52010PC0072




[pic] | KOMISJA EUROPEJSKA |

Bruksela, dnia 3.3.2010

KOM(2010) 72 wersja ostateczna

2010/0048 (APP)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE RADY

określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2007-2013

UZASADNIENIE

1. KONTEKST WNIOSKU

Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (zwany dalej „Traktatem”) stanowi, że przyjęte jednomyślnie rozporządzenie Rady określa wieloletnie ramy finansowe. Ramy finansowe „określają kwoty rocznych pułapów środków na zobowiązania z podziałem na kategorie wydatków oraz rocznego pułapu środków na płatności” i „zawierają wszelkie inne postanowienia wymagane dla prawidłowego prowadzenia rocznej procedury budżetowej” (art. 312).

Przyjmowanie wieloletnich ram finansowych oraz przepisów dotyczących współpracy międzyinstytucjonalnej oraz dyscypliny budżetowej jest praktyką zapoczątkowaną ponad 20 lat temu, kiedy w porozumieniu międzyinstytucjonalnym[1] określono pierwsze ramy finansowe. Praktyka ta wpłynęła na znaczną poprawę i uproszczenie corocznej procedury budżetowej oraz współpracy między instytucjami, a to doprowadziło do zwiększenia dyscypliny budżetowej.

W Traktacie uznano zatem znaczenie ram finansowych jako zasadniczego elementu ogółu przepisów dotyczących budżetu Unii Europejskiej i dzięki stosownym zapisom wprowadzono tę stosowaną z powodzeniem praktykę do systemu prawa Unii Europejskiej.

Obecne wieloletnie ramy finansowe na lata 2007-2013 zostały uzgodnione przez instytucje w maju 2006 r. i określone w porozumieniu międzyinstytucjonalnym sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami[2] (dalej zwanym „obecnym porozumieniem międzyinstytucjonalnym”).

Stosowne przepisy obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego należy skodyfikować w rozporządzeniu Rady określającym wieloletnie ramy finansowe (zwane dalej „rozporządzeniem w sprawie WRF”). Kodyfikacja ta stanowi dostosowanie przepisów obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego do wymogów Traktatu. Takie dostosowanie musi jednak uwzględniać zmianę rodzaju instrumentu prawnego: zamiast porozumienia międzyinstytucjonalnego będzie miało formę rozporządzenia.

Przeniesienie wszystkich przepisów obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego do rozporządzenia w sprawie WRF nie jest jednak możliwe ani wykonalne. Obecne porozumienie międzyinstytucjonalne składa się z przepisów dotyczących ram finansowych, instrumentów nieujętych w ramach finansowych, opracowania budżetu oraz współpracy międzyinstytucjonalnej i należytego zarządzania finansami. Niektóre przepisy obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego stały się nieaktualne w związku z wejściem w życie traktatu lizbońskiego, wiele z nich zostanie włączonych do rozporządzenia w sprawie WRF, a niektóre do rozporządzenia finansowego.

Przyjęcie nowego porozumienia międzyinstytucjonalnego i tak jest konieczne ze względu na przepisy, które nie znajdą się w żadnym z dwóch wyżej wymienionych rozporządzeń. Takie podejście ma uzasadnienie w Traktacie, w którym uznano znacznie dobrej współpracy międzyinstytucjonalnej i który (w art. 295) stanowi, że „Parlament Europejski, Rada i Komisja konsultują się wzajemnie oraz za wspólnym porozumieniem ustalają warunki współpracy. W tym celu mogą one, w poszanowaniu Traktatów, zawierać porozumienia międzyinstytucjonalne, które mogą mieć charakter wiążący.” Stanowi to potwierdzenie praktyki zawierania w porozumieniu międzyinstytucjonalnym przepisów dotyczących współpracy międzyinstytucjonalnej oraz zalecenie jej stosowania.

System instrumentów prawnych regulujących kwestie związane z budżetem UE uzupełnia rozporządzenie finansowe. Zgodnie z Traktatem rozporządzenie finansowe określa „w szczególności warunki uchwalania i wykonywania budżetu […].” Brzmienie tego zapisu nie uległo zmianie w porównaniu z traktatem z Nicei; zmieniono tylko procedurę przyjmowania na zwykłą procedurę ustawodawczą (tj. procedurę współdecyzji).

Biorąc pod uwagę wszystkie stosowne postanowienia i wymogi Traktatu, przeniesienie przepisów obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego do odpowiednich nowych instrumentów prawnych jest uzasadnione z następujących powodów:

1. Wiele spośród obecnych przepisów stało się nieaktualnych w związku z wejściem w życie traktatu lizbońskiego:

- przepisy związane z rozróżnieniem wydatków obowiązkowych i nieobowiązkowych oraz maksymalną stopą wzrostu; podobnie nieaktualna stała się klasyfikacja wydatków (obecnie zawarta w załączniku III do obecnego rozporządzenia międzyinstytucjonalnego);

- istotne części dotyczące współpracy międzyinstytucjonalnej w sektorze budżetowym stały się nieaktualne ze względu na zmiany w procedurze budżetowej wprowadzone traktatem lizbońskim (zniesienie drugiego czytania, wprowadzenie terminu 21 dni na opracowanie wspólnego projektu przez komitet pojednawczy, możliwość wprowadzenia przez Komisję zmian do projektu budżetu do etapu, w którym pracę rozpoczyna komitet pojednawczy itp.).

2. Punkty związane bezpośrednio z ramami finansowymi, tj. wszelkimi aspektami dotyczącymi corocznego dostosowania ram finansowych, zmiany ram finansowych, dostosowania ram finansowych w związku z rozszerzeniem, okresu obowiązywania ram finansowych oraz konsekwencji ich braku, a także określania w załączniku I pułapów według działów na każdy rok objęty ramami finansowymi, zostają włączone do rozporządzenia w sprawie WRF .

