu dostosowania rachunków narodowych w Unii Europejskiej do nowej sytuacji gospodarczej, postępów w badaniach metodologicznych i potrzeb użytkowników.

Konieczne jest zatem przyjęcie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych w Unii Europejskiej z 2010 r. (ESA 2010).

Zmieniony system ESA powinien stanowić odpowiednie źródło metodyczne przy sporządzaniu wysokiej jakości danych z zakresu rachunków narodowych, potrzebnych do wspierania realizacji głównych kierunków polityki UE.

Zmiana będzie również okazją do dalszego udoskonalenia standardów ESA 95 i lepszego ich dopasowania do różnych zastosowań w UE.

ESA jest podstawowym narzędziem na szczeblu europejskim, stosowanym do głównych celów administracyjnych (np. w związku z zasobami własnymi, procedurą nadmiernego deficytu, funduszami strukturalnymi) oraz do analizy koordynacji i konwergencji polityki gospodarczej państw członkowskich.

Aby osiągnąć cele wytyczone w Traktacie o Unii Europejskiej i Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a w szczególności cele unii gospodarczej i walutowej, instytucje UE, rządy oraz podmioty gospodarcze i społeczne dysponują dzięki ESA zestawem zharmonizowanych i wiarygodnych danych statystycznych, na których mogą opierać swe decyzje.

Zmiana ESA wynika ze zmiany międzynarodowego systemu rachunków narodowych (SNA 93). Nowy system SNA (2008 SNA) został opublikowany w 2009 r. przez pięć organizacji międzynarodowych, które opracowały nowy podręcznik (MFW, OECD, Biuro Statystyczne ONZ, Bank Światowy i Eurostat).

System ESA jest zasadniczo zgodny z SNA pod względem definicji, zasad zapisów księgowych i klasyfikacji. Cechują go jednak pewne różnice, zwłaszcza jeśli chodzi o jego przedstawienie, które bardziej odpowiada jego zastosowaniu w Unii Europejskiej. Zastosowanie to wymaga w istocie większej ścisłości definicji, klasyfikacji i zasad zapisów księgowych. Inaczej niż w przypadku SNA, podstawą ESA jest rozporządzenie zawierające wiążące przepisy mające na celu zapewnienie porównywalności na poziomie UE, a także obowiązkowy program transmisji danych.

2. WYNIKI KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ OCENA SKUTKÓW

Zmiany w ESA poddano dyskusji w kilku grupach.

Powołano grupę sterującą, składającą się z dyrektorów ds. rachunków narodowych, której zadaniem jest wspieranie grupy dyrektorów ds. rachunków narodowych w jej następujących zadaniach:

- określanie wytycznych strategicznych potrzebnych dla powodzenia projektu,

- doradzanie na różnych etapach projektu,

- rozstrzyganie ważnych kwestii metodologicznych.

Wiedza fachowa grupy roboczej ds. rachunków narodowych (NAWG) w kwestiach ogólnych, oraz wiedza grupy roboczej ds. rachunków finansowych (FAWG) w bardziej szczegółowych kwestiach, jest podstawowym elementem, od którego zależy powodzenie projektu zmiany ESA 95. Dla zapewnienia jakości technicznej projektu konieczne były intensywne dyskusje na posiedzeniach i w drodze konsultacji pisemnych. Równolegle z NAWG utworzono zespół ds. zmiany ESA 95, działający w trybie wspólnych posiedzeń NAWG i FAWG, w celu rozwiązywania kwestii wspólnych dla obu tych grup roboczych.

Grupa techniczna EBC-Eurostat ds. spójności pracowała nad harmonizacją finansowych i niefinansowych części systemu.

Na każdym etapie procesu zmian składano regularne sprawozdania Komitetowi ds. Europejskiego Systemu Statystycznego. Komitet ds. Statystyki Walutowej, Finansowej i Bilansu Płatniczego również był regularnie informowany.

