[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 28.1.2009

KOM(2009) 35 wersja ostateczna

2009/0010 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

ustanawiające program wspomagania naprawy gospodarczej poprzez przyznanie pomocy finansowej Wspólnoty na projekty w dziedzinie energetyki

UZASADNIENIE

1. Kontekst wniosku

- Podstawa i cele wniosku

Niniejszy wniosek jest odpowiedzią na poważny spadek koniunktury w gospodarce europejskiej, będący konsekwencją kryzysu finansowego i problemów związanych z bezpieczeństwem dostaw energii we Wspólnocie, których wyrazem jest kryzys gazowy. Stanowi on realizację Europejskiego planu naprawy gospodarczej (COM (2008) 800), zatwierdzonego przez Radę Europejską obradującą w dniach 11–12 grudnia 2008 r. Wraz z wnioskami dotyczącymi usług szerokopasmowych i rozwoju obszarów wiejskich, jest on, w szczególności, odpowiedzią na wniosek Rady Europejskiej w sprawie przedstawienia szczegółowego i wyważonego wykazu działań.

- Kontekst ogólny

Kryzys finansowy zaczął rozprzestrzeniać się na realną gospodarkę jesienią 2008 r. Kryzys gazowy, polegający na braku dostaw rosyjskiego gazu do Wspólnoty, objawił się w grudniu 2008 r. Zarówno kryzys gospodarczy, jak i kryzys gazowy, – które dowiódł, że międzysieciowe połączenia energetyczne w Europie nie są wystarczające – stwarzają problemy strukturalne dla gospodarki europejskiej i dobrobytu obywateli Europy. Potrzebny jest kompleksowy plan naprawy gospodarczej, który jest obecnie wprowadzany w życie; niniejszy wniosek, dotyczący bodźca finansowego dla najważniejszych elementów sektora energetycznego, stanowi nieodłączną część tego planu.

- Obowiązujące przepisy w dziedzinie, której dotyczy wniosek

Celem tej części programu sieci transeuropejskich, która dotyczy infrastruktury energetycznej, jest przyspieszenie budowy transgranicznych, międzysieciowych połączeń gazowych i elektroenergetycznych; jest to także jeden z celów trzech podprogramów przewidzianych w niniejszym wniosku. Wykaz projektów zawarty w niniejszym rozporządzeniu stanowi uzupełnienie wytycznych dla transeuropejskich sieci energetycznych (decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1364/2006 z dnia 6 września 2006 r.).

- Spójność z pozostałymi obszarami polityki i celami Unii

Wniosek przewiduje pomoc dla projektów w dziedzinie polityki energetycznej, stanowiącej zasadniczą część szerszego celu UE, jakim jest wspieranie postępu gospodarczego i zrównoważonego rozwoju. Jest on spójny z celami polityki energetycznej UE, określonej w Drugim strategicznym przeglądzie sytuacji energetycznej, w szczególności w zakresie zwiększenia bezpieczeństwa dostaw energii i ograniczenia emisji gazów cieplarnianych.

Przy selekcji projektów Komisja wzięła pod uwagę wiele kryteriów, które w szczególności odnosiły się do stopnia przygotowania projektów, spójnego rozkładu geograficznego, interesu europejskiego, a także europejskiej wartości dodanej i postępu technologicznego. Wszystkie te kryteria są zgodne z polityką energetyczną wypracowaną przez WE w ciągu ostatnich lat, a także z obecnymi uwarunkowaniami aktualnych perspektyw finansowych. To podejście zostanie najprawdopodobniej przyjęte w przyszłych perspektywach finansowych.

2. Konsultacje z zainteresowanymi stronami oraz ocena skutków

- Konsultacje z zainteresowanymi stronami

Pilna potrzeba opanowania kryzysu gospodarczego wiąże się z koniecznością podjęcia możliwie szybkich działań, będących sygnałem dla inwestorów. W związku z tym nie było czasu na przeprowadzenie procesu konsultacyjnego.

- Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy specjalistycznej

Nie skorzystano z pomocy ekspertów zewnętrznych.

- Ocena skutków

Pilna potrzeba opanowania kryzysu gospodarczego wiąże się z koniecznością podjęcia możliwie szybkich działań, zgodnie z konkluzjami Rady Europejskiej.

W związku z tym nie było czasu na przeprowadzenie oceny skutków.

3. Aspekty prawne wniosku

- Krótki opis proponowanych działań

Proponuje się uruchomienie programu działań inwestycyjnych w latach 2009 i 2010, obejmującego podprogramy w następujących dziedzinach:

- projektów dotyczących międzysieciowych połączeń gazowych i elektroenergetycznych (koperta finansowa: 1 750 mln EUR);

- projektów dotyczących morskiej energii wiatrowej (500 mln EUR);

- wychwytywania i składowania dwutlenku węgla (1 250 mln EUR).

- Podstawa prawna

Podstawę prawną dla podprogramu obejmującego projekty dotyczące międzysieciowych połączeń gazowych i elektroenergetycznych stanowi art. 156 Traktatu, a dla pozostałych działań jego art. 175.

- Zasada pomocniczości

Zasada pomocniczości ma zastosowanie, o ile wniosek nie podlega wyłącznym kompetencjom Wspólnoty.

Cele wniosku nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie z następujących względów:

- Spójna i skuteczna reakcja na kryzys gospodarczy wymaga skoordynowanego podejścia do inwestycji na poziomie UE, przy wykorzystaniu zarówno zasobów UE, jak i zasobów krajowych.

- Wiele projektów uwzględnionych w rozporządzeniu ma charakter międzynarodowy, wśród nich przede wszystkim te, które są objęte podprogramami dotyczącymi morskiej energii wiatrowej i połączeń międzysieciowych.

- Popieranie działań w dziedzinie połączeń międzysieciowych, energii odnawialnej oraz wychwytywania i składowania dwutlenku węgla zostało w ostatnim czasie uznane za wspólny cel Unii.

- Wszystkie podprogramy, a w szczególności w zakresie wychwytywania i składowania dwutlenku węgla, są zaprojektowane w taki sposób, by umożliwiały w jak największym stopniu powielanie przyjętych w nich rozwiązań we wszystkich państwach członkowskich.

- W przypadku osamotnionych działań państw członkowskich nie byłoby możliwości wypracowania skoordynowanego podejścia; realizacja projektów o międzynarodowym znaczeniu jest bardzo ważna dla osiągnięcia celów Unii.

Działanie Wspólnoty zapewni lepsze osiągnięcie celów wniosku z następujących względów:

- Działanie UE umożliwi osiągnięcie tych celów.

- Działanie UE może stanowić uzupełnienie krajowych działań zmierzających do osiągnięcia ogólnych celów Unii i jest wyrazem międzynarodowego charakteru kryzysu gospodarczego oraz problemu bezpieczeństwa energetycznego.

- Zakres wniosku jest ograniczony do tego rodzaju projektów.

W związku z tym wniosek jest zgodny z zasadą pomocniczości.

- Zasada proporcjonalności

Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności z następujących względów:

- Wniosek dotyczy ustanowienia programu pomocy finansowej, a wobec tego może on mieć wyłącznie formę rozporządzenia.

- Obciążenie finansowe jest proporcjonalne do celu w postaci istotnego bodźca dla gospodarki europejskiej i rozwiązania problemu bezpieczeństwa energetycznego.

- Obciążenie administracyjne zostało ograniczone do minimum, ponieważ skoncentrowano się na kilku projektach o dużej skali.

- Wybór instrumentów

Proponowany instrument: rozporządzenie.

Inne instrumenty byłyby niewłaściwe z następujących względów:

- Wniosek dotyczy ustanowienia programu pomocy finansowej, a wobec tego może on mieć wyłącznie formę rozporządzenia.

4. Wpływ na budżet

Kwota koperty finansowej w wysokości 3 500 mln EUR, przewidziana łącznie na trzy podprogramy, z której 1 500 mln EUR przeznacza się na 2009 r. a 2 000 mln EUR na 2010 r.

W zasadniczej części płatności będą zrealizowane między 2009 r. a 2012 r., a ostatnie płatności, przede wszystkim z tytułu projektów dotyczących wychwytywania i składowania dwutlenku węgla, przewidziano na lata 2014/2015.

2009/0010 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

ustanawiające program wspomagania naprawy gospodarczej poprzez przyznanie pomocy finansowej Wspólnoty na projekty w dziedzinie energetyki

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 156 i art. 175 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji[1],

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[2],

uwzględniając opinię Komitetu Regionów[3],

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu[4],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Gospodarka europejska boryka się z poważnym spadkiem koniunktury spowodowanym kryzysem finansowym.

(2) Jest oczywiste, że siła i trwałość gospodarki europejskiej w perspektywie długookresowej zależą od przekształcenia jej w sposób umożliwiający sprostanie potrzebom zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego oraz ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Ten wniosek nabiera jeszcze większego znaczenia wobec rosnących problemów związanych z zapewnieniem nieprzerwanych dostaw gazu.

(3) W świetle tych problemów Rada Europejska na posiedzeniu w dniach 11 i 12 grudnia 2008 r.[5] zatwierdziła Europejski plan naprawy gospodarczej[6], określający możliwe sposoby koordynacji przez państwa członkowskie i Unię Europejską ich polityki w różnych dziedzinach oraz stworzenia nowego bodźca dla gospodarki europejskiej i ukierunkowania go na długookresowe cele Wspólnoty.

(4) Ważną częścią planu naprawy był wniosek dotyczący zwiększenia wydatków Wspólnoty w wyznaczonych sektorach strategicznych, będący odpowiedzią na brak zaufania inwestorów. Pomógł on w wytyczeniu drogi w kierunku silniejszej gospodarki w przyszłości. Rada Europejska wezwała Komisję do przedstawienia wykazu konkretnych projektów, przy zachowaniu odpowiednich proporcji rozkładu geograficznego, w celu wzmocnienia inwestycji w zakresie opracowania projektów dotyczących w szczególności infrastruktury.

(5) Szczególnie istotną kwestią jest finansowanie działań, które w krótkim czasie pozwolą opanować kryzys gospodarczy i rozwiązać problem zaspokojenia pilnych potrzeb energetycznych Wspólnoty.

(6) Aby inwestycja ta miała konkretny i znaczący wpływ, należy ukierunkować ją na kilka ściśle określonych sektorów. Powinny to być sektory, w których:

a) działanie przyczyni się wyraźnie do osiągnięcia celów bezpieczeństwa dostaw energii i ograniczenia emisji gazów cieplarnianych;

b) istnieją duże i w pełni przygotowane projekty, pozwalające na skuteczne i efektywne zagospodarowanie znacznych kwot pomocy finansowej oraz wykorzystanie znaczących nakładów inwestycyjnych pochodzących z innych źródeł, między innymi z Europejskiego Banku Inwestycyjnego; oraz

c) działanie na poziomie europejskim może przynieść wartość dodaną.

Te kryteria spełniają sektory międzysieciowych połączeń gazowych i elektroenergetycznych, morskiej energii wiatrowej oraz wychwytywania i składowania dwutlenku węgla.

(7) Problemy w sektorze międzysieciowych połączeń gazowych i elektroenergetycznych powstały w ciągu ostatnich kilku lat. Kryzysy gazowe, które miały miejsce w ostatnich latach (zimą 2006 r. i 2009 r.), oraz wzrost cen ropy naftowej do połowy 2008 r. świadczą o tym, w jak znacznym stopniu Europa jest narażona na skutki tego rodzaju wydarzeń. Zmniejsza się stan jej własnych zasobów energetycznych – gazu i ropy naftowej – a w związku tym pod względem dostaw energii Europa w coraz większym stopniu staje się uzależniona od importu. W tym kontekście zasadniczą rolę będzie odgrywała infrastruktura energetyczna.

(8) Obecny kryzys gospodarczy i finansowy ma jednak negatywny wpływ na realizację projektów dotyczących infrastruktury energetycznej. W przypadku niektórych ważnych projektów – wśród nich projektów stanowiących przedmiot zainteresowania na poziomie wspólnotowym – mogą następować poważne opóźnienia w realizacji spowodowane niedostatkiem środków finansowych. Dlatego też należy podjąć pilne działania mające na celu wsparcie inwestycji w dziedzinie międzysieciowych połączeń elektroenergetycznych. Ponieważ proces planowania, a następnie realizacji takich projektów jest długotrwały, ważne jest, by Wspólnota niezwłocznie zainwestowała w tego rodzaju infrastrukturę, gdyż dzięki temu można byłoby zwłaszcza przyspieszyć realizację projektów o szczególnym znaczeniu dla bezpieczeństwa dostaw energii w obrębie Wspólnoty. Będzie to miało ważne znaczenie dla zapewnienia Wspólnocie bezpieczeństwa dostaw energii po cenach konkurencyjnych, gdy nastąpi ponowne ożywienie gospodarki i wzrost ogólnoświatowego popytu na energię.

(8a) Spośród projektów dotyczących infrastruktury energetycznej należy wybrać te, które mają ważne znaczenie dla funkcjonowania rynku wewnętrznego energii i bezpieczeństwa dostaw energii oraz przyczyniają się do przywrócenia dobrej koniunktury gospodarczej.

(9) W przypadku sektorów wychwytywania i składowania dwutlenku węgla oraz morskiej energii wiatrowej niniejsze rozporządzenie opiera się na Europejskim strategicznym planie w dziedzinie technologii energetycznych[7], w którym wzywa się do przyjęcia wspólnego i strategicznego planu badań w zakresie energetyki oraz podejmowania działań innowacyjnych zgodnych z celami polityki energetycznej UE, przy równoczesnym zaangażowaniu na rzecz ustanowienia sześciu europejskich inicjatyw przemysłowych, w szczególności w tych dwóch obszarach. Rada Europejska na posiedzeniu w dniu 16 października 2008 r.[8] zaapelowała do Komisji o znaczne przyspieszenie realizacji planu w dziedzinie technologii. Niniejszy program zapoczątkowuje finansowanie w sektorze wychwytywania i składowania dwutlenku węgla oraz morskiej energii wiatrowej bez uszczerbku dla ustanowienia w przyszłości sześciu inicjatyw przemysłowych na rzecz projektów demonstracyjnych w dziedzinie energetyki, przedstawionych w Europejskim strategicznym planie w dziedzinie technologii energetycznych.

(10) Aby niniejsze rozporządzenie przyniosło natychmiastowe efekty w zakresie przeciwdziałania kryzysowi gospodarczemu, należy sporządzić wykaz projektów, które mogą otrzymać bezzwłoczną pomoc finansową, pod warunkiem spełnienia kryteriów zapewniających efektywność i skuteczność oraz w ramach limitów koperty finansowej.

(11) Wykaz projektów dotyczących międzysieciowych połączeń gazowych i elektroenergetycznych sporządza się na podstawie wkładu, jaki te projekty wnoszą do osiągnięcia celów bezpieczeństwa i dywersyfikacji źródeł dostaw, określonych w ostatnio opracowanym Drugim strategicznym przeglądzie sytuacji energetycznej[9] i zatwierdzonych przez Parlament Europejski i Radę[10]. Selekcji projektów dokonuje się w oparciu o to, czy wnoszą one wkład w realizację priorytetów określonych w tym przeglądzie, czy został osiągnięty rozsądny poziom ich przygotowania i czy przyczyniają się do:

a) zapewnienia bezpieczeństwa i dywersyfikacji źródeł energii i dostaw;

b) optymalizacji przepustowości sieci i integracji wewnętrznego rynku energii, w szczególności w odniesieniu do odcinków transgranicznych;

c) rozwoju sieci w celu wzmocnienia spójności gospodarczej i społecznej poprzez zmniejszenie izolacji regionów mniej uprzywilejowanych i regionów wyspiarskich Wspólnoty;

d) połączenia odnawialnych źródeł energii; oraz

e) bezpieczeństwa, niezawodności i interoperacyjności połączonych sieci;

f) solidarności państw członkowskich.

Realizacja tych projektów będzie wymagała zaangażowania ze strony władz krajowych, regionalnych i lokalnych, w celu przyspieszenia procedur administracyjnych i zatwierdzania projektów. W przypadku wielu projektów wsparcie nie zostanie udzielone w wyznaczonych ramach czasowych, jeżeli nie nastąpi takie przyspieszenie.

(12) W wykazie projektów dotyczących morskiej energii wiatrowej znajdują się projekty, które można uznać — na podstawie informacji zebranych od zainteresowanych stron, skupionych w ramach Europejskiej Platformy Technologicznej na rzecz Energii Wiatrowej, oraz pochodzących ze źródeł przemysłowych i innych — za: zatwierdzone i gotowe do realizacji; innowacyjne a zarazem oparte na dobrze ugruntowanych koncepcjach; takie, których realizacja może zostać przyspieszona po zapewnieniu bodźca finansowego; mające znaczenie transgraniczne; charakteryzujące się dużą skalą; dające możliwość zademonstrowania, w jaki sposób efekty osiągnięć technologicznych będą skutecznie upowszechniane w świetle celów i struktur zatwierdzonych w strategicznym planie w dziedzinie technologii energetycznych. Pomoc finansowa powinna dotyczyć tych projektów, w realizacji których istotny postęp można osiągnąć w roku 2009 i 2010.

(13) Wykaz projektów dotyczących wychwytywania i składowania dwutlenku węgla należy sporządzić na podstawie informacji zebranych od zainteresowanych stron, skupionych w ramach Forum Paliw Kopalnych i Platformy Technologicznej na rzecz Bezemisyjnych Elektrowni Zasilanych Paliwami Kopalnymi, oraz pochodzących z innych źródeł. Pomoc finansowa powinna dotyczyć tych projektów, w realizacji których istotny postęp można osiągnąć w roku 2009 i 2010.

(14) Stan przygotowania należy ocenić na podstawie istnienia w pełni dopracowanych i możliwych do realizacji koncepcji dotyczących elektrowni, obejmujących również zagadnienie wychwytywania dwutlenku węgla; istnienia dojrzałej i wykonalnej koncepcji transportu i składowania CO2; a także wyrażenia przez władze lokalne zobowiązania do wsparcia projektu. Projekty muszą również demonstrować, jak efekty osiągnięć technologicznych będą skutecznie upowszechniane i w jaki sposób przyczynią się one do przyspieszenia realizacji celów określonych w Europejskim strategicznym planie w dziedzinie technologii energetycznych.

(15) Trzeba będzie dokonać selekcji projektów kwalifikowalnych. Dokonując takiej selekcji, należy zagwarantować między innymi, by w każdym państwie członkowskim wsparcie otrzymał nie więcej niż jeden projekt dotyczący wychwytywania i składowania dwutlenku węgla, aby stworzyć możliwości zbadania szerokiego spektrum warunków geologicznego składowania i wsparcia celu, jakim jest naprawa gospodarcza w całej Europie.(16) Finansowanie wspólnotowe nie powinno przyczyniać się do nadmiernego zakłócenia konkurencji ani funkcjonowania rynku wewnętrznego. Przy jego przyznawaniu należy mieć na względzie w szczególności zasady dostępu stron trzecich i ewentualne wyjątki od tej zasady. W przypadku każdego dalszego finansowania z środków krajowych, przyznawanego w uzupełnieniu do niniejszego finansowania wspólnotowego, należy uwzględniać przepisy dotyczące pomocy państwa.

Niezależnie od formy, wspólnotowa pomoc finansowa powinna być przyznawana zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich[11] („rozporządzenia finansowego”) i rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich[12], chyba że przepisy niniejszego rozporządzenia wyraźnie różnią się od tam określonych.

(17) Ze względu na pilną potrzebę opanowania kryzysu gospodarczego i naglące potrzeby energetyczne Wspólnoty oraz przy uwzględnieniu poziomu szczegółowości niniejszego rozporządzenia, pomoc finansowa może być udzielona, w drodze odstępstwa od art. 75 ust. 2 i art. 110 rozporządzenia finansowego, bez uprzedniego przyjęcia programu pracy lub innego rodzaju decyzji w sprawie finansowania.