3. Niektóre z obecnych przepisów należy włączyć do rozporządzenia finansowego lub przepisów wykonawczych do tego rozporządzenia , a nie do rozporządzenia w sprawie WRF czy porozumienia międzyinstytucjonalnego (np. przepisy dotyczące sprawozdań finansowych należy skonsolidować w rozporządzeniu finansowym).

4. Pozostałe przepisy – głownie dotyczące kwestii związanych ze współpracą czysto międzyinstytucjonalną dostosowaną do wymogów Traktatu – zostają włączone do nowego porozumienia międzyinstytucjonalnego . Zapewnia to odpowiednią równowagę pomiędzy obydwoma organami władzy budżetowej oraz wystarczającą elastyczność w celu ustanowienia nowej procedury budżetowej przy spełnieniu wymogów Traktatu.

Celem zapewnienia integralności projekt rozporządzenia w sprawie WRF oraz porozumienie międzyinstytucjonalne o współpracy w sprawach budżetowych („nowe rozporządzenie międzyinstytucjonalne”) przedstawia się razem. Obydwa projekty wzajemnie się uzupełniają i powinny stanowić przedmiot negocjacji i uzgodnień jako jedna całość.

Niniejsze uzasadnienie dotyczy obydwu wniosków; wyjaśnia się w nim również, w jaki sposób tekst obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego przeniesiono do wspomnianych dwóch nowych instrumentów. Dla dopełnienia obrazu sytuacji wspomina się w nim również o przepisach obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego, które mają zostać włączone do rozporządzenia finansowego.

2. ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU

2.1. Rozporządzenie w sprawie wieloletnich ram finansowych

Artykuł 1

Brzmienie art. 1 stanowi powielenie pierwszego zdania w punkcie 9 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego. Zawiera on odniesienie do załącznika, który określa ramy finansowe. Ramy finansowe nie uległy zmianie i odpowiadają ramom finansowym w wersji zmienionej w związku z drugim etapem wdrażania europejskiego planu naprawy gospodarczej, przyjętej przez Radę i Parlament Europejski dnia 17 grudnia 2009 r.[3]. W motywie drugim wskazuje się wyraźnie, że do rozporządzenia włącza się wieloletnie ramy finansowe określone w obecnym porozumieniu międzyinstytucjonalnym.

Zdanie drugie w pkt 9 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego („Stanowią one [ramy finansowe] ramy odniesienia dla międzyinstytucjonalnej dyscypliny budżetowej.”) oraz pkt 10 stały się nieaktualne w związku z wejściem w życie Traktatu, który określa cel ram finansowych. Przepisy zawarte w pkt 11 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego zawarte są w motywie 3, 5 i 6.

Artykuł 2

Akapit pierwszy art. 2 powiela treść pkt 12 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego. Określa się w nim pułapy roczne i nakłada na instytucje obowiązek przestrzegania pułapów podczas procedury budżetowej zgodnie z postanowieniami Traktatu. Część pierwszą zdania drugiego w pkt 12 pomija się, ponieważ stała się nieaktualna. Nie ma konieczności określania specjalnych zasad w przypadkach wprowadzania zmian do rozporządzenia. Instytucje mają obowiązek przestrzegania pułapów obowiązujących w danym czasie.

W ustępie drugim wprowadza się możliwość przekroczenia pułapów w razie konieczności, jeżeli nastąpi uruchomienie instrumentów, które nie są ujęte w ramach finansowych. Kwotę rezerwy na pomoc nadzwyczajną oraz kwoty dostępne w ramach Funduszu Solidarności, Instrumentu Elastyczności oraz Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji są określone w pkt 25-28 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego. Nie są one ujęte w ramach finansowych i pozwalają w określonych okolicznościach zapewnić finansowanie poza pułapami określonymi w ramach finansowych, jeżeli będzie taka konieczność. Kwoty te zwiększają elastyczność ram finansowych, a o ich uruchomieniu decydują wspólnie obydwa organy władzy budżetowej.

Aby utrzymać obecny poziom elastyczności oraz role instytucji w uruchamianiu tych instrumentów, przepisy regulujące te instrumenty zamieszcza się w nowym porozumieniu międzyinstytucjonalnym. Pozwala to w najwyższym możliwym stopniu utrzymać dotychczasową praktykę.

Artykuł 3

Artykuł ten powiela treść pkt 15 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego z wyjątkiem odniesienia do zasad głosowania określonych w pkt 3 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego. Konieczne jest zapewnienie przestrzegania pułapów zasobów własnych dla każdego roku. Gdyby pułapy środków na płatności skutkowały stawką poboru zasobów własnych, która przekraczałaby pułap zasobów własnych, pułapy określone w ramach finansowych należy skorygować. Wprowadza się ponadto odniesienie do decyzji 2007/436/WE, Euratom, która określa pułapy zasobów własnych oraz środków na zobowiązania.

Artykuł 4

Artykuł ten powiela treść pkt 16 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego i określa zasady corocznych dostosowań technicznych ram finansowych. Termin „obydwa organy władzy budżetowej” zastępuje się w całym tekście określeniem „Parlament Europejski i Rada”.

Artykuł 5

Artykuł ten powiela treść pkt 17 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego. Brzmienie zostało nieznacznie dostosowane, tak by zastąpić odniesienie do obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego odniesieniem do okresu, w którym uzgodniono koperty finansowe na realizację polityki spójności. Dostosowanie kopert finansowych na realizację polityki spójności nastąpi w ramach dostosowania technicznego na rok 2011, które zostanie przedstawione w kwietniu 2010 r.

Artykuł 6

Brzmienie tego artykułu, który określa zasady dostosowań związanych z wykonaniem, odpowiada pkt 18 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego z wyjątkiem odniesienia do zasad głosowania określonych w pkt 3 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego.

Artykuł 7

Brzmienie tego artykułu, który określa zasady dostosowań związanych z nadmiernym deficytem budżetowym, powiela treść pkt 20 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego.

