[pic] | KOMISJA EUROPEJSKA |

Bruksela, dnia 24.6.2010

KOM(2010)303 wersja ostateczna

2010/0164 (NLE)

Wniosek

Decyzja Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich Unii Europejskiej zebranych w Radzie

w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania eurośródziemnomorskiej umowy lotniczej między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony, a Jordańskim Królestwem Haszymidzkim z drugiej strony

UZASADNIENIE

1. Kontekst wniosku |

Podstawa i cele wniosku Eurośródziemnomorska umowa lotnicza pomiędzy Unią Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony, a Jordańskim Królestwem Haszymidzkim z drugiej strony została wynegocjowana na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez Radę w listopadzie 2007 r. Ruch lotniczy między UE i Jordanią regulują obecnie umowy dwustronne zawarte przez poszczególne państwa członkowskie z Jordanią. Unijna polityka sąsiedztwa przewiduje zastąpienie tej sieci umów dwustronnych ustanowieniem wspólnego eurośródziemnomorskiego obszaru lotniczego pomiędzy UE a jej partnerami śródziemnomorskimi. Umowa ma na celu: - stopniowe otwarcie rynku w zakresie dostępu do tras i zdolności przewozowych na zasadzie wzajemności; - zapewnienie niedyskryminacji i równych szans podmiotom gospodarczym zgodnie z zasadami ustalonymi w traktatach UE; - dostosowanie jordańskiego prawa lotniczego do prawodawstwa UE w takich kwestiach jak bezpieczeństwo, ochrona i zarządzaniem ruchem lotniczym. Umowa przewiduje możliwość jej rozszerzenia w celu stworzenia wspólnego eurośródziemnomorskiego obszaru lotniczego obejmującego wszystkich pozostałych partnerów środziemnomorskich. |

Kontekst ogólny W pełnomocnictwie udzielonym Komisji jako cel negocjacji określono stworzenie wspólnego eurośródziemnomorskiego obszaru lotniczego między UE i Jordanią. Spowodowałoby to rozszerzenie w dużym stopniu norm i przepisów jednolitego rynku w dziedzinie transportu lotniczego w UE na Jordanię, przy czym jordańskie i europejskie przedsiębiorstwa lotnicze mogłyby świadczyć usługi przewozowe bez żadnych ograniczeń. W oparciu o wytyczne negocjacyjne pełnomocnictwa obie strony parafowały dnia 17 marca 2010 r. projekt umowy z Jordanią. |

Obowiązujące przepisy w dziedzinie, której dotyczy wniosek Postanowienia umowy zastępują istniejące dwustronne umowy o komunikacji lotniczej między państwami członkowskimi i Jordanią. |

Spójność z pozostałymi obszarami polityki i celami Unii Zawarcie eurośródziemnomorskiej umowy lotniczej z Jordanią było priorytetem UE i stanowi ono ważny element rozwoju europejskiej polityki sąsiedztwa, zgodnie z komunikatami Komisji COM(2005) 79 wersja ostateczna „Rozwój programu polityki zewnętrznej w zakresie lotnictwa wspólnotowego” oraz COM(2008) 596 wersja ostateczna „Wspólny obszar lotniczy z krajami sąsiadującymi do 2010 r.: sprawozdanie okresowe.” |

2. Konsultacje z zainteresowanymi stronami oraz ocena skutków |

Konsultacje z zainteresowanymi stronami |

Metody konsultacji, główne sektory objęte konsultacjami i ogólny profil respondentów Przez cały okres trwania negocjacji Komisja prowadziła konsultacje z zainteresowanymi stronami, w szczególności w ramach odbywających się regularnie posiedzeń komitetu specjalnego i forum doradczego złożonego z przedstawicieli przewoźników lotniczych, portów lotniczych i organizacji pracowniczych. |

Streszczenie odpowiedzi oraz sposób ich uwzględnienia Wszystkie uwagi zainteresowanych stron zostały w należyty sposób uwzględnione podczas opracowywania stanowiska negocjacyjnego Unii. |

Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy specjalistycznej |

Nie zaistniała potrzeba skorzystania z pomocy ekspertów zewnętrznych. |

Ocena skutków Umowa zapewnia stopniowe tworzenie eurośródziemnomorskiego obszaru lotniczego z Jordanią. W przygotowanym w 2007 r. przez konsultantów sprawozdaniu dla Komisji szacowano, że eurośródziemnomorska umowa lotnicza pomiędzy UE a Jordanią spowoduje wzrost liczby pasażerów o 54 000, a konsumenci zyskają do 30 mln EUR w pierwszym roku otwarcia rynku. Sprawozdanie udostępniono państwom członkowskim i zainteresowanym stronom za pośrednictwem bazy danych CIRCA. Na mocy umowy utworzony zostanie wspólny komitet, który będzie odpowiedzialny za przegląd wykonania umowy i jej skutków. |