(18) Artykuł 160a rozporządzenia finansowego dopuszcza, w wyjątkowych okolicznościach, możliwość ponownego oddania do dyspozycji środków na zobowiązania w wysokości odpowiadającej kwocie środków umorzonych w wyniku całkowitego lub częściowego braku realizacji projektów. Ten przepis dotyczy jednak tylko projektów badawczych. Taką możliwość należy także przewidzieć w kontekście niniejszego rozporządzenia dla zapewnienia właściwego wykorzystania budżetu przewidzianego w ramach niniejszego rozporządzenia i w sposób przyczyniający się do realizacji jego celów.

(19) Podczas realizacji działań finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia należy chronić interesy finansowe Wspólnoty poprzez stosowanie środków zapobiegających nadużyciom finansowym, korupcji i innym nielegalnym działaniom, poprzez skuteczne kontrole oraz odzyskiwanie nienależnie wypłaconych kwot, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości poprzez zastosowanie skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich[13], rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami[14] i rozporządzeniem (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczącym dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)[15].

(20) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, polegające na wspomaganiu naprawy gospodarczej w obrębie Wspólnoty, wobec konieczności zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego i ograniczenia emisji gazów cieplarnianych poprzez zwiększenie wydatków w wyznaczonych sektorach strategicznych, nie mogą zostać w wystarczającym stopniu zrealizowane przez państwa członkowskie, mogą natomiast, ze względu na zakres niniejszego rozporządzenia oraz charakter wybranych sektorów i projektów, zostać lepiej osiągnięte na poziomie wspólnotowym, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości ustanowioną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, ustanowioną w tym samym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(21) Biorąc pod uwagę charakter zagadnień objętych podprogramami, Komisję, przy selekcji wniosków do finansowania i ustalaniu kwot środków finansowych, które zostaną przyznane w ramach każdego podprogramu, powinny wspierać różne komitety.

(22) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia należy przyjąć zgodnie z decyzją 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji[16].

(23) Z uwagi na pilną potrzebę zajęcia się problemem kryzysu gospodarczego i konieczność zaspokojenia naglących potrzeb energetycznych Wspólnoty, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie niezwłocznie po jego opublikowaniu.

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ IPRZEPISY WPROWADZAJĄCE

Artykuł 1Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia instrument finansowy, Europejski program energetyczny na rzecz naprawy gospodarczej (ang. European Energy Programme for Recovery , zwany dalej „EEPR”), dotyczący opracowania projektów w dziedzinie energetyki we Wspólnocie, które przyczynią się do naprawy gospodarczej, bezpieczeństwa dostaw energii i ograniczenia emisji gazów cieplarnianych.

Ustanawia ono podprogramy służące realizacji tych celów w dziedzinie:

a) międzysieciowych połączeń gazowych i elektroenergetycznych;

b) morskiej energii wiatrowej; oraz

c) wychwytywania i składowania dwutlenku węgla.

Określa ono projekty, które będą finansowane w ramach każdego podprogramu i ustanawia kryteria typowania i wdrażania działań w celu realizacji tych projektów.

Artykuł 2Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie następujące definicje:

a) „wychwytywanie i składowanie dwutlenku węgla” oznacza sposób łagodzenia zmian klimatu, polegający na wychwytywaniu dwutlenku węgla (CO2) z instalacji wytwarzających energię elektryczną, jego transporcie na składowisko i zatłoczeniu do odpowiedniej formacji geologicznej w celu stałego składowania;

b) „koszty kwalifikowalne” mają takie samo znaczenie jak w związku z rozporządzeniem (WE) nr 2342/2002;

c) „międzysieciowe połączenia gazowe i elektroenergetyczne” oznaczają:

(i) wszystkie linie wysokiego napięcia, z wyjątkiem linii należących do sieci dystrybucyjnych oraz do połączeń podmorskich, pod warunkiem że infrastruktura ta jest wykorzystywana do przesyłu lub połączenia międzyregionalnego lub międzynarodowego;

(ii) wszystkie urządzenia lub instalacje istotne dla prawidłowego funkcjonowania danego systemu, w tym systemów zabezpieczeń, nadzoru i sterowania;

(iii) gazociągi wysokociśnieniowe, z wyjątkiem gazociągów należących do sieci dystrybucyjnych;

(iv) podziemne magazyny gazu przyłączone do gazociągów wysokociśnieniowych, o których mowa w ppkt (iii);

(v) urządzenia odbiorcze, magazynowe i służące do regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego (LNG); oraz

(vi) wszystkie urządzenia lub instalacje istotne dla prawidłowego funkcjonowania danego systemu, w tym systemów zabezpieczeń, nadzoru i sterowania;

d) „część projektu” oznacza każdą działalność niezależną finansowo, technicznie lub czasowo, przyczyniającą się do zrealizowania danego projektu;

e) „etap inwestycyjny” oznacza etap projektu, na którym ma miejsce budowa i ponoszone są koszty kapitałowe;

f) „morska energia wiatrowa” oznacza energię elektryczną wytworzoną przez turbiny napędzane siłą wiatru, zlokalizowane na morzu – w bliskiej lub dalekiej odległości od brzegu;

g) „etap planowania” oznacza etap projektu poprzedzający etap inwestycyjny, na którym przygotowuje się realizację projektu, obejmujący, w stosownych przypadkach, ocenę wykonalności, badania przygotowawcze i techniczne oraz uzyskanie koncesji i zatwierdzeń.

Artykuł 3Budżet

1. Koperta finansowa na realizację EEPR w roku 2009 i 2010 wynosi 3 500 mln EUR, rozdysponowanych w następujący sposób na:

a) projekty dotyczące międzysieciowych połączeń gazowych i elektroenergetycznych: 1 750 mln EUR;

b) projekty dotyczące morskiej energii wiatrowej: 500 mln EUR;

c) projekty dotyczące wychwytywania i składowania dwutlenku węgla: 1 250 mln EUR.

2. Środki na zobowiązania odpowiadające kwocie środków umorzonych w wyniku całkowitego lub częściowego braku realizacji projektów, na które były przeznaczone, mogą być wyjątkowo i w należycie uzasadnionych przypadkach ponownie oddane do dyspozycji w latach 2010 i 2011, jeżeli ma to zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia celów EEPR.

3. Do celów ust. 2, Komisja, na początku każdego roku budżetowego, przeprowadza analizę środków umorzonych ponownie oddanych do dyspozycji w poprzednim roku budżetowym i ocenia, w świetle wymogów, zasadność ich ponownego udostępnienia. Na podstawie wyników tej oceny Komisja może przedstawić odpowiednie wnioski władzy budżetowej, do 15 lutego każdego roku budżetowego, podając w przypadku każdej pozycji budżetowej powody ponownego oddania do dyspozycji tych środków.

4. Władza budżetowa podejmuje decyzję w sprawie wniosków Komisji w ciągu sześciu tygodni. Jeżeli w tym czasie nie zostanie podjęta żadna decyzja, wnioski uznaje się za zatwierdzone.

5. Saldo środków na zobowiązania ponownie oddanych do dyspozycji nie może być przeniesione. Zobowiązania prawne powiązane ze środkami na zobowiązania, które ponownie oddano do dyspozycji, należy wykonać do dnia 31 grudnia roku n . Na koniec roku n niewykorzystany bilans środków na zobowiązania, które zostały ponownie udostępnione, jest ostatecznie umarzany przez właściwego intendenta.

ROZDZIAŁ IIPODPROGRAMY

Sekcja 1Projekty dotyczące międzysieciowych połączeń gazowych i elektroenergetycznych

ARTYKUł 4 CELE

Wspólnota wspiera projekty dotyczące międzysieciowych połączeń gazowych i elektroenergetycznych, które przynoszą największą wspólnotową wartość dodaną i przyczyniają się do osiągnięcia następujących celów:

a) zapewnienia bezpieczeństwa i dywersyfikacji źródeł energii i dostaw;

b) optymalizacji przepustowości sieci energetycznej i integracji wewnętrznego rynku energii, w szczególności w odniesieniu do odcinków transgranicznych;

c) rozwoju sieci w celu wzmocnienia spójności gospodarczej i społecznej poprzez zmniejszenie izolacji regionów mniej uprzywilejowanych i regionów wyspiarskich Wspólnoty;

d) połączenia odnawialnych źródeł energii; oraz

e) bezpieczeństwa, niezawodności i interoperacyjności połączonych sieci energetycznych.

Artykuł 5 Priorytety

EEPR ma pomóc w szybkim dostosowaniu i rozbudowaniu sieci energetycznych o szczególnie ważnym znaczeniu dla Wspólnoty, w ramach wspierania funkcjonowania rynku wewnętrznego energii, oraz w szczególności rozwiązać problemy wąskich gardeł, bezpieczeństwa i dywersyfikacji źródeł dostaw oraz pokonać przeszkody związane z ochroną środowiska, techniczne i finansowe. Specjalne wspólnotowe wsparcie jest niezbędne w celu bardziej intensywnego rozwoju sieci energetycznych i przyspieszenia ich budowy.

Artykuł 6 Wykaz projektów

Wykaz projektów odpowiadających priorytetom określonym w art. 5 znajduje się w części A załącznika.

Artykuł 7Przyznawanie wspólnotowej pomocy finansowej

1. Pomoc finansowa w ramach EEPR (zwaną dalej „pomocą EEPR”) dla projektów dotyczących międzysieciowych połączeń gazowych i elektroenergetycznych przyznaje się na działania związane z realizacją projektów wymienionych w części A załącznika lub części tych projektów.

2. Komisja zaprasza do składania wniosków w celu wytypowania działań, o których mowa w ust. 1, oraz poddaje ocenie zgodność tych wniosków z kryteriami kwalifikowalności określonymi w art. 8 oraz kryteriami selekcji i kryteriami przyznania pomocy, określonymi w art. 9. Komisja powiadamia beneficjentów o każdej pomocy EEPR, która ma zostać przyznana.

