22.12.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

CE 349/30

A.

mając na uwadze, że strategia UE 2020 powinna służyć wzrostowi gospodarczemu i tworzeniu miejsc pracy, jako że spadek PKB o 4 %, zmniejszająca się produkcja przemysłowa oraz bezrobocie obejmujące w sumie 23 miliony kobiet i mężczyzn stanowi katastrofę w wymiarze ludzkim i gospodarczym,

B.

mając na uwadze, że wyniki strategii lizbońskiej były poniżej oczekiwań z powodu słabej struktury zarządzania, braku rozliczalności, wysoce złożonego celu i zbyt wielu dążeń, nadmiernie ambitnych założeń oraz braku jasności, poczucia kierunku i przejrzystości, a także mając na uwadze, że w związku z tym przyjmuje z zadowoleniem wniosek Komisji w sprawie strategii UE 2020 wraz z towarzyszącymi mu celami i ramami,

1.

uważa, że strategia UE 2020 musi stanowić skuteczną reakcję na kryzys gospodarczy i finansowy, dostarczając nowych ambicji i większej europejskiej spójności unijnemu procesowi naprawy gospodarczej poprzez mobilizację i koordynację krajowych i europejskich instrumentów;

2.

jako że zbyt wiele europejskich celów pozostało niezrealizowanych w ramach poprzedniej strategii lizbońskiej, przyjmuje z zadowoleniem decyzję Rady Europejskiej w sprawie określenia mniejszej liczby celów, a jednocześnie nadania im bardziej precyzyjnego, realistycznego i wymiernego charakteru;

3.

uważa, że trwałe, pełne i wysokiej jakości zatrudnienie tak mężczyzn jak kobiet jest istotnym celem UE, który może być osiągnięty tylko wówczas, gdy instytucje UE i państwa członkowskie wdrożą niezbędne reformy;

4.

zauważa, że bezrobocie jest kluczową kwestią w trwających dyskusjach w kontekście kryzysu; uważa, że aby w pełni rozwiązać kwestię wysokiego i rosnącego bezrobocia, UE musi wprowadzić w życie ambitną agendę społeczną, obejmującą wysiłki na rzecz promowania dłuższego i zdrowszego życia, zwalczania ubóstwa i wykluczenia społecznego, wspierania pracowników w łączeniu pracy z obowiązkami rodzinnymi, ograniczenia wczesnego kończenia edukacji, wspierania uczenia się przez całe życie, zwalczania dyskryminacji i uwzględniania aspektu płci, równouprawnienia oraz praw pracowników i dobrych warunków pracy; wzywa państwa członkowskie do zajęcia się kwestią bezrobocia poprzez tworzenie możliwości szkoleń i staży dla młodych ludzi oraz jednoczesną ich ochronę przed nieuczciwymi praktykami w zakresie zatrudnienia;

5.

podkreśla, że aby przeciwdziałać wysokiemu i rosnącemu bezrobociu, UE musi wprowadzić w życie ambitną agendę społeczną oraz silną strategię równouprawnienia i politykę integracji;

6.

uważa, że UE powinna stworzyć sprzyjające integracji i konkurencyjne rynki pracy poprzez restrukturyzację systemów zabezpieczenia społecznego i zapewnienie większej elastyczności pracodawcom w połączeniu z odpowiednimi krótkoterminowymi zasiłkami dla bezrobotnych i wsparciem dla ponownego zatrudnienia;

7.

wzywa UE do ułatwienia swobodnego przepływu wszystkich obywateli, w tym pracowników, profesjonalistów, przedsiębiorców, badaczy, studentów i emerytów;

8.

wzywa UE do zbadania wykonalności europejskich systemów umożliwiających łatwiejszą migrację wiedzy i zapobieżenie europejskiemu „drenażowi mózgów”, promowanie doskonałości oraz opracowanie sieci czołowych uniwersytetów na szczeblu międzynarodowym; uważa, że ustanowienie „piątej wolności” dotyczącej przepływu wiedzy powinno się do tego przyczynić;

9.

wyraża rozczarowanie faktem, że w pierwotnych wnioskach dotyczących strategii UE 2020 nie wspomniano o sektorze rolnictwa, mimo że może ono aktywnie przyczynić się do podniesienia głównych przyszłych wyzwań; jest przekonany, że przy odpowiednich ramach polityki i wystarczających zasobach budżetowych rolnictwo i leśnictwo mogą odegrać ważną rolę w ogólnej strategii europejskiej, której celem jest zapewnienie odbudowy gospodarczej i realizacja celów klimatycznych, a jednocześnie wkład w bezpieczeństwo w zakresie żywności na szczeblu UE i światowym, wzrost i tworzenie miejsc pracy;