Utrzymywano regularne kontakty z innymi dyrekcjami generalnymi, zwłaszcza z DG ds. Gospodarczych i Finansowych i DG ds. Budżetu.

We wrześniu 2009 r. Eurostat zorganizował w Brukseli konferencję na temat rachunków narodowych z udziałem użytkowników i zainteresowanych stron.

OCENA SKUTKÓW

Gdyby nie wprowadzono zmian w ESA, wpłynęłoby to niekorzystnie na porównywalność rachunków narodowych i danych zagregowanych – po pierwsze pomiędzy państwami członkowskimi, ponieważ zmiana będzie okazją do określenia nowych zasad metodycznych dla kwestii, które pojawiły się w ciągu ostatnich piętnastu lat, a po drugie na szczeblu międzynarodowym, ponieważ system SNA został właśnie zmieniony.

System ESA powinien nadal być wersją SNA dostosowaną do struktury gospodarek państw członkowskich i w możliwie największym zakresie odzwierciedlać układ SNA, tak by dane Unii Europejskiej były porównywalne z danymi zestawionymi przez jej głównych partnerów międzynarodowych.

Z uwagi na debatę wprowadzającą mającą miejsce w Radzie ECOFIN w listopadzie 2010 r., w podkomitecie ds. statystyki działającym w obrębie Komitetu Ekonomiczno-Finansowego omówiono analizę wpływu wprowadzenia zmienionego systemu ESA na główne zmienne z obszaru rachunków narodowych.

3. ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU

Celem niniejszego rozporządzenia jest wprowadzenie zmian w ESA w odniesieniu zarówno do metodyki dotyczącej wspólnych standardów, definicji, klasyfikacji i zasad zapisów księgowych, jak i do programu przekazywania, w związku z celami Unii, rachunków i tablic zestawionych zgodnie z tą metodyką.

Podstawą prawną dla statystyki europejskiej jest artykuł 338 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, uchwalają środki w celu tworzenia statystyk, jeżeli jest to konieczne do wykonywania działań Unii. W przepisie tym określono wymogi dotyczące tworzenia statystyki europejskiej, stanowiąc, że musi ono przebiegać zgodnie z normami bezstronności, rzetelności, obiektywizmu, niezależności naukowej, efektywności pod względem kosztów oraz poufności informacji statystycznych.

Wniosek jest zgodny zarówno z zasadą pomocniczości, jak i proporcjonalności.

Co się tyczy zasady pomocniczości, cele wniosku nie wchodzą w zakres wyłącznych kompetencji Unii Europejskiej i jednocześnie nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie.

Państwa członkowskie nie są w stanie w wystarczającym zakresie rozwiązać zasadniczej kwestii jakościowej bez jasnych ram europejskich, tj. prawodawstwa europejskiego, które określałoby wspólną metodykę dotyczącą rachunków narodowych i program transmisji danych.

Jest to szczególnie istotne w dziedzinie rachunków narodowych, gdzie dane zagregowane wykorzystywane są do wielorakich celów na szczeblu regionalnym, krajowym, jak również europejskim (np. w związku z zasobami własnymi, procedurą nadmiernego deficytu i funduszami strukturalnymi).

Cele wniosku mogą być osiągnięte w lepszy sposób na szczeblu Unii Europejskiej na podstawie europejskiego aktu prawnego, ponieważ jedynie Komisja może koordynować niezbędną harmonizację metodologii rachunków narodowych i informacji statystycznych na szczeblu UE; gromadzenie danych i zestawianie porównywalnych danych statystycznych dotyczących rachunków narodowych może natomiast być organizowane przez państwa członkowskie. Unia Europejska może zatem podjąć działania w tym celu zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu.

