12.8.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

CE 236/105

A.

mając na uwadze, że w wyniku operacji wojskowej Izraela przeprowadzonej na wodach międzynarodowych w dniu 31 maja 2010 r. przeciw flotylli z pomocą humanitarną dla Strefy Gazy śmierć poniosło dziewięć osób cywilnych, a 38 osób cywilnych i siedmiu żołnierzy izraelskich odniosło obrażenia,

B.

mając na uwadze, że przejścia graniczne po obydwu stronach granicy ze Stefą Gazy są zamknięte od czerwca 2007 r. – po tym jak Hamas doszedł do władzy w Strefie Gazy za pomocą środków militarnych – zaś blokada przepływu ludności i towarów przyczyniła się do zwiększenia ubóstwa, sparaliżowała proces odbudowy i wywarła negatywny wpływ na gospodarkę strefy, przyczyniając się do powstania ogromnego czarnego rynku, kontrolowanego między innymi przez Hamas; mając na uwadze, że blokada ta nie przyczyniła się do oczekiwanego przez władze izraelskie uwolnienia Gilada Shalita, do czego wielokrotnie wzywał Parlament Europejski; mając na uwadze, że blokada ta nie spełniła celu politycznego polegającego na osłabieniu ekstremistów oraz – dotykając głównie najsłabsze grupy ludności – doprowadziła do nasilenia się radykalnych nastrojów,

C.

mając na uwadze, że według wcześniejszych oświadczeń organów Narodów Zjednoczonych blokada Strefy Gazy stanowi zbiorową karę niezgodną z przepisami międzynarodowego prawa humanitarnego,

D.

mając na uwadze, że 80 % ludności Strefy Gazy jest uzależnione od pomocy żywnościowej, ponad 60 % boryka się z niepewnością dostaw żywności, bezrobocie wynosi około 50 %, zaś warunki sanitarne i stan środowiska naturalnego uległy znacznemu pogorszeniu,

E.

mając na uwadze, że w pierwszym kwartale bieżącego roku do Strefy Gazy wjechało tylko 3 600 samochodów ciężarowych z pomocą żywnościową, zaś w pierwszym kwartale 2007 r. samochodów takich było 36 000, oraz że w Strefie Gazy dozwolonych jest tylko 81 produktów, podczas gdy Agencja ONZ ds. Pomocy Uchodźcom Palestyńskim na Bliskim Wschodzie (UNRWA) szacuje liczbę produktów potrzebnych na zaspokojenie podstawowych potrzeb humanitarnych na 6 000,

F.

mając na uwadze, że terytoria palestyńskie są największym wśród krajów trzecich odbiorcą pomocy świadczonej w ramach funduszy UE, a wsparcie to odegrało zasadniczą rolę w staraniach na rzecz zaradzenia katastrofie humanitarnej w Strefie Gazy; mając na uwadze, że UE wciąż udziela, w tym poprzez UNRWA, istotnej pomocy humanitarnej w Strefie Gazy,

G.

mając na uwadze, że rozwiązanie oparte na współistnieniu dwóch państw wciąż stanowi istotną podstawę trwałego pokoju pomiędzy Izraelczykami a Palestyńczykami i w związku z tym należy unikać wszelkich działań jednostronnych, które mogłyby zagrozić realizacji tego celu; mając na uwadze, że toczące się rozmowy mające na celu zbliżenie obu społeczności mogą doprowadzić do wznowienia bezpośrednich negocjacji pokojowych zmierzających do utworzenia niepodległego państwa palestyńskiego koegzystującego w atmosferze pokoju i bezpieczeństwa z państwem izraelskim,

H.

mając na uwadze, że Hamas wciąż nie zezwala na przetransportowanie ładunku humanitarnego flotylli do Strefy Gazy,

1.

składa kondolencje rodzinom ofiar;

2.

potępia przeprowadzony na wodach międzynarodowych atak na konwój, naruszający prawo międzynarodowe;

3.

wzywa do bezzwłocznego przeprowadzenia międzynarodowego dochodzenia w sprawie tego ataku oraz nalega na przestrzeganie zasad odpowiedzialności względnej i bezwzględnej, a także apeluje do wysokiej przedstawiciel/ wiceprzewodniczącej Komisji oraz do państw członkowskich UE o podjęcie działań gwarantujących, że podjęte zostaną wszelkie właściwe kroki w celu urzeczywistnienia tego wezwania;

4.

apeluje do Izraela, aby natychmiast zakończył blokadę Strefy Gazy, powodującą klęskę humanitarną i rosnącą radykalizację, co staje się źródłem niestabilności dla Izraela i całego regionu;

5.