Artykuł 8

Brzmienie tego artykułu odpowiada pkt 21-23 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego.

Zmiany ram finansowych przyjmuje się zgodnie z tymi samymi zasadami, co samo rozporządzenie. Aby utrzymać obecny poziom elastyczności ram finansowych w odniesieniu do zmian poniżej progu 0,03 % DNB w ustępie 3 zapisano, że ramy finansowe można dostosować, jeżeli zaistnieje taka konieczność, o kwotę nieprzekraczającą progu 0,03 % w ramach corocznej procedury budżetowej. Nie stanowi to zmiany w stosunku do obecnej praktyki, zgodnie z którą decyzje w sprawie zmian poniżej wspomnianego progu podejmują wspólnie Parlament Europejski i Rada, przy czym w Radzie decyzja zapada większością kwalifikowaną.

Artykuł 9

Brzmienie tego artykułu, który określa zasady dostosowań w przypadku zmiany Traktatu, powiela treść pkt 4 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego.

Artykuł 10

Brzmienie tego artykułu, który określa zasady dostosowań w związku z rozszerzeniem, powiela treść pkt 29 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego z wyjątkiem odniesienia do zasad głosowania określonych w pkt 3 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego.

Artykuł 11

Artykuł 312 ust. 3 akapit drugi Traktatu stanowi, że „ramy finansowe zawierają wszelkie inne postanowienia wymagane dla prawidłowego prowadzenia rocznej procedury budżetowej.” Artykuł 11 określa ogólne zasady współpracy międzyinstytucjonalnej w procedurze budżetowej.

Szczegółowe zasady współpracy instytucji podczas procedury budżetowej zawarto w nowym porozumieniu międzyinstytucjonalnym w oparciu o art. 295 Traktatu, zapewniając w ten sposób niezbędną elastyczność nowej procedury budżetowej, która wykształci się w praktyce.

Artykuł 12

Finansowanie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa ma specjalną pozycję w procedurze budżetowej. Aby utrzymać obecną równowagą oraz ułatwić sprawny przebieg procedury budżetowej do rozporządzenia w sprawie WRF wprowadzono podstawowe zasady (kwota zapisana w jednym rozdziale budżetu pokrywająca rzeczywiste przewidywane potrzeby, brak środków zapisanych w rezerwie) oraz zapisano w nim kwotę uzgodnioną na finansowanie WPZiB (bez zmian).

Brzmienie odpowiada treści części akapitu drugiego oraz zdaniu pierwszemu w ostatnim akapicie pkt 42 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego. Wszystkie pozostałe przepisy z pkt 42 i 43 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego zamieszcza się w pkt 18 i 19 nowego porozumienia międzyinstytucjonalnego. Wysoki Przedstawiciel ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa jest odpowiedzialny za sporządzenie prognozy na potrzeby projektu budżetu w obszarze WPZiB. Treść została zmieniona, by odzwierciedlała przejęcie roli Rady lub prezydencji Rady uwzględnionej w obecnym porozumieniu międzyinstytucjonalnym przez Wysokiego Przedstawiciela.

Artykuł 13

Artykuł 13 odpowiada treści pkt 30 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego dotyczącego okresu obowiązywania ram finansowych oraz konsekwencji ich braku. Zachowano spoczywający na Komisji obowiązek przedstawienia nowych ram finansowych przed lipcem 2011 r. Brzmienie akapitu drugiego w pkt 30 zostało nieznacznie zmienione, tak by było zgodne z brzmieniem art. 312 ust. 4 Traktatu.

Artykuł 14

Ostatni artykuł rozporządzenia w sprawie WRF określa datę wejścia w życie rozporządzenia. Nowe porozumienie międzyinstytucjonalne powinno wejść w życie w tym samym dniu. Obydwa akty prawne obejmują lata 2007-2013. Lata poprzedzające wejście w życie rozporządzenia zostały uwzględnione, ponieważ wnioski dotyczą dostosowania obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego do wymogów nowego Traktatu.

2.2. Porozumienie międzyinstytucjonalne o współpracy w sprawach budżetowych

Projekt porozumienia międzyinstytucjonalnego o współpracy w sprawach budżetowych („nowe porozumienie międzyinstytucjonalne”) zawiera wszystkie przepisy Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami z dnia 7 maja 2006 r. („obecne porozumienie międzyinstytucjonalne”):

a) które nie są bezpośrednio związane z samymi ramami finansowymi i jako takie nie zostały uwzględnione w rozporządzeniu w sprawie WRF,

b) które nie stały się nieaktualne w związku z wejściem w życie Traktatu,

c) których nie proponuje się uwzględnić w rozporządzeniu finansowym.

Podstawowym założeniem jest utrzymanie w najwyższym możliwym stopniu zasad stosowanych obecnie, które okazały się skuteczne, oraz utrzymanie równowagi uprawnień i zaangażowania instytucji w procedurę budżetową.

Wprowadzenie – punkty 1-6 nowego porozumienia międzyinstytucjonalnego

Część wprowadzająca nowego porozumienia międzyinstytucjonalnego powiela brzmienie punktów 1-8 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego z wyjątkiem pkt 4, który został przeniesiony do rozporządzenia w sprawie WRF (art. 11) oraz pkt 7, który stał się nieaktualny.

W pkt 1 dodano odniesienie do art. 295 Traktatu jako podstawy prawnej porozumienia międzyinstytucjonalnego.

W pkt 3 zawarto odniesienie do rozporządzenia w sprawie WRF oraz rozporządzenia finansowego. Odniesienie do art. 272 ust. 9 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską stało się nieaktualne i zostało usunięte. Zasady głosowania w procedurach podejmowania decyzji określonych w porozumieniu międzyinstytucjonalnym utrzymano bez zmian (tj. kwalifikowana większość w Radzie oraz większość członków i trzy piąte oddanych głosów w Parlamencie Europejskim).

