Wniosek decyzja Rady dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, protokołu dodatkowego do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem /* COM/2009/0436 końcowy - CNS 2009/0120 */
[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH | Bruksela, dnia 27.8.2009 KOM(2009) 436 wersja ostateczna 2009/0120 (CNS) Wniosek DECYZJA RADY dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, protokołu dodatkowego do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem UZASADNIENIE 1. Wspólnota Europejska jest stroną regionalnych umów w sprawie zanieczyszczenia wód morskich takich jak umowa z Bonn, konwencja barcelońska i konwencja helsińska, które ułatwiają państwom członkowskim wzajemną współpracę i pomoc w tej dziedzinie na Morzu Północnym, Morzu Śródziemnym i Morzu Bałtyckim. Po katastrofie tankowca Aragon w 1990 r., która doprowadziła do dużego wycieku ropy u wybrzeży Madery, Portugalia przedstawiła inicjatywę dotyczącą Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem (umowa lizbońska), która stworzyła mechanizm zapewniający współpracę pomiędzy umawiającymi się stronami w razie wypadku powodującego zanieczyszczenie oraz zobowiązała strony do stworzenia i wdrożenia własnych struktur oraz planów służących ochronie przed skutkami takich wypadków. Umowa ta ma zastosowanie do północno-wschodniej części Oceanu Atlantyckiego, wyznaczonej przez zewnętrzne granice wyłącznej strefy ekonomicznej każdego umawiającego się państwa oraz przez granice wskazane w innych umowach regionalnych takich jak Umowa o współpracy w zakresie przeciwdziałania zanieczyszczeniu Morza Północnego olejami i innymi substancjami szkodliwymi (umowa z Bonn) oraz Konwencja o ochronie Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem (konwencja barcelońska). 2. Umowa lizbońska została podpisana w dniu 17 października 1990 r. przez Portugalię, Hiszpanię, Francję, Maroko i Wspólnotę Europejską. Ratyfikowały ją Portugalia, Francja i Wspólnota Europejska, ale nie doszło do ratyfikacji przez Hiszpanię i Maroko, z uwagi na spór polityczny dotyczący granic w Saharze Zachodniej spowodowany brzmieniem art. 3 lit. c) w sprawie zasięgu geograficznego tej umowy: „na południe do południowej granicy wód podlegających władzy lub jurysdykcji Królestwa Marokańskiego”. 3. Po osiągnięciu porozumienia w sprawie protokołu dodatkowego zmieniającego art. 3 lit. c) umowy lizbońskiej protokół ten został podpisany przez Portugalię, Hiszpanię, Francję i Maroko w dniu 20 maja 2008 r. w Lizbonie. Do podpisania protokołu wraz z innymi umawiającymi się stronami została również wezwana Wspólnota. Decyzja Rady dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, protokołu dodatkowego do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem została przyjęta dnia 12 grudnia 2008 r. Protokół dodatkowy został podpisany wspólnie, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, przez prezydencję czeską i szefa przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Portugalii dnia 25 marca 2009 r. 4. Komisja powinna zatem zawrzeć protokół dodatkowy do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem. 2009/0120 (CNS) Wniosek DECYZJA RADY dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, protokołu dodatkowego do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 175 ust. 1, w związku z jego art. 300 ust. 2 akapit pierwszy zdanie pierwsze oraz art. 300 ust. 3 akapit pierwszy, uwzględniając wniosek Komisji, uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Wspólnota jest stroną Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem (umowa lizbońska), zatwierdzonej decyzją Rady 93/550/EWG z dnia 20 października 1993 r.