Artykuł 8Kwalifikowalność

1. Wnioski kwalifikują się do pomocy EEPR, wyłącznie jeżeli dotyczą realizacji projektów wymienionych w części A załącznika oraz jeżeli wnioskowane kwoty nie przekraczają maksymalnych kwot pomocy EEPR.

2. Wnioski mogą być składane przez:

a) jedno lub kilka państw członkowskich działających wspólnie;

b) za zgodą państwa członkowskiego (państw członkowskich) bezpośrednio zainteresowanego (-ych) danym projektem, przez jedno lub kilka publicznych lub prywatnych przedsiębiorstw lub podmiotów działających wspólnie;

c) za zgodą państwa członkowskiego (państw członkowskich) bezpośrednio zainteresowanego (-ych) danym projektem, przez jedną lub kilka organizacji międzynarodowych działających wspólnie; lub

d) za zgodą wszystkich państw członkowskich bezpośrednio zainteresowanych danym projektem, przez wspólne przedsiębiorstwo.

3. Wnioski osób fizycznych nie są kwalifikowalne.

Artykuł 9Kryteria selekcji i kryteria przyznania pomocy

1. Przy ocenie wniosków otrzymanych w ramach zaproszenia do składania wniosków, o których mowa w art. 7 ust. 2, Komisja stosuje następujące kryteria selekcji:

a) racjonalność i techniczna adekwatność podejścia;

b) solidność pakietu finansowego przeznaczonego na cały etap inwestycyjny działania.

2. Przy ocenie wniosków otrzymanych w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków, o którym mowa w art. 7 ust. 2, Komisja stosuje następujące kryteria przyznania pomocy:

a) stopień przygotowania projektu, w szczególności pod względem możliwości wczesnego rozpoczęcia jego realizacji i rozdysponowania funduszy przed końcem 2010 r.;

b) stopień, w jakim brak dostępu do środków finansowych wstrzymuje realizację działania;

c) stymulujący efekt pomocy EEPR na finansowanie publiczne i prywatne;

d) skutki społeczno-ekonomiczne;

e) oddziaływanie na środowisko;

f) wkład na rzecz trwałości i międzyoperacyjności sieci energetycznej, a także optymalizacji jej przepustowości;

g) wkład na rzecz poprawy jakości, bezpieczeństwa i zapewnienia usług;

h) zaangażowanie wykazane przez państwa członkowskie w osiągnięcie postępu w realizacji projektu, przede wszystkim w zakresie procedur i procesów, o których mowa w art. 12 ust. 2.

Artykuł 10Warunki finansowania

1. Pomoc EEPR przeznacza się wyłącznie na pokrycie wydatków związanych z projektem, poniesionych przez beneficjentów lub strony trzecie odpowiedzialne za realizację projektu.

2. Kwota pomocy EEPR nie przekracza 50% kosztów kwalifikowalnych.

Artykuł 11Instrumenty

1. Po zaproszeniu do składania wniosków, o którym mowa w art. 7 ust. 2, Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 27 ust. 2, dokonuje selekcji wniosków, które otrzymają pomoc EEPR, oraz ustala kwotę pomocy EEPR, która zostanie przyznana. Komisja określa warunki i metody ich realizacji.

2. Pomoc EEPR przyznaje się na podstawie decyzji Komisji.

Artykuł 12Odpowiedzialność finansowa państw członkowskich

1. Państwa członkowskie monitorują projekty pod względem technicznym i przeprowadzają ich kontrolę finansową w ścisłej współpracy z Komisją oraz potwierdzają kwotę i zgodność z niniejszym rozporządzeniem wydatków poniesionych w związku z realizacją projektów lub ich części. Państwa członkowskie mogą zażądać udziału przedstawicieli Komisji w kontrolach na miejscu.

2. Państwa członkowskie informują Komisję o działaniach podjętych na podstawie ust. 1 oraz, w szczególności, przedstawiają opis systemów kontroli, zarządzania i monitorowania, ustanowionych w celu zapewnienia pomyślnego zakończenia projektów oraz zgodności z prawem i prawidłowości wydatków związanych z ich realizacją.

Sekcja 2Projekty dotyczące morskiej energii wiatrowej

ARTYKUł 13 PRZYZNAWANIE POMOCY EEPR

1. Pomoc EEPR w dziedzinie morskiej energii wiatrowej przyznaje się po zaproszeniu do składania wniosków dotyczących działań związanych wyłącznie z realizacją projektów wymienionych w części B załącznika.

2. Komisja zaprasza do składania wniosków dotyczących realizacji działań, o których mowa w ust. 1, oraz dokonuje oceny zgodności tych wniosków z kryteriami kwalifikowalności, określonymi w art. 14, a także z kryteriami selekcji i kryteriami przyznania pomocy, określonymi w art. 15.

3. Komisja powiadamia beneficjentów o każdej pomocy EEPR, która ma zostać przyznana.

Artykuł 14Kwalifikowalność

1. Wnioski kwalifikują się do pomocy EEPR, wyłącznie jeżeli dotyczą realizacji projektów wymienionych w części B załącznika oraz jeżeli wnioskowane kwoty nie przekraczają maksymalnych kwot pomocy EEPR w niej określonych i spełniają następujące warunki:

a) harmonogram projektu zakłada poniesienie znacznej części wydatków kapitałowych w roku 2009 i 2010;

b) projekt jest prowadzony przez przedsiębiorstwo komercyjne.

2. Wnioski mogą być składane przez jedno lub kilka przedsiębiorstw działających wspólnie.

3. Wnioski osób fizycznych nie są kwalifikowalne.

Artykuł 15Kryteria selekcji i kryteria przyznania pomocy

1. Przy ocenie wniosków otrzymanych w ramach zaproszenia do składania wniosków, o którym mowa w art. 13 ust. 1, Komisja stosuje następujące kryteria selekcji:

a) racjonalność i techniczna adekwatność podejścia;

b) solidność pakietu finansowego przeznaczonego na cały etap inwestycyjny projektu.

2. Przy ocenie wniosków otrzymanych w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków, o którym mowa w art. 13 ust. 1, Komisja stosuje następujące kryteria przyznania pomocy:

a) zakres, w jakim projekt przyczynia się do poprawy lub zwiększenia skali instalacji i infrastruktur będących obecnie w budowie lub na etapie planowania;

b) zakres, w jakim projekt obejmuje budowę całych instalacji i infrastruktur na skalę przemysłową, oraz stopień, w jakim uwzględnia w szczególności:

(i) kwestię wyrównywania zmienności energii wiatru poprzez zastosowanie systemów zintegrowanych;

(ii) systemy magazynowania na dużą skalę;

(iii) zarządzanie farmami wiatrowymi jako wirtualnymi elektrowniami (o mocy powyżej 1 GW);

(iv) lokalizację turbin w dalszej odległości od brzegu lub na wodach o większej głębokości (20 do 50 m) niż przewidują aktualne normy;

(v) nowatorskie projekty budowy podziemnych części konstrukcji; lub

(vi) procesy montażu, instalacji, eksploatacji i likwidacji oraz testowania tych procesów w ramach projektów realizowanych w skali naturalnej.

(d) oddziaływanie projektu i jego wkład w tworzenie wspólnotowego systemu sieci morskiej energii wiatrowej, a także możliwości powielania rozwiązań wykorzystywanych w projekcie.

(e) zaangażowanie beneficjentów na rzecz upowszechniania rezultatów postępu technologicznego, uzyskanych w ramach projektu, innym podmiotom europejskim zgodnie z prawem wspólnotowym, a w szczególności z celami i strukturami określonymi w Europejskim strategicznym planie w dziedzinie technologii energetycznych.

Artykuł 16Warunki finansowania

1. Pomoc EEPR stanowi wkład na pokrycie kosztów związanych z budową i tworzeniem projektów.

2. Pomoc EEPR nie może przekraczać 50% kosztów, o których mowa w ust. 1. Ewentualna kumulacja finansowania wspólnotowego i krajowego nie może prowadzić do nadmiernej kompensacji.

Artykuł 17Instrumenty

1. Po zaproszeniu do składania wniosków, o którym mowa w art. 13 ust. 1, Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 27 ust. 2, dokonuje selekcji wniosków, które otrzymają pomoc EEPR, oraz ustala kwotę finansowania, która zostanie przyznana. Komisja określa warunki i metody ich realizacji.

2. Pomoc EEPR przyznaje się na podstawie umów o dotacje.

Sekcja 3Wychwytywanie i składowanie dwutlenku węgla

ARTYKUł 18 PRZYZNAWANIE POMOCY EEPR

1. Pomoc EEPR w dziedzinie wychwytywana i składowania dwutlenku węgla przyznaje się na działania związane z realizacją projektów wymienionych w części C załącznika.

2. Komisja zaprasza do składania wniosków dotyczących realizacji działań, o których mowa w ust. 1, oraz dokonuje oceny zgodności wniosków z kryteriami kwalifikowalności, określonymi w art. 19, a także z kryteriami selekcji i kryteriami przyznania pomocy, określonymi w art. 20.

3. Jeżeli kilka wniosków projektowych, dotyczących przedsięwzięć zlokalizowanych w tym samym państwie członkowskim, spełnia kryteria kwalifikowalności określone w art. 19 i kryteria selekcji określone w art. 20 ust. 1, Komisja dokonuje selekcji wniosków, które otrzymają pomoc EEPR, na podstawie kryteriów przyznania pomocy EEPR określonych w art. 20 ust. 2, wybierając nie więcej niż jeden wniosek na państwo członkowskie.

4. Pomoc EEPR przyznaje się na nie więcej niż 5 projektów. Kwota finansowania przypadająca na projekt nie przekracza 250 mln EUR.