Strukturę porozumienia międzyinstytucjonalnego obejmującą trzy części zachowano i opisano w pkt 5. Część pierwsza obejmuje pewne przepisy uzupełniające do ram finansowych, a przede wszystkim przepisy w sprawie instrumentów nieobjętych zakresem ram finansowych. Część II, której towarzyszy załącznik, zawiera przepisy w sprawie współpracy międzyinstytucjonalnej dostosowane do nowej procedury budżetowej. Zawiera również zasady zapisywania kwot w aktach ustawodawczych, przepisy dotyczące finansowania WPZiB oraz porozumień w sprawie połowów. Część III zawiera wszystkie przepisy części III obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego, które zachowują ważność.

W pkt 6 określa się datę wejścia w życie nowego porozumienia międzyinstytucjonalnego, która będzie identyczna jak w przypadku rozporządzenia w sprawie WRF. Nowe porozumienie międzyinstytucjonalne zastąpi wówczas obecne porozumienie międzyinstytucjonalne.

Część I - przepisy dotyczące ram finansowych oraz instrumentów szczególnych nieujętych w ramach finansowych

A. Przepisy dotyczące ram finansowych

Punkt 7 nowego porozumienia międzyinstytucjonalnego powiela brzmienie ostatniego akapitu pkt 11 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego. Dotyczy on informacji na temat operacji nieujętych w budżecie (tj. Europejskiego Funduszu Rozwoju) oraz rozwoju kategorii zasobów własnych. Przepis ten nie jest bezpośrednio związany z ramami finansowymi i jako taki nie przystaje do rozporządzenia w sprawie WRF.

Zachowuje się praktykę przekazywania tego rodzaju informacji, ale wniosek przewiduje przekazywanie ich wraz z dokumentami towarzyszącymi projektowi budżetu, z którymi są one logicznie bardziej związane, a nie z dostosowaniem technicznym ram finansowych. Terminy przekazywania wspomnianych wyżej informacji pozostają praktycznie takie same (koniec kwietnia/ początek maja).

Punkt 8 nowego porozumienia międzyinstytucjonalnego dotyczy marginesów poniżej pułapów. Rozporządzenie w sprawie WRF określa pułapy dla wszystkich działów, których należy przestrzegać podczas corocznej procedury budżetowej zgodnie z wymogami Traktatu. Jednakże należy zachować praktykę mającą na celu zapewnienie w najwyższym możliwym zakresie dostatecznych marginesów poniżej pułapów. Stanowi ona element współpracy międzyinstytucjonalnej oraz dobrej woli instytucji w procedurze budżetowej i jako taka należy do porozumienia międzyinstytucjonalnego. Przepis ten zachowano bez zmian.

Punkt 9 nowego porozumienia międzyinstytucjonalnego stanowi powielenie treści pkt 19 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego dotyczącego aktualizacji prognoz dotyczących środków na płatności po 2013 r. Ponieważ również ten przypis nie ma bezpośredniego wpływu na obecne ramy finansowe, należy go zachować w nowym porozumieniu międzyinstytucjonalnym.

B. Przepisy dotyczące instrumentów szczególnych nieujętych w ramach finansowych

Przepisy dotyczące istniejących instrumentów nieujętych w ramach finansowych (rezerwa na pomoc nadzwyczajną, Fundusz Solidarności, Instrument Elastyczności oraz Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji) zostają zachowane w porozumieniu międzyinstytucjonalnym. Rozporządzenie w sprawie WRF przewiduje w art. 2 możliwość uruchomienia tych instrumentów w razie potrzeby poza pułapami określonymi w ramach finansowych.

Przepisy dotyczące celów instrumentów oraz kwot, a także ról instytucji w ich uruchomieniu (tj. wspólna decyzja instytucji zgodnie z zasadami głosowania określonymi w pkt 3) zostały zachowane w formie z obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego.

Proponowane rozdzielenie przepisów dotyczących instrumentów nieujętych w ramach finansowych ma celu utrzymanie obecnej praktyki. Jednakże sama praktyka sprawia, że niektóre przepisy dotyczące uruchomienia wspomnianych instrumentów stały się nieaktualne. Obecne porozumienie międzyinstytucjonalne przewiduje uruchomienie procedury rozmów trójstronnych za każdym razem, gdy Komisja wystąpi z wnioskiem o uruchomienie jednego z tych instrumentów. W istocie procedury rozmów trójstronnych często się unika, ponieważ obydwa organy władzy budżetowej są zazwyczaj w stanie zgodzić się na wniosek przedstawiony przez Komisję bez konieczności przystępowania do formalnych rozmów. Wniosek przewiduje zatem dostosowanie treści do rzeczywistej praktyki. Obowiązek uruchomienia procedury rozmów trójstronnych w przypadku każdego wniosku o uruchomienie środków z tych instrumentów zastępuje się obowiązkiem uruchomienia procedury rozmów trójstronnych wyłącznie w przypadku braku porozumienia.

W odniesieniu do Instrumentu Elastyczności proponuje się zmianę w kwestii przedkładania wniosku o uruchomienie środków z tego instrumentu. Obecne powiązanie z „instrumentami budżetowymi” oraz obowiązek przedkładania wniosku wraz z [wstępnym] projektem budżetu (zob. pkt 27 akapit czwarty obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego) są zbędne i mogą przynosić skutki przeciwne do zamierzonych (np. w przyszłości wniosek taki mógłby zostać przedłożony bezpośrednio podczas procedury pojednawczej). Uproszczenie brzmienia umożliwiłoby przedłożenie wniosku o wykorzystanie Instrumentu Elastyczności na etapie pracy komitetu pojednawczego, co mogłoby ułatwić znalezienie kompromisowego rozwiązania z punktu widzenia budżetu rocznego. Taka jest obecna praktyka.

Część II – Poprawa współpracy międzyinstytucjonalnej w trakcie procedury budżetowej

A. Procedura współpracy międzyinstytucjonalnej

Przepisy w sprawie współpracy międzyinstytucjonalnej zostały znacznie zmienione w celu dostosowania ich do nowej procedury budżetowej wprowadzonej Traktatem. W obecnym porozumieniu międzyinstytucjonalnym znajdują się one częściowo w samym tekście porozumienia a częściowo w załączniku II do tego porozumienia, natomiast obecnie występuje się o zamieszczenie wszystkich przepisów w sprawie współpracy międzyinstytucjonalnej w załączniku. Nowy załącznik zawiera przepisy dotyczące obecnej procedury, które zachowują ważność (np. brzmienie pkt 32 i 33 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego – przeniesione jako pkt 3-6 załącznika do nowego porozumienia międzyinstytucjonalnego), oraz wprowadza nowe zasady wymagane do sprawnego funkcjonowania nowej procedury budżetowej oraz komitetu pojednawczego. Opis zasad współpracy obejmuje również pragmatyczny harmonogram. Uwzględniono również przepisy dotyczące budżetów korygujących uzgodnione w deklaracji trzech instytucji z listopada 2009 r. w sprawie środków przejściowych. Nowy załącznik zastąpi zatem deklarację w sprawie środków przejściowych w odniesieniu do kalendarza pragmatycznego oraz budżetów korygujących.

B. Włączenie przepisów finansowych do aktów ustawodawczych

Przepisy zawarte w pkt 37 i 38 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego powiela się w pkt 15 i 16 nowego porozumienia międzyinstytucjonalnego bez żadnych zmian co do ich istoty. Jedyne zmiany polegają na zastąpieniu odniesienia do procedury współdecyzji odniesieniem do zwykłej procedury ustawodawczej oraz odniesienia do Traktatu WE odniesieniem do Traktatu o funkcjonowaniu UE.

C. Wydatki związane z porozumieniami w sprawie połowów

Występuje się o dostosowanie przepisów obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego dotyczących wydatków związanych z porozumieniami w sprawie połowów do nowych zasad budżetowych. Wnioskowana zmiana odzwierciedla te części obecnego tekstu, które są nadal aktualne, i dotyczy wyłącznie dobrej współpracy oraz informowania instytucji o zmianach. Zapisy w zmienionym brzmieniu wprowadza się do tekstu samego nowego porozumienia międzyinstytucjonalnego i zastępują one załącznik IV do obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego.

D. Finansowanie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa

W nowym porozumieniu międzyinstytucjonalnym (pkt 18 i 19) zachowuje się wszystkie przepisy pkt 42 i 43 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego (z wyjątkiem przepisów uwzględnionych w art. 12 rozporządzenia w sprawie WRF). Określenia „prezydencja Rady” lub „Rada” zastępuje się określeniem „Wysoki Przedstawiciel ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa”, a określenie „drugie czytanie w Radzie” określeniem „komitet pojednawczy”.

Część III – Należyte zarządzanie finansami UE

Ta część stanowi powielenie treści tej samej części obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego z wyjątkiem pkt 45 i 47, które stały się nieaktualne. Przepisy pkt 44 mają zostać włączone do rozporządzenia finansowego oraz odpowiednich aktów podstawowych dotyczących funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności.

A. Programowanie finansowe

Przepisy dotyczące programowania finansowego odpowiadają brzmieniu pkt 46 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego; jedyne dwie zmiany to usunięcie odniesienia do „wstępnego” projektu budżetu oraz zastąpienie odesłania do części D w załączniku II dotyczącego pułapów dla projektów pilotażowych oraz działań przygotowawczych odesłaniem do art. 32 przepisów wykonawczych do rozporządzenia finansowego.

B. Agencje i szkoły europejskie

Podczas gdy część pierwsza jest identyczna jak pkt 47 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego, proponuje się wprowadzenie w części drugiej przepisów uzgodnionych wspólnie przez trzy instytucje w dniu 12 listopada 2009 r. dotyczących stosowania tej procedury, tak aby zachować jeden zespół reguł w zakresie współpracy w kwestiach budżetowych w porozumieniu międzyinstytucjonalnym.

C. Nowe instrumenty finansowe

Przepisy dotyczące nowych instrumentów finansowych (pkt 49 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego) zostają przejęte, a jedyna zmiana polega na usunięciu odniesienia do „wstępnego” projektu budżetu.

2.3. Rozporządzenie finansowe

Niektóre z przepisów obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego już się znajdują w rozporządzeniu finansowym lub przepisach wykonawczych do tego rozporządzenia lub logicznie lepiej by do nich przystawały.

Dotyczy to następujących przepisów obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego:

- punkt 14 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego zostanie wprowadzony do rozporządzenia finansowego (nowy art. 47b), ponieważ dotyczy zarówno budżetu, jak i wieloletnich ram finansowych; nie wprowadza się go do rozporządzenia w sprawie WRF, ponieważ art. 310 TFUE przewiduje takie postanowienie dotyczące dyscypliny budżetowej w odniesieniu do wieloletnich ram finansowych; istotne jest zatem, by istniało takie samo powiązanie również z budżetem, tak jak miało to miejsce w przypadku obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego;

- przepisy dotyczące sprawozdań finansowych (pkt 39) znajdują się w art. 28 rozporządzenia finansowego oraz w art. 22 przepisów wykonawczych do tego rozporządzenia.

- część druga pkt 40 („obydwa organy władzy budżetowej zobowiązują się przestrzegać alokacji środków na zobowiązania, przewidzianych w stosownych aktach podstawowych dotyczących działań strukturalnych, rozwoju obszarów wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Rybołówstwa”) – zostanie wprowadzona do nowego art. 155a rozporządzenia finansowego (w części II – przepisy szczególne), który w szczególności dotyczy operacji strukturalnych, rozwoju obszarów wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Rybołówstwa;

- pułapy dla działań przygotowawczych oraz projektów pilotażowych zawarte obecnie w części D załącznika II do obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego nie zostaną zawarte w nowym porozumieniu międzyinstytucjonalnym, ponieważ już są określone w art. 32 przepisów wykonawczych do rozporządzenia finansowego.