10.

uważa, że strategia UE 2020 powinna stanowić ambitne, spójniejsze i zorientowane na cele podejście do kryzysu gospodarczego, zapewniając większą spójność pokrywających się strategii – jak strategia na rzecz zrównoważonego rozwoju i pakt stabilności i wzrostu, tak aby pomóc w zbudowaniu sprawiedliwej, trwałej i prosperującej Europy;

11.

jest zdania, że strategia lizbońska poniosła porażkę z powodu braku zaangażowania oraz odpowiedzialności państw członkowskich w odniesieniu do realizacji uzgodnionych planów działania, a także z powodu braku skutecznych zachęt i wiążących instrumentów na szczeblu UE;

12.

nalega na Radę Europejską, aby porzuciła „otwartą metodę koordynacji” opartą na „wymianie najlepszych praktyk” i „wzajemnej presji” w obszarze polityki gospodarczej; zachęca Komisję do wykorzystania wszystkich dostępnych postanowień Traktatu z Lizbony, takich jak art. 121, 122, 136, 172, 173 oraz 194, w celu koordynowania reform gospodarczych i planów działania państw członkowskich;

13.

podkreśla, że Komisja powinna sporządzić dokładną listę przeszkód oraz zaproponować działania w obszarze głównych utrudnień w perspektywie urzeczywistnienia rynku wewnętrznego;

14.

zwraca się do Komisji, przestrzegając jednocześnie zasady pomocniczości, aby przedstawiła nowe środki, takie jak rozporządzenia i dyrektywy, a także ewentualne sankcje wobec państw członkowskich, które nie wdrażają strategii UE 2020, i zachęty dla państw, które to czynią;

15.

przypomina, że zarówno Komisja, jak i Rada Europejska podkreśliły kluczową rolę Parlamentu w strategii UE 2020, a zatem powinny przestrzegać jego uprawnień, przedstawiając mu coroczne zalecenia polityczne, zanim zapadnie decyzja Rady Europejskiej; wzywa Radę i Komisję do uznania kluczowej roli Parlamentu we wdrażaniu strategii 2020; jest zdania, że należy opracować porozumienie międzyinstytucjonalne w celu usystematyzowania i sformalizowania dalszych demokratycznych i skutecznych działań, które powinny obejmować zobowiązanie Rady do niezatwierdzania zmian w strategii w nadchodzących latach bez wcześniejszego formalnego skonsultowania się z Parlamentem;

16.

podkreśla konieczność lepszej współpracy z parlamentami państw członkowskich i społeczeństwem obywatelskim; jest zdania, że za sprawą zaangażowania większej liczby podmiotów wzrośnie nacisk na skuteczność krajowych administracji;

17.

jest zdania, że państwa członkowskie powinny opracować w ścisłej współpracy z Komisją krajowe plany działania określające maksymalne i minimalne wartości dotyczące niektórych makroekonomicznych aspektów swoich gospodarek;

18.

odnotowuje, że wdrożenie budżetu UE przez Komisję i państwa członkowskie spotkało się z krytyką Europejskiego Trybunału Obrachunkowego; jest zdania, że ponieważ państwa członkowskie samodzielnie zarządzają 80 % budżetu UE, Komisja powinna wywrzeć na nie większą presję, aby wzięły odpowiedzialność za prawidłowe wydawanie tych funduszy, i rozważyć kary finansowe, gdyby państwa członkowskie odmawiały współpracy;

19.

uważa, że państwa członkowskie powinny wskazać, w jaki sposób wykorzystały fundusze UE na realizację różnych celów UE 2020, oraz że finansowanie z UE powinno być uwarunkowane wynikami i zgodnością z celami strategii UE 2020;

20.

podkreśla, że konsolidacja budżetu i polityka gospodarcza muszą być ściśle skoordynowane w celu zwiększenia wzrostu, tworzenia miejsc pracy oraz zapewnienia stabilności euro w przyszłości; jest zdania, że państwa członkowskie muszą przestrzegać kryteriów europejskiego paktu stabilności i wzrostu, zachowując równowagę między ograniczeniem krajowych deficytów, inwestycjami i potrzebami socjalnymi;

21.

uważa, że niemożność dostosowania się szeregu państw członkowskich strefy euro do paktu stabilności i wzrostu wskazuje na potrzebę wzmocnienia koordynacji gospodarczej między krajami Unii Gospodarczej i Walutowej; uważa, że problemy w strefie euro wymagają europejskiego rozwiązania, i uważa za niefortunny fakt, że nie istnieją mechanizmy gwarantujące stabilność euro;

22.

zauważa, że ataki spekulacyjne na kraje stojące przed trudnościami gospodarczymi jeszcze pogłębiają ich problemy gospodarcze i sprawiają, że pożyczanie przez nie pieniędzy jest bardzo drogie;

23.

podkreśla konieczność powołania europejskiego organu nadzoru, zapewniającego skuteczną kontrolę nad nadzorem mikro- i makrozarządzania ostrożnościowego i zapobiegającego w ten sposób przyszłym kryzysom; podkreśla konieczność ustanowienia skutecznego europejskiego systemu bankowego zdolnego do finansowania realnej gospodarki i gwarantującego, że Europa pozostanie jednym z głównych ośrodków finansowych i jedną z czołowych gospodarek na świecie; podkreśla, że nadzór nie może pozostać jedynie w gestii państw członkowskich, ponieważ rynki są międzynarodowe, a instytucje finansowe działają ponad granicami;

24.

zauważa, że jednolity rynek znacząco przyczynia się do europejskiego dobrobytu, i przyjmuje z zadowoleniem powierzenie Mario Montiemu misji zaproponowania nowych i zrównoważonych pomysłów w celu pobudzenia wspólnego rynku europejskiego; jako że rynek wewnętrzny jest kluczową dziedziną strategii UE 2020, jest zdania, że Rada i Komisja powinny przedstawić wnioski w celu urzeczywistnienia rynku wewnętrznego;

25.

zauważa, że niektóre rządy praktykują protekcjonizm gospodarczy, co grozi zniweczeniem 50 lat integracji gospodarczej i solidarności;

26.

przypomina państwom członkowskim, że mogą wykorzystać metodę ściślejszej współpracy w dziedzinach, w których negocjacje utknęły w martwym punkcie;

27.

jest zdania, że urzeczywistnienie wewnętrznego rynku energii jest kluczowe dla zapewnienia wzrostu gospodarczego, integracji energii odnawialnych i bezpieczeństwa dostaw; jest zdania, że trwałe, niskoemisyjne źródła energii powinny stanowić znaczną część koszyka energetycznego UE;

28.

uważa, że europejski przemysł powinien zrobić użytek ze swej czołowej roli w technologiach związanych ze zrównoważoną gospodarką i z zieloną mobilnością, wykorzystując swój potencjał eksportu; jest zdania, że jednocześnie ograniczyłoby to zależność od zasobów i ułatwiłoby zgodność z niezbędnymi celami 20-20-20 w zakresie zmian klimatu; podkreśla jednak, że gospodarka UE potrzebuje w tym celu wystarczających surowców na potrzeby przemysłu high-tech;

29.

uważa, że Komisja powinna była położyć większy nacisk na promowanie i wspieranie małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), ponieważ w tym sektorze powstaje najwięcej miejsc pracy, a związane z nim innowacje i postęp technologiczny odgrywają kluczową rolę w ożywieniu naszej gospodarki; jest zdania, że potrzeba więcej wniosków w celu ograniczenia biurokracji i promowania innowacyjnych pomysłów;

30.

podkreśla, że program „Small Business Act” stanowi pierwszy krok, ale należy go kontynuować w ambitniejszy sposób; jest zdania, że należy nadać priorytet przepisom przyjaznym dla MŚP, promując przedsiębiorczość i łatwiejszy dostęp do finansowania;

31.

podkreśla, że w celu zapewnienia powodzenia strategii 2020 powinna się ona koncentrować na promowaniu MŚP i zatrudnienia nie tylko w handlu i usługach, ale również w przemyśle i rolnictwie, ponieważ sektory te mają podstawowe znaczenie dla naszej przyszłej gospodarki;

32.

jest zdania, że starzenie się ludności Europy wymaga strategii w zakresie uczenia się przez całe życie oraz większej elastyczności w kwestii wieku emerytalnego (jeżeli optują za tym pracownicy), tak aby utrzymać wystarczającą liczbę osób aktywnych zawodowo na rynku pracy i zwiększyć ich włączenie społeczne; jest zdania, że często zaniedbuje się potencjał zatrudnienia osób starszych i pracowników niepełnosprawnych, i oczekuje wniosków ukierunkowanych na zwiększenie ich potencjału; ponadto wzywa Komisję do przedstawienia strategii walki z bezrobociem wśród młodzieży;

33.

uważa, że obecny budżet niewystarczająco odzwierciedla potrzeby finansowe związane z podjęciem wyzwań XXI wieku; wzywa Komisję do przedstawienia ambitnego wniosku, aby sprawić, że strategia UE 2020 odniesie sukces;

34.

wzywa Komisję do utrzymania w nowej strategii celu wydatkowania 3 % PKB na rzecz badań i rozwoju, jak określono w strategii lizbońskiej, zarówno w odniesieniu do budżetu UE, jak i budżetów krajowych; zwraca się do Komisji o przedstawienie wniosku w celu podniesienia wydajności europejskich badań poprzez usprawnienie obecnych struktur, ograniczenie biurokracji oraz stworzenie klimatu do inwestycji, który będzie bardziej przyjazny badaniom i innowacjom, zarówno w sektorze publicznym, jak i prywatnym; jest zdania, że dla uzyskania funkcjonującego trójkąta wiedzy istotna jest poprawa edukacji oraz lepsze zorganizowanie i zwiększenie skuteczności systemów innowacji, a jednocześnie wspieranie kluczowych technologii wspomagających; wzywa państwa członkowskie do lepszego wykorzystania potencjalnej synergii pomiędzy funduszami polityki spójności i funduszami na rzecz badań i rozwoju;

35.

uważa, że Europejski Bank Inwestycyjny i Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju powinny odgrywać większą rolę we wspieraniu inwestycji infrastrukturalnych, zielonych technologii, innowacji i MŚP;

36.

podkreśla, że innowacje zaczynają się od lepszej edukacji, i wzywa Komisję do promowania nowych partnerstw pomiędzy przedsiębiorstwami, nauką i badaniami akademickimi;

37.

domaga się szerokiego podejścia do przyszłej polityki innowacji UE; jest zdania, że kluczowe technologie wspomagające powinny otrzymać odpowiednie finansowanie, tak aby Europa stała się światowym liderem w tych dziedzinach;

38.

uważa, że sektor transportu jest ważnym elementem realizacji celu trwałego wzrostu przewidzianego w strategii 2020, oraz że sektor ten przyczynia się w ogromnym zakresie do wzrostu gospodarczego wymaganego do wdrożenia strategii UE 2020; uważa, że mieszanka różnych środków, takich jak koszyk energetyczny, środki w zakresie kształtowania cen oraz realistyczne podejście do internalizacji kosztów zewnętrznych, jest w tym kontekście istotna oraz że środkom tym powinny towarzyszyć jaśniejsze i bardziej realistyczne cele, które należy poddawać regularnym przeglądom;

39.

przypomina, że spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna jest podstawą europejskiego projektu, któremu obecnie zagrażają skutki kryzysu gospodarczego; jest zdania, że strategia 2020 stanowi historyczną szansę zachowania i wzmocnienia europejskiej spójności, przede wszystkim poprzez przejrzystą, uproszczoną i inteligentną politykę spójności, chronioną przed ponowną nacjonalizacją, oraz poprzez długoterminowy plan finansowy dotyczący sieci transeuropejskich, energii oraz wolnego i równego dostępu do TIK i łączy szerokopasmowych, tak aby umożliwić ludziom, zwłaszcza młodym, łatwe korzystanie z nowoczesnych technologii komunikacji, przy jednoczesnym samokrytycznym podejściu;

40.

uważa politykę przemysłową za bardzo ważną dla ułatwienia przejścia na gospodarkę zrównoważoną; jest zdania, że UE powinna promować innowacje w celu rozwinięcia przyjaznych dla środowiska metod produkcji oraz, w razie konieczności, dopuszczać czasowe stosowanie rekompensat dla coraz bardziej ekologicznego europejskiego przemysłu w kontekście rynków światowych;

41.

uważa, że UE powinna zająć się istotnymi projektami gospodarczymi, takimi jak prawdziwie europejska sieć energetyczna, sfinalizowanie projektu Galileo i powszechne stosowanie technologii przyjaznej dla środowiska, łącznie z systematyczną odbudową zasobów lokalowych UE, e-zdrowiem oraz staraniami na rzecz poprawy i modernizacji infrastruktury TIK;

42.

podkreśla, że traktuje niniejszą rezolucję jako pierwszy krok, i przedstawi bardziej szczegółową rezolucję w sprawie wąskich gardeł, problemów i flagowych projektów przed czerwcowym szczytem;

43.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie Europejskiej i Komisji.