[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH | Bruksela, dnia 18.6.2008 KOM(2008) 376 wersja ostateczna 2008/0120 (CNS) Wniosek DYREKTYWA RADY w sprawie zwolnień od podatku stosowanych do sprowadzania na stałe majątku osobistego z Państw Członkowskich (Wersja ujednolicona) (przedstawiona przez Komisję) UZASADNIENIE 1. W kontekście społeczeństwa obywatelskiego w Europie Komisja przywiązuje wielką wagę do uproszczenia i uporządkowania prawa wspólnotowego, tak aby stało się ono bardziej przejrzyste i dostępne dla każdego obywatela, otwierając mu w ten sposób nowe możliwości korzystania z przysługujących mu konkretnych uprawnień. Ten cel nie może zostać osiągnięty tak długo, jak liczne przepisy, które były wielokrotnie zmieniane, często zasadniczo, pozostają rozproszone, tak iż trzeba ich szukać częściowo w oryginalnym akcie, a częściowo w późniejszych aktach zmieniających. Wymaga to pracochłonnego porównywania wielu różnych aktów w celu ustalenia obowiązujących norm prawnych. Z tego powodu ujednolicenie przepisów często zmienianych jest potrzebne, aby prawo wspólnotowe stało się jasne i zrozumiałe. 2. Dlatego też w dniu 1 kwietnia 1987 r. Komisja postanowiła[1] zalecić swoim pracownikom, aby wszystkie akty prawne były ujednolicane nie później niż po 10 zmianach, podkreślając, że jest to wymaganie minimum i że odpowiednie jednostki powinny starać się nawet częściej ujednolicać teksty, za które są odpowiedzialne, aby zapewnić, że przepisy wspólnotowe są jasne i łatwo zrozumiałe. 3. Konkluzje Prezydencji Rady Europejskiej w Edynburgu (grudzień 1992 r.) potwierdziły to stanowisko[2], podkreślając wagę ujednolicenia , które daje pewność co do prawa stosowanego wobec danej materii w danym czasie. Ujednolicenie musi być podejmowane w pełnej zgodności z normalną wspólnotową procedurą legislacyjną. Zważywszy, że żadne zmiany co do treści nie mogą być wprowadzane do ujednolicanych aktów, Parlament Europejski, Rada i Komisja uzgodniły, w drodze porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 20 grudnia 1994 r., możliwość stosowania przyspieszonej procedury dla szybkiego przyjmowania takich aktów. 4. Celem niniejszego wniosku jest ujednolicenie dyrektywy Rady 83/183/EWG z dnia 28 marca 1983 r. w sprawie zwolnień od podatku stosowanych do przywozu na stałe z Państw Członkowskich majątku prywatnego osób fizycznych[3]. Nowa dyrektywa zastąpi włączone do niej akty[4]; niniejszy wniosek całkowicie zachowuje treść ujednolicanych aktów, zbiera je więc jedynie razem, dokonując tylko takich formalnych zmian , jakie wynikają z samego zadania ujednolicenia. 5. Wniosek w sprawie ujednolicenia został sporządzony na podstawie wstępnej konsolidacji , we wszystkich językach urzędowych, dyrektywy 83/183/EWG i aktów ją zmieniających, przygotowanej przez Urząd Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich za pomocą systemu przetwarzania danych . Tam, gdzie artykułom nadano nowe numery, korelacja pomiędzy starą i nową numeracją została określona w tabeli zawartej w załączniku II do ujednoliconej dyrektywy. ê 83/183/EWG (dostosowany) 2008/0120 (CNS) Wniosek DYREKTYWA RADY w sprawie zwolnień od podatku stosowanych do Ö sprowadzania Õ na stałe majątku Ö osobistego Õ z Państw