3. Aspekty prawne wniosku |

Krótki opis proponowanych działań Umowa składa się z części zasadniczej określającej główne zasady oraz trzech załączników: załącznik 1 dotyczący praw przewozowych, załącznik 2 dotyczący postanowień przejściowych oraz załącznik 3 zawierający prawodawstwo UE w dziedzinie lotnictwa przejmowane przez Jordanię. |

Podstawa prawna Art. 207 ust. 5 w powiązaniu z art. 218 ust. 2, 5 i 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. |

Zasada pomocniczości Zasada pomocniczości ma zastosowanie w takim stopniu, w jakim wniosek nie wchodzi w zakres wyłącznych kompetencji Unii. |

Cele wniosku nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie z następujących względów. |

Poprzez stworzenie eurośródziemnomorskiego obszaru lotniczego umowa rozszerzy stosowanie prawodawstwa UE w dziedzinie lotnictwa na Jordanię. W szczególności Jordania przejmie prawodawstwo UE w takich istotnych kwestiach jak bezpieczeństwo, ochrona i zarządzanie ruchem lotniczym. Umowa zastąpi istniejące porozumienia zawarte przez poszczególne państwa członkowskie. Umowa stwarza jednocześnie jednolite warunki dostępu do rynku dla wszystkich unijnych przewoźników i określa nowe mechanizmy współpracy między Unią Europejską a Jordanią w zakresie regulacji w obszarach mających zasadnicze znaczenie dla bezpiecznego i skutecznego wykonywania przewozów lotniczych. Mechanizmy te mogą zostać wprowadzone w życie jedynie na szczeblu Unii Europejskiej, ponieważ dotyczą one szeregu kwestii wchodzących w zakres wyłącznych kompetencji Unii Europejskiej. |

Działanie Unii umożliwi lepsze osiągnięcie celów wniosku z następujących względów. |

Umowa pozwala na jednoczesne objęcie jej postanowieniami 27 państw członkowskich, niedyskryminujące stosowanie tych samych przepisów i zapewnienie korzyści wszystkim unijnym przewoźnikom lotniczym niezależnie od ich przynależności państwowej. Przewoźnicy ci uzyskają dzięki niej swobodę wykonywania przewozów między każdym punktem w Unii Europejskiej i każdym punktem w Jordanii, co obecnie nie jest możliwe. |

Usunięcie wszystkich ograniczeń w dostępie do rynku między UE i Jordanią nie tylko przyciągnie na ten rynek nowe podmioty i stworzy szanse obsługiwania portów lotniczych wykorzystywanych w mniejszym stopniu, ale ułatwi również proces konsolidacji między unijnymi przewoźnikami lotniczymi. |

Umowa zapewnia wszystkim unijnym przewoźnikom lotniczym dostęp do możliwości handlowych, takich jak możliwość swobodnego ustalania taryf. Kolejnym celem określonym w pełnomocnictwie jest stworzenie równych szans wszystkim przewoźnikom lotniczym z Unii Europejskiej i z Jordanii, co wymaga intensywnej współpracy w zakresie regulacji, którą można osiągnąć jedynie na szczeblu Unii Europejskiej. |

Wniosek jest zatem zgodny z zasadą pomocniczości. |

Zasada proporcjonalności Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności z następujących względów |

Celem omówienia kwestii związanych ze stosowaniem umowy utworzony zostanie wspólny komitet. Komitet ten będzie wspierał wymianę opinii na szczeblu ekspertów w przypadku nowych inicjatyw i zmian w zakresie prawodawstwa i regulacji oraz badał potencjalne obszary dalszego rozszerzenia umowy. W skład wspólnego komitetu wchodzą przedstawiciele Komisji i państw członkowskich. |

Państwa członkowskie będą ponadto nadal wykonywać zwykłe czynności administracyjne, które przypadają im w ramach międzynarodowego transportu lotniczego, ale na podstawie jednolicie stosowanych, wspólnych przepisów. |

Wybór instrumentów |

Proponowane instrumenty: umowa międzynarodowa. |

Inne instrumenty byłyby niewłaściwe z następujących względów. Stosunki zewnętrzne w dziedzinie lotnictwa można uregulować jedynie przez umowy międzynarodowe. |

4. Wpływ na budżet |

Wniosek nie ma wpływu finansowego na budżet Unii. |

2010/0164 (NLE)

Wniosek

Decyzja Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich Unii Europejskiej zebranych w Radzie

w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania eurośródziemnomorskiej umowy lotniczej między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony, a Jordańskim Królestwem Haszymidzkim z drugiej strony

RADA UNII EUROPEJSKIEJ I PRZEDSTAWICIELE RZĄDÓW PAŃSTW CZŁONKOWSKICH ZEBRANI W RADZIE,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a w szczególności jego art. 207 ust. 5 w powiązaniu z art. 218 ust. 2, 5 i 7,

a także mając na uwadze, co następuje:

1. W imieniu Unii Europejskiej i państw członkowskich Komisja wynegocjowała z Jordańskim Królestwem Haszymidzkim eurośródziemnomorską umowę lotniczą (zwaną dalej „umową) zgodnie z decyzją Rady upoważniającą Komisję do rozpoczęcia negocjacji.

2. Umowa została parafowana dnia 17 marca 2010 r.

3. Wynegocjowana przez Komisję umowa powinna zostać podpisana i być stosowana tymczasowo przez Unię i państwa członkowskie, z zastrzeżeniem możliwości jej zawarcia w terminie późniejszym.

4. Konieczne jest określenie procedur podejmowania, w stosownych przypadkach, decyzji dotyczących sposobu zaprzestania tymczasowego stosowania umowy. Konieczne jest także określenie właściwych procedur udziału Unii i państw członkowskich we wspólnym komitecie utworzonym na podstawie art. 21 umowy i w postępowaniach rozstrzygających spory przewidzianych w art. 22 umowy, jak również procedur dotyczących stosowania niektórych przepisów umowy dotyczących ochrony i bezpieczeństwa,

STANOWIĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1 (Podpisanie)

1. Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii Europejskiej podpisanie eurośródziemnomorskiej umowy lotniczej między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony, a Jordańskim Królestwem Haszymidzkim z drugiej strony, z zastrzeżeniem decyzji Rady dotyczącej zawarcia umowy. Tekst umowy dołączono do niniejszej decyzji.

2. Niniejszym upoważnia się Przewodniczącego Rady do wyznaczenia osoby lub osób upoważnionych do podpisania umowy w imieniu Unii, z zastrzeżeniem możliwości jej zawarcia.

Artykuł 2 (Tymczasowe stosowanie)

Do momentu wejścia w życie umowa jest stosowana tymczasowo przez Unię i państwa członkowskie, zgodnie z prawem krajowym, począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po (i) dacie ostatniej noty, którą strony wzajemnie notyfikowały zamknięcie procedur koniecznych do tymczasowego stosowania umowy lub (ii) dacie następującej w 12 miesięcy od daty podpisania umowy, w zależności od tego, która z tych dat będzie wcześniejsza.

Artykuł 3 (Wspólny komitet)

1. We wspólnym komitecie ustanowionym na mocy art. 21 umowy Unię Europejską i państwa członkowskie będą reprezentowali przedstawiciele Komisji Europejskiej i państw członkowskich.

2. Stanowisko Unii Europejskiej i jej państw członkowskich we wspólnym komitecie dotyczące kwestii wchodzących w zakres wyłącznych kompetencji UE, które nie wymagają przyjęcia decyzji mającej skutki prawne, ustalone zostanie przez Komisję Europejską i przekazane z wyprzedzeniem Radzie oraz państwom członkowskim.

3. Odnośnie do decyzji wspólnego komitetu dotyczące spraw wchodzących w zakres kompetencji UE, stanowisko Unii Europejskiej i jej państw członkowskich będzie przyjęte przez Radę stanowiącą kwalifikowaną większością głosów, na wniosek Komisji Europejskiej, chyba że mające zastosowanie procedury głosowania, określone w traktatach UE, stanowią inaczej.

4. Odnośnie do decyzji wspólnego komitetu dotyczące spraw wchodzących w zakres kompetencji państw członkowskich, stanowisko Unii Europejskiej i jej państw członkowskich będzie przyjęte przez Radę stanowiącą jednomyślnie, na wniosek Komisji Europejskiej lub państw członkowskich, chyba że w ciągu jednego miesiąca od przyjęcia stanowiska państwo członkowskie poinformowało Sekretariat Generalny Rady, że może zaakceptować decyzję wspólnego komitetu tylko w porozumieniu ze swoimi organami legislacyjnymi.

Artykuł 4 (Rozstrzyganie sporów)

1. Komisja reprezentuje Unię i państwa członkowskie w postępowaniach rozstrzygających spory, określonych w art. 22 umowy.

2. Decyzja w sprawie zawieszenia korzyści na podstawie art. 22 ust. 7 umowy jest podejmowana przez Radę na wniosek Komisji. Rada stanowi kwalifikowaną większością głosów.

3. Decyzje dotyczące wszystkich pozostałych właściwych działań podejmowanych na podstawie art. 22 umowy w sprawach wchodzących w zakres kompetencji Unii są podejmowane przez Komisję wspomaganą przez specjalny komitet złożony z przedstawicieli państw członkowskich wyznaczonych przez Radę.

Artykuł 5 (Informacje przekazywane Komisji)

1. Państwa członkowskie z wyprzedzeniem powiadamiają Komisję o wszelkich decyzjach dotyczących odmowy, cofnięcia, zawieszenia lub ograniczenia upoważnienia wydanego przewoźnikowi lotniczemu, które zamierzają podjąć na podstawie art. 3 i 4 umowy.

2. Państwa członkowskie niezwłocznie informują Komisję o wszelkich wnioskach lub powiadomieniach przekazanych lub otrzymanych przez nie na podstawie art. 13 umowy (bezpieczeństwo lotnicze).

3. Państwa członkowskie niezwłocznie informują Komisję o wszelkich wnioskach lub powiadomieniach przekazanych lub otrzymanych przez nie na podstawie art. 14 umowy (ochrona lotnictwa).

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

W imieniu Rady

Przewodniczący […]