Jeśli chodzi o zasadę proporcjonalności, niniejsze rozporządzenie ogranicza się do minimum niezbędnego dla osiągnięcia określonego w nim celu i nie wykracza poza to, co jest do tego konieczne. Nie określa się w nim mechanizmów gromadzenia danych z zakresu rachunków narodowych dla poszczególnych państw członkowskich, lecz jedynie definiuje dane, które mają być dostarczane, dla zapewnienia ich zharmonizowanej struktury i terminowego przekazywania.

Instrumentem prawnym proponowanym dla ESA 2010 jest rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady. Rozporządzenie jest lepszym rozwiązaniem, ponieważ ustanawia się w nim te same przepisy dla całej Unii Europejskiej, nie dając państwom członkowskim możliwości ich niepełnego lub wybiórczego stosowania. Jest ono stosowane bezpośrednio, co oznacza, że nie musi być transponowane do prawa krajowego.

4. WPŁYW NA BUDŻET

Wniosek nie ma wpływu finansowego na budżet UE.

5. INFORMACJE DODATKOWE

Proponowany akt prawny dotyczy kwestii mających znaczenie dla EOG i z tego względu powinien objąć Europejski Obszar Gospodarczy.

2010/0374 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych w Unii Europejskiej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 338 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji[1],

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego[2],

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą[3],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Obserwacja gospodarek państw członkowskich oraz gospodarki unii gospodarczej i walutowej (UGW) wymaga porównywalnych, aktualnych i wiarygodnych informacji o strukturze i rozwoju sytuacji gospodarczej każdego państwa członkowskiego lub regionu.

(2) Komisja powinna uczestniczyć w obserwacji gospodarek państw członkowskich i UGW, a w szczególności informować regularnie Radę o postępach poczynionych przez państwa członkowskie w wypełnianiu ich zobowiązań w ramach UGW.

(3) Obywatele Unii potrzebują rachunków ekonomicznych jako podstawowego narzędzia do analizy sytuacji gospodarczej państw członkowskich lub regionów. Dla zapewnienia porównywalności rachunki takie powinny być sporządzane na podstawie jednego zestawu zasad, które nie są przedmiotem różnych interpretacji.

(4) Komisja powinna używać najważniejszych zmiennych z obszaru rachunków narodowych do celów administracyjnych Unii, a w szczególności do kalkulacji budżetowych.

(5) W 1970 r. opublikowano dokument administracyjny zatytułowany „Europejski system zintegrowanych rachunków ekonomicznych” (ESA), obejmujący dziedzinę regulowaną niniejszym rozporządzeniem, który został sporządzony wyłącznie przez Urząd Statystyczny Wspólnot Europejskich i na jego wyłączną odpowiedzialność. Dokument ten był wynikiem kilku lat pracy Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich, wraz z krajowymi urzędami statystycznymi państw członkowskich, nad opracowaniem systemu rachunków narodowych spełniającego wymagania polityki gospodarczej i społecznej Wspólnot Europejskich. Stanowił on wspólnotową wersję systemu rachunków narodowych Organizacji Narodów Zjednoczonych, który do owego czasu był stosowany przez Wspólnotę. W celu uaktualnienia oryginalnego tekstu w 1979 r. opublikowano drugie wydanie tego dokumentu[4].

(6) Rozporządzeniem Rady (WE) nr 2223/96 z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych we Wspólnocie[5] stworzono system rachunków narodowych spełniający wymagania unijnej polityki gospodarczej, społecznej i regionalnej. System ten był zasadniczo zgodny z międzynarodowym systemem rachunków narodowych przyjętym przez Komisję Statystyczną ONZ w lutym 1993 r. (SNA 1993) w celu zapewnienia międzynarodowej porównywalności wyników we wszystkich krajach członkowskich ONZ.

(7) Aktualizacja SNA 1993 przybrała postać nowego systemu rachunków narodowych (2008 SNA) przyjętego przez Komisję Statystyczną ONZ w lutym 2009 r. w celu dostosowania rachunków narodowych do nowej sytuacji gospodarczej, postępów w badaniach metodologicznych i potrzeb użytkowników.