Członkowskich RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając postanowienia Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, a zwłaszcza jego art. Ö 93 Õ, uwzględniając wniosek Komisji, uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego[5], uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[6], a także mając na uwadze, co następuje: ê (1) Dyrektywa Rady 83/183/EWG z dnia 28 marca 1983 r. w sprawie zwolnień od podatku stosowanych do przywozu na stałe z Państw Członkowskich majątku prywatnego osób fizycznych[7] została kilkakrotnie znacząco zmieniona[8]. W celu zapewnienia jej jasności i zrozumiałości należy ją zatem ujednolicić. ê 83/183/EWG motyw 1 (dostosowany) (2) Ö Dla spopularyzowania wśród obywateli Õ Państw Członkowskich Ö działań Õ Wspólnoty Ö należy utrzymać Õ środki korzystne dla osób fizycznych, Ö zapewniające Õ we Wspólnocie warunki Ö rynku wewnętrznego Õ. ê 83/183/EWG motyw 2 (dostosowany) (3) Bariery podatkowe Ö przy sprowadzaniu Õ przez osoby fizyczne majątku Ö osobistego Õ z jednego Państwa Członkowskiego do drugiego są szczególnym utrudnieniem dla swobodnego przepływu osób w obrębie Wspólnoty. Stąd też owe bariery powinny być usunięte, w najszerszym możliwym zakresie, przez wprowadzenie zwolnień podatkowych. ê 83/183/EWG motyw 3 (dostosowany) (4) Takie zwolnienia podatkowe mogą przysługiwać wyłącznie w stosunku do Ö sprowadzania dóbr Õ niemających charakteru handlowego lub spekulacyjnego. W związku z tym Ö stosowanie takich Õ zwolnień powinno być odpowiednio ograniczone i uwarunkowane. ê 91/680/EWG motyw 6 oraz 92/12/EWG motyw 20 (dostosowany) (5) Ö Ze względu na harmonizację podatków akcyzowych i od wartości dodanej Õ przepisy dotyczące zwolnień podatkowych i ulg celnych Ö stały Õ się zbędne w Ö tych obszarach Õ. ê (6) Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań Państw Członkowskich odnoszących się do terminów przeniesienia do prawa krajowego i stosowania dyrektyw określonych w załączniku I część B, ê 83/183/EWG (dostosowany) PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: Ö ROZDZIAŁ Õ I Przepisy ogólne Artykuł 1 Zakres stosowania 1. Państwa Członkowskie, na warunkach i w przypadkach określonych poniżej, zwalniają majątek Ö osobisty sprowadzany Õ na stałe z innego Państwa Członkowskiego przez osoby fizyczne, z podatków konsumpcyjnych, które zwykle są nakładane w takich sytuacjach. 2. Ö Przepisami niniejszej dyrektywy nie są objęte: Õ ê 91/680/EWG art. 2 ust. 2 tiret trzecie (dostosowany) Ö a) podatek od wartości dodanej; Õ ê 92/12/EWG art. 23 ust. 3 tiret drugie (dostosowany) Ö b) podatki akcyzowe; Õ ê 83/183/EWG (dostosowany) c) opłaty i podatki szczególne Ö lub Õ okresowe związane z korzystaniem na terenie danego kraju z majątku, Ö o którym mowa w ust. 1 Õ, takie jak na przykład opłaty związane z rejestracją samochodu, podatki drogowe i abonament telewizyjny. Artykuł 2 Ö Zakres Õ pojęcia „majątek” 1. Dla celów niniejszej dyrektywy, „majątek Ö osobisty Õ” oznacza majątek na użytek Ö osobisty Õ danych osób bądź ich rodziny. Taki majątek nie może być wykorzystywany, z uwagi na swój charakter lub wielkość, do celów handlowych lub do działalności gospodarczej w rozumieniu art. Ö 9 ust. 1 oraz art. 10-13 Õ dyrektywy Ö Rady 