- nowe postanowienia zawarte w art. 317 TFUE dotyczące obowiązków kontroli i audytu państw członkowskich w zakresie wykonania budżetu wraz z pkt 44 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego wymagają dogłębnej analizy i w związku z tym będą przedmiotem wniosku przy okazji przeglądu rozporządzenia finansowego dokonywanego co trzy lata;

- punkt 45 obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego określający zasady przeglądu rozporządzenia finansowego stał się nieaktualny; zasady przyjmowania rozporządzenia finansowego przewidziano w Traktacie.

2010/0048 (APP)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE RADY

określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2007-2013

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 312,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej[4],

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego[5],

stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Od 1988 r. wieloletnie ramy finansowe określano w porozumieniach międzyinstytucjonalnych, gdzie były również zamieszczane związane z nimi przepisy. Wieloletnie ramy finansowe na lata 2007-2013 określono w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami[6]. Uwzględniając tę praktykę w art. 312 Traktatu zawarto zapis, który stanowi, że wieloletnie ramy finansowe określa się w formie rozporządzenia. W związku z tym istnieje konieczność włączenia do rozporządzenia odpowiednich przepisów porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r.

(2) Istnieje również konieczność włączenia do tego rozporządzenia wieloletnich ram finansowych określonych w porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 17 maja 2006 r.

(3) Ramy finansowe powinny określać pułapy środków na zobowiązania i środków na płatności. Pułapy te powinny być zgodne z pułapem środków na zobowiązania i pułapem zasobów własnych, które są określone w decyzji Rady 2007/436/WE, Euratom z dnia 7 czerwca 2007 r. w sprawie systemu zasobów własnych Wspólnot Europejskich[7]. Kwoty wydatków ujętych w formie środków na zobowiązania należy określić na każdy rok w przedziale od 2007 do 2013 r. dla każdego działu lub poddziału. Całkowite roczne sumy wydatków należy także określić zarówno w formie środków na zobowiązania, jak i środków na płatności.

(4) Instrumenty szczególne, rezerwa na pomoc nadzwyczajną, Fundusz Solidarności, Instrument Elastyczności oraz Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji są niezbędne, by umożliwić Unii działanie w określonych nieprzewidzianych okolicznościach lub umożliwić finansowanie ściśle określonych wydatków, których nie można byłoby sfinansować w ramach pułapów dostępnych w ramach jednego z działów lub kilku działów, określonych w ramach finansowych. Należy w związku z tym przewidzieć możliwość zapisania w budżecie środków na zobowiązania poza pułapami określonymi w ramach finansowych wówczas, gdy istnieje konieczność wykorzystania instrumentów szczególnych.

(5) Ramy finansowe powinny być określone w cenach z 2004 r. Należy także określić zasady dotyczące dostosowań technicznych ram finansowych w celu przeliczenia pułapów i pozostających marginesów na ceny bieżące.

(6) Ramy finansowe nie powinny uwzględniać pozycji w budżecie finansowanych z dochodów przeznaczonych na określone cele w rozumieniu art. 18 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego[8].

(7) Pułapy środków na zobowiązania w dziale 1b „Spójność na rzecz wzrostu i zatrudnienia” oraz metodyka ustalania kopert finansowych dla poszczególnych krajów zostały ustalone przez Radę Europejską na jej posiedzeniu w dniach 15-16 grudnia 2005 r. Szacunkowe wartości produktu narodowego brutto (dalej „PKB”) stosowane przy ustalaniu kopert finansowych dla poszczególnych krajów były oparte na danych statystycznych opublikowanych w kwietniu 2005 r. zgodnie z pkt 41 ostatecznej propozycji prezydencji w sprawie perspektywy finansowej na lata 2007-2013, dołączonej do konkluzji Rady Europejskiej przyjętych na jej posiedzeniu w dniach 15-16 grudnia 2005 r. W pkt 42 dokumentu stwierdza się, że w 2010 r. konieczne będzie skorygowanie kopert finansowych, jeżeli rzeczywisty skumulowany wzrost PKB za lata 2007-2009 będzie się różnić od prognoz wykorzystanych w 2005 r. o więcej niż +/- 5%.

(8) Należy określić zasady na wypadek innych sytuacji, które mogą wymagać dostosowania ram finansowych. Dostosowania te mogą być związane z wykonaniem budżetu, nadmiernym deficytem budżetowym, zmianami Traktatu lub kolejnymi rundami rozszerzenia.

(9) Konieczne jest wprowadzenie przepisów umożliwiających zmiany ram finansowych w razie nieprzewidzianych okoliczności, w przypadku których nie można wyasygnować środków w ramach ustalonych pułapów określonych w ramach finansowych. W swoim wniosku o zmianę Komisja powinna przeanalizować możliwości realokacji w ramach działów lub między działami oraz ewentualnego zrównoważenia podniesienia pułapu dla jednego działu przez obniżenie pułapu dla innego działu. Elastyczność ram finansowych umożliwiającą działanie w nieprzewidzianych okolicznościach należy zapewnić poprzez wprowadzenie możliwości dostosowania ram finansowych podczas procedury budżetowej w ramach marginesu na nieprzewidziane wydatki o kwotę nieprzekraczającą 0,03 % dochodu narodowego brutto Unii.

(10) Konieczne jest wprowadzenie przepisów określających ogólne zasady współpracy międzyinstytucjonalnej w procedurze budżetowej.

(11) Aby ułatwić sprawny przebieg procedury budżetowej konieczne jest wprowadzenie przepisów określających podstawowe zasady budżetowania wydatków na wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa oraz całkowitą kwotę na okres objęty ramami finansowymi.