(8) Konieczne jest wprowadzenie zmian w europejskim systemie rachunków (ESA 95), ustanowionym rozporządzeniem (WE) nr 2223/96, w celu uwzględnienia zaistniałej w związku z powyższym sytuacji, tak by system ten stanowił wersję 2008 SNA dostosowaną do struktury gospodarek państw członkowskich i by dane Unii były porównywalne z danymi zestawionymi przez jej głównych partnerów międzynarodowych.

(9) W przypadku rachunków środowiska i rachunków społecznych należy zwrócić uwagę na komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego z dnia 20 sierpnia 2009 r., zatytułowany „Wyjść poza PKB – pomiar postępu w zmieniającym się świecie”[6]. Potrzebne mogą być zatem dalsze metodologiczne prace badawcze i badania danych.

(10) Zmieniony europejski system rachunków ustanowiony niniejszym rozporządzeniem (ESA 2010) zawiera metodykę i program transmisji danych (w którym określono rachunki i tablice, które wszystkie państwa członkowskie mają przekazywać zgodnie z ustalonymi terminami). Komisja powinna udostępniać te rachunki i tablice użytkownikom w precyzyjnie określonych terminach, zwłaszcza w odniesieniu do obserwacji konwergencji gospodarczej i osiągania ścisłej koordynacji polityki gospodarczej państw członkowskich.

(11) ESA 2010 będzie stopniowo zastępować wszystkie inne systemy, pełniąc rolę ram odniesienia zawierających wspólne standardy, definicje, klasyfikacje i zasady zapisów księgowych służące do sporządzania rachunków państw członkowskich na potrzeby Unii w taki sposób, by umożliwić uzyskanie wyników porównywalnych między państwami członkowskimi.

(12) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie ustalenia wspólnej klasyfikacji Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS)[7] wszystkie dane statystyczne państw członkowskich przekazywane Komisji w podziale na jednostki terytorialne muszą być zgodne z klasyfikacją NUTS. W związku z powyższym, aby uzyskać porównywalne regionalne dane statystyczne, jednostki terytorialne należy zdefiniować zgodnie z klasyfikacją NUTS.

(13) W celu dalszego zbadania kwestii traktowania usług pośrednictwa finansowego mierzonych pośrednio (FISIM) w rachunkach narodowych powołano grupę zadaniową. Biorąc pod uwagę ustalenia tej grupy, może okazać się konieczna zmiana metodyki obliczania i alokacji FISIM, poprzez przyjęcie aktu delegowanego przed końcem 2012 r., w celu uzyskania bardziej wiarygodnych wyników.

(14) Wydatki na prace badawczo-rozwojowe mają charakter inwestycji i w związku z tym powinny być rejestrowane jako nakłady na środki trwałe. Należy jednak poprzez przyjęcie aktu delegowanego określić format danych, które mają być rejestrowane jako nakłady na środki trwałe, z chwilą gdy przy pomocy operacji badawczej opartej na opracowaniu tablic uzupełniających osiągnięty zostanie wystarczający współczynnik ufności odnoszący się do wiarygodności danych.

(15) Potrzebna jest kontynuacja badań i prac, w szczególności dotyczących kwestii związanych z „wyjściem poza PKB” i strategią „Europa 2020”, w celu opracowania bardziej wszechstronnej metody pomiarów dobrego samopoczucia i postępu, aby wspierać propagowanie inteligentnej, zrównoważonej i sprzyjającej włączeniu społecznemu gospodarki. Takie badania i prace pozwolą na dalsze udoskonalanie dostępności, transmisji i jakości danych oraz udoskonalanie metodyki, aby przygotować się na dalszy rozwój sytuacji.

(16) Komisja powinna mieć uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dla celów zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia. Szczególnie ważne jest, aby Komisja prowadziła odpowiednie konsultacje podczas swych prac przygotowawczych, w tym z ekspertami.