5. Komisja powiadamia beneficjentów o każdej pomocy EEPR, która ma zostać przyznana.

Artykuł 19Kwalifikowalność

1. Wnioski kwalifikują się do pomocy EEPR, wyłącznie jeżeli dotyczą realizacji projektów wymienionych w części C załącznika i spełniają następujące warunki:

a) projekty wykazują, że zastosowane w nich rozwiązania umożliwiają wychwytywanie co najmniej 85% CO2 z instalacji wytwarzających energię elektryczną, o mocy wyjściowej wynoszącej co najmniej 300 MW lub równorzędnej, a także umożliwiają transport i bezpieczne geologiczne składowanie tego CO2 pod ziemią;

b) harmonogram projektu zakłada poniesienie znacznej części wydatków kapitałowych w roku 2009 i 2010.

c) organizatorzy projektów złożą wiążące oświadczenie, że wiedza ogólna uzyskana w zakładzie demonstracyjnym zostanie udostępniona do szerszego wykorzystania w przemyśle i będzie stanowić wkład w Europejski strategiczny plan w dziedzinie technologii energetycznych[17].

2. Wnioski mogą być składane przez jedno lub kilka przedsiębiorstw działających wspólnie.

3. Wnioski osób fizycznych nie są kwalifikowalne.

Artykuł 20 Kryteria selekcji i kryteria przyznania pomocy

1. Przy ocenie wniosków otrzymanych w ramach zaproszenia do składania wniosków, o którym mowa w art. 18 ust. 2, Komisja stosuje następujące kryteria selekcji:

a) racjonalność i techniczna adekwatność podejścia;

b) solidność pakietu finansowego przeznaczonego na cały etap inwestycyjny projektu;

c) wyszczególnienie wszystkich niezbędnych zezwoleń na budowę i eksploatację obiektu będącego przedmiotem projektu w proponowanej lokalizacji (proponowanych lokalizacjach) oraz posiadanie strategii ich uzyskania,

2. Przy ocenie wniosków otrzymanych w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków, o którym mowa w art. 18 ust. 2, Komisja stosuje następujące kryteria przyznania pomocy:

a) wnioskowane środki finansowe na tonę CO2, który zostanie usunięty w ciągu pierwszych 5 lat eksploatacji (waga 40%);

b) stopień złożoności projektu i poziom innowacyjności całej instalacji, włącznie z towarzyszącymi mu badaniami naukowymi, a także zaangażowane beneficjentów na rzecz upowszechniania rezultatów postępu technologicznego, uzyskanych w ramach projektu, innym podmiotom europejskim zgodnie z prawem wspólnotowym oraz, w szczególności, z celami i strukturami określonymi w Europejskim strategicznym planie w dziedzinie technologii energetycznych (waga 40%);

d) racjonalność i adekwatność planu zarządzania, między innymi w odniesieniu do informacji i danych naukowych, inżynieryjnych i technicznych, świadczącego o tym, że koncepcja jest dopracowana w stopniu umożliwiającym przekazanie projektu do eksploatacji do 31 grudnia 2015 r. (waga 20%).

Artykuł 21Warunki finansowania

Pomoc EEPR stanowi wkład na pokrycie kosztów tych elementów etapu inwestycyjnego projektu, które można przypisać wyłącznie procesowi wychwytywania i składowania dwutlenku węgla, przy uwzględnieniu możliwych korzyści eksploatacyjnych. Finansowanie nie może przekraczać 80% całkowitych kosztów kwalifikowalnych w zakresie inwestycji.

Artykuł 22Instrumenty

1. Po zaproszeniu do składania wniosków, o którym mowa w art. 18 ust. 2, Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 28 ust. 2, dokonuje selekcji wniosków, które otrzymają pomoc EEPR, oraz ustala kwotę pomocy EEPR, która zostanie przyznana. Komisja określa warunki i metody realizacji wniosków.

2. Pomoc EEPR przyznaje się na podstawie umów o dotacje.

ROZDZIAŁ IIIPRZEPISY WSPÓLNE

Artykuł 23Inna pomoc i inne instrumenty EEPR

1. Część wspólnotowej pomocy finansowej na projekty wymienione w załączniku może być realizowana w formie wkładu na rzecz odpowiedniego instrumentu, w ramach środków Europejskiego Banku Inwestycyjnego. Ten wkład nie może przekraczać 500 mln EUR.Ryzyko ponoszone przez Wspólnotę w związku z instrumentem gwarancji kredytowej lub innym instrumentem finansowym, wraz z opłatami z tytułu zarządzania i innymi kosztami kwalifikowalnymi, ograniczone jest do kwoty wspólnotowego wkładu w ten instrument, a budżet ogólny Unii Europejskiej nie jest obciążany żadnym innym zobowiązaniem.

2. Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 28 ust. 2, podejmuje decyzję w sprawie kwoty pomocy EEPR, która zostanie przyznana na ten instrument. Komisja i Europejski Bank Inwestycyjny sporządzają protokół ustaleń określający warunki i metody wykonania tej decyzji.

Artykuł 24Programowanie i zasady realizacji

1. W drodze odstępstwa od przepisów art. 75 ust. 2 i art. 110 rozporządzenia finansowego, zaproszenia do składania wniosków ogłaszane są bezpośrednio Komisja przy uwzględnieniu dostępnych środków budżetowych, określonych w art. 3 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, oraz w oparciu o odpowiednie kryteria kwalifikowalności, selekcji i przyznania pomocy, ustanowione w rozdziale II niniejszego rozporządzenia.

2. Pomoc EEPR może być przeznaczona wyłącznie na pokrycie wydatków związanych z projektem, poniesionych przez beneficjentów odpowiedzialnych za realizację projektu. Wydatki mogą być kwalifikowalne, począwszy od terminu, o którym mowa w art. 31.

3. VAT nie jest kosztem kwalifikowalnym, z wyjątkiem VAT, który nie podlega zwrotowi.

4. Projekty i działania finansowane na podstawie niniejszego rozporządzenia są realizowane zgodnie z prawem wspólnotowym i polityką Wspólnoty w odpowiednich dziedzinach, w szczególności w dziedzinie konkurencji, w tym zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie do pomocy państwa, w dziedzinie ochrony środowiska, zdrowia, zrównoważonego rozwoju i zamówień publicznych.

Artykuł 25Rezerwa

Na wykonanie budżetu i jego ocenę przez Komisję rezerwuje się do 0,1% budżetu przewidzianego w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 26 Ogólne obowiązki państw członkowskich

1. Państwa członkowskie dokładają wszelkich starań, w zakresie swojej odpowiedzialności, w celu realizacji projektów, które korzystają z pomocy EEPR. W szczególności dokładają wszelkich starań w celu przyspieszenia procedur administracyjnych oraz procedur zatwierdzania, koncesjonowania i certyfikacji, których muszą dopełnić organizatorzy projektów.

2. Do 31 marca każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji informacje o działaniach podjętych na podstawie ust. 1 w poprzednim roku.

Artykuł 27Ochrona interesów finansowych Wspólnot Europejskich

1. Komisja zapewnia ochronę interesów finansowych Wspólnoty w trakcie realizacji działań finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia poprzez stosowanie środków zapobiegających nadużyciom finansowym, korupcji i innym nielegalnym działaniom, poprzez skuteczne kontrole oraz odzyskiwanie nienależnie wypłaconych kwot, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości poprzez zastosowanie skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95, rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 oraz rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/1999.

2. W odniesieniu do działań wspólnotowych finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, pojęcie „nieprawidłowości”, o którym mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2988/95, oznacza jakiekolwiek naruszenie przepisów prawa wspólnotowego lub zobowiązań umownych, wynikające z działania lub zaniedbania ze strony podmiotu gospodarczego, które spowodowało lub mogło spowodować szkodę w ogólnym budżecie Unii Europejskiej lub w budżetach, które są przez nią zarządzane, w związku z nieuzasadnionym wydatkiem..

3. Wszystkie środki wykonawcze na podstawie niniejszego rozporządzenia przewidują, w szczególności, nadzór oraz kontrolę finansową ze strony Komisji lub upoważnionego przez nią pełnomocnika oraz w drodze audytów wykonywanych przez Europejski Trybunał Obrachunkowy, w razie potrzeby na miejscu.

ROZDZIAŁ IV PRZEPISY WYKONAWCZE I KOŃCOWE

Artykuł 28Komitety

1. Komisję wspomagają następujące komitety:

a) w przypadku projektów dotyczących wychwytywania i składowania węgla – komitet ustanowiony art. 8 decyzji Rady 2006/971/WE[18];

b) w przypadku projektów dotyczących morskiej energii wiatrowej – komitet ustanowiony art. 8 decyzji Rady 2006/971/WE;

c) w przypadku projektów dotyczących międzysieciowych połączeń gazowych i elektroenergetycznych – komitet ustanowiony art. 15 rozporządzenia (WE) nr 680/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady.

2. W przypadku odesłania do niniejszego artykułu, stosuje się art. 4 i 7 decyzji Rady 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów art. 8 tej decyzji.

Okres przewidziany w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na jeden miesiąc.

Artykuł 29Ocena

1. Komisja przeprowadza ocenę EEPR w celu określenia stopnia, w jakim program ten przyczynia się do realizacji celów wspólnotowej polityki energetycznej oraz efektywnego wykorzystania środków.

2. Komisja może zwrócić się do państwa członkowskiego będącego beneficjentem o przedstawienie szczególnej oceny projektów finansowanych w ramach rozdziału 2 sekcja 1 niniejszego rozporządzenia lub, w stosownych przypadkach, o przekazanie jej informacji i zapewnienie pomocy niezbędnej do przeprowadzenia oceny takich projektów.

3. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu oraz Komitetowi Regionów sprawozdanie z oceny wyników EEPR.

Artykuł 30Informacje dla Parlamentu Europejskiego i Rady

Komisja monitoruje wdrożenie niniejszego rozporządzenia. Każdego roku, przedstawiając wstępny projekt budżetu, Komisja składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z realizacji programu.