(12) Szczegółowe ustalenia dotyczące współpracy międzyinstytucjonalnej w procedurze budżetowej oraz przy budżetowaniu wydatków na wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa określa porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia […] 2010 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją o współpracy w sprawach budżetowych[9].

(13) Komisja powinna przestawić wniosek w sprawie nowych wieloletnich ram finansowych przed lipcem 2011 r., by umożliwić instytucjom przyjęcie go z wystarczającym wyprzedzeniem przed wejściem w życie nowych ram finansowych. Ramy finansowe określone w niniejszym rozporządzeniu powinny w dalszym ciągu mieć zastosowanie, jeżeli nowe ramy nie zostaną przyjęte przed końcem okresu obowiązywania ram finansowych określonego w niniejszym rozporządzeniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1 Wieloletnie ramy finansowe

Wieloletnie ramy finansowe na lata 2007-2013 (dalej zwane „ramami finansowymi”) określono w załączniku.

Artykuł 2 Zgodność z pułapami ram finansowych

1. Każda kwota bezwzględna określona w ramach finansowych stanowi roczny pułap wydatków w budżecie ogólnym Unii Europejskiej. Parlament Europejski, Rada i Komisja przestrzegą rocznych pułapów wydatków określonych w ramach finansowych podczas każdej procedury budżetowej oraz przy wykonywaniu budżetu na dany rok.

2. Środki na zobowiązania można zapisać w budżecie poza pułapami dla odpowiednich działów określonymi w ramach finansowych wówczas, gdy konieczne jest wykorzystanie zasobów dostępnych w ramach rezerwy na pomoc nadzwyczajną, Funduszu Solidarności, Instrumentu Elastyczności oraz Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2012/2002[10], rozporządzeniem (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady[11] oraz porozumieniem międzyinstytucjonalnym z dnia […] 2010 r.

Artykuł 3 Przestrzeganie pułapu zasobów własnych

1. W przypadku każdego roku w okresie objętym ramami finansowymi obowiązuje zasada, że wymagana całkowita kwota środków na płatności, po rocznym dostosowaniu i z uwzględnieniem wszelkich innych dostosowań i zmian, nie może skutkować taką stawką poboru zasobów własnych, która przekraczałby pułap zasobów własnych określony w decyzji 2007/436/WE, Euratom.

2. W razie konieczności pułapy określone w ramach finansowych obniża się, aby zapewnić przestrzeganie pułapu zasobów własnych określonego w decyzji 2007/436/WE, Euratom.

Artykuł 4 Dostosowania techniczne

1. Każdego roku Komisja, działając z wyprzedzeniem w stosunku do procedury budżetowej na rok n+1, dokonuje następujących dostosowań technicznych ram finansowych:

a) przeszacowania (według cen z roku n+1) pułapów oraz całkowitych kwot środków na zobowiązania i środków na płatności;

b) obliczenia marginesu dostępnego w ramach pułapu zasobów własnych określonego w decyzji 2007/436/WE, Euratom.

2. Komisja dokonuje dostosowań technicznych, o których mowa w ust. 1, na podstawie stałego deflatora w wysokości 2 % rocznie.

3. Wyniki dostosowań technicznych, o których mowa w ust. 1, i leżące u ich podstaw prognozy gospodarcze są przekazywane Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

4. W stosunku do danego roku nie można dokonywać żadnych dalszych dostosowań technicznych, ani w ciągu tego roku, ani na zasadzie ex post w latach kolejnych.

Artykuł 5 Dostosowania kopert finansowych na realizację polityki spójności

1. Jeżeli w ramach dostosowania technicznego dotyczącego roku 2011 zostanie stwierdzone, że skumulowany produkt krajowy brutto („PKB”) jakiegokolwiek państwa członkowskiego za lata 2007-2009 odbiegał o ponad +/- 5 % od skumulowanego PKB, który został oszacowany w 2005 r. przy ustalaniu kopert finansowych na realizację polityki spójności dla państw członkowskich na lata 2007-2013, Komisja dostosuje kwoty przydzielone takiemu państwu członkowskiemu na ten okres z funduszy na wspieranie spójności.

2. Całkowity wynik netto dostosowań, o których mowa w ust. 1, niezależnie od tego czy będzie on dodatni czy ujemny, nie może przekroczyć 3 mld EUR. Jeżeli wynik netto jest dodatni, całkowite dodatkowe zasoby ograniczone są do poziomu niepełnego wykorzystania środków w stosunku do pułapów dla poddziału 1b na lata 2007-2010.

Wymagane dostosowania zostają rozłożone równo na lata 2011-2013, a odpowiadające im pułapy określone w ramach finansowych zostają odpowiednio zmienione.

Artykuł 6Dostosowania związane z wykonaniem

Powiadamiając Parlament Europejski i Radę o wynikach dostosowań technicznych ram finansowych, Komisja przedstawia ewentualne wnioski w sprawie dostosowań całkowitej kwoty środków na płatności, jakie uzna za konieczne w świetle ich wykonania celem zapewnienia systematycznego postępu w odniesieniu do środków na zobowiązania. Decyzje w sprawie tych wniosków podejmuje się przed 1 maja roku n.

Artykuł 7Dostosowania związane z nadmiernym deficytem budżetowym

W przypadku zniesienia wstrzymania zobowiązań budżetowych dotyczących Funduszu Spójności w ramach procedury nadmiernego deficytu budżetowego Rada na wniosek Komisji i zgodnie z odnośnym aktem podstawowym podejmuje decyzję o przeniesieniu wstrzymanych zobowiązań na kolejne lata. Wstrzymane zobowiązania z roku n nie mogą być ponownie ujmowane w budżecie później niż w roku n+2.

Artykuł 8Zmiana ram finansowych

1. W przypadku wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności, na wniosek Komisji, ramy finansowe mogą zostać zmienione przy zachowaniu zgodności z pułapem zasobów własnych określonym w decyzji 2007/436/WE, Euratom.