domaga się natychmiastowego zaprzestania wszelkich ataków na Izrael i ostrzega, że osoby dokonujące takich ataków muszą ponieść pełną odpowiedzialność;

6.

wzywa wysoką przedstawiciel/ wiceprzewodniczącą Komisji oraz państwa członkowskie UE do podjęcia działań, by zagwarantować otwarcie na stałe wszystkich przejść granicznych do i ze Strefy Gazy, w tym portu w Strefie Gazy, przy zastosowaniu odpowiednich procedur międzynarodowego monitoringu odbioru końcowego, by umożliwić nieograniczony przepływ pomocy humanitarnej i towarów komercyjnych, niezbędnych w procesie rekonstrukcji i dla samowystarczalnej gospodarki, jak również przepływu gotówki i swobodnego przepływu osób;

7.

wzywa wysoką przedstawiciel/ wiceprzewodniczącą Komisji, aby natychmiast podjęła inicjatywę, przedkładając kwartetowi plan UE mający na celu zakończenie blokady Strefy Gazy i rozwianie obaw Izraela dotyczących bezpieczeństwa przez zagwarantowanie międzynarodowej kontroli przejść granicznych, w tym ponowną ocenę mandatu misji kontrolno-szkoleniowej UE na przejściu granicznym (EU BAM), ewentualnie z uwzględnieniem aspektu morskiego, oraz jej reaktywację, a także rozmieszczenie międzynarodowych sił marynarki wojennej w celu kontrolowania wybrzeża Strefy Gazy;

8.

przypomina, że nawet jeśli UE jest gotowa rozszerzyć zakres pomocy udzielanej Palestyńczykom, zobowiązanie to nie może pozostawać zobowiązaniem otwartym i podczas gdy pomocy humanitarnej należy nadal udzielać bezwarunkowo, nalega, aby UE wypełniła swoją polityczną powinność, osiągając wymierne wyniki zmierzające do utworzenia samodzielnego państwa palestyńskiego, odpowiadające znaczącej pomocy finansowej i gospodarczemu znaczeniu UE w tym regionie;

9.

wyraża poparcie dla rozmów między Izraelem a Autonomią Palestyńską, mających na celu zbliżenie, oraz podkreśla potrzebę ich kontynuowania, żeby wznowić rokowania bezpośrednie;

10.

jest przekonany, że należy pilnie i gruntownie przeformułować politykę UE na Bliskim Wschodzie, by przy zastosowaniu skutecznych narzędzi dyplomatycznych odegrać decydującą i spójną rolę polityczną w interesie pokoju i bezpieczeństwa w tym sąsiadującym z UE regionie, w którym UE ma żywotne interesy strategiczne; uważa, że powinno to objąć wszystkie strategie polityczne UE, w tym m.in. politykę handlu i politykę rozwoju;

11.

pozytywnie ocenia prace UNRWA, a świadom deficytu finansowego, z którym agencja ta zmierzy się na koniec bieżącego roku, wzywa międzynarodową wspólnotę udzielającą pomocy, żeby dotrzymała złożonych zobowiązań i dodatkowo zwiększyła swoje składki;

12.

zauważa, że ostatnie wydarzenia w bardzo negatywny sposób wpłynęły na stosunki Turcji z Izraelem; zachęca władze tureckie do skoncentrowania wysiłków dyplomatycznych i politycznych na łagodzeniu krytycznej sytuacji ludności palestyńskiej i przyczynianiu się do bliskowschodniego procesu pokojowego;

13.

z zadowoleniem przyjmuje niedawne otwarcie przez władze egipskie przejścia granicznego w Rafah;

14.

wzywa do natychmiastowego uwolnienia izraelskiego sierżanta Gilada Shalita, którego Hamas uprowadził na ziemi izraelskiej w dniu 25 czerwca 2006 r. i który jest przetrzymywany od tego czasu w odosobnieniu w Strefie Gazy;

15.

wzywa Radę, aby podjęła kroki na rzecz niezwłocznego zwołania Rady Stowarzyszeniowej UE-Izrael w celu omówienia bieżącej sytuacji;

16.

apeluje do Rady o poczynienie kroków w celu zwołania wspólnego komitetu UE i Autonomii Palestyńskiej;

17.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, sekretarzowi generalnemu ONZ, wysłannikowi kwartetu na Bliski Wschód, sekretarzowi generalnemu Ligi Państw Arabskich, rządowi Izraela, Knesetowi, przewodniczącemu Autonomii Palestyńskiej, Palestyńskiej Radzie Legislacyjnej, rządowi i parlamentowi Turcji oraz rządowi i parlamentowi Egiptu.