5.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 151/21

—

Cechy szczególne: umiejętności miejscowych producentów

Szczególne cechy fasoli „Lingot du Nord” związane są głównie z umiejętnościami lokalnej ludności, które wykorzystywane są na tym obszarze od 100 lat, w niezmienionej formie. Te umiejętności polegają na tradycyjnym suszeniu fasoli na świeżym powietrzu.

Już w roku 1865 znajdujemy wzmianki na temat tego typu suszenia.

Ten typ suszenia został wprowadzony, a przede wszystkim zachowany, głównie dlatego, że klimat regionu Vallée de la Lys sprzyja stosowaniu tego rodzaju suszenia. Klimat ten charakteryzuje się zwłaszcza małą ilością opadów w okresie od sierpnia do września, czyli w okresie, kiedy strąki fasoli suszą się na kozłach. Ponadto w tym okresie przeważają wiatry północne i północno-wschodnie, które sprzyjają suszeniu fasoli.

Ponadto fasola jest zbierana w momencie, kiedy nie jest ona jeszcze w pełni dojrzała, w przeciwnym wypadku ziarna wypadłyby ze strąków. Struktura kozłów pozwala na dojrzewanie fasoli „Lingot”, jednocześnie chroniąc ją przed deszczem.

Poza tym dolina Lys jest regionem uprawy wielu roślin i małych gospodarstw rolnych. Tak więc uprawa „Lingot du Nord” jest w dużym stopniu uprawą ręczną, bez użycia maszyn. Jednocześnie charakter rodzinny gospodarstw rolnych tłumaczy przekazywanie tego sposobu produkcji z pokolenia na pokolenie.

Wreszcie okrywa fasoli „lingot” jest cieńsza niż okrywy innych fasoli, taka jak fasola szparagowa. Tymczasem suszenie na kozłach, dzięki doskonałemu wietrzeniu partii fasoli, nie powoduje twardnienia okrywy, pozwalając zachować cienką skórkę ziaren fasoli. Z tego właśnie względu, że skóra fasoli jest taka cienka, fasola jest zawsze młócona w tradycyjnych młocarniach, tzw. „bogueuses”. Są to stare młocarnie do zboża, których bęben został odpowiednio zaadaptowany, tak, że obraca się on na zwolnionych obrotach, by w ten sposób uniknąć łamania ziaren, co byłoby nieuniknione w przypadku użycia kombajnu.

Podsumowując, dolina Lys, dzięki charakterowi swoich gospodarstw rolnych i szczególnych cechach klimatycznych, pozwoliła na zachowanie tego typu tradycyjnej metody suszenia, co w połączeniu ze spożyciem zbiorów z danego roku pozwala zachować delikatną skórę fasoli „Lingot du Nord”, zachowując w ten sposób delikatną i rozpuszczającą się w ustach konsystencję fasoli.

—

Szczególne właściwości

Uprawa fasoli „Lingot du Nord” jest bardzo dobrze dostosowana do właściwości glebowych i klimatycznych strefy produkcji.

Rzeczywiście, nizina Lys jest żyznym regionem. Obejmuje ona rozległą depresję otaczającą rzekę Lys, która charakteryzuje się wysoką zawartością gliny. Wysoka zawartość gliny w glebie ma wpływ na wartości smakowe fasoli „lingot” a także na jej dobre wyniki w gotowaniu.

Poza tym dolina Lys ma mniejszą wilgotność niż sąsiadujący z nią region Lille. Ta niska wilgotność w ciągu całego roku sprzyja rozwojowi fasoli, która wymaga pulchnej ziemi, ani zbyt suchej (co stanowiłoby przeszkodę w kiełkowaniu fasoli), ani zbyt wilgotnej (co spowodowałoby gnicie fasoli).

Klimat charakteryzuje się również dość regularną i łagodną temperaturą, z małymi wahaniami, zwłaszcza w lecie, gdzie dni są umiarkowanie ciepłe, a noce niezbyt chłodne z powodu zachmurzenia. Ponadto wilgotność jest wystarczająca, a w każdym razie okresy suszy należą tu do wyjątków. Ten klimat jest szczególnie sprzyjający uprawie fasoli „Lingot du Nord”, która bardzo dobrze rośnie na glebach piaskowo-gliniastych, zawierających krzem i na którą źle wpływają obfite opady, zwłaszcza w okresie kiełkowania i w okresie dojrzewania, i która wymaga ciepła i wilgotnej ziemi dla osiągnięcia dobrych (regularnych) plonów.

Wreszcie koniec sezonu, który jest często bardzo słoneczny, pozwala fasoli „Lingot” na pełne dojrzewanie w strąku i na suszenie w sposób tradycyjny, na świeżym powietrzu, na kozłach.

Dlatego też fasola ta uprawiana jest od ponad 100 lat, przy użyciu tych samych nasion uzyskiwanych lokalnie, które doskonale dostosowały się do warunków glebowych i klimatycznych.

Te nasiona, starannie reprodukowane z roku na rok, w oparciu o zbiory z poprzedniego roku, są zawsze młócone oddzielnie, niedługo przed ich wysiewem. Zostało zresztą stwierdzone, że nasiona lepiej kiełkują, kiedy pochodzą ze świeżo wymłóconych strąków.

Tak więc można stwierdzić, że uprawa fasoli „lingot” jest typowa dla regionu z racji użycia nasion doskonale dostosowanych do warunków glebowych i klimatycznych regionu, co w połączeniu z tradycyjnymi metodami uprawy i suszenia sprawia, że skóra fasoli jest cienka i delikatna, a jej konsystencja miękka i rozpływająca się w ustach.

—

Reputacja

Dzięki klimatowi i glebie sprzyjającym dobremu rozwojowi fasoli „Lingot” uprawa „Lingot du Nord” stała się tradycyjną uprawą w regionie Merville. Tak więc od 1856 r. znajdujemy wzmianki na temat tej uprawy w okręgach Armentières, Hazebrouk i Merville. W tamtym okresie była to główna odmiana fasoli uprawianej w departamencie Nord. Fasola „Lingot du Nord” była zresztą prezentowana na Światowej Wystawie w 1867 r. W 1909 r. 4 400 ha zostało obsadzone fasolą.

W 1950 r. Pan CASSEZ odnotował, że „fasola »Lingot du Nord« jest fasolą najbardziej rozpowszechnioną w regionie Vallée de la Lys”.

Fasola „Lingot du Nord” jest również używana przez restauracje regionalne, które proponują „ravioli z żabich udek w sosie koperkowym i z fasolą »Lingots du Nord«, lub ogon wołowy z fasolą »Lingots du Nord«, jak również gulasz domowy z fasolą »Lingots du Nord«”.

Ponadto fasola „Lingot du Nord” znajduje się w spisach kilkunastu charakterystycznych potraw w kuchni regionalnej regionu Nord Pas de Calais.

Na koniec należy dodać, że w regionie Nord Pas de Calais, a dokładniej w mieście Saint André lez Lille, co roku organizowana jest impreza pod nazwą „Ducasse à Pierrots”. Tradycyjnie od lat dwudziestych ubiegłego wieku menu tej imprezy zwiera fasolę „Lingot du Nord”, która stanowi dodatek do wędzonych kiełbasek.