(17) Ponieważ wykonanie niniejszego rozporządzenia może wymagać poważnego dostosowania krajowych systemów statystycznych, Komisja może zezwolić państwom członkowskim na odstępstwa.

(18) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji[8].

(19) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie ustanowienie zmienionego europejskiego systemu rachunków (ESA 2010), nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie i możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(20) Przeprowadzono konsultacje z Komitetem ds. Europejskiego Systemu Statystycznego powołanym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie statystyki europejskiej[9].

(21) Przeprowadzono konsultacje z Komitetem ds. Statystyki Walutowej, Finansowej i Bilansu Płatniczego ustanowionym decyzją 2006/856/WE z dnia 13 listopada 2006 r.[10] oraz z komitetem ds. dochodu narodowego brutto (Komitetem DNB) ustanowionym rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 1287/2003 z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie harmonizacji dochodu narodowego brutto w cenach rynkowych (rozporządzeniem DNB)[11],

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

1. Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się Europejski System Rachunków 2010 (ESA 2010).

2. W ESA 2010 określa się:

a) metodykę (załącznik A) dotyczącą wspólnych standardów, definicji, klasyfikacji i zasad zapisów księgowych, które należy stosować do zestawiania rachunków i tablic na porównywalnych podstawach do celów Unii, łącznie z wynikami wymaganymi na podstawie art. 3;

b) program (załącznik B), w którym określa się terminy, w których państwa członkowskie przekazują Komisji (Eurostatowi) rachunki i tablice, które należy zestawiać zgodnie z metodyką, o której mowa w lit. a).

3. Uwzględniając art. 5 i 12, niniejsze rozporządzenie stosuje się do wszystkich aktów Unii, w których czyni się odniesienie do ESA lub zawartych w ESA definicji.

4. W niniejszym rozporządzeniu nie zobowiązuje się żadnego państwa członkowskiego do stosowania ESA 2010 przy zestawianiu rachunków do jego własnych celów.

Artykuł 2

Metodyka

1. Metodykę ESA 2010, o której mowa w art. 1 ust. 2 lit. a), przedstawiono w załączniku A.

2. Komisja może przyjmować, za pomocą aktów delegowanych zgodnie z art. 7, 8 i 9, zmiany metodyki ESA 2010, których celem jest sprecyzowanie i udoskonalenie jej treści, pod warunkiem, że nie zmieniają one podstawowych koncepcji, ich wykonanie nie wymaga dodatkowych zasobów i nie powodują one wzrostu zasobów własnych.

3. W przypadku wątpliwości dotyczących prawidłowego stosowania zasad zapisów księgowych ESA 2010 dane państwo członkowskie zwraca się do Komisji (Eurostatu) z wnioskiem o wyjaśnienie. Komisja (Eurostat) bezzwłocznie bada przedstawioną kwestię i przekazuje danemu państwu członkowskiemu swą decyzję w sprawie żądanego wyjaśnienia.

4. Państwa członkowskie dokonują obliczenia i alokacji usług pośrednictwa finansowego mierzonych pośrednio (FISIM) w rachunkach narodowych zgodnie z metodyką opisaną w załączniku A. Przed końcem 2012 r. Komisja może, za pomocą aktów delegowanych zgodnie z art. 7, 8 i 9, określić metodykę obliczania i alokacji FISIM.

5. Wydatki na prace badawczo-rozwojowe rejestrowane są przez państwa członkowskie jako nakłady na środki trwałe. Komisja może przyjąć akty delegowane zgodnie z art. 7, 8 i 9 w celu zapewnienia wiarygodności danych, które mają być rejestrowane jako nakłady na środki trwałe. W takich aktach delegowanych określa się format tych danych.

Artykuł 3

Transmisja danych do Komisji

1. Państwa członkowskie przekazują Komisji (Eurostatowi) rachunki i tablice przedstawione w załączniku B w terminach wyznaczonych dla każdej tablicy.