2. Co do zasady, wniosek o zmianę, o której mowa w ust. 1, zostaje przedstawiony i przyjęty przed rozpoczęciem procedury budżetowej dla danego roku lub pierwszego roku w okresie, którego wniosek dotyczy.

3. W ramach procedury budżetowej Parlament Europejski i Radę mogą wspólnie przyjąć decyzję o każdym dostosowaniu ram finansowych o kwotę nieprzekraczającą 0,03 % dochodu narodowego brutto Unii w ramach marginesu na nieprzewidziane wydatki.

4. W każdym wniosku o zmianę ram finansowych należy zbadać możliwości realokacji wydatków pomiędzy programami wchodzącymi w zakres działu, którego dotyczy zmiana, ze szczególnym uwzględnieniem spodziewanego niepełnego wykorzystania środków. O ile jest to wykonalne, dąży się do utrzymania znaczącej kwoty, wyrażonej zarówno w wartościach bezwzględnych, jak i jako odsetek nowych planowanych wydatków, w zakresie istniejącego pułapu dla danego działu.

5. W każdym wniosku o zmianę ram finansowych należy przeanalizować możliwości zrównoważenia podniesienia pułapu dla jednego działu przez obniżenie pułapu dla innego działu.

6. W przypadku każdej zmiany należy zachowywać odpowiedni stosunek między zobowiązaniami i płatnościami.

Artykuł 9Dostosowanie ram finansowych w przypadku zmiany Traktatu

Jeżeli w okresie obowiązywania ram finansowych do Traktatu zostaną wprowadzone zmiany mające skutki dla budżetu, w ramach finansowych wprowadza się niezbędne dostosowania.

Artykuł 10Dostosowanie ram finansowych w przypadku rozszerzenia

W przypadku przystąpienia nowych państw członkowskich do Unii Europejskiej w okresie objętym ramami finansowymi, w ramach finansowych, na wniosek Komisji, zostaną wprowadzone dostosowania w celu uwzględnienia potrzeb w zakresie wydatków wynikających z negocjacji akcesyjnych.

Artykuł 11Współpraca międzyinstytucjonalna w procedurze budżetowej

Parlament Europejski, Rada i Komisja (zwane dalej „instytucjami”) podejmują wszelkie środki w celu ułatwienia przebiegu corocznej procedury budżetowej.

Instytucje współpracują ze sobą w dobrej wierze podczas całej procedury w celu uzgodnienia zajmowanych stanowisk. Instytucje współdziałają w ramach kontaktów na właściwym szczeblu międzyinstytucjonalnym, tak aby monitorować postępy prac i analizować stopień zbliżenia stanowisk na wszystkich etapach procedury.

Dbają one o to, aby ich odpowiednie harmonogramy prac były możliwie najszerszej koordynowane, tak aby procedura mogła zostać przeprowadzona w sposób spójny i sprzyjający zbliżeniu stanowisk, prowadzący do ostatecznego przyjęcia budżetu.

Rozmowy trójstronne mogą być organizowane na wszystkich etapach procedury oraz z udziałem przedstawicieli różnych szczebli, w zależności od charakteru przewidywanej debaty. Każda instytucja zgodnie ze swoim regulaminem wewnętrznym wyznacza swoich przedstawicieli na każde posiedzenie, określa swój mandat negocjacyjny oraz z odpowiednim wyprzedzeniem informuje pozostałe instytucje o ustaleniach dotyczących posiedzenia.

Artykuł 12 Finansowanie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa

Całkowita kwota wydatków operacyjnych na wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa (dalej „WPZiB”) zostanie zapisana w całości w jednym rozdziale budżetu, zatytułowanym WPZiB. Kwota ta obejmuje rzeczywiste przewidywane potrzeby oszacowane w ramach opracowania projektu budżetu na podstawie prognoz sporządzanych corocznie przez Wysokiego Przedstawiciela ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa i przy założeniu rozsądnego marginesu na działania nieprzewidziane. Żadnych środków nie można zapisać w rezerwie.

Na WPZiB w latach 2007-2013 dostępna jest kwota nie mniejsza niż 1 740 mln EUR.

Artykuł 13 Konsekwencje braku ram finansowych

Komisja przestawia wniosek w sprawie nowych wieloletnich ram finansowych przed 1 lipca 2011 r.

Jeżeli przed 31 grudnia 2013 r. nie zostanie przyjęte żadne rozporządzenie Rady określające nowe wieloletnie ramy finansowe, pułapy na ostatni rok objęty obecnymi ramami finansowymi oraz inne przepisy niniejszego rozporządzenia mają w dalszym ciągu zastosowanie do czasu przyjęcia rozporządzenia określającego nowe ramy finansowe.

W przypadku przystąpienia nowych państw członkowskich do Unii Europejskiej po 2013 r. i jeżeli zajdzie taka konieczność ramy finansowe o przedłużonym okresie obowiązywania dostosowuje się, aby uwzględnić wyniki negocjacji akcesyjnych.

Artykuł 14

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli

W imieniu Rady

Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

[pic]

[1] Porozumienie międzyinstytucjonalne w sprawie dyscypliny budżetowej i poprawy procedury budżetowej podpisane przez Parlament, Radę oraz Komisję w dniu 29 czerwca 1988 r. (Dz.U. L 185 z 15.7.1988, z. 33).

[2] Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1).

[3] Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 grudnia 2009 r. zmieniająca Porozumienie międzyinstytucjonalne w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami z dnia 17 maja 2006 r. w zakresie wieloletnich ram finansowych - finansowanie projektów w dziedzinie energetyki w kontekście europejskiego planu naprawy gospodarczej (Dz.U. L 347 z 24.12.2009, s. 26).

[4] Dz.U. C z [...], s. [...].

[5] Dz.U. C z [...], s. [...].

[6] Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.

[7] Dz.U. L 163 z 23.6.2007, s. 17.

[8] Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.

[9] Dz.U. C…

[10] Dz.U. L 311 z 14.11.2002, s. 3.

[11] Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1.