Artykuł 31Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu następującym po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK Projekty kwalifikowalne

A. POŁĄCZENIA MIĘDZYSIECIOWE

1. Międzysieciowe połączenia gazowe

Projekt | Miejsce realizacji wspieranych projektów | Przewidywany wkład Wspólnoty (mln EUR) |

Południowy korytarz gazowy NABUCCO[19] ITGI – Poseidon | Austria, Węgry, Bułgaria, Niemcy, Rumunia Włochy, Grecja | 250 100 |

Bałtyckie połączenia międzysieciowe Skanled | Polska, Dania, Szwecja | 150 |

Sieć LNG Terminal skroplonego gazu ziemnego (LNG) na polskim wybrzeżu w porcie Świnoujście | Polska | 80 |

Europa Środkowa i Południowo-Wschodnia Rurociąg międzysieciowy Słowacja-Węgry (Velky Krtis – Balassaqyarmat) Gazociąg w Słowenii od granicy austriackiej do Lublany (z wyjątkiem odcinka Rogatec-Kidričevo) Połączenie międzysieciowe Bułgaria-Grecja (Haskovo-Komotini) Rurociąg międzysieciowy Rumunia-Węgry Zwiększenie pojemności magazynów gazu w węźle czeskim Infrastruktura i urządzenia umożliwiające przesył gazu w kierunku zachód-wschód w przypadku krótkoterminowego przerwania dostaw | Słowacja-Węgry Słowenia Bułgaria, Grecja Rumunia, Węgry Republika Czeska Wszystkie państwa członkowskie | 25 40 20 30 25 20 |

Basen Morza Śródziemnego Wzmocnienie francuskiej sieci gazociągowej na osi Afryka-Hiszpania-Francja | Francja | 150 |

Obszar Morza Północnego Rurociąg Niemcy-Belgia-Zjednoczone Królestwo Połączenie Francja-Belgia | Belgia Francja, Belgia | 35 100 |

RAZEM | 1025 |

2. Międzysieciowe połączenia elektroenergetyczne

Projekt | Miejsce realizacji wspieranych projektów | Przewidywany wkład Wspólnoty (mln EUR) |

Bałtyckie połączenie międzysieciowe Estlink-2 Połączenie międzysieciowe Szwecja – kraje bałtyckie oraz wzmocnienie sieci w krajach bałtyckich | Estonia, Finlandia Szwecja, Łotwa, Litwa | 100 175 |

Europa Środkowa i Południowo-Wschodnia Halle/Saale-Schweinfurt | Niemcy | 50 |

Basen Morza Śródziemnego Wzmocnienie połączenia międzysieciowego Portugalia-Hiszpania Połączenie międzysieciowe Francja-Hiszpania (Baixas – Sta Llogaia) Nowy kabel podmorski 380 kV pomiędzy Sycylią a Włochami kontynentalnymi (Sorgente – Rizziconi) | Portugalia Francja, Hiszpania Włochy | 30 150 100 |

Obszar Morza Północnego Połączenie międzysieciowe Irlandia – Walia | Irlandia, Zjednoczone Królestwo | 100 |

RAZEM | 705 |

3. Projekty realizowane na niewielkich wyspach

Przedsięwzięcia realizowane na niewielkich, odizolowanych wyspach | Cypr, Malta | 20 |

B. PROJEKTY DOTYCZĄCE MORSKIEJ ENERGII WIATROWEJ

Projekt | Wielkość | Miejsce realizacji wspieranych projektów | Przewidywany wkład Wspólnoty (mln EUR) |

1) Integracja sieci morskiej energii wiatrowej |

1.1. Baltic I oraz II - Kriegers Flak I, II, III Rozbudowa projektów, które obecnie są w trakcie realizacji. Finansowanie mające na celu pokrycie dodatkowych kosztów związanych z zapewnieniem wspólnego rozwiązania kwestii połączenia międzysieciowego | 1,5 GW | Dania, Szwecja, Niemcy, Polska | 150 |

1.2. Sieć północno-morska Modułowy rozwój morskiej sieci elektroenergetycznej, pokaz wirtualnej elektrowni morskiej | 1 GW | Zjednoczone Królestwo, Niderlandy, Niemcy, Irlandia, Dania | 150 |

2) Nowe turbiny, konstrukcje i komponenty, optymalizacja mocy wytwórczej |

2.1. Alpha Ventus/Bard Offshore 1 Rozbudowa projektów, które obecnie są w trakcie realizacji. Nowa generacja turbin o mocy 6-7 MW oraz innowacyjnych konstrukcji usytuowanych z dala od brzegu (do 100 km) na głębszych wodach (do 40 m). | 0,5 GW | Niemcy, Polska | 150 |

2.2. Morska farma wiatrowa w Aberdeen (europejski ośrodek testowy) Rozbudowa projektu, który jest obecnie w trakcie realizacji – testowanie turbin wielomegawatowych. Opracowanie innowacyjnych konstrukcji i komponentów, w tym optymalizacja mocy wytwórczej urządzeń do wytwarzania morskiej energii wiatrowej. Można przewidywać zwiększenie rozmiarów o 100 MW. | 0,25 GW | Zjednoczone Królestwo | 40 |

2.3. Thornton Bank Rozbudowa projektu, który obecnie jest w trakcie realizacji. Pozyskanie doświadczenia z projektu Downvind (dofinansowanego w ramach 6. programu ramowego); Zwiększenie mocy turbin instalacji Downvind (o 5 MW) na głębszych wodach (do 30 m) o niewielkiej widoczności (do 30 km) | 90MW | Belgia | 10 |

RAZEM | 500 |

C. PROJEKTY DOTYCZĄCE WYCHWYTYWANIA I SKŁADOWANIA WĘGLA

RAZEM 1250 |

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI

Niniejszy dokument stanowi uzupełnienie uzasadnienia do aktu prawnego. W związku z tym, wypełniając ocenę skutków finansowych regulacji, należy unikać powielania informacji zawartych w uzasadnieniu przy jednoczesnym zachowaniu przejrzystości. Przed wypełnieniem poniższego formularza należy zapoznać się z wytycznymi, które zawierają pomocne informacje oraz wyjaśnienie pozycji wyszczególnionych poniżej.

1. TYTUŁ WNIOSKU:

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiające program wspomagania naprawy gospodarczej poprzez przyznanie pomocy finansowej Wspólnoty na projekty w dziedzinie energetyki.

2. STRUKTURA ABM/ABB

Dziedzina/dziedziny polityki, których dotyczy wniosek i powiązane działanie/działania:

06: Energia i transport

06 09: Projekty w dziedzinie energetyki wspomagające naprawę gospodarczą

3. POZYCJE W BUDŻECIE

3.1. Pozycje w budżecie (pozycje operacyjne i powiązane pozycje pomocy technicznej i administracyjnej (dawniej pozycje B.A)), wraz z treścią:

06 09 01: Projekty w dziedzinie energetyki wspomagające naprawę gospodarczą: sieci energetyczne

06 09 02: Projekty w dziedzinie energetyki wspomagające naprawę gospodarczą: wychwytywanie i składowanie dwutlenku węgla

06 09 03: Projekty w dziedzinie energetyki wspomagające naprawę gospodarczą: europejska sieć morskiej energii wiatrowej

06 01 04 13: Projekty w dziedzinie energetyki wspomagające naprawę gospodarczą: wydatki na administrację i zarządzanie

3.2. Czas trwania działania i wpływu finansowego:

Rozpoczęcie: 2009 zakończenie: 2010

3.3. Informacje budżetowe (w razie potrzeby należy dodać rubryki):

06 09 01 | Nieobowiązkowe | Zróżnicowane | TAK | NIE | NIE | 1a |

06 09 02 | Nieobowiązkowe | Zróżnicowane | TAK | NIE | NIE | 1a |

06 09 03 | Nieobowiązkowe | Zróżnicowane | TAK | NIE | NIE | 1a |

06 01 04 13 | Nieobowiązkowe | Niezróżnicowane | TAK | NIE | NIE | 1a |

4. ZESTAWIENIE ZASOBÓW

4.1. Zasoby finansowe

4.1.1. Zestawienie środków na zobowiązania (CA) i środków na płatności (PA)

mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

f |

OGÓŁEM CA w tym współfinansowanie | a+c+d+e+f |

4.1.2. Zgodność z programowaniem finansowym

( Wniosek jest zgodny z istniejącym programowaniem finansowym.

( Wniosek wymaga przeprogramowania odpowiedniego działu w perspektywie finansowej.

x Wniosek może wymagać zastosowania postanowień porozumienia międzyinstytucjonalnego[20] (tzn. instrumentu elastyczności lub zmiany perspektywy finansowej).

4.1.3. Wpływ finansowy na dochody

x Wniosek nie ma wpływu finansowego na dochody.

( Wniosek ma następujący wpływ finansowy na dochody:

Uwaga: Wszelkie informacje i uwagi dotyczące metody obliczania wpływu na dochody należy zamieścić w odrębnym załączniku.

mln EUR (do 1 miejsca po przecinku)

Przed rozpoczęciem działania [rok n-1] | Sytuacja po rozpoczęciu działania |

Zasoby ludzkie ogółem | 10 | 22 | 22 | 22 | 22 | 22 |

5. OPIS I CELE

Szczegółowy kontekst wniosku należy podać w uzasadnieniu. W niniejszej części oceny skutków finansowych regulacji należy ująć następujące informacje uzupełniające:

5.1. Potrzeba, która ma zostać zaspokojona w perspektywie krótko- lub długoterminowej

Niniejszy wniosek stanowi reakcję na gwałtowne załamanie gospodarki europejskiej w obliczu kryzysu finansowego oraz na zimowy kryzys na rynku gazu. Stanowi on realizację Europejskiego planu naprawy gospodarczej (COM (2008) 800), zatwierdzonego przez Radę Europejską obradującą w dniach 11 i 12 grudnia 2008 r.

Kryzys finansowy zaczął rozprzestrzeniać się na realną gospodarkę jesienią 2008 r. Kryzys gazowy, polegający na braku dostaw rosyjskiego gazu do Wspólnoty, objawił się w grudniu 2008 r. Zarówno kryzys gospodarczy, jak i kryzys gazowy, stanowią problemy strukturalne dla gospodarki europejskiej. Potrzebny jest kompleksowy plan naprawy gospodarczej, który jest obecnie wprowadzany w życie; niniejszy wniosek dotyczący bodźca finansowego dla najważniejszych elementów sektora energetycznego stanowi nieodłączną część tego planu.