2006/112/WE Õ[9]. Jednakże narzędzia i przyrządy wykorzystywane przy wykonywaniu zawodu przez dane osoby stanowią także majątek Ö osobisty Õ. 2. Zwolnienie określone w art. 1 przysługuje dla majątku Ö osobistego Õ: a) nabytego zgodnie z ogólnymi warunkami prawa podatkowego na rynku wewnętrznym Państwa Członkowskiego i niepodlegającego Ö z tytułu wyprowadzenie z Państwa Członkowskiego pochodzenia Õ żadnemu zwolnieniu ani zwrotowi podatku konsumpcyjnego. Do celów niniejszej dyrektywy Ö uważa się, że spełniają te warunki Õ przedmioty nabyte Ö na zasadach określonych w art. 151 dyrektywy 2006/112/EWG, z wyjątkiem ust. 1 akapit pierwszy lit. e) Õ; ê 89/604/EWG art. 1 pkt 1 (dostosowany) b) który dana osoba rzeczywiście wykorzystywała w Państwie Członkowskim przed zmianą miejsca Ö zamieszkania Õ lub ustanowieniem Ö dodatkowego Õ miejsca zamieszkania. W przypadku pojazdów mechanicznych (łącznie z przyczepami), przyczep turystycznych, domów przewoźnych, łodzi rekreacyjno-wypoczynkowych i prywatnych samolotów Państwa Członkowskie mogą wymagać, aby zainteresowana osoba korzystała z nich przez okres przynajmniej sześciu miesięcy przed zmianą miejsca Ö zamieszkania Õ. W odniesieniu do przedmiotów określonych w lit. a) zdanie drugie Państwa Członkowskie mogą wymagać, aby przed zmianą miejsca Ö zamieszkania Õ: (i) w przypadku pojazdów mechanicznych (łącznie z przyczepami), przyczep turystycznych, domów przewoźnych, łodzi rekreacyjno-wypoczynkowych i prywatnych samolotów, dana osoba korzystała z nich przez okres przynajmniej 12 miesięcy; (ii) w przypadku innych przedmiotów, dana osoba korzystała z nich przez okres przynajmniej sześciu miesięcy. ê 83/183/EWG (dostosowany) 3. Właściwe organy mają prawo żądać przedstawienia dowodu, że warunki wymienione w ust. 2 zostały spełnione w przypadku pojazdów mechanicznych (łącznie z przyczepami) przyczep turystycznych, domów przewoźnych, łodzi rekreacyjno-wypoczynkowych i prywatnych samolotów. W przypadku innych przedmiotów, żądają one przedstawienia takiego dowodu tylko wtedy, gdy zachodzi poważne podejrzenie oszustwa. Artykuł 3 Warunki Ö sprowadzenia Õ Ö Sprowadzenie Õ majątku może odbywać się raz lub kilka razy w ciągu okresów wymienionych odpowiednio w art. 7–10. Artykuł 4 Obowiązki wynikające Ö ze sprowadzenia Õ ê 89/604/EWG art. 1 pkt 2 (dostosowany) Ö Sprowadzone Õ pojazdy mechaniczne (łącznie z przyczepami), przyczepy turystyczne, domy przewoźne, łodzie rekreacyjno-wypoczynkowe i prywatne samoloty nie mogą być zbywane, wynajmowane ani wypożyczane przez okres 12 miesięcy po ich Ö nieopodatkowanym sprowadzeniu Õ, z wyjątkiem okoliczności należycie uzasadnionych przed właściwymi organami Państwa Członkowskiego Ö przeznaczenia Õ. ê 83/183/EWG Artykuł 5 Szczególne warunki dla niektórych kategorii majątku ê 89/604/EWG art. 1 pkt 3 (dostosowany) 1. Państwa Członkowskie mogą nałożyć ograniczenia na Ö nieopodatkowane sprowadzanie przedmiotów Õ wymienionych w art. 4 ust. 1 dyrektywy Ö Rady Õ 69/169/EWG[10]. Jednakże ograniczenia te nie mogą być mniejsze od czterokrotności ilości wskazanych w kolumnie II wymienionego artykułu, z wyjątkiem wyrobów tytoniowych, których Ö nieopodatkowane sprowadzenie Õ może być ograniczone do ilości wskazanych wwymienionej kolumnie. ê 83/183/EWG (dostosowany) 2. Zwolnienie dotyczące Ö sprowadzania Õ koni wierzchowych, pojazdów mechanicznych (łącznie z przyczepami), przyczep turystycznych, domów przewoźnych, łodzi rekreacyjno-wypoczynkowych i prywatnych samolotów przysługuje tylko w przypadku, gdy osoba fizyczna zmienia swoje miejsce stałego Ö zamieszkania Õ na Państwo Członkowskie Ö przeznaczenia Õ. Artykuł 6 Ogólne zasady określania miejsca Ö zamieszkania Õ 1. Dla celów niniejszej dyrektywy, „miejsce stałego Ö zamieszkania Õ” oznacza miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa zwykle, to znaczy, przez co najmniej 185 dni w każdym roku kalendarzowym, ze względu na więzi osobiste i zawodowe, a w przypadku osoby niezwiązanej z danym miejscem zawodowo, ze względu na więzi osobiste, które wskazują na istnienie ścisłych Ö związków Õ pomiędzy tą osobą a miejscem, w którym mieszka. Jednakże za miejsce stałego Ö zamieszkania Õ osoby związanej zawodowo z miejscem innym niż ze względów osobistych i z tego względu przebywającej na zmianę w różnych miejscach w dwu lub więcej Państwach Członkowskich uważa się miejsce, z którym jest związana osobiście, pod warunkiem, że regularnie tam powraca. Ten ostatni warunek nie musi być spełniony, jeśli osoba mieszka w Państwie Członkowskim w celu wypełnienia zadania w określonym czasie. Ö Wyjazd Õ na studia uniwersyteckie bądź na naukę w szkole Ö nie musi oznaczać zmiany Õ miejsca stałego Ö zamieszkania Õ. 2. Osoby fizyczne potwierdzają swoje miejsce stałego Ö zamieszkania Õ odpowiednim dokumentem, takim jak dowód tożsamości lub inny urzędowy dokument. 3. W przypadkach, gdy właściwe organy Państwa Członkowskiego Ö przeznaczenia Õ mają wątpliwości, co do ważności potwierdzenia miejsca stałego Ö zamieszkania Õ dokonanego zgodnie z ust. 2 lub dla celów pewnych szczególnych kontroli mogą one zwrócić się o przedstawienie wszelkich dodatkowych informacji lub dodatkowych dowodów. Ö ROZDZIAŁ Õ II Ö Wprowadzenie Õ majątku Ö osobistego Õ w związku z przeniesieniem miejsca stałego Ö zamieszkania Õ Artykuł 7 1. Zwolnienie przewidziane w art. 1 przyznaje się na warunkach określonych w art. 2–5, dla majątku Ö osobistego sprowadzanego Õ przez osobę fizyczną w razie przeniesienia jej miejsca stałego Ö zamieszkania Õ. ê 89/604/EWG art. 1 pkt 4 lit. b) (dostosowany) Udzielenie zwolnienia jest uzależnione, bez uszczerbku dla Ö ewentualnej Õ wspólnotowej procedury tranzytowej, od sporządzenia na papierze spisu przedmiotów wraz z, o ile wymaga tego dane państwo, oświadczeniem, którego wzór i treść są określane zgodnie z procedurą przewidzianą w art. Ö 248a Õ ust. 2 rozporządzenia Ö Rady Õ (EWG) nr Ö 2913/92 Õ Ö [11] Õ. Nie można żądać żadnego określenia wartości w spisie przedmiotów. ê 83/183/EWG (dostosowany) è1 89/604/EWG art. 1 pkt 4 lit. c) (dostosowany) è2 89/604/EWG art. 1 pkt 5 lit. a) 2. Ostatni składnik majątku należy Ö sprowadzić Õ nie później niż 12 miesięcy po przeniesieniu miejsca stałego Ö zamieszkania Õ.