Komisja, po konsultacji z Komitetem ds. Europejskiego Systemu Statystycznego, nie później niż w dniu 1 lipca 2018 r. przekazuje Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w sprawie stosowania dopuszczonych zgodnie z art. 6 odstępstw, celem ustalenia, czy są one nadal uzasadnione.

2. Państwa członkowskie przesyłają Komisji (Eurostatowi) wymagane niniejszym rozporządzeniem dane i metadane zgodnie ze standardem wymiany określonym przez Komisję (Eurostat).

Dane są przekazywane lub przesyłane drogą elektroniczną do jednego punktu odbioru danych w Komisji (Eurostacie).

3. Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 7, 8 i 9, do celów zmiany lub uzupełnienia tablic i terminów w załączniku B, aby uwzględnić zmiany w metodyce, gospodarce i technice. Akty te muszą się opierać w szczególności na przeprowadzonej przez Komisję ocenie wyników pochodzących z nieobowiązkowych badań przeprowadzonych przez państwa członkowskie lub z przekazanych przez nie danych. Dokonując tej oceny, Komisja należycie uwzględnia korzyści płynące z dostępności danych w stosunku do kosztów ich gromadzenia i obciążeń związanych z udzielaniem odpowiedzi.

Artykuł 4

Ocena jakości

1. Do celów niniejszego rozporządzenia do danych, które mają być przekazywane, stosuje się kryteria jakości, o których mowa w art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 223/2009.

2. Państwa członkowskie przedkładają Komisji (Eurostatowi) sprawozdanie dotyczące jakości danych przekazanych zgodnie z art. 3.

3. Przy stosowaniu kryteriów jakości, o których mowa w ust. 1, w odniesieniu do danych objętych niniejszym rozporządzeniem metody, struktura i częstotliwość składania sprawozdań dotyczących jakości są określane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 10.

4. Komisja (Eurostat) ocenia jakość przekazanych danych.

Artykuł 5

Data rozpoczęcia stosowania i pierwsza transmisja danych

1. ESA 2010 stosuje się po raz pierwszy do danych opracowanych zgodnie z załącznikiem B, które winny być przekazane we wrześniu 2014 r.

2. Dane przekazuje się Komisji (Eurostatowi) w terminach określonych w załączniku B.

3. Zgodnie z ust. 1, do momentu pierwszej transmisji danych na podstawie ESA 2010 państwa członkowskie nadal przesyłają Komisji (Eurostatowi) rachunki i tablice opracowane w drodze zastosowania ESA 95.

4. Nie naruszając przepisów art. 19 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1150/2000[12] Komisja i zainteresowane państwo członkowskie sprawdzają, czy niniejsze rozporządzenie jest stosowane, i przekazują wyniki tej kontroli Komitetowi, o którym mowa w art. 10 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 6

Odstępstwa

1. W zakresie, w jakim dla stosowania niniejszego rozporządzenia konieczne jest poważne dostosowanie krajowego systemu statystycznego, Komisja może, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 10, zezwolić państwom członkowskim na odstępstwa od jego stosowania do 1 stycznia 2020 r.

2. W tym celu zainteresowane państwo członkowskie przedkłada Komisji należycie uzasadniony wniosek nie później niż trzy miesiące po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 2 ust. 2, 4 i 5 i art. 3 ust. 3, powierza się Komisji na okres pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Komisja przedkłada sprawozdanie na temat przekazanych uprawnień najpóźniej sześć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na taki sam okres, chyba że Parlament Europejski lub Rada odwoła je zgodnie z art. 8.

2. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.

3. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych powierzone Komisji podlegają warunkom określonym w art. 8 i 9.

Artykuł 8

Odwołanie przekazanych uprawnień

1. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 2 ust. 2, 4 i 5 i w art. 3 ust. 3, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę.