Komisja zgłosiła już wniosek o zrewidowanie wieloletnich ram finansowych na lata 2007–2013 w celu udostępnienia dodatkowych funduszy w dziale 1A, stosując się przy tym do łącznych kwot ustalonych w porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami z dnia 17 maja 2006 r.[22] W świetle wstępnych rozmów z władzami budżetowymi, Komisja proponuje obecnie przeniesienie środków niewymaganych w ramach pułapu w dziale 2 w odniesieniu do roku 2008 do działu 1A w celu sfinansowania 3,5 mld EUR planowanych na projekty energetyczne (1,5 mld EUR w 2009 r. i 2,0 mld EUR w 2010 r.).

- Aby natychmiast przyczynić się do rozwiązania kryzysu gospodarczego, projekty muszą zostać jak najszybciej zatwierdzone.

- Niniejsze rozporządzenie musi już zatem zawierać wykaz projektów, które mogą otrzymać wsparcie pod warunkiem spełnienia kryteriów zapewniających sprawność i skuteczność oraz w granicach wyznaczonych przez kopertę finansową.

- W przypadku wychwytywania i składowania węgla, wykaz ten powinien zostać sporządzony na podstawie informacji zebranych w ramach grupy roboczej ds. paliw kopalnych, Platformy Technologicznej na rzecz Bezemisyjnych Elektrowni Zasilanych Paliwami Kopalnymi oraz z innych źródeł. Pomoc finansową w ramach tego wykazu należy skierować na te projekty, które są gotowe, by rozpocząć prace nad nimi w latach 2009 i 2010, natomiast projekty nieprzygotowane powinny stanowić listę rezerwową. Gotowość należy oceniać pod kątem istnienia dojrzałej i wykonalnej koncepcji elektrowni wraz z elementem wychwytowym; istnienia dojrzałej i wykonalnej koncepcji transportu i składowania CO2; a także wyrażenia przez władze lokalne zobowiązania do wsparcia projektu. Aby zapewnić jak największe szanse przyspieszenia realizacji projektu, do każdego projektu należy przydzielić środki w kwocie maksymalnie 250 mln EUR. Aby to osiągnąć, konieczne będzie dokonanie selekcji projektów, które są gotowe do rozpoczęcia realizacji w latach 2009 i 2010. Selekcji należy dokonać w taki sposób, by zagwarantować, między innymi, iż w poszczególnych państwach członkowskich wsparcie otrzymał co najwyżej jeden projekt, w celu zapewnienia zbadania szerokiego zakresu geologicznych warunków składowania oraz wsparcia realizacji celu polegającego na sprzyjaniu naprawie gospodarczej w całej Europie.

W przypadku morskiej energii wiatrowej, wykaz powinien zawierać wyłącznie projekty: gotowe do realizacji, którą można przyspieszyć w reakcji na bodziec finansowy; o znaczeniu transgranicznym; oraz o dużej skali.

W przypadku projektów dotyczących międzysieciowych połączeń gazowych i elektroenergetycznych, wykaz powinien zostać opracowany w oparciu o stopień przygotowania projektu oraz stopień, w jakim przyczynia się on do realizacji celów bezpieczeństwa i dywersyfikacji dostaw, określonych w niedawno przeprowadzonym drugim strategicznym przeglądzie sytuacji energetycznej i zatwierdzonych przez Parlament Europejski i Radę.

5.2. Wartość dodana z tytułu zaangażowania Wspólnoty i spójność wniosku z innymi instrumentami finansowymi oraz możliwa synergia.

Energia stała się jednym z najważniejszych problemów Europy. Unia Europejska podjęła w grudniu szereg kluczowych decyzji dotyczących przyszłości energetycznej Europy. Dążenie do tego, by sektor energetyki był w stanie ograniczyć emisję gazów cieplarnianych. Uczynienie energii odnawialnej głównym składnikiem europejskiego koszyka energetycznego. Powstrzymanie wzrostu zapotrzebowania na energię w Europie poprzez realizację korzyści wynikających z efektywności energetycznej.

Zmiany te wymagają dużego zaangażowania i dużych inwestycji. Jeżeli jednak dodatkowe działania nie zostaną obecnie podjęte, spowolnienie gospodarcze grozi opóźnieniem tych inwestycji. Załamanie na rynku kredytów ma bezpośredni wpływ na tempo wprowadzania zmian w Europie. Istnieje ryzyko utraty dynamiki i przewagi technologicznej, a dzisiejsze opóźnienia oznaczają wyższe koszty w przyszłości. Dlatego plan naprawy gospodarczej kładzie szczególny nacisk na potrzebę realizacji „inteligentnych inwestycji”, bodźca dla gospodarki ukierunkowanego na realizację jasnych celów strategicznych.

Aby inwestycja ta miała konkretny i znaczący wpływ, powinna być ukierunkowana na kilka ściśle określonych sektorów. Powinny to być sektory, w których działanie na szczeblu europejskim może przynieść dodatkowe korzyści; sektory, w których istnieją duże, dojrzałe projekty mogące pochłonąć znaczne kwoty pomocy finansowej; sektory, których rozwój wyraźnie przyczyni się do realizacji celów bezpieczeństwa dostaw energii oraz ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Sektory wychwytywania i składowania węgla; morskiej energii wiatrowej; międzysieciowych połączeń gazowych i elektroenergetycznych oraz miast energooszczędnych spełniają te kryteria.

W przypadku wychwytywania i składowania węgla oraz morskiej energii wiatrowej, podstawą jest Europejski strategiczny plan w dziedzinie technologii energetycznych, w którym wezwano do wprowadzenia europejskich inicjatyw przemysłowych w tych dziedzinach. Rada Europejska obradująca w dniu 16 października 2008 r. zaapelowała do Komisji o znaczne przyspieszenie realizacji planu w dziedzinie technologii.

W przypadku międzysieciowych połączeń gazowych i elektroenergetycznych, problemy energetyczne pojawiły się na przestrzeni ostatnich lat. Kryzysy gazowe, które miały niedawno miejsce (zimą 2006 r. i 2009 r.), a także wzrost cen ropy naftowej do połowy 2008 r., świadczą o tym, w jak znacznym stopniu Europa jest narażona na skutki tego rodzaju wydarzeń. Zasoby własne surowców energetycznych – gazu i ropy – zmniejszają się, wskutek czego zaopatrzenie Europy w energię jest coraz bardziej uzależnione od importu. W tym kontekście zasadniczą rolę będzie odgrywała infrastruktura energetyczna. Obecny kryzys gospodarczy i finansowy ma jednak negatywny wpływ na wdrażanie projektów dotyczących infrastruktury energetycznej. Realizację niektórych ważnych projektów – w tym projektów stanowiących przedmiot zainteresowania na poziomie europejskim – mogą czekać poważne opóźnienia ze względu na brak funduszy. Dlatego też należy podjąć pilne działania mające na celu wsparcie inwestycji w dziedzinie międzysieciowych połączeń elektroenergetycznych. Biorąc pod uwagę znaczną ilość czasu potrzebną, aby zaplanować, a następnie zrealizować takie projekty, istotne jest, by Wspólnota zainwestowała obecnie w tego rodzaju infrastrukturę, szczególnie w celu przyspieszenia rozwoju projektów o szczególnym znaczeniu dla bezpieczeństwa energetycznego UE. Będzie to niezbędne dla UE w celu zwiększenia jej możliwości w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego, kiedy gospodarka odbije się od dna, a globalne zapotrzebowanie na energię zacznie wzrastać.

5.3. Cele, spodziewane wyniki oraz wskaźniki związane z wnioskiem w kontekście ABM (zarządzania kosztami działań).

a) przyczynienie się do realizacji unijnych celów związanych ze zmianami klimatycznymi poprzez wykonanie dużego kroku w kierunku realizacji wyznaczonego przez Radę Europejską celu wybudowania do 2015 r. do 12 elektrowni doświadczalnych wykorzystujących zrównoważone technologie paliw kopalnych, tak aby wychwytywanie i składowanie węgla stało się do 2020 r. opłacalną technologią;

b) wprowadzenie nowoczesnej i w pełni zintegrowanej europejskiej sieci morskiej energii wiatrowej, która znacznie zwiększy udział energii wiatrowej w realizacji unijnego celu w zakresie energii odnawialnej oraz ugruntuje pozycję Unii jako lidera przemysłowego w dziedzinie energetyki wiatrowej;

c) adaptacja i rozwój sieci energetycznych w celu wsparcia funkcjonowania wewnętrznego rynku energii, a w szczególności rozwiązanie problemów wąskich gardeł, bezpieczeństwa i dywersyfikacji dostaw energii, a także pokonanie przeszkód związanych z ochroną środowiska, technicznych i finansowych.

5.4. Metoda realizacji (indykatywna)

Należy wskazać wybraną metodę/wybrane metody[23] realizacji działania.

X Zarządzanie scentralizowane

X bezpośrednio przez Komisję

pośrednio przez:

agencje wykonawcze

ustanowione przez Wspólnoty organy określone w art. 185 rozporządzenia finansowego

krajowe organy sektora publicznego/organy pełniące misję służby publicznej

Zarządzanie dzielone lub zdecentralizowane

z państwami członkowskimi

z krajami trzecimi

Zarządzanie wspólne z organizacjami międzynarodowymi (należy wyszczególnić)

6. MONITOROWANIE I OCENA

6.1. System monitorowania

Przyznawanie dotacji na tego rodzaju działania będzie się opierać o standardową umowę w sprawie dotacji Wspólnoty Europejskiej. W pełni obowiązywać będą różne postanowienia tej umowy dotyczące monitorowania, informacji i audytu.

Szczególnie w przypadku projektów połączeń międzysieciowych państwa członkowskie monitorują projekty pod względem merytorycznym oraz przeprowadzają ich kontrolę finansową w ścisłej współpracy z Komisją oraz poświadczają stan faktyczny i zgodność wydatków poniesionych z tytułu projektów lub części projektów. Państwa członkowskie mogą zażądać udziału przedstawicieli Komisji w kontrolach na miejscu.

Państwa członkowskie informują Komisję o działaniach podjętych w celu ułatwienia przeprowadzania procedur administracyjnych oraz procesów zatwierdzania, koncesjonowania i certyfikacji przez organizatorów projektów połączeń międzysieciowych, a w szczególności przedstawiają opis systemów kontroli, zarządzania i monitorowania, aby zapewnić pomyślne ukończenie projektów.

6.2. Ocena

6.2.1. Działania podjęte w wyniku oceny pośredniej/ex post (wnioski wyciągnięte z podobnych doświadczeń w przeszłości)

Komisja przeprowadza ocenę programu w celu określenia stopnia, w jakim przyczynia się on do realizacji celów wspólnotowej polityki energetycznej oraz efektywnego wykorzystania środków.

Komisja może zwrócić się do państwa członkowskiego będącego beneficjentem o przedstawienie szczególnej oceny projektów finansowanych w ramach rozdziału 2 sekcja 3 niniejszego rozporządzenia lub, w stosownych przypadkach, o przekazanie jej informacji i zapewnienie pomocy niezbędnej do przeprowadzenia oceny takich projektów.

Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu oraz Komitetowi Regionów sprawozdanie z oceny wyników programu.

6.2.2. Warunki i częstotliwość przyszłych ocen.

Nie dotyczy

7. Środki zwalczania nadużyć finansowych

- Ponieważ umowy w sprawie wszystkich przewidzianych działań będą standardowymi umowami w sprawie dotacji, zastosowanie będą mieć ogólnie obowiązujące środki zwalczania nadużyć finansowych.

- We wszystkich rodzajach działań rezultaty będą wyraźnie widoczne i wymierne. Rodzaje dotacji będą proste: wydatki inwestycyjne oraz koszty prowadzenia działalności. Te pozycje można szczegółowo zweryfikować, a ponadto w ramach projektów istnieje wystarczająco dużo materiałów i informacji, by w przemyślany sposób ocenić niebezpieczeństwo nadużyć finansowych.

- W przypadku wszystkich projektów będą możliwe kontrole na miejscu.

- Zależnie od stopnia złożoności projektów, poszczególne zadania związane z monitorowaniem można będzie powierzyć wyspecjalizowanym pracownikom lub konsultantom zewnętrznym.

8. SZCZEGÓŁOWE INFORMACJE DOTYCZĄCE ZASOBÓW

8.1. Cele wniosku z uwzględnieniem ich kosztu finansowego

Środki na zobowiązania mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 |

Urzędnicy lub pracownicy zatrudnieni na czas określony[25] (XX 01 01) | A*/AD | 6 | 12 | 12 | 12 | 12 | 12 |

B*, C*/AST | 1 | 3 | 3 | 3 | 3 | 3 |

Pracownicy finansowani[26] w ramach art. XX 01 02 | 3 | 7 | 7 | 7 | 7 | 7 |

Inni pracownicy[27] finansowani w ramach art. XX 01 04/05 |

OGÓŁEM | 10 | 22 | 22 | 22 | 22 | 22 |

8.2.2. Opis zadań związanych z działaniem

- Zdefiniowanie i koordynacja programu

- Zarządzanie finansami projektów

- Monitorowanie projektów

- Reprezentowanie Komisji na forum Komitetu Programowego oraz przedstawianie jej działań, które mają zostać podjęte w ramach procedury komitetowej

- Podejmowanie konsultacji pomiędzy służbami Komisji

- Oceny strategiczne

8.2.3. Źródła zasobów ludzkich (stosunek pracy)

Zapotrzebowanie na zasoby ludzkie i administracyjne jest pokrywane w ramach przydziału, który może zostać przyznany dyrekcji generalnej zarządzającej programem w ramach procedury alokacji rocznej z uwzględnieniem ograniczeń budżetowych.

8.2.4. Inne wydatki administracyjne uwzględnione w kwocie referencyjnej

mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

Pozycja w budżecie (numer i treść) | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | Rok 2014 i później | RAZEM |

- wewnętrzna |

- zewnętrzna (utrzymanie systemów komputerowych) |

Pomoc techniczna i administracyjna ogółem | 1,2 | 1,2 | 2,4 |

8.2.5. Koszt finansowy zasobów ludzkich i powiązane koszty nieuwzględnione w kwocie referencyjnej

mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

Rodzaj zasobów ludzkich | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 i później |

Urzędnicy i pracownicy zatrudnieni na czas określony (XX 01 01) | 1,014 | 2,2 | 2,2 | 2,2 | 2,2 | 2,2 |

Pracownicy finansowani w ramach artykułu XX 01 02 (personel pomocniczy, oddelegowani eksperci krajowi (END), personel kontraktowy itp.) (należy określić pozycję w budżecie) |

Koszt zasobów ludzkich i koszty powiązane (nieuwzględnione w kwocie referencyjnej) ogółem | 1,014 | 2,2 | 2,2 | 2,2 | 2,2 | 2,2 |

Kalkulacja – urzędnicy i pracownicy zatrudnieni na czas określony

W razie potrzeby należy odnieść się do pkt 8.2.1

Rok 2009 i później: 7 urzędników (122 000 EUR/urzędnik/rok) oraz 3 pracowników zewnętrznych: 2 GFIV (IV grupa zaszeregowania – 62 500 EUR/rok), 1 GFII (II grupa zaszeregowania – 34 500 EUR/rok)

Rok 2010 i później: 15 urzędników (122 000 EUR/urzędnik/rok) oraz 7 pracowników zewnętrznych: 4 GFIV (IV grupa zaszeregowania – 62 500 EUR/rok), 2 GFII (II grupa zaszeregowania – 34 500 EUR/rok) oraz 1 SNE (oddelegowany ekspert krajowy – 51 000 EUR/rok)

8.2.6 Inne wydatki administracyjne nieuwzględnione w kwocie referencyjnej mln EUR (do 3 miejsc po przecinku) |

2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 i później | RAZEM |

XX 01 02 11 01 – podróże służbowe | 0,300 | 0,300 | 0,300 | 0,300 | 0,300 | 0,200 | 1,7 |

XX 01 02 11 02 – spotkania i konferencje |

XX 01 02 11 03 – komitety[28] | 0,108 | 0,108 | 0,216 |

XX 01 02 11 04 – badania i konsultacje | 0,25 | 0,25 | 0,25 | 0,25 | 1 |

XX 01 02 11 05 – systemy informatyczne | 0,06 | 0,06 | 0,06 | 0,06 | 0,06 | 0,06 | 0,36 |

2 Inne wydatki na zarządzanie ogółem (XX 01 02 11) |

3 Inne wydatki o charakterze administracyjnym (należy wskazać jakie, odnosząc się do pozycji w budżecie) |

Ogółem wydatki administracyjne inne niż wydatki na zasoby ludzkie i powiązane koszty (nieuwzględnione w kwocie referencyjnej) | 0,468 | 0,468 | 0,610 | 0,610 | 0,610 | 0,510 | 3,276 |

Kalkulacja – inne wydatki administracyjne nieuwzględnione w kwocie referencyjnej

Wizyty kontrolne: 100 000 EUR dla poszczególnych rodzajów projektów

Jeden komitet rocznie na każde zagadnienie = 4*27*1 000 EUR =108 000 EUR

Doradztwo w sprawie monitorowania od 2011 r.: 250 000 EUR/rok

0,5 etatu (doradztwo) dla systemu monitorowania: 60 000 EUR/rok

Zapotrzebowanie na zasoby administracyjne jest pokrywane w ramach przydziału, który może zostać przyznany dyrekcji generalnej zarządzającej programem w ramach procedury alokacji rocznej z uwzględnieniem ograniczeń budżetowych.

[1] Dz.U. C z […], s. […]. [należy uzupełnić odesłania!]

[2] Dz.U. C z […], s. […].

[3] Dz.U. C z […], s. […].

[4] Dz.U. C z […], s. […].

[5] Konkluzje prezydencji Rady Europejskiej przyjęte na posiedzeniu, które odbyło się w Brukseli w dniach 11 i 12 grudnia 2008 r., 17271/08, pkt 9

[6] COM (2008) 800

[7] „Europejski strategiczny plan w dziedzinie technologii energetycznych (plan EPSTE). „Droga do niskoemisyjnych technologii przyszłości” (COM (2007) 723)

[8] Konkluzje prezydencji Rady Europejskiej przyjęte na posiedzeniu, które odbyło się w Brukseli w dniu 16 grudnia 2008 r., [dokładne odesłanie]

[9] COM (2008) 781

[10] [odesłania]

[11] Dz.U L 248 z 16.9.2002, s. 1.

[12] Dz.U L 357 z 31.12.2002, s. 1.

[13] Dz.U L 312 z 23.12.1995, s. 1.

[14] Dz.U L 292 z 15.11.1996, s. 2.

[15] Dz.U L 136 z 31.5.1999, s. 1.

[16] Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s.23.

[17] COM (2007) 723

[18] Dz.U. L 162 z 22.6.2007.

[19] To wsparcie może zostać udzielone obok wsparcia z Europejskiego Banku Inwestycyjnego

[20] Patrz pkt 19 i 21-23 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami z dnia 17 maja 2006 r., Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.

[21] W razie potrzeby, tzn. gdy czas trwania działania przekracza 6 lat, należy wprowadzić dodatkowe kolumny.

[22] COM(2008) 859 z 10.12.2008

[23] W przypadku wskazania więcej niż jednej metody, należy podać dodatkowe informacje w części „Uwagi” w niniejszym punkcie.

[24] Zgodnie z opisem w sekcji 5.3

[25] Koszty te NIE są uwzględnione w kwocie referencyjnej.

[26] Koszty te NIE są uwzględnione w kwocie referencyjnej.

[27] Koszty te są uwzględnione w kwocie referencyjnej.

[28] Grupa koordynująca oraz komitet (powołany na podstawie procedury komitetowej) przewidziane w projektach legislacyjnych

52009PC0035