19.4.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 85/17

1.

Pozwolenia jak i odpisy z nich są wydawane przez właściwe władze każdego państwa członkowskiego. Zachowują one ważność dla operacji przywozu i wywozu w każdym państwie członkowskim, z wyjątkiem niektórych szczególnych przypadków przewidzianych w przepisach wspólnotowych.

2.

Zgodnie z przepisami art. 2 ust. 2 rozporządzenia (EWG, Euratom) nr 1182/71 (1), dni ustawowo wolne od pracy, niedziele i soboty nie są uważane za dni robocze dla celów składania wniosków o pozwolenie oraz ich wydawania.

3.

Wnioskodawca powinien wypełnić wyłącznie rubryki formularza nr 4 oraz 7, 8, 9, 11, 14, 15, 16, 17, 18 i 20. Jednakże, państwa członkowskie mogą nakazać, aby wnioskodawca wypełnił również rubrykę 1 i, w niektórych przypadkach, rubrykę 5.

4.

Formularz należy wypełnić pismem maszynowym w jednym z języków urzędowych Wspólnoty, wskazanym lub przyjętym przez właściwe władze państwa członkowskiego będącego miejscem wydania pozwolenia. Pozwolenie należy wypełnić tylko w jednym języku. Jednakże, państwa członkowskie mogą zezwolić, żeby jedynie wnioski były wypełniane ręcznie, tuszem oraz pismem drukowanym.

5.

Wniosek i pozwolenie nie może zawierać żadnych skreśleń ani wyrazów nadpisanych. W przypadku gdy popełniono błędy przy wypełnianiu formularza, należy sporządzić nowy wniosek lub nowe pozwolenie.

6.

Kwoty są wyrażane w euro, niemniej jednak, państwa członkowskie nieuczestniczące w strefie euro mogą wyrazić kwoty w walucie krajowej.

7.

Ilości wyrażane są:

8.

Jeśli, w rubrykach 7 lub 8 formularza dotyczącego przywozu oraz w rubryce 7 formularza dotyczącego wywozu, nie ma wystarczająco dużo miejsca na wpisanie tekstu przewidzianego w przepisach wspólnotowych, cały tekst należy przenieść do rubryki 20, poprzedzając go gwiazdką odpowiadającą gwiazdce umieszczonej w rubryce 7 lub 8.

Jeśli w rubryce 20, nie ma wystarczająco dużo miejsca na wpisanie tekstu przewidzianego w przepisach wspólnotowych, cały tekst należy przenieść do rubryki 15, poprzedzając go gwiazdką odpowiadającą gwiazdce umieszczonej w rubryce 7 lub 8.

9.

W rubrykach 7, 8 i 9 formularza, małe rubryki poprzedzające słowa „tak ”i „nie ”należy wypełnić wstawiając przed jednym albo drugim słowem „X”.

10.

11.

Przykład zastosowania art. 17 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000:

godz. 13 w niniejszym rozporządzeniu odpowiada godz. 13 (czasu belgijskiego)

1.

Nazwa państwa lub grupy państw pochodzenia jest koniecznie podawana w przypadkach, w których jest to zalecane w przepisach wspólnotowych.

2.

Jeżeli przepisy wspólnotowe przewidują, że podanie nazwy państwa pochodzenia jest obowiązkowe, to rubryka umieszczona przed słowem „tak ”jest zaznaczona, a pochodzenie produktu musi być zgodne z danymi zawartymi w pozwoleniu, pod rygorem niezastosowalności pozwolenia.

3.

W innych przypadkach, podawanie nazwy państwa pochodzenia nie jest obowiązkowe. Może być ona jednak przydatna w celu zastosowania art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 w odniesieniu do działania siły wyższej.

—

Państwo pochodzenia określa się zgodnie z zasadami wspólnotowymi mającymi zastosowanie w tej dziedzinie.

—

Stosuje się analogicznie wskazówki odnoszące się do rubryki 7.

—

bądź dla produktów objętych wieloma podpodziałami w nomenklaturze scalonej,

—

bądź dla jedynie pewnej partii produktów objętych jednym podpodziałem nomenklatury scalonej.

—

Oznaczenia można dokonać w formie uproszczonego opisu, o ile zawiera niezbędne elementy, z których wynika klasyfikacja produktu w ramach kodu nomenklatury scalonej znajdującego się w rubryce 16.

—

Dla produktów z sektora produkcji winorośli i wina, oznaczenie powinno zawierać między innymi kolor wina lub moszczu: biały, czerwony lub różowy.

—

należy podać pełne kody podpodziałów nomenklatury scalonej lub podpodziału nomenklatury scalonej poprzedzonej „iksem”

lub

—

należy podać kody w sposób przewidziany w przepisach wspólnotowych.

1.

Należy wypełnić zgodnie z przepisami wspólnotowymi odnoszącymi się do dopuszczalnej tolerancji dla danego produktu.

2.

W odniesieniu do pozwoleń dla których nie przewidziano tolerancji, należy wpisać cyfrę zero [0] w rubryce 19.

1.

Nazwa państwa lub grupy państw pochodzenia jest koniecznie podawana w przypadkach, w których jest to zalecane w przepisach wspólnotowych.

2.

W przypadku pozwoleń na wywóz z wcześniejszym ustaleniem refundacji, należy podać w rubryce nazwę państwa lub, w danym przypadku, strefy przeznaczenia.

Podanie nazwy państwa lub, w danym przypadku, strefy przeznaczenia nie sprawia, że jest to obowiązkowe miejsce przeznaczenia..

3.

Jeśli przepisy wspólnoty przewidują, że miejsce przeznaczenia jest obowiązkowe, rubryka umieszczona przed słowem „tak ”jest zaznaczona, a produkt musi osiągnąć miejsce przeznaczenia wskazane na pozwoleniu.

4.

W przypadku zastosowania art. 49 rozporządzenia 1291/2000 państwo lub miejsce przeznaczenia jest wskazane w tej rubryce, a pozwolenie zobowiązuje do wywozu do tego państwa lub miejsca przeznaczenia.

5.

W pozostałych przypadkach, podanie nazwy państwa lub miejsca pochodzenia nie jest obowiązkowe. Może ona być jednak przydatna w celu zastosowania art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 w odniesieniu do działania siły wyższej.

1.

Należy wypełnić jak w przypadku przywozu. W szczególnym przypadku, w którym przepisy wspólnotowe przewidują możliwość wpisania wielu podpodziałów nomenklatury scalonej, choć ta możliwość nie zwalnia z obowiązku dopełnienia formalności celnych odnośnie wywozu, należy zgłosić produkt zgodnie z rubryką nomenklatury scalonej stosowanej w zakresie refundacji.

2.

Z zastrzeżeniem szczególnych przepisów, należy podać 12-cyfrowy kod produktów w nomenklaturze scalonej w zakresie refundacji dla pozwoleń z wcześniejszym ustaleniem refundacji w rubryce 16.

Niemniej jednak, w przypadku kategorii lub grup produktów wymienionych w art. 14 rozporządzenia (WE) 1291/2000, kody produktów należących do jednej kategorii lud do jednej grupy mogą być zawarte we wniosku o pozwolenie i pozwoleniu.

1.

Należy wypełnić zgodnie z przepisami wspólnotowymi odnoszącymi się do dopuszczalnej tolerancji dla danego produktu.

2.

W odniesieniu do pozwoleń dla których nie przewidziano dodatkowej tolerancji, należy wpisać cyfrę zero [0] w rubryce 19.

3.

W przypadku, gdy dla jednego pozwolenia istnieje dodatkowa tolerancja dla prawa wywozu i jej brak dla prawa do refundacji, zaznacza się dodatkową tolerancję dla prawa wywozu w rubryce 19, a informację dotyczącą braku tolerancji dodatkowej dla prawa do refundacji przenosi się do rubryki 22.

1.

Należy wypełnić zgodnie z szczególnymi przepisami wspólnotowymi dla każdego sektora produktów.

2.

W przypadku zastosowania art. 49 rozporządzenia (EWG) nr 1291/2000 należy wstawić jeden z poniższych tekstów: