14.2.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 37/24

Duńska procedura przyznawania ograniczonych lotniczych praw przewozowych

(2009/C 37/07)

Zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 847/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie negocjacji i wykonania umów dotyczących usług lotniczych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi Komisja Europejska publikuje poniższą procedurę krajową dotyczącą rozdziału między kwalifikujących się wspólnotowych przewoźników lotniczych praw przewozowych, w przypadkach gdy ograniczają je umowy o przewozach lotniczych z państwami trzecimi.

Dania — Ministerstwo Transportu

luty 2008 r.

Wytyczne dotyczące przyznawania ograniczonych lotniczych praw przewozowych

1.

Niniejsze wytyczne sporządzono w oparciu o rozporządzenie (WE) nr 847/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie negocjacji i wykonania umów dotyczących usług lotniczych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi. Należy je stosować w przypadkach, gdy więcej niż jeden przewoźnik lotniczy chce korzystać z duńskich praw przewozowych, ograniczonych zgodnie z umową dwustronną zawartą przez Danię z krajem trzecim, a także w przypadkach, w których prawa te nie mają zakresu umożliwiającego spełnienie oczekiwań wszystkich zainteresowanych stron odnośnie do wykonywania przewozów lotniczych zgodnie z umową. Wytyczne należy również stosować w przypadku, gdy zgodnie z obowiązującą umową można wybrać (wskazać) tylko jednego przewoźnika lotniczego, podczas gdy wyborem takim jest zainteresowana większa liczba przewoźników.

2.

W przypadku gdy ograniczone prawa przewozowe przysługują wspólnie państwom skandynawskim (Danii, Norwegii i Szwecji), wnioski powinny być rozpatrywane zgodnie z niniejszymi wytycznymi, o ile dana trasa rozpoczyna lub kończy się w Danii. Niemniej jednak w takich przypadkach należy konsultować się z właściwymi organami Norwegii i Szwecji.

3.

Do celów niniejszych wytycznych „przewoźnik lotniczy” oznacza przewoźnika lotniczego, który posiada siedzibę statutową w Szwecji i ważną koncesję wydaną zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2407/92

4.

Informacje o prawach przewozowych w związku z zawartymi przez Danię dwustronnymi umowami o przewozach lotniczych, o przyznaniu takich praw przewozowych zgodnie z niniejszymi wytycznymi oraz o planowanych negocjacjach dotyczących przewozów lotniczych są dostępne w Ministerstwie Transportu i są publikowane na jego stronie internetowej (www.trm.dk).

5.

Wnioski o przyznanie praw przewozowych zgodnie z niniejszymi wytycznymi są rozpatrywane przez Ministerstwo Transportu, a decyzje o ich przyznaniu są publikowane.

6.

Przewoźnik lotniczy, który zamierza korzystać z ograniczonych praw przewozowych, powinien złożyć w tym celu pisemny wniosek do Ministerstwa Transportu. Wnioski należy sporządzać w języku duńskim lub angielskim. Powinny one zawierać następujące informacje:

a)

kopię koncesji przewoźnika lotniczego, jeśli koncesja nie została wystawiona przez władze szwedzkie;

b)

opis planowanych przewozów lotniczych (np. typ statku powietrznego, przynależność państwową oraz znaki rejestracyjne, rozkład lotów, trasa lotów, dni wykonywania lotów);

c)

dane o rodzaju ewentualnego najmu (tzw. „leasing mokry” lub „leasing suchy” ) statków powietrznych, które przewidziano do eksploatacji;

d)

dane o ewentualnej współpracy z innym przewoźnikami lotniczymi i jej rodzaj oraz zakres;

e)

planowaną datę uruchomienia przewozów lotniczych;

f)

rodzaj przewozu (np. pasażerski lub towarowy);

g)

ewentualne przesiadki;

h)

planowaną politykę cenową dotyczącą przewozów.

Ministerstwo może zwrócić się do wnioskodawcy o uzupełnienie wniosku o dodatkowe dane.

Ministerstwo informuje właściwe organy Norwegii i Szwecji o otrzymanych wnioskach.

7.

Wnioski należy rozpatrywać w sposób przejrzysty i niedyskryminujący. W procedurze kładzie się szczególny nacisk na przewozy, które:

—

są jak najbardziej korzystne dla konsumentów,

—

sprzyjają jak najbardziej skutecznej konkurencji między wspólnotowymi przewoźnikami lotniczymi,

—

stanowią przewozy lotnicze obejmujące wszystkie kategorie przewozu, na które jest publiczne zapotrzebowanie, za jak najniższą, możliwą do przyjęcia, cenę,

—

promują prawidłowy rozwój wspólnotowego lotnictwa, handlu, turystyki i/lub

—

realizują ogólne cele polityki transportowej, np. w odniesieniu do rozwoju regionalnego.

8.

W trakcie rozpatrywania wniosków należy uwzględnić w szczególności:

—

jakie przewozy są oferowane,

—

częstotliwość wykonywania lotów,

—

rodzaj statków powietrznych i liczbę miejsc,

—

czy chodzi o przewozy bezpośrednie lub międzylądowaniem,

—

datę uruchomienia przewozów lotniczych,

—

rozkład lotów w ciągu roku,

—

rodzaj przewozów (np. pasażerskie lub towarowe),

—

dostępność usług dla klientów (rezerwacja i zakup biletów),

—

możliwości przesiadek,

—

ceny,

—

oddziaływanie na środowisko.

Ministerstwo może również uwzględnić inne okoliczności, jeśli zostaną one podane wnioskodawcom do wiadomości przed podjęciem decyzji.

9.

W trakcie rozpatrywania wniosków należy również wziąć pod uwagę konieczność zapewnienia ciągłości przewozów lotniczych.

10.

Decyzje o przyznaniu praw przewozowych zgodnie z niniejszymi wytycznymi należy uzasadnić.

11.

Przyznane prawa przewozowe nie mogą być przenoszone bez specjalnego zezwolenia.

12.

Przewoźnik lotniczy, który otrzymał zezwolenie na korzystanie z praw przewozowych zgodnie z niniejszymi wytycznymi, uruchamia przedmiotowy przewóz w ciągu dwóch najbliższych sezonów lotniczych. W przeciwnym wypadku zezwolenie traci ważność.

13.

Udzielone zezwolenie traci ważność również w przypadku gdy:

a)

przewozy zostają przerwane i nie zostają wznowione w ciągu sześciu miesięcy, o ile przerwa nie jest zależna od okoliczności, na które właściciel zezwolenia nie miał wpływu;

b)

właściciel zezwolenia powiadamia Ministerstwo Transportu, iż nie ma zamiaru dłużej korzystać z zezwolenia.

14.

Ministerstwo może całkowicie lub częściowo cofnąć zezwolenie w przypadku gdy:

a)

przewozy nie odbywają się zgodnie z warunkami określonymi w zezwoleniu lub z postanowieniami zawartymi w umowie dwustronnej, stanowiącej podstawę prawną tych przewozów;

b)

właściciel zezwolenia nie przestrzega obowiązujących przepisów dotyczących transportu lotniczego lub

c)

istnieją dodatkowe szczególnie uzasadnione powody.

15.

W przypadku, gdy zezwolenie traci ważność lub zostaje cofnięte zgodnie z niniejszymi wytycznymi, Ministerstwo Transportu może ponownie rozpatrzyć kwestię zezwolenia.

16.

Niniejsze wytyczne nie mają wpływu na obowiązujące prawa przewozowe, wykorzystywane efektywnie w danym momencie i w sposób zgodny z prawem wspólnotowym oraz z ustawodawstwem krajowym w zakresie konkurencji.