Wniosek decyzja Rady dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, protokołu dodatkowego do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem /* KOM/2008/0625 wersja ostateczna */
[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH | Bruksela, dnia 9.10.2008 KOM(2008)625 wersja ostateczna Wniosek DECYZJA RADY dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, protokołu dodatkowego do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem UZASADNIENIE 1. Wspólnota Europejska jest stroną regionalnych umów w sprawie zanieczyszczenia wód morskich na skutek wypadku takich jak umowa z Bonn, konwencja barcelońska i konwencja helsińska, które ułatwiają państwom członkowskim wzajemną współpracę i pomoc w tej dziedzinie na Morzu Północnym, Morzu Śródziemnym i Morzu Bałtyckim. Po katastrofie tankowca Aragon w 1990 r., która doprowadziła do dużego wycieku ropy u wybrzeży Madery, Portugalia przedstawiła inicjatywę dotyczącą Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem (umowa lizbońska), która stworzyła mechanizm zapewniający współpracę pomiędzy umawiającymi się stronami w razie wypadku powodującego zanieczyszczenie oraz zobowiązała strony do stworzenia i wdrożenia własnych struktur oraz planów służących ochronie przed skutkami takich wypadków. Umowa ta ma zastosowanie do północno-wschodniej części Oceanu Atlantyckiego, wyznaczonej przez zewnętrzne granice wyłącznej strefy ekonomicznej każdego umawiającego się państwa oraz przez granice wskazane w innych umowach regionalnych takich jak Umowa o współpracy w zakresie przeciwdziałania zanieczyszczeniu Morza Północnego olejami i innymi substancjami szkodliwymi (umowa z Bonn) oraz Konwencja o ochronie Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem (konwencja barcelońska). 2. Umowa lizbońska została podpisana w dniu 17 października 1990 r. przez Portugalię, Hiszpanię, Francję, Maroko i Wspólnotę Europejską. Ratyfikowały ją Portugalia, Francja i Wspólnota Europejska, ale nie doszło do ratyfikacji przez Hiszpanię i Maroko, z uwagi na spór polityczny dotyczący granic w Saharze Zachodniej wywołany brzmieniem art. 3 lit. c) w sprawie zasięgu geograficznego tej umowy: „na południe do południowej granicy wód podlegających władzy lub jurysdykcji Królestwa Marokańskiego”. 3. Po osiągnięciu porozumienia w sprawie protokołu dodatkowego zmieniającego art. 3 lit. c) umowy lizbońskiej protokół ten został podpisany przez Portugalię, Hiszpanię, Francję i Maroko w dniu 20 maja 2008 r. w Lizbonie. Do podpisania protokołu została również wezwana Wspólnota, wraz z innymi umawiającymi się stronami. W świetle powyższego właściwe jest, aby Wspólnota podpisała protokół dodatkowy do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem, z zastrzeżeniem jego zawarcia w późniejszym terminie. Wniosek DECYZJA RADY dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, protokołu dodatkowego do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1, w powiązaniu z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy zdanie pierwsze, uwzględniając wniosek Komisji[1], a także mając na uwadze, co następuje: 1. Wspólnota jest stroną Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem (umowa lizbońska)[2]. 2. Hiszpania i Maroko nie ratyfikowały umowy lizbońskiej w związku ze sporem politycznym dotyczącym granic w Saharze Zachodniej. Spór ten został rozstrzygnięty protokołem dodatkowym do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem, który zmienia art. 3 lit. c) umowy lizbońskiej. 3. Jest właściwe, aby protokół dodatkowy do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem został podpisany w imieniu Wspólnoty, z zastrzeżeniem jego zawarcia w późniejszym terminie, STANOWI, CO NASTĘPUJE: Artykuł Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania w imieniu Wspólnoty protokołu dodatkowego do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem, z zastrzeżeniem jego zawarcia w późniejszym terminie, i do przyznania im uprawnień niezbędnych do tego celu. Sporządzono w Brukseli dnia […] r. W imieniu Rady Przewodniczący [1] Dz.U. C. [2] Decyzja Rady 93/550/EWG z dnia 20 października 1993 r.