[1] (2) Hiszpania i Maroko nie ratyfikowały umowy lizbońskiej w związku ze sporem politycznym dotyczącym granic w Saharze Zachodniej. Spór ten został rozstrzygnięty protokołem dodatkowym do umowy lizbońskiej, który zmienia jej art. 3 lit. c). (3) W związku z przyjęciem w dniu 12 grudnia 2008 r. decyzji Rady dotyczącej zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, protokołu dodatkowego do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem protokół dodatkowy został podpisany w imieniu Wspólnoty Europejskiej dnia 25 marca 2009 r. (4) Protokół dodatkowy do umowy lizbońskiej podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez strony. Wspólnota i państwa członkowskie powinny podjąć odpowiednie kroki w celu umożliwienia w miarę możliwości jednoczesnego złożenia instrumentów ratyfikacyjnych, przyjmujących lub zatwierdzających. (5) Komisja powinna zatem zawrzeć protokół dodatkowy do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem; STANOWI, CO NASTĘPUJE: Artykuł 1 Niniejszym zatwierdza się w imieniu Wspólnoty Europejskiej protokół dodatkowy do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem. Tekst protokołu dodatkowego zamieszcza się w załączniku do niniejszej decyzji. Artykuł 2 1. Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby (osób) upoważnionej (upoważnionych) do złożenia u Rządu Republiki Portugalskiej, w imieniu Wspólnoty, instrumentu zatwierdzającego zgodnie z art. 3 ust. 1 protokołu dodatkowego. 2. Wspólnota Europejska i państwa członkowskie będące stronami Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem podejmują starania w celu – w miarę możliwości – jednoczesnego złożenia instrumentów ratyfikacyjnych, przyjmujących lub zatwierdzających protokół dodatkowy. Artykuł 3 Niniejszą decyzję publikuje się w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej . Sporządzono w Brukseli dnia […] r. W imieniu Rady Przewodniczący ZAŁĄCZNIK Protokół dodatkowy do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem Republika Portugalska, Królestwo Hiszpanii, Republika Francuska, Królestwo Marokańskie i Wspólnota Europejska, zwane dalej „stronami”, Świadome konieczności chronienia całego środowiska naturalnego, a w szczególności środowiska morskiego, Uznając, że zanieczyszczenie północno-wschodniego Oceanu Atlantyckiego przez rozlewy olejowe i inne substancje szkodliwe może zagrażać środowisku morskiemu oraz interesom państw nadbrzeżnych, Uwzględniając konieczność doprowadzenia do szybkiego wejścia w życie Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem zawartej w Lizbonie w dniu 17 października 1990 r., zwanej dalej „umową lizbońską”, Uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Zmiana umowy lizbońskiej Artykuł 3 lit. c) Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem zawartej w Lizbonie w dniu 17 października 1990 r. („umowa lizbońska”) otrzymuje następujące brzmienie: „c) Na południe, do południowej granicy wód podlegających władzy lub jurysdykcji którejkolwiek z umawiających się stron”. Artykuł 2 Związek pomiędzy umową lizbońską a protokołem dodatkowym Niniejszy protokół zmienia umowę lizbońską zgodnie z postanowieniami poprzedniego artykułu. W odniesieniu do stron niniejszego protokołu umowa i dodatkowy protokół powinny być interpretowane i stosowane łącznie, jako jeden dokument. Artykuł 3 Zgoda na związanie się protokołem; wejście w życie 1. Niniejszy protokół zostanie poddany ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez strony, a odpowiednie instrumenty dotyczące tej procedury zostaną złożone u depozytariusza, tj. rządu Republiki Portugalskiej. 2. Niniejszy protokół wejdzie w życie w dniu otrzymania przez rząd Republiki Portugalskiej ostatniego instrumentu ratyfikującego, przyjmującego lub zatwierdzającego ten protokół. 3. Strona nie może wyrazić zgody na związanie jej niniejszym protokołem, o ile nie zgodziła się wcześniej lub nie zgodzi się jednocześnie na związanie jej umową lizbońską zgodnie z postanowieniami art. 22. 4. Po wejściu w życie niniejszego protokołu przystąpienie do umowy lizbońskiej zgodnie z procedurą określoną w art. 23 i 24 oznacza jednocześnie zgodę na związanie się niniejszym protokołem, dlatego też strony będą związane umową lizbońską w brzmieniu zmienionym art. 1 niniejszego protokołu. Na dowód powyższego niżej podpisani, należycie w tym celu umocowani, podpisali niniejszy protokół. Sporządzono w Lizbonie, dnia dwudziestego maja 2008 roku, w języku arabskim, hiszpańskim, francuskim i portugalskim, przy czym w przypadku rozbieżności rozstrzygająca jest wersja w języku francuskim. W IMIENIU REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ W IMIENIU KRÓLESTWA HISZPANII W IMIENIU REPUBLKI FRANCUSKIEJ W IMIENIU KRÓLESTWA MAROKAŃSKIEGO W IMIENIU WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ [1] Dz.U. L 267 z 28.10.1993, s. 20.