2. Instytucja, która rozpoczęła wewnętrzną procedurę w celu podjęcia decyzji, czy zamierza ona odwołać przekazanie uprawnień, stara się poinformować drugą instytucję i Komisję odpowiednio wcześnie przed podjęciem ostatecznej decyzji, wskazując przekazane uprawnienia, które mogłyby zostać odwołane, oraz możliwe uzasadnienie tego odwołania.

3. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Staje się ona skuteczna natychmiast lub od późniejszej daty, która jest w niej określona. Nie wpływa ona na ważność aktów delegowanych już obowiązujących. Jest ona publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .

Artykuł 9

Sprzeciw wobec aktów delegowanych

1. Parlament Europejski lub Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego w terminie dwóch miesięcy licząc od daty zawiadomienia.

Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o dwa miesiące.

2. Jeśli przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyrażą sprzeciwu wobec aktu delegowanego, jest on publikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej oraz wchodzi w życie z dniem podanym w tym akcie.

Akt delegowany może zostać opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej oraz wejść w życie przed upływem tego terminu, jeżeli zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie zamierzają wyrażać sprzeciwu.

3. Jeśli Parlament Europejski lub Rada wyrażą sprzeciw wobec aktu delegowanego, nie wchodzi on w życie. Instytucja, która wyraża sprzeciw wobec aktu delegowanego, podaje uzasadnienie.

Artykuł 10

Komitet

1. Komisję wspiera Komitet ds. Europejskiego Systemu Statystycznego.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.

Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

Artykuł 11

Współpraca z innymi komitetami

1. We wszystkich sprawach wchodzących w zakres kompetencji Komitetu ds. Statystyki Walutowej, Finansowej i Bilansu Płatniczego Komisja zwraca się do tego komitetu o wydanie opinii zgodnie z art. 2 decyzji 2006/856/WE.

2. Komisja przekazuje komitetowi ds. dochodu narodowego brutto (Komitetowi DNB) utworzonemu rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1287/2003 wszelkie informacje dotyczące wykonania niniejszego rozporządzenia niezbędne do wykonywania obowiązków tego komitetu.

Artykuł 12

Przepisy przejściowe

1. Do celów związanych ze środkami budżetowymi i zasobami własnymi oraz na zasadzie odstępstwa od art. 1 ust. 3 i art. 5, obowiązującym europejskim systemem rachunków w rozumieniu art. 1 ust. 1 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1287/2003 i związanych z nim aktów prawnych, w szczególności rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1150/2000 i rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1553/89[13], jest ESA 95, natomiast decyzja Rady 2007/436/WE, Euratom[14] pozostaje w mocy.

2. W przypadkach gdy nie są dostępne wymagane dane szczegółowe z systemu ESA 95, do celów ustalania zasobów własnych z tytułu VAT i na zasadzie wyjątku od ust. 1 państwa członkowskie mogą wykorzystywać dane oparte na ESA 2010, podczas gdy decyzja 2007/436/WE, Euratom pozostaje w mocy.

Artykuł 13

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący

[1] Dz.U. C […] z […], s. […].

[2] Dz.U. C […] z […], s. […].

[3] Dz.U. C […] z […], s. […].

[4] Eurostat: „Europejski system zintegrowanych rachunków ekonomicznych” (ESA), wydanie drugie, Urząd Statystyczny Wspólnot Europejskich, Luksemburg, 1979 r.

[5] Dz.U. L 310 z 30.11.1996, s. 1.

[6] COM(2009) 433, wersja ostateczna.

[7] Dz.U. L 154 z 21.6.2003, s. 1.

[8] Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23.

[9] Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 164.

[10] Dz.U. L 332 z 30.11.2006, s. 21.

[11] Dz.U. L 181 z 19.7.2003, s. 1.

[12] Dz.U. L 130 z 31.5.2000, s. 1.

[13] Dz.U. L 155 z 7.6.1989, s. 9.

[14] Dz.U. L 163 z 23.6.2007, s. 17.