è1 Gdy, zgodnie z art. 3, majątek jest Ö sprowadzany Õ w wielu etapach w ciągu wymienionego okresu, jedynie przy pierwszym Ö sprowadzeniu Õ Państwa Członkowskie mogą wymagać przedstawienia pełnego spisu, do którego odniesienie, w przypadku następnych przeprowadzek, może być również dokonywane przez inne urzędy celne. Taki spis może być uzupełniony za zgodą właściwych organów Państwa Członkowskiego Ö przeznaczenia Õ. ç Ö ROZDZIAŁ Õ III Ö Sprowadzenie Õ majątku Ö osobistego Õ w związku z wyposażaniem lub opuszczaniem Ö dodatkowego Õ miejsca zamieszkania Artykuł 8 1. Zwolnienie określone w art. 1 przyznaje się, z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 2–5, dla majątku Ö osobistego sprowadzanego Õ przez osobę fizyczną do celów wyposażenia Ö dodatkowego Õ miejsca Ö zamieszkania Õ. Zwolnienie przysługuje tylko wtedy, gdy: a) dana osoba jest właścicielem Ö dodatkowego Õ miejsca Ö zamieszkania Õ lub wynajmuje je na okres co najmniej 12 miesięcy; b) majątek Ö sprowadzany odpowiada normalnemu Õ wyposażeniu Ö dodatkowego Õ miejsca Ö zamieszkania Õ. 2. Zwolnienie przysługuje również, z zastrzeżeniem warunków określonych w ust. 1, Ö w przypadku sprowadzania majątku z opuszczanego dodatkowego miejsca zamieszkania Õ do miejsca stałego Ö zamieszkania Õ lub do innego Ö dodatkowego Õ miejsca Ö zamieszkania Õ, pod warunkiem, że majątek, o którym mowa, Ö był faktycznie Õ w posiadaniu danej osoby i że osoba ta korzystała z niego è2 przed ustanowieniem drugiego miejsca zamieszkania ç. Ostatni składnik majątku należy Ö sprowadzić Õ nie później niż 12 miesięcy po opuszczeniu Ö dodatkowego Õ miejsca Ö zamieszkania Õ. ê 83/183/EWG (dostosowany) Ö ROZDZIAŁ Õ IV Ö Sprowadzenie Õ majątku po zawarciu małżeństwa Artykuł 9 ê 89/604/EWG art. 1 pkt 6 lit. a) (dostosowany) 1. Bez uszczerbku dla art. 2–5, każda osoba może, z tytułu zawarcia związku małżeńskiego, uzyskać zwolnienie z podatków określonych w art. 1 Ö ust.1 Õ, gdy Ö sprowadza Õ do Państwa Członkowskiego, do którego zamierza przenieść swoje miejsce stałego Ö zamieszkania Õ, majątek Ö osobisty Õ, który nabyła lub z którego korzysta, pod warunkiem, że: ê 83/183/EWG (dostosowany) a) Ö takie sprowadzenie Õ ma miejsce w ciągu dwóch miesięcy przed przewidywaną datą ślubu i do czterech miesięcy po dacie ślubu; b) dana osoba udowodni zawarcie małżeństwa lub zakończenie niezbędnych formalności przedmałżeńskich. ê 89/604/EWG art. 1 pkt 6 lit. b) (dostosowany) 2. Zwolnienie jest udzielane również w odniesieniu do prezentów dawanych zwyczajowo z okazji ślubu, które są otrzymywane przez osobę spełniającą warunki określone w ust. 1 od osób mających miejsce stałego Ö zamieszkania Õ w Państwie Członkowskim innym niż Państwo Członkowskie Ö przeznaczenia Õ. Zwolnienie stosuje się do prezentów o wartości jednostkowej nieprzekraczającej 350 EUR. Państwa Członkowskie mogą jednak przyznać zwolnienie na wartość przekraczającą 350 EUR pod warunkiem, że wartość żadnego zwolnionego prezentu nie przekracza 1400 EUR. ê 83/183/EWG (dostosowany) 3. Państwa Członkowskie mogą uzależnić przyznanie takiego zwolnienia od złożenia odpowiedniego zabezpieczenia, jeśli Ö sprowadzenie jest dokonywane Õ przed datą ślubu. 4. Jeśli dana osoba nie dostarczy dowodu zawarcia związku małżeńskiego w terminie czterech miesięcy od wskazanej daty ślubu, podatek jest należny Ö na dzień sprowadzenia Õ. Ö ROZDZIAŁ Õ V Ö Sprowadzenie osobistego Õ majątku osoby zmarłej, nabytego w drodze dziedziczenia Artykuł 10 W drodze odstępstwa od przepisów art. 2 ust. 2 i 3 oraz art. 4 i art. 5 ust. 2, ale bez naruszenia innych przepisów art. 2, 3 i 5, każda osoba fizyczna, która nabywa w drodze dziedziczenia ( causa mortis ) prawo własności lub prawo użytkowania majątku Ö osobistego Õ osoby zmarłej znajdującego się na terenie Państwa Członkowskiego, ma prawo do zwolnienia z podatków określonych w art. 1 Ö ust.1 Õ, gdy Ö sprowadza Õ taki majątek do Ö innego Õ Państwa Członkowskiego, w którym Ö zamieszkuje Õ, pod warunkiem, że: a) przedstawi właściwym organom Państwa Członkowskiego Ö przeznaczenia zaświadczenie Õ wydane przez notariusza lub inne właściwe organy Państwa Członkowskiego Ö pochodzenia Õ, że Ö sprowadzany Õ majątek został nabyty w drodze dziedziczenia; b) majątek jest Ö sprowadzany Õ nie później niż dwa lata po dacie wejścia w posiadanie majątku. Ö ROZDZIAŁ Õ VI Przepisy końcowe Artykuł 11 1. Państwa Członkowskie zobowiązują się zredukować w jak największym stopniu formalności związane Ö ze sprowadzaniem majątku osobistego Õ przez osoby fizyczne, Ö w granicach i na warunkach Õ określonych w niniejszej dyrektywie, oraz unikać formalności Ö przy tym sprowadzaniu wiążących się z kontrolami Õ zmuszającymi do dokonania rozładunku lub przeładunku Ö przy wwozie do Państwa Członkowskiego przeznaczenia Õ. ê 83/183/EWG (dostosowany) è1 89/604/EWG art. 1 pkt 7 lit. b) 2. Państwa Członkowskie mają prawo do zachowania lub wprowadzenia korzystniejszych warunków przyznawania zwolnień podatkowych niż wymienione w niniejszej dyrektywie, z wyjątkiem wymienionych w è1 art. 2 ust. 2 lit. a) ç. 3. Bez uszczerbku dla art. 2 ust. 2, Państwa Członkowskie nie mogą, na mocy niniejszej dyrektywy, Ö stosować Õ w obrębie Wspólnoty zwolnień podatkowych mniej korzystnych niż Ö przyznawane Õ na przywóz majątku Ö osobistego Õ przez osoby fizyczne z krajów trzecich. Artykuł 12 ê 83/183/EWG (dostosowany) Ö 1. Õ Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w zakresie objętym niniejszą dyrektywą, a zwłaszcza tych będących Ö skutkiem Õ stosowania przepisów art. 11 ust. 2 i 3. Komisja informuje o tych Ö przepisach Õ pozostałe Państwa Członkowskie. Ö 2. Õ Co dwa lata Komisja, po konsultacji z Państwami Członkowskimi, przygotowuje dla Parlamentu Europejskiego i Rady sprawozdanie Ö o stosowaniu Õ niniejszej dyrektywy w Państwach Członkowskich. ê Artykuł 13 Dyrektywa 83/183/EWG, zmieniona dyrektywami wymienionymi w załączniku I część A, traci moc, bez naruszenia zobowiązań Państw Członkowskich odnoszących się do terminów przeniesienia do prawa krajowego dyrektyw określonych w załączniku I część B. Odesłania do uchylonej dyrektywy należy odczytywać jako odesłania do niniejszej dyrektywy, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku II. Artykuł 14 Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej . ê 83/183/EWG art. 13 Artykuł 15 Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich. Sporządzono w Brukseli, dnia r. W imieniu Rady Przewodniczący é ZAŁĄCZNIK I Część A Uchylona dyrektywa i wykaz jej kolejnych zmian (o których mowa w art. 13) Dyrektywa Rady 83/183/EWG (Dz.U. L 105 z 23.4.1983, str. 64) | Dyrektywa 89/604/EWG (Dz.U. L 348 z 29.11.1989, str. 28) | Dyrektywa 91/680/EWG, (Dz.U. L 376 z 31.12.1991, str.1) | wyłącznie w odniesieniu do jej art. 2 ust. 2 tiret trzecie | Dyrektywa 92/12/EWG, (Dz.U. L 76 z 23.3.1992, str. 1) | wyłącznie w odniesieniu do jej art. 23 ust. 3 tiret drugie | Część B Lista terminów przeniesienia do prawa krajowego(o których mowa w art. 13) Dyrektywa | Termin przeniesienia | 83/183/EWG | 1 stycznia 1984 r. | 89/604/EWG | 1 lipca 1990 r. | 91/680/EWG | 1 stycznia 1993 r.[12] | 92/12/EWG | 1 stycznia 1993 r.[13] | ________________ ZAŁĄCZNIK II Tabela korelacji Dyrektywa 83/183/EWG | Niniejsza dyrektywa | Artykuł 1 ustęp 1 | Artykuł 1 ustęp 1 | - | Artykuł 1 ustęp 2 litera a) | - | Artykuł 1 ustęp 2 litera b) | Artykuł 1 ustęp 2 | Artykuł 1 ustęp 2 litera c) | Artykuł 2 ustęp 1 | Artykuł 2 ustęp 1 | Artykuł 2 ustęp 2 akapit pierwszy litera a) | Artykuł 2 ustęp 2 akapit pierwszy litera a) | Artykuł 2 ustęp 2 akapit pierwszy litera b) | Artykuł 2 ustęp 2 akapit pierwszy litera b) | Artykuł 2 ustęp 2 litera b) akapit drugi zdanie wstępne | Artykuł 2 ustęp 2 litera b) akapit drugi zdanie wstępne | Artykuł 2 ustęp 2 litera b) akapit drugi tiret pierwsze | Artykuł 2 ustęp 2 litera b) akapit drugi podpunkt (i) | Artykuł 2 ustęp 2 litera b) akapit drugi tiret drugie | Artykuł 2 ustęp 2 litera b) akapit drugi podpunkt (ii) | Artykuł 2 ustęp 2 litera b) akapit drugi zdanie ostatnie | - | Artykuł 2 ustęp 3 | Artykuł 2 ustęp 3 | Artykuły 3 - 6 | Artykuły 3 - 6 | Artykuł 7 ustęp 1 litera a) | Artykuł 7, ustęp 1, akapit pierwszy | Artykuł 7 ustęp 1 litera b) | Artykuł 7, ustęp 1, akapit drugi | Artykuł 7 ustęp 2 | Artykuł 7, ustęp 2 | Artykuł 8 ust. 1 akapit pierwszy | Artykuł 8 ust. 1 akapit pierwszy | Artykuł 8 ust. 1 akapit drugi wyrażenie wprowadzające | Artykuł 8 ust. 1 akapit drugi wyrażenie wprowadzające | Artykuł 8 ust. 1 akapit drugi podpunkty (i) oraz (ii) | Artykuł 8 ust. 1 akapit drugi litery a) oraz b) | Artykuł 8 ust. 2 | Artykuł 8 ust. 2 | Artykuł 9, 10 i 11 | Artykuł 9, 10 i 11 | Artykuł 12 ustęp 1 | - | Artykuł 12 ustęp 2 | Artykuł 12 ustęp 1 | Artykuł 12 ustęp 3 | Artykuł 12 ustęp 2 | - | Artykuł 13 | - | Artykuł 14 | Artykuł 13 | Artykuł 15 | - | Załącznik I | - | Załącznik II | ______________________ [1] COM(87) 868 PV. [2] Zob. załącznik 3 do części A konkluzji. [3] Przygotowana zgodnie z komunikatem Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady – Ujednolicenie prawa wspólnotowego, COM(2001) 645 wersja ostateczna. [4] Zob. załącznik I część A do niniejszego wniosku. [5] Dz.U. C z , str. . [6] Dz.U. C z , str. . [7] Dz.U. L 105 z 23.4.1983, str. 64. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 92/12/EWG (Dz. U. L 76, 23.3.1992, str. 1). [8] Zob. załącznik I część A. [9] Ö Dz.U. L 347 z 11.12.2006, str. 1 Õ. [10] Dz.U. L 133 z 4.6.1969, str. 6. [11] Ö Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1. Õ [12] Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, niezbędne dla dostosowania ich regulacji do art. 1 ust. 1-20 i ust. 22-24 oraz art. 2 dyrektywy 91/680/CEE tak, aby weszły one w życie z dniem 1 stycznia 1993 r. [13] W odniesieniu do art. 9 ust. 3 Królestwo Danii jest upoważnione do wprowadzania przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych wymaganych do dostosowania się do tych przepisów najpóźniej do dnia 1 